-
"مطالعات فرهنگی برای تحقق وعده‌های پروژه اصلی احتیاج به بازسازی پل‌های خود با اقتصاد سیاسی دارد که آن را در مسیر پیشروی سوزاند تا به لذت‌ها و تفاوت‌های پست مدرنیسم برسد. " (گارنهام، ۲:۱۹۹۵)
⭕️روز جهانی زن، سال ۱۳۵۹، دانشگاه تهران.
@atuculturalstudies
🔶چکیده بحث کیوان کثیریان در نشست «آینده‌ی فیلمسازی در سینمای ایران»
🔷یکشنبه، ۱۴ اسفند، ساعت ۱۲
🔶دانشکده‌ی علوم اجتماعی علامه طباطبایی
@atuculturalstudies
🔶برنامه مشترک انجمن‌های علمی مطالعات فرهنگی و رسانه و مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی
با همکاری انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات
🔷نشست «آینده فیلمسازی در سینمای ایران»
🔶با حضور:
- فریدون جیرانی (فیلمنامه‌نویس و کارگردان)
- محمدمهدی عسگرپور (مدیرعامل خانه سینما)
- کیوان کثیریان (منتقد فیلم و روزنامه‌نگار)
- مرتضی فرشباف (کارگردان)
🔹زمان: یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ – ساعت ۱۲
🔸مکان: دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی – سالن شهید مطهری
@ATUculturalstudies
«بیانیه‌ی جمعی از انجمن‌های علمی_دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی»
چندی پیش باخبر شدیم که اساتیدی از دانشگاه‌های کل کشور، از تهران تا کردستان، با اطلاعیه‌ی «قطع همکاری»(بخوانید اخراج) مواجه شده‌اند.
نهاد دانشگاه همواره جولانگاهی برای گفتمان حاکم بوده است. نظام مسلط از انقلاب فرهنگی تاکنون صداهای مخالف و مستقل در عرصه‌ی علمی و سیاسی را برنتابیده و حذف آن‌ها را در دستور کار خود قرار داده. نهادی که باید از دل ضرورت‌های مدرن و اجتماعی شکل بگیرد، در اینجا عملاً بدل به فضایی بی‌دروپیکر شده که روزبه‌روز علم را مثله می‌کند و نعش آن را که همچنان روی دستمان باقی‌مانده، برنمی‌تابد و به امید آن نشسته است تا تنها باورها و ارزش‌های خود را بازتولید کند. در این میان تن نحیفِ رشته‌های علوم انسانی همواره تیزترین تیغ‌ها را بر خود داشته و همواره آماج حمله‌ی بنیادگرایان بوده است.
حال اگر امیدی تا به امروز در دانشگاه وجود داشته است، تنها امید به اساتیدی است که با دانشجویان همراه بوده و حقوق آنان را ارجح می‌شمارند؛ اندک استادانی که به منش علمی و اخلاقی پایبند هستند، مستقل می‌اندیشند و حال قربانی این روند حذفی و دگراندیش‌ستیزانه می‌شوند.
خبرها حاکی از آن است که در دانشگاه علامه طباطبایی هم روند مشابهی در جریان است؛ اما ما، انجمن‌های علمی_دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی همسو با استادان دلسوز و شریف خود که در این مدت همراه با دانشجویان خود بوده‌اند و از حقوق آن‌ها به دفاع برخاسته‌اند؛ ایستاده‌‌ایم و به این روند اعتراض خواهیم داشت و فریاد خواهیم زد:
«دانشگاه مرده است، زنده‌باد دانشگاه!»
⭕️انجمن علمی_دانشجویی جامعه‌شناسی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی سیاست‌گذاری اجتماعی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی برنامه‌ریزی اجتماعی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی مطالعات اجتماعی و سیاسی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی
مطالعات فرهنگی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی مطالعات زنان
⭕️انجمن علمی_دانشجویی علوم سیاسی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی روانشناسی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی فلسفه
⭕️انجمن علمی_دانشجویی تاریخ
⭕️انجمن علمی_دانشجویی ادبیات فارسی
⭕️انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی و رسانه
@Atuculturalstudies
⭕️نگاهی به برنامه‌های انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی در ترم پاییز 1401
@atuculturalstudies
🔺مستند «سرزمین خیالی من»، ساخته‌ی پاتریسیو گوسمان.
