بزودی...
مستند «مری کَسِت؛ نقاشی از زنِ مدرن»
در وبسایت حرفه: هنرمند
#آگهى
سلام
- من علیرضا ساعی هستم. قصد دارم نوروز هر شب شاهنامه بخوانم.
- این جلسات از روز اول عید تا شب ۱۲ام هر شب ساعت ۹ به مدت یکساعت در اسکایپ یا گوگلمیت برگزار خواهد شد.
- من از ابتدای شاهنامه میخوانم. به شکلی نمایشنامهوار، یعنی با درآوردن لحن موقعیتها و شخصیتها. حین خواندن تمام کلمات و تعابیر دشوار را معنی میکنم.
- از ابتدای شاهنامه شروع میکنم. چون آن جاهایی که هنوز داستان پا نگرفته فرصتی خواهد بود برای آشنا شدن با زبان شاهنامه. احتمالا در پایان عید به داستان فریدون یا حتی داستان پسرانش برسیم.
- جلسات ضبط خواهد شد برای کسانی که نمیرسند آنلاین شرکت کنند.
- اگر مایل به شرکت در این جلسات هستید، مبلغ ۶۰۰ هزارتومان به این شماره کارت واریز کنید و شماره تماس یا آیدی تلگرامتان را برایم ( @Alirezayesaei ) بگذارید تا در گروهی که برای این جلسات در تلگرام درست شده عضوتان کنم.6219861939168695
- از توجهتون ممنونم
* از بهراد بهروز وزیری عزیز بابت پوستر ممنونم.
#آگهی
«مفاهیم بنیادین در هنر نمایش»
مدرس: محمد رضاییراد
- بیایید تئاتر را یک امر متصنع و ساختگی ببینیم.
- تئاتر متصنع در پی تقلید از جهان نیست؛ به عکس در پی ساختن جهانی موازی، نسخهای دیگر از جهان است.
- تئاتر متصنع همهی اجزای نمایش را همچون یک کل همبسته عرضه میدارد.
- با چنین رویکردی نمایشنامهنویسی، کارگردانی، بازیگری و حتی طراحیهای بصری و صوتی حیطههایی جدا از هم نیستند.
- امر متصنع تمام اجزای تئاتر را در ساختمانی همگن و هماهنگ ارائه میکند و بدانها ساحتی تالیفی میبخشد.
- درام از طریق "بازینویسی" (Play)، کارگردانی از طریق "تماشایی کردن" (Theatricality) و بازیگری از طریق "ارائهی ایمائی" (Gesture) این جهان متصنع را نمایش میدهند.
- تئاتر، به مثابه امر متصنع، تنها از طریق رابطهی دیالکتیکی اجراگر و تماشاگر برساخته میشود.
- مفاهیم بنیادین نمایش در این ساختمان ساختگی محتاج بازنگری و تاملی دوباره است.
- شاید این تامل به تعریفی کاربردیتر از نمایش بینجامد.
۱۲ جلسهی ۳ ساعته / سهشنبهها ساعت ۱۷
مهلت ثبتنام تا پایان اسفند ۱۴۰۲
شروع دوره از نیمه فروردین ۱۴۰۳
ثبتنام در تلگرام: 09350721902
در یوتیوب حرفه: هنرمند ببینید
«پرتره چیست؟»
در این ویدیو شرحی اجمالی از تاریخ تحول ژانر پرترهسازی در نقاشی را میبینید.
https://www.youtube.com/watch?v=aAlFcdEhl0A
آخرین روز پیشفروش شمارهی ۸۲
ویژهنامهی «دههی ۷۰: تولد و مرگ یک رویای جمعی»
ویژهنامهی ۸۲، دربارهی تحولات فرهنگی و هنری در دههی ۷۰ ایران است. در دههی ۷۰ بود که فعالیتهای فرهنگی و هنری که از زمان وقوع انقلاب و در دهه ۶۰ و در طول جنگ به طور محسوسی مهجور و یا زیرزمینی شده بودند به آهستگی زندگی تازهای را آغاز کردند؛ اینبار بسیار متفاوت از گذشته. دههی ۷۰ نوعی شروع دوباره بود؛ زمانی که «ایدئولوژی» عقب نشست و فضایی برای فرهنگ و زندگی گشود.
هرچند این پرونده متمرکز بر هنرهای تجسمی و نقاشی است اما سعی کردیم به روال و سلیقهی معمولمان، به فرهنگ به معنای کلی آن، و حوزههای مختلفی همچون معماری، عکاسی، سینما و نشریات دههی ۷۰ نیز بپردازیم.
