35674
این رسانه ویژه انتشار نوشته‌های محمد فاضلی است. ارتباط با مدیر کانال: @ad_di_irss
محمد فاضلی، جامعه شناس در گفت و گو با « شبکه شرق» مطرح کرد
🔺️جامعه حکومت باظرفیت می خواهد
محمد فاضلی: ساختن یک حکومت باظرفیت در کنار ساختن یک جامعه توانمند است که بتوانند سیاست مهار متقابل را انجام دهد. جامعه مانع خودسری و مستبد شدن حکومت شود. حکومت مانع بی نظمی و رانت جویی جامعه شود.
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-876021
@sharghdaily
http://sharghdaily.com
🔲⭕️این زن نگاه نکرد، شروع کرد و سپس ...
مجتبی لشکربلوکی
این فیلم ضبط شده از یک رخداد واقعی را نگاه کنید.
دقت کنید
▫️چگونه کسانی شروع کردند،
▫️چگونه کسانی پیوستند
▫️و چگونه یک موقعیت پیچیده، به سامان رسید.
آینده جامعه را کسانی می سازند که
▫️امیدوارند
▫️کنشگرند (در دایره امکان دست به اقدام می زنند)
▫️خود تعمیم یافته دارند (وجودشان را در خود محدود نکرده اند)
▫️مسئولیت پذیرند (در قبال جامعه احساس مسئولیت می کنند).
همانگونه که در کتاب استراتژی توسعه ایران گفته شده باید از نسل توسعه خواه به نسل توسعه آگاه و توسعه آفرین گذر کرد.
@Dr_Lashkarbolouki
دسترسی به تمام جستارها، محتواهای صوتی و تصویری و گزارش های رایگان
yek.link/Lashkarbolouki
محمدفاضلی، جامعه‌شناس در گفتوگو با «شبکه شرق»:
🔺️جامعه ایران تغییر کرده ومعترض است
جامعه ایران تغییر کرده بود که اعتراض کرد؛ اینطور نیست که بعد از اعتراضات تغییر کرده باشد. این تغییر هم تغییر درسبک زندگی، وضعیت اقتصادی، مطالبات سیاسی بود. امروز شما با یک جامعه مطالبه‌گرمواجه هستید که به شدت ناراضی است و در نارضایتی خود حق دارد.
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-875883
@sharghdaily
sharghdaily.com
محمد فاصلی،جامعه شناس در گفتوگو با «شبکه شرق»:
🔺️با تک صدایی نمی توان امید را برگرداند
فاضلی: اینکه جامعه امیدوار شود یا نه، به کارکرد حکمرانی بستگی دارد. اینکه دستگاه حکمرانی چقدر کارآمدی نشان دهد و رویکرد همه جانبه به مسائل ایران داشته باشد. با یک رسانه تک صدا نمی توان سرمایه اجتماعی و امید و اعتماد را به جامعه برگرداند.
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-875767
@sharghdaily
sharghdaily.com
درس‌هایی برای آزادی
محمد فاضلی در چهار اپیزود پادکست دغدغه ایران، کتاب «راه باریک آزادی» نوشته دارون عجم‌اوغلو و جیمز رابینسون را تشریح کرده است. این مجموعه علاوه بر نظریه #راه_باریک_آزادی، شامل توصیفی تاریخی از تاریخ دست یافتن یا نیافتن ملت‌ها به آزادی در یونان باستان، اروپای غربی، انگلستان، سوئیس، عربستان قدیم و جدید، هند، چین، آفریقای جنوبی و برخی کشورهای آمریکای لاتین است. این مجموعه را می‌توانید از طریق لینک‌های زیر بشنوید.
اپیزود ۷۹
راه باریک آزادی – بخش اول
شنیدن در کست‌باکس
شنیدن در تلگرام
اپیزود ۸۰
راه باریک آزادی – از یونان باستان تا انگلستان
شنیدن در کست‌باکس
شنیدن در تلگرام
اپیزود ۸۱
راه باریک آزادی – از عربستان تا سوئیس
شنیدن در کست‌باکس
شنیدن در تلگرام
اپیزود ۸۲
راه باریک آزادی - درس‌هایی برای آزادی
شنیدن در کست‌باکس
شنیدن در تلگرام
حمایت از پادکست
صفحه اینستاگرام پادکست
شناسه پیپال
Mfpaypal97@gmail.com
@dirancast_official
سیاست رسمی: از توقیف تا پلمب
فردین علیخواه
چند روزی است که درباره دو کلمه «توقیف» و « پلمب» تأمل می کنم. در روزهای اخیر اینجا، آنجا و همه جا کلمه پلمب به چشم می خورد. ظاهرا هم اکنون پلمب آسان ترین راه حاکمیت برای حل مسائل جامعه شده است. البته با غیبت پژوهشگران اجتماعی و فرهنگی و متخصصان امر، انتظاری هم جز این نمی رود. در فرهنگ فارسی معین درباره کلمۀ پلمب آمده است: قطعۀ سرب یا موم آب شده ای که برای جلوگیری از دستکاری و سواستفاده به سر پاکت یا در مغازه یا خانه یا مکان دیگری مهر شود: مهر و موم. مجازا به معنی تعطیل کردن و بستن جایی است.
من فکر می کنم در عرصه فرهنگ و زندگی، حیات سیاست رسمی را، به ویژه پس از جنگ، می توان به دو دوره « توقیف» و «پلمب» تقسیم کرد. این دو کلمه از نظر تاریخی بسیار با اهمیت و نمادین اند. چه مبنای تحلیل مان حاکمیت باشد و چه جامعۀ ایرانی، این دو مرحله به لحاظ ماهیت و ویژگی، تفاوت های آشکاری با هم دارند که نیازمند بررسی های جامعه شناختی بیشتر است.
کلمه « توقیف» در سال های پس ازهزار و سیصد و هفتاد و شش، یعنی روی کار آمدن دولت اصلاحات محمد خاتمی در رسانه ها بسیار دیده یا شنیده می شد. در آن دوره، شماری از کتاب ها، مجلات و فیلم ها توقیف شدند. ولی «توقیف» غالبا متوجه روزنامه ها بود. در آن زمان برخی از مفسران از توقیف فله ای مطبوعات گفتند و نوشتند. سیاست« توقیف درمانی» در اصل متوجه اندیشه و تحلیل بود، متوجه ایده های جدیدی بود که در دل جامعه ای جریان داشت که اراده کرده بود حیات تازه ای پیدا کند. جامعه ای که شور و امید در جای جای آن موج می زد. رسانه هایی که محتوا تولید می کردند هدف اصلی سیاست « توقیف درمانی» قرار گرفتند. رسانه هایی نظیر کتاب، مجله و فیلم، که برای جامعه تشنۀ شکوفایی محتوا تولید می کردند. با این همه مطبوعات هدف اول و اصلی «توقیف» قرار گرفتند.
