1181
دكتر احمد پدرام، روانشناس، نويسنده و شاعر مركز مشاوره روانشناسى و روانپزشكى اسپادانا ٣-٠٣١٣٦٦٤١٤٢٢ دفتر كار دكتر پدرام ٠٣١٣٢٣٣١٣٧٤
رایگان بشنوید...
https://fidibo.com/book/170178-قداره
· یک پیشنهاد خوب برای شما
در به در به دنبال شادی
https://fidibo.com/book/167300-در-به-در-به-دنبال-شادی
کتاب صوتی آنچه پدر و مادر باید درباره‌ی کمرویی فرزند خود بدانند
نویسنده: دکتر احمد پدرام
راوی: سحر حمیدی
تدوین: محبوبه توکلی محمدی
تهیه‌کننده: نوید پدرام
قابل تهیه از کتابراه و فیدیبو
#کمرویی #آنچه_پدر_و_مادر_باید_درباره_ کمرویی_فرزند_خود_بدانند #دکتر_احمد_پدرام #احمد_پدرام #روانشناسی #رواندرمانی #کتاب_صوتی #نشر_صوتی_پدرام #انتشارات_ترانه_پدرام
کتاب صوتی رفتارهای پسندیده و ناپسند در کودکان و نوجوانان
نویسنده: دکتر احمد پدرام
راوی: ویکتوریا براری
پالایش صدا: محبوبه توکلی محمدی و حسین خلیلی
تهیه و تدوین: نوید پدرام
قابل تهیه از فیدیبو، کتابراه، طاقچه و نوار
این درس لعنتی مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس برای نوجوانان (۱)انتشارات ترانه پدرام
کتاب این درس لعنتی، اثر احمد پدرام مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس برای نوجوانان (۱) است. درباره‌ی کتاب این درس لعنتی کتاب این درس لعنتی انگار صدای مشترک تمام نوجوان‌های دنیا است. تمام نوجوان‌هایی که احساس می‌کنند خانواده‌شان آنها را درک نمی‌کند، نمی‌تواند حرفشان را بفهمد و اصلا انگار هر کدام در کهکشانی خاص زندگی می‌کنند. احمد پدرام که روانشناس حوزه‌ی کودک و نوجوان است، با مرور خاطرات دوران کودکی خود و داستان‌هایی که بعضی از مراجعینش برایش تعریف کرده‌اند، مجموعه‌ای خواندنی به نام این درس لعنتی خلق کرده است. داستان‌های کتاب این درس لعنتی، همگی روی درس و مدرسه تمرکز دارند. همان کاری که احتمالا خیلی‌ها از آن فراری هستند و دوستش ندارند. اما انگار چاره‌ای هم نیست. حالا چکار می‌توانیم بکنیم؟ داستان‌های این درس لعنتی، به شما کمک می‌کنند درس و مدرسه را طور دیگری ببینید و حتی به آن علاقه‌مند بشوید! کتاب این درس لعنتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم تمام نوجوانان از خواندن داستان‌های کتاب این درس لعنتی لذت می‌برند.
لینک دریافت کتاب
https://fidibo.com/book/99889-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-%DA%AF%D9%84-%D8%A2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85
ما همه به معلم‌ها بدهکاریم
باید بپذیریم که آنها را درست درک نکرده‌ایم، حمایت نکرده‌ایم به غم‌شان اعتنا نکرده‌ایم، رنج‌شان را درنیافته‌ایم به حرف‌های‌شان گوش نکرده‌ایم و دردشان را لمس نکرده‌ایم.
اگر ایراد دارند، اگر گنه‌کارند، اگر خوب کار نمی‌کنند و یا زیاد کار می‌کنند، اگر احساس مسئولیت زیادی و یا بی‌مسئولیتی می‌کنند، ما گنه‌کاریم.
ما به میزان حقوق و ارزش آنها توجه نکرده‌ایم.
ما آنها را در چشم فرزندمان تحقیر کرده‌ایم. به لباس آنها خندیده‌ایم یا اصلاً آنها را ندیده‌ایم و از کنارشان بی‌تفاوت گذشته‌ایم.
