33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Эркаклардан бири айтади:
“Аёлимга бироз қаттиққўллик қилиб юборсам ёки у ва мен ўзаро жанжаллашиб қолсак ёки бирон муаммо устида тортишиб қолсак, жаҳл билан тезроқ хонадан чиқиб кетишга харакат қиламан. Кўча эшиги олдида етиб бормайман хамки, валлохи, ичкарига қайтиб ундан узр сўраб кўнглини олиш, ярашиб олиш иштиёқи қалбимни тўлдириб олади. Бу хақда унга айтиб берганимда, у мендан:
— Биласизми, нега бундай бўлади?— деб сўради. Мен:
— Йўқ, нимага экан? — дедим. У шундай деди:
😱ОЁК ШАКЛИ СИЗНИ ФЕЪЛ-АТВОРИНГИЗНИ, ХАРАКТЕРИНГИЗНИ АЙТИБ БЕРАДИ😳БУ ЖУДА КИЗИК🦶
Батафсил видеода🎥👇👇
129
— Нима? — Олмагулнинг қошлари чимирилди, — сиз ҳозир нима дедингиз? Менга берсангиз деганиз нимасиз? Нима мен молманми ёки бошқами берса? Кейин мени тарбиям аъло даражада. Чунки дадамни тарбиясини олганман, — охирги сўзларини фахр билан айтганча келиб дадасининг елкасига суянди.
— Бунга шубҳам йўқ, — Алишер ўрнидан тураркан, — дадангни одобли, тарбияли, ориятли инсон эканлиги юз-кўзидан кўриниб турибди. Бу инсон берган тарбиясига шубҳам йўқ. Лекин, — Алишер ўзини бироз ўйлангандек тутганча, — мендаги маълумотларга қараганда сен охирги 5-6 йил давомида шаҳарда бир ўзинг яшагансан ва табиийки сен яшаган муҳит тарбиянга таъсир қилмасдан қолмаган. Битта исботи, қишлоқлик содда, беғубор қиз ҳозир бетга чопар бўлиб кетган. Мен шуни тўғирламоқчиман.
— Мени суриштирган экансиз, демакки ўтмишимни биласиз, — Олмагул шу орқали ундан қутиларман деган ўйда гапирди, — сиз уйланмаган бўз йигитсиз. Мен бўлса ит теккан ошман. Шундай экан ўз тенгизни топинг. Сизга бошқа гапим. Мен ишга кеттим. Дадажон яхши ўтиринг, — дедию тез-тез юрганча чиқиб кетди.
— Кечирасиз, — Алишер юзи ўзгарган Абдурайим акадан узр сўраркан, — мени ниятим жиддий. Уни ўтмиши билан ишим йўқ. Сиз хўп десангиз мен қизингизни бахтли қиламан.
— Бир марта ота-оналигимизни пеш қилиб бахтсиз қилдик. Буёғига қизим нима деса шу, — Абдурайим ака бошқа сўз айтмади.
— Раҳмат, — Алишер ўзига керакли жавобни олиши билан уйдан чиқиб кетди. Машинага ўтираркан, ўзича Олмагул кетиши мумкин бўлган йўлни таҳмин қилдию, машинани ўт олдирди. Бироз юргач адашмаганини билди. Чиндан ҳам Олмагул у ўйлаган йўлдан кетяпти. Ортидан эса битта иркит эркак бормоқда, — буниси энди ким бўлди? — асабийлашганча машина сигналини чалди. Қайта-қайта янграган машина сигнали сабаб аввал ўша иркит, кейин Олмагул қаради. Уни кўрган қиз асабийлашганча қадамини тезлатди ва йўлнинг нариги тарафига ўтиш учун илдамлади. Ортидан ўша иркитнинг ҳам қадами тезлашди, — тўхта, — машинадан тушган Алишер светофорга бир қараб қўйганча у томонга югурди, — тўхта улгур...., — у гапини тугатмасидан қизил чироқнинг ёниши ва сал ўтмай катта тезликда келаётган машинанинг нимагадир ёки кимгадир урулиб қаттиқ тормиз бериб тўхташи бир неча дақиқалар, балки сониялар ичида бўлиб кетди.
127
— Раҳмат, — Сабиҳа япроқларида сув томчилари ялтираб турган гулга ўзгача меҳр билан қараб тураркан, — фақат бу аҳволда..., — киприкларини пирпиратганча Аброрга қаради.
— Сен гулларни сувга сол. Мен уст-бошимни алиштирай. Буни ҳам ол, — қўлидаги тортни ҳам унга туттирдию, ичкарига кириб кетди.
— Яна бир марта раҳмат, — Сабиҳа гулдастага яна бир бор қараб қўйганча жилмайиб қўйганча ошхона тарафга кетди.
Аброр уст-бошини алиштириб, меҳмонлар билан кўришгани кирди. Ортидан бир чойнак иссиқ чой билан кириб келган Сабиҳага табассум қилиб қўйдида, тағин меҳмонларга чалғиб кетди. Унинг биргина табассуми юрак-юрагига етиб бораркан, айни пайтда Сабиҳадан бахтли инсон йўқ эди.
Туғилган кун ҳам тугаб, меҳмонларни кузатиб ичкарига кирган Сабиҳа ҳамма ерни тартибга келтурганича ярим тун ҳам бўлиб қолди.
— Ухлаб қолдилармикин? — хоналари томонга юриб келаркан, негадир юраги ўзгача дукурлар бошлади, — ишқилиб ухлаб қолган бўлсинларда, — бир ютуниб қўйганча секин эшикни очиб ичкарига кирди. Кириши билан сезилар-сезилмас ётоқ томонга қараб қўйди. Аммо, Аброр эшик тарафга орқа қилиб ётгани учун ухлаяптими йўқми билиб бўлмасди. Сабиҳа оёқ учида юрганча шкафдан тунгги кўйлагини олиб, ювиниш хонасига кириб алиштириб чиқдию, секин келиб жойига ётди. Бир неча сония Аброрга қараб ётдию, хўрсиниб қўйдию у ҳам унга орқа қилиб ётиб олди. Аммо, бир дақиқа ўтар ўтмас, уни қучган бақувват қўллар сабаб усиз ҳам йўқ уйқу, баттар қочиб кетди, — сиииз? — негадир танасида енгил титроқ турди, — ухламаганмидиз? — шивирлади.
— Уйқу келмади, — Аброр ҳам худди унингдек шивирлаганча, — нега эртароқ келмадинг?
— Ишларни қилиши..., — Сабиҳа жавоб бергунча Аброр уни ўзига ўгириб олди.
— Кўзларинг чиройли экан, — Аброр унинг юзига тушган сочларини қулоғи ортига олиб қўйганча оҳиста унинг юзини силади. Сабиҳа юзига теккан қўл тафтидан бир учиб тушгулик бўлди, — ёмғирда қолган мен, лекин сен титраяпсанми? — Аброр кулиб уни ўзига янаям тортганча, — энди яхшими?
— Ҳҳҳааа, — Сабиҳа унинг иссиқ тафтини кийими устидан ҳис қилаётган бўлса ҳам, танасида олов бўлиб ёнаётгандек ҳис қилди ўзини.
— Хуркак оҳугинам, — Аброр унинг сочларини силаб, лабини босди. Сабиҳа бўлса бир сўз демасдан кўзларини юмди, — ухлаб қолдингми? — у сўзсиз қолгани учун Аброр бағридан бўшатиб, иягидан тутиб ўзига қаратаркан Сабиҳа унга бир қарадию, кўзларини олиб қочди, — мендан кўзларингни олиб қочма, — Аброр шундай деганча юзини унинг юзига яқинлаштираркан орадаги масофа қисқаргани сари Сабиҳанинг юраги кўксидан отилиб кетмоқчидек дукурларди.
125
— Шоҳсанам, — кечки пайт ҳамма ишларини якунлаб хонасига кириб кетаётган Шоҳсанам таниш овозни эшитиб, эшик ёнида тўхтади. Лекин ортига ўгирилмади, — сен билан гаплашиб олишимиз керак.
— Буни истамасамчи? — Шоҳсанам суҳбат мавзусини таҳмин қилганча бу суҳбатдан қочишни афзал билганча, — мен бироз да...
— Мен билан юр, — Жаъфар унинг қўлидан ушлаганча лифт тарафга юра бошлади.
— Бу нима қилганингиз? Қўйворинг қўлимни, — Шоҳсанам силтаниб қўлини тортиб олишга қанча ҳаракат қилмасин, уддасидан чиқа олмасди, — мен кимга гапираяпман?
— Жим кет, — Жафар унга қараб ҳам қўймасдан лифтга чиқаркан, энг охирги қават тугмасини босишни ҳам унутмади.
— Мен сиз билан гаплашишни хохламайман. Сиз бўлса мени мажбурлай олмайсиз. Шундай қиладиган бўлсангиз мен устингиздан ши...., — Шоҳсанам гапини тугатмасдан ўзини лифт деворига ёпишиб қолгандек ҳис қилди. Юзи ёнида эса Жафарнинг юзи.
— Мен сенга жим кет деганмидим? — Жафар қандайдир асабий, тез-тез нафас олаётгани учун бурун катаклари катта-катта бўлиб кетарди.
— Лекин..., — Шоҳсанам қисқа-қисқа нафас олганча, уёғига нима дейишни ҳам билмай каловланди. Бу орада лифт кўзланган манзилига ҳам келиб тўхтади.
— Мен билан юр, — Жафар ўша қўрслик билан унинг билагини маҳкам сиққанча лифтдан олиб чиққанча, меҳмонхона тепасига чиқадиган зина томонга кета бошлади, — энди гапир, — юқорига чиқишлари билан Шоҳсанамнинг қўлини қўйиб юбораркан, — Фурқат ким?
— Нима? — Шоҳсанам ҳайрон бўлганча киприкларини пир-пиратганча, — сиз ҳозир мендан ҳисоб сўраяпсизми?
— Шундай тушунаётган бўлсанг, ҳа. Саволимга жавоб бер, Фурқат ким?
