🔹نمایش عکس‌های علی کاوه از امام خمینی (ره) در نمایشگاه لحظه»
🔹عکس‌های علی کاوه از امام خمینی (ره) در «لحظه» به تماشا گذاشته می‌شود.
🔹به گزارش روابط‌عمومی خانه‌هنرمندان ایران، نمایشگاه عکس‌های علی کاوه با عنوان «لحظه» در گالری تابستان خانه‌هنرمندان برگزار می‌شود.
🔹این نمایشگاه شامل عکس‌هایی از مقاطع مختلف از زندگی امام خمینی (ره) است که از ۱۳ تا ۲۳ خردادماه (به جز روزهای شنبه) از ساعت ۱۶ تا ۲۰ پذیرای علاقه‌مندان است.
🔹افتتاحیه نمایشگاه «لحظه» که شامل ۱۴ فریم عکس است، ساعت ۱۷ روز جمعه ۱۳ خردادماه برگزار خواهد شد.
🔹علی کاوه از سال ۱۳۴۰ همکاری خود را با مطبوعات آغاز کرد، وی سپس در سال ۱۳۴۷ در موسسه اطلاعات مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۵۴ برای مجله دنیای ورزش عکاسی کرد و همچنان به عکاسی ادامه می‌دهد.
🔹یکی از ماندگارترین عکس‌های علی کاوه از امام خمینی (ره) عکسی است که بعدها روی اسکناس‌های ۱۰۰۰۰ ریالی چاپ شد
@iranartists
خاطرات شنیدنی علی کاوه پیشکسوت رسانه در حاشیه مراسم رونمایی از سردیس های چهره های ماندگار
@AliKaveh01
محورهای جشنواره :
- کودکان کار
- تکدی گری
- اعتیاد
- خانواده های بد سرپرست
- بی خانمانی(کارتن خوابی)
- حاشیه نشینیhttps://imageguilan.com/festivals-and-concerts/call-for-the-national-photo-festival-of-social-injuries/
حمید سوری، استاد دانشگاه هنر درباره مستند«امیرنادری به روایت امیر نادری» در اینستاگرام خود اینگونه می نویسد: امیر نادری به روایت امیر نادری
برای اولین بار در عمرم یک فیلم را در عرض کمتر از دوازده ساعت دو بار دیدم!
همیشه فیلمی، کتابی، مقاله ای و ... را که می بینم یا می خوانم و لذت می برم به خودم قول می دهم که دوباره ببینمش و عموما این اتفاق نمی افتد! دیشب که مستند امیر نادری به روایت امیر نادری را در بی بی سی دیدم آنقدر کیف کردم که صبح اولین کارم تماشای دوباره اش در یوتیوب بود. در این ۵۵ دقیقه شما مسحور شخصیت، آثار، نحوه بیان و نکات موجزی می شوید که کمتر هنرمند ایرانی را دیده ام اینقدر شفاف و دقیق و حساس از خود، دغدغه هایش، آثارش و وامداری اش از دیگران بگوید.
بسیار شرمنده ام که اعتراف کنم هیچ فیلم کاملی را از او ندیده ام. این شرمندگی و اعتراف را بیان می کنم تا جبران مافات کنم!
پیشنهاد می کنم آن را ببینید.
https://www.aparat.com/v/k8uGo/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1_%D9%86%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C_%D8%A8%D9%87_%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1_%D9%86%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C
قابل توجه اعضای انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران
سایت انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران، فعال و به‌روز شده است و اطلاعات اعضای انجمن نیز در این وب‌سایت قرار گرفته است.
از تمامی اعضای محترم درخواست می‌شود با مراجعه به سایت و ورود به پنل کاربری خود، اطلاعات شخصی، اطلاعات تماس، تصویر پروفایل و بیوگرافی خود را کنترل و در صورت لزوم به‌روزرسانی کنند.
برای ورود به پنل کاربری، شماره عضویت در انجمن و همچنین رمز عبور نیاز است که در ابتدا اعضای انجمن می‌توانند کد ملی خود را به‌عنوان رمز عبور وارد کنند و پس از ورود به پنل کاربری آن را تغییر دهند. شماره عضویت هر یک از اعضا نیز روی کارت عضویت انجمن درج شده است.
