991
دکتر پرستوامیری متخصص روانشناسی‌سلامت روان‌درمانگر پروانه سازمان نظام روانشناسی: ۷۱۳۵ تعیین وقت از طریق تلگرام و واتساپ: ۰۹۳۶۵۷۰۵۱۷۱ در اینستاگرام Www.instagram.com/dr.parastoo.amiri
ظرفیت این دوره گروه‌درمانی حضوری در کلینیک دیبا تبریز
فقط ۲ نفر باقی‌مانده.
توضیحات:
https://www.instagram.com/p/Cz3xpUbNzqq/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
از مهم‌ترین مسائل در رابطه‌ی عاشقانه، حرکتِ آزادانه نسبت به معشوق (موضوع عشق) است.
حرکتِ آزادانه یعنی رابطه، زنجیرِ پای عاشق نباشد؛ عاشق بتواند با خاطری آسوده از معشوق فاصله بگیرد، به جهان خارج از رابطه بپردازد و بعد دوباره نزدیک شود. انگار رشته‌ای نامرئی عاشق را به معشوق متصل نگه داشته و در عین حال در فضایی امن به او امکان حرکت می‌دهد.
اما در روابط آشفته و ناایمن، عاشق در حرکاتش آزاد نیست؛ از سرِ اضطراب و ناامنی یا به معشوق می‌چسبد یا به‌طور کلی از او منفصل می‌شود. یا زنجیری به پا دارد که اجازه حرکت به او نمی‌دهد و از جهان غافل می‌شود، یا کلا هر رشته‌ای را می‌گسلد. گویی نه طاقتِ دوری دارد، نه تابِ نزدیکی.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
@dourha_ensani
آیا واقعا افکار ما بر جهان خارج از ما و وقایع آن تاثیر می گذارند؟
(منبع: روزنامه خراسان)
دکتر پرستوامیری
دکترای تخصصی روانشناسی سلامت
افکار شما به واقعیت تبدیل می شود.
با هرآن چه تصور کنید، روبه رو می شوید.
آن چه احساس می کنید جذب می کنید.
در این دنیا هیچ چیزی نیست که نتوانید داشته باشید.
هیچ محدودیتی برای شما وجود ندارد.
احساس های منفی ترمزهای شما هستند؛ از احساس های منفی دوری کنید.
شاید شما هم در سمینارهایی با عناوینی مثل موفقیت، فکر مثبت، قانون جذب، قانون منتالیسم و غیره شرکت کرده یا ویدیوهایی از سخنرانان اصطلاحا انگیزشی در شبکه های اجتماعی دیده باشید. تفکر محوری و مشترک این رویکردها به طور کلی این است که افکار ما بر جهان اثر می گذارد و انسان با اندیشه و اراده هرآنچه می خواهد به دست می آورد. اغلب آدم ها بعد از شنیدن این گونه سخنرانی ها می گویند سرشار از انرژی و انگیزه هستند؛ سرشار از حال خوب و امید. اما چه می شود که اثر این سخنرانی ها کوتاه مدت است؟ چرا حال خوب و انگیزه ی حاصل از این سخنان تداوم ندارند؟ و آدم ها مدام از این سمینار به آن سمینار، از این کلاس به آن کلاس می روند؟ آیا این قبیل باورها و سخنان ریشه های علمی دارند؟
در این مقاله سعی می کنیم با نگاهی موشکافانه تر به چند باور کلیدی و مشترک در این قبیل رویکردها بپردازیم.
متن کامل مقاله را در لینک زیر بخوانید؛ در سایت دورها:
http://dourha.ir/?p=512
ناتوانی در تحملِ ابهام و اضطراب، منجر به واکنش‌های شتاب‌زده‌ی فوری، برای معنادهی و تعیین تکلیف، میشه.
نگاه کنید ببینید چقدر می‌تونید وقتی اتفاقی هولناک اما مبهم پیش میاد، صبور باشید تا اصل ماجرا معلوم بشه؟
چقدر دستپاچه و دوان‌دوان به دنبال اطلاعات بیشتر هستید و خودتون رو غرق جریان اطلاعاتی می‌کنید؟
چقدر می‌تونید اضطراب و ابهام رو تحمل کنید و فقط تماشا کنید؟
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
#داریوش_مهرجویی
ز آسمان طلبیدم نشانِ راحت، گفت:
اگر سوال غلط باشد، از جواب چه حظ؟!
#عرفی_شیرازی
چه سوال‌های غلطی که تمام عمر، مارو سرگردان کردند و یادمون رفت که
#انگار_زندگی_داره_دیر_میشه
به این هم رسیده‌ام که دیگری چه مرا بفهمد چه نفهمد، چیز زیادی به زندگی من اضافه یا از آن کم نمی‌شود.
