-
﷽ @Aghayednet_bot 🌐Www.aghayed.net http://Instagram.com/aghayednet
✔️دیدگاه شیخیه (مکتب استبصار) درباره جابر بن حیان
🔹و ارائه گزارشی از «کتاب البیان»
🔸متن کامل مقاله و گزارشِ کتاب البیان در لینک زیر:
🔻🔻🔻
http://www.aghayed.net/jaaber/
▪️... عجب مناسبتی است. وفات زینب کبری سلام الله علیها در چه شب مناسبی واقع شده. وقتی از امام صادق سؤال می‌کنند آقا در میان ایام، ما در چه شب و روزی امام حسین را زیارت کنیم؟ می‌فرماید: در نیمه رجب و نیمه شعبان.
▪️و ظاهراً امشب شب نیمه ماه رجب است. دل‌های شما امام حسین علیه‌السلام را زیارت کرد به زیارت‌کردن قبر واقعی و حقیقی حسین، زینب کبری سلام الله علیها.
▪️حسین با همه غم‌ها و مصیبت‌هایش در دل زینب دفن شد. زینب حامل همه مصیبت‌های حسین است. زینب حامل تمام مصیبت‌ها و غم‌های وارده بر حسین است. قلب مطهر زینب جای همه آن غم‌هاست. همه آلام و مصائب کربلا را زینب با دل و قلب خود حمل کرد و به جمیع شیعیان تا دامنه قیامت رسانیده و می‌رساند.
▪️ما امام زمان صلوات الله علیه را تسلیت می‌دهیم و می‌دانیم آن بزرگوار الآن در کنار قبر مطهر جد بزرگوارشان امام حسین هستند. به حسب این روایت اگر امشب شب نیمه رجب باشد، شب زیارتی امام حسین است. روز نیمه رجب شیعه اگر بتواند خودش را کنار آن قبر مطهر می رساند.
▪️خدایا ما را با آن بزرگوار در این شب و روز، در زیارتی که قبر مطهر جد بزرگوارش امام حسین علیه‌السلام را می‌فرماید و اگر وفات زینب کبری هم در همین شب و روز بوده، یقیناً آن حضرت عمه‌اش زینب کبری را نیز زیارت می‌فرماید. خدایا ما را در زیارت آن بزرگوار این دو مکان شریف و سایر مشاهد مشرفه را شریک بفرما. خدایا ما را از آثار و برکات زیارت‌های آن بزرگوار و اعمال و طاعات آن حضرت محروم مفرما. ما را در این شب و روز نیمه ماه رجب از زائران قبر امام حسین محسوب فرما از عزاداران بر زینب کبری سلام الله علیها قرار بده.
📚از فرمايش‌های مکتبی
@AghayedNet
✔️دیدگاه شیخیه (مکتب استبصار) درباره جابر بن حیان و ارائه گزارشی از «کتاب البیانِ» او
🔸در لینک زیر:
🔻🔻🔻
/channel/AghayedNet/4346
🔺کتاب تازه منتشر شده خصائص امیرالمؤمنین علیه‌السلام
🔸مشتمل بر مطالبی همچون فضیلت زیارت حضرت امیر و بعضی معجزات همچون خبر میثم تمار، خبر ردّ الشمس، معجزات حضرت در جنگ نهروان، تسمیه حضرت به «امیرالمؤمنین» در حیات رسول‌خدا صلی الله علیه و آله، مسئله یهودی و کعب‌الاحبار و اسقف نجران و... .
@AghayedNet
✔️🔻روز ولادت عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی اعلی‌الله‌مقامه
با توجه به اسناد تاریخی، ماهِ ولادت شیخ اع قطعی است و مشخص است که در ماه رجب سال ١١۶۶ق ولادت یافته‌اند؛ اما روز ولادت مشخص نیست. شیخ مرحوم رفع الله درجاته در زندگی‌نامه خود نگاشته‌اند: «فی شهر رجب المرجب» و مرحوم شیخ عبدالله احسائی رحمه الله نیز در شرح احوالی که نگاشته، به روز ولادت اشاره‌ای نکرده‌اند.
برخی روز بیست‌وششم این ماه نوشته‌اند که میزان اعتبار آن اندک و منبع آن ناشناس است.(١) از این رو دوستداران این بزرگ‌مرد شیعه، در تمام این ماه، نسیم معرفت و محبت را از دیار احساء، به گونه دیگری استشمام می‌کنند.
