تداوم تجمعات و راهمپیمایی اعتراضی بازنشستگان مخابرات سراسر کشور
روز دوشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۲ جمع‌هایی از بازنشستگان مخابرات در شهرهای اهواز، اراک، سنندج، شهرکرد، اردبیل، اصفهان، مریوان، زنجان، خرم‌آباد، رشت، کرمانشاه، زاهدان، گرگان، همدان، تهران، شیراز، کرمان، ارومیه و … در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان از جمله اجرای کامل آئین‌نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی، مطابق تجمعات هر هفته‌ی دوشنبه‌های اعتراضی، مجدداً مقابل شرکت مخابرات دست به تجمع زدند.
تداوم تجمعات و راهمپیمایی اعتراضی بازنشستگان مخابرات سراسر کشور
روز دوشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۲ جمع‌هایی از بازنشستگان مخابرات در شهرهای اهواز، اراک، سنندج، شهرکرد، اردبیل، اصفهان، مریوان، زنجان، خرم‌آباد، رشت، کرمانشاه، زاهدان، گرگان، همدان، تهران، شیراز، کرمان، ارومیه و … در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان از جمله اجرای کامل آئین‌نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی، مطابق تجمعات هر هفته‌ی دوشنبه‌های اعتراضی، مجدداً مقابل شرکت مخابرات دست به تجمع زدند.
تداوم تجمعات و راهمپیمایی اعتراضی بازنشستگان مخابرات سراسر کشور
روز دوشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۲ جمع‌هایی از بازنشستگان مخابرات در شهرهای اهواز، اراک، سنندج، شهرکرد، اردبیل، اصفهان، مریوان، زنجان، خرم‌آباد، رشت، کرمانشاه، زاهدان، گرگان، همدان، تهران، شیراز، کرمان، ارومیه و … در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان از جمله اجرای کامل آئین‌نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی، مطابق تجمعات هر هفته‌ی دوشنبه‌های اعتراضی، مجدداً مقابل شرکت مخابرات دست به تجمع زدند.
اهواز- تداوم تجمعات و راهپیمائی اعتراضی بازنشستگان تأمین اجتماعی اهواز
روز یکشنبه ۱۲ آذرماه ۱۴۰۲ بازنشستگان تأمین اجتماعی اهواز نیز در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشتی و عدم رسیدگی به خواسته‌هایشان مجدداً مقابل ساختمان سازمان تأمین اجتماعی این شهر دست به تجمع و راهپیمائی زدند.
نکبت دنیای سرمایه داری - سخنان یکی از کارگران بازنشسته تامین اجتماعی شوش در جمع معترضان - دوم
Читать полностью…
نکبت دنیای سرمایه داری - اصفهان- تداوم تجمعات اعتراضی بازنشستگان صنایع فولاد اصفهان #بازنشستگان #فولاد #اصفهان
تجمع اعتراضی بازنشستگان صنایع فولاد اصفهان
روز یکشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۲ بازنشستگان صنایع فولاد اصفهان در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشتی و عدم رسیدگی به خواسته‌هایشان مقابل ساختمان صندوق فولاد اصفهان واقع در خیابان نشاط دست به تجمع زدند.
معنى دمکراسى، رأى فرد و دخالت شهروندان در سرنوشت جامعه
پاسخ به يک پرسش در جلسه پالتاک
هوشمند: با تشکر از آقاى حکمت بخاطر وقتى که دادند، سؤال من اينست که برداشت و تعريف شما از دمکراسى چيست؟ آيا شما به دمکراسى متعارف در دنيا معتقد هستيد يا نه؟
منصور حکمت: هوشمند عزيز ممنونم، راجع به دمکراسى من فکر ميکنم که مفصّل نوشته‌ام و اگر به اين نوشته‌ها دسترسى نداريد، اگر يک آدرس بدهيد حتما برايتان ميفرستيم.
