1396
The Telegram Channel of The Federation of Anarchism Era کانال تلگرام فدراسیون عصر آنارشیسم www.AsrAnarshism.com linktr.ee/asranarshism Info@asranarshism.com
صادق صادق صادق
به کوک‌هایی تو
که مسیر را قوام بخشید
به کیسه‌ای
که مشت‌های تو را می‌شناسد
به کتابخانه کوچک‌ات
به نفت قسم
فراموش نخواهی شد
تو در شریان‌های شهر
در کفش‌ها که کشور گرسنه‌گان‌اند
تو در خشمِ استخوانیِ ما
زنده‌ای
مگر قوم دروغ
توان چیرگی بر صادقان را دارد؟
رفیق
دیوارهای شهر
دستخط تو را می‌شناسند
و نام تو را
در التهاب شب نجوا میکنند
صادق
تو را دیده‌اند
که برای کفش‌ها دف می‌زنی
صادق
تو را دیده‌اند
که روی دیوار نوشته‌ای: آزادی
صادق
تو را دیده‌اند
که بالای مزارت
روی زخم خاک نشسته‌ای
صادق
می‌گویند قاتلان‌ات
هجده روز تمام درحال کشتن بوده‌اند
در آخر ناتوان از کشتن‌ات
تو را به آب انداختند
صادق
می‌گویند آب گچساران
قصه می‌گوید
داستان قهرمانی که
کشور(کفش) گرسنگان را کوک می‌زد
تا برای حق خود بدوند. https://instagram.com/s.fl666?igshid=YmMyMTA2M2Y=
مکان ویدیو اصفهان ، به تاریخ های ۱۹ و ۲۱ اسفند ، شعار نویسی گسترده مبارزان راه آزادی
در اصفهان توسط دختران آزادیخواه و شجاع
در حمایت از توماج صالحی و دیگر مبارزان و یاران دربند
#توماج_صالحی
🔴احضار نصرت بهشتی توسط اداره اطلاعات مشهد و ایراد اتهام شرکت در تجمعات صنفی
نصرت بهشتی،
معلم بازنشسته مشهدی
که به پنج سال زندان محکوم شده و به علت بیماری (که درزندان مبتلا شده است) بارها جراحی شده است، بار دیگر در تاریخ بیست و دوم اسفند ۴۰۱ احضار شد.
لازم به ذکر است که این معلم بازنشسته، باوثیقه یک میلیارد و دویست میلیون تومانی آزاد است و در روزهای آینده باید جراحی شود.
/channel/bahs_anarchy
Читать полностью…
#پیام زنان معترض افغانستان به زنان ایران پاکستان و منطقه: منتظر خشم‌تان بر طالبان هستیم
«چهار تن از اعضای طالبان در سرپل در شمال افغانستان، یک زن چهل ساله و دو دختر سیزده و یازده ساله را شکنجه و به آنان تجاوز کردند و خبر آن پس از روزها و برابر با هشتم مارچ، روز جهانی همبستگی زنان منتشر شد. و این یک اتفاق نیست؛ این واقعیت عینی ما زنان در افغانستان است؛ اینکه همه چیز برای مان وارونه باشد.
وقتی به مبارزات ما زنان افغانستان در برابر طالبان نگاه کنید و از رهگذر مطالبات مان، جنبش زنان را در کشور ارزیابی بکنید تا ببینید که چه جهاتی را بخود گرفته است؛ به مطالبه‌ای مجزا از حق و حقوق مان در زیر سلطه تروریسم و امکاناتی که از ما ستانده شده، نیز بنگرید.
برای ما فقط بازشدن مکتب و دانشگاه، حق کار و کنشگری سیاسی نیست که به عنوان مطالبه مطرح می‌شود؛ در مبارزه ما، چیز دیگری هم هست که می‌خواهد از خلال این مواضع در برابر احکام صادر شده از سوی حاکمیت، خود را بیان کند و قابل تصور بسازد.
ما بارها، خواهان دیگرگونی تعامل سیاسی زنان هم‌سرنوشت در منطقه و بخصوص ایران و پاکستان بوده‌ایم و چگونگی این دیگرگونی را با مواضعی علیه مردسالاری خاصِ مسلط در این سه کشور، ترسیم کرده‌ایم.
