823
ماموریت حجم (حامیان جامعه مدنی): دیده بانی حقوق جامعه مدنی و پشتیبانی، فرهنگ سازی و توانمندسازی سازمان های جامعه مدنی ایران آدرس سایت: irancso.com ارتباط با ادمین: @Iraancso
✅سمیه توحیدلو:
ماموران شهرداری در حال تخلیه خانه اندیشمندان علوم انسانی هستند!
🔰ماموران شهرداری الان در حال تخلیه خانه اندیشمندان علوم انسانی هستند. شهردار تهران در جلسه دولت شرکت می‌کند، اما وقعی به نامه رییس جمهور هم نداده است.
کاش کسی صدای اهالی علوم انسانی را می‌شنید.
@hammihanonline
@Haajm
✅ جامعه مدنی: آخرین خط دفاعی در جهانی پر از بحران
🔰در سال‌های اخیر، جهان با مجموعه‌ای از بحران‌های درهم‌تنیده و بی‌سابقه مواجه بوده است؛ از جنگ و نابرابری اقتصادی گرفته تا بحران اقلیمی و تضعیف دموکراسی. در چنین شرایطی، جامعه مدنی بیش از هر زمان دیگری نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند — نقشی که آن را به آخرین خط دفاعی برای حفاظت از حقوق بشر، عدالت اجتماعی و پایداری جهانی بدل کرده است.
▫️جهان در آتش بحران‌ها
طی سال ۲۰۲۴ و آغاز ۲۰۲۵، بحران‌های متعددی چهره جهان را دگرگون کرده‌اند:
🔰درگیری‌های نظامی گسترده در مناطق مختلفی چون غزه، سودان و اوکراین که قربانیان اصلی آن غیرنظامیان بوده‌اند، در سایه بی‌پاسخ‌گذاشتن عاملان این خشونت‌ها توسط نهادهای بین‌المللی.
🔰تغییرات اقلیمی که با ثبت گرم‌ترین سال در تاریخ بشر و کاهش سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر از سوی دولت‌ها و شرکت‌های نفتی، زنگ خطر را برای آینده زمین به صدا درآورده است.
🔰افزایش شکاف طبقاتی و نابرابری اقتصادی، جایی که ثروت در دست اقلیتی کوچک متمرکز شده و میلیون‌ها انسان در فقر و ناامنی اقتصادی زندگی می‌کنند.
🔰پسرفت دموکراسی و حقوق شهروندی به‌واسطه رشد پوپولیسم، سرکوب اعتراضات و محدود شدن فضای مدنی.
🔰در چنین شرایطی، جامعه مدنی به‌رغم تمام محدودیت‌ها، همچنان ایستادگی کرده است. گزارش سالانه «CIVICUS» که یکی از مهم‌ترین منابع ارزیابی وضعیت جامعه مدنی در جهان است، نشان می‌دهد که سازمان‌ها و کنشگران مدنی با وجود فشارها، در عرصه‌هایی همچون کمک‌رسانی، آگاهی‌بخشی و دفاع از حقوق اساسی به فعالیت خود ادامه داده‌اند.
▫️چالش‌های فزاینده پیش روی جامعه مدنی
با وجود نقشی که جامعه مدنی در حفظ عدالت و دموکراسی دارد، این بخش با چالش‌هایی جدی و تهدیدکننده مواجه است:
🔰بحران منابع مالی: کاهش پشتیبانی از سوی نهادهای بین‌المللی و محدودیت‌های قانونی بر کمک‌های مالی خارجی، بسیاری از سازمان‌های مردم‌نهاد را با خطر تعطیلی مواجه کرده است.
🔰قوانین محدودکننده: دولت‌ها در بسیاری از کشورها با وضع قوانین سخت‌گیرانه، فضای فعالیت جامعه مدنی را محدودتر کرده‌اند. اعتراضات مردمی سرکوب می‌شوند، رسانه‌های مستقل تحت فشار قرار می‌گیرند و فعالان اجتماعی تهدید و بازداشت می‌شوند.
▫️راهکارهایی برای تقویت جامعه مدنی
برای ادامه مسیر، جامعه مدنی نیازمند بازسازی ابزارهای خود و تطبیق با شرایط جدید است. در همین راستا، سه راهکار کلیدی پیشنهاد شده است:
🔰تنوع‌بخشی به منابع مالی
استفاده از مدل‌های پایدار تأمین مالی، مانند جذب کمک‌های مردمی، ایجاد کسب‌وکارهای اجتماعی و مشارکت با نهادهای محلی.
🔰تقویت ارتباط با جوامع محلی
ساختن روابط معنادار و مشارکتی با جوامعی که از قدرت و منابع محروم‌اند تا فعالیت‌های مدنی از بطن دغدغه‌های مردم شکل بگیرد، نه صرفاً از بالا به پایین.
🔰خلق روایت‌های جدید و تأثیرگذار
جامعه مدنی باید بتواند با استفاده از زبان ساده، روایت‌هایی انسانی و الهام‌بخش بسازد که دغدغه‌های مردم را بازتاب دهد و برای آنها راه‌حل ارائه کند — روایاتی که در برابر موج اطلاعات نادرست و تبلیغات حکومتی ایستادگی کنند.
🔰در جهانی که بحران‌ها هر روز پیچیده‌تر و گسترده‌تر می‌شوند، جامعه مدنی نه‌تنها نقش حمایتی بلکه نقشی راهبردی و حیاتی ایفا می‌کند. بدون حضور فعال و مستقل جامعه مدنی، مقابله با فجایع انسانی، بحران‌های زیست‌محیطی و استبداد سیاسی به‌مراتب دشوارتر خواهد شد.
🔰در روزگاری که ناامیدی به‌سرعت گسترش می‌یابد، جامعه مدنی همچنان یادآور این حقیقت است که مقاومت، همبستگی و امید ممکن‌اند — و باید حفظ شوند.
منبع: https://www.globalissues.org/news/2025/03/20/39381
@Haajm
✅ تشکل‌یابی صنفی؛ پیشران گفت‌وگوی اجتماعی و توسعه اقتصادی
✍🏻 محمد عطاردیان، ريیس هیات مدیره و مدیرعامل حامیان جامعه مدنی (حجم)
🔰تشکل‌های کارگری و کارفرمایی، ستون فقرات گفت‌وگوی اجتماعی و زمینه‌ساز توسعه پایدار در هر کشوری هستند. موضوع «حق تشکل‌های کارگری و کارفرمایی، مطالبه‌گری برای زندگی شایسته» نه‌تنها یک دغدغه صنفی، بلکه ضرورتی حیاتی برای آینده اقتصاد ایران است. نادیده‌گرفتن این حق، به‌معنای حذف یکی از اساسی‌ترین مکانیسم‌های تنظیم روابط کار و لطمه به اعتماد متقابل بین سه‌جانبه‌گرایان (تشکل‌های کارگری، کارفرمایی و دولت) است.
🔰در طول چند دهه فعالیت در شوراهای کلیدی همچون شورای‌عالی کار، شورای‌عالی اشتغال و سازمان بین‌المللی کار، بارها با این واقعیت مواجه شده‌ام که کارگر و کارفرما نه در برابر یکدیگر، بلکه در کنار هم و در برابر سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد قرار دارند. هنگامی که سیاست‌ها بدون توجه به واقعیات اقتصادی و ظرفیت‌های کشور تدوین می‌شوند، اولین آسیب را تولید، اشتغال و معیشت مردم متحمل می‌شوند.
🔰تشکل مستقل، به معنای امکان گفت‌وگوی اجتماعی واقعی و هدفمند است. اما تجربه‌های تلخی مانند حذف شورای‌عالی تأمین اجتماعی یا تلاش برای ادغام منابع درمانی سازمان تأمین اجتماعی در بیمه سلامت، نشان می‌دهد که نقش تشکل‌ها در بزنگاه‌ها نادیده گرفته شده است. در حالی که این نهادها از محل پرداخت‌های مستقیم کارگران و کارفرمایان تأمین مالی می‌شوند، نباید به قلک دولت تبدیل شوند.
🔰واقعیت این است که مطالبه بهره‌وری از کارگران بدون تأمین معیشت و امنیت شغلی، صرفاً شعاری تهی خواهد بود. به همان اندازه، انتظار اشتغال‌زایی از کارفرمایان بدون ایجاد بستر امن، ثبات مقررات و حذف موانع بی‌مورد، امکان‌پذیر نیست. بخشنامه‌گرایی و دستورالعمل‌های خلق‌الساعه، نه‌تنها تولید را دلسرد می‌کند، بلکه سرمایه‌گذاری مولد را نیز تضعیف می‌سازد.
🔰در جلسات شورای‌عالی کار نیز، به‌مرور شاهد کاهش نقش مؤثر نمایندگان کارگری و کارفرمایی هستیم. تصمیماتی که بدون اجماع واقعی گرفته می‌شوند، مشروعیت خود را از دست می‌دهند. حتی در تعیین حداقل مزد، گاه یکی از اضلاع اجتماعی غایب است؛ این رویکرد، اصول گفت‌وگوی اجتماعی را زیر سوال می‌برد.
