Telegram-канал azop78 - ኤዞፕ መጽሐፍት: Unsorted

ኤዞፕ መጽሐፍት

10 Dec 2024 04:34

ለውሏችኹ የሚሆን ሸጋ ነገር እነሆ

ተዘናፋ
(በታዲዮስ አዲሱ)

አጀብ!
ሳንታጀብ

ይህ በግርግር ዘመን ላይ ቆሞ የሚደነቅ ዘመነኛ ድምጽ ነው። የብቻ መንገዱን እየተመናተለ የሚገፋ ሰው ህቅታ። በሚያየው አጉል ዳንኪራ የሚሳቀቅ ብክን ነፍስ ሲቃ ነው። ሰው የመሆንን ውል ላጣን፣ እንደ ሸርጣን እየተጓተትን ለምንደማ መናኛዎች የተወረወረ የመገረም ቃል ነው።

ኖሮ ከሚታዘብ፣ ትርምስምሱን በአርምሞ ከሚመለከት ነፍስያ የሚቀዳ መባከን ነው። ቡድናዊነት እንደ ብራቅ ከሚጮህበት፣ አጀቡ፣ ወጀቡ ከሚያናፈበት ቀዬ የተገኘ ዘመነኛ የሚያስተጋባው ቃል ነው። አጀብ! ያውም ለብቻ ቆሞ።

አንድ ቀን ሳይሞላ!?
ወደ ነበረ ሆድ፣ ወደ ዛሬ ጥላ
ከነፍን
ታለፍን
እኔና ዘመኔ
ሀሳብና ህይወት፣ ሆነውብን ቅኔ፤

እነሆ ዘመን እንደ ጥላ እያለፈ ነው። ቀን ቀንን እየተካ እየተሸበለለ እልም ይላል። የሰው ልጅ እግሮች ወደ ሞት ይሰግራሉ።

ይሄ ሁሉ የሚጥመለመል ትውልድ አንድ ቀን እንኳን ኖሮ አያልፍም። አንድ ቀን ማለት ባህርይው ብዙ ነውና። በተለይ ለገጣሚማ አንድ ቀን ውሉ ብዙ ነው።

እነሆ የፀሐይ መግባትና መውጣት በቀን የተተለመ አይደለምን። ፀሐይስ ምንድን ነው ቢሉ ብርሃን አይደለምን? በብርሃን ለመመላለስ የታደለ ትውልድማ ምንኛ የበቃ፣ የነቃ ነው?
ትናንት ላይ ለመድረስ ስንባክን፣ ነበርን ለመሻገር ስንዳክር ይሄው አንዲት እለት እንኳን አልሞላንም። መክነፋችን ፣ መትመማችን፣ ከነበር ላለመሻገር መሆኑ አያስቆዝምም ወይ?

እንደ ዋዛ ያለፍነው እልፍ ነው። ከነገ ለመድረስ ስንንጠራራ ከትናንት ጥላ አንዲት ጋት አልተሻገርንም። ዘመን እንደ ጥላ እያለፈ፣ ጊዜ እንደ አቡጀዲ እየተተረተረ እንዴት ሰው ነገን ማየት ያቅተዋል? እንዴት ሰው ብርሃን መመልከት ይከብደዋል?

አጀብ!
የግርንቢጥ
ሰርክ በተቃርኖ
ማን ልቡን ይሰጣል፣ በዋጋ ተምኖ?

አጀብ! ይገርማል እናንትዬ። የሰርክ መባከናችን አያሳዝንም፣ አያስገርምም ወይ? ነገራቸን ሁሉ የግርንቢጥ መሆኑ ምንኛ ያንግበግባል? ልብ ቦታዋ የት ነው? ቅንነት፣ ንጽህና አይደለምን? እሱን የንጹህ ነፍስ አድባርስ እንዴት በዘመን ዋጋ ይተምንታል? ዘመንስ ዋጋው ምን ያህል ነው? የትውልድ ቁዘማ ለልብ ይደርሳልን?