وقتی خطاب به جامعه مدنی پاکستان و بخصوص زنان فعال در این کشور، می‌گوییم؛ سکوت شما در برابر نابرابری‌های جنسیتی در کشورتان در برابر(تی. تی. پی) و آنچه زنان پاکستانی متحمل شده‌اند، زمینه رشد افراطیت شده و باید در برابر آن جدی عمل کنید؛ وقتی آن را جدا از سرنوشتی که بر زنان افغانستان آمده نمی‌خوانیم؛ مطالبه متفاوتی را منظور داریم که در آن مسئله آزادی و برابری، صرفاً یک مسئله درون کشوری نیست.
از زمانی که طالبان برای بار دوم بر مردم افغانستان تسلط یافتند و مبارزات ما، شکل بی‌پیشنه و محتوای متفاوتی بخود گرفت؛ بارها شاهد مواضع این چنینی از سوی همرزمان مان در نسبت به شرایط همسان زنان بوده‌اید.
همرزمان ما با شجاعت و افتخار در برابر بسیاری از برخوردهای استبدادی و نابرابرانه حکومتی بر زنان ایران موضع گرفتند و آن را پیام همبستگی خود خواندند. در نخستین روزهای قیام «زن، زندگی، آزدی» از افغانستان، بیانیه صادر کردند و گفتند؛ روزگار حکومت پدران، برادران و شوهرها به پایان رسیده است و ما در کنارتان ایستاده‌ایم.
با وجود نظارت شدید و محدودیت‌ها به سفارت جمهوری اسلامی در کابل یورش بردند و به در و دیوار آن سنگ زدند و رنگ سرخ پاشیدند تا چهره خونین آن را به وضاحت تمام نشان بدهند.
اینها، بخشی از همصدایی‌های ما از افغانستان است که با آن میخواهیم نسبت دیگری را بین زنان کشورهای مان(وحتی جهان و منطقه) رقم بزنیم و بگوییم؛ راهی جز همبستگی نیست.
ما مطالبه دیگری را مطرح میکنیم و طرف مطالبه مان خلاف همیشه، نه حکومت‌ها بلکه شما زنانی هستید که همگی باهم در یک شرایط قرار داریم
ما، طلب همبستگی داریم و آن را با پا پیش گذاشتن در همبستگی اعلام کرده‌ایم.
قطعاً همرزمانی از کشورهای همسایه (بخصوص زنان مبارز ایران) با ما همصدا بوده‌اند و از رنج ما با خبر؛ منتها، آنچه دیده‌ایم بیشتر از روی یک دلسوزی و بمنظور همدردی بوده و نه یک عملکرد سیاسی که پاسخی باشد به آنچه مطالبه‌ی همبستگی می‌خوانیم.
ما خواهان خشم شما در برابر دشمن مشترک هستیم نه غم‌شریکی؛ ما خواهان خشم مشترک و همگانی زنان جهان علیه طالبان/طلبه‌های افغانستان و پاکستان و ایران هستیم که آن را نماد برجسته مردسالاری و خشن‌ترین شکل آن میدانیم.
و در خصوص این تجاوز هر شب که فقط گاهی خبرش را می‌شنوید؛ ما خواهان واکنش شما هستیم؛ می‌توانید در برابر کنسلگری‌های طالبان در کشورهای تان یا سفارت شان، تجمع کنید؛ می‌توانید، شعاری بر دیواری بنویسید؛ می‌توانید در تجمعات تان علیه آنان شعار بدهید؛ یا هر کاری که نشان میدهد، حاکمان تهران و اسلام آباد و هر جای دیگری، نمی‌توانند در حضور شما با متجاوزان ما و قاتلان ما برادری کنند.»
#زن_زندگی_آزادی
#برابری_و_خواهری
#همبستگی_زنان
#زنان_افغانستان_ایران_پاکستان
نیلوفر اقایی ، در پستی اینستاگرامی که به مناسبت روز زن منتشر کرده چنین نوشته است :
«زن بودن خیلی قشنگه، چیزیه که شجاعت تموم نشدنی می‌خواد، جنگی که پایان نداره .خیلی باید بجنگی تا بگی وقتی حوا سیب ممنوعه رو چید گناه به وجود نیومد، اون روز یک قدرت با شکوه به وجود اومد که بهش می‌گن: نافرمانی.>>
____
به راستی که چه شکوهمند است نافرمانی .
