35232
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
#Тезкор #Таъзия
❗️Халимахон Ибрагимова вафот этди
Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиун!
Бу ҳақида Мирзабек Ҳолмедовни ўғли Улуғбек Ҳолмедов ўз инстаграмида маълум қилди
@Ibratli_Sozlar
Siz 🫵 xiyonatga uchradingizmi?
Eringiz betibormi?🤦♀️
♥️Sevimli rafiqa,baxtli ona bolishni istaysizmi?
✅Yoringizni faqat sizni oʻylaydigan,xiyonat qilmaydigan boʻlishini istaysizmi?💋
✅Sizga sovgʻalar berishini istaysizmi?💋
✅Unda biz sizga yordam beramiz. 💋
✅Bu kanal aynan siz uchun. Kanal mlakali Trener tomonidan yuritiladi.💋
✅Er-xotin munosabatlarini yaxshilashga qaratilgan intim hayot torisidagi foydali kanal. Bu kanalda koʻplab bepul bilimlarga va texnikalarga ega bolishiz mumkin .💋
Kanalga ulanish uchun shu silkaga👇👇
❤️@Betakror_Ayoll❤️
❤️@Betakror_Ayoll❤️
ан экан шу пайтда” дея хонасидан чиқиб, ваннахонага кирмоқчи бўлганди, беихтиёр нариги хонадан эрининг ким биландир кулиб гапгаплашаётгани қулоғига чалинди. Қизиқиш ортиб қия очиқ эшикдан ичкарига мўралади. Ҳақиқатан ҳам, эри ким биландир берилиб гаплашарди. Нигора яхшилаб қулоқ тутди. . .
“Кимни жонисиз?” – дерди эри паст овозда. У томондан шунга мос жавоб бўлди шекилли, эри кулиб юборди.
– Шундай бўлсин, – деди сўнг хушнуд жилмайиб.
Нигора қотиб қолди. Ваннахонага кириб, яна Гулнозага қўнғироқ қилди. Рақам ҳамон банд. Демак, эри у билан гаплашаётган экан. Наҳотки, “ўраган” бўлса? “Битта зиёфатга тушдим, шекилли”, деди Нигоранинг ҳафсаласи пир бўлиб. Аммо ишонгиси келмади. Шундай мўмин – қобил, оғир – босиқ, тартиб – интизомли эри ўзи яхши танимайдиган бир аёлнинг гапларига лаққа тушганлиги аҳмоқликдек туйилди унга. Гулноза қандай аврадийкин, нималар дедийкин? Жуда ширин гаплардан гапирган бўлса керакда. Фақат аёлларгини қулоғи билан севади, деб эшитгандим. Аммо эркакларга ҳам ширин гап мойдек ёқарканда. Тўхта, балки улар учрашишган бўлсачи? Гулнозанинг ўзига яраша жозибаси бор. Эри мафтун бўлиб қолган бўлсая? Балки, чин кўнгилдан севиб қолгандир. Шундай хаёллардан Нигоранинг юраги орқасига тортиб кетди. Рашки қўзигандан ҳозироқ бориб, Гулнозанинг сочларини битталаб юлгиси келди. Қўллари қалтираб рақам тераркан, ҳарқалай, Гулнозанинг телефони бу сафар банд тушмади.
– Сен нималар қиляпсан ўзи? – деди Нигора у билан салом-алик ҳам қилмай.
– Нимани нима қиляпман? – ҳайрон бўлди дугонаси.
– Эримни? Нега бунча унга ёпишиб олдинг?
– Ўраяпман, келишув шундай бўлгандику.
– Бўлди, ўрашни тўхтат! Мен енгилдим. Зиёфат мендан.
– Тўхта, ўраш ўзимга ҳам ёқиб қолди – деди Гулноза шарақлаб кулганча.
– Ўв, бас қил дедим сенга! Эримни тинч қўй!
– Аммо эринг, ҳақиқатан ҳам, зўр эркак экан, – Нигоранинг дўқ-пўписасига парво ҳам қилмай деди Гулноза. – Умримда бундай эркакни учратмаганман. Қайси археолог топиб берган сенга уни, билмайман.
– Бас қил, дедим!
– Эринг мени, ҳақиқатан ҳам севиб қолганга ўхшайди. Ҳар учрашганимизда шунақаям ҳаяжонланадики . . .
– Ҳали учрашдинглар ҳамми? – тутоқиб кетди Нигора.
– Қўрқма, бошқа нарсага ўтганимиз йўқ ҳали. Фақат учрашиб турибмиз.
– Ҳали дейишингдан бошқа нарсага ҳам ўтадиган ниятинг бор, шекилли? – тепа сочи тикка бўлди Нигоранинг. – Агар хозироқ бас қилмасанг. . .
– Нима қиласан? – хотиржам тарзда деди дугонаси.
Нигора қотиб қолди. Дарвоқе, дугонаси бас қилмаса, нима қилади? Тўғрироғи нима ҳам қила оларди? Қўлидан нима келади ўзи?
– Гаровда ютқаздим дедим, – йиғлагудек бўлди Нигора.
– Бу ўйин менга ёқиб қолди, дедим, – Нигоранинг гапига мос тарзда жавоб берди Гулноза.
– Сен... сен... бўғзига нимадир тиқилиб тутилиб қолди Нигора.
– Нима мен?
– Нима қилмоқчисан ўзи? Эримни тортиб олмоқчимисан?
– Тўғриси, билмайман. Аммо билганим, мен ҳам эрингни севиб қоляпман, шекилли. . .
Бу гапдан тахта бўлиб қолди. Нимадир демоқчи бўлиб, оғиз жуфтлаганда Гулноза аллақачон телефонини қўйиб қўйган, тут-тутлаётган қисқа овоз уни масхаралаётгандек эди гўё. . .
Кейинги "гап" гача Нигора зўрға чидади. Чунки фақат ўшандагина Гулноза билан очиқчасига гаплаша олиши мумкин эди у. Аммо Гулноза гапга келмади. Нигора йиғлаб – йиғлаб дугоналарига унинг қилмишларини айтиб берди. Дугоналари бири олиб, бири қўйиб қоралашди, ҳаммалари бир бўлиб унинг ақлини киритиб қўйишга келишиб олишди. Орадан бир хафта ўтгач, Нигорага Гулнозанинг ўзи қўнғироқ қилиб, “гаплашиб олишимиз керак”, деди. Нигоранинг юраги шув этиб кетди. Кичикроқ бир кафеда дугонаси билан юзма – юз ўтираркан, унинг сочига чанг солишга ҳам тайёр эди у.
– Ёмон қўрқдинг а? – деди Гулноза уни мазах қилгандек.
Нигора бир қимтиниб қўйдию, аммо лом – мим демади. Кўзлари тўла ғазаб билан дугонасига тикилиб тураверди.
– Эр бермоқ жон бермоқ эканми? – янa уни эрмак қилди дугонаси.
– Мақсадга ўт ! – милтиқдан ўқ отгандек деди Нигора.
– Мақсадга ўтсам, эринг ҳам менга ёқиб қолди.
– Вой, аблаҳ–эй !
– Ўтир, – Нигоранинг елкасидан ушлаб, жойига ўтирғизиб қўйди Гулноза.
– Агар лафз қилмаганимда, тўғриси эрингни тортиб олардим. Аммо мен дугонасининг
-Baxtli bo'lish osonmi?
-Buni bilmadim-u, lekin "Baxtlidek"dek yashash judayam qiyin ekan...
@ibratli_sozlar
📝 БЕГОНА АЁЛ
Дунедаги яхши одамлардан бири Баходир эди. Хаммага ёрдам берар, уларни хурсанд килишга харакат киларди. Охирида узи энг бахтли инсонга айланарди. У соф юракли одам эди.
Бир куни дукондан чикаётганда еш бир аёлнинг ахволи диккатини тортди. Ранги учган, куллари совкотган ба буйни букилган эди.
- Нега бу ахволда экан, - деб уйлади.
Аёл Баходирни кургач, дарров олдига борди. Огир ахволидан нолиб:
- Менга факат сиз ёрдам бера оласиз, -деди.
Баходир хавотир ола бошлади. Аёл гапида давом этди:
- Менинг эрим йук, 3 ёшли углим касалманд, операция у.н катта пул керак. Боламни ташлаб ишлай олмаяпман. Операция пули у.н сиз ёрдам бера оласиз...дея илтижо килди.
Баходир дарров дуконга кирди ва савдо пулин борини берди. Аёлга:
- Иншооллох хохласа болангга фойдаси тегади, -деди.
Аёл хурсанд б.б пулни олди ва у ердан кетди. Баходир эса кунгли хотиржам уйига кетди. Углини кучогига олганда уша аёл яна ёдига тушди. Ёрдам берганидан яна узини бахтиёр хис этди.
Орадан 3 хафта утди. Баходир хонасида газеталарни куриб чикаётганида уша аёлнинг суратига кузи тушди, хабар диккатини тортди. Хабарда:
"Сохтакор аёл охири кулга тушди ! " , деб ёзилганди.
Хабарни диккат б.н укиб, аёлнинг касал боласи йуклигини билди. Дарров газетани ёпди. Сунг узида йук хузур б.н гапирди:
" Уч хафтадан бери эшитган энг яхши хабарим шу булди. Хайрият, аёлнинг касал фарзанди йук экан" ...