همچنین هیئت‌مدیره انجمن از تمامی افرادی که از رویدادها و برنامه‌های انجمن در سال‌های گذشته اطلاعاتی مانند عکس، ویدئو، صوت، دستنوشته و.... دارند درخواست می‌کند این اطلاعات را در اختیار انجمن قرار دهند تا در سایت انجمن منعکس شود.
آدرس سایت انجمن:
https://www.iranphotojournalists.com
با تشکر
هیئت‌مدیره انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران
مستر کلاس داستان گویی بصری
با حضور عکاس برجسته عراقی
یونس محمد
در این دوره، با حضور و هدایت یونس محمد عکاس برجسته بین المللی، ضمن بررسی و تحلیل پروژه‌های موفق عکاسی، 7 پروژه از 7 عکاس تکمیل و با حمایت گالری شهر، در قالب نمایشگاه ارائه خواهد شد.
علاقه‌مندان به شرکت در این دوره می‌بایست تا تاریخ 28 دی ماه پـــورتـــفـــولــیــوی خــود را به هـــمــراه استیتـمـنت بـــه آدرس ایـمیـل
Shahr.gallery.shiraz@gmail.com
ارسال نمایند.
می‌گویند «شهر» زیباترین و پرارزش‌ترین ابداع انسانی است و «جنگ» زشت‌ترین و بی ارزشترین دستاورد او.
ما "جنگ" را به "شهر" آورده‌ایم تا از دریچه‌ای متفاوت به دستاورد انسان بنگریم. هدف، نه ستایش جنگ است، نه نکوهش آن!
روایتی است از خشونت، بی‌رحمی، دفاع و فداکاری..
"درباره‌ی جنگ... " عنوان نمایشگاه عکسی است با محوریت جنگ از آثار سعید صادقی و یونس محمد، که به مناسبت گشایش"مجموعه فرهنگی هنری شهر"، به مدت چهارده روز در این مکان، با مجوز رسمی از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، به نمایش گذاشته خواهد شد.
شیراز،خیابان معدل غربی،حدفاصل باغشاه و ملاصدرا نبش کوچه نُه
بابک برزویه در کما
بابک برزویه ـ عکاس خبری و سینما ـ در پی یک عارضه مغزی از هفته گذشته در بیمارستان بستری شده است.
برای بهبودی اقای برزویه دعا کنیم.🙏🙏
به اطلاع فعالان و علاقمندان حوزه عکاسی مستند می‌رساند، گروه سردبیری مجله اختصاصی «عکاسی مستند» آمادگی دریافت مجموعه عکس، مقاله، یادداشت و گفتگو در حوزه عکاسی مستند را دارد. علاقمندان به همکاری با مجله عکاسی مستند می توانند با آدرس editorialboardmag@gmail.com و یا شماره تماس 09212972620 با گروه سردبیری این مجله در تماس باشند.
Читать полностью…
به اضافه مستند
درباره «چشم ایرانی»
سه شنبه:
ساعت ۲۰:۰۰
چهارشنبه:
ساعت ۰۸:۳۰
جمعه:
ساعت ۱۵:۰۰
2022 World Press Photo Contest Regional juries
Asia
Abbas Kowsari, Iran, senior photo editor, Shargh Daily
https://www.worldpressphoto.org/contest/2022/jury
Soldiers push the vehicle and trailer carrying the ashes of Fidel Castro after it broke down during the procession. IVAN ALVARADO/REUTERS
سربازان، وسیله نقلیه و تریلر حامل خاکستر فیدل کاسترو را پس از خراب شدن در طول مسیر تشییع هل می‌دهند. ایوان آلوارادو/رویترز
عکس بازسازی شده از داریوش سوم، پادشاه ایرانی در ۳۳۰ قبل از میلاد مسیح. این تصویر بر اساس نگاره نبرد ایسوس یا موزاییک اسکندر (در پمپئی ایتالیا) و سکه هایی که در دوران فرمانروایی او ضرب شده، بازسازی شده است.
