مستند کوتاهی درباره حراج کریستیز
این مستند متعلق به شبکه بی بی سی است .
.
.
#هنرآگه_فیلم_انیمیشن_جمعه
🎬
فردایی هم هست
There’s Still Tomorrow
محصول سال 2023-2024
🎬
کارگردان :
پائولا کورتلسی (کورتلزی)
Paola Cortellesi
ژانر : درام کمدی تاریخی
محصول : ایتالیا
🎬
خلاصه داستان:
دلیا در تلاش برای فرار از جو پدرسالارانه جاکم بر جامعه ایتالیای پس از جنگ،در مقابل شوهر خشن خود می ایستد و .....
🎬
درباره فیلم:
اولین انتخابات سیاسی پس از جنگ در ایتالیا که زنان در آن حق رأی داشتند به سال ۱۹۴۶ برگزار شد که مهم‌ترین توصیف از حضور پرشور زنان در انتخابات را می‌توان در این جمله خلاصه کرد: «برگه‌های رأی همچون نامه‌های عاشقانه توسط زنان به صندوق انداخته می‌شد». خانم «پائولا کورتلزی» که طی دو دهه‌ی اخیر به‌عنوان بازیگر در سینما و تئاتر ایتالیا شناخته شده است، در اولین گام خود به‌عنوان کارگردان قرار است مخاطب را به همین دوران پس از جنگ ببرد.
کارگردان از همان ابتدا زندگی سخت و برده‌گونه‌ی دلیا را تصویر می‌کند و مخاطب را وا می‌دارد که منتظر عصیان دلیا در میانه‌های پرده‌ی دوم باشد. خانم کورتلزی این سیاهی را با کمدی ملیح ایتالیایی خود ترکیب کرده تا مسیر پیشبرد داستان را هموار کند. او دائم در حال تصویر کردن زنانی است که چه در پیاده‌روها و چه در خانه و در نهایت محل کار، از غنی تا فقیر، تحت سلطه‌ی مردان هستند و گاه به آنها همچون ابژه‌ی جنسی نگریسته می‌شود و گاه همچون بردگانی ارزان‌قیمت. او روایت خود را در میانه‌ی دهه‌ی ۱۹۴۰ تصویر می‌کند و مخاطب امروزی با قیاسی گذرا بین آن رنج‌ها و رخدادهای امروزی جهان به این نتیجه‌ی ساده می‌رسد که گامی محکم در جهت ارتقای کیفی زندگی یک زن به‌اندازه‌ی همه‌ی سر و صدها و جنبش‌های مختلف برنداشته‌اند. روایت او با محوریت کاراکتر دلیا قصد دارد به یک رخداد تاریخی ختم شود و از طریق نمادسازی بار دیگر جامعه‌ی زن را در برابر تلاش پیشینیان خود قرار دهد؛ تلاش‌هایی که با هزینه‌ی فراوان در جهت رسیدن به آزادی فردی و اجتماعی صورت می‌گرفت.
🎬
فیلم زیرنویس فارسی دارد
🎬
این فیلم در کانل تلگرام هنرآگه نمایش داده می شود
.لينك ورود مستقيم به كانال تلگرام هنرآگه در استوري قابل دسترس است
🎬
#هنرآگه_هنرمعاصر#هنرآگه_تلويزيون #هنرآگه_سینما #هنرآگه_موسیقی #هنرآگه_فیلم_انیمیشن_جمعه
#فيلم_خوب_ببينيم #هنرآگه_سینما
حضور سالوادور دالی در شو تلویزیونی
"What's My Line?"
بازسازی این "شو" یک رویکرد غیر معمول برای فیلم "دالی لند" بود. زیرا وقتی صحبت از سالوادور دالی، سوررئالیست عجیب و غریب و نمادین اسپانیایی می شود، یک مقدمه «عادی» برای فیلم به سادگی جواب نمی دهد.