اهل بصیرت و معرفت و تابعان عالم ربانی مرحوم حاج میرزا محمدباقر شریف طباطبائی اعلی‌الله‌مقامه روز سیزدهم رجب را از جهت بزرگ‌داشت ولادت شیخ اع جشن می‌گیرند؛ زیرا هم‌زمان با جشن عمومی ١٣ رجب است که به روز ولادت حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام شهرت دارد.
@AghayedNet
—————————————————ا
١. در مقدمه یکی از چاپ‌های حیاة النفس چنین آمده است:
قیل انه ولد فی الیوم السادس و العشرین من شهر رجب، و مادة تاریخ ولادته فی حساب الأبجد آیة قرآنیة فی سورة المطففین یقول تعالی: ختامه مسک. (حیاة النفس فی حضرة القدس، تحقیق و تعلیق: عبدالجلیل علی الأمیر، ص۴۴)
🔺عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی اعلی الله مقامه در یکی از نامه‌های خود اشاره فرموده‌اند هنگامی که نگاشتن شرح الزیارة الجامعة الکبیرة را آغاز کردند، همّ زیادی بر اتمام آن داشتند.
در دوره‌ای که بیمار شدند، با وجود بیماری و همه اشتغالات، باز هم تصنیف این کتاب را ادامه دادند حتی به مقدار ساعتی در شب و ساعتی در روز.
و جز تصنیف این کتاب به رساله دیگری نپرداختند تا این شرح پایان رسید و میراثی ارزشمند برای جامعه تشیع به یادگار ماند.
@AghayedNet
✔️نشست تخصصی
🔹با موضوع:
منهج حدیثی مرحوم شیخ احمد اَحسائی در شرح زیارت جامعه کبیره
🔸با حضور:
جناب آقای محمدباقر ملکیان
سه‌شنبه
۵ اسفند ١٣٩٩
ساعت ١٩
🌐لینک پخش زنده نشست:
🔻🔻🔻
http://instagram.com/aghayednet
🔺کتاب تازه منتشر شده، ترجمه «لؤلؤ الصدف» به زبان عربی و نقل حکایتی دروغین درباره عالم ربانی مرحوم حاج سید محمدکاظم رشتی رفع الله شأنه.
🔸یادداشت مفصلی در نقد این حکایت، در لینک زیر:
http://www.aghayed.net/alsadaf/
🔺رسائلی از عالم ربانی مرحوم حاج محمدکریم کرمانی اعلی الله مقامه که در ماه رجب المرجب (در سال‌های مختلف) نگارش آن به پایان رسیده است.
@AghayedNet
#پرسش_و_پاسخ
🔸در ماه رجب در روزهای جمعه نماز خاصی بین ظهر و عصر مستحب است. هرگاه نماز مذکور بین نماز ظهر و عصر خوانده شود از آنجا که بین ظهر و عصر جمع نشده باید برای نماز عصر جداگانه اذان گفت یا خیر؟
پاسخ:
🔹شاید مراد از «بین ظهر و عصر» بین وقت ظهر و عصر باشد نه بین نماز ظهر و عصر. زیرا اگر نماز ظهر و عصر جمع خوانده شود باید بین آن دو، نماز مستحبی خوانده نشود و اگر کسی نماز مستحبی خواند نباید برای نماز عصر اذان بگوید؛ زیرا اذان نماز عصرِ جمعه بدعت است.
@AghayedNet
🔺کتاب تازه منتشر شده «دعائم الحکمة»، بخش فارسی، مجلد سوم و مجلد هشتم
🔹مجموعه «دعائم الحکمة»، آثار عالم ربانی مرحوم حاج میرزا محمدباقر شریف طباطبائی اعلی‌الله‌مقامه است.
🔸آثار این بزرگوار پیش از این به طبع رسیده و به‌تازگی با عنوان «دعائم الحکمة»، در چندین مجلد، در دو بخش فارسی و عربی تنظیم شده و به تدریج منتشر خواهد شد.
🔹از بركاتی كه از این شخصيت ارزنده به يادگار مانده، قریب به دویست کتاب و رساله (که در این مجموعه تنظیم شده) و بیش از هزار درس و موعظه است.
🔸مجلد سومِ تازه منتشر شده، کتاب دره نجفیه است (٧۶٢صفحه) در بررسی ادیان و مذاهب و مجلد هشتم، رسائل ردّ لزوم وحدت ناطق شیعی است (۵٠٠صفحه).
در این مجلد هشتم بیان شده است که میان «رکن رابع» و «لزوم وحدت ناطق شیعی» تفاوت است. روایات متعددی در زمینه بیان مفهوم رکن رابع در دست است در حالی که نقدها و ردهای مهمی بر لزوم وحدت ناطق شیعی وجود دارد.
