باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
12 Jun 2025 18:02
روایت‌های ناب یک روزنامه‌نگار در بوم‌رنگ
سومین فیلم از مستند های بوم‌رنگ به زندگی افسانه پرچکانی، خبرنگار با سابقه اختصاص دارد.این مستند به زندگی خبرنگاری که جهانش را از خبر به هنر پیوند میزند می‌پردازد.
در شرح این مستند آمده است: افسانه پرچکانی یک ماجراجو نیست. او جستجوگری در مسیر شدن است خواه کاغذ خبر باشد خواه بوم نقاشی.او در پی فهم رازهای جهان از سیاست به هنر و از هنر به معنا پل می زند.
«عبور از دیوارها» مستندی برای معرفی هنرمندی است که فریاد دیوارها را شنیده است. این مستند را می توانید در یوتیوب بوم‌رنگ مشاهده کنید.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
11 Jun 2025 20:44
انتقادی به شورای عالی فضای مجازی
فاطمه مالکی خبرنگار ICT نوشته است: به نظر میاد برگزاری و خروجی جلسات شورای عالی فضای مجازی به یک روال اداری و تشریفاتی تبدیل شده! نه تصمیمی، نه خروجی، نه گزارشی، نه اصلاحی! می‌خواهید یکبار اساسنامه و شرح وظایف رو مرور کنید، شاید بد نباشه!
کامنت
حمید ضیایی‌پرور، مدرس ارتباطات: بود و نبود این شورا و چندین شورای دیگر، فرقی به حال مملکت نمی کند تعطیل شوند بهتر است.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
11 Jun 2025 06:52
نشستی برای حل مشکلات بیمه‌ای و صنفی خبرنگاران
نشست هم‌اندیشی بررسی مسائل بیمه‌ای و صنفی اصحاب رسانه با حضور مصطفی سالاری، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، محمدرضا نوروزپور، معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد محمدی، معاون بیمه‌ای سازمان تأمین اجتماعی، و جمعی از مدیران و نمایندگان رسانه‌ای در معاونت امور رسانه‌ای این وزارتخانه برگزار شد.
نمایندگان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران، انجمن مدیران مسئول رسانه‌ها، خانه مطبوعات ایران و صندوق اعتباری هنر در این نشست دغدغه‌ها و پیشنهادهای خود را مطرح کردند.
مصطفی سالاری از آمادگی سازمان تأمین اجتماعی برای عقد تفاهم‌نامه با وزارت ارشاد خبر داد و بر اصلاح عناوین شغلی و تسریع رسیدگی به پرونده‌ها تأکید کرد.
محمدرضا نوروزپور نیز با تقدیر از تعامل مثبت و سازنده سازمان تأمین اجتماعی، بر توجه ویژه به ویژگی‌های شغلی و شرایط خاص خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای تأکید کرد.
در پایان مقرر شد کارگروهی تخصصی با مشارکت نمایندگان دو طرف تشکیل شود و جلسات منظم هفتگی برای رفع تدریجی مشکلات صنفی حوزه رسانه برگزار گردد.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
10 Jun 2025 19:30
تسلیت به همکار
همکارمان آقای حسن وزینی از روزنامه‌نگاران باسابقه، در غم از دست دادن برادر بزرگوارش به سوگ نشسته است.
این مصیبت را به ایشان و خانواده گرامی‌شان تسلیت می‌گوییم و برایشان آرزوی صبر و بردباری داریم.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
09 Jun 2025 18:29
بدرقه ابدی بیژن
مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد بیژن اشتری روزنامه‌نگار، نویسنده و مترجم ایرانی ساعت ۹:۳۰ صبح سه‌شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ از مقابل ورودی خانهٔ هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
آقای اشتری منتقد پیشین فیلم، مترجم زندگی‌نامه‌ی دیکتاتورها روز گذشته، به دلیل ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. او در هنگام مرگ ۶۴ سال داشت.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
09 Jun 2025 14:17
.