حالا اما، گویا سیاست رسمی وارد مرحله جدیدی شده است که می توان آنرا مرحله«پلمب» نامید. « پلمب» بیانگر «مرحله پسا-ایده» است. به نظر می رسد که در اینجا جامعه از ایده گذر کرده و به فاز کُنش رسیده است. مکانی که در آن رقصیده می شود پلمب می شود. مکانی که در آن موسیقی زنده پخش می شود پلمب می شود، مکانی که در آن زنان حجاب رسمی را ندارند پلمب می شود. و همچنان پلمب می شوند و این سیاست ادامه دارد.
با توجه به اینکه اغلب صاحبان مطبوعات در ایران پیوندی با حاکمیت داشته و دارند، سیاست «توقیف درمانی» غالبا در سطح قدرت و در سطح بازیگران میدان سیاست جریان داشت ولی پلمب نشانگر ارتباط و تماس مستقیم حاکمیت با خود زندگی روزمره است. حالا دیگر واسطه ها حذف شده اند و کنش و واکنش بین حاکمیت و مردم به شکلی مستقیم و بی واسطه جریان دارد. به همین دلیل است که بسیاری از جامعه شناسان معتقدند که آنچه در ماههای گذشته در ایران جریان دارد، موضوع« زندگی» است. در سیاست پلمب درمانی نه یک مکان یا یک مغازه یا یک مرکز خرید، بلکه جریان زندگی و در برداشتی دیگر، زیست جهان پلمب می شود.
من فکر می کنم این دو کلمه در حیات تاریخی معاصر ایران بسیار اهمیت دارند. جامعه ایرانی وارد کُنش شده است. واسطه های بین حاکمیت و مردم که در یکی دو دهه قبل حضور داشتند، حذف شده اند. ایده ها اهمیت خود را از دست داده اند و حالا کتاب ها یا متن هایی بیشتر خوانده می شود که راههایی برای کنش را نشان دهند.
از خودم می پرسم حاکمیت پس از پلمب درمانی چه سیاستی را در پیش خواهد گرفت؟ گمان جامعه شناختی من آن است که اگر اتفاق مفتضحانه ای نظیر آنچه در فروشگاه ماست فروشی شاندیز مشهد رخ داد تکرار شود، جامعه عصبانی، ناکام و محبت ندیدۀ ایران شرایط را برای حاکمیت بسیار سخت خواهد کرد چون جامعه به مرحله کنش رسیده است.
جامعه ایران به خوبی تفاوت بین امید و امید واهی را دریافته است. البته شرایط زمانی سخت تر و بغرنج تر می شود که حاکمیت نیز تصور کند نرمش، تجربه ای پیش از مرگ است.
منبع: عصر ایران
@fardinalikhah
پلمب کردن واحد‌های تجاری به بهانه حجاب مشتریان، بریدن نان مردم است. اصلا فرض که به روایت شما حجاب نشان ایمان است، اما نان را که ببرید، مؤمن و ایمانی باقی نمی‌گذارید و جز تخم کینه نمی‌کارید. وظیفه حکمران تسهیل کسب‌وکار مردم است نه بریدن نان‌شان. نان‌تان را نبریده‌اند که دردش را بدانید.
@fazeli_mohammad
🔆 «کدام دولت بیشتر از همه شغل درست کرد؟»
با نگاهی به تغییر و تحولات بازار کار در اقتصاد ایران از سال ۱۳۳۵ تا ۱۴۰۱، میتوان عملکرد دولت‌ها را با نگاه دقیق‌تری ارزیابی کرد.
✍ در دوران کدام دولت بیش از همه شاغلین زیاد شدند؟
➖ در دوران پس از جنگ ایجاد شغل در اقتصاد سرعت بی‌نظیری به خود گرفت اما پس از افزایش قیمت نفت در نیمه دوم دهه ۸۰ شمسی و در دولت محمود احمدی‌نژاد با موج دوم بیماری هلندی، خالص اشتغال جدید و ایجاد شغل بسیار ناچیز شد و از سالیانه چند صد هزار فرصت شغلی به حدود سالی ده هزار نفر یعنی حدود «صفر» رسید. معنا و مفهوم آن این است که در آن سال‌ها تعداد افرادی از جمعیت نیروی کار که شغلی پیدا کرده‌اند با تعداد کسانی که بیکار شدهاند برابر بوده است.
➖ بعد از سال ۹۲ ایجاد شغل جدید به روند مناسبی بازگشت اما با بیماری کرونا در سال ۹۹ حدود یک میلیون نفر به طور خالص شغل خود را در اقتصاد ایران از دست دادند که بنا به انتظار در بخش خدمات شاغل بودند.
@AminKavei
@ecoiran_webtv
🔴به سوی توازن و پایداری ـ ۱
🔺اعتماد ۲۲ اسفند ۱۴۰۱
✍️عباس عبدی
🔘می‌خواستم چیزی در باره آینده‌نگری سال ۱۴۰۲ بنویسم. در این فکر بودم که از کجا آغاز کنم؟ مقاله «ما آینده خودمانیم» استاد داوری اردکانی رییس فرهنگستان علوم را که دو هفته پیش منتشر شد را دوباره مرور کردم و برخی از نکات را از ایشان تأثیر گرفتم و این یادداشت دو بخشی را تقدیم می‌کنم.
🔘آینده‌نگری موضوعی نو و محصول تغییرات انقلابی در دنیای جدید و عبور از گذشته است. آینده‌نگری عبور از مرحله شانس و اتفاق و تقدیری بودن، به مرحله علم و اراده و تسخیر جهان خارج است. عبور از کشاورزی دیم به صنعت کشاورزی با پیش‌بینی همه جزییات است.
🔘آینده‌نگری قرین با گزاره پیشرفت و تسلط به سرنوشت خویش است. آینده‌نگری همزاد تجدد و غلبه بر قحطی و فقر و عبور از گذشته برای تصرف آینده است. در این قالب، گذشته فقط تا اندازه‌ای به کار می‌آید که به تصرف و شکل دادن آینده کمک کند.
🔘آینده‌نگری ترکیب علم و اراده برای تعیین سناریوها و انتخاب برترین آنها و بسیج امکانات و منابع کشور براساس قواعد علمی برای تحقق سناریوی مطلوب است. در ساختن چنین آینده‌ای، قطعاً دولت‌ها نقش تعیین‌کننده دارند، ولی به هیچ وجه تنها نیروی عامل نیستند. آینده‌ای که مردم، کارآفرینان، دانشمندان، روشنفکران و مجموعه اقشار اجتماعی در انتخاب و تحقق آن مشارکت نداشته باشند پیشاپیش محکوم به شکست است.