پیش‌تر اصرار داشتم به رفع ابهام و فهماندنِ خودم به دیگران. اما اکنون می‌دانم آدم‌ها، به شکلی درونی و سوبژکتیو با ما مواجه می‌شوند و ممکن است برداشت‌شان چندان مرتبط با ما نباشد. اکنون به‌جای اصرار بر تحمیلِ فهمیده شدنِ خودم بر دیگران، و به‌جای تلاشِ بیش‌ازحد برای توضیح دادن، یاد گرفته‌ام، فاصله‌ی روانی‌ام را با آدم‌های دوروبرم -به نسبتِ هماهنگیِ برداشت‌شان با حال و هوای درونی‌ام- تنظیم -دور و نزدیک- کنم و بروم دنبالِ زندگی.
این یک نسخه‌ی شخصی‌ست.
دکتر پرستوامیری
#انگار_زندگی_داره_دیر_میشه
@engaarr
@engaarr
@engaarr
سرکوبیِ احساسات می‌تواند در حدی باشد که ارتباط فرد با مولفه‌های روانی و ذهنی هیجان قطع شود؛
اما بدن ...
بدن، زبان خودش را دارد؛
بدن داغ می‌شود، بدن یخ می‌زند، قلب تند و تند می‌تپد، دست‌ها می‌لرزند، پاها سست می‌شوند، چشم‌ها تار می‌بینند، گوش‌ها گنگ می‌شنوند ...
بدن با تکه‌تکه‌ی خودش می‌خواهد فریاد بزند و به یادمان بیاورد که، هرچند ما خشم، غم، ملال، ترس، دلتنگی، سوگ و اضطراب‌مان را، پس رانده‌ایم اما، آن‌ها، جایی در قلمرو بدن، وجود دارند و تلاش می‌کنند خودشان را ابراز کنند.
برای ارتباط با احساسات‌مان،
به تن رجوع کنیم.
تن را تجربه کنیم.
دکتر پرستوامیری
متخصص روانشناسی سلامت
@engaarr
@engaarr
@engaarr
در کودکی، در جهانِ کوچکِ خانه‌مان، به باوری درباره جهان، خودمان و دیگران می‌رسیم و قواعدی برای دوام آوردن در آن جهان وضع می‌کنیم، و بعد، تمامِ سال‌های بزرگ‌سالی را وقفِ اثبات درستیِ آن باورها و بازی (زندگی) بر اساسِ آن قواعد می‌کنیم.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
ما در موقعیت‌های مختلف، حالت‌هایی از "من" را تجربه می‌کنیم که احساسات، افکار، رفتار و حتی ویژگی‌های نوروبیولوژیکی منحصر به فرد خود را دارند.
احساسات، افکار و رفتار ما گاهی شبیه یک کودک آسیب‌دیده، رهاشده، رنجیده یا بهانه‌گیر است، گاهی بی‌تفاوت و منجمد هستیم و گاهی شبیه یک آدم بزرگِ سرزنشگر و خشمگین یا متوقع!
به همین دلیل است که گاهی حتی با خودمان -یا با بخشی از احساسات، افکار و رفتارهای‌مان- احساس غریبه‌گی می‌کنیم.
در میان این من‌های ناسالم، آنچه که باید در خودمان بسازیم - یا تقویت کنیم- یک من سالم است که در لحظات دشوار، با اتصال به آن، احساس، فکر و رفتار سالم‌تری نسبت به رنج‌های زندگی داشته باشیم.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
ما یک قالبِ فنتزیِ آماده از معشوق در ذهن داریم و تلاش می‌کنیم معشوقِ واقعی را در آن قالب بگنجانیم؛
اگر نشد او را می‌تراشیم؛
حتی می‌خراشیم ...
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
انسان از یک جایی به بعد، به جای "دشمن" پنداشتن انسانی دیگر، به او "علاقه‌ی اجتماعی" پیدا کرد.
علاقه اجتماعی به غریبه‌ها، گونه‌ی تکامل یافته‌ی نوع‌دوستیِ خویشاوندی (خونی) بود. -هرچند این غریبگی کم‌کم حولِ اشتراکاتِ غیرخونی، نوع تازه‌ای از خویشی را به‌وجود آورد، که بحث دیگری‌ست.-
در مغز، اندروفین‌ها و اکسی‌توسین موظف شدند در مواجهه با یک انسان غریبه، به‌جای سیستم تهدید و خطر، میل به مراقبت را بیدار کنند.
