.
ما هنوزم مث مرداب، مسخِ آینه ی کویریم
ما همونیم که می خواستیم خورشیدو با دست بگیریم
بابک صحرایی
@babaksahraee
تضادهای روزگار ما به طرز هولناکی زیاد شده اند
کیومرث پوراحمد شوخ و بذله گو خودش را حلق آویز می کند
زبان سرخی داشت، از معضلات اجتماعی عاصی بود، زخم های عمیقی از دوران جوانی در جانش داشت اما زندگی را خوب می شناخت. هنر زیستن را به خوبی بلد بود
خودکشی اش در ۷۴ سالگی، هشدار هراسناکی است. او در سن پختگی، در سن دانستن ارزش زندگی، مرگ را انتخاب کرد
انتخاب او، انتخاب خیلی هاست. خیلی هایی که فکرش را هم نمی کنیم
در جامعه ای که امید و مجالی برای ساختن آینده نداری، آنچه که از گذشته اندوخته ای به کارت نمی آید و امنیت عاطفی و روانی و شغلی و اجتماعی نداری، خیلی هایی که فکرش را نمی کنیم، به ته خط رسیده اند
خودکشی از روی دانایی و پختگی جهانی تفاوت دارد با خودکشی های از روی جوانی و سبک سری
توضیح عکس:
با دوستان و هنرمندان عزیز جان در پشت صحنه کنسرت ناصر چشم آذر
@babaksahraee
نقد سریال «آخرین بازمانده از ما»: رویای به حقیقت پیوسته ی گیمرها
یادداشت بابک صحرایی
https://tribunehonar.com/?p=59030
منصور در برنامه نوروزی شبکه تپش
ترانه بی ترانه
آهنگساز: بابک بیات
ترانه سرا: بابک صحرایی
تنظیم کننده: منوچهر چشم آذر
نوروز ۱۴۰۲
@babaksahraee
بازنشر گفت و گوی خاطره انگیز جواد گلپایگانی و بابک صحرایی
وزارت ارشاد گفت تو با فیلم «نقطه ضعف« خط سینمای ایران را عوض کردی
رفتم بالای سر جمشید هاشم پور. دیدم دراز کشیده روی زمین و روی کاغذ پشت سر هم دارد می نویسد: من هستم. من هم هستم
جمشید مشایخی گفت اسم من باید اول باشد و دیگر بس است که هر کسی که از راه رسیده اسمش را قبل از ما می نویسد. اما فرامرز قریبیان این مساله را قبول نکرد
با محمود دینی خیلی دوست بودم. یک روز آمدند دفتر و من را بردند سر فیلمبرداری آینه عبرت. همانجا با خاک من را گریم کردند و یک سکانس را بازی کردم. وقتی سرم را بلند کردم دیدم مردم جمع شدند و دارند گریه می کنند
https://tribunehonar.com/?p=58341
به بهانه زادروز استاد سیروس الوند عزیزِ جان، به پاس قدردانی از حضور باارزش ایشان در هنر این سرزمین و خاطراتی که برای ما ساخته اند، بعد از مدت ها کنار هم جمع شدیم
چهاردهم بهمن ۱۴۰۱
@babaksahraee
خیابان
خیابان مثل چاقو رد خون روی گلویش بود
خیابان صف به صف نامرد و دشمن روبرویش بود
تن مادر سپر بود و دلِ دختر که می ترسید
شهیدان از خجالت پشتشان در گور می لرزید
نه بیگانه که یک لشکر خودی ما را کتک می زد
به چشمان خدا فواره های خون شَتَک می زد
به سوگ هم در آغوش خیابان گریه می کردیم
به آرامی ولی بر شانه ی هم تکیه می کردیم
زنان خرمن به خرمن موی خود در بادها چیدند
زنان در موج موی خود مث دریا خروشیدند
پسر با اشک خواهر زخم خود را شست و روئین شد
خیابان در خیابان شهر مُرده آتش آجین شد
به هر شلیک پاییزی که برگ از شاخه می افتاد
به نام زن، به نام زندگی، آزادی گل می داد
خیابان مثل ما فریادی از خون در گلویش بود
خیابان مثل ما چشمان دختر آبرویش بود
بابک صحرایی
@babaksahraee
شانزده سال از پرواز بابک بیات گذشت
پنجم آذر ۱۳۸۵، روز سیاهی بود. بابک بیات در شصت سالگی به دلیل بیماری کبدی درگذشت
داغ رفتنش در تمام این سال ها در قلبم شعله ور بوده
آتش رفتن عزیزان هرگز خاموش نمی شود
صدایی که روی تصاویر می شنوید صدای بابک بیات است. اجرای خانگی قطعه «قاب عکس» که یکی از همکاری های ارزشمندم با اوست
🌹🖤
@babaksahraee
امین حیایی و یادداشت بابک صحرایی در روز تولدش:
توانایی جهانی شدن دارد
https://tribunehonar.com/?p=40496
فرار به سوی پیروزی به کارگردانی جان هیوستون، بهترین و محبوب ترین فیلم درباره فوتبال است. برای نسل هایی که بازی های پله در داخل زمین فوتبال را ندیده اند، فرار به سوی پیروزی زیباترین و شیرین ترین تصویر از این بازیکن افسانه ای است.
