7305
در «فمینیسم روزمره» درباره مفاهیم سکسیسم (جنسیت زدگی)٬جنسیت و حقوق زنان میخوانید٬ و با کاربرد فمینیسم در زندگی روزمره خود آشنا میشوید. راههای تماس: Feminism.everyday@gmail.com @EverydayFeminism
وقتی حمایت مردها از مردهای متجاوز، مزاحم و یا مردهایی که زنهای خانواده‌شون رو کشتن رو میبینم صرفا یاد حرف نماینده سراوان میفتم که وقتی مردم از بانک بیرونش کردن به بقیه هم پیاله‌هاش گفت: امروز با من این کار رو کردن، اگر شما جلوشون نایستید (پشت من درنیاید و طرف رو مجازات نکنید) فردا نوبت شماست.
مردها این رو خوب میدونن و واسه همین خوب پشت هم رو دارن!
دخترا، کسی از شما هست که طراح لباس باشه و دنبال کار توی ترکیه بگرده؟ اگه آره بهم پیام بده!
Читать полностью…
بخش‌هایی از مطالب ارائه شده در نشست اول:
از حدود ۵۰ سال قبل از جنبش مشروطه جریانی شکل گرفت که نقش روشنی در رشد زنان شهری به‌ویژه در حوزۀ آموزش و سوادآموزی داشت. در سـال 1217ش، در شـهر ارومیـه، نخستین مدرسۀ دخترانه بـراي دختران مسـیحی، و پس‌از‌آن در سـال 1253ش در تهـران برای دختران مسیحی و زردشتی و یهودی تأسـیس شد. باوجود مخالفت‌های گستردۀ مردم و روحانیون، دختران مسلمان نیز توانستند در سـال 1275ش با اجازۀ دولت وقت در مدرسه‌های جدید تحصیل کنند. توسعۀ مدارس جدید باعث شد تا گروهی از زنانِ اشراف و اعیان، که امکان بیشتری برای رفتن به مدرسه داشتند، باسواد شوند و به افکار جامعۀ مستبد مردانه واکنش نشان دهند. این تغییر و حساسیت‌ها را می‌توان در نزاع‌ها بر سر تدوین قانون مدنی و حقوق شخصی و خانوادگی زنان، که براساس شرع اسلام و فقه جعفری است، در منابع تاریخی مشاهده کرد.
درواقع، زنان ایران، پیش‌ازآن‌که افکار و مطالبات خود را ذیل عنوان «طایفۀ نسوان» مطرح کنند و با جنبش حق‌خواهی هم‌راه شوند، خود را طبقه‌ای تحت ستم مردان می‌دانستند. توانایی‌های زنان همواره ناچیز و کم‌ارزش تلقی می‌شد. زن ایرانی پیش از این جنبش را می‌توان به‌درستی «پرده‌نشین» خواند.
در این دوران، مجموعه‌رسالاتی در مخالفت با مطالبۀ حقوق زنان نوشته شد؛ رسالاتی با موضوع ازدواج و هجو زنان (ناجی قزوینی 1267ش) و تدبیر منزل و مال و تربیت اولاد و آداب معاشرت (مدنی کاشانی 1286ش). همچنین، کتاب تربیت النبات (1290ش)، که دربارۀ تربیت زنان بود، کتاب درسی دختران در مدارس شد تا تدبیر منزل را بیاموزند. رسالۀ تأدیب النسوان (احتشام‌الدوله 1262ش) نمونه‌‌ای بارز از متنی مردسالار و ضد زن و البته طنزآمیز بود که به مردان ره‌نمودهایی دربارۀ رفتار با زنان و دخترانشان ارائه می‌کرد.
بی‌بی خانم استرآبادی، از پیش‌گامان جنبش حقوق زنان، در پاسخ به رسالۀ تأدیب النسوان، رسالۀ معایب الرجال را در سال 1273 ش نوشت. در بخشی از این رساله آمده‌است:
«این مربیان زنان که خود را نادرۀ دوران می‌دانند بهتر است که به اصلاح صفات رذیلۀ خود برآیند، آنان می‌دانند که این نصایح برای تأدیب ما نیست و براي اثبات ظالم بر مظلوم است، این مربیان نه‌تنها براي ما کاری انجام نداده‌اند، که مملکت را هم به نیستی کشانده‌اند، ما که در حرم اندرون و کنج مطبخ بودیم؛ پس این‌همه فساد را اینان برپا کردند».
