12480
آرمان ادبسار پالایش زبان پارسی والایش فرهنگ ایرانی instagram.com/AdabSar گردانندگان: بابک مجید دُری @MajidDorri پریسا امام‌وردیلو @New_View فروشگاه ادبسار: @AdabSaar
🔴 ۸۰ سـال موسـیقی ایـران
🎶 فول آلبوم خوانندگان قدیمی
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️استاد محمدرضا شجریان: معجزهٔ قرن
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️آهنگهای لری و بختیـاری
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️کلکسیون آلبومهای موسیقی قدیمی
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️عشــق، آرامش و حال خوووب
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️قدیمی قدیمی؛ اما طلا!
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️شادترین آهنـگا برا ضبط ماشین
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️اسـتاد «شــهرام ناظری»
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️انجمن بزرگان و اندیشمندان !
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️کانال هواداران «همایون شجریان»
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️آموزشِ پرورش گـل و گـیاه
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️تاریخ بدون سانسـور
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️جملاتی که شمارو میخکوب میکنه!
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️نگاهی " ســبز " به زندگی
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️حافظ، فروغ، مولانا، خیام
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️کـلبه امـید
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️بهترین‌های دکوراسـیون
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️زنــگ موبایــل زیبــا
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️سـوال و تسـت هوش !!
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️ایده،خلاقیت،دانستنی، دکوراسیون
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️غزل" غزل" غزل" غزل" غزل"
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️از رودکـی تا نیـما
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️هزار پند مولانا با معانی اشـعار
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️ویـدئو اسـتوری
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️کـتابـخانـه « PDF »
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️«پارسی» سخن بگوییم، نه «فارسی»
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️بهترین‌های: علیرضـا قربانـی
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️گلچین ترانه‌های «ایرانی و محلی»
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️کانال « باغ موسـیقی »
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️جملاتی که با «طلا» باید نوشت
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️خداونـدگار عشـــق
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️تاریــخ ممنوعه !!!
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️اســرار طبیعت و حیات وحش
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️پاتـوق « یادش بخیری‌ها »
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️معرفی خاص‌ترین مکانهای گردشگری
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️آهنگهای جدید ناب ایرانی 1403
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️بهترینها: حمیـرا، مهسـتی، هایـده
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️تاریــخ را بـدون جعل بخوانید !
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️مازنـدرانـی‌ها
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️10000 آهنگــ زمان شـاهنشـاهی
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️برای عاشـقان صدای «معین»
𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
⬛️🟥 بهترین کانال‌های تلگرام در ایران، به انتخاب کاربران کدام کانالها هستند⁉️
🔻🔻
/channel/selectedchannls/2
تو دو دیده فروبندی و گویی روز روشن کو
زند خورشید بر چشمت که اینک من تو در بگشا
#مولوی
#چکامه_پارسی
☀️ @AdabSar
🐦دیگه ۳ ساعت تو گوگل دنبال آهنگ نگرد!!
هرچی آهنگ میخوای ۵ ثانیه‌ای اینجا
پیدا میکنی👇
دانلود سریع آهنگ🐦
دانلود سریع آهنگ🐦
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی
🔻تَوأم= همراه، همزاد، همپا، با هم، جُنابِه