— Адашмасам ўша куни хонада сиз ҳам бор эдингиз ва ҳаммасини ўз қулоғингиз билан эшитдингиз. Демакки, саволингизга жавобни ўша куни эшитиб бўлгансиз, — Шоҳсанам жавоб беришга мажбур эмасман дегандек ўгирилиб кетаётганди, Жафар унинг қўлидан тутиб ўзига қаратганча,
— Мен сендан сўраяпман, Фурқат ким? — дона-дона қилиб гапирди.
— Эрим. Фурқат мени эрим. Бўлдими? Кўнглиз жойига тушдими? — Шоҳсанам унинг қўлини силтаб ташлаганча тағин ўгирилиб кетишга чоғландию, лекин улгурмади. Нима бўлаётганини англамасдан Жафарнинг қучоғида пайдо бўлиб қолди. Камига лабида бегона лаб тафтини ҳис қилди.
Ҳангома
(Ҳаётий воқеа)
Эрталаб соат ўнларда бирдан уй телефони жиринглаб қолди.Мария Ивановна тўқиб ўтирган пайпоғини ёнига қўйиб, гўшакни кўтарди.
-Набирангиз ҳозиргина жиддий автоҳалокатга учради.Унинг айби билан қимматбаҳо чет эл машинаси пачоқланган,қурбонлар бор...-Шошилиб гапира кетди бегона овоз.-Бунинг устига набирангиз яна уч йилдан беш йилгача қамалиши мумкин.. У қамалмаслиги учун сиз бизга пул беришингиз керак !
-Қанча беришим керак?
-Икки юз минг!-Хотиржам овоз эшитилди гўшакдан.-Пулни тайёрланг,ҳозир ёнингизга бизнинг одамимиз боради.Ҳа,унутманг,қўнғироқ қилганим сир бўлиб қолсин.Бўлмаса набирангиз нақ панжара ортига тушади-я!
-Лекин уйда бунча пул йўқ,-йиғламсиради Мария Ивановна.-Банкка боришим керак, банк эса шаҳар четида жойлашган.
-Бироздан кейин кўчага чиқинг.Подъездингиз ёнига кумушранг “Жигули” келади.Ва сизни қаерга десангиз олиб боради. Набирангизнинг ҳаёти бизнинг қўлимизда. Бу ҳақда ҳеч ким билмаслиги кераклигини унутманг.-Шундай деб гўшакдан гудок овози эшитилди.
Ҳақиқатан ҳам Мария Ивановнани подъезд ёнида айтилган улов кутиб турган экан. Шаҳарни айланиб,банк ёнига боришгач,ҳайдовчи лабига бармоғини босиб,”оғиз қулф” ишорасини қилди.Мария Ивановна ҳам худди шундай имо билан унга жавоб берди-да,банкка қараб юрди.
Ярим соатлардан кейин чиққан Мария Ивановна ҳайдовчига қараб:
-Карточкамнинг пин-коди эсимдан чиқиб қолибди,-деди оғир хўрсиниб.-Дала ҳовлига бориб келиш керак.Пин-код ўша ердаги дафтаримда ёзилган эди.
Шаҳардан ўттиз километрча узоқда бўлган дала ҳовлидан Мария Ивановна қўлида икки сумка картошка ва бир сумка пиёз билан қайтиб чиқди.
-Машинангнинг юкхонасига буларни қўй, кейин кетамиз!-деди у ўзини кутиб зериккан ҳайдовчига.
-Банкками?-сўради ҳайдовчи.
-Аввал уйга кириб ўтамиз,-деди Мария Ивановна.-Картошка билан бирга банкка бормаймиз-ку.Йўлда супермаркетнинг ёнида тўхтаб ўт.Сут ва нон олишим керак.
Ҳайдовчи йигит унинг қилиқларидан аччиқланса-да,жим ўтиришга мажбур,чунки унга пул керак эди.Уйга етиб келишганда анча қоронғи тушиб қолган,йигит асабийлашар,Мария Ивановна эса аксинча жуда сокин эди.
-Ялпайиб ўтиргунча,менга ёрдамлашсанг яхши бўларди,-танбеҳ берди у машинадан тушаркан.
Фирибгар итоаткорона юкларни бешинчи қаватга олиб чиқиб берди.Уни тепада полиция ходимлари кутаётган экан.
-Набирангиз билан нима бўлади энди?-талмовсиради уларнинг қўлига тушган фирибгар.
- Мени ҳеч қандай набирам йўқ,-осойишталик билан жавоб берди фирибгарлик қурбонига айланмаган Мария Ивановна.-Сен айтган автоҳалокат ҳам юз бермаган,ҳеч ким бундан жабр ҳам кўрмаган.Мен буни бошиданоқ билган эдим.
-Унда нимага банкка бордик?
-Уй ва телефон тўловларини қилишим лозим эди.
-Дала ҳовлига-чи?
-Картошка ва пиёзларимни уйга ташиб олишим керак эди-ку,-тушунтирди Мария Ивановна.-Бор,бор.Йўлингдан қолма.Мен уйда ўтирадиган,ҳеч нимадан бехабар кампир эмас,балки заҳирадаги милиция майориман!!!
Интернетдан олинди.(Муаллифи номаълум)
Рус тилидан Моҳигул Назарова таржимаси.
#Ajrim
Собиқ эр-хотинларнинг ажрашганларидан кейин қариндош-уруғлар, ёру биродарлар, таниш-нотанишлар, ҳамкасблари олдида бир-бирларини шармандасини чиқариб, сирларини фош қилиб, керак бўлса туҳматлар ҳам ёғдириб, обрўсизлантиришга уринишларидан қанақа лаззат тотишларини тушунолмасдан ўтиб кетсам керак бу дунёдан.
Эр ёки хотин қачондир ажрашди, деган гап бир умрлик душманларга айланди дегани эмас. Ажримлар шунчаки муносабатлар тўхтаганини билдиради холос. Ўзаро ёмон гаплар тугул, яхши гапларга ҳам ўрин қолмаганлигини англатади. Тамом.
Эр ёки хотиннинг обрўсини тўкишдан бирортасига бир тийинлик фойда бўлса кошки...
Хоп, бугун бегона, ёхуд душманга айланган инсоннинг ҳурмати қолмаган бўлса, ўртадаги фарзандларнинг ҳурмати бордир. Ёки узоқ йиллик турмушнинг ҳурмати бордир. Жилла қурса озгина яшаб ажрашган бўлса ҳам, шу озгина биргаликдаги яшаган ҳаётининг ҳурмати бордир...
Шу ҳурмат етмайдими ёмонликдан тийилишга?! Ахир ризқ, қадар Аллоҳданку.
Ажрашган бўлса кетар чоғи албатта душманлик қилиб кетиш шартмикин?! Ёки бошқача кетишнинг имкони йўқмикин?!
Бир пайтлар ёниб - куйиб севганишларнинг бир кунда ашаддий душманларга айланиб, қўлидан келганича ёмонлик қилишга уринишлари қизиқ...
Ажралиш фожеа эмас. Сабаблар кўп. Ҳар ким ўзича ҳақ. Лекин оддийгина ҳақиқатни ҳеч биримиз тан олишни истамаймиз, ёки тан олишга қийналамиз. Эр-хотиннинг биргаликдаги ҳаётидаги ризқи тугаган. Вассалом.
Қадарга иймон келтирганлар бундай вазиятларда душманлик қилиб ўтирмайди. Аллоҳдан кўради ва Роббиси учун тақдирига рози бўлади.
Қалбларни Аллоҳ билгувчи. Кимдир кимгадир ёмонлик ёки яхшилик қилдими бу фақатгина ҳар инсоннинг Ўзи учун. Вақти билан қилмишига ярашасини олаверади. Ҳеч бир ҳисоб бошқа бировда қолиб кетмайди.
Яхшилик қил, сувга сол, балиқ билар. Билмаса Холиқ...
Очкўзлик – хорлик, кек сақлаш – душманлик, дунё истагига тобеъ бўлиш – пушаймонлик, астойдил сўраш – раҳмат, қаноат роҳат калитидир.
Изоҳ. Қорин очлиги билан кўз очлигининг фарқи бор. Қорни оч киши еса, тўяди. Кўзи оч кимсани ҳар қанча таом тўйдиролмайди. Чунки унинг қорни ошқозонда эмас, жонда! Очлик жонига сингиб кетган. То тирик экан, у – оч, балки тириклик унинг учун муҳтожликдан иборат. Бундан ортиқ хорлик бўладими?!
Кек сақлаш душманлик эшигини очувчи калитдир. Дўстингиз билан бир масалада тортишиб қолдингиз, гап орасида дилингизни оғритадиган сўзлар унинг оғзидан чиқиб кетди. Вақт ўтди. Кейинги учрашувингизда у очиқ юз билан сизга салом берди. Сиз унинг самимий саломига муносиб алик олмадингиз. Мана шу кекдир, битган ярани тирнаб қонатишдир. Бу кетишда жароҳат чуқурлашади, дўстлик эшиги ёпилиб, адоват эшиги очилади, кекчи ўзига яна бир душман орттиради.
Одамлардан узлат қилган Довуд Тоийдан сўралди:
– Нега одамларга аралашмайсиз?
– Айбларимни мендан яширадиган қавм билан нима ҳам қилолардим, – деб жавоб берди Довуд Тоий.
Демак, ўтган улуғларимиз ўзгаларга танбеҳ бериш билан ўзларининг айбларига эътиборини қаратиш йўлидан борган. Биз нима қиламиз? Айбларимизни юзимизга айтган киши душманимизга айланади, унга нисбатан кек сақлаймиз. Бу иймон заифлигидан бошқа нарса эмас.
Дунёнинг охири жардир. Унга етаман деган киши тубсиз жар томон шошаётган бўлади. Истак қанча кучли бўлса, қулашини англаш шунча секинлашади. Жар ёқасига келиб қолганида эса орқага йўл йўқлигини англайди. «Оҳ» уриб, афсус-надомат қилади, пушаймонлигининг чегараси бўлмайди.