بی‌بی خانم با اعتراض به تعدد زوجات و انتقاد از حق یک‌سویۀ مردان در طلاق، و طرح برخی خواسته‌هاي پیشرو، به‌ویژه حق آموزش، از زنان تأثیرگذار در دورۀ نخست جنبش زنان بود.
«زنان و اندیشه» برگزار می‌کند:
سلسله‌نشست‌هایی با عنوان «بررسی تکوین گفتمان حقوقی زنان از پیش از مشروطه تا پایان پهلوی اول»
گفتمان حقوقی زنان از پیش از مشروطه شکل گرفت و تا پایان دورۀ پهلوي اول ادامه یافت. تکوین این گفتمان را می‌توان در پنج دوره دنبال کرد:
1. از حدود 50 سال قبل‌از جنبش مشروطه تا 1285ش: در این دوره جریانی شکل گرفت که در رشد زنان شهری به‌ویژه در حوزۀ تربیت اجتماعی و سواد مؤثر بود.
2. از 1285 تا 1288ش و پایان استبداد صغیر: در این دوره نزاع میان گفتمان سلطنت مطلقه و مشروعه‌خواه و گفتمان سلطنت مشروطه و مشروطه‌خواه جامعۀ زنان را متأثر ساخت.
3. از 1289 تا 1299ش: در این دوره زنان در کنار روشن‌فکران و نواندیشان دینی از فرصت خلأ سیاسی استفاده کردند تا مطالبات خود را از طریق انتشار نشریه بیان کنند.
4. از 1299 تا 1312ش: در این دوره زنان به‌عنوان قشری صاحب‌حق گفتمان حقوقی خود را شکل دادند، ولی درنهایت قدرت سیاسی آن را کنار گذاشت.
5. از 1312 تا 1320ش و پایان دیکتاتوری رضا شاه: در این دوره گفتمان ناسیونالیسم متجدد بر همۀ گفتمان‌ها تسلط داشت.
این گفتمان را در سه نشست بررسی خواهیم کرد. نخستین نشست به بررسی دو دورۀ نخست اختصاص داشت، با تمرکز بر این پرسش که «چگونه زن ایرانی با گذر از پرده‌نشینی حقوق خود را مطالبه کرد؟».
مدیر نشست: دکتر مرضیه لطفی
سخنران: ناهید عبدلی
زمان برگزاری: شنبه، 11 شهریور 1402، ساعت 18 (به‌وقت تهران).
محل برگزاری: به‌صورت آنلاین و در زوم (zoom)، با مراجعه به لینک زیر:
https://uni-freiburg.zoom.us/j/69115511211?pwd=VndHaDQ3RjVmRG5JZDBNNC9tbHBPdz09
Meeting-ID: 691 1551 1211
Kenncode: 9cuuZx675
چرا ابروهات رو تتو نمی‌کنی ؟ چرا رژیم نمی‌گیری؟ چرا دماغت رو عمل نمی‌کنی؟ چرا موهاتو رنگ نمی‌کنی؟ چرا موهاتو بلند نمی‌کنی؟
هر بار که به هر کدام از اینها نه میگویید جهان به طرف برابری و زن دوستی بیشتر می‌رود.
زنان نباید خود را به خاطر دنیای زنستیزی که آنها را همان گونه که هستند نمی‌پذیرد تغییر دهند، دنیا باید تغییر کند و زنان را همانطور که هستند بپذیرد.
شما چه تغییری در جهان پیرامون خود ایجاد کردید؟
@farida.d.author
#فمینیسم_روزمره #زن_زندگی_آزادی #فمینیسم #فمینیست
اصل بقای آزارگر جنسی: آزارگران جنسی در دانشگاه‌های ایران اخراج نمی‌شوند٬ بلکه از یک مرکز دانشگاهی به مرکز دانشگاهی دیگر منتقل می‌شوند!
روایت آزار جنسی یاسر تعدادی، استاد اخراجی دانشگاه علامه، دانشگاه تهران و کلینیک آتیه، عضو کنونی هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
@tums_international
@tums_ir
@tums.official
@tums_news
@tehran_university_
#فمینیسم_روزمره #یاسر_تعدادی #من_هم #استاد_آزارگر
🔻گزارش‌هایی از«ضرب و شتم و آزار جنسی» تبسم جمال‌پور یکی از زنانی که تصاویر او با پوشش اختیاری در مقابل یک هیئت مذهبی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بود، پس از بازداشت منتشر شده است.