🔰در مورد قانون کار، تأکید ما بر ضرورت اصلاح با اجماع صنفی است. قانون نمی‌تواند ابزار تحمیل یک‌جانبه باشد. کارگر نیازمند امنیت شغلی است و کارفرما به پایداری محیط کسب‌وکار نیاز دارد. تنها قانونی که این دو نیاز را همزمان در نظر بگیرد، می‌تواند به بازسازی اعتماد اجتماعی کمک کند.
🔰نگاه به آینده نیز ضروری است. با گسترش فناوری و جایگزینی انسان با ربات در برخی مشاغل، بسیاری از فرصت‌های شغلی سنتی در معرض تهدید هستند. در این شرایط، نهادهایی چون سازمان تأمین اجتماعی باید پیشاپیش برنامه‌ریزی کرده و زمینه آموزش مهارت‌های جدید را فراهم آورند تا از بیکاری ساختاری جلوگیری شود.
🔰در نهایت، احترام به حق سازماندهی تشکل، ایفای نقش بی‌طرف و تسهیل‌گر توسط دولت، و مشارکت واقعی کارگران و کارفرمایان در تصمیم‌سازی، سه شرط اصلی برای تحقق زندگی شایسته برای نیروی کار و دستیابی به اقتصادی پویا و پایدار است.
لینک مقاله
@Haajm
◼️ هشدار حجم درباره تکرار فجایع؛ ضعف ایمنی در مناطق حساس ادامه دارد
▪️فاجعه جانگداز انفجار در بندر شهید رجایی که منجر به جان‌باختن و مجروح شدن شمار زیادی از هموطنان عزیزمان شد، را به خانواده‌های داغدیده و مردم رنج‌دیده ایران تسلیت عرض می‌کنیم.
▪️متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد تکرار چنین حوادث تلخی بوده‌ایم. آمار بالای تلفات این حوادث نشان‌دهنده کم‌توجهی و کوتاهی برخی مسئولان و مدیران مناطق حساس نسبت به مسائل ایمنی و ناتوانی در بهره‌گیری از تجربه‌ها برای پیشگیری از رخدادهای ناخواسته در آینده است.
▪️حاميان جامعه مدنی در کنار دیگر تشکل‌های مدنی و نهادهای امدادرسان، آمادگی خود را برای امداد و یاری‌رسانی به آسیب‌دیدگان حادثه انفجار بندر شهید رجایی اعلام می‌کند.
حاميان جامعه مدنی (حجم)
۷ اردیبهشت ۱۴۰۴
@Haajm
✅ زنگ خطر برای جامعه؛ «دام اجتماعی» در کمین است!
🔰به گزارش گروه رسانه ای شرق؛ پدیده‌ای به نام «دام اجتماعی» در بسیاری از جوامع، از جمله ایران، به یکی از موانع جدی در مسیر همکاری‌های جمعی و تقویت سرمایه اجتماعی تبدیل شده است. این پدیده زمانی رخ می‌دهد که به‌دلیل کم‌اعتمادی میان افراد، تمایلی برای مشارکت و همکاری وجود ندارد، حتی اگر این همکاری به نفع همه باشد.
🔰طاهره رستمی، جامعه‌شناس و عضو پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، گفت: «دام اجتماعی زمانی به‌وجود می‌آید که روابط بین مردم بر پایه شک، ترس و احتیاط شکل می‌گیرد. در این وضعیت، افراد نگران‌اند که مورد سوءاستفاده قرار بگیرند یا ضرر کنند؛ به همین دلیل ترجیح می‌دهند از ورود به کارهای جمعی دوری کنند.»
🔰وی سرمایه اجتماعی را مجموعه‌ای از اعتماد متقابل، روابط شبکه‌ای و هنجارهای مشارکتی می‌داند که باعث شکل‌گیری همکاری مؤثر در جامعه می‌شود.
او با اشاره به تجربه موفق کشورهای اسکاندیناوی می‌گوید: در جوامعی مانند سوئد و دانمارک که سطح اعتماد عمومی بالا است، شهروندان مشارکت فعال‌تری در امور اجتماعی دارند و همین باعث کاهش هزینه‌های اجتماعی و بهبود عملکرد حکمرانی شده است.
▫️ کاهش اعتماد؛ زنگ خطری برای مشارکت اجتماعی
🔰این جامعه‌شناس با هشدار نسبت به کاهش سطح اعتماد عمومی و بین‌فردی در جامعه اضافه کرد: کاهش اعتماد منجر به رفتارهای فردگرایانه و کاهش تمایل به همکاری جمعی شده که پیامد آن افت مشارکت اجتماعی و شکل‌گیری دام اجتماعی است.
🔰رستمی با تأکید براینکه یکی از مهم‌ترین راهکارها برای عبور از دام اجتماعی، فرهنگ‌سازی و آموزش مهارت‌های اجتماعی از سنین پایین است، افزود: برای بازسازی اعتماد در جامعه باید نگرش مردم نسبت به همکاری و مشارکت تغییر کند. این تغییر با آموزش، رسانه‌ها، تقویت گفت‌وگوی اجتماعی و فراهم کردن فرصت‌هایی برای مشارکت عمومی امکان‌پذیر است.
🔰رستمی شفافیت بیشتر در عملکرد نهادهای عمومی را نیز در این باره موثر خواند و گفت: مردم زمانی به نهادها اعتماد می‌کنند که بدانند تصمیم‌ها چگونه گرفته شده و چه نتایجی داشته‌اند. از طرفی باید به سازمان‌های مردم‌نهاد و انجمن‌های محلی فرصت بیشتری برای فعالیت داده شود؛ چراکه این نهادها می‌توانند اعتماد و مشارکت را در بستر جامعه تقویت کنند.
🔰او در پایان تصریح کرد: حل پدیده دام اجتماعی نیازمند اراده ملی، استفاده از داده‌های دقیق، و رویکردی مشارکتی در سیاست‌گذاری است. با بازسازی اعتماد عمومی می‌توان زمینه‌ساز جامعه‌ای سالم‌تر، پویاتر و همراه‌تر شد./ ایسنا
@Haajm
✅گزارش «اعتماد» درباره تاثير آموزش در جلوگيري از تكرار تعرض و تجاوز به كودكان
بي پناهي دانش‌آموزان
✍🏻 نيره خادمي
🔰ماجراي تعرض يا تجاوز به دانش‌آموزان يك مدرسه پسرانه در شهرري، طي هفته گذشته واكنش‌هاي زيادي برانگيخت. مدير آموزش و پرورش ناحيه يك ري «عزل» شد، دادستان تهران به آن ورود كرد، معلم خاطي به قوه قضاييه احضار شد و بسياري از رسانه‌ها هم آن را بازتاب دادند. اما چه مي‌شد اگر اين حساسيت‌ها پيش از وقوع چنين حادثه تلخي وجود داشت؟ چرا آموزش و پرورش كه مهم‌ترين نهاد انسان‌ساز است، در طول اين دهه‌ها، نتوانسته است به يك استراتژي درست درباره مسائل جنسي كه مساله‌اي انساني است، دست پيدا كند؟ پاسخ به اين سئوالات در چند محور خلاصه مي‌شود كه به اعتقاد بسياري از كارشناسان آموزش و پرورش، نخستين محور آن نبود آموزش‌هاي مرتبط با مسائل جنسي در مدارس است كه اگر در مورد آن اهمال‌كاري صورت نمي‌گرفت، كمتر شاهد سكوت كودكان و خانواده‌ها در برابر تجاوز، تعرض و انواع آزارها در مدارس يا در بدنه خانواده و جامعه و آنچه كه در ماجراي تعرض به كودكان در يكي از مدارس شهرري روي داده است، بوديم.
🔰«ابوالفضل رحماني»، رييس سابق اداره مشاوره آموزش و پرورش شهر تهران يكي از همين كارشناسان است كه دكتراي روانشناسي دارد و چند سالي است كه بازنشسته شده. او در اين باره به «اعتماد» مي‌گويد كه « موضوع مورد نظر، افزايش آگاهي و آموزش مهارت به دانش‌آموز است كه بتواند خودمراقبتي داشته باشد. منتها اين موضوعات در گذشته دستاويزي شد تا گروهي، گروهي ديگر را با چوب بزنند و زير سئوال ببرند. آموزش براي افزايش آگاهي‌هاي جنسي به كودكان به ويژه در زمينه خودمراقبتي بايد در سطوح پايين‌تر انجام شود. با توجه به گسترش فناوري اطلاعات و تنوع مشكلات و چالش‌هايي كه امروزه كودكان و خانواده‌ها با آن مواجه هستند، بايد هر چه زودتر به اين نوع مهارت‌ها مسلح شوند تا از خود در برابر آسيب‌ها مراقبت كنند. به نوعي بچه‌ها را واكسينه كنند و مهارت‌هايي را بياموزند كه بتوانند موقعيت‌هاي آسيب را تشخيص دهند. ما انسان‌ها ذاتا جنسيت‌مان تعريف شده است و بايد از طريق درست و زمان درست از آن استفاده شود.
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@Haajm
✅ در نبرد با فقر و ناامیدی
✍🏻 شادی مکی
🔰جنگ می‌شود؟ تهدیدهای خارجی جدی است؟ تورم به کجا می‌رسد؟ سفره‌های‌مان از آنچه هست، کوچک‌تر می‌شود؟ چه بر سر مستأجران می‌آید؟ بحران آب و برق قرار است چه بلایی سرمان بیاورد؟ چه چیزی در انتظارمان است؟ همه این موارد دغدغه‌هایی است که جامعه ایرانی در پایان سال 1403 با آن دست به گریبان بود؛ دغدغه‌هایی که هنوز هم پاسخ مشخصی به آنها داده نشده است.