مزد آنها را نداده.ایم اما به‌عنوان معلم به بعضی از آنها در مطب‌ها و دفاتر مهندسی یا خدماتی‌مان تخفیف‌هایی داده‌ایم که بیشتر تحقیر بوده تا احترام.
ما فرق ارزش و قیمت را ندانسته‌ایم و روی آنها قیمت گذاشته‌ایم.
آنها را به خانه‌های‌مان مهمان نکرده‌ایم که هیچ، حتی میهمانان خوبی برای آنها در کلاس نبوده‌ایم.
ما معلمان خوبی داشته‌ایم ولی دانش‌آموزان خوبی نبوده‌ایم.
ما از معلمان خوب خود الگو نساخته‌ایم ولی الگو خواسته‌ایم.
ما از معلم خود قهرمان ساخته ایم ولی او را شکست دادیم.
ما دانش‌آموزان خوبی برای معلم خوب بودن داشته‌ایم ولی معلمان خوبی برای آن عزیزان نبوده‌ایم.
ما این دنیا و آن دنیا به معلمان خود بدهکاریم.
«دکتر احمد پدرام»
@Ahmad_Pedram
با شعرهایم تنها نشسته‌ام و دلم
برای تمام کافه‌هایی که در آنها
با تو و بی‌تو سیگار کشیده‌ام
و قهوه نوشیده‌ام تنگ میشود
چه کسی بر درِ دنیا قفل زد
صدای قناری خانه‌ی همسایه
همچنان خبر از تو می‌دهد،
تو نیستی مثل خیلی چیزهای دیگر
ولی تو همه‌ی واژه‌ها را عطر زده‌ای
پرده را که کنار می‌زنم
بنفشه برایم دست تکان می‌دهد
برمی‌گردم و نام تو را به زبان می‌آورم
دهانم شیرین میشود
گوشی را برمی‌دارم تا به کسی زنگ بزنم
اما پشیمان می‌شوم
می‌ترسم از خواب، مثل جهان بیدارت کنم
به دوستی زنگ می‌زنم که خواب است،
خوابِ خواب
گوشی را می‌گذارم،
تو در خیالم رهایم نمی‌کنی چقدر خوب...
همه‌جا تویی
و بوی بهار بدون بوسه و آغوش هم شنیدنی‌است
"احمد پدرام"
گلی به نام حوصله کاشته‌ام
و نهالی به نام شکیبایی
دل‌ها بیش از پیش می‌تپد
و دورترین همسایه هم
آشنایی نزدیک به نظر می‌رسد
هر روز امیدی در گلدان اندیشه‌ام می‌کارم
و شادی‌هایم را می‌شمارم
برای عزیزی که می‌رود اشک می‌ریزم
و برای آنکه نیامده است دعا می‌کنم
چقدر باغچه کوچک‌مان شادی می‌کند
و مورچه‌ها هم سعی می‌کنند
پا روی پایم نگذارند
جهان چقدر مهربان شده است
"احمد پدرام "
با سلام
در صورت نیاز به دریافت نوبت تلفنی با شماره‌ی ۰۹۱۳۱۰۶۴۵۳۴ تماس بگیرید.
با تشکر
دکتر احمد پدرام
پدرام:
فشن‌شوهای تبلیغاتی کودکان یک تهدید اجتماعی است

یک روانشناس بالینی برگزاری فشن شوهای تبلیغاتی و ترویج فرهنگ مدگرایی را با هدف کسب سود و ترویج کالاهای تجاری یک تهدید دانست که دارای آثار کوتاه مدت و بلندمدت روانی و اجتماعی بر کودکان است.
احمد پدرام در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: فعالیت‌های تبلیغاتی که از کودکان استفاده می کنند، عمدتاً با هدف کسب سود و ترویج نوعی کالا انجام شده و به جای توجه به خودشکوفایی کودکان، سبک خاصی از زندگی را در زمینه پوشش، غذا و نوع بازی رواج می‌دهند، این درحالی است که در حقیقت کودکان به عنوان یک طعمه تلقی می‌شوند و خانواده‌ها باید بدانند که رشد فرهنگی یعنی داشتن یک تفکر نقادانه نسبت به هجوم کالاهای ضد ارزشی و ضدفرهنگی است.
