⚡️به قلم محمدنوید بازرگان درباره‌ی مهاجرت سعدی از شیراز به بغداد. منتشر شده در اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
⚡️گفت‌وگوی علی بزرگیان با جعفر مدرس صادقی درباره‌ی کتاب «چشم‌هایش و ملکوت». اندیشه پویا ۸۴
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
⚡️مقدمه‌ای به قلم رضا خجسته‌رحیمی بر بازنشر یک گفت‌وگوی قدیمی با سیدجواد طباطبایی. اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝 میزگرد و گفت‌وگوی عباس کاظمی با صاحبان مشاغل درباره‌ی تصویری که از مردم و مشتریان خود دارند. اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
⚡️گفت‌وگو با مصطفی ملکیان درباره‌ی اصطلاح «ابتذال شر» هانا آرنت. اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
⚡️گزارشی به قلم علی بزرگیان درباره‌ی زندگی فکری و دانشگاهی سید جواد طباطبایی. منتشر شده در اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
میزگردی با حضور «آگاهان اجتماعی» (صاحبان مشاغل و کسب‌وکار که با مردم جامعه ارتباط روزمره و بلاواسطه دارند) در اندیشه پویا ۸۴ برگزار شد.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
⚡️رضا خجسته رحیمی، سردبیر اندیشه پویا با اشاره به پخش مناظره‌‌هایی با حضور دکتر موسی غنی‌نژاد در تلویزیون دیباچه شماره ۸۴ را نوشته است.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، به زودی منتشر میشود. از هم‌اکنون می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را پیش‌خرید کنید و از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، به زودی منتشر میشود. از هم‌اکنون می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را پیش‌خرید کنید و از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، به زودی منتشر میشود. ضمن عذرخواهی از خوانندگان پیگیر مجله بابت تأخیر پیش آمده، شماره۸۴ اندیشه پویا با مطالبی خواندنی منتشر میشود. از هم‌اکنون می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را پیش‌خرید کنید و از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم. برای پیش‌خرید اندیشه پویا فقط کافیست مبلغ صدهزار تومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد) واریز و تصویر فیش واریزی را برای ما بفرستید.
در اندیشه پویا ۸۴ خواهید خواند:
📕روی پای خودم ایستاده‌ام/گفتگو با احمدرضا احمدی و یاد بعضی نفرات از گلستان و سپانلو تا یاحقی و شجریان
📕بت‌شکنی که کاریزما نداشت: پرونده‌ای درباره‌ی سیدجوادطباطبایی و گزارش زندگی او براساس گفتگو با دوستان و همکاران
📕تبرئه‌ی کیانوری درحزب توده/ اسناد منتشر نشده احمدقاسمی/ حمیدشوکت
📕جلال،تنها روشنفکر مسلمان؟/ مقاله‌ای از همایون کاتوزیان
📕هانا آرنت و بدفهمی ابتذال شر/گفتگو با مصطفی ملکیان
📕جامعه به‌هم‌ریخته/گفت‌وگوی عباس کاظمی با آگاهان اجتماعی
📕از پیروان راه‌زینب تا مجله زنان/گفتگو با شهلا شرکت
📕یاد کیومرث پوراحمد: علیرضا معتمدی، علیرضا خمسه
📕و آثاری از: جعفر مدرس صادقی، نوید بازرگان، مقصود فراستخواه، احمدبنی‌جمالی و...
و بسیاری مطالب خواندنی دیگر
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍کنش تنگناساز📍
در سال ۱۹۸۲، در میانه‌ی جنبش همبستگی لهستان، مردم شهری کوچک در شرق کشور به نام سوئیدنیک تصمیم گرفتند برای اعتراض به پروپاگاندای رسانه‌های حکومتی با تلویزیون‌شان در شهر قدم بزنند. کنشگران می‌خواستند نارضایتی‌شان را از چنبره‌ی دولت کمونیستی بر تمام رسانه‌های خبری نشان دهند، ولی به این نتیجه رسیدند که تشویق مردم به بایکوت فردی این رسانه‌ها کاری عبث است: به‌هرحال، کی می‌فهمد که شما در خانه‌تان نشسته‌اید و اخبار را تماشا نمی‌کنید؟ اما اگر می‌شد راهی پیدا کرد که چنین بایکوتی را در سطح جامعه به نمایش گذاشت چی؟ اگر می‌شد نارضایتی از پروپاگاندای حکومت و اعمال محدودیت دولت بر اطلاعات را جوری علنی کرد که جای تردیدی باقی نگذارد چی؟ سرانجام، کنشگران تصمیم گرفتند دستگاه تلویزیون‌شان را در زمان پخش اخبار اصلی شبانگاهی در چرخ‌دستی بگذارند و به خیابان ببرند، مثل این‌که بچه‌شان را در کالسکه به پیاده‌روی برده‌اند. طولی نکشید که هرکس در آن ساعت بیرون می‌رفت دوستان و همسایگانش را می‌دید که با شوخی و خنده قدم می‌زنند و تلویزیون‌های‌شان را هل می‌دهند. حالا این سی دقیقه را که قبلاً صرف گوش‌دادن به اخبار رسمی می‌شد با احوالپرسی از یکدیگر، از این در و آن در حرف زدن و صحبت از هیجان‌های‌شان می‌گذراندند.