🔻تَوأمان= همزادان، جُنابِه، همراه با هم، با هم
🔻توأم با شک و تردید= گمان‌آمیغ، گمان‌آمیز
🔻تَوأم‌شدن= آمیخته‌شدن، یکی‌شدن، همراه‌شدن
🔻تَوأم‌کردن= آمیخته‌کردن، یکی‌کردن
🔻تَوائِم= همزادان، جُنابِگان
✍️نمونه:
🔺کار اصلاح و تربیت وقتی منجر به نتیجه خواهد شد که با اشتغال توأم باشد=
آموزش و پرورش هنگامی به بار می‌نشیند که با کارزایی همراه باشد
🔺تعداد طبیعی ضربان قلب در نوزادانِ توام، بین ۱۰۰bprm تا ۱۴۰bprm است=
شمار بهنجار تپش دل در نوزادانِ همزاد، میان 100bprm تا 140bprm است
🔺مقولات هویت و توسعه باید توامان مورد مطالعه قرار گیرد=
جُستارهای کیستی و پیشرفت باید همراه با هم بررسی شود
🔺توأم‌شدن علم و تجربه‌ی هنرمند، به خلق آثار هنری معتبری منجر می‌شود=
آمیخته‌شدن دانش و کارآزمودگی هنرمند، به آفرینش کارهای ارزشمندی می‌انجامد
✍ #مجید_دری
#پارسی_پاک
#توأم #توام #توأمان #توامان #توائم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادبسار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
گیرم درخت رنگ خزان گیرد
تا ریشه هست ساقه نمی‌میرد
#سیمین_بهبهانی
#چکامه_پارسی
ساقه از پارسی ساگه
🍂🌳 @AdabSar
پویایی هر زبان زمانی آغاز می‌شود که از ایستایی دوری گزیند. «ضیاالدین هاجری»
🖋📋 واژه‌های بیگانه در دستور زبان پارسی
«بخش هفدهم و پایانی»
گردآورنده: #بزرگمهر_صالحی
#ناقص = ناپَردَخته، نارسا، کماس
#ندا = آوا، بانگ، فراخوان
#نسبت = وابستگی، بستگی
#نسبی = وابسته
#نعت (صفت) = نامپَرداز، فروزه، ستودن، شمارزاب
#نقش = کارکرد، درآیش، کارآمدی، کارسازی
#نهی = بازداشتن، بازداری
#واو_معدوله= واوِ ناخوانه
#وجوه_افعال = رویه‌های کنش
#وجوه = چهره‌ها، رویه‌ها
#وجه_اخباری = رویه‌ی گزارشی
#وجه_التزامی = رویه‌ی واداری
#وجه_امری = رویه‌ی دستوری
#وجه_شرطی = رویه‌ی پیمانی
#وجه_فعل = رویه‌ی کُنش
#وجه_مصدری = رویه‌ی کُنشی
#وجه_وصفی = رویه‌ی فروزه‌یی
#وجه = چهر، چهره، رو، رویه
#وحدت = یگانگی، ایواکی
#وصفی = فروزه‌یی، زابی، ستایه‌یی
#وقایه = نگهداشت، پناه دادن (الف وقایه: ه مُختفی/ه غیر ملفوظ:ه ناخواندنی، ه مربوطه: ه گِرد)
#هجه #سیلاب = سازه، آواج، آوات
#هجایی = آواجی، آواتی
#همزه = الف آواپذیر
#ی_ابتر = ی دُم بریده، ی کوچک شده
#ی_تخصیص = ی ویژگی
#ی_وحدت = ی یگانگی
🖋📋 برجسته‌ترین بازخن‌ها (منابع):
۱- پیوستهای فرهنگ ساختاری زبان پارسی، ضیاالدین هاجری
۲- فرهنگ نظام با ریشه‌شناسی، محمدعلی داعی‌الاسلام
۳- فرهنگ ریشه‌شناختی اخترشناسی، محمد حیدری ملایری
#پارسی_پاک
📋🖋 @AdabSar
💟 موســـیقی پاپ:
هایده، مهسـتی، معین، گوگوش▼▼
𝔻𝕆𝕎ℕ𝕃𝕆𝔸𝔻
💟 موســـیقی سنتی:
شجریان، ناظری، قربانی، همایون▼▼
𝔻𝕆𝕎ℕ𝕃𝕆𝔸𝔻
✴️ شـعر نو و کلاسـیک، تاریـخ ▼▼
𝔻𝕆𝕎ℕ𝕃𝕆𝔸𝔻
✴️ روانشناسی، عرفان، پزشکی ▼▼
𝔻𝕆𝕎ℕ𝕃𝕆𝔸𝔻
✴️ استوری اینستا، رقص، طنز ▼▼
𝔻𝕆𝕎ℕ𝕃𝕆𝔸𝔻
🧞♀اونهایی که دوست داری رو پیدا کن▼▼
🆔 /channel/addlist
🆔 /channel/addlist
🔶 کانال منتخب امشـب ☟︎︎︎ ☟︎︎︎ ☟︎︎︎
/channel/+TaHFqV6WISufcoMW
سلام دوستان!
ما یک جمع 40.000 نفری هستیم که داریم جاهای زیبا، تاریخی و رویایی ایران.و.دنیا رو می‌گردیم و از دیدنش لذت می‌بریم.
✴️ معرفی خاص‌ترین مکانهای تفریحی ایران
🔸کارت دعوت شما:
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEGsCHDtOBY6Md1h3w
☀️شما هم به جمع ما بپیوندید.
سرتاسر دشتِ خاوران سنگی نیست
کز خون دل و دیده بَر او رنگی نیست
در هیچ زمین و هیچ فرسنگی نیست
کز دست غمت* نشسته‌دلتنگی نیست
#ابوسعید_ابوالخیر
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🏴 دهلیز مرگ بود و باد که می‌ریخت گرد درد…
برای جان‌باختگان معدن طبس که چهل روز از آن گذشت
سرایش و خوانش #هما_ارژنگی
دهلیزِ مرگ بود و باد که می‌ریخت گردِ درد
بر چهره تکیده و افسرده حالِ مرد
پیکارِ سنگ بود و سیاهی
پیکارِ مرگ و تباهی
جنگِ ذغال و سنگ
با تیشه و کلنگ…
او، غافل از بخارِ پلیدی که می‌خزید
آرام و نرم نرم به ژرفای سینه‌اش
نجوا کنان به خویش می‌گفت زیرِ لب:
«باید به فکرِ کیف و کتابِ نوید بود!
شاید برای دخترکم هم عروسکی!»
با دست‌های خسته ز پیکار می‌شکافت
دیوارِ سخت و سنگی آن غارِ خاره را
می‌آمدش به یاد
قولی که داده بود بر همسرش
خریدنِ یک گوشواره را…
دنباله‌ی سروده در رخشاره (ویدیو)
🏴 @AdabSar
🪷 چند آفرینه (اثر) هنری درباره‌ی آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها. در شماری از آن‌ها ویژگی‌هایی که در یشت‌ها درباره‌ی آناهیتا نوشته شده، همچون گوهرهای فراوان دیده می‌شود.
برخی از آن‌ها در گنج‌خانه‌ها (موزه‌ها) نگهداری می‌شوند.