وی افزود: شرکت‌های تبلیغاتی لباس‌ها، برندها و مارک‌هایی را ایجاد می‌کنند و به روش‌های مختلف از جمله برگزاری فشن شوهای تبلیغاتی که حتی بزرگسالان هم آن را لذتبخش تلقی می‌کنند، شخصیت کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهند. اگر خانواده‌ها زیبایی شناسی را به فرزندان آموزش بدهند، گرفتار مد و مدگرایی نخواهند شد و به شرکت‌های تجاری اجازه نخواهند داد که بر آنها تسلط یابند.
این روانشناس ادامه داد: برای انتخاب لباس و اسباب بازی باید معانی درست و خودشناسی را به کودکان آموزش بدهیم تا توان درک تفاوت‌ها را داشته باشند و بتوانند بدون مدگرایی خوب زندگی کنند. درحالی که فشن‌شوها و تبلیغات مدگرایی، تجارت و بازی کردن با روح و روان افراد است و مخاطب را اسیر خود می‌کند. برای درک نتایج این پیامد باید اندیشید که بعد از رسیدن به این هدف چه به دست می‌آوریم؛ آیا رشد معنوی است و یا یک ابتذال که در ظاهری زیبا ارائه میشود؟
پدرام گفت: فشن‌شوها موجب میشود که کودک حتی در صورتی که به خواسته خود هم دست یابد، به صورت موقت احساس خوبی داشته ولی به مد معتاد میشود، در غیر این صورت نیز خود را از داشتن برند خاصی محروم دانسته و احساس عقب ماندگی نسبت به همسالان می‌کند، این موضوع نه تنها باعث آزار کودکان بلکه موجب آزار بزرگسالان شده و آنها نیز به نوعی اسیر موج یکسان‌سازی و جدا ماندن از هویت واقعی خود می‌شوند. ریشه این گرایش نوعی کودکان را تحقیر و شخصیت آنها را خفیف می‌کند.
وی ادامه داد: این اتفاق چه در صورتی که به خواسته خود دست یابند و چه زمانی که توان دستیابی به کالای مورد نظر را نداشته باشند، رخ می‌دهد؛ نیاز کودک به تنوع طلبی و تفنن جویی است که منجر میشود انسان گرفتار مد شده و از مد استفاده منطقی و مناسب نداشته باشد، درحالی که اساسا این معنا از مد غلط است.
این روانشناس به پیامدهای مخرب این موضوع بر جامعه در بلندمدت اشاره کرد و افزود: بسیاری از افراد با وجود تحصیلات در مقاطع بالا، در ارتباط با من ایده آل خود تضادهای جدی دارند. آنها حتی در ارتباط با جسم خود احساس بدی دارند؛ به این دلیل که به جای برخورداری از آموزش مهارت‌های خودآگاهی، در معرض آموزش پیروی کردن و مقلد بودن قرار گرفته‌اند؛ یکی از پیامدهای مخرب این موضوع آن است که افراد در بزرگسالی دچار مشکلاتی بین خود واقعی و خود ایده آل می شوند که متاثر از مدهایی است که شرکت‌های بزرگ در دنیا برای کسب سود راه‌اندازی می‌کنند.
وی راهکار این معضل را خودشناسی و خودآگاهی دانست و اضافه کرد: مهارت خودآگاهی که شامل خودجسمی، خودپنهان و معنوی است، هم برای بزرگسالان لازم است تا گرفتار شوهای تبلیغاتی نشوند و هم به درستی فرزندان خود را از حقیقت چنین برنامه هایی آگاه کنند.
پدرام خاطرنشان کرد: در حقیقت آنچه که باعث رشد معنوی، عاطفی و فرهنگی بزرگسالان و کودکان میشود، آموختن خوب زیستن از طریق مطالعه، به کارگیری فرهنگ‌های اصیل از طریق قصه خوانی و آموختن ۱۰ مهارت زندگی مانند خودآگاهی، ارتباطات مثبت، تفکر انتقادی، تفکر خلاق و توانمندی برای مقابله با موج های منفی است که انسانها را در خود گرفتار می‌کند.