Читать полностью…
UNICEF PHOTO OF THE YEAR 2021
YOUNES MOHAMMAD, IRAQ The
fathers have fought against the terrorists of the Islamic State (IS), have been mutilated by mines, snipers or in open battle. Mohammad has portrayed the great strength of children when it comes to dealing with the fates of their families, to accepting the disabilities of their fathers, to loving and to smiling.
He also wants to show a feeling of security that can be stronger than all the suffering experienced. And the confidence of the injured, which comes from their children.
بخشی از گفتگوی مفصل انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران با خانم «مریم کاظم زاده» از اولین نسل از عکاسان زن جنگ و دفاع مقدس که به مناسبت مراسم تجلیل از ایشان در پنجمین دوره اعطای نشان عکس سال مطبوعاتی ایران انجام شده است، به بهانه مراسم یادبودی که روز چهارشنبه 11 خرداد 1401 در محل بنیاد فرهنگی روایت فتح برگزار خواهد شد، منتشر می شود.
روح بلند سرکار خانم مریم کاظم زاده شاد که نگاه متفاوت و عکس‌های ماندگار از خود در حافظه تصویری ایران به یادگار گذاشتند.
«مریم کاظم زاده» عکاسِ خبری جنگ، متولد سال 1335 که تحصیلات تکمیلی خود را در انگلستان نیمه کاره رها کرده و با شروع انقلاب به ایران بازگشت. همکاری با روزنامه‌های انقلاب اسلامی، کیهان و مجله زن روز از جمله فعالیت‌های حرفه‌ای ایشان است. «مریم کاظم‌زاده» می‌گوید: «غائله کردستان که آغاز شد، خودم را به عنوان خبرنگار به مریوان رساندم. شهید وصالی هم با نیروهایش به آنجا آمده بود. شهید چمران من را با اصغر آشنا کرد تا مصاحبه‌ای در خصوص پاوه ضبط کنم، اما با واکنش بدی از سوی اصغر وصالی مواجه شدم. او می‌گفت که خبرنگار باید صحنه‌های واقعی را با چشم خودش ببیند، نه اینکه به ثبت شنیده‌ها اکتفا کند.»
.
.
.
چهارشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۰۰
بالاتر از میدان فردوسی، خ سپهبد قرنی، روبروی پمپ بنزین، بنیاد فرهنگی روایت فتح
عکس کاور: مهدی حسنی
https://www.instagram.com/tv/CeO3DHQsIVQ/?igshid=MDJmNzVkMjY=
📽 اخراج عکاسی که اشک یک دختربچه و رنج مردم سیستان و بلوچستان را رسانه ای کرد
◀️ عکاسی که اولین بار اشک‌های «نازنین» دختربچه سیستان و بلوچستانی را رسانه‌ای کرد گفت: به جرم سیاه‌نمایی از کار اخراج شدم.
دومین شماره ماهنامه اختصاصی «عکاسی مستند» به مدیر مسئولی امیر نریمانی و سردبیری سحرناز امامی با مقدمه‌ای از عبدالله حیدری، عکاس و نویسنده با عنوان «عکاسی مستند، روشی برای اندیشیدن» و گفتگو با ساسان مویدی، از عکاسان پیشکسوت مستند ایران، به بهانه 4 دهه عکاسی مستند، منتشر شد. در این شماره از ماهنامه عکاسی مستند، محمدحسین نیکوپور به معرفی کتاب «Bending the Frame» اثر «فرد ریچن» و فاطمه نهاری گزارشی از برگزاری نمایشگاه «...درباره جنگ» با عنوان «هدف نه ستایش جنگ است و نه نکوهش آن» به روند و نتایج این نمایشگاه می‌پردازد. گفتگو با یونس محمد، عکاس سرشناس عراقی و انتشار مجموعه عکسی از او با عنوان «زخم های باز» و معرفی عکاس سرشناس اهل چک که به «تصویرگر سایه‌ها» شهرت دارد، به نام « Antonín Kratochvíl » توسط ماریا تابع بردبار و سفرنامه مهشاد جلالیان از سفر اخیر خود به افغانستان با عنوان« بیجا شدگان» از جمله مطالب دیگر این شماره از ماهنامه عکاسی مستند است.
