ˇ﷽ برای تماشای یک عشق ماندگار، در میان محفلے مهمان شدیم کھ از محبّت میان عـلے'ع و زهـرا'س میگفت؛ از عشقے حلال. کانالهای مجموعه فانوس: ˹ Eitaa.com/Heiyat_Majazi ˹ Eitaa.com/Rasad_Nama ˹ Eitaa.com/Daricheh_AD پلارتباطی: Eitaa.com/Daricheh_Khadem ˼
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_چهلم ]
شیرینی و آبمیوه ای که خورده بودم مثل بتن ته معده ام را چسبیده بودند و اصلا احساس گرسنگی نمی کردم. ساعت از ده گذشته بود که حاج رسول کاملا دهنی اکسیژن را برداشت و گفت:
_ کلافه م کرد. فکر کردم امشب خوش میگذره ولی تو از حوریا بدتری. حوصله م سر رفت یه کلمه حرف بزن.
_ وقت برای حرف زدن زیاده. فعلا شما استراحت واجبید. مطمئن باشید ازتون دست بر نمی دارم تازه پیداتون کردم.
_ اگه حرف نمی زنی حداقل گوش بده. ادامه بحثمون رو بگم.
_ حاجی خواهشا منو با حوریا خانوم در نندازین.
_ حالم خوبه... نگران نباش و بیا اینجا بشین.
فکرم آشفته بود از حرف حوریا و آن پسر... محمدرضا. بی مقدمه گفتم:
_ آقای نیایش کیه؟
حاج رسول چهره اش توی هم رفت و گفت:
_ تو نیایش رو از کجا میشناسی؟
_من که نمیشناسم. وگرنه از شما نمی پرسیدم که...
_ یه بنده خدا...
_ حاج رسول، حوریا خانوم و احتمالا این پسره محمدرضا فکر میکنن من از طرف یه نیایش نامی اومدم و میخوام بهتون آسیب بزنم. چون هر چی پرسیدن من با شما چطور صمیمی شدم و باهاتون چیکار دارم، من توضیحی ندادم و بد برداشت کردن. میخوام بدونم نیایش کیه؟
حاج رسول دستش را دراز کرد که کمکش کنم و بلند شود. بالش را پشت او تنظیم کردم که راحت تکیه بدهد. کمی سکوت کرد و گفت:
_ نیایش یکی از هم رزمای دوران جنگه. بچه هایی که توی گردان ما شهید شدن رو میشناسه و نمی دونم به کی وصله که مستندهای زیادی درمورد شهدا ساخته. حالا این که مشکلی نداره خیلی هم خدا پسندانه ست. اما... درمورد ما اسقاطی های جامونده از جنگ... شناسایی مون میکنه ببینه نوبت کیه که پر بزنه، میره قبل از پر کشیدن باهاش مصاحبه میکنه و مستندش رو میسازه اما تا طرف زنده س توی هیچ شبکه ای پخشش نمیکنه. همین که پرید، مستندش رو آنتن میره.
خندید و ادامه داد:
_ فکر کنم نوبت منه... انگار از بچه های جبهه کسی از من درب و داغون تر پیدا نکرده. چند ماهه دنبال وقت ملاقاته که حوریا و حاج خانوم همه جوره حریفش شدن و البته خودمم تمایلی ندارم ببینمش. تو جبهه بچه پاک و تیزی بود. زرنگ و کاری و باخدا... بعد جنگ مدتی ندیدمش تا سرو کله ش تو تلویزیون پیدا شدو باقی ماجرا رو که خودت می دونی. حوریا باهات تند حرف زد؟ محمدرضا چی؟
_ مهم نیست. شاید اگه منم جای اونا بودم همین فکرو می کردم.
_ اونا فکر می کنن هرکی بخواد بهم نزدیک بشه از جانب احمدنیایشه... ای روزگار. خدایا به چشم بهم زدنی ما رو به حال خودمون وانگذار... تنبلی نکن. بیا ببینم وضو رو یاد گرفتی؟
_ آره... حرفاتون تو ذهنم مدام میپیچه
_ یه بار فرضی برام وضو بگیر ببینم.
و من با دقت و آرام مرحله به مرحله وضو گرفتم.
_ اگه بدونی مبحث نماز چقدر شیرینه. هر چی زودتر دست و پا میزنی یاد بگیری و بخونی.
_ بهتره بیشتر از این به خودتون فشار نیارید. استراحت کنید بحثمونم به موقعش...
تخت را مرتب کردم و حاجی را کمک کردم دراز بکشد
_ حاج رسول...
_ جانم
_ ام... نمازی داریم که مثلا نیمه شب خونده بشه؟ چون من هیچوقت نیمه شب صدای اذان رو نشنیدم
_ نماز شب منظورته؟
_ نمیدونم. مگه توی شب چند تا نماز میخونن؟
حاج رسول وعده های نماز واجب را آرام و شمرده برایم توضیح داد و گفت:
_ وقتی آدم به درجه ای از شیدایی و عاشقی خدا برسه، حاضره از خواب شبانگاهی بزنه و بازم نماز بخونه و با خداش حرف بزنه. نماز شب از نیمه های شب تا قبل از اذان صبح خونده میشه و از زیباترین و عاشقانه ترین نمازهای مستحبیه.
حوریا... حوریا... حوریا... چه قهقهه و پوزخندی به قرار عاشقی ات با خدا می زدم و شیشه شیشه ... را سر می کشیدم.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_وهشتم ]
قدم تند کرد و جلویم پیچید. عصبانی بود. با خشم توی چشمم زل زده بود که ناگاه نگاهش را پایین انداخت. نفسی عمیق کشید و گفت:
_ من نمیدونم قصد و غرضتون از نزدیک شدن به پدر من چیه! اما اگه از طرف آقای نیایش اومدید، بدونید که کارتون اشتباهه. نه من نه مادرم نه پدرم یه سر سوزن از کاری که آقای نیایش با یادگارای جبهه انجام میده، راضی نیستیم. اینو به گوششون برسونید.
مات و مبهوت به او خیره شده بودم که به سمت ماشینش رفت و مرا تنها گذاشت. من که از حرف هایش چیزی نفهمیدم اما ادامه ی بحث اشتباه بود. به اتاق حاج رسول رفتم و حاج خانوم را راهی کردم که به حوریا ملحق شود. می دانستم تحمل بیمارستان را نداشتم و شب سختی پیش رویم بود. گرسنه بودم. دو لقمه ی بچگانه ی حوریا هیچ کاری با معده ی خالی ام نکرد. اصلا نمی دانم کجای معده ام گم شده بود؟ از طرفی هم نمی توانستم حاجی را تنها بگذارم و جایی خارج از بیمارستان غذا بخورم. حاج رسول با اشاره به یخچال گفت:
_ حداقل شیرینی و آبمیوه ای که خودت آوردی رو بیار بخور. انقدر دل چرکین نباش. شاید بیمارستان محیطش بوی مواد ضدعفونی کننده بده اما بازم از خیلی جاهایی که توش غذا میخوریم تمیز تره.
_ حاجی داد و بیداد خانوم و دخترتون رو به سرم هوار نکن. این دهنی رو کمتر بیار پایین. چشم. من یه کاریش می کنم.
آدم وسواسی نبودم. اما هیچوقت تحمل محیط بیمارستان را نداشتم. خاطره ای از همراه شدنم با پدر مرحومم ته ذهنم مانده که اصلا از محیط کار پدرم خوشم نمی آمد. بخصوص وقتیکه پدر را با دستکش و کلاه و گان، به سمت اتاق عمل می دیدم حسی منزجر کننده تمام روح کودکانه ام را فرا گرفت. با هزار بدبختی دستانم را توی روشویی اتاق حاج رسول که مشترک با بیماری دیگر بود، شستم و به سمت اسپری وصل شده به دیوار رفتم و الکل را به دستم پاشیدم و منتظر ماندم جذب شود. به سراغ یخچال رفتم و پاکت شیرینی و آبمیوه زردآلو را درآوردم و مشغول خوردن شدم. به خودم که آمدم، نصف پاکت دو کیلویی شیرینی بلغاری تمام شده بود و پاکت آبمیوه ی بزرگ، خالی خالی بود. حاجی می خندید. از ته دل... هم تخت حاجی حال بهتری داشت. اوهم از صدای خس خس خنده ی خفه شده ی حاجی صدای خنده اش به هوا رفت.