#جشن_آبانگان
🪷 @AdabSar
🪷 «اوست برومندی که در همه‌جا بلندآوازه است. من اهوره‌مزدا او را به نیروی خویش هستی بخشیدم تا خانه و روستا و شهر و کشور را بپرورم و پشتیبان و پناه‌بخش و نگاهبان باشم.»
(بریده‌ای از آبان‌یشت درباره‌ی آناهیتا)
🪷 در افسانه‌های باستانی ایران، آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها و نماد #جشن_آبانگان است.
🪷 فرتور(عکس): پیکره‌ی آناهیتا در فومن (بالا) پیکره‌ی آناهیتا در مراغه (پایین)
🪷 @AdabSar
🪷 آبانگان، جشن پاسداری از آب‌های پاک زمین
🪷 «جشن آبانگان» جشن ارج نهادن و پاسداری از آب، آناهیتا (ایزدبانوی آب‌ها) و آب‌های پاک زمین بود. ایرانیان هزاران سال پیش از این ارزش آب را دریافته بودند و جشن‌های آب مانند آبانگان، خوردادگان، تیرگان، آبریزگان، آبسالان و… به بهانه‌ی پاسداشت آب برگزار می‌شدند. تا جایی که گفته می‌شود تیرداد اشکانی برای جنگ با رومیان به‌جای راه آبی، راه دشوار زمینی را برگزید تا آب را نیالاید.
🪷 بهانه‌ی برگزاری جشن آبانگان هم‌زمانی روز آبان با ماه آبان بود. آبان نام روز دهم هر ماه خورشیدی در گاهشمار کهن ایرانی بود.
🪷 در استوره‌های ایرانی، آب دومین پیشکش خداوند به زمین است و «آناهیتا» نگهبان آن. از این‌رو آب و آناهیتا نمادهای پاکی تن و روان بودند و #جشن_آبانگان جشن بزرگداشت پالایش تن و روان از زشتی و پلشتی بود. برپایه‌ی نوشته‌های نسک پهلوی بندهش، گل نیلوفر آبی یا سوسن خورآیی (شرقی) نشان ماه آبان، جشن آبانگان و آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها است.
🪷 یکی از پایه‌های پیدایش #آبانگان این است که در پی جنگ‌های دراز ایران و توران، افراسیاب تورانی دستور داد تا کاریز(قنات)ها و نهرهای ایران را ویران کنند. پسر تهماسب که «زَو» نام داشت بر افراسیاب پیروز شد و او را از ایران راند. سپس دستور داد تا کاریزها و نهرهای ویران شده در جنگ لایروبی شوند. بار دیگر آب در نهرها روان شد و مردم بالندگی آب‌ها را جشن گرفتند.
همچنین گفته می‌شود پس از هفت یا هشت سال خشکسالی در ماه آبان باران بارید و خرمی و سرسبزی بازآمد. بیماری و نداری مردم به پایان رسید و از آن زمان جشن آبانگان با شادی بیشتری برپا شد.
🪷 ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نوشته است: «...آبان روز دهم آبان ماه است و آن را عید می‌دانند که به جهت همراه بودن دو نام، آبانگان می‌گویند. در این روز زو پسر تهماسپ از سلسله‌ی پیشدادیان به شاهی رسید و مردم را به کندن کاریزها و نهرها و بازسازی آن‌ها فرمان داد. در این روز به کشورهای هفت‌گانه خبر رسید که فریدون، بیوراسب [آژی‌دهاک یا همان ضحاک] را اسیر کرده، خود به پادشاهی رسیده و به مردم دستور داده است که خانه و زندگی خود را دارا شوند...»
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🪷 فرتور (عکس): گل نیلوفر آبی یا خورایی (شرقی)
bit.ly/2C3XjqQ
🪷 برگرفته از:
- هفته‌نامه امرداد
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان «هاشم رضی»
- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایران باستان «رضا مرادی غیاث‌آبادی»
- جشن آبانگان، روز ملی پاسداشت آب «شاهین سپنتا»
🪷 @AdabSar
♠️ موســـیقی پاپ:
هایده.مهستی.معین.شادمهر...
➪ 𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♥️ موســـیقی سنتی:
شجریان.ناظری.قربانی.همایون...
➪ 𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♣️ تاریــخ
تاریخ بدون‌‌سانسور ایران و جهان
➪ 𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♥️ شـعر نـو و کـهن
حافظ.سعدی.مولانا.نیما.فروغ...
➪ 𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♠️ سرگرمی و آموزشی
روانشناسی،گردشـگری،استوری...
➪ 𝗗𝗢𝗪𝗡𝗟𝗢𝗔𝗗
♦️با ما همیشــه یک قدم جلوترید:
👁🗨 👁🗨
/channel/addlist/4OQ2ggABl09lNWRk
🛸 کانال منتخب امشــب ☟︎︎︎ ☟︎︎︎ ☟︎︎︎
/channel/+P_r0nTjlUwIipF0N
کمتر مردمانی در فردای پیروزی و کشورگشایی خود چنین فروتن بوده‌اند و نباید فراموش کرد که ایرانیان بنیادگذار بزرگ‌ترین و هنایاترین (موثرترین) پادشاهی هستند که زمین به خود دیده است. این سخنی گواهمند (مستند) است. کوروش در همه‌جا رهاننده‌ای (ناجی) بود که شکست‌خوردگانش او را می‌ستودند.