بحثهاى من راجع به دمکراسى روى سايتها پيدا ميشود و همينطور در خود برنامه "يک دنياى بهتر"، آنطور که شما ميگوييد راجع به دمکراسى رايج در دنيا صحبت کرده‌ايم. ببينيد، يک تصورى بخصوص در ميان چپهاى کشورهاى عقب مانده، چپهاى کشورهاى فقيرتر هست که گويا دمکراسى ظرف مترادفى است براى کلمه آزادى. در نتيجه آزادى يعنى دمکراسى و اين تنها شکلى که آزادى ميتواند به خودش بگيرد. و از همينجاست که اگه کسى بگويد من دمکرات نيستم، معنى‌اش اين ميشود که لاجرم آزاديخواه نيست، مستبد و طرفدار استبداد است. در صورتى که دمکراسى کلمه‌اى مترادف آزادى نيست، کلمه‌اى است که در يک دوره اجتماعى معيّن، طبقه اجتماعى معينى براى معنى کردن آزادى به روايت خودش، بدست داده است.
دمکراسى پارلمانى يا دمکراسى بورژوائى شيوه‌اى است که اين طبقه، که اساس جامعه‌اش را روى سودآورى سرمايه، روى کار مزدى ، روى وجود بازار ، روى خريد و فروش گذاشته است و نيروى کار را هم به يک کالا تبديل کرده است (آزادى را معنى کرده است)، اين چنين جامعه‌اى نظام سياسى‌اش را بر مقوله دمکراسى پارلمانى مبتنى کرده است و به آن ميگويد آزادى. (اين) آزادى است به اين معنى که آن جامعه و آن طبقه (چنين) به آن نگاه ميکند. معنى‌اش اين نيست که تاريخا فقط ميشود اينطور به آزادى نگاه کرد، يا تاريخا فقط اينطور نگاه کرده‌اند، يا سوسياليستها موظفند اينطور به آزادى نگاه کنند.
سوسياليستم هم راجع به آزادى انسان تعريف دارد. منتهى بحث سوسياليسم راجع به آزادى، اقتصاد را هم در بر ميگيرد. و رابطه اقتصاد و سياست را دقيقا برقرار ميکند. ببينيد، من دمکرات به معنى دمکرات پارلمانى نيستم، چون سيستم پارلمانى سيستمى نيست که به شهروندان قدرت دخالت در سرنوشتشان را ميدهد. سيستمى است که، برعکس، اين قدرت را به تناوب از شهروندان ميگيرد، و براى دوره‌هايى به کسان ديگرى ميدهد. به همين خاطر است که به آن ميگويند دمکراسى نمايندگى يا دمکراسى وکالتى.
اين وکلا کسانى هستند که براى هر ٤ سال يک بار يا هر ٥ سال يک بار، در جوامع ديگر که فرض کنيم دمکراسى در آنها برقرار است، اختيار دخالت کردن در سرنوشت جامعه را به نيابت از توده ميليونى مردم ميگيرند. هر چهار سال يک بار. و در آن دوره شهروند از طريق مکانيسم دمکراسى کوچکترين امکان دخالت در جامعه را ندارد، از طريق مکانيسمهاى ديگر ميتواند، که به آن ميرسم. ولى، از طرق دمکراتيک نميتواند در سرنوشت جامعه دخالت کند. اگر در فاصله اين ٤ سال اين حکومت اعلام جنگ بدهد، از شهروند نميپرسند. اگر نرخ بهره را افزايش بدهد از شهروند نميپرسند. اگر قانون بيمه‌هاى بيکارى را لغو کنند، نميپرسند. اگر تصميم بگيرند مدارس مذهبى درست کنند، از شهروند نميپرسند. شهروند وکالت داده، آزاديش را براى مدت ٤ سال به کسان ديگرى داده است. سر ٤ سال هم که ميآيند، دخالتى از شهروند نميخواهند، ميگويند وکيل بعدى‌ات را انتخاب کن. بيا بين انتخابهايى که احزاب سياسى جلوى رويت گذاشته‌اند ، يکى را انتخاب کن. و اين آدمها را در اين چهار سال بقدرت برسان.
من از شما ميپرسم، اگر بجاى سياست، موضوع اقتصاد بود، ميگفتند بياييد هر ٤ سال يک بار يک عده‌اى را انتخاب کنيد، که بجاى ما رفاه داشته باشند، بيائيم هر ٤ سال يک بار عده‌اى را انتخاب کنيم که بجاى ما مدرسه داشته باشند، هر ٤ سال يک بار کسانى را انتخاب کنيد که آنها بجاى ما دکتر بروند و طب شامل حالشان بشود. يا بيائيد هر ٤ سال يک بار يک عده‌اى را انتخاب کنيد که بجاى ما غذا بخورند، هر ٤ سال يک بار عده‌اى را انتخاب کنيد که بجاى ما سکس داشته باشند... هيچکس اين را قبول نميکند.
