235
"ما می توانیم اگر بخواهیم و تلاش نماییم"
Before we think about the things that the rich do, it is better than the activities, socializing and shopping that the poor do; let's avoid
قبل از آنکه به کارهایی که ثروتمندمان می کند بیاندیشیم بهتر است از فعالیت ها، معاشرت ها و خرید کردن هایی که فقیرمان می کند؛ پرهیز کنیم.
✍کوروش فلاحتکار
🔹رفیق
✍️کوروش فلاحتکار
دوست مثلِ یک درختِ؛
سایه داره
ولی تا وقتی برگ به شاخه هست.
عموما درگیر فصلهاست؛
خزان که کرد؛
تا بهارش یک فصل فاصله ست.
از هر کجای شاخه یا ساقشو بزنن،
دوباره سبز میشه.
میشه یکیشو رها کرد و یکی دیگشو داشت.
اما رفیق:
رفیق هم یک درختِ
اما نه هر درختی.
رفیق، نخله
ریشه ای مشخص
ساقه ای واحد
بدون شاخ و برگی اضافه
همیشه سبزه
همیشه چَتره
تو گرمترین و داغترین روز های فصلِ سال هم که از ریشه درش بیاری و بکاریش؛ دوباره می گیره اما یادت باشه نخل تنها ترین درختیِ که سرش رو بزنی دیگه سبز نمی شه و می میره.
دوست زیاده
مواظبه رُفقای زندگیت باش.
🔹مواظبش باش تا آرام زمین بخورد
✍کوروش فلاحتکار
ما به عنوان پدران و مادران، علاقه داریم تا فرزندانمان مانند ما بیاندیشند.مانند ما خطرات را درک کنند؛ تصمیم بگیرند و راه بروند.
ما از مخاطراتی که در مسیر آنان وجود دارد باخبریم زیرا بخشی از آنان را تجربه کرده ایم اما عموما نسل ما امکان تجربه کردن آن مخاطرات را به فرزندان نمی دهد.
محیط به شدت بر فرزندان ما تاثیرگذار شده و رسانه های موجود به دروغ تلاش می کند تا با ظاهرسازی، امکان فریب را افزون نمایند.
چه باید کرد؟
نه می توان رها نمود و بی تفاوت بود نه می توان بر محیط غلبه نمود و همدل گشت.
"آلن دوباتن" در جمله ای می گوید:
"عقل و هوشیاری، زمانی آغاز می‌شود که دریابیم با این علم زاده نشده‌ایم که بدانیم چگونه باید زندگی کنیم بلکه زندگی یک مهارت است که باید کسب شود؛ مثل دوچرخه‌سواری یا نواختن یک پیانو."
ما باید از طرفی امکان تجربه نمودن و خسارت دیدن را بدهیم و از طرفی دیگر
مواظبشان باشیم تا آرام زمین بخورند.
زندگی کسب مهارتهای بیشماریست که باید آنها را به فرزندانمان آموزش دهیم.
ما می توانیم پایه های کمکی را به دوچرخه فرزندانمان ببندیم؛ دنبالشان بدویم؛ کم کم و یکی یکی پایه ها را باز کنیم و بعد از آنکه تجربه هایشان شکل گرفت با هم رکاب بزنیم.
ما می توانیم مربی مناسبی را برای فرزندمان انتخاب کنیم تا او بیاموزد که چگونه می تواند ساز بزند؛ ورزش کند؛ مهارت بیاموزد و از کوه زندگی بالا برود.
ما یک مربی هستیم.
گاهی آموزش می دهیم؛ گاهی فریاد می کشیم؛ گاهی قهر می کنیم؛ گاهی سخت می گیریم اما عاشق موفقیت فرزندانمانیم.
نقشمان را فراموش نکنیم و از هدفمان دست نکشیم.
🔹آیا هدفمند بودن؛خوش شانسی به همراه دارد؟
✍کوروش فلاحتکار
عموما افرادی با پشتکار کمتر، همه چیز را به شانس و اقبال و سرنوشت گره می زنند و گاها نیز می بینیم که واقعا برای برخی از افراد اتفاقاتی می افتد که زندگیشان از لحاظ مالی متحول می شود.
درک عمومی از آنچه مشاهده می شود همین است و هیچ تحلیل دیگری از شخصیت، برخورد، احساسات، مهربانی، روابط، ریسک و سایر اخلاقهای شخصی فرد مورد نظر بررسی نمی شود.
آمارها نشان می دهد که درصد کمی از این دست اقبال ها وجود دارد اما تداوم آن موفقیت های ظاهری یا پیروزی های بدون تلاش، کم و عمر ماندگاریش محدود است.