یک فرزند یا دو فرزند؟
در حالی‌که خبرگزاری فارس اعلام کرده بود دو فرزند کاظم صدیقی از دو هفته پیش بازداشت شده‌اند، امروز آقای صدیقی اعلام کرد که یک فرزندش از یک هفته پیش بازداشت شده است.
هنوز مشخص نیست که فرزند دوم آقای صدیقی که خبرگزاری فارس از بازداشت او خبر داده بود آزاد شده است یا آنکه انتشار اولیه آن اشتباه بوده است.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
09 Jun 2025 11:13
محسنی اژه‌ای، رئیس قوه‌ی قضائیه: رسانه‌ها در مواقعی مثل ماجرای قتل الهه حسین‌نژاد در دام معاندان نیفتند.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
09 Jun 2025 09:25
مردی که قلمش چون شمشیر بُرنده بود
۲۵ سال از مرگ هوشنگ گلشیری، سردبیر مجله کارنامه، گذشت
۲۵ سال از خاموشی هوشنگ گلشیری گذشت؛ مردی که کلمه را به سلاح بدل کرد، قلم را به شمشیر و روایت را به میدان نبرد. نویسنده‌ای که هر واژه‌اش زخمی تازه بر پیکره‌ی کهنه‌ی ادبیات زد و هر اثرش نوید یک دوران. سردبیر سخت‌گیر و عاشقِ «کارنامه»؛ همان مجله‌ی افسانه‌ای که نامش چون فانوسی در شبِ تار فرهنگ ایران روشن ماند.
گلشیری از نوجوانی با ادبیات الفتی غریب داشت. شعر می‌گفت، اما خیلی زود دریافت که جانِ ماجرا در نثر است، در روایت، در داستان. در دهه‌ی ۴۰، در قلب اصفهان، همرکاب با جوانانی دیگر «جُنگ اصفهان» را بنیاد نهاد؛ محفلی که از دل آن، حلقه‌ای ادبی سربرآورد، حلقه‌ای که به مصاف سنت رفت و پرچم نوگرایی را در داستان‌نویسی برافراشت. جلسات اولیه در کنار مزار صائب بود؛ گویی که شاعر قرن‌ها پیش، پشتیبان نسلی دیگر از اهل قلم شده باشد. همان‌جا بود که بذر تغییر کاشته شد، بذر طغیان.
اما نقطه‌ی طلایی زندگی گلشیری، انتشار رمان درخشان شازده احتجاب در ۱۳۴۸ بود. رمانی که مثل پتک بر فضای ادبی آن سال‌ها فرود آمد؛ با نثری موجز، تلخ، جسور و بی‌رحم. بعد از آن، دیگر هیچ‌کس نمی‌توانست گلشیری را نبیند یا نادیده بگیرد. او نه‌تنها داستان‌نویس بود، بلکه به ناقدی بدل شد که تیغ نقدش برنده و بی‌ملاحظه بود؛ بی‌آن‌که بخواهد در سایه‌روشن‌ها بایستد. همین نقدها دوستان اندک و دشمنان بسیار برایش ساخت. اما تاریخ به شیوه‌ای طنزآمیز کار کرد: پس از مرگ، دشمنانش خاموش شدند و ستایشگرانش رو به فزونی گذاشتند.
پس از انقلاب، همراه با بزرگان دیگر، «نقدآگاه» را راه انداخت. بعد، در روزگار درخشش «آدینه»، چنان که خودش گفته، گل از گلش شکفت. نسخه‌های مجله را زیر بغل می‌زد، راهی خیابان انقلاب می‌شد، کتابفروشی‌ها را یکی‌یکی می‌رفت، مجله را می‌داد دستشان و می‌گفت: این را بفروشید، این را بخوانید، این را پخش کنید. نه سردبیر بود، نه مدیرمسئول، اما جانش با مجله گره خورده بود. بعدها در انتشار «دوران» و «مفید» هم نقش‌آفرین بود؛ حتی اگر اسمش در شناسنامه نبود، روحش در آنها جاری بود.
