Шокир ота йўқолиб қолди. Мансур излай-излай ниҳоят тоғасини шаҳар чеккасидаги қариялар уйидан топди. Аммо нимагадир Шокир ота жияни билан учрашишни истамади... Мансур кўп ялиниб-ёлворди, орага бош шифокорни ҳам қўйди. Бироқ отахон кар ва соқов сингари индамай, оппоқ деворга тикилган кўйи ўтираверди...
Орадан яна бир ой ўтгандан сўнг эса Шокир ота Мансур бош шифокор орқали киритган бир даста қоғозларга имзо қўйиб берди. Бу Шокир ота ўз ҳовлисини Мансурга ҳадя қилиб берганлиги ҳақидаги нотариус ҳужжатлари эди..
Музаффар Муҳаммадназар
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
ўтиб кетганди-да.
Аммо.. Шокир ота ўйлай-ўйлай ахийри инсон гипноз ҳолатига туширилса берилган ҳар қандай саволга рўй-рост жавоб бериши ҳақида, онг ва ботиний онг тўғрисида аллақайси газетадан ўқиб қолганини эслади. Қандайдир гипнозчи эса шу усул билан гумондорлар орасидан ҳақиқий жиноятчини аниқлашга муваффақ бўлганини ҳам ёзишганди.
Аниқ бир тўхтамга келган Шокир ота ўша газетани қидириб топди. Газетада кўрсатилган таҳририят манзилига сим қоқиб, гипнозчининг телефонини айтишларини илтимос қилди. Гўшакни олган ходим отанинг дардини батафсил эшитиб бўлгач:
— Бизни маъзур тутасиз. — деди одоб билан, лекин нотаниш кишиларга гипнозчига тааллуқли маълумотни ошкор қилолмаймиз. Бунга ҳаққимиз йўқ. Шокир ота ялиниб-ёлворишга тушди. Ниҳоят ходимнинг кўнгли юмшади шекилли:
— Фақат бир иложи бор. — деди. Сиз таҳририятимизга шахсингизни тасдиқловчи ҳужжатингиз билан келинг. Биз қўнғироқ қилиб гаплашамиз. Агар гипнозчи розилик берса, у кишининг манзилини борамиз.
- Мабодо, сиз унга қўнғироқ қилиб, менинг телефонимни берсангиз-чи, ўғлим. У кишининг ўзи вақт топиб, менга сим қоқса бўлмайдими? — деб сўради Шокир ота илинж билан.
— Маъқул.
Шокир ота кечгача гипнозчининг қўнғироғини интиқиб кутди. Ахийри кечки соат саккизлар чамаси қўнғироқ бўлди. Уйда жияни ва келини, қариндошлари борлиги учун отахон телефон орқали кўнглидаги гапларни очиқ-ойдин айтолмади ва бирор тайинли жойда учрашишни илтимос қиларкан, атай баланд овозда: Бу иш жойим билан боғлиқ масала, — деди. Шокир ота гипнозчи билан келишилган жойда учрашиб, кўнгли- даги борини тўкиб солди. Шундан сўнг улар қилинадиган ишларни ўзаро келишиб олишди.
Эртаси куни ўтказилаётган маросимда ўзини азадор хонадонга ҳамдардлик билдириш учун келган қариндош сифатида тутган гипнозчи Шокир ста билан алоҳида хонага кирди. Чой олиб кирган келин гипнозчининг ўткир нигоҳига дош беролмай, негадир бошқача бўлиб кетди. Гипнозчи ундан кўз узмаган ҳолда паст, аммо эътирозга ўрин қолдирмайдиган буйруқ оҳангида амр қилди:
— Ўтиринг! Яхшилаб жойлашиб олинг. Кўзларингизни юминг. Яхши. Ҳозир санашни бошлайман. ўнгача санаб улгурмасимдан-оқ қаттиқ ухлаб қоласиз. Бир… икки... дарҳақиқат, у тўққиз деганидан жувоннинг кўзлари ўз-ўзидан юмилиб, боши пастга осилди.
- Энди, тўғрисини айтинг: холангизни сиз ўлдирдингизми?