هيچکس، از اين همه آدمهايى که دمکراسى پارلمانى را قبول ميکنند، قبول نميکرد که در آن ٤ سال اختيار زندگيش را در آن ابعادى که گفتم، از سرپرستى بچه‌اش، تا معاشش، تا رفاهش را بطور عملى دست کس ديگرى بدهد، وکالت را در اين موارد بسپارد به آن وکيل و برود ٤ سال ديگر بيايد. ولى سياست چون در اين نظام بى‌اهميت است، مردم اين کار را ميکنند. علت اينکه دمکراسى پارلمانى، روى پاى خودش ميايستد، اينست که سياست در اين نظام بى‌اهميت است. براى اينکه سياست از پيش توسط مردم دانسته است، ميدانند که سياست دست ارباب قدرت است و ميدانند که حتى مجلس هم مرکز قدرت نيست.
"تو نگو" اینها اگر گاها میگویند سوسیالیسم، منظورشان همان دمکراسی است، در غیر اینصورت تعجب برای چیست. وقتی اسرائیل آن دمکراسی مد نظر شما بود چه اتفاقی می افتاد؟!
این اصلا اتفاقی نیست کسانیکه به جمهوری اسلامی میگویند نئولیبرال، در هفت تپه کنار شعار "شرکت بشه دولتی" بودند و اکنون با ادبیات رژیم میگویند رژیم صهیونیستی، دمکراسی را از جنایت اسرائیل تفکیک و نسبت به دمکراسی توهم پراکنی میکنند. اینها در بهترین حالت جناح چپ خود بورژوازی هستند.
احتمالا بگویند نخیر، دمکراسی حق شهروندی را به رسمیت می شناسد، یعنی شما در اروپا و امریکا حق شهروندی دارید، اما پایبندی دمکراسی غرب به حق شهروندی را باید در دفاع شان از جنایت اسرائیل در فلسطین و غزه دید. در تلاش غرب برای خفه کردن صدای هر اعتراضی به جنایت اسرائیل دید، مگر اینکه بازهم امریکا و اروپا را به عنوان کشورهایی که دمکراسی در آن برقرار است مورد تایید قرار ندهید.
با الهام از لنین باید گفت کسانیکه در جلد مارکسیسم وارد میشوند از دشمنان علنی طبقه کارگر به حال طبقه کارگر خطرناکترند چون این دسته رنگ قرمز بر روی خود میپاشند و در جلد دوست طبقه کارگر خود را نشان می دهند.
اعتصاب دهها هزار کارگر نساجی در بنگلادش
کارگران اعتصابی خواهان اففزایش دستمزدهای کنونی (از ۷۰ یورو به ۱۹۰ یورو) می‌باشند
جنوساید Genocide،منطق دو قطب تروریسم اسلامی و دولت های غربی و اسرائیل
Читать полностью…
گرسنگی شهروندان یمنی(۱۶.۲ میلیون نفر) اوضاع فاجعه بار انسانی در یمن و پرتاب موشک های چند صد هزار دلاری تروریست های اسلامی یمن
جنوساید Genocide،منطق دو قطب تروریسم اسلامی و دولت های غربی و اسرائیل
دردفاع از کرامت انسانی و حقوق شهروندی
اگه باهم یکی نشیم یکی یکی کشته می شیم #مهسا_امینی #نیکاشاکرمی #نویدافکاری #آرمیتا_گراوند
لابلای سطرها، در باره “جنگ” اسرائیل – حماس آنچه در سطرهای اخبار و گزارشات و نیز در تفاسیر و تفاسیر دیده میشوند، جنگ اسرائیل با «تروریست» های حماس است. اینکه جنایات وحشیانه در کشتار مردم غزه، حلقه ای در تحکیم جناح راست ناسیونالیست و بنیادگرایان «کلیمی- مسیحی» در دولت اسرائیل است. تعبیر ژورنالیسم غرب و کسانی که «واقع بین» معرفی میشوند، این است که این دولت راست سرانجام دارد اسرائیل و «یهودیان» را وارد «دوره موعود تورات» میکنند که دولت فعلی اسرائیل ابزار “اراده الهی” این رسالت خونین است.