ҲИКМАТЛАР ХАЗИНАСИ китобидан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
@ibratli_sozlar
Чиндан ҳам ўзимга тўғриманку, деб ишимни давом эттиравердим. Қайнота-қайнонамга, қайнакаларимга ҳам бу гап-сўзлар етиб бориб, мени қистовга ола бошлашди. Уларга ҳеч қандай гуноҳим йўқлигини айтдим. Ҳарқалай, менга ишонишди. Эҳтиёт бўлишимни уқтиришди. Ҳаммасидан ошиб тушгани узоқдаги эримга ҳам бу гаплар етиб бориб, мени телефонда ҳақорат қилди. Бу туҳматларга чидолмай, анча вақт бозорга чиқмай қўйдим. Лекин болам касал бўлиб қолганида мажбур бўлиб, яна пул топишга киришдим. У ёқда эримнинг иши юришмай, қайтиб келди. Келиб, ҳеч нимани суриштирмасдан, “ажрашаман”га тушди. Қайнота-қайнонам ҳам менинг ёнимни олиб, ўғилларига тушунтирмоқчи бўлишди. Лекин у бир-икки ғийбатчининг гапига ишониб, мени тушунишни истамади. Ноилож, бир муддат кўзига кўринмай турай, деб уйимга кетишдан бошқа чорам қолмади. Ўша куниёқ эрим келиб, болаларимни олиб кетибди. Бир неча марта фарзандларимни олиб келиш учун бордим. Туғилиб ўсган уйга ўргангани учун эсини таниб қолган ўғилларим:
— Ойи, ўзимизнинг уйимиз яхши, кетмаймиз. Сиз ҳам катта бувимникига кетманг, — деб туриб олишди.
Уларнинг гапи таъсир қилиб, эрим ҳам жаҳлидан тушгандир, деб ўша куни қолдим. Эримнинг қўпол муомаласи ва эътиборсизлигига парво қилмасликка ҳаракат қилардим. Шундай пайтда атрофдагиларнинг гапи эркак кишига ёмон таъсир қиларкан. Маҳалладаги бир-иккита ғийбатчи оиламизни бузишга ҳаракат қилиб, мени роса ёмонлаган. Мен ҳам яқинларимнинг далдаси билан ўзимга тўғри бўлганимни исботлаш учун турмуш ўртоғимга ҳаммасини ётиғи билан тушунтирдим. Қандай шароитда ишлаганим, ҳар доим ёнида бўлганим учун қайнота-қайнонам менинг ёнимни олишди, менга ишонишди. Улардан ёрдам сўрадим. Ота-онасининг гапи барибир эримни бефарқ қолдирмади. Қайнонам маҳаллага чиқиб, оиламиздаги вазиятни яхшилашга ёрдам сўради. Маҳалла оқсоқоли ҳам эримни тасодифан кўчада кўриб қолган киши бўлиб, ундан ҳол-аҳвол сўраган ва мен ҳақимда яхши гапларни гапирган.
— Сенинг йўғингни билинтирмади. Аёлман-ку, деб ўтириб олмай, ота-онангга, болаларингга яхши қаради. Сен ҳам энди четга чиқишни йиғиштириб, шу ерда деҳқончилигингни қил, - деб насиҳат қилибди. Шундан кейин эрим юмшагандек бўлди. Лекин барибир кўнглида шубҳа борлиги билиниб турарди. Ўша кунлари жуда қийналдим. Айбим бўлмаса ҳам, туҳматга қолганим менга жуда алам қиларди. Анча пайтгача эрим менга совуқ муомала қилиб юрди. Шунча қийналганим эвазига унинг бундай муомаласига чидолмай, неча марта кетиб қолмоқчи бўлдим. Агар шундай қилсам, оилам бузилиб, болаларим отасиз ўсади. Тишимни-тишимга қўйиб, ҳаммасига чидадим. Вақт ҳамма нарсани даволайди, дейишгани рост экан. Эрим текшира-текшира ҳеч нима тополмагач, яқин кунлардан бери аввалги ҳолатига қайтгандек. Демак, менга яна ишона бошлади, деб кўнглим хотиржам бўлди.
— Агар ҳақиқатдан ҳам аёлинг нотўғри қадам босган бўлса, буни яшира олмасди. Барибир бир куни ҳаммаси ошкор бўларди, одамлар гапираверади. Хотинингдан шубҳаланишни йиғиштир, — деб бир яхши инсон унга танбеҳ берибди.
Ғийбатчилардан қанчалик нафратланган бўлсам, яхши одамлар борлигига шунча хурсанд бўлдим. Агар атрофимдаги одамлар ҳам бефарқ бўлиб, менга ёрдам бермаганида оилам бузилиб кетиши ҳеч гап эмас эди. Билиб-билмай гапириб, оилаларни бузадиган ғийбатчилар эмас, ёнидаги инсон ҳаётига бефарқ бўлмаган тушунган инсонлар орамизда кўпайишини истардим...
@Ibratli_Sozlar
#умр_сўқмоқларида
ҚАЙНОНА
(ҳикоя)
Толибжоннинг оиласи серфарзанд оила. Оилада бири- бирини қувалашиб етти нафар фарзанд вояга етмоқда. Каттаси бу йил еттини тамомласа , энг кичиги энди эмаклашга
ҳаракатни бошлади.
Оила бошлиғи Толибжон махалласидаги Соҳиббекнинг фирмасида иш бошқарувчи. Топиш- тутиши ёмонмаску-я, аммо шунча ейман, ичаман деб турган қора кўзларни боқишниям ўзи бўлмаслиги рост. Аёли Саодат фарзандларидан ортиб, бирон жойда ишлай олмайди. Ўзи уйида шундоқ ҳам иши етарли. Яхши ҳамки, Толибжоннинг саксонларга бориб қолган онаси Фазилат хола борлар. Болаларга ҳай-ҳайлаб, жиллақурса бешигини тебратиб мадор бўлиб турадилар. Улар ҳар икки гапни бирида : " Ёлғизимдан кўпайганларим, Аллоҳимнинг берганлари , кўрсатганига, етказганига шукр"-деб дуо қилганлари қилган.
Толибжон бугун ишдан чарчаб келди. Ҳар доимгидек келишига овқат тайёр экан. Саодат бугун чиройли қилиб хуштаъм хоним пиширибди. Ёнида қип- қизил сардаги ва майда тўғралган кўкатлар иштаҳани янаям қўзғарди.
Бувижоннинг "Бисмиллаҳир раҳмонир рахийм" и билан овқатга катталардан кейин бирин- кетин болаларнинг ҳам қўли узатилди...
Таом жуда ширин бўлган экан. Дастурхонга фотиҳа ўқилгач, Саодат қизи Саида билан идишларни йиғиштириб ошхонага йўл олди. Бир пайт эрини йўталганини эшитиб , юваётган идишини столга қўйиб остонадаги эрига саволомуз боқди:
- Ҳа , дадаси ...
- Бундан кейин ойимга овқатни алоҳида сузгин... Овқат қуюқ бўлса ҳам.
Саодат эрининг гапларига тушунмай талмовсиради . Дили оғриди:
- Ахир .... Нимага ... ?
- Онаси, тушунгин бундоқ. Мен онамнинг қанча овқат еганлариниям билмадим. Биласан, -
шу сўзларни гапираётиб Толибжоннинг овозидаги титроқ сезила бошлади ,
- ойим қариб қолганлар . Овқатниям секин ейдилар. Яна...кўпинча набираларига илиниб ...
- Дадаси , бўлди . Ҳаммасига тушундим.
Саодат эрини ортиқ гапиртиргани қўймади, сабаби ўзининг ҳам кўнгли бўшаб кетганди.
У шу топда шундай меҳрибон ўғилни тарбиялаган қайнона- онасининг ёнига тезроқ боргиси келарди...
@Ibratli_Sozlar🕊
Bolangiz bilan massajga qatnab vaqt va pulingizni yo'qotyapsizmi?
🤱 Sizni farzandingizda:
– Displaziya
– Yassioyoqlik
– X va O obraz
– Tonus tushishi va boshqa muammolar tufayli shifokor massaj buyurgan bo'lsa endi siz ham ortiqcha pul sarflamasdan uy sharoitida bolajoningizni mustaqil massaj qilishingiz mumkin!
Qanday qilib deysizmi?
💁♀ Agar siz ham sohani farzandingiz uchun o'rganishni va professional massajist bo'lishni istasangiz sizni ko'p yillik tajribaga ega xalqaro diplom sohibasi professional massajist Go'zal Zaynitdinovaning telegram kanaliga taklif qilamiz!
Havola o'chirilmasidan tezda ulanib oling👇
/channel/+qPWLLV7AD2gzMmZi
/channel/+qPWLLV7AD2gzMmZi
Бахтни инсонлар катта, эришиб бўлмас нарса деб ўйлашади. Аслида бахт ўз қўлларимизда!
Бизда бор нарсаларни фарқига бориб, улардан завқланишда бахт. Нега ҳамма ўзини бир қолипга солишга уринади? Нега яхши кийиниб, яхши жойларда ўқийдиганларни ҳамма бахтли деб ўйлайди?
Аслида бахт ўзимизда бор!
Ёнимизда!
Бахт бу- фарзандимиз борлиги, ота-онамиз, ёки суяна оладиган ёримиз, дардлаша оладиган опа-сингил, ака-укамиз борлигидир!
Булардан ҳеч бўлмаса бир донаси бор бўлса ҳам бизни бахтсизман дейишимиз бироз кулгули ҳолат.
Бахт - фарзандингни кулгусида мужассам;
Бахт - ота-онангнинг сендан рози ҳолатда дуо қилишида мужассам;
Бахт - тоғдек суяна оладиган ёрингда мужассам;
Бахт - сен хурсандлигингда сендан кўп хурсанд бўладиган, хафалигингда сендан кўп хафа бўладиган опа-сингил/ ака-укангда мужассам!
Шунинг учун бахтсизман дема, Аллоҳ барчага бахтни берган. Фақат сен уни фарқига бор ва бахтли яша!
18 ёшнинг энг гўзал қувончи бу-турмушдир!
20 ёшнинг шодлиги бу -фарзанд!
Кейин эса;
… Кўксингизда бир юракнинг уруши- дук-дук..
Қолгани яна ва яна “дук-дук” лар билан кечаверади.
Буни қаранг бир пастда мактабга чиқди, унинг оқ кўйлагини тоғорага солиб ювар экансиз, энди Сизнинг ўғлингиз бор, у тоғдек суянч бўлади. 7 ёшдаги жажжингизга , ундан кейинги полопонларга ховуч -ховуч меҳр бера олмайсиз.. чунки сиз ишлайсиз.!