هدفمندی و استمرار در پیگیری خواسته ها، استراتژی داشتن و تحلیل شرایط می تواند موجب موفقیت های ماندگار گشته و قطعا با فرصتهایی که چنین افرادی بوجود می آورند؛ اقبال و خوش شانسی بیشتری خواهند داشت.
خوش شانسی، قول چراغ جادویی ندارد که بیاید و درب خانه ای را بزند. در واقع صاحب چراغ جادو برای به دست آوردن خانه مد نظر خود، دربهای زیادی را باز می کند.
"میشل دومونتی" می گوید:
"اگر در زندگی هدف نداشته باشید؛ خوش‌شانسی به کارتان نخواهد آمد.برای کشتی‌ای که نمی‌داند به کدام بندر می‌رود؛باد موافق معنایی ندارد."
#رفیق با صدا، ترانه و تنظیمِ بابک افرا
میکس و مسترینگ: بهنام شهرکی
گیتار و ماندولین: بهنام حکیم
تقدیم شما عزیزانم
با مهر
کوروش فلاحتکار
می‌دونم که هستی کنارم همیشه
می مونم کنارت که بی تو نمیشه❤️
لطفا با انتشار این پست کمک کنید تا شیرابه ها کاهش پیدا نموده و محیط زیستی پاکتر داشته باشیم.
متشکرم
چرا تولید کمپوست و خشکاله از پسماندهای تر خانگی در ایران ضرورت دارد؟
کوروش فلاحتکار
مبدع پویش ملی #من_از_زباله_تر_خاک_می_سازم
کُنشگر اجتماعی و محیط زیست
Why is the production of compost and dry waste from household organic waste necessary in Iran?
دوشنبه ۸ بهمن ۱۴۰۳
27 January 2025( Monday)
ساعت ۲۱
از طریق لایو اینستاگرام
@kourosh_falahatkar
🔊۲۹ دی، روز هوای پاک؟
✍️کاک کوروش
آگاهی بخشی به تنهایی نجات دهنده نیست.
ذکر مخاطرات، ذکر مصیبت است.مرده ای زنده نمی کند. جبرِ اجرایی در قالب قانون باید الزام آور شود. اگر آموزش موجب برون رفت از بروز مشکلات می گشت تا کنون جهانی به پاکیِ آسمانِ آبی دیروز داشتیم.
آقایانِ بی باک، #روز_هوای_پاک را با تبریک در تیک تاک و سایر محیط های ناپاک یا گشتن برای جای پارک تمام نکنید؛ کمی walk ( والک ) کرده و قدم بزنید؛ رکاب بزنید؛ گپ بزنید.
اشتباهات گذشته رو فراموش کرده و روش لاک بزنید شاید هوا هم پاک شد.
حالا که قافیه جوره، حالا که بسیاری شوخی شوخی به مدیریت رسیدید؛به جای اینکه نمره خوبی به خودتون بدید و از عملکردِ نکرده خودتون دفاع کنید لطفا مدیریت را شوخی نگیرید اگر واقعا نمی تونید کاری واسه آلودگی هوای شهرهای کشور بکنید؛
بزارید یکی بیاد کاری بکنه شما هم اگر تکلیف جدیدی نشد و پُستی مدیر نمی خواست لطفا برید کمی استراحت کنید؛ یه مزرعه بزنید؛ یه بیلی بر خاک، اگرم نشد بزنید به چاک.
فرقی نمیکنه آلودگی کدوم شهر رو بگم.
اوضاع خیلی بیشتر از اینها خرابه،
اهواز، اصفهان، تهران حتی نوشهر و اراک
کاک کوروش🙏
حضور آدمهای تکراری در مسئولیت های نظارتی، اجرایی و مدیریتی که به آنها در ساختار حکمرانی گاها با تجربه نیز می گویند؛ نتایج تکراری، ضعیف و فاجعه باری بوجود خواهد آورد.
در اخبار استانهای شمالی خواندم که در روزهای گذشته، استانداران شمال کشور با مجمع نمایندگان، معاون رئیس جمهور ، رئیس سازمان برنامه بودجه و رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در خصوص ۳ موضوع مهم :
1⃣پسماند
2⃣آب
3⃣راه های اصلی
بحث و تبادل نظر کرده و بر رفع کاستی و مشکلات تاکید نمودند.