🔶جمعه، ۱6 دی ماه ۱۴۰۱:
🔹تجربه‌های مطالعات فرهنگی_۲
گفت‌وگو پیرامون مستند «سرزمین خیالی من» با حضور امید بلاغتی.
@atuculturalstudies
🔶عصرهای مطالعات فرهنگی- جلسه سوم
🔷مطالعات فرهنگی در ایران/ارائهدهنده: هادی آقاجانزاده
🔶سه‌شنبه، ۱۳ دی ۱۴۰۱
@atuculturalstudies
🔶️انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی برگزار می‌کند:
[عصرهای مطالعات فرهنگی-۳]
🔷مطالعات فرهنگی در ایران
(هم‌آیندی‌های یک سیاست دانش)
🔷ارائهدهنده: هادی آقاجانزاده
🔶سه‌شنبه، ۱۳ دی‌ماه ۱۴۰۱، ساعت ۱۹
🔶️لینک نشست:
http://meet.google.com/nee-fxtk-pvw
@atuculturalstudies
🔶️برنامه‌ی هفتگی انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی:
🔷سه‌شنبه، ۱۳ دی ماه ۱۴۰۱:
🔸عصرهای مطالعات فرهنگی_۳
ارائه‌ی هادی آقاجانزاده/
مطالعات فرهنگی در ایران
🔶️پنج‌شنبه، ۱۵ دی ماه ۱۴۰۱:
🔹تجربه‌های مطالعات فرهنگی_۲
گفت‌وگو پیرامون مستند «کشور خیالی من» با حضور امید بلاغتی.
@atuculturalstudies
🔴🔴 بیانیه‌ی انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران در واکنش به حذف دکتر رضا امیدی از دانشگاه
◼️ سرانجام، پس از نزدیک به سه سال از آغاز پروژه‌ی حذف دکتر رضا امیدی، استاد گروه سیاست‌گذاری اجتماعی و توسعه‌ی دانشگاه تهران، بانیان این پروژه باز هم نابخردانه و لجوجانه بر آتش التهاب و نارضایتی جامعه‌ی دانشگاهی دمیدند و کار ناتمام خود را به اتمام رساندند، بلکه بتوانند در غیاب پژوهشگر توانمند و ایران‌دوستی چون امیدی، کوتاه‌قدی و ضعف خود را پنهان کنند. این لجاجت و بی‌خردی پس از آن بود که در این مدت سه ساله، دانشجویان، اساتید دانشگاه، خبرگان و دلسوزان، و حتی بدنه‌ی عمومی جامعه به انحاء مختلف نسبت به این حذف مخرب و آثار سوء آن برای جامعه‌ی علمی و حوزه‌ی رفاه و سیاست‌گذاری اجتماعی کشور هشدار داده بودند. پیام این اقدام از سوی آنان که امروز در توهم آن به سر می‌برند که دانشگاه و جامعه ملک طلق ایشان است روشن است: در حذف امیدی نه ملاحظات علمی و آکادمیک مدنظر قرار گرفته است و نه روزنه‌ای از دغدغه‌مندی برای جامعه و مردم؛ اینجا منافع سیاسی، البته پوشانده شده در زرورق تزویر، حرف اول را می‌زند.
◼️ رضا امیدی در شهریور ماه ۱۳۹۶ و از طریق فراخوان جذب وزارت علوم برای استخدام در دانشگاه تهران اقدام کرد و پس از طی کردن مراحل قانونی، از مهرماه ۱۳۹۷ به‌صورت رسمی مشغول به کار شد. امیدی پژوهشگری کاربلد بود و تنها نیم‌نگاهی به آثار و پژوهش‌های وی در حوزه‌ی رفاه و سیاست‌گذاری اجتماعی گواه این مدعاست. حضور امیدی در دانشگاه تهران، جان تازه‌ای به دانشکده‌ی علوم اجتماعی دمید و در همین مدت پنج ساله توانست نور امید را در دل اهالی علوم اجتماعی و سیاست‌گذاری زنده کند. در فاصله‌ی کوتاهی از حضور او، درخواست شرکت در کلاس‌هایش از سوی دانشجویان شدت گرفت و حتی دانشجویانی از سایر رشته‌ها در کلاس‌های درس او حضور می‌یافتند. امیدی صدای جامعه در دانشگاه بود؛ او از جامعه می‌نوشت و برای جامعه پژوهش می‌کرد. افزایش فقر و نابرابری‌های اجتماعی در حوزه‌هایی چون آموزش، بهداشت و مسکن، و از دست رفتن همبستگی اجتماعی در جامعه‌ی ایران مهمترین دلمشغولی‌های وی را تشکیل می‌دادند؛ پژوهش‌های او به‌شیوه‌ای دقیق و مثال‌زدنی به تحلیل سیاست‌هایی می‌پرداخت که رفاه جامعه را تضعیف می‌کنند.