Иш, уй,оила, камига оталиккагина ҳақдор бўлган -Куёв (эр)
Удаллашингиз керак. Енгилиб бўлмайди. Чунки бу боллаларни қаранг, вой - вой чироқку. Уларни одам бўлиб улғайиши учун ҳам уддаланг!
Чидаб ўтказган ҳар бир кунингизни ажри бор.
…Чархифалакни бир айлантиб юборинг, 7 ёшлик полопон 20 га тўлдия.
Биринчи олийгоҳнинг хаяжонидан юрагингиз гўё тўхтади-а. Энди сиз тоғорада эмас, кир мошинда унинг оқ кўйлакларини ювасиз.
Ўқиди, бирга улғайдингиз, кўпинча овқат қилсангиз ўзингизни “қорнингиз тўқ” бўларди, полапонлар бор..
Йиллар ҳеч қанча куттирмай, қуваламай бир болангиз иккига кўпайди. Оқ либосда унинг фариштаси келди.
✅ Уйингиз иффорга тўлди, бағрингиз қувончга, кўзларингиз нурга, қалбингиз бахтга, қадамларингиз гулга, вужудингиз хавасларга , етказганига шукр.
Ёлғиз эдингиз, ёлғизлигингиз ёнингиздагилар билан ёпилиб кетди. Ой қизим деб айланасиз, кун қизим деб ўргиласиз.
Сизнинг белингиз оғриб қилган меҳнатларни заррасини ой қизингизга раво кўрмайсиз.
Бирининг кўзига, бирининг сўзига қараб қувониб -қувониб бувилик мақомига етиб келдингиз.
Ишонинг, ҳаётингизни асл ва ҳақиқий масуми бошланди.
Ўн йиллар бўлдики димоғингиздан бола хиди узилган эди, бағрингизга босай десангиз эркак бўлиб қолган болангизни хидида болалик қолмаган, соч соқоли санчиладиган, қучай десангиз шунчаки елкасинигина тутадиган арсонлонларингиз ўрнида “бувижон” дейдиган фариштачалар келди.
Эндиям нолиб кўрингчи)
… Аммо етишдим деганда йиқиллар маррага хуш келибсиз.
Қани ўша шижоатлар, қани ерни боссангиз тупроғидан тутун чиқар ёшлик, қани соғлик..
…Уловда сизни бирон манзилга елитиб қўйишини учун уйғонишини кутиб турадиган вақтлар келиб қолди.
Аёл шундай хилқат экан. Ҳар туйғуни кўмиб, устидан тупроқ тортар экану, кўзларига тупроқ тушар маррагача Болам деб яшаркан,
Болам синма
Болам йиқилма
Болам суян
Болам ёнингдаман..
Болам,болам,болам!
Кўзларга хира тортилар палладасиз, сал совуққа совиб, сал иссиққа исиб кетар онлардасиз. Аввалги ақлингиз энди ақл эмас, ақллилар ичида ноқисроқсиз. Овқатларни танлаш ихтиёрингиз бору, иштахангиз энди ёшлик эмас.. кетди, ўтди.
Унисига , бунисига қараб қувониб ёшлигингиз сувларда оқди.
Хўрозқанд олиб беришларини кутган болалигингиздан, бир плитка шоколад олиб яйрайдиган ўспиринлик, оддий атир совун хадясини кутган ёшликда👉 Сизнинг зарра ҳаққингиз қолмади, лекин сизда ҳали ҳақлар кўп..
Энди ўзингизни озгина эҳтиёт қилинг!
Кўпам куюниб, купам суюниб кетмай, хууу анави юракни ардоқланг, у ошқозон эмаски, ўзини ўзи хазм қила олса.
Сиз эса буёғига , ҳаммани Ҳазм қила олишингиз учун ҳам кучлироқ бўлинг.
Тўкилиб қолманг, баҳордаги қизғалдоқ, куздаги хазонрезги барг эмас, Сиз чинорсиз.. чинорлар эса йиқилмайди..
Мадина Мўминова
#Ҳикоялар
Фарзанд жазо эмас,мукофот...
Тўртинчи фарзандим дунёга келганда ҳар бир ота-она каби Оллоҳга шукроналар айтиб ўзимизни бахтиёр ҳис этдик.
Ўғлимнинг келажаги ҳақида орзуларга берилар эканман, дунёда мендан-да бахтлироқ инсон йўқ эди, чамамда. Болалар шифокорининг “болангиз касалманд туғилди, гапиролмаслиги, юролмаслигиям мумкин”, деган гапи мени турган жойимда михлаб қўйди. Хаёлимда “нега айнан менинг болам?”, “наҳотки шунчалар гуноҳларим кўп бўлса”, деган аянчли савол чарх урарди.
Ўтирсам ҳам, турсам ҳам ўзимни айбдордек ҳис этишдан воз кечолмасдим. Туну кун Оллоҳга илтижо қилиб, болам учун дуолар қилардим.
Уйга рухсат беришган кунда турмуш ўртоғимни болаларим билан хурсанд, қўлида гул билан кўриб, кўнглим анча хотиржам бўлди. Кейинроқ билсам, докторлар турмуш ўртоғимга боладан воз кечишни таклиф қилишган, турмуш ўртоғим эса Оллоҳнинг неъматини рад этадиган ғофил эмаслигини айтган экан.
Болам 2 ойлик бўлганида юрагида туғма нуқсон борлигини ҳам билдик. Яна ичак фаолиятида ҳам бузилиш бўлиб, ичидан қон келиши юрак-бағримни эзарди. Аммо эр-хотин тушкунликка тушмай, Оллоҳнинг марҳаматидан умидвор бўлаверар эдик.
Болам ўсган сари соғлиги ёмонлашиб борар, юраги жарроҳлик амалиётисиз тузалмаслиги аён бўла бошлади. Турмуш ўртоғим тижорат билан шуғуллансалар-да, рўзғордан пул орттириб, амалиёт учун пул тўплаш осон эмас эди. Ҳеч ким ўзидан ортмай қолган бу замонда бировдан қарз кўтариш ҳам осон иш эмасди. Эр-хотин кеча-ю кундуз Оллоҳга таваккал қилиб, яхши кунларга умид қилдик. Турмуш ўртоғим шу фарзандимиз туғилганидан бери ишларига қут-барака кирганини айтганларида Меҳрибон Зотнинг марҳаматини ҳис этдим.
Тез-тез касалликка чалинаётган мурғаккина гўдагим жонлантириш бўлимида ўзига келарди. Нимжонгина вужуди билан яшаш учун курашаётган болам бир ярим ёшида ҳам икки-уч ойлик гўдакка ўхшарди.
Докторлар ўғлимнинг юрак амалиёти мураккаблигини, имконият бўлса, чет элда қилдиришимиз лозимлигини айтишди. Ягона нажоткоримиз Оллоҳга илтижоларимиз, дуоларимиз сабаб секин-аста имкониятларимиз эшиги очила бошлади.
Ҳужжатларни тўғрилаш ишлари билан югуриб юрганимизда турмуш ўртоғимнинг жарроҳ танишларига дуч келиб қолдик. Бизнинг мақсадимизни эшитган бу жарроҳ гап бошлади: “Ака, очиғини айтаман сизга, яхшилаб ўйлаб кўринг… бу бола шунча харажат қилишга арзирмикан?.. Ҳам ичаги, ҳам юрагида муаммо бўлса… Дейлик, ҳаммаси тузалди, лекин бу боланинг яшаб кетишидан сизга нима фойда?..”
Э, воҳ, Оллоҳим, кўнгил кўзи сўқир бу бандаларингни ўзинг кечир! Бизни ҳам шунақалар сафида қилмаганинг учун ўзингга ҳамд-у санолар бўлсин! Кўнглимда шу кечинмалар билан турмуш ўртоғимга қарадим. У киши танишига лом-мим демай сукут сақлади-да, секин мени йўлакка бошлади…
Ва ниҳоят, Ҳиндистоннинг нуфузли клиникаларидан бирида ўғлимнинг жарроҳлик амалиёти ўтадиган бўлди.
Бир ойлик муддатга мўлжалланган сафар олдидан турмуш ўртоғим тижоратни тўхтатиб туришга мажбур эдилар. Аммо, дўконнинг ижара пули, бироз олинган қарзларни узиш мажбуриятидан турмуш ўртоғим сиқилаётганини, аммо менга ўзини хотиржам кўрсатаётганини ҳис қилардим. Бир томондан мусофир юрт, нотаниш одамлар орасига бориш ҳадик берса, иккинчи томондан беозоргина кулиб турувчи мушфиқ гўдагимнинг барча қийинчиликлардан қутулишини ўйлаб таскин топардим. Яна ҳамма-ҳаммасини Ҳасиб зотга таваккал қилиб, эр-хотин ўғлимизни олиб йўлга тушдик.
Аэропортдан хушмуомала таржимон йигит бизни кутиб олиб, меҳмонхонага олиб кетди. Шифо умидида келган юртдошларимиз билан бир жойга жойлашдик. Кейинги куни дарҳол мен ва ўғлимни клиникага ётқизишди. Икки кунлик текширувдан сўнг, ўғлимни жарроҳлик амалиётига тайёрлай бошлашди. Доктор мени чақириб амалиёт оғир ўтишидан, ўғлим ойлаб жонлантириш бўлимида ётиши мумкинлигидан огоҳлантирди. Боламнинг тепасида туриб, Яратганга дуо қилишдан бошқа нарса ҳаёлимга келмасди. Амалиёт кунида эр-хотин фақат яхши кунларга умидвор бўлиб, илтижолар қилдик. Боламизнинг келажаги докторлар айтгани каби бўлмаслигига, ҳаммаси Қодир Зотнинг қўлида эканлигига умидвор эдик. Шунинг учун тинмай дуо қилар эдик.
Буни билиш зарур!
Югуриш инсон хотирасини мустаҳкамлайди ва бош мия фаолиятини яхшилайди.