بسیار عالی
بسیار متشکریم
اما لطفا بفرمایید دستاوردهای شما تا کنون در این ۳ محور چه بوده است؟
چند سال در این جلسات حضور تکراری داشته اید؟
خروجی چه بوده است؟
چه گزارشی به مردم داده اید؟
از پتانسیلهای بزرگ منطقه ای و منابع کارآمد انسانی به چه میزان استفاده شده است؟
_از فجایع محیط زیست سراوان، رودسر و چابکسر تا زباله سوز نوشهر و پشت کوه
ساری و گلستان در پسماند
_از طرح های فاجعه بار انتقال آب و سدسازی و از بین بردن جنگل و جلگه و تالاب ها در آب
_از وضعیت راه های موجود
واقعا یک نمونه موفق که توسعه پایدار منطقه را موجب شده باشد؛ایجاد کرده اید؟
کسی که نمی گوید از آقای شماره چند بپرسید.خودتان از خودتان پرسش نمی کنید؟
خسته نمی شوید از این همه حضور تکراری بی تاثیر؟
در پی چه می گردید؟
قدرت؟ شهرت؟ چه؟
مگر می شود تعداد معدودی سالها وزیر، نماینده و وکیل، مدیر ، مشاور و مجری باشند و هنوز خویش منتقد عملکرد دولت ها و مدیران و دستگاه ها باشند؟
مگر می شود سالها با نتایج منفی در مباحث اقتصادی و اجرایی مجددا در همان دستگاه ها و جایگاه ها، مشاور و راهنما و... بود؟
این چه تدبیریست؟
این چه نقشه راهیست؟
این چه تقدیریست؟
جالب آنکه هنوز تعدادی از مردممان با این افراد تصویر یادگاری می گیرند و عموم رسانه های موجود با بازتاب اخبار تکراری آنان روزگار می گذرانند.
نه نقدی، نه پرسشی، نه پاسخی.
تاریخ از شما خواهد نوشت.
خواهد نوشت که چه فرصتهایی را از بین بردید و چه میزان منابع ملی را نابود ساختید.
زمان حضور نیروهای توانمند، نخبه، وطن پرست، سالم، آگاه و عاشق کی فرا می رسد؟
#تی_گپ
#حرف_تازه
✍کوروش فلاحتکار
#لحظه_هاتو_زندگی_کن
لینک اینستاگرام
کوروش فلاحتکار
https://www.instagram.com/reel/DECoe2PsGc6/?igsh=MTM1dnNwNXgwcGpoOA==
🔹هدف، مهمترین انتخاب برای به مقصد رسیدن
✍کوروش فلاحتکار
بسیاری از انسانها بصورت کاملا اتفاقی و بر اساس ضرورت های آنی و لحظه ای وارد مسیری به عنوان کار می شوند.
سخت تلاش می کنند؛ ساعت‌های عمرشان طی می شود و هرگاه در مورد کارشان پرسش می شود؛ عدم رضایت شغلی خود را اعلام می نمایند.
نکته جالب آنکه هیچ گاه شهامت تغییر مسیر را به خود نداده و آن دایره محدود را دایره امن خود می دانند.
فرانسیس آلیس هنرمند بلژیکی که اغلب آثارش را بصورت مفهومی در محیطهای شهری خلق می کند؛ آزمایش ساده ای را به نمایش عمومی گذاشت.
فرانسیس در یکی از آثارش به نام "پارادوکس پرکیتس" تکه یخ بزرگی را با سختی در یک مسیر طولانی، هل داد.از کوچه و خیابان‌ها گذشت و یخِ بزرگ آرام آرام، کم و محو شد.
پرسش این است؟
تلاش سخت ما به چه چیزی ختم می شود؟
این داستان کوتاه، پیامی برای ما دارد.
تلاش کن اما بگذار اثری باقی بماند حتی اگر خودت نباشی.
انتخاب هدف درست؛ اولین گام ما برای رسیدن به مقصد است. انتخابی که طی کردن مسیر را می تواند زیباتر کند.
زایش نور فرخنده باد
شبِ چله ایرانی شاد
اگر چه قدمتِ پاسداشتِ شبی که پارسیان آن را طولانی ترین شب سال می دانستند بر اساس اسناد مطالعه شده حدودا به ۵۰۰ سال قبل از میلاد می رسد اما نفوذ این واژه سریانی به ادبیاتِ تاریخی و گاهشماری ایرانیان قطعا سالها بعد اتفاق افتاده است.
ایزدپرستان ایرانی، طلوعِ بعد از این شب تاریک و بلند را زایشِ مهر، نور و خورشید می دانستند. آئینی که پیروان میترائیسم در ایران باستان آن را روز تولد خورشید، مهر و میترا می نامیدند.
آیین شب چله ایرانی یا شب یلدا بعدها از طریق ایرانیان به قلمرو رومیان راه یافت و آن را "جشن ساتورن" نامیدند و سپس توسط کلیسا با چهار روز فاصله زمانی آن روز را روز تولد مسیح نامگذاری کردند که هم معنای یلداست.( تولد، زایش)
از این دست نامگذاری ها بیشمار صورت گرفته و به گونه ای گرته برداری و کپی از ژرفای ادبیات و تاریخ ایران باستان انجام شده است.
نام گذاری روزهای هفته اروپائیان، جشن روز عشق و .... بخشی از کپی برداری ها و سرقت های معنوی از ادبیان این کهن دیار است.