کنش «پیاده‌روی» دستگاه‌های تلویزیون نه‌فقط خلاقانه که مسری هم بود. شوخی بامزه‌ای بود و به‌سرعت به دیگر شهرهای لهستان نیز سرایت کرد. حکومت کمونیستی با بهت‌زدگی گزینه‌هایش را سبک‌سنگین کرد. نمی‌توانست کسی را بازداشت کند چون قانونی وجود نداشت که شهروندان لهستان را از هل‌دادن تلویزیون‌های‌شان در خیابان بازدارد. تمام کاری که می‌توانست بکند این بود که ساعت منع آمدوشد را از ده شب به هفت غروب تغییر دهد، درنتیجه همه را مجبور می‌کرد در خانه بمانند و با اقدامی که مردم لهستان را خشمگین‌تر کرد نشان داد توانایی مهار انتقادها را ندارد.
📝مقاله‌ای درباره‌ی جنبش‌های مسالمت‌آمیز که با ترجمه‌ی آیدین رشیدی در اندیشه پویا ۸۳ منتشر شده است.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
✔️فروش ویژه‌ی شماره‌های ۳۶ تا ۸۲ اندیشه پویا
Читать полностью…
امیدِ رادیکال
گاه می‌توان امیدی منفعل داشت: این‌که امیدواریم امری دفعتاً و بدون انجام کنشی از سوی ما رخ دهد. و گاه می‌توان امیدی فعال داشت: این‌که امیدواریم آنچه کرده‌ایم و برایش نقشه کشیده‌ایم نتیجه دهد. از سوی دیگر، گاه امید ما شورمندانه است: این‌که امید داریم حادثه‌ای لذتبخش رخ دهد. و گاه امید ما هراس‌انگیز است: این‌که امید داریم حادثه‌ای دهشتناک رخ ندهد. امید گاه فردی و گاه جمعی است: سوژه‌ی س که دارنده‌ی امید است می‌تواند ذهن انسانی منفرد یا ذهن جمعیِ گروهی از انسان‌ها باشد، که به‌شکلی بین‌الاذهانی تحقق حالت و وضعیتی خاص را امید دارند. اما آیا می‌توان از امید معقول در برابر امید نامعقول هم سخن گفت؟ شاید کسی ادعا کند چنین تفکیکی ممکن است: آن امیدی که ارزیابی ما از احتمال رخ دادنش بالا است و به عاملی که آن حالت را محقق می‌کند اعتماد بالایی داریم، امیدی موجه و معقول به حساب می‌آید. در مقابل، امید واهی یا نامعقول امیدی است که یا احتمال رخ دادنش اندک است یا به عامل خارجی دخیل در آن اعتماد اندکی داریم. این تحلیل گرچه در نگاه نخست درست به نظر می‌رسد، اما یکی از کارکردهای اصلی امید داشتن را، که احتمالاً سبب انتخاب طبیعی آن نیز شده است، نادیده می‌گیرد. امید نسبتی با آرزو و رؤیا و خوش‌بینی دارد. آن کسی را که رؤیایی نامحتمل در ذهن می‌پروراند نمی‌توان نامعقول دانست، چرا که قله‌های عقلانیت در تاریخ بشر به نام کسانی است که در علم و هنر و صنعت رؤیاهایی دست‌نیافتنی در سر پرورده و برای تحقق آن کوشیده‌اند. آن کسی را که در دل تاریکی‌های اطرافش به کورسوی نوری خوشبین است نمی‌توان نامعقول دانست، چرا که چنین خوش‌بینی‌ای از منظر زیستی می‌تواند بقای او را تسهیل کند و از منظر اجتماعی می‌تواند محرک او و همگنانش در فائق آمدن بر تاریکی‌ها باشد. در دل امید و رؤیا و آرزو نوعی گریختن از عقلانیت محاسبه‌گر وجود دارد، و ارزشمندی چنین حالاتی دقیقاً در همین گریختن از محاسبات احتمالاتی است. اگرچه چنین خصیصه‌ای چشم اسفندیار امید نیز هست و می‌تواند آن را به حالاتی مانند خودفریبی نزدیک کند، اما جوهره‌ی امیدواری همین گریختن از تور امور رایج و متعارف است. امید با تخیل، بازیگوشی، بر هم زدن قواعد، گریختن از شبکه‌ی امور ممکن و محتمل و تثبیت‌شده، و با ایمان پیوند دارد: امید داشتن به امر نامعقول لزوماً نامعقول نیست.