🔰آخرین گزارش رسمی منتشر‌شده درباره فقر حاکی از آن است که از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱، بالغ بر ۴۸ درصد از مستأجران ایران به زیر خط فقر پرتاب شده‌اند.بررسی‌های دیگر هم نشان از آن دارد که آمار فقرا در کشور از 19 درصد در سال 1390، به 33 درصد در سال 1401 رسیده است؛ آماری که با توجه به نرخ 33.6درصدی تورم سالانه در سال 1403، قطعا افزایش هم داشته است
▫️ناامیدی در جامعه
🔰مردم اما سال گذشته را با اضطراب جنگ به پایان رساندند و همچنان هم در این وضعیت قرار دارند. این ابهام و هراس از آینده در حالی در جریاناست که چند روز پیش رضا صالحی‌امیری، وزیر گردشگری اعلام کرد که حدود ۴۰ درصد از مردم سفر رفتند و ۶۰ درصد سفر نکرده‌اند. آماری کهاین گمان را در میان برخی ایجاد می‌کند که سفرها نشانه‌ای از کم‌رنگ‌بودن اضطراب از آینده و حتی فقر در میان ایرانیان است.
🗣سمیه توحیدلو، جامعه‌شناس اقتصادی:در شرایطی قرار داریم که بدبینی و ناامیدی در جامعه قوت گرفته است. وضعیت اقتصادی مردم روز‌به‌روز بدتر می‌شود و از طرف دیگر، شکاف اقتصادی و افزایش ضریب جینی عاملی برای ناراضی‌تر‌شدن شهروندان است.امروز همبستگی عمودی یعنی اعتماد میان مردم و ساختار مدیریت کشور را از دست داده‌ایم و درباره همبستگی افقی هم باید گفت که همبستگی درون‌گروهی در جامعه زیاد و همبستگی بین‌گروهی کم شده است.
▫️سفر به معنای خوش بودن نیست
🔰نمی‌شود سفر‌رفتن را تعبیر به مطلوب‌بودن شرایط مردم تعبیر کرد. در‌واقع این موارد تنها نشان‌دهنده آن هستند که یک جامعه در تلاش است که به لحاظ فرهنگی تاب بیاورد. در‌واقع سفر را باید به عنوان مدلی از تاب‌آوری و مصرف‌های جبرانی تحلیل کرد.سفر فرار روانی از تنش‌ها و نوعی تسکین موقت است، اما به معنای خوش‌بودن نیست. تلاش برای تاب آوری از ویژگی‌های مردم ایران است .
*شباهت با دوران جنگ
🗣شهرام فرضی جامعه شناس سیاسی:
شرایط فعلی کشور مشابه روزهای نزدیک به جنگ ایران و عراق است. این شباهت به دلیل بحران‌های اقتصادی و سیاسی است که در آن زمان وجود داشت. امروز هم این همگونی به‌ویژه در بخش اقتصادی مشاهده می‌شود که شاخص‌هایی مانند نرخ بالای تورم، کاهش قدرت خرید مردم، کمبود و ناترازی انرژی، اعتراض‌‌ها و درخواست برای اصلاح امور و... از جمله مصادیق این شباهت‌ها هستند.
در سطح حکمرانی برای تحمل فشارهای موجود و جلب اعتماد عمومی نیازمند اصلاحات ساختاری به‌ویژه در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی هستیم. مواردی مانند شفافیت درباره محل هزینه‌کرد بودجه عمومی به افزایش اعتماد عمومی منجر می‌شود. لازم است گفتمان سیاست داخلی کشور هم منعطف‌تر شده و امکان گفت‌وگوی ملی از طریق فعالیت احزاب متنوع و مشارکت مدنی مردم فراهم شود. همچنین سیاست خارجی باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که هدف اصلی آن توسعه و بهبود زندگی مردم باشد
▫️آمار نگران کننده نرخ فلاکت
🔰آمار 35 میلیون سفر نوروزی که توسط وزیرگردشگری اعلام شده در تناقض با واقعیت‌های اقتصادی موجود در جامعه مانند شاخص فلاکت است. در سال‌های اخیر وقتی شاخص فلاکت را بررسی می‌کنیم، شاهد آماری به‌شدت نگران‌کننده هستیم. در چنین شرایطی، افزایش آماری سفرها نمی‌تواند بیانگر افزایش رفاه باشد یا نمادی از افزایش نشاط اجتماعی تلقی شود.این آمار تنها به تعداد سفرها اشاره دارد، درحالیکه اطلاعاتی درباره کیفیت سفرها به دست نمی‌دهد.
▫️کودکان هم نگرانند
🗣علی نیکجو، روان‌پزشک و روان‌درمانگر:در سطح کلان همه ما وضعیت را حس می‌کنیم. حتی کودکان از بزرگ‌ترها سؤال می‌کنند که آیا «واقعا قرار است جنگ شود؟». وقتی این میزان از دلشوره و اضطراب به سطح کودکان هم می‌رسد، نشان‌دهنده عمق تشویش و اضطرابی است که جامعه را دربر‌گرفته است. در این میان، نوعی از رفتار و اظهاراتی که می‌تواند منجر به تصمیمات عاقلانه‌تر و انتقال احساس امنیت در جامعه شود، کمتر مشاهده می‌شود
▫️سفر برای فرار از واقعیت‌ها
🔰ممکن است گمان کنیم سفرهای نوروزی نشان از حال خوب جامعه ایرانی دارد؛ درحالیکه واقعا چنین نیست، بلکه ما در بازه زمانی نوروز و طی یک همبستگی جمعی، قرار می‌گذاریم ذهن‌ها را بر نقاط آسیب‌زننده ببندیم و خود را از واقعیات بیرونی منفک کنیم؛ هرچند بعد از این دو هفته، یک‌باره به سمت همه آشوب‌ها و آسیب‌ها پرت خواهیم شد.
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@Haajm
حامیان جامعه مدنی (حجم) فرارسیدن بهار طبیعت و نوروز باستانی را به شما شادباش می‌گوید. امید که این سال نو، سرآغاز صلح، امنیت همه جانبه، همدلی و شکوفایی برای همگان باشد.
وقت بهارست خیز، تا به تماشا رویم
تکیه بر ایام نیست، تا دگر آید بهار
نوروزتان پیروز، دلتان بهاری! 🌸💫
@Haajm
✅ وضعیت سازمان‌های مردم‌نهاد در دولت پزشکیان؛ تسهیل‌گری یا کنترل بیشتر؟
🔰به گزارش «انصاف نیوز» در میزگردی که با حضور رئیس سازمان امور اجتماعی و سه فعال مدنی برگزار شد، روند صدور مجوز برای سازمان‌های مردم‌نهاد و موانع پیش روی آنها بررسی شد. با این حال، اظهارات مقامات دولتی و فعالان مدنی حاضر در نشست نشان داد که مسئله اصلی، نه کاهش زمان صدور مجوزها، بلکه نوع نگاه #دولت به نهادهای #مدنی و میزان دخالت آن در فعالیت‌های اجتماعی است.
▫️نگاه امنیتی؛ تغییری در رویکرد دولت دیده نمی‌شود؟
🔰یکی از مهم‌ترین موضوعات این نشست، فشارهای امنیتی بر سمن‌ها بود. در حالی که محمد بطحایی، رئیس سازمان امور اجتماعی، از کاهش زمان صدور مجوز سخن گفت، فعالان مدنی از محدودیت‌های جدی در مسیر فعالیت‌های مستقل گفتند.
🔸محمد حیدری، یکی از فعالان، با اشاره به تعطیلی جمعیت امام علی تأکید کرد که این انجمن بدون داشتن تخلف مشخصی، از فعالیت بازمانده است. او همچنین گفت که «حتی فعالیت‌های بشردوستانه نیز با تهدید روبه‌رو می‌شود» و افزود: «اگر انجمنی درباره مشکلات اجتماعی حرف نزند، دیگر چه فایده‌ای دارد؟ وقتی اتفاقات تلخی برای کودکان رخ می‌دهد، ما نمی‌توانیم سکوت کنیم.»
🔸اظهارات حیدری بار دیگر این پرسش را مطرح کرد که آیا دولت پزشکیان قرار است تغییری در نگاه امنیتی به سمن‌ها ایجاد کند یا همچنان همان رویکرد گذشته را ادامه خواهد داد؟ اگرچه مقامات دولتی از تسهیل فرایندهای اداری سخن می‌گویند، اما هیچ تضمینی درباره کاهش فشارهای امنیتی ارائه نشده است.
▫️آزادی عمل مشروط؛ فضا باز شده، اما تا کجا؟
🔰حجت نظری، فعال اجتماعی، در این نشست گفت: «فضا بازتر شده، اما نباید فراموش کنیم که اینجا ایران است، نه سوئیس! قوانین و شرایط ما تغییر چندانی نکرده‌اند.» او اضافه کرد که دولت همچنان نگاهی از بالا به پایین به نهادهای مدنی دارد و به‌جای فراهم‌کردن امکان مشارکت گسترده، تلاش می‌کند کنترل خود را حفظ کند.
