66
برای ارتباط با مدیر کانال و ارایه انتقادات و نظرات خویش از ایدی زیر استفاده فرمایید. https://t.me/erahimifar
دمی با قرآن
🖋 عمران رحیمی فر
در دومین قسمت از یادداشت های کوتاه دمی با قرآن به آیه ۴۰ سوره یاسین اشاره می کنم.
خداوند متعال در این آیه می فرماید ؛
لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ
نه (در گردش منظم عالم) خورشید را شاید که به ماه فرا رسد و نه شب بر روز سبقت گیرد و هر یک بر مدار معیّنی (در این دریای بی‌پایان) شناورند.
همانطور که می دانیم در طول قرون وسطی اعتقاد بر این بود که زمین مرکز جهان است و خورشید و ماه و ستارگان گرد زمین می چرخند تا اینکه گالیله و کوپرنیک و سایر دانشمندان اثبات کردند خورشید مرکز جهان است و زمین و سیارات گرد خورشید می چرخد امروزه اما علم نوین ثابت کرده است که نه تنها زمین و سیارات که خورشید و حتی منظومه بزرگ‌تری به نام کهکشان راه شیری که خورشید یکی از اجزای آن است در حرکت هستند.
علم نوین اثبات کرده است که زمین با سرعت ۱۰۸ هزار کیلومتر در ساعت به دور خورشید حرکت می کند، در همین زمان خورشید با سرعت ۸۰۰ هزار کیلومتر به دور سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری حرکت می کند و کهکشان راه شیری نیز به نوبه خود در ساعت ۲ میلیون کیلومتر حرکت می کند. این درحالی است که در آیه دیگری خداوند متعال از زمین تعبیر به مهد کرده است (سوره زخرف آیه ۱۰) یعنی مانند گهواره که حرکت می کند و باعث آرامش کودک می شود حرکت زمین با این سرعت سرسام آور باعث ناراحتی انسان نیست.
این یکی دیگر از آیات موید اعجاز علمی قرآن کریم است که ۱۴۰۰سال کسی در شبه جزیره عربستان مطلبی را بیان نموده است که علم نوین روز آن را به تازگی کشف کرده است.
حلول ماه مبارک رمضان را به همه دوستان عزیز تبریک می گویم و امیدوارم بتوانیم توفیق روزه داری و کسب فیض از این روزها و شب های مبارک را داشته باشیم
Читать полностью…
آیت الله سید اصغر ناظم زاده :
انتخابات چه ارتباطی به اسلام و امام زمان دارد!؟ / این تبلیغات تاثیری در حضور افراد در پای صندوق های رای ندارد. / نمایندگان مجلس چه گلی به سر مردم زده اند!؟
آیت الله سید اصغر ناظم زاده قمی در پایان درس خارج فقه خود در جمع برخی از فضلا و علمای حوزه در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۲، پیرامون سوء استفاده از مقدسات در انتخابات پیش رو، سخنانی به شرح زیر بیان داشتند:
بسم الله الرحمن الرحیم
انتخابات اگر در بستری سالم و به صورت رقابتی و با حضور و نظارت همه جناح ها و احزاب، برگزار شود، عالی ترین عرصه حضور مردم در مشارکت سیاسی و مهم ترین مجرای تحقق حاکمیت ملت است.
اما آنچه تاسف آور است گره زدن تبلیغات انتخاباتی به مقدسات است. گاهی دیده می شود برخی، با نام دین و قرآن و اسلام و امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه ـ مردم را به رای دادن فرا می خوانند و به طوری که گویا از طرف خود حضرت حجت آمده اند، می گویند : "حضور در انتخابات خبرگان، واجب شرعی و اجرای فرمان امام زمان است." یا : "امام زمان منتظر حضور مردم در انتخابات است." یا : "شرکت در انتخابات، کمک به امام زمان است." یا : "رای دادن واجب عینی است." یا : "ملت ایران اگر از حضور در رای گیری ها سربلند بیرون آید کافی است برای اینکه حضرت حجت ظهور کند."
به راستی انسان از شنیدن این سخنان انگشت به دهان می شود که انتخاب افرادی برای خبرگان و مجلس شورای اسلامی چه ارتباطی با اسلام و ظهور امام زمان دارد؟!
لذا به عنوان وظیفه دینی و حوزوی و به قصد دلسوزی برای اسلام و امام غایب مظلوم، لازم می دانم نکاتی را یادآور شوم:
۱ . شرکت در انتخابات آزاد در همه دنیا یک امر عقلایی است و مردم برای انتخاب رییس جمهور یا نمایندگان با معیارهای عقلی به پای صندوق ها می روند و نمایندگان مورد نظر خود را برمی گزینند و هیچ کجای دنیا در انتخابات هرگز از دین آن مردم مثل مسیحیت و یهودیت و اسلامیت مایه نمی گذارند.
اتفاقاً در زمان مشروطه که برای نخستین بار مجلس و انتخابات در ایران پایه گذاری شد، با وجود این که علمای بزرگی هم در آن شرکت داشتند، جایی نوشته نشده نام مبارک امام زمان و دیگر مقدسات را به رای دادن مردم پیوند زده باشند.
۲ . این که برخی اسلام، امام زمان، ظهور حضرت و حتی ناموس مردم را به رای دادنِ مردم، گره می زنند، اگر احیاناً نمایندگان برگزیده به خوبی عمل نکردند و یا کارایی لازم را نداشتند؛ آیا این شعارها ضربه به اسلام و دین و اعتقادات مردم نمی زند؟ و آن ها را بدبین نمی کند؟ آیا بهتر نیست برای این چند روزه دنیا بیش از این بار خود را سنگین نکرده و در پیش گاه تاریخ و خداوند مسئول نباشند.
۳ . آیا سزاوار نیست به جای این گره زدنِ انتخابات به مقدسات، خدمات چهار ساله نمایندگان اخیر مجلس شورای اسلامی را مطرح کنند و به مردم نشان دهند و یادآور شوند که نمایندگان شما ـ با این حقوق و مزایای سرسام آوری که از بیت المال دریافت کرده اند ـ، چه گل و گل هایی در چهارسال اخیر به سر مردم زده اند و چه مشکلاتی از سر راه مردم برداشته و چه آسایشی برای مردم به ارمغان آورده اند و کجا و در چه موردی در دفاع از خواسته های مردم سینه سپر کرده و کدام مصوبه ای برای ارزانی و رفع تورم و رکود به تصویب رسانده اند. همین طور نمایندگان خبرگان با این هزینه ای که برای انتخابشان شده است، در این هفت سال در راستای وظیفه شان چه کاری انجام داده اند؟
بنابراین چه بهتر بود آقایان برای ترغیب مردم به رای دادن، به جای استفاده از اسلام و امام زمان (عج)، اگر خدماتی برای مجلسین متصوراند به سمع و نظر مردم می رساندند، تا مورد توجه قرار گیرد.
اگرچه آنقدر در این سال های اخیر، افراد نورچشمی آرای مردم را بی ثمر و بی خاصیت بلکه به هیچ گرفته اند و روی آن مانور هم داده اند و کسی هم جلوی آنان را نگرفت، و نیز همان طور که همه شاهد می باشیم، تورم کمرشکن و رکود سرسام آور آن چنان گریبان جامعه را گرفته و همچنین برخوردهای تند با مردم صورت گرفته که، حتی با ذکر آن خدمات هم، به نظر نمی رسد تاثیری در حضور افرادی که قصد شرکت در انتخابات را ندارند، داشته باشد.
و السلام علی من اتبع الهدی
فریادِ درون
@smnazemzade
✳️ با هزینه گزاف، اجلاسیه بین المللی گرفته اند و منبری ها را از گوشه و کنار کشور و دنیا جمع کرده اند بعد می خواهند در مورد چه صحبت کنند بنظرتان؟
به کدام بحران جامعه بپردازند؟
به کدام پرسش های تازه پاسخ دهند؟
برای کدام مشکل نسخه و راه حل ارائه دهند؟
برای بازیابی نهاد دین در ایران امروز چه ایده ای دارند؟
هیچ کدام. همایش بین المللی گرفته اند که به صورت علمی در مورد پیراهن اباعبدالله,. ع. بحث کنند و نظرشان را در مورد زمینه سازی ظهور بفرمایند و همچنین از همایش شیرخوارگان گزارش بشنود!
خب فرض کن تکلیف پیراهن را مشخص کردی، بعدش چه؟ الان چه فایده ای دارد برای اسلام؟
برای تعیین تکلیف پیراهن حضرت اباعبدالله. ع. دور هم جمع می شوند اما از عللی که سیدالشهدا بخاطر آن خروج کرد و امروز در جامعه ما بسیاری از آن مناسبات احیا شده اند، تغافل می کنند!
اگر کسی بخواهد یکی از علل افول روحانیت شیعه را دريابد، نگاه کردن به ترکیب این همایش های بیهوده مفید است.
روحانیتی که کمتر نسبتی با جامعه و بحران های در هم تنیده آن دارد و برایش رنج مؤمنین و مسلمین، مسئله نیست. برایش شکم بارگی قلیل و گرسنگی کثیری مسئله نیست!