◼️ البته که حضور چنین فردی در کلاس درس، که بدون وامداری جناح‌های سیاسی خود را وقف جامعه و دانشگاه کرده بود، به‌همان میزان که توانسته بود جوانه‌ی امید را در دل دانشجویان و پژوهشگران دلسوز و میهن‌دوست زنده کند، برای برخی دیگر گران آمده بود. شایعه‌سازی و دروغ‌پردازی علیه باهنران، سلاح همیشگی کسانی بوده است که بی‌هنرسالاری و چاپلوسی، منطق دوام و بقائشان در مناصبی بوده که آمال حیاتشان است. هم‌آن‌ها که در طول زندگی‌شان شرف به‌حراج می‌گذاشتند تا به بالادستی‌هایشان اثبات کنند که «خودی» هستند، کمر به حذف کسی بستند که بدون باج دادن از جامعه سخن می‌گفت. تریبون‌هایشان را از دروغ پر کردند تا ادعا کنند فرایند جذب امیدی «مشکل‌دار» بوده است، حال‌آنکه پیگیران ماجرا، از دوست و دشمن، از هم‌طیف تا ناهم‌طیف، هر بار و از هر مسیری که پیگیر موضوع می‌شدند، واهی بودن این ادعا برایشان آشکار می‌شد. با این حال، برخی از همان مطلعان که در خلوت به ارزشمندی امیدی و قانونی بودن تمام ابعاد حضور وی در دانشگاه اذعان می‌کردند، نفع سیاسی‌شان را در حذف امیدی می‌دیدند و به‌دنبال تکمیل کار ناتمامشان در حذف وی بودند.
◼️ سرانجام، دانشگاه تهران تصمیم گرفت از فضای ملتهب جامعه و دانشگاه بهره‌ی خود را ببرد تا صدای دیگری از جامعه را در دانشگاه خاموش کند. دانشگاه تهران تصمیم به اعلام «عدم نیاز» به رضا امیدی گرفت، درحالی‌که هنوز یک سال از نامه‌ی ۸۷۰ تن از دانشگاهیان به ریاست دانشگاه تهران نگذشته که در آن به «نیاز» دانشگاه و سیاست‌گذاری اجتماعی ایران به امیدی تأکید کردند و حضور او را فرصتی مغتنم خواندند. دانشگاه تهران تصمیم به «عدم نیاز» به امیدی گرفت، در شرایطی که ۳۲ نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده‌ی علوم اجتماعی در نامه‌ای به رییس دانشگاه خواستار حفظ امیدی شده بودند. این پروژه‌ی سیاسی در نهایت با حذف صدای دیگری از جامعه، این بار رضا امیدی، به اتمام رسید تا آنان که در این مدت حضور فردی چون او در دانشگاه، بیداری‌شان را آشفته کرده بود، در خواب خوش خرگوشی‌شان بیشتر فرو روند که می‌توان صدای جامعه را خفه و دانشگاه را با حذف و طرد، سرکوب کرد. وای به حال ایشان و رویای ناتمامشان؛ صدای جامعه رساتر خواهد شد و دانشگاه بیدارتر.
⚜ @socialplanning_ut⚜
[عصرهای مطالعات فرهنگی-۲]
🔷فضامند شدن کودکی در ایران (دوره‌ی پهلوی اول)
🔷ارائهدهنده: شایان محمدی
قرنِ بیستم میلادی قرن تولیدِ بسیاری از رخدادها و ایده‌ها بود و در عرصه‌یِ بین‌الملل با نام‌هایِ مختلفی به یاد آورده می‌شود. «قرنِ کودکی» یکی از این نام‌هاست. ایده‌ها و گفتارهایِ بسیاری را در سرتاسر دنیا می‌توان یافت که بر اهمیت کودکی صحه می‌گذارند و آن را پاس می‌دارند. اساسا کودکان آینده‌ی بشر در نظر گرفته می‌شوند گرچه نیازمندِ تربیت، مدیریت و به‌سامان شدن هستند. در این صورت‌بندی به دست آمدنِ آبادانی و پیشرفت در گرویِ به‌هنجارسازیِ کودکان است. خانواده، علمِ تربیتی، نهادهایِ آموزشی و حاکمیت مهمترین ارکانِ رسیدن به این هدف هستند.
