😍 #سید_کریم را که حتما یادتونه!
✅ برای #شب_عیدتون کانال آوردم پر از
برنامههای #طنز سید کریم و کمدینهای قدیمی
#شو #طنز #تئاتر #لطیفه
👇👇👇
/channel/+dSctISHCXDI5ODA0
/channel/+dSctISHCXDI5ODA0
✅ همراه با نابترین آلبومهای
#خوانندگان_قدیمی با بهترین کیفیت
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی
🔻شَمال = باد اَپاختَری، باد باختَری، نرمباد، باد نرم، باد خوش، دمباد، باد خنک
🔻شِمال = اَپاختَر، باختر*، بالادست، بالا، دست چپ
🔻شِمال شرقی = اَپاختَر خورآیی، اَپاختَر خورآیانی
🔻شِمال غربی = اَپاختَر خوربَری
🔻شِمالی = اَپاختَری، اَپاختَریک
🔻نیمکره شِمالی = نیمپادَک اَپاختَری، نیمگویال اَپاختَری
🔻نیمه شِمالی = اَپاختَرنیمه، نیمهی اَپاختَری، نیمهی بالایی
❗️پینوشت:
۱. «باختَر» دِگَریدهی «اَپاختَر» است که بهنادرست بهجای «غرب» بهکار میرود.
۲. گفته میشود «شِمال» را میتوان پارسی دانست. چرا که «شِم» به چم(معنی) «سرما» است و در واژهی «شمیران»(=جای سردسیر، در برابر تهران=جای گرمسیر) نیز با همین چِمار(معنی) آمده است.
✍️نمونه:
🔺بحر خزر در شمال ایران قرار دارد =
دریای مازندران در اَپاختَر ایران است
دریای کاسپیَن در بالای ایران است
🔺شَمال از جانب بغداد خیزد
گناه مردم شطالعرب چیست؟ =
باد خنک از سوی بغداد خیزد
گناه مردم اروندرود چیست؟
🔺ز البرز بزرگ در شِمال ری
هر شب دم دلکش شَمال آید #بهار =
ز البرز بزرگ در بالای ری
هر شب دم دلکش نرمباد آید
✍ #مجید_دری
#پارسی_پاک
#شمال #شمالی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادبسار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
کانال فانوس 🍃❤️
"دلنوشته هاے قشنگ "
"زیبا دلنشین وشیڪ"
"گاهے شاد گاهے غمگین "
"گاهی احساسی"
"و کلیپهای جذاب و کپشن"
✅ جهت عضویت👇
/channel/+v_yAmgyVrY0wN2Y8
/channel/+v_yAmgyVrY0wN2Y8
عالیه اینجا کلیک کنید👌🌹
سلام دوستان!
ما یک جمع 40.000 نفری هستیم که داریم جاهای زیبا، تاریخی و رویایی ایران.و.دنیا رو میگردیم و از دیدنش لذت میبریم.
✴️ معرفی خاصترین مکانهای تفریحی ایران
🔸کارت دعوت شما:
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEGsCHDtOBY6Md1h3w
☀️شما هم به جمع ما بپیوندید.
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی
🔻در عین حال = در همان سان، به همان سان، بااینهمه
🔻در عین = با همهی
✍️نمونه:
🔺در عین حال که انسان میتواند اجتماعی باشد، میتواند شدیدا هم منزوی باشد =
به همان سان که آدم میتواند مردمگرا باشد، میتواند بسیار هم گوشهگیر باشد
در همان سان که آدم میتواند خوگَر باشد، میتواند بهسختی هم کنارهگیر باشد
🔺در عین حال من فکر نمیکنم بتوانم به او اعتماد کنم =
بااینهمه گمان نمیکنم بتوانم به او باور داشته باشم
🔺در عین سادگی، ولی خیلی قشنگ بود =
با همهی سادگی، بسیار زیبا بود
#مجید_دری
#پارسی_پاک
#درعین #در_عین #درعین_حال #در_عین_حال
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادبسار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
💫 همای زرینبال
سرایش و خوانش: #هما_ارژنگی
هفتم اسپند ۱۴۰۲
💫 بخوابت دیده بودم؛
گفته بودی که میآیی و فرّه اهوراییات را دوباره بر سرِ مام میهن میگستری
گفته بودی به هنگامِ سرزدنِ جوانهها و رویشِ دانهها، آنگاه که زمین از خوابِ زمستانی رها میشود و شور زندگی در رگهای هستی میدود و خاک، جامهی زمستانی از تن به در میکند سبکبالتر از بادِ بهار بر بلندایی سپند، بال خواهی گسترد
گفته بودی که دلت از اندوهِ مام میهن و فرزندانش سخت به درد آمده است
گفته بودی که برای کودک و پیر و جوان، رهاوردی از شادمانی و شیرینی خواهی آورد
و اینک میبینمت! میبینمت ای «همای زرینبال»، میبینمت که پیمانِ وفا بجا آوردهایی و میدانم بهاری که پیشآهنگش تو باشی با خود نیکبختی و پیروزی و آزادگی به بار میآورد.