🔘آینده قرن بعد نیست، آینده همین فردا است. اگر برای ۵ یا ۱۰ یا ۲۰ سال بعد هم آینده‌نگری می‌کنیم، به طور قطع و به همین نسبت باید نشانه‌های آن را در وضعیت فردا، هفته، ماه و سال بعد هم ببینیم. آینده موهوم و خیال نیست. آینده ما همین گذشته و اکنون ما، و حتی شاید هم بدتر است، مگر اینکه مسیر خود را تغییر دهیم.
🔘آینده وعده‌های سر خرمن نیست. آینده از جنس علم و دانش و اراده است و نه از جنس وعده. آینده‌نگری زایده جامعه و بشر خلاق، آزاد، علم‌گرا، مشارکت‌جو و امیدوار و با اعتماد به نفس و اعتماد به دیگران است.
🔘پس آینده‌نگری لقلقه زبانی نیست. شناخت وضع موجود و مسیر طی شده‌ای است که به اینجا رسیده‌ایم. سپس سناریوسازی‌های گوناگون، حداقل با دو سناریوی ادامه وضع موجود در مقابل سناریوی مطلوب و حتما ممکن؛ و در ادامه نیز شناخت الزامات تحقق آن سناریو در همه حوزه‌ها؛ و در ادامه بسیج همه نیروها برای تحقق آن سناریوی مطلوب و ممکن است. نظارت و پایش مستمر نیز شرط ضروری آن است.
🔘متاسفانه مهمترین تجربه آینده‌نگرانه ایران که با شکست کامل مواجه شد، سند چشم‌انداز ج.ا.ا در افق ۱۴۰۴ است که سه سال دیگر به پایان این سند مانده است. سندی که در سال ۱۳۸۲ ابلاغ شد، دو سال اول هم به خوبی جلو رفت ولی پس از آن و با آمدن دولت احمدی‌نژاد، مسیر معکوس طی شد و اتفاقات ۱۳۸۸، ۱۳۹۰، ۱۳۹۶، ۱۳۹۸، ۱۴۰۱ و... وضعیت را به اینجا رساند که نه تنها در نقطه‌ای که آغاز کردیم قرار نداریم، بلکه عقب هم رفته‌ایم. برای اطلاع بخشی از اهداف این سند را در اینجا می‌آورم:
▪️«جامعه‌ی ایرانی در افق این چشم‌انداز چنین ویژگی‌هایی خواهد داشت: توسعه یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی خود، متکی بر اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی، ملی و انقلابی، با تأکید بر مردم‌سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی‌های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان‌ها و بهره‌مندی از امنیت اجتماعی و قضایی. برخوردار از دانش پیشرفته، توانا در تولید علم و فناوری، متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه‌ی اجتماعی در تولید ملی. امن، مستقل و مقتدر با سامان دفاعی مبتنی بر بازدارندگی همه‌جانبه و پیوستگی مردم و حکومت. برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط زیست مطلوب. دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه‌ی آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل. دارای تعامل سازنده و مؤثر با جهان بر اساس اصول عزت، حکمت و مصلحت.»▪️
🔘کدام یک از این اهداف محقق شده است؟ احتمالاً فقط مواردی از جمله در حوزه نظامی تحقق یافته است، ولی اهمیت سند چشم‌انداز و آینده‌نگری، در کلیت و پیوستگی، و در توازن اجزا و پایداری آن است. اگر یک پایه آن قوی و پایه‌های دیگرش ضعیف شوند این به معنای اجرای نادرست یا هدف‌گذاری غلط است و منجر به ناپایداری دستاوردها می‌شود.
🔘با این ملاحظات آینده کشور در سال ۱۴۰۲ و احیاناً ۱۴۰۳ چگونه خواهد بود؟ چه سناریوهایی برای آن متصور است؟ سناریوی ادامه وضع موجود چیست، سناریوی وضع مطلوب کدام است؟ الزامات تحقق این وضع مطلوب چیست؟
▪️ادامه دارد
/channel/abdiabbas
🔴منافع سه کشور از توافق
🔺اعتماد ۲۱ اسفند ۱۴۰۱
✍️عباس عبدی
🔘نقش چین در توافق موجود میان ایران و عربستان چیست؟ اساساً چه نیازی به واسطه‌ای مثل چین بوده است؟ مگر پیشتر عراق یا عمان این نقش واسطه‌گری را ایفا نکردند؟ پس چرا آنان موفق نشدند؟ اصلاً چه نیازی به واسطه است، مگر گفتگوی مستقیم چه نقصی دارد؟ ما حتی با عراق در زمان جنگ و هم پس از پذیرش قطعنامه مستقیم روابط داشتیم، پس چرا حالا باید در چارچوبی کاملاً سری و با حضور کشور ثالث در شرق آسیا وارد این گفتگوها شد؟
🔘به نظر میرسد که این واسطه دو ویژگی داشته است که قبلی‌ها ندارند. اول ویژگی قدرت در شراکت. به عبارت دیگر و به احتمال قوی این توافق فقط میان ایران و عربستان نیست، بلکه بصورت ضمنی یک توافق سه‌جانبه است، که در ذیل برنامه راهبرد همکاری چین با هر دو کشور معنا دارد و بدون دو توافق دیگر که میان چین با هر کدام از دو کشور ایران و عربستان است، ضلع سوم این توافق محقق نمی‌شد.
🔘ویژگی دوم قدرت تضمین‌کنندگی است. به عبارت دیگر برای آنکه این توافق به سرنوشت توافق ۱۳۸۰ میان ایران و عربستان دچار نشود، باید از یک ثبات و پایداری برخوردار باشد و این ثبات و پایداری باید تضمین شده باشد که احتمالاً چین مرجع تضمین‌کننده مفاد است، چون قدرت آن از هر دو کشور بیشتر است و حضورش حالت تضمین کنندگی دارد.
🔘فارغ از این ویژگی‌ها این توافق برای هر سه کشور نتایج مهمی در بر دارد. اول برای ایران، که ما را به نحوی وارد نوعی از توافقات سیاسی مهم و نظام بین‌الملل می‌کند. این کار گر چه امکاناتی برای ایران دارد، ولی محدودیت‌های خاص خود را هم دارد. بویژه آنکه چین ادعای به هم زدن نظم بین‌الملل موجود را ندارد و در این زمینه بسیار محتاط است، نمونه آن پرهیز از درگیر شدن در مسأله اوکراین است. میتوان گفت که این گونه توافقات به سیاست خارجی ایران نوعی نظم در کنار محدودیت را اعمال می‌کند.