برگزاری جشن شبِ یلدا یا چله ایرانی، نشانه ای از همبستگی و امیدواری به آینده است.
شب یلدا در ادبیات کُهن ایران نمادی برای عبور از تاریکی، سرما، ظلمت و جلوه ای از غلبه بر حضور اهریمن بوده است.ایرانیان اهوراپرست و نیک سیرت، همواره و امیدوارانه، نور، عشق و گرما را برای زندگی و برای یکدگر آرزو می کردند.
تاریخ تکرار دارد و اینک نوبت ماست. ما باید با تمام دردها و غم ها، امید را فریاد زده و نور را نوید دهیم .
کُرد، گیلک، دیلمی، مازنی، تُرک، تات،آذری، بلوچ ، سیستانی ، خراسانی،عرب ایرانی، ترکمن، قشقایی،لُر، لک، لارستانی،تالش، پارس و خراسانی و...
گِرد هم جمع شویم و دست افشان و پاکوبان، گرامی بداریم طلوع فردا را
"هنوز با همه دردم امید درمان‌ست
که آخری بُوَد آخر، شبان یلدا را"
#سعدی
با احترام و مهر
کوروش فلاحتکار
۳۰ آذر ۱۴۰۳
آنقدر دور گشته ای که نشانی از تو نیست.
نه کبوتری مقصدت را می شناسد؛
نه آشنایی، آشیانت را می داند.
تنها بوی گیسویی باقی مانده است
که گه گاه نسیمی آهسته آهسته آن را بر صبا نشانده و به شهر من می آورد.
کجای این ناکجا آباد ایستاده ایم که نه راهی می بینیم و نه راهی می یابیم.
تو را نمی دانم اما من اینچُنان در مِه ایستاده ام.
اُمید که امیدم بود از دل به چشمم آمده و
اکنون چشم انتظارِ روزهای طوفانیم.
باد، زودتر از همیشه بوی تو را به سویم می آورد...
✍کوروش
با درود و احترام
همراهان ارجمند هزاردستان
هرساله و به مناسبت شب یلدای ایرانی با مهر و سخاوت شما برکتی بر سفره نیازمندی نشاندیم.
امسال نیز برآنیم تا دلی را شاد و خاطری را دلگرم نماییم.
سپاس از اینکه دستی برای هزاردستانید.
جهت واریز کمک های نقدی با ما تماس حاصل فرمایید.
با احترام و مهر
کوروش فلاحتکار
🔹آرامش خریدنی نیست
✍کوروش فلاحتکار
کشاورزی ساده در چهل سال پیش را با ثروتمند و بازرگانی در سال‌های اخیر مقایسه کنید.
خانه ای گلی با تَلاری زیبا، نرده های آبی رنگ و سقفی از ساقه های شالی، اتاق های تو در تو با طاقچه هایی قشنگ، هر طرفش رنگ به رنگ و دور تا دورش خاک و سنگ،
صدای خروس و آواز مرغ، گوشه گوشه غزل و ترانه و ترنم،
برگها همه سبز حتی پائیزش سرخ و زرد و بدون مرز،
همه و همه، سهمی برای کشاورز و آن طرف در چهل سال بعد از آن، خانه ای مدرن و مجلل و مُشرِف به نورهای شهر، سهم آن بازرگان.
کدامیک شادتر، آرام تر و خوشبخت تر بوده اند؟
آیا رفاه و تجمل می توانند حال واقعی دل را خوش کنند یا بوی گِل و خاک و صدای خروس، آرامش بخش زندگیست؟
پاسخش حال خوب است و سروتونین.
سروتونین نوعی انتقال‌دهنده عصبیست. سروتونین در دستگاه گوارش، پلاکتها و سیستم عصبی انسان وجود دارد. این ماده به‌عنوان جاری‌کنندهٔ «احساس خوب» شناخته می شود. هورمونی که خُلق و خوی ما را تنظیم می‌کند و باعث می‌شود در زندگی احساس خوشبختی و شادی داشته باشیم.
هر کجا وقت خوش افتاد؛ همانجاست بهشت.
آرامش خریدنی نیست.
کوروش فلاحتکار
آذر ۱۴۰۳
🔹تمرکز بر اولویتها
در عدم موفقیت هایتان، خود را ناتوان مپندارید و خویش را ملامت نکنید. شما با انجام اقدامی کوچک، شکست را به پیروزی تبدیل خواهید نمود. ذهن ما بر اساس عادتهای اشتباه، هر روز موارد بیشماری را پردازش می کند و فایلها و فولدرهای زیادی را در خود باز نگاه می دارد. هر پردازنده ای با باز بودن پوشه های متعدد، سرعت خود را از دست داده و دچار کندی می گردد. با انتخاب دو یا سه اولویت، انرژی خود را مدیریت نموده؛ متمرکز و هدفمند حرکت نمایید.