🔰این موضوع نشان می‌دهد که هرچند ممکن است برخی اصلاحات اداری مانند کاهش زمان صدور مجوزها رخ داده باشد، اما مسئله اصلی یعنی استقلال نهادهای مدنی همچنان مورد مناقشه است. فعالان مدنی انتظار دارند که دولت نه‌تنها در ظاهر، بلکه در عمل، محدودیت‌های غیرضروری را کاهش دهد و سمن‌ها را به‌عنوان نهادهای مستقل به رسمیت بشناسد.
🔰یکی دیگر از موضوعات مطرح‌شده در این نشست، نقش دولت در واگذاری وظایف خود به سمن‌ها بود. مهدی معماریانی رئیس هیئت‌مدیره یک مؤسسه غیردولتی، گفت: «مثلاً آموزش رایگان وظیفه دولت است، اما بعضی از مسئولان می‌خواهند این وظایف را به سمن‌ها بسپارند، در حالی که همچنان آنها را محدود می‌کنند.»
🔰بطحایی در پاسخ، بر لزوم پایبندی سمن‌ها به مأموریت‌های اجتماعی تأکید کرد و گفت: «سمن‌ها نباید در موضوعات سیاسی موضع‌گیری کنند و باید به مأموریت‌های #اجتماعی خود پایبند باشند.» این سخنان، نگرانی دیگری را برای فعالان مدنی ایجاد کرد؛ آیا دولت سعی دارد با اعمال محدودیت بر حوزه فعالیت‌های سمن‌ها، آنها را از پرداختن به موضوعات حساس اجتماعی دور نگه دارد؟ به‌نظر می‌رسد که این نوع تفکیک، نه‌تنها استقلال نهادهای مدنی را محدود می‌کند، بلکه مانع نقش‌آفرینی واقعی آنها در جامعه می‌شود.
▫️نظارت یا ابزار کنترل؟
🔰بطحایی اعلام کرد که دولت قصد دارد سامانه‌ای مشترک برای ثبت اطلاعات سمن‌ها راه‌اندازی کند تا مشخص شود کدام انجمن‌ها فعال هستند. اما فعالان مدنی این اقدام را نه گامی در جهت شفافیت، بلکه ابزاری برای کنترل بیشتر ارزیابی کردند.
🔰حیدری در این‌باره گفت: «وقتی دولت خودش را مالک انجمن‌ها بداند، نتیجه‌اش این می‌شود که هر سمنی که برخلاف میل آنها حرکت کند، به‌راحتی حذف می‌شود.» نظری هم تأکید کرد که دولت نباید بهانه‌ای برای سخت‌گیری بیشتر به سمن‌ها پیدا کند و گفت: «اگر ما چارچوب‌هایی برای شفافیت تعریف کنیم، دیگر دلیلی برای محدودیت‌های غیرضروری وجود نخواهد داشت.»
🔰با وجود برخی اصلاحات در روند صدور مجوزها، همچنان مسائل اساسی درباره استقلال سمن‌ها و نگاه امنیتی به آنها حل نشده است. دولت پزشکیان هنوز پاسخی روشن برای نگرانی‌های فعالان مدنی ارائه نکرده و در حالی که از تسهیل فرایندها سخن می‌گوید، همچنان بر نظارت و کنترل تأکید دارد.
@Haajm
✅ مهربانی سرمایه‌ای است که با بخشیدن بیشتر می‌شود. در دنیایی که برخی چیزها را نمی‌توان با پول خرید، عشق، انسانیت و امید هدیه‌ای است که جهان را زیباتر می‌سازد.
@Haajm
✅۸ مارس؛ روز جهانی زن
🔰روز جهانی زن (IWD) بیش از یک قرن است که برگزار می‌شود، اما بسیاری از چالش‌های پیش روی زنان همچنان پابرجاست. از سال 1911، این روز به همه کسانی تعلق دارد که دغدغه برابری جنسیتی دارند. بزرگداشت دستاوردهای زنان، آگاهی‌بخشی درباره تبعیض و اقدام برای تحقق عدالت جنسیتی از جمله راه‌های مشارکت در این رویداد است. روز جهانی زن، به دلیل جامعیت آن، فرصت مشارکت برای همگان را فراهم می‌کند. در سال 2025، همه با هم می‌توانیم اقدام برای برابری را تسریع کنیم. #AccelerateAction
@Haajm
✅ روز جهانی سازمان‌های غیردولتی
🔰 هر سال، روز جهانی سازمان‌های غیردولتی در ۲۷ فوریه برگزار می‌شود تا از نقش و تلاش‌های سازمان‌های غیردولتی (NGOs) در سراسر جهان قدردانی شود. این روز به برجسته‌سازی تلاش‌های این سازمان‌ها در حل مسائل اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی و ترویج فعالیت‌های بشردوستانه در حوزه‌های مختلف می‌پردازد.
🔰 امسال، روز جهانی سازمان‌های غیردولتی ۲۰۲۵ به پاسداشت تلاش‌های افرادی و گروه‌هایی اختصاص دارد که برای ایجاد تغییرات پایدار تلاش می‌کنند.
🔰 موضوع رسمی روز جهانی سازمان‌های غیردولتی ۲۰۲۵ «توانمندسازی جنبش‌های محلی برای آینده‌ای پایدار» است. این موضوع بر اهمیت سازمان‌های غیردولتی محلی در تقویت توسعه پایدار و ایجاد تأثیر ماندگار بر جامعه تأکید دارد.
@Haajm
✅ دستیار اجتماعی رئیس جمهور:
سازمان‌های مردم نهاد را برای توسعه کشور به رسمیت بشناسیم
🔰 دستیار اجتماعی رئیس جمهور با تاکید بر اینکه یکی از موانع اصلی، نگاه امنیتی به فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد است که باید از آن عبور کرد، گفت: سمن‌ها (سازمان های مردم نهاد) را به عنوان بازوهای اجتماعی برای توسعه کشور باید به رسمیت شناخت.
🔰 وی ادامه داد: یکی از چالش‌های اصلی این است که هنوز ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی سمن ها و خیریه‌ها به درستی درک نشده و به یک گفتمان تبدیل نشده است.
🔰 وی با بیان اینکه سازمان‌های مردم‌نهاد، انجمن‌ها و شوراهای اجتماعی می‌توانند در سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های توسعه نقش کلیدی داشته باشند، افزود: دولت منابع محدودی دارد و تجربه نشان داده که نمی‌تواند به تنهایی از پس حل تمامی مشکلات اجتماعی بربیاید. بنابراین، یکی از مسیرهای مهم، استفاده از ظرفیت‌های اجتماعی و توانمندسازی نهادهای مردمی است./ایرنا
@Haajm
🎧 فایل صوتی
🔰 سخنان آقای کمال اطهاری با عنوان «صلح و توسعه» در پانل اول همایش «همایش صلح اجتماعی و جامعه مدنی»
🕰 تاريخ برگزاری: ۱۸ دی ۱۴۰۳
✅ برگزاركنندگان: شبکه کمک، حامیان جامعه مدنی (حجم) و موسسه رحمان
@komaknetwork
🎧 فایل صوتی
🔰 سخنان خانم لیلا شفاعی با عنوان «نقش محوری قانون و سیاست های انتظامی در صلح اجتماعی» در پانل اول همایش «همایش صلح اجتماعی و جامعه مدنی»
🕰 تاريخ برگزاری: ۱۸ دی ۱۴۰۳
✅ برگزاركنندگان: شبکه کمک، حامیان جامعه مدنی (حجم) و موسسه رحمان
@komaknetwork
✅ همایش نقش جوامع محلی در مدیریت آب کشور
🔰 با حضور:
دکتر حسین ایمانی جاجرمی – عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
سیروس زارع – دبیر تشکل احیاگران تالاب بین‌المللی کمجان
علی نصیری – مدیرعامل انجمن سبزگستر باقلات
🔰 دبیر همایش: محمد ایران‌منش – مدرس مدیریت مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی
⏰ زمان: پنجشنبه، ۱ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۶
📍مکان: شهرک اکباتان، فاز ۲، ورودی ۱، بلوک ۱۶، سالن اجتماعات
با همکاری مؤسسه فرهنگی هنری هنر آفرینان پویا
حضور برای عموم آزاد است.
@Haajm
✅ کاهش بودجه دولتی همزمان با فشارهای اقتصادی منجر به تشدید فقر آموزشی به‌ویژه در دهک‌های پایین جامعه شده است
▫️بحران کمسوادی در میان فقرا
▫️افزایش فشارهای اقتصادی موجب شده میانگین کشوری برخوردار نبودن از مدرک متوسطه به 30 درصد برسد
🔰«نرخ باسوادی در ایران برای گروه سنی ۱۵ سال و بالاتر همچنان به هدف ۱۰۰ درصدی نرسیده و در حدود 85 درصد ثابت مانده است. وضعیت دسترسی به آموزش ابتدایی مناسب است، اما نرخ ترک تحصیل و فقدان برخورداری از مدرک در مقاطع متوسطه اول و دوم بالاست، به‌ویژه برای گروه‌های کمدرآمد که بیشتر تحت تأثیر فشار اقتصادیاند.»