Эшик тинимсиз қоқилса, охири очилади. Оллоҳ марҳамати кенг Зот. «(Эй Муҳаммад алайҳиссалом) бандаларим Сиздан Мен ҳақимда сўрасалар, Мен (уларга) яқинман. Менга дуо қилган пайтларида дуогўйларнинг дуосини ижобат қиламан. Бас, улар ҳам Менинг (даъватимга) жавоб қилсинлар ва Менга иймон келтирсинлар. (Шунда) шояд Тўғри Йўлни топсалар» (Бақара сураси, 186-оят).
“Унвонул баён”дан.
Омадли эркакларнинг тушликгача битирадиган 12 ишлари
Агар сиз иш унумдорлигингизни янада оширмоқчи болсангиз, 12 ишни тушликгача битиришга ҳаракат қилинг. Шунда қолган вазифаларга вақтингиз бемалол етади.
💓 Кечаси, эртанги кунда бажаришингиз лозим бўлган ишлар режасини тузиб чиқинг. Шунда, кечаси хотиржам бўласиз ва тинч ухлайсиз (Кўчадан қарз бўлсангиз, барибир ухлолмайсиз :)).
💓Тиниқиб ухлаб олинг.
Яхши ухлолмаслик, ишингиз унумдорлигига қаттиқ таъсир қилади. Уйқусраган ҳолда, ишларни чала қилиш ёки умуман эсдан чиқариш ҳеч гап эмас. Эркаклар учун норма 6-8 соат.
💓“Яна 10 дақиқа“ ни унутинг.
Эрта тонгда, будильникни яна 10 дақиқага суриб қўйишдан осон иш бўлмаса керак. 10 дақиқалар соатларга айланиб, кунингиз бебарака отиши ҳеч гап эмас. Динимизда ҳам, вақтли турган одамнинг куни баракали бўлади деб бежиз айтилмайди. Биринчи қўнғироқни ўзида уйгонинг. Бошида қийин, лекин кўникиб кетасиз.
💓Бадан тарбия
Нега машинани ҳайдашдан олдин, 10 дақиқа қиздирилади ? Чунки, мой қизиб, мотор бойлаб силлиқ айланиши учун. Эрта тонгдан бадан тарбия қилиш, танангиздаги барча органларни “уйғониш“ига ва қон айланишини яхшиланишига олиб келади.
💓Эрта тонгда ёлғиз қолиш учун 5-10 дақиқа ажратинг. Ҳох у кофе ичиш ёки қуёш чиқишини кузатиш бўлсин. Хаёлни бир жойга қўйишга ёрдам беради.
💓Нонушта эсдан чиқмасин.
Яхши овқатланиш, танангиз учун яхши ёқилғи болади. Айниқса қишнинг совуқ кунлари тез қорин очади. Фойдали овқатлардан нонушта қилинг. Ёғлиқ, секин хазм бўладиган овқатлардан тийилган яхши.
💓Иш орнингизга вақтида келинг. Агар олдиндаги 6 қоидага амал қилсангиз, ишга вақтида келиш сиз учун муаммо бўлмайди. Ҳамкасбларингиз орасида ҳам ҳурматингиз ошади.
💓Ишингизда озингиздан ақллироқ одамлар билан маслаҳатлашинг. Ишхона бу жамоавий тизим. Жамоавий мажлислардан доим яхши фикрларни ажратиб олса бўлади.
💓Энг қийинидан бошланг
Озингизга эриш туюлган ишларни охирида битиришни мўлжалламанг. Бўладиган ишни бўлгани яхши. Агар қийинини биринчи битирсангиз, хотиржам қолган ишлар билан шуғулланасиз.
💓💓Эрта тонгдаги мажлислардан қочинг. Тонг - ишлаш учун энг яхши пайт. Уни, кейинроқ амалга ошириш мумкин бўлган мажлисга кетказманг.
💓💓Почта, ёки хабарларни текширишга вақт ажратинг.
Телеграм гуруҳидаги ҳабарларни, почтадаги хабарларни ҳар 5 дақиқада текшириш шарт эмас. Улар учун алоҳида вақт ажратинг. Иш вақтида чалғишни бас қилинг!
💓💓Тушликда ўзингизга озгина дам беринг. Смс ларни оқинг, ижтимоий тармоқга киринг. Имкон бўлса, сокин жойда отириб, мияга дам бериш жуда яхши вариант.
Омад қарталари ҳаммада бор, лекин ундан фойдаланишни ҳамма ҳам эплай олмайди. Сиз “эплайдиган“ларданмисиз ? ҚАНИ ИСБОТЛАНГ!
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidkada 5.000 soʻm. Umumiy 160 qismdan iborat! Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
123
— Қаерга кетяпсиз? — Олмагул югуриб келиб Алишернинг йўлини тўсди, — уйга киришингизга рухсат бермайман.
— Менга рухсатинг шартмас, — Алишер уни сал суриб олдинга юраркан, — адашмасам сен ишга кеч қолаётгандинг.
— Дадамни сиз билан ёлғиз қолдира олмайман. Ким билади балки дадамни ўлдириш учун...
— Ва ниҳоят тушуниб етдинг, бундан хурсандман, — Алишер лабини четида кулиб қўйганча келиб эшикни тақиллатди.
— Ҳозир, — ичкаридан Абдурайим аканинг овози эшитилди.
— Ассалому алайкум, — эшик очилиши билан Алишер салом бераркан, — сиз билан гаплашиб олиш учун келгандим. Йўқ демасангиз албатта.
— Киринг, — Абдурайим ака бироз ҳайрон бўлганча уни ичкарига таклиф қиларкан, қизининг ҳам қайтиб келгани ҳайратини оширмасдан қолмади, — қизим сен ишга кеч қолмайсанми? — Алишернинг олдида бироз хижолат бўлганча сўради.
— Мен ҳам шуни айтгандим. Лекин бу қайсар қизингиз йўқ мен ҳам кираман деб туриб олса бўладими? — Алишер хотиржамгина гапириб диванга ўтираркан, — мен олдингизга яхши бир таклиф билан келдим. Йўқ демасангиз шу қайсар қизингизни менга берсангиз ўзим тарбиялаб олардим, — Олмагулга қараб қош учириб қўйди.
🌺🌺🌺
Аброр бугунги ишларини тез-тез битказиш учун ҳаракат қилар экан, авзойи бузилиб келаётган осмонга қараб-қараб қўйишни ҳам унутмасди.
— Ёғишга топган вақтингни, — сал туриб сепалай бошлаган ёмғирга асабий қараб қўйганча минғирлаб қўйди. У қанчалик тез ҳаракат қилгани сайин, ёмғир ҳам жадалга оларди. Деярли икки соатда ҳамма ишини тугатдию, бошлиқдан рухсат олганча совға олишга йўл олди.
Ойиси тайинлагандек совғанинг энг яхшисини, яъни тилла занжир, катта гулдаста ва туғилган кун учун ширингина торт олди.
— Мана бўлди, — қўлидагиларни машинага жойлаб ўзига ҳам машинага ўтирди, — энди уйга, — деганча машинани ўт олдирди. Бир неча юз метр юргач, машина ҳам ҳазиллашгандек йўл ўртасида ўчиб қолди.
121
Дадахон уни кўриши билан қўлидаги ярим арчилган картошкани ҳам унутиб, ҳовлига чиқди.
— Қаерда эдинг? — қошлари бироз чимирилганча Зулхуморни сўроқлай бошлади, — бу ерда болалар оч ва ёлғиз. Сен бўлса кўчада дайдиб юрибсан.
— Кечирасизу, мен билан гаплашганда муомалангизни бироз тўғирласангиз бўларди. Кейин, нима мен итманми дайдиб дейсиз? Буни устига сизга ҳисоб беришга ва мана бу уйда кўмилиб ўтиришга мажбур эмасман. Сиз менга ўдағайлашдан олдин, қилган ишизга жавоб беришни ўрганинг. Бу кетишда ҳаммасини катталарга айтиб бераман шекилли, — Зулхумор қош кериб қўйганча Дадахонни елкаси билан туртиб ўтиб кетди.
— Менга қара, — Дадахон икки қадамда унинг ортидан етиб келиб, билагидан ушлаганча ўзига қаратаркан, — сен жа ўзингдан кетиб қолмадингми? Ҳали ўша иш орамизда бўлдими йўқми буни бир Худо билади. Буёқда сен ҳам, — дона-дона қилиб гапирганча, — ҳеч нимани аниқлаштирмасдан туриб сенга уйланмайман.
— Буни ҳали кўрамиз, — Зулхумор қўлини силтаб тортдию, зарда қилганча ичкарига кириб кетди.
🌺🌺🌺
— Бугун хотинингни туғилган куни, — Аброр ишга кетиш олдидан Каромат опа яна бир марта огоҳлантириб қўяркан, — янги келинчакни янги уйида ўтказадиган илк туғилган куни эсда қоларли бўлиши керак. Ишдан эртароқ қайт. Ҳа яна бир гап, — Каромат опа уй тарафга қараб қўйганча овозини бироз пастлатганча, — келинимга энг яхши совғадан олиб кел. Тағин қудаларни олдида уялтириб қўйма. Нақ бошингни оламан-а, — бироз пўписа ҳам қилиб қўйганча ўғлини ишга кузатиб қўйди.
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
Бир нарса ўқиб қолдим: “Аёллар ҳамма билан тил топишади, лекин ўз эрлари билан тил топишолмайдилар“.
Бунинг сабаби оддий. Кўп ҳолларда эр хотиндан, хотин эрдан ҳақ, адолат талаб қиладилар. Эр ёки хотин жуфтидан ҳақ талаб қилавериб, кутган натижаси бўлмай қалбларда алам пайдо бўлади.
Шу алам бора - бора кучайиб, бир-бирига нисбатан адоват пайдо қилади.
Адоват асли душманлар, ёки бегоналар ўртасидаги тушунмовчиликлар натижасида вужудга келадиган муносабат. Эр - хотинларнинг адоватлашуви ўта ачинарли ҳолат.