....
....
@Falaakhon
🎯 چشم باز می‌کنی و می‌بینی عضو یک فرقه شده‌ای
🔴 مالی دِکتِر دانشگاهش را که تمام کرد، از شهر و شلوغی خسته بود و می‌خواست مدتی در روستایی آرام و زیبا زندگی کند. از قضا پیرمرد مزرعه‌داری را یافت که به کسی نیاز داشت تا از حیواناتش مراقبت کند. مالی آن کار را پذیرفت و واقعاً از زندگی در روستا لذت میبرد. بااین‌حال اندک اندک فهمید که پیرمرد مهربان صاحب مزرعه، عقاید غریبی دارد. پیرمرد خودش را شمنی می‌دانست که پنج‌هزار سال عمر کرده و می‌تواند با تمرکز وضعیت آب‌و‌هوا را تغییر دهد. تعدادی هوادار سینه‌چاک هم داشت که گاهی به مزرعه می‌آمدند و طبل می‌زدند و سرود می‌خواندند.
🔴 عقاید پیرمرد آزاری برای او نداشت، تا آنکه یک‌بار آنفلونزای سختی گرفت و محتاج مراقبت پزشکی شد. اینجا بود که دوران دوری و دوستی او و شمن به پایان رسید. شمن اعتقادی به پزشکی مدرن نداشت و می‌خواست با به‌صدا درآوردن زنگ‌هایی دور سر او، درمانش کند.
🔴 مالی مخالفتی با پیرمرد نکرد. شمن زنگ‌هایش را به صدا درآورد و او هم بعد از چند روز بهبود پیدا کرد. اما سؤالی بزرگ در ذهنش به وجود آمد: چطور این‌قدر راحت به عقاید مردی که هیچ اعتقادی به او نداشت، تن داده بود؟ بعدها که بیشتر دربارۀ مسئلۀ «فرقه‌ها» و «رفتار فرقه‌ای» مطالعه کرد، متوجه شد در واقع این سوال، پرسشی بسیار اساسی است. فرقه‌ها چطور اعضای جدیدشان را جذب می‌کنند؟ چه می‌شود که آدم‌ها راضی می‌شوند حرف‌های عجیب‌و‌غریب رهبران فرقه‌ای را بپذیرند و دستوراتشان را اجرا کنند؟
🔴 فرقه‌ها ممکن است از طیف وسیعی از روش‌های مختلف برای متقاعدکردن افراد به انجام‌دادن کارهایی که به آن اعتقادی ندارند، استفاده کنند. فرقه‌ها برای این منظور از ادب و تواضع، عادت یا مهربانی استفاده می‌کنند. همچنین با منزوی‌کردن، بیمارکردن (بعضی از فرقه‌ها با محدودکردن رژیم غذایی اعضا یا دواخورکردنشان آنها را عمداً مریض می‌کنند) و یا کارهایی مثل مراقبه یا تنفس سریع و عمیق، وضعیت ذهنی اعضایشان را تغییر می‌دهند، حتی گاهی از سرزنش و تنبیه هم استفاده می‌کنند.
🔴 برای همۀ ما گاهی پیش می‌آید که نیاز داشته باشیم دیگران را متقاعد کنیم تا با ما موافقت کنند، یا گاهی نیاز داریم دیگران را تشویق به همکاری و اتحاد کنیم، اما فرقه‌ها این نوع خاص از تعامل انسانی را به حد افراط می‌کشانند.
🔴 فرقه‌ها نه همه شبیه هم‌اند و نه هر فرقه درطول زمان ویژگی‌هایش ثابت می‌ماند. عنصر کلیدی فرقه یک رهبر خودکامه و سوءاستفاده‌گر است. بااین‌حال، بسیاری از جنبش‌های سیاسی، کسب‌وکارها و گروه‌های کنشگری نیز چنین رهبرانی دارند. این نوع شباهت خانوادگی بین فرقه‌ها را می‌توان در مؤسسه‌های تعاونی، استارتاپ‌ها یا گروه‌های سیاسی نیز مشاهده کرد. در واقع، حتی ممکن است یک دوستی ساده در دانشگاه نیز به رابطه‌ای بهره‌کشانه منتهی شود که در آن یک طرف، طرف مقابل را مورد سوء استفاده قرار دهد.
🔴 مهم است بدانید که وقتی وارد سازوکار یک فرقه می‌شوید، معمولاً احساستان این است که وارد چیزی بسیار تحسین‌برانگیز شده‌اید. فرقه‌ها میل ما به ارتباط عمیق با دیگران و حقیقت‌جویی را سیراب می‌کنند و دقیقاً به همین علت است که راضی می‌شویم دست به کارهایی بزنیم که برای دیگران و حتی خودِ بیرون از فرقه‌مان نیز باورنکردنی باشد. همانطور که آنچه باعث شده بود مالی دِکتِر برای درمان آنفلونزایش به صدای زنگ رضایت دهد، نه عقاید عجیب آن صاحب مزرعه، که عطوفت و مهربانی و توجه‌اش بود.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب « همین شما و دوست عجیب و کاریزماتیکتان هم ممکن است یک فرقه باشید» که در شمارۀ بیست‌ویکم فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۱۲ دی ۱۴۰۲ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ مالی دِکتر است و بابک حافظی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخه کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://B2n.ir/w35629
🔊فایل صوتی
ناصر_مهدوی
🔹ایرانیان کهن به روشنایی و شادمانی عشق می‌ورزیدند و بر این باور بودند که حتی طولانی‌ترین شب‌ها نیز به پایان خواهد‌رسید و دست اهریمنان از آزار و ستمگری کوتاه خواهد شد ۰
🔹شب یلدا گرامی‌داشت امید و سرزندگی بود و پس از قرنها هنوز چنین سنت نیکویی برایمان به یادگار مانده است
.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @kanoon_neshan
🆑کانال سخنرانی ها
🌹
📌از سراب تا سرچشمه: سیر مولانا از توهم تا واقعیت (قسمت دوم)
🔰سخنران: استاد مصطفی ملکیان
🔰8 مهرماه 1394
@Sorooshemewlana
◀️ گنج کنیسه | خطبه فدکیه
🔴از کوچه‌پس‌کوچه‌های قاهره تا دانشگاه کمبریج؛
کشف گنجینه‌ای نفیس در کنیسه یهودیان، اسراری از اولین دهه اسلام را فاش می‌سازد.
صفحاتی که قرنها در سکوت خویش خفته بودند، حالا حکایت مظلومیت حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها و امیر مؤمنان علیه‌السلام را به گوش جهانیان می‌رسانند.
☑️ نسخه با کیفیت این برنامه را در یوتیوب فطرس مدیا ببینید
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
📢 فطرس‌مدیا :: جایی برای دانستن
🌐 @fotrosmediatv
◀️ عدالت و رفاه یا ظلم و فقر
✍️ مسعود امامی
✅ چرا بسیاری از مردم در سرزمینی که سرشار از منابع طبیعی و انسانی است باید گرفتار فقر و عقب‌ماندگی باشند؟
✳️ این پرسش را می‌توان از زوایای مختلف پاسخ داد. امام علی (ع) نیز پاسخی تامل برانگیز به این پرسش داده است. به زعم او، فقر و نیازمندی مردم در چنین جامعه‌ای، نتیجه فقدان عدالت در آن جامعه و حاکمیت نظام ظالمانه بر مردم است؛ زیرا «اگر عدالت در جامعه‌ای برقرار شود مردم بی‌نیاز می‌گردند»؛ «لَوْ عُدِلَ فِي النَّاسِ لَاسْتَغْنَوْا» (کافی، ج1، ص542). پس اگر شاهد فقر و تنگدستی در جامعه‌ای که سرشار از منابع طبیعی و انسانی است می‌باشیم، باید علت آن را در نظام ظالمانه حاکم بر آن جامعه جستجو کرد.
✅ چگونه برقراری عدالت، سبب رفاه و بی‌نیازی مردم می‌گردد؟
✳️ پاسخ این پرسش را هم امام علی (ع) داده است. به فرموده او «عدالت حقیقتی است که به سبب آن هر چیزی در جایگاهی که شایسته آن است قرار می‌گیرد»؛ «الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا» (نهج البلاغه، ص553).
پس اگر از منابع طبیعی و انسانی به درستی استفاده شود و ثروت‌های عمومی در جای مناسب هزینه گردد و مدیران به شایستگی برگزیده شوند و اداره امور به متخصصان واگذار گردد، عدالت در آن جامعه حاکم خواهد بود و در نتیجه مردم در رفاه و آسایش به‌سر خواهند برد.
✅ تردید نباید کرد که در جامعه‌ای که گرفتار انواع بحران‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، بین‌المللی و زیست محیطی است، عدالت، نایاب‌ترین گوهر، و ستم و بی‌داد، شایع‌ترین نکبت است.