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
#دهه_هفتاد_تولد_و_مرگ_یک_رویای_جمعی
#همقدمی_با_حرفه_هنرمند
پنجمین دوسالانهی نقاشی معاصر ایران، موزه هنرهای معاصر تهران، ۱۳۷۹
ویدیو از آرشیو موزه هنرهای معاصر تهران
راههای پیشخرید ویژهنامهی ۸۲؛ «دهه ۷۰: تولد و مرگ یک رویای جمعی»
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
#دهه_۷۰
#دهه_هفتاد_تولد_و_مرگ_یک_رویا
http://B2n.ir/q84418
۳ روز مانده تا پایان پیشفروش شمارهی ۸۲
ویژهنامهی «دههی ۷۰: تولد و مرگ یک رویای جمعی»
ویژهنامهی ۸۲، دربارهی تحولات فرهنگی و هنری در دههی ۷۰ ایران است. در دههی ۷۰ بود که فعالیتهای فرهنگی و هنری که از زمان وقوع انقلاب و در دهه ۶۰ و در طول جنگ به طور محسوسی مهجور و یا زیرزمینی شده بودند به آهستگی زندگی تازهای را آغاز کردند؛ اینبار بسیار متفاوت از گذشته. دههی ۷۰ نوعی شروع دوباره بود؛ زمانی که «ایدئولوژی» عقب نشست و فضایی برای فرهنگ و زندگی گشود.
هرچند این پرونده متمرکز بر هنرهای تجسمی و نقاشی است اما سعی کردیم به روال و سلیقهی معمولمان، به فرهنگ به معنای کلی آن، و حوزههای مختلفی همچون معماری، عکاسی، سینما و نشریات دههی ۷۰ نیز بپردازیم.
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
#دهه_هفتاد_تولد_و_مرگ_یک_رویای_جمعی
#همقدمی_با_حرفه_هنرمند
«وقتِ بیوقتی»
سیاستِ فرهنگ در دههی هفتاد
محمد رضاییراد
در شمارهی ۸۲
«وقت دهۀ ۷۰ چه وقتی است؟ اصطلاحشناسیِ برساختۀ حکومتی لابد دوست دارد این دوران را "وقت سازندگی" بخواند. اما دورۀ سازندگی دورانی ناقص و کموبیش شکستخورده است. زیرا نه تنها اهداف برنامههای پنجسالۀ اول و دوم توسعه به نتایج مطلوب و پیشبینیشدهاش نرسید، بل از یک سو با واگذاری سختافزار سازندگی به نیروهای نظامی و امنیتی راه را بر فساد ساختاری حکومت و رانتخواری نومانکلاتورای جدید دولتی باز کرد؛ و از سوی دیگر راهبردهای توسعهاش در نهایت به توسعهای ناپایدار و ناموزون انجامید که حاصلش رانتخواری، خصوصیسازی دولتی، تصدیگری نیروهای نظامی، کاهش صنایع تولیدی، و از همه مهمتر نابودی محیطزیست بود. سردار سازندگی دوست داشت یک دیکتاتور توسعهگرا باشد، اما در نهایت یک دلال بسازوبفروش از آب درآمد.»
عکس از ژان گامی، کارخانهی ایران خودرو، ۱۳۷۱
پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
http://B2n.ir/q84418
«سینمای ایران در دههی هفتاد شمسی»
روبرت صافاریان
در شمارهی ۸۲
«دههی هفتاد شمسی اوج موفقیتهای جشنوارهای ایران است. موج حضور فیلمهای ایرانی در جشنوارههای جهانی که از اواخر دههی شصت شروع شده بود، در دههی هفتاد به اوج خود رسید. طعم گیلاس عباس کیارستمی در سال ۱۳۷۶ برندهی جایزهی نخل طلای جشنواره کن شد و فیلمهای ایرانی دیگر در تمام جشنوارههای مهم دنیا حضور پررنگی داشتند. محسن مخملباف (و خانوادهاش)، جعفر پناهی، مجید مجیدی، بهمن قبادی و دیگران به چهرههای جهانی سینما بدل شدند. حضور فیلمهای ایرانی در جشنوارههای جهانی البته نمودی بود از تحول کلیتری و آن ارتباط هرچه بیشتر با جهان بود که با آمدن نسل جدید و با رشد روزافزون اینترنت و سایر امکانات ارتباطی به تحولی اجتنابناپذیر بدل شده بود.»