نافرمانی اگرچه نمی تواند تمام آن چیزی باشد که آنارشیسم می خواهد ولی مطمئنا یکی از اصول اولیه و زیربنایی آن است .
@young_anarchists
هشت مارچ روز همبستگی زنان به تمام زنان جهان خجسته باد
صدای روشن فکری و حق خواهانه جنبش زنان کار گر، در سال 1908 میلادی در شهر نیویورک با حضور ۱۵ هزار زن راه بلند شد. در این روز زنان به خاطر نابرابری های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مبارزه کردند.
این دادخواهی برای حق و حقوق اجتماعی، سیاسی و فرهنگی زنان باعث شد که سازمان ملل نیز این روز را به عنوان روز همبستگی زنان جهان به رسمیت بشناسد.
و از آن به بعد همه ساله از این روز تجلیل و گرامیداشت بعمل می‌آید.
در افغانستان با به قدرت رسیدن طالبان از هشت مارچ در حالی تجلیل می شود که زنان از همه حقوق شان منجمله حق آزادی، تحصیل، کار و حق مشارکت سیاسی محروم اند.
با وجود این همه زنان معترض افغانستان برای هویت انسانی و مشارکت در عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و سایر امور خود ایستاده اند و صدای عدالت را در مقابل گروه مستبد بلند کرده و با این بی‌عدالتی مبارزه می کنند.
به امید آزادی مردم افغانستان
و همبستگی زنان جهان
وحیده امیری
#8mars #ژن_ژیان_ئازادی
اشک هنوز از چشمانش سرازیر است در فکر مادر سرکوب شده و پدر مستبدش است که هر بار که از کار اخراج میشد و زورش به هیچ کس نمیرسید او و مادرش را زیر رگبار کتک و تحقیر میگرفت.
از بچگی به او یاد داده بودند که حرف حرف مرد است و تو چیزی نیستی جز وسیله ای برای رفع نیاز مرد.
باورش شده بود وقتی در سن ۱۵ سالگی مردی که سالها از او بزرگتر بود به خواستگاری اش آمد .
" نه" در گلویش گیر کرده بود و خارج نمیشد آیا پدری که از کودکی او را بی دلیل با کمربند سیاه و کبود میکرد و حتی اندازه یک حشره به او اهمیت نمیداد توان تحمل شنیدن "نه" را داشت؟
پدری که برای صاف کردن بدهی هایش تصمیم گرفت بود دختر خود را به مردی که جای پدرش بود و کوچکترین بهره ای از شعور و انسانیت نبرده بود،
اینها هیچ معنایی برایش نداشت جز اینکه او حتی برای پدر خود نیز چیزی بیشتر از یک کالا نیست.
شب عروسی تصمیم گرفت از خانه فرار کند، اکنون در انتهای کوچه های ناامیدی است نمیداند ته آن کوچه بن بست چه در انتظارش نشسته است شاید سرنوشت مادر که زیر مشت و لگد پدر سکته کرد و مرد را با مرهم فراموشی از خاطر بزداید
اما با تمام دردهایی که کشیده ایمان دارد که حتی طولانی ترین شب نیز سرانجام صبح خواهد شد.
برای 8 مارس و یاد آوری مقاومت پایدار زنان آزاده
پسر تاریکی
۱۰– هلن کِلِر
او در تاریخ بیست و هفتم ژوئن ۱۸۸۰ در آمریکا بدنیا آمد و نوزده ماهه بود که دچار نا شنوائی – نا بینائی شد.
او با وجود این مسئله، بدون مانعی تحصیلات دانشگاهی را به پایان رساند و فعالیت های سیاسی سرسختانه ی آنارشیستی خود را دردفاع از زنان توانخواه و کارگران دنبال نمود.
او با تعداد بسیاری ازآنارشیست های برجسته ی آن زمان ازجمله “اما گلدمن” رفیق شد و با تحت الشعاع قراردادن آثار نوشتاری خود با وجود محدودیتهای جسمی، تأثیرزیادی بر دیدگاه آنارشیستی دیگر توانخواهان گذاشت.