💫خجسته پروازت به مامِ میهن همایون باد💫
💫 @AdabSar
🈴✦ انجمن بزرگان و اندیشــمندان ✦🈴
🖍 در این کانال خواهید خواند:
❐ سخنان کوتاه بزرگان تاریخ و ادبیات
❐ حکایات و داستانهای قدیمی
❐ ضربالمثل و جملات نغز
🔻🔻
https://t.me/joinchat/AAAAAFKyaskDWvEwEq88eA
⚫️ کانالی متفاوت برای اهل خرد
دم هممیهنان کُرد در برپایی آیینها و جشنهای پیشواز #نوروز گرم.
دست کسانی که مردم آزادمنش ایران را اندوهگین، تنگدست، بنده، گرفتار، درمانده و پریشان میخواهند، از این خاک و فرهنگ دور باد.
#ادبسار #جشن_های_ایرانی
💚🤍❤️ @AdabSar
شکوفایی شهرآیینی آدمی، برایند رای اندازگران کوشا است(شکوفایی تمدن بشر، نتیجهی ایدههای مهندسان پرتلاش است).
پنجم اسپند، روز اندازگر، بر هندازگران هموَند(عضو) ادبسار گرامی باد.
«مهندس» (مُهَندز=اندازهگیرنده) واژهای تازی با ریشهی پارسی است که از واژهی «اندازه» گرفته شده است.
#مهندس = هَنداچگر، هَندازگر، هَنداسگر، هندسهدان، شماردار، اندازوَر، اندازگر
بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/6858
👷🏻♀👨🏻🔧 @AdabSar
زمانه تو را دادْ گفتم جواز
همیداری از مردمِ خویش راز
چو کردی جَهان از بزرگان تَهی
بینداختی تاجِ شاهنشَهی
درختی که کِشتی چو آمد به بار
دلِ خاک بینم تو را غمگسار
نیابی به چون و چرا نیز راه
نه کهتر برین دست یابد نه شاه
چنینست رسمِ سرایِ کهن
سکندر شد و مانْد ایدر سخن
سخن بِه که ویران نگردد سخن
چو از برف و باران سرای کهن
#فردوسی
امید که:
ز تو چشمِ آهرمنان دور باد
گزینش: #جعفر_جعفرزاده
خوشنویسی: سعید خادمی
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🪴🪴🪴🪴
اگر با زبان بومی خود با فرزندانمان گفتوگو نکنیم، چند سال دیگر این زبانها نابود میشوند.
۲۲ زبان و گویش در ایران آسیبپذیر یا در گذار نابودی هستند.
#روز_جهانی_زبان_مادری
🗣🗣
@AdabSar
زبانت ارچه پوشندهی راز توست
همی رنگ چهرت بگوید درست #اسدی_توسی
روز ۲۱ فوریه «روز جهانی زبان مادری» است. روزی که از سوی یونسکو برای پاسداری از زبانهای در آستانهی نابودی و پاسداشت گوناگونیِ زبانها نامگذاری شده است.
زبان بازتابدهندهی فرهنگ مردمی است که به آن زبان سخن میگویند. نمایندهی کیستی آنهاست و جهان آنها را میشناساند.
زبان پدیدهای است که همچون باشَندهای(موجودی) جاندار با مردمان خود زندگی میکند، آنها را در بازگوکردن جهانشان یاری میدهد، در کنارشان میبالد، دگرگون میشود و هَتا(حتی) گاهی میمیرد.