اما بین این سطور و لابلای اخبار و گزارشات، حقایق و فکت های دیگری پنهان اند. از این نظر لازم است تشخیص داد که ریشه تبدیل مساله فلسظین، ابتدا از مساله «اعراب و اسرائیل» و سپس «اسرائیل و فلسطین» به بحران جنگی «اسرائیل حماس» کجا نهفته است؟
پس از شکست روند صلح اسلو، «آریل شارون» در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت که بطور یکجانبه شهرک های غزه را ترک کند. این اقدام شارون موجب شد که تمام جهان برای او و «حسن نظرش» کف بزنند. اما پشت آن تصمیم یک معامله و بند و بست سیاسی کثیفی فی الحال در جریان بود. «تقویت و حمایت از حماس» در مناطق تخلیه شده و تضعیف جدی «حکومت خودگردان» پیرو الفتح.
«شارل اندرلن»- خبرنگار فرانسوی- اسرائیلی که در سال ۱۹۷۳ جز نیروهای ذخیره نظامی اسرائیل بوده است، چنین مینویسد:
«آریل شارون در واقع تصمیم گرفته بود که غزه را به دست حماس بسپارد. تاکید بر‌اینکه هرگونه توافق سیاسی با سازمان اسلام گرا (حماس) غیرممکن است، بمعنای نسخ راه حل (سیاسی) «دو دولتی» بود. وقتی در سال ۱۹۹۷حماس کنترل نظامی این منطقه را بدست گرفت، ژنرال های اسرائیلی از اهود اولمرت، نخست وزیر (وقت) درخواست کردند تا اجازه دهد که هلیکوپترهای جنگی را جهت حمایت از نیروهای «اقتدار فلسطین» (دولت خود گردان فلسطین) به این منطقه اعزام کنند. اما پاسخ منفی بود. زیرا در واقع حماس باید پیروز می گردید. این باعث کشته شدن نزدیک به ۱۵۰ نفر و صدها زخمی از نیروهای فتح گردید. اسلام گرایان هم برای اجرای سیاست خود باید ابزاری در دست داشته باشند… و در همین راستا دولت اسرائیل اجازه تأمین مالی حماس را صادر کرد. از آن مقطع ببعد، هر ماه یک جت شخصی از قطر در فرودگاه بن گوریون در تل آویو به زمین می نشست و یک فرستاده قطری با چمدانهایی پر از دلار از آن پیاده می شد و با اسکورت پلیس اسرائیل به غزه میرفت و در آنجا پول را به حماس تحویل میداد… دو سال پیش این روش (ارسال) تغییر کرد، اما تامین مالی هرگز متوقف نشد. در سال ۲۰۱۹ نتانیاهو در دیداری با فعالان لیکود توضیح داد که برای جلوگیری از تشکیل دولت فلسطینی، می بایستی اجازه داد تا به حماس کمک مالی بشود».
(غزه: پیامد غم انگیز یک کوربینی. گفتگو با شارل اندرلن – اخبار روز- برگردان: ف. دوردانی)
بنابراین، تا اینجا روشن شده است، که دلیل اصلی «غافلگیر» کردن نیروهای امنیتی اسرائیل توسط نیروهای حماس، مطلقا «غافلگیرانه» نبوده است. تقویت «شبه نظامیان حماس» برای تشدید شکاف در صفوف نیروهای مردم فلسطین، نقشه حساب شده دولت اسرائیل از سالها پیش بوده است. در این هم نباید تردید کرد که تحرکات بعدی و یورش به؛ و بمباران غزه توسط دولت اسرائیل، چون جنگی با «نیروهای نیابتی» جمهوری اسلامی، امثال همین حماس، حزب الله لبنان و جهاد اسلامی نام گرفته است. و اگر این صفحه را در مناسبات بین المللی و بویژه دخالت و نظارت جانبدارانه آمریکا از اسرائیل قرار بدهیم، آنگاه روشن است که تضعیف جنبشهای اسلامی و اسلام سیاسی بطور مشخص، بخشهای دیگری از لابلای پنهان در بین سطرهاست.