برشی از نبیک (کتاب): «کوروش» نوشته‌ی «آلبر شاندور» از تارنمای ایران‌بوم
برگردان شده به پارسی
نگاره: پاسارگاد و آرامگاه کوروش از «فرصت شیرازی» چاپ شده در «فارس‌نامه ناصری»
#روز_کوروش
@AdabSar
اینجا پاتوق کتابخون‌های حرفه‌ایه😍📚
بی‌هدف توی تلگرام نچرخ!
بزن روی لینک و هر کتابی که میخوای اینجا پیدا کن. اون هم رایگان💯👇
/channel/+-iDAAil28U5hNWVk
/channel/+-iDAAil28U5hNWVk
#کتاب‌ممنوعه #کتاب‌نایاب
💚🤍♥️ کُهَن‌خاکِ میهن با من سخن می‌گوید!
من بیشتر به کهن‌خاک گوش می‌سپارم تا به خاکیان. نمی‌شود از خاکیان ایران گفت و از کهن‌خاک ایران نگفت.
نمی‌شود سخن خاکیان را شنید و آوای کهن‌خاک را ناشنیده گرفت. خاکیان ایران جز از امروز نمی‌گویند و دگر چیزی جز دیروز نزدیک را به یاد نمی‌آورند. کهن‌خاک ایران از یادآوری نیاکان و از فراموشی و بی‌کرانگی دهشتبارِ فرداهای بی‌پریروز با من سخن می‌گوید. کهن‌خاک ایران دردمندانه و مهربانانه با من سخن می‌گوید. کهن‌خاک ایران از روزگاران دور و از غم‌ها* و شادی‌های دیگرسانی با من سخن می‌گوید. کهن‌خاک ایران از استوره‌ها می‌گوید چرا که از آن خاک روییده و بالیده‌اند. کهن‌خاک ایران از ایزدی می‌گوید که بر پهنه‌ی آن خاک زاده و بر چکاد کوه‌های آن ایستاده و کرانه‌ها را با ده هزار چشم پاییده است. از ایزدی می‌گوید که می‌وَزَد و در دل کوه‌ها و دشت‌ها می‌پیچد و ایزد ده هزار چشم را یار است. از ایزدی می‌گوید که آبشار است، چشمه است و کهن‌خاک تشنه را سیراب می‌کند. کهن‌خاک ایران از فرّ و دادِ شاهان، از پیمان‌های بسته، از آبادانی و شادی مردمان با من سخن می‌گوید. کهن‌خاک ایران از ایزدانی با من سخن می‌گوید که می‌آیند آنگاه که به یاد آورده شوند…
کهن‌خاک ایران از کوبه‌ی سُمِ اسبانِ بیگانه، از سواران بی‌چهره و از خون ریخته‌ی دلیران بر خود می‌گوید. کهن‌خاک ایران از بی‌شماران شیون زنان و از خیزابه‌های دریای اشک کودکان با من سخن می‌گوید. کهن‌خاک ایران از مردانی سخن می‌گوید که با خود توفانِ شن آوردند و به زبانی ناآشنا و خشن سخن می‌گفتند؛ می‌کُشتند، می‌خندیدند و دشنه‌های خونین را بالا برده و واژگانی را فریاد می‌زدند. کهن‌خاک ایران شگفت‌زده و غم‌آلود با من از خاکیانی که بر آن می‌زیند می‌گوید. خاکیانی که از نیکی شن‌زارها می‌گویند، زبان آنان می‌آموزند، آن کشتارها، خنده‌ها و دشنه‌ها را می‌ستایند. کهن‌خاک ایران، گریان، با من از خاکیانی می‌گوید که به سوی شن‌زارها نماز می‌گزارند و با زبان مردان شن‌زارها نیایش می‌کنند. با اینهمه، کهن‌خاک ایران، خاکیانی را که ناسپاسانه بر آن می‌زیند و می‌میرند، می‌بخشاید و خاکیان زنده، خاکیان درگذشته را به آن کهن‌خاک است که می‌سپارند. کهن‌خاک ایران با من از سده‌ها یورش گردبادها و توفان‌های شن می‌گوید و می‌گوید که کوشیدند و هنوز می‌کوشند آن کهن‌خاک را نیز به شن‌زار دگر کنند؛ نتوانستند و کامیاب نگشتند و کهن‌خاک هنوز هم نگاهبانانِ پیمان و مهربانانی می‌زاید، می‌پرورد و می‌بالانَد…
آری ! کهن‌خاک میهن با من این چنین سخن می‌گوید.