سفر نرویم و دید و بازدید نکنیم.
فردا برای خود و فرزندان‌مان خاطرات زیادی از دورهم بودن‌های اجباری و شادی‌های کودکان و کودکانه‌ی خود خواهیم گفت.
این روزها هم می‌تواند برای خانواده خاطرات خوشی ایجاد کند.
@Ahmad_Pedram
لکنت زبان در کودکان
بریده‌ای از کتاب صوتی رفتارهای پسندیده و ناپسند در کودکان و نوجوانان
نویسنده: دکتر احمد پدرام
راوی: ویکتوریا براری
پالایش صدا: محبوبه توکلی محمدی و حسین خلیلی
تهیه و تدوین: نوید پدرام
قابل تهیه از فیدیبو، کتابراه، طاقچه و نوار
http://ketabrah.ir/go/b79337 معرفی و دانلود کتاب صوتی آنچه پدر و مادر باید درباره بلوغ و نوجوانی فرزند خود بدانند
Читать полностью…
«این درس لعنتی» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/77794
خانواده بودن را یاد بگیریم - ایمنا
https://www.imna.ir/news/421842/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%85
گریه می‌کنم، خبرهای بد به گوشم می‌رسند
ولی گاهی می‌خندم
مرگ، مهاجرت، بی‌خانمانی، کشتار پرنده و آهو
گریز ناگزیر پلنگ از دریوزگی
گرسنگی را می‌بینم، بیماری و صدای کوچک کودکی که نان میخواهد
دوچرخه نه! فقط نان میخواهد، فقط نان
خشم، فریاد، فوران خون در رگ‌ها...
رقص و شادی را هم می‌بینم
در دهان و دست‌های کودک و پروانه‌ای
که به شوخ‌طبعی به دنبال هم می‌دوند و می‌پرند
من هم گاهی می‌خوانم و می‌رقصم
چشم‌هایم دور می‌زند
یاس کوچک خانه
بوی شب‌بوهای کوچه،
تاک قد برافراشته‌ی همسایه
مرا به خود می‌خواند
انتظار را به حوصله تبدیل کرده‌ام
در دلم دشتی از اندوه روییده است
و شاخه‌ای از امید
در باغچه پروانه‌ای می‌پرد
پشت پنجره گنجشکی به خرده‌نانی نک می‌زند
و بر ستیغ کوه خدایی به فریاد می‌پرسد:
تو باور می‌کنی که این همه اندوه
بر گلوی آن کودک و این کوه
جاودان است!؟
احمد پدرام
🎥 #کووید۱۹
🔸#پرسش چهل و یکم/در گفتگو با احمد پدرام، روانشناس
📌چگونه فرزندان را در منزل سرگرم کنیم ؟
🌏@imnanews
عشق را می‌فهمید
درد را می‌دانست
دانش آب و گیاه کار هر روزش بود
و خدا در نفس سبز نوازشگر او
سال‌ها ماوا داشت
درگذشت 《دکتر اکبر بنکدار》 را به خانواده محترم، بازماندگان و جامعه روانشناسان تسلیت عرض می‌کنم.
دکتر احمد پدرام
حرف و غصه‌هایمان چقدر شبیه هم شده‌اند
اشک‌هایمان چقدر به هم نزدیک...
چه ساده اندوه را بر جبین هم می‌فهمیم و چه تلخ درمی‌یابیم که "دوستت دارم" هایمان را
گم کرده بودیم
گریه مادری در "ووهان"، بغض پرستاری در "ایران"
التماس بیرون نروید مردی در "اسپانیا"
و تمنای پلیس و پزشکی و حتی کودکی در هر جای دنیا
برای: "ماسک بزنید"، "سفر نروید"...