و عصب واگ میلین‌دار، عهده‌دارِ پشتیبانی از رفتارهای بین فردی، مانند وابستگی اجتماعی، مراقبت و همکاری شد.
اما، تمام این تغییرات نورولوژیکی، در یک بستر "روانی" صورت گرفت، در بستر دلبستگی و توانایی والد در تسکین و مراقبت از کودک.
گویی در طول تکامل، بدنِ انسان با تمام قوا در خدمت و فرمان‌بردارِ روانِ او بوده است.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
استرس مزمن و طولانی مدت به فرسودگی روانی و جسمانی -چیزی شبیه افسردگی- ختم می‌شود؛ گویی بدن و روان، از مبارزه‌ای دراز مدت خسته شده‌اند.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
@engaarr
زِ بندِ خصم، به تدبیر می‌توان جستن
مرا چه چاره که زنجیرِ پای خویشتنم؟!
صائب تبریزی
@engaarr
@engaarr
ویدیو را با صدا ببینید.
https://www.instagram.com/reel/CxdUOCJtjxi/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
در این دوره، به جستجوی صداهای درونی‌مان خواهیم رفت.
"من" های متعددی که در ما زندگی می‌کنند و در لحظات مختلف زندگی، سکان افکار، احساسات و رفتارهای مارا به دست می‌گیرند.
و بعد یاد خواهیم گرفت با این "من" ها، ارتباط برقرار کنیم و از میان آن‌ها، سالم‌ترین منِ ممکن را بسازیم.
یاد خواهیم گرفت که در دشواری‌های زندگی، چطور با خودمان، مانند یک دوستِ دلسوز و حامی رفتار کنیم.
.
این دوره به صورت حضوری، در کلینیک تخصصی دیبا/تبریز، برگزار خواهد شد.
(ظرفیت ما برای پذیرایی از شما محدود و اطلاعات کامل در انتهای ویدیوست.)
در تلگرام و واتساپ پاسخ‌گوی شما هستم:
۰۹۳۶۵۷۰۵۱۷۱
دکتر پرستوامیری
متخصص روانشناسی سلامت
@engaarr
https://www.instagram.com/reel/CxdUOCJtjxi/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
ما در کودکی، در تجربه‌ی ارتباط‌مان با مراقبین اولیه (پدر، مادر، ...) به "احکام قطعی" درباره‌ی آدم‌ها، دنیا و خودمان می‌رسیم. این احکام کلی و قطعی‌ست زیرا در آن سن، منبع شناخت ما از کل دنیا، همین آدم‌های نزدیک ما هستند. بعدترها در بزرگ‌سالی، دنیای ما آن‌قدر بزرگ می‌شود که رسیدن به یک حکم قطعی در مورد همه‌چیز و همه‌کس، خیلی سخت خواهد بود.
اگر احکام قطعی مانند:
آدم‌ها قابل اعتماد نیستند؛
من دوست‌داشتنی نیستم؛
من ارزش‌مند نیستم؛
دیگران مرا رها خواهند کرد؛
دنیا جای ناامنی‌ست؛
و غیره دارید، در روابط دور گذشته، در دنیای کوچکِ کودکی‌تان، دنبال داستانش بگردید.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
همه ما با مرگ و با زندگی "ربط و نسبتی" داریم.
این ربط و نسبت، قطعا تحت‌تاثیر آیین‌های سوگواریِ خاصِ فرهنگ ما قرار دارد.
تفاوتی وجود دارد بین نسبتِ ما با زندگی و مرگ، که شاهد دفن کردن عزیزانم در خاک بوده‌ام، با کسی که در مراسم سوگواری شاهد آتش زدن عزیزانش بوده است.
اما به نظر آنچه در تمام فرهنگ‌ها یکسان است، آهستگی و کندی مراسم سوگواری‌ست.
آیین‌های پیچیده‌ی سوگواری باعث می‌شوند سوگواران فرصت کافی داشته باشند برای پذیرش مرگ و دل کندن از عزیزی که از دست داده‌اند.
هندوها ساعت‌ها پیش از به آتش سپردن عزیزشان، در کنار آتش می‌نشینند و دعا می‌خوانند و به آهستگی آیین‌های مخصوص مرگ را انجام می‌دهند.
پرستو امیری
@engaarr
@engaarr
هر زمان که یکی از اعضای خانواده قرار بود برای سفر، تحصیل یا ماموریتی، چندوقتی از خانه دور بماند، مادر، خوش‌مزه‌ترین غذا را به عنوان آخرین وعده‌ی غذایی‌ش در خانه می‌پخت.