نسخه چاپی این نشریه صرفا برای مشترکین آماده شده است. علاقمندان به مطالعه نسخه دیجیتال این شماره از ماهنامه می‌توانند از روز شنبه جهت خرید نسخه دیجیتال از پلتفرم‌های فروش نشریات اقدام کنند.
این شماره از نشریه در استودیو «مان» با طراحی لوگوی فرناز صدیقی و طراحی یونیفرم علی شمس آماده و منتشر شده است.
مونا آشفته، ستاره والیبال زنان بعد از قهرمانی در لیگ بانوان کشور: می‌خواهم وارد رشته عکاسی شومhttps://www.varzesh3.com/news/1811635/
Читать полностью…
رباب خمیس
«مترجم و مدرس فرانسوی»
نمایشگاه عکس ... درباره جنگ
نه هق هق مرثیه
نه هیاهای حماسه
می خواهم زمزمه ای باشم
بر گهواره خورشیدهای نیامده*
از تماشای عکس های نمایشگاه جنگ می آیم.
نمایشگاهی از آثار یونس محمد از عراق و سعید صادقی از ایران.
درست در همان ابتدای ورود، مقابل چهره زنی سرباز توقف می کنم.زن مرا درگیر خودش می کند. چهره ای که فاقد هر شور و افتخاری است. توی نگاهش پر از اجبار و امتناع است. روی دیوار مقابلش زن مسلحی با شیشه به کام نوزادی شیر می ریزد. یونس محمد توضیح می دهد که کودک، فرزند این زن نیست، فرزند دشمن اوست. عکس را درزمان جنگ داعش در کرکوک عراق گرفته است.زن ها در عکس های او خسته جنگند.گویی آن ها را از دل یک مهمانی، یک مطبخ، یک آغوش، یک رقص، یک مزرعه، یک کلاس درس یا یک دفتر کار،از میانه زندگی ربوده و به کارزار نفس گیر جنگ آورده اند.
عکس های سعید صادقی اما حکایت جنگ ایران و عراق است. زن های توی این عکس ها یا داغدارند یا در لحظه خداحافظی با فرزند، در تن او آمیخته و آویخته اند، شاید پای رفتن لنگ شود.
در میان عکس های سعید صادقی، نخلستان آشنایی می بینم.نخل هایی بی سر هستند. محل عکس را می پرسم، می گوید حییم است، جایی نزدیک اروند رود. درست تشخیص داده ام. چطور آدم نخل های زادگاهش را حتی وقتی بی سرند می شناسد؟
چند وقت پیش عکسی از آلفرد یعقوب زاده دیدم.کودکی در آن وانفسای آوارگی جنگ ایران و عراق بین دست های دو آدم ، یک در خشکی و دیگری در قایق، جابجا می شد. عکس را همان وقتی دیدم که در فرودگاه کابل پدر و مادر ها شتابزده و ناامید بچه‌هایشان را به هواپیماهای آمریکایی می سپردند.به یاد روزی از روزهای آغاز جنگ خودمان افتادم. ما آبادان را به مقصد اهواز ترک کردیم. کنار پل رودخانه بهمنشیر نتوانستیم جلوتر برویم. پل را زده بودند و راه عبوری نبود.با قایق ازرودخانه رد شدیم. دستی ما را توی قایق نشاند. دست منتظری آنسوی رودخانه ما را از قایق گرفت. ما بختیار بودیم که میان دستان آشنا ،دست بدست شدیم.
استعاره ها و قصه های جنگ شبیه هم هست.
من این زن ها را می شناسنم. همچنان که آن دستها و این نخلستان را. تجربه جنگ آدم ها را شبیه هم می کند. آن ها را فرو می کاهد و تهی می کند.حتی وقتی در حال دفاع از سرزمین و جان و مال خویشند.
قبل از خروج از گالری دوباره به عکس یونس محمد نگاه می کنم.تصویر زنی که به کودک شیر می دهد فلو شده وفوکوس عکس روی چهره کودک است.
روی خورشید های نیامده.