این صحنه از حضور واقعی سالوادور دالی در این مسابقه تلویریونی گرفته شده است و بازیگر اصلی بن کینگزلی (برنده اسکار برای گاندی، 1982) با تقلید از پاسخ های واقعی هنرمند در این برنامه 60 سال پیش و تصاویر آرشیوی آن به خوبی از عهده بازی کردن در نقش دالی برآمده است.
تصاویر واقعی این "شو تلویزیونی" را می توانید با زیرنویس اختصاصی "هنرآگه" ببینید.
فراخوان نمایشگاه نقاشی با گروه هنری باهو یک فرصت عالی برای هنرمندان ایرانی جهت اطلاع از شرایط ثبت نام ۰۹۱۲۳۷۲۹۱۵۲ در نگارخانه نقش جهان در نیاوران ۲۸ اردیبهشت
https://www.instagram.com/dr.marjansepidekhoo.artist/
.
Eli Lotar
1905-1969
این ویدئو درباره الی لوتار عکاس است.
ویدئو پست بعدی درباره الی لوتار مستندساز خواهد بود.
این ویدئو متعلق به شبکه بی بی سی است
عکس های قدیمی قدیمی همچون مقبره های خانوادگی اند. آن ها تصاویر زمان گذشته را در کنار هم قرار می دهند
و همین در کنار هم قرار گرفتن آن ها، موجب می شود که به همه ی آن ها یک عنوان کلی ببخشیم: عکس های قدیمی، رها از این که چنین عنوانی بسیار کلی است؛ چرا که هر عکسی قدیمی و مربوط به زمان گذشته است. عکس های قدیمی یا به تعبیر بهتر عکس ها گذشته به زمان حال ترجمه نمی شود، بلکه به
انحای گوناگون در زمان حال حاضر می شود. برخورد نقاشانه ی بهنام کامرانی با تصاویر آلبوم های خانوادگی، گونه ای احضار گذشته به زمان حال است: ابعاد کوچک عکس ها جای خود را با ابعادی بزرگ و در معیار ابعاد تابلوهای نقاشی داده اند، کامرانی صراحتاً با خطوط رنگی بر قاب جدید مورد نظرش افزوده است و به رغم تایید قاب قبلی، بر انتخاب نقاشانه ی خود صحت گذاشته است. در نهایت نیز به مداخله ی در عکس پرداخته است و ردهایی از نقاشی های قبلی اش را بر عکس ها افزوده است. این رده ها رویکردی تصویرسازانه ندارند و در خلاف جهت چنین رویکردی عمل می کند. آن ها به احضار گذشته »رنگ« می بخشند.
امیر نصری
.
#اطلاع_رسانی_هنرآگه
از بی‌نشان؛ بیژن صیفوری /مَسترکلاس و ورکشاپ:
طراحی شناسه‌ی دیداری /طراحی نشان و برند
اردیبهشت ۱۴۰۳ /شیراز /آموزشگاه نما
مَسترکلاس:
چهارشنبه ۱۴۰۳/۲/۱۳، ۵ تا ۷ عصر
ارایه‌ی گزیده‌ی آثارِ برترِ بیژن صیفوری
در طراحی نشان و شناسه‌ی دیداری
برای برندهای فرهنگی، تجاری و شخصی
به‌همراهِ روندِ دیزاین و گسترشِ کانسپت
ورکشاپ:
جمعه ۱۴۰۳/۲/۱۴، ۴ تا ۷ عصر
شنبه ۱۴۰۳/۲/۱۵، ۴ تا ۷ عصر
کارگاه دوروزه با بیژن صیفوری
و تجربه‌ی طراحی نشان و شناسه‌ی دیداری
برای برندهای انتخابی شرکت‌کنندگان
به‌همراهِ آموزشِ روند دیزاین و گسترشِ کانسپت
آموزشگاه نما:
شیراز، خیابان قصردشت، ولی‌عصر،
کوچه‌ی ۱۶، پلاک ۳۶۳
برای اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام
با شماره‌ی ۰۹۱۷۷۰۰۹۷۸۳ تماس بگیرید
همه سوها زِ بی‌سو شد
نشان از بی‌نشان آمد
- مولانا
شمعدان
آی وی وی – هنرمند چینی
Chandelier
در Galleria Continua
Ai Weiwei
@aiww
هنرمند و فعال برجسته معاصر چینی است. آثار او اغلب از مسائل سیاسی و اجتماعی، حقوق بشر و رابطه هنر و کنشگری الهام گرفته شده است. آثار آی وی وی نشان دهنده تعامل عمیق با تجربیات او، از جمله فعالیت او برای آزادی بیان و انتقاد از دولت چین است. هنر او نوعی اعتراض و تفسیری بر قدرت، اقتدار و هنجارهای اجتماعی است.
