-
🎬 «سینما توییتز» کامل ترین مرجع در ژانر توییت های هالیوودی و سریالی در کهکشان راه شیری تحت نظارت کانال اصلی: @CinamaBest ᴀᴅᴍɪɴ : @eh_baz
فروش فیلم و سریال‌هایِ مبتذل، با کمکِ افرادی تضمین می‌شود که هنرشان رذالت است. به‌جایِ توانایی هنری، آموزش، خلاقیت و... به رذالت نیاز دارند: هرچه رذل‌تر، محبوب‌تر و موفق‌تر.
به این برشِ کوتاه از به‌اصطلاح طنزشان نگاه کنید. این جملات اگر از حلقوم یک آخوندِ منبری یا بسیجی خارج شده بود، شبکه‌های اجتماعی مملو شده بود از ابراز خشم به کسانی‌‌که بازداشت می‌کنند، شکنجه و تجاوز می‌کنند و به زخمِ بازداشتی و قربانی تجاوزِ حکومتی می‌خندند.
اما وقتی نمک ریختن روی زخم، به سلبریتی و بخش خصوصیِ فرهنگی برون‌سپاری می‌شود، آب از آب تکان نمی‌خورد.
اگر انگشت‌شمار نقدی هم شکل بگیرد یا کاملا در حاشیه می‌مانند یا حتی جمعیتی از مسخ‌شدگانِ سلبریتیسم، با هزار و یک استدلال روی تعفنِ سلبریتی محبوب‌شان ماله می‌‌کشند یا از آن بالاتر به منتقد می‌گویند: این کار خودش انتقاد به سیستم است!
جمهوری اسلامی گونه‌ای از سوپرستار را تولید کرده که می‌توان نامِ وزینِ سلبریتی بسیجی را به آن اطلاق کرد.
سلبریتیبسیجی، بخشِ خصوصیِ رذالتِ حکومتی است. پژمان جمشیدی، نقشی را به عهده میگیرد، اگر به عهده‌‌ی "مجید بنی‌فاطمه" گذاشته می‌شد، نفرت از جمهوری اسلامی را تشدید میکرد. اما معجزه‌ی سلبریتیبسیجی این است که نه تنها نفرت تولید نمی‌کند، بلکه کاری می‌کند تا مخاطب به تجاوز جنسی در زندان‌های جمهوری اسلامی بخندد. (اگر هم نخدد لااقل بداند با تجاوز هم می‌شود شوخی کرد.) او تجاوز جنسی توسط حکومت را سخیف و عادی‌سازی می‌کند.
سلبریتی بسیجی‌ها دقیقا عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی هستند که تسمه‌های‌شان در دست حکومت است تا بی‌توجه به شرایط حاکم بر جامعه، استفراغِ ماشین پروپاگاندای جمهوری اسلامی را از طریق صنعت سرگرمی در خانه‌های مخاطبان توزیع کنند.
سلبریتیبسیجی، از لحاظ پوشش با آخرین مدهای هالیوود همراه است، ظاهرش هیچ شباهتی به بسیجی ندارد، گاهی با تقسیم کار رسانه‌ای، طوری لباس می‌‌پوشد که بسیجیِ اورجینال به او چند فحش نثار کند (این فحش‌ها سلبریتی قصه‌ی ما را به قهرمان اعتراض هم تبدیل می‌کند)، به یورو دستمزد میگیرد و به ریال خرج می‌کند، در پنت‌هاوس چندصد میلیاردی در شمال تهران می‌نشیند و قبل از خواب در اینستاگرام‌اش می‌نویسد: «منفی‌نگر نباش.»
@Cinematweets | Blackfishvoice
🎥 Marvelous Mrs. Maisel
@Cinematweets | Arash
هی همه جا میگن pilot لاست بهترین بود و این حرفا.
خب اگه خوب بود پس چرا هواپیما سقوط کرد؟
@Cinematweets | Arash
جالبه بدونین که کریستوفر نولان برای فیلم اینتراستلار،که بعد ها دانشمندان ازش به عنوان منبع برای کشف سیاه چاله استفاده کردن، یه مزرعه ذرت واقعی کامل کاشت و بعد از فیلم با فروش ذرت ها سود کرد!!!!