— Мен ҳеч кимни ўлдирганим йўқ, — дея жавоб қайтарди келин кўзларини очмаган ҳолда оҳиста.
— Унда ким қилди бу ишни?
— Билмайман.
— Рост гапирмасангиз, ўзингизга қийин бўлади. Ана, сезаяпсизми, миянгизда чидаб бўлмайдиган даражада қаттиқ санчиқ пайдо бўлди. Агар айтмасангиз, оғир оғриқдан ўласиз.
— Во-ой, бошим-м, им-м. Онамнинг оқ сути кўр қилсин, агар ёлғон гапираётган бўлсам. Мен холамни бошимга кўтарардим. У киши бизга уйининг тўридан жой берди. Шундай одамни... Нонкўрлик қилмайман... Холам... вой бошим… чидолмаяпман… ўзи вафот этди...
— Яна ўнгача санагунимча ҳозирги гап-сўзлар хотирангиздан бутунлай ўчиб кетади ва сиз уйғонганингизда орамизда бўлиб ўтган гап-сўзларни мутлақо эслолмайсиз. Бир, икки, уч...
Бироз фурсат ўтмай, келин кўзларини очди ва нега кўрпачага ўтириб олганининг сабабини тушунолмай, ҳижолат чекканидан кизариб-бўзарган кўйи шошиб оёққа қалқди.
— Вой, ўлмасам, чой қуйиб узатаман, деб ўтириб олибман, шекилли, — деди келин баттар ҳижолат тортиб.
Ҳечқиси йўқ, чойни ўзимиз қуйиб оламиз, келин, — деди нимагадир енгил тортган Шокир ота. Сиз бориб бемалол ишингизни қилаверинг. Келин илдам юриб чиқиб кетди.
— Елкамдан тоғ ағдарилгандай бўлди, – деди Шокир ота. – Сизга минг раҳмат, кўнглимдаги шубҳа илонини ўлдирдингиз. Одам қаригандан кейин шунақанги инжиқ, бировга ишонмайдиган бўлиб қолади шекилли. Буни қаранг, гулдай келинимдан гумон илиб юрган эканман.
- Уйда яна ким яшайди? деб сўради гипнозчи.
Шокир ота қўл силтади.
— Жияним Мансур. Лекин ундан шубҳаланмасаям бўлади. Холаси деганда ўлиб қоларди ўзиям. Жаноза куниям йиғлайвериб шишиб кетди бечора.
Гипнозчи дастурхонга тикилган кўйи бир муддат ўйланиб олди, Сўнг Шокир отага ўгирилди:
— Шу йигитни бир дақиқага чақириб юборсангиз. Шокир ота гипнозчига ҳайрон бўлиб
#сийрат
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаётларига назар ташласак, бошимизга келиши мумкин бўлган ҳар қандай синовни уларга берилганини кўришимиз мумкин. Келинг бир озини санаб кўрайлик;
1-Ота-онасиз улғайиш
2-Суюкли ёри, уни қўллаб қувватловчи завжасидан айрилиш
3-Бир қизлари мустасно барча фарзандлар ўлимини кўриш
4- Ўз юртидан айрилиш
5- Ўз яқин қариндошларидан ёлғончига чиқарилиб, бўхтонларга қолиш
6- Таҳқирланиш
7- Хиёнат
8- Оилаларига тухмат
9- Очлик
10- Ғурбат
Бу санаганларимиз ҳали ҳаммаси эмас, аммо бир ўйлаб кўринг, биз бир донаси билан синалсак ҳам қанчалар қийналамиз, Аллоҳга исён қиламиз, нега бундай бўлди, нима гуноҳ қилгандим, бахтли бўлишга ҳаққим йўқми?!..
Мана шундай синовлар билан синалар эканмиз, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни эслайлик.
Фарзандимиз вафот этдими, сийратни ўқийлик, нима қилган эканлар Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи васаллам;
Камбағалликдан қийналяпмизми сийрат ўқийлик, нима қилган эканлар;
Хиёнатга учрадикми, сийрат ўқийлик, нима қилган эканлар Ҳабийбуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам?