یک نکته بر همگان روشن است و آن اینکه گوناگونی(تنوع) زبانی رو به پسرفت است. چنانچه بر پایهی آمارهای یونسکو نزدیک به نیمی از ششهزار زبان زندهی جهان که گویِشوَر دارند، در پرتگاه نابودی هستند و تا پایان سدهی ٢١ از میان خواهند رفت.
مرگ هر زبان به ماناک(معنای) ازدسترفتن زنجیرهای از فرهنگ، دیروک(تاریخ) و آیین گروهی از زمینیان و یا بهتر بگوییم به ماناکِ مرگ گوشهای از فرهنگ آدمی است.
در ایران افزون بر زبان پارسی، رویهمرفته نزدیک به ۷۰ زبان و گویش رواگ(رواج) دارد. بزرگترین گروههای زبانی ایران، زبان پارسی، آذری، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، اَربی(عربی)، بلوچی، لکی، تاتی و ارمنی است.
گوناگونی زبانی بخشی از گوناگون زیستی است و پاسداری از بَرماندِ(میراث) نابَسودنی(ناملموس) که زبان بخش بزرگی از آن است، در کنار بَرماندِ بَسودنی، خویشکاری(وظیفهی) همهی ایرانیان و جهانیان است.
روز جهانی زبان مادری، بر همهی گویِشوَران به زبان مادری فرخنده و گرامی باد.
✍ #مجید_دری
#روز_جهانی_زبان_مادری
goo.gl/hMoHde
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی
🔻لید = (Lead)، پیشی
🔻لیدر = (Leader)، رهبر، پیشوا، راهنما، پیشگام، سالار، سرکرده، سردسته، سرور
🔻لیدرشیپ = (Leadership)، رهبری
🔻لیدری = رهبری، پیشوایی
🔻تور لیدر = (Tour Leader)، گَشتبَر
✍️لیدِر (Leader) واژهای انگلیسی است که در پارسی کاربردی چندگانه دارد:
🔺در ساستاری(سیاست) به چَمِ(معنی) رهبر و پیشوای باهَماد(حزب) است.
🔺در گردشگری به گونهی «گَشتبَر»(تورلیدر، Tour Leader) و به آرِشِ(معنی) راهنمای برنامهی گشت است.
🔺در بازاریابی هَمبَندی(شبکهای) چِمارِ(معنیِ) سردسته، بالاسری و پشتیبان را دارد.
#مجید_دری
#پارسی_پاک
#لید #لیدر #لیدری #لیدرشیپ #تورلیدر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادبسار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
🌦🌳 «ابوریحان بیرونی» #سپندارمذگان را جشن مردگیران نامیده بود. «جلال خالقی مطلق» آن را دگردیسی از مژدهگیران یا همان پیشکش مردان به زنان میداند که به مژدگیران، مزدگیران و مردگیران دگرگون شد. او همچنین نوشته است از اینرو که دختران دم بخت را به همسرگزینی برمیانگیختند، اين جشن را «مردگيران» میناميدند.
#اسپندگان برای دختران شوهرنکرده نیز روز جشن و شادی بود ولی با گذشت سدهها، جایگاه آنان در این جشن کمرنگ و جایگاه زنان همسردار پررنگ شد.
به گفتهی بیرونی بسیاری از این آیینها باستانی نبودند و با گذر زمان به سپندگان افزوده شدند.