و سرانجام، «کارنامه» آمد. نشریه‌ای که نام گلشیری را یدک می‌کشید و با هر شماره‌اش، قلب ادبیات ایران تندتر می‌تپید. انتشار هر شماره، جنگی بود میان اراده و موانع. گاه نارس به دنیا می‌آمد، گاه دیر، گاه پرخطا، اما همواره زنده و زنده‌کننده. کارنامه گلشیری، فقط یک مجله نبود؛ یک جبهه‌ی فرهنگی بود. سنگری برای نویسندگانی که نمی‌خواستند شبیه گذشته بنویسند، نمی‌خواستند سانسور را بپذیرند، نمی‌خواستند تکرار شوند.
کارنامه‌ی گلشیری در روزنامه‌نگاری ادبی، بخشی از میراث بزرگ اوست. جایی برای پرورش استعدادها، برای ریسک، برای تجربه، برای تمرین نقد. همچنان که در «جنگ اصفهان» به نسل پیشین بال‌وپر داده بود، در «کارنامه» هم به جوانان میدان داد. جلسات پنج‌شنبه‌ها در خانه‌اش در شهرک اکباتان، خودش کلاس درسی بود: داستان‌نویسی، بازنویسی، نقد، دوباره‌نویسی، دوباره‌خوانی، و دوباره‌ساختن.
او نمی‌خواست معلم باشد، اما مدرسه‌ای ساخت. نمی‌خواست راهبر باشد، اما راهی گشود. نمی‌خواست الگو باشد، اما شد. مجله‌ی کارنامه، تجربه‌ی شخصی‌اش نبود، طرحی برای آینده بود؛ جایی برای خلق نثرهای دیگر، زاویه‌های تازه، جهان‌بینی‌های بی‌سابقه.
۲۵ سال گذشته، اما طنین صدای گلشیری هنوز در کوچه‌پس‌کوچه‌های ادبیات ایران شنیده می‌شود. هنوز شازده احتجاب، معصوم‌ها و بره راعی و... را می‌خوانند، هنوز از جلسات نقدش می‌گویند، هنوز کارنامه‌اش راهنمای نویسندگان جوان است. ۱۶ خرداد ۱۳۷۹، گلشیری از میان ما رفت؛ در ۶۲ سالگی، در بیمارستان ایران‌مهر تهران، در سکوتی که بلافاصله پر شد از فریاد ستایشگرانش. پیکرش را در امامزاده طاهر کرج به خاک سپردند، اما روحش هنوز در کتاب‌ها، در کلمه‌ها، در نگاه‌ها، در نقدها و در آرمان‌های ادبیات ایران می‌تپد.
گلشیری مرد، اما خاموش نشد. نامش زنده است، قلمش بیدار، کارنامه‌اش باز، و صدایش، هنوز... شنیده می‌شود.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
08 Jun 2025 18:30
مترجم دیکتاتورها درگذشت
بیژن اشتری منتقد پیشین فیلم و سینما و مترجم سرشناس، را به نام «مترجم دیکتارتورها» می‌شناسند؛ مترجمی که عزمش را برای شناساندن حکومت‌های توتالیتر کمونیستی به ایرانیان جزم کرد و ادبیات را وسیله‌ای برای معرفی استبداد دانست.
آقای اشتری معتقد بود نسل جوان امروز نیاز دارد به صورت جدی‌تری با تاریخ جهان آشنا شود و جامعه استبدادی، مقوله دیکتاتوری و تاریخ کمونیسم را بهتر بشناسد.
او همت خود را بر شناساندن دیکتاتورها گذاشت. تمرکزش بر زندگی‌نامه‌ی دیکتاتورها بود و طی دو دهه اخیر روی تاریخ شوروی متمرکز شد و به تاریخ کمونیسم و استبداد در بلوک شرق پرداخت.
مجموعه «کتاب‌های سرخ» هم که در نشر ثالث به چاپ رساند، زندگینامه‌هایی است از لنین، تروتسکی، استالین، بوخارین و دیگر رهبران انقلاب اکتبر که همه علیه سرخ به رشته تحریر کشیده شدند.