_ ماشالله... چه شاهپسری هستی تو...
حاجی به هم تختش گفت:
_ ولش کن جوانه... می تونه بخوره. نوش جونش... اما خدا رحم کرد خودت اینا رو آورده بودی.
با خجالت به حاجی و هم تختش تعارف کردم و پاکت شیرینی را توی یخچال گذاشتم. تا نزدیک غروب با حاجی حرف نزدم. انگار نفسش بهتر شده بود. دو ساعتی هم راحت و بی صدا خوابید. حاج رسول خواب بود، حوصله ام سر رفته بود. گاهی توی فکر می رفتم که چقدر با حسام هفته ی پیش فرق کرده ام. مرا چه به این فداکاری ها... اصلا حریمم آنقدر محکم بود که به کسی اجازه ی ورود نمی دادم جز افشین که همیشه مورد بی مهری ام بود. حالا خودم داوطلبانه این حریم راشکسته بودم و پایم وسط زندگی غریبه ها بود. نمی دانم از تنهایی ام متشکر باشم یا نه؟! اصلا نمی دانم حاج رسول چگونه سر راهم قرار گرفت؟
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_وششم ]
تا دیروقت نخوابیدم. صدای ماشینی که از کوچه پشتی می آمد خودم را به بالکن می انداختم و وقتی می دیدم خبری از اهالی منزل حاج رسول نیست بازهم روی تختم ولو می شدم. ساعت از سه می گذشت که بالاخره آمدند. حوریا پیاده شد و درب حیاط را باز کرد و ماشین را به داخل برد. بخاطر انبوه شاخ و برگ درختان، به غیر از ایوان، هیچ جای حیاط معلوم نبود. نفهمیدم حاج رسول هم با آنها بود یا نه... یک زن را دیدم که چادر مشکی را روی دستش انداخت و از ایوان گذشت و وارد منزل شد. هر چه منتظر ماندم کسی دیگر از ایوان رد نشد. « یعنی ممکنه حوریا تنها اومده باشه؟ » « به تو چه؟! همچین حوریا حوریا میکنه انگار رفیق چندین سالشه » بی اهمیت به حسام درونم، چشمانم را کمی ماساژ دادم که باز هم صدای جیرجیر درب ایوان را شنیدم. سجاده را پهن کرد چادر نماز را به سرش انداخت و به نماز ایستاد. دلم پر کشید. به کجا؟ خودم هم نمی دانم. سکوت و تاریکی روی کوچه پشتی سایه انداخته بود و نوری که از داخل خانه به قامت قاب شده از چادر حوریا وسط اینهمه تاریکی و سکوت می تابید جلوه ای خاص و فرشته مانند به این منظره و دختر حاج رسول داده بود. نمازش را نگاه می کردم که وسط نماز به زانو افتاد و صدای گریه ی نه چندان بلندش تمام سکوت کوچه را در هم کوبید و دل مرا مچاله کرد. « یعنی چه بلایی سر حاجی اومده؟ » هیچ کاری از دستم بر نمی آمد. فقط باید صبر می کردم و طبق قرارم فردا ظهر به مسجد محله می رفتم و مثلا فردا ظهر ماجرا را مطلع می شدم. حوریا صدایش را پایین تر آورد و با عجله سجاده را جمع کرد و به داخل خانه رفت. محله غرق خواب و سکوت بود. شاید اگر من هم خوابیده بودم هرگز صدای گریه ی دخترانه و بغض شکسته ی حوریا را نمی شنیدم و متوجه تنهایی و درد دلش نمی شدم. صبح هر کاری کردم نتوانستم به مغازه بروم. یک ساعت قبل از اذان خودم را به مسجد رساندم و سراغ حاج رسول را از آنها گرفتم که گفتند امروز اصلا به مسجد نیامده و اگر بیاید حتما برای نماز خودش را می رساند. تا بعد از اذان و لحظه ی نماز منتظر ماندم. در واقع ظاهر قضیه این بود که بی اطلاع باشم. بعد از نماز به سمت منزل حاج رسول رفتم. درست ابتدای کوچه دیدم حوریا ماشین را بیرون میزند. به قدم هایم سرعت بخشیدم و خودم را به او رساندم و سلام کردم. درب حیاط را قفل کرد و بی توجه به من، زیر لب جواب سلامم را داد و میخواست توی ماشین بنشیند که گفتم:
_ حوریا خانوم...
شنیدن اسمش از زبان من انگار جرقه ای به او زد سرش را بالا گرفت و توی چشمم زل زد و کمی با دقت و البته اخمی ریز براندازم کرد.
_ من حسامم. دیروز با حاجی اومدم سر ناهار مزاحمتون شدم. امروز با پدرتون توی مسجد قرار داشتم، نیومدن.
سرش را پایین انداخت و چادرش را کمی جلو کشید و گفت:
_ ببخشید به جا نیاوردم. بابا بیمارستان هستن. دیشب حالشون بد شد.
توی نقش بی خبری ام رفتم و گفتم:
_ ای بابا... خدا بدنده اتفاقی افتاده؟ دیروز که حالشون خوب بود.
_ بابا مشکل تنفسی دارن. دیشب هر کاری کردیم حالشون خوب نشد مجبور شدیم ببریمش بیمارستان. الآن دارم میرم اونجا. مامانم از دیشب اونجا هستن میرم که با مامانم جا به جا بشیم
_ آدرس بیمارستان رو بدید منم میام. میخوام تا وقت ملاقات تموم نشده ببینمشون.
آدرس را داد و بی معطلی از او جدا شدم و به سمت خیابان رفتم. هنوز به خیابان اصلی نرسیده بودم که صدای بوق ماشینی از پشت سر متوجهم کرد
_ ببخشید... اصلا حواسم نبود. بفرمایید بشینید. من که دارم میرم بیمارستان...
درب ماشین را باز کردم و صندلی کناری اش جای گرفتم. خودش را کمی جمع کرد و با حالتی از معذب بودن اطرافش را پایید و ماشین را به حرکت در آورد.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_وچهارم ]
_ چرا اول دست راست رو میشوریم؟
خندیدم و گفتم:
_لابد قانونش همینه.
_ تو از روز معاد و رستاخیز و قیامت چیزی شنیدی؟
_ توی مدرسه یه چیزایی شنیدم.
_ خوب گوش کن ببین چی میگم. ما معتقدیم که نامه عمل آدما رو به دست راست میدن! در زمان شستن دست راست، تو دعای وضو هم هست اگه کسی دلش بخواد وضوش کاملتر و با کیفیت تر باشه دعای وضو رو هم میخونه، وگرنه واجب نیست. توی دعای وضو میگیم که، خدایا بندت دوست دارہ تو روز قیامت نامشو با دست راست بگیرہ. بخاطر همین اول دست راست رو میشوریم. مرحله بعد مسح سر .سر در تمام دنیا نماد و سمبل تفکره. خدا میگه بندہ ی من یادت باشه، هرفکری که توی زندگی میکنی، باید پاک باشه، سالم باشه.
مرحله آخر وضو هم مسح پا... پا نمادِ حرکته! همون دستی رو که کشیدی روی سرت، میکشی روی پا...
و ادای مسح پا را درآورد
_ خدا میگه که میخوام با فکر پاک توی زندگیت قدم پاک برداری! میبینی حسام جان؟! ما با وضو به صورت نمادین و با حضور قلب هم حرکتمون هم فکرمون هم وجهمون و هم روحمون رو طیب و طاهر می کنیم برای یه دیدار. دیدار با کسی که اونقدر ارزش داره که بنده ش پاک به دیدارش بره. چیزایی هم که وضو رو باطل میکنن نجاست ها هستن اعم از اونایی که خودت می دونی تا نعوذبالله مشروبات و خون و چند مورد دیگه که بعدا مفصل برات میگم. حالا نجاست و خون قابل علاجه... با پاک کردن رد نجاست و خون یا عوض کردن لباس حله. اما مشروبات... خنده ای کرد و گفت:
_ این دلستر غیر مجاز تا چهل روز کسی که خورده باشه رو هم نجس میکنه و نه میشه باهاش هم نشین شد نه هم صحبت و نه هم بستر و نه حتی اون شخص میتونه نماز بخونه چون تا چهل روز خود اون فرد یه چیز نجسه.