🔰این بخشی از گزارش مرکز پژوهشهای مجلس با عنوان «پایش ابعاد فقر سال ۱۴۰۲: فقر آموزش» است که به‌تازگی منتشر شده است. گزارشی که وضعیت فقر آموزشی و ارتباط آن با فقر درآمدی خانوارها را بررسی کرده و در آن مشخص شده که با وجود پیشرفت در دسترسی به آموزش، کیفیت آن در سال‌های اخیر به دلیل مشکلات اقتصادی، تحریمها و همهگیری کرونا به‌ویژه در مناطق محروم و بین خانوارهای کمدرآمد کاهش یافته است.
🔰براساس نتایج این پژوهش، عواملی مثل وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده، سطح تحصیلات والدین و هزینه‌کرد پایین خانواده‌ها برای آموزش، در ریسک ترک تحصیل و فقر آموزشی فرزندان مؤثر بوده است. همچنین هزینه‌های خانوار برای آموزش در دهک‌های پایین جامعه کاهش یافته است؛ خانواده‌های فقیر با محدودیت‌های مالی بیشتری روبه‌رو هستند و بودجه کمتری را به آموزش فرزندانشان اختصاص می‌دهند.
🔰تراکم بالای کلاسها و کمبود معلم، به‌ویژه با افزایش جمعیت دانشآموزی، بر کیفیت یادگیری تأثیر منفی داشته است. روند تخصیص بودجه به آموزش عمومی در ایران کاهش یافته و با افزایش تعداد دانش‌آموزان، سرانه بودجه برای هر دانش‌آموز به‌طور قابل توجهی کم شده است.
🔰شواهد می‌گویند که تعداد دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در مقطع متوسطه دوم، بیشتر از سایر مقاطع است. دانش‌آموزان متوسطه دوم در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بالاترین بازماندگی از تحصیل را طی هفت سال تحصیلی از سال ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۱ داشته‌اند که یکی از عوامل مؤثر بر آن می‌تواند تشدید تحریم و فشارهای اقتصادی به خانوار و دانش‌آموز باشد که منجر به این شده است تا دانش‌آموز به پایه تحصیلی بعدی نرود.
🔰براساس نتایج این پژوهش، یکی از نقاط عطف دیگر، سال تحصیلی ۱۴۰۰ -۱۳۹۹ به‌عنوان سال‌های تحصیلی تحت تأثیر دوره کرونا بوده که بیشترین تأثیر را هم در بازماندگی از تحصیل دانش‌آموزان شش ساله و مقطع ابتدایی داشته است. چنانچه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تعداد دانش‌آموزان کمتری نسبت به سال تحصیلی قبل، از تحصیل بازماندهاند، اما این روند به قبل از همهگیری کرونا برنگشته و این نشان می‌دهد که بازگشت دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل به مدرسه، فرآیندی طولانی و دشوار است.
🔰محمد حبیبی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به «هم‌میهن» می‌گوید، کیفیت آموزشی در ایران به‌ویژه در مدارس دولتی و در مقایسه با مدارس دولتی و غیردولتی در یک دهه گذشته به‌شدت افزایش پیدا کرده است: «ما عملاً با نوعی آموزش طبقاتی در ایران مواجهایم. به این معنی که سه دهک بالای جامعه از امکانات آموزشی خیلی بهتری نسبت به سه دهک پایین جامعه برخوردارند و توجه نداشتن دولت به مدارس دولتی به‌گونه‌ای است که در طول ۱۰ سال اخیر هزینه‌های روزانه مدارس در مدارس دولتی از طریق اولیای دانش‌آموزان و با بهانههای مختلف تامین می‌شود. توجه دولت به مدارس دولتی به‌قدری پایین آمده که صرفاًدر حد پرداخت دستمزد و حقوق معلمان تقلیل پیدا کرده است.»
🔰علیرضا رحیمی، کارشناس آموزش و تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با «هم‌میهن» درباره ثابت ماندن نرخ باسوادی معتقد است که سواد خواندن و نوشتن از مدار سواد خارج شده و سوادهای جدید و ۱۲گانه در حال مطرح شدن است: «در دورهای نهضت سوادآموزی بسیار جدی کار میکرد. اما الان چنین نیست. چون بسیاری از افرادی که در آنجا کار میکردند به بهانههای مختلف وارد آموزش‌وپرورش شدند و از نهضت سوادآموزی فاصله گرفتند. این نشان می‌دهد که ما مسئله سواد را فراموش کردهایم. عدهای هم به‌نظر می‌رسد سواد دارند اما درحقیقت سواد بسیار پایینی است و این هم نمود دیگری از فقر آموزشی است. ما فقر توانایی خواندن و نوشتن در میان کسانی داریم که باسواد محسوب می‌شوند.»
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@Haajm
✅ از اصفهان تا تهران پیامک برای زنان/گزارشی درباره آغاز ارسال پیامک حجاب برای زنان عابر پیاده در تهران
✍🏻 الناز محمدی، سارا سبزی
پاسخ سخنگوی ستادامربهمعروف و نهی از منکر به «هم میهن»: فعلاً در این باره پاسخی نمیدهیم
🔰درست در روزی که دولت تصمیم گرفت لایحه جنجالی «تامین امنیت زنان» را که بارها نامش عوض شد، بعد از گذشت 13 سال از تدوینش، از مجلس پس بگیرد، تعدادی از زنان ساکن تهران، یک به یک شروع به دادن یک گزارش جدید کردند: «در خیابان راه میرفتیم که پیامک حجاب آمد.»؛ شبیه آنچه در ماههای گذشته، برای زنان عابر در اصفهان، مشهد و شیراز اتفاق افتاده بود.
🔰«با سلام و احترام. شما بدون رعایت پوشش قانونی در سطح شهر تهران تردد داشتهاید. لطفاً نسبت به رعایت قانون و اصلاح پوشش خود اقدام فرمایید. ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران.» این متن پیامکی است که در دو روز گذشته، برای تعدادی از زنان که در تهران از خیابانها میگذشتهاند یا حتی نمیگذشتهاند، ارسال شده است.
🔰شهرزاد به تازگی این پیام را دریافت کرده است: «روزی که این پیام به خط من ارسال شد، سوار مترو شده و کارت بلیتم را شارژ کرده بودم که به نام خودم بود. در طول روز هم با خودرو به چندجای مختلف سرزدم و در نهایت عصر همان روز، روی سیمکارت ایرانسلم پیام حجاب دریافت کردم.»
🔰ماجرا اما فقط به این پیامک محدود نمی‌شود؛ در دو هفته اخیر، زنان در تهران، پیامک دیگری، باز هم مربوط به حجاب دریافت کرده‌اند که متنش با پیامک جدید متفاوت است و این بار تشویقی: «مالک محترم خودروی... نظر به رعایت هنجارهای اجتماعی (حجاب) و عدم تکرار طی شش ماه اخیر، سابقه تخلف شما حذف گردید. امید است با رعایت قوانین، در راستای تقویت امنیت اجتماعی کوشا باشید.»
🔰این پیامکها در حالی برای زنان ارسال شده که روایتها نشان می‌دهد پیامکهای هشدارآمیز درباره توقیف خودروها هم دوباره آغاز شده است. مهسا یکی از زنانی است که دو شب پیش با دستور پلیس و در چهارراه ولیعصر تهران، مجبور شد ماشینش را متوقف و به دلیل داشتن سه پیامک قبلی برای توقیف خودرو، به یکی از پارکینگهای طرف قرارداد با فراجا برود؛ برای خواباندن وسیله رفت و آمد روزانهاش به محل کار.
🔰پیگیریهای «هم‌میهن» برای گفت‌وگو با مسئولان ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران هم به نتیجه نرسید و در نهایت مسعود تاتلاری، سخنگوی ستاد کل امر به معروف و نهی از منکر، پاسخ داد که مسئولان این ستاد تا چند روز آینده قصدی برای پاسخ دادن ندارند.
🔰علی مجتهدزاده، وکیل دادگستری: «پیامکهای حجاب به‌دلیل بیضابطه و بیقانون بودن است که ارسال می‌شود و جایگاه قانونی ستاد احیای امر به معروف مشخص نیست. مشخص نیست آنها چطور به شماره تلفنهای مردم دسترسی دارند؟ از سوی دیگر به موجب قانون، امر به معروف وظیفه مردم در قبال حاکمیت است و در اصل هشتم قانون اساسی بهصراحت این موضوع بیان شده است. وظیفه حاکمیت، امر به معروف نیست؛ وظیفه آنها اعمال حاکمیت است که به روشهای قانونی آن را انجام می‌دهند.»
🔰فاطمه موسوی ویایه، جامعه‌شناس: «هم کسانی که در عرصه خصوصی علیه زنان خشونت اعمال می‌کنند و هم پیامکهایی که درباره پوشش زنان ارسال می‌شود، هر دو از ایدهها و پیشفرضهای مشابهی تبعیت می‌کنند؛ اعتقادی که تاکید می‌کند زنان نمیتوانند اختیار بدن خود را داشته باشند و حق آنها بر بدن و انتخاب شیوه زندگی‌شان را نفی می‌کند.
🔰تبعات این موضوع کاملاً روشن است که اولین مورد آن افزایش نارضایتی و منازعه اجتماعی است. بسیار احتمال دارد که ما شاهد مجادلههای بیشتر بین مردم و کسانی شویم که تذکر حجاب می‌دهند؛ کسانی که استخدام یا داوطلب شده‌اند که از زنان بیحجاب عکس بگیرند و آن را گزارش دهند. درنهایت ممکن است درگیریهایی در سطح جامعه هم رخ دهد؛ درست مانند آن مادر قمی که در یک درمانگاه در حال شیردادن به فرزندش بود و مجادله زیادی بهدنبال آن ایجاد شد. دور نیست که دوباره آشوب، منازعه و درگیری به‌واسطه همین رویه رخ دهد.»