🔘دوم برای عربستان که این کشور را از حوزه نفوذ غرب و آمریکا تا حدی مستغنی می‌کند. سیاست‌های عربستان در جریان موضوع هسته‌ای ایران در اتکا به غرب و آمریکا موفق نبود، و نزدیکی به اسراییل هم لزوماً مسایل سعودی را حل نخواهد کرد، چه بسا تشدید هم می‌کند، لذا یک گردش نسبی در سیاست خارجی آنان و نزدیکی به چین مهم بود، بویژه آنکه بازار اصلی مصرف انرژی به چین منتقل شده است و تضمین این بازار برای فروش نفت انها اهمیت دارد.
🔘و بالاخره سوم برای چین که احتمالاً برنده اصلی است که هم بازار انرژی خود را تضمین کرده است و هم نفوذ دیپلماتیک خود را توسعه داده و هم رابطه دو کشور مهم منطقه را به قراردادهای آنها با چین گره زده است.
🔘اگر از این نکات عبور کنیم، برای ما مهمترین دستاورد همان نکته‌ای است که گفته شد، ورود ایران به مرحله جدیدی از سیاست خارجی است. این مرحله جدید ما باید با تحولی داخلی در تحلیل مسایل خارجی نیز همراه باشد، زیرا تا کنون نیروهای طرفدار وضع موجود روابط و مسائل خارجی را ایدئولوژیک و غیر واقعی تحلیل و تفسیر می‌کردند، موضوعات را در قالب‌های اسلام و کفر، حق و باطل، و دوگانه‌های مشابه می‌دیدند، در حالی که واقعیت مطلقا چنین نیست.
🔘اکنون باید منتظر باشیم تا ببینیم وضعیت یمن، سوریه، مسایل داخلی هر دو کشور تحت تأثیر این توافق چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟
🔘مسأله اصلی باید حفظ منافع ملی کشور باشد. اگر این رویکرد را در ادامه شاهد باشیم، میتوان گفت که این توافق امیدبخش و مفید است، در غیر این صورت چه بسا با کوچک‌ترین موانعی که مواجه شویم دو باره به جای اول برمی‌گردیم.
🔘البته طرفداران وضع موجود باید متوجه شوند، اینگونه نیست که به راحتی بتوان سیاست‌های موجود را در ذیل رویکردهای قبلی توجیه کرد، چنین توجیهاتی ثمربخش نخواهد بود. بنابر این بجای توجیهات غیرقابل قبول بهتر است رویکرد خود را اصلاح کنند تا راه برای اتفاقات بهتر باز شود.
/channel/abdiabbas
عقلانیت سیاست عمومی
از امروز تا جهان باقی است، باید عقلانیت سیاست عمومی را مطالبه کنیم. تهیه اسناد پشتیبان معتبر قابل انتشار عمومی یکی - فقط یکی - از ابزارهای تقویت عقلانیت سیاست عمومی است.
شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای رسانه‌ای هم قدرت ما برای تشدید این مطالبه را افزوده‌اند.
پرسشگری درخصوص هر سیاست عمومی، حق جامعه؛ و انتشار اسناد پشتیبان تصمیم و سیاست‌ها، تکلیف حکومت، بوروکراسی و تصمیم‌گیران است.
خیلی خونسرد، مطالبه کنیم.
#دغدغه_ایران، #محمد_فاضلی، #سند_سیاستی #عقلانیت_سیاست_عمومی
@fazeli_mohammad
📚سیر مطالعاتی حوزه توسعه و نوسازی
📚نقش دولت در توسعه همواره یکی از موضوعات مورد مناقشه بوده است. چه چیزی سبب می‌شود که دولتی بتواند قابلیت‌هایش را در ایجاد برون‌دادهای درخور و شایسته ارتقا دهد؟ تفاوت کره شمالی و جنوبی، کشورهای آفریقایی و اروپایی و آمریکای شمالی و جنوبی چیست؟ آیا تفاوت فرهنگ، جغرافیا، اقلیم یا سطح فهم و درک حکام این کشورها می‌توانند توضیح کافی برای این تفاوت‌ها ارائه کند؟
📚ایجاد برون‌دادهای شایسته نیاز به شرایط ساختاری و نهادی مناسب دارد تا دولت‌ها را قادر به ارائه حکمرانی خوب نماید. قابلیتی که خود طی فرایندی تاریخی و تحت تاثیر زمینه‌های اجتماعی شکل می‌گیرد.
📚 به منظور درک بهتر از "نقش دولت در فرایند توسعه"، سیر مطالعاتی پیش‌رو پیشنهاد می‌شود.
📚از طریق لینک زیر، وارد صفحه فروشگاه شوید و با وارد کردن کد تخفیف barg10، ده درصد تخفیف در خرید کتاب‌ها دریافت کنید.
https://podro.shop/barggbargg
🍃برگ‌برگ کتاب، تجربه زندگی ناب🍃
⭕محمد فاضلی، پژوهشگر آب و توسعه: ایجاد همکاری و مشارکت در مدیریت منابع آب، 6 شرط اساسی دارد.
🔸برآورد سازمان ملل این است که برای غلبه کردن بر چالش آب و بهبود مدیریت آب در جهان باید اقدامات شتابان‌تر و با سرعت بیشتری انجام شود و اگر با وضع موجود پیش رویم بحران آب تشدید خواهد شد. برای کشوری مانند ایران که شاید در بین تمام کشورهای جهان استثنایی‌ترین وضعیت را از نظر منابع آب دارد، ضرورت این تغییرات پرشتاب بیش از سایر کشورها احساس می‌شود. روز جهانی آب نیز امسال با همین رویکرد و با تأکید بر ضرورت همکاری و مشارکت نامگذاری شده است.
🔸 به عبارتی دیگر سازمان ملل به دنبال آن است که از طریق همکاری و مشارکت در مسأله‌ی آب تغییرات شتابان‌تر و پرسرعت‌تری در راستای بهبود وضعیت آب در جهان رخ دهد. سوال مهم این است که این همکاری و مشارکت چگونه ممکن است؟
🔸برای درک مسأله‌ی همکاری و مشارکت در مورد آب، باید توجه کنیم که موضوع مدیریت منابع آب یک موضوع چندبخشی و میان‌رشته‌ای است. بخش‌های شرب، بهداشت، صنعت و کشاورزی در این موضوع درگیر هستند و از سوی دیگر محیط‌زیست نیز مطرح است. علاوه بر این گروه‌های مختلفی از سطح حکومت تا مردم تا صاحبان صنایع تا کشاورزان و هرکسی که با مسأله‌ی آب درگیر است باید با یکدیگر همکاری کنند.