روحش شاد و یادش گرامی
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
08 Jun 2025 15:49
پاسخ سردبیر همشهری
دانیال معمار در پاسخ به اسدلله افلاکی نوشت:
با احترام به همکار سابق‌مان جناب آقای افلاکی عزیز، باید خدمت ایشان عرض کنم که صفحه «محیطزیست، میراث و گردشگری» روزنامه همشهری همچنان با عنوان «سرزمین من» هر روز در این روزنامه به دبیری سرکار خانم زهرا عباسی از روزنامه‌نگاران پرسابقه همشهری منتشر می‌شود.
سوژه‌های محیط‌زیستی روزنامه همشهری هم سال‌هاست که توسط سرکار خانم زهرا رفیعی پیگیری و نوشته می‌شود که ایشان هم‌اکنون در همین گروه حضور دارند و فعال هستند.
معلوم نیست چرا تغییر دبیر یک صفحه به دلایل مختلف باید به معنی «خاموش شدن صدای محیطزیست در همشهری» تعبیر شود. مدیران باشگاه روزنامه‌نگاران هم کاش قبل از انتشار این مطلب، نگاهی به صفحات روزنامه همشهری می‌انداختند یا از یکی از روزنامه‌نگاران حاضر در همشهری، صحت این ماجرا را می‌پرسیدند.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
07 Jun 2025 18:08
تغییرات در گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد
گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد با تغییرات گسترده در ساختار مدیریتی خود مواجه شد.
علیرضا بختیاری، مدیرمسئول این گروه، با صدور احکام جدید، این تغییرات را رقم زد.
نخستین تغییر در پایان سال ۱۴۰۳ رقم خورد و بر اساس آن، نوید رئیسی به‌عنوان سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد، جایگزین پویا جبل‌عاملی شد.
همچنین، خانم فاطمه استیری با حکم آقای بختیاری به‌عنوان سردبیر سایت اقتصادنیوز منصوب شد.
آرش خوشخو، که پیش‌تر ۱۳ سال سردبیری روزنامه هفت صبح را بر عهده داشت، از این پس مدیر تولید و فنی گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد است.
محمدحسین شاوردی نیز با حکم آقای بختیاری به‌عنوان سردبیر جدید اکوایران جایگزین مهدی نوروزیان شد که پنج سال عهده‌دار این مسئولیت بود.
محمد طاهری، سردبیر هفته‌نامه تجارت‌فردا نیز، با حفظ سمت، مدیریت انتشارات دنیای اقتصاد را بر عهده گرفت. این مسئولیت پیش‌تر بر عهده آقای محمود صدری، از روزنامه‌نگاران باسابقه و برجسته بود. آقای صدری در حال حاضر مشاور مدیر مسئول و دبیر شورای سیاست‌گذاری گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد است.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
06 Jun 2025 15:41
تافته جدابافته نیستیم؛ شرایط بد را نمی‌توان خوب زیست!
محمد باقرزاده
روزنامه‌نگار اجتماعی
سال‌ها پیش و در روزنامه «شهروند» یک نهاد صنفی درون‌روزنامه‌ای شکل گرفت. در آن روزگار من هم افتخار این را پیدا کردم که یکی از سه نماینده همکارانم باشم؛ به‌خوبی خاطرم هست که تمام تلاش من در آن دوران یک موضوع بود: اصرار بر انطباق شرایط شخصی و کاری خبرنگار با هم. به عبارتی ساده‌تر، در آن‌روزگار تعدادی از ما روزنامه‌نگاران این روزنامه، از حداقل حقوق قانونی و اعمال قانون کار همین مملکت بی‌نصیب مانده بودیم. تمام حرف من در آن دوران این بود که خبرنگاری که نتواند حقوق ابتدایی خود را محقق کند، هنگام مصاحبه با دیگر اقشار و پیگیری حقوق‌شان، دچار بی‌هویتی و پوچی خواهد شد! مگر می‌شود مدام درباره چیزی نوشت که خود از آن بی‌بهره‌ای؟ و آیا پوچی و بی‌هویتی زندگی اجتماعی چیزی غیر از این است؟
ستایش خودکشی، بزرگ‌ترین خطایی است که یک خبرنگار آن‌هم در جامعه فلاکت‌زده امروز ایران می‌تواند انجام دهد و من هم این را می‌دانم؛ و حتی زمانی که نوشته مادر «شیده لالمی» را در همین کانال خواندم، از ته قلب به او احسنت گفتم. ضمن ستایش این برخورد، درباره خانم شیده لالمی اما همواره توجه من به یک نکته دیگر جلب می‌شود؛ او زمانی مدیر مسئول یک مجله بود اما این روند را ادامه نداد؟ واقعا چرا؟
بارها به این پرسش فکر کردم و تنها پاسخی که برایش یافتم این بود که شیده لالمی خبرنگار فهمیده بود که راز ادامه‌دادن مدیرمسئولی یک رسانه در شرایط کنونی شاید از فشار بر خبرنگار می‌گذرد و او نمی‌خواست به این شرایط تن دهد!