@islamjomhoriat
🔴شاخص‌های دینداری
🔺 اعتماد ۱۷ آبان ۱۴۰۲
✍️عباس عبدی
🔘چندی پیش دو تن از آقایان مستندساز نزدیک به جریان اصول‌گرایی، تقاضا کردند که با توجه به نوشته‌هایم در باره مسأله دینداری، گفتگویی تصویری در باره «وضعیت دینداری در ایران معاصر» داشته باشم تا در مستندشان از آن استفاده کنند. طبیعی است که معیارهای من برای دینداری یک مردم متفاوت از مصاحبه‌کنندگان محترم بود احتمالاً این مسأله قدری برای آنان نامتعارف بود.
🔘البته معیارهای آنان شامل مناسک و عزاداری‌های متعارف مثل محرم، اربعین و امثال آن می‌شد که به لحاظ علمی رد نمی‌کنم، ولی این معیارها جهان‌شمول است. اگر از منظر امیل دورکیم به ماجرا نگاه کنیم، طبعاً اینها مصداقی از گرایش یا فرهنگ و رفتار دینداری است، همچنان که در توتمیسم(نوعی از بت‌پرستی) نیز مناسک دینی وجود دارد. ولی اگر از منظر اسلامی نگاه کنیم، سنجه‌های دینداری براساس آنچه که به مفهوم عام پذیرفته شده و شامل توتمیسم هم است، تعیین نمی‌شود؛ بلکه براساس آنچه که در اسلام آمده است باید نظر داد.
🔘اگر یک محقق خارجی این سنجه‌ها را می‌گفت پذیرفتنی بود ولی از مدعی طرفدار اسلام محمدی پذیرفتنی نیست و مناسک مورد تأیید اسلام، همان نماز، روزه و حج هستند به علاوه سایر فروع دین که شکل مناسکی ندارند.
🔘با این حال یکی از نمودهای مهم که بازتابی از تعلقات دینی است را در نام‌گذاری کودکان می‌توان دید. آمارهای ۵ سال اخیر منتشر نشده است ولی من در مطالعات قبلی خود سیر تحول گرایش به دینداری را از خلال تحول نام‌گذاری نشان داده‌ام که از حدود سال ۱۳۶۳ سیر کاهنده‌ای دارد و فقط در دوره اصلاحات این مسیر به نحو ملموسی افزایشی شد. اکنون در این یادداشت می‌کوشم که با توجه به اطلاعات موجود در باره یکی از استان‌های کشور، ابعاد این پدیده را قدری بشکافم.
🔘اطلاعات ۵۰ نام اول دختران و پسران در کل کشور در سایت ثبت احوال از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۶ در دسترس است. در سال ۱۳۸۰ هر ۱۰ نام اول پسران و ۹ مورد از نام‌های دختران مذهبی بودند. در نام‌های دختران از ۵۰ نام پرکاربرد حدود ۲۷ مورد نام‌های مذهبی بودند عموماً در رتبه‌های بالا قرار داشتند. در مورد پسران نیز ۳۷ نام از ۵۰ نام اول مذهبی بودند که ۱۳ مورد نام‌های غیرمذهبی نیز عموما در رتبه‌های پایین قرار داشتند.
https://telegra.ph/%D8%B4%D8%A7%D8%AE%D8%B5%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1-11-07
مسئلۀ فلسطین فقط مسئله‌ای «تاریخی» یا «رسانه‌ای» نیست. مسئله‌ای «الهیاتی» نیز هست. آنچه امروز فراموش می‌شود و در تحلیل‌ها کمتر به آن توجه می‌شود وجه الهیاتی مسئلۀ فلسطین است. اسرائیل رژیمی عمیقاً مذهبی است، بناشده بر الهیاتی معین. اگرچه تنش میان یهودیان سکولار، یهودیان قائل به تداوم آوارگی و یهودیان قائل به دولت‌سازی هرگز پایان نیافته است، اما یکی از مهم‌ترین مبانی «دولت‌سازی» در اسرائیل خوانشی معین از «الهیات یهود» است، شاخه‌ای از «صهیونیسم». این خوانش که تقریباً همزمان با معاهدۀ وست‌فالی و تکوین دولت-ملت‌ها با نظریه‌پردازی خاخام‌هایی چون اسحاق کوک در الهیاتِ یهود ایجاد شد، چرخشی اساسی در الهیات یهود ایجاد کرد. آموزه‌های الهیاتی رنج و پراکندگی و انتظار برای ظهور منجی برای قوم پراکندۀ یهود، بدل به زمینه‌سازی برای ظهور منجی از جمله با بازگشت به سرزمین اسرائیل و تشکیل دولت در آن شد.
این چرخش الهیاتی، تشکیل دولت یهودی در سرزمین‌هایی معین را بخشی از فرآیندی می‌داند که یهودیان طبق آن از گناهان خود پاک می‌شوند و شایستۀ لطف الهی و آمادۀ پذیرش منجی می‌شوند. یهودیان گناهکار که مطابق با الهیات ارتدوکس یهود می‌بایست رنج پراکندگی را تحمل کنند تا مورد بخشایش خدا قرار گیرند، با این چرخش الهیاتی باید دولت بسازند تا راه رستگاری را طی کنند، دولتی با مذهبی معین در سرزمین‌هایی معین. یهودیان سکولاری مانند هرتزل نیز با نگارش کتاب «دولت یهود» ایدۀ تشکیل دولت یهودی را هم‌گام با چرخش الهیاتی در یهودیت پیش بردند.
یکی از بنیادهای الهیاتی دولت اسرائیل، تشکیل دولتی مذهبی در سرزمینی یکپارچه در انتظار ظهور منجی است و همین ایده از حیث الهیاتی از مهم‌ترین موانع صلح در فلسطین اشغالی است. فراموش نکنیم یگانه نخست‌وزیر ترورشدۀ اسرائیل یعنی اسحاق رابین را یهودی ارتودکس اسرائیلی‌ای به نام ایگال عمیر، به جرم امضای معاهدۀ صلح با فلسطینی‌ها(مشهور به پیمان اسلو) ترور کرد. چون تشکیل کشور مستقل فلسطینی با الهیات صهیونیسم مغایر است. اسرائیل هرگز حتی به مفاد همان توافقات نیم‌بندِ خود با فلسطینی‌ها عمل نکرده است، همانطور که قطعنامه‌های سازمان ملل برایش کاغذپاره‌ای بیش نبوده است.
▪️برشی از یادداشت «در دفاع از فلسطین: علیه فراموشی تاریخ و الاهیات»
به قلم دوست گرامی‌ام آرمان ذاکری
که چند روز پیش و در ادامه‌ی موج جدید خالص‌سازی ایدئولوژیک هیئت علمی دانشگاه‌ها [بخوانید: ادامه‌ی تصرف عدوانی نهاد دانشگاه و اخته‌سازی علوم اجتماعی دانشگاهی با حذف چهره‌های علمیِ مؤلف، باایده و منتقد و جایگزین‌سازی عناصر خنثی و محافظه‌کار یا آنها که مهم‌ترین و تنها امتیازشان وفاداری به سیستم حاکم است] از دانشگاه اخراج شد.
متن کامل یادداشت را در وب‌سایت انجمن جامعه‌شناسی ایران می‌توانید بخوانید.
@mohsenhesammazaheri
🩸تمدن یهودی و یهودی‌سازی فعلی تمدن در شرق و غرب جهان که پس از زدودن ارزش‌ها از جوامع در پی برکندن آنها از قلوب است، آیا برای عطوفت و شرافت در رفتار دیگران جایی باقی گذاشته است؟
— سیدموسی صدر، ۱۹۷۷/۷/۱۵
#برای_انسان_گرد_آمده_ایم
🆔@imammoussasadr
🎞اظهارات ربّی داوید فلدمن در کانادا
اختلاف میان مذاهب نیست که باعث این تعارض و کشمکش شده. دولت اسرائیل بازتاب‌دهنده و نمایندهٔ همهٔ یهودیان نیست و مطمئناً بازتاب‌دهندهٔ دین یهود هم نیست. مطابق دین یهود، همهٔ این اعمال جنایت است و ممنوع. اصول اعتقادات یهود می‌آموزد که یهودیان براساس حکم الهی در تبعید به سر می‌برند. ما حتی از تشکیل حکومت برای خودمان منع شده‌ایم، خصوصاً اگر این کار همراه شود با کشتن و دزدی و ظلم به کل مردم. اینگونه حکومت تشکیل دادن نه‌تنها، برطبق قوانین بین‌المللی، جنایت است، بلکه نقض واقعی یهودیت است و هنوز هم کسانی که نمی‌خواهند از دین یهود پیروی کنند از همان دین برای توجیه جنایاتشان سوءاستفاده می‌کنند، جنایاتی که در یهودیت حرام و ممنوع است.
علت اصلی جنایتکارانه بودن اشغال آنان این است که به همهٔ مردم ظلم می‌شود. ما باید به این اشغال به‌طور کامل پایان دهیم.
اگر مردم از من توصیه بخواهند، می‌گویم که رهبران اسرائیل باید فردا صبح از خواب بیدار شوند و از کنست خارج شوند و این سرزمین را به مردم بومی بازگردانند. در این صورت، من صلح را تضمین می‌کنم.