چقدر این "دوستت دارم" ها به هم شبیه شده‌اند و دیگر کسی مرگ را برای هیچ کس نمی‌خواهد
به ماه نگاه کن چه غمگین است به آفتاب که شرمگین به ناتوانی خود می.نگرد!
هیچ‌وقت بعد از این‌همه جنگ این‌همه زیبایی را در گریه دوست و دشمن ندیده بودم
هیچ‌وقت در یک روز تعطیل به چروک‌های صورت خود، و یا نقره‌ی موی همسرم نیندیشیده بودم
چقدر "دوستت دارم" ها را غبار غفلت پوشانده بود
چقدر خانه بویِ "ندیدن" می‌داد و عشق در پستوی "خودخواهی" گم شده بود
اما عشق چه وسعتی دارد و چه شجاعتی به اعتراف...
من از آن خشم‌ها شرمگین و از آن همه نفرین بر این و بر آن گفتن‌ها به خود می.پیچم
کاش شادی را برای هم بیشتر خواسته بودیم
کاش بهروزی و عشق را بیشتر دریافته و یا جستجو کرده بودیم
و کاش و ای کاش آزاد اندیشیدن و آزادی را از جهل، از کینه، و از حسرت‌های دیرینه...
و آوخ که این جهان فراخ به اندوهی چه تنگ میشود و نگفتن "دوستت دارم" ها چه زخمی بر دل می‌کارد
"احمد پدرام"
@Ahmad_Pedram
✍نگار احمدی
امروز مجبور شدم به اورژانس بیمارستان مراجعه کنم. متاسفانه دیدم که برخی پزشکان نسبت به رعایت نکات بهداشتی در معاینه بیماران بی تفاوت بودند و صرفا از ماسک و دستکش برای تامین سلامت خودشان استفاده می کردند. یاد متن "دستکش" دکتر پدرام افتادم که در آن به خوبی به این موضوع اشاره شده بود که صرفا با استفاده از ماسک و دستکش توسط افراد، ایمنی سلامت همگان تامین نمی شود؛ بلکه حساسیت و مسئولیت پذیری در استفاده ایمن و بهداشتی از ابزارهای مشترک هم باید مورد توجه قرار گیرد.
رعایت نصف و نیمه بهداشت توسط تک تک ما صرفا ژستِ ناتمامِ سلامتی است که ما را به هدف مان که "شکست کروناست" نخواهد رسانید. پس در مبارزه با کرونا، مرزی میان "من" و "دیگری" نیست. همه مان پیکره ای واحد هستیم که نسبت به قطع انتقال این ویروس مسئولیم. همه مان سلول های جسمی واحدیم که اگر هر کداممان دچار کژکارکردی در حوزه عملکرد و انجام وظایف خود شویم کلیت جامعه را با مخاطره در حوزه سلامت مواجه خواهیم ساخت. کرونا، مرز نمیشناسد، چهاردیواری اختیاری سرش نمیشود، دلم میخواهد رعایت نکنم حالی اش نیست! کرونا تنها و تنها از دیوار انسجام ما عبور نخواهد کرد. خودخواهی و بی تفاوتی تنها دریچه ای است که کرونا برای عبورش گذرنامه دارد. به جرات میتوانم بگویم اگر این ویروس جهانی شده هیچ دلیلی جز خودخواهی و بی تفاوتی انسانها نسبت به جان دیگری نداشته است. شاید کرونا آمد تا آیینه تمام نمای همین خودخواهی ها، سرسری گرفتن ها، بی تفاوتی ها و بی مسئولیتی های ما نسبت به یکدیگر باشد. کرونا آنجا تمام میشود که زنجیره خودخواهی و سطحی نگری بشر منقطع گردد. ویروس کرونا بر روی سطوح می چسبد، یعنی ظاهری ترین و بیرونی ترین جا و این یعنی اگر عمیق تر باشیم سطوح ما را نخواهد کشت. پس بیایید کوویدیت (Covidiot) نباشیم! (کودن در حفظ اصول قرنطینه و بهداشت) چه در مقام یک انسان معمولی و چه در مقام پزشک و حافظ سلامت جامعه!
/channel/ardwomen_news97