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@Haajm
✅ ۲۸ آوریل؛ روز جهانی پاسخ مهربانی
🔰 در این روز مردم جهان به مهربانی‌های کوچک دعوت می‌شوند. روزی که در ازای مهربانی‌هایی که شامل حال‌تان شده است شما هم به دیگران مهربانی می‌کنید تا این چرخه ادامه پیدا کند
@Haajm
✅ کمپین معلولان تعطیل شد
🔰«کمپین معلولان» درحالیکه نزدیک به ۹ سال در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت فعالیت کرده بود، به کار خود پایان داد. مدیر این کمپین ناامیدی جامعه افراد دارای معلولیت از بی‌توجهی‌ها و کم‌توجهی‌ها را یکی از مهم‌ترین علل این تصمیم عنوان می‌کند.
بهروز مروتی، مدیر کمپین از بی‌توجهی دولت‌های مختلف به حقوق افراد دارای معلولیت می‌گوید:
🔰با وجود همه پیگیری‌ها متوجه شدیم که دولت‌ها به حقوق معلولان توجه نمی‌کنند. هیچ‌یک از دولت‌ها توجه جدی به مطالبات این قشر نکردند و در سه دولت گذشته نتوانستیم حتی یک گام به جلو برداریم.
🔰اخباری که ما درباره وضعیت نامطلوب معلولان در برخی مراکز نگهداری و... منتشر می‌کردیم باعث ایجاد بازدارندگی شده بود. امروز هم پیام‌هایی که دریافت می‌کنم همگی نشان‌دهنده نگرانی جامعه هدف ما از منتشرنکردن این اخبار و ازدست‌رفتن این بازدارندگی است. این آسیب مهمی است./شرق
@Haajm
✅ ۱۵ آوریل، «روز جهانی میکروداوطلبی»
هر سال در ۱۵ آوریل، «روز جهانی میکروداوطلبی» برگزار می‌شود تا یادآوری کند که حتی کوچک‌ترین کارهای خیرخواهانه می‌توانند تأثیرات بزرگی داشته باشند.
🔰میکروداوطلبی چیست؟
میکروداوطلبی یعنی انجام کارهای کوچک و کوتاه‌مدتی که نیاز به زمان زیاد، برنامه‌ریزی مفصل یا تعهد رسمی ندارند. این نوع داوطلبی انعطاف‌پذیر، ساده و در دسترس همه است، به‌ویژه برای کسانی که وقت زیادی ندارند اما دوست دارند مفید باشند.
🔰چرا میکروداوطلبی اهمیت دارد؟
کارهای کوچک گاهی دست‌کم گرفته می‌شوند، اما وقتی کنار هم قرار می‌گیرند، می‌توانند تغییرات بزرگی ایجاد کنند. این روش به افراد امکان می‌دهد بدون تغییر در سبک زندگی‌شان، بخشی از یک حرکت مثبت باشند.
🔰نمونه‌هایی از فعالیت‌های میکروداوطلبانه:
حسابرسی یا کمک به بودجه‌بندی یک باشگاه
به‌روزرسانی وب‌سایت
رنگ‌آمیزی اتاق‌ها یا فضاهای عمومی
نوشتن درخواست کمک مالی برای یک گروه اجتماعی
طراحی لوگو یا پوستر ساده
تست کردن یک سایت یا اپلیکیشن
ایده‌پردازی برای شبکه‌های اجتماعی
ویرایش متون یا مطالب تبلیغاتی خیریه‌ها
🔰میکروداوطلبی چیز جدیدی نیست، فقط اسم جدیدی دارد.
هرچند واژه‌ی «میکروداوطلبی» تازگی دارد، ولی خود مفهومش قدیمی است. مردم همیشه سعی کرده‌اند هر جا بتوانند کمک کنند — حالا فقط اسمش مشخص شده و راه‌های بیشتری برای مشارکت به وجود آمده‌اند.
@Haajm
▫️ روایت خانواده‌های دارای فرزند اتیسم از ناآگاهی، برچسب‌زنی‌ها و نادیده گرفته‌شدن این کودکان
به ما ترحم نکنید
✍🏻 سمیه جاهدعطاییان
🔰خستگی، فرسودگی، ترس از آینده و بی‌پاسخ ماندن تمام این دغدغه‌ها، چیزی است که هر روز والدین کودکان اتیسم را می‌شکند. تا چه زمانی قرار است این خانواده‌ها نادیده گرفته شوند؟ تا کی باید به تنهایی بار همه چیز را به دوش بکشند؟ اگر قرار باشد حمایت و برنامه‌ای برای این بچه‌ها وجود نداشته باشد، آینده آنها چه می‌شود؟
🔰اتیسم یک اختلال نیست، یک تفاوت است؛ چالشی برای کودک و خانواده‌اش که در نبود حمایت کافی، می‌تواند به بحران تبدیل شود. تشخیص‌های نادرست، انگ‌زنی‌های ناآگاهانه، کمبود منابع تخصصی، فشار اقتصادی، نبود آموزش در مدرسه‌ها و نبود درک در جامعه، تنها بخشی از بارِ سنگینی است که این خانواده‌ها به دوش می‌کشند. ماه آوریل، ماه جهانی آگاهی درباره اتیسم، فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ فرصتی است برای دیدن خانواده‌هایی که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. برای شنیدن صدایی که شاید بلند نباشد، اما واقعی است. اگر قرار است تغییری اتفاق بیفتد، باید از آگاهی آغاز شود؛ آگاهی‌ای که به درک، پذیرش و حمایت ختم شود.
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@Haajm
✅ سازمان‌های مردم نهاد، بازوی مشورتی دولت
✍🏻 رامین اسلامی نوکنده، فعال اجتماعی در خراسان جنوبی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
🔰در نظام‌های حکمرانی مدرن، دولت به‌عنوان نهاد تنظیم‌گر و سازمان‌دهنده سیاست‌های عمومی، نیازمند دسترسی به منابع دانشی مستقل، داده‌های میدانی و شبکه‌های اجتماعی گسترده است. سازمان‌های مردم‌نهاد به‌عنوان نهادهای واسط میان جامعه مدنی و ساختار رسمی قدرت، می‌توانند نقش کلیدی در افزایش کیفیت سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های توسعه ایفا کنند. این ضرورت نه‌تنها در چارچوب مدیریت دولتی و کارآمدی اجرایی، بلکه در ساحت‌های کلان‌تر جامعه‌شناسی سیاسی و اقتصاد سیاسی قابل تحلیل است.
🔰از منظر جامعه‌شناسی سیاسی، پیوند دولت با سازمان‌های مردم‌نهاد موجب شکل‌گیری نوعی دموکراسی مشارکتی می‌شود که در آن، کنشگران مدنی قادر به اعمال نفوذ بر سیاست‌های عمومی هستند. این امر به‌ویژه در جوامعی که ساختار بروکراتیک دولت از پویایی لازم برای شناسایی و حل مسائل اجتماعی برخوردار نیست، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. سازمان‌های مردم‌نهاد به دلیل ارتباط نزدیک با بدنه اجتماعی و توانایی بسیج منابع انسانی و اطلاعاتی، قادرند بازخوردهای دقیقی از نیازها و مطالبات شهروندان ارائه دهند و به اصلاح سیاست‌های ناکارآمد کمک کنند. در نبود این تعامل، دولت‌ها با پدیده‌ای مواجه خواهند شد که پیر بوردیو آن را «خشک شدن میدان اجتماعی» می‌نامد، به این معنا که شکاف میان سیاست‌گذاران و گروه‌های اجتماعی افزایش یافته و سیاست‌های عمومی مشروعیت و کارایی خود را از دست می‌دهند.
🔰از منظر اقتصاد سیاسی، دولت‌ها برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و مدیریت بهینه منابع، نیازمند بهره‌گیری از اطلاعات و تحلیل‌های مستقل و غیرایدئولوژیک هستند. سازمان‌های مردم‌نهاد، به‌ویژه در حوزه‌های محیط زیست، حقوق کار، توسعه پایدار و سیاست‌های رفاهی، می‌توانند نقش مهمی در ارائه توصیه‌های کارشناسی ایفا کنند. این نهادها به دلیل عدم وابستگی مستقیم به منافع خاص اقتصادی-سیاسی، می‌توانند دیدگاهی بی‌طرفانه و مبتنی بر منافع عمومی ارائه دهند. این مسئله به‌ویژه در جوامعی که دولت‌ها درگیر ائتلاف‌های قدرت و فساد ساختاری هستند، اهمیت دوچندان پیدا می‌کند، چرا که امکان اعمال فشار از سوی گروه‌های ذی‌نفع برای شکل‌دهی به سیاست‌ها کاهش یافته و تصمیم‌گیری‌ها بر مبنای داده‌های واقعی و ارزیابی‌های علمی انجام می‌شود. در چنین شرایطی، دولت با اتکا به سازمان‌های مردم‌نهاد می‌تواند هزینه‌های اجرایی خود را کاهش داده، تخصیص منابع را بهینه کرده و سیاست‌های توسعه‌ای را بر مبنای نیازهای واقعی جامعه طراحی کند.