می‌خواهم بگویم اگر قرار است حاصل ادامه یک رسانه، فشار بر خبرنگاران، پرداخت با تاخیر و حداقلی حقوق خبرنگاران و حتی منت برسرآنان باشد که با قرض و فلان حقوق شما را تهیه کردیم، چه اصراری بر ادامه حیات این رسانه است؟ چرا این آب‌باریکه را قطع نمی‌کنید که از دل آن، روزنه نوری برآید؟ بله می‌شود جهت پیکان همین پرسش را به سمت همکاران هم چرخاند اما طعنه به شیفته‌گان حقیقت کار من نیست!
من نوشته تک تک همکاران را در کانال باشگاه روزنامه‌نگاران ایران با دقت خوانده‌ام و همچنان پیگیری می‌کنم و می‌خواهم بگویم حدود یک دهه کار در این فضا یک نکته را برای من برجسته کرده‌است؛ اینکه موفقیت، غم، شادی و دستاورد ما؛ و به خصوص ما خبرنگاران حوزه اجتماعی، در یک چیز است؛ در فعالیت و همراهی جمعی.
عمری درِ اتاق روان‌درمانگران به روی مسائل اجتماعی بسته بود و ریشه تمام مسائل را در شخص و کودکی‌اش می‌جست‌اند اما چنددهه است که شاخه‌ای انتقادی شکل گرفته که می‌گوید سعادت از توجه صرف به کودکی خارج نمی‌شود؛ این نحله روانشناسی می‌گوید رستگاری در تغییر جهان بیرون است و ما خبرنگاران راهی جز تغییر جهان کاری و حتی جامعه‌مان نداریم. ما بیش از آنکه به روان‌درمان‌گر با هزینه تامین‌شده از سوی انجمن صنفی نیاز داشته باشیم، نیازمند صنفی درمان‌گر و همراه هستیم و این از دل همراهی و کار جمعی خارج می‌شود.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
06 Jun 2025 12:39
این مصاحبه ارزش خبری دارد؟
اخیراً مصاحبه‌ای از عبدالناصر همتی منتشر شده که وی در آن اظهار داشته: «صراحتاً همه نمایندگان یا پست مدیرعاملی می‌خواستند یا عضویت در هیأت مدیره! نمی‌خواستم با مجلس کل‌کل کنم؛ فایده نداشت. آنها تصمیم خود را گرفته بودند.»
اما آیا این سخنان، صد روز پس از استیضاح، ارزش خبری دارد؟ پرسش نخست این است که چرا آقای همتی این ادعا را در دوران وزارت خود و حتی هنگام استیضاح مطرح نکرد؟ اگر این موضوع واقعیت داشت، ایشان می‌توانست همان زمان، به جای متهم کردن «همه نمایندگان»، با ارائه اسامی و جزئیات درخواست‌های آنان، پرده از ماجرای استیضاح بردارد و واقعیت‌ها را با مردم در میان بگذارد.
بدیهی است که ما در مقام دفاع از مجلسی که با حداقل آرای مردم شکل گرفته نیستیم، اما تأکید داریم که چنین اظهاراتی، نه افشاکننده‌ی ماهیت آن استیضاح است و نه اکنون ارزش خبری قابل‌توجهی دارد. اگر این درخواست‌ها اشتباه بوده و «آنها تصمیم خود را گرفته بودند»، پس بهتر بود آقای همتی همان زمان استیضاح این موضوع را مطرح می‌کرد، نه اکنون که بیان آن بیشتر به انتقام‌جویی شباهت دارد تا اطلاع‌رسانی.