اما همکاری چه زمانی امکان‌پذیر است؟
🔺 همکاری و مشارکت برای حل هر مسأله‌ای حداقل 6 شرط دارد: وجود نفع مشترک برای همکاران، وجود اعتماد متقابل بین طرفین همکاری، پیش‌بینی‌پذیر بودن رفتار طرفین، وجود مهار متقابل بین همکاران، وجود چشم‌انداز بلندمدت همکاری، و توزیع متناسب قدرت همکاران.
🔺بنابراین در مورد همکاری و مشارکت در موضوع منابع آب، اگر می‌خواهیم همکاری بین حکومت و بهره‌برداران و ذی‌نفعان شکل بگیرد، باید به سوال‌های زیر پاسخ دهیم:
1️⃣ نفع مشترک حکومت و ذی‌نفعان در مساله‌ی آب و بهره‌برداری از آب چیست؟ در صورت عدم وجود نفع مشترک همکاری شکل نمی‌گیرد.
2️⃣ تحت چه سازوکارهایی حکومت و بهره‌برداران آب می‌توانند به یکدیگر اعتماد کنند؟ بدون وجود اعتماد، ایجاد همکاری و مشارکت امکان ندارد.
3️⃣ حکومت باید چگونه رفتار کند که رفتارش برای بقیه بهره‌برداران قابل پیش‌بینی باشد؟ چرا که اگر رفتار یکی از طرفین همکاری برای بقیه قابل پیش‌بینی نباشد، همکاری شکل نمی‌گیرد.
4️⃣ چگونه حکومت و همکاران و بهره‌برداران می‌توانند با یکدیگر به گونه‌ای همکاری کنند که مهار متقابل داشته باشند و جلوی رفتارهای غیر قابل پیش‌بینی یکدیگر را بگیرند؟ اگر مهار متقابل وجود نداشته باشد ممکن است یکی از طرفین رفتار فرصت‌طلبانه انجام دهد و دیگران را غافلگیر کند.
5️⃣ چشم‌انداز بلندمدت همکاری بین حکومت و مردم و بهره‌برداران در مسأله‌ی آب چیست؟
6️⃣ تناسب قدرت حکومت و بهره‌برداران در این مسأله چگونه رعایت می‌شود؟ در صورتی که قدرت طرفین یک همکاری نامتناسب باشد و یکی از طرفین همکاری خیلی قدرتمند باشد، طبیعی است که این طرف قدرتمند از قدرتش برای پیش‌برد منافع خود استفاده خواهد کرد و طرفینی که قدرت کمی دارند نیز رفتار فرصت‌طلبانه‌ای پیش خواهند گرفت و از قدرت اندک خود برای به دست آوردن منافعی هرچند کوچک و هرچند کوتاه‌مدت بهره خواهند گرفت.
🔺اگر از این زاویه به مسأله‌ی همکاری نگاه کنیم می‌بینیم که با مسأله‌ی بسیار پیچیده‌ای سر و کار داریم. این مسأله‌ی پیچیده از جنس تخصص‌های فنی و مهندسی حوزه‌ی مدیریت منابع آب نیست. اینکه چگونه طرفین همکاری به همدیگر اعتماد کنند، همدیگر را مهار کنند و چگونه چشم‌انداز درازمدت همکاری را شکل دهند یک مسأله‌ی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است.
🔺اگر این زاویه‌ی نگاه را علی‌رغم همه پیچیدگی‌هایش در نظر نگیریم و به این سوالات پاسخ ندهیم و به دنبال راه‌حل‌های یک‌خطی یا راه‌حل‌های ساده‌ای مثل انتقال آب (که گرچه کار ساده‌ای نیست اما نگاه ساده‌انگارانه‌ای است که فکر کنیم با انتقال آب از یک نقطه به یک نقطه‌ی دیگر مسأله‌ی آب حل می‌شود) باشیم، یا حتی اگر مسأله را تعریف نکنیم و بدون توجه به پیچیدگی مسأله و ابعاد مختلف آن به سراغ راه حل‌هایی برویم که در اختیار بعضی افراد هست و این افراد تلاش می‌کنند از طریق فروش این راه‌حل‌ها (مثل انتقال آب یا شیرین‌سازی آب دریا) کسب منفعت کنند، قادر به حل بحران آب نخواهیم بود.
❗نکته بسیار مهم این است که ما به شدت تحت فشار زمان قرار داریم. گذشته‌ی 50-60 سال پیشین ما در مدیریت منابع آب امروزه ما را به شدت تحت فشار زمانی قرار داده است و علی‌رغم این فشار زمانی باید پیچیده و در چارچوبی روشن به مسأله‌ی آب نگاه کنیم.
📣 کانال تلگرام مرکز ملی مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران:
Join👉@AWNRC_ICCMA
📌 وبسایت هشتمین بزرگداشت روز ملی آب:
https://waterday.awnrc.com/fa/
#ریاضت_آبی #شتاب_در_تغییر #مشارکت_همگانی
اپیزود هفتادونهم پادکست دغدغه ایران
راه باریک آزادی – بخش اول
آزادی چیست و چگونه به دست می‌آید؟ دارون عجم‌اوغلو و جیمز رابینسون در کتاب «راه باریک آزادی» استدلال می‌کنند که آزادی فقط در توازن بین قدرت و ظرفیت حکومت و قدرت جامعه برای مقید کردن این حکومت باظرفیت حاصل می‌شود. اپیزود ۷۹ پادکست دغدغه ایران – بخش اول از شرح کتاب راه باریک آزادی – بخشی از نظریه این دو نویسنده درخصوص رسیدن به آزادی از میان دالانی باریک را تشریح می‌کند.
شنیدن این اپیزود
تاریخ انتشار
اسفند هزار و چهارصدویک
@dirancast_official
🔰 چرا اتوبوس از انتخاب تهرانی ها حذف شد؟
سیاستگذاری نادرست برای حمل‌ونقل عمومی پایتخت طی سال‌های اخیر باعث شده امروز هم سرویس‌دهندگان (شرکت‌های اتوبوسرانی) و هم خدمات‌گیرندگان (شهروندان) با این بخش خداحافظی کنند. سهم اتوبوس از ترددهای روزانه تهرانی‌ها به زیر ۴درصد سقوط کرده است. قرار بود ۲۵درصد سفرهای درون‌شهری با این شبکه انجام شود. این تاوان ثانویه قیمت‌گذاری بلیت است.