@AghayedNet
🔺کتاب صوتی «شرح دعاء رجبیه»
🔸فایل متنی کتاب: در اینجا
@AghayedNet
✔️🔻دیدگاه شیخیه (مکتب استبصار) درباره جابر بن حیان و ارائه گزارشی از «کتاب البیان»
💠بخش اول
🔸بخش دوم
واکنش دیگر، تعبیرات مرحوم آقای کرمانی است. ایشان در رسائل کیمیا، از جابر بن حیان چنین تعبیر آورده‌اند: «جابر بن حیان الصوفی». این تعبیر در چند موضع تکرار شده است. (مکارم‌الابرار، ج٢٧، ص٢۵٩ و ج٢٩، ص٢٠)
غیر از مرحوم آقای کرمانی، شماری از نویسندگان گذشته نیز از جابر بن حیان با لقب «صوفی» یاد کرده‌اند و گویا پیشروِ ایشان ابن‌ندیم است. (کیمیا و عرفان در سرزمین اسلام، پییر لوری، ص۶۴ و١٢٢)
مرحوم آقای کرمانی در موضعی درباره خصوصیت علم کیمیا می‌فرمایند:
« اعلم ان حقیقة هذا العلم عند احد رجلین: اِما رجل زهد فی الدنیا و رغب فی الاخرة و استوی عنده السلطنة و الفقر و لایخاف منه فساد فی الحرث و النسل و هو حکیم ماهر فیمنحه الله ذلک لان مثله خزانة علم الله و علم رسوله و علم ولیه و مثله لایشقی و لایخیب و اِما رجل بخیل کثیر الضبط و الحفظ لایترشح من یده قطرة و ان کان کافراً فاسقاً فیمکن ان‌یمنح الله ذلک هذا العلم ایضاً لیوصله الی اهل الحکمة فهو الوعاء الذی یجب الاخذ عنه و التنکب عنه مثل جابر بن حیان الصوفی الذی منحه الصادق علیه السلام و قد علم انه لایظهره بحیث یلزم منه فساد... .» (مکارم‌الابرار، ج٢٧، ص١۵۴)
همچنین به مؤلفات جابر بن حیان اشاره کرده و می‌فرمایند:
« قد ملأ جابر بن حیان ازید من خمس‌مائه کتاب له من روایاته عن الصادق علیه السلام و هی عند اهلها معروفة مشهورة.» (همان، ص١١)
اشاره می‌فرمایند که بیش از پانصد کتاب به او منسوب است. امروزه می‌دانیم در فهرست آثار منسوب به جابر، به حدود سه هزار نام اشاره شده است و از آن میان، چیزی کمتر از دویست و پنجاه عنوان موجود است. (دانشنامه جهان اسلام، ج٩، ص١۶٨)
دیدگاه مکتبی ما چنین است که جابر بن حیان از اهل تسنن است. هم سنی و هم صوفی بوده و در مواضعی که از حضرت صادق علیه‌السلام به «مولانا الصادق» یا «سیدنا الصادق» و امثال آن یاد می‌کند، نه به‌عنوان این است که حضرت را امام معصوم میداند آنچنان‌که شیعه اعتقاد دارد؛ بلکه هرچه از حضرت اخذ کرده به عنوان این است که همان‌طوری که فقه را از ابوحنیفه اخذ می‌کردند، کیمیا و عرفان را هم از حضرت اخذ می‌کردند و به عنوان معلم فقه و عرفان به ایشان مراجعه می‌کردند. حضرت هم صلاح اینطور میدانستند که به او تعلیم دهند آنچه را که به او تعلیم دادند. در مواضعی هم که خدمت حضرت کرنشی داشته، هم از این جهت است.
برای نمونه در کتاب «مختار رسائل جابر بن حیان» آمده است:
جابر بن حیان می‌گوید: «پس در برابر او [امام صادق علیه‌السلام] به سجده افتادم. مولایم گفت: و اگر سجده‌ات رو به من است بدان‌که از زمره نیک‌بختانی. پیش از این نیز نیاکانت برابر من به سجده افتاده بودند... .» (مختار رسائل جابر بن حیان، کتاب اخراج الی القوة ما فی الفعل، صص٧٩و٨٠)
می‌دانیم یکی از فضائل محمدوآل‌محمد علیهم‌السلام که در بیانات معصومین مطرح است، «مقام بیان» است. عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی در کتاب شرح الزیارة الجامعة الکبیرة مباحثی در معرفی این مقام ارائه فرموده‌اند و دیگر بزرگان دین از جمله مرحوم آقای حاج محمدکریم کرمانی اعلی الله مقامه در کتاب ارشادالعوام تفصیل داده‌اند. در ذیل عنوان «مقام بیان» که یکی از فضائل است، نکته‌ها و مطلب‌های متعددی وجود دارد که در مباحث دروس کتاب ارشادالعوام جلد اول به آن اشاره کرده‌ایم و پرداختن به آن خارج از حوصله این وجیزه است.