#Fact
@Cinematweets | Arash
توئین پیکس: بازگشت – دیوید لینچ
– در میان آینده تاریک گذشته – جادوگر به انتظار آوایی است – بین دو جهان که بر او بانگ زند – آتش؛ با من گام بردار…
– نقاشی از دیوید لینچ
@Cinematweets | CinemaParadisooo
مایکل امپریولی کنار یکی از طرفداراش
@cinematweets
وقتی فنای دیسی یک فیلم از مارول میبینن
@cinematweets
فیلم مورد علاقه شما از نیکلاس کیج؟
@cinematweets
شماها رو نمیدونم اما از نظر من بتر کال ساول نسبت به برکینگ بد خیلی اثر پخته تریه، چه از لحاظ روایت، چه فیلمبرداری، چه شخصیت پردازی
و تنها چیزی که باعث شده تا الان به معروفیت برکینگ بد نرسه، نداشتن شخصیتیه که یک اتاق رو منفجر کنه یا اینکه بگه من خود خطرم تا اینکه افراد بچه سال بخاطر دیدن یکی دو سکانس تو پیج ها و کانال های مفتضح اینستاگرام و تلگرام به سمت این سریال برن و خب خداروشکر که این اتفاق باعث شده هر کسی سمت این سریال ناب نیاد
@cinematweets
به مناسبت یکم می و «روز جهانی کارگر»، شاید بد نباشد به تماشای فیلم «اعتصاب»، محصول سال ۱۹۲۵ و نخستین اثر «سرگئی آیزنشتاین»، تئوریسین مونتاژ و استاد روسی سینما بنشینیم. این اثر آیزنشتاین نمایشی از ماجرای اعتصاب کارگران یک کارخانه در زمان روسیه تزاری، و تلاش صاحبان سرمایه برای سرکوب این اعتصاب است. فیلم تلاشی خلاقانه و تحسین برانگیز برای نمایش سینمایی این نقل قول از لنین است که فیلم با آن آغاز می شود: «قدرت طبقه کارگر در سازمان یافتگی آن است. پرولتاریا بدون سازمان‌یافتگی توده‌ها هیچ است و با سازمان‌یافتگی، همه چیز. سازمان‌یافتگی یعنی وحدت عمل و فعالیت موثر و عملگرایانه».
اعتصاب، اثریست که نشانه‌های نبوغ آیزنشتاین در سراسر آن پدیدار است و با وجود گذشت نزدیک به صد سال از ساخت آن، همچنان می‌تواند شما را شگفت زده کند.
@cinematweets | cinema tec
«اصولا من در زندگی از همه‌چیز می‌ترسم به جز فیلمسازی.» | لارس فون تریه
به‌انگیزه زادروزش
@cinematweets | 𝕶𝖚𝖇𝖗𝖎𝖈𝖐𝖔𝖌𝖗𝖆𝖕𝖍
فیلم بتمن رو دیدید؟
نطرتون در موردش چیه؟
@cinematweets
امروز تولد 82 سالگی آلپاچینو ست
به همین بهانه یادی کنیم از بازی محشرش در فیلم 'وکیل مدافع شیطان ' و حرف هایش در مورد خدا
@cinematweets
ژان-لوک گدار: «ژاک روزیه در کایه دو نبود ولی به تنهایی یک موج نوی تمام و کمال بود.»
Jacques Rozier (1926-2023)
@Cinematweets
اوه اوه پول اینا رو بدین تا بگامون ندادن
#Succession
@Cinematweets | Arash
مدتی بود که دنبال یه سریال خوب بودم که ناگهان با این سریال “میلیاردها” آشنا شدم سریالی که با توجه به ژانر آن که درام هست اصلا خشک و خسته کننده نیست و این قدر پتانسیل بالایی داره که در اولین اپیزود آن شما رو شکار خودش میکنه و دو کارکتر اصلی این ماجرا میبینم ویژگی مشترکشون باهوش بودن هست و دست به هر کاری میزنن حتی شرافتشون لکه‌دار می‌کنن که صدر قدرت بمونن و سمت دیگری رو شکست بدن، جنگی که خیلی لذت داره به شدت توصیه می کنم.