30 ёшдан кейин одам организми кичрайишни бошлайди.
Бир кунда 4 соатдан кам ёки 10 соатдан кўп ухлаш жиддий касалликларни келтириб чиқариши мумкин.
Олча саратон ҳужайраларининг ўсиши ва тарқалишининг олдини олишга ёрдам беради.
Ёлғизлик жисмоний оғриқлар келтириб чиқариши мумкин. Ундан халос бўлиш учун дўстлар билан илиқ муносабатда бўлишнинг ўзи кифоя.
Биз бурун бўшлиғида кўп миқдорда аллергенлар, микроблар, чанг ва бошқа қўзғовчилардан қутулиш мақсадида акси урамиз.
Одам бадани 30 дақиқада 4 литр сувни қайнатишга етадиган иссиқлик ишлаб чиқаради.
Одам суяги гранит тоши сингари қаттиқ. Гугурт қутисига тенг ҳажмдаги суяк 9 тонна оғирликни кўтара олади.
Йиғлаш стресс, қайғу ва жаҳлни туширишга ёрдам беради.
Одам организми танадаги ҳар бир ортиқча 1 килограмм мушак ёки ёғлар учун 10 километр узунликдаги қон томирлар ишлаб чиқаради.
Одам хотираси 1 дақиқада 1000 сўз ўқиши мумкин.
Унутилмас ҳислар
—Мен кечиримлиман!—деди у. Суҳбатдоши енгил тортди. Хайрият, кечирибди. Аслида, ҳасад кўзини кўр қилиб у ҳақида бир уй аёлнинн ичида обрўсини туширадиган гап қилган эди. Йиғиндан чиқиб ўзининг ҳам кўнгли ғаш бўлган, Гулруҳсорнинг қулоғига бориб етишини ҳам тахмин қилганди. Қўрққанмиди, виждони қийналганмиди?!
"Майли, кечирибди-ку, беайб парвардигор, ҳамма хато қилади", —ўзини овутди Мадина.
Орадан йиллар ўтди. Бу воқеалар унут бўлди. Кексалик ёшига яқинлашган ҳамкасблар ёзда бирга дам олишни режалаштирдилар. Тўғрироғи, Мадина Гулруҳсор билан бирга тоғли ҳудудда дам олишни истади. Гулруҳсор дилбар, қувноқ, қўли очиқ аёл. У билан одам зерикмайди.
Ҳамкасб аёллар овқатланиб ўтирар эканлар Мадина баланд овозда эълон қилди.
— Биз Гулруҳсор билан ўн кунга курортга кетяпмиз. Зоминга! Гаплашиб қўйдим!
Гулруҳсор сокин овозда рад этди
—Мен бормайман, Мадина, бекор овора бўлибсиз.
—Вой, унақа қилманг, ўртоқ, дунёга бир марта келамиз. Бола-чақадан қутулдингиз, энди ўзингиз учун ҳам яшанг.
—Гап унда эмас, сиз билан бормайман. Орага ноқулай жимлик чўкди. Мадинанинг юраги бежо ура бошлади
—Демак, ўша минг йиллик гапни кечиролмагансиз!
—Нега энди, кечирганман, унутганман ҳам. Фақат ўша айни қизимга совчи келадиган пайтда бошимга тушган туҳмат туфайли кечирган азобларимни унутолмайман, ўша пайтдаги ҳиссиётларимни қайтиб эслашни истамайман, —деди...
Унинг гапига биров тушунди, биров мутлақо тушунмади.
Сиз-чи, азиз мухлис, сиз нима тушундингиз?
Феруза Салходжаева
Жуфтларга ўрнак бўладиган мухаббат ...
Хазрати Оиша р. анхо Пайгамбаримиз с.а.в
дан сўрадилар: -"Эй Aллохнинг Росули, мени севасизми?"
-"Ха Оиша, севаман!"
-"Meни қанчалик севасиз?"
Пайгамбаримиз с.а.в жавоб бердилар:
-"Илк кунги каби, илк кўрганим каби
севаман"...
Бу жавобдан Хазрати Оиша р.анхо онамиз жуда хурсанд бўлиб кетдилар...
Хазрати Оиша р. анхо айтадилар:
" Пайгамбаримиз билан бирга ўтирган эдик, бирдан шовқин овозларини эшитиб. Улар қарадилар, бир хабаший томоша кўрсатаётган эди, oдамлар атрофини ўраб олгандилар. Meнга: " Oиша кел, қара" деди.
Oёгимни қўллари орасига қўйдим ва томоша қилишни бошладим. Бироздан сўнг,
"Tўймадингми Оиша?" дедилар...
Meн хам менга бўлган ҳурматларини кўриш учун "йўқ" деявердим.. Чарчаганларидан оёқларини қимирлатаётганларини". (Бухорий ривояти).
Росулуллох с.а.в Хазрати Оиша онамиз билан овқатланар экан, олдин Уларни ичишларини ҳохлар ва сўнгра Уларнинг огзилари теккан жойдан ичардилар. Баъзан гўшт еган пайтларида хам Оиша онамизнинг eган парчадан олиб ердилар..
Пайгамбаримиз с.а.в жуфтига доим хурмат билан муомала қилар эдилар .. Эркалатиб, махсус исмлар билан мурожаат қилар эдилар..
Oиша онамизни "Kўзимнинг қароси" дер эдилар..
Баъзан " Эй Оиша гапир, кўнглимиз ёришсин" дер эдилар...
Жуфтини тинглаб кўнгли хузур оладиган жуфт эдилар.. Баъзан, огир кунларида, сиқилган вақтларида, Oиша онамизга: "Қўлингни бер Oиша ичимиз ёришсин" деб қўлларидан тутар эдилар..
Уларни доим химоя қилардилар.. Ёмонлардан, ёмон кўзлардан химоя қилардилар.. Хеч қаттиқ гапирмас эдилар.. Хафа қилмас эдилар.. Хеч йиглатмас эдилар.. Хеч ерга уриб хақоратламас эдилар..
Уй ишларида хам жуфтларига ёрдам берар, кийимларини тикар, оёқ кийимларини таъмирлатардилар..
Aёлларига хар томонлама хурмат кўрсатар, хамма ишларини аёллари билан маслахатлашиб қилар, яхши ва ёмон кунларида хам доим бирга бўлар эдилар..
Aллох барчамизга жуфтларимизни шундай севиб, эъзозлашни насиб айласин... амиийн.
эрига кўз олайтирадиган номард эмасман. Фақат сенга бир маслаҳатим бор.
– Маслаҳтингни пишириб е!
– Эшит ! Сенга асқотиб қолади. Йўқса, эрингдан айрилиб қоласан, – Гулноза шундай деб оғир тин олди. – Эрингни ҳаётида сендан бошқаси аёл бўлмаган. Аммо шу бўлишинг бўлса, бундай аёл албатта, бўлади. Биласанми нега? У ширин сўзга, меҳр-муҳаббатга мухтож эркак. Жудаям мухтож.
– Сенга ўзи шундай дедими?
– Йўқ, буни ўзим сездим.
– Мен унга ҳеч қачон ёмон муносабатда бўлмаганман, билдингми?
– Тўғри, аммо яхши муносабатда ҳам бўлмагансан. Унга нисбатан қалбингда ҳарорат бўлмаган. Ҳурматини жойига қўйгансан, ювиб–тарагансан, ош–овқатин бергансан. Аммо эр–хотин ўртасидаги муносабат фақат шу билан ўлчанмайдида.
– Эрим билан танишиб, файласуф бўлиб кетибсанми?
– Мен каби ҳаёт кечирсанг, сен ҳам файласуф бўлиб кетардинг. . .
Хуллас ўша куни Гулноза Нигорага жуда кўп нарсаларни гапириб берди. Ҳатто эри билан телефондаги ёзишмаларини ҳам кўрсатди. Нигора эрининг Гулнозага ёзган дил изҳорларини ўқий туриб, ичидан нимадир узилгандек бўлди. . .
– Мен бугундан бошлаб йўқман, чет элга кетганман, – деди Гулноза таъкидлаб, – рақамимни ҳам ўзгартираман. Биламан, эринг бундан қаттиқ тушкунликка тушиб қолади. Аммо сен унга жаҳл қилмасдан рухан далда бўлишинг, кўнглига йўл топишинг керак. Ўзи шу ишни бекор қилдикда, – деди сўнг афсус билан – эрингда шунчалар улкан қалб борлигини билганимда, бу ишга асло қўл урмаган бўлардим. Тўғри, ҳамма эркаклар ҳам бир хил эмас. Аммо меҳр муҳаббат, эъзоз ва эътибор ҳамма эркакка керак экан.
Нигора уйга қайтаркан, энди эри билан қандай муносабатда бўлиш ҳақида ўйлар, нима қилса, у дугонаси Гулнозани унутиб, яна унга ва оиласига меҳр қўя олиши ҳақида бош қотирарди.
@ibratli_sozlar
СИНОВДАГИ ЭРКАК ( Ҳикоя )
Нигора дугоналари билан "Гап" ўйнадию, боши балога қолди. Ҳар ойда бир марта бўладиган бу йиғинда дугоналари шундай теша тегмаган гапларни гапиршардики, аёлнинг ҳуши бошидан учай дерди. Айниқса, эркакларнинг бефаволиги, хиёнаткорлиги ва бегона аёлларга ўчлиги гапнинг асосий мавзусига айланар эди.
– Менинг эрим дўконга сигарет олишга чиқса ҳам, ҳеч бўлмаса, битта аёлни тузоғига илинтириб қайтади, - дерди доим эрининг хиёнатларидан оҳ-воҳ қилиб юрадиган Фарида.
– Менинг эрим эса балконда шунчаки кўчани томоша қилиб турса ҳам, бирорта аёлни нигоҳи билан асир эта олади, – унга жўр бўлди Насима.
Нигора эса:
– Йўғ-е, бўлиши мумкин эмас, – дея ҳайратланганча бир у дугонасининг, бир бу дугонасининг оғзига анқайиб ўтирарди.