برخلاف آنچه به نظر میرسد، بازنده اصلی تعیین قیمت کرایه حمل‌ونقل عمومی بدون لحاظ صرفه اقتصادی، شهروندانی از طبقات متوسط و پایین جامعه هستند که از مواهب مشارکت موثر بخش خصوصی در این حوزه بی‌‌‌بهره می‌‌‌مانند. سهم اتوبوسرانی از سفرهای روزانه شهروندان به زیر پنج‌درصد رسیده و در صورت ادامه روند موجود، این ناوگان رو به انقراض دارد.
🔁 بازنشر از شهر ما
🌐 شبکه جامعه‌شناسی
@SocioNet
توسعه و رفاه تصادفی نیست
محمد فاضلی
هر سیاستی برای اجرای اثربخش به این عناصر نیاز دارد: درستی منطق درونی؛ انسجام منظومه‌ای؛ مقبولیت اجتماعی؛ ظرفیت اجرایی؛ اثربخشی در تحقق خیر جمعی.
سیاست‌گذار باید برای سیاستش، محتوا و منطقی ارائه کند که آنرا درست نشان دهد نه آنکه از اول، اما و اگر در درستی سیاست فراوان باشد.
هر سیاستی در کنار مجموعه‌ای از سیاست‌های دیگر اجرا و از نظر مردم ارزیابی می‌شود. در ایران امروز، مردم هر سیاستی را با سیاست‌های ناظر بر تورم، اشتغال، رشد اقتصادی، بانک‌ها، سیاست خارجی و مواجهه با سایر جرائم می‌سنجند و میزان انسجام یا تناقض‌ها را ارزیابی می‌کنند.
سیاست باید از مقبولیت اجتماعی برخوردار باشد. درستی منطق درونی و انسجام منظومه‌ای به مقبولیت کمک می‌کنند، اما مقبولیت تابع شرایط دیگری از جمله ادراکات مردم، اوضاع اجتماعی و سیاسی، مقتضیات تاریخی و سطح اعتماد عمومی نیز هست.
سیاست‌گذار باید ظرفیت اجرای آنچه را که ادعا و وضع می‌کند نیز داشته باشد. هر سیاست حتی درست مقبولی را نمی‌توان اجرا کرد چون توان واقعی سیاست‌گذار برای اجرا محدود است. وضع سیاست حتی درست، بدون ظرفیت اجرا، فقط بی‌اعتباری سیاست‌گذار را به دنبال دارد.
در نهایت سیاست باید ظرفیت اثربخشی در راستای اهداف حکمرانی مولد خیر جمعی را داشته باشد. سیاست‌گذار باید تعریفی از خیر جمعی ارائه دهد و معلوم سازد که سیاستش به تحقق این خیر جمعی می‌انجامد. بدون این اثربخشی، سیاستگذاری فقط بی‌اعتباری و هزینه اجتماعی است.
این‌ها روی هم بخش مهمی از کیفیت سیاستگذاری را پدید می‌آورند و معیاری می‌دهند برای داوری درباره سیاست عمومی در ایران امروز و درک وضعیتی که تجربه می‌کنیم. کیفیت زندگی و سرنوشت جوامع، تصادفی رقم نمی‌خورد.
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی، جامعه شناس در گفت و گو با «شبکه شرق»:
🔺️جامعه چیزباختگان چه می گویند؟
ما با یک جامعه پرتنش،نگران و ناامید روبرو هستیم. تعبیر من جامعه چیز باختگان است. هر کسی یک چیزی را باخته است. یکی امیدش را، یکی تحصیلاتش را، دیگری کسب و کارش، یکی امید زیستن در دنیای بهتر و دیگری سبک زندگی. هرکدام نماینده یک گروه از جامعه هستند.
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-875653
@sharghdaily
sharghdaily.com
اپیزود هشتادودوم پادکست دغدغه ایران
(نسخه کم حجم)
راه باریک آزادی – درس‌هایی برای آزادی
آزادی چیست و چگونه به دست می‌آید؟ دارون عجم‌اوغلو و جیمز رابینسون در کتاب «راه باریک آزادی» استدلال می‌کنند که آزادی فقط در توازن بین قدرت و ظرفیت حکومت و قدرت جامعه برای مقید کردن این حکومت باظرفیت حاصل می‌شود. اپیزود ۸۲ پادکست دغدغه ایران – بخش چهارم از شرح کتاب راه باریک آزادی – ضمن بررسی تاریخ آزادی در چین و آرژانتین، درس‌های برآمده از کتاب «راه باریک آزادی» را خلاصه و ارائه می‌کند.
حامی مالی این اپیزود
شرکت اینوتکس ایران
تولیدکننده نرم‌افزار مدیریت دانشِ «رای وَن»
خرید کتاب راه باریک آزادی
از صفحه برگ برگ
با ۱۵ درصد تخفیف
مؤسسه نیکوکاری رعد
حمایت از پادکست
شناسه پیپال
Mfpaypal97@gmail.com
اینستاگرام پادکست
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: dirancast@gmail.com
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه
گرافیک: حامد ملیانی و کریم شاهین
تاریخ انتشار
فروردین هزار و چهارصد و دو
@dirancast_official
«حکومت شری ضروری است و به همین سبب نیازمند مراقبت و رصد دائمی مداوم است. ... وظیفه شهروند خوبی که از مسئولیت دولتی فارغ است این است که مراقب حکومت باشد مبادا حکومت به اهداف اساسی‌ای که وجودش برای خدمت به آن‌هاست آسیب زند.» (چرا از تاریخ درس نمی‌گیریم؟ ص. ۶۲)
@fazeli_mohammad
📝📝📝۲۳ سال
✍️سعید حجّاریان، ۲۲ اسفند ۱۴۰۱
✅در آن نوبت که ما را وقت خوش بود، هزار و سیصد و هفتاد و شش بود و ما، با خرسندی سبک‌سرانه‌ای به پیشواز آن رخداد رفتیم. اما،
طفل زمان فشرد چو پروانه‌ام به مشت
جرم دمی که بر سر گلها نشسته‌ایم
✅چندی نگذشت که افتاد مشکل‌ها و سلسله‌ای از قتل‌ها و دیگر وقایع تلخ به وقوع پیوست. یعنی عشق از همان اول آسان نبود بلکه سرکش و خونین بود. آخر چه نسبتی میان بال‌های ظریف پروانه و قمه و کارد وجود داشت؟ آیا یاس را با داس درو می‌کنند؟
✅القصه، من در وادی حیرت بودم که ناگهان دیدم خدای‌ام در آستانه. چه خدایی؟ کدام آستانه؟
✅گویند حاجبی در آستانه حاکمی را ندا می‌دهد که خدا آمده است تو را ببیند. حاکم دستور می‌دهد که بی‌درنگ او را وارد کنند. حاکم، پیرمرد مفلوکی را می‌بیند که در آستانه ایستاده است. از وی می‌پرسد: آیا تو خدا هستی؟ وی پاسخ می‌دهد: من صاحب ضیاع و عقاری بوده‌ام...کدخدا بوده‌ام...دهخدا بوده‌ام...خانه خدا بوده‌ام...اما عمّال تو همه این‌ها را از من بِستدند و اینک من خدا مانده‌ام.