بخشی از فیلم طعم گیلاس، عباس کیارستمی، ۱۳۷۶
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
«دههی هفتاد و کشمکش دو نظام ارزشی»
نویسندگان: محسن گودرزی - بهناز خسروی
در ویژهنامهی ۸۲
روشنفکران با ادامه جنگ موافق نبودند ولی به سبب فضای مسلط که مخالفت با جنگ را تضعیف روحیه میدانست، امکانی برای بیان علنی مخالفتها وجود نداشت. ضیا موحد فضای دهه شصت را چنین ترسیم میکند:
«دهه شصت دهه خاموشی بود، این دهه در واقع دهه فشار بود و نگرانی حکومت از هر گونه حرکت سیاسی و حتی هرگونه حرکت فرهنگی که فکر میکرد ممکن است جنبه سیاسی پیدا کند. این بود که بر فضای روشنفکری خیلی نظارت میکردند. شعرا و نویسندگان هم خیلی دست به عصا راه میرفتند. یک موج ضدروشنفکری گسترده هم ایجاد کرده بودند که دائما در رادیو و تلویزیون و صحبتهای نماز جمعه و تریبونهای ارباب قدرت تقویت میشد. مثل این که تمام مصیبتها و بدبختیهای ما و دنیا زیر سر این گروه معدود روشنفکر است. دورهای هم که دوره جنگ بود و در اوایل دوره جنگ هم فضای وحشتناکی حاکم شد، چون دوگانگی هم بود. یعنی عدهای میگفتند جنگ را تمام کنیم. از همان موقع مخالفت روشنفکرها با جنگ شروع شد. به خصوص که کشتگان ما در جنگ فوقالعاده زیاد بود و این چیزی نیست که کسی بتواند منکر آن شود... حالا اگر در این شرایط، روشنفکری صدایش را بلند میکرد و مخالفت با جنگ مینمود به انواع و اقسام تهمتها گرفتار می شد که ستون پنجم است و نوکر استکبار. حال شما در چنین فضایی از روشنفکر چه انتظاری دارید؟ انتظار دارید برای این جنگ شعر بگوید یا داستان بنویسد؟»
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
درسگفتار سیزدهم / آریاسپ دادبه
در ویژهنامهی ۸۲
«برای کار روی تاریخ هنر ایران باید توجه داشت که تمرکز بر گزینش موادی که بتوان آنها را ذیل آنچه در تاریخ غرب «آرت» نامیده شده است، طبقهبندی کرد، راه به جایی نمیبرد؛ به همین ترتیب، تکیه بر مقولاتی مثل تفکیک «هنرهای زیبا» از «هنرهای تزئینی» به قرینهی مفاهیمی که تنها در سیر تحول اندیشهی اروپایی معنادار هستند، در اینجا به کلی با زمینه نامربوط است.
در مقابل، نگاهی راهگشاست که کلیت منظومهی فرهنگی ایران و نمودهای آن را در ادبیات، شعر، معماری، موسیقی، تصویر، خط، نمایش و ... مورد مطالعه و شناخت قرار دهد، و طبقهبندیهایی متناسب با این مواد تاریخی و سیر تحولات آن عرضه کند.»
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
درسگفتار سیزدهم / آریاسپ دادبه
در ویژهنامهی ۸۲
«قدم اول در هر نوع تاریخنویسی، از جمله تاریخ هنر، توجه به مواد مورد مطالعه از جهت «تفاوت» آن با فرهنگهای دیگر است، و طرح این پرسش که فصل ممیزهی موضوع مورد مطالعهی ما در کجاست؟
کوشش در جهت انطباق الگوهای قوامیافته در یک بستر فرهنگی دیگر بر روی مواد تاریخی فرهنگی متفاوت و یا تلاش در جهت نادیده گرفتن تفاوتها و ارائهی یک الگوی کلی برای نوع بشر و توضیح پدیدارها در ذیل یک نظم تاریخی واحد، همچنان پایی در آگاهی پیشامدرن دارد.»
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
«دهۀ پاک سازی و نو سازی» / ثمیلا امیرابراهیمی
ویژهنامهی ۸۲
«با تغییر جو اجتماعی و تحولات اقتصادی و خستگی روانی جامعه، توجه بسیاری ازمردم و هنرمندان به اشکال و انواع هنر جلب شده بود. تشنگی و نیاز جامعه ـ بویژه زنان و جوانان ـ برای خوددرمانی و بهره بردن از اثر شفا بخش هنر و شاید کسب درآمد مختصری از این فعالیت، با وفور کلاسهای هنری و تاسیس نمایشگاههای وسیعی مانند دوسالانههای موزه هنرهای معاصر و نمایشگاههای زنانه «آینه خیال» و امکان شرکت در جشنوارههای هنری فرهنگسراها، البته به رواج و دموکراتیک کردن هنر نقاشی (و عکاسی) یاری کرد. چون بههرحال هم تولید و هم مصرف در این عرصه از سوی مردم علاقمند و ذینفع صورت میگرفت و همه انواع هنری مخاطب و خریدار خود را پیدا میکرد. اما در نتیجه این روند، طیف وسیعی از کارهای مردم پسند و بازاری در کنار کارهای بسیار جدی و اثر گذار با انواع گرایشهای نقاشی انتزاعی، تزیینی و طبیعتگرا و سورئال و با مضامین و موضوعات تخیلی، اسطورهای، قومی، اسلامی و باستانی، به میدان آمد.»