فرار به سوی پیروزی در سال ۱۹۸۱ بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده. البته پایان فیلم تفاوت هایی با آنچه در واقعیت رخ داده دارد و پله در این فیلم نقش یک شخصیت واقعی را بازی می کند.
سکانس قیچی برگردان و گل پله به آلمان ها و پنالتی گرفتن سیلوستر استالونه در این فیلم تبدیل به سکانس هایی ماندگار در ذهن مردم جهان شده اند.
👇🏻یادداشت کامل👇🏻
https://tribunehonar.com/?p=40147
خاکستر
خواننده و آهنگساز: والایار
ترانه سرا: بابک صحرایی
تنظیم کننده: میلاد اکبری
خاکستر هنوز به صورت کامل منتشر نشده. آنچه می شنوید ماکت این قطعه است
@babaksahraee
عشق تو اما ورای این جهان است
نقطه تلفیق خاک و آسمان است
خواننده: سالار عقیلی
ترانه: بابک صحرایی
موسیقی: ستار اورکی
@babaksahraee
گاهی تو تموم عمرت یکی تنها پیدا می شه
که دلت می خواد کنارش زندگی کنی همیشه
تحمل
خواننده و آهنگساز: سعید شهروز
ترانه سرا: بابک صحرایی
تنظیم کننده و نوازنده گیتار و ویولن: شهداد شهروز
@babaksahraee
با استاد هادی مرزبان عزیزِجان
و برادر جانم، آرش
یازدهم اردیبهشت ۱۴۰۲
🌹❤️🌹
@babaksahraee
نقد «بنشی های اینیشرین»؛ آغاز پوچی با پایان یک دلخوشی
یادداشت بابک صحرایی
https://tribunehonar.com/?p=59305
عزیزانِ جانم با همه قلبم از پیام های تبریک تون برای تولدم ممنونم
پونزدهم فروردین هر سال با محبت زیبای شما، خوشبختی باارزش و شادی ژرفی رو حس می کنم
تموم زندگیم تلاش کردم که ارزش محبت رو بدونم. محبت بهترین مصداق قانون بقای انرژی در جهان درون و پیرامون ماست. هیچ انرژی ای از بین نمیره و مدام به انرژی های دیگه تبدیل می شه. محبت هم همین طوره. محبت، سرچشمه عشق و دلخوشی و خوشبختی توی زندگی آدمه. تموم عشق های عمیق و رفاقت های ارزشمند و عاقبت به خیری ها، نقطه شروعشون، محبت بوده.
در گذر عمر، باارزش ترین دارایی آدم، داشتن کسانیه که دوستشون داری و دوستت دارند.