📍ترجمهٔ اختصاصی کانال الهیاتیک
@elahiatik
ماهنامه ی کوچه
(منتشر شد )
🔮عنوان :
جامعه مدنی
🍃🌸 با مقالاتی از اساتید :
🔹 سید علی محمودی
🔹 فرید یحیایی
🔹مینو مرتاضی
🔹مهدی معتمدی مهر
🔹علی نوری و.....
با تشکر ویژه از موسسه حجم( حامیان جامعه مدنی) که در این شماره از کوچه،مشفقانه مارا یاری کردند🙏🙏
#دکتر_داود_فیرحی #رحلت_پیامبر #شهادت_امام_حسن(ع)
⚫️ رحلت پيامبر و بحران‌هاي جامعه اسلامي
دولت رانتیر و فساد سیستماتیک
گزیده‌ای از اظهارات دکتر فیرحی در مصاحبه امروز ایشان با روزنامه اعتماد؛
🔹عاشورا نيز براي ما مانند مساله سقيفه، مساله غدير و مساله غيبت امام عصر (عج) جزئي از نقطه‌هاي عطف تاريخ اسلام است كه در فرهنگ ما مرتبا مورد بازتفسير قرار مي‌گيرند. حوادثي از اين دست انگار تاريخي نيستند بلكه مسائلي به غايت زنده‌اند.
🔹همين كه كسي بخواهد در مورد مسائل كلان سياست در كشور ما تامل كند، ناگزير از آن خواهد بود كه تكليف خودش را با نقاط عطف تاريخ اسلام روشن كند.
تاريخ، ماهيت يك جامعه را تغيير نمي‌دهد و تنها مي‌تواند چهره‌هاي آن را عوض كند.
🔹غنيمت مساله به شدت مهمي است. غنايم آن زمان به هيچ وجه با درآمدهاي منابعي مثل نفت اصلا قابل مقايسه نيست. يعني بهره اين غنايم براي حكومت اسلامي خيلي خيلي بيشتر از آن چيزي بوده است كه امروز عايد كشورهاي صاحب نفت مي‌شود.
🔹وقتي به زمان خلافت يزيد هم مي‌رسيم دقيقا امام حسين مي‌خواستند بر همين مبنا عمل كنند. يعني ايشان اين حق را براي خودشان قائل بودند كه بيعت نكنند.
🔹نويسنده كتاب «حياة الصحابه» مي‌گويد كه روش تقسيم غنايم خليفه اول ادامه سنت پيامبر بوده است.
بعد از رحلت پيامبر قدرت در مدينه باقي ماند اما اين قدرت ديگر نه بر اساس سنت مدني بلكه بر اساس سنت مكي اداره مي‌شود.
🔹كار ديگر خليفه دوم مساله «تنصيف» بود. بر اساس آن وقتي يكي از صحابه از دنيا مي‌رفت اموال او را نصف مي‌كردند؛ نصف آن به دولت و نصف ديگر به وارثان‌اش تعلق مي‌گرفت. همين اصل بعدها به دست معاويه افتاد و به خيلي جاهاي ديگر آن را تسري داد. مثلا اگر يك دولتمردي در حكومت معاويه عزل مي‌شد يا تصميم مي‌گرفت با او همكاري نكند، مي‌گفت اين فرد به لحاظ سياسي مرده است و بايد اموال او مشمول اصل «تنصيف» شود. در واقع يكي از تضمين‌هايي بود كه افراد را مجبور مي‌كرد تا آخر با او بمانند.
🔹مهم‌ترين شرط شوراي شش نفره براي امام علي، حفظ همان ساز و كاري بود كه بر اساس فرمول خليفه دوم براي تقسيم غنايم و پست‌هاي سياسي و قضايي در جامعه اسلامي رواج پيدا كرده بود.
🔹مساله تقسيم غنايم با اين شيوه وقتي اهميت بيشتري پيدا مي‌كند كه توجه داشته باشيم غنايم از زمان خليفه دوم حجم بسيار بالايي پيدا مي‌كند. چرا كه امپراتوري‌هاي بزرگي مثل ايران و رم در حال زوال هستند و ثروت آنها در حال جاري شدن به سمت دولت اسلامي است. علاوه بر اينها دو دولت كوچك «حيره» و «غسان» كه يكي وابسته به امپراتوري ايران و ديگري به امپراتوري رم بود نيز ثروت‌شان به مدينه سرازير مي‌شد.
متن کامل این گفت‌وگو را در صفحات ۷ و ۱۴ روزنامه اعتماد تاریخ ۱۳۹۷/۷/۱۵
/channel/andishedinimoaser
دمی با قرآن
🖋دکتر عمران رحیمی فر
به مناسبت ماه مبارک رمضان برخی آیاتی که موید اعجاز علمی قرآن عظیم هستند را در چند یادداشت کوتاه تقدیم نگاه پرمهرتان می کنم .
۱-خداوند متعال در سوره بقره پشه را مثال زده است و می فرماید:
«ان الله لا یستحیی ان یضرب مثلا ما بعوضه فما فوقها...»
خداوند شرم نمی کند از اینکه پشه را مثال بزند و چیزی که روی آن است....
در بیشتر ترجمه ها فما فوقها را چیزی بزرگتر از پشه معنی کرده اند زیرا چیزی روی پشه ممکن است نامفهوم باشد و نتوان آن را درک کرد!!
به قول معروف پشه چیه تا چیزی رویش باشد!!
اما حقیقت دارد، موجوداتی ذره بینی به نام میت mite روی بدن پشه زندگی می کنند و از خون پشه تغذیه می کنند. این اکتشاف علمی در دوره جدید و توسط علم مدرن روز انجام شده است و این مطالب یکی از مصادیق اعجاز علمی قرآن عظیم است و پاسخی به کسانی است که می گویند قرآن را خود محمد صلی الله علیه و آله گردآوری کرده است و از جانب خدای رحمان وحی نشده است!!
اگر چنین است محمد کی تاریخ نشان داده است که «به مکتب نرفت و خط ننوشت» چگونه ۱۴قرن قبل مطلبی را بیان نموده است که علم نوین آن را به تازگی کشف کرده است ؟؟
پس این مطلب تایید می کند که قرآن عظیم معجزه جاوید پیام آور اسلام است و از طرف خداوند متعال بر قلب آن حضرت وحی شده است.
✅آیا ظهور حضرت حجت، نزدیک است؟
✍ ابوالفضل طریقه‌دار
۱. «همه قواعد ظهور رخ داده و سال ظهور نزدیک است. یک آمار بکش و نموداری روی تخته رسم کن، قدرت دشمن و شکست او را در مقابل ما در نظر بگیر، آن گاه می‌توانی سرانگشتی حساب کنی و وقت ظهور را درک کنی. خدا شاهده که ظهور، قابل پیش‌بینی است».
مطالب فوق از آقای پناهیان است که در شب عاشورای سال۱۳۹۱ در بیت رهبری و در حضور ایشان گفت.
۲. مرحوم آیت‌الله ناصری اصفهانی هم در کلیپی از مرحوم آیت‌الله بهجت نقل می‌کند:« [ظهور نزدیک است، به طوری‌که] مسن‌ترها هم ظهور را درک می‌کنند». اکنون حدود پانزده سال از فوت آیت‌الله بهجت می‌گذرد و ظهور اتفاق نیفتاد.
۳. آقای شادی فقیه در کتاب« احمدی‌نژاد و انقلاب پیش‌رو» می‌نویسد:« ظهور امام زمان بسیار نزدیک است، اصلا ظهور اتفاق افتاده و احمدی‌نژاد، یکی از رهبران ارتش امام زمان است». وی این کتاب را در زمان ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد به زبان عربی نوشت، با نام« احمدی‌نجاد و الثوره العالمیه المقبله». انتشارات دارالعلم، بیروت۲۰۰۶.
۴. « احمدی‌نژاد، همان شعیب‌بن‌صالح است و دهه هشتاد، دهه ظهور و قیام حضرت حجت است». این مطلب از آقای دکتر سید حسین سجادی است در کتاب« دهه هشتاد، دهه ظهور» انتشارات هاتف، مشهد.
۵. « ظهور صغری رخ داده و به‌زودی، ظهور کبری رخ خواهد داد ( ابطحی، ملاقات با امام زمان،ص۱۰)
۶. « ظهور امام مهدی(بسیار نزدیک است) و در ادامه حکومت مقام معظم رهبری، امام خامنه‌ای است».( حجت‌الاسلام میرحاجتی، امام جمعه موقت اهواز، مشرق نیوز، تیرماه ۱۳۸۰). ایشان در ادامه، داستانی را از یک پیشگو در همین باره نقل می‌کند.