و آنگاه من زانو می‌زنم، بر کهن‌خاک میهن بوسه می‌زنم، اشک شادی می‌ریزم، از کهن‌خاک می‌خواهم یاری‌ام دهد و اگر شایسته‌ام می‌داند با آن بانیانِ پیمان و بانیان مهر آشنایم سازد تا مرا نیز دلیری و مهربانی و پیمان بیاموزند…
✍ نویسنده و فرستنده: #خسرو_یزدانی
#پیام_پارسی
💚🤍♥️ @AdabSar
خُنُک آن‌که در خشمْ هشیارتر
همان بر زمینْ او بی‌آزارتر
گهِ تنگ‌دستی دلی شاد و راد
جَهانْ بی‌تنِ مردِ دانا مباد
چو بر دشمنی‌بَر توانا بوَد
به پی نسپرد ویژهْ دانا بوَد
ستیزه نَه نیک آید از نامْجوی
بپرهیز و گِردِ ستیزه مپوی
#فردوسی
و در آغاز هفته:
درود جَهان‌آفرین بر تو باد
گزینش: #جعفر_جعفرزاده
خوش‌نویسی: سعید خادمی
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🖋 اصل بقای ماده:
ماده نه خلق می شود و نه از بین می رود، بلکه از حالتی به حالت دیگر تبدیل می شود
#برگردان_به_پارسی
🖋 مِـهاد پایایی ماتَـک:
ماتک نه پدید می‌آید و نه از میان می‌رود، بسا كه از ریختی به ریخت دیگر درمی‌آید
#ماده = (پارسی تازی شده) ماتک، مایه، وادِه، کبود
✍ #مجید_دری
@AdabSar
تلخ کنی دهان من
قند به دیگران دهی
نم ندهی به کِشت من
آب به این و آن دهی
جان منی و یار من
دولت* پایدار من
باغ من و بهار من
باغ مرا خزان دهی
#مولوی
#چکامه_پارسی
قند: از پارسی کند
دولت: تنها واژه‌ی بیگانه
❤️🔥 @AdabSar
🍃🍂 جشن پاییزانه، جشن پیشواز سرمای زمستان
🍃🍂
🍂🍃
🍃🍂 در گذشته‌های دور ایرانیان برای بخش‌بندی سال یک سال را به چهار وَرشیم/فرشیم (فصل) بخش می‌کردند و هر فَرشیم را با برگزاری جشنی در میانه‌ی آن به دو بخش می‌کردند و این بخش‌بندی راهکاری ساده و باریک‌بینانه برای شمارش روزها و آگاه شدن از آغاز و پایان سال بود.
🍃🍂 «جشن پاییزانه» یا «جشن میانه‌ی پاییز» یکی از آن‌ها است و گفته می‌شود دیرینگی آن به زمان جمشید، پادشاه پیشدادی می‌رسد و در زمان هخامنشیان جشنی شناخته شده بود. در میانه‌ی پاییز دام‌ها (گاو و گوسپند) از چراگاه‌های تابستانی به خانه بازمی‌گشتند.
امروز نیز در سلطانیه‌ی زنجان دامداران و کشاورزان در آغاز سال با چوپانان پیمان می‌بندند و چوپانان در برابر دستمزد یا گندم، دام‌ها را به چرا می‌برند و هنگام نخستین برف که هم‌زمان با نیمه‌های پاییز است دام را بازمی‌گردانند. ابوریحان بیرونی نوشته است که ایرانیان نیمه‌ی هر فَرشیم را بسیار مَهَند (مهم) می‌شمردند و در خوارزم به آن «اجغار» می‌گفتند.
🍃🍂 گفته می‌شود «گاهنبار ایاسرم» به چمار (معنی) آغاز سرما در گذشته‌های دور همان جشن میانه‌ی پاییز بود و با گذشت سده‌ها و دگرگونی‌هایی که در گاهشماری(تقویم)ها رخ داد زمان آن به دهه‌ی سوم مهر جابجا شده است. به باور ایرانیان گاهنبار ایاسرم زمان آفرینش گیاهان بود.
🍃🍂 همچنین بیشتر جشن‌های ایرانی زنجیره‌ی پیوستهای بودند و زمان‌بندی روشنی داشتند که به گاهشماری و شناخت زمان دگرگونی‌های آب‌وهوایی و زمان کشت‌وکار یاری می‌رساند. برخی کارشناسان گاهشماری کهن ایرانی جشن میانه‌ی پاییز را ۲۱۰ روز پس از نوروز می‌دانند و شماری آن را درست در میانه‌ی پاییز می‌پندارند.
🍃🍂 ویژگی جشن‌های گاهانباری دستگیری از نیازمندان و برابری در بزم و مهمانی‌ها بود. در این جشن‌ها هرکس به اندازه‌ی توانایی‌اش در برگزاری جشن و آماده‌کردن خوراک می‌کوشید، همه‌ی باشندگان (حاضران) همچون شاه، فرمانروا، مردم، تهیدست، دارا، زن، مرد و کودک بر یک خوان(سفره) می‌نشستند، از یک خوراک می‌خوردند و این را نشانه‌ی همبستگی می‌دانستند. بخشی از خوراک مهمانی نیز به سوی خانه‌ی نیازمندان روانه می‌شد.
🍃🍂 جشن‌های گاهنباری پنج روز بودند و واپسین روز آن جشن بزرگی برگزار می‌شد و بر پایه‌ی باورها، آن گام آفرینش در روز پنجم به پایان می‌رسید. از آیین‌های دیگر این جشن دست‌به‌دست هم دادن و نیایش‌کردن و سپاسگزاری از ایزد بود. دست‌به‌دست‌هم‌دادن از گذشته نشانه‌ی هم‌پیمان شدن است زیرا ایستادگی در برابر رویدادهایی چون تندآبه (سیل) و زمین‌لرزه با پشتیبانی یکدیگر شدنی است.