او به همان شدت که به برابری و احترام فردی باورمند بود، انزجار خود را از جامعه ای که وجود طبقه ی فقیر را عادی جلوه می داد، ابراز می کرد.
او زنی بود با وضعیت دشوارجسمی که از آغازتا پایان زندگی اش به گونه ای غیر قابل تصّور با آن دست و پنجه نرم می نمود، ولی احساس می کرد که دنیای تاریک درون اش در مقایسه با جهان تیره و تارِ بی عدالتی ها در بیرون، چندان مشکل بزرگی به شمار نمی آید.
او می نویسد که: “تاریکی درون من از روشنی شعور و هوشمندی ام سرشارشده است، در حالی که جهانِ روشنِ بیرون، تلو تلو خوران و کورمال گونه در نابینائی اجتماعی حرکت می کند”.
او با انتقاد از جهان سرمایه داری و تجارت به عنوان تولیدکننده ی بدبختی های فردی، تا درجه ای غیر قابل درک احساس می نمود، و برعلیه اسارت و بردگی و روَند سیاسی، با سر سختانه ترین واژه ها می تاخت و خاطر نشان می ساخت که صدای پول از صدای مردم رساتر است. اثبات این ادعا ها را هم در نوشته هایش و هم در تلاش شخصی اش می توان یافت. هِلن کِلِر در تاریخ اول ژوئن ۱۹۶۸ چشم از جهان فرو بست.
#8mars
#ژن_ژیان_ئازادی
《اینجا خاورمیانه است؛ در اینجا مردم هنوز منتظر ظهور ناجی و قهرمان هستند تا سرنوشت بهتری برایشان رقم بزند.》
جمله‌ی بالا از منظر جامعه‌شناختی/تاریخی در عین حال که درست است می‌تواند غلط هم باشد.
توضیح غلط بودنش بماند برای بعد، امّا اگر جمله‌ی بالا را در مورد مردم این منطقه درست بدانیم پس باید بپذیریم که قهرمان و ناجی این مردم هم در بهترین حالت دیکتاتوری "خواهد شد" که خود را محق تعیین سرنوشت برای مردم بداند.
("خواهد شد" در جمله‌ی بالا بسیار مهم است.
همانطور که مردم خاورمیانه مادامی که از تبلیغ و تحمیل به‌دورند جز خود قهرمانی نمی‌بینند و با تاثیر رسانه و بمباران خبری و... دست‌به دامان منجی می‌شوند‌و بی‌قهرمان خود را پوچ می‌بینند، قهرمانشان هم لازم نیست خود رای و دیکتاتور باشد، به لطف اعتماد گله‌وار مردم و رسانه و اطرافیان چاپلوس "خود رای و دیکتاتور خواهد شد.")
#صادق_بیقرار
nous regrettons profondément les souffrances imposées à vous et à nos autres camarades anarchistes qui ont été persécutés, torturés, emprisonnés et tués par des gouvernements partout dans le monde. Nous comprenons et sommes prêts répondre directement aux institutions judiciaires frauduleuses qui profitent au maximum de l'infériorité de l'humain et le font régresser dans les autres parties du monde. La peur que les gouvernements ont de notre résistance sociale et de notre solidarité mondiale est incomparable à toute autre chose. Nous sommes le cauchemar des gouvernements et pour cette raison qu'ils nous accusent et nous emprisonnent où que nous soyons, afin qu'ils puissent nous détruire en nous mettant en prison. Mais si chacun de nous est enchaîné par un quelconque gouvernement, notre détermination et notre résistance collective à lutter contre le terrorisme d'Etat seront doublées.
Nous croyons que l'international nous amènera à nos objectifs, qui sont la liberté hors de toute autorité, de l'exploitation et de l'esclavage.
Nous, les femmes et les hommes anarchistes et queers d'Iran et d'Afghanistan, qui avons été sous la torture des gouvernements patriarcaux et réactionnaires toute notre vie, mais nous sommes toujours debout, résistants et combattants, aujourd'hui nous vous envoyons et à nos autres camarades emprisonnés,un message de solidarité de la région où la voix de sa révolution " femmes, vie, liberté" a jeté un frisson sur tout système autoritaire.
