Telegram-канал davayeroh - 💎متنهای زیبا💎: Unsorted

💎متنهای زیبا💎

26 Aug 2024 09:00

🌷🌷🌷
جماعت ایرانی و تعارف و رودرباسی

برای همه ما پیش آمده است که در تاکسی نشسته ایم و منتظریم تا با تکمیل شدن تعداد مسافر، تاکسی حرکت کند. یکی از دوستانمان وارد تاکسی می شود. به محض نشستن راننده تاکسی پشت فرمان، هر کدام از ما برای پرداخت کرایه، خودمان را به سمت راننده پرتاب می کنیم.

دوستمان نمی گذارد ما پرداخت کنیم و ما نمی گذاریم او پرداخت کند! بالاخره یکی موفق می شود و کرایه دو نفر ،گاهی سه نفر یا گاهی چهار نفر را پرداخت می کند. ولی بیایید صادق باشیم. آیا برایتان پیش آمده است که در آن کش و قوس ها، شما طوری حساب شده سماجت به خرج دهید که در نهایت دوستتان کرایه شما را پرداخت کند؟

یا تعمدا پولی که از کیف تان بیرون می آورید آنقدر درشت باشد که دوستتان بگوید "من پول ریزتری دارم و کرایه را پرداخت می کنم" و شما هم از روی ناچاری! بپذیرید و تظاهر کنید که از مرام او شرمنده شده اید.

آیا برایتان پیش آمده است که با ورود دوستتان به داخل تاکسی نخست آنی خوشحال شده باشید ولی وقتی مسأله کرایه را به یاد می آورید در دل تان بگویید "کاش نمی آمد"! آیا برایتان پیش آمده است که کرایه را شما حساب کرده باشید ولی تا یکساعت پس از خداحافظی با دوستتان، مدام غر بزنید و خودتان را سرزنش کنید که "من چرا باید کرایه او را حساب کنم؟

اصلا چرا نباید هر کس کرایه خودش را حساب کند؟"

در این مواقع شما به آسانی خودتان را سرزنش می کنید ولی در عمل احساس می کنید که فشار سنگینی رویتان است.

چون احساس می کنید که برای مثال در آن تاکسی انتظاری از شما وجود دارد. آن فشار همان هنجارهای اجتماعی هستند که دیده نمی شوند ولی وجود دارند.

یکی از تعاریف هنجارهای اجتماعی یعنی الگوی قالب رفتار اجتماعی. وقتی بیشتر مردم یک کار را انجام می دهند اگر شما منفرد عمل کنید با سرزنش دیگران مواجه می شوید.

در کل هنجارشکنی سخت و هزینه¬بر است. هر چه جامعه کوچک¬تر باشد این فشار برای رعایت هنجارها بیشتر و نافرمانی از آنها سخت تر می شود. ولی فراموش نکنیم. هنجارها تا وقتی وجود دارند که ما رعایت می کنیم. تا وقتی وجود دارند که ما انتظار داریم دیگران یک هنجار را رعایت کنند و دیگران هم انتظار دارند ما رعایت کنیم. به مثال تاکسی برگردیم. وضع مطلوب آن است که هر کاری با رضایت و خواست درونی انجام شود.

وقتی فشار مرا به کاری وادار می کند شاید در ظاهر چیزی نگویم و آرام باشم ولی درون ناآرامی خواهم یافت. به راستی چرا باید فقط به دلیل هنجارهای اجتماعی (غلط) پولی برای خدمات یا کالایی بپردازیم که استفاده کننده آن فرد دیگری است؟

درست است که پول چرک دست است ولی علف خرس نیست! مگر برای به دست آوردن آن پول زحمت کشیده نشده است؟

این رفتارهای ما ریشه اجتماعی دارند و من نمی خواهم وارد جزئیات شوم.

ما بین جامعه سنتی و جامعه جدید در رفت و آمد هستیم. در دوره دبیرستان می دیدم که برخی از همکلاسی¬هایم به دلیل قرار گرفتن در همین موقعیت های رو در بایستی¬دار، چنین پول هایی را پرداخت می کردند

و پس از آن، یک هفته¬ی آخر ماه را نمی توانستند تاکسی سوار شوند و تا مدرسه پیاده می آمدند و می رفتند. بیاید یک راه ساده را بکار ببریم. به هر حال این مثال را گفتیم تا گره ای باز شود.

گاهی اوقات ما در روابط اجتماعی¬مان دوست داریم؛ تآکید می کنم؛ دوست داریم کسی را به چیزی مثلا کرایه تاکسی، یک چای یا قهوه، یک سینما، نهاریا شام و غیره مهمان کنیم. ما می توانیم قبل از آنکه لحظه پرداخت پول برسد و خیلی زودتر؛ دوستمان را مطلع کنیم که مهمان ماست تا نگران اینکه چه کسی حساب خواهد کرد نباشد!

اگر کسی چنین حرفی یا جمله ای(مهمان منی، من تو رو دعوت کردم، دعوت منی، یا با این مضامین) را از کسی نشنید بیاید به همدیگر قول بدهیم که هیچ انتظاری از دیگران نداشته باشیم و هر کس در هر موردی پول خودش را حساب کند.

حتی اگر دوستمان در حال خرید یک بطری آب معدنی 500 تومانی هم بود و ما هم همان موقع تصمیم گرفتیم که مشابه آنرا بخریم
تا کسی دیگری را مهمان نکرده است طبق روال معمولی هر کس پول خودش را پرداخت کند و هیچ کس بابت این رفتار از دیگری انتظاری نداشته باشد.

در دل تان نگویید" عجب آدم نفهمی بود، هیچ تعارف نکرد".

به یاد داشته باشید که او هم می تواند این سوال را درباره شما از خودش بپرسد. با مهمان کردن دیگران، خودمان و آنها را خوشحال کنیم ولی به اجبار تن به کاری ندهیم.

دکتر فردین علیخواه
جامعه شناس
مطالب زیبا👈@davayeroh
🌷🌷🌷