33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Кийим тиктирмоқчисизу фасон тополмаяпсизми?
Кийимларингизга ҳамма ҳавас қилишини истайсизми? Сизга бир канал тавсия қиламан энг зўри шу канал!
👇 👇 👇 👇
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
Фақат модага қизиқувчилар кирсин
╔═🌿══════╗
ФА С О НЛАР
╚══════🌿═╝
Чеварчиликка қизиқувчилар учун канални зўри бу ерда
👇 👇 👇 👇 👇 👇
╔═ 🌿═══════🌿═══╗
БЕПУЛ ТИКУВЧИЛИК
╚════🌿══════🌿 ═╝
/channel/+aMTZKNt4pms0MjUy
❗️🎄БУ ЙИЛ ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ ЎЗГАЧА БЕЗАТИШНИ ХОХЛАЙСИЗМИ?😍
🍽БАЙРАМНИ ЗЎР ТАРЗДА КУТИБ ОЛИНГ🤗 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/eUAyCm-W2yw0YmUy
ОЛЧАГУЛ
30
— Уни ўлдираман, — бир аҳволда ўтирган Мадиёр ака ўрнидан ирғиб турди, — бундай шармандаликка чидаб яшагандан уни кўмиб, фарзанд доғи билан яшаган маъқул.
— Ўзингни бос, — Нурия буви ҳассаси билан ўғлининг йўлини тўсди, — жаҳл келганда ақл кетади. Яхшилаб ўйлаб, кейин қарор қилайлик.
— Нимасини ўйлайсиз ойи? У бизни бутун қишлоққа шарманда қилди. Энди қандай бош кўтариб юраман? Бир ками раиснинг эшигига ялиниб боришим қолувди, илтимос қизимни ол деб.
— Балки Аъзам билан ўзим гаплашиб кўрарман? — Нурия буви ўйга толганча, — мени ҳурматим йўқ демас?
— Йўқ....
— Ким бор? — шу пайт дарвоза тақиллаб қолди, — кимдир борми? — яна тақиллаб овоз берилди.
— Ҳозир, — Нурия буви шахсан ўзи ўрнидан тураркан, ўғлига тинчлан дегандек қараб қўйганча дарвоза томонга юрди.
— Ассалому алейкум, — Нурия буви кўриниши билан Фурқатнинг ота-онаси бараварига салом беришди, — соғлиқлариз яхшими раис буви? — Фурқатнинг дадаси Собир ака атайин кинояли оҳангда гапирди.
— Ваалейкум ассалом, — Нурия буви алик оларкан, — Аллоҳга шукур яхши, қани марҳамат, — меҳмонларни уйга таклиф қиларкан, — ўғлим Собир мироб аёли билан келибди.
— Хуш келибсизлар, — Мадиёр ака уларнинг нега келганини таҳмин қилгандек бўлди, — қани марҳамат, — супадан жой кўрсатаркан, — Жамила меҳмонларга дастурхон ёз.
— Хўп бўлади, — ошхонада куймаланиб юрган Жамила опа тезда чиройли қилиб дастурхон ёзди. Собир аканинг аёли Ҳалима опа эса Жамила опанинг юзидаги кўкарган жойларни кўриб ичида мазза қилиб ўтирарди.
— Шу десангиз қулчиликка келгандик, — Собир ака ҳол-аҳвол бўлишлари билан тўғри мақсадга кўчиб қўя қолди.
— Адашмасам сени ўғлинг уйланганди? — Нурия буви қошларини хиёл кўтариб савол назари билан қаради.
— Тўғри, лекин ҳаёти ўхшамади, шунга бу ерга қора тортиб келавердик, — Ҳалима опа тушунтирган бўлиб хонадон эгаларига бир-бир қараб чиқди.
— Мен розиман, — Мадиёр ака уларнинг нега келганини аллақачон тушуниб етгани учун чўзиб ўтирмади.
— Мадиёоор?
— Дадасииии?
— Мен қароримни айтдим. Қизим сизларники, уни истаган пайт олиб кетишингиз мумкин, — Мадиёр ака шундай дедию юзига фотиҳа тортиб ўрнидан туриб кетди. Чунки у билади, Собир мироб имконини топдим дегандан уни устидан кулишга, ерга урушга ҳаракат қилиб келади. Мана бугун ўртанча қизи орқали шундай имкон топилди ва Собир мироб буни ҳам қўлдан чиқармаслик учун остона хатлаб келди. Келиб нафақат устидан кулди, балки номусини, шаънини, орини оёқ ости қилди ҳам.
— Ойижон ўғлингиз билан ўзингиз гаплашиб кўринг, — Жамила опа йиғлаганча, — ахир Шоҳсанам ҳали ёш. Уни қандай қилиб ўзидан икки баравар катта одамга берамиз? Камига хотин қўйган.
— Ҳамма ўзи пиширган ошни ўзи ейди, — Нурия буви шундай деганча ичкарига кириб кетар экан, ич-ичидан Ироданинг таклифига рози бўлмагани учун ўзидан хафа бўлиб кетарди.
ОЛЧАГУЛ
28
« — Сенга ўқиш имкони бўлганда қайси соҳада ўқирдинг? — Сарвар орадаги сукунатни бузиш учун яна савол бера бошлади.
— Янгидан-янги либослар яратиш.
— Дизайнерми?
— Ростини айтсам бу касб нима дейилишини билмайман, — Олмагул уялганча ерга қараб олди.
— Лекин хохлайсан? — Сарвар яна бироз жимиб турдида, — биринчи бўлиб қандай кўйлак яратган бўлардинг?
— Менми? — Олмагул бироз ўйлаб турганча, — қизил рангда, этагига оппоқ гуллар тасвири туширилган, белида эса оппоқ белбоғи бўларди, — Олмагул қачонлардир битта синфдоши кийиб келган қизил кўйлакка ҳавас билан қараганини эслаб гапирди.
— Жуда чиройли, — Сарвар у айтган кўйлакни тасаввур қиларкан, — сен кийсанг янаям чиройли бўлиб кетади.»
— Топдим, — ҳаёл суриб ётган Сарвар хурсанд бўлганча ўрнидан туриб кетди, — энди нима қилишни биламан.
🌺🌺🌺
— Сен буёғидан хавотир олма, — Илёс Шоҳсанамдан эшитганларидан кейин бироз асабийлашганча, — ҳа демай сени ҳам тўйга таклиф қиламан, — дедию сал нарида боғланиб турган оти томонга кетди.
— Ҳа қиласан, қиласан, — тиржайди у, — таклиф қилмасанг ҳам розиман. Фақат шу қизгинани тезроқ олиб кетсанг бўлди.
Шоҳсанам катта ишни қойиллатгандек уйга кириб келаркан, супада ўтирган дадаси ва бувисига кўзи тушиши билан юраги шув этди. Чунки ҳар иккисининг ҳам юзида ғазаб акс этарди.
— Буви мен....
— Уйга кир, — Мадиёр ака уни гапиришга ҳам қўймасдан ҳайдаб солди. Шоҳсанам югуриб уйга кириб кетаркан, ортидан ойиси ҳам кирди.
— Ойи дадам ва бувим...
— Жувонмарг бўлргур, — Жамила опа қизини ура кетди, — бизни шарманда қилиб бўлдингку.
— Ойи мен ҳеч нима қилмадим, — Шоҳсанам юзига тушган шапалоқлар таъсирида йиғларкан, — мен юзингизни ерга қаратмадим.
— Унда нега бутун қишлоқ сен билан Аъзам раиснинг бетийиқ ўғли ҳақида гапиряпди. Амакингни боғининг пана-пасқамларида ўша ит билан хиринглашиб, ёпишиб юрганмишсан, — Жамила опа йиғлаганча гапириб, ҳали ҳам Шоҳсанамни урарди.
— Бу ёлғооон! У мендан бир-икки марта Олмагул ҳақида сўраганди. Фақат шунда гаплашгандик холос, — овози бироз баландлади.
— Ўчир овозингни, — Жамила опа бу сафар унинг оғзига урди, — қилғилиқни қилиб яна қайси юз билан гапиряпсан? Олмагулни сўраса, нега сени гап қилишади, уни эмас?
— Ойи мен бор гапни айтяпман, — бу сафар Шоҳсанам ўтириб ойисининг оёқларини қучди, — мен ҳеч нима қилмадим.