_چرا؟
سوالم ناخودآگاه بود.
_ خب خدا قانونای سختشو برا چیزایی گذاشته که خیلی برای انسان مضر هستن. مشروبات هم آدمیزاد رو لایعقل میکنه که ممکنه هر کاری بی اختیار ازش سر بزنه و باعث زندگی خودش و اطرافیانش بشه هم اینکه شدیدا برای جوارح و جوانح انسان مخرب و ویرانگره و بیشترین اثر رو روی کبد میذاره که یکی از اعضای حیاتیه هر انسانه. تمام منعیات دین اسلام بخاطر خود انسانه و ریشه ی علمی دارن. حالا این قوانین برا ۱۴۰۰ سال پیشه که اسلام گفته و دانشمندان جهان و حتی مخالفان اسلام تازه دارن به این کشفیات میرسن. دینمون کاملترین دینه باید قدرشو بدونیم.
غرق شدم در شیشه هایی که از ... خالی میشد و چند سال بود که عضو ثابت یخچال خانه ام شده بودند. آن روز نحس توی ویلای شمال و مسخره شدنم توسط آن دختر ویلای بغل دستی... لایعقل شدن. توی فکر رفتم که ببینم از آخرین باری که خوردم تا امروز چهل روز گذشته یا نه؟ مسخره ام می آمد خودم را نجس بدانم اما شرم حضور در برابر این خانواده که امروز با آنها هم نشین و هم سفره شده بودم، مرا وادار می کرد به حساب و کتاب.
_ ادامه بدیم؟
از افکارم بیرون کشیده شدم و نگاهی به ساعتم انداختم و گفتم:
_ اگه اجازه بدید مرخص میشم. باید برم سرکارم.
_ باشه اما قول بده از فردا سر نماز ظهر و عصر بیای مسجد. نمیخوام بخونی. هم طرز نماز خوندن رو نگاه میکنی بیشتر یاد میگیری هم اینکه بحثمون فتیر نمیشه.
قول دادم غیبت نداشته باشم.
_ از قول من از حاج خانوم تشکر کنید. با اجازه تون
_ خدا به همراهت.
و منزلشان را ترک کردم. تمام طول راه و زمانی که در مغازه سپری کردم حرف های زیبا و دلنشین و آموزنده اش توی گوشم میپیچید و شیره ی جانم را شیرین تر می کرد.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_ودوم]
کنار حاج میمنت که حالا می دانستم حاج رسول هم صدایش می زدند، نشسته بودم. همسر و دخترش توی آشپزخانه بودند که حاج رسول صدایشان زد.
_ حاج خانوم... حوریا... چرا نمیاید دیگه؟
دختر از کنار درب آشپزخانه با شرم سرک کشید و گفت:
_ مامان میگن ما آشپزخونه می مونیم شما راحت باشید
_ نمیخواد. حسام از خودمونه. بیاید دور هم باشیم.
آرام وسایل باقیمانده را سر سفره گذاشتند و هر دو رو به روی ما نشستند. شرم از حضور ناموقعم، سراپای وجودم را گرفت. اصلا من اینجا چه می کردم؟ چه حس عجیبی بود، وسط یک خانواده بودن و با یک جمع کامل غذا خوردن و هم صحبت شدن. بوی کوفته و نان سنگک و عطر ترشی و بشقاب سبزی و پارچ پر از دوغ هوش از سرم برد و در عین معذب بودن، یک دل سیر غذای خانگی خوردم و غرق شدم در ایام خوشی کودکی ام.
_ دستتون درد نکنه حاج خانوم. خیلی خوشمزه بود. سالها بود چنین غذایی نخورده بودم.
بلافاصله دستپاچه شدم و گفتم:
_ آخه بابام کوفته دوست نداره به همین خاطر مامانم درست نمیکنه.
_ نوش جونتون پسرم. ببخشید حاجی دیر به من گفت که مهمون داره.
_ اتفاقا عالی بود. ببخشید من ناموقع مزاحمتون شدم
حاج رسول گفت:
_ بسه دیگه تعارف تیکه پاره نکنین. بریم توی ایوان که یواش یواش بحثمونو شروع کنیم. فرمانده حوریا... میدونی بابا بعد غذا چی میخوره که...
_ بله... بابا نمیذاره ویتامین غذا به جونش بشینه چایی رو میریزه روی غذا
_ غر نزن دیگه... چاییتو بیار
_ چشم...
دلم برای حرف هایشان ضعف می رفت. چقدر برای نداشتن خانواده ام حسرت تلنبار شده بود به عمق قلبم. روی فرش ایوان نشستم. حاجی هم سعی کرد خودش تنهایی بنشیند. یک پای او اصلا حرکت یا توانی نداشت اما پای دیگرش سالم بود. توی خانه ویلچر را نمی آورد و با دو عصا و پای سالمش از پس حرکت و کارهایش بر می آمد اما انگار تحمل مسافت های طولانی بیرون از خانه، برای آن پای سالم سخت بود و جور حرکت را به پای ویلچرش می انداخت
_ خب... آماده ای شروع کنیم؟
سرم را به نشانه رضایت تکان دادم
_ اول از همه بهم بگو ببینم خدا رو چطور میبینی؟
_ خالق... خدا رو بزرگ میبینم و خالق همه ی جهان هستی
_ خب به نظرت... آیا این خدای بزرگ که اتفاقا خالق تمام جهان هستی هم هست، به نماز من وشما احتیاجی دارہ ؟
سکوت کردم.
_ خدا هیچ احتیاجی به نماز من و شما ندارہ. توی خودِ نماز هم میگیم اللہ الصمد (خدا بی نیاز است) میگن خب، خدا به نماز من نیاز ندارہ،منم ڪه نیاز ندارم،خب خداروشکر،نمیخونم
بذار یه مثال برات بزنم. بچه میاد خونه
میگه مامان !مامان !بیچارہ معلممون. مادر میگه چرا ؟ بچه میگه انقدر مشق احتیاج دارہ گفته هرکدوم دہ صفحه بنویسید، بیچارہ گناہ دارہ، خیلی مشق میخواد. در واقع معلم به یک نقطه از مشق بچه نیاز ندارہ بلکه میخواد بچه با این مشق نوشتنا با سواد بشه و رشد کنه. خدا به نماز ما احتیاجی ندارہ، ما با نماز قد میکشیم. نماز یک دانشگاهه...
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_ام ]
چند نفر از چهارپایه و نردبان بالارفته بودند و مسجد را غبار روبی می کردند و همان پیرمردی که حاج آقا میمنت را صدا زده بود، به جوانی که جاروبرقی استوانه ای و بزرگ مسجد را دنبال خود می کشید، می گفت که از کجا جارو کشیدن را آغاز کند.
_ جعبه رو بذار توی اون قفسه.
و قفسه ی چوبی ساده ای که گوشه ی مسجد قرار داشت و پر بود از کتاب های کوچک و بزرگ را با اشاره ی انگشت نشانم داد. جعبه را که گذاشتم حسی دو جانبه از حضورم در مسجد داشتم. هم آرام بودم و هم بی قرار که مرا چه به مسجد؟ می خواستم شروع کنم به خوب شدن اما نه از مسجدی که جای تمام مقدسی مآب ها و حاجی حزب اللهی ها بود. مرا چه به این عصاقورت داده های نعلین سعلینی؟ می خواستم از کنار دیوار، آرام از محیط مسجد بیرون بروم که...
_ پسرم... سر این بنر رو بگیر و وصل کن به اونجا.
پیرمرد که انگار سرایدار مسجد بود این بار وظیفه ای بر من محول کرد. بنر بزرگی بود که نیمی از یکی از دیوار های مسجد را می پوشاند و علاوه بر نقش و نگار و رنگ و لعاب زیبایی که داشت، با خطی زیبا و درشت وسط آن همه نقش گل و بلبل نوشته شده بود « حلول ماه بهار قرآن مبارک باد» بدون شک منظور از ماه بهار قرآن «رمضان» بود اما چرا به بهار قرآن نامیده می شد؟! وسط سوالات ذهنم...