حدود یازده روز پیش تصاویری از سه جوان بدون حجاب اجباری در برابر یک هیئت مذهبی و محل جمع شدن دسته‌های عزاداری در تهران منتشر شد و پس از آن رسانه‌های حکومتی در ایران مدعی بازداشت چهار نفر؛ دو مرد و دو زن در این رابطه شدند. اتهام آنها «کشف حجاب و برهنه‌نمایی» اعلام شد.
در گزارش‌های منتشر شده آمده که خانم جمال‌پور یکی از این جوانان پس از بازداشت به تاریخ ۲۶تیر «به یک خانه امن منتقل شده، مورد ضرب‌وشتم و آزار جنسی قرار گرفته است... به او گفته شده که مانند تصویری که منتشر کرده‌ای لخت شو. با خشونت و ضرب‌وجرح، لباس او را از تنش درآورده و بدنش را لمس کرده‌اند.»
منابع گفتند که خانم جمال‌پور به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده و برای روزهای متوالی مورد بازجویی قرار گرفته و سوم مرداد به بند زنان اوین منتقل شده است.
گفته شده که به او اتهامات «توهین به مقدسات و اشاعه فساد و فحشا» وارد شده است.
بیشتر بخوانید:
https://bbc.in/3YcZotC
@BBCPersian
🔻شبکه شرق در گفتگو با پرتو برهانپور، وکیل انتخابی نیلوفر حامدی، جزئیات بیشتری را از تازه‌ترین جلسه رسیدگی به پرونده خانم حامدی منتشر کرده است.
آقای برهانپور گفته که ادامه بازداشت موکلش توجیه قانونی ندارد و در این جلسه رئیس دادگاه با حضور نمایندگان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران مخالفت کرد.
او ابراز امیدواری کرده که با توجه به اخذ آخرین دفاع و مطابق قانون، در هفته آینده، حکم اولیه صادر شود.
پیشتر محمدحسین آجرلو همسر خانم حامدی گفت که «نیلوفر در این جلسه گفت به عملکردش به عنوان یک روزنامه‌نگار افتخار می‌کند.»
خانم حامدی خبرنگار روزنامه شرق است که به دلیل پوشش خبرهای مرتبط با کشته شدن مهسا امینی در زمان بازداشت گشت ارشاد تهران، دستگیر شد.
📸SHARGH
@BBCPersian
🔻تیم ملی موی‌تای مردان و زنان ایران پس از درگیری دو تن از ورزشکاران با عوامل اجرایی در مراسم وزن‌کشی مسابقات جهانی تایلند، از رقابت‌ها اخراج شدند.
🔹توضیحات داوود میمندی، کارشناس ورزشی، در گفت‌وگو با ایران اینترنشنال
@iranintltvsport
🔻ارغوان جلالی فراهانی، داور ایرانی، در مسابقات جهانی ووشو در آمریکا بدون حجاب اجباری حاضر شد. این اقدام او باعث شد فارس، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی با عنوان «اقدام هنجار شکنانه با نام ایران در مسابقات جهانی ووشو آمریکا!» به فدراسیون ووشو حمله کند.
فدراسیون ووشو در جوابیه فارس نوشته:
🔹«ارغوان جلالی، داوری که با نام ایران در پیکارهای ووشو قهرمانی جهان ۲۰۲۳ تگزاس معرفی شده است، بیش از ۲ سال است که به کشور آمریکا مهاجرت کرده و در آنجا ساکن می‌باشند و فدراسیون ووشو جمهوری اسلامی ایران نقشی در معرفی ایشان به عنوان داور برای پیکارهای قهرمانی جهان نداشته است.»
🔹«حضور ایشان در این پیکارها در حالی بوده که بیش از ۲ سال است که نامبرده در آمریکا فعال بوده و با فدراسیون آن کشور در رویدادهای مختلف همکاری داشته‌اند و در این مسابقات هم با هماهنگی فدراسیون ووشو آمریکا و کمیته برگزاری، بدون کسب تاییدیه لازم از سوی فدراسیون ووشو ایران در این رویداد حضور یافته است.»