این تصویر برای ما غریبه نیست و بخشی از چیزی است که در مواجهه با خانواده‌ی هسته‌ایِ پدرسالار یا مدرسه با آن روبه‌رو بوده‌ایم و هستیم؛ با کتاب‌هایِ درسیِ یکسان در قلمرویِ ملی و تمام چیزهایی که تجربه‌یِ کودکِ ایرانی را می‌سازند. اما آیا این تجربه همیشگی بوده است؟ آیا این تجربه گریزناپذیر است؟ اگر آن را هم‌بسته‌ی پیشرفتِ تاریخی ندانیم، باید پرسید این شرایط، چرا و چطور سامان پذیرفته و بنا است به چه خواستی از قدرت جامه‌ی عمل بپوشاند؟ در این پرسش نه مدرسه و نه خانواده‌ی هسته‌ای مرکزنشین و نه مردِ فارسِ شیعه محوریتِ ضروری ندارند.
تلاشِ «فضامند شدنِ کودکی در ایران» دنبالِ کردنِ انسانی فرودست و ناتوان از اعمالِ قدرت در جامعه است؛ گویی که خواستِ او ابداً اهمیتی ندارد. مسیر ما از عصر ناصری آغاز می‌شود که در آن کودکی در اندیشه‌ی تجددگرایانه به مسئله بدل می‌شود و تا انتهایِ دورانِ پهلویِ اول دنبال می‌شود. کودک در نگاهِ ما مفسر حقیقی مردم و امکانی‌ست برایِ دیگرگون شدنِ همه‌ی عرصه‌هایِ زندگی.
@atuculturalstudies
🔍منبع تکمیلی بحث جلسه: مروری بر میراث فکری بهرام بیضایی و تاملی در تعریف «تئاتر به مثابه کنش سیاسی» در جامعه‌ی پیش روی ایران/۵ دی ۱۴۰۱
📎متن سخنرانی بهرام بیضایی در شب‌های شعر گوته(۱۳۵۶)/ «در موقعیت تئاتر و سینما»
@atuculturalstudies
🔶انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی برگزار می‌کند:
[تجربه‌های مطالعات فرهنگی-۱]
🔷مروری بر میراث فکری بهرام بیضایی و تاملی در تعریف «تئاتر به مثابه کنش سیاسی» در جامعه‌ی پیش روی ایران
🔍همزمان با پنج دی، هشتاد و چهارمین سالروز تولد بهرام بیضایی و پانزدهمین سالروز درگذشت اکبر رادی
🔷مهمان: احسان زیورعالم(منتقد و مترجم تئاتر)
🔶دوشنبه، ۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۰
🔶لینک نشست:
meet.google.com/nee-fxtk-pvw
@atuculturalstudies
🔹گزارشی مکتوب از نشست «علوم‌اجتماعی ایرانیِ رهایی‌بخش».
🔺این نشست روز شنبه، ۲۶ آذر ماه ۱۴۰۱، در دانشکده‌ی علوم اجتماعی با حضور نهال نفیسی، مهدی یوسفی و آرمین امیر برگزار شد.
🔺https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-865067
🔶️انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی برگزار می‌کند:
[عصرهای مطالعات فرهنگی_۱]
🔷پرترهی نابغه‌ی رمانتیک و مفصل‌بندی استحقاق(بررسی تلقی کارآفرینان از نبوغ و نظم اجتماعی حاصل از تفکر شایسته‌سالاری در ایران)
🔷ارائهدهنده: میلاد افلاکی
🔶سه‌شنبه، ۲۹ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹
🔶️لینک نشست:
meet.google.com/nee-fxtk-pvw
@atuculturalstudies
🔶چکیده بحث محمدمهدی عسگرپور در نشست «آینده‌ی فیلمسازی در سینمای ایران»
🔷یکشنبه، ۱۴ اسفند، ساعت ۱۲
🔶دانشکده‌ی علوم اجتماعی علامه طباطبایی
@atuculturalstudies
🔶چکیده بحث فریدون جیرانی در نشست «آینده‌ی فیلمسازی در سینمای ایران»
🔷یکشنبه، ۱۴ اسفند، ساعت ۱۲
🔶دانشکده‌ی علوم اجتماعی علامه طباطبایی
@atuculturalstudies
🔶انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی برگزار می‌کند:
[عصرهای مطالعات فرهنگی-۴]
🔷بازنمایی حقوق شهروندی قانون اساسی مشروطه در ادبیات اجتماعی علی اشرف درویشیان
🔷ارائهدهنده: فاطمه قره‌چمنی
🔶چهارشنبه، ۱۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹
🔶لینک نشست:
http://meet.google.com/nee-fxtk-pvw
@atuculturalstudies
🔴 صدای واقعیت خاموش‌شدنی نیست.