– Нима, сенинг эринг фариштами, бунча оғзингни очасан? – деди бир куни Гуноза Нигоранинг ажабланишдан энсаси қотиб, – Аёлларга ҳечам қарамайдими?
– Шундай деса ҳам бўлади. Чунки у киши жуда тартиб–интизомли, ишдан бошқасини билмайдиган одам, – мақтанди Нигора.
– Вой, ўлиб қоламан хозир, ишдан бошқасини билмас эмиш? – уни масхаралади Гулноза. – Билсанг, бу дунёда аёлларга қизиқмайдиган эркакнинг ўзи йўқ, дугонажон. Кўзингни каттароқ оч!
– Сен шундай деб ўйлайсан. Лекин ҳамма эркаклар ҳам бир хил эмас.
– Гаров ўйнаймизми? – гапини исботлагиси келди, шекилли, қизишиб кетганидан Нигорага шартта қўлини чўзди Гулноза.
– Мен эрингни шесть кунда "ўраб" ташлайман.
– Ўраб бўпсан!
– Қўл ташла!
– Нимадан гаров ўйнаймиз?
– Хоҳлаган нарсангдан.
Нигора билан Гулнозанинг келишувига бошқа дугоналар ҳам қизиқиб қолишди.
– Энг қиммат кўйлакдан ўйнанглар, – деди улардан бири.
– Йўқ, битта зиёфатдан бўлсин, биз ҳам қуруқ қолмайлик, – деди еб-ичишни яхши кўрадиган хўппа семиз Зулфира.
Хуллас, икки дугона ўша кунги гапда Нигоранинг эрини бир хафтада ўраш ҳақида гаров боғлашди.
– Эрингнинг телефон рақамини бер, – деди Гулноза ишга астойдил киришиб.
Нигора унга кула-кула рақам айтди.
– Лекин ҳозирдан ютқаздим деявер, барибир, ўролмайсан.
– Эринг тузоғимда.
– Бир умр қучоғимда де, – дея Гуноранинг гапига кифоя қилди Холида.
– Бир ойдан сўнг сизларга натижасини батафсил айтиб бераман, – дея ўрнидан турди Гулноза.
Шу билан ўша кунги гапга нуқта қўйилди. Ҳамма уй-уйига тарқалди
– Бугун менга қўнғироқ қилганмидинг? – деди кечқурун ишдан келган эри Нигорага.
– Йўқ, нимайди?
– Мажлисдалигимда икки, уч мартa нотаниш рақамдан қўнғироқ бўлибди.
Бугун гапга бораман, дегандинг. Мабодо телефонинг ўчиб қолган бўлса, бирорта ўртоғингникидан қилдингмикан, деб ўйлабман.
“Гулноза ишни бошлабди” , дея мийиғида кулиб қўйди Нигора.
– Йўқ, мен қўнғироқ қилмадим, – деди сўнг ўзини бепарво кўрсатиб. Эри ҳеч нарса демади. Ўша куни кечки пайт ҳам эрининг телефони бир неча марта жиринглади.
– Яна ўша рақамдан, – деди у ҳайрон бўлиб, – ало, десам жавоб бермаяпти, қизиқ, ким бўлди экан бу?
– Бирортаси ҳазиллашаётгандир – деди Нигора нима дейишини билмай.
– Мен билан бундай ҳазил қиладиган танишим йўқ эди. . .
Шундан сўнг эри бир-икки кун асабийлашиб юрдию, сўнг хотиржам, аниқроғи, ҳардамхаёл бўлиб қолди. Энди унинг қўл телфони тез–тез жирингламас, аммо аҳён–аҳёнда тинг– тинглаб хабар келиб турарди. Энг қизиғи, эри бу хабарларни ётоқхона ёки ваннахонага кириб, бекитиб ўқирд. “Тузоққа илиняптими, нима бало? Ҳали гаровда ютқазмасайдим” дея, ичига ғулғула тушди Нигоранинг. Ва бир куни билдирмай, эрининг телефонидаги хабарларни ўқимоқчи бўлди. Аммо эри телефонини қулфлаб қўйган экан, очолмади.
–Телефонингизни бериб туринг, қўнғироқ қилиб олай, – деди атайлаб.
Билардики, қўнғироқ қилиш учун қулфни очиш керак. Эри уни очиб берса, хабарларни ўқиш имкони топилади.
– Ўзингникичи? – деди эри телефонини бергиси келмай.
– Пули тугабди.
– Меники ҳам тугаган.
– Хасислик қиляпсизми? – астойдил жаҳли чиқанди Нигоранинг.
– Йўқ, ростдан ҳам пули тугаган, – деде эри нигоҳини ундан олиб қочиб.
– Ордона қолсин, – Нигора шундай деб нариги хонага чиқиб кетди ва бироз вақт ўтиб, секингина Гулнозага қўнғироқ қилди. Аммо унинг рақами банд экан. Қайта-қайта терди, барибир, банд тушаверди.
“Оббо, ким билан ғийбатлашётг
Беш кун...
(Бўлган воқеа)
Қизим вафот этди. У ҳали жуда ёш, 19 да эди. Ўлим унинг бошига тўсатдан келди. Қизимнинг ўлими ҳаммамизни адо қилди. Йиғлайвериб мадорим тугади. Яқинларим тинчлантирадиган дори беришади. Қани ўша дорилар мени тинчлантирса...
Қизимнинг ўлимидан беш кун аввал бўлган воқеа мени қаттиқ ранжитган эди. Уни йўлга сололмай мен ҳам, отаси ҳам жуда қийналиб кетган эдик. Аллоҳ Ўзи бандасини тўғри йўлга бошламаса, бандаси ожиз экан.
У намоз ўқимас эди. Рўмол ўрамас эди. Бу мени қаттиқ маҳзун қилар эди. Насиҳат қилсам эътибор ҳам бермас, мени бир тийинга олмас эди. Кўчадан кечаси кириб келар, қаерда юрганини на мен, на отаси билар эдик. Хатонинг кўпи мендан ўтди. Қизим ҳақидаги кўп муаммоларни отасига айтмас эдим. Тиш-тирноғим билан беркитар эдим.
Лекин қачонгача? Узатиб юборай десам, сўраб келувчи тузукроқ совчи ҳам бўлмади. Балки эрга тегса ақли кириб қолар, қолипга тушар деб ўйлардим.
Қисқаси ўша куни ўлимидан беш кун аввал мен билан катта жанжал қилди.
- Она бўлиб нима қилиб бергансиз? Ёки адамлар нима қилиб берганлар. Намоз, намоз дейсиз. Мен сизга қари кампирманми намоз ўқийман? Ҳеч мени тинч қўймас экансиз-да... Ўзи сизлар билан яшаб ўтирганим катта гап. Кимга ёқади 24 соат тергов. Ўқишим битса кетаман. Сизларга ўхшаган эскичалар билан яшашдан тўйдим, - деди қичқириб.
- Овозингни пасайтир! Қўшнилар эшитади. Шарманда қилма, - дедим ёлвориб.
Лекин овозини пасайтириш ўрнига, қичқириб-қичқириб чиқиб кетди. Ўша доим кийиб юрадигани тор ласина, ичи кўриниб ётадиган кофтада...
- Ундан кўра ўлганинг яхши. Сени орқангдан шарманда бўлганимдан кўра ўлганинг яхши, - деб бақирдим.
Бошқа гапирмасликка, индамасликка қарор бердим. Беш кун гапирмадим. Жуда-жуда қаттиқ дилим оғриган эди.
Жанжалдан беш кун ўтиб, қизим чиқиб кетиб қайтиб келмади. Телефон қилсак ўчиқ. Роса қидирдик. Ва ниҳоят моргдан топдик. Қизимни зўрға танидим. Уни юзини таниб бўлмас эди. У автоҳалокатга учраган эди. Уйга олиб келдик.
Келганлар билдирмасликка ҳаракат қилсалар-да, билиб турар эдим. Ҳаммаёқ сасиб кетган эди. Деразаларни очиб ташлаганмиз, ҳаво тозаловчилар сепяпмиз қани ўша сассиқ, бадбўй ҳид чиқиб кетса.
Қизимни охират манзилига кузатдик. У ҳаёти давомида қилган яхши ишларини саралайман. Қиёматда шафоатга ёки жаннатга илиниб қоладиган нарсаси бормиди? Эссиз умри фақат ўйин-кулги билан ўтди. Боши сажда кўрмади. Ўйлаганим сари юрак-бағрим олов бўлиб ёнади.
Нима олиб кетди? Аҳволи энди нима бўлади? Мени шу саволлар қийнайди. Боламни бенамоз кетганига йиғлайман.
Мана ўлганига икки ой бўлади. Баъзан тушларимга кириб мендан овқат сўрайди. Қорни очлигини айтиб йиғлайди. Озиб-тўзиб кетган, кийимлари жулдур-жулдур аҳволда кўраман. Уйғониб кетиб анчагача ўзимга келолмайман. Йиғлайвериб, боламга ачиниб тўкилиб ётавераман. Нима қилай қўлимдан ҳеч нарса келмайди.
Ожизман...
Кошки эди тириклигида мени гапимга кирса эди. Кошки эди мени тингласа эди.
Оҳ болама... Сенга ёрдам беролмай эзилиб кетдим. Тушларимга кирганингда шағамдай эриб бормоқдаман...
Зулфия Махмуд.
@ibratli_sozlar
Bolalikda har narsaga ega boʻlmoq uchun ulgʻayishni hohladik... Ulgʻayganda esa har narsadan uzoq boʻlmoq uchun bolalikni sogʻindik...
@ibratli_sozlar
📝 ОИЛАМ БУЗИЛИШИГА ЙЎЛ ҚЎЙМАЙМАН!
(қалтис ҳикоя )
Оиладаги хотиржамликка, эр ва хотин ўртасидаги ишончга дарз кетса, уни тузатиш қийин бўларкан. Энг ёмони эса ўртадаги фарзандларнинг жабр чекиши, айбсиз айбдор бўлиб қолиши... Ўзимни қийнаётган муаммо ҳақида ёзяпман, зора айримларга ўрнак бўлса.