تصور من این است که دولتهای غرب و آمریکا، بطور دقیق در جریان رابطه بین حماس و اسرائیل قرار دارند و چه بسا این بخشی از نقشه های دوایر امنیتی کشورهای مربوطه و اسرائیل باشد. این جنگ گرچه به قیمت قربانی شدن شماری زیاد از شهروندان اسرائیل و فلسطین ادامه یابد، اما نتیجه آن در واقع تصمیم به نابودی جریان حماس است که خود دولت اسرائیل قبلا تصمیم گرفته بود، با حمایت مالی در واقع کنترل کامل آن را در اختیار بگیرد.
از این نظر برای دو حالت احتمالی در مساله فلسطین، یکی تشکیل دولت مستقل فلسطین در کنار اسرائیل و دیگری «یک دولت واحد» زیر سیطره اسرائیل و با رعایت «حق برابر شهروندی»، به نظر میرسد که اسرائیل و غرب، بویژه آمریکا، اکنون به راه دوم متمایل اند. نگفته پیداست که جهت گیری در این باصطلاح راه حل، اسلام سیاسی و جنبش های اسلامی، یا کلا فلسفه وجودی شان را از دست میدهند و یا به نیروهای خنثی و بی تاثیر تبدیل خواهند شد.
کشتار مردم غزه با همکاری گروه تروریستی "حماس" و توسط رژیم تروریستی اسرائیل یکبار دیگر دست کثیف جریانات دست راستی اپوزیسیون ایران از ناسیونالیسم ایرانی تا ناسیونالیسم کردستان را برای جامعه برملا کرد. قرار گرفتن اپوزسیون دست راستی ایران در کنار جنایت رژیم تروریستی اسرائیل در غزه از طرفی درجه ارتجاعی و خطرناک بودن این اپوزسیون به حال مردم ایران را نشان داد و از طرفی دیگر بر این مسئله صحه گذاشت که این اپوزسیون هم هیچ مرزی در آدمکشی نخواهد داشت.
توجیهات و اظهار نظر جریانات ارتجاعی اپوزسیون دست راستی در خصوص کودک کشی رژیم تروریستی اسرائیل عین اراجیف دایناسورهای حوضچه های جهلیه و همچنین خامنه ای است، زمانیکه به صرف شهروند غزه بودن، این خون جاری شده در خیابانها را نادیده میگیرند و در قبال آن با بی شرمی شانه بالا می اندازند.
سمکو نوری
تداوم تجمعات و راهمپیمایی اعتراضی بازنشستگان مخابرات سراسر کشور
روز دوشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۲ جمع‌هایی از بازنشستگان مخابرات در شهرهای اهواز، اراک، سنندج، شهرکرد، اردبیل، اصفهان، مریوان، زنجان، خرم‌آباد، رشت، کرمانشاه، زاهدان، گرگان، همدان، تهران، شیراز، کرمان، ارومیه و … در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان از جمله اجرای کامل آئین‌نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی، مطابق تجمعات هر هفته‌ی دوشنبه‌های اعتراضی، مجدداً مقابل شرکت مخابرات دست به تجمع زدند.
تداوم تجمعات و راهمپیمایی اعتراضی بازنشستگان مخابرات سراسر کشور
روز دوشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۲ جمع‌هایی از بازنشستگان مخابرات در شهرهای اهواز، اراک، سنندج، شهرکرد، اردبیل، اصفهان، مریوان، زنجان، خرم‌آباد، رشت، کرمانشاه، زاهدان، گرگان، همدان، تهران، شیراز، کرمان، ارومیه و … در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان از جمله اجرای کامل آئین‌نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی، مطابق تجمعات هر هفته‌ی دوشنبه‌های اعتراضی، مجدداً مقابل شرکت مخابرات دست به تجمع زدند.
https://www.jahantelegraf.com/1402/09/13/vazayefe-jonbeshe-daneshjoei/
Читать полностью…
اهواز- تداوم تجمعات و راهپیمائی اعتراضی بازنشستگان تأمین اجتماعی اهواز
روز یکشنبه ۱۲ آذرماه ۱۴۰۲ بازنشستگان تأمین اجتماعی اهواز نیز در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشتی و عدم رسیدگی به خواسته‌هایشان مجدداً مقابل ساختمان سازمان تأمین اجتماعی این شهر دست به تجمع و راهپیمائی زدند.