مستر کلاس داستان گویی بصری
با حضور عکاس برجسته عراقی
یونس محمد
در این دوره، با حضور و هدایت یونس محمد عکاس برجسته بین المللی، ضمن بررسی و تحلیل پروژه‌های موفق عکاسی، 7 پروژه از 7 عکاس تکمیل و با حمایت گالری شهر، در قالب نمایشگاه ارائه خواهد شد.
علاقه‌مندان به شرکت در این دوره می‌بایست تا تاریخ 28 دی ماه خــود را به هـــمــراه استیتـمـنت بـــه آدرس ایـمیـل
Shahr.gallery.shiraz@gmail.com
ارسال کنید
بخشی از گفتگوی مفصل مجله «عکاسی مستند» با «کامران عدل» به مناسبت انتشار
اولین شماره مجله تخصصی عکاسی مستند
و ماجراجویی شروع شد...
https://www.instagram.com/documentaryphotographymagazine/
بنیاد فرهنگی شادروان دکتر غلامحسین مروستی در راستای حمایت از میراث فرهنگی و تمدنی کشور و بمنظور ترغیب و تشویق هنرجویان و علاقمندان برای عکاسی از آثار طبیعی، زیست محیطی، فرهنگی و تاریخی کشور، نسبت به برگزاری مسابقه عکاسی در زمینه های فوق اقدام نموده و امیدوار است نتایج و دستاوردهای این رویداد مهم، بستر ساز برگزاری مستمر جشنواره دو سالانه عکاسی از سوی این بنیاد گردد.
1- موضوع مسابقه:
- آثار طبیعی ایران
- میراث فرهنگی
- آثار و ابنیه تاریخی و تمدنی کشور
https://www.marvastifoundation.com/photography.aspx
سعید زارعیان، عکاس با سابقه ورزشی با انتشار این عکس نوشت:
فوتبال زنان از زاویه‌ای دیگر
زندگی، مادر بودن و امید به فردا
-دختر الهام فرهمند بازیکن تیم ملی فوتبال بانوان در آغوش مادربزرگش.
روایتی از آزار جنسی توسط عکاس مشهور آژانس مگنوم
وقتی عکاسان آزارگر پشت دوربین می‌مانند
https://harasswatch.com/news/1875
https://calibreh.ir/product/%D8%AE%D8%AF%D9%85%D8%A7%D8%AA-%DA%A9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AA%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%84%D9%BE-%D8%AA%D8%A7%D9%BE/
📸📸 ده درصد تخفیف تا پایان روز یکشنبه
با کد تخفیف dailyworldimage
یک عکاس طرفدار میلان در سفری به سودان با کودکی مواجه شد که پیراهن پاره میلان را بر تن داشت. عکاس پس از اهدای یک پیراهن نو به این کودک، پیراهن کهنه را از او گرفت و زمانی که به میلان بازگشت پیراهن را به موزه باشگاه اهدا کرد. باشگاه میلان نیز پس از باخبر شدن از ماجرا با کمک یونیسف وسایلی برای کمک به کودکان سودان اهدا کرد.
@varzesh3
چون نیک بنگری....
برای همه عکاسان و بخصوص عکاسانی که در حوزه عکاسی مطبوعاتی یا مستند فعالیت یا مطالعه می‌کنند، اسم «کوین کارتر» نام آشنای است و کمتر عکاسی را می‌توان یافت که با شنیدن خبری از قحطی و گرسنگی یاد عکسی از «کارتر» با عنوان «کودک و کرکس» نیفتند. عکسی که به نمادی از گرسنگی و فقر تبدیل و جایزه معتبر پولیتزر را برای عکاسش به ارمغان آورد. اینها صرفا جنبه عیان این عکس است ولی در پس این جوایز و تحصین‌ها، عکاسش را به دامن خودکشی سپرد. سرنوشت این عکس و این عکاس به خاطر شهرت گسترده‌ای که داشت در اذهان عمومی به عنوان بخشی از ترومای ایجاد شده تحت سلطه افکار عمومی باقی مانده است. فشارهای روحی و روانی زیادی که بعد از انتشار این عکس به «کارتر» وارد شد، باعث شد که در ۲۷ ژوئیه ۱۹۹۴ و تنها بعد از چند روز از دریافت با ارزشترین جایزه عکاسی جهان، دست به خودکشی بزند.