Турмуш қурганимга ўн йил бўлди. Бу вақт мобайнида икки ўғилли бўлдим. Ҳаётимиз ёмон эмасди. Қишлоқда яшаганимиз учун топиш-тутишимиз асосан дала меҳнатидан. Эр-хотин биргаликда деҳқончилик орқасидан яхшигина даромад қиламиз. Аёл киши бўлсам ҳам, дала юмушларида эрим билан баб-баравар ишлайман. Баъзида қийналиб кетиб, қачон ўғилларим вояга етиб, қўлидан иш келади, деб нолиб қолардим. Лекин ҳамма гап хотиржамликда экан. Қийналсам ҳам, кўнглим тинч, болаларим ёнимда, қўлим меҳнатда бўлгани яхши экан. Ўтган йилдан буён бошимдан ўтган воқеалардан кейин шундай хулосага келдим. Ён қўшнимизнинг икки ўғли
қўшни давлатда ишлайди. Бир йил олдин эримнинг
синфдоши бўлган катта ўғли уйига келганида у ёқда зўр пул топаётганини, яна ишчи кераклигини айтиб
мақтанибди. Шундан кейин эримнинг ҳам тинчи бузилди.
— Мен ҳам бирор йил ишлаб келсам бўларкан, биз ҳам машинали бўлиб олардик... — дерди тинмай ўша кунлари.
— Яқиндагина энди кўпроқ ишлайман, деб ер сотиб олдингиз-ку. Узоққа кетиш шартми, шу ерда бирга ишлайверамиз. Ўзи энди рўзғоримизга барака кираётувди. Бормай қўя қолинг, — дедим.
— Ерни ҳозирча эгасига қайтараман. Кейин яна сотиб олавераман. Ишлаб келсам, бирдан кўпроқ ер олардим.
Қайнота-қайнонам, менинг ота-онам ҳам уни фикридан қайтара олишмади. Шундан кейин у бир-иккита ўртоғига қўшилиб, жамғариб қўйган пулимизни йўлкира қилиб, хорижга кетди. Деҳқончилик ишларини қайнота-қайнонам билан ўзимиз қила бошладик. Меҳнатимиз орқасидан рўзғоримизга етадиган даромад келиб турарди. Эрим ҳадеганда пул жўнатавермади. Бу ёқда биз қийналиб қолдик. Мен ноилож болаларимни онамга бериб, ҳовлимизда етиштирган ўзимиздан ортган мева-чева ва сабзавотларни бозорга чиқариб сота бошладим. Қайнона-қайнотам меҳнаткаш, қўли гул одамлар бўлгани учун экинларимиздан яхши ҳосил олдик. Сотиладиган маҳсулотларимиз тугагач, эримдан пул келишини кута бошладик. Пулдан эса дарак йўқ эди. Бир-икки марта қайнакамдан қарз олдик. Унинг ҳам ўз рўзғори, бола-чақаси бор. Ўзимниг акам ҳам бир марта ёрдам берди. Нима қилсам экан, деб ўйланардим. Бозорга чиққанимда кўргандим, ёнимдаги шерикларим арзон жойдан маҳсулот олиб келиб сотишарди. Таваккал қилиб, яна бозорга чиқдим. Улгуржи сотиладиган бозордан арзонроқ нархга мева-сабзавотлар олиб, бошқа жойда куни билан ўтириб сотардим. Ҳисоблаб кўрсам, бундан яхшигина фойда қоляпти. Лекин куним
саҳардан кечгача бозорда ўтадиган бўлиб қолди. Аёл кишига барибир бу ишлар оғирлик қиларкан, чарчатиб қўяркан. Кечга қолиб кетган кунларимда бир-икки марта уйимиздан икки-уч ҳовли нарида турадиган қўшнимиз машинасида мени ҳам олиб келиб қўйганди. У киши ҳам бозорда савдо қиларди. Кейин саҳарда ҳам бир-икки марта бозордан мева олгани бораётганида мени бирга олиб кетди. У одамга ишонганим, ҳурмат қилганим учун машинасига ўтиргандим. Оғзига кучи етмаганлар буни нималарга йўйишмади. Гўёки, мен кўчага чиқиб, бузилиб кетганмишман. Бу гаплар у кишининг аёлига ҳам етиб борибди. Уйимизга келиб, мени ҳақорат қилиб кетди. На у кишининг гапига, на менинг гапимга ҳеч ким ишонмади. Эри ёнида бўлмаган аёлнинг ҳар бир қадамини бекорчи одамлар текшириб туришини шунда англадим. Энди ўзимни нима деб оқлайман? Мен нотўғри иш қилганим йўқ-ку. Нега одамлар билиб-билмай туҳмат қилиб, инсонларнинг уйи бузилиб кетишига сабабчи бўлиб қолишини тушунмайди?
— Ўзингга тўғри бўлсанг, нимага сиқиласан? Одамларнинг гап-сўзига эътибор берма. Агар уйда мотам тутиб ўтириб олсанг, чиндан ҳам шунақа экан, дейди ғийбатчилар. Савдога энди қўлинг келишиб қолди, биров сенга бир сўм берармиди? Болаларинг
ейман-ичаман, деб турган бўлса. Эрингдан пул келаётган бўлса ҳам майли эди. Ишингни қилавер, одамлар гапириб-гапириб чарчайди, — деди менинг ташвишларимдан хабардор опам.
Солиҳа бўлиб уйини ҳам солиҳларга тўлдирувчи аёл....
Бир кун ёнимга Қуръондан таҳсил истаб бир болакай келди. Болакайга бир разм солгач, мен ундан сўрадим:
– Қуръондан бирор сурани ёддан биласанми?
– Ҳа.
– Аммадан Қуръонни 30 охирги қисмидан биласанми?
У ўқиб берди.
– Таборак сурасини биласанми? Уни тиловатига лол қолган эдим. Яна бир тиловат эшитиш истагида ундан наҳл сурасини сўрадим. Ва қарангки уни ҳам ёддан билар эди. Энди яна бир имтиҳон учун болакайдан узун суралардан бўлмиш бақара сурасини сўрадим. У Бақара сурасини ўқий бошлади. Болакай сураларни шундай гўзал ва тиниқлик билан ўқиб бердики ман лол қолган эдим.
– Ўғлим Қуръонни тўлиқ биласанми?
– Ҳа.
Эртага отаси билан келишини сўрадим. Шундай оқил ва илмли фарзандга ким ота эканлигини кўргим келди. Аммо уни падарини кўргач яна ҳам ҳайрон бўлиб қолдим.
У суннатга эргашган одамга ўхшамас эди.
У мени ҳайронлигимни кўриб:
Мани шундай фарзандни отаси эканлигимга ишонмаётганингиз кўриниб турибди. Ҳозир сизга ҳаммасини тушунтириб бераман.
– Бу болани орқасида 1000 нафар эркак ўрнини боса оладиган одам турибди. Мани 3 нафар ўғлим бор. Ҳар бири Қуръонни ёддан билади. 4 ёшли қизалоғим ҳам бор. Қизалоғим «Амма» қисмини ёдлаган.
– Қандай қилиб?
– Аёлим фарзандларимиз гапиришни бошлашганида уларга Қуръон ёдлатишни бошлайди ва албатта фарзандларимизга мақтовлар ва самимий сўзлар билан далда бўлади. Болаларимиздан қайси бири биринчи бўлиб ёдласа, ўша фарзандимиз кечки таомдан нима ейишини ўзи танлайди.
Ким биринчи бўлиб қайтариб берса, дам олиш кунлари қаерга боришимизни танлайди. Биринчи бўлиб Қуръонни битирган эса, таътилни қаерда ўтказишимизни танлайди.
Аёлим Қуръон ёдлашда улар орасида рақобат руҳини тарбиялайди...
Мана солиҳа бўлиб уйини ҳам солиҳларга тўлдирувчи аёл шудир!
Эй Роббим... Бизга ҳам шундай солиҳа жуфт насиб қилгин. (Амийн)
ОХИР ЗАМОН...
Шундай замон келадики, унда хушуълик йўқолади.
Шундай замон келадики, унда тасодифий ўлимлар кўпаяди.
Шундай замон келадики, унда/зилзилалар кўпаяди.
Шундай замон келадики, унда мусулмон билмаган одами билан/саломлашмай қўяди.
Шундай замон келадики, унда қатиллик кўпаяди.
Шундай замон келадики, унда одамлар маъсиятли ишлари билан мақтанадилар..
Сўрадилар " қачон ё Росулуллоҳ?"
Бу ходисалар охир замонда содир
бўлади.
Агарда содир бўлган бўлса, унда қиёмат соатини кутаверинг.
Бу худди бизнинг замонимиз
🌹Ажиб кунлар..
Ота-оналар фарзандларининг кийимлари ва таомларининг/ғамини еб, ахлоқий қадриятларини сингдиришни
унутяптилар.
✅Ишчилар маошлари камлиги туфайли ишлашни хоҳламаяптилар.
Аслида эса ризқни Аллоҳ таоло бераётганини
унутганлар.
✅Йигит ва қизлар бутун кундаги
вақтларини сайр билан ўтказадилар.
Бозорларда юриб чарчамайдилар. Кейин бир ракъат намоз ўқишга келганда эса холдан тойиб қоладилар.
✅Йигит ва қизлар мусиқаларни севиб тинглайдилар, Қуръонни тинглаганларида эса юраклари сиқилиб кетади. Халол билан ҳаром чиқишмаслигини билмайдиларда.
✅Нафсимиз суйган нарсалар учун минг-минглаб пулларимизни аямай сарфлаймиз. Садақа қилишга келсак хамёнимиздаги керакмас чақаларни чиқариб берамиз.
✅Ишимизга кеч қолишдан қўрқиб, соатларимиз бонгини бураб қўямиз.
Бомдод маҳал Аллоҳ билан
дийдорлашадиган вақтимизни эса қўрқмасдан ўтказиб юбораверамиз.
