ای عقل نگفتم که تو در عشق نگنجی
در دولت خاقان نتوان کرد خلافت
با قد تو زیبا نَبُوَد سَرو به نسبت
با روی تو نیکو نَبُوَد مَه به اضافت
آن را که دلارام دهد وعدهی کشتن
باید که ز مرگش نَبُوَد هیچ مَخافت
صد سفرهی دشمن بنهد طالب مقصود
باشد که یکی دوست بیاید به ضیافت
شمشیرْ ظرافت بُوَد از دست عزیزان
درویش نباید که برنجد به ظرافت
سعدی چو گرفتار شدی تن به قضا ده
دریا دُر و مرجان بُوَد و هُول و مَخافت
© Stefan Zweig
@dialoguegram
کل هنر و مفهوم سینما در این فیلم برای من خلاصه میشه. بهنظرم با توجه به عظمتشْ نادیدهگرفتهشدهترین فیلم تاریخه. کارگردانش از غمِ سلاخیکردن این فیلم در ۶۰ سالگی دق کرد. من از حرفزدن طفره میرم اما میتونم با علاقهی فراوان ساعتها در موردش حرف بزنم. از فیلمنامهاش بگم، از طراحی صحنه و دکوپاژ و میزانسنش، از فیلمبرداری و قاببندیهاش، از هنرپیشهها و بازیهای درجهیکش، از رابرت دنیرو که در این فیلم در بالاترین سطح بازیگری قرار داره، از موسیقیِ حیرتانگیزش که آدم رو مسحور میکنه، (در ستایش موسیقیِ انیو موریکونه فقط همین موضوع رو بدونید که اول موسیقی ساخته میشه و بعد فیلمبرداری انجام میشه، یعنی پروسهی ساخت موسیقیِ فیلم برعکس بوده، برای اینکه موسیقی در خدمت فیلم باشه موقع فیلمبرداری موسیقیِ اون صحنه پخش میشده که حس بازیگرها واقعیتر باشه) از کارگردانیِ بینظیر سرجیو لئونه بگم که در ژانر مافیایی، در یک بستر خشنْ فیلمِ لطیف ساخته. شاهکاری که پرُه از صحنههای درگیری و قتل و غارت و تجاوز و جنایت، اما در عمق بهطرز غیر قابل توصیفی انـسـانـیه. نسبت بهحال کسانی که این فیلم رو ندیدن افسوس و غبطه میخورم، افسوس که این شاهکار رو تا حالا ندیدن، و غبطه چون میتونن حسِ اولبار دیدنش رو بچشن.
Читать полностью…تا حالا چندین بار بهم گفتن که کانالهایی که چندینبرابر دیالوگرام ممبر دارن و از کانالشون با تبلیغات درآمد کسب میکنن محتواهای اینجا رو کپی میکنن. این دیالوگ فیلم «مزایای گوشهگیر بودن» رو دو-سه سال پیش هم به اشتراک گذاشته بودم، اون موقعها آیدی خودم روی بیویِ کانال بود و یک نفر بهم پیام داد که مدت زیادی از یک موضوعی رنج میکشیده و خوندنِ این دیالوگ باعث شده که از اون رنج رهایی پیدا کنه. چند روز پیش داشتم آرشیو فیلمهامو مرتب میکردم و تا چشمم به این فیلم افتاد یاد اون پیام افتادم، بعد به این فکر کردم که شاید آدمهای دیگهای هم باشن که خوندن یک متن کوتاه از یک فیلم و یا یک کتاب و فکر کردن بهش بتونه از رنجی که میکشن خلاصشون کنه، یا مثل یک نور عمل کنه که هرچقدر هم کموضعیفْ باز میتونه قسمت زیادی از تاریکی رودرهم بشکنه، حالا مهم نیست که اسم این کانال پای اون محتوا باشه و یا نه.
Читать полностью…[The Perks of Being a Wallflower (2012) - Stephen Chbosky]
@dialoguegram
در من بسیاری چیزها از بین رفتند،
که گمان میکردم تا ابد ماندگارند.
[مارسل پروست]
© Julia Maddison
@dialoguegram
[Little Miss Sunshine (2006) - Valerie Faris, Jonathan Dayton]
@dialoguegram
دقایقی از سریال افعیِ تهران رو دیدم (که بیشتر بهش میخورد مارمولکِ تهران باشه تا افعیِ تهران) و از تنها چیزیش که خوشم اومد این موزیکِ هاوسِ تیتراژ پایانیش بود.