📍نوشتاری درباره‌ی امید و تاب‌آوری به قلم حسین شیخ‌رضایی. منتشر شده در اندیشه پویا ۸۳.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ویژه‌ی نوروز ۱۴۰۲ به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید
@andishepouya
📍شهروند عاصی در بن‌بست📍
✔️وجوه مختلف زندگی ما مسئله‌دار شده است. یعنی هیچ وجهی از زندگی ما به‌راحتی پیش نمی‌رود. زندگی اقتصادی، زندگی شغلی، زندگی خانوادگی، وضعیت هوا، وضعیت انرژی، و حال فرهنگ‌مان خوب نیست. میبینیم که تلاش پرفشار و فرسوده‌کننده‌ای در جریان است که یک فرهنگ رسمی با وجود مقاومت اکثریت جامعه بر آن تحمیل شود. در نتیجه منابع نارضایتی متعدد و چندگانه است و محدود به یک گروه، قشر یا طبقه‌ی اجتماعی نیست. تمام گروه‌ها و اقشار اجتماعی به شکلی ناراضی هستند. این را می‌توانید در پاسخ به سئوال نارضایتی‌ها در نظرسنجی‌ها ببینید. وقتی هشتاد تا نود درصد از وضعیت راضی نیستند و آینده را مأیوس‌کننده و تیره می‌بینند، نشان می‌دهد که ما با یک پدیده‌ی طبقاتی مواجه نیستیم بلکه به یک وضعیت فراطبقاتی رسیده‌ایم. قبلاً ثروتمندان مهاجرت می‌کردند، بعدتر تحصیل‌کرده‌ها متمایل به مهاجرت شدند و الان حتا اقشار و گروه‌های به لحاظ اقتصادی پایین هم تمایل به مهاجرت دارند که معنایش این است که این‌جا آینده‌ای برای خودشان نمی‌بینند. زندگی خوب پیش نمی‌رود، منابع نارضایتی زیاد است و سیستم اداره‌ی کشور هم پاسخی برای این مشکلات ندارد. شهروند عاصی وقتی نتواند خشمش را معطوف به نهادهای بیرونی کند و مثلا در همین اعتراضات احساس کند به نتیجه نمی‌رسد، سرخورده میشود، و آن خشم را درون خودش می‌ریزد. در نتیجه به لحاظ فردی، آمار افسردگی، خودکشی و مهاجرت بالا می‌رود.
✔️اعتمادعمومی در سال ۱۳۵۳ که اولین پیمایش توسط علی اسدی انجام شده است، بالای پنجاه درصد بود و اکنون کم‌تر از بیست‌درصد است. از جهت اخلاقی هم احساس عمومی این است که فضای اجتماعی از ارزش‌های اخلاقی تهی شده است. هرگاه در یک جامعه، روابط بین افراد و گروه‌ها ضعیف باشد، بی‌اعتمادی زیاد باشد، یا هنجارهای اخلاقی و قانونی ضعیف باشند، ما با افول اجتماع مواجهیم. جامعه‌ی ما چنین وضعی دارد. این‌که بگویند نباید دلهره به دل جامعه انداخت، مثل این است که ما در خطر زلزله هستیم اما به تهرانی‌ها هشدار ندهیم. اگر به مردم نگویید تورم در حال افزایش است، تورمی نخواهیم داشت؟ به فرض ما از افول اجتماع نگوییم، آیا اثرات عینی آن هم مرتفع میشود؟ منتقدان افول اجتماع را با اعتراضات اخیر در تعارض می‌دانند چون با برداشتی لغوی از مفهوم افول اجتماع، آن را مساوی رخوت و مرده بودن جامعه تصور می‌کنند. بعد می‌گویند چطور جامعه‌ای که دچار رخوت است، اعتراض می‌کند.