Nous sommes avec vous, camarade Alfredo, et les autres camarades emprisonnés, nous louons tous votre résistance et votre engagement dans une cause commune, et nous honorons votre lutte et celle de nos autres camarades en Italie et partout ailleurs dans le monde. Vous avez notre solidarité absolue et totale ainsi que notre foi et notre espoir pour notre victoire collective.
Le gouvernement est mort
Vive l'anarchie
ما کابوس دولتهاییم از این رو آنها ما را در هر جایی که باشیم متهم و زندانی میکنند تا به خیال خود با به زندان کشاندن ما، ما را از بین ببرند. اما هر یک نفر از ما که توسط هر دولتی به زنجیر کشیده شود عزم و اراده و مقاومت جمعی ما برای مبارزه علیه تروریسم دولتی دوصد چندان خواهد بود.
ما باور داریم که انترناسیونال ما را به هدف نهاییمان که رهایی از هر اقتدار و استثمار و بردگی است خواهد رساند.
ما زنان و مردان و کوئیرهای آنارشیست ایران و افغانستان که تمام زندگیمان زیر شکنجه دولتهای مردسالار و مرتجع بوده ایم اما ایستاده ایم و مقاومت و مبارزه میکنیم امروز از جغرافیایی برای تو و دیگر رفقای دربندمان پیام همبستگی می فرستیم که صدای انقلاب " زن، زندگی، آزادی" اش رعشه بر تن هر سیستم اقتدارگرایی افکنده است.
ما با تو رفیق آلفردو و دیگر رفقای دربند همبسته ایم، مقاومت و ایستادگی تو را بر سر آرمان مشترک همگی ما می ستاییم و مبارزه تو و دیگر رفقایمان را در ایتالیا و هرجای دیگر جهان قدر می نهیم. شما همبستگی مطلق و کامل و ایمان و امید ما به پیروزی جمعی مان را با خود دارید.
مرده باد دولت
زنده باد آنارشی
پ.ن : آلفردو کوسپیتو مبارز آنارشیست ایتالیایی، قربانی سیستم قضایی دولت ایتالیا شده است. او علیه قانون ظالمانه بیس ۴۱ در زندان شهر ساساری در جزیره ساردنیا دست به اعتصاب غذا زده است. این قانون دست دولت برای مجازات مخالفان را باز می‌گذارد و هدفش به حاشیه بردن مبارزات اجتماعی است.
زمانی که سازمانهای بزرگ و دولتها در حال چانه زنی بر سر منافع خود هستند این مردم هستند که بدون فوت وقت با بسیج همگانی به یاری هم میشتابند. نمونه های این امر در طول تاریخ تا به امروز قابل شمارش نیست.
دولت شر مطلق است و باید از میان برداشته شود.
هر شکل دیگر کنترل و اقتدار باید از بین برود.
پدرسالاری، دین سالاری، الیگارشی طبقاتی، شایسته سالاری و هر شکل دیگری از قدرتِ یکی بر دیگری باید از میان برود.
آن وقت است که خواهیم دید در نبود این اقتدارگرایی و این سلسله مراتب و کنترل و نظارت بر دیگری مردم چگونه امور خود را درست خواهند گرفت.
حال منطقی است و ما میدانیم بزرگترین دشمنان ما چه کسانی هستند و آنها نیز میدانند ما بزرگترین دشمنانشان هستیم. از این رو پروپاگاندا و جنگ سرد دولتها و اقتدارگرایان با ماست. ما بزرگترین مانع بر سر راه آنها هستیم. طبیعی است که ما را در رسانه ها " آشوب طلب، اغتشاشگر، تروریست، شورشی و.." بنامند
و بله ما همه اینها هستیم. ما در برابر نظم موجود دولتی و حکومتی آشوب و شورش به پا میکنیم، ما به عمل مستقیم باور داریم، ما به نمادهای سرمایه داری، نمادهای دولتی و هر آن چیزی که نمادی از استثمار انسان بر انسان باشد حمله میکنیم. ما در برابر تروریسم دولتی مذاکره نمیکنیم عمل میکنیم. طبیعی است که تشنگان قدرت از ما هراس داشته باشند چون مبارزه ما تا نابودی هر شکلی از اقتدار ادامه دارد. ما نمی خواهیم این حکومت برود و آن حکومت بیاید ما میخواهیم هر مظهری از حکومت ملغی و نابود گردد.