@iranintltvsport
فایل صوتی نشست نخست "بررسی تکوین گفتمان حقوقی زنان از پیش از مشروطه تا پایان پهلوی اول"
Читать полностью…
«زنان و اندیشه» با هدف معرفی زنان اندیشمند و ایجاد بستری برای ارتباط فکری منسجم میان آنان شکل گرفته است. سبب شکل‌گیری این گروه تأمل بر این پرسش بود: «چه عواملی در غیبت صدای زنان در عرصۀ اندیشه و نظریه‌پردازی دخیل‌اند؟ چه در محافل دانشگاهی، و چه در رسانه‌های جمعی و افکار عمومی».
ما فکر می‌کنیم بخشی از این غیبت بی‌تردید ناشی از بدیهی‌انگاشتن حضورِ غالب مردان نزد برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان سمینارها و نشست‌هاست. برگزارکنندگان عموماً توجهی به غیبت صدای فعالان دانشگاهی و پژوهش‌گران زن ندارند؛ حتی بسیار دیده شده که در نشست‌هایی که حول مطالبات زنان برگزار می‌شود خبری از حضور زنان نیست و یا حضوری بسیار کم‌رنگ و نمایشی برایشان در نظر گرفته شده است. اکنون، قدرت‌مندی کنش اجتماعی زنان مشهود و انکارناپذیر است، اما نقش آنان در عرصۀ نظریه‌پردازی و تحلیل رویدادهای مهم اجتماعی، و معنابخشی به آنها، هم‌چنان کم‌رنگ است.
به‌زعم ما، در گام نخست لازم است تا بدیهی و یا مطلوب‌بودن فضایِ اندیشۀ تماماً مردانه فروپاشیده شود تا فضای نظریه‌پردازی و تحلیلِ مسائل مهم اجتماعیِ جامعۀ ایران مطلوب‌تر و واقعی‌تر شود. «زنان و اندیشه» با تمرکز بر غیبت صدای زنان ایران در عرصۀ اندیشه‌ورزی شکل گرفته و درصدد است تا، با بهره‌مندی از ظرفیت‌های موجود، حضور زنان در این عرصه را تسهیل و پررنگ کند. ما بر آنیم که اگرچه کنش‌گری زنان در عرصۀ عمل بسیار حیاتی است، اما کافی نیست. زنان باید در شکل‌دادن به چهارچوب‌های نظری و فکری در زمینه‌های گوناگون نیز مشارکت فعال داشته باشند و صدایشان به‌نحو رسا شنیده شود؛ و این، به‌زعم ما، با ایجاد بستری برای ارتباط و همکاری میان زنان اندیشمند دست‌یافتنی‌تر است.
درصورتی‌که خودتان را با دغدغۀ ما هم‌راه می‌دانید، اخبار ما را از طریق کانال «زنان و اندیشه» دنبال کنید.
/channel/zanaanandishe1402
در طول تاریخ مردان به هر روشی که توانستند زنان را سرکوب و محدود کردند و اکنون از ما می‌خواهند که آنها را قهرمانانی "نان‌آور" و "فداکار" ببینیم!
@exploresextalk
#فمینیسم_روزمره #مردان_پررو #نان_آور #زن_ستیزی #فمینیسم #سکسیسم #مرد_ایرانی #تبعیض_جنسیتی
در شب دوم جشنواره موسیقی «واک استیج» در لندن، پنج خواننده زن مستقل ایرانی، افغان و سوری روی صحنه رفتند و قطعاتی را اجرا کردند.
دومین دوره این جشنواره طی سه روز در ماه ژوئیه برگزار شد.
هنرمندانی از انگلستان، اتریش، فرانسه و نوازندگان ایرانی با این خوانندگان همراهی کردند.
این جشنواره با هدف معرفی موسیقی معاصر ایران و کشورهای همسایه به موسیقی‌دوستان غیرایرانی و نمایش تنوع موسیقایی منطقه خاورمیانه برگزار می‌شود.
برگزارکنندگان این جشنواره می‌گویند از آنجا که بیشتر این خوانندگان نمی‌توانند در کشور خودشان فعالیت هنری خود را ادامه دهند و مجبور به ترک کشورشان شده‌اند، مصمم هستند تا با برگزاری مستمر این جشنواره و نزدیک کردن هنرمندان کشورهای مختلف به یکدیگر، این هنرمندان را به مخاطبان غیرفارسی زبان معرفی کنند و زمینه فعالیت آنها در سطح بین‌المللی را فراهم کنند.