— Кўзимга кўринма, хонанга кир, — Жамила опа рўмолининг чети билан оғзини ёпаркан, — сен қизни деб ўлар бўлсам ўлиб бўлдимку, — Шоҳсанам йиғлаганча ойисининг юзига қаради. Шундагина ойисининг юзидаги кўкар жойларни, қошининг усти ёрилганини кўрди. Тушундики, дадаси бу гапларни эшитиб бор аламини ойисидан олган. Ойисига яна нимадир демоқчи бўлдию, ойиси юзини буриб олгач оёғини судраганча хонасига кириб кетди.
— Ҳаммаси сени деб, — ич-ичидан Олмагулдан нафратлана бошлади, — Аллоҳ жазойингни бермаса рози эмасман. Ойимни еган калтаклари учун ҳам сен жазойингни олишинг шарт.
ОЛЧАГУЛ
26
— Ойимнинг аҳволи яхшими? — эртаси куни соат 8-9 лар оралиғида шаҳарга етиб келган Сарвар акаси билан қўнғироқлашганча касалхонага келди.
— Ҳа ҳозир яхши.
— Ўзи нима бўлди? Қишлоқдан ҳам айтмасдан кетиб қолишибди? Дадам яхшими ишқилиб?
— Дадам яхши, фақат ойим..., — Рустам укасига бир қарадию, кўзларини олиб қочганча, — яхшиси ўзинг кириб кўра қол.
— Акааа, — Сарвар савол назари билан акасига қаради.
— Ичкарига кир. Сени ойим кутяпди, — Рустам Ирода опа ётган палатага ишора қилди. Сарвар яна нимадир демоқчи бўлдию, яхши ойиси билан гаплашиб олиш ҳақида ўйлаб палатага кирди.
— Ассалому алейкум, — Сарвар стулни каравот ёнига суриб қўйганча ўтираркан, — яхшимисиз?
— Яхшимас, — Ирода опа қизарган кўзлари билан ўғлига қарадию, йиғлай бошлади.
— Нима бўлди? — Сарвар ҳеч нимага тушунмади.
— Ўша қишлоққа қадамингни ҳам босмайсан, — ўғлининг саволига жавоб бериш ўрнига шарт қўйгандек гапирди.
— Лекин у ерда бувим, тоғамлар...
— Мени ойи десанг айтганимни қиласан. Йўқса, сендек ўғлим йўқ.
— Ойииии...
— Сарвар ойингни айтганини қил, — шу пайт палатага кириб келган Асрор ака ўғлининг гапини бўлди.
— Майликуя, лекин сабабини...
— Бормайсан дедим тамом. Энди у қишлоқда бизни ҳеч кимимиз йўқ, — Ирода опа ғазаб билан бақирдию яна увиллаб йиғлай бошлади.
— Онаси, — Асрор ака Сарварга чиқ дегандек ишора қилдию, ўзи Ирода опанинг ёнига келиб ўтириб елкаларидан қучди, — бўлди. Бунақада касал бўлиб қоласан.
— Ўз ойим мени ҳайдади. Эшитяпсизми, ҳайдади. Бундан кўра ўлганим яхши эмасмиди? — Ирода опа тинмай шу сўзни такрорлаганча йиғларди.
— Ҳаммаси ўз изига тушиб кетади, — Асрор аёлини бағрига босаркан, — фақат йиғлама. Яна қон босиминг кўтарилиб кетади, бўлмаса.
Сарвар нима бўлаётганини тушунмасдан палатадан чиқаркан, акасига кўзи тушиши билан унинг ёнига келди.
— Нима бўлди ўзи?
— Қишлоқдан келиши билан қон босими кўтарилиб кетди. Дадамнинг айтишига қараганда, бувим билан бироз тортишиб қолганмишлар. Шунга йўл бўйи йиғлаб келибдилар, — Рустам Асрор ака айтган гапни такрорлади.
— Нега тортишганини билмайсизми? — миясига келган фикр ҳақиқат бўлиб чиқишидан қўрққандек сўради.
— Ойим Мадиёр тоғамнинг ўртанча қизини келин қилиш ҳақида оғиз очган экан, бувим йўқ дебди.
— Санамними? — Сарварнинг кўзлари каттариб кетди, — бунақа бўлиши мумкин эмас. Ахир у синглим бўлса, — ич-ичидан ўйлагани бўлмагидан хурсанд ҳам бўлди. У бувим Олмагул ҳақида билгану, шуни ойимга айтган бўлса ойим рад этгану улар тортишиб қолишган деб ўйлаганди.
— Бувим ҳам шундай деган шекилли, хуллас ойим ўша қишлоққа боришимизни истамаяпди. Шунга сени ҳам чақириб олишимизни истади.
— Тушунарли, — Сарвар бир муддат кутишга қарор қилди. Чунки ҳозир Олмагул ҳақида айтса, ойиси баттар терс тўнига ўралиб олиши мумкин. Сал ховрудан тушсин, кейин бафуржа ўтириб гаплашади.
Кўп нарса керакми аёл зотига.
Манимча бир томчи меҳр бўлса бас.
Нур бўлса қоронғу ҳаёлотига,
Манимча бошқаси унга керакмас.
Тиллога тўлдирманг бармоқларини,
Бахтли бўлиш гумон бойликдан буткул.
Манимча чоғ этиб димоғларини,
Тонглар ёстиғига қўйинг атиргул.
Севги исхорлари хуш ёқар,бироқ,
Оддий бир каломдан бошлари осмон !
Иссиқ кийиндингми кўча совуқроқ.
Сен менга саломат кераксан,ишон !ʺ
Майли қозонига гўшт тушмас ҳар кун,
Либос ўзгармасин бир йилда бир бор.
Елкангиз қизғанманг,суяниш учун,
Турмушнинг муштлари берганда озор.
Ишонинг, кўп нарса керакмас унга,
Унутманг, шишадан ясалган кўнгил.
Баъзида бир кулиб қарашингизга,
Жонини бермаса, мана ман кафил.
Кимгадир керакман,дея яшасин,
Асранг қадрсизлик қийноқларидан !
Савоб ёзилармиш меҳрингиз учун,
Сизни дуо қилган дудоқларидан..
✍Malika Salimova
#ДИҚҚАТ_ДОЛЗАРБ
😱 Эркак киши аёлини олдида ухламаса гуноҳми?
⁉️ ЭРКАК КИШИ АЁЛИНИ ОЛДИДА УХЛАМАСА, ЯЪНИ АЁЛИ БИР ЎЗИ ХАР ДОИМ УХЛАСА ЭРКАК КИШИГА ГУНОХМИ⁉️
ЖАВОБНИ ТЎЛИҚ ЎҚИШ:👇🏼
Ҳазрат Али уйдан олти дирҳам олиб бозорга бордилар. Энди савдо қилаётган пайтда икки кишининг келишмай турганини кўрдилар. Бири қарзини қистар, иккинчиси бироз муҳлат беришини сўраб ялинарди. Олти дирҳамини уларга бериб тинчитган ҳазрат Али уйга бўш қайтишга мажбур бўлдилар:
– Ота, мева олиб келдингизми? Ейдиган ҳеч нарса олмадингизми, ота? Ота, очман!
Ҳазрат Алининг юраги парча-парча бўлди. Кўзлари ёшга тўлди. «Ҳозир олиб келаман», деб уйдан чиқдилар. Нима қилишни, қаерга боришни билмасдилар. Шу пайт олдиларидан туя етаклаган киши чиқди.
– Али, туя оласанми?
– Ҳозир пулим йўқ.
– Кейин берарсан, сенга ишонаман.
– Ундай бўлса, оламан. Қанча?
– Юз дирҳам.
– Майли, олдим. Туяни етаклаб тўғри бозорга бордилар. У ерда туяга дарҳол харидор чиқди.
– Туя сотасанми, Али?
– Ҳа, сотаман.
– Уч юз дирҳамга сотасанми?
– Ҳа, олинг.
Пулга дарҳол бозор-ўчар қилдилар, болаларига егулик, мевалар харид қилиб уйга кайтдилар. Ўша куни уйларида байрам бўлди. Бир томондан юз берган воқеа муҳокама қилинар, иккинчи ёндан таом ҳозирланарди. Шу куни Пайғамбар алайҳиссалом уларникига келдилар.
– Сенга туя сотган одам кимлигини биласанми, Али?
– Йўқ, Аллоҳнинг расули.
– Ҳазрат Жаброил эди. Туянгни ким олганини биласанми?
– Йўқ, Аллоҳнинг расули.