.
دیوید هاکنی تا فوریه 1982 دوربین عکاسی را تحقیر کرده و آن را چیزی جز ابزاری برای ثبت نمی دانست.
او از 1963 آغاز به عکاسی تفننی کرد و از 1968 عکسهایی به عنوان بررسی مقدماتی برای نقاشی هایش می گرفت و از تاثیرات نور و عکاسی برای خلق آثارش بهره می جست اما دوربین را ناقص تر از طراحی می پنداشت و عکاسی را نسبت به ادراک و تجربه ی واقعی زمان و فضا، فریب آمیز می دانست.
هاکنی در دوره ای تصمیم گرفت، سه فضا از یک خانه را یکجا نشان دهد که آغاز کار حرفه ای او شد، وی در 26 فوریه 1982 با گرفتن عکس هایی از پرتره هایی تماماً پولارویدی و بزرگتر از اندازه ی طبیعی از دوستان خود، رشد بسیاری کرد.
سپس به فتو کلاژهای پهناوری از چشم اندازهای معروف آمریکا و تصاویر پیچیده ی ساخته شده از چاپهای 35 میلیمتری مربوط به زندگی عادی روی آورد، و پنج سال بعد با یک دور نمای پانوراماتیک از غرب که ترکیبی از 600 کپی چاپی بود به اوج رسید و تا سال 1982 بیش از 140 کلاژ پولارویدی خلق کرد.
چیزی که هاکنی در پی اش بود از مدرن گرایی ریشه می گیرد، عقیده داشت: "مدرن گرایی به یک معنا هنوز به پیروزی نرسیده است، زیرا ما هنوز در بند تصور رنسانسی– که همان عکاسی باشد – هستیم و معتقدیم که این زنده ترین بازنمایی واقعیت است."
او دریافت که " اگر شما شش تصویر را همراه هم داشته باشید، شش بار به آن نگاه می کنید. این بی شباهت به نگاه کردن به یک فرد نیست." او متوجه شد که نگاه دقیق، پیاپی حرکت می کند و آن تجربه ی دیداری، ترکیبی از دیده های جا به جا شونده است که به انگیزه ی علاقه وتحت تاثیر تصور ذهنی و حافظه، در یک نقطه متمرکز می شود، در حالی که یک عکس واحد فقط می تواند لحظه ای را ثبت کند- هاکنی این چنین تصویر هایی را "یک چشمی" می نامد- یک کلاژ از آنها نشان دهنده ی تجربه ای مرکب از مشاهده ی فراتر از زمان میداند.
او می گوید که فتو کلاژهای او "تاثیرات کوبیستی را بر عکاسی اش می افزاید" و این تاثیرت از کنایه های طنز آمیز تاریخی گرفته تا گسترش های گستاخانه ای از طراحی، ژرف نمایی می باشد.
.
#هنرآگه_فیلم_انیمیشن_جمعه
🎬
رویاپردازان
The Dreamers
محصول سال 2003
هشدار:این فیلم حاوی صحنه هایی است که ممکن است برای همه مناسب نباشد.