بگذارید بر قدرت نشستگان و در انتظار قدرت ماندگان ترس از ما را در دل خود راه دهند. آنها حق دارند که بترسند و باید که بترسند. ما کابوس آنهاییم
✍سولماز اسکندری
#آنارشیسم
آکسیون اعتراضی در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در مکزیکوسیتی
Читать полностью…
آکسیون اعتراضی در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در مکزیکوسیتی
Читать полностью…
/channel/Anarchist_timeline
Читать полностью…
/channel/ketab_khane_shoreshi
Читать полностью…
مرزها را
با تنِ یاران ستردیم
با آرمانی ملکوتی‌تر از آسمان
با بوی خاک و پینه
ما را متنوع می‌کشند
اما خواست ما همیشه یک‌چیز است
آن‌قدر هستیم
که نیستی‌شان برملا شده است
جنگ را آنها آغاز کرده‌اند
ما پایان می‌دهیم.
کشور ما
کفش‌های ماست
زمین اولین آنارشیستِ
کهکشان است
که با حیاتی دیگرگون
بر خلاف عالم چرخید
ما نیز
شعاع آزادی و شورش‌ایم
ما سر و دست‌ایم و راه
ما چرخ و ارابه‌ایم
ما راهبرِ آینده‌ایم
سرنوشت را از سر می‌نویسیم
پیشانی یاران
برکت خورشید است
و کمان شانه‌های مادرانمان
آتش سینه‌های سوخته را
به دامانِ فصل سبز
پل می‌زند
https://t.me/joinchat/RRUTo6xyoT468fgO
Читать полностью…
Here is an English translation of what we fear will be the final letter from Alfredo Cospito, the Italian anarchist on hunger strike against a dehumanizing regime of permanent solitary confinement:
https://illwill.com/last-letter
"I am convinced that my death will put a stop to this regime, and that the 750 people who have been subjected to it for decades will be able to live a life worth living, whatever else they have done.
"I love life, I am a happy man, I would not trade my life for anyone else's. And it is precisely because I love it, that I cannot accept this hopeless non-life.
"Thank you comrades, for all your love.
"Always for anarchy.
"Never bend."
The activities of the comrades of the Federation of Anarchism Era in Iran on March 8th, International Women's Day
فعالیت رفقای فدراسیون عصر آنارشیسم در ایران به مناسبت روز جهانی زنان در ۸ مارس
"Death to Oppressor, Whether it's Shah or Mullah"
«مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر»
"Happy March 8, The International Women's Day"
«گرامی‌باد ۸ مارس، روز جهانی زنان»
"Taliban is the symbol of terrorism. Death to Taliban"
«طالبان نماد تروریسم است. مرگ بر طالبان»
"Terrorism is condemned. Taliban embassies everywhere must be destroyed. We will walk with you like a shadow to uproot you at the first opportunity."
«تروریسم محکوم است. سفارت طالبان در هر کجا باید نابود شود. مثل سایه با شما گام برمیداریم تا در اولین فرصت ریشه شما را بخشکانیم.»
#قادین_یاشام_آزادلیق
#المرأة_الحياة_الحرية
#زن_زيويش_أزأیي
#جنین_زند_آجویی
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#مهسا_امینی
#ژینا_ئه‌مینی
#OpIran
#Jina_Amini
#IranRevolution
اعتراض نمادین دختران به قوانین طالبانی
خفقان و سرکوب عرصه را چنان محدود ساخته است که زنان مجبورند در خانه‌ها جمع شده و دست به تجمع و یا عملکرد اعتراضی بزنند.
اما این محدودیت‌ها و عقب‌راندن زنان از خیابان به خانه، نتوانسته میل آنان به آزادی را نابود کند و یا به نا امیدی بکشاند؛ آنان از کمترین امکانات استفاده میکنند؛ اما سکوت نه!