🍃🍂 اکنون آیینی همراه با پخش پَتیست (نذری) در میانه‌ی پاییز میان «اهل حق» کرمانشاه برگزار می‌شود که گفته می‌شود به‌جا‌مانده از جشن پاییزانه است و ریشه در آیین مهرپرستی دارد. آن‌ها در این آیین نیایش می‌کنند و به شمار فرزندان خانواده خروس می‌پزند.
✍🏻 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_پاییزانه #آبانگان #جشن_میانه_پاییز
🍃🍂 برای آشنایی با #گاهنبار_ایاسرم همین برچسب را دنبال کنید.
🍃🍂 برگرفته از:
- زمستان #انجوی_شیرازی
- جشن‌های ایرانی #پرویز_رجبی
- جشن‌های ایران باستان #محمدحسین_موسوی
🍃🍂 @AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی
🔻شعف= دلدادگی، شیفتگی، خرمی، خوشی، خوشدلی، خوشنودی، خوشهالی۱، شادمانی، شادکامی، شادی، سرشادی، دلتنگی
🔻شوق و شعف= شور و شادی
🔻مشعوف= شیفته، دلباخته، دِل‌رَفته، دیوانه، دوستدار، خوشهال، خوشدل، خرم، خندان، خوشوَخت۲، شاد، شادان، شادمان
🔻مشغوف= (=مشعوف)، دیوانه، شیفته
🔻مشعوف‌شدن= شیفته‌شدن، دلباخته‌شدن، شادمان‌گشتن، خوشوَخت‌شدن، شادشدن، خوشهال‌شدن
🔻مشعوف‌کردن= شادکردن، خوشوَخت‌کردن، خوشهال‌کردن، شادمان‌کردن
🔻مشعوف‌بودن= شیفته‌بودن، دلباخته‌بودن، دوستداربودن، خوشهال‌بودن، خوشدل‌بودن، خرم‌بودن، خندان‌بودن، خوشوَخت‌بودن، شادبودن، شادان‌بودن
۱. خوشهال= خوشحال(بنگرید به t.me/AdabSar/9292)
۲. خوشوَخت= خوشوقت(بنگرید به t.me/AdabSar/7446)
✍نمونه:
🔺ایرانیها با شوق و شعف وافر منتظر شروع سال جدید هستند=
ایرانیها با شور و شادی فراوان چشمبراه آغاز سال نو هستند
🔺از ملاقات شما خیلی مسرور و مشعوف گردیدم=
از دیدن شما بسیار شاد و خُرم شدم
✍ #مجید_دری
#پارسی_پاک
#شعف #مشعوف #مشغوف
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادبسار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
بدانید کاِین چرخِ ناپایْدار
نَه پرورده دانَد نَه پروردْگار
سراسر ببندید دست از هوا
هوا را مدارید فرمانروا
کسی کو بپرهیزد از بدکنش
نیالاید اندر بدی‌ها تنش
بدین سوی همواره خرّم بوَد
گهِ رفتن آیدْش بی‌غم بود
پناهی بوَد گنج را پادشا
نوازنده‌ی مردمِ پارسا
#فردوسی
و پیام فردوسی در این هفته:
همه مهر جویید و افسون کنید
ز تَن آلت جنگ بیرون کنید
گزینش: #جعفر_جعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🪷 در باور ایرانیان آب، سپنتا (مقدس) است و هیچ‌گاه نباید آن را آلوده کرد. زرتشتیان برای برگزاری #جشن_آبانگان به کنار رودها و جوی‌ها رفته، فرشته‌ی آب (آناهیتا) را نیایش می‌کنند و به شادی می‌پردازند.
🪷 پلوتارک در نبیگ «زندگی مردان نامی» می‌نویسد: سربازان ایرانی سربازان شکست خورده‌ی رومی را دنبال (تعقیب) کردند با اینهمه چون به رودخانه‌ای رسیدند، رومیان شکست خورده را گذاردند که بگریزند چون ایرانیان نمی‌خواستند آب را آلوده کنند.
🪷 آئین‌های ایرانی را پاس بداریم 🪷
✍ #بزرگمهر_صالحی
🪷 فرتورها: پرستشگاه‌های آناهیتا
یکم و دوم از بالا: سرعین/ سوم: تکاب/ چهارم: کنگاور
🪷 @AdabSar
🪷 آبانگان جشن ستایش گوهری به نام «آب»
🪷 واژه‌ی «آبان» نماد آب‌های پاک و به چم (معنی) آب‌های پاک و هنگام آب و باران و برگرفته از آپَه یا اَپَه در پارسی باستان و آپ در پارسی پهلوی است. این آخشیج (عنصر) همراه آخشیج‌های آتش، خاک و هوا پایه‌های چهارگانه‌ی زندگی بوده و مردم آن‌ها را می‌ستودند. آلوده کردن‌شان هم گناه بزرگی بود. هریک از چهار آخشیج ایزدبانو یا ایزدی داشتند که با پیدایش کیش زرتشتی امشاسپند نامیده شدند.