مردم ایران بر پایهی آیینی دیرین در این روز خجسته با همیاری یکدیگر میکوشند تا برای سپاسگزاری زندگی و بخششی که زمین به همهی زیستمندان میدهد، با آبادانی و ساخت و سازهای سودمند برای مردم و زمین، این مهر را پاسخ گویند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🌳🌦 @AdabSar
پویایی هر زبان زمانی آغاز میشود که از ایستایی دوری گزیند. «ضیاالدین هاجری»
🖋📋 واژههای بیگانه در دستور زبان پارسی
«بخش یازدهم»
گردآورنده: #بزرگمهر_صالحی
#فعل_ماضی_استمراری : پویهی گذشتهی پیوسته، کرواز گذشتهی پیوار
#فعل_ماضی_التزامی : پویهی گذشتهی واداری
#فعل_ماضی_بعید : پویهی گذشتهی دور
#فعل_ماضی_متعدی : پویهی گذشتهی گذرا
#فعل_ماضی_متمنی : پویهی گذشتهی آرزویی
#فعل_ماضی_مطلق : پویهی گذشتهی ساده، کَرواز گذشتهی تنها
#فعل_ماضی_نقلی : پویهی گذشتهی بازگفتی
#فعل_ماضی : پویهی گذشته، کرواز گذشته
#فعل_متعدی : پویهی گذرا، کُنِش گُذرا
#فعل_مجهول : پویهی پذیرا، کرواز ناشناس
#فعل_مرکب : کنشِ آمیخته، کرواز آمیخته
#فعل_مستقبل : پویهی آینده، کروازکنونی
#فعل_مضارع_اخباری : کنونهی آگاهنده، کرواز کنونهی گَهدادی
#فعل_مضارع_التزامی : پویهی آیندهی واداری، کرواز آیندهی شایدی
#فعل_مضارع : پویهی آینده، کرواز کنونه
#فعل_معلوم : پویهی کارا، کنش کارا
#فعل_معین (مُعین): یارپویه
#فعل_منفی : کرواز نایی
#فعل_ناقص : پویهی گُنگ، کرواز ناپرداخته
#فعل_نهی : پویهی بازداری، کرواز نایی
#فعل : پویه، کارواژه، کرواز، گَهواژه
#فعلی : کروازی، پویهیی ،کنشی
#فک_اضافه : گُسَست فزایش، گُسَست فزوده
#فونتیک : آوایی، آواشناسی
دنباله دارد
#پارسی_پاک
🖋📋 برجستهترین بازخنها (منابع):
۱- پیوستهای فرهنگ ساختاری زبان پارسی، ضیاالدین هاجری
۲- فرهنگ نظام با ریشهشناسی، محمدعلی داعیالاسلام
۳- فرهنگ ریشهشناختی اخترشناسی، محمد حیدری ملایری
📋🖋 @AdabSar
🏖🏝 نوروز رودها، جشنی دیگر در ستایش آب
🏖🏝 جشن «نوروز رودها»، جشنی شاد برای لایروبی و پاکسازی رودخانهها، کاریزها و چشمهها در ایران باستان بود.
هنگامی که برفها آب شده و رودها روان میشدند، ایرانیان به این بهانه به کنار رودخانهها میرفتند و رودها را پاکسازی و آنها را برای فرارسیدن بهار آماده میکردند و پس از پایان این کار به دستافشانی و پایکوبی میپرداختند. پس از بهسازی و لایروبی، در رودها و پیرامون آن گل، گلبرگ، گلاب و خوشبویه(عطر) میریختند و با این کار از رودها برای روانشدن دوبارهشان سپاسگزاری میکردند. شاید این کار نمادی از آرزوی داشتن سالی پرباران و داشتن آب گوارا بود. #جشن_نوروز_رودها در فروردینروز از اسپندماه، برابر با نوزدهم اسپند در ایران باستان برگزار میشد. این جشن همچون بسیاری دیگر از جشنهای ایرانی، نمایانگر مهر نیاگان ما به زمین و زیستبوم بود.
🏖🏝 دربارهی پیدایش این جشن گفته شده که در افسانههای ایرانی، هوشنگ پیشدادی نخستین شهرساز، با ساختن شهرها، مردمان بسیاری را یکجانشین کرد. یکجانشینی وابسته به کشاورزی و آب بود. ازاینرو مردم در جشنی نمادین برای کشاورزی آماده میشدند و از پروردگار آب فراوان و گوارا و فرآوردهی کشاورزی پربار میخواستند.
بیرونی نوشته است: «روز ۱۹ سپندارمذ را به نام "انهار و میاه جاری" جشن میگرفتند و آن هنگامی بود که آب در رودخانهها جاری میشد و گلها شکوفه میکردند و فضا عطرافشان میشد. در این روز مردم به دشت و صحرا و جاهایی که جویهای روان و چشمهسارها بوده، میرفتند و طیّ مراسم و تشریفاتی گلاب و عطر در آب میریختند.»