#هشت_مارچ
#نان_کار_آزادی
#زنان_افغانستان
دریافتی از یک رفیق آنارشیست
نماد مقاومت
نگاهی تاخت و
پیش از باد
به شهود تو رسید
در حجاب برگ_رأس قله‌ی سبز
آن‌جا که عیار ابریشم
بال‌های کاغذی ات را
کرخ کرده بود
چه بی پروا ست
پروازت
صریح تر از آبیِ موازی
در بیت بال‌هات
فراموشی ردیف است
و رهایی محتوا
ای نبوغ رنگ
شعله را بی‌دار کن
از خواب چوب
ای عارف
ای بزرگ در جسم خرد
ای برازنده‌‌تر از خاک
هیبت تو
رمز عملیات ما ست
ای متراکم در ذهن ما
ای فرود آمده بر فرق ظلم
ای برآمده ای نیلوفرترین عارف. ( به یاد رفیق آنارشیست عارف قنبر زهی )
شاید بسیاری از شما از پنجاه‌و هفتی‌ها متنفر، یا دست‌کم، از آنها گلایه‌مند باشید.
من هم اینگونه‌ام؛ اما نه به‌خاطر اینکه آنها باعث سرنگونی حکومت شاه شدند(چرا که معتقدم دیر یا زود این اتفاق می‌افتاد)، بلکه به‌این خاطر که آنها نشانه‌های تحجر را ندیدند، یا اگر دیدند چشم بستند.
تفاوت دیگر در این نگاه این است که نقدِ من صرفا به احزاب و دانشجویان و فعالان و .. نیست، بلکه عمده‌ی گلایه‌ام به توده است! بله، توده‌ای که هنوز با ملت بودن فاصله داشت.
مردمی که عکس رخ یار در ماه دیدند و چشم بر واقعیات‌و گوش بر هشدار بستند.
هرچند کار کارِ رسانه بود! آن‌زمان مساجد قوی‌ترین تریبون بودند؛ قوی‌تر از رادیو و روزنامه و حتی تلویزیون.
مساجد به توده القا کردند که خمینی تنها گزینه‌ی موجود است. او دین‌دار است و خیر و صلاح امت را می‌خواهد.
متحجران قدرت خود را از مردم داشتند!
در واقع آنها انقلاب را ندزدیدند، بلکه این مردم بودند که انقلاب را دو دستی تقدیم ملاها کردند، چرا که آنها فقط امامان جماعتِ مساجدشان را می‌شناختند؛ دوستشان داشتند، و آنها را دلسوز می‌دیدند.
رسانه‌ی امروز هم همان رسانه است!
با این تفاوت که جای مساجد را سوشیال‌مدیا و جای امامان جماعت را سلبریتی‌ها گرفته‌اند.
مردم امروز سلبریتی‌ها را می‌شناسندو دوستشان دارند!
تفاوت مردم آن‌زمان و امروز هم همین فاصله‌ی مسجد و اینستاگرام است.
حالا این سلبریتی‌ها هستند که ماموریتشان یکدست کردن مردم است.
اتحاد را با هم‌شکل شدن و یک‌جور اندیشیدن اشتباه گرفته‌اند.
اما این سلبریتی‌ها
به اندازه‌ی آخوندها کارشان را بلدند، چرا‌که بسیاری از دوستان اهل اندیشه‌ی ما هم تحت تاثیر همین رسانه‌ها به‌یکباره شخص‌محور و قهرمان‌پرور شده‌اند و در به در دنبال ناجی می‌گردند و این‌بار شاید عکس رخ یار را در مریخ ببینند.
قشر به‌اصطلاح اهل اندیشه‌ی ما هیچ‌وقت نتوانسته به حد کافی از توده جلوتر باشد. اتفاقا در چنین مواقعی حتی چندگام هم عقب‌تر از توده بوده است.
همین قشر بود که از اسماعیلیون لوترکینگ و از مسیح شوالیه‌ی زن و از پهلوی منجی ساخت، وگرنه ملتی که یکدل و یکصدا به انقلاب مشغول بود از پی آمد و در این دریای پُر قهرمان تنی به آب زد.
چند دهه‌ی بعد هم ممکن است مردم از ما متنفر یا گلایه‌مند باشند، اما نه‌به‌خاطر سرنگونی ج.اسلامی(که به هر قیمتی باید سرنگون میشد)، بلکه به‌خاطر اینکه ما نشانه‌های تحجر و استبداد را ندیدیم یا از ترس هجوم توده‌ی قهرمان‌دوست نخواستیم که ببینیم.