در میان آثار منسوب به جابر بن حیان دو کتاب است با نام «کتاب البیان» و «البیان و التبیان».
«کتاب البیان» نخستین کتاب از مجموعه کتاب‌های مربوط به علم کیمیاست و مختصر و «البیان و التبیان» مفصل است و به‌عنوان مقاله هفتادم از «کتاب السبعون» شناخته میشود.
استفاده از تعبیر «البیان» در علم صناعت فلسفی یکی از رموز است و به مقامات عالیه اشاره دارد. ازاین‌رو شیخ‌مرحوم نفعنا الله بعلومه، در پایان «الرسالة الفارسیة» که در علم‌الصناعة مباحثی مطرح فرموده‌اند، ترقیمه را چنین می‌نگارند:
«و کتب هذه الکلمات محررها و مُظهرها و مجریها فی هذا المیدان بلسان اهل البیان و مدد اهل المعانی فی التبیان العبد المسکین احمد بن زین‌الدین... » (جوامع‌الکلم، ج٩، ص١٠۵)
در این وجیزه گزارشی از محتوای «کتاب البیانِ» ابن‌حیان ارائه می‌کنیم. انگیزه این معرفی این است که به قدمت مصطلح «البیان» نه به‌عنوان علمِ ادبی بلکه به عنوان یکی از مقامات معنوی اولیاء توجه دهیم.
در این کتاب، به گوشه‌های اندکی از مقام بیان به‌مثابه یک مقام معنوی اشاره شده است. این گزارش، صرفِ نظر از نویسنده «کتاب البیان» است و صرفاً بر قدمت این تعبیر در این بافت معنایی متمرکز است.
⏳ادامه دارد...
@AghayedNet
✔️🔻دیدگاه شیخیه (مکتب استبصار) درباره جابر بن حیان و ارائه گزارشی از «کتاب البیان»
🔸بخش اول
جابر بن حیان شخصیتی جنجالی در تاریخ اسلام و تشیع است. مؤلفات فراوانی به او منسوب است که در این کتاب‌ها اقوالی را از حضرت صادق علیه‌السلام نقل کرده و از ایشان به «سیدی» تعبیر آورده است.
برخی به وجود چنین کسی با این نام و مشخصاتِ تاریخی اذعان کرده‌اند و برخی او را توهمی بیش نمی‌دانند. بعضی پژوهشگران این نام را عنوانی رمزی معرفی کرده‌اند و وراء این نام، جمعی اهل قلم را تصور کرده‌اند. بعضی او را همراه جعفر برمکی دانسته و تعبیرات کتاب‌های او را راجع به او دانسته‌اند و نَه جعفر بن محمد الصادق علیهماالسلام.
درباره اهداف او از نگارش در علم کیمیا و نسبت‌دادن آن به حضرت صادق علیه‌السلام نیز گفت‌وگو فراوان است. آیا می‌خواسته وجهه عمومی حضرت را از «امام» بودن به یک‌کیمیاگر تغییر دهد؟ یا نیت او تبلیغ امر حضرت بوده است؟ گذشته از آنکه برخی «کیمیادانیِ» حضرت صادق را زیر سؤال برده‌اند!
غیر از کیمیا، بعضی معتقَدات گروه‌های افراطی و غالیِ شیعه در مکتوبات جابر گزارش شده است. با ترجمه کتاب «پییر لوری» در ایران با نام کیمیا و عرفان در سرزمین اسلام تردیدها درباره این شخصیت بیشتر شد. (کیمیا و عرفان در سرزمین اسلام، پییر لوری، ترجمه زینب پودینه آقایی و رضا کوهکن، چ اول، تهران: طهوری و انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران، ١٣٨٨ش)
در این نوشتار کوتاه در پی اثبات یا نفی دیدگاه‌ها نیستیم؛ چراکه جرح و تعدیل این گزاره‌ها نیازمند تک‌نگاری دیگری است. همین‌قدر اشاره می‌کنیم بزرگان دین اعلی الله مقامهم ازو نام برده و در مباحث کیمیا، مکتوباتی از او را نقل کرده‌اند.