_ میخوای بهم بگی چرا نماز نمی خونی یا روزه نمی گیری؟
کمی پا به پا کردم و گفتم:
_ چی بگم... من تا چیزی رو نشناسم اصلا طرفش نمیرم. من هیچ شناختی از نماز ندارم حتی بلد نیستم درست بخونم. یا اصلا نمی دونم گرسنگی کشیدن چه فایده ای داره...
و این را با پوزخندی بی اختیار بیان کردم.
_ میخوای کمکت کنم جواب سوالتو پیدا کنی؟ شاید متقاعد شدی و به ماه بهار قرآن امسال برسونی خودتو... حیفه...
سکوت کردم. نه مایل بودم به بیشتر ماندن با این مرد زیرک و نه پای رفتن داشتم. انگار کسی را پیدا کرده بودم تعلیماتی از او بگیرم که تا کنون باید به دیدگاهش می رسیدم.
_ دنبالم بیا... اینجا فایده نداره. میریم خونه ی ما و دل سیر حرف می زنیم. فقط یه تماس با خانوادت بگیر بگو نمیای. زن داری؟
خندیدم و گفتم:
_ هنوز عقلمو از دست ندادم. البته دور از جون شما
_ ان شاءالله که مجنون هم میشی... پس زنگ بزن به مادرت بگو مهمون دوستت هستی. ناهار رو باهم می خوریم و حسابی بحث می کنیم.
و گوشی خودش را از جیبش درآورد و مشغول برقراری یک تماس شد
_ نمیخوام مزاحم بشم. آدرستونو لطف کنید بعدا میام خدمتتون.
با دست به من اشاره ای کرد و طی مکالمه اش با کسی حضور مرا در کنارش اعلام کرد و با هم راهی شدیم.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_بیست_وهشتم ]
جلوی بیمارستان خیلی اصرار داشتند مرا برسانند اما ترسیدم دروغ هایم لو برود. تاکسی گرفتم و مسیری اشتباهی به تاکسی گفتم. کمی که از بیمارستان دورشدیم به راننده گفتم مسیر را به سمت مسجد تغییر دهد. درب مسجد بسته و خیابانها خلوت شده بودند. کرایه را دادم و ماشینم را روشن کردم و به آپارتمانم رفتم.
خوابم می آمد اما قرار نداشتم. وحشت وقایع چند ساعت گذشته تمام روح و جسمم را گرفته بود و مدام خودم را سرزنش می کردم. مدام به این فکر می کردم که مگر آن عفریطه چند بار مرا دیده بود یا چقدر پست و ناچیز شده بود که اینگونه از انسانیت و شرافتش گذشته بود و به مرحله ای رسیده بود که حیوان صد برابر شرف او را داشت. اصلا خود من... با چه شرایطی تربیت شده بودم که اینقدر کم بها و لاقید زندگی می کردم؟ تا نزدیک هجده سالگی که تنها نبودم... تا ده سالگی پدر و مادرم و بعد از آن تا هجده سالگی تحت تربیت مادربزرگم بودم و باید شخصیتم شکل می گرفت... چه موقع به این حد از پستی و بی ارزشی رسیده بودم که حاضر بودم برای خوش گذرانی به پارتی نامعلوم و ناامنی پا بگذارم؟! پدر و مادرم که همیشه طبق اصول و قواعدی خدا پسندانه زندگی می کردند و مادربزرگ هم الهه ی قداست بود. نماز و روزه اش ترک نمیشد و نذورات و هیئت رفتن هایش همیشه برقرار بود. چرا آنها را الگوی رفتاری ام قرار ندادم و غرق شدم در حسامی که زمین تا آسمان فرق داشت با دانش آموز کلاس پدر و مادر و مادربزرگم؟! هوای بالکن را محکم و عمیق به ریه هایم کشیدم. سرم به سمت پایین کشیده شد و نگاهم دوخته شد به خانه ی پنج طبقه پایینتر کوچه پشتی. خواب که نداشتم. هنوز هم زمان داشتم به ساعت نماز آن دختر. صندلی را جلوی بالکن کشیدم و نشستم و منتظر چشم دوختم به پایین. خیلی نگذشته بود که پیدایش شد. بین حجم درختان وسط حیاط ناپدید شد و بعد از مدتی روی ایوان تمام وجودش را با چادر نمازش قاب کرد و سجاده را پهن و به نماز ایستاد. نسیم که وزید متوجه خیسی صورتم شدم. گریه می کردم. به حال خودم و بلایی که سر خودم آورده بودم. گریه می کردم به حال دلم به حال روح و جسمم که چقدر با لاقیدی از خدا دورشان کرده بودم. گریه کردم به حال پوزخندی که به دختر و نماز بی موقعش زدم. اصلا چه می دانستم. شاید نذری داشت یا شاید یک قرار عاشقی با خدا. خدایی که اینروزها بدون اینکه برایش دلبری کنم تمام حواسش را به من داده بود. خدایی که افشین را فرشته ی نجاتم قرار داده بود که بیاید و با ضربات سنگینش به هوشم بیاورد. خدایی که مرا توان داد امشب... آخ امشب... از دست حماقتم و آن شیطان پست فرار کنم و نجات یابم. خدایی که مادرانه آغوشش را به رویم گشود و پاهایم را به سمت خانه اش پیش برد و همانجا وسط جماعتی مرا بی حال رها کرد که بنده ای مخلص از بندگانش باشد و به دادم برسد نه اینکه در تنهایی خانه ام شاید لحظات آخر عمرم را سپری می کردم و چقدر من دور بودم و نمیدیدم این همه مراقبت را... من با حسامِ خدا چه کرده بودم؟!
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
*|🕌🍃|*
| #قرار_عاشقے 🕗 |
.
.
بہ جز هواے حرم
در سرم هوایے نیست
اسیر دام تو را
حاجت رهایے نیست
به غیر ڱوشہ ے
بام تو اے امام رئوف
ڪبوتر دل من
جَلد هیچ جایے نیست
.
.
*|🌼|*دلم بہ مِھرِ ٺو و
آستانِ ٺو بند اسٺ👇🏻
Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
*|🕌🍃|*
•.♥️'' ⃞.•
⸤ #پشتڪ🌱 ⸣
.
.
خدایـا ..
بامنبودی ؛
حتے وقتهایـے ڪھ لیاقتش را نداشتم❣
.
.
⸤شِڪوھ از پیلھ مَکُـن
پروانگے را آغاز کـُن..❥'⸣
•.♥️'' ⃞.• Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
◉━━━━━────
↻ ◁ㅤ❚❚ㅤ▷ㅤ⇆
🎥 #کلیپ
🌐 موضوع: مجموعه ویدئوهای
مهارتهای هفتگانه تبیین
🍃🌀🍃
🔰چگونه جهاد تبیین رو محقق کنیم؟
🔷 مهارت سوم: تولید محتوا
#ویژه ببینید😎
♻️ #تولید_محتوای_استانی
🖇 #تبیین #جهاد_تبیین
🖇 #بصیرت #روشنگری #ثامن
آدرس تمامی کانالهای ما(ایتا،تلگرام)
•••👇👇👇•••
🆔 T.me/Asheghaneh_Halal
🆔 Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
🆔 Eitaa.com/Heiyat_Majazi
🆔 Eitaa.com/Rasad_Nama
🍃
🇮🇷🍃
•⃝⃡🦋❥•
『#منبر_مجازی '✨』
.
.
چـیزۍ را ڪھ نمۍتـوانۍ در
قیامت از آن دفاع ڪنے ،
نه ببین ،
نه بشنو ،
نه بگو ،
نه بنویس !
ـ ـ ـ ـ ـ ـ❀ـ ـ ـ ـ ـ ـ
آیةاللّٰهجوادیآملی
.
.
- و بھ راھِ آرزوھـا
همهـ عمر جستجوھا کردیم..!👀
•⃝⃡🦋❥• Eitaa.com/heiyat_majazi
#صبحونه 🌻⃟•°
صبحست و طلوع مهربانی •|🌎|•
خورشید و حریر آسمانی •|🌤|•
ایام بکام و روزتان عشق •|❤️|•
سرزنده و شادمان بمانی •|💝🤲|•
سلام🖐
روزتون سرشار از زیبایی 🌹🍃
.
↵ چھبِگویمسَحرتخیر؟!