🪷 هرودت نوشته است که ایرانیان درهیچ رودی پیشاب (ادرار) نمی‌کنند، آب دهان و بینی نمی‌اندازند و دست‌هایشان را در آن نمی‌شویند. آن‌ها شستن دست و تن را در آب روان نمی‌پذیرند و آن را آلوده نمی‌کنند. زیرا به رودخانه و آب ارج می‌نهند. استرابون نیز نوشته ایرانیان تن خود را در چارچوبی به نام آبزن می‌شویند تا آب بیهوده از دست نرود. آن‌ها در آب روان مردار و هرچه ناپاک است، نمی‌اندازند!
🪷 ایرانیان در جشن آبانگان جامه‌ی سپید می‌پوشیدند و در کنار رودها و دریاها نیایش می‌کردند و سپس به پایکوبی می‌پرداختند. پس از پیدایش کیش زرتشتی، خواندن سروده‌ی «آبان‌یشت» یا «آپ‌زور/آب‌زور» به آیین‌های این جشن افزوده شد. ساخت و نوسازی کاریز (قنات)، آب‌انبار، جوی، سرچشمه، چاه، آب‌بند و پل از آیین‌های دیگر نگهداشت و بهره‌برداری بهینه از آب بود. یک نمونه از این کوشش ساخت پالایشگر آب زیگورات چغازنبیل است.
🪷 گفته می‌شود اگر در روز #جشن_آبانگان باران می‌بارید مردان آب‌تنی می‌کردند و اگر نمی‌بارید زنان تن به آب می‌سپردند.
مردم ایران به بهانه‌های گوناگون بر پاسداشت زیستبوم گواهی می‌دادند، ارزش و جایگاه آب این پیشکش بی‌مانند هستی را می‌دانستند، سرسبزی، زندگی، پاره‌های پرهام (عناصر طبیعت) و پیشکش‌های گیتی را می‌ستودند و برای بالندگی خاک ایران می‌کوشیدند و نام‌های فراوانی که برگرفته از سرسبزی و آبادنی زمین بود، برای فرزندان خود برمی‌گزیدند. چنانچه یکی از ویژگی‌های سه‌گانه‌ی رنگ، بو و مزه‌ی آب دگرگون می‌شد، از آن برای آشامیدن و شست‌وشو بهره نمی‌بردند.
🪷 «جشن انار» یا «انارچینی» که در روزهای آبان در بخش تارم و روستاهای انبوده و رودبار الموت کاسپین (قزوین) برگزار می‌شود، ریشه در جشن آبانگان دارد. جشن انار همراه با شادی، پایکوبی و نواختن ساز و سرنا است. در گذشته چیدن انار پیش از آغاز جشن ناپسند شمرده می‌شد. انار نشانه‌ی آناهیتا ایزدبانوی آب و باروری است. در نشانه‌های باستانی بر نیز نشانه‌ای باران خواهی است.
🪷 اکنون پیشنهاد چند تن از کنشگران زیستبوم این است که روز جشن #آبانگان روز میهنی پاسداشت آب نام‌گذاری شود تا در کشور ما که همواره با کمبود آب روبرو است به بهره‌برداری درست و ارجمندانه از آب که ریشه در گذشته‌ی دور ما دارد نگاه ویژه‌ای شود. شاید که بتوان دوباره بخش‌هایی از فرهنگ والای ایرانی را بازسازی کرد.
آبان روز است و ماه آبان
خرّم گردان به آب رَز، جان
مسعود سعد سلمان
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🪷 درباره‌ی نیلوفر و جشن آن که در پیوند با ایزدبانو (الهه) آب‌ها است، در اینجا بخوانید:
t.me/AdabSar/20877
🪷 برگرفته از:
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان «هاشم رضی»
- اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی «رحیم عفیفی»
- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی «منصوره میرفتاح»
- جشن آبانگان روز ملی پاسداشت آب «شاهین سپنتا»
🪷 @AdabSar
🪷 آبانگان جشن ستایش آناهیتا، ایزد بانوی آب‌های پاک
🪷 اینک آب‌ها را می‌ستاییم، آب‌های فروچکیده و گردآمده و روان شده و خوب کـُنش اهورایی را!
برگرفته از «یسنا»
🪷 #جشن_آبانگان یا آپانگان برای ستایش آناهیتا ایزدبانوی آب‌های روان، ستایش ستاره‌ی ناهید یا زهره و ستایش آمودریا یارود جیهون و همه‌ی آب‌های روی زمین در آبان‌روز از آبان‌ماه برگزار می‌شد. آبانگان جشن باران‌خواهی و پاسداشت آب‌های روان و ایستای روی زمین همچون سرچشمه‌ها، رودها، دریاها، دریاچه‌ها، کاریزها، آبشارها و جوی‌ها بود.
🪷 در «آبان‌یشت» آناهیتا ایزدبانو و نگهبان آب‌ها خوانده ستایش شده است. در آبان‌یشت، آناهیتا زنی جوان، خوش‌اندام، بلندبالا، زیباچهره و درخشان با بازوان سپید، کمربند تنگ بر میان بسته به گوهر آراسته با گردن‌بند زرین، گوشواری چهارگوش در گوش، تاگ(تاج)ی با سد (صد) ستاره‌ی هشت‌گوش بر سر، کفش‌هایی درخشان در پا با بالاپوشی زرین و پرچینی از پوست سگ آبی است. او گردونه‌ای با چهار اسب سپید دارد. این اسب‌ها ابر، باران، برف و تگرگ هستند. خانه‌اش در بالاترین جایگاه آسمان است و بر کرانه‌ی هر دریاچه‌ای خانه‌ای آراسته با سد پنجره‌ی درخشان و هزار ستون خوش‌تراش دارد. او از فراز ابرهای آسمان به فرمان اهورامزدا باران و برف و تگرگ را فرو می‌باراند.