به اشاراتی در مکتوبات بزرگان دین اشاره می‌کنیم. نخستین اشاره، واکنش شیخ‌مرحوم اعلی‌الله‌مقامه است در کتاب کشکول خود. ایشان در «باب الجیم» اشعاری را درباره جابر بن حیان نقل فرموده‌اند و فرزند ایشان مرحوم محمدتقی احسائی در مقابلِ این ابیات، اشعاری را سروده است. سپس شیخ مرحوم در پاسخ به اشعارِ مرحوم محمدتقی، اشعاری سروده‌اند! عبارات کتاب کشکول چنین است:
«قیل:
یا ذا الذی بعلومه، ضل الاوائل و الاواخر
ما انت الا کاسر، کذب الذی سماک جابر
قال محمدتقی بن احمد بن زین‌الدین:
یا ذا الذی بعلومه، اغنی الاوائل و الاواخر
ما انت الا جابر، کذب الذی سماک کاسر
فالحکمة النوراء یدخل، خدرها من کان ماهر
ما کل مَن صحب الامانی، حیث صار القوم صائر
قال ابوه احمد بن زین‌الدین لما وقف علی مدحه لجابر:
یا ذا الذی بعلومه، ضل الاوائل و الاواخر
ما انت الا کاسر، کذب الذی سماک جابر
غطّی الضیا بظلامه، و البخل شیمة کل فاجر
کاللیل فیه مثاله، مذ صح ان اللیل کافر.» (جوامع‌الکلم، ج١٠، ص٨٧)
شیخ‌مرحوم در این ابیات اخیر، موضع گوینده اشعار را تصدیق می‌فرمایند و به بخیل‌بودن جابر بن حیان اشاره کرده و «کاسر» بودن او (در مقابل جابر بودنش) را تأیید می‌فرمایند.
جالب است که اشاره کنیم سال‌ها قبل دیوان شیخ مرحوم در بیروت به چاپ رسید و چون این چند بیت از شیخ مرحوم است، در پایان دیوان منتشر شد. محقق، برای توضیح این ابیات پاورقی زده و نوشته است میان روات، دو جابر را می‌شناسیم: جابر بن عبدالله انصاری و جابر بن یزید جعفی و شرح‌حال مختصری از هر دو نقل کرده است و منظورش این است که این ابیات، اشاره به یکی از این دو شخصیت است و جابر بن یزید جعفی را ترجیح داده است! (دیوان الشیخ الاوحد الأحسائی، تحقیق و تعلیق: راضی ناصر السلمان، بیروت: مؤسسة البلاغ، ٢٠٠٣م، ص۵٠۵ تا۵١٠)
و حال آنکه این دو از اعاظم اصحاب ائمه بوده‌اند و این مذمت‌ها مربوط به این دو نیست. بلکه منظور از «جابر» در این ابیات، همان جابر بن حیان است و تعبیر «و البخل شیمة کل فاجر» اشاره به صفت مذموم جابر بن حیان است.
قرینه دیگر بر اینکه این اشعار درباره جابر بن حیان است، سخن صلاح‌الدین صَفَدی است که در گزارش حال جابر بن حیان نوشته است:
«...و رأیته اذا ذکر الحجَر یقول بعد مایرمزه: و قد اوضحته فی الکتاب الفلانی فیتعب الطالب حتی یظفر بذلک المصنَف المشؤوم فیجده قد قال: و قد بینته فی الکتاب الفلانی. فلایزل یحیل علی شیء بعد شیء. و وجدت بعض الفضلاء قد کتب علی بعض تصانیفه اِما الفردوسی او غیره: هذا الذی بمقاله، غر الأوائل و الأواخر؛ ما انت الا کاسر، کذب الذی سماک جابر.» (الوافی بالوفیات، تحقیق احمد الأرناؤوط و ترکی مصطفی، ط١، بیروت: دار احیاء التراث العربی، ١۴٢٠ق، ج١١، ص٢٧)
این نخستین شاهد مکتبی درباره ابن‌حیان بود.
⏳ادامه دارد...