🔰افزون بر این، همکاری میان دولت و سازمان‌های مردم‌نهاد موجب شکل‌گیری سرمایه اجتماعی و افزایش سطح اعتماد عمومی می‌شود. همان‌طور که فرانسیس فوکویاما در نظریه سرمایه اجتماعی خود مطرح می‌کند، اعتماد عمومی یکی از مهم‌ترین متغیرهای تأثیرگذار بر رشد اقتصادی و پایداری نظام‌های سیاسی است. دولت‌هایی که سازمان‌های مردم‌نهاد را به‌عنوان بازوی مشورتی خود به رسمیت می‌شناسند، قادرند ساختار حکمرانی خود را در برابر بحران‌های اجتماعی مقاوم‌تر کنند. در مقابل، نادیده گرفتن این سازمان‌ها و محدود کردن فعالیت آنها، منجر به شکل‌گیری نارضایتی‌های انباشته، افزایش واگرایی اجتماعی و در نهایت تضعیف مشروعیت نظام سیاسی خواهد شد. از این منظر، همکاری دولت با سازمان‌های مردم‌نهاد نه‌تنها یک انتخاب راهبردی، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای بقای نظام‌های سیاسی و اقتصادی در دنیای مدرن است.
@Haajm
✅ بررسی بحران ماهیت در سازمان‌های مردم‌نهاد حوزه آسیب‌های اجتماعی/بازخوانی انتقادی یک تاریخ ۳۰ساله
✍🏻 محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد/ کوثر کریمی‌پور، پژوهشگر اجتماعی/ مرضیه نوری، روزنامه‌نگار/ نیکا نصیری، فعال اجتماعی:
🔰پیشینه‌ی این نوشتار تجربه‌ی زیسته و تاملات نظری نویسندگان آن درباره‌ی سازمان‌های مردم نهاد غیردولتی (سمن‌ها) به‌ویژه در زمینه‌ی آسیب‌های اجتماعی است. بیش از سه دهه تجربه‌ی جمعی ما بر این استنتاج استوار است که فعالیت سمن‌ها در این حوزه، علی‌رغم خواست یا ادعایشان، دچار اشکالاتی در سطح نظری و میدانی بوده و این مشکلات هنوز هم پاسخی درخور نیافته‌اند.
🔰این مقاله با هدف طرح مسئله، به بررسی مصادیق و روایت‌هایی از شکل‌گیری و تحولات جمعیت خیریه‌ی تولد دوباره و کانون کودکان کار کوشا در حوزه‌های اعتیاد و کار کودک و مطالعات موردی در این باره می‌پردازد. روایت‌های ارائه‌شده در این متن، با استناد به شواهد تجربی، بر چالش‌هایی همچون جایگزینی نقش مطالبه‌گری سمن‌ها با کارگزاری برای دولت، نظام تصمیم‌گیری بالا به پایین، نبود سازوکارهای مؤثر برای نیازسنجی اجتماع‌محور، عدم شفافیت مالی، و در نهایت، بحران ماهیتی این نهادها در ایران تمرکز دارد. افزون بر این، در این بررسی رویکردهای جایگزین، از جمله تجربه‌ی بنیاد توسعه‌ی کارآفرینی زنان و جوانان و پروژه‌ی الشتر (سلسله)، نیز مورد توجه قرار گرفته است تا الگوهای متفاوتی از عملکرد نهادهای مدنی ارائه شود.
🔰مسئله‌ای که این نوشتار از خلال روایت تجربه‌ی سمن‌ها طرح خواهد کرد، بحران ماهیت آنها در سه دهه‌ی گذشته است. به نظر می‌رسد در مجموع در این فاصله‌ی زمانی گروهی از سمن‌های بزرگ و مؤثر طی جریانی به‌تدریج از نقش مطالبه‌گرانه فاصله گرفته و به کارگزار دولت تبدیل شده‌اند. این تغییر هویت، در کنار ساختار درونی متصلب و تعامل یک‌سویه با جامعه، پیامدهای نامطلوبی را به دنبال داشته است: عدم شفافیت مالی، ناکارآمدی در ارائه‌ی خدمات، و رقابت ناسالم میان سمن‌ها.
🔰پرسش کلیدی این است: کدام گروه از سمن‌ها در سه دهه‌ی گذشته دچار استحاله‌ی ماهیتی شده‌اند و کدام‌یک توانسته‌اند برای انجام مأموریت اصلی خود، ساختارهای مشارکتی ایجاد کنند، با جامعه تعاملی اجتماع‌محور داشته باشند، و با دیگر سازمان‌های غیردولتی شبکه‌های همکاری تشکیل دهند؟ به سخن دیگر، چگونه یک سازمان غیردولتی می‌تواند در ایران امروز به‌جای تاکید بر بقا در سیستمی نئولیبرال، بر ایجاد تغییرات اجتماعی و ایفای نقش نمایندگان واقعی جامعه تمرکز کند؟
🔰پیش از آغاز سخن لازم است تاکید کنیم که این نوشتار در پی طرح مسئله، از خلال بازخوانی انتقادی نقش سمن‌ها در حوزه‌ی آسیب اجتماعی است و بیش از آن که در پی تحلیل و پاسخ‌دهی باشد، در پی پرسش است. شناسایی و زمینه‌سازی مسئله‌ی پژوهش بدون شک گام نخست در فرآیند پژوهش است و به برجسته کردن شکاف دانش و لزوم نگاه انتقادی به نقش این سازمان‌ها کمک می‌کند. اما، گذر از این مرحله‌ی مقدماتی مستلزم تعامل فعال با موضوع از طریق پژوهش تجربی نظام‌مند و روش‌شناسی دقیق است.
🔰در واقع این متن پژوهشگران، از جمله خود نویسندگان، را دعوت می‌کند در فرآیندی نظام‌مند به گرد‌آوری شواهد مربوط و تحلیل دقیق داده‌های جمع‌آوری شده بپردازند. این نوشتار با زمینه‌سازی و شناسایی مسئله‌ی پژوهش صرفاً مسیر پرسش را روشن می‌کند؛ پیمودن این مسیر برای رسیدن به نتایج معتبر و قابل اعتماد نیازمند تلاش پژوهشی متعهدانه و روشمند است.
🔰قبل از ورود به بحث روشن کنیم که این نوشتار از مباحث مربوط به سیاست نام‌گذاری این نوع سازمان‌ها و تعریف حدود و ثغور آنها عبور می‌کند و تمرکز خود را بر ویژگی‌های کارکردی این سازمان‌ها و کیفیت تعامل آنها برای طرح مسئله می‌گذارد. این سازمان‌ها در ادبیات علوم اجتماعی و انسانی با عناوینی چون سازمان‌های غیردولتی ، سازمان‌های غیرانتفاعی ، سازمان‌های بخش سوم ، سازمان‌های مردم‌نهاد ، و بعضاً (با در نظر داشتن تفاوت‌ها) خیریه‌ها شناخته می‌شوند.
🔰ما در اینجا ضمن انتخاب رایج‌ترین نام‌گذاری در ادبیات موضوع، یعنی سازمان مردم نهاد غیردولتی یا سمن، به سازمان‌هایی اشاره داریم که به‌طور کلی، یا تا حد زیادی، توسط شهروندان تشکیل شده و مستقل از کنترل دولت فعالیت می‌کنند؛ در راستای نوعی از خیر عمومی فعالیت می‌کنند؛ انگیزه‌ی سوددهی ندارند؛ و برای رسیدن به اهداف خود عمدتا به کار داوطلبانه متکی هستند.