Улар бизга ҳаётимизни ҳар бир жабҳасида ўрнак бўлганлар. Шунинг учун сийрат ўқинг, сийрат ўқинг ва яна сийрат ўқинг.
Ҳар бир дардимиз малҳамини Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаётларидан топа оламиз!
• Қиёмат куни Аллоҳ таоло сигирдан сўраркан "Эй сигир мен сени сигир қилиб яратганимга розимисан? — Сигир" Розиман, -- қўй қилиб, яратмаганинга шукур"
• Қўйдан сўраркан; -- "Эй қўй сени қўй қилиб, яратганимга розимисан. қўй розиман, эшак қилиб, яратмаганинга шукур.
• Эшакдан сўраркан; --- Эй эшак сени эшак қилиб, яратганимга розимисан. -- Эшак Розиман; -- чўчқа қилиб, яратмаганинга шукур.
Чўчқадан сўраркан; -- "Эй чўчка, мен сени чўчқа қилиб, яратганимга розимисан" -- Чўчқа йўқ розимасман; Сен мени харом қилиб, яратдинг . Теримни, гўштимни харом қилдинг. Одамлар мени кўрганда, жирканадиган бўлди. Шунда Аллоҳ таоло айтдики...
Насиб қилмаган буюм
—Чиройли идишлар экан. иккитасини ол, иккаламиз чой ичамиз, фарзандларимиз туғилса, қолганларини ҳам ишлатамиз, -деди куёв бежирим идишларни олмоқчи бўлиб.
— Тегманг, уни онам фалон пулга олганлар, чойни пиёлада ҳам ичаверамиз.
Янги келинчакнинг гапидан кўра оҳанги қаттиқ ботган куёв бошқа бу мавзуга қайтмай қўя қолди...
Тўнғич фарзанди биринчисини синдирганида бир шапалоқ туширди. Идишлар тўплами бузилган эди-да. Кейин яна биттасини чанг артаман деб, ўзи синдириб қўйди, алам билан ахлат идишига улоқтирди. Олис қишлоқдан қайнонаси келганда иккинчи фарзанди жавондаги чиройли финжонда бувисига чой қуйиб бераман деб бир эмас, иккитасини уриштириб четини учириб ўтирипти.
—Нима қилдинг? Ғазаб билан болага яқинлашаётган келинини кўриб қайнонаси ҳай-ҳайлаб кетди:
—Келган бало-қазо шунга урсин. Идиш ўлсин, синса асло ачинманг. Идиш синдирадиган фарзанд берганига шукур қилмайсизми?
Келин бир оз ҳовуридан тушди.
Унда жуда ёш эди. Мана ўзи ҳам ўша пайтдаги қайнонасининг ёшига етиб қолди. Бугун ертўлага тушди-ю кераксиз идишлар қаторида турган икки дона финжонни таниб қолди. Бирор марта ҳам ишлатилмаган буюмларни олмоқчи бўлди, аммо қалтироқ қўллари билан тушириб юборишидан қўрқиб, тегмай қўя қолди...
Салходжаева Феруза
@ibratli_sozlar
9 ёшли болакай вафот этибди.
Ғассол майитни пешингача ҳам тайёрлай олмабди. Одамлар безовталана бошлабди.
Ғассолнинг маълум қилишича, ҳар гал болани ювиш якунига етканида боланинг оғзидан қон келаверибди. Бу ҳолат кўпчиликни саросимага солибди. Аммо тайинли жавобни ҳеч ким билмасди.
Токи,, боланинг бобоси ҳақиқатни айтмагунича. Маълум бўлишича...😳😳😳
-Кулогимга хар хил овозлар элас-элас кела бошлади. Кузимни секин очдим. Хамма нарса кузимга 5-6 та булиб куринарди. "Тавбаа, каердаман узи" деб секин атрофга карадим. Кандайдир хонада камида 30-40 киши утирарди... Кулимда 5 та укол томиримдан урилган. "Ё тавбаа, канака жой бу?" деб хайрон колдим. Биров "Узига келди, анаа карангизлаар" деганда бу овоз Нигора эканини билдим. Бир варакайига 20-30 бош тепамга келиб, "Шерзоджон яхшимисан?", "Шерзод яхшимисан дустим", "акажон яхшимисиз" деб саволга тутиб кетишди. Бирданига 4 киши келиб пешанамдан упди, тавба хамаси битта одам, ия бу Азизаку??? Синглиииим...