با پیروزی به اندازه یک تصمیم، فاصله داریم.
✍کوروش فلاحتکار
🔹ایران پُر است از کاوه ها
✍ کوروش فلاحتکار
انتشار پستی از اشعار اخوان ثالث در این روزها، مرا سخت درگیر و به اندیشیدن وادار نمود.
بیت آخر شعری با عنوانِ کاشکی اسکندری پیدا شود...
" کاوه ای پیدا نخواهد شد؛ امیّد
کاشکی اسکندری پیدا شود "
شایسته است به جهت احترام به تراوشات و تحریر ایشان، شعر کامل خوانده شود تا یک بیت به تنهایی مورد نقد و بررسی قرار نگیرد.بنده کمترین از خوانندگان این نوشتار تقاضا دارم تا آن ابیات را مبسوط مطالعه نموده و خوانشی آزاد اما امیدوارانه داشته باشند.
از دو چهره سخن در میان است.
نخست کاوه.
آزادیخواهِ آهنگری که از چرم پاره اش رایتی برافراشت و در دادخواهی فرزند و ظلم و استبداد آنروزگاران با همراهی فریدون، پسر جمشید بر ضحاک زمانه خویش قیام نمود و در دماوند کوه او را به بند کشید.
در سوی دیگر و مصرع دوم این بیت سخن از اسکندر می شود.
پادشاه مقدونیه، شخصی که در زمانی کوتاه از نگاه تاریخ، گستره قلمروش را از دریای یونان تا مرزهای هیمالیا گستراند. جنگجویی فاتح که از بیرون مرزهای آراویچ بر ایرانیان تاخت.
در این مقال به دنبال تحلیل تاریخی آن دو نام نیستم و تنها گُذرا به برخی از تجربه های آن دو حضور اشاره خواهم کرد.
"ویل دورانت" در جلد سوم کتاب تاریخ تمدن می نویسد:
"هیچ تمدنی از بیرون مغلوب نخواهد شد مگر آنکه از درون نابود شده باشد."
A great civilization is not conquered from without until it has destroyed itself within
جمله ای که باید چند بار خواندش و در هر نوبت با دقت کلماتش را تکرار نمود که هریک از آن کلمات خود کتابیست از احواالات گذشته و داستانهای بزرگ تاریخ.
شاید از پیشدادیان و کیانیان و مادها و هخامنشیان گرفته تا سلوکیان و اشکانیان و ساسانیان
از امویان و عباسیان و طاهریان و علویان گرفته تا صفاریان و سامانیان و آل زیار و آل بویه
از غزنویان و سلجوقیان و خوارزمشاهیان گرفته تا مغولان و ایلخانان و تیموریان
از صفویان و افغان ها گرفته تا افشاریه و زندیه
از قاجاریه و پهلوی تا کنون
در همه این ادوار، در تمام این قرن ها
فراز و فرود بسیار بوده اما آنچه در طول تاریخ باقی مانده و نامش همواره چون نگینی درخشان است؛ ایران است و ایران است و ایران.
اسکندرها بر این سرزمین وارد شدند و آریوبرزنها متولد گشتند.مغولان بر ما تاختند و سربداران شکل گرفت.ضحاک ها آمدند و کاوه ها پرچمدار ایران شدند. این خاک هیچگاه بیشه اش خالی از پلنگان و شیران نبوده و نخواهد بود. آنچه در کلام آخر تقدیم می دارم این است که در فراز و نشیب های تاریخی، در ناملایمات روزگار و در سختی های دوران، آرزوی معجزه و حضور اسکندری، از بیرون سرزمین خویش را برای نجات نداشته باشید که فشار از بیرون به نهایت ویرانی در پی دارد و لهیدگی و فشار از درون زایش دارد و تولد، همچون ترک خوردنِ پوسته تخم پرنده و مرغکی که زمان مشخصی، سختی نشتن بر روی تخم ها را تاب آورده و گرما بخش آن بوده است که دما، معجزه بسیار دارد.من از منظری دیگر به برخی تحولات تاریخی و تغییرات آن می نگرم. با مثالی ساده تلاش می نمایم تا مفهومی را انتقال داده و از معجزه دما، حرارت و گرما سخن بگویم.
ما در فیزیک خوانده ایم که گرما همیشه از جسمی گرمتر به جسمی سردتر منتقل می شود.اگر یک لیوان آب گرم را در یک سطل آب سرد بریزیم؛ گرمای یک لیوان به یک سطل منتقل می شود نه سرمای سطل به لیوان.