طٌخودتـصٌبحجَهانۍـ 🤩👇🏻
🌻⃟•°➩ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
Γ..🐹'' ⃝
【 #نےنے_شو'👼🏻' 】
[😒]به دای اینته هی شیلیت
شیلیت[📸] اژ من عس بژیلی
بیا بَدَلم تُن [😊]
🤓•|#نےنے_لغت↓
📸 ندالیم
.
اینژا گُردانِ کوشولوهاے خوگشِلہ😎👇🏻
Γ..🐹'' ⃝ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
°✾👀.
『 #سوتے_ندید 🙊 』
.
.
🔻یه همسایه ای داریم یه مادر پیر و خیلی ساده
داره که خداااای سوتی دادنه و گاها از سوتیاش
تعریف میکنه ما روده بر میشیم از خنده! خلاصه
میگه با مامانم که داشتیم دوتایی میرفتیم مکه
تو هواپیما نشسته بودیم مامانم گفت تا فلان جا
چقدر راهه منم نمیدونم گفتم انگار سه ساعت
این یه جیغ و دادی کرد که واسه خاطر سه
ساعت راه منو سوار طیاره کردی؟!!!😩
میگه داد میزد آقا نگه دارررر پیاده شیم!!!😅
میگه آبرومو برد تو هواپیما!😬
♧👮♂| #ادمین_نوشت:
راست میگه دیگه پیرزن؛
قدم زنون می رفتن صفاشم بیشتر بود😄
○نتیجه اخلاقی:
حاجیا التماس دعا داریم✋
#سوتـے(7⃣4⃣4⃣)
.
.
•⊰خاڪے باش تو خندیدنــ😅✋⊱•
°✾👀 Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
•/|📜|\•
#فتوا_جاتی
.
.
↫سوال🤔؟!
اگه توی کوچه و خیابون یه چیزی رو پیدا کردم چیکار کنم🧐؟ تکلیف چیه🤨؟
↫جواب🤓؟!
در کلیپ بالا به صورت کامل
توضیح داده شده☺️🤩
.
.
جرعھ اے از فنجان ایمان شناسے
نوشِ نگاهتون..😋↯
•/|📜|\• Eitaa.com/Heiyat_majazi
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_ونهم ]
مدام توی ذهنم مراحل وضو گرفتن را تصور می کردم و بینابین چهره ی عصبانی و با حیای حوریا وسط وضوهای خیالی ام می آمد. چقدر از من عصبانی بود و نمی دانم مرا با چه کسی اشتباه گرفته بود. می دانم که با او خوب حرف نزدم اما هرگز نمی توانستم ضعف خودم را برایش بازگو کنم و بگویم حسامی با سن و سال نوجوانی، در این سن ۲۵سالگی تازه به یاد این افتاده که بداند نماز چیست و روزه به چه کارش می آید. از پنجره اتاق، بیرون را نگاه می کردم که همان پسر بلند بالایی که آن شب مرا با حاج رسول به بیمارستان رسانده بودند وارد اتاق شد و به سمت حاج رسول رفت. انگار حاجی هم خیلی وقت بود بیدارشده اما خلوت مرا نشکسته بود. رفتار پسری که حالا میدانستم محمدرضا نام دارد، با من خیلی صمیمانه نبود. نه اینکه از او انتظار صمیمیت داشته باشم، بلکه با تمام وجودم حس خصمانه ی کنترل شده اش را نسبت به خودم حس می کردم.
_ دستتون درد نکنه حاجی... من غریبه م؟ باید بهم می گفتین. ظهر که مسجد نیومدین گفتم حتما برا نماز مغرب میاین. نیومدین نگران شدم رفتم دم خونه تون...
سرش را پایین انداخت و باشرمی آشکار آب دهانش را فرو داد و گفت:
_ حوریا خانوم گفتن بیمارستانید.
بعد هم دهانش را نزدیک گوش حاج رسول برد و آرام گفت:
_ چرا به غریبه ها رو زدید، مگه من مردم؟
تا آن لحظه ساکت بودم اما با شنیدن این حرف انگار غرورم تکانی خورد. خودم را به آن سمت تخت حاجی رساندم و گفتم:
_ اولا من غریبه نیستم... با حاج رسول دوست هستم.
و عمدا اسم حوریا را آوردم و با تحکم گفتم:
_ دوما من خودم به حوریا خانوم گفتم و اصرار کردم به جای ایشون، من بمونم. دوست نداشتم ایشون شب رو توی بیمارستان بمونن و اذیت بشن.
به وضوح سرخ شدنش را دیدم. مشتش را گره کرد و با پوزخندی گفت:
_ فکر نمی کنم چند روز و یک دیدار به کسی اجازه بده اسم دوست روی خودش بذاره. ضمنا تا حالا ندیدم حاجی اینجور دوستایی داشته باشه!
و با دست اشاره ای به سرتاپایم کرد. انگار منظورش طرز لباس پوشیدنم بود. کفش اسپرت سفید و شلوار لی مچ دار سنگ شور و تیشرت جذب یقه هفت سفید... تیپم چه ایرادی داشت؟
حاج رسول دهنی را برداشت و گفت:
_ این چه حرفیه محمدرضا جان. حسام از رفقای جدید و صمیمی منه. جای این تیپ آدمایی بین دوستام خالی بود که حسام اومد جنسم جور شد. خیلی هم خوش تیپ و با حیاست. من بارها به تو زحمت دادم. دیشب هم اصرار حاج خانوم و حوریا بود وگرنه حالم بد نبود. الانم حسام زحمت کشیده وگرنه اصلا همراه نمیخوام.
_ بهرحال من اومدم که خودم بمونم پیشتون. ایشون میتونن برن
فرصت خوبی بود از این محیط بیمارستانی فرار کنم اما پای یکدندگی و میدان داری ام وسط می آمد.
_ من هیچ کجا نمیرم. امشب میخوایم با حاجی کلی گپ بزنیم
_ اما حاجی نباید زیاد حرف بزنن آقاپسر...
حاج رسول پا در میانی کرد و گفت:
_ محمدرضا، حسام میمونه. خودمم کارش دارم.
با این حرف مثل یک شکست خورده از حاج رسول خدا حافظی کرد و با اشاره ای به من اتاق را ترک کرد. بیرون رفتم و با فاصله از او ایستادم.
_ ببین آقا حسام... یا هر اسم دیگه ای اگه داری... فقط کافیه بفهمم قصدت از نزدیکی به حاجی در غالب یک دوست، سوءاستفاده بوده. اون وقت من میدونم و کسی که پا توی حریم من گذاشته. حاج رسول و خانواده ش خط قرمز من هستن. بهتره اینو توی کله ت فرو کنی.
حرف هایش چیزی بود شبیه ترس و تهدید حوریا... و چیزی فراتر از حوریا... باید خودم سر در می آوردم
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_وهفتم ]
تا بیمارستان سکوت بود که فضای ماشین را گرفته بود. جلوی بیمارستان شماره اتاق را از حوریا پرسیدم و از او جدا شدم به قصد خرید. دست خالی که نمیشد ملاقات رفت. با جعبه ی شیرینی و چند پاکت آبمیوه خودم را به اتاق حاج رسول رساندم. دهنی اکسیژن را از روی دهانش برداشت و با لبخند بی جانی گفت:
_ به به... آقا حسام... «سرفه» زحمت افتادی پسرم «خس خس سینه» دیدی فرمانده تبدیل شده به یه سرباز درب و داغون! و خندید و باز هم « سرفه »
حوریا دهنی را روی دهان و بینی حاج رسول گذاشت و کش نگهدارنده را به پشت سر پدرش انداخت و با جدیت گفت:
_ بابا مثل بچه ها رفتار می کنی. دکتر مگه نگفت کم حرف بزن که این ریه ت چهارتا نفس درست و حسابی بتونه بکشه و حالش سر جاش بیاد؟!
حاج رسول دستش را که سرم به آن وصل بود بالا آورد و برای حوریا احترام نظامی گرفت. با اشاره به من تعارف کرد نزدیکتر بیایم و کنارش بنشینم. وسایل را روی میز گذاشتم و با حاج خانوم احوالپرسی کردم. دست حاج رسول را گرفتم و برایش آرزوی سلامتی کردم.