نمونه‌های زیادی از این دست خودکشی‌ها در طول تاریخ معاصر ایران و جهان وجود دارد که به واسطه انتقادهای گسترده و تحت فشار قرار دادن شخص، او را به دامان خودکشی کشانده یا دچار چنان آسیب سهمگینی کرده که تا سال‌ها بعد، اثراتش با فرد مورد تهاجم قرار گرفته، باقی مانده است.
مرور سرنوشت زهرا امیرابراهیمی، احمدرضا شرفی، آزاده نامداری و ده‌ها مورد مشابه نشان می‌دهد که یا گوشه‌نشین شده‌اند و یا ترک وطن کرده‌اند و یا به خودکشی به عنون تنها راه نجات ختم شده است.
در چند روز اخیر ویدیویی از یلدا معیری، عکاس نام آشنای ایرانی منتشر شده که در حال صحبت با مادری افغانستانی درباره فروش کودک خود است. موضوعی به غایت دردناک و آزاردهنده که روح هر بیننده‌ای را خراش داده و دلش را به درد می‌آورد. مادری که برای زنده ماندن، کودک خود را حراج کرده و یلدا به عنوان یک زن و به عنوان یک فعال رسانه‌ای با سابقه، اقدام به ثبت و اطلاع‌رسانی در باره شرایط حاکم بر جامعه افغانستان و به خصوص شرایط زنان افغانستانی کرده است. اما استفاده از چند کلمه در بخشی از این ویدیو باعث شد که بعد از انتشار، این عکاس در شبکه‌های اجتماعی مورد هجمه قرار گیرد و حتی برخی بدون اطلاع از قوانین و اختیارات انجمن‌ها، انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی را تشویق به اخراج و لغو عضویت معیری از این انجمن کنند. قطعا خانم معیری با سابقه‌ی فعالیتی که در رسانه دارد به بار معنایی کلمات آگاه است و به طور قطع می‌داند که استفاده از چه کلمات و بیان چه مواردی می‌تواند به کار و فعالیت او آسیب برساند ولی آنچه در این مورد مهم است دقت به مکان و زمان و احیانا فشاری روحی حاصل از بودن در موقعیتی است که شاهد فروش یک کودک از سوی مادر خود است را نباید نادیده گرفت. اتفاقی که برای همه فعالان رسانه‌ای می تواند حادث شود. اما مساله مهم، نحوه برخورد با این موضوع بود. چرا که اکثر افرادی که عکس العمل های تندی به ویدیو نشان دادند از اهالی رسانه و عکاس بودند و خانم معیری را می‌شناختند و قطعا در موقعیت‌های مشابه بوده یا ادبیات مشابه استفاده کرده و از شرایط موقعیت و ادبیات مورد استفاده در آن آگاه بوده و هستند. به نظر می‌رسد تماس با خانم معیری و گلایه یا تذکر بخاطر بار معنایی کلمات استفاده شده، می‌توانست بسیار موثرتر از برگزاری لایوهای اینستاگرامی و استوری و پست باشد و یا در کنار برگزاری لایو و نگارش متن‌های اعتراضی حداقل به شرایط آن مادر نیازمند و سرنوشت کودک هم اشاره‌هایی می‌کردند و جایگاه اعتراض را به استفاده از حروف «ی.م» و بغض تنزل نمی‌دانند. باید این نکته را هم در نظر داشت که اصل داستان که همان اوضاع وخیم انسانی در افغانستان است در پس این هجمه و ولعی که افراد برای دیده شدن یا اظهار نظر در شبکه‌های اجتماعی داشتند، فراموش شد و کسی سراغی از سرنوشت آن کودک نگرفت. ولعی که متاسفانه و با توجه به پتانسیل فضای اینترنتی و شبکه‌های اجتماعی در جهت دیده شدن، سیری ندارد.
به هر حال باید امیدوار بود که بیشتر با هم صحبت کنیم و مو سفیدها و عکاسان با سابقه‌تر در چنین شرایطی حضور پر رنگ‌تری داشته باشند و اجازه ندهند که اصل داستان فراموش شود.