🔹دانشکده‌ی علوم‌اجتماعی تهران خبر از قطع همکاری با رضا امیدی، استاد سیاست‌گذاری اجتماعی و کوشا گرجی‌صفت، استاد جامعه‌شناسی این دانشگاه داد.
🔺در مقابل حذف گزینشی اساتید خواهیم ایستاد.
@atuculturalstudies
🔍منبع تکمیلی بحث جلسه «نگاهی به مستند سرزمین خیالی من» اثر پاتریشیا گوزمان، 2022/ 16 دی 1401
🔖راز درون آینه؛ ایران ناپیدا در سینمای مستند ایران/ امید بلاغتی
📎منبع: فصلنامه مطالعات ایرانی پویه، شماره 19 و 20/ بهار و تابستان 1401
https://pooyemag.com/
@atuculturalstudies
🔶انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی برگزار می‌کند:
[تجربه‌های مطالعات فرهنگی-۲]
🔷گفتگو پیرامون مستند «سرزمین خیالی من»(پاتریشا گوسمان، ۲۰۲۲)
🔍این فیلم، روایتی از اعتراضات گستردۀ سال ۲۰۱۹ در کشور شیلی است؛ اعتراضاتی که به خاطر گرانی بلیط مترو در شهر سانتیاگو آغاز شد و به تدریج سراسر کشور را فرا گرفت. در جریان همین اعتراضات بود که بزرگترین تظاهرات تاریخ شیلی با حضور حدود یک و نیم میلیون نفر در شهر سانتیاگو برگزار شد.
🔷مهمان برنامه: امید بلاغتی(ترویجگر سینمای مستند)
🔶جمعه، ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۱، ساعت ۲۰
🔶لینک نشست:
http://meet.google.com/nee-fxtk-pvw
@atuculturalstudies
[عصرهای مطالعات فرهنگی_۳]
🔶مطالعات فرهنگی در ایران(هم‌آیندی‌های یک سیاست دانش)
🔷ارائهدهنده: هادی آقاجانزاده
در همه این سالها، داستانهای بسیاری پیرامون این پایان‌نامه در کار بوده است. داستانهای نیمی واقعیت و نیمی افسانه، که به ویژه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه بسیار چرخیده است. این داستان‌ها چنان به حرکت درآمدند، که گویی مساله این پژوهش، «نام»ها و «آدم»هاست؛ و از آنجایی که در اینجا، هر چیز به سرعت مستعد شخصی‌شدن و تقلیل یافتن به سطح نازل‌تری است، اعاده‌ی دوباره مساله در شکلی نظرورزانه و «غیرشخصی» کار دشواری می‌شود. سخن گفتن و پژوهیدن درباره میدان دانش اجتماعی در ایران، همواره با چنین دشواری‌ای دست به گریبان بوده است. کسانی که می‌خواهند دست به «جامعه‌شناسی جامعه‌شناسی» یا «مطالعات فرهنگیِ مطالعات فرهنگی» زنند، در واکنش به چنین مخاطره‌ای، ناگزیر می‌شوند با موضوع مطالعه‌شان، همچون چیزی کاملا ابژکتیو، استعلایی و غیرتاریخی برخورد کنند و در نتیجه، صرفا به مقوله‌بندی و سنخ‌شناسی بسنده نمایند. اما مطالعه انتقادی میدان دانش، نیازمند توجه به خاص‌بودگی‌ها، امور پیشامدی، تلاقی موقعیت‌ها و منافع عینی و تاریخمندی‌های برسازنده‌ی آن میدان است. «تحلیل هم‌آیندی» یا «تحلیل بزنگاهی» آن شیوه از مواجهه و مداخله در لحظه‌ی حال است، که ما را توانمند می‌کند تا از این استعلاگری غیرتاریخی در مطالعه میدان‌های دانش و سایر میدان‌های قدرت درگذریم و درباره شکل‌بندی‌ها و بلوک‌بندی‌های خاص قدرت در مناسبات نهادی بیشتر و دقیقتر تامل کنیم. چنین کاری، نه فقط بر دستورکارهای پژوهشی مطالعات فرهنگی تاثیر میگذارد، بلکه فهم و دریافت ما از مختصات و حدود عمل نهادی مطالعات فرهنگی را دگرگون می‌کند. پروژه مطالعات فرهنگی را تنها در شرایطی می‌توان به نحوی رادیکال پیش برد که اندیشیدن درباره مطالعات فرهنگی وکار مطالعات فرهنگی کردن، همزمان با یکدیگر پیش روند.