Аллоҳ Одамни яратиб, эр - хотинни бир - бири устидаги ҳақларини ўз набийси орқали билдирди. Бу дегани ўрни келса - келмаса ношукурлик билан жуфтини маломат қилавериш керак деганимас.
Аксинча, ҳар икки томон имкон қадар бир - бири ҳақини риоясини қилиб, муроса йўлида яшаши учун эслатмадир. Чунки ризқ Аллоҳдан. Маломат қилингани сайин барака кетаверади.
Эр - хотинларда бир-биридан ҳақ талаб қилиш меъёрдан ошдими, демак, уларнинг ҳам бегоналардан фарқлари қолмабди. Ҳатто душманликкача бориб, алал - оқибат ажрашиб, юзкўрмас бўлиб кетганлар қанча...
Мўмин учун Аллоҳнинг омонатини, яъни аёлини асраб авайлаши Аллоҳнинг буйруғига итоатини билдиради. Аллоҳга итоат этган эрга Аллоҳ завжасини ҳам итоатли қилиб қўяди. Итоат этмаса ҳам ҳикмати бор. Роббисидан қўрқмаган истаганини қилсин. Охиратда жавоб бериши бор.
Аллоҳнинг буйруғидан чиқмаслик муҳим.
Муслима учун эса, ҳидоятдаги эрига итоат қилишдан кўра манфаатлироқ, қизиқарлироқ юмуш йўқ. Жаннат истаган мўмина учун хожасининг розилигидан кўра қиймати баландроқ туҳфа йўқ. Чунки эр розилигининг мукофоти жаннат.
Дунё билан кифояланганларгина ҳақ талашадилар.
Жуфтининг розилигига эришиб, жаннатий бўлиш имкони турганда ҳақ талашишдан не наф?!
Яхшилаб аниқлаб олиш зарур. Кимга Дунё, кимга Жаннат?!
Серхархаша ва арзон дунё жаннатни бой беришга арзимайди...
📤📤📤📤
Илтимос қиламан эринмай ўқиб чиқишингизни
📚Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Ҳаргиз эркак киши бегона аёл билан ёлғиз қолмасин. Акс ҳолда учинчилари шайтон бўлади».
✍️Термизий ривояти
Изоҳ: Шариатимизда номаҳрам эркак ва аёл хилватда ёлғиз қолишлари жоиз эмас. Уларнинг ёлғиз қолиши аксар ҳолатда катта гуноҳларга сабаб бўлгани учун бу ёмонлик эшиги Аллоҳ таоло ва Расул алайҳиссалом томонидан беркитилган. Бу ўринда улар яхши маънода дўстлашганми ё севишганми, дарс қиладиларми ё ишлайдиларми аҳамияти йўқ.
Қуръон ва суннатда зинодан нафақат қайтарилган, балки унга яқин йўламасликка даъват қилинган.
📖 Аллоҳ таоло зино ҳақида Қуръони каримда шундай дейди: «Зинога яқинлашмангиз! Чунки у фаҳш ва ёмон йўлдир» (Исро сураси, 32-оят).
🚫Зино – катта гуноҳ, унга олиб борувчи амаллар ҳам гуноҳ ҳисобланади. Номаҳрам эркак ва аёлнинг ёлғиз қолиши зинога ташланган биринчи қадамдир.
Эътибор бериб қаралса, номаҳрам эркак ва аёллар ўртасидаги фаҳш ишлар, гуноҳ ва хиёнатлар ёлғиз қолишдан бошланади.
Умумий маънода динимизда мўмин-мусулмонлар ўртасидаги дўстлик, ўзаро муҳаббат мақталади, тарғиб қилинади. Аллоҳ таоло мўминларни Қуръони каримда “ихва” яъни, ака-укалар деб атаган. Ҳатто дунёда бир-бирини Аллоҳ йўлида яхши кўрган дўстлар Қиёмат куни соя йўқ пайтда Аршнинг соясида бўлишлари ҳадисларда таъкидланган. Бу ердаги дин қардошлиги эркагу аёлни ўз ичига олади. Аёллар мўминларга диндош опа-сингил ҳисобланадилар. Уларга динимиз белгилаб берган чегарада муомала қилишимиз айни муддаодир.
📌Энди номаҳрам эркак ва аёл яқин дўст бўлишларига келсак, бунинг энг маъқул ечими никоҳдир. Никоҳдан кейин уларнинг ўзаро дўстликлари, муҳаббатлари ибодатга айланади, улуғ савоб бўлади. Бу Аллоҳ таолонинг ислом умматига берган имтиёзи ва ундан фойдаланиш керак.
Лекин никоҳсиз бундай дўстликнинг охири яхшиликка олиб келмайди, албатта. Чунки бундай “дўстлик” кўпинча зинога олиб келади, натижада никоҳсиз фарзандлар дунёга келади. Бундай фарзандлар аксар ҳолларда туғилмасдан “ўлдирилади” ёки чекка жойларга, ахлатхоналарга ташлаб кетилади. Гуноҳ устига гуноҳ, разолат устига разолат бўлади.
Бошқа томондан, қайси бир эркак, синглиси ёки хотинини яқин эркак “дўсти” бўлишига, улар хилватда ёлғиз қолишига рози бўлади?! Қайси эркакни синглиси ё хотини “самимий дўсти” билан ёлғиз қолгани, уларнинг “қалби тоза” экани тинчлантира олади!? Бундай “дўстлик” оқибатида қанча қанча қизлар ҳали турмуш қурмасдан бир умрга бадном бўлаётгани, туппа-тузук оилалар бузилиб кетаётгани инкор этиб бўлмас ҳақиқатдир.
Бу мавзуда тўғри ечим шуки, ҳавои-нафсимизни қўйиб, ҳақ йўлга эргашиш лозим, зеро Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
📖 “…Бас, сизларга Мендан ҳидоят келганда, ҳидоятимга эргашганларга хавф йўқдир ва улар ташвиш ҳам чекмайдилар” (Бақара сураси, 38-оят).
Юқоридаги маълумотлардан шариатда эркак-аёл умуман гаплашиши мумкин эмас, деган хулоса чиқмайди. Динимизда номаҳрам эркак ва аёллар ўртасидаги муносабатлар: ҳужжатларни расмийлаштириш, савдо, ижара, қарз олди-бердиси, таълим бериш, даволаниш ва шу каби ишларда, зарурат миқдорича гаплашишга рухсат берилган. Валлоҳу аълам.
Эчкининг ҳаққи
Бир савдогар бой одам ошқозон - ичак касаллигидан азоб чекиб, кўп муолажа олган, бир неча марта жарроҳлик амалиётини ҳам ўтказган эди. Турли хил муолажалардан сўнг ҳам аҳволи ўнгланмади. Бир куни бу ташвишлардан жуда зерикиб кетди ва машинасига ўтириб боши оққан томонга қараб кетди. Йўл-йўлакай, Нил дарёси бўйида жойлашган кичик бир қишлоқча ёнида тўхтади. Узоқдан бир деҳқонни кўриб қолди. Деҳқон эса ерга тўшалган тупроқда ўтириб, бир нима ейиш билан банд эди.
Бой одам машинасидан тушиб, деҳқоннинг овқат еяётганини кузата бошлади. Деҳқон уни кўриб қолиб: — Меҳмон бўлинг, овқатдан енг, чой ичинг! – деб чақирди. Бой одам ўзининг овқат ея олмаслигини тушунтирмоқчи бўлди, аммо деҳқон унинг баҳонасига қарамай, уни таклиф қилишда давом этди. Ахири бой одам ерга тўшалган жойга ўтирди. Унинг олдига овқат тўла патнис қўйилди. Унда бутун помидорлар, бодринг, кўкатлар, салат барги, пиширилган бедана тухумлари, нон ва кўмирда қайнатилган чой бор эди.
Бой одам деҳқонни хафа қилмаслик учун бир дона помидорни олиб оғзига солмоқчи бўлди. Деҳқон унга: Бисмиллоҳ деб егин, деди. Бой бисмиллоҳни айтиб помидорни оғзига солди. Бироқ зум ўтмай қорнида қаттиқ оғриқ пайдо бўлиб, ерга йиқилди. Деҳқон қўрққанидан оиласи билан уни уйига олиб кириб, ётоқхонага ётқизишди. Бой одам ўзининг дори-дармонларини олиб, оғриқни босишга уриниш билан овора бўлди.
Шу кеча деҳқон уйидаги намозхонада қоим бўлиб, бой одам учун Аллоҳдан шифо сўраб, тинмай дуо қилди. Саҳарга яқин, бой одам деҳқоннинг “Эй Аллоҳим, эчкининг ҳаққи билан!” деб қўлларини дуога очганини кўриб қолди. Ҳайратда қолган бой, деҳқондан сўради: — Бу "эчкининг ҳаққи" нима дегани?
Деҳқон шундай жавоб берди: — Бу Аллоҳ билан менинг орамдаги бир сир. Бой одам деҳқондан бу сирни очишни сўради ва ҳоли жонига қўймаганидан кейин деҳқон ҳикоя қила бошлади:
— Ёшлигимда ишчи бўлиб ишлардим, олган маошимни тўплаб, уйланиш учун сақлардим.Уйланишим учун менга 100 жунайҳ миқдорида маблағ зарур эди. Бир куни қўшнимнинг қизи икки эгизак бола туғиб, онаси вафот этиб қолди. Қўшнимнинг боши қотган, болаларни эмизадиган она керак. Аммо қишлоқда эса, ўзини боласига қўшиб яна икки болани эмизадиган аёл йўқ. Болаларнинг очликдан йиғлашлари менга эшитилган сари юрак-бағрим эзилиб кетади. Шундан кейин мен тўйим учун йиғиб юрган 35 жунайҳ пулни олиб, бозорга бордим. Болалар учун кийим-кечак ва уй учун керакли буюмлар сотиб олдим ва қўшнимга сездирмай нарсаларни унинг ҳовлисига киритиб қўйдим. Қўшним нарсаларни кўриб хурсанд бўлди, аммо яна бу билан қўшнимнинг муаммоси ҳал бўлмаслигини билар эдим.