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@Haajm
✅ مواجهه نسـل «زد» و «وای»
▫️متولدان دهه‌های ۶۰ و ۸۰ مقابل هم نشستند و از کنشگری اجتماعی و سیاسی سخن گفتند
✍🏻 زهرا جعفرزاده
🔰کارشناسان و جامعه‌شناسان متولد دهه ۶۰ معتقدند که نسل «زد»، نمی‌خواهد جهان را نجات دهد، ایدئولوژیک‌گرا نیست، دنبال هنجارها نمی‌گردد، تعصب ندارد، متکثر است، سلطه‌پذیر نیست، تغییر می‌خواهد، نه اصلاح
🔰حامد بیدی، موسس پلتفرم کارزار و کنشگر اجتماعی: قبلاً جنبش‌های دانشجویی به شدت فعال بودند، آنها مطالبات آوانگارد داشتند، نسل‌زد امروز اما اینچنین نیست. آنها سابقه شرکت در اعتراضات سال 1401 را دارند، آنها فریاد زدند که این ما هستیم. نسل‌زد فعال است اما نه در همهجا. در بخشهایی که خودشان شبکهسازی کرده باشند، آنجا بیش از هر جای دیگری فعال و پویا هستند. بسیاری از موضوعاتی که برای نسلهای دیگر مسئله است، برای این نسل نیست
🔰تفاوت ماهیتی میان نسل زد و نسل وای که یک‌نسل قبل از آنهاست، نیست؛ تفاوت اصلی شاید در دسترسی به اینترنت است. آنها نسل بومی دیجیتال بوده‌اند، از وقتی به دنیا آمدند اینترنت بوده است، درحالیکه نسل قبلی، تا جوانی و نوجوانی اینترنت نداشت
🔰یونس خسروبیگی، دبیر کانون آسیب‌های اجتماعی دانشگاه تهران: نسل زد در مقایسه با نسل قبلی در ایران و همنسلان خود در کشورهای دیگر، بسیار ضعیف عمل کرده. هفته پیش دکتر فراستخواه، جامعه‌شناس اعلام کرد که آمار فعالیت‌های داوطلبانه در کشورهای اروپایی بین 30 تا 50 درصد اما در ایران این آمار یک درصد است؛ آماری که بسیار عجیب است. البته مشخص هم نیست که این یک‌درصد از کدام نسل است
🔰جهانبینی و نگرش این نسل متفاوت شده، این نسل خودش را در جمع تعریف نمیکند و جهانبینی فردگرایی رویش غلبه کرده، به همین دلیل است که در کنشگریهای مدنی و بعضاً سیاسی، حضور پررنگی ندارد. نکته دیگر مربوط به ساختار حاکمیتی می‌شود. ما با یک حاکمیت تمرکزگرا و سلطهطلبی مواجهایم که نهاد مدنی را به‌رسمیت نمیشناسد، چه رسد به کنشگری مدنی. همین موضوع باعث می‌شود تا کنشگری نهادهای مدنی تضعیف شود
🔰روایت جمعی از متولدان دهه ۸۰ درباره نسل زد: این نسل خسته و ناامید است. اینطور نیست که به امید تغییر کارزاری ثبت کند. وقتی می‌گویند کارزاری برای توقف فیلترینگ بزنید، آنها می‌گویند به جایش یک فیلترشکن پیدا کنید که خوب جواب دهد. او این سوال را میپرسد که چرا باید برای این کشور بجنگد. چرا باید ماند؟
🔰به ما می‌گویند نسل تنبل، اما نسل ما ابزارگراتر است. ما تلاش می‌کنیم از ابزارهای موجود نهایت‌استفاده را کنیم. میخواهیم بیشتر ناظر باشیم و کنشگری را در این میبینیم که سربزنگاه، وارد ماجرا شویم و بگذاریم قدمبهقدم اتفاق رخ دهد
🔰نسل زد از کنشگری مدنی یا فعالیت مدنی درک درستی ندارد، فعالیتی که انجام می‌دهد صرفاً یک فعالیت است، ما میگوییم حضور این افراد در جامعه باید پررنگ باشد، اما نمیبینیم که این حضور به نتیجه رسیده باشد
🔰روایت متولدان دهه ۶۰ از تعامل با نسل زد: ساختار حاکمیتی هم نوجوانان را به‌رسمیت نشناخته، کودک و بزرگسال را میشناسد اما نوجوان را نه. حتی بودجهای برایش در نظر گرفته نمی‌شود. چشماندازهایی که برای جوانان و نوجوانان ترسیم می‌شود، وقتی به عمل می‌رسد، دستیابی به آنها هم سخت می‌شود
🔰نسل‌زد، ما را به یاد امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران میاندازد که چندوقت پیش جانش را از دست داد. او نماد یک نسل‌زدی بود، در روستا درس خوانده بود، به تهران آمده بود و برنامهنویسی میکرد
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@hammihanonline
@Haajm
✅ جامعه مدنی در ایران در گذار:
سازمان‌یافتگی، مطالبه‌گری و تاب‌آوری
🔰نهاد مدنی اساساً سه کارکرد دارد. یکی حمایتگری هست؛ یکی روشنگری و آگاهی‌بخشی هست؛ و یکی هم مطالبه‌گری است.
ما در شرایطی هستیم که حکومت مشروعیتش را از دست داده‌است و دیگر خیلی هم نمی‌تواند اصلاحش کند. کنشگری سیاسی هم نیست. یعنی ما در خلاء کنشگری سیاسی هستیم. در این شرایط، کنشگری اجتماعی یک فرصت است. نه اینکه چون کسی نمی‌تواند کار سیاسی بکند بیاید در نهاد مدنی، اتفاقاً این خیلی خطاست و اصلاً حرفه‌گرایی نیست. یک نفر می‌تواند هم سیاسی باشد و هم کار اجتماعی کند اما اساس نهاد مدنی کار اجتماعی و حرفه‌گرایی هست. اما با توجه به بحران‌های موجود و آینده، به نظرم باید سه اتفاق بیفتد. یکی ظرفیت‌سازی هست. یعنی یک نهاد مدنی باید خودش را از درون تجهیز کند و مجهز به یک سری استانداردها و کار کارشناسی شود. در نهاد مدنی رابطۀ مرید و مرادی نباید باشد.
🔰بخشی از صحبت‌های فیروزه صابر در پنل دهم آینده‌پژوهی اجتماعی را خواندید.
👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:
@rahmaninstitute
@Haajm
🎥 پاکسازی تخت‌جمشید و اطراف توسط سیصد دانش‌آموز برای رفتن به استقبال نوروز
@Haajm
✅ كنكاش‌هاي مفهومي درباره ايران در گفت‌وگو با عباس كاظمي
بازگرداندن قدرت تغيير به جامعه
✍🏻 محسن آزموده
🔰يكي از انتظارات جامعه از جامعه‌شناسان اين است كه نشان بدهند زير پوست جامعه چه خبر است، مردم چه كار مي‌كنند، چرا و چگونه زندگي‌شان به صورت جمعي و گروهي تغيير مي‌كند، چرا به يك سبك زندگي خاص گرايش دارند و چرا از برخي هنجارها و اصول رويگردان مي‌شوند.
🔰اگر انقلاب مي‌كنند، اگر تظاهرات مي‌كنند، اگر در خانه مي‌مانند و بيرون نمي‌آيند، اگر شيوه دينداري‌شان تغيير مي‌كند، اگر شكل خريدشان عوض مي‌شود، اگر... اين تغيير و تحولات براي چيست و چه معنايي دارد؟ جامعه‌شناسان بنا به فرض بايد جامعه را براي خودشان، مردم و سياست‌گذاران فهم‌پذير كنند. اما چطوري؟ با نظريه‌سازي؟ با مفهوم‌سازي؟ با مطالعه روشمند؟ اين مطالعه روشمند چگونه صورت مي‌گيرد و چه ضرورتي دارد؟ انجمن جامعه‌شناسي ايران چند سالي است كه در پاسخ به اين سوال‌ها همايش «كنكاش‌هاي مفهومي و نظري درباره جامعه ايران» را برگزار مي‌كند. دبير همايش آتي كه سال آينده خرداد ماه برگزار مي‌شود، عباس كاظمي است، او يكي از فعالان پركار در حوزه علوم اجتماعي در ايران است كه حضوري پررنگ در رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي دارد و غير از كتاب‌ها و مقالات فراواني كه درباره جامعه ايران نوشته، گفتارها و نوشتارهاي فراواني در اين زمينه ارايه كرده است.
🔰پرسش اساسي جامعه ما چگونگي وضعيت اكنون و اينجاي ما و آينده نزديك جامعه ايراني است. مي‌دانيم كه در سال‌هاي اخير بحث‌هاي جذابي حول چنين موضوعي در گرفته است مثلا يك بحث كليدي روي فرسايش سرمايه‌هاي اجتماعي در جامعه ايران و در نتيجه افول جامعه قرار داشته است.
🔰كتاب افول اجتماع از محسن گودرزي و عبدالمحمد كاظمي‌پور نمونه‌اي از اين دست است. در مقابل افرادي هستند كه از بازسازي جامعه دفاع مي‌كنند و معتقدند كه نيروهايي همواره در جامعه هستند كه مشغول ساختن جامعه‌اند و از اين رو ايده افول را زير سوال مي‌برند. اين محور ويژه با فرارفتن از دوگانه افول يا بازسازي در پي صورتبندي از وضعيت جامعه ايران است و بدين تريب قصد دارد امكان‌هاي جامعه ايران و احتمالاتي كه بدان سو مي‌رويم را براي جامعه رون سازد. قطعا چنين محوري خود را در عرصه مطالعات آينده‌نگر محدود نمي‌كند بلكه تحليل‌هاي جامعه‌شناسان را از امر نوظهور در جامعه ايران درد بر مي‌گيرد، بنابراين روشن مي‌شود كه در علوم اجتماعي ما از امور محتوم و جبري صحبت نمي‌كنيم چون چنين اموري وجود ندارد و روندهاي جامعه، احتمالي و پيشامدي هستند.
👈🏻 ادامه مطلب را در Instant View بخوانید.
@Haajm
🎧 فایل صوتی
🔰 سخنان آقای آرمان ذاکری با عنوان «امتناع صلح اجتماعی در شرایط نابرابر» در پانل اول همایش «همایش صلح اجتماعی و جامعه مدنی»
🕰 تاريخ برگزاری: ۱۸ دی ۱۴۰۳
✅ برگزاركنندگان: شبکه کمک، حامیان جامعه مدنی (حجم) و موسسه رحمان
@komaknetwork
🎧 فایل صوتی
🔰 سخنان آقای محمد درویش با عنوان «تاثیر بحران زیست محیطی و اقلیمی بر صلح اجتماعی» در پانل اول همایش «همایش صلح اجتماعی و جامعه مدنی»
🕰 تاريخ برگزاری: ۱۸ دی ۱۴۰۳
✅ برگزاركنندگان: شبکه کمک، حامیان جامعه مدنی (حجم) و موسسه رحمان
@komaknetwork