@AghayedNet
🌷در ایام ولادت عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی اعلی‌الله‌مقامه
🔸تقدیم میشود:
@AghayedNet
🔺فایل صوتیِ نشست تخصصی
🔹با موضوع:
منهج حدیثی مرحوم شیخ احمد اَحسائی در شرح زیارت جامعه کبیره
🔸سه‌شنبه، ۵ اسفند ١٣٩٩
@AghayedNet
📹مستندی کوتاه|بخشی از آثار عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی در مُطَیرفیِ احساء
- مسجد مرحوم شیخ احمد احسائی
- منزل مرحوم شیخ احمد احسائی
- مصاحبه با یکی از اهالیِ مطیرفی
- مسجد شیخ داغر
@AghayedNet
🔸چه کسی به سیزده رجب رسمیت داد؟ به ضمیمه رساله‌ای از آقا جمال خوانساری
🔻در لینک‌های زیر:
1. /channel/AghayedNet/562
2. /channel/AghayedNet/1123
🔺شرح الزیارة الجامعة الکبیرة، مجلد چهارم به خط مصنف، عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی رفع الله شأنه
@AghayedNet
شیخ مرحوم أعلی‌الله‌مقامه در بخشی از رساله در جواب سید اسماعیل می‌فرمایند (مضمون فرمایش): هنگام نگارش کتاب شرح الزیارة الجامعة الکبیرة به کار دیگری (تألیف و تصنیف دیگری) نپرداختم.
@AghayedNet
🔺مسند الامام الجواد علیه‌السلام
🔸مشتمل بر تاریخ زندگی حضرت، زیارات حضرت، فرزندان و مادرِ حضرت، خواص و یاران، فرمایش‌های ایشان در ابواب مختلف اعتقادی و اخلاقی و فقهی، معرفی اصحاب آن بزرگوار، بیانات ایشان در تفسیر قرآن، دعاهای صادره از آن وجود مبارک، احتجاجات، آنچه از زیارات تعلیم فرموده‌اند و معرفی روایان از آن حضرت
@AghayedNet
🌷در ایام ولادت عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی اعلی‌الله‌مقامه
🔸تقدیم میشود:
@AghayedNet
✔️🔻لؤلؤ الصدف، این‌بار به زبان عربی!
مدتی قبل فقره‌هایی از کتاب «لؤلؤ الصدف» در فضای مجازی منتشر شد که اسائه ادب به ساحت عالم ربانی مرحوم حاج سید محمدکاظم رشتی اشاد الله شأنه بود. جریان به تقابل این بزرگوار با شیخ حسن صاحب‌جواهر مربوط بود.
یادداشت مفصلی در تبیین وزنِ علمیِ آن فقرات و دور بودن آن از واقع منتشر کردیم که در لینک زیر در دسترس است:
نقد و ردّ عبارات «لؤلؤ الصدف» درباره عالم ربانی مرحوم حاج سید محمدکاظم رشتی اعلی‌الله‌مقامه
چند صباحی است (ماه رجب١۴۴٢) که ترجمه عربی این کتاب منتشر شده است و دقیقاً همان ادعاهای کاذب، عیناً در ترجمه عربی لحاظ شده است. شاید مترجم مطلع نبوده یا نمی‌خواسته در اصل کتاب تغییری ایجاد کند؛ ولی در هر صورت اشاعه کذب و تهمت است.
در آن بخش از کتاب لؤلؤ الصدف آمده است که مرحوم رشتی اعلی الله درجته، شیخ حسن صاحب‌جواهر را به مباهله دعوت کرد و قرار مباهله را هم بر این گذارد که بر گلدسته‌های حرم علوی بالا رفته و خود را به زیر افکنند!
در پاسخ اشاره کردیم اولاً پیشنهاد «مباهله»، اولویت سید مرحوم نبوده است؛ بلکه قبل از مباهله پیشنهادهای دیگری هم داده‌اند و منظور ایشان این بوده که اگر آن پیشنهادها مقبول واقع نشد، مباهله انجام شود و ثانیاً پیشنهاد سوم ایشان این بوده که «مباهله» در یکی از عتبات انجام شود؛ یعنی طبق شرایط مباهله. نه اینکه نعوذبالله فرموده باشند از مناره خود را بیفکنیم!
کسانی که این تهمت‌ها را به مرحوم سید می‌زنند، خود را به تغافل زده‌اند که ایشان اقلاً فقیه شیعی که بوده‌اند و احکام مناظره را می‌دانسته‌اند. و در فرمایش‌های خود به بعضی احکام آن اشاره فرموده‌اند و عقلاً و شرعاً نمی‌شود که اقل‌الطلاب چنین مطلبی گفته باشد چه رسد به عالمی که علماء فراوانی شاگرد ایشان بوده‌اند. البته این تهمت‌ها تازگی ندارد چراکه هذه لیست بأول قارورة کسرت فی الاسلام. شگفت از کسانی است که ادعاء تحقیق دارند و این تهمت‌ها و دروغ‌ها را منتشر می‌کنند.