እነሆ መቃቃራችን ለከት የለውም። ጨለማው ያስፈራል። ጭካኔው ያስደነብራል። ልብ አልባ ሰው መሆን ይገማሸራል። ሰውነት ያለ ልብ ምንድን ነው? ልብ የአስተውሎት ሁሉ አድባር አይደለምን? ታዲያ ሰው መሆንን፣ አስተውሎትን የተነጠቀ ዘመን ምን ይባላል? ልብን በዲናር መዝኖ ለሚንከላወስ ድንጉጥ ዘመን ማርከሻው ምንድን ነው? በጨለማ የተሰነገ ልቡን አቅፎ ለየብቻው ለሚርበተበት ትውልድ ዘመንስ ዋጋው ምን ያህል ነው?

እንገዛ ነበር
እኛም ባገር ዋጋ፣ ልብን ከሥጋ እኩል
ቃል ያጠፋውን ስም፣ ላይስቅለን ነገር ከምንኮለኩል።
(አቡዬን)

(አያምንምና ቀድሞም ያልካለ፣ ገጽ 16)

ይህ ዘመነኛ ገጣሚ የነፍሱ ውል ያስጨንቀዋል። ሰው የመሆን መማሰን መንፈሱን ሰቅዞ ይዞታል። ዘመኑን ለመሸሽ የሚንደረደር ይመስላል። ከሰው ልጆች አጉል እብደት ለመነጠል ይከጅለዋል።

ይሄን የጅምላ ስካር ይጸየፋል። ልብ እንደ ግዘፍ አካል በልባችን የምንገዛው ንብረታችን ነበር ይለናል። ከልብ መታመናችን ባመንነው ልክ ነው። እነደ በረሀ አበባ ተስፋቸን በንጽህና ላይ ነበር። እንደ ሰማይ ወፎች ልባችንን ላመንነው ሰጥተን የምንቀዝፍ ቀዘባዎች ነበርን ይለናል። ልባችንን አስይዘን ልብን አፍሰን እንኖር ነበር እያለን ነው።
ወደዚህ ዘመን ይወረወራል። የመሆን ሁሉ ውል የሆነውን ቃል ያጠፋውን "ሰው" የሚል ስም ወዲያ ጥለን ብንኮለኩለው ወዴት መድረሻ አለንና እያለን አይደለም ወይ።

ቃል ተሽሮ ሰው መሆነ የታል። ቃል ተሽሮ ከልብ ሀገር መድረስ የት አለ?
----------
ብቻ "አያምንምና ቀድሞም ያልካደ" የኮራ፣ የተጀነነ የግጥም እስትግቡእ ነው። ለነፍስ የሚደርሱ፣ ዲበ አካላዊ ጥያቄዎችን ሳይቀር በኩራት የሚሞግቱ፣ ነፍስያን የሚያፋትጉ፣ ውበትን፣ ፍቅርን፣ መናፈቅን፣ ቁዘማን ሁሉ የሚፈት ብዙ ግጥሞች አሉት። ግጥማዊ ቁመናውም ያማረ ነው።

በሙሉ ግጥሞች ላይ ሰፋ ያለ ዳሰሳ እሰራለሁ የሚል ተስፋ አለኝ። ያው ግጥም አንድ ዙር ተነብቦ ልቡን አይሰጥምና መደጋገም ስላለበት ቆየት እላለሁ እንጂ።

አንድ ስራ ከወጣ በኋላ የሳምንት ሆሆታ ይደረግና "ጨዋታው ፈረሰ ዐባይ ደፈረሰ" እንደሚሉ ህጻናት በትነው መሄዳችን ቢያሳዝነኝ፤ በመሐል ለማስታወስ መምጣቴ እንጂ የታዲዮስ ስራዎች ከዚህ በላይ ሊባልላቸው ይገባል። ግና ምን ያደርጋል በዚህ ዘመንና፣ ከእኛው መሐል ተገኘ። የእኛን ነገር ደሞ የምታውቁት ነው።

ብቻ መጽሐፏ ትነበብ!

ባይራ ዲጂታል መጽሔት

ኑኒ ባይራክ!
ታላላቆች ነን!