✨
بر درِ میخانه رفتن
کارِ یکرنگان بوَد
خودفروشان را به کویِ
مَی فروشان راه نیست
حــافــظ
@EshraghoErfan
✨
چون روح در نِظاره
فَنا گشت این بِگُفت
نَظّارۀ جَمالِ خدا،
جُز خدا نکرد
مولانــا
@EshraghoErfan
داناترینِ شما آدمیان، کسی است که چون سقراط بداند که «هیچ» نمی داند.
آپولوژی
افلاطون
@EshraghoErfan
شرم از کارِ ننگین و تلاش برای رسیدن به آنچه زیبا و شایسته است. بی این دو اصل نه فردی می تواند کاری بزرگ بکند و نه جامعه ای.
مهمانی
افلاطون
@EshraghoErfan
کیفیتِ زندگی هر آدمی بسته به آغازِ آن است و اگر انسان زندگی را با احترام و ستایشِ خدا آغاز کند، خدا در همۀ زندگی یاور او خواهد بود.
قوانین
افلاطون
@EshraghoErfan
مُضحک نیست که آدمی در امورِ بی ارجِ زمینی کمالِ دقت و باریک بینی را به کار ببرد ولی دربارۀ ارجمند ترین چیزها گمان کند که نیازی به دقت نیست.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
از مرگ مهراسید بلکه به آن خوش بین باشید و دل قوی دارید و بدانید که «نیکان» نه در زندگی بدی میبینند و نه پس از مرگ.
آپولوژی
افلاطون
@EshraghoErfan
روحی بزرگ منش که زندگی اش «وقفِ نظارۀ هستیِ ابدی» است، نمیتواند برای زندگی آدمی چندان اعتباری قائل باشد.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
فیلسوفان بر حسبِ طبیعت همواره عاشقِ شناختنِ آن «هستیِ یگانۀ ابدی» هستند که دستخوش کَوْن و فساد نیست.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
مردی که زندگی را در خدمتِ فلسفه به سر آورده است باید مرگ را با گشاده رویی بپذیرد و امیدوار باشد که در جهانِ دیگر جُز نیکی و نیک بختی نخواهد دید.
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
فرقِ فیلسوف با مردمانِ دیگر این است که می کوشد تا روحِ خود را از گرفتاریِ تن رها سازد.
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
اگر روح بتواند خود را مستقل و فارغ از تن نگاه دارد و نگذارد که چیزی از تن دامنش را بگیرد، بلکه همواره گریزان از تن و مشغول به خود باشد، یعنی به راستی به «فلسفه» یعنی «جستجوی حقیقت» دل بسپارد و در این اندیشه باشد که مرگ را با آغوش باز بپذیرد، پس از مرگ به جایی همانند خویش که نادیدنی و خدایی و جاویدان است روی می نهد و در آنجا به نیک بختی می رسد و از گمراهی و نادانی و ترس و شهوت و همۀ پلیدی های طبیعتِ بشری آزاد میشود.
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
فلسفه والاترینِ هنرهاست.
توضیح؛
«فلسفۀ مورد نظرِ افلاطون همان فلسفۀ اشراقی است که آمیخته ایست از دو عنصرِ برهان و کشفِ حقیقت.»
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
سُروشِ عِشق
بلبلان را آرزویی جُز
گل و گلزار نیست
عاشقان را لذّتی جُز
لذّت دیدار نیست
از سُروشِ غیب دوشم
آمد اندر گوشِ هوش
طالبِ حق را بِغیر از
دلبر و دلْ کار نیست
پر زنان پروانه بی پروا
سُرودی گِرد شمع
عشق را باکی زِ خاک و
آب و باد و نار نیست
ار نگویی ترکِ خود ای
خودپرست خیره سر
تا ابد در آستانِ
قُدسیانت بار نیست
دیدۀ جانم زِ نورِ
آیتِ «اللهُ نور»
بنگرد جُز او کسی از دارُ
و مَن فِی الدار نیست
نیست قُرب و بُعد جُز
از نسبتِ بین دو شیء
ور نباشد جُز یکی خود
جای این گفتار نیست
سورتِ قدر نُبی گوید
که این دارِ وجود
هیچگونه خالی زِ فیضِ
حُجّتِ دادار نیست
دل بباید خانۀ
جانانه باشد جانِ من
ور نه یادش صرفِ حرفِ
ذکر و استغفار نیست
جان بباید تا شوَد
مِرآة اسماء و صفات
پارساییْ در عَبا و
سُبحه و دَستار نیست
نَغز گفتاری شنیدم
روزی از فرزانه ای
عاشق ار در شبْ نشُد
دیوانهْ مستِ یار نیست
از زبان دوست گوید
آملی اسرار چند
لیک هر دلْ قابلِ
فهمیدنِ اسرار نیست
حسن زاده آملی
@EshraghoErfan
پاداشِ کسی که فضایلِ راستین را به وجود آورد این است که «در جرگۀ دوستانِ خدا درآید» و زندگیِ جاودان می یابد.