Бир кеча тушимда бир шайх келиб: — Қўшнингнинг ҳовлисига эчки боғла, – деди.
Эрталаб туриб, қолган пулимга янги болалаган эчки сотиб олдим. Қўшнимнинг ҳовлисига олиб кириб боғладим. Шундан кейин қўшнимнинг уйида болаларнинг чинқираб йиғлаган овози тинди. Қўшним эса ҳар куни “Эчкини олиб келган одамга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!” деб дуо қилар эди. Мен учун бу эчки Аллоҳ билан орамдаги бир сир бўлиб қолди. Ҳар қачон шу дуо билан Аллоҳдан сўрасам, Аллоҳ қабул қилади. Бу кеча эчкининг ҳаққи билан сенга шифо сўраб Аллоҳга дуо қилдим. Иншааллоҳ, Аллоҳ сенга шифо беради, деди. Бой одам деҳқоннинг ҳакоясини эшитдию, аммо унга унчалик эътибор қилмади.
Лекин шу воқеадан кейин яна бир марта шифокорнинг ҳузурига таҳлил учун борганида шифокорнинг хулосасини эшитиб ҳайратдан қотиб қолди. Чунки, унга бир неча йиллардан бери оғриқ азобини бериб келаётган ошқозон ва ичакларидаги дардидан асар ҳам қолмаган эди.
Бой одам бу гапни эшитгач, шошилганча деҳқоннинг ҳузурига борди ва унинг қўлларини ўпиб миннатдорчилик билдирди ва унга ҳам шундай савобли ишлар қилишни ўргатишини сўради. Деҳқон эса уни қишлоқ бўйлаб олиб юриб, фақир ва муҳтожларнинг уйларини кўрсатди ва ҳар бир фақирнинг уйини олдида бир тўхтаб, унга: — Аллоҳ билан савдо қил! - деди. Бой одам: - Қандай қилиб Аллоҳ билан савдо қилиш мумкин? - деб сўради. Шунда деҳқон: Аллоҳ билан савдо қилишнинг йўллари кўп. Энг муҳими ихлос бўлсин. Шунда бир оғиз ширин сўзинг ҳам садақа ҳисобида бўлади.
#ибрат
Муваффақиятли инсонларнинг ўзига хос 20 та хислати:
1. Бошқалар қила олмаган ишни, улар йўлини қидиришади шунчаки қўл силтаб кетишмайди;
2. Бошқалар омадсизлик деб билган нарсаларни, улар ҳаёт сабоқлари деб ҳисоблашади;
3. Улар аниқ ўйланган режаларни қабул қилишади;
4. Бошқалар омадни кутиб ўтирса, улар омадни ўзлари қидиришади;
5. Бошқалар каби уларда ҳам қўрқув бор. Лекин қўрқув уларни бошқаришига йўл қўйишмайди. Улар қўрқувни шунчаки хавотирланиш деб ҳисоблашади;
6. Улар шундай саволлар берадики, жавоби инсонни чуқур ўйлашга мажбур қилади;
7. Улар арз қилмайди – арз қилиш ортиқча куч сарфлаш деб ҳисоблашади;
8. Улар бошқаларга айб юклашмайди. Аксинча барча қилган ҳаракатлари ва уларнинг натижалари учун тўлиқ масъулиятни ўз бўйнига олишади;
9. Уларда ғайритабиий талант бўлмаслиги мумкин, лекин улар ҳар доим муоммони ҳал этиш учун максимал ечим топа оладилар. Улар ўзларидан кўпроқ нарсани талаб этишади;
10. Улар жуда банд, самарали ва пунктуал инсонлардир. Қаерда бўлмасин улар атрофдагиларнинг ўзларини худди ишлаётгандек тутиб вақт ўтказишаётганини муҳокама қилмасдан, чин дилдан берилиб ишлашади;
11. Улар ўз мақсадларига етишишда атрофига энг самарали таъсир кўрсатадиган бир фикрли инсонларни йиғишади;
12. Улар ўзларига "нега энди мен эмас" деган саволни беришади. Бу эса оқим бўйича сузмасликга ёрдам беради;
13. Бошқалар ўз ҳаётини четдан кузатаётган бир пайтда, улар ҳаётларини қандай бўлишини аниқ тасаввур қила оладилар ва шундай бўлишига ҳаракат қиладилар;
14. Улар тақлид қилмайдилар, балки ўз йўлларини кашф қиладилар;
15. Улар ўз ишларини ортга сурмайдилар, бундан кўринадики, улар ҳаётда бирор нарсани кутиб яшашмайди;
16. Улар бутун умр ўрганишда чарчамайдилар. Ҳар қандай ҳаётий тажриба улар учун дарсдир;
17. Улар оптимист одамлар, шу сабабли ҳар нарсани фойдали томонини кўра олишади;
18. Улар ўзларини қандай ҳис қилишларидан қатъи назар, қилишлари керак бўлган ишни қиладилар;
19. Улар молиявий, ҳиссий, касбий ва руҳий томонлардан таваккал қилишдан қўрқишмайди;
20. Улар муаммолардан қочишмайди, аксинча уларга тик қарашади.
128
— Юрагинг олдин ҳам шунақа тез урармиди? — Аброр Сабиҳага жуда яқиндан тикиларкан, қизнинг тинмасдан пирпираётган киприклари, титраётган лаблари унда ўзгача завқ уйғотарди. Қани эди иложи бўлсаю, шу манзарага бир умр тикилиб ўтирса.
— Ҳҳааа...Йўқ...Билмайман, — Сабиҳа ҳаяжондан нима деяётганини ўзи ҳам англай олмади.
— Буниси қизиқ бўлдику, — Аброр ёйилиб куларкан, — бир вақтнинг ўзида уч хил жавоб. Лекин менга жавобинг ёқди. Юрагингни товуши ҳам.
— Аброр ака ме...., — суҳбат шу жойида узилиб қолди. Чунки аллақачон унинг лабларига Аброрнинг лаблари туташиб кетганди.
🌺🌺🌺
— Сарвар ака, — Дилафруз куни билан ўйлаганини ниҳоят тилига чиқаришга қарор қилганча гап бошлади, — сизга бир гапни айтишим керак. Аслида бу гапни айтишимни ўзи умуман нотўғри, лекин айтмасам бир умр виждон азоби билан яшайман. Мен бўлса буни истамайман.
— Ҳозир шуни мавридими? — Сарвар унинг устини ёпиб қўяркан, ўзи ҳам жойига узалди, — ётиб дамингни ол. Эртагами, ёки индинми бафуржа ўтириб гаплашамиз. Ҳозир сен кўпроқ дам олишинг керак.
— Бугун шуларни айтмасам, кейин умуман айта олмайман. Эрта-индин кўчадан эшитганиздан ўзимдан билганиз маъқул деб ўйлайман, — Дилафруз бироз оғриқли овозда гапирди.
— Тинчликми ўзи? — энди чинакамига Сарварнинг ҳам қизиқиши, ҳам хайрати ошди.
— Ҳаммаси сиз фабрикани кенгайтириш ҳаракатида юрганиздан бошланди. Эсизда бўлса Саида дугонам ҳақида айтгандим, — Дилафруз шундай дея бўлган воқеаларни айтиб бераркан ер ёрилсаю ерга кириб кетсам ўйларди у, — кечиринг, — гапириб бўлиб бироз жим тургач, яна гапирди, — мен сизга хиёнат қилдим. Тўғри у эркак билан ётоққача бормадим. Аммо, мен у билан суҳбатлашдим, овқатландим. Биргаликда ичкилик ичдим, — Дилафруз йиғлаб юборди, — бир дам у билан ҳаммасини бошқачадек ҳис қилдим. Чуқурлашмадиму, лекин уни бағримга босдим, эркалик қилдим, — Дилафруз гапираркан Сарвар бутунлай карахт бўлиб қолгандек эди. Ахир у Дилафруздан буни кутмагандида. Ҳозир эса....
126
— Бу нима қилганингиз? — Шоҳсанам ўзини ўнглаб олиб Жафарни ўзидан итариб ташларкан, — мени ўпишга қандай ҳаддингиз сиғди? — тутоқиб бақирди.
— Менга ёқасан, — Жафар ўйлаб ҳам ўтирмасдан ҳисларини тан оларкан, — сен билан бир оила бўлиб яшашни хохлайман.
— Мен эса хохламайман, — Шоҳсанам гапираркан чап тарафида нимадир узилгандек бўлди. Ахир бир эмас, нақ уч марта оила қурди. Лекин қай бирида бахт топди? Ҳеч бирида. Тўғри иккинчи турмушида эри уни яхши кўрарди, аммо, ўртада фарзанд бўлмагач эри фарзанд истагида бошқа аёлни топди. Кейин қишлоғига қайтди. У ерда ҳам нималарнидир умид қилиб Дадахон билан оила қурганди. Нима бўлди? Буни хатто ўзи ҳам тушунмай қолди. Унга оғир ботгани эрининг унга ишонмагани. Ишонч йўқ жойда оила бўлмайди дедию, уйдан бош олиб кетди. Мана шундан бери шаҳарда. Лекин у ҳали ҳам Дадахоннинг никоҳли хотини. Қаршисидаги эркак бўлса мен билан бирга яша дейди. Қандай яшасин? Энди у бундай муносабатлардан қўрқади. Ишона олмайди. Буни устига тўртинчи марта эрга тегса одамлар нима дейди? Шоҳсанам бир дақиқа ичида шуларни ўйларкан негадир хўрлиги келиб кетди. Ахир у ҳам бошқа аёллар сингари бахтли бўлишни, оиласи, ёнида бир суянчиғи, меҳрибони бўлишни, хотиржамликни, ҳаловатни ҳис қилишни истайди. Лекин қўрқади.
