#پرواز_همای
#مادر❤️
به پای پاکی تو
هیچ چشمه ای نمی رسد
❤️❤️
@homay_mastann
🎵دوستت دارم
💠اساتید :
محمدرضا شجریان
فرهنگ شریف
مجید نجاحی
حسین همدانیان
محمود رحمانی پور
💠شعر :عماد خراسانی
💠مایه:بیات ترک
💠💠💠
🎶 کانال آواز استاد شجریان
🎶 @ostad_shajariyan
بوته افروزي
در ايران رسم است كه پيش از پريدن آفتاب، هر خانواده بوته هاي خار و گزني را كه از پيش فراهم كرده اند روي بام يا زمين حياط خانه و يا در گذرگاه در سه يا پنج يا هفت «گله» كپه مي كنند. با غروب آفتاب و نيم تاريك شدن آسمان، زن و مرد و پير و جوان گرد هم جمع مي شوند و بوته ها را آتش مي زنند. در اين هنگام از بزرگ تا كوچك هر كدام سه بار از روي بوته هاي افروخته مي پرند، تا مگر ضعف و زردي ناشي از بيماري و غم و محنت را از خود بزدايند و سلامت و سرخي و شادي به هستي خود بخشند. مردم در حال پريدن از روي آتش ترانه هايي مي خوانند.
زردي من از تو ، سرخي تو از من
غم برو شادي بيا ، محنت برو روزي بيا
اي شب چهارشنبه ، اي كليه جاردنده ، بده مراد بنده
خاکستر چهارشنبه سوري، نحس است، زيرا مردم هنگام پريدن از روي آن، زردي و ييماري خود را، از راه جادوي سرايتي، به آتش مي دهند و در عوض سرخي و شادابي آتش را به خود منتقل مي کنند. سرود "زردي من از تو / سرخي تو از من"
هر خانه زني خاكستر را در خاك انداز جمع مي كند، و آن را از خانه بيرون مي برد و در سر چهار راه، يا در آب روان مي ريزد. در بازگشت به خانه، در خانه را مي كوبد و به ساكنان خانه مي گويد كه از عروسي مي آيد و تندرستي و شادي براي خانواده آورده است.
هیچڪس بی درد و غصّہ
و گرفتـاری نیست،
اما قشنگیـش به اینه ڪه
تو اوج غم لبخند بزنی
و ببیــنی خدا خیـلے بزرگــہ
دلتون بی غصه...
@Journal_men
جمعه‌ی سیاه یا بلک فرایدی در آمریکا
فک کن اینا شصتشون خبردار شه تو ایران نذری میدن! 😂
@jok_haye_khakbarsari
📚📚📚
اگر بتوانم یک‌بار دیگر زندگی کنم
می‌کوشم بیشتر اشتباه کنم
نمی‌کوشم بی‌نقص باشم.
راحت‌تر خواهم بود
سرشارتر خواهم بود از آن‌چه حالا هستم
در واقع، چیزهای کوچک را جدی‌تر می‌گیرم
کمتر بهداشتی خواهم زیست
بیشتر ریسک می‌کنم
بیشتر به سفر می‌روم
غروب‌های بیشتری را تماشا می‌کنم
از کوه‌های بیشتری صعود خواهم کرد
در رودخانه‌های بیشتری شنا خواهم کرد
جاهایی را خواهم دید که هرگز در آن‌ها نبوده‌ام
بیشتر بستنی خواهم خورد، کمتر لوبیا
مشکلات واقعی بیشتری خواهم داشت و دشواری‌های تخیلی کمتری
من از کسانی بودم
که در هر دقیقه‌ی عمرشان
زندگی محتاط و حاصلخیزی داشتند
بی‌شک لحظات خوشی بود اما
اگر می‌توانستم برگردم
می‌کوشیدم فقط لحظات خوش داشته باشم
اگر نمی‌دانی که زندگی را چه می‌سازد
این دم را از دست مده!
از کسانی بودم که هرگز به جایی نمی‌روند
بدون دماسنج
بدون بطری آب گرم
بدون چتر و چتر نجات
اگر بتوانم دوباره زندگی کنم،
سبک سفر خواهم کرد
اگر بتوانم دوباره زندگی کنم،
می‌کوشم پابرهنه کار کنم
از آغاز بهار تا پایان پاییز
بیشتر دوچرخه‌سواری می‌کنم
طلوع‌های بیشتری را خواهم دید و با بچه‌های بیشتری بازی خواهم کرد
اگر آنقدر عمر داشته باشم.
اما حالا هشتادو پنج ساله‌ام
و می‌دانم رو به موتم...
بازی های کودکی حکمت داشت:
👈لی لی : تمرین تعادل در زندگی
👈زوووو：تمرین روزهای نفس گیر زندگی
👈آلاکلنگ：دیدن بالا و پایین دنیا
👈سرسره：تمرین سخت بالا رفتن و راحت پایین آمدن
👈هفت سنگ：تمرین نشانه گرفتن به هدف
👈وسطی：تمرین همیشه در وسط میدان بودن
👈گل یا پوچ：دقت در انتخاب
👈خاله بازی: آیین مهمانداری
👈یه قول دو قل : مشکلات اگر مانند سنگ سخت باشد یکی یکی از پس آن برمی آیی
یادش بخیر...
اون روزا یاد گرفتن زندگی چه ساده بود...
قابل توجه همه اونایی که میگن "
چرا حاجی فیروز ما گدایی میکنه و بابا نویل غربی ها کادو میده ....;
.....
عمو نوروز از زمانهای بسیار قدیم وجود داشته و برای مردم پیام بهار و هدیه و عیدی میداده,
خیلی قبلتر از بوجود آمدن بابانوئل غربی ها..
.....
واما حاجی فیروز.....
همونطور که از حاجی بودنش پیداست بعد از ورود اعراب و اسلام به ایران پدیدار گشت..
و گفته شده که "
برای تمسخر اعراب این شخصیت به عید ایرانی ها اضافه گشته,
و با مرور زمان تبدیل به سنت شده،
به همین دلیل اسمش «حاجی فیروز» و صورتش «سیاه» مانند اعراب و لباسش قرمز مانند «سپاهیان صدر اسلام» میباشد,
و گدایی میکنند چون ایرانی ها این حاجی را برای تمسخر اعراب به سنت اضافه کردند...
.....
پس ما یک عمو نوروز باستانی داریم با نوید بهار و عیدی...
و یک حاجی فیروز ....
بیاید این مطلب رو اینقدر به اشتراک بزاریم که دیگه همه ی ایرانی ها حکمت حاجی فیروز رو بدونن..
و به غربی ها غبطه نخورن.....
پیشاپیش سال نو مبارک