_ طبق قرارمون رفتم مسجد اما شما نبودید. اومدم دم خونه تون که دخترتون ماجرا رو برام گفت. خدا بهتون سلامتی بده. الان بهترید؟
با اشاره ی سر جوابم را داد. حوریا از فلاسک چای ریخت و با شیرینی که من آورده بودم تعارف کرد. من اصلا نمی توانستم توی بیمارستان چیزی بخورم. ناهار نخورده بودم و به شدت هم گرسنه بودم. حاج رسول دوباره دهنی را پایین کشید و گفت:
_ بخور... چاییش تازه دمه. دیشب دم کردن
و خندید و با سرفه دهنی را سرجایش گذاشت. حوریا مثل یک مادر به پدرش نگاهی تذکر آمیز انداخت و حاج خانوم گفت:
_ نه والا رسول جان. خودم الان رفتم از بوفه آبجوش و چایی گرفتم. تازه ی تازه س پسرم حاجی شوخی میکنه. لیوان چای را برای پایان دادن به بحث برداشتم. حاج رسول با اصوات مبهم و خفه شده از پشت نقاب اکسیژن گفت:
_ بحثمون سر جاشه ها... فقط بذار کمی نفسم برگرده برات بلبلی میگم.
_ میدونم حاج آقا... ماشالله خوش صحبت هستین. بی صبرانه منتظرم حالتون خوب بشه و بازم مزاحمتون بشم.
ساعت ملاقات تمام شده بود. حوریا می خواست جایش را با مادرش عوض کند و امشب او مراقب پدرش باشد. ناخودآگاه به زبانم آمد.
_ من میمونم. شما با مادر تشریف ببرید منزل.
و بعد از بیان حرفم پشیمان شدم. « حسام چته جوگیر شدی؟ یه دونه رفیق صمیمی نداری جز افشین که اونم هرچی داره قربون تو میکنه و تو اهمیتش نمیدی! الان چی شده برا اینا پسر خاله شدی سوپر من بازی در میاری؟! » کاری نمی شد کرد از آنها انکار و از من اصرار بالاخره موفق شدم بمانم. حاج رسول گفت:
_ ناهار خوردی؟
سرم را پایین انداختم و گفتم:
_ گرسنه نیستم
حوریا گفت:
_ برای خودم ناهار آورده بودم. توی ماشینه تشریف بیارید همونجا ناهارتونو بخورید
و با اشاره به لیوان پر از چای که سرد شده بود گفت:
_ اینجوری از پا میفتید.
با او همراه شدم و به سمت ماشین رفتیم. کیسه ای دسته دار از صندلی پشت برداشت و یک ظرف کوچک چهارگوش را باز کرد و دو لقمه ی کوچک و پیچیده شده که همراه یک نمکدان کوچک داخل آن بود به سمت من گرفت. لبخندی به لبم نشست.
_ میدونم سیرتون نمیکنه اما از هیچی بهتره.
همانجا سرپایی لقمه ها را خوردم و تشکر کردم و راهی شدم.
_ ببخشید. میشه بگید با پدرم در چه مورد بحث می کنید؟
برگشتم و از همان فاصله چندقدمی گفتم:
_ یه سری مسائل شخصیه دارم باهاشون مشورت میکنم و ازشون راهنمایی میگیرم.
_ اگه مسأله شخصیه، به پدر من چه ربطی داره؟ اگه میشه بگید موضوع بحثتون چیه که پدرم اینجوری مشتاق دیدنتون بود؟
مثل پسربچه ای که وسط یک بازی دخترانه گیرافتاده بود و هر لحظه ممکن بود دختربچه های محله دستش بیاندازند، نمیدانستم چه پاسخی بدهم. انگار دوست نداشتم ضعف این بخش از شخصیتم را نزد او نمایان کنم. یک لحظه توی جلد حسام مغرور رفتم و با اخم گفتم:
_ فکر می کنم تا این حد باید فهمیده باشید که وقتی نمیخوام بگم یعنی به شما مربوط نیست.
و راهم را با پشیمانی از حرفی که ناخواسته به زبان آورده بودم، پیش گرفتم.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_وپنجم ]
جلوی تلویزیون نشسته بودم و فوتبال نگاه می کردم. یاد افشین بخیر. دل نمی کند از این ظرف عسل و قصد پایان دادن به مسافرتش را نداشت. اکثر فوتبال های مهم و هیجانی را باهم نگاه می کردیم و الان من چقدر دلتنگ کل کل مان بودم که سر هم آوار می کردیم بابت تیم های مورد علاقه مان. گوشی را برداشتم و با او تماس گرفتم. هر چه منتظر ماندم جوابم همان بوق های منقطع انتظار بود. دیگر حتی حوصله ی دیدن فوتبال را هم نداشتم. دوست داشتم قدم بزنم اما تمام بدنم خسته و کوفته بود. امروز تمام اجناسی را که چند روز بود رهایشان کرده بودم، سر و سامان دادم و چیدم و قیمت گذاری شان کردم و از طرفی موج مشتری های ثابتم که خبر داشتند از چیدمان جنس جدید، بیشتر خسته و درمانده ام کرده بود. حرفهای حاج رسول هم حسابی ذهنم را مشغول کرده بود. درب کابینت را باز کردم که کمی تنقلات برای خودم بیاورم... شیشه ی ... باز نشده که معلوم نبود از کی توی این کابینت مانده بود به روح عصیانگرم چشمک زد. تمام لحظاتی که سپری می کردم دو شخصیت منفی و مثبتم روی گلوی هم چنگ انداخته و به هم سیلی می زدند که یکی مرا مانع شود از پر کردن لیوان... و دیگری لذت چشیدنش را به رخم بکشد و مرا مغلوب کند. در یک لحظه و تنها بایک حرف که توی مغزم می پیچید «لایعقل» بطری را باز کردم و توی سینک خالی کردم و شیر ظرفشویی را باز کردم. سرم را زیر آب گرفتم و شیشه را برای همیشه توی سطل زباله انداختم. انگار تصمیم جدیدی گرفته بودم. توی اتاق خوابم، حوله را روی سرم انداخته بودم و دستی قوی مرا به سمت بالکن هول می داد. هنوز ساعت نماز دختر نشده بود... حوریا... اما انگار دوست داشتم تمام ساعات شب را بنشینم و حیاط و ایوان خانه ی حاج رسول را دید بزنم. چرا؟ خودم هم نمی دانم. «سلام...» صدای هول و دستپاچه ی حوریا از ذهنم گذشت. چشمم را که بستم چیزی شبیه به آینه توی چشمم برق زد. یاد نگاه براق و کهربایی او افتادم... (لعنت به تو حسام. تو که این همه بی جنبه نبودی. دختره توی تموم ساعاتی که اونجا بودی فقط یه سلام هول هولکی بهت داده. تمام حرفایی که زد و شنیدی، مخاطبش باباش بود. این همه دختر رنگارنگ توی پارتی ها آویزونتن یه تف کف دستشون نمیندازی. اون ساناز بدبخت...) صدایم را برای خودم بالا برم و بلند گفتم «اسم اونو نیار» دیوونه شدی حسام. تنهایی مخت رو تاب داده بیچاره... با صدای آمبولانسی که جیغ زنان نورهای قرمز و آبی اش را به سر و ته کوچه پرتاب می کرد، نگاهم از بالا به کوچه پشتی سقوط کرد که درست جلوی منزل حاج رسول توقف کرد و حوریا سراسیمه درب را به رویشان باز کرد و دو پزشک و همیار با تجهیزات پزشکی وارد منزل شدند. انگار شوکه شده بودم... یعنی چه اتفاقی افتاده بود؟ تا وسط اتاق شیرجه زدم و به لباسهایم چنگ کوبیدم که بپوشم و به آنجا بروم اما همانجا روی تخت افتادم. «بچه ی این محل نیستی؟؟؟؟» «کاش از اول دروغ نمی گفتم. الان با خودشون نمیگن تو از کجا فهمیدی این وقت شب عین مرد عنکبوتی خودتو رسوندی؟» با صدای همهمه ی کوچکی که از پایین میشنیدم باز خودم را به بالکن انداختم و دورادور دیدم که حاج رسول را با آمبولانس بردند و حوریا و مادرش با ماشینی که حوریا از حیاط بیرون زد و من آن را امروز توی حیاط ندیدم، پشت سر آمبولانس حرکت کردند.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_وسوم ]
دختر با سینی چایی در قاب درب ظاهر شد. بی اختیار نگاهم به سمت چادر گلدار سرش کشیده شد « یعنی این همون چادریه کا باهاش نماز میخونه؟» سرم را تکان دادم و نگاهم را به حاج رسول دادم. متوجه حرکتم شده بود. ترسیدم فکر کند چشمم زیادی هرز رفته. تا لحظه ای که سینی چایی را زمین گذاشت و از میان درب ناپدید شد، سرم را بلند نکردم.