نکبت دنیای سرمایه داری - سخنان یکی از کارگران بازنشسته تامین اجتماعی شوش در جمع معترضان
Читать полностью…
شما ببينيد شرکت بوئينگ که سى هزار نفر را اخراج ميکند، از هيچ مرجعى رأى نميگيرد، کنگره آمريکا نظر نميدهد. ولى يک شهر بزرگ را ميبندد. سى هزار نفر يک شهر، رقمى نسبتا بزرگ است. بعد از آن فقر هست، محروميت هست، مواد مخدر هست، خودکشى هست، راجع به هيچکدام از اينها مردم و نمايندگانشان نظر نميدهند، رأى نميدهند. بوئينگ ميبندد. محافل حاکم بر جامعه راجع به اقتصاد تصميمشان را گرفته‌اند، پارلمان دارد مُهر تأييد ميزند. سيستم دمکراسى پارلمانى سيستمى است براى مشروعيت دادن به يک حکومت که قبل از پارلمان و مقدم بر پارلمان وجود دارد و آن حکومت طبقه حاکم است. حکومت طبقه‌اى است که از نظر اقتصادى حاکم است.
به اين اعتبار نه! من طرفدار دمکراسى پارلمانى نيستم. واضح است که دمکراسى پارلمانى را به حکومت ارتشى ترجيح ميدهم، واضح است آنرا به استبداد سلطنتى ترجيح ميدهم، واضح است آنرا به حکومت پليس مخفى ترجيح ميدهم. ولى فکر نميکنم که سطح ما را اينقدر پائين بياورند که اين را بعنوان ايده‌آلمان در زندگى قبول کنيم. سوسياليسم معنى آزادى براى ماست، و آلترناتيو ما در مقابل دمکراسى، سوسياليسم است. اگر به اين معنى تعبير شود که سوسياليسم به رأى فرد بها نميدهد، چون دمکراسى شاخص حق رأى فرد است، خوب ميگويم کسى که حب تبليغات جامعه رسمى بورژوايى را قورت داده، اينطور ميگويد. در حالى که ابدا اينطور نيست. تنها جنبشى که به معنى واقعى به فرد حق ميدهد بطور مداوم در سرنوشت سياسى و اقتصادى‌اش، دخالت کند، سوسياليسم است.
معنى دمکراسى، رأى فرد و دخالت شهروندان در سرنوشت جامعه
پاسخ به يک پرسش در جلسه پالتاک
منتصبَ القامةِ أمشي
* كلمات : سميح القاسم
* غناء والحان : مارسيل خليفة
منتصبَ القامةِ أمشي
مرفوع الهامة أمشي
في كفي قصفة زيتونٍ
وعلى كتفي نعشي
وأنا أمشي وأنا أمشي....
قلبي قمرٌ أحمر
قلبي بستان
فيه العوسج
فيه الريحان
شفتاي سماءٌ تمطر
نارًا حينًا حبًا أحيان....
في كفي قصفة زيتونٍ
وعلى كتفي نعشي
وأنا أمشي وأنا أمشي....
مارسل خلیفه (متولد 1950 پس از میلاد در شهر آمچیت در کوه لبنان ) آهنگساز، خواننده و نوازنده عود لبنانی است . او در 10 ژوئن در شهر اشمیت در استان جبل لبنان در لبنان به دنیا آمد و در سال 1971 میلادی از هنرستان موسیقی ملی بیروت فارغ التحصیل شد. در اواخر دهه هفتاد و هشتاد، مارسل برای اولین بار اشعار محمود درویش شاعر فلسطینی را سرود مارسل و درویش با وجود اینکه تا اواخر همدیگر را ملاقات نکردند، بیشترین شباهت را به دو نفر در ذهن مردم داشتند .. وابستگی او به حزب کمونیست در همان روزهای اولیه ظهور پیدا کرد .مارسل همچنین توانست در یکی از مهم‌ترین آهنگ‌های خود به نام «از پل عبور میکنند» اثر خلیل حاوی ، ساکسیفون را وارد موسیقی عربی کند و در «شعر نان و گل سرخ» تمایلات کمونیستی خود را به شدت بیان کرد.
https://www.jahantelegraf.com/1402/08/11/parde-jadi-tashism-va-apartaide-gharn-21/
Читать полностью…
⚫️ چه کسی #آرمیتا_گراوند را هل داد؟
🔳 روز یکشنبه ۹ مهر ،سه زن چادری در سکوی متروی میدان شهدا، بر سر #حجاب_اجباری با آرمیتا و دو دوست او، درگیر شده و پس از آمدن قطار، آنها زودتر وارد واگن شده و به محض ورود آرمیتا، یکی از آنها به او می گوید: برو بیرون و او را به شدت به عقب هل می دهد که سر آرمیتا به لبه درب قطار برخورد کرده و #ضربه_مغزی می شود.