به هر روی پاسخ تفصیلی به این فقراتِ کتاب لؤلؤ الصدف، در لینک زیر بارگذاری شده است:
🔻🔻🔻
http://www.aghayed.net/alsadaf/
🔸اولین جمعه ماه رجب، سال‌روز اسلام اهل یمن در سال دهم هجری است.
🔹در چنین روزی قبایل یمن به دعوت حضرت امیر صلوات الله علیه، فرستاده ویژه رسول‌خدا صلی الله علیه و آله مسلمان شدند.
اهل یمن در هر سال در چنین روزی این مناسبت را گرامی می‌دارند.
🔺صرفاً از باب معرفی، کتاب جمعة رجب در این زمینه تألیف شده است.
@aghayednet
✔️لیلة الرغائب
🔻پاسخ عالم ربانی مرحوم حاج محمدکریم کرمانی اع به پرسشی درباره لیلة الرغائب
🔸بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و سلام علی عباده الذين اصطفی.
و بعد چنين گويد بنده اثيم كريم بن ابرهيم كه رقيمه‌ای رسيد از سركار نواب شاهزاده اعظم افخم و اجل اكرم نواب كامياب محمد ولی ميرزا ادام الله مجده و علاه و سؤالی فرموده بودند در خصوص شب رغايب كه آيا آن شب اول جمعه است از ماه رجب كه پنج‌شنبه آن از آن ماه مبارك باشد يا شب اول جمعه است مطلقاً اگرچه پنج‌شنبه آن از ماه جمادی الثانيه باشد؟
🔹پس عرض می شود كه شب رغايب شب اول جمعه است اگرچه غرّه ماه باشد و پنج‌شنبه آن سلخ جمادی الثانيه باشد.
و اين نص حديث است كه هيچ احتمال خلاف نمی رود و هركس به غير از اين گويد اشتباه محض است.
زيرا كه اصل حديث اين است كه در كتاب وسائل‌الشيعه روايت كرده است از حسن بن مطهر رحمه الله كه در اجازه خود براي بنی‌زهره نوشته است روايت كرده است به سند خود از حضرت رسول صلی الله علیه و آله كه فرمود:
🔸رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است. پس فرمود هركس همه آن را روزه گيرد مستوجب میشود از خداوند سه چيز را: آمرزش جميع گناهان گذشته و عصمت در بقيه عمر و امان از عطش در روز فزع اكبر.
پس پير ضعيفی برخاست و عرض كرد يا رسول‌الله من عاجزم از روزه كل آن، حضرت فرمودند روزه گير روز اول آن را به جهت آنكه يك حسنه به ده‌برابر است و وسط آن را و آخر آن را، به تو داده میشود ثواب كسی كه كل آن را روزه گرفته باشد؛
🔹ولكن غافل نشويد از شب اول جمعه آن چراكه آن شبی است كه ملائكه آن را شب رغايب می‌نامند. و اين به جهت آن است كه چون ثلث شب بگذرد باقی نمی‌ماند ملكی در آسمان و زمين مگر آنكه همه جمع می‌شوند در كعبه و حوالی آن و خداوند بر ايشان مطلع میشود و می‌فرمايد ای ملائكه من بخواهيد از من آنچه می‌خواهيد.
عرض می‌كنند ای پروردگار ما حاجت ما به تو آن است كه بيامرزی برای روزه‌داران رجب. پس خداوند می‌فرمايد كه چنين كردم يعنی آمرزيدم آنها را. پس پيغمبر صلی الله علیه و آله فرمود كه هركس روزه گيرد پنج‌شنبه اول رجب را و نماز كند مابين مغرب و عشاء دوازده ركعت و بيان فرمود كيفيت نماز و ذكر آن شب را و ثواب آن را تا آخر حديث.
🔸حال چون به نظر دقت كسی در اين حديث نظر كند می‌فهمد كه آخر حديث عملی جداگانه است مثل آنكه در صدر حديث بيان احوال روزه بود و عملی ديگر بود و دخلی به شب رغايب نداشت.
همچنين آخر حديث عملی ديگر است برای پنج‌شنبه اول و شب جمعه بعد از آن و دخلی به شب رغايب ندارد. پس اگر غرّه رجب پنج‌شنبه باشد عمل آخر حديث را می‌كند و شب همان جمعه شب رغايب است چراكه فرمود شب جمعه اول شب رغايب است و بر همان شب صدق می‌كند. و اگر جمعه غره باشد شب آن كه شب اول ماه است شب رغايب است و عمل آخر حديث را در پنج‌شنبه آينده می‌كند و دخلی به شب رغايب ندارد و عملی جداگانه است.