✅متن کامل این نوشتار را اینجا بخوانید و یا روی instant view بزنید
📌نشانی‌های سعید حجّاریان در شبکه‌های مجازی👇:
تلگرام | اینستاگرام | توییتر
.
اپیزود هشتادم پادکست دغدغه ایران
راه باریک آزادی – از یونان باستان تا انگلستان
آزادی چیست و چگونه به دست می‌آید؟ دارون عجم‌اوغلو و جیمز رابینسون در کتاب «راه باریک آزادی» استدلال می‌کنند که آزادی فقط در توازن بین قدرت و ظرفیت حکومت و قدرت جامعه برای مقید کردن این حکومت باظرفیت حاصل می‌شود. اپیزود ۸۰ پادکست دغدغه ایران – بخش دوم از شرح کتاب راه باریک آزادی – تجربه تاریخی تحقق آزادی در یونان باستان، اروپای غربی و انگلستان را مرور می‌کند.
حامی مالی این اپیزود
شرکت اینوتکس ایران
تولیدکننده نرم‌افزار مدیریت دانشِ «رای وَن»
خرید کتاب راه باریک آزادی
از صفحه برگ برگ با ۱۵ درصد تخفیف
حمایت از پادکست
شناسه پیپال
Mfpaypal97@gmail.com
اینستاگرام پادکست
موسیقی آغازین
Kayhan Kalhor & M.R. Shajarian – Desert
Email: dirancast@gmail.com
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه
گرافیک: حامد ملیانی و کریم شاهین
تاریخ انتشار
اسفند هزار و چهارصدویک
@dirancast_official
کاشت یک میلیارد درخت
رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست از مردم خواسته در کاشت یک میلیارد درخت مشارکت کنند. هر ایرانی در این طرح باید ۱۲ درخت بکارد.
از رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست انتظار می‌رود به عنوان سازمان متولی نظارت بر گزارش‌های ارزیابی تأثیر محیط‌زیستی، گزارش ارزیابی این طرح و اسناد علمی پشتیبان آنرا منتشر کند.
#دغدغه_ایران #محمد_فاضلی
@fazeli_mohammad
📝 به احترام فیلسوف ایران‌دوست
✍🏻 حسن حضرتی
✅ سید جواد طباطبایی هم رفت. فیلسوفِ تاریخ‌دوستِ ایرانگرایی که دلواپس این سرزمین بود و برای آینده‌اش نگران. به معنای واقعی کلمه دانشمند بود و نظریه‌پرداز؛ فراتر از خیل عظیمی از استادان علوم انسانی که هنر بزرگ‌شان چیزی در حد نظریه‌آزمایی است و بس. اما او صاحب نظریه بود و حرف‌های جدید برای گفتن داشت. چقدر با او در آراء و نظریاتش موافق باشیم و یا مخالف، اهمیتی ندارد. مهم این است که دغدغه ایران داشت و از سویدای دل دوستدار فرهنگ و تمدن و تاریخ این مرزوبوم بود.
✅ "آرمان ایرانشهری" او را باید "قصدی" خواند و تفسیر کرد که اگر اینگونه بدان بنگریم، می‌توانیم با منظومه فکری او برای نجات ایران، همدل باشیم. ایران ما در اکنون خود به شدت نیازمند چنین فرزانگانی است تا با ایده‌پردازی بوم‌محور، برای عبور از بحران‌های گونه‌گونی که درگیر آن است، راهنمایمان باشند.
✅ جزو آخرین نوشته‌های فیلسوف فقید ما، پاسخی تندوتیز به نقد این بنده بود. در آن پاسخ، ایشان به استاد زنده‌یاد ما (مرحوم باستانی پاریزی) هم تاخته بودند. هنوز در آن موضوع با دکتر طباطبایی هم‌نظر نیستم، اما از پاسخ دادن به ایشان پرهیز کردم تا مبادا در ایام نقاهت، یادداشت هرچند مودبانه این قلم او را آزرده خاطر کند؛ چرا که فارغ از جزییات، با نگره کلی او به تاریخ ایران زاویه‌ای نداشته و ندارم.
✅ حال که این دانشمند فرزانه از میان ما رفت، دلخوش به این هستیم آثار مکتوب گرانسنگی که به جای گذاشت، بیشتر و بیشتر دیده بشود و بدین وسیله بر قوت و غنای اندیشه‌هایی که عزت و سربلندی و پیشرفت ایران عزیز را می‌خواهند، بیفزاید. روانش مینوی باد.
🆔@Hassanhazrati50
زمینه‌سازی دروغ
سرمقاله هم‌میهن
۱۰ اسفند ۱۴۰۱
♦️یکی از اعتراضات مقامات ایرانی نسبت به نظام رسانه‌ای بین‌المللی این است که این نظام رسانه‌ای، علیه حکومت ایران و به صورت یکسویه مشغول دروغ‌پراکنی است، نمونه‌هایی هم در اثبات این ادعا میتوان ارائه کرد، ولی جای این پرسش باقی است که زمینه‌سازی بخشی از این تبلیغات منفی در داخل کشور و از طرف متولیان امر صورت می‌گیرد. چرا؟
♦️ همه می‌دانند که دستگاه‌های امنیتی و انتظامی ما آن اندازه قدرت دارند که در اولین مواجهه با هر اقدامی ضدامنیتی عوامل مرتبط را شناسایی و دستگیر کنند. البته این موفقیت صددرصد نیست و بستگی دارد به طرف مقابل که طبعا در امور بسیار پیچیده که یک حکومت تروریستی پشت آن بود، موفقیت کم بوده ولی در سایر موارد عوامل مربوط فوری شناسایی و بازداشت و معرفی شدهاند.
♦️ با این پیش‌فرض درست، پرسش این است که چگونه ممکن است که تاکنون و پس از چند ماه و تکرار مواردی قابل‌توجه این دستگاه‌ها قادر به شناسایی عوامل مسمومیت دختران بیگناه این جامعه نشده باشند؟ اگر نشده‌اند یا باید بگویند که این عملیات از طرف سازمانی است که عملیات ترور سردار فخری‌زاده را انجام داده است یا آنکه باید بگویند موضوع از نظر این دستگاه‌ها اهمیت نداشته است یا آنکه بگویند، شناسایی شدهاند، ولی هنوز زمان مناسب برای معرفی آنان نرسیده است.