مکمونی: «نوزدهم این روز را فروردین خوانند و این روز را نوروز خوانند و انهار و میاه جاری سازند و ماءورد و طیبها در آن ریزند.»
با نگاه به اینکه اسپندارمذ، واپسین ماهی است که مکمونی پیش از این بریده دربارهاش سخن گفته است، میبایست فردید(منظور) او نوزدهم اسپندماه باشد.
گردیزی: «و اندرین روز، جایها را آب زنند که این روز نام فرشتهای است که بر آب موکل است.»
🏖🏝 تا چنددهه پیش از این، جشن «بیلگردانی» در روستای نیمهوَر یا نیموَر یکی از روستاهای پیرامون شهرستان محلات برگزار میشد که جشن پایان لایروبی و آمادهسازی زمینهای کشاورزی بود و با آیینهای شاد و نمایشی همراه بود. این آیین در روزی میان آغاز نوروز تا سیزدهبدر برگزار میشد. شیوههای دیگری از جشنهای بجا مانده از #نوروز_رودها در برخی شهرها و روستاهای استان کرمانشاه برگزار میشود.
🏖🏝 فرتور(عکس)های پیوست را ببینیم و ردپای امروز خود را در زمین و آبها به سنجش بگذاریم.
B2n.ir/Nowroozroodha
✍🏻 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #اسپندگان
🏖🏝 @AdabSar
🌳 امروز دانهای کاشته میشود
و فردا غنچهای سر باز میکند
و آیندهی سرزمین من سبز خواهد شد
زمین چشم بهراه گلدانهای کوچک ماست
🪴 «جشن اینجه» یا «جشن گلدان» جشن آمادهسازی و کاشت نهال، گل و گیاه در ایران باستان و پیشواز نوروز بود. اینجه در بهرام/وهرام روز از اسپند برابر با بیستم اسپند برگزار میشد. شاید روز درختکاری برآمده از جشن اینجه باشد.
🌳 #جشن_گلدان همچون دیگر جشنهای ایرانی، آیینی برای مهر و دوستی با زیستگاه و آرزوی سرسبزی و فراوانی به شمار میرفت. آرمان برگزاری اینجه، داشتن بهار و تابستانی پرگل و آیندهای سبز برای این سرزمین بود.
🪴 ابوریحان بیرونی واژهی #اینجه را «خانههای نزدیک به هم» چمیده(معنی کرده) است ولی نمیدانیم پیوند واژهی اینجه با جشن گلدان چیست. شوربختانه آگاهی بیشتری از این جشن نمانده است.
🌳 زیستبوم زیبای ما رو به نابودی است.
به بهانهی روز درختکاری بهیاد بسپاریم که برای نگهداری، پایندگی و شادابی آن بکوشیم.
اگر آهنگ (تصمیم) درختکاری داریم، درختان بومی در جای درست و با رای کارشناسان زیستبوم بکاریم و از آن نگهداری کنیم.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #اسپندگان
🪴🌷 @AdabSar
🧹🏡 خانه تکانی، آمادگی میزبانی از فَرَوَهَر پاک گذشتگان
خانهتکانی پیش از نوروز از آیینهای چند هزارسالهی ایرانیان است که گفته میشود همسال با آمدن آریاییان به این سرزمین است.
پیدایش خانهتکانی بر این باور استوار بود که ده روز مانده به نوروز، به گفته برخی دیگر پنج روز مانده به نوروز، فَرَوَهَر(روح) پاک درگذشتگان به خانه زمینی خود و کنار خانواده بازمیگردند تا به آنان سرکشی کنند. اگر خانه پاک باشد، آنان از خانواده خود خشنود خواهند شد و اگر خانه پاکیزه نباشد، دلخور و رویگردان میشوند. از اینرو ایرانیان گَردِ فراوردههای کشاورزی و خاکستر تنور را از خانه میتکاندند و خانه را آب و جارو میکردند.