۷. در دوره قاجاریه نیز این ادعا بود که ظهور سلسله قاجاریه، نشانه نزدیکی ظهور قریب‌الوقوع حضرت حجت است. محمد علی باب، در همین دوره ادعای امامت کرد
۸. پانصد سال پیش وقتی دولت صفویه بر سر کار آمد، برخی عالمان آن روزگار، این دولت را متصل به قیام امام مهدی می‌دانستند. در زمان شاه تهماسب( دومین سلطان صفوی) یکی از علما به نام طوسی، با محاسبات نجومی و تطبیق بعضی روایات، رساله‌ای نوشت و با قاطعیت گفت: ظهور حضرت مهدی در روزگار همین شاه تهماسب رخ می‌دهد.( از شیخ صفی تا شاه صفی، ص۸۰).
۹. هشتصد سال پیش، یاقوت حموی، جغرافی‌دان مشهور نوشت:« در شهر کاشان، مردم هر روز، سپیده‌دم به بیرون شهر می‌روند و اسب زین کرده‌ای را هم با خود می‌آورند تا حضرت در صورت ظهور بر آن سوار شود».
(معجم‌البلدان،ج۴،ص۲۹۷).
۱۰. در قرن ششم هجری، برخی از سربداران سبزوار نیز ظهور را بسیار نزدیک می‌دانستند، لذا هر روز در هوای گرگ‌و‌میش، اسب مجهزی را آماده می‌کردند و به تپه‌های اطراف شهر می‌رفتند تا وقتی امام ظهور کرد بر آن بنشیند.(اسمیت، خروج و عروج سربداران، ترجمه آژند،ص۹۱).
مطلب در این باره، فراوان است. اما معمولا منتظران معتدل، اعتقاد دارند که: حضرت ولی‌عصر، دوازدهمین پیشوای ما و ذخیره الهی است و دور یا نزدیک بودن ظهور ایشان را هیچ‌کس نمی‌داند و اساسا دنبال کردن پندار نزدیک بودن ظهور، نتایج ناگواری دارد، چون اولا: اعتقاد مردم را به مهدویت، سست می‌کند. ثانیا: مسئولان کشور را به وادی پندار میبرد. ثالثا: مدعیان مرتبط با ظهور، فراوان می‌شوند.
.
چند روز قبل، در یکی از سمینارها و جلسات کاری با همکاران و روان درمانگران کانادایی در محل کارم، « روز جهانی یادبود هولوکاست» گرامی داشته شد و دربارۀ ظلمی که بر یهودیان در اردوگاه آشویتس و جنگ جهانی دوم رفته سخن رفت.
تامل برانگیز بود که یکی از همکاران کانادایی، پس از سخنرانی دو سخنران، به نحو سوالی و اعتراضی گفت که البته آنچه بر یهودیان رفته، دهشتناک و تکان دهنده است و سخت در خور محکوم کردن؛ اما آیا این ظلم فقط بر یهودیان رفته است؟ در آمریکای شمالی، ما با ساکنان بومیِ کانادا و امریکا، شبیه این کار را طی یکصد سال گذشته نکرده ایم؟ تاثیرات آن فاجعه که از جنس نسل کشیِ فرهنگی بوده، بر نسلهای بعدی همچنان ادامه ندارد؟ چرا در این باب خیلی کمتر در رسانه ها و میان خودمان سخن می گوییم؟ و بعد اضافه کرد: آنچه بر فلسطینیان طی ماه های اخیر رفته، مصداقی از نسل کشی نیست؟ آیا نباید به همان اندازه که دربارۀ ظلمی که بر یهودیان رفته حساسیت می ورزیم، نسبت به ظلمی که بر فلسطینیان می رود، حساس باشیم و سخن بگوییم؟ آیا این نگاه و نگرشِ ما، ته ماندۀ میراث استعمارِ تبعیض آمیز میان ما نیست؟...
در دل و بر زبان او را تحسین کردم و جسارت و حریت اش را ستودم و آرزو کردم عِده و عُدّه ساکنان اروپا و آمریکای شمالی که اینگونه منصفانه و جامع الاطراف به وقایع پیرامونی می نگرند، رو به فزونی باشد.
سروش دباغ
🎞 ریشۀ نام قرآنی «عیسی»
🟣 کاری از کانال یوتوبی religionforbreakfast | با زیرنویس فارسی از انعکاس
✅ قرآن وقتی می‌خواهد از قصۀ پسر مریم حرف بزند، او را «عیسی» می‌نامد: «ذٰلِكَ عِیْسَى ابْنُ مَرْیَمَۚ-قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِیْ فِیْهِ یَمْتَرُوْنَ.» اما نکته‌ی عجیب این‌جاست که منابع مسیحی، از جمله انجیل‌ها، او را نه «عیسی» بلکه «یشوعا» صدا زده‌اند. و اینجا زادگاه یک معمای کهن است.
☑️از قدیم، قرآن‌پژوهان همواره می‌پرسیدند که پس قرآن نام «عیسی» را از کجا آورده؟ آیا قرآن اولین جایی بوده که این نام را برای اشاره به «یشوعا» استفاه کرده است؟ از مدت‌ها پیش، برخی مسیحیان در جدال با مسلمان‌ها به این پرسش‌ها اشاره کرده‌اند و حتی گاهی نتیجه گرفته‌اند که استفاده از کلمه‌ی «عیسی» به جای «یشوعا» یکی از خطاهای قرآنی است.
✅ این پرسش همچنان زنده بود تا اینکه سال ۲۰۱۹ کشف تازه‌ای رخ داد. احمد الجلاد زبان‌شناس و کتیبه‌شناسی بود که همراهِ کاوشگرانی در صحرای سیاه، جایی بین اردن و سوریه، سنگ‌نبشته‌ای صفایی پیدا کرد که به قرن چهارم میلادی برمی‌گشت. (در این ویدیو، الجلاد از اين کشف ارزشمند خبر می‌دهد.) #احمد_الجلاد مدعی بود که این سنگ‌نبشته می‌تواند شاهد جدیدی برای حل معمای نام عیسی باشد. او ادعایش را در مقاله‌ای که سال ۲۰۲۱ منتشر کرده پرورانده است.
☑️احمد الجلاد می‌گوید که نویسندۀ این سنگ‌نبشته یک فردِ مسیحی عرب‌زبان است که نام خدای خود را با حروف «ع ـ س ـ ی» به خط صفایی حک کرده است. او معتقد است که این نام همان «عیسی» است که به مسیح اشاره دارد. بدین‌ترتیب، این سنگ‌نبشته می‌تواند نشان بدهد که در عربستانِ پیش از اسلام نیز نام «عیسی» وجود داشته و بعضی از مسیحیانِ این منطقه، مسیح را به این نام می‌خواندند.
✅ در این ویدئو، احمد الجلاد توضیح می‌دهد که چگونه این سنگ‌نبشته می‌تواند به حل معمای کهنه‌ی نام «عیسی» کمک بکند و چرا این نام برای مسیح به کار گرفته شده است.
#انعکاس_یافته‌ها
@inekas
قرآن زیباست: سماع واژه و صدا
🍃 چه دلیلی داریم که ثابت کند قرآن وحی الهی است؟ چه شواهدی از تاریخ داریم که اطمینان یابیم آنچه در دست داریم کم و بیش همان است که در عصر پیامبر بود؟ ماهیت وحی چیست، آیا الفاظ قرآن عین وحی‌اند؟ چرا در قرآن زبان انذار اینچنین برجسته است؟ نسبت قرآن با علم و تاریخ چیست؟ آیا احکام شرعی قرآن ابدی هستند؟ اصلا برای وجود خداوند چه دلیلی داریم تا بعد به قرآن برسیم؟
🍃 می‌توان و باید به پرسش‌های اینگونه پرداخت، و در اینجا نیز در حد امکان این پرسش‌ها و پاسخ‌‌هایی برای آنها آمده‌اند. در این میان اما جای افسوس است اگر غافل شویم از نوای آرامی که در بلبشوی اینگونه بحث‌ها و جدل‌ها می‌خرامد، و آن زیبایی و غنای موسیقایی آیات قرآن است. نوایی که به نرمی و آسانی در مقام‌های موسیقایی عربی، ایرانی، ترکی، کُردی و دیگر ملل می‌نشیند.
🍃 نوا و معنا در آیات قرآن درهم‌تنیده‌اند. معنا نوا را می‌پروراند و نوا به معنا جان می‌دهد، و اینگونه در سماع واژه و صدا، آیات قرآن «شفا» و «رحمت» (اسرا: ۸۲) می‌شوند و شنونده را به وادی «عظیم» (حجر: ۸۷) تجلی حق می‌خوانند.
🍃 من مسلمانانی را می‌شناسم که پاسخ روشنی برای پرسش‌های بالا ندارند، اما در مستی و مدهوشیِ نوای زیبای قرآن و پیوند نوا و معنا دل صیقل داده‌اند و پر از عشق و مهربانی و راستی و نیکی شده‌اند. به خود یادآور می‌شوم که قرآن پیش و بیش از آنکه نوشتاری برای خواندن باشد، گفتاری برای شنیدن است.