اگر سه قطره آب را بر روی شیشه ای بریزیم که اضلاع یک مثلت باشند و به یک قطره دما بدهیم؛ افزایش دما باعث افزایش بافت مولکولی شده و قطره منبسط می شود. بر اساس ضریب کشسانی و خاصیت موئینگی با سرعت به دو قطره دیگر متصل شده و دو اتفاق مهم صورت می پذیرد.
۱.سطح خیس و مرطوب از سه قطره به یک مثلت تغییر محیط و مساحت داده و
۲.دما به اندازه یک اپسیلون در سطح کل افزایش پیدا می نماید.
این معجزه دماست و ما باید بیاموزیم که هریک در بهبود وضعیت اجتماعی یا افول آن نقش داریم که اگر درست نقشمان را ایفا کنیم ؛ شرایط می تواند متفاوت باشد.
نومید نباشید که نُوروز، نِشان است
این مَرز پُر از کاوه و گودرز و کیان است
خاکش همه پُر بذر، پُر از عشق و جوانه
پیدا شود آن دار که امروز نهان است
این پَهنه مبینید؛ گهی سرد، گهی سخت
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
ما قوم به قومیم، چون حلقه به زنجیر
ما دست به دستیم چون ایران به میان است
🔹پرنده ها زمین را ترک می کنند
✍کوروش فلاحتکار
اگرچه اصرار، استمرار، سماجت و پیگیریِ خواسته، می تواند رمزی برای رسیدن به هدف باشد اما به شرط آنکه هدف تعیین شده انتخابِ درستی بوده و از سَرِ اجبار و درماندگی نباشد.
گاهی ادامه حضور در مکان، فضا، محل کار حتی پُست و منصب،موجب نابودی و مرگ ما می شود.
پرنده ها زمین را ترک کرده به مکان دیگری مهاجرت می کنند شاید آب و دانه شان در همانجا باشد اما برای زنده ماندن و زندگی کردن لازم است تا در هوایی تازه تر و گاهی با همراهانی شادابتر پرواز کرد.
چرا تولید کمپوست و خشکاله از پسماندهای تر خانگی در ایران ضرورت دارد؟
آیا می دانید روزانه حدود ۹ میلیون لیتر شیرابه عفونی که هر ۱ گرم آن ۶۰۰۰ لیتر آب را آلوده می کند؛ وارد آب های زیر زمینی کشور می شود؟
آیا می دانید ما در ایران ۵۵٪ منابع آبیمان را از دست داده ایم ؟
این برنامه را از طریق لینک زیر ببینید.
https://www.instagram.com/reel/DFVtC3SssTc/?igsh=MXVlbnIyc3p0czdpcQ==
🔹رفیق
✍کوروش فلاحتکار
شاید بسیاری از ما گمان کنیم که شرایط امروزمان سخت و گاها احساس نماییم که غممان بسی افزون است اما در سال‌هایی نچندان دور به وضوح خواهیم دید که حدس و گمان سال‌های گذشته مان، اشتباه بوده و ما آماده تلخی ها، سختی ها، غم ها و فشارهای پیش رو نبوده ایم.
پدر، مادر، همسر، برادر، خواهر، گاهی فرزند،رفیق و آشنایان بسیاری از بین ما می روند و هر یک دوباره ذره ای خاک می شوند و سبزه ای از آن رُسته که نوازشیست بر چشمان رهگذران این مسیر.
آری زندگی زیبا ولی دشوارهاست و در این میان باید یارانی داشت که همراهی باشند برای آنکه گاهی شانه ای بوده و دستی که مهر را به سینه ای باز می گرداند و پایی که همپاییش حرکتی برای آینده است.
رفیقی که امید است و نور.
پاس بداریم یارانِ جانی را و بُگذریم از تالمات کوچک. نگاه داریم زبان و کلام را که بَهمنش جانها ستانده و نفس ها محبوس کرده و ببخشیم بر خویش و سایرین اگر رنجشی پیش آمده حتی به تکرار که آیین پاکان، پذیرش و پند و پندار نیک است.
لغزش، بخشی از مسیر پاکیست.
همه آنانی که به پاکی بالایی رسیده اند قطعا یارانی را داشته اند که در هر بار لغزش، آغوشی گرم برایشان بوده اند و پذیرای حضور مجددشان اما نکته مهم آنکه اقرار داشته اند.
اقرار از جمله قدم های بزرگیست برای یک آغاز درست.
ما برای زندگی، نیازمندِ دارا بودن یاران و رفیقانی هستیم.
رفاقت درجه ای بالاتر از دوستی و معاشرت دارد و باید پاس بداریم اگر اینچنین یارانی را داریم.
وظایفی بر ما و تکالیفی بر یاران مترتب است. بر خویش متذکر می شوم تا رفیقی جان برای یاران باشم.
امید که شایسته باشم و با پذیرش ایرادتم به بهترین مدل خویش تبدیل شده؛ دستی باشم؛ پایی باشم و آبرویی برای نامِ رفیق.