🎬
کارگردان : برناردو برتولوچی
Bernardo Bertolucci
ژانر : درام ، عاشقانه
محصول : انگلستان ، ایتالیا و فرانسه
🎬
خلاصه داستان:
̎ماتیو̎ (پیت)، دانشجوئی آمریکائی که در پاریس تحصیل می‌کند، با خواهر و بردار فرانسوی به نام‌های ̎تئو̎ (گارل) و ̎ایزابل̎ (گرین) آشنا می‌شود که مثل او، عاشق فیلم و سینما هستند. در حالی‌که شورش‌های دانشجوئی مه ۱۹۶۸ ـ که در نهایت نیز باعث سقوط دولت فرانسه می‌شود ـ در بیرون از آپارتمان آنان اوج گرفته، این سه دوست، رابطه‌ای برقرار می‌کنند که ̎ماتیو̎ نظیرش را تا به حال تجربه نکرده و هرگز نیز تجربه نخواهد کرد.
🎬
درباره فیلم:
فیلم می‌کوشد چکیدهٔ همهٔ معصومیت و بکارت وحس و حال خاص آن دوران(1968) و اتفاق‌هایش را در بازی‌های این سه عاشق سینه‌چاک سینما به تصویر بکشد و جذابیت‌های فیلم هم از دل همین موقعیت و بازی‌های سینمائی و نوستالژی معصومانه نسبت به سینما خودش را نشان می‌دهد. به همین دلیل بهترین صحنه‌های فیلم مربوط به بازسازی و اجرای دوبارهٔ سکانس‌های خاطره‌انگیز فیلم‌های مهم و مطرح و خاطره‌انگیز سینما توسط این سه جوان است. باقی اتفاق‌ها و روابط بین آنها در تقابل با این عشق پاک و دوست‌داشتنی، بیشتر صرف نمایشی می‌شود که برتولوچی سه دهه قبل با فیلم جسورانهٔ آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۲) از سردمداران و پایه‌گذارانش بود. طراحی صحنهٔ فیلم (ژان راباس) تحسین‌برانگیز است، هرچند بازسازی دقیق و پر جزئیات حال و هوای آن دوران برای فیلم‌ساز کهنه‌کار نباید چندان دشوار بوده باشد. موسیقی‌های مختلفی که در طول فیلم شنیده می‌شود، همگی متعلق به فیلم‌هائی است که در طول داستان درباره‌شان حرف می‌زنند
🎬
فیلم زیرنویس فارسی دارد
🎬
این فیلم در کانل تلگرام هنرآگه نمایش داده می شود
.لينك ورود مستقيم به كانال تلگرام هنرآگه در استوري قابل دسترس است
🎬
#هنرآگه_هنرمعاصر#هنرآگه_تلويزيون #هنرآگه_سینما #هنرآگه_موسیقی #هنرآگه_فیلم_انیمیشن_جمعه
#فيلم_خوب_ببينيم #هنرآگه_سینما
نمایشنامه خوانی به کارگردانی سبحان اکرامی/ یکشنبه 9 اردیبهشت
Читать полностью…
خیابانی در گورستان باستانی با مقبره های رومی و مسیحیت اولیه است که به سمت آرل و با درختانی بلند و قدیمی در دو طرف جاده کشیده شده است. این یک جاذبه گردشگری قابل توجه در زمان ون گوگ و مکانی محبوب برای قدم زدن بود. در این نقاشی ونگوگ زاویه دید غیرعادی را اتخاذ می کند و بیننده را در سطح بالاتری قرار می‌دهد. هیچ افق قابل مشاهده ای وجود ندارد، درست همانطور که در چاپ های ژاپنی او بسیار دیده و تحسین شده است. خطوط مورب قوی در ترکیب، جاده، توسط درختان دو نیم شده است و همراه با رنگ های روشن، تأثیر واضح چاپ های ژاپنی را نیز نشان می‌دهد.
سقوط برگها
Les Alyscamps
1888، در مجموعه موزه
Kröller-Müller
توصیه های کاندیس پرایتز به هنرمندان جوان
Candice Breitz
متولد 1972
او یک هنرمند سفیدپوست آفریقای جنوبی است که عمدتاً در حوزه ویدئوآرت و عکاسی کار می کند. او در سال 2007 برنده جایزه پرنس پیر دو موناکو شد. کار او اغلب با نصب تصاویر متحرک چند کانالی، با تمرکز بر «اقتصاد توجه» رسانه‌ها و فرهنگ معاصر مشخص می‌شود.
attention economy
که اغلب در موازی بودن همذات پنداری با شخصیت‌های داستانی و چهره‌های مشهور و بی‌تفاوتی گسترده نسبت به جهانی نشان داده می‌شود. مسائل. در سال 2017، او به عنوان نماینده آفریقای جنوبی در پنجاه و هفتمین بینال ونیز انتخاب شد.