Читать полностью…جُکهای زیادی از حملهیِ مضحکِ ج ا به اسرائیل ساخته شده که بعضیهاشون از لحاظِ طنز در ردهی بالایی قرار دارند و واقعا درجهیکاند. حالا این وسط یکعدهای از این ماجرا ناراحتاند و معتقدند که از جنگ نباید جُک ساخت و بهش خندید. و خب این جماعت از فهمِ این موضوع عاجزند که کمدی و تراژدی تفاوت چندانی باهم ندارند و خنده برای این مردم یکجور واکنش دفاعیه.
Читать полностью…فیلم اسپانیایی Close Your Eyes رفت در رتبهی پنجم بهترین فیلمهای سال 2023 که تماشا کردم.
Читать полностью…مدت زیادیه که موسیقی باکلام خیلیکم گوش میکنم، مگر خوانندههایی که صداشون مثل صدای یک سازِ منحصر بهفرده.
Читать полностью…کمیسر:
برای چی دروغ گفتید که امروز صبح تنها بودید؟
اونوف:
حتماً اشتباه کردم... بههرحال، آدم همیشه تنهاست.
[A Pure Formality (1994) - Giuseppe Tornatore]
@dialoguegram
- آقا، کجا میخواید برید؟
- هرجا که بشه. با اولین حرکت. یکطرفه.
[Once Upon a Time in America (1984) - Sergio Leone]
@dialoguegram
دیروقت است. خستهام. تنهائی مثل خالیِ ورمکرده و تاریکِ توی خمرهای سربسته اطاق را پُر کرده. خوابْ پناهگاهِ خوبی است؛ «خواب و فراموشی».
[شاهرخ مسکوب - روزها در راه]
© Julia Maddison
@dialoguegram
همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
اول اردیبهشت، روز بزرگداشت اَبَر شاعر ایرانی، عاشقِ عاقل: سعدی
من از آدما متنفر نیستم، فقط وقتی دور و بَرم نباشن، حالم بهتره.
[بوکفسکی]
@dialoguegram
- چرا آدمای خوب آدمای اشتباهی رو برای رابطه انتخاب میکنن؟
- ما عشقی رو میپذیریم که فکر میکنیم لایقش هستیم.
[The Perks of Being a Wallflower (2012) - Stephen Chbosky]
@dialoguegram
دووین: بعضی وقتها آرزو میکنم کاش میشد بخوابم و ۱۸ سالگی بیدار بشم. اینطوری از شرِ دبیرستان و همهی این مزخرفات راحت میشدم.
فرانک: تو مارسل پروست رو میشناسی؟
دووین: همون کسی که تو در موردش تدریس میکنی؟
فرانک: آره، نویسندهی فرانسوی. یه بازندهی کامل. هیچوقت یه شغل واقعی نداشت. روابط عشقی یکطرفه. همجنسگرا. ۲۰ سال وقت صرف نوشتن کتابی کرد که تقریباً هیچکس نمیخونه، ولی خب شاید از شکسپیر بهاینور بزرگترین نویسنده باشه. خب، وقتی این آقای مارسل پروست به سالهای آخر زندگیش میرسه یه نگاه به گذشتهاش میاندازه و به خودش میگه تمام اون سالهایی که رنج کشیده بهترین سالهای عمرش بوده. چون اونا بودند که باعث شدند خودش رو بشناسه. حالا تو فکر میکنی همهی اون سالها اون خیلی خوشحال بوده؟ نه، اصلاً. هدر دادنِ کامل. بیشتر اون سالها هیچچیزی یاد نمیگیره. پس حالا اگه تو بخوای بخوابی و ۱۸ سالگی از خواب بیدار بشی، قبلش به این فکر کن که چه رنجهای خوبی رو از دست میدی.
[Little Miss Sunshine (2006) - Valerie Faris, Jonathan Dayton]
@dialoguegram
حالا ما به همه گفتیم زدیم، شمام بگین زده، آره، خوبیت نداره. واردی که!
[قیصر - مسعود کیمیایی]
@dialoguegram
- چی انقدر خندهداره؟
- داشتم به یه جُک فکر میکردم.
- میخوای برای منم تعریف کنی؟
- تو نمیفهمیش.
[Joker (2019) - Todd Phillips]
@dialoguegram