✅Эркаклар аҳли аёлларининг
гўзалликларини бошқаларга ошкор этиб олиб юрадилар. Рашк ҳам қилмайдилар.
Гап сўзларига қараганда улар жуда ҳам
маданиятли, эркин ва маърифатли инсонлар экан.
Аллох хаммамизга фойдали илм Ҳаёли тақдир Муофатли Охират Ато Этсин...Амийн
#Кечки_зикр
• Шаддод ибн Авс розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким саййидул истиғфор:
اللهُمَّ أَنْتَ رَبِّي، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَلَقْتَنِي، وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ
«Аллоҳумма анта роббий лаа илааҳа илла анта холақтаний ва анаа ъабдука ва анаа ъалаа ъаҳдика ва ваъдика мастатоъту аъуузу бика мин шарри маа сонаъту, абууу лака биниъматика ъалаййа ва абууу бизамбий фағфирлий фаиннаҳуу ла йағфируз зунуба иллаа анта»ни кечки пайт айтиб, тонг отгунича вафот этса, жаннатга киради. Ким тонгда айтиб, шу куни вафот этса, унда ҳам жаннатга киради», дедилар.
Маъноси: “Аллоҳим, Сен парвардигоримсан, Сендан бошқа илоҳ йўқ. Мени халқ қилдинг ва мен Сенинг қулингман. Мен Сенга берган ваъдамда ва Сенга берган аҳдимда қодир бўлганимча турибман. Қилган нарсаларимнинг ёмонидан Сенинг номинг билан паноҳ тилайман. Менга ато қилган неъматларингга иқрор бўлдим. Ва яна гуноҳларимга ҳам иқрор бўлдим. Менинг гуноҳларимни кечир. Чунки Сендан бошқаси гуноҳларни кечира олмайди.
Имом Бухорий ривоятлари
#TEZKOR
Сизи тиззалариз огрийдими? Мана сиз-
га мендан соглом бугимлар сири👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil_2/html
Бу усулдан сўнг бўғимдаги оғриқлар безовта қилмас экан😍
🔔БАТАФСИЛ👇
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil_2/html
http://dexpress24.tilda.ws/snakeoil_2/html
👆👆АЛОҚА 24/7 👆👆
(Батафсил маьлумот олиш учун юкоридаги хавола устига босинг)
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️
▫️Aдминлар ўчириб ташламасидан олдин ёзиб олинг😏
Меҳр билан ўғлимга термулиб исмини сўради. Аҳмад, дедик секингина. Хўжайним безовталаниб қанча беришимиз лозимлигини сўраганларида секингина жилмайди-да, Аҳмад учун сизлардан пул олмайман. Ҳаммасини шу гўдак учун қилдим. Менинг исмим Абдураҳмон деди.
Ё Раб, мусофир юртда ҳам дўстларингни рўбарў қилиб ўз ҳолига ташлаб қўймаганинг биз ғофил бандаларингни кечир! Ҳаммаси учун кечир, Оллоҳим! Ҳам тазарру, ҳам шукроналикка тўлган кўз ёшларим юзларимни ювиб кетди!
Ва, ниҳоят, ўғлим соғайиб бизга Ватанимизга қайтишга рухсат беришди. Меҳмонхона хўжайини яшаган кунларимизни ҳисоб-китоб қилиб олиши керак бўлган пулнинг бир қисмини ўғлинг учун деб қайтариб берди. Меҳрибон Зотнинг марҳамати билан Ватанимизга эсон-омон, яна қўлимизда пулимиз ортиб қайтдик.
Энди бу ёғи дўконнинг ижара пули, қарзларни тўлаш учун ҳам ишлаш кераклиги ҳақида эр-хотин суҳбатлашиб турганимизда телефон жиринглади. Олсам дўкон эгаси Дилбар опа. Биздан ҳол-аҳвол сўраб, ўғлимни суриштирдилар. Яхши гапларни айтиб кўнглимни кўтардилар. Суҳбат охирлаб хайрлашаётганимизда “Ҳа, дарвоқе, менга ўтган ой учун ижара пулини тўлашларингиз шарт эмас. Мендан сизларга ёрдам шу бўлақолсин” дедилар.
Ё Раб, бир бандангга шунча яхшиликми?.. Наҳот, шунча марҳаматингга лойиқ кўрган бўлсанг….. Алҳамдулиллоҳ! Гўшакни қўйиб тинимсиз йиғларканман, бу ҳолимни ўзимдан бошқа ҳеч ким тушунмасди!
Шу воқеаларга ҳам бир ярим йил бўлди. Бу вақт мобайнида ўғлим чопқиллаб юриб ҳам кетди. Ҳозир боғчага боради, уч ярим ёш ўғлим яхши гапиролмаса-да, зеҳни ўткирлиги, ҳаммага меҳрибонлиги кўзимни қувонтиради. Адасига қўшилиб азон айтишга, намоз ўқишга ҳаракат қилаётганини кўриб, ўғлим туғилганида докторларнинг айтган ваҳимали гаплари учун беҳудага азоб чекканимни тушунаман.
Ўғлим менга жазо эмас, мукофот сифатида берилганини тушуниб етдим. Оллоҳ ўғлим туфайли фақат яхши одамларни рўбарў қилди. Ўзимни ҳам қўлимдан келганча яхшилик қилишга ўргатди. Қолаверса, ҳар бир нарсадан иллат эмас, ҳикмат излашга ўргатди! Ноумид бўлманг! Карами кенг Зотнинг марҳаматидан умидвор бўлиб яшанг!
Тамом.
Дилдора Шарипова.
@ibratli_sozlar
Зеро, ота-онанинг фарзанди ҳаққига қилган дуоси, қолаверса, мусофирнинг дуоси ижобат бўлишини яхши билардик.
Алҳамдулиллоҳ, ўғлимнинг юрак жарроҳлиги амалиёти жуда омадли ўтди. Докторлар ўғлимнинг кутилганидан тез тузалаётганидан ҳайратда эдилар. Бир ҳафта деганда бизни жонлантириш бўлимидан оддий палатага ўтқазишди. Доим беҳолгина бўлиб ётволадиган, камҳаракат ўғлимнинг анча тетиклашгани, кўзларида порлаб турган яшаш умидини кўриб, бўғзимга йиғи тиқиларди. Ҳамшираларнинг ўғлим тепасида парвоналигини кўриб кўнглим тоғдек кўтарилади.
Амалиётнинг 14-кунида бизга рухсат беришди. Яна бир ҳафта шу ерда қолиб, ҳар куни докторлар назоратига келиб туришимиз керак эди. Қиш Дехлида ҳам қишлигини қилар экан. Кунлар анча-мунча совуқ эди. Шу боис ўғлим шамолламасин дея турмуш ўртоғим касалхона биносигача такси чақиртирган эканлар. Уччовлон яна меҳмонхонага қайтдик. Келгач, турмуш ўртоғим касалхона харажатларидан ташқари кам маблағ қолганини, ҳали олдинда меҳмонхона тўлови, бир ҳафталик ****-ичиш, боламиз учун харажатлар борлигини айтиб қолдилар. Касалхона ва меҳмонхона орасидаги масофа анча олис бўлгани боис ҳар куни таксида муолажа учун қатнашимиз кам пул эмас эди. Боламиз тузалганидан хурсандчилигимиз билан мусофир юртда пулсиз қолиб кетиш ҳадиги баробар қалбимизга кириб келганди. Меҳмонхонада бирга турган юртдошларимиздан ёрдам сўраш жуда ноқулай эди.
Эр-хотин ўйлаб-ўйлаб, охири, қўлимиздаги бор пулни ишлатиб турайлик-чи, жуда бўлмаса, банк орқали қариндошларимиздан пул олиб турамиз деган қарорга келдик. Буёғи яна ўзига таваккал…
Кейинги куни эрталаб меҳмонхона ёнига такси чақиртирдик. Ҳаво анча изғирин, совуқ кучли бўлгани боис ўғлимни иссиқ кийинтириб тезда мошинага чиқволдик. Доктор ўғлимнинг аҳволи анча яхшилигини кўриб, ҳар куни келмасангиз ҳам бўлади. Яна уч кундан кейин соат саккизда келсангиз жарроҳлик ипини олиб ташлаймиз, деди. Айтган соатида бормасак, доктор жарроҳлик амалиётига кириб кетади ва биз тўрт-беш соатлаб кутишга мажбур бўламиз. Шунинг учун вақтида боришимиз шарт эди. Айтилган кунда соат 06:30 да такси чақиртирдик. Аммо соат 7 га яқинлашса ҳам таксидан дарак йўқ эди. Қайта-қайта қўнғироқ қилишлар ҳам ёрдам бермади. Ортиқ кутишга вақт йўқ эди. Шунда ўғлимни кўтариб совуқ кўчага чиқишга мажбур бўлдик. Жароҳати битмаган боламни бу аҳволда совуқда олиб юриш жуда оғир эди. Эр-хотин иккаламиз ҳадикда, боламни яна касал бўлиб қолишидан қўрқсак-да, бир-биримизга билдирмасликка ҳаракат қилардик. Турмуш ўртоғим тинимсиз такси тўхтатар, аммо масофа олислиги боис ҳамма ҳайдовчилар ҳам у йўналишда юргиси йўқ эди. Ҳам кечикиш ташвиши, ҳам боламни шамоллатиб қўйиш хавотири ич-этимизни тирнарди. Ичимдан мусофирчилик қурсин, дея ҳўрлигим келарди-ю, турмуш ўртоғимга билдирмасдим.