آدم‌بده‌ی توده‌ی امروز بودن بهتر از آن است که مایه‌ی نفرتِ ملّتِ فردا باشیم.
صادق بیقرار
#زن_زندگی_آزادی
#زنده_باد_انقلاب
Message de solidarité des anarchistes d'Iran et d'Afghanistan au camarade prisonnier Alfredo Cuspito, prisonnier Bis_41
Ce message est la déclaration de solidarité des anarchistes de la région de l'Iran et de l'Afghanistan avec le camarade anarchiste emprisonné Alfredo.
Nous, les anarchistes d'Iran et d'Afghanistan, du cœur de la lutte contre la théocratie, les états capitalistes, patriarcaux et d'oligarchie de classe, déclarons notre solidarité avec notre camarade anarchiste emprisonné Alfredo Cuspito et exprimons que nous sommes à ses côtés et à nos autres camarades anarchistes où que vous soyez sur cette terre. Vous qui faites tremblez les gouvernements.
Nous croyons que notre lutte commune contre l'autoritarisme et toute forme de terrorisme d'État nous rapprochera un peu plus de notre monde meilleur.
Avec le fardeau d'années de torture et d'emprisonnement sur nos épaules,
پیام همبستگی آنارشیست های ایران و افغانستان با رفیق زندانی آلفردو کوسپیتو زندانی Bis_41
این پیام اعلام همبستگی بخشی از آنارشیست های جغرافیای ایران و افغانستان با رفیق آنارشیست زندانی آلفردو است.
ما آنارشیست های ایران و افغانستان، از قلب مبارزات علیه حکومت های دین سالار، سرمایه سالار، پدرسالار و الیگارشی طبقاتی همبستگی خود را با رفیق آنارشیست زندانی امان آلفردو کوسپیتو اعلام میداریم و بیان میکنیم ما در کنار تو و دیگر رفقای آنارشیست مان در هر کجای این کره خاکی که سایه وحشت را بر سر دولتها افکنده اند ایستاده ایم.
ما باور داریم که مبارزه مشترک ما علیه اقتدارگرایی و هر شکلی از تروریسم دولتی ما را یک قدم به سمت دنیای بهترمان نزدیکتر میکند.
ما با کوله باری از رنج سالها شکنجه و آزار و زندان بر دوشهایمان، رنج تحمیل شده بر تو و دیگر رفقای آنارشیست مان که در هر جای این کره خاکی مورد آزار، تعقیب ، شکنجه، زندان و قتل از سمت دولتها قرار گرفته اند را با تمام وجود درک میکنیم. ترسی که دولتها از مقاومت اجتماعی و همبستگی جهانی ما دارند با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست.
دو ایده و اصل اساسی پایه هر نحله آنارشیستی را تشکیل میدهد:
۱. همه اشکال حکومت ظالمانه و نامطلوب است و باید از بین بروند
۲. رد تمام اشکال کنترل، نظارت و اقتدار قهری..
با این حساب بزرگترین و اصلی ترین دشمنان آنارشیست ها آنهایی هستند که قدرت را در دست دارند یا کسانی که دنبال رسیدن به قدرت هستند.
آنارشیست ها به دنبال شکستن و نابودی این اقتدارگرایی هستند..
آیا جامعه بدون کنترل و اقتدار به سمت آشوب میرود؟ نگاهی به جوامعی که با همیاری متقابل و بدون سلسله مراتب به شکل جمعی در طول تاریخ اداره شده اند به ما نشان میدهد که " برعکس".
آشوب و هرج و مرج را همیشه دولتها ایجاد کرده اند. نگاهی به اطراف خود بیاندازید: " جنگ و ویرانی، پدیده مهاجرت، قحطی و گرسنگی، نابودی محیط زیست، تروریسم ، بمب اتمی و..." همه ساخته دولتهاست.
حال در شرایطی بحرانی آیا این دولتها هستند که به کمک مردم میشتابند؟
جواب باز هم خیر است. مردم به صورت غریزی در بحرانی ترین شرایط خود را سازماندهی میکنند و روحیه همیاری متقابل را در خود و دیگران تقویت میکنند.
آکسیون اعتراضی در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در مکزیکوسیتی
Читать полностью…
آکسیون اعتراضی در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در مکزیکوسیتی
Читать полностью…