– У зот ҳазрат Исрофил эди. Туя эса жаннат туяларидандир. Бир мусулмонни эҳтиёждан қутқарганинг учун буюк Аллоҳ сени мукофотлади
ОНА ХИЗМАТИ...
Бир доктор аёл шундай ҳикоя қилади:
- “Хонамга ташхис учун олтмиш ёшлардаги онахон билан ўттиз ёшлардаги эркак кириб келишди. Эркакнинг унга бўлган ўта илиқ муносабати диққатимни тортди. Чунки у, онахоннинг қўлини ушлар ва устидаги ёпинчиғини тузатиб, қўли билан овқат ва сув берар эди. Унинг соғлиғи ҳақида сўраб, таҳлилларни олиб келишни айтганимдан кейин, эркакдан онахоннинг ақлий ҳолати ҳақида сўрадим. Чунки аёлнинг ҳаракатлари мутаносиб эмас, берган жавоблари эса ғалатироқ эди. Эркак шундай жавоб берди:
─ У туғилганидан бери ақлий ногирондир.
Ҳайрат ичида:
─ Уни ким боқади?─ деб сўрадим. У:
─ Мен, деб жавоб берди.
Мен:
─ Шундайми? Унинг кийимлари ва танасини ким ораста тутади?,─ дедим.
─ Уни ҳаммомга мен олиб кириб, кийимларини жавонга қўяман ва ювиниб бўлгунича кутиб тураман. Кир бўлган кийимларини кир ювиш машинасига соламан ва эҳтиёжи бўлган кийимларини харид қиламан─ деб жавоб берди эркак.
─ Нега унга қарайдиган хизматкор аёлни ишга олмайсиз?,─ деб сўрадим.
У жавоб берди:
─ Чунки бечора онам болаларга ўхшаб шикоят қила олмайди. Шунинг учун хизматкорнинг онамга озор бериб, кўнглини оғритишидан қўрқаман!
─ Сиз уйланганмисиз?
─ Ҳа, алҳамдулиллаҳ. Фарзандларим ҳам бор.
─ Ундай бўлса, онангизга рафиқангиз қарар экан–да?
─ У ҳам қўлидан келганича ғамхўрлик кўрсатади: овқатларини пишириб, едиради. Онамга ёрдам бериши учун хотинимга хизматкор аёл тайинлаганман. Бироқ, мен ўзим онам билан бирга овқатланишни яхши кўраман. Чунки унинг қанд касали бор!
Унинг сўзларини эшитар эканман ҳайратланар ва кўзимнинг ёшларини аранг тутиб турар эдим. Ўша онда аёлнинг қўлидаги тирноқларнинг олинганини ўғринча нигоҳ ташлаб билиб олдим ва:
─ Унинг тирноқларини ким олади?,─ дедим.
─ Доктор хоним, унинг тирноқларини мен оламан. Бечора ўзининг тирноқларини ола олмайди,─ деб жавоб берди ўғил.
Она ўғлига қараб:
─ Менга қачон картошка сотиб оласан?,─ деб қолди.
─ Ҳозир, онажон! Ўзингизни дўконга олиб бораман!,─ деди ўғил.
Она болалардек бирам қувониб:
─ Ҳозир борамиз! Ҳозир борамиз!,─ деб юборди.
Ўғил менга қараб:
─ Онамнинг бундай қувонишини кичик фарзандларимнинг қувончидан афзал кўраман!,─ деди.
Мен ҳолатдан таъсирланганимни сездирмаслик учун унинг ҳужжатини варақлай бошладим. Сўнгра:
─ Унинг сиздан бошқа бирон яқини йўқми?,─ деб сўрадим.
─ Мен унинг ягона фарзандиман. Чунки отам уйланганидан бир ой сўнгра онам билан ажрашган экан,─ деб жавоб берди.
─ Ундай бўлса сизни отангиз тарбиялаган бўлса керак?
─ Йўқ, менга ва онамга бувим ғамхўрлик қилганлар ва мен ўн ёшга кирганимда бувим вафот этганлар! Аллоҳ уни раҳмат қилсин!
─ Сиз бетоб бўлсангиз онангиз қараганми? Унинг сизга бирон марта эътибор берганини биласизми? Бошқача айтсак: Қувончу қайғуйингизга ўртоқ бўлганми?
─ Йўқ, доктор хоним. Ўша ўн ёшимдан буён биламанки, онам шундай ногирон. Ўша ёшдан буён унинг қўлу оёғиман ва бошига бирон нарса келмасин деб қўрқаман.
Дорилавҳа (рецептни) ёзиб, дорилардан қандай фойдаланиш кераклигини уқтирдим. Ўғил онасининг қўлидан ушлади ва:
─ Ана энди дўконга борамиз!,─ деди.
Онахон:
─ Маккага бормаймиз–ми?!,─ деди.
Ҳайратландим ва:
─ Уни Маккага қандай олиб борасиз?,─ дедим.
─ Учоқда,─ деди ўғил.
─ Уни Макка олиб борасизми?
─ Ҳа.
─ Онангиз умра қилмаса ҳам бўлади–ку? Нега уни умрага олиб бориб, ўзингизни қийнайсиз?
─ Балки умрага олиб борсам онам севинар. Бу эса барча оламлар Робби бўлган Аллоҳнинг даргоҳида усиз қилган умрамдан кўра савоблироқ!
Улар ҳузуримдан чиқдилар. Эшикни ёпдим ва ҳамширага олдимга бировни қўймаслигини тайинладим...
Ичимдан келган йиғи портлади...
Ўзимга ўзим шундай деб пичирладим:
─ Бу она ўғлига ҳомиладор бўлиб, туғишдан бошқа оналик хизматини қилмабди: на тарбия берибди, на кечалари бедор бўлибди. Қайғу изтироблари ва йиғиларига ўртоқ бўлмабди...Унинг ҳаётидан хавотирга тушиб, уйқудан кўзларини очмабди. Лекин шундай бўлишига қарамай ўғилдаги меҳр ва ғамхўрликни қаранг!
Холисанлиллоҳ айтингчи, ақли ҳуши жойида бўлган оналаримизга мана шу ўғилнинг ақлий ногирон онасига қилган муомаласини қилаяпмизми???
ОЛЛОҲНИНГ АЙТГАНИ БЎЛАР
(Дўстга насиҳат)
Ҳечким кўкдан, тушган эмас,
Ой ҳам, ҳар кун, тўлган эмас,
Поён тўлмай сўлган эмас,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Иморатлар солган билан,
Тўхсон - юзга, қолган билан,
Дунё сотиб, олган билан,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Шамдек ёниб сўлмас одам,
Урган билан ўлмас одам,
Худо урса, бўлмас одам,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллҳнинг, айтгани бўлар.
Кўп куюнма тушса бир иш,
Кимлар қилса сени миш-миш,
Қилган билан одам қарғиш,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Ён атрофга, назар қилгин,
Айтганим қулоққа илгин,
Ҳамиша сен, шуни билгин,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Дўстим, тўғри қилгин йўлинг,
Гулдан бўлар, ўнгу-сўлинг,
Дуога оч, икки қўлинг,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар.
Бир сўз айтар, Фаёз Мирзо,
Арзимасга қилма хато,
Яратгандир одам ато,
Худонинг, айтгани бўлар,
Оллоҳнинг, айтгани бўлар,
✍️ Фаёз МИРЗО
МАККАДА ЙЎҚОЛГАН ҲАМЁН
(ҲАЁТИЙ ҲИКОЯ)
Бу воқеани тошкентлик бир танишимиз сўзлаб бердилар:
– Бир йили муҳтарама онамиз билан ҳажга борган эдик. Онамизнинг ёшлари анча ўтиб қолган, қийналиб қадам босадилар. Ҳаж кўп йиллик орзулари бўлгани учун ана шу сабабларга ҳам қарамай, сафарга отландилар. Орзиқиб кутганимиз Маккага етиб, Масжидул- Ҳаромга кириб бордик. Дунёнинг турли бурчакларидан келган миллионлаб мусулмонлар Каъбани тавоф қилиб, ҳаж арконларидан бирини адо этишяпти. Катта маърака ичида онажонимнинг қийналиб қолишларини ўйлаб махсус аравачада тавоф қилдирмоқчи бўлдим. Кўнмадилар: “Шунча жойдан келиб, Аллоҳ буюрган фарзни аравада талтайииб бажараманми?” деб туриб олдилар. Ўз ҳолларига қўяй десам, оломон орасида эзилиб қоладилар.