مهمانی
افلاطون
@EshraghoErfan
والاترینِ دانش ها دانشی است که برای سامان دادنِ جامعه ها و خانواده ها به کار میآید و «خویشتنداری» و «عدالت» نام دارد.
توضیح؛
«افلاطون مانند همۀ پیامبرانِ الهی تقویٰ و قِسط و عدل را والاترینِ علوم می داند، و این سیره و مشی تمام انبیاء بوده.»
«لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»، حدید، ۲۵ ـ ترجمه؛ «همانا ما پیامبران خود را با دلایل روشن فرستادیم و با ایشان کتاب و میزانِ عدل نازل کردیم تا مردم به راستی و عدالت گرایند»
مهمانی
افلاطون
@EshraghoErfan
وزن و آهنگ، آسان تر از هر چیز در اعماقِ روحِ آدمی راه می یابد.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
عقیده اگر بر پایۀ دانش استوار نباشد، ارزشی ندارد. زیرا بهترینِ عقیده ها کور است، و کسی که عقیده اش بی آنکه با شناساییِ خردمندانه همراه باشد، با حقیقت مطابق درآید، درست چون کوری است که بر حسب اتفاق در راهی درست افتاده باشد.
توضیح؛
«سخن افلاطون هشداری است برای پرهیز از پذیرشِ دین و باور تقلیدی و دعوت به تحقیق و انتخاب آگاهانه و عالمانۀ یک باور.»
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
چون کسی می میرد فرشتهای که در زندگی بر او گماشته شده بود او را به جایی میبرد که مُردگان را در آن محاکمه میکنند.
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
روحی که همواره به الهی ترینِ چیزها چشم دوخته، و هدفش این است که کلِّ طبیعت و کلِّ روح را بشناسد، بزرگترین دشمنِ کوچک منشی است.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
کسی که به حقایقِ سرمدی روی آورده است و همواره در این اندیشه است که ماهیّتِ راستینِ هر چیزی را دریابد، وقت آن را ندارد که به عوالمِ پست تر توجه کند و در کارهای روزانۀ آدمیان به کنجکاوی بپردازد و با آنها ستیزه جوید و روحِ خود را از دشمنی و حسد آکنده سازد.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
فیلسوف باید همواره و در هر حال دوستدارِ راستی و «جویایِ حقیقت» باشد وگرنه او را یاوه گویی خواهیم شمرد که بهره ای از فلسفه ندارد.
جمهوری
افلاطون
@EshraghoErfan
کسانی که از راهِ درست به فلسفه می پردازند در همۀ عُمر، بی آنکه دیگران بدانند، هیچ آرزویی جُز مرگ ندارند.
توضیح؛
«چون مرگ برای ایشان جُز ملاقاتِ حقیقت ـ که همان لقاء الله ـ نیست.»
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
فیلسوفانِ راستین در آرزوی مرگند و کمتر از همۀ مردمان از آن میترسند.
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
فیلسوف اعتنایی به تن ندارد بلکه با همۀ نیروی خویش از تن رو برمی گرداند و به روحِ خود میپردازد.
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan
فلسفه، یعنی اشتیاقِ به دانش.
توضیح؛
«دانشی که حقیقتِ فلسفۀ اشراقیِ افلاطون است همانا کشفِ حقیقت، یعنی شناخت خدا و حقیقتِ نَفْس آدمی و شناختِ مُثُل و هستی های عالَمِ عِلوی و بَرین است که در واقع اسماء و شئون حق و ملائکۀ او می باشند.»
فایدون
افلاطون
@EshraghoErfan