نمایشگاه نقاشی «کیمیا خادم»
مجموعه «بی شهرنشین»
تاریخ: ۷اردیبهشت تا ۱۲اردیبهشت
ساعت: ۱۷ الی ۲۱
گالری رادین
مشهد - بلوار سجاد - انتهای حامد جنوبی ۱۲ ( ابتدای آزادی ۹/۱ ) - پلاک ۱۳۷
__
Solo Exhibition "Kimia Khadem" "Unsettled" Painting Series
Date: April 27th to May 2nd Time: 5:00 PM to 9:00 PM
Radin Gallery No.137, End of Hamed South 12 (Beginning of Azadi 9/1) - Sajjad Blvd - Mashhad
حضور سالوادور دالی در شو تلویزیونی
"What's My Line?"
بازسازی این "شو" یک رویکرد غیر معمول برای فیلم "دالی لند" بود. زیرا وقتی صحبت از سالوادور دالی، سوررئالیست عجیب و غریب و نمادین اسپانیایی می شود، یک مقدمه «عادی» برای فیلم به سادگی جواب نمی دهد.
این صحنه از حضور واقعی سالوادور دالی در این مسابقه تلویریونی گرفته شده است و بازیگر اصلی بن کینگزلی (برنده اسکار برای گاندی، 1982) با تقلید از پاسخ های واقعی هنرمند در این برنامه 60 سال پیش و تصاویر آرشیوی آن به خوبی از عهده بازی کردن در نقش دالی برآمده است.
تصاویر واقعی این "شو تلویزیونی" را می توانید با زیرنویس اختصاصی "هنرآگه" ببینید.
Eli Lotar
1905-1969
این ویدئو درباره الی لوتار مستند ساز است.
ویدئو پست بعدی درباره الی لوتار مستندساز خواهد بود.
این ویدئو متعلق به شبکه بی بی سی است.
.
#صبح_بخیر_هنرآگه
پیشنهاد هنرآگه:
نمایشگاه انفرادی بهنام کامرانی
امروزِ دیروز
در گالری آرتیبیشن
خیابان ولی عصر ، بالاتر از پل پارک وی، بعد از خیابان فرشته ، رو به روی بانک صنعت و معدن ، پلاک 2798
مجموعه آرتهال ؛ گالری آرتیبیشن
استیمنت :
پرسش از نقاشی یا عکاسی ؟ پرسش از بازنمایی ، از تاریخ ، از چهارچوبهای حاشیه و حاشیه بندی . مجموعه ی ((امروز ِ دیروز )) برای من فراتر از نقاشی یا از آن ِخودسازی عکس های خانوادگی است . سنجیدن ظرفیت های نقاشی و تعمق در امکانات پیش کشیدن ِ تصاویر است . بازگشت به دیدنِ دیده شده هاست در آلبوم هایی از خانواده و دیگران : قدرت ِپدر در اوج جوانی ، زیبایی زنی ناشناس بر چمن ها ، یا میزی چیده شده در حیاط به وقت تابستان و لباس ها و ژست ها در مکان ها.
امکان شناوری در تصویرها ، در فواصلِ بیانی ِ رنگ و رنگ آمیزی ، محدودیت ها و پتانسیل های متفاوت و‌متنوعی را پیش می کشد .در این آثار عکس نه بزک شده نه تخریب بلکه تشدید شده و فراتر رفته است و شاید تصویر را به (( فراتصویر)) گسترش داده است . ساعت ها و ماه ها می نگریستم که چه چیز باید در آنها باشد ،با کمترین اشاره چگونه کل تصویر فعال تر می شود . حتی در حاشیه ها و لبه ها بیانگری تصویر را گسترده ام .ماهیت تصویر و رابطه ی میان واقعیت و عکس و فراتر رفتن از آن یکی از جستجوهای این مجموعه است .عکس بهانه بود ، آوردن دیروز در امروز و نقاشی در لحظه ی اکنون بود .