@atuculturalstudies
🔺مستند «سرزمین خیالی من»، ساخته‌ی پاتریسیو گوسمان.
🔶جمعه، ۱۶ دی ماه ۱۴۰۱:
🔹تجربه‌های مطالعات فرهنگی_۲
گفت‌وگو پیرامون مستند «سرزمین خیالی من» با حضور امید بلاغتی.
@atuculturalstudies
🔶عصرهای مطالعات فرهنگی- جلسه دوم
🔷فضامندشدن کودکی در ایران/ارائهدهنده: شایان محمدی
🔶چهارشنبه، ۷ دی ۱۴۰۱
@atuculturalstudies
🔶 تجربه‌های مطالعات فرهنگی- جلسه اول
🔷موضوع بحث: مروری بر میراث فکری بهرام بیضایی و تاملی در تعریف «تئاتر به مثابه کنش سیاسی» در جامعه‌ی پیش روی ایران/مهمان: احسان زیورعالم
🔶دوشنبه ۵ دی ۱۴۰۱
@atuculturalstudies
🔶️انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی برگزار می‌کند:
[عصرهای مطالعات فرهنگی-۲]
🔷فضامند شدن کودکی در ایران (دوره‌ی پهلوی اول)
🔷ارائهدهنده: شایان محمدی
🔶چهارشنبه، ۷ دی‌ماه ۱۴۰۱، ساعت ۱۹
🔶️لینک نشست:
http://meet.google.com/nee-fxtk-pvw
@atuculturalstudies
🔍منبع تکمیلی بحث جلسه: مروری بر میراث فکری بهرام بیضایی و تاملی در تعریف «تئاتر به مثابه کنش سیاسی» در جامعه‌ی پیش روی ایران. /۵ دی ۱۴۰۱
🔖فایل صوتی «شب‌های شعر گوته»(۱۳۵۶)
📎سخنران شب سوم: بهرام بیضایی(و شمس آل احمد- محمد زهری- طاهره صفارزاده- سیروس مشفقی- احمد کسیلا - فاروق امیری)
#@atuculturalstudies
🔶انجمن علمی_دانشجویی مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار می‌کند:
🔷پژوهش فرهنگی در جامعه‌ی ایرانی
(نگاه یک انسان‌شناس)
🔷با حضور سهیلا شهشهانی
🔶شنبه، سوم دی ماه ۱۴۰۱، ساعت ۱۴، سالن ارشاد
ورود برای عموم آزاد است.
@AtuCulturalstudies
🔶شب اول عصرهای مطالعات فرهنگی.
🔷ارائه‌ی میلاد افلاکی
(پرترهی نابغه‌ی رمانتیک و مفصل‌بندی استحقاق)
🔶سه‌شنبه، ۲۹ آذر ۱۴۰۱
@atuculturalstudies
🔶صوت نشست «علوم‌اجتماعی ایرانیِ رهایی‌بخش»
🔷آیا علوم اجتماعی ایرانی می‌تواند رهایی‌بخش باشد؟
🔺نهال نفیسی: «در بند پیوندهای بدیل»
🔺مهدی یوسفی: «نجات‌دهنده در گور خفته است.»
🔺آرمین امیر: «جامعه‌شناسی جامعه‌ی رهایی‌خواه»
🔹تاریخ نشست: ۲۶ آذر ۱۴۰۱
@AtuCulturalstudies