Шунда бир ҳадисда айтилганидек, елкамда опичлаб тавоф қилдиришни ўйладим. Ҳам онажонимга қулай, ҳам розиликларини олишим менга фойда. Опичлаб тавофни бошладим. Ҳужжатлар ва пуллар солинган чарм сумкачани қўлларига тутқазиб, эҳтиётлашни тайинладим. Онам елкамда тинмай дуо ўқиб боряптилар. Каъбани муаззамани учинчи бор айланганимизда онам сумкачани тушириб қўйганларини айтиб қолдилар. Аъзои баданим музлаб кетди. Шу куни элликбошимиз паспортларимизни ҳам қўлимизга бериб қўйган эди. Совға-саломга аталган пулларимиз ҳам сумкада эди. Бирдан миямга истиржо айтиш фикри келди: “Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиъун”. Аллоҳ таолога илтижо қилиб ёлбордим: “Ё Роббим, онам розилигини топай деб ҳажга олиб келдим, елкамда кўтариб тавоф қилдиряпман. Аммо бу йўқотиш сабаб бўлиб у кишини дилларини оғритиб қўйишдан Ўзинг паноҳ бер!”
Ҳозирги ҳолатимизда тўхташни ҳам, сумкачани ахтаришнинг ҳам асло иложи йўқ. Қолаверса, нега бепарво бўлдингиз, деб волидаи шарифамни айблаб ҳам бўлмайди. Кўнглимда шундай ўй ўтди: “Пулни ҳалол йўл билан топганман, ҳаж ниятим ҳам холис эди. Демак, Аллоҳ бизни сарсон қилиб қўймайди, ҳужжат билан боғлиқ дилхиралик ва оворагарчиликларга рўбарў қўймайди”.
Кўнгилда “Аллоҳим, Ўзингга таваккал қилдим, ҳожатларимни Ўзингга ҳавола этдим!” деган ишонч билан, хотиржам ҳолатда тавофни давом эттира бошладим. Олтинчи бор айланаётганимда оёғимга нимадир илашиб, юришга ҳалақит бера бошлади. Кейинги айланишлар одатдагидан тезроқ бўлгани учун тўхтаб олиб ташлашнинг асло иложи йўқ эди. Қийналиб, терга ботиб кетдим. Тавофни тугатиб, сал четроққа чиқиб, онажонимни елкамдан туширдим. Шу пайт оёғимга илашган нарса эсимга тушди. Не кўз билан кўрайки, йўқотган сумкачамиз экан. У қандай тушиб қолди, орадан бирор вақт ўтиб яна қандай топилди ва, энг асосийси ва ҳайратланарлиси, қай тарзда айнан менинг оёғимга илашди – бу саволлар мени анча шошириб қўйди.
😳ОЗОДА НУРСАИДОВА ХОМИЛАДОР ЯҚИНДА ОНА БӮЛИШ АРАФАСИДА ЭКАН?😱
ОЗОДАНИ ЭРИ КИМ? 🤔
ЭРИНИ КУРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА ӮША МАШҲУР ИНСОНМИ?😳
ОЗОДА НУРСАИДОВА РОСТАН ХОМИЛАДОРМИ? БАТАФСИЛ 😱👇
https://telegram.me/joinchat/ooe96oGZ7adlOTVi
Самина хизматкор келтирган дорини ҳеч шубҳа қилмай ичди. Бир оздан сўнг эса ўзини ғалати ҳис эта бошлади. Шу пайт хонага Абубакр кирди.
- Сизга нима керак?
У жавоб бермай қизга яқин келди.
- Менга нима ичирдингиз,- Самина ўзидаги ғалати ҳислардан қутилиш учун оғир-оғир нафас олди.
Абубакр совуққон тиржайди.
- Бу...
ОЛЧАГУЛ
25
Тасодифан бувисининг гапини эшитиб қолганидан буён Шоҳсанамнинг қовоғидан қор ёғиб юрибди.
— У ҳақида айтмасидан олдин мен бир нарса қилишим керак, — ҳаёлида фақат шу фикр. Терим ҳақида эшитиб эса жонлангандек бўлди, — Сарвар акажон ўзиз билмаган ҳолда мен учун ҳам имкон яратганингизни билмайсизда. Шундай қиламанки, сиз кўнглизни очгунизча ўша паривашингиз Илёсгинани қўйнида бўлади, — айёрона тиржайди.
Терим хабарини қўшнилардан эшитиб чиққан Хосият опа эртасигаёқ Олмагулни ҳам жўнатди. Бу сафар уч дугона бўлиб олма теримни бошлашди.
🌺🌺🌺
— Мен сенга нима дегандим? — янгасига эндигина тўй мавзусида гап очаётган Ирода опа Нурия бувининг овозини эшитиб бир сапчиб тушди.
— Ойи мен шунчаки....
— Бор уйинга, — Нурия буви қизини эшитишни ҳам хохламади, — мени гапимни икки қиладиган бўлсанг уйимдан кет.
— Яхши, — Ирода опанинг ҳам қайсарлиги тутдими, ойиси билан келишиб олиш ўрнига зарда қилганча ўрнидан турди, — уйингиз ўзингизга сийлов. Бу уйни энди елкамни чуқури кўрсин. Энди ўлсам ҳам келмайман, — жаҳл қилганча ҳовлига чиқиб, — дадаси, — эрини чақирди.
— Нима гап тинчликми? — айвон тарафдан Асрор аканинг овози эшитилди.
— Туринг ўрнингиздан кетамиз.
— Тинчликми ишқилиб? — айвондан тушиб келаркан, — яна нимани бошладинг? — қошлари хиёл чимирилди.
— Мени бу уйдан хайдашди, — Ирода опа йиғлагудек бўлиб уй эшиги тарафга қаради. У ерда Нурия буви савол назари билан қараб турарди.
— Шунга мажбур қилгандирсан.
— Мен шунчаки Шоҳсанамни келин қилайлик дегандим, — Ирода опа йиғлаб юборди.
— Мендан хафа бўлманг ўғлим, — Нурия буви вазминлик билан гап бошлади, — Сарваржон жуда яхши йигит. Санамни ҳам ундан ортиғига бермайман тўғри. Лекин турмуш ўз номи билан мушт. Икки ёшни деб катталарнинг орасини буза олмайман. Иккига бўлинган жигар яроқсиз аҳволга тушишини ўзингиз ҳам яхши биласиз.
— Тўғри айтасиз, — Асрор ака қайнонасининг нима демоқчи бўлганини биттада тушунди, — нарсаларингни олдингми? — аёлининг аҳволидан ҳали бери гапга тушунмаслигига кўзи етди чоғи, энг тўғриси кетиш кераклигини билиб, шу куни кун ботмасидан йўлга чиқишди.
— Ойижон балки Иродахоннинг таклифини....
— Мен битта гапираман, — Нурия буви келинининг оғзини бир гап билан ёпди.
🌺🌺🌺
Теримни баҳоналаб боғга келган Сарвар биринчи куни Олмагулни ёлғиз учратолмай хуноб бўлди. Эртаси куни гаплашарман деган ўй билан уйга қайтган йигит, тун яримламай келган қўнғироқ сабаб зудлик билан шаҳарга қайтишга мажбур бўлди.
ОЛЧАГУЛ
23
Нурия бувиникига эрталабдан югур-югур. Шодиёр ака опам келади деб тонг саҳардан битта қўчқорни сўйди. Тўғри Ирода опа эри билан тез-тез келиб туради. Ҳар сафар келиши мана шундай байрам қилиб кутиб олинади. Минг қилса ҳам жигар, дийдор ширин. Бунинг устига бу сафар янги келинчак ҳам меҳмонга келяпди.
Тушга яқин кутилган меҳмонлар ҳам кириб келишди. Бугун бутун қариндош-уруғ Нурия бувиникида. Кўпчилик янги келинчакни кўриш учун келган. Ҳамма учун энг қизиғи ҳам шу. Ахир қишлоқ жой, бу ерда шаҳарлик келинчакни ҳар куни кўравермайдиларда.
— Ассалому алейкум аммажон, — Шоҳсанам аммаси билан ўзагача мулойимлик ва одоб билан саломлашди.
— Ўзимни Санам қизим, — Ирода опа жиянини бағрига босиб кўришаркан, жиянининг бўйи етиб қолганини энди пайқади, — худди ўзимни ёшлигим бўлибсан.
— Сизни жиянингизманда, — Шоҳсанам жилмайиб қўяркан, Ирода опанинг қалбида уни келин қилиш истаги уйғонди.