آن دسته از کهننگارانی که میگویند آیین خانهتکانی باید ده روز پیش از نوروز به پایان میرسید نوشتهاند که از پیش از پنجه بزرگ که ۲۰ اسپند است خانه تکانیها به پایان میرسید، ابزارهای کهنه دور ریخته میشد و ایرانیان زمینها را شخم میزدند و برای گاهنبار پنجه و آماده کردن هفتسین آماده میشدند. گروهی هم نوشتهاند که به باور باستانیان فروهر/فرورها در پنج روز پایانی سال به زمین فرود میآیند تا پنج روز در کنار زندگان باشند. اگر میان خویشان و بستگان خود شادمانی، آرامش و آشتی ببینند بیگمان با خوشنودی به جهان مردگان باز میگردند.
ایرانیان همانگونه که همراه با نو شدن جهان آفرینش گرد کهنگی را از خانه میزدودند و رخت تازه برتن میکردند، غبار پلیدی و دشمنی را نیز از کاشانهی دل پاک میکردند تا نیاکان خود را شاد کنند. یکی از نشانههای بهجا مانده از این باور اکنون در میان گروهی از زرتشتیان دیده میشود. آنان در واپسین شب سال برای پَسواز(بدرقه) فروهرها آتش میافروزند، نیایش ویژهی این شب را بهجا میآورند و آرزو میکنند که فروهرها از آنها خشنود باشند. همچنین خواهان بازگشت آنان در سال آینده میشوند.
در فروردین یشت آمده است: «فَرَوَشیهای نیکِ توانای پاکان را می ستاییم که در جشن آفرینش از جایگاه خود فرود آیند و در دَه شبانهروز پیاپی در اینجا برای آگاهی بهسر برند.»
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #اسپندگان #نوروز
دربارهی فرزانِش (حکمت) نوروز و خانهتکانی بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/10427
دربارهی جشن فرورگان که همتای خانهتکانی بود، بیشتر بخوانید:
t.me/AdabSar/13296
📚 بهره از:
۱- جهان فروری #بهرام_فره_وشی
۲- نوروز و گاهشماری در ایران باستان #هاشم_رضی
🌸🌱 @AdabSar
چنین داد پاسخ سپهر بلند
که ای مردِ گویندهی بیگزند
چرا بینی از من همی نیک و بد
چنین ناله از دانشی کی سزد
تو از من به هر بارهای برتری
روان را به دانش همی پروری
خور و خواب و رای و نشست تو را
به نیک و به بد راه و دست تو را
#فردوسی
بادا که:
به بختِ تو آرام گیرد جهان
گزینش: #جعفر_جعفرزاده
خوشنویسی: سعید خادمی
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🪸
🪸🪸
🌧 جشن وخشنکام؛ جشنی در ستایش آب، این دهش بیمانند هستی
🌧 #جشن_وخشنکام در آبانروز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش آمودریا(رود جیهون) و بیشتر در سرزمینهای اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار میشد.
🌧 در کرانهی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نامهای سيهون و جيهون خوانده میشدند و سرزمینهای آن سوی آنها را فرارود یا ورارود (ماوراءالنهر) مینامیدند. نام کهن آنها آمودریا و سيردريا بود. آمودریا در گذشته مرز ایران و توران بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران ارزش و جایگاه ویژهای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیستبوم بودند.
🌧 آمودريا با نام آبپنج یا پنجآب از کوهستانهای پامیر(بلندیهای هُکَر در اوستا) سرچشمه میگیرد. این رود در گذشتههای دور به دریای کاسپین (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر میشد. ولی امروز به دریاچهی آرال میریزد.
🌧 نام #وخشنکام از رود وخش یا سرخآب که بزرگترین شاخهی آمودریاست، گرفته شده است.
ابوریحان بیرونی، وخشنکام را فرشتهی جیهون میدانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یا آناهیتا بود. از آیینهای این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته میشود وخشنکام جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
🌧 آمودریا بزرگترين، پرآبترين، بلندترین و پهنترين رود همهی سرزمينهای ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچهها، تالابها و آبشارهای بسياری برخوردار میشود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه میگیرد، به آمودریا میریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آببند زدهاند.
🌧 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آببِهی، بِهرود، وِهرود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نامهای دیگر آمودریا در گذر زمان بودهاند. در روزگار هخامنشیان به آن وخاب میگفتند.