◼️طبق بررسی های دقیق، ضارب، زنی ۳۷ ساله به نام #بهاره_جنگروی می باشد.
◼️وی بصورت تیم سه نفره و تکنفره و عمدتا در مناطق مرکز تهران، سابقه دهها مورد درگیری با دختران را به بهانه #امر_به_معروف ،داشته که موجب بازداشت تعدادی از آنان شده است.
همچنین گزارشات او، موجب پلمپ دهها واحد صنفی در تهران شده است.
وی از نیروهای شاخص و شناخته شده ستاد مرکزی امر به معروف و عضو رسمی سپاه تهران می باشد.
او روابط و همکاری با ارگانهای حکومتی مانند سازمان تبلیغات اسلامی، و شهرداری تهران دارد.
آخرین بار او در مراسم خاکسپاری مهرجویی در بهشت زهرا رویت شده است.
پاتوق: میدان بهارستان، کوچه صیرفی، موسسه فرهنگی سرچشمه
https://www.jahantelegraf.com/1402/08/10/labelay-satrha-dar-barey-jang-esraeil-homas/
Читать полностью…
پیش بینی سیر حوادث ساده نیست، چه، تصور اینکه با این صحنه های جنایت و کشتار توسط نیروهای اسرائیل و حمایت جانبدارانه دولت آمریکا و دیگر سران غرب، مردم فسطین و «جهان متمدن»، به استقبال «حق برابر شهروندی» تحت سیطره چنین ماشین کشتار جمعی و نسل کشی و امحاء کامل بروند، ساده نیست.
در این شرایط، ما شاهد تظاهرات و راهپیمائی های وسیع در آمریکا، انگلستان، ایتالیا، استرالیا، فرانسه، کوالالامپور، ترکیه و…بودیم. در میان هزاران نفر که روز شنبه در نیویورک، شیکاگو و واشنگتن راهپیمایی کردند، راهپیمایی هایی که اعضای «جامعه یهودی آمریکا» نیز در آن حضور داشتند. اهمیت شرکت اعضای «جامعه یهودی آمریکا»، در گفته های یکی از شهروندان جامعه مربوطه در نیویورک و در نزدیکی کاخ سفید این بود که او گفت:
« من به عنوان یک یهودی تأیید می کنم که این اسرائیل نماینده من نیست. بسیاری از ما با این سیاست ها و این نسل کشی موافق نیستیم.»
بسیار روشن است که راه حل دوم، یعنی محروم کردن مردم فلسطین از حق تعیین سرنوشت خویش و رضایت به زندگی تحت حکومت فاشیسم مذهبی، هرچند آمیخته با موهومات حقوق بشری، در میان خود شهروندان اسرائیلی، نفوذ کلام ندارد. با اینحال، دولت راست افراطی اسرائیل، در یک بند و بست پنهان و مرموز با حماس، زندگی و جان هزاران نفر از مردم غزه و ساکنان شهرهای اسرائیل را چون موشهای آزمایشگاه در راه آزمایش این سناریو از پیش محکوم به شکست، با بیرحمی و خونسردی ویژه فاشیستها، سلاخی کرده و به جنایات ادامه میدهد.