🌺🌺🌺
— Бу йил шарбат савдоси жуда зўр бўлди, — Асрор ака хурсанд бўлганча, — ҳаммасига сиз меҳр берган ҳосилингиз туфайли. Яшанг боғбон бува, меҳнатингиз таҳсинга лойиқ.
— Жа унчаликмас, — Шодиёр ака камтарлик билан жилмайганча, — биз шунчаки вақтида дори ва суви дегандек....
— Жуда камтарсизда боғбон бува, — қайнисининг елкасига уриб қўяркан, — шу десангиз сизга яна битта таклиф бор. Сарварнинг айтишича боғингизда шириндан-шакар олмалар ғарқ пишиб ётган эмиш?
— Ҳа оз бўлса ҳам бор.
— Хўп десангиз шундан ҳам шарбат чиқарсак. Сизга ҳам фойда бизга ҳам, — мамнун кулимсиради.
— Қандай бўларкин? Оддий олмадан шарбат? — Шодиёр ака яна камтарлик қилди.
— Қанддек бўлади боғбон бува, қанддек.
— Майли, биз туфайли халқимизга фойда бўлса биз рози.
🌺🌺🌺
— Йўқ, — қизининг гапларини тингларкан, Нурия бувининг қошлари чимирилди, — бу гапни бир айтдинг, иккинчи марта эшитмай.
— Лекин ойи мен...., — Ирода опа бироз хафа бўлгандек, — Санам ўз жияним бўлса...
— Мана шунинг учун ҳам йўқ деяпман. Турмуш ўйинчоқ эмас. Турмуш мушт дейилган. Эртага эр-хотинни орасидан гап қочса улар туфайли уканг ва сени оранг бузилишини хохламайман. Мадиёрни жуда яхши биласан. Қизларининг бир томчи кўз ёши оққудек бўлса ҳеч кимни аямайди. Хатто сени ҳам. Шундай экан буни унут. Хўп десанг, ана қишлоқ тўла қиз. Биттасини танласин, ўзим совчиликка бораман. Қани қизини бермай кўришсинчи.
Бўлган воқеа
Бир оила бор. Исломга Аллоҳ қодир қилганча амал қилишар эди. Боллар ҳам ота онасига итоатли. Эр хотин ҳам аҳил.
Лекин¸ нимадир бўлдию оилада тушунмовчиликлар бошланди. Эр хотин бир бирини тушунмаслик. Болаларда итоатсизлик, уйда жанжаллар.
Аёл нима қилишини билмай бир аҳли илмнинг олдига бориб маслаҳат сўради.
Аҳли илм инсон у аёлга уйда "Бақара сураси"ни ўқишни ва доим телефонда ёки тасмада бақара сурасини қўйиб қўйишни маслаҳат берди.
Аёл ҳам маслаҳатга амал қилиб уйда бақара сурасини ўқишни ва телефонда ҳам доимо қўйиб қўйишининг бошлади.
Бир хафталар ўтар ўтмас аёл туш кўрди. Тушида бир қоп қора махлуқ (кичкина фарзандчалари ҳам бор) аёлнинг уйини хафа бўлган ҳолда тарк қилар эди.
Ўша кундан бошлаб аёлнинг уйидаги вазият эски ҳолига қайта бошлади.
Бу вазиятда катта эҳтимол билан у уйга жинлар кириб олишган бўлган. Жинлар уйда бўлганда одатда шунақа ишлар ҳам бўлиб туради. Уйда Бақара сураси ўқилган ва доимо тасма қўйиб қўйилгандан сўнг эса жинлар у уйни тарк қилишган.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: Уйларингизни қабрга айлантирманглар. Албатта, Бақара сураси ўқиладиган уйга шайтон кирмайди, дедилар. Термизий ривояти.
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
ОЛЧАГУЛ
29
Илёс шу куниёқ ойиси билан гаплашиб, Олмагулларникига совчиликка юборди.
— Ким бор? — Умриниса опа дарвозани тақиллатганча секин ичкарига одимлади.
— Ҳозир, — айвонда ип йигириб ўтирган Хосият опа рўмолини тўғирлаб қўйганча ўрнидан турди.
— Ассалому алейкум, — унинг қораси кўриниши билан Умриниса опа табассум билан салом берди, — яхшимисиз Хосиятхон?
— Ассалому алейкум опа яхшимисиз? — раиснинг хотинини кўрган Хосият опа шошиб қолди, — қани марҳамат, — меҳмонни ичкарига таклиф қиларкан, — Холида, Олмагул тезда дастурхон тузанглар, — ошхона тарафга қараб овоз берди.
— Ортиқча оворагарчиликни кераги йўқ, — Умриниса опа елиб-югуриб дастурхон тузаётган Олмагулни зимдан кузатаркан, ўғлининг танловини ич-ичидан маъқуллаб жилмайиб қўйди.
— Ҳечам оворагарчилики йўқ. Бир келибсиз, сийламасак уят бўлар, — Хосият опа табассум билан жавоб берди.
— Насиб қилса энди тез-тез келамиз, — Умриниса опа Олмагул чиқиб кетган эшикка қараб қўйдида, — шу десангиз эшигингизга қулчиликка келгандим.
— Нима? — Хосият опа бироз карахт бўлиб қолди, — сиз ҳозир Олмагулни ўғлингизга...
— Албатта ўргилай, — Умриниса опанинг юзида ҳали ҳам табассум, — шундоқ қизни тарбиялагансизки, энди қўяверинг. Қизингизнинг одоби, меҳнаткашлиги бутун қишлоқни тилида. Хуснинику энди айтмасам ҳам бўлади.
— Энди эл қаторида опа, — Хосият опа камтарлик қилган бўлди.
Икки аёлнинг суҳбати салкам икки соат давом қилди. Умриниса опа кетар олди, яна келишини, унгача Абдурайим ака билан гаплашиб, рози қилишини қайта-қайта тайинлаб кетди.
— Ойи бу аёл раиснинг хотиними? — Холида ойиси ичкарига кириши билан сўради.
— Ҳа қизим худди ўзи, — Хосият опа хурсанд бўлганча, — опангни бошига бахт қуши қўнган кўринади.
— Шунда бу аёл совчими? — Холида эшитганларини таҳлил қиларкан, — бу аҳмоқ аёл қайси ақли билан келибди? Ахир ўғли опамдан ўн ёшга каттаю, — ҳа, Холида Олмагулга қараганда дадилроқ. Минг қилса ҳам ойисининг қизида.
— Ёшни нима аҳамияти бор? — Хосият опанинг қошлари чимирилди, — муҳими опанг ҳеч нимага зориқмай яшайди. Кимсан Аъзим раиснинг биттаю битта келини бўлиб.
— Тўғри, лекин ўша Илёс деганлари унчалик яхши йигитга ўхшамайдида.
— Бор ишингни қил, — Хосият опа қизини ҳайдаб соларкан, — одамларни яхши-ёмонга ажратиш сенга қолибдида.
— Мен нима қилдим? Тавба, — Холида елкасини қисиб қўяркан, — тўғри гап ҳеч кимга ёқмайди ўзи.
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ва Илёс ҳақидаги гап бутун қишлоққа болалаб кетди. Бу эса бир неча марта совчи қўйиб, унинг опаси Фотимага етиша олмаган Фурқатга қўл келди. Фотимага етиша олмаган Фурқат аллақачон бир марта уйланиб ажрашишга ҳам улгурганди. Шоҳсанам ҳақида эшитиши билан уйига келиб дадаси ва ойисини Мадиёр аканикига жўнатди.
— Энди ҳам қизини бермай кўрсинчи? — ота-онасини кузатиб қўяркан иршайди Фурқат, — опаси бўлмаса синглиси. Қайтанга ёшгина хотин билан мазза қилиб яшайман. Ёш бўлганда ҳам икки баравар ёш-а?
ОЛЧАГУЛ
27
Шоҳсанам Сарварнинг кетиб қолганини эшитиб бир хафа бўлса, бир хурсанд бўлди.
— Бу мен учун яхши имконият. Сарвар ака келгунича анави сатангни раиснинг ўғлига узатиб юборсак, Сарвар ака ўзимга қолади, — Шоҳсанам шундай ҳаёллар билан боғга келди. Нилуфар билан кулишиб олма тераётган Олмагулни кўриб биринчи марта ғаши келди, — қани эди сен бўлмаганингда. Шунда ҳаммаси бутунлай бошқача бўлармиди? Лекин мен жим қараб турмайман.