میل ناخودآگاه مادر برای تضمینِ بازگشت اعضای خانواده به خانه، تبدیل می‌شد به بوها و مزه‌های دل‌انگیز در فضای خانه.
کارساز بود ...
پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
.
در جنگ تمام نیازها و خواسته‌ها، تمام دردها و احوالات بی اهمیت می‌شوند؛ اِلا زنده ماندن!
در جنگ، هیچ خواهری برای تسکین گلودرد برادرش، دم‌نوش درست نمی‌کند.
پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
گذشتن از خواسته‌ها و نیازهای خود و اولویت قرار دادن دیگران، لزوما به معنای ایثارگری نیست؛ بلکه وابسته به هدف این الگوی رفتاری، می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد.
آیا فرد برای اجتناب از پیامدهای ناخوشایند (مثلا طرد شدن، اشتباه کردن و غیره)، نیازها، خواسته‌ها و اراده‌ی خود را به نفع دیگران نادیده می‌گیرد؟
آیا فرد برای رسیدن به حس ارزشمندی و کاهش احساس گناه، نیازها، خواسته‌ها و اراده‌ی خود را به نفع دیگران نادیده می‌گیرد؟
آیا فرد برای دریافت تایید، تحسین و پذیرش دیگران، نیازها، خواسته‌ها و اراده‌ی خود را به نفع دیگران نادیده می‌گیرد؟
هر کدام از این سناریوها، آسیب‌شناسی متفاوت و البته مسیر درمانی متفاوتی دارند.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
قاعده‌ی کلی در روابط باید چنین باشد:
هرکس که مرا دوست دارد، (در اغلب مواقع) با من خوش‌رفتاری می‌کند و به من آزار نمی‌رساند.
اما گاهی، برای بعضی آدم‌ها این قاعده تغییر می‌کند:
هرکس که مرا دوست دارد، (در اغلب مواقع) با من بدرفتاری می‌کند و به من آزار می‌رساند.
اگر در کودکی کسانی که منبع عشق و دلبستگی‌اش بوده‌اند، با او بدرفتاری کرده باشند، انگار برای همیشه، عشق و آزار در روانش پیوند خورده‌اند.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
آیا همیشه در عشق، جذب کسی می‌شوید که شما را آزار می‌دهد؟
نقصِ توجه و تمرکز در بزرگسالانِ مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه، منجر به رفتارهایی می‌شود (مانند فراموشی و اهمال‌کاری در کارها، نصفه رها کردن فعالیت‌ها، تصمیم‌گیری‌های تکانشی و ناگهانی) که ممکن است از سمت اطرافیان، به اشتباه، عدمِ مسئولیت‌پذیری، بی‌خیالی، سربه‌هوایی یا لج‌بازی تلقی شود.
هرچند که دانستن این موضوع، نباید موجبِ توجیه همه جانبه‌ی این رفتارها شود؛ به هر حال مسئولیتِ جستجوی درمان و تلاش برای تغییر در بزرگسالان مبتلا به نقص‌توجه و بیش‌فعالی، بر عهده خود این افراد است.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
https://www.instagram.com/p/Cx8NmI_IPXk/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
Читать полностью…
ما تحملِ تنها ماندن با خودمان را نداریم.
حتی اگر قرار باشد برای لحظاتی تنها باشیم، به خواب، به شبکه‌های اجتماعی مجازی، به بازی‌های کامپیوتری، به فیلم و سریال، به سیگار و مشروب، به کار زیاد، به پادکست و موسیقی و غیره پناه می‌بریم.
دست به هرکاری می‌زنیم تا با خودمان تنها نمانیم.
یکی از دلایل عدمِ تحملِ تنهایی خودمان، نجواهای درونی ماست.
ما در تنهایی مدام با خودمان گفتگو می‌کنیم؛ از گذشته‌ها، اشتباهاتی که کرده‌ایم، جفاهایی که در حق‌مان شده، از آینده و اتفاقات نگران‌کننده‌ی آن و ...
ما تحمل این نجواهای را نداریم و -به اشتباه- به جهان بیرون و افیون‌های آن پناه می‌بریم.
دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
.