Шу пайт ёнимизга оддий таксилардан фарқ қиладиган салобатли мошина келиб тўхтади. Ҳайдовчи машинадан тезда тушиб машинасини эшигини очди-да, бизни ичкарига таклиф қилди. Ҳеч нарсани ўйламай ўзимизни машинага урдик. Совуқ, хавотир гангитиб қўйган эканми, машинанинг иссиқлигидан ўзимга кела бошладим. Бу орада турмуш ўртоғим юра бошлаган машинага қаерга боришимизни тушунтирдилар. Йўлда сукут ичида кетар эканмиз хаёлимдан “бу ҳайдовчи оддий таксилардан анча-мунча баландроқ нарх талаб қилади–ёв, бу ёғи нима бўларкин” дея бот-бот хўжайнимга қараб қўярдим Йўл ярмидан ошганда ҳайдовчи қайси меҳмонхонада туришимизни сўради. Кейин ёнгинамиздаги кўчада ўзининг меҳмонхонаси борлигини, агар турган жойимизнинг шароити ёқмаса ўша жойга кўчиб ўтишимиз мумкинлигини айтди. “Ҳа, демак меҳмонхонасини реклама қилиб юрганлардан экан-да, мусофирлигимизни билиб мўмайгина пул ишламоқчи бўлибди-да дея ўйлай бошладим. Клиникага келганимизда бизни кўчада қолдирмасдан стоянкага пул тўлаб ичкарига кирди “Ҳм, шу тўловини 10 баробар қилиб ундириб олади-да ҳозир бу ёғига хўжайиним нима қиларкинлар” дея баттар эзила бошладим. Хайдовчи касалхона эшиги тагида тўхтаб машинадан тушди. Хўжайиним ҳам бу ёғи қанчага тушдийкин дегандек чўнтакларини ушлаб турибдилар. Иккаламиз ҳам ҳайдовчининг оғзига термулиб турибмиз У тўғри келиб қўлимдан ўғлимни олди-ю, қўлига кўтарди.
Davomi 20:00 da
#Ҳаётий_ҳикоя
АРЗИҲОЛ
Узумбоғ ўртасига қўйилган сўрида онам билан гурунглашиб ўтирардик. Кимдир чақирди, қўшни аёл экан. “Келинг, қўшнижон, бир пиёла чой устида гаплашамиз, қизим келган, баҳонада кўришиб оласизлар”, дея уйга чорлади. Ҳол аҳвол сўрашгач қўшни хола келинидан арзиҳол қила бошлади.
–Дардимни кимга айтишни билмай сизга чиқдим-да, ая. Маҳалланинг каттаси, саккиз келин тушириб кўчага овози чиқмаган, менга ҳам тўғри йўлни кўрсатар, дедим. Пешонам шўр экан, лой тепиб уй тикладим, кетмон чопиб, пилла боқиб тўй қилдим. Келиним дангаса, ишёқмас чиқди. Ота-онаси яхши одамлар деб, келин қилгандим, олманинг тагига олма тушмаган экан. Тушганига уч ой бўлди, янги келин, уйқуси очилмади, дедим, бошқоронғи ўтиб кетар деб сабр қилдим, қизларим кўча супурса, сув сепдим маҳалладан уялиб. Бугун онасини чақириб қизининг найрангларини айтиб, кўтар кўрпа-тўшагингни, демоқчиман...
Гапларини тинглаб бўлган онам, оғир тин олди-да, вазминлик билан: “Қани, қўшни, мен билан юринг”, деб аёлни ҳовли этагига етаклади. Воқеалар ривожи қандай кечаркин деб (журналистман-да) изма-из боравердим. Ғўзапоя ғарами тагида ётган товуқни кўрсатиб шундай деди:
− Мана бу курк товуқ ўн кундан бери шу ерда ётади. Сизлар товуқ боқмайсиз, мол-қўйга қизиқмайсиз, буларнинг ҳам ўзига хос ҳаёти бор. Она товуқ жўжа очадиган пайтда дон емай, сув ичмай, қоронғи жойда ўзи билан ўзи андармон бўбқолади. Қаранг, ёнида дон, сув, бир сиқим беданинг майсаси ҳам бор. Кўнгли тусаганда донлаб олар, деб парвариш қиламан. Одам қорасини кўрса, ҳурпайиб тумшуғини ерга тираб ётиб олади. Ҳали очилмаган жўжаларини кимдир нобуд қиладигандек бетоқат бўлади. Сигир томонга назар солинг, туққанига бир ой бўлди. Бузоқчаси эркин ўссин деб бўйнига арқон солмаймиз. Қўзиси дуркун бўлсин учун совлиқни қиш чилласидан бери емлаймиз. Бу жониворлар нари борса уч-тўрт йилда одамга емиш бўлади. Келинингиз наслингизнинг давомчиси-ку! Соғлом бола туғилиши учун онаси соғлом бўлиши керак. Биз ундай эдик, биз бундай эдик, деб ҳозирги ёшларнинг асабини емириш керак эмас. Сизу бизнинг давримиз бошқа эди. Ҳозиргилар жуда нозик. Биласиз, келинларим ҳаммаси уйли-жойли. Керагида улар менга хизмат қилади. Уларга даркор бўлганда сочим супурги, қўлим косов бўлди. Оғзига ёқадиган таом пишириб едирдим, кўнгли тусаганда ейди деб, олма, анорни токчасига териб қўйдим. Ўзим емаганни уларга илиндим. Келинни болам, деб қабул қилсангиз, бола бўлади, келин деб нари сурсангиз бегоналигича қолаверади. Сиз уни ҳайдашни ўйламанг, унинг ўрнига ерда ўсиб ётган жағ-жағу отқулоқлардан териб кўк чучвара пишириб беринг. Мана, мана бу сузмани обчиқиб токчасига қўйинг, – деб насиҳат қилдилар.
Қўшни онамдан эшитган панду насиҳатларни қалбга муҳрланди. Мен эса кейинги авлодларимга ҳам хизмат қилсин учун қоғозга ҳам муҳрладим. Марҳаматдан сал нари кетса, уйини тушида кўрадиган онамнинг умрлари узоқ бўлсин.
Мунаввара Усмонова
@ibratli_sozlar
Оналар_учун | Танқид | Танбеҳ
Лоқайд она ! (Инша Аллоҳ бизни обуначиларимиз орасида бундай лоқайд оналар йўқ деган яхши умиддамиз)
▪️Онанинг фикри-ҳаёли уй, таом ва интернет бўлса - фарзанд қандай қилиб солиҳ бўлсин ⁉️
▪️Она соатлаб ижтимоий тармоқларда ўтириб, боласининг тарбияси учун бир соат ҳам ажратмаса - фарзанд қандай қилиб мўмин бўлсин ⁉️
▪️Она ўз фарзандига ярим бет ҳам Қуръон ёдлатиш салоҳиятига эга бўлмаса - фарзанд қандай қилиб қори(я) бўлсин ⁉️
▪️Она эртаю-кеч янги либос ва тилла-буюм дардида бўлса - фарзанд қандай қилиб фақиҳ бўлсин ⁉️
▪️Она ўз жуфти ҳалолининг ризқига ношукур бўлса - фарзанд қандай қилиб сабрли бўлсин?
▪️Она фарзандига саҳобалар ва уларнинг ҳаёси, тақвоси ҳақида айтиб бермаса - фарзанд қандай қилиб тақволи бўлсин ⁉️
▪️Она ўз фарзандига отани қандай ҳурмат қилишни ўргатмаса - фарзанд қандай қилиб мужоҳид бўлсин ⁉️
▪️Яна “Фарзандим тарбиясини телефон бузди“ дейишлари қандоқ бўлди ⁉️
Тарихнинг машҳур мужоҳид, имому фақиҳларининг барини етук инсоний тарбия кўришида уларнинг оналари асосий роль ўйнаган эди. ✅
Оналар фарзандларини кейинчалик улғайганида кўп пул топадиган қилиб эмас, инсонларга манфаати тегадиган қилиб тарбия қилишар эди. ✅
🔹 Имом Моликнинг онаси
Алия бинт Шориқ ибн Абдураҳмон Асадий фарзандини ёшлигидан устозлар тарбиясига берганди. Кичкина Моликка энг покиза либослар кийдириб, уни олимларнинг ҳузурига олиб борарди.
У фарзандини нафақат ташқи кўринишини, балки тарбияси устида ҳам қаттиқ ҳаракат қиларди. Келажакда Имом Молик Мадинанинг энг катта олими, мазхаб асосчиси бўлиб етишди.
🔹 Имом Шофеъининг онаси
Унинг отаси у чақалоқлигида вафот этади. Унинг тарбияси билан тўлиқ онаси шуғулланади.
Боласи ўқиган ва олган илмини онаси уйда сарҳисоб қилар ва ундан нималарни ўрганганини сўраб, хатоларини тўғирлаб, уйда унга қўшимча таълим берарди.
Келажакда Имом Шофеъи буюк фақиҳ ва катта олим бўлиб етишди.
🔹 Имом Бухорийнинг онаси
Бухорийнинг отаси вафот этгач, отасидан қолган барча мол-мулкни онаси фарзандининг таълим-тарбияси учун сарфлади.
У боласини ёшлигиданоқ ўзи қўлидан етаклаб масжидларга олиб борар, уламоларнинг дарсларига етакларди.
Кундузи унинг тарбияси билан, кечаси эса у учун дуо қилиш билан машғул бўларди.
Бухорийнинг кўзлари ожиз бўлганида онасининг илтижоси сабаб Аллоҳ шифо бергани оламга машҳур воқеа.
Натижада Бухорий уммат учун Қуръондан кейинги энг саҳиҳ китоб - “Саҳиҳул Бухорий“ни қолдирди.
Агар аёллар фарзанд тарбиясига совуққон бўлсалар, уларни умматга хизмат қиладиган қилиб эмас, мол-давлат топишга ўч қилиб тарбиялар экан - уларнинг ҳам, умматнинг ҳам хорлиги якун топмайди!
Зеро,
“Токи улар ўзларини ислоҳ қилмагунларича, Аллоҳ ҳам уларнинг ҳолатини ислоҳ қилмас!“
‼️Фақат қизлар кирсин.
Ёрингизни доим сизни дейишини истасангиз
зўр сирларини ўргатамиз💋
Факат бизда 👌👌👌
Кириш учун ссилка
👇👇👇👇👇