Ха азизларим, менинг кузимга бир одам 5 киши булиб куринган экан. Узимга келиб карасам каршимда дадам...
-Дада?... Сизмисиз? дея урнимдан туришга харакат килдим. Аммо дармоним йук эди.
-Шерзоджон углим, мен дадангман, ётакол болам, мени кечир, мен ношудни кечир...деб эркак боши билан кузёш тукди.
-Дада, хамаси жойида, мен сизни яхши кураман.. дедим. Кейин билрсам 9 кун узимга келмабман. Бу орада дадам етиб келибди, угай онамнинг устидан жиноий иш очилибди. Шунга карамай у уйимизда экан, дадам хам эркак, хотинини кучага куйиб юборишни хохламагандир, харкалай никохидалар. Уша куни овкатимга маргимуш берган экан. Бир улимдан колганим аник. Бутун ичимни ювган шекилли огрир эди.
15 кун деганда шифохонадан чикдим. Азиза ва Нигоражонларим хам анча яхши булиб колишибди. Дадам:
-Шерзоджон, углим Аллох сени менга кайтарди. Мен разилман, деб минг афсус чекди.
-Дада, сиз менинг канотимсиз, сизни яхши кураман деб эркалигим тутиб багрига отилдим. Уйимиз олдига келиб таксидан тушдик. Каердандир гудак йигиси эшитилди... Эски ва аламли утмишим эсимга тушиб, уйга чопдим. Эшикни очиб карасам угай онамнинг угли Асроржон "Ойижон" деб йиглаб ётган экан. Югуриб хонасига кирсам... угай онам ерда типирчилаб ётарди, бир вакт "Куйвор, кооч йукол, куйвор мени тавба килдим,кетинглар" деб нималарнидир кувларди. Хайрондан котиб колгандим. Дадам хам чопиб келиб, хонага кирди, ахволини куриб, "Шерзод углим хонадан чик, уни жин чалибди, тез чик" деди...
Мулла, кори хамасини олиб келиб эскичиликни килдик, у хамон додлаб бакириб огзидан купиги келиб ётарди. Фойдаси булмагач уни рухий касалхонага махсус хонага жойлаштирдик. Жиннихонада 5 кун мана шундай холда бакириб, додлаб, огзидан купиги келиб, ОЛАМДАН УТДИ... Дадам, мен, угай опани укаси унинг жасадини олиб келишга бордик. Палатасини курсатишди... Бориб карадим, "21-палата"... Хайратдан ёка ушладим, бугун 2 синглимни хам 21-палатадан олиб чикиб уйга олиб бордик, улар анча яхши, югуриб юрушибди. Тугри, муолажа бор, факат уйда давом эттирадиган булдик. Аллохнинг чеварлигини каранг... 2 синглим сог булиб 21-палатадан юриб чикиб кетишди, бу аёл эса 21-палатадан жасади чикди. Бечора, роса азобда улди. Куриб рахмим келганди...
Угай онамизнинг укаси жасадни олиб уйига кетди, Асрорни хам олиб кетди. Дадам унинг талогини берган экан, уша куни шу ахволга тушган. Шунинг учун унинг жасадини уйга олиб бормади... Хайратланарлиси уни жин чалгани эди, шифокорлар анализ тозалигини ва биронта дори ёки захар йуклигини айтишди. Ха, Аллох унга дард берган эди...