Шоҳсанам шундай ўйлар билан дугоналарининг ёнига келиб, улар билан қучоқлашиб кўришди. Ҳол-аҳвол сўраб бўлишганидан кейин ҳазил-ҳузуллар билан олма теришда давом этишаркан, Шоҳсанамнинг кўзи олазарак, Илёс келиб қолмасмикин дея йўл қарайди. Илёсжон ҳам кўп куттирмай дедими орадан икки соатлар ўтиб қораси кўринди.
— Хайрият, — пичирлади.
— Хормасинлар, — Илёс отидан тушиши билан овоз берди.
— Бор бўлинг, — кимдан бурун Шоҳсанам жилмайиб қўйганча, — бу дейман шу кунларда жуда меҳнаткаш бўлиб кетмаяпсизми?
— Ҳа энди куч-қувватимиз борида эл корига ярайлик деймизда, — Илёс илжайганча қизлар ёнига келаркан, — бугун фақат сиз билан суҳбат қурамизми дейман? Дугоналарингиз негадир жим, — Олмагулдан кўз узмасдан сўради.
— Суҳбатлашаверсак улар ҳам қўшилишади, хавотир олманг, — Шоҳсанам бепарво қўл силтаб қўйди, — ҳа айтгандек Баҳор яхшими? Эшитишим бўйича уни унаштириб қўйибсизлар.
— Ҳа тоғам шундай қарорга келибди. Лекинчи, бўлажак куёв тилла йигит.
— Баҳорни бахти очилибдида? — Шоҳсанам қиқирлаб кулди.
— Илоҳим бахтли бўлсин, — Нилуфар ва Олмагул бирин-кетин ният қилишди.
— Айтганингиз келсин, — Илёс Олмагулга бошдан оёқ қараб чиқаркан, — ёрдамим керак эмасми? — Шоҳсанамдан сўради.
— Йўқ демасдим, — шундай қилиб Нилуфар ва Олмагул иккиси, Шоҳсанам ва Илёс иккиси биргаликда олма тера бошлашди. Илёс қизларни гапга солишга ҳаракат қилар, лекин Шоҳсанамдан бошқа ҳеч бири унга қўшилишни истамасди. Боғни Илёс ва Шоҳсанамнинг овози ва кулгуси тутиб кетгандек бўларди. Сал нарида юрган қишлоқ хотин-қизлари эса улар тарафга бошқача қараб-қараб қўйишарди. Ахир, уларга «чайнагани» мавзу топиляпди.
🌺🌺🌺
Орадан бир ҳафта ўтди.
Сарвар қанча ҳаракат қилмасин, ойиси билан бафуржа ўтириб гаплаша олмади. Ҳар сафар қишлоқ деган сўзни эшитиши билан ойисининг жазаваси тутиб ўғлини умуман гапиришга қўймай урушиб берарди. Ана шундай пайтда Сарвар ўзини икки оёғи бир пой этикка тиқилиб қолгандек ҳис қилар, бу масалани ойисининг жаҳлини чиқармасдан, норози қилмасдан ҳал қилиш йўлларини изларди. Шуларни ўйлаб хонасида ётаркан, Олмагул билан бўлган суҳбатларидан бирни эслади.
« — Буни қаранг олча ҳалиям гуллаяпди, — ғарқ пишиб турган олчалар орасида оппоқ бўлиб турган миттигина гулни кўрсатди.
— Жуда чиройли.
— Айтишларича, ҳаммасидан кейин очилган гул ўзгача бўларкан, — Олмагул олчагулидан кўз узмасдан гапирди.
— Худди сенга ўхшаб, — Сарвар унга ўзгача меҳр билан тикилди.
— Йўғе мен ҳам ҳамма қатори....
— Сен ўзгачасан. Худдики, бошқа оламдан келиб қолгандек. Хатто исминг ҳам ўзгача...Олчагул.
— Эеэ мени исмим Олмагул, — қиз йигитга хафа бўлгандек қараб лаб бурди.
— Сен мен учун Олчагулсан, менинг Олчагулим, — Сарвар қизга уч метрлик масофадан тикилганча жилмайди, — оппоқ ва нафис. Сенга бўлган ҳисларим каби, — бу гаплардан кейин Олмагулнинг оппоқ юзлари дув қизарди, кўзлари ер чизди, — ана энди Олчахон бўлдинг, — Сарвар ёйилиб куларкан, — унақасига ҳам, бунақасига ҳам Олча...»
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
📝Аллоҳнинг адолати
Ривоятларга кўра, бир куни Мусо (а.с.):
– Аллоҳим, баъзи инсонлар золимларнинг зулми жазосиз қолаверади, деб ҳисоблайди, – дедилар. – Ҳолбуки, Сенинг адолатинг муҳаққақ юзага чиқади, золим зулмининг жавобини, албатта, олади. Менга шундай ўрнак кўрсатки, уни эшитган кишилар зулм ва ҳақсизлик қилишдан тийилсин. Қилган ишига жазо тайин эканини билсин.
У зот Мусо (а.с.)га шундай жавоб бўлди:
– Эй Мусо, саҳрода тўрт йўл кесишган жойдаги дарахт ортига беркиниб, чашма бошида бўладиган воқеаларни кузатсангиз, золим зулмининг жавобини қандай олишини кўрасиз...
Мусо (а.с.) айтилган жойга бориб, дарахтлар орасига беркиндилар. Бир пасдан кейин отлиқ киши келди. Отдан тушиб, елкасидан хуржунини олиб, чашма бўйига ўтирди. Емагини еб, чашма сувидан ичиб, чарчоғи чиққач, отига миниб кетди. Ичида олтинлари бўлган хуржунини эса унутиб қолдирди.
Отлиқдан кейин келган йигит сув ичаркан, чашма бўйидаги хуржунга кўзи тушди. Ичида олтинлар борлигини билди, у ёқ-бу ёққа қараб, ҳеч ким йўқлигини кўргач, хуржунни олиб кетди. Унинг ортидан кўзи ожиз қария келди. Сув ичиб, бир пас дам олиш учун дарахт соясига ўтирди. Шу пайт отлиқ киши қайтиб келди ва хуржунини қидира бошлади. Кўрдики, кекса чолдан бошқа кимса йўқ, демак, хуржунини шу одам беркитган. Ғазаб билан қарияга бақира кетди:
– Тўғрисини айт, хуржунимни қаерга беркитдинг? Тезда пулларимни қайтар, бўлмаса, ўлдираман!..
– Мен кўзи ожиз одам бўлсам, – деди чол, – хуржунингни қаердан биламан?!
Ғазаби қўзиган отлиқ алдаяпти деб ўйлаб, чолни бир уришда ўлдириб қўйди ва отига миниб жўнаб қолди. Воқеаларни кузатиб турган Мусо (а.с.) Аллоҳга нидо қилиб, сўрадилар:
– Парвардигоро, отлиқнинг хуржунини унинг ортидан келган йигит олиб кетди. Жазони эса ундан кейин келган қария олди. Бу ерда адолат қани?
Аллоҳ таолодан шундай хитоб бўлди:
– Эй Мусо! Одамлар шундай – ҳодисаларнинг сиртига қараб хулоса чиқарадилар, ичидаги қадарнинг адолатини эса кўрмайдилар. Чашма бўйидагилар аввалда қилган ишларига жавоб олишди. Яъни, олтинлар солинган хуржунини чашма бошида унутган отлиқ, ўз вақтида қўлида хизмат қилган фақир кишининг ҳақини бермаган. Унинг хуржунини олиб кетган йигит ўша фақир хизматчининг ўғли. Хуржундаги пуллар отасининг ҳақи эди, уларни олиб кетди. Адолат шу тахлит юзага чиқди. Ўлган қария эса осганда осган, кесганда кесган золимлардан эди. Умри зулм қилиш билан ўтган, энг сўнгида отлиқнинг отасини бир мушт уриб ўлдирган, қотиллиги яширин қолди деб ўйлаганди. Ниҳоят куни келиб отлиқ пулини ўғирлаган гумон қилиб, қарияни бир мушт уриб ўлдирди.
Эй Мусо, бандаларимга айтингки, ҳикматини билмаган воқеаларидан норози бўлишмасин. Билсинларки, кишининг кишига қилган зулми жазосиз қолмайди. Бамисоли отлиқ одам ишчисига бермаган ҳақни хуржун тўла олтин билан тўлагани, отасини бир уришда ўлдирган кишини худди ўшандай ўлдиргани сингари
😱#Ё_АЛҲАЗАР_БУ_НИМАСИ?