#پیشنهاد_سریال
@Cinematweets | Hossein
هنوز میبینم که تو گروه های سینمایی هی به همه میگن تاپ تن بده،باو به چه زبونی بگیم:
۱۰.دوستان عزیز
۹.واقعا
۸.ده
۷.سریال
۶.برتر
۵.وجود نداره
۴.و نمیشه
۳.تاپ تن
۲.داد
۱.سوپرانوز
@Cinematweets | Arash
نیازی نیست هر اثر هنری‌ای را تعبیر و تفسیر کنیم و بکر بودنش را از بین ببریم. فیلم تکان‌دهنده‌ی ژووافسکیِ لهستانی، تسخیر (Possession، ۱۹۸۱) چنین خاصیتی دارد؛ پر از رمز و راز و به شکل بی‌رحمانه‌ای خشن و زننده. فیلمی که حتی یک لحظه هم متوقف نمی‌شود و چنان ذهن را تسخیر می‌کند که بعد از پایانش باید کمی بنشینید، مکث کنید و دنیای غریب‌ش را درون‌تان هضم کنید. طبعاً نوشتن درباره‌ی چنین فیلم عجیبی، ساده نیست و چنان که گفتم، نیازی هم به این کار نداریم. بلکه حس و حال توصیف‌ناشدنیِ فیلم، تمام آن چیزی‌ست که باید دریافت کنیم. این اثر آنقدر بزرگ است که پای خود را به دیگر جنبه‌های هنر هم باز می‌کند. به‌گونه‌ای که گروه تریپ‌هاپ شناخته‌شده‌ی Massive Attack در ساخت یکی از موزیک‌ویدیوهای خود یعنی Voodo In My Blood از آن الهام میگیرد.
داستان این ترک حول یک تفکر توهم‌آور و ترسناک برای شخصیت اصلی می‌چرخد که از رابطه‌ای جدید، هرچند خوب یا بد می‌ترسد. اتفاقی که در موزیک‌ویدیو به رباتی تشبیه می‌شود که او را کنترل می‌کند.
در یوتیوب ببینید.
@Cinematweets
تصمیم گرفتم اینجا رو تا از این خراب تر نشده تمومش کنم ممنون از همه کسایی که تا اینجا باهامون بودن و همچنین از ادمین ها بدرود
@They_call_me_sami
سایمون هلبرگ هستن از آندرریتد ترین ها
@cinematweets
برخی ها از جمله پیتر دینکلیج بر این باورند که پایان سریال گیم آف ترونز پایان بدی نبود و کاملا منطقی بود زیرا که خوب و بد شدن کاراکترا چیزی بود که از اول سریال شاهدش بودیم و اگر مدیران HBO فرصت بیشتری می‌دادند تا قسمت ها و فصل های بیشتری ساخته بشه، این سریال درصد رضایت بیشتری رو کسب میکرد.
شما با این قضیه موافقید یا مخالف؟
@cinematweets
⭕️این پست حاوی اسپویل فصل آخر سریال سوپرانوز است ⭕️
نه نمایشگر شما خراب شده، نه پخش کنندتون، نه فایلتون خرابه، شما شاهد یکی از بهترین و خلاقانه ترین پایان ها در کل سریال ها هستید
در دقیقه های پایانی سریال شما کاملا کنجکاوید و استرس این رو دارید که بدونید چه در سر دیوید چیس و نويسندگان سریال میگذرد و آن ها چه تصمیمی برای تونی و خانوادش گرفتن، اما دیوید چیس با روش خلاقانه‌ای این تصمیم رو به عهده شما میگذاره تا شما تصمیم بگیرید و به نتیجه برسید که بعد از خاموش شدن صفحه چه اتفاقی میوفته
نتیجه گیری شما از این دقیقه های آخر سریال چی بود؟
@cnematweets
وقتی همه ی اجزای قاب حرف می زنند...
A Clocwork Orange /1971
@cinematweets | آرتیست کلاسیک
انیمیشن ها فقط مخصوص کودکان هس...
@cinematweets
به مناسبت تولد دنیل دی لوئیس کبیر یادی کنیم از این سکانس زیبای فیلم My Left Foot
@cinematweets
«شب آرام است/۱۹۷۸» یکی از مهجور ترین آثار جنایی/درام روانشناختی سینمای لهستان و جهان است. فیلمی که در ریتم مانند اسمش آرام است اما در مضمون وحشی و افسارگسیخته. ۲۰ دقیقه پایانی این فیلم از هولناک‌ترین تجربه‌های سینمایی برای من بوده.
@cinematweets | گداروفسکی
در این سکانس میبینید که تونی چقد از ضعف ها و مشکلات پسرش ناراحته، با اینکه خودش فردی توانمند و استراتژیک است، در این مورد گفته شده که
پدران قدرتمند پسران ضعیفی خواهند داشت، همانطور که هیچ درختی نمیتواند به خوبی در سایه درخت تنومندی رشد کند
@cinematweets