الهی یاریم کن🤲
شب و روز در خیالی که ندارمت؛ دارمت
ای زِ دو دیده پنهان، پیدا به دل می سپارمت
✍️کوروش
🔹دِرنگی در کلامِ امیر
✍کوروش فلاحتکار
امروز برای انجام یک کار اداری، سوار تاکسی شدم و به سمت مرکز شهرمون رفتم.
مسیر ترافیکِ سنگینی داشت و مردم داخل تاکسی پیرامون ترافیک، مدیریت شهری و... صحبت می کردند.
راننده می گفت: شهر، مناسب اداره نمیشه و پلیس مقررات رو خوب اجرا نمی کنه؛ دیگری می گفت: مسیر خیابان اصلی باید تعریض بشه تا ماشین های بیشتری تردد کنند؛ مسافر دیگری گفت: تعداد پلهای شهر کمه و باید بیشتر باشند.
خلاصه گفتگو شکل گرفته بود و هرکس با دانش و جهان بینی خودش اظهار نظر می کرد.
راننده از من پرسید: فلانی چرا پیاده ای؟ ماشین رو فروختی؟
من رو هم وارد بحث کردند.
گفتم نه ولی معمولا اگر چند جای متعدد کار نداشته باشم با تاکسی تردد می کنم. هم وقت مدیریت میشه، هم هزینم کمتره، هم نگران جای پارک نیستم؛ هم بنزین کمتر مصرف میشه و هم آلودگی محیط زیستی کمتری ایجاد می کنم.
مادر عزیزی که گوشه سمت چپ ماشین نشسته بود؛ گفت چقدر جالب، کاش همه مثله شما فکر می کردند.
گفتم یه نگاهی به ماشین ها بیاندازید.اکثرا تک سرنشین هستند و همین عامل موجب افزایش ترافیک میشه.
گفتم ما در ایران با جمعیتی کمتر از ۹۰ میلیون، روزانه ۱۲۰ میلیون لیتر بنزین مصرف می کنیم و این عدد از میانگین مصرف اکثر کشورهای پیرامونیمون بیشتره و راه کارهای پیشنهادی شما به تنهایی مشکل ترافیک رو حل نخواهد کرد. مادامیکه رفتار و فرهنگ ترافیکی ما اصلاح نشه،هر چه قدر راه، پل و ... اضافه بشه، بازهم ترافیک خواهیم داشت.
پیاده شدم و در مسیر رسیدن به اداره مورد نظرم فکر می کردم که چرا واقعا این مشکلات برطرف نمیشه. یاد حرف زیبای #امیرکبیر افتادم که می گفت:
"من ابتدا فکر میکردم که مملکت، وزیر دانا میخواهد. مدتی بعد به این نتیجه رسیدم که مملکت، شاه دانا می خواهد اما اکنون میفهمم که مملکت، ملت دانا می خواهد."
از خودم پرسیدم :
چگونه ملتی دانا می شود؟
از ذهنم گذشت که آموزش و پرورشی با برنامه، عاشق و ملی نیاز است.
تجربه ای که مالزی را با ماهاتیرمحمد، مالزی کرد.
به اداره رسیدم و به بخش مربوطه رفتم.
آقایی در پشت میز به من گفت:
دیروز وقت رسیدگی داشتید.
گفتم دیروز ادارات به علت برودت و کاهش در مصرف گاز تعطیل بودند.
گفتند مجددا به شما برای تاریخی دیگر وقت می دهیم.
کمی بحثمان شد.
دیدم بخاری گازی روشن است و پنجره پشت سرش باز و همه این تعطیلیها هم مادامیکه فرهنگ و الگو مصرف اصلاح نشود؛ داستانی تکراری خواهد بود.
فهمیدم که باید بحث را کوتاه کرد و در کلامِ امیر،درنگی دوباره داشت.
میشه یه روز از خواب بلند بشیم و ببینیم صلح و عشق و مهربانی همه جارو گرفته؟
میشه یه روز همه بتونن از برکت و نعمت های خداوند در سرار جهان یکسان استفاده کنند؟
میشه تجارت جنگ افروزان به جشن و بزم و پایکوبی تغییر کنه؟
میشه یه روز لبخند جایگزین غم و غصه بشه؟
میشه یه روز مرزها برداشته بشن و همه هم وطن بشیم؟
برای هم تب کنیم و فدای پای هم بشیم؟
برای عدالتی که به صلح می انجامه همه باید تلاش کنیم.
#دنیای_بدون_جنگ
✍️کوروش فلاحتکار
🔹دهستان تاریخی گلیجان از بخش مرکزی شهرستان تنکابن نیازمند نگاهی ویژه
طراحی میدان و اصلاح ترافیکی آن باید در اولویت قرار گیرد.