🌺🌺🌺
— Раҳмат, — Аброр намиқиб қолган пулидан узатганида керакмас дея пулни олмаган ҳайдовчига такрор-такрор раҳмат айтиб машинадан тушаркан, ёмғирнинг ёғиши бироз секинлашганини сезди, — сен ҳам бир мазза қилай дебсанда? — лабини четида кулиб қўйганча ичкарига кирди, — Сабиҳа, — кириши билан аёлини чақирди.
— Ҳозир, — деганча ичкаридан чиқиб келган Сабиҳа Аброрнинг аҳволини кўриши билан, — вооой шўрим, — ёнига югуриб келганча, — бу нима юриш? — унинг қўлидагиларга эътибор ҳам бермасдан, — мен билан юринг, — деганча хоналари тарафга юраркан, — ҳозир сизга сочиқ бераман.
— Сабиҳа, — Аброр унинг ортидан етиб келиб ўзига қаратганча — бу сенга, — қўлидаги сув бўлиб қолган гулдастани узатаркан, — сувига эътибор бермайсан деган умиддаман? — елка қисиб қўйди.
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
#ТАФАККУР
Нафақа дафтарчасини вароқлаб, унда,
«ОРЗУЛАРИМ» ни топдим:
ИШГА КИРИШНИ ОРЗУ ҚИЛДИМ.
Ниятимга эришдим. Ишли бўлдим. Энди ғамим уйланиш бўлди...
УЙЛАНИШНИ ОРЗУ ҚИЛДИМ.
Ниятимга етдим. Уйландим. Лекин, фарзандсиз ҳаёт, ҳаётми?
ФАРЗАНДЛИ БЎЛИШНИ ОРЗУ ҚИЛДИМ.
Ниятимга етдим. Менга Аллоҳ фарзандлар берди. Орадан ҳеч қанча ўтмай, кўп қаватли уйнинг деворлари жонимга тегди.
БОҒЛАРИ БОР ҲОВЛИНИ ОРЗУ ҚИЛДИМ.
Анча тер тўкканимдан сўнг, ниятимга етдим. Ҳовлим ҳам, боғим ҳам бор бўлди. Лекин... болаларим улғайиб бораётганди...
УЛАРНИ УЙЛАНТИРИШНИ ОРЗУ ҚИЛДИМ... Уйлантирдим... Турмуш қуришди... Лекин..
Мен ишдан зериккан, жуда чарчаган эдим..
ОРЗУЙИМ НАФАҚАГА ЧИҚИШ БЎЛДИ...
Чиқдим ҳам. Ёлғиз, якка бўлиб қолдим.. Худди ўқув юртини битирганимдагидек. Лекин олийгоҳни тугатганимда ҳаётга боқаётган эдим...
Энди ундан юз ўгирмоқдаман.
Шундай бўлса ҳам, орзуларим якун топмади...
Қуръонни ёдлашни ОРЗУ қилдим...
Зеҳним менга панд берди...
Аллоҳ учун рўза тутишни ОРЗУ қилдим...
Лекин... соғлигим кўтармади...
Кечалари туриб намоз ўқишни ОРЗУ қилдим... Лекин оёқларимнинг мени кўтаришга мадори қолмаганди...
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам қуйидаги сўзларини айтганларида нақадар ҳақ эканликларига яна бир бор иқрор бўлдим...
Беш нарсанинг қадрини олдиндан билинг:
– Қариликдан олдин ёшлик қадрини;
– Касал бўлмасдан олдин соғлиқ қадрини;
– Камбағал бўлмасдан олдин бойлик қадрини;
– Машғул бўлмасдан олдин бўш вақтнинг қадрини;
– Ўлимдан олдин тириклик қадрини».
#Долзарб
Психолог ким?
Психолог замонавий овчи.
Йўлини йўқотган, аламзада, эридан куйган, хаёт йўлларида йиқилиб, қайта оёққа тура олмаётган, бўшашиб исломни аслини топа олмаётганларга, бўш қармоқ ташлаб, эътиқоди заифларни ўлжа қилаётган ОВЧИ!
Ҳа, ҳа ишонаверинг сиз уларнинг
лаққа балиғи ёки ёғли эшигисиз.
Сизга атаб ҳатто қармоққа чувалчанг ҳам илгани йўқ.
Бўш, қуриқ қармоққа илиниб, алданиб юрибсиз.
Муслимага алдовлар керак эмас, токи унинг ислом деган ҳақиқати бор экан.
Муслимага психолог умуман керак эмас, токи унинг бош қўйганда далда оладиган саждаси, зикр қилганда ором топадиган Роббиси, ўқиганида қалбини эритиб, дардларини унуттирадиган қуръони, ҳар эслаганида ибратланадиган, таъсирланадиган ислом тарихи, доим очиқ турадиган тавба эшиги, қачон сўрайман деса дуоси бор экан.
Қуръон ўқишни билмасангиз саҳиҳ қиссалар ўқинг. Сийратни ўқинг. Абул Қосим Жунайд айтганларидек
“Қиссалар Аллоҳнинг қўшинларидандир, у қиссалар билан Аллоҳ Ўз дўстларининг қалбини мустаҳкамлайди.”
Аллоҳнинг Ўз, ҳос дўстларидан бўлишни хоҳласангиз бўшашманг, синов келганда қанақадир психологга эмас, Роббингизга сиғининг, чиқиш йўлларини фақат исломдан қидиринг!
Шунда Аллоҳ қалбингизни арзимаган синовда ҳам тўкилиб қолмайдиган қилиб мустаҳкамлайди.
Имтихонларда собит туриб бериш илми билан ризқлантиради.
Муслималар психологга пул сарфлаб, семинарма семинар кезиш ўрнига Аллоҳдан қўрқадиган дўстлар орттиринг. Ўзингиз ҳам шундайлардан бўлишга интилинг.
Ахир исломда мўминнинг мўминга тасалли, далда бермоғи, яхши маслаҳатлар бериб унга тўғри йўлни кўрсатмоғи ҳам катта ажр, пул эмас.
(Пулни садақа ёки эҳсон қилиб руҳи, қалби таскин топсин.)
Энг асосийси уларнинг фани ислом устига қурилмаган.
Албатта эътиқодингизга катта зарар беради.
Чунки эътиқод қалбни йўналтирадиган навигатор ёки иймонни ўз ичида яшатадиган уйдир.
Агар унинг биргина ғишти жойидан силжиб қолса, Аллоҳ кўрсатмасин иймон парчаланиб кетади…
Улар сизга психология фани қуръон билан ҳамоханг десалар ишонманг!
Чунки қуръон яхшиликни фақат ҳолис Аллоҳ учун қилишга буюради, пул эвазига эмас.
Далда, юпанч қидириб, аравани қуриқ олиб қочадиган олиб қочарларга, қармоғи бўш пул овчиларига иймонингизни топшириб қўйманг!
Далда, юпанч фақат исломдадир. Бошқаси чўпчак, бошқаси ғафлат..!
Зеро Қуръони каримда марҳамат қилинганидек: “Улар иймон келтирган ва қалблари Аллоҳнинг зикри билан ором оладиган зотлардир. Огоҳ бўлингизки, Аллоҳни зикр этиш билан қалблар ором олур .” (Раъд сураси 28-ояти).
Эй, Аллоҳнинг синовидан фожиа ясаб оладиган, эй, ҳаммага хаётидан шикоят қилиб, зорланадиган, эй, мусибат вақтида тўғри келганга эргашиб, нафсига ёқса авестодан ҳам юпанч излаб кетаверадиган банда, яраларинга малҳам ўлароқ Аллоҳ етмайдими, сенга вакийл ўлароқ Аллоҳнинг Ўзигина кифоя эмасми?
Оятда айтилганидек огоҳ бўлмайсанми?
Психология фани катта бир тузоқ.
Исломдан бехабарлар, эътиқодда ортта қолганлар, эътиқоди заифлар тушадиган миссионерларнинг тузоғига ўхшаш чуқур тузоқ!
Осиё Абдулазим қизи
#ибрат
Муваффақиятли инсонларнинг ўзига хос 20 та хислати:
1. Бошқалар қила олмаган ишни, улар йўлини қидиришади шунчаки қўл силтаб кетишмайди;
2. Бошқалар омадсизлик деб билган нарсаларни, улар ҳаёт сабоқлари деб ҳисоблашади;
3. Улар аниқ ўйланган режаларни қабул қилишади;
4. Бошқалар омадни кутиб ўтирса, улар омадни ўзлари қидиришади;
5. Бошқалар каби уларда ҳам қўрқув бор. Лекин қўрқув уларни бошқаришига йўл қўйишмайди. Улар қўрқувни шунчаки хавотирланиш деб ҳисоблашади;
6. Улар шундай саволлар берадики, жавоби инсонни чуқур ўйлашга мажбур қилади;
7. Улар арз қилмайди – арз қилиш ортиқча куч сарфлаш деб ҳисоблашади;
8. Улар бошқаларга айб юклашмайди. Аксинча барча қилган ҳаракатлари ва уларнинг натижалари учун тўлиқ масъулиятни ўз бўйнига олишади;
9. Уларда ғайритабиий талант бўлмаслиги мумкин, лекин улар ҳар доим муоммони ҳал этиш учун максимал ечим топа оладилар. Улар ўзларидан кўпроқ нарсани талаб этишади;
10. Улар жуда банд, самарали ва пунктуал инсонлардир. Қаерда бўлмасин улар атрофдагиларнинг ўзларини худди ишлаётгандек тутиб вақт ўтказишаётганини муҳокама қилмасдан, чин дилдан берилиб ишлашади;
11. Улар ўз мақсадларига етишишда атрофига энг самарали таъсир кўрсатадиган бир фикрли инсонларни йиғишади;
12. Улар ўзларига "нега энди мен эмас" деган саволни беришади. Бу эса оқим бўйича сузмасликга ёрдам беради;
13. Бошқалар ўз ҳаётини четдан кузатаётган бир пайтда, улар ҳаётларини қандай бўлишини аниқ тасаввур қила оладилар ва шундай бўлишига ҳаракат қиладилар;
14. Улар тақлид қилмайдилар, балки ўз йўлларини кашф қиладилар;
15. Улар ўз ишларини ортга сурмайдилар, бундан кўринадики, улар ҳаётда бирор нарсани кутиб яшашмайди;
16. Улар бутун умр ўрганишда чарчамайдилар. Ҳар қандай ҳаётий тажриба улар учун дарсдир;
17. Улар оптимист одамлар, шу сабабли ҳар нарсани фойдали томонини кўра олишади;
18. Улар ўзларини қандай ҳис қилишларидан қатъи назар, қилишлари керак бўлган ишни қиладилар;
19. Улар молиявий, ҳиссий, касбий ва руҳий томонлардан таваккал қилишдан қўрқишмайди;
20. Улар муаммолардан қочишмайди, аксинча уларга тик қарашади.