📝گفت‌وگو با محسن گودرزی درباره‌ی افول سرمایه‌ی اجتماعی و کنش‌های شهروند عاصی. منتشر شده در اندیشه پویا ویژه‌ی نوروز ۱۴۰۲.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ویژه‌ی نوروز ۱۴۰۲ به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید
@andishepouya
📍رئالیسم آقابزرگ علوی📍
مسئله‌ی آقابزرگ این نبود که از واقعیت‌ها می‌نوشت و یک نویسندهی به تمام معنی «رئالیست» بود. رئالیسم آقابزرگ تا وقتی که متکی به خودش بود و ناشی از وجود خودش و استنباطی بود که از قصه‌نویسی داشت، کار می‌کرد و خیلی هم خوب کار می‌کرد. توی اولین مجموعه‌ی داستانش ــ چمدان ــ و حتا تا بعد از به زندان افتادنش، توی داستانهایی هم که توی زندان نوشت که توی مجموعه‌ی ورق‌پاره‌های زندان چاپ شده‌اند، آقابزرگ هنوز یک داستان‌نویس رئالیست اوریجینال است که به کاری که دارد می‌کند اعتقاد دارد و تازه رئالیسمی که خیلی پُخته‌تر و کاری‌تر از رئالیسم متداول متأثر از رئالیسم روسی و از آن رئالیسمی بود که توی داستان‌های همدوره‌های خودش میبینیم و حتا توی داستان‌های کوتاه صادق هدایت میبینیم. آقابزرگ از همان اولین داستانهایی که می‌نوشت، نشان داد که به «فرم» اهمیت خیلی زیادی می‌دهد و در همان حال که به نقل «واقعیت» و به آنچه به قول خودش «زمینی» بود وفادار بود، تنها نویسندهی روزگار خودش بود که نسبت به point of view هم حساس بود و به کاری که داشت می‌کرد یک اشراف فنی و تسلط آگاهانه‌ای داشت که مختص خودش بود. مسئله‌ی آقابزرگ از زمانی شروع شد که از زندان آمده بود بیرون و زیر فشار رفقای توده‌یی، مجبور شد یک گزارشی از چهار سال و نیمی که در زندان گذرانده بود بنویسد و از این به بعد بود که آن رئالیسمی را که از اولین داستانهایی که نوشته بود به آن پابند بود، در خدمت حزب و اهداف سیاسی حزب به کار برد. این رئالیسمی که بعد از این که از زندان بیرون آمد به آن رسید، دیگر رئالیسم نبود و هیچ ربطی به واقعیت‌ها نداشت یا (دقیق‌تر) در جهت مخدوش کردن واقعیت‌ها به کار گرفته شد. این رئالیسم توی کتاب پنجاه و سه نفر تبدیل شد به یک گزارش ساختگی و شعاری از سالهای زندان و توی داستانهایی که از آن به بعد نوشت، تبدیل شد به تقسیم کردن آدم‌ها به «خوب» و «بد».
⚡️گفت‌وگوی علی بزرگیان با جعفر مدرس صادقی درباره‌ی کتاب «چشم‌هایش و ملکوت». اندیشه پویا ۸۴
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍یگانه سردار میدان📍
«من حدود ده سال پیش گفته بودم که طباطبایی آمده است و در دهه‌ی هشتاد خورشیدی یکه‌تاز میدان بحث‌های نظری ایران خواهد شد. در این نخستین سالهای دهه‌ی نود، طباطبایی کانون بحث‌های نظری ایران را به داخل کشور انتقال داده، جایگاه خود را به عنوان یگانه سردار میدان این بحث‌ها استوار کرده است و در ایران کنونی هیچ بحث نظری نیست که بتوان بدون ارجاعی به او پیش برد.» این جملات پاره‌ای از نوشته‌ی فردی به نام سیروس پرویزی است که در جشن‌نامه‌ای برای سیدجواد طباطبایی منتشر شده است؛ تنها مقاله‌ای در این جشن‌نامه (فیلسوف سیاست، به کوشش حامد زارع، نشر فلات، چاپ اول ۱۳۹۳) که «بدون تصویر نویسنده» ــ‌وچنان‌که شایعه است به سفارش سیدجواد طباطبایی‌ــ در کتاب گنجانده شده است. (آدرس ایمیل متعلق به پرویزی که در صدر مقاله‌ی او در کتاب درج شده نیز یا واقعی نیست یا مسدود شده است.) از سیروس پرویزی، بیش از این، فقط دو مقاله در فضای مجازی می‌توان یافت؛ و آن هر دو در تمجید و ستایش طباطبایی؛ یکی همزمان با انتشار کتاب مکتب تبریز و مبانی تجددخواهی در سال ۱۳۸۵، و دیگری همزمان با انتشار کتاب نظام‌های نوآیین در اندیشه‌ی سیاسی در سال ۱۳۹۳؛ و جز این، اثری و نشانی از این نویسندهی ناشناس پیدا نیست. تا این‌جا می‌توانیم دریابیم که سیروس پرویزی پیوند قریبی با طباطبایی دارد؛ آن‌قدری که نثر و ادبیات و انشای سه مقاله‌ای که به نام او درباره‌ی طباطبایی نوشته شده نیز بسیار شبیه نثر استاد است، آن‌چنان‌که اگر جملاتی همچون «آنچه من از نوشته‌ی طباطبایی می‌فهمم» را از متن‌ها بیرون بگذاریم، تشخیص این‌که قلمِ این مقالات تمجیدآمیز از طباطبایی، قلمِ کسی جز خود اوست، بسیار سخت خواهد بود. (نام سیروس پرویزی با ارجاعی که به کوروش و خسروپرویز، اولین و آخرین پادشاهان دوره‌های باشکوه عصر ساسانیان دارد، تصویری استعاری نیز به این حواریِ ناشناس می‌بخشد!) پرویزی با مرور نوشته‌های طباطبایی بر اصلی‌ترین و ظریف‌ترین نکته‌ها انگشت می‌گذارد و آنچه را طباطبایی در لا‌به‌لای سطور بیان کرده، با ظرافت و دقتی مثال‌زدنی بر آفتاب می‌افکند، آن‌چنان‌که می‌توان او را دقیق‌ترین و باهوش‌ترین شارح نوشته‌ها و افکار طباطبایی دانست؛ شارحی که البته برای شاگردان و دوستان نزدیک طباطبایی نیز تا به امروز ناشناخته است.