♦️واقعیت ماجرا را نماینده قم به صورت ضمنی بیان کرده و می‌گوید: «حوزه انقلابی و مردم قم با هرگونه تحجر و کار خارج از عقل و منطق مخالف است. ما از تحصیل دختران حمایت و استقبال کرده و مجلس قطعا این موضوع را پیگیری می‌کند. اجازه نمی‌دهیم دشمنان ملت ایران از این موضوع سوءاستفاده کنند.»
♦️ این جملات نشان می‌دهد که ماجرا چیست و چه کسانی با چه انگیزه و رویکردی مرتکب شدهاند و نگرانی مسئولان نیز از چه زاویه نادرستی است و به‌جای آنکه به فکر حقوق دختران این جامعه باشند نگران سوءاستفاده بیگانگان هستند. در هر حال مسئولان امر باید هر چه زودتر اطمینان دهند که در درجه اول این حوادث تروریستی تکرار نخواهد شد و در مرحله بعد تاریخ محاکمه و مجازات عاملان آن را اعلام نمایند. واقعیت این است که هیچ توجیهی در تاخیر این خواست بدیهی پذیرفتنی نیست و انجام آن عامل مهمی در جلوگیری از انتشار اخبار دروغ علیه کشور است. ساختاری که در برابر موضوعی به این مهمی چنین واکنش منفعلانه‌ای دارد، باید انتظار هر اتهام یا شایعه‌ای را داشته باشد.
♦️متاسفانه در زمان اعتراضات نیز چندین مورد مسمومیت دانشجویی مشاهده شد، پیشتر نیز در ماجرای اسیدپاشی اصفهان نوعی انفعال و سکوت رسمی را شاهد بودیم، اکنون هم در برابر بدترین اقدام ممکن یعنی مسمومیت دختران بیگناه این دست و آن دست می‌شود و سوءظن را بیش از پیش بر می‌انگیزد. دیگر فرصتی برای بی‌پاسخ گذاشتن این ماجرا نیست، باید هر چه سریع‌تر عوامل و انگیزه‌ها و آبشخور کسانی که چنین جنایاتی را مرتکب شدند روشن شود.
♦️ باید گفت مسئله حضور زنان به‌ویژه آموزش آنان یکی از مهمترین دستاوردهای دوران پس از انقلاب بوده است، متاسفانه اکنون همین نقطه قوت آن مورد تهاجم عوامل ضدانقلاب و ارتجاعی و ضدپیشرفت قرار گرفته است. وظیفه همه طرفداران انقلاب و جامعه و پیشرفت است که با تمام توان مقابل چنین اقدامات واپس‌گرایانه و تروریستی بایستند و از مسئولان امر بخواهند که قاطعانه اقدام کنند و عوامل مربوطه را به دادگاه صالحه بفرستند. در این میان سکوت دولت و آقای رئیس‌جمهور و روسای قوا نیز موجب تاسف است که باید در این مسئله تجدیدنظر کنند.
https://b2n.ir/x29574
#هم‌میهن
@hammihanonline
شکست پیروز
حسین آخانی
از همون اول من به ماجرا خوش بین نبودم. نه آنکه تخصصی در حیات وحش داشته باشم. حرفی هم نزدم چون دلم نمی خواست بر و بچه هایی که درگیر ماجرا بودند دلسرد شوند. الان هم نمی خواهم نمکی بر زخم دلسوختگان محیط زیست زنجور بپاشم. اگر شما برای پیروز اشک می ریزید، من هفته هاست که برای چمی اشک می ریزم که زمانی در پای دامن عروس جولانگاه شیر ایرانی بود. تفکر منحوسی که از زمان پهلوی به نام توسعه نفتی در ایران ریشه کرد وقتی به دست مهندسان امریکا تحصیل کرده انجمن اسلامی دانشجویان در بعد از انقلاب افتاد به افراطی ترین شکل ممکن به جان ایران افتادند تا بند بند حروف اصل ۴ ترومن را در ایران پیاده کنند. تقلبی که به شکل ناشیانه ای تبدیل شد به وضع امروز ایران. کشوری با توسعه ناپایدار و نیروهای انسانی به شدت از هم گسیخته و دستگاه اداری به شدت ناکارآمد و فاسد.
پیروز سرنوشت دیگری بهتر از آنچه در ۹ دی ۱۴۰۱ برایش اتفاق افتاد نداشت. اما یک درس داشت که بعید می دانم کسی آن درس را آموخته باشد. تنها راه حفظ محیط زیست ایران این است که بفهمیم که ما هیچ از محیط زیست نمی دانیم و محیط زیست را بگذاریم به حال خودش. ما چاره ای جز حفاظت نداریم. ما نباید حتی یک درخت بکاریم. ما نباید به هیچ حیوانی غذا بدهیم. ما نباید با ماشین خود به هیچ منطقه طبیعی برویم. ما فقط باید خودمان را کنترل کنیم. ما باید بپذیریم که انسان تکامل نیافته ترین موجود است. آخه موجودی که قدمتش کمتر از ۲۰۰ هزار سال بیشتر نیست و همه خویشاوندانش هم به دلیل رفتار بدش منقرض شده اند، چه حق دارد که بخواهد در کار دیگر موجودات دخالت کند. همین سگ و گربه ای که دخالت کردید، برای ۷ پشت کره زمین بس است. آنها را انداختید به جان دیگر موجودات و همراه خود کردید در قتل عام دیگر موجودات.
حالا می خواهید یوز پلنگ اهلی کنید؟ نه عزیزان یوز پلنگ می میرد، ذلت نمی پذیرد، دست بردارید و اگر دلتان برای ایران، محیط زیست و باقیمانده های یوز می سوزد تنها یک راه دارید و آنهم همه با همه کمک کنیم و پای دام ها، پای خودروها، پای جاده ها، پای سگها و پای هر آنچه بوی آدمی می دهد را از هر سانتی از ایران کوتاه کردیم، همین کافی است. پیروز مرد تا به شما بفهماند که ما را به خیر تو امید نیست شر مرسان.
تنها کاری که در اسفند ماه می توانید انجام دهید جلوی این طرح منحوس ۱ میلیارد درخت را بگیرید که حالا مثل مور و ملخ می افتند به جان مناطق طبیعی تا اسایش و آرامش هر گیاه و جانوری را به خاطر عکس و سلفی بگیرند.