😳Майитнинг кафани ичига ип солиб қўйса нима бўлади?
😱Нима учун майитдан аввал қабристонга ҳолвайтар ҳиди бориши керак?
🤯Майит ювилган сув қандай дардга даво эканини биласизми?
Видеони кўриб ҳайратдан лол қолишингиз аниқ!
Давоми 👉 Бу ерда
☃️🥗ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ САЛАТЛАРСИЗ ТАСАВВУР ҚИЛИБ БЎЛМАЙДИ👆
👆🥗ВИДЕОДАГИ ҲАММА САЛАТЛАР РЕТЦЕПТЛАРИ БОР🤗
😍😍999 ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍰🍜🥘ПИШИРИҚЛАР ТАОМЛАРНИНГ ЭНГ ЗӮР РЕТЦЕПТЛАРИ БОР ЭКАН ШУ КАНАЛДА🤗
ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
❗️ШОК ХАБАР ХАЛИМАНИНГ ВАФОТИДА ЮЛДУЗНИ АЙБИ БОРМИДИ?😱
ЮЛДУЗ УСМОНОВА ҲАҚИДАГИ ҲАҚИҚАТЛАР ҲАММАНИ ШОККА ТУШИРМОҚДА😨
НАХОТКИ ЮЛДУЗ ҲАММАНИ АЛДАДИ...🤬 У ХАЛИМАГА НИМА ҚИЛДИ
МАХФИЙ ХАБАР ҲОЗИРОҚ КЎРИНГ ЎЧИРИЛИШИ МУМКУН👇👇
https://telegram.me/joinchat/nG2wtcIS4oNlMmEy
❗️🎄ЯНГИ ЙИЛ БАЙРАМ ДАСТУРХОННИ ҚАНДАЙ БЕЗАТИШНИ ЎЙЛАБ🤔БОШИНГИЗ ҚОТАЯБДИМИ❓
🍽БИЗДА БУНИНГ ЕЧИМИ БОР 999ХИЛ БАЙРАМ☃️ДАСТУРХОН БЕЗАТИШ УЧУН ИДЕЯЛАР ЖОЙЛАДИК🍱
🥗99~ХИЛ ЯНГИ САЛАТЛАР 🍰 ПИШИРИҚ ВА 🍧 ШИРИНЛИКЛАР РЕТЦЕПТЛАРИНИ ЖОЙЛАДИК ТЕКИНГА ЎРГАНИНГ
🍗🍜ЭНГ ЗЎР БАЙРАМ🫕ТАОМЛАРИ ШУ КАНАЛДА ЖАМЛАНГАН🤗
🎄ТЕЗ КИРИНГ 👇👇
https://telegram.me/joinchat/HHUJjUHNxwJkMTVi
“РЎЗҒОРИМГА БАРАКА КИРДИ”
(Ибратли ҳикоя)
🍂
Бир биродаримиз шундай ҳикоя қилади: “Йигирма икки йил олдин (тахминан, 1995-1996-йиллар назарда тутилмоқда) маошга зўр-базўр кун кечириб юрардим. Болаларим ёш, шунинг учун анча қаноатли эди. Аёлим тўқ оилада ўсган бўлса-да, Аллоҳга шукр, унга ҳам қаноат берди. Топган-тутганимни тўтиё билиб, бола-чақа билан хурсандчиликда баҳам кўрар, топмасам, қуруқ нон-сув билан кифояланар, “Уйимиз бугун анбиёлар уйига ўхшади”, деган сўзлар билан пайғамбарларга яқинлик туйиб таскин топардик...
Бир куни юз берган воқеа ҳеч ёдимдан чиқмайди. Кечқурун ишдан қайтяпман. Чўнтагимда бор-йўғи иккита уч сўмлик бор. Ўша пайтда олий навли ундан қилинган нон етти сўм, биринчи навлиги олти сўм эди. Аммо олти сўмлик нон кечга қолмай тугарди. “Агар арзон нон тугаган бўлса, бугун нонсиз қоламиз, эй Худо, ризқимиз Сенинг бўйнингда”, деб ёлвораман ичимда. Бир сўм-ярим сўм бирон чўнтагимнинг бурчагида қолиб кетмаганмикан, деб ён-веримни пайпаслайман...
Йўқ, хайрият тугамаган экан, ўша кунги ризқимизга битта нон ёзилган экан, тилло топган боладай, хурсандчилик ила олдим...
Хуллас, шундай кунларнинг бирида бир ҳадис ўқиб қолдим.
Унда Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳар кеча Воқеа сурасини ўқиган киши ризқи кенг бўлишини айтган эканлар. Ўша заҳоти туриб, уни тиловат қилдим. Шундан кейин ҳар кеча Воқеа сурасини ўқишга одатландим.
Дунёда Аллоҳнинг Расулидан-да ростгўйроқ ким бор?!
Бир-икки кун ўтиб, қўшимча иш топдим. Хотиним ҳам уйда пишириқлар тайёрлай бошлади, кимдир кўрпачасини қавишга олиб чиқди. Тез орада турмушимиз анча яхшиланиб қолди... Воқеа сурасини ҳамон ўқийман...
📔 "Ризқ калитлари Нажот келтирувчи дуолар" китобидан.
📝ОТАНИ БОРИДА КАДРИГА ЕТИНГ...
(уз отасидан уялган киз)
Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Дугоналари билан кечки овқатга бормоқчи бўлган қиз икки кун олдин янги кийим можаросини бошлади. Эркалик билан ота-онасини ноқулай аҳволга солар, кўнглига озор берадиган, ғурурини синдирадиган сўзларни гапирарди. Ота-онасининг қўли калталигини юзига солаётган қиз, уларни чорасизлиги туфайли надоматга қўяётганини мулоҳаза қилмас, шартакилигини қўймасди.
– Дугоналарим бир марта кийган либосини ҳеч қачон қайтиб киймайди. Мен бўлсам ялиниб-ёлвориб сизларга биттагина янги кўйлак олдиролмайман!, дерди.
Отаси мунғайибгина чорасизлигини англатаркан, қиз унга парво ҳам қилмасди. Эски-туски нарсаларни олиб сотиш билан шуғулланиб, рўзғорини амал-тақал ўтказаётган бетоб ота, қишнинг совуқ кунларида иши бироз юришмаётганидан тараддудланарди.
– Сиздан уяламан, дада!, деди қиз отасига тик қараб. Қўли калта бетоб отанинг тиззалари қалтиради. Кўз ёшлари қалбига оқди.
Кечки таомни жимгина едилар. Оқшом оилабоши қизи киймоқчи бўлган кийимнинг нархини онадан сўради. Юраги ачишиб оғриётган ота пулни қандай бўлмасин топиб, қизига тутқазишни ўйларди. Эртаси куни ота эрталаб қовоғидан қор ёғаётган қизнинг қўлига икки юз эллик лира берди. Пулни кўриб қизнинг чеҳраси ёришди. Тонгда савдо марказига отланди. Кўз остига олиб қўйган кўйлакни харид қилди. Янги кийимнинг завқи рутубатли ҳавода қизнинг руҳига илиқлик бахш этди. Бахтдан сармаст, гўёки учиб-қўниб кечки овқатга борди.
Уйга қайтиб ҳам отасининг дарди билан парво қилмай, телефонга ёпишиб кечки овқатнинг муҳокамасини қилиш учун дугоналари билан гап сотишга тушиб кетди. Лекин кундан кунга отасининг йўтали босилмай, иситмаси тушмаётганига аҳамият бермади. Хаёлида янги кўйлаги ва бу кийимда кечки овқатга маликалардай ҳамманинг эътиборида бўлгани жонланарди, холос. Онаси йўқсиллик сабабли эрини ҳатто касалхонага олиб боролмаётганидан ўксиниб, кўз ўнгида умр шами сўниб бораётган жуфтига чорасиз термуларди.
Бир неча кундан кейин отанинг узоқ давом этган йўтали тонгга яқин тўхтади. Пешинга яқин ювғич отасини ювиб-тараб, кафанлаш учун олиб кириб кетар экан, қиз ҳануз отасининг ўлимига ишонгиси келмасди. Қўни-қўшнилар масжид айвонида ўзаро шивирлаб “Қизи истаган кийимни олиб бериш учун, уст-бошини сотиб, қишнинг совуғида касали бадтар хуруж қилибди шўрликни” деганини эшитганида бефойда пушаймонлик оташида қовурилгани билан энди кеч эди. Энди ҳеч қандай кийим эрка-тантиқ қизни ота меҳридай иситолмаслигини англаб етдию, аммо кечикди...