⚡️مقدمه‌ای به قلم رضا خجسته‌رحیمی بر بازنشر یک گفت‌وگوی قدیمی با سیدجواد طباطبایی. اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍حال مردم خوب نیست📍
رضا رمزیان (مدیر آژانس هواپیمایی): الان همه دارند متوجه می‌شوند دو صف اولی که روز بیست‌ودوم بهمن شعار مرگ بر امریکا می‌دهند خیلی‌های‌شان ممکن است گرین‌کارت‌شان توی جیب‌شان باشد! انگار همه‌مان سرکاریم. چند وقت قبل یک اتفاقی افتاد که در این ۲۳ سالِ کارم ندیده بودم. یک آقایی مراجعه کرد و پرسید بلیط امریکا چند است؟ گفتم کدام شهر؟ گفت مگر فرق می‌کند؟ گفتم بله. بعد گفتم حول و حوش نود میلیون تومان میشود. ایستاد و نگاه کرد. پرسیدم ویزا داری؟ گفت نه مگر ویزاش سخت است؟ از کجا باید برم بگیرم؟ متعجب نگاهش کردم و گفتم برای چه می‌خواهی بروی امریکا؟ گفت چون این‌جا جای کار کردن نیست. گفتم شغلت چیست؟ گفت نصاب پرده هستم. این آدم هیچ درکی از امریکا رفتن نداشت و فقط می‌خواست از این‌جا برود.
علی صبا (رستوران‌دار): مردم از قیمت موادغذایی ناراضی هستند. فکر نکنید راحت خرید می‌کنند و می‌روند. نه. غر می‌زنند و اعتراض می‌کنند. مردمی که من می‌بینم عموما عصبی‌اند و خنده به لب ندارند. قدیم این‌طور نبود. مشتری‌های ما خیلی می‌گفتند و می‌خندیدند. الان همه ناراحت و عصبی هستند. انگار که منتظر جرقه‌ای هستند تا منفجر شوند و دعوا کنند. ما قبلاً هم اینطوری بودیم؟ مردم با هم این‌قدر نامهربان بودند؟ خداوکیلی قبلاً اگر یک نان دست‌مان بود و توی راه همسایه را می‌دیدیم نصفش را می‌دادیم به همسایه. الان با موقعیتی که درست کرده‌اند همه با هم می‌جنگیم. ما را فقط می‌چلانند. فلان نهاد مهمان دارد زنگ می‌زند اتحادیه‌ی رستوران‌داران که ما بیست تا مهمان داریم و فلان غذا را برای ما بفرستید. این وضع اتحادیه‌ی مستقل است! من حاضرم سالی پنج میلیارد تومان مالیات بدهم به شرطی که این پول برای جامعه هزینه شود. اما به عناوین مختلف از زیرش در می‌روم تا پول به دولت ندهم چون معتقدم یک قران این پول برای مردم و جامعه و رفاه من خرج نمی‌شود.