Биз уйда тинч-тотув яшай бошладик, сингилларим тинмай уйнашар, Бекзод эса велигини миниб кучадан бери келмасди... Орадан 3 ой утиб, яъни шу йилнинг май ойида дадам яна уйланди. Ахир биз хали жуда ёшмиз, парваришга, онага мухтожмиз... 12 йил фарзанд курмаган ва ажрашган аёлни олдилар. Ишонасизми, биз хаммамиз у аёлни "Ойи" деб чакирамиз, чунки бу аёлдан мархума ойимизнинг мехри, хиди келиб туради. Айникса Азиза билан Асрорни жудаям яхши куради. Хаммамизни "кизим", "углим", "шакарим" деб эркалаб чакиради. Бизни уз боласидай яхши куради. Ха, айтганча, мен дадамга Асрорни олиб келдирдим, чунки у хам биз каби кимнингдир кулида хор булиши мумкин эди. Онасининг вафотидан 10кун утиб олиб келгандик, у хам жуда шодон, кулиб юрибди. Ха азизлар, айни пайтда мен хууу анави Гулойим исмли хамшира киз билан турмуш курмокчиман, ойим шуни хохлади, менинг хам калбим шуни дейди. Хозирча фотиха киламиз, чунки сал карзга ботгандик. Ушани узиб булсак, буёги туй.
21-палата... Юрагим хапкириб ичкарига кирдим. Яна уша хамшира киз кулида коса ва кошик билан:
-Азизахон,жоним мана озгина ичакол, жуда ширин, ох-ох маза, деб кузлари юмук инграётган синглимга шурва ичирарди. Секин ёнига бориб:
-Рахмат сизга хамшира, дедим. У курмаган экан ялт этиб карадида:
-Качон кирдингиз, узр курмай колибман, деди.
-Хечкиси йук, деб утирдим. Азизани ахволи ростданам огир эди. Умуман кузини очолмасди. Факат инграрди, киска килиб юталиб йигларди холос. Ох сингилжоним, жоним мени кечир, мен ношуд акангни кечир, деб узимни тутиб туролмай бошимни чангаллаб бугилиб йигладим. Хамшира киз хам индамайгина мунгли ва жуда аста йигларди. Буни бурун тортишидан ва тирсаги билан куз ёшини артишидан билган эдим.
-Илтимос, унга яхшилаб каранг, мени шу икаласи хамда мана бу, дея бошини минг чандон эгиб турган гудак Бекзодни курсатиб, учовидан бошка хеч кимим йук, деб Азизани бошини силадим. Кузларининг атрофи кукариб кетган, тинмай тез-тез нафас оларди. Митти юраги бунга дош бероладими йукми деб ичимдан дод солардим. Нигора эса жимгина ухлаб ётарди. Бечора сингилжонларим, шу бугун одамдай дам оляпти, факат улим тушагида...
Соат кечки 9 ларгача шу ерда утирдик. Уша хамшира киз келиб:
-Шерзод ака, узим карайман, сизлар бориб дам олингизлар, дориларни навбатчи шифокорга бердим, биргаликда караб турамиз, деди.
-Йук, мен сингилларимни ташлаб кетолмайман, шу ерда коламан дедим.
-Бу ерда бефойда чарчайсизлар, каранг укангиз хам уйкисираб кетяпти, бирор гап булса телефон киламан, мана ракамим дея, бир когозни берди. +998..... Гулойим.. Когозни олиб, ракамга кунгирок килдим, халатининг чунтагида телефон жиринглади. Бекзод ростданам толиккан эди. Уни бир узини уйга ташлаб кетолмасдим. Чунки угай онанинг кулидан хар нима келиши аник эди.
-Мана шу менинг ракамим, бир нима булса , ё керак булса, тортинмай кунгирок килинг, деб Бекзодни етаклаганча уйга жунадим. 2 норасида сингилларим эса бефайз шифохонада хаёт билан курашиб ётарди. Кеч булгани сабабидан машиналар кам, пиёда унгкир-чункир кучадан уйимиз сари одимладик. Етимлик шу эканда... Унинг кучаси тор хамда совук эканда... деб минг хаёлда, сингилларимни уйлаб, кузимда ёш ила уйга етдим. Йигит киши мана шундай холатда жуда синар экан,керак булса куз ёшлари дарё булар экан, буни бошимдан утказиб англаб етдим. Буёги факат Худодан эди...
Уйга бориб, у-бу нарса еб, уйкуга кетдик. Жуда чарчаган эканман.
Эрталаб туриб, Бекзодни уйготмай, шифохонага жунадим. Шифохонага кириб, доктор опани изладим, у хонасида экан.
-Ассалому алайкум.
-Ва алайкум ассалом, келинг Шерзоджон, деб карши олди.