_ روزی ماهم از زندگی با حاج خانوم، شده حوریا...
دستش را به حالت دعا بالا گرفت و گفت:
_ الحمدلله رب العالمین... میخوام ببینم که، می دونی لازمه ی نماز چیه؟
هر چه را بلد نبودم سکوت می کردم.
_ نماز پیش زمینه های فراوانی داره اما لازمه ی اصلی و واجب اون، طهارته... طهارت قبل از نماز هم که همون وضو میشه. اولین جایی که توی وضو میشوریم صورتمونه. صورت محل آغازِ یک ارتباطه، محلِ شروع دیدار... خب، آب برای چیه؟ آب همونیه که پاک و تطهیر میکنه. در زبان عربی به صورت میگن وجه! وقتی صورتمون رو میشوریم یعنی داریم آمادہ میشیم برای مواجهه. صورت رو میشوریم برای دیداری پاک ،برای چی؟
مثل دانش آموزی حرف گوش کن، آرام و زیر لب زمزمه کردم «مواجهه»
_ صورت محلِ آغاز دیدارہ ،خدا دارہ میگه که بندہ ی من، یادت باشه ،هر ارتباطی توی زندگیت برقرار میکنی ،پاک باشه ها...
حسی عذاب مانند به سراغم آمد. حسی مانند عذاب وجدان. چرا؟ نمی دانم. ارتباط پاک... ادامه داد:
_ خب...مرحله بعدی دست ها هستن. در تمام دنیا دست سمبلِ قدرته. وقتی ما میگیم که دست آمریکا را کوتاہ میکنیم یعنی چی ؟ یعنی قدرت آمریکا رو در هم میشکنیم! حالا... میخوام بدونی که قدرت خانوم ها در چیه؟ زبان؟ اشک ؟جیغ ؟ قدرت خانوم ها در لطافت اوناست. قدرت آقایون درچیه؟ قدرت آقایون در جسم قوی و زورِ بازوی اوناست!
مشتاقانه منتظر بودم ببینم منظورش از این مثال چه بود
_ خب گفتیم آب هم برای پاک کردنه، درسته؟
سرم را تکان دادم
_ می دونستی به خانوم ها گفته شدہ آب وضو رو داخل دست بریزن اما به آقایون گفته شدہ پشتِ دست؟!
گیج و سردر گم گفتم:
_منظورتونو نمیفهمم.
صبورانه مراحل وضو را تا همین قسمت شستن دست ها توضیح داد و یکبار آب فرضی را مثل خانم ها داخل گودی آرنج ریخت و یکبار مثل آقایان روی برآمدگی آرنج که من کاملا متوجه بشوم.
_ از نظر علمی پوستِ داخل دست نازکتر و لطیفتر و پوست پشت دست برعکس هستش. خدا دارہ میگه :خانوم محترم!یادت باشه، قدرت تو که لطافت توست باید پاک نگهش داری! این لطافت برای عرضه توی خیابون و جلوی هرمرد نیست! پاک نگهش دار...
ناخودآگاه چهره ی کریه ساناز جلوی چشمم آمد
_ خدا دارہ میگه که آقای محترم !یادت باشه ،این زورِ بازو و جسم زمخت و قوی رو که بهت دادم باید پاک نگهش داری ، با این زورگویی و گردن کلفتی نکنیا! چایی تو بخور سرد نشه...
تمام هوش و حواسم پی حرف های ساده و بی ریا و پدرانه اش بود. درست مثل یک معلم خوش بیان و با زبانی ساده درس هایی را از او می شنیدم که شاید برای سن بیست و پنج ساله ام خیلی دیر شده بود اما از اشتیاق و میل قلبی ام کم نمی کرد. انگار تازه به سرچشمه ی اصلی رسیده بودم و روحم آن روی پنهان خدا دوستش را تازه آشکار کرده بود و دوست داشت توی این چشمه ی تازه پیدا شده غوطه ور و سیراب شود.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_سی_ویکم]
هر چه پیش می رفتیم طپش قلبم بالاتر می رفت. مسیر خیابان و کوچه ی ما را پیش گرفته بودیم «ای دل غافل... این همه دروغ گفتم و آبروی خودمو بردم. فقط می خواست سکه یه پولم کنه و بگه بچه جون منو گول می زنی؟ من خودم اهل محل رو میشناسم. وگرنه کی حوصله درس اخلاق و دین و آیین داره توی این دوره زمونه. بازم خریت کردم. بازم خودمو میخوام رسوا کنم.» سر دوراهی می خواستم به داخل کوچه بپیچم که گفت
_ کجا میری؟ راستی اسمت چی بود؟
_ حسام...
لبخندی زد و گفت:
_ چه اسم برازنده ای... حسام. چقدر آشنا... مگه تو خونه ی ما رو بلدی که سرتو انداختی پایین و جلو رفتی؟
باز هم سکوت کردم.
_ بیا... این کوچه ی ماست. از این طرف...
و به سمت کوچه ی پشتی پیچید. همان کوچه ای که خانه های قدیمی داشت و آن دختر و ساعت شیدایی اش... درست جلوی همان خانه ایستاد. ناخودآگاه چشمانم را بستم و فضای خانه را از بالکن آپارتمانم تصور کردم.
_ بیا دیگه... چرا چشاتو بستی؟
زنگ آیفون را زد. صدای زنی توی پخش پیچید «کیه؟» «فرمانده» انگار صدای خنده ی ریزی شنیدم «اسم رمز» «حوریا فرمانده ی فرمانده» «من قربون بابای خوش ذوقم. خودم میام درو باز می کنم» حاج میمنت خنده ای کرد و گفت:
_ خدا کنه گیر دخترت بیای ببینی چه لذتی داره با دلش راه اومدن.
درب باز شد و یک جفت چشم کهربایی و شفاف بین قاب صورتی مهتابی میان چادری گلدار نمایان شد. لبخندش را جمع کرد و با شرم سرش را پایین انداخت و از جلوی در کنار رفت و هول و دستپاچه سلامی کرد و گفت:
_ بابا چرا نگفتید مهمون دارید؟
حاج میمنت بلند خندید و گفت:
_ حاج خانوم خبر داشت. بیا تو حسام جان. خونه خودته. بفرما
پشت سر ویلچرش وارد حیاط شدم و ناحودآگاه چشمم به سمت ایوان چرخید. ایوانی که محل شیدایی شبانه ی آن دختر بود. حوریا... یعنی این همان دختر بود؟!
_ سلام علیکم. خوش اومدین. بفرمایید داخل. چرا تو حیاط موندید. حاج رسول مهمونتونو سر پا نگه ندارید.
زنی میانسال که عینکی ریز روی چشمش داشت و قرص و محکم چادر رنگی اش را دور خودش پیچیده بود از روی ایوان مرا خطاب قرار داد.
_ سلام... ببخشید مزاحمتون شدم
_ این حرفا چیه پسرم. مهمونای حاج رسول رو چشم ما جا دارن. بفرمایید داخل سفره رو پهن کردم.
حیاط بزرگتر از آنچه از بالا می دیدم بود. درختان سبز و کهنسالی دور تا دور حیاط را گرفته بودند و حوض کوچکی وسط حیاط بود. یک جورهایی مرا یاد خانه ی مادربزرگم می انداخت البته در غالب کوچکتر آن...
_ پسندیدی؟
و خندید. سرم را پایین انداختم و گفتم:
_ می تونم دست و صورتمو بشورم؟
_ آره... هم کنار حوض شیرآب هست هم اون گوشه حیاط سرویس بهداشتی هست. من میرم داخل. شما هم زود بیا سفره رو معطل نذاریم بی حرمتی میشه...
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
❢💞❢
❢ #عشقینه 💌❢
.
.
[📖] رمان:《 #توبه_نصوح 》
[ #قسمت_بیست_ونهم ]
حال و حوصله ی مغازه را نداشتم. چند روزی بود که با خودم خلوت کرده بودم و به راهی که در آن چندین سال به اشتباه قدم گذاشتم، فکر می کردم. دوست داشتم از جایی شروع کنم اما نمی دانستم از کجا... اصلا نمی دانستم باید چه چیزی را شروع کنم و اصلا در چه مسیری قدم بگذارم که باز هم به بیراهه نروم. کسی را نداشتم از او راهنمایی بگیرم. دلم را توی مشتم محکم گرفتم و از خانه بیرون زدم. قصد داشتم پیاده کمی قدم بزنم و البته با ماشینم نمی توانستم جایی بروم چون به تعمیرگاه سپرده بودم برای صافکاری و محو کردن آثار خشم شیطان. نزدیک مسجد بودم که...
_ گفتی بچه ی این محل نیستی که...
برگشتم. صدایش را می شناختم اما از دیدنش بیشتر شوکه شدم.
_ نیستم... یعنی سلام...
_ سلام پسرم... پس فکر کنم خاک این محل دامن گیرت کرده.
نمی دانستم چه بگویم. دوست هم نداشتم بیشتر از این دروغ بگویم اما چه کنم که از اول گیر آن دروغ بی موقع بیمارستان افتاده بودم و همینطور زنجیره وار دروغ بود که پشت دروغ بافته می شد.
_ اومدم جای زمین افتادنم رو ببینم
خندید و گفت:
_ خاطرات بد رو خیلی مرور نکن. اصلا ما دوست نداریم از مسجد محلمون چنین خاطراتی داشته باشی. پس... دعوتت می کنم به مجلس ختم قرآن. میدونی که چند روز آینده ماه رمضان شروع میشه... ما میخوایم بعد از نماز جماعت ظهر و عصر، روزی یک جزء از قرآن رو بخونیم و آخر ماه ختمش کنیم ان شاءالله. برات مقدروه بیای؟
دوباره لبخندی معنادار زد و گفت:
_ محله تون که خیلی از اینجا دور نیست؟
جواب سوال دومش را ندادم اما در جواب سؤال اولش بی رودرواسی گفتم:
_ من اصلا نماز نمی خونم. تا حالا روزه هم نگرفتم. قرآن هم در حد همون آیاتی که تو مدرسه یادمون می دادن، خوندم.
نفس راحتی کشیدم و گفتم:
_ با اجازه تون.
پیرمردی از جلوی درب مسجد بلند گفت:
_ چی شد حاجی؟ چرا نمیای؟
با صدایش میخکوب شدم.
_ آهای پسر جون. یه کمکی به ما نمیدی؟ نماز و روزه رو بیخیال شدی... تا حالا به کسی هم کمک نکردی؟
« چی از جونم میخواد؟» با اکراه برگشتم و دیدم جعبه ای چوبی که نقش و نگار خاص و زیبایی روی آن حک شده بود کنار ویلچرش بود. با اشاره به جعبه، لبخندی زد و ویلچرش را به حرکت درآورد و به سمت مسجد رفت. جعبه را برداشتم و پشت سرش بی صدا وارد مسجد شدم.
#نویسنده_طاهره_ترابی
[⛔️] ڪپے تنهاباذڪرمنبعموردرضایتاست.
.
.
❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
Γ..🐹'' ⃝
【 #نےنے_شو'👼🏻' 】
[😳] ای بابا !! تِه وَضیه؟
آدم و اس وسط خواب بیدا میکَن
تا تَبَلُد°|🎂|°مبادک°|😒|°
[😍] آدم دافلدیر میسه خو°|😜|°
🤓•|#نےنے_لغت↓
🍃دافلدیر: غافلگیر
.
.
اینژا گُردانِ کوشولوهاے خوگشِلہ😎👇🏻
Γ..🐹'' ⃝ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
°✾👀.
『 #سوتے_ندید 🙊 』
.
.
🔻با عمه ام یه سال اختلاف سنی داریم؛
جدیدا یه دفترخاطرات ازش پیداکردیم
مال کلاس پنجم و اول راهنماییش!
اون موقع خیلی فاز مذهبی ورداشته بود😇
اسم دوست صمیمیش سمیه نجفی بود...
عاقا این نوشته بود امروز خواهر سمیه نجفی
رو دیدم میخواست تا دم نونوایی همراهیش کنم
خواهر نجفی خیلی دوست خوبیه و...
روده برشدم به خدا😝
بعد پایینش نوشته بود:
گفتم غم تودارم گفتا غم از سرآید
گفتم که مال من شو گفتاکه ازسرآید🤪
♧👮♂| #ادمین_نوشت:
برادرزادهیِ عمه خانم! خواهر محترم!
تصور نمیکنید دفترچه مردم رو
بدون اجازه نباید خوند😬😄
○نتیجه اخلاقی:
مثبتهامون رو تقویت کنیم✋
#سوتـے(8⃣4⃣4⃣)
#ارسالے_ڪاربران
.
.
•⊰خاڪے باش تو خندیدنــ😅✋⊱•
°✾👀. Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
【 #حرفاےخودمونے ⃟ ⃟•💌 】
.
.
میگفت: ظاهر شهیدانه داشتن هنر بزرگی نیست
اگه مَردی، باطنت و مثل شهدا کن:)
#شهیدابراهیمهادی🌸
.
.
#تقبلالله
#دلتو_بهخدابسپار💙'
#حرفاےدرگوشے☁️
-درگیـرِ دفـاعِمٌقدسیم در جبھـہۍنَفْس . .
⃟ ⃟•💌 Eitaa.com/heiyat_majazi
🌿
💌🌿
[ #پیامچه ]
از استقبالِ بینظیرتون کمالِتشکر رو داریم ☺️✋🏻
ما برگشتیم ؛ پر قدرتتر از گذشته ✌️🏻💚
🌿
💌🌿
Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
#همسفرانه ❥'
.
.
روزِخوب روزۍ نیست ڪھ با قهوه یا چاۍ شروع بشه ..'☕️
روزِخوب روزیه ڪھ با تو شروع مےشه ..'♥
.
.
˼ -گاهگـٰاھِ ٺو مۍارزَد بھ أَبَدهـاے هَمـھ👇🏻
˹ •⃝⃡💙❥• Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
˹.🌼 ⃟✨.˼
❲ #آقامونه ❳
.
.
◍⃟😬 رَشکـم آید
که کسی👤
سیر نِگه در تو کُند🤨
✍/ #سعدی
.
.
•📿 #سلامتےامامخامنهاۍصلوات
•🖼 #نگاره‴ 1473 ‴
•🌱 #بازنشر :: #صدقه_جاریه
- اۍبرقِخَندھھایتازآفتابخوشتر..♡'
˹.🌼 ⃟✨.˼ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
*|🕌🍃|*
| #قرار_عاشقے 🕗 |
.
.
برفرشِ حرم گردوغباریم و نشستیم ؛
مارا نتڪانـے ، نتڪانـے ، نتڪانـے ..!🙃
.
.
*|🌼|*دلم بہ مِھرِ ٺو و
آستانِ ٺو بند اسٺ👇🏻
Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
*|🕌🍃|*
#همسفرانه ❥'
.
.
ڪوتاه میگم
دوســتَت دارم
ولے ڪوتاه نمیام از
دوســت داشتَنت!"❤️
.
.
˼ -گاهگـٰاھِ ٺو مۍارزَد بھ أَبَدهـاے هَمـھ👇🏻
˹ •⃝⃡💙❥• Eitaa.com/Asheghaneh_Halal
•"✾͜͡🍬.
〖 #ریحانھ 🤍〗
🦋ـ|ـدنیا با همه شلوغی اش
💙ـ|ـفدای اضطراب تو:)
🦋ـ|ـوقتی نامحرم می آید و تو
💙ـ|ـسراسیمه #چادر به سر میکنی
- درلَفافھٔخورشید؛
ٺُوتندیسِروشنےازنورۍ😌🌤
"✾͜͡🍬 Eitaa.com/Asheghaneh_Halal