🍂 استاد احمد مصطفی کامل، قاری بزرگ مصری و متخصص مقامات قرآنی (وفات ۱۴۰۰ شمسی) است که بسیاری از قاریان برجسته‌ی قرآن شاگردیش را کرده‌اند:
در اینجا 👇 او یکی از شاگردانش را به امواج موسیقایی آیه‌ی زیبایی از قرآن می‌سپارد (يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ أَنتُمُ ٱلْفُقَرَآءُ إِلَی ٱللَّهِۖ وَ ٱللَّهُ هُوَ ٱلْغَنِیُّ ٱلْحَمِيدُ - فاطر: ۱۵).
در همین‌باره: تلاوت یک آیه‌ی قرآن در هشت مقام
@farhadshafti
از شب یلدا تا مریم نور دامن
علی طهماسبی
شكستن اين ظلمت را، چراغي ديگر بيافروزيم، چراغي كه شب ما را آبستن خورشيدي نو كند.
در حسابي كه آدمي به دفتر خويش براي زمان تقويمي رقم زده، شب يلدا، طولاني‌ترين شب سال شمرده مي‌شود، شبي كه با همه ظلمت دراز دامن خود، آبستن خورشيدي تازه مي‌شود. و به اين گونه، ايام دگرگون مي‌شود، و خورشيدي كه پيش از آن مدام از عمر روزهايش كاسته مي‌شد و ميدان را به شب مي‌داد، از بامداد روز بعد تولدي تازه مي‌يابد و اندك اندك به عمر روشنايي مي‌افزايد و راه شب را كوتاه‌تر و كوتاه‌تر مي‌كند. همين واقعه‌ي طبيعي، دست مايه‌اي شده براي مضموني اسطوره‌اي، يا پيوند ميان زمان تقويمي و زمان اسطوره‌اي.
شب، هنگام ناديدن بوده است و تاريكي فرصت مناسبي براي دزدي، شبيخون، تجاوز و... اين وقايع انساني در پناه واقعه‌ي طبيعي شب اتفاق مي‌افتد و شايد همين‌گونه‌ها بوده كه در زبان اسطوره، تاريكي و شب نمادي شده است براي دروغ و پنهان‌كاري. و جهل جماعت به مثابه آشوب ظلمت دانسته شده كه فرصتي پديد مي‌آورد براي تجاوز و دروغ و پنهان‌كاري.
شب را در طبيعت حد و مرزي و پاياني هست، حتي طولاني‌ترين شب‌ها آبستن خورشيدي نو مي‌شود. اما اين شهر ظلمت گرفته ما هم آيا آبستن روشنايي تازه‌اي خواهد بود؟
در آنجا كه هنوز نظام شهر نشيني، بر نظام گله‌داري و كشاورزي غالب نشده بود، آدمی به چرخه‌های زمان طبیعی بسی نزدیکتر از این بود که هست، طلوع و غروب را مناسکی بود، کوتاهی روز و درازای شب تاثیری قطعی بر همه ابعاد زندگی آدمیان داشت. در آن روزگار زمين، مادر زندگان بود و از همین جهت زمین و زن نیز خويشاوند نزديك هم بودند، چندانكه در برخي اسطوره‌هاي ديني، زن نماد زمين و زندگي گيتيانه است.
همان‌گونه كه زمين به عنوان عنصري مؤنث، مادر همه زندگان است، بسا كه نام «حوا» به معناي «مادر زندگان» اشاره‌اي به زمين نيز باشد. در قرآن هم يك بار از «زن» با صفت مزرعه و زمين كشت ياد شده است .
اما آنجا كه شهر نشيني، وجه غالب مي‌شود، و فاصله آدمی با زمان طبیعی و حتی با زمینی که بر آن زندگی می‌کند کمرنگ تر می‌گردد، آنگاه روح شهر، جايگزين روح صحرا مي‌گردد و به‌عنوان عنصري مؤنث و همچون زني، يا مادري مطرح مي‌شود كه زايشگر روابط و مناسبات آدم‌هاي شهر است.
در زبان اسطوره‌هاي ديني، «شهر» تنها به در و ديوار و كوچه‌ها و خانه‌ها گفته نمي‌شود. اينها همه، اندام و پيكره شهر است. هر شهري، جاني و رواني هم دارد كه با جان و روان ساكنانش پيوندي ناگسستني پيدا مي‌كند. گاه، هر شهري همچون مادري است و همه‌ي ساكنانش فرزندانش. اين تعامل و درهم آميختگي ميان روح شهر و روح ساكنانش گاه چندان هست كه رسولان به‌جاي آنكه مردمان را مخاطب قرار دهند، «شهر» را مخاطب خويش قرار مي‌دهند، مانند آنجا كه حزقيال رسول شهر اورشليم را زانيه‌اي زشت كردار خطاب مي‌كند كه خون پسران خويش را به آناني مي‌بخشد كه از او كام مي‌ستانند.
بنا بر اين، ظلمت روح شهر ، با افروختن چراغ‌ها در خانه‌ها و معابر درمان نمي‌شود. حتي مرقد قديسان را هم كه با نورپردازي‌هاي ماهرانه چراغاني كنند، بازهم به آن مي‌ماند كه فاحشه‌اي نيرنگ‌باز خود را به شمايل قديسه‌اي پاك در آورد.
اكنون سخن مسيح شايد آشكارتر شود كه شهر به‌ظاهر مقدس را قاتل انبياء مي‌خواند، شهري كه متوليانش براي قديسين مدفن‌ها مي‌سازند و قبور انبياء را زينت مي‌كنند! راستي هم كه شهرهاي به ظاهر مقدس چه شباهتي شگفت با هم دارند!!
به‌نظر مي‌رسد كه داستان پيدايش مريم، و آبستن شدن او به‌كلمه روشنايي و نجات، رابطه‌اي تنگاتنگ با شهري ظلمت گرفته داشته باشد. شهري كه مدام از مردان هرزه‌ي خويش و از متوليان دروغزن و پنهان‌كار، آبستن فاجعه‌هاي تازه مي‌گردد تا ظلمت و تاريكي را دوام دهد.
شايد همين است كه به زبان اسطوره‌ي ديني، مريم، در آغاز كار خويش از اين شهر كناره مي‌گيرد، اين مردمان كه در مناسبات ستم آلوده‌ي خويش گرفتارند، بذري از روشنايي با خود ندارند كه با مريم درآميزند. به تعبير قرآن، مریم به مكاني شرقي مي‌رود، به جايي كه روشنايي از آنجا طلوع مي‌كند، جايي كه از چشمه‌ي خورشيد بارور شود.
به تعبير ديگر، شب جهل و ستم، خود رفتني نيست. اين روح ظلمت گرفته‌ي شهر، مقيد به زمان تقويمي نيست كه به سبب چرخه‌هاي كيهاني دگرگوني پذيرد. آدميان خود بايد از اين ظلمت عبور كنند. شكستن اين ظلمت را بايد چراغي ديگر بيافروزيم. چراغي كه اين شب را آبستن خورشيدي نو كند، چه فرقي مي‌كند كه نماد اين واقعه، شب قدر باشد يا شب يلدا، يا كريسمس؟
@DrNoruzi
/channel/DrNoruzi
📌از سراب تا سرچشمه: سیر مولانا از توهم تا واقعیت - قسمت اول
🔰 استاد مصطفی ملکیان
🔰7 مهرماه 1394
@Sorooshemewlana
سروش،آخرین ایستگاه دینداری
٢۵ آذر زادروز عبدالکریم سروش است.
او حقی عظیم بر گردن ایران دارد. برای قدردانی از او، لازم نیست که با او موافق باشیم؛ هر کس که تکاپوی علمی را دوست دارد و اندیشه‌گری را می‌ستاید، این گنج شایان را هم قدر می‌داند. حتی منتقدان و دشمنان سروش، اگر بر دین انصاف باشند، نقدهای او را ارج می‌نهند و دوستانه با او وارد گفت‌وگو می‌شوند.
سروش، جهان ذهنی ما را در حوزۀ دین‌شناسی بزرگ کرد. شجاعت علمی، مهارت در بیان و قلم، گرایش‌های معنوی، زندگی درویشانه، فضل تقدم در پاره‌ای از مباحث دین‌شناختی، آشنایی عمیق با فرهنگ دینی و آگاهی بسیار از آرای فلسفی بزرگان غرب، شمه‌ای از سرمایه‌های او است.
مثنوی‌شناسی و مثنوی‌خوانی و مثنوی‌دوستی را در ایران باید تقسیم کرد به دوران پیش از سروش و پس از سروش.
کلام جدید و فلسفۀ علم نیز در ایران با سروش آغاز شد یا با او جان گرفت.
امروز حتی منتقدان سرسخت سروش بر سفرۀ او نشسته‌اند؛ زیرا برای نقد آرای او و مانند او ساختمان و بودجه میگیرند و مهم‌تر از آن، این است که دیگر مانند سابق، وقت خود را صرف نقد ریش‌تراشی و شراب‌خواری و قماربازی نمی‌کنند. مفتخرند که به جنگ سروش می‌روند!