ИСТИҒФОР – ДИЛ ҚУВОНЧИ
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, муаммодан қутуласиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳга яқин бўласиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, қалбингиз қордек оппоқ, руҳингиз тетик бўлади.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, гуноҳлардан фориғ бўласиз.
📿 Кўп истиғфор айтинг, дилингиз яйрайди, кўнглингиз ёзилади.
📿 Кўп истиғфор айтинг, муваффақият қозонасиз.
📿 Истиғфорни кўпайтирсангиз, ташвишларингиз ариб ёруғ кунларга етасиз.
📿 Кўп истиғфор айтинг, касалликдан тўлиқ тузалиб кетасиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, қийинчиликдан фаровонликка чиқасиз.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳ мушкулингизни осон қилади.
📿 Истиғфор айтишни кўпайтиринг, Аллоҳ сизни фарзанд неъмати билан сийлайди.
📿 Оила қуришга имкони йўқ йигитлар кўп истиғфор айтишса, ўзларига муносиб солиҳа жуфт топиб, кўнгиллари таскин топади.
📿 Турмушга чиқиш умидидаги қизлар истиғфор айтишни кўпайтиришса, бахт йўллари очилади.
🔶 Дунёда истиғфор билан орзуига етган қанчадан-қанча инсонлар бор. Етиб бўлмас марраларни истиғфор ила забт этган одамлар сони беҳисоб.
✅ Истиғфор айтинг, дилингиздаги васвасалар, қўрқувлар арийди.
✅ Истиғфор дилга қувонч бағишлайди, қалбга таскин беради, кўнгилни хотиржам қилади.
"Истиғфорнинг 40 хосияти I Салавотлар" китобидан.
124
— Яшавор, — Аброр машинадан тушиб, уни кўздан кечираркан, ўзи тузата олмаслигини тушуниб ғилдиракни асабий тепиб қўяркан, — бир ками шу эди ва ўрни ҳам тўлди, — ёмғирда шалаббо бўлиб қолган уст-бошига қараб қўйганча, — бунақа об-ҳавода такси топиш ҳам осон бўлмаса керак, — ўзига-ўзи гапирганча ён ўриндиқдаги гулдаста ва тортни олиб, машинани қулфлади ва такси тўхтатиш учун сал нарига юрди. Аксига олиб ҳа деганда такси ҳам келавермади, — бунақа туришдан фойда йўқ, — шалаббо бўлиб қолган гулдастага қараб қўяркан, — яхшиям тортни шиша идишда олганим, йўқса у ҳам мазза қилиб сувга бўккан бўлармиди?
🌺🌺🌺
— Мана сенга иссиққина шўрва, — Сарвар қўлидаги сумкани стол устига қўяркан, — ҳозир буни косага сузиб келаман.
— Сарвар ака, — Дилафруз ошхонага кетаётган эрини тўхтатганча, — борингизга шукур, — ундан хафа бўлиб оиласини йўқотишига сал қолгандия. Саиданинг гапларига кириб, Аҳмаднинг совғаларига алданиб хиёнат ботғоғига ботиб кетишдан Аллоҳ ўзи асради.
— Сени ҳам, — Сарвар қайтиб келиб унинг пешонасидан ўпиб қўяркан, — мен ҳозир, — деганча ошхонага кириб кетди. Дилафруз бўлса юзларига думалаган кўз ёшларини секин артганча фалокати ариганига Аллоҳга беҳисоб шукр айтарди.
🌺🌺🌺
— Демак унинг ўзини тутишидан гумонланяпсан? — Муҳсин Дадахоннинг гапларини диққат билан эшитаркан, — дарров уни ўзгаси билан юришда айбламадингми? Акс ҳолда уни қўлга туширишимиз қийин бўлиши мумкин.
— Йўқ, ҳозирча арқонни узун ташлаб қўйибман. Бир кун қўлга тушиши аниқ.
— Фақат бироз эҳтиёт бўл. Тағин сездириб қўйма.
122
— Мен ишга кетяпман, — Олмагул дадасини касалхонадан ўзи яшайдиган уйга олиб келиб, бирга яшаётганди.
— Яхши бориб кел, — Абдурайим ака қизини дуо қилиб қизини кузатиб қўйди. Яхши кайфиятда уйдан чиққан Олмагул уйи олдида тўхтаган машинани кўриб, энгса қотирганча,
— Эрталабдан бир шу кам эди, — ўзини кўрмаганга солиб ўтиб кетаётганди, бўлмади.
— Қор маликасига саломлар бўлсин, — Алишер кулиб қўйганча бош силкиб қўйди.
— Сизга бу ерда нима бор? Ҳозироқ кетинг, — Олмагул дадаси келганидан буён унга бошқача қараб юрган қўшнилар кўринмаяптими йўқми дегандек атрофга қараб қўйди.
— Саломни эрталаб нонуштага қўшиб еб юборган кўринасан. Ҳа майли, — Алишер машинасига суяниб олганча, — дадангни аҳволи яхшими?
— Сизга ўшанда ҳам айтгандим, яна айтаман. Дадам ҳам, мен ҳам устингиздан ёзиш ниятимиз йўқ. Шундай экан ҳа деб бу ерга чопиб келаверманг.
— Йўғеэ? — Алишернинг бир қоши хиёл кўтариларкан, — балки бошқа мақсадда келиб юргандирман.
— Бошқа мақсад? — Олмагул тушунмагандек унга қараркан, — яна қанақа мақсад? Нима энди сизга яхшилик қилиб, устиздан ёзмаганимиз учун ўзизча бизни масхара қилгани келдизми? Ёки шантаж қилмоқчимисиз? — Олмагулнинг кўзлари каттариб кетаркан, — олдиндан айтиб қўяй, ҳеч қанақа шантажингиз ўтмайди. Чунки дадамни уриб қочиб кетганизни ўзингиз тан олгансиз. Бу гапиздан қайта олмайсиз. Акс ҳолда....
— Етарли, — Алишер унинг гапини бўлганча, — ўзингча нималар деб ташлаяпсан. Сен қиз билан яхшиликча келишиб бўлмас экан. Яхшиси сен ишинга жўна, мен даданг билан ўзим эркакчасига гаплашиб оламан, — деганча уй томонга юрди.
120
Нилуфар шаҳарга келиши билан сумкасини ижара уйида қолдириб, тўғри ўқишга борди.
— Нилуфар яхшимисиз? — у кириб келиши билан Беҳруз ёнига келиб ҳол-аҳвол сўрай бошлади, — анча ўзизга келиб қолдизми?
— Яхши раҳмат, — Нилуфар синиққина жилмайиб қўяркан, ўзини бироз хижолатли ҳис қилди, — мен домла билан...
— Сиз буёғини ўйламанг, мен ҳаммасини гаплашиб қўйганман. Имтиҳонга ҳеч қандай муаммосиз кириб чиқасиз.
— Раҳмат, — Нилуфарнинг кўнгли бўшаб кетди. Йиғлаб юбормаслик учун кўзларини олиб қочганча, — унда мен бугунги имтиҳонга тайёргарлик кўрай.
— Хўп, фақат ўзингизни кўпам урунтирманг. Нимадир ёрдам керак бўлса мен шу ердаман, — Беҳрузнинг нафақат юз-кўзидан, балки айтаётган сўзларидан ҳам меҳр уфуриб турарди.
🌺🌺🌺
Дадахон бугун ишдан эртароқ келди. Уйга кирса болалар ўзлари ёлғиз.
— Холанг қаерда? — қизидан сўраганча уй ичига кўз югуртираркан, — фақат Бахтиёр билан ўзингмисан?
— Холам анча олдин уйдан чиқиб кетгани, ҳали келмади, — Севинч қўлидаги қўғирчоғидан кўз узмасдан жавоб бераркан, — Бахтиёр очман деб йиғлай-йиғлай ухлаб қолди, — ўйинчоқларини орасида ухлаб ётган укасига қараб қўйди.
— Тушунарли, — Дадахон Муҳсиннинг таҳминларини ҳаёлидан ўтқазганча ўрнидан тураркан, — сен шу ерда ўтира тур. Мен сизлар учун ул-бул тайёрлаб келаман. Унгача холанг ҳам келиб қолар, келса унда ҳам, — охирги сўзини фақат ўзи эшитадиган қилиб гапирганча ошхонага ўтди. Болалари учун тезда тайёр бўлади деб гўшт ва картошка қовуриш ҳаракатига тушиб кетганди ҳамки, ҳовлига оғзи қулоғида Зулхумор кириб келди.
3 ДАҚИҚАДА 100 ТА ҲАЖНИНГ САВОБИ
Эрталаб ва кечқурун бир ярим дақиқа давомида сиз "Субҳаналлоҳ"ни 100 марта, "Алҳамдулиллаҳ", "Ла илаҳа иллаллоҳ" ва "Аллоҳу акбар" ни юз марта айтиб улкан ажрларни қўлга киритишингиз мумкин.