اگه مدام خودسرزنشی دارید؛
احساس بی‌ارزشی می‌کنید؛
اغلب خودتون رو مقصر اتفاق‌ها می‌دونید؛
مدام احساس ناکافی بودن دارید؛
احساس گناه دارید حتی وقتی علتی براش پیدا نمی‌کنید؛
مدام خودتون رو برای خوب بودن تحت فشار قرار می‌دید؛
احساس می‌کنید از پس کارها برنمیاید؛
به خودتون اعتماد ندارید؛
همیشه از خودتون برای دیگران می‌گذرید؛
اگه وقتی موفقیتی هم کسب می‌کنید اون رو دست کم می‌گیرید؛
اگه احساس می‌کنید توی جمع‌ها پذیرفته نیستید؛
اگه اهمال‌کار هستید و از این بابت مدام خودتون رو سرزنش می‌کنید؛
اگه توی روابط بیش از حد سرویس‌دهنده هستید ...
این جلسات برای شماست.
جلسات گروه‌درمانی حضوری در کلینیک دیبا تبریز؛ دوشنبه‌ها ساعت ۱۵ الی ۱۷.
و جلسات آنلاین در گوگل‌میت؛ دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها ساعت ۱۹ الی ۲۱.
اطلاعات بیشتر در تلگرام، واتساپ و پیامک:
۰۹۳۶۵۷۰۵۱۷۱
دکتر پرستو امیری
@engaarr
چه می‌کنی؟ چه می‌کنی؟
درین پلید دخمه‌ها
سیاه‌ها، کبودها
بخارها و دودها؟
ببین چه تیشه می‌زنی
به ریشهٔ جوانیت
به عمر و زندگانیت
به هستیت، جوانیت
تبه شدی و مردنی
به گورکن سپردنی
چه می‌کنی؟ چه می‌کنی؟
چه می‌کنم؟ بیا ببین
که چون یلان تهمتن
چه سان نبرد می‌کنم
اجاق این شراره را
که سوزد و گدازدم
چو آتش وجود خود
خموش و سرد می‌کنم
که بود و کیست دشمنم؟
یگانه دشمن جهان
هم آشکار، هم نهان
همان روان بی امان
زمان، زمان، زمان، زمان
سپاه بیکران او
دقیقه‌ها و لحظه‌ها
غروب و بامدادها
گذشته‌ها و یادها
رفیق‌ها و خویش‌ها
خراش‌ها و ریش‌ها
سراب نوش و نیش‌ها
فریب شاید و اگر
چو کاش‌های کیش‌ها
بسا خسا به جای گل
بسا پسا چو پیش‌ها
دروغ‌های دست‌ها
چو لاف‌های مست‌ها
به چشم‌ها، غبارها
به کارها، شکستها
نویدها، درودها
نبودها و بودها
سپاه پهلوان من
به دخمه‌ها و دام‌ها
پیاله‌ها و جام‌ها
نگاه‌ها، سکوت‌ها
جویدن بروتها
شراب‌ها و دودها
سیاه‌ها، کبودها
بیا ببین، بیا ببین
چه سان نبرد می‌کنم
شکفته‌های سبز را
چگونه زرد می‌کنم ...
#مهدی_اخوان_ثالث
@engaarr
@engaarr
📢📢📢
به درخواست دوستان خارج از تبریز، این دوره به صورت کارگاه آنلاین هم برگزار خواهد شد:
✅ این دوره (۸ ساعت) ۴ جلسه‌ی ۲ ساعت در گوگل‌میت به‌صورت آنلاین برگزار خواهد شد.
✅ دوشنبه‌ها و جمعه‌ها
تاریخ ۱۷/۲۱/۲۴/۲۸ مهرماه
ساعت ۱۹ الی ۲۱
✅ هزینه‌ی کل دوره یک میلیون با تخفیف ۲۰ درصدی، ۸۰۰ هزارتومان.
دکتر پرستوامیری
متخصص روانشناسی سلامت
برای اطلاعات بیشتر، در تلگرام، واتساپ، پیامک:
۰۹۳۶۵۷۰۵۱۷۱
✅طرح تعویض کاغذ باطله با نوشت افزار
فروش انواع نوشت‌افزار، کتاب، اسباب‌بازی، لوازم هنرستانی، لوازم اداری، با چک صیادی
جاده ائل‌گلی، کوی دادگستری، بلوار قاضی، بازارچه زیتون، نوشت افزار حیدر بابا
۰۴۱-۳۳۸۱۴۳۸۹
زندگی آنچه زیسته‌ایم نیست، بلکه همان‌چیزی است که در خاطرمان مانده، و آن گونه است که به یادش می‌آوریم، تا روایتش کنیم.
زنده‌ام که روایت کنم.
گابریل گارسیا مارکز
@engaarr
@engaarr
https://instagram.com/stories/dr.parastoo.amiri/3193677846290933929?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==
به این سوال‌ها خوب فکر کنید؛ چه خاطراتی به یاد می‌آورید؟