من یک بار با دکتر سروش هم‌سفر بودم. سفر در دهۀ هفتاد و به شهری از شهرهای خراسان بود. مسئولان همایش خبردار شدند که سروش اجازۀ سخنرانی ندارد. او نرنجید. پای همۀ سخنرانی‌های همایش نشست و برای همۀ سخنرانان از جا برخاست. شب را در خوابگاهی دانشجویی بیتوته کردیم. سحرگاه در نمازخانۀ خوابگاه، او را دیدم که پیش از همه برخاسته بود و در گوشه‌ای نماز می‌گزارد. آنچه در این سفر از او دیدم، فروتنی بود و آمادگی برای گفت‌وگو با هر استاد و دانشجویی.
من اکنون با این نادره‌مرد روزگاران، در حوزۀ دین‌شناسی چندان همدلی ندارم؛ اما آرزو می‌کنم که منتقدان سروش قدر او را بدانند و در کاسۀ نقد، زهر خصومت نریزید و قدری همدلانه‌تر آثار او را بخوانند و به یاد داشته باشند که در ایران، برای بسیاری از دین‌داران، سروش آخرین ایستگاه دینداری است.
رضا بابایی
@SchoolOfSoroush
Ⓜ️ حکومت‌های مقدس
🔆 عموما حکومت‌هایی که برمبنای یک ایدئولوژی شکل میگیرند، خود را مقدس فرض می‌کنند.وقتی حکومتی مقدس شد کم کم فاجعه شکل می‌گیرد، مقدس شدن یک حکومت این را می‌رساند که حکومت عاری از هر نوع خطا و اشتباهی است و این یعنی شما هر مدل انتقاد و اعتراضی به ساختار داشته باشید در حال توهین به مقدسات هستید!
🔆 وقتی حکومتی مقدس شد، مجریان حکومت نیز خود را همچون پیامبران مقدس و معصوم می‌دانند و این یعنی مجریان به خود اجازه هرکاری را می‌دهند، از طرفی مقدس شدن یک حکومت باعث تقدم تعهد بر تخصص می‌شود، متخصصان گوشه نشین می‌شوند و فقط افراد متعهد به مقدسات کارهای اجرایی را برعهده میگیرند!
🔆 در حکومت‌های مقدس، ساختار و قوانین قابل اصلاح و تغییر نیست. چرا که قوانین را الهی و حکم را حکم خدا می‌دانند و با اینکه سرعت تغییرات و تکنولوژی بالاست و الگوهای علمی مناسبی وجود دارد، بر اساس قوانین هزاران سال گذشته سعی می‌کنند شرایط را مدیریت کنند و به سوال‌های جدید پاسخ‌های قدیمی می‌دهند.
🔆 حکومت‌های مقدس برای کارهای اشتباه خود همیشه توجیه می‌آورند، قحطی و خشکسالی و جنگ و تحریم را تقدیر الهی می‌دانند ، فرصت‌ها را از دست می‌دهند و توجیه می‌آورند که استخاره گرفتیم و بد آمد، دروغ می‌گویند و توجیه می‌آورند که دروغ مصلحتیست. از طرفی هر اشتباه خود را گردن دشمن عوامل خارجی می‌اندازند!
🔆در حکومت‌های مقدس بجای اینکه مردم را به ثروت آفرینی دعوت کنند به قناعت دعوت می‌کنند. حکومت‌های مقدس وقتی شرایط اقتصادیشان بد می‌شود سعی می‌کنند فقر را مقدس جلوه بدهند و به مردم وعده دهند که اگر در این دنیا فقیر هستی، این فقر امتحان الهی است و اگر فقر را تحمل کنی، پس از مرگت در دنیای دیگری زندگی بهتری خواهی داشت.
🔆 حکومت‌ها مقدس نیستند، قوانین جامعه هم الهی نیست و باید تاریخ انقضا داشته باشند و بر اساس شرایط روز تدوین و اجرا شوند.گاندی معتقد بود جان انسان‌ها بر هرچیزی در اولویت است، اگر با وضع یک قانون جان انسان به خطر بیوفتد، باید قانون عوض شود!
🔆حکومت‌ها مقدس نیستند، مجریانش هم معصوم و مبری از اشتباه نیستند اتفاقا بیشتر در معرض خطا و فساد هستند، چرا که بر روی صندلی قدرت نشسته‌اند و بیشترین دسترسی به پول، اسلحه و رسانه دارند و اگر نظارت و نقدی بر این ساختار نشود فساد شکل می‌گیرد. حکومت‌ها مقدس نیستند، تقدس تعصب می‌آورد و تعصب چشم را کور و گوش را کر می‌کند!
🛜 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی
🎯 جنگ یا نسل‌کشی؟
🔴 آیا آنچه طی یک ماه گذشته در غزه رخ داده، یک «جنگ» است؟ در ظاهر چنین است. جنگی به پا شده است و در فرایند آن، «لاجرم» اتفاقات بسیار تلخی نیز می‌افتد، مثل کشته‌شدن چند هزار کودک بی‌گناه. اما برخلاف این تصور، نگاهی دقیق‌تر به تاریخ جنگ‌ها نشان می‌دهد که چنین سطحی از تخریب و کشتار غیرنظامیان، در اکثر جنگ‌ها رخ نمی‌دهد. شاید تعبیری که برخی رسانه‌ها برای توصیف این وقایع به کار می‌برند، دقیق‌تر باشد: «نسل‌کشی». اما نسل‌کشی چیست؟ و چه فرقی با جنگ دارد؟
🔴 مفهوم نسل‌کشی را حقوق‌دانی لهستانی، به نام رافائل لمکین، در سال‌های بعد از جنگ جهانی اول ساخت و آن را پدیدۀ جدیدی می‌دانست که با انواع خشونت‌هایی که تا آن روز می‌شناختیم، تفاوت دارد.
🔴 جنگ جهانی اول، یعنی بزرگترین و مرگبارترین جنگی که تا آن روز بشریت به چشم خود دیده بود، خیلی‌ها را به این نتیجه رساند که قدرتِ روزافزون دولت‌ها در ساخت سلاح‌های قدرتمند و ارتش‌های مجهز، ما را وارد عصر جدیدی از وحشت کرده است. دولت‌ها به سطحی از قدرت دست یافته بودند که می‌توانستند دست به کشتار وسیع گروه‌های انسانی بزنند. یا به تعبیر دیگر، گروه‌های قومی، نژادی یا مذهبی‌ای را از عرصۀ روزگار «حذف» کنند. مهم است که بدانیم پیش از این، بسیار به ندرت پیش می‌آمد که یک دولت یا ارتش، چنین قدرتی داشته باشد.
🔴 چارلز تیلی، جامعه‌شناس آمریکایی، نشان داد که در دنیای پیشامدرن، جنگ‌ها پرتعداد بودند، اما خرابی‌ها و کشته‌های محدودی به بار می‌آوردند. ولی هر چه جلوتر می‌آییم، جنگ‌ها کم‌تعداد، اما به‌طرز فاجعه‌باری مرگبار می‌شوند.
🔴 لمکین معتقد بود با توجه به این قدرت تخریبی روزافزون، ما ناچاریم به قواعد بین‌المللی جدیدی بیندیشیم تا از تبدیل‌شدن یک درگیری یا جنگ، به حذف کاملِ زندگی یک گروه انسانی، جلوگیری کنیم. او در سال ۱۹۳۳، اولین صورت‌بندی از این مفهوم را ارائه کرد: نسل‌کشی تلاشی است برای نابودیِ یک اجتماع انسانی؛ در پیش‌گرفتن اقدامات مجازات‌گرانه علیه زندگی، تمامیت بدنی، کرامت، آزادی و حیات اقتصادی انسان‌های متعلق به آن اجتماع و تخریب فرهنگ، هنر و میراث آنها. نکتۀ مهم این است که این اقدامات ضرورتاً در طول یک «جنگ» رخ نمی‌دهد.
🔴 نسل‌کشی می‌تواند فرایندی آرام و برنامه‌ریزی شده باشد که مرحله به مرحله مردمی را از میان ببرد. یا روندی بسیار خشونت‌بار و انفجاری باشد که در طول جنگ رخ دهد.
🔴 هر کدام از این دو تعبیر را مدنظر قرار دهیم، آنچه اسرائیل با مردم محاصره‌شده در نوار غزه می‌کند، احتمالاً مصداقی از یک نسل‌کشی تمام‌عیار است. وقتی جنگی در کار نیست، اسرائیل در فرایندی مستمر، اما متوقف‌ناشدنی، منابع طبیعی و فرهنگی فلسطینیان را نابود می‌کند. از قطع درختان میوه تا پرکردن چاه‌های آب و تصاحب زمین‌ها و خانه‌ها. و حالا که جنگی برپاست، تنها در طول یک هفتۀ گذشته، هجده‌هزار تن بمب بر سر مردم غزه ریخته است. بیش از نیمی از مردم غزه از خانه‌هایشان کوچانده است، اماکن تاریخی و فرهنگی، و مدارس و دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها را از بین برده است.
🔴 واقع‌گرایان در علم سیاست می‌گویند: ممکن است «جنگ» در شرایطی مشروع یا ناگزیر باشد، اما «نسل‌کشی» همیشه و تحت هر شرایطی محکوم است.