گزارشی از کوروش فلاحتکار
#تی_گپ
#حرف_تازه
آهنگ اشتیاق با صدای علیرضا قربانی
تقدیمتان
شبتان آرام
فردایتان به کام
کوروش فلاحتکار
بگذار سر به سینه من تا که بشنوی!
آهنگ اشتیاق دلی دردمند را…
شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق!
آزار این رمیده سردر کمند را….
بگذار سر به سینه من تا بگویمت
اندوه چیست عشق کدام است غم کجاست!
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان…
عمریست در هوای تو از آشیان جداست!
بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح…
بگذار تا بنوشمت ای چشمه شراب
بیمار خنده های توام بیشتر بخند!
خورشید آرزوی منی گرمتر بتاب…
دلتنگم آنچنانکه اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت…
شاید که جاودانه بمانی کنار من!
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت
به امید افزونی شادی، آبادی، آزادی و لبخند مردمانِ این کُهن دیار
کوروش
۲۹ آذر ۱۴۰۳
پروردگارا شکرت برای درسهایی که در زندگی به من آموختی.
خدایا شکرت اگر خساراتی متوجه ام شد؛ تجربیاتی نیز به من اضافه شد.
پروردگارا تو را سپاس که حضورت پناهم بود.
خدایا شکرت که نگاهم را به نور سپردی حتی در روزهای تاریک زندگیم.
خدایا تو را سپاس که به ذهنم رویا می بخشی و به من انگیزه لازم برای رسیدن به آن را می دهی.
خدایا تو را سپاس که من توان لازم برای بخشیدن انسانهایی که بیشترین آسیب ها را به من در زندگی زدند؛ هدیه کردی.
خدایا شکرت که تمام زیبایی های جهان را رایگان به ما بخشیدی.
خدایا شکرت که هر کجا مصلحت دیدی مرا متوقف نمودی حتی با خسارت حتی با از دست دادن مال.
خدایا تو را سپاس که باورهایم را به سوی اتفاقات درست می بری.
خدایا شکرت برای تمام نعمتهایت.
خدایا شکرت برای تمام پیروزی ها و شکست هایی که در زندگیم افتاد.
خدایا شکرت که تفکرم را به سوی پیشرفت و خیرخواهی برای همگان برده ای.
خدایا تو را سپاس که من شرافت، سخاوت، مقاومت و شجاعت بخشیدی.
خدایا سپاس که صبورم و از صبوری راه عبوری، می سازم.
خدایا شکرت که هر لحظه عشق در دلم می جوشد حتی با دیدن پرواز کنجشکی بر شاخه ای.
خدایا شکرت برای حضور انسانهای درستی که در مسیرم قرار می دهی.
خدایا شکرت برای حمایتت، هدایتت، بخشندگیت، فراوانیت، مهربانیتت و....
با هم و برای هم از انتهای دل بخواهیم.
خیری در راهست
امشب از ساعت ۲۲:۲۲ تا راس ۲۴
با بازنشر این پیام سطح انرژی جمعی و شکرگزاری را افزایش دهیم.
با مهر
کوروش
۲۳ آذر۱۴۰۳
روز جهانی کوهستان 2024
"راه حل های نوآورانه برای آینده‌ای پایدار"
گفتگویی خواهم داشت با استاد پرویز مشهدی
کوهنورد
پژوهشگر
نویسنده
مربی و مدرس
کُنشگر اجتماعی و محیط زیست
سه شنبه
مورخ ۱۴۰۳.۹.۲۰
ساعت ۲۱
از لایو اینستاگرام
Kourosh_falahatkar
امروز میهمانِ جمعی از اهالی روستای تیل پرده سر بخش نشتا شهرستان تنکابن بودم.
جلسه ای اجرایی برای آموزش #تفکیک_زباله_از_مبدا و #تولید_کمپوست_خانگی
دیداری بسیار صمیمی و خوب با اهالی این روستا داشتم و در خصوص #تغییر_الگوی_مصرف با هم گفتگو کردیم.
آموزش‌های لازم برای تولید کمپوست خانگی، حذف شیرابه و تفکیک زباله ارائه گشت و از نقطه نظر اهالی محترم روستا نیز بسیار آموختم.
از این فرصت استفاده کردیم و پیرامون سبز کردن دیوارهای روستا و کاشت گلهای رونده فصلی برای افزایش زیبایی های آن نیز حرف زدیم.
گپ زدیم؛ چای خوردیم و انرژی گرفتیم.
با سپاس از پوریا رضوی، همسر محترمشان، پدر و مادر نازنین برای میزبانی این جلسه
به امید ایرانی سبز
با احترام
کوروش فلاحتکار
۱۸ آذر ۱۴۰۳