سیامک محیط‌زاده از بخش شبکه‌های اجتماعی بی‌بی‌سی فارسی، این گزارش را از روز دوم جشنواره تهیه کرده است.
@BBCPersian
🔹سازمان عفو بین‌الملل تشدید فشار مامورات انتظامی برای اعمال حجاب اجباری و آنچه بازگشت گشت ارشاد خوانده را محکوم کرده است.
🔹این سازمان در بیانیه ای خواستار آن شده است که دولت ها، تمهیدات ممکن و قانونی را برای پاسخگو کردن مقام های جمهوری اسلامی ایران به دلیل «نقض گسترده و سازمان یافته حقوق زنان» در پیش بگیرند.
📷 Getty
https://bbc.in/3Dy68c5
@BBCPersian
“کفر نگو!”
“به مقدسات توهین نکن!”
“به عقاید دیگران احترام بذار!”
کمتر کسی پیدا می‌شود که در زندگی‌اش دین را نقد کرده باشد و این جملات را نشنیده باشد. معمولا گویندگان این جملات از مفاهیمی همچون رواداری (tolerance) استفاده می‌کنند تا با تکیه زدن بر حق آزادی مذهب و باور از اقلیت تحت ستم (در ایران: نامسلمانان) درخواست کنند که به عقیده اکثریت حاکم (در ایران: مسلمانان) احترام بگذارند و به هیچ وجه آن را به چالش نکشند. در این بین گاهی هم مفاهیمی کلی‌تر همچون حقوق بشر را به میان بحث می‌کشند و “کفرگویی” را نوعی نادیده گرفتن حقوق بشر جا می‌زنند. اما آیا واقعا کفرگویی و توهین به مقدسات با حقوق بشر منافات دارد؟
برای پاسخ دادن به این سوال در ابتدا باید متوجه یک نکته باشیم: حقوق بشر از انسان‌ها محافظت می‌کند و نه از مفاهیمی انتزاعی چون عقیده و دین. بنابراین وقتی از حق آزادی مذهب و باور صحبت می‌شود منظور حق انسانی افراد برای انتخاب، تغییر و اظهار باور خود است وگرنه خود دین و باور که به حق و حقوق احتیاج ندارند!
همچنین برعکس تفکر دینداران، این حق شامل همه انسان‌ها می‌شود نه فقط آنها؛ پس مخالفان دین نیز نه تنها از حق آزادی باور برخوردارند بلکه مانند بقیه انسان‌ها حق دارند که از آزادی بیان خود برای ابراز عقاید خود استفاده کنند. بنابراین اگر عقیده و باور آنها این است که “مسیحیت احمقانه است” یا “اسلام زن‌ستیز است” یا “خدا وجود ندارد” کاملا حق دارند آن را بازگو کنند حتی اگر باعث جریحه‌دار شدن احساسات دینداران شود. پس حق کفرگویی نه تنها با حقوق بشر منافات ندارد بلکه محل تقاطع آزادی بیان و آزادی مذهب و باور است.
مشکل اصلی ما نه توهین به مقدسات (کفرگویی) بلکه سانسور و حذف مخالفان دین تحت عنوان “احترام به عقاید” و با زدن برچسب‌هایی همچون “اسلام‌هراسی” است. آن هم در کشوری چون ایران که مسلمانان اکثریتِ در قدرت هستند، قدرتی قانونی و اجتماعی که خواسته و ناخواسته سالها از آن برای سرکوب نامسلمانان استفاده کرده‌اند. در کشوری که کفرگویی جرم است و به چالش کشیدن و شوخی کردن با دین سبب کشته شدن افراد زیادی شده است، مخالفت علنی با دین حاکم (چه در کلام و چه در عمل) یک کنش اعتراضی کاملا به جا و مناسب علیه سالها پروپاگاندای مذهبی حکومت است. در این شرایط، استفاده از مفاهیمی چون رواداری و احترام به عقاید برای ساکت کردن صدای اعتراض اقلیت تحت ستم (نامسلمانان) و اسلام‌هراس خواندن مردمی که در یک دیکتاتوری مذهبی، انواع تروماهای دینی را تجربه کردند، چیزی جز بی‌شرفی نیست.
#کفر_بگو
#فمینیست_نگارنده