پیشخرید با تخفیف ویژه از طریق وبسایت حرفه: هنرمند.
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
بخشی از مقدمهی «ویژهنامهی دههی ۷۰»
«دهه ۷۰ دوران گذار بود؛ دههای که در ابتدای آن عرفان و هویت و در اواسط آن معمای سنت و مدرنیته و در پایانش پستمدرنیسم و نظریههای چپ انتقادی مسئلهی ذهنی هنرمندان و روشنفکران بود. دوران گذر از ایدئولوژی و آرمانگرایی به عرفان و از روشنفکری دینی به روشنفکری سکولار. گذار از امت و توده و جمعگرایی آرمانی به فردیتی جدید. دوران گذار از «خانه دوست کجاست؟» و «هامون» به «کاغذ بیخط» و «من ترانه پانزده سال دارم» و دوران ورود به یک انقلاب بزرگ جنسی. دوران ورود به عصر دیجیتال و اینترت. دوران گذر از کیوسک تلفن به موبایل. دوران گذار از دههی ۶۰ به قرن بعد. دههی ۷۰ آغاز دوقطبی شدن جامعه بود. دوران ظهور و افول رویایی که در آن میشد تصور کرد ما و آنها مسالمتآمیز میتوانیم همگرا شویم و کشوری به سامان بسازیم.»
راههای پیشخرید ویژهنامه ۸۲:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
«عکاسی در دههی ۷۰؛ پیوندها و گسستها»
گفتوگوی عباس کوثری، مهران مهاجر، پیمان هوشمندزاده و ایمان افسریان
در مجلهی حرفه: هنرمند ویژهنامهای دربارهی تحولات فرهنگی و هنری در دههی ۷۰ با عنوان «تولد و مرگ یک رویای جمعی» تهیه شده است و این گفتوگو پیرامون تحولات عکاسی دههی ۷۰ است. در این گفتوگو، مهران مهاجر (عکاس، نویسنده، مترجم و مدرس)، پیمان هوشمندزاده (عکاس و نویسنده)، عباس کوثری (عکاس و دبیر عکس روزنامهی شرق)، و ایمان افسریان (نقاش و نویسنده) پیرامون عکاسی هنری و عکاسی خبری میگویند و تجربهها و دغدغههای عکاسی آن سالها را مرور میکنند، از هویت گرفتن عکاسی خبری و از جان گرفتن عکاسی هنری در دههی ۷۰. همچنین دربارهی نقش بهمن جلالی، یحیی دهقانپور و کاوه گلستان به عنوان معلم که حضور همزمان این افراد در دانشگاه آزاد برای پرورش نسلی از عکاسان خبری و عکاسان هنری بسیار موثر بوده است، صحبت میشود. این گفتوگو در پاییز ۱۴۰۲ در خانهی «بایگان عکس و کلمه» و با حمایت گالری سرای انجام شده است.
برای پیشخرید ویژهنامهی ۸۲ به وبسایت حرفه: هنرمند مراجعه کنید.
مشاهدهی کامل گفتوگو:
B2n.ir/n81769
مجموعهی #آواز_زنان را در نوروز سال پیش تهیه کردیم و نوروز امسال هم آن را ادامه میدهیم. شما میتوانید تمام آوازهای این مجموعه را در یوتیوب حرفه: هنرمند بشنوید. و دهها ویدیوی دیگر را در پلیلیستهای «هنرمند»، «درسگفتارها»، «گفتوگوها»، «دههی ۷۰»، «هنرمند عاصی» و «تریلر مستندها»، تماشا کنید. با سابسکرایب کردن صفحهی یوتیوب، و نوشتن نقد و نظر در مورد ویدیوها به ما در ادامهی این مسیر کمک کنید. 🌱
herfeh.honarmand" rel="nofollow">https://www.youtube.com/@herfeh.honarmand
#آواز_زنان
#حرفه_هنرمند
#یوتیوب_حرفه_هنرمند
#آگهی
«اسطوره»
مدرس: محمد رضاییراد
- شناخت مفاهیم بنیادین: اسطوره، آیین، جادو، حماسه، افسانه، نماد و رمز، آفرینش و رستاخیز و ...