📝 میزگرد و گفت‌وگوی عباس کاظمی با صاحبان مشاغل درباره‌ی تصویری که از مردم و مشتریان خود دارند. اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍در شرارتِ همه‌گیر هیچ‌کسی مبرا نیست📍
📝کتاب آیشمن در اورشلیم هانا آرنت، زیر عنوان «گزارشی در باب ابتذال شر» را دارد. «ابتذال شر» اصطلاحی است که در عرصه‌ی عمومی مورد استفاده و سوءاستفاده‌ی زیادی قرار گرفته است. توصیفی از منظور آرنت از این اصطلاح بدهید تا دریابیم این آشفتگی در استفاده از آن بالذات در تئوری ابتذال شر آرنت خانه کرده یا نه؟
به نظرم ترجمه‌ای که از این اصطلاح رایج شده، اشتباه است. بحث هانا آرنت در رابطه با «ابتذال شر» نیست در باب ابتذال شرارت و بدکرداری است، یعنی می‌خواهد بگوید بدکرداری ما آدمیان امری پیش‌پاافتاده شده است. هانا آرنت می‌خواهد بگوید که شرارت پیش‌پاافتاده شده و در هر گامی که انسان برمی‌دارد کاملاً در معرض شرارت و بدکرداری است، ولو خودش به بدکرداری‌اش آگاه نباشد. ترجمه‌ی صحیح اصطلاح آرنت پیش‌پافتادگی یا همه‌گیریِ شرارت است. منظور او این است که شرارت همه‌گیر شده و همه‌ی ما را در بر می‌گیرد.
📝به نظر می‌رسد که برخی به نادرست و درخلاف جهت نظر آرنت از این اصطلاح استفاده می‌کنند. آرنت با توصیفِ همه‌گیریِ شرارت می‌خواهد بگوید که ما به‌راحتی نمی‌توانیم دیگران را داوری کنیم و به وضعیتی اشاره دارد که شرارت گسترده‌تر از آن است که حتا بتوان آیشمان را داوری کرد.
دقیقاً. آرنت نمی‌گوید که باتوجه به همه‌گیری شرارت، پس گریبان هر کسی را گرفتید درست گرفته‌اید، می‌خواهد بگوید اتفاقاً گریبان هیچ‌کس را نگیرید چون خود شما هم مشمول این حکم هستید و رطب‌خورده منع رطب چون کند.
📝آرنت اشاره می‌کند به کسانی که مهاجرت کرده‌اند و اکنون خود را در مقام داور اخلاقی قرار می‌دهند. می‌گوید که آن‌ها نمی‌توانند افرادی را که مانده‌اند محکوم کنند؛ چون اگر آن‌ها هم نمی‌توانستند از فرصت مهاجرت برخوردار شوند، چه‌بسا مرتکب شر می‌شدند. می‌گوید گاهی برخی که توانسته‌اند مهاجرت کنند، «سخنان حق‌به‌جانب تحمل‌ناپذیری» می‌زنند.
دقیقاً. ما فکر می‌کنیم شرارت وقتی همه‌گیر است معنایش این است که حق داریم در کوچه و خیابان گریبان هر کسی را بگیریم و توبیخش کنیم. برعکس، او می‌گوید چون شرارت همه‌گیر است پس دامن تو را هم گرفته است و چون دامن تو را گرفته حق داوری اخلاقی منفی نسبت به دیگران را نداری.
⚡️از متن گفت‌وگو با مصطفی ملکیان درباره‌ی اصطلاح «ابتذال شر» هانا آرنت. اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍تُرک‌تازی‌های یک ایران‌دوست📍
بیش از هر خصوصیت دیگری سیدجواد طباطبایی به نقدهای تندوتیزش شهرت داشت و تازیانه‌هایی که بر تن دیگر اصحاب فکر می‌نواخت. در دهه‌ی شصت که هنوز به شهرت نرسیده بود، در تاختن به دیگران احتیاط می‌کرد، اما با گذر زمان و با کسب شهرت نقدهایش بی‌پرواتر شد. آن‌چنان که داریوش آشوری در پاسخ به یکی از همان نقدها، نوشت که «بخشِ عمده‌ی نام‌آوریِ ایشان نه به خاطرِ اندیشه‌گریِ والا و هنرِ نویسندگی، بلکه به سبب جنجال‌برانگیزی با تاخت‌وتازی است که در قلمرو اندیشه‌ی سیاسی و فلسفه به اهل قلم در زبانِ فارسی می‌کند و زنده و مرده را بی‌نصیب نمی‌گذارد». وقتی به پیکار با یوسف اباذری یا مراد فرهادپور می‌رفت، می‌شد از تفاوت و تضادهای فکری او با آن‌ها سخن گفت اما بعضی نقادی‌های او به قول اکبر قنبری ریشه در مسائل روان‌شناختی داشت: «وقتی در انجمن حکمت و فلسفه حضور داشت، برای عید دیدنی به دیدار عبدالکریم سروش رفته بود. اما پس از چند روز، سروش این بازدید را پس نداده بود و به طباطبایی برخورد. می‌گفت من سید هستم و چرا احترام مرا نگه نداشته. در یک مهمانی در خانه‌ی داریوش شایگان، شایگان با او دست نداده و او ناراحت شده بود. هر چقدر در اندیشه استقامت داشت از نظر روحی شکننده و زودرنج بود. علتش هم به شیوه‌ی زندگی‌اش مربوط بود که در یک انزوا زندگی کرده بود، چه در دوران کودکی که خیلی زود پدرش را از دست داد و چه در دوران طولانی تحصیل در فرانسه که تنها بود. طباطبایی انسان تنهایی بود و دوست نزدیک نداشت.»