سیاست های دولتهای غرب و بویژه آمریکا در این رابطه نیز سرشار از توطئه و دسیسه است. اینها در واقع با همکاری مستقیم دولت ارتجاعی و دست راستی اسرائیل، راه “غیر مستقیمی” را در پوشش ظاهری مقابله با جنبش های اسلامی و در راس آنها، رژیم جمهوری اسلامی، در پیش گرفته اند. میدانند که با تجاربی که آمریکا در عراق، از زمان جنگ خلیج در سال ۱۹۹۱ تا زیر و رو کردن کل شیرازه مدنی جامعه عراق در دوره های بوش پدر و پسر، در افغانستان و تسلیم به حکومت طالبان و ناکامی در سوریه و… دارند، از توان کنترل اوضاع پس از رودر روئی نظامی با جمهوری اسلامی بر نخواهند آمد. راه «تضعیف» رژیم جمهوری اسلامی را در یک معامله و بند و بسط کثیف با حماس یافته اند. و چه باک، اگر نتیجه این ناتوانی و وضعیت رو به افول «عظمت» و مقام ژاندارمی آمریکا را با قربانی کردن جان شهروندان اسرائیلی و بمباران وحشیانه مردم عادی نوار غزه، جبران و پنهان کنند.
بدون چنین توطئه ها و معاملات پشت پرده، راه تضعیف رژیم اسلامی و اسلام سیاسی در قدرت، آشکار و مستقیم در دسترس بود. مردم ایران به گفته سران رژیم اسلامی در مبارزات سالیان و بویژه طی یک سال اخیر، «بزرگترین بحران بقاء» را در طول دوران حاکمیت اسلام سیاسی آفریدند.
راه مستقیم، انسانی و «حقوق بشری» نیز، این بود که به جای برجام و سازشهای زیر جلکی با رژیم اسلامی، در کنار مردم ایران قرار بگیرند. برعکس توهمات پشت همه توطئه چینی های پشت «جنگ حماس و اسرائیل»، تعرض لجام گسیخته دولت اسرائیل به مردم غزه و کشتار بیرحمانه آنان و قربانی کردن شهروندان در تیر رس موشک پرانی های «نیروهای نیابتی» جمهوری اسلامی، به داد اسلام سیاسی رسید. آنهم درست در لحظاتی که رعشه مرگ در اثر مبارزات و مقاومت مدنی مردم ایران، سرتاپای کل جنبش های اسلامی و در راس آنها اسلام سیاسی در قدرت را فراگرفته بود. جای تردید است اگر چنین دسیسه و توطئه هائی دقیقا برای کمک به بقاء اسلام سیاسی در قدرت، چیده نشده باشند.
اما ورای این معاملات مرموز و پیچیده، نه به حکم قانون سیر تکامل تاریخ، که به دلیل مکانیسم های اجتماعی در جامعه ایران، قدر مسلم این است که اسلام سیاسی، بویژه در دوره افول آن، در مساله فلسطین نیز سیر رو به زوال را طی خواهد کرد و مبارزه مردم ایران همراه با همراهی جهان متمدن از سکته ناشی از این توطئه ها و سناریوهای مرموز و پنهان از افکار عمومی، سالم عبور خواهد کرد.
این مناظر، میدان را برای عرض اندام نیروهای پیشرو و متمدن و سکولار، در جنبش فلسطین و در میان مردم اسرائیل، علیه ارتجاع فالانژیسم و فاناتیسم یهودی گری سیاسی و اسلام سیاسی، هر دو، چه در اروپا و آمریکا، و در سراسر جهان فراهم میکند. جهان متمدن و بشریت قرن چاره ای ندارند که در حفظ میراث ها و دستاوردهای برابری طلبانه و سوسیالیستی، این ارکان های دولتی ارتجاع مذهبی و زرّادخانه به خون کشیدن آزادیخواهی و حقوق مدنی شهروندان در سراسر جهان ما را در هم بشکند.
۲۹ اکتبر ۲۰۲۳
ایرج فرزاد
لابلای سطرها، در باره “جنگ” اسرائیل – حماس https://iraj-farzad.com/1402/08/09/%d9%84%d8%a7%d8%a8%d9%84%d8%a7%db%8c-%d8%b3%d8%b7%d8%b1%d9%87%d8%a7%d8%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%ac%d9%86%da%af-%d8%a7%d8%b3%d8%b1%d8%a7%d8%a6%db%8c%d9%84-%d8%ad%d9%85%d8%a7/
Читать полностью…
شماره 89 نشریه بستر اصلی را از لینک زیر دانلود کنید. https://www.iraj-farzad.com/ms-89.pdf
Читать полностью…
پلاکاردی در تظاهرات شیلی: دولت می دزدد، پلیس می کشد، مطبوعات درو غ می گویند.
داستان همه دنیا!