⚡️ افسانهی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
☔️ افسانهی آناهیتا، ایزدبانوی آبها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜 سرودهای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🏖🏝 @AdabSar
❄️
پیک اسپند مژدهای خوش داد
تاج برفی سپید به سر نهاد
پادشاهیاش همایون باد
❄️ سراینده و فرستنده: #فرهود_ربیعی
❄️ #چکامه_پارسی
❄️ @AdabSar
🎧 به گوشهای خود احترام بگذارید!
هر صدایی موسیقی نیست.
مجموعهای بینظیر از موسیقی سنتی و اصیل ایرانی، کلیپهای زیرخاکی، بزم هنرمندان قدیم و شوهای خاطرهانگیز از دههٔ ۳۰ تا کنون؛
همراه با منتخب موسیقی ملل
✅ با پیوستن به دنیای هنرمندان قدیم، خاطرات خود را زنده نگه دارید: 🔰🔰
https://telegram.me/joinchat/AAAAAENH9t1jAACjxlhskA
زنانِ میهن من بزرگ و برازندهاند
خانومانِ ملت من شادمان و سترگ است
پدرانمان دانا
و فرزندانمان دلیرند
بدین دلیل هرگز شکست نخواهیم خورد.
#کوروش
#سپندارمذگان #اسپندگان
👸🏻 @AdabSar
🌱🌸 جشن #سپندارمذگان نیز همچون دیگر جشنهای ماهانه نمادی از میان گلها داشت. مهرداد بهار در برگردان «بندهش ایرانی»، رقیه بهزادی در برگردان «بندهش هندی» و سعید عریان در برگردان پهلوی «خسرو قبادان و ریدکی» گل ویژه سپندارمذ را «پلنگمشک» دانستهاند که گلی خوشبو است. جلیل دوستخواه، سهراب خدابخشی و جهانگیر اوشیدری برپایهی گمانزدی در «برهان قاطع»، گل ویژهی سپنتاآرمئیتی را «بیدمشک» نام بردهاند.
فرتور(عکس)، گل زیبای «پلنگمشک» است.
پنجم اسپند، روز جشن بزرگ باستانی #اسپندگان گرامی باد.
#جشن_های_ایرانی
🌸🌱 @AdabSar
🌏💃🏻 #سپندارمذگان از جشنهای بهاری و روز مهر و پیوند همسران و فرمانروایی بانوان در شهر بود. مردان به نشانهی ادب برای نکوداشت و شادی بانوان خانواده میکوشیدند، آرزوهای زنان را به دیده میگذاشتند و به آنها گل و پیشکش میدادند. گفته شده ایرانیان نخستین مردمانی بودند که به نشانهی مهر و دوستی به یکدیگر گل میدادند.
#اسپندگان روز آزادی زنان از کار خانه و بیرون بود. آنان جامهی نو و زیبا میپوشیدند، با گلی در دست در بالای خانه مینشستند یا با دیگر زنان شادی میکردند. نیایش در آتشکدهها آیین پایانی روز بود.
بیرونی نوشته در این روز مردم کژدم بر سر در خانهها میآویختند تا گزند نیابند. معین نوشته از آغاز دمیدن روشنایی تا بر آمدن آفتاب، چشمپناهی بر برگهای چهارگوش مینوشتند و بر سه دیوار خانه میچسباندند.
#جشن_های_ایرانی
💃🏻🌍 @AdabSar
🌍🤰🏻 نه تنها روز اسپندارمذگان، که سراسر اسپندماه ویژهی ایزدبانوی سپندارمزد و زنان خردمند و درستکار بود و نه تنها سراسر اسپندماه، که روز پنجم هر ماه، اسپندروز نام داشت و نماد ایزدبانوی سپندارمذ، رویش و باروری زن و زمین بود. ایرانیان او را سرچشمهی مهر، بردباری و شکیبایی اهورامزدا میدانستند. این ایزدبانو مانند زمین شکیبا، فروتن و بارور بود و آرامش و سازش با پیرامون از ویژگیهایش. از این رو بانوان را از تبار خجستهی او دانستهاند.
باید دانست در ایران باستان این روز، روز زن به برداشت امروزی نبود. روز گرامیداشت زمین بارور شونده و زنان، این همتایان زمین بود.