چنان‌که احمد نقیب‌زاده نیز می‌گفت: «طباطبایی در نقد آرای دیگران سخت‌گیر بود، اما صراحت لهجه‌ی او از صداقت ذاتی‌اش ناشی می‌شد. فقط هم مستضعفین علوم سیاسی نبودند که مورد تفقد ایشان قرار می‌گرفتند؛ مستکبرین حوزه‌ی اندیشه نیز از تیررس او خارج نبودند. جالب این‌جاست که مستضعفین این حوزه علنی با او به مخالفت می‌ایستادند اما موسپیدان و روشنفکران مشهور در مقابل نقدهای او سکوت می‌کردند. یک‌بار مرحوم داریوش شایگان به من گفت که میشود به طباطبایی بگویید با من کاری نداشته باشد و کار خودش را بکند. این‌قدر این جملات را با مظلومیت و صداقت بیان کرد که من متأثر شدم.»
⚡️از متن گزارشی به قلم علی بزرگیان درباره‌ی زندگی فکری و دانشگاهی سید جواد طباطبایی. منتشر شده در اندیشه پویا ۸۴.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍چند درصد در مقابل همه‌ی جامعه📍
در نتیجه‌ی به‌هم ریختگی سامان اجتماعی جامعه و گسترش شکاف اقتصادی و اجتماعی، «جامعه‌ای چند درصدی» شکل گرفته که از کلیت جامعه جدا شده است. در حالی که طبقه‌ی متوسط هر روز ضعیف‌تر میشود و ناتوان از مصرف و خرید و سفر، دلمشغول نیازهای ضروری زندگی خود مانند اجاره‌ی مسکن، خوراک، دغدغه شغل و یا هزینه‌ی تحصیل فرزندان است، لایه‌ی «چند درصدی جامعه» بی‌نیاز از هر گونه نگرانی، سفر و مسکن را به پدیده‌ای لاکچری تبدیل کرده و درگیر «مشاغل چرند و پرند» شده است. دیوید گریبر در کتاب شغل‌های چرند و پرند به مشاغل غیرمفید و غیرضروری‌ای اشاره می‌کند که کار خاصی در آن‌ها برای جامعه انجام نمی‌شود، اما آدم‌ها در آن شغل‌ها از تشخص لازم برخوردار می‌شوند و مانند انسان‌هایی موفق عمل می‌کنند. برخی کافه‌ها و رستوران‌ها و مزون‌هایی که خانواده‌های پولدار برای فرزندان خود راه‌اندازی می‌کنند تا مشغول کاری باشند یا وانمود کنند کاری انجام می‌دهند، و به سودآوری و درآمد متکی نیست، نمونه‌ی این مشاغل چرند و پرند هستند؛ شکلی از سبک زندگیِ مرتبط با کار که کار و فراغت در آن درهم تنیده شده است. از سویی دیگر، ما با مشاغل خدماتی دون‌پایه و طیف وسیعی از مشاغل بی‌ثبات و ناپایداری روبروییم که بی‌خاصیت‌اند چون برای تأمین معاش ناکافی‌اند اما طبقات متوسط پایین و فرودستان اجتماعی برای ادامه حیات، ناچار به انجام آن‌ها هستند. شکاف میان این دو شکل از مشاغل نشان‌دهنده‌ی عمق تضادی است که میان طبقات برخوردار و طیف گسترده‌ی محروم از زندگی معمولی جاری است. درحالی‌که مدیران و مسئولان سیاسی جامعه فرصت یا توان فکرکردن به این قبیل تضادهای اجتماعی را ندارند، برای مردم عادی وجود این قبیل تضادها، روشن و مبرهن است.
⚡️از متن مؤخره‌ای که عباس کاظمی بر میزگردی که با حضور «آگاهان اجتماعی» (صاحبان کسب‌وکار که رابطه‌ی مستقیم با مردم جامعه دارند) در اندیشه پویا برگزار شد، نوشته است.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📍این یک املت آرمانی است📍
سیاست نه عرصه‌ی جنگ ایدئولوژی‌ها، که عرصه‌ی انتخاب ایده‌هایِ صیقل‌خورده به واقعیت است. در جهان امروز، هیچ ایدئولوژیِ صلبِ سوسیالیستی یا لیبرالیستی‌ای در کار نیست. ایده‌ها کمی توزیعی‌ترند، یا کمی به آزادی فرد و رقابت بهای بیش‌تر می‌دهند، و بر این مبنا سوسیالیستی‌تر یا لیبرالیستی‌تر شمرده می‌شوند. ما اما در شرایطی قرار داریم که سیاستگذار مدل و الگوی مطلوب برای زیست سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی را از پیش انتخاب کرده؛ برای رسیدن به آن الگوی معیار، که نافیِ حق انتخاب آزادانه است، سیاست‌هایی را به آزمون و خطا می‌گذارد، و نهایتاً در قبال فایده‌مندی انتخاب‌هایش نیز پاسخگو نیست. ما هیچ نمی‌دانیم که چرا یک وزیر می‌رود و چرا می‌رود و چه وزیری با چه فکر و ایده‌ای جای چه وزیری با فکر و ایده‌ای دیگر را می‌گیرد. ما نمی‌دانیم چه برنامه‌ای رد میشود و چه برنامه‌ای پیروز میشود. در چنین شرایطی جدال بر سر سوسیالیستی یا لیبرالیستی خواندن سیاست‌های جاری، انحراف افکار عمومی از واقعیت است. این «املت آرمانی» ــ‌به قول آیزایا برلین‌ــ نه با کمی لیبرالیسم شور میشود، و نه با کمی سوسیالیسم بی‌نمک می‌ماند. وقتی کیفیت غذا و ذائقه‌ی مشتریان مهم نیست، سرآشپز، نه منتظر دستور پخت لیبرالیستی است و نه منتظر دستور پخت سوسیالیستی. کمی چاشنی سوسیالیسم، گاهی چاشنی لیبرالیسم، این واقعیتِ یک اقتصاد دستوری است، که اگرچه معلوم نیست ماحصلش چه نسبتی با مذهب و چه نسبتی با اقتصاد دارد، اما دستپخت یک ایدئولوژیِ به‌اصطلاح اسلامی است.
⚡️به قلم رضا خجسته رحیمی، سردبیر اندیشه پویا که با اشاره به پخش مناظره‌‌هایی با حضور دکتر موسی غنی‌نژاد در تلویزیون دیباچه شماره ۸۴ را نوشته است.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، با مطالبی خواندنی منتشر شد. شما می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم. برای سفارش اندیشه پویا فقط کافیست مبلغ صدهزار تومان به شماره کارت بانکی ۵۸۵۹۴۷۱۰۱۰۲۶۹۷۱۴ (بانک خاورمیانه/برات‌اله صمدی‌راد) واریز و تصویر فیش واریزی را برای ما بفرستید.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، به زودی منتشر میشود. از هم‌اکنون می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را پیش‌خرید کنید و از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، به زودی منتشر میشود. از هم‌اکنون می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را پیش‌خرید کنید و از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
اولین شماره از اندیشه پویا در سال ۱۴۰۲، به زودی منتشر میشود. از هم‌اکنون می‌توانید نسخه‌‌ی خودتان از اندیشه پویا ۸۴ را پیش‌خرید کنید و از ما بخواهید تا با ارسال پستی رایگان برای شما بفرستیم.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۴، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
📝«کنش تنگناساز»، مقاله‌ای درباره‌ی جنبش‌های مسالمت‌آمیز که با ترجمه‌ی آیدین رشیدی در اندیشه پویا ۸۳ منتشر شده است.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ۸۳، به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید.
@andishepouya
✔️فروش ویژه‌ی شماره‌های ۳۶ تا ۸۲ اندیشه پویا از دوشنبه ۱۸ اردیبهشت به مدت ده روز آغاز شد.
Читать полностью…
📍نوشتاری درباره‌ی امید و تاب‌آوری به قلم حسین شیخ‌رضایی. منتشر شده در اندیشه پویا ۸۳.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ویژه‌ی نوروز ۱۴۰۲ به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید
📝گفت‌وگو با محسن گودرزی درباره‌ی افول سرمایه‌ی اجتماعی و کنش‌های شهروند عاصی. منتشر شده در اندیشه پویا ویژه‌ی نوروز ۱۴۰۲.
📚برای اطلاع از چگونگی تهیه و سفارش اندیشه پویا ویژه‌ی نوروز ۱۴۰۲ به تلگرام ۰۹۰۲۶۰۵۱۴۱۰ پیام دهید
@andishepouya