بهنام کامرانی
.
#اطلاع_رسانی_هنرآگه
آغاز ثبت نام دپارتمان طراحی و نقاشی کانی کالج نمایندگی ایران با مدرک بین المللی معتبر از کانادا
با مدیریت:سروش مظفری
آموزش با استاد مرجان سپیده خو
09012544985
در اینستاگرام :
https://www.instagram.com/dr.marjansepidekhoo.artist/
وینسنت ونگوگ این مسیر را در پاریس روی یک تکه مقوا نقاشی کرد. این نقاشی کوچک بعداً مورد علاقه خانواده شد. زن برادر وینسنت، یوهانا ونگوگ-بونگر، آن را روی طاقچه شومینه می گذاشت و پسرش وینسنت ویلم، که موزه ون گوگ را تأسیس کرد، بعداً آن را در خانه اش آویزان کرد.
«مسیر در مونمارتر» (1886)
وینسنت ونگوگ
"فال حافظ"
نمایشگاه انفرادی نقاشی
گیزلا وارگا سینایی
۷ تا ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
گالری ویستا
سبحان اکرامی متولد ۲۶ فروردین ۱۳۶۰ تهران است، از دوره ی دبیرستان و سپس دانشگاه، وارد فعالیت های هنری از جمله تئاتر ، موسیقی و دوبلاژ و کتاب صوتی و نمایشنامه خوانی گشت . او همچنین سابقه طولانی در اجرای برنامه های ورزشی دارد .بیشتر فعالیت‌ها در زمینه کتاب‌های صوتی اش مربوط به حوزه روانشناسی، تاریخ، رمان، طنز، ورزش، موفقیت، مدیریت و آموزش می‌باشد. موج کتاب، واو خوان، نشر چشمه، ایران صدا، نوین کتاب گویا و... از جمله موسسه‌هایی بوده‌اند که اکرامی با آنها همکاری داشته است. این ویدئو به مناسبت روز رادیو از کانال یوتیوپ ایشان گرفته شده است .
لینک کانال یوتیوپ ایشان:
https://youtu.be/i3SwVVnTIxE?si=WIX6tByrTnjzv0R6
تجزیه و تحلیل مقدماتی هنذسی نقاشی رقص عروسی
پیتر بروگل
انستیتو هنر دیترویت ، میشیگان
این نقاشی 125 مهمان را به تصویر کشیده است. طبق معمول در دوره رنسانس عروس لباس سیاه پوشیده است و مردان از کیسه بیضه برای پوشش ناحیه تناسلی خود استفاده می کنند. هیز بازی و نگاه شهوت آلود در کل نقاشی مشهود است و برای همین نقاشی مهمانی عروسی و رقص آن برای مقامات کشوری و کلیسا یک تابو بود. این نقاشی را می توان هم به عنوان یک نقد و هم به عنوان تصویری طنزآمیز از زندگی طبقه دهقانی آن زمان در نظر گرفت.
آخرین کارهای بروگل اغلب علاقه وافری به هنر ایتالیا نشان می دهد. آرایش فضایی مورب موتیف‌های موجود در مراسم عروسی دهقان ، ترکیب بندی ونیزی را به یاد می آورد. اما چهره هایی از این دست مانند دهقانان چیزی از عظمت میکل آنژ دارند. در آخرین آثار بروگل ، دو گرایش ظاهر می شود: از یک طرف ، یادبود ترکیبی و ساده سازی بیش از حد چهره ها ، و از سوی دیگر ، کاوش در کیفیت بیانگر حالات مختلف منتقل شده توسط چشم انداز که در شکارچیان در برف (1565) ، یکی از نقاشی های زمستانی او ، مشهود است.