افزون بر این، باید توجه داشت که ذات استیضاح در نظام سیاسی ایران عمدتاً سیاسی است و نه اقتصادی. در بسیاری از دوره‌های مجلس، نمایندگان نه به دلیل عدم شایسته‌سالاری، بلکه بر اساس بازی‌های جناحی و البته مصلحت‌های سیاسی، وزرا را استیضاح کرده‌اند. در چنین شرایطی، استیضاح کمتر به عملکرد اجرایی و تخصصی وزیر مربوط می‌شود و بیشتر به معادلات قدرت و جناح‌بندی‌های سیاسی وابسته است.
یادآوری یک نکته‌ی تاریخی شاید برای خبرنگاران جالب باشد. در دولت هاشمی رفسنجانی، بهزاد نبوی از سوی نمایندگان مجلس سوم استیضاح شد. دلیل استیضاح او، برخی تخلفات از جمله حیف‌ومیل و اختلاس برخی مدیران ارشد وزارت صنایع بود. اما در روز استیضاح، نبوی با یک جمله جریان را به سود خود تغییر داد. او خطاب به نمایندگان مجلس گفت: «هرکدام از نمایندگان که حواله‌ی ماشین نگرفته است، دستش را بلند کند.»
نمایندگان به خوبی می‌دانستند که اگر دست بلند نکنند، آقای نبوی لیست دریافت‌کنندگان حواله را در اختیار دارد و احتمال انتشار آن وجود دارد. همین تهدید ضمنی موجب شد استیضاح رای نیاورد.
اکنون نیز ضمن تاکید بر اینکه آنچه آقای همتی گفته ارزش خبری ندارد، و بیشتر در پازل سیاسی دیده می‌شود باید دید که آیا این سخن ایشان تاثیری بر روند تصمیم‌گیری‌های مجلس دارد یا خیر.
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
05 Jun 2025 16:55
جامعه ناامن و خشن شده حضرات!
نعیمه موحد روزنامه‌نگار اصولگرا: به فاصله کوتاهی از قتل زهرا میرزایی به خاطر پول، خبرقتل الهه حسین‌نژاد اون هم به خاطر پول [سرقت موبایل] میاد.
جامعه ناامن و خشن شده حضرات! برای خانم‌ها به دلایل فیزیکی و فرهنگی بیشتر.
چندساعته به خودم می‌گم: خودت جهنم! پس‌فردا دخترهات رو چه‌طوری میخواهی بفرستی تو این جامعه؟
تأکید خبری افتضاح
سینا جهانی، فعال رسانه: دلیل این تاکید مسخره و افتضاحِ خبری روی اینکه قاتل الهه حسین‌نژاد یک بار ازدواج کرده و همسرش را طلاق داده چیست؟
چه ارتباطی با انگیزه قتل یا اتهامش دارد؟!
برای قاتل ماله نکشید!
بهنام صمدی، فعال رسانه بازار سرمایه: برای قاتل الهه حسین‌نژاد ماله نکشید و سعی نکنید با گفتن فقر و بی‌پولی و تورم داستان رو توجیه کنید. اینها قتل و دزدی و مفت‌بری سبک زندگی‌شان است !
او نمی‌خواهد برای بدست آوردن پول، عرق بریزد. طرف بعد از قتل برده گوشی رو نهایتا دو، سه میلیون فروخته؛ پلیس توی قهوه خونه دستگیرش کرد! طرف سابقه داره!
@
Читать полностью…
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
04 Jun 2025 10:25
تسلیت به همکار
دوست عزیز و همکار گرامی آقای ایمان پاک‌نهاد در غم از دست دادن پدر گرامی خود به سوگ نشسته است.
این مصیبت را به ایشان و همسرشان خانم نرگس جودکی تسلیت می‌گوئیم و برایشان آرزوی صبر و بردباری داریم.
@
Читать полностью…
8054