Далил:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Ким тонгда юз марта ва кеч кирганда юз марта тасбеҳ айтса ("Субҳаналлоҳ", деса) юз марта ҳаж қилгандек бўлади. Ким тонгда юз марта ва кеч кирганда юз марта таҳмид айтса ("Алҳамдулиллаҳ", деса) Аллоҳ йўлида юзта отлиқни жиҳозлагандек бўлади. Ким тонгда юз марта ва кеч кирганда юз марта таҳлил айтса ("Ла илаҳа иллаллоҳ", деса) Исмоил зурриётидан юзта қулни озод қилгандек бўлади. Ўша куни у келтирганидан кўпроқ нарсани ҳеч ким қила олмайди. Фақат биров у каби (зикрни) айтса ёки унга зиёда қилса, мустасно".
(Имом Термизий ривояти).
Куйидаги жадвалда бу улуғ зикрларни муҳофаза қилувчилар қандай мукофотга нойил бўлишини тасаввур қилиш имконига эга бўласиз: Бир кунда 100 марта ҳажнинг савоби (3 дақиқада 100 марта) Бир ойда 100х30=3 000
Бир йилда 3 000x12=36 000
Йигирма йилда 36 000х20=720 000
Ушбу улкан савобга эришишни ким хоҳлайди?! Бунда Аллоҳ таоло кенг раҳмати денгизини биз томон юбормаганми? Бу Аллоҳ таоло лутфу карамининг нақадар улуғлиги, бандаларига нақадар кўп фазл-марҳамат қилишига далилдир. Бизнинг тонгда ва кечда 100 марта “Субҳаналлоҳ" деган сўзимиз учун 100 та ҳаж савоби ваъда қилинмоқда. 100 та ҳаж қилиш осон эмас. Бир умр ҳажга боришга қодир бўлмаган камбағаллар учун Аллоҳ таоло Ўз элчиси тилидан ушбу калималарни ўргатиб қўйди. Аллоҳ таоло яхши амалларни ихлос билан бажаришга тавфиқ берсин.
«Фазилатли амаллар» китобидан.
Сизнинг кўнглингизга «Ҳазрат Ҳизр (алайҳиссалом) ким?» деган савол келганми? У пайғамбарми ёки валийми ёки олимми? У нима учун Мусо алайҳиссаломдан кўпроқ билим, ҳикмат ва раҳм-шафқат соҳибидир? Нега Аллоҳ таоло фақат Мусо алайҳиссаломни Ҳазрат Ҳизр (алайҳиссалом) билан учрашиш учун тайинлаган? Мазкур ҳикоя бошқалардан фарқ қилади, чунки у илм борасида мутлақо ўзгача ҳикматни очиб беради.
Бу илм – бу дунёдаги сабаблар ва пайғамбарларга берилган ваҳийга асосланган илм эмас. Бу Аллоҳнинг олий тақдири билан боғлиқ бўлган бир илм, кўздан ёпиқ, пинҳона. Бу ҳикоя инсон қалбидаги энг мураккаб саволларга жавоб беради: Аллоҳ таоло нега ёмонлик, қашшоқлик, азоб-уқубат, урушаётган жанглар ва касалликларни яратди? Нега болалар вафот этади? Тақдир қандай ишлайди?
Баъзилар Ҳазрат Ҳизрни "суҳбатда гапирувчи тақдир" деб аташади ва у бизга раҳмат ва илмдан иборат бўлган тақдирнинг вазифаларини кўрсатиб беради: ﴿ فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا ﴾
Мусо алайҳиссалом раҳмат ва илмга эга бўлган бу бандадан «Мен сиздан ўрганайми?» деб сўрайди. Ҳазрат Ҳизр «Сен мен билан бирга бўлишга сабр қила олмайсан» дея жавоб беради. Чунки инсон ақли учун Аллоҳнинг тақдирини тушуниш оғирдир. Аммо Мусо алайҳиссалом, «Албатта, сабр қиламан ва сизга бўйсинаман», деб ваъда беради.
Иккови бир қайиққа чиқади ва Ҳазрат Ҳизр уни тешиб юборади. Мусо алайҳиссалом: «Сен қайиқни тешиб, уни ғарқ қилмоқчимисан? Сен нозик иш қилдинг!» дейди. Бунга Ҳазрат Ҳизр: «Сен мен билан сабр қила олмайсан» деб эслатади. Бу ерда Аллоҳнинг тақдирини тушуниш инсон ақли учун оғирлигини кўрамиз.
Кейин Ҳазрат Ҳизр бир болани ўлдиради. Бу гал Мусо алайҳиссалом қаттиқ ғазабланиб: «Сен бегуноҳ болани ўлдирдинг, бу аянчли иш!» дея эътироз қилади. Бунга Ҳазрат Ҳизр яна эслатади: «Сен сабр қила олмайсан».
Сўнг улар бир шаҳарга келиб, Ҳазрат Ҳизр етимларнинг деворини тиклайди. Мусо алайҳиссалом яна сабр қилолмайди ва сўз очади. Шунда Ҳазрат Хизр «Бу бизнинг ажралишимиз» деб ҳикмат сирини тушунтиришни бошлайди.
Бу ҳикоя бизга уч турдаги тақдирни англатади:
1. Биринчиси – сиз ёмонлик деб билган нарса яхши натижалар келтириши мумкин.
2. Иккинчиси – ёмонликка ўхшаган воқеаларнинг фойдаси, лекин бу дунёда сирлигича қолади.
3. Учинчиси – ёмонликдан ҳимоя қилинадиган тақдир бўлиб, Аллоҳнинг лутфи билан сиздан яширинади.
Ҳазрат Хизр айтганидек: «Сен Аллоҳнинг тақдирини тушуна олмайсан. Шунинг учун ҳар қандай вазиятда сабр қил. Агар сиз Аллоҳга ишончли бўлсангиз, ҳар бир воқеада хайр бор».
Аллоҳнинг раҳмати барчага бўлсин!
Ҳожат намози ва унда ўқиладиган дуо
Абдуллоҳ ибн Абу Авфо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
«Кимнинг Аллоҳга ва Бани Одамдан бирортасига ҳожати бўлса, яхшилаб таҳорат қилиб, сўнгра икки ракъат намоз ўқисин. Кейин Аллоҳга сано, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга саловот айтсин. Кейин: «Лаа илаҳа иллаллоҳул Ҳалимул Карийм, субҳааналлоҳи Роббил аршил азийм.Алҳамду лиллаҳи Роббил ъааламин. Ас-алука мужибаати роҳматик, ва азааимa мағфиротик, вал ғониймата мин кулли бирр, вас-салаамата мин кулли исм. Лаа тадаъ лий занбан илла ғофартаҳ, ва лаа ҳамман илла фаррожтаҳ, ва лаа ҳаажатан ҳия лака ризон илла қозойтаҳ, йаа арҳамар-роҳимийн!» десин».
Термизий ва Ибн Можа ривоят қилгишан.
Ибн Можа «йаа арҳамар-роҳимийн» жумласидан сўнг «кейин дунё ва охират ишларини истаганича сўрайди, чунки улар (сўраган нарсалари) унинг тақдирига битилади» деган жумлани қўшимча қилган.
Дуонинг маъноси: Ҳалиму Карим Аллоҳдан ўзга (ибодатга сазовор) маъбуд йўқ. Улуғ Аршнинг Робби Аллоҳ покдир. Оламларнинг Робби Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Мен Сендан раҳматингни вожиб қилувчи, мағфиратингни тақозо қилувчи нарсаларни сўрайман, барча яхшиликлардан насиба, барча ёмонликлардан саломат бўлишни сўрайман. Менинг ҳеч бир гуноҳимни қўймай мағфират қилгин, ҳеч бир ғамимни қўймай кушойиш қилгин, Ўзинг рози бўлган ҳеч бир ҳожатимни қўймай албатта раво қилгин, эй раҳмлиларнинг раҳмлиси!»
Изоҳ: Ҳожат намози мандуб намозлардан саналади. У икки ёки тўрт ракъат ўқилади. Имом Ибн Ҳажар «Бу намозни шанба куни саҳар чоғи ўқиб, сўнг эҳтиёжига кушойиш сўраш мандубдир, чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «Ким шанба куни эрталаб эҳтиёжини сўраса, сўрагани ҳал бўлади. Унинг ҳожати раво бўлишига мен кафилман», деб марҳамат қилганлар», деган.
Усмон ибн Ҳаниф розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир кўзи ожиз одам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, «Эй Аллоҳнинг Расули, дуо қилинг, (Аллоҳ) кўзимни очсин», деди. У зот: «Шундай қолаверса-чи?» дедилар. У: «Эй Аллоҳнинг Расули, кўзимнинг ожизлиги менга оғирлик қиляпти», деди. У зот шундай дедилар: «Бўлмаса, бориб таҳорат ол. Кейин икки ракъат намоз ўқи. Сўнг шундай дегин: «Аллоҳим, мен Сендан Набиййим, раҳмат набийси Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни васила қилиб ёлвораман, Сенга таважжуҳ қиламан(юзланаман). Эй Муҳаммад, мен Роббингизга сизни васила қилиб таважжуҳ қиламан, менинг кўзимни очсин. Аллоҳим, у зотни ўзимга воситачи қил. Ўзимни ҳам ўзимга воситачи қил!»
Кейин у кўзи очиқ ҳолда қайтиб кетди».
Термизий, Насоий, Ибн Можа, Ибн Хузайма ва Ҳоким ривоят қилишган. Ҳоким «Бухорий ва Муслимнинг шартларига кўра саҳиҳ», деган. Лафз Насоийники.
Ушбу ҳадислардан олинадиган фойдалар:
1. Ҳожат намозини ўқиш мандубдир. У икки ёки тўрт ракъат ўқилади.
2. Кимнинг Аллоҳдан сўрайдиган ёки бирорта одам билан ҳал бўладиган ҳожати бўлса, яхшилаб таҳорат қилиб, икки ракъат намоз ўқийди. Кейин Аллоҳ таолога ҳамду сано, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга саловотлар айтади. Кейин юқорида ҳадисда айтилган дуони ўқийди.
3. Бу намозни шанба куни саҳар чоғи ўқиб, ҳожатининг раво бўлишини сўраш мандубдир.
4. Солиҳ одамларни васила қилиб дуо қилиш жоиздир.