📌 در این مطلب از نوشته‌های جامعه‌شناس تاریخی برجسته، مارتین شاو (Martin Shaw) دربارۀ نسل‌کشی استفاده شده است. مهم‌ترین کتاب او در این زمینه نسل‌کشی چیست؟ (What is Genocide) نام دارد.
@tarjomaanweb
اگر حماس نوارغزه را ترک کند....
اگر حماس برای جلوگیری از حملۀ زمینی ارتش اسرائیل به نوارغزه، نیروهای خود را از این منطقه بیرون بکشد و با واگذاری کنترل باریکه به دولت خودگردان، کادر خود را به نقطه‌ای دیگر از دنیا منتقل کند، آیا مصیبتی رخ می‌دهد؟
در سال 1981 هنگامی که آریل شارون به قصد نابودی نیروهای مسلح فلسطینی در جنوب لبنان، بیروت را به محاصره درآورد، یاسرعرفات رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین چون مقاومت در برابر ارتش اسرائیل را برای لبنانی‌ها و فلسطینی‌ها پرهزینه دید، حاضر به خارج کردن نیروهای خود از لبنان و انتقال آنها به تونس شد. حال چه عیبی دارد حماس هم برای نجات مردم نوارغزه، فرمول مشابهی را مطرح کند؟
لطفاً اصولگرایان تندخو، قدری اعصاب خود را در برابر این پیشنهاد کنترل کنند! هر اتهامی که در این باره بچسبانند، یادشان باشد که جانبِ امام حسن را هم خواهد گرفت!
فلسفۀ سیاست، صیانت از جان و مال و آسایش مردم از تهدید و خطر است و نه به خطرانداختن جان و مال و زندگی مردم برای حفظ موقعیت یک فرد یا یک گروه یا یک دولت! فهم و عمل به همین یک نکته است که سیاستمدار صادق و حقیقی را از نوع بدلی آن سوا می‌کند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
صدای انسان صدای خداست
در این روزهای غزه مثل بسیاری از رخدادهای دهشتناکِ انسانیِ دیگر در طول تاریخ، بسیاری می‌پرسند خدا کجاست؟ چه می‌کند؟ چرا دستی نمی‌گشاید و فاجعه‌‌ها را پایانی نمی‌دهد؟ «زمین گندید، آیا بر فراز آسمان کس نیست؟» در این بین بسیاری با انتظار جلوه‌گری عینیِ دست خدا در عالم و مداخله‌ی فیصله‌بخش او، نومید و شکاک و ملحد، معتقد می‌شوند که بله، بر فراز آسمان کس نیست. اگر بود تغییری می‌داد و منعی می‌کرد. امیدی این چنین داشتن بی‌جاست. شبیه به این نکته، جاشو میچل در تفسیرهایی از گونه‌های مختلفِ رابطه‌ی بین مسیحیت و لیبرالیسم، به نقل از وبر و لوویت و بلومنبرگ، اصولا لیبرالیسم را محصول افسون‌زداییِ جهان سیاسی در جنبش پروتستان می‌داند؛ یعنی باور به اینکه خداوند در جهان حاضر نمی‌شود و به تبعش دستی در تغییر وضع سیاسی نمی‌برد. (۱)
من به چنین تلقی‌ای باور ندارم یا به بیان دیگر، دخالت خداوند را در این قصه‌ها آشکارا می‌بینم؛ ولی به نحو و تفسیری دیگر. از دید من صدای خدا، دست خدا، حضور مداخله‌گر خدا در چنین رخدادهای هولناکی که دیگر پیامد اختیارِ همین انسانِ خون‌ریزِ مطعون فرشتگان است، در صدا و دست و حضور و قلمِ این روزهای عدالت‌خواهان و صلح‌طلبان است. خدا با اختیار تفویضی خود به انسان برای خدایی روی زمین، به مداخله‌ی خود قید زده و قدرتش را خود محدود کرده است. از دریچه‌ی محدود‌شده‌ی اختیار انسان، خدا جز از طریق همین اختیار و جز از مسیر مطالبه‌ی عدالت و برابری و صلح و منع ستمِ اشغالِ همین آفریدگانِ بیدارش، راهی برای حضور ندارد. قید اختیار انسان، قدرت تغییردهنده‌ی الهی را در همین مجرای انزجار و فریاد انسان‌های عاصی و خسته به جریان می‌اندازد.
شاید بگویید بر فرض قبول، پس به قدرت ضعیفش امیدی نیست، چون امیدی به این فریادهای بی‌حاصل نیست. قدرت در دست شیطان‌صفتان عالم است. اما من می‌گویم این فریادها حتی اگر بی‌حاصل هم باشند که به شهادت تاریخ قطعا نیست، آیینه‌ی موضع خداست. یعنی خدا اگر می‌خواست بازی اختیار را به هم بزند و مجال دیو‌شدن و فرشته‌شدن مختار را بردارد و نخواهد که اتمام حجت کند، و اگر می‌خواست دخالت عینی‌ای کند، همین مطالبه‌ی امروز معترضان و دادخواهانِ عالم را محقق می‌کرد. او به واسطه‌ی رازهایی بزرگ نمی‌خواهد این کارگاه را به هم بزند. و در عین حال ساکت و تماشاچی نمانده و صدای خداییِ خود را در صدای انسانیِ دادخواهان گنجانده است.
آنانی که مدعی سکوت خدا و کسوف اوی‌اند، انتظار دیدار را در جایی ناممکن دارند. آنان کافی است به مشت‌‌های گره‌کرده و روی‌های آشفته و دهان‌های پُر از فریاد دادخواهان و صلح‌طلبان تاریخ بنگرند. خدا کناری ننشسته، او از دریچه‌ی همین انسان‌ها حاضر شده و در موازات کارگاه اختیار، موضع شفاف خود را بیان کرده است. همه‌ی این تصاویر و فریادهای دادخواهی امروز عالم نمونه‌ی این بیان باواسطه‌ی الهی است. به این تفسیر، خاموشیِ صدای انسانِ منزجر از ستم، خاموشیِ صدای خداست و به شهادت تاریخ، این صدا هیچ‌گاه خاموش نشده است.
پ.نوشت: یکی از این صداهای خدایی را در اینجا ببیند. در CEASEFIRE IS NOW و LET GAZA LIVE و NEVER AGAIN IS NOW و NOT IN OUR NAME یهودیان طالب صلح این تصاویر در قلب کنگره‌ی آمریکا.
۱ـ مایکل آلن گیلسپی، ریشه‌های الهیاتی مدرنیته، فصل بررسی اندیشه‌های هابز
@Hamesh1
در این شماره مجله کوچه مقاله جامعه مدنی و دین بر مبنای تعاریف نهج‌البلاغه نوشته عمران رحیمی فر منتشر شده است.
Читать полностью…
🖊 امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
✳️آخرین کلامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بر روی منبر، خطاب به اصحاب خود ایراد نمودند و بعد از آن ، رحلت فرمودند ، این بود :
🔷خدا را به یاد آن کس می آورم که پس از من ، فرمانروای امت من گردد، که مبادا بدون رحم و مهربانی ، بر امت من فرمان براند. فرمانروای بر امت من ، باید بزرگان این امت را احترام گذارد و به ناتوانان مِهر ورزد ، و دانشمندان امت را با پیروی از نظریاتشان احترام کند ، و موجب ضرر و زیان مردم نگردد تا آنها را خوار و ذلیل نماید ، و مردم را تهیدست و فقیر نکند تا از دین به در کند ، و دَرِ خانه خود را بر روی مردم نبندد و بین خود و مردم ، حجاب درست نکند تا زورمندان جامعه ، ناتوانان را پایمال کنند ، و مردم را چنان مشغول کار نکند تا از رسیدگی به امور خانواده ، باز بمانند و نسل امت من کاهش یابد .
آنگاه رسول خدا با صدایی رسا فرمودند : خدایا شاهد باش که من گفتم و این پیام را رساندم .
✍️ (اصول کافی جلد اول، صفحه ۴۰۶)
🔷ایام رحلت پیامبر مهر و عاطفه و فریادگر عدل و انسانیت و شهادت مظلومانه حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام )، بر دوستان گرامی تسلیت باد.
....
....
@Falaakhon
🛑مرتضی جوادی آملی:
آیت‌الله جوادی می‌گویند ما با نهج‌البلاغه انقلاب کردیم و می‌خواهیم با رساله نگهش داریم!
✔️شما حکومت را نوسازی کردید و بنابراین هر اتفاقی بیفتد مربوط به اسلام است
🔶حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی جوادی آملی در برنامه حضور گفت:
شما اول بیایید نهج‌البلاغه را اجرا کنید و آن عدالت علوی و آن تربیت علوی و نوع سیاست علوی را پیاده کنید.
🔻اگر می‌خواهید سیاست علی‌بن‌ابیطالب (ع) و حکومت ایشان را بشناسند، باید به نامه مالک اشتر توجه کنند./ جماران
@TabanWeekly