🪷 از آناهیتا با ویژگی‌های چنگ‌نواز، پاک و توانا نیز یاد شده است و این نام به مانک (معنی) پاک و بی‌آلایش است. در آبان‌یشت آمده است: «اوست برومندی که در همه‌جا بلندآوازه است. من اهوره‌مزدا او را به نیروی خویش هستی بخشیدم تا خانه و روستا و شهر و کشور را بپرورم و پشتیبان و پناه‌بخش و نگاهبان باشم.»
آناهیتَ، اناهید یا آناهیتا در باور ایرانیان باستان مادر ایزد میترَ یا مهر، دلدادگی، دوستی و خوش پیمانی بوده است و میثرَه(میترَ/میترا) نیز نماد خورشید، روشنایی و نیرومندی بود. ستایش آنان درایران به پیش از پیدایش کیش زرتشتی بازمی‌گردد.
🪷 در گذشته‌های دور پادشاهان و مردم برای آناهیتا کُرپان (قربانی) می‌کردند. هوشنگ، جمشید، فریدون، گرشاسپ و آژی‌دهاک برخی از این پادشاهان بودند.
نیایشگاه‌های آناهیتا در کنار رودها و آب‌ها ساخته می‌شد. گفته می‌شود نیایشگاه‌هایی که امروز با نام‌های دخترانه همچون بی‌بی شناخته می‌شوند، بازمانده نیایشگاه‌های آناهیتا هستند. برخی از پژوهشگران پَتیست(نذری)هایی چون بی‌بی سه‌شنبه را بازمانده‌ی آیین‌های بزرگداشت آناهیتا می‌دانند.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #آبانگان
🪷 فرتور (عکس): نگاره‌ای نمادین از آناهیتا
goo.gl/Fc44PQ
🪷 درباره‌ی نام #آناهیتا بخوانید:
t.me/AdabSar/4912
🪷 برگرفته از:
- هفته‌نامه امرداد
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان «هاشم رضی»
- اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی «رحیم عفیفی»
- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایران باستان «رضا مرادی غیاث‌آبادی»
- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی «منصوره میرفتاح»
🪷 @AdabSar
💠 بهترین‌های تلگرام را کشف کنید▼
👉 @BESTTELCHANNELS4U 👈
👑 در بابِل چه گذشت
بریده‌هایی از ماتیکان (کتاب): کوروش کبیر
نوشته‌ی: هارولد آلبرت کمپ
برگردان: صادق رضازاده شفق
نبونید فرمانروای بابل پیش از آغاز جشن سال دستور داد یک پیشگو بر سنگی بنویسد که کوروش پارسی در پای من سر فرود می‌آورد و سرزمین‌هایش به دست من می‌افتد و هر آنچه تاکنون گرفته است از آن من خواهد شد. نبونید به دستیاران خود گفت که کوروش این نوشته‌ی میخی را نمی‌تواند بخواند.
در ۲۹ ماه تشرین کوروش به دروازه‌ی بابِل رسید و با شکوه ویژه‌ی خود پدیدار شد. از دروازه‌های ایشتار درون شد و از روی شاخه‌های درخت خرما که مردم پیش پایش گسترده بودند گذر کرد. انبوه مردم با تکان دادن پارچه‌ها و شاخه‌ها شادی کردند و به پیشوازش آمدند.
کوروش رو به مردم گفت: من بند بندگی از گردن این مردم باز می‌کنم. خانه‌های ویران شده و نیایشگاه‌ها را خواهم ساخت و هم‌اکنون فرمان می‌دهم که این کارها آغاز شود.
کوروش کوشید برای مردم روشن کند که پادشاهی او همچون فرمانروایان پیشین بابل نخواهد بود.
گرچه وی جامه‌ی پادشاهی بر تن داشت ولی نه انگشتر شاهی و نه چوبدستی که هر دو نشانه‌ی برتری بودند در دست نداشت.
کوروش پیش‌تر آرام و ناشناس به بابل رفته بود تا این سرزمین و مردمانش را از نزدیک ببینید و بررسی کند. سنگ‌نبشته‌ی نبونید را هم دیده ولی سخنی نگفته بود. پس از گشودن دروازه‌های این سرزمین دستور داد این سنگ‌نبشته را بردارند و آن را سراسر دروغ خواند. سران بابل پیش‌تر گمان می‌کردند که او خواندن نمی‌داند.
👑 برگردان شده به پارسی
#روز_کوروش
👑 @AdabSar
سراسر این شاهنشاهی گسترده با پشتکار و خرد کوروش ساماندهی می‌شد. او با مردم خود مانند فرزندانش رفتار می‌کرد و آنان کوروش را همچون پدر خود ارج می‌نهادند.
برگرفته از «زندگی کوروش» نوشته‌ی گزنفن
فرتور (عکس): پیکه (تمبر) یادبود کوروش در هندوستان
#روز_کوروش
✨ @AdabSar ✨