@lbratli_sozlar
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 15.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
ОЛЧАГУЛ
24
Сарварнинг таклифидан кейин Шодиёр боғбон олма теримини ҳам бошлаб юборди.
— Бу сафар теримга бормайсан, — терим учун рухсат сўраган Гулбаҳорнинг эшитган жавоби шу бўлди.
— Нега? Ахир дугоналарим билан...
— Эртага сенга совчи келади. Даданга маъқул. Яхши оила экан. Йигит ҳам қўли гул уста ҳунарманд. Пасфеългина, камсуқум йигит.
— Ойииии, мен ҳали....
— Гапни кўпайтирмасдан айтганни қил. Теримга бормайсан. Ундан кўра ҳовлини кўздан кечир. Ҳамма жойни артиб, тозалаб қўй. Эртага келганлар бу уйда қиз бола йўқ экан деб кетмасин тағин, — Матлуба опа шундай деганча ўзи оғилхона тарафга ўтиб кетди.
— Битта шу кам эди, — Гулбаҳор норози минғирлаганча ойиси айтган ишларни қила бошлади.
Эртаси куни тушдан кейин кутилган совчилар ҳам келишди. Бира тўласи нон синдириб кетишди. Кечки пайт эса қариндошлар муборак бўлсинга келишди.
— Ва ниҳоят, — ошхонада чой дамлаётган Гулбаҳор таниш овозни эшитиб ортига ўгирилди.
— Сииииз? — жаҳлдан қизарди.
— Табриклайман, ниҳоят сендан қутиларканмизда? — Илёс тиржайганча ичкарига кираркан, — сен учун хурсандман. Албатта, ўзим учун ҳам, — стол устида турган олмадан биттани олиб тишлаганча, — боя янгамдан эшиттим, энди теримга бормас экансан. Бу эса мен учун айни муддао, — тиржайди.
— Бундай қила олмайсиз, — Гулбаҳор унга қўрқув билан қаради, — ахир Олмагул бахтли бўлиши керак. Сиз эса....
— Ундан хавотир олма. Мен унга дунёдаги энг чиройли бахтни ҳадя қиламан, — Илёс олмани иштаҳа билан еркан, — у қишлоқдаги ҳамма қизнинг орзуси бўлган йигитга турмушга чиқади. Бундан ортиқ бахт бормикан?
— Йўқ, — Гулбаҳор олдидаги чойларини ҳам унутиб, — ахир унинг кўнгли бошқа...., — нима қилиб қўйганини англаадию, тилини тишлади.
— Нима дединг? — Илёснинг юз ифодаси ўзгара бошлади, — ҳали у бошқаси билан дон олишиб юрибдими? — ярим ейилган олмасини қаттиқ қисди. — Мен буни шундоқ қолдирмайман. Уни ҳам, ўша ўйнашини ҳам....
— Сиз ҳаммасини нотўғри тушундингиз, — Гулбаҳор гапини тўғирлашга тушди, — мен балки бошқасини яхши кўриши мумкин демоқчи эдим. Ҳар ҳолда у ҳам одам, унда ҳам кўнгил бор.
— Айтмоқчисанки, унинг ҳаётида ҳеч ким йўқ? — Илёс унга ишонқирамай қаради.
— Ҳа, ҳа, — Гулбаҳор Илёс чиндан ишондими йўқми дегандек қаради.
— Шунақа демайсанми? — Илёс енгил нафас оларкан, — мен бўлсам уни ким биландир ликкиллашиб юрибди деб ўйлабман.
— Йўқ, Олмагул ундай қизлардан эмас.
— Шунинг учун ҳам севиб қолдимда уни, — Илёс қўлидаги эзилган олмани стол устига ташларкан, — сен ўз тўйинга тайёргарлигингни кўравер. Уёғидан хавотир олма. Насиб қилса, эрга тегишингдан олдин бизни тўйимизда мазза қилиб ўйнайсан. Ахир аканг ва дугонанг турмуш қурсаю, сен ўйнамасанг уят бўладия, сингилжон, — Илёс шундай дея Гулбаҳорнинг бурнини чимдиб қўйдию, чиқиб кетди.
— Эй Худойим, ишқилиб шу ифлосгина аммаваччам ниятига ета олмасин илоҳим, — Гулбаҳор шундай дея юзига фотиҳа тортиб қўйди.
ОЛЧАГУЛ
22
Олмагул уйга кириши билан қўлидаги челагини дарвоза олдида қолдирганча хонасига югуриб кетди. Ичкарига кирдию, эшикка суяниб йиғлаб юборди.
— Нимани кутгандинг аҳмоқ қиз? — ўзини-ўзи койиркан, — икки оғиз ширин гапириб, битта жилмайганига дарров учиб, ўзингча севиб қолдингда? — анча пайт ўзини койиб ўтирди.
— Олмагул, — ойисининг овозини эшитиши билан тезда ўрнидан туриб, юз-кўзини артганча,
— Ҳозир, — хонадан чиқди.
— Имилламасдан бўла қол, — қиз чиққунча зарда аралаш бақирди Хосият опа.
— Мана ойижон, — Олмагул тезда келиб ойисининг қўлидаги сумкаларни олди.
— Менга муздек сув бер, — супага ўтираркан, — яхшиям Аъзам раиснинг ўғли бор экан. Умридан барака топсин, сумкаларимни дарвоза олдигача олиб келиб берди.
— Мана, — Олмагул сувни ойисига узатди.
— Раҳмат, — Хосият опа сувни ичиш баробарида қизига қаради, — нима бало йиғладингми?
— Йўқ, — Олмагул кўзларини олиб қочди.
— Унда нега кўзларинг қизарган?
— Пиёз артгандим шунга.
— Яхши, — Хосият опа рўмолини тўғирлаганча ўрнидан тураркан, — сен кечки овқатга уннайвер. Мен кийимимни алиштириб чиқиб ип йигирай, — деганча хонасига кетаркан, — шундоқ йигит-а. Эҳ, шу йигит мени куёвим бўлса қани эди. Қишлоқда кўкрак кериб юрардим, Аъзам раис билан қудаман деб, — ўзига-ўзи гапирганча кириб кетди.
🌺🌺🌺
Олмагулни кўриб, қалби қувончга тўлиб уйга қайтган Сарвар дўкон олдидан ўтаётиб эшитган гапидан кейин ойиси келиши билан гаплашиб олишга қарор қилди.
— Ҳеч йўқ белгили қилиб қўйишим керак. Шунда сал бўлса ҳам хотиржам бўламан, — ўйлади у. Жойига ётганча ширин ҳаёлларга берила бошлади. Келажак ҳаётини Олмагул билан тасаввур қиларкан, уялибгина келин салом қилаётган қизни кўз олдига келтириб, юзига табассум югурди, — беғуборим ўзимни, — пичирлади.
Ширин ҳаёлларга берилиб, хатто кечки овқат ейишни ҳам унутиб ухлаб қолди. Ярим кечаси нимадир бўлиб уйғониб кетдию, очқаганини ҳис қилиб оёқ учида юрганча ошхонага ўтди. Камола янгаси мастава қилган экан. Совушга улгурмаган маставани муздеккина айрон билан ичиб оларкан,
— Бу ерга келиб ҳаммаси тескари бўлиб кетди. Хатто овқатланиш режимим ҳам, — кулиб қўяркан, ҳаёлига севги ҳақида эшитганлари келди.
«Севги — бир қалбнинг иккинчи қалб билан яшаши, иккинчи бирининг юраги билан нафас олиши.»
Севги — кўнгилнинг энг гўзал қасри, қалбнинг энг улуғ бойлиги.«
🌺🌺🌺
Шоҳсанам ўзи тўқиган ширин ёлғонга ишонганча Сарвар ҳақида ҳаёл суриб кўзлари илинди. Тушида ҳам Сарварни кўриб чиқди.
»Сарвар билан чиройли бир боғда сайр қилиб юрган эканлар. Сарвар унга меҳр ва муҳаббат тўла нигоҳлар билан боқиб чарчамас, Шоҳсанам ҳам ундан кўзларини узай демасди. Улар бир дарахт тагига келиб бироз нафас ростлаш учун ўтираркан, бир дам Сарвар секин уни ўзига тортиб лабидан бўса олди. Унинг лаблари Шоҳсанамнинг лабига теккан пайт, қизгинанинг танаси бўйлаб, чумолилар тўдаси сайрга чиққандек бўлиб кетди."