در باورهای کهن، سپندارمذ، گام چهارم از شش گام آدمی به سوی خوشبختی بود. سپندارمذ، نماد مهر و فروتنی، بهرهگیری درست و اندیشمندانه از نیرو و توان بود. زیرا اندیشهی نیک، راهنمای آدمی به سوی مهربانی و فروتنی است. تا جایی که رفتار آدمی مایهی آسودگی خود و دیگران و مهرورزی به جهان میشود.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #سپندارمذگان #اسپندگان
🤰🏻🌍 @AdabSar
🌍🌦 «سپنتهآرمییتی» امشاسپند یا فرشتهی #سپندارمذگان است، ساخته شده از واژگان اوستایی سپنت+آرمییتی(پاک+فروتنی). در پهلوی آن را به خرد والا برگرداندند. او نماد باروری و رویاندن جوانهها پس از زمستانی سخت بود. سپندارمزد و اسپندارمذ از نامهای او هستند.
تنها دشمن و همیستار(رقیب) او دیو ناخشنودی و خیرهسری «ترومییتی» بود. هرکس مایهی ناخشنودی سپندارمزد و زنان میشد، یار ترومیییتی خوانده میشد.
در افسانهها فرشتهی اسپندارمذ یار نویسندگان و اندیشمندان بود. به نوشتهی پلوتارک، اردشیر دوم هخامنشی تندرستی همسرش استاتیرا که زنی فرزانه بود را از سپندارمذ خواستار شد.
سپندارمذگان را «جشن برزگران» نیز مینامند. زیرا برزگران همیاران سپندارمذ در رویاندن زمین هستند و در این زمان آمادهی کشت و کار میشوند.
بیرونی دربارهی این افسانه نوشته که «آرش شیواتیر» برای پسگیری سرزمینهای ایران از تورانیان، جان در تیری گذاشت که به رهنمونی اسپندارمذ ساخته بود. او به منوچهر پیشدادی فرمان داد تا برای آرش تیر و کمان بسازد تا هنگام نیاز از مرزهای ایران پاسبانی کند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #اسپندگان
🌍🌱 @AdabSar
🏮کانال اختصاصی آثار « مـعیـن »
فول آلبوم #معین از ابتدا تا اکنون و
بیش از هزار ترانهی صوتی و تصویری
⤵️ ⤵️ ⤵️
/channel/+RtGjp-BqBKJkZjU0
/channel/+RtGjp-BqBKJkZjU0
شما هم به بزرگترین اجتماع هواداران
#معین، صدای عشــــق، بپیوندید.
ایرانیان باورمند به #اسپندگان زمین را «ماده» و چون زنان، بارور، زاینده و پرورنده میدانستند که همه باشندگان(موجودات) بر پهنه او و در آغوش او پروریدهاند. از همین خاستگاه واژگانی چون «مام میهن» و «سرزمین مادری» پدید آمد و فراگیر شد.
در هنگامههایی از ایران باستان زن را زندگیبخش و فرزند را دنبالهی مادر میدانستند. سنگنبشتههای ایذه نیز گواه آن است. مردم نیز برای شناساندن خود، نام مادر را بجای نام پدر میگفتند. این باور با ساختار زنسالاری و مادرشاهی دگرسان(متفاوت) است.
در نمادهای ایرانی که در اوستا بازنمایی شده، پیوند زن و مرد به پیوند زمین و آسمان مانند است. زن بارور و شکیباست و مرد چون آسمان باران میبارد و آفتاب میتاباند تا زن/زمین فرزند بپرورد و او به زندگی فرا بخواند.
جشن #سپندارمذگان هنوز نزد پارسیان هند پایاست. در این روز به روی پاره كاغذ سخنانی چند از اوستا و پهلوی مینویسند و به در خانههای خود میآویزند تا از آسیب گزندگان و جانوران بر كنار بمانند. کشاورزان همین افسون را برای دور داشتن كشتزاران از گزندها به كار میبردند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🤰🏻🌏 @AdabSar
🏮 مولانا
سعدی
حافظ
خیام
🏮همراه با :
تفسیر ابیات
معرفی فیلم
موسیقی
گزیده کتاب
🏮و بیشتر ...
در کانال خداوندگار عشق
📍
https://telegram.me/joinchat/Bz_YDTv4jfT9XAOFLvFFtQ