🔹و همچنين است دلالت حديثی كه صاحب بلدالامين از اختيار «ابن باقی» روايت كرده است؛ زيراكه آن حديث هم به همان لفظ است كه حسن بن المطهر رحمه الله روايت كرده است بعينه.
🔸پس برای فقيه عارف به احاديث شبهه نمی‌ماند كه شب رغايب شب اول جمعه است اگرچه غرّه باشد و عمل آخر حديث را نمی‌توان در آن شب كرد و بايد آن عمل را در پنج‌شنبه آينده كند. اين است مقتضای نص آن دو حديث بر حسب متفاهم ظاهر از آنها. والله اعلم بحقايق احكامه.
كتبه العبد الاثيم في الليلة الاولی من شهر شعبان من شهور سنة ثلث و سبعين بعد المأتين و الالف حامداً مصلياً مستغفراً.
📘در جواب سؤالات شاهزاده محمد ولی ميرزا
مکارم الأبرار (فارسی)، جلد دهم، رساله چهارم
@AghayedNet
✔️مرحوم سید عبدالله شبر و عالم ربانی مرحوم شیخ احمد اَحسائی اعلی‌الله‌مقامه
🔻به‌مناسبت چهارم رجب، سال‌روز وفات مرحوم شبّر و گذشتِ دو قرن از رحلت ایشان
مرحوم سيد عبد الله شُبَّر از عالم ربانی مرحوم شيخ أحمد أحسايی اجازه‌ای در حديث داشته است.
درباره مناسبات علماء عتبات و ايران با شيخ‌مرحوم تاکنون تحقيقات متعددی صورت پذيرفته، اما در ارتباط با مناسبات سيد عبدالله شبر با شيخيه تاکنون توجهی از سوی محققان ابراز نشده است. موضوعات متعددی علاقه مشترک اين دو شخصیت را تشکيل می‌داده است.
مرحوم شبر، اجازه روايتی به عالم ربانی مرحوم حاج سید محمدکاظم رشتی اعلی الله درجته داده بوده است و سیدمرحوم نيز در اجازات خود، گاهی به اين امر اشاره می‌کرده‌اند.
در اجازه‌ای از مرحوم سيد کاظم رشتی، از اين شيخ روايی خود با عبارات بسيار مهمی که حاکی از عمق اعتقاد او به سيد عبدالله شبر است، ياد می کند. از گفتار سیدمرحوم در دليل المتحيرين، چنين بر می‌آيد که روابط مرحوم شبر و پدرش با شیخ‌مرحوم بسيار خوب بوده است.
سیدمرحوم در اين کتاب از او و پدرش ستايش کرده و آن دو را از جمله کسانی دانسته که با شيخ أحمد أحسايي مراودت داشته‌اند.
سیدمرحوم همچنين از فرزند مرحوم شبر، سيد حسن و از پسر عموی شبر به عنوان کسانی که از دوستداران شيخ أحسايی بوده‌اند، ياد می‌کنند.
بر اساس اسناد موجود، از روابط مرحوم شبر و خاندانش با سایر بزرگان اطلاع ويژه‌ای در اختيار نداريم؛ اما می‌دانيم که وی مورد ستايش عالم ربانی مرحوم حاج محمدکريم کرمانی اعلی‌الله‌مقامه نيز قرار گرفته بوده است.
در کتاب فصل‌الخطاب، ضمن يادآوری اين نکته که سیدمرحوم از شبر اجازه حديث داشته‌اند، به مراتب علمی و بلندی مرتبت شبر در درک معارف امامان توجه داده که خود اين امر نشان از جايگاه شبر نزد بزرگان دین است.
نکته مهم ديگر اين است که بخشی از نسخه‌های کتاب‌های مرحوم شبر، با قلم خود او هم‌اينک در کتابخانه کرمان نگهداری میشود. دليل وجود نسخه‌های اصل کتاب‌های مرحوم شبر، مناسبات و روابطی است که ميان او و برخی از فرزندانش با سید مرحوم وجود داشته است.
@AghayedNet
🔺فایل صوتی دعاء رجبیه
🔹دعائی که از ناحیه مقدسه امام زمان عجل الله تعالی فرجه در اعمال هر روز ماه رجب وارد شده است.
🔸بر عنوان زیر، لمس یا کلیک کنید:
شرح دعاء رجبیه به زبان عربی
شرح دعاء رجبیه به زبان فارسی
@AghayedNet