پانزدهم فروردین ۱۴۰۲
آغاز چهل و چهار سالگی
بابک صحرایی
عکاس: برادر عزیزتر از جانم، آرش
و هدیه تولدم، نقاشی زیبایی که حاصل هنر همسر عزیز برادرم، پریا جان کریمی است
@babaksahraee
نقد سریال بی گناه؛ رنج آگاهی
به قلم بابک صحرایی در مجله فیلم امروز
https://tribunehonar.com/?p=58916
زخمی از یه سال خونینم، بهار
خون چکیده روی هفت سینم بهار
بیشتر از هر سالِ دیگه گل بیار
خیلیا امسال عزادارن، بهار
نوروز مبارک
🌹❤️
@babaksahraee
جامعه ای که به صورت تاریخی زن را نمی شناسد
یادداشت «بابک صحرایی» به بهانه تولد فروغ فرخزاد
https://tribunehonar.com/?p=57874
یادداشت بابک صحرایی در سوگ جلال مقامی
یاد مهربانی هایش، یاد بی اعصاب بودن های شیرینش، یاد ناب بودن و اصالتش بخیر
دلخوشی های ما، یکی یکی از دست می روند و ما می مانیم جهانی که هر روز تلخ تر می شود
https://tribunehonar.com/?p=57513
مارلون براندو در مردان
یک ماه تمرین روی ویلچر
در آسایشگاه سربازان فلج شده در جنگ
گالری عکس دیده نشده در روزهای تمرین
یادداشتی از بابک صحرایی برای فیلم فرد زینه مان
https://tribunehonar.com/?p=40207
دریا
خواننده و آهنگساز: بابک جهانبخش
ترانه سرا: بابک صحرایی
ریمیکس: مهران عباسی
@babaksahraee
الیا کازان؛ ایستاده در دوراهی خیانت و جاودانگی
الیا کازان یکی از بهترین و تاثیرگذارترین کارگردان های تاریخ سینما و یکی از منفورترین هنرمندان زمانه خود است.
او با تاسیس موسسه اکتورز استودیو و رواج متد اکتینگ، پرورش بازیگرهایی مثل مارلون براندو و جیمز دین و ساخت تعدادی از مهم ترین فیلم های تاریخ سینما مثل اتوبوسی به نام هوس، زنده باد زاپاتا، در بارانداز، شرق بهشت و شکوه علفزار، یکی از اثرگذارترین و بهترین کارگردان های تاریخ سینمای جهان است تا جایی که کارگردانی مثل مارتین اسکورسیزی هنوز خودش را تحت تاثیر او می داند.
الیا کازان اما منفورترین هنرمند مشهور در امریکا در دهه های 50 و 60 میلادی است.
او در سال 1952 نام ده ها نفر از هنرمندان کمونیست را در جلسه تحقیقاتی مک کارتیسم فاش کرد و باعث ممنوع الکاری و حذف آن ها از عرصه هنر شد. او حتی دوست صمیمی و قدیمی اش آرتور میلر که همکاری های درخشانی با هم داشتند را هم فروخت.
الیا کازان سال ها تلاش کرد که ثابت کند چاره ای جز همکاری با کمیته تحقیقات نداشته و در صورت عدم همکاری مجبور به ترک فیلمسازی و فعالیت هنری می شده اما نتوانست خودش را تبرئه کند.
در دهه هفتاد میلادی وقتی در نشستی دانشجویی از اورسن ولز درباره الیا کازان می پرسند می گوید او کارگردان خوبی است اما اگر اسمش را تکرار کنید از جلسه خارج می شوم. سال 1999 وقتی در مراسم اسکار الیا کازان برای دریافت اسکار افتخاری و تقدیر از یک عمر فعایت هنری روی صحنه می آید کسی او را تشویق نمی کند. او به خاطر نفرتی که در موردش وجود داشت مجبور می شود 27 سال پایانی عمر خود را در انزوا بگذراند و هیچ فیلمی نسازد.
الیا کازان در دوراهی خیانت و جاودانگی ایستاد. فیلم های زیبایی ساخت و به جایگاه رفیعی در هنر دست پیدا کرد اما روزگارش به جدال با تلخی نفرت گذشت. مثل قهرمانان فیلم هایش.
الیا کازان با ساختن تعدادی از بهترین فیلم های تاریخ سینما تلاش کرد بگوید انسان ها گاهی اوقات ناخواسته و به جبر تقدیر تن به خیانت می دهند و بدون آن که خودشان بخواهند زندگی خود و عزیرانشان را نابود می کنند. جدالی که خودش هم به نحوی دچارش شد.
بابک صحرایی
@babaksahraee