- آشنایی با مهمترین نظریه های اسطوره شناسی درباره تعریف ساختار و کارکرد اسطوره و آیین
- فهم چگونگی شکلگیری مفهوم اسطوره در مسیر تکامل انسان
- فهم چگونگی تبدیل جوامع مادر تبار به پدر سالاری و تقسیم جوامع اولیه به جوامع کشاورز و کوچگر که هر کدام اساطیری متفاوت خلق میکنند.
- شناخت ساختار اساطیر هندواروپایی (هندی، ایرانی و یونانی)
- بررسی ویژگیهای اساطیری در متون دینی زردشتی و حماسههای ملی ایرانی، در روایات و درام هندی و نیز در تراژدی یونانی.
- شناخت چگونگی تغییر جهان اسطوره به جهان دین (اساطیر مزدایی به دین زردشتی و یا اساطیر آسیای غربی به ادیان سامی).
- شناخت کارکرد سیاسی اسطوره و نیز تداوم تاریخی آن تا دوران مدرن
۸ جلسهی ۲ ساعته / یکشنبهها ساعت ۱۷
به صورت آنلاین از طریق GoogleMeet
مهلت ثبتنام تا پایان اسفند ۱۴۰۲
شروع دوره از نیمه فروردین ۱۴۰۳
ثبتنام در تلگرام: 09350721902
در یوتیوب حرفه: هنرمند ببینید
«چشم پرتره»
در دورههای مختلفِ تاریخ پرترهنگاری مرسوم است که چهرهی را آینهی شخصیت یا روح بدانند. سر و چهره، جایگاه مغز و حواس پنجگانه است و از اینرو مرکز اصلی شناخت ما از جهان محسوب میشود. مجاری شنیداری و گفتاری ما در چهرهی ماست و در این میان چشمها از دیرباز دروازهی روح نامیده میشوند. اما چشمها در نقاشی مگر چیزی جز لکههای رنگاند؟ چگونه این لکههای رنگ روح میگیرند و با ما به گفتوگو مینشینند؟
https://www.youtube.com/watch?v=03eBGqRIR90
#آگهى
نور، تصویر و معماری
"رسیدن به سینما"
با
"محمدرضا اصلانی"
(کارگاهی جامع برای سینما)
مرحله اول: هشتاد ساعت کارگاه در رابطه با هنر و سینما
(۲۰ جلسه ۴ ساعته)
این دوره که به چند درون دوره تقسیم میشود- یک دورهی تدریسی نخواهد بود، که یک دوره جمعی، تحقیقاتی و نظری خواهد بود. مباحثی طرح میشود که توسط شرکتکنندگان، به کاوش و نظریهمندی در میآید. تشکیل کار گروهی تحقیقاتی در باب هر مبحث، که نظریهای تدوین شده و مکتوب به دست بیاورد، از اهداف این دوره است. پیشبینی زمانی این دوره، علیالعجاله، یک ساله خواهد بود، که در سه مرحله (هر مرحله ۲۰ جلسه ۴ ساعته) به صورت هفتگی و در هر هفته یک جلسه برگزار میشود.
برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت طرح درسهای این دوره (از ساعت ۱۱ صبح تا ۹ شب) با شماره 02188555866 تماس بگیرید؛ یا به شماره 09335037730 (در تلگرام یا واتساپ) پیام دهید.
نشانی: خ اسدآبادی (یوسفآباد). خ سیزدهم. شماره ۵۲. طبقه همکف. "خونهکار دِگره"
طراح گرافیک: مهدی دوایی
@khonehkaredegareh
اولین نمایشگاه هنر مفهومی ، موزه هنرهای معاصر تهران، مرداد ۱۳۸۰
ویدیو از آرشیو موزه هنرهای معاصر تهران
راههای پیشخرید ویژهنامهی ۸۲؛ «دهه ۷۰: تولد و مرگ یک رویای جمعی»
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
#دهه_۷۰
#دهه_هفتاد_تولد_و_مرگ_یک_رویا
http://B2n.ir/q84418
نکوداشت از هنرمندان جلیل ضیاپور، مش اسمال، نیما پتگر، حسین همدانی و حسن اسماعیلزاده، موزه هنرهای معاصر تهران، ۱۳۷۲
ویدیو از آرشیو موزه هنرهای معاصر تهران
راههای پیشخرید ویژهنامهی ۸۲؛ «دهه ۷۰: تولد و مرگ یک رویای جمعی»
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
#دهه_۷۰
#دهه_هفتاد_تولد_و_مرگ_یک_رویا
http://B2n.ir/q84418
«وقتِ بیوقتی»
سیاستِ فرهنگ در دههی هفتاد
محمد رضاییراد
در شمارهی ۸۲
«"وقت انقلاب" اما واقعاً به پایان رسیده بود، و دهۀ ۷۰ نمیخواست و نمیبایست این اختتام طبیعی را به رسمیت بشناسد، زیرا شناسایی چنین اختتامی به منزلهی شناسایی وضعیتی بود که خود به خود از فروبستگیهای طبیعی دوران انقلاب و کاریزمای انقلاب دور میشد، و به طبع میبایست وضعیت طبیعیِ تعاطیِ نیروهای سیاسی موجود در جامعه را بپذیرد. دستگاه حکومتی اما فاقد چنین پذیرش و استعدادی بود. از همین روست که میباید فردید را به روی صحنه میآورد تا میتوانست برای دوران پساانقلاب تئوری بسازد. این تئوری در عین حال میبایست بتواند دوران پساانقلاب را پنهان کرده و آن را در جوف "وقت انقلاب" فرو نگاه دارد. فردید برای همین آمده بود و برای این وضعیت باز مفهوم حاضر و آمادهای را از پیش در چنتۀ اصطلاحاتش داشت. انگار او از پیش مفهوم "انقلاب مدام" را در فلسفۀ انقلابش برای همین روزها حاضر و آماده نگاه داشته بود (مفهومی که نمیدانیم آیا از تئوری انقلاب مدام تروتسکی اخذ کرده بود یا نه).»
پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
http://B2n.ir/q84418
«سینمای ایران در دههی هفتاد شمسی»
روبرت صافاریان
در شمارهی ۸۲
«در دههی نود میلادی فیلمهای انعکاسی یا بازتابنده ( reflexive ، self-reflexive )، فیلمهایی که فرایند تولید فیلم را موضوع میکنند، فیلمهایی دربارهی سینما، باب بود. تعداد بالای فیلمهای ایرانی که دربارهی سینما ساخته شدند در دههی هفتاد قابلتوجه است. این روند از کلوزآپ: نمای نزدیک ساختهی عباس کیارستمی در دههی شصت شروع شد و در دههی هفتاد با فیلمهای دیگر کیارستمی ادامه پیدا کرد. فیلمها مخملباف نمونههای شاخص دیگر این نوع سینما هستند: ناصرالدینشاه اکتور سینما، سلام سینما، و نون و گلدون.»
ویدیو: تیتراژ آغازین فیلم سلام سینما، محسن مخلباف، ۱۳۷۳
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
«دههی هفتاد و کشمکش دو نظام ارزشی»/ محسن گودرزی - بهناز خسروی
در ویژهنامهی ۸۲
«به مرور زمان، فاصله گرفتن از ارزشهای ایدئولوژیک رسمی در بین اقشار و گروههای بیشتری از جامعه شکل گرفت. [...] رواج استفاده از ویدئو و یا استقبال فراوان از واکمن برای شنیدن موسیقیهای متفاوت، آرایش مو، نوع لباس و گرایش به مد خبر از سلیقههای متفاوتی میداد که بعدها وزن اجتماعی بیشتری یافتند تا اندازهای که وقت و انرژی زیادی در نهادهای سیاستگذاری فرهنگی برای کنترل و تغییر این نوع رفتارها صرف شد. [...] معلمانِ تربیتی کنترل سختگیرانهای بر روی دانشآموزان داشتند و بازرسی کیف و لباس و ظاهر دانشآموزان امری عادی بود اما این نوع رفتارها که نمودی از حساسیت رسمی به فرهنگی متفاوت بود، پرده از رقابت بین دو نوع تلقی از زندگی بر میداشت. به زبانی دیگر، میتوان گفت حقایق مسلمی که فرهنگ رسمی به آن دعوت میکرد، با چون و چرا مواجه شده بود و بخشی از مردم آن را نمیپذیرفتند و روی خود را به سمت ارزشهایی متفاوت گردانده بودند.»
عکس از کاوه کاظمی، تهران، ۱۳۷۴
برای پیشخرید میتوانید به وبسایت حرفه: هنرمند مراجعه کنید:
http://B2n.ir/q84418
«دههی هفتاد و کشمکش دو نظام ارزشی»/ محسن گودرزی - بهناز خسروی
در ویژهنامهی ۸۲
«برای بسیاری از کسانی که دهه شصت و دهه هفتاد را تجربه کردهاند، دهه شصت دهه جنگ و تثبیت نظام سیاسی بر آمده از انقلاب است که برای بخشی دهه آرمانی و برای برخی دیگر دهه محدودیتهاست. دهه هفتاد که با پایان جنگ همراه است، فضای بازتری دارد و تغییراتی سیاسی اجتماعی در این دهه روی داده که سیمای آن را دگرگون کرده است. دهه هفتاد را پدیدهها و روندهایی شکل دادهاند که بسیاری از آنها در دهههای قبل ریشه دارند. میتوان این دو دهه را در امتداد یکدیگر دید که رقابت بین دو نظام ارزشی و رویکرد سیاسی فضای دو دهه را در برگرفته است ولی تعادل و موازنه بین دو نظام یاد شده در دو دهه با هم متفاوتند. به زبانی دیگر، در دهه هفتاد، رقابت بین گروههای اجتماعی و جریانهای سیاسی که حول این دو نظام ارزشی سامان یافتهاند، بسط یافته و در دهههای دیگر هم به نحوی دیگر ادامه یافته است. مسیر کشور و آینده آن برای هر یک از این دو نظام ارزشی متفاوت است و هنوز وفاقی در این باره وجود ندارد. در این مقاله، تفاوت دو دهه شصت و هفتاد را بر اساس دو نظام نگرشی به زندگی توضیح میدهیم. با وام گرفتن از تیپولوژی سومبارت، دو نوع جهانبینی یا نظام ارزشی/نگرشی را به منزله دو تیپ به کار میبریم که یکی نگرشی است که نام آن را «آرمان زندگی» و دیگری را «زندگی برای آرمان» نام نهادهایم. این دو نوع تلقی در هر دو دهه شصت و هفتاد حضور داشتهاند اما نسبت آن ها در این دو دهه تغییر کرده است؛ در دهه شصت نظام ارزشی مبتنی بر «زندگی برای آرمان» غلبه داشته است اما در دهه هفتاد، نظام ارزشی بدیل مبتنی برای «آرمان زندگی» قدرت و نمود اجتماعی بیشتری پیدا میکند.»
راههای پیشخرید شمارهی ۸۲:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
درسگفتار سیزدهم / آریاسپ دادبه
در ویژهنامهی ۸۲
«نامیدن هنرها و دورهها به نام ادیان – هنر زرتشتی، هنر مانوی، هنر اسلامی، هنر بودایی – قرائتی گمراه کننده از سیر تاریخ هنر ایران به دست میدهد؛ این نامها به قرینهی نسبت دیانت و هنر در جوامع دیگر، از جمله مثلا در جمهوری مقدس مسیحی وضع شدهاند که نسبت دین با هویت فرهنگی در آنها تفاوتهای اساسی با فرهنگ ایرانی دارد.»
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
۷ روز مانده تا پایان پیشفروش شمارهی ۸۲
ویژهنامهی «دههی ۷۰: تولد و مرگ یک رویای جمعی»
ویژهنامهی ۸۲، دربارهی تحولات فرهنگی و هنری در دههی ۷۰ ایران است. در دههی ۷۰ بود که فعالیتهای فرهنگی و هنری که از زمان وقوع انقلاب و در دهه ۶۰ و در طول جنگ به طور محسوسی مهجور و یا زیرزمینی شده بودند به آهستگی زندگی تازهای را آغاز کردند؛ اینبار بسیار متفاوت از گذشته. دههی ۷۰ نوعی شروع دوباره بود؛ زمانی که «ایدئولوژی» عقب نشست و فضایی برای فرهنگ و زندگی گشود.
هرچند این پرونده متمرکز بر هنرهای تجسمی و نقاشی است اما سعی کردیم به روال و سلیقهی معمولمان، به فرهنگ به معنای کلی آن، و حوزههای مختلفی همچون معماری، عکاسی، سینما و نشریات دههی ۷۰ نیز بپردازیم.
راههای پیشخرید:
۱. سایت حرفه: هنرمند
۲. پیام به واتساپ: ۰۹۹۱۴۵۴۰۳۴۳
ارسال رایگان است.
http://B2n.ir/q84418
#دهه_هفتاد_تولد_و_مرگ_یک_رویای_جمعی
#همقدمی_با_حرفه_هنرمند
دههی ۷۰: یک دقیقه و ده سال
نویسنده و گوینده: سحر سخایی
ما در پروندهی دههی ۷۰ قصد داشتیم به موسیقی آن سالها بپردازیم، هرچند بسیار دیر با سحر سخایی این موضوع را مطرح کردیم و با توجه با تجربهی «روایت ۴۰ سال موسیقی بعد از انقلاب»، از او خواستیم دربارهی تحولات موسیقی دههی ۷۰ برایمان بنویسد. او نیز همراه بود و هر چند به نظرش یکی از درخشانترین اتفاقات دههی ۷۰، کنسرت راز نو و همکاری حسین علیزاده، افسانه رثایی، هما نیکنام، علی صمدپور و محسن کرامتی بود که در تالار وحدت اجرا شد. و برای اولین بار بود که پس از انقلاب صدای زن در گوش تالار میپیچید، اما باز ایده و روایت دیگری داشت. روایتی استعاریتر و پُراحساستر. «یک دقیقه و ده سال» روایت سحر سخایی است از دههی ۷۰. او در این روایت سعی میکند تصویرِ سالها و ماهها و هفتهها و روزهای دههی ۷۰ را فشرده کند. آنقدر فشرده و موجز که به تعدادی اتفاق، چند خاطره و یک لحظه میرسد. در این روایت او از روح و از تجربهی شکستها و پیروزیهای دههی ۷۰ سوال میکند و از آنها میپرسد که در آن سالها چه شد؟ با این روایت همراه ما باشید.
شنیدن کامل فایل:
http://B2n.ir/b63856
«عکاسی در دههی ۷۰؛ پیوندها و گسستها»
گفتوگوی عباس کوثری، مهران مهاجر، پیمان هوشمندزاده و ایمان افسریان
در مجلهی حرفه: هنرمند ویژهنامهای دربارهی تحولات فرهنگی و هنری در دههی ۷۰ با عنوان «تولد و مرگ یک رویای جمعی» تهیه شده است و این گفتوگو پیرامون تحولات عکاسی دههی ۷۰ است. در این گفتوگو، مهران مهاجر (عکاس، نویسنده، مترجم و مدرس)، پیمان هوشمندزاده (عکاس و نویسنده)، عباس کوثری (عکاس و دبیر عکس روزنامهی شرق)، و ایمان افسریان (نقاش و نویسنده) پیرامون عکاسی هنری و عکاسی خبری میگویند و تجربهها و دغدغههای عکاسی آن سالها را مرور میکنند، از هویت گرفتن عکاسی خبری و از جان گرفتن عکاسی هنری در دههی ۷۰. همچنین دربارهی نقش بهمن جلالی، یحیی دهقانپور و کاوه گلستان به عنوان معلم که حضور همزمان این افراد در دانشگاه آزاد برای پرورش نسلی از عکاسان خبری و عکاسان هنری بسیار موثر بوده است، صحبت میشود. این گفتوگو در پاییز ۱۴۰۲ در خانهی «بایگان عکس و کلمه» و با حمایت گالری سرای انجام شده است.
برای پیشخرید ویژهنامهی ۸۲ به وبسایت حرفه: هنرمند مراجعه کنید.
مشاهدهی کامل گفتوگو:
B2n.ir/n81769
«عکاسی در دههی ۷۰؛ پیوندها و گسستها»
گفتوگوی عباس کوثری، مهران مهاجر، پیمان هوشمندزاده و ایمان افسریان
در مجلهی حرفه: هنرمند ویژهنامهای دربارهی تحولات فرهنگی و هنری در دههی ۷۰ با عنوان «تولد و مرگ یک رویای جمعی» تهیه شده است و این گفتوگو پیرامون تحولات عکاسی دههی ۷۰ است. در این گفتوگو، مهران مهاجر (عکاس، نویسنده، مترجم و مدرس)، پیمان هوشمندزاده (عکاس و نویسنده)، عباس کوثری (عکاس و دبیر عکس روزنامهی شرق)، و ایمان افسریان (نقاش و نویسنده) پیرامون عکاسی هنری و عکاسی خبری میگویند و تجربهها و دغدغههای عکاسی آن سالها را مرور میکنند، از هویت گرفتن عکاسی خبری و از جان گرفتن عکاسی هنری در دههی ۷۰. همچنین دربارهی نقش بهمن جلالی، یحیی دهقانپور و کاوه گلستان به عنوان معلم که حضور همزمان این افراد در دانشگاه آزاد برای پرورش نسلی از عکاسان خبری و عکاسان هنری بسیار موثر بوده است، صحبت میشود. این گفتوگو در پاییز ۱۴۰۲ در خانهی «بایگان عکس و کلمه» و با حمایت گالری سرای انجام شده است.
برای پیشخرید ویژهنامهی ۸۲ به وبسایت حرفه: هنرمند مراجعه کنید.
مشاهدهی کامل گفتوگو:
B2n.ir/n81769