-Опа яхшимисиз? Сингилларим яхшими?
-Ха хушхабарим бор, Азизага дорилар яхши таъсир килди, оёги хам сал шишиги кайтибди, Нигоранинг босими жойида. Факат дорини узмаслигимиз керак. Мана булар хам жуда керак, деб яна 2 та ретцепт узатди.
-Опажон, ростданми? деб хурсанд булиб, когозларни олдим. Хамасини олиб келаман, деб хурсанд холда 21 кабинетга кирдим. Азизанинг кузлари очик эди. Нигора ва Гулойим унга овкат бераётганди.
-Азиза, жон синглим яхшимисан? дедим.
-Халиям гапиролмасди, боши билан "ха" деб бош кимирлатди. Харкалай анча яхши эди. -Акажон, Азиза анча яхши, деб Нигора кулиб куйди.
-Ха бу муъжиза, кечаги дори ва уколдан кейин анча яхши, деди Гулойим хам кулиб.
Хурсанд холда шифохонадан чикдим. Уйга бордим. Опа негадир ёнимга пешвоз чикди ва:
-Шерзод, кизлар яхшими? деди. Хайрон холда:
-Ха яхши рахмат, дедим.
-Уйга кир, иссик мастава сузиб куйдим, деганда хайратдан котиб колдим, уйга кирсам Асрор ва Бекзод овкатланиб утирарди. Мен хам бориб утирдим. Угай она бир косага овкат олиб келди ва "сузиб куйгандим, катиги хам бор, совиб турибди, ичиб огин" деди. Бу тусатдан булган мехрибончиликдан хайрон эдим. "Нахотки Худо ишимининг барорини беряпти" дея овкат ичиб-ичиб олдим. Опа эса "ширинми" деди. "Ха рахмат" деб, хонамизга утдим. Негадир бошим айлана бошлади, орадан 5 минутча утиб, кунглим айниб кетаверди. Нафасим хам кайтиб кетаверди. Гуё улар холатда эдим. Урнимдан зурга туриб, ташкарига чикдимда "Бекзод, укам канисан?" деб бор кучимни туплаб бакирдим.
Ота-онаси ва жигарларига меҳрибон эркаклар чексиз ҳурматга лойиқдирлар. Чунки меҳр-оқибат, қадр-қиммат тушунчаси аввало оиладан шаклланади. Аёли ёки ўзининг, ота-онаси ҳамда жигарлари билан муносабатларига совуқчилик тушишига имкон берадиган эркакларга ишониб бўлмайди.
Чунки қайтар дунё бу. Қуш уясида кўрганини қилади. Фарзандлар тарбияси учун оқибатли, раҳмдил, виждонли, ҳалол ота ўрнак бўлиши жуда муҳим. Келажакда фарзандлар яқинлари ва атрофдагиларга нисбатан бемеҳр инсон бўлиб улғаймасликларида отанинг роли каттадир. Сийлаи-раҳмга буюрилганмиз. Аллоҳнинг розилиги умидида аввало жигарларига мурувватли ва сийлаи-раҳмда бардавом бўлган эркакнинг топгани бу дунёси учун баракали, охирати учун яхши заҳира бўлади.
Зотан, фарзандлар яхши - ёмон хулқни асосан ота-оналаридан ўзлаштирадилар.
-Агар яна бир марта... деганимни биламан у валдираб кетди:
-Ха кейин мени урасанми? Улдирасанми? Сенлар бетарбия юзсиз етимчасилар. Дадангни бир тийинга олмайдиган сендай ношуднинг боридан йуги яхши, сингилларинг узи касалманд, менга бакирма... деб бакира кетди...
-Жим бул илон, огзингни ертаман, дадамни буйнидан ип утказганинг, сингилларимни азобга куйганинг озлик килиб, энди мени хам йуригинга солмокчимисан ялмогиз жодугааар... деб кулимни кутардим... Кулим хавода муаллак туриб колди... Мен уни урмадим. Дадамдан куркардим. Индамай эшикка караб бордимда:
-Гапларимга кулок сол, агар сингилларимга азоб беришда давом этсанг, аяб утирмайман. Дадамдан хам куркