Telegram-канал drshiri - دکتر شیری: Unsorted

دکتر شیری

14 Nov 2024 15:26

امروزه هیچ مسلمان مخالف برده داری را به کلینیک و محفل نمیفرستند
۱)
وقتی بین یک زن و شوهر مشکل اعتماد وجود دارد، عمه تراپیستها توصیه شان احترام است و شاخه گل کرفتن برای هم ولی زوج درمانگران حرفه ای مدتها وقت میگذارند مساله را ریشه یابی کنند، طرحواره های مخرب را اصلاح کنند که کار بسیار سختیست؛
وقتی « مساله» را ساده فهم کنیم، حل مساله مان «ساده لوحانه» میشود.
۲)
حجاب مساله بخشی از افراد محترم دین دار یک جامعه ۸۵ میلیونی است. مثل گیاهخواری که مساله بخشی از این جامعه است و مساله دهها میلیون نفر نیست. مستحضرید که گیاهخواران نمیتوانند به غیر گیاهخواران، انگ بزنند و آزارشان دهند و آنها را به کلینیک ترک گوشت خواری بفرستند!
۳)
مساله بزرگتر ، اجبار در پوشش مردم و اصرار و لجاجت بر اعمال این سلیقه و صرف شدن میلیاردها بودجه و مشغولیت دهها سازمان و نهاد برای بزور جا انداختن چیزیست که در برابر دهها مشکل بزرگتر مردم نظیر گرانی و تورم و بی برقی و فرونشست زمین و خشکسالی و … اولویت بالا نیست.
۴)
رضاخان موفق نشد با زورگویی حجاب از سر زنان ایران بردارد و جمهوری اسلامی بعد از ۴۴ سال آموزش و پرورش انحصاری و گشت ثارالله و منکرات و کمیته خیابان وزرا و … توانسته حجاب بر سر همه زنان کند؟ خیر ؛ چون مساله حجاب نیست، اجبار است!

۵)
دختران مسلمان پاکستان، امارات، سعودی، اندونزی، مصر، الحزایر، ترکیه… آیا بابت نداشتن حجاب، محرومیتی اجتماعی کشیده اند؟ دادگاهی شدند؟ برچسب اختلال روانی خوردند؟

۶)
در دوران حکومت ژوزف استالین در اتحاد جماهیر شوروی، از انگ “اختلال روانی” به‌عنوان ابزاری برای سرکوب و حذف مخالفین سیاسی و منتقدان استفاده می‌کرد. این روش، که به “روان‌پزشکی سیاسی” معروف شد، در دهه‌های 1930 تا 1950 به‌طور گسترده‌ای به‌کار گرفته شد و حتی پس از مرگ استالین در دهه‌های بعد نیز ادامه یافت.
۷)
استالینیسم به‌دنبال ایجاد جامعه‌ای بود که در آن هیچ صدای مخالفی تحمل نمی‌شد. در این راستا، مخالفین سیاسی، منتقدان، روشنفکران مستقل و حتی برخی اعضای حزب کمونیست که از خط مشی رسمی منحرف شده بودند، هدف قرار می‌گرفتند. یکی از روش‌های سرکوب این افراد، انگ زدن “اختلال روانی” به آن‌ها بود. این افراد به‌طور ساختگی متهم به داشتن بیماری‌های روانی می‌شدند و به بیمارستان‌های روانی (به نام پسیخوشکا) فرستاده می‌شدند. در اینجا به برخی از ابعاد این سیاست می‌پردازیم:

الف. تشخیص‌های ساختگی: روان‌پزشکان دولتی، تحت فشار یا همکاری با دستگاه‌های امنیتی مانند KGB، بیماری‌هایی نظیر “شیزوفرنی کند” (Sluggish Schizophrenia) را ابداع کردند. این بیماری ساختگی به‌گونه‌ای تعریف می‌شد که حتی کوچک‌ترین نشانه‌های عدم توافق با حکومت به‌عنوان علامتی از این اختلال تلقی می‌شد.

ب. بستری کردن اجباری: مخالفین سیاسی که به داشتن این اختلال متهم می‌شدند، به‌طور اجباری در بیمارستان‌های روانی بستری می‌شدند.

ج. درمان‌های خشن: افراد بستری‌شده غالباً تحت درمان‌های خشنی مانند شوک الکتریکی، داروهای روان‌گردان سنگین، قرار می‌گرفتند. هدف از این درمان‌ها، شکستن روحیه مخالفین و ایجاد ترس در جامعه بود.

د. پیامدهای اجتماعی: برچسب “بیمار روانی” به‌عنوان راهی برای تخریب اعتبار و آبروی افراد به‌کار می‌رفت. خانواده‌ها و نزدیکان این افراد نیز از انگ و فشار اجتماعی در امان نبودند.
۸)
پیامدهای تاریخی و سیاسی

این رویکرد پیام روشنی به دیگران می‌داد که هرگونه مخالفت با حکومت عواقب جدی و غیرقابل‌پیش‌بینی خواهد داشت. این سیاست‌ها تأثیرات مخربی بر جامعه شوروی گذاشت و به ایجاد فضای ترس و بی‌اعتمادی عمومی منجر شد.
۹)
نتیجه‌گیری
شوروی در سال ۱۹۹۱ با تمام این سیاست ورزیهای ساده لوحانه ولی مخرب،فروپاشید
استفاده از روان‌پزشکی برای سرکوب سیاسی در دوران استالین یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ اتحاد جماهیر شوروی است که نشان‌دهنده استفاده از علم و پزشکی به‌عنوان ابزار سرکوب در یک نظام تمامیت‌خواه است.
نکته آخر
اسلام با ایجاد چارچوب‌هایی برای بهبود حقوق بردگان و تشویق به آزادی آنان، گامی مهم در جهت اصلاح نظام برده‌داری برداشت، هرچند که به‌طور صریح آن را ممنوع نکرد.
دین ورزی در عصر حاضر انواع پیدا کرده چنانکه برده داری که از قبل و بعد اسلام در مردم رایج بوده و کلی آیه درباره اش داریم، امروزه دغدغه یک مسلمان نیست ولی امروزه هیچ مسلمان مخالف برده داری را به کلینیک و محفل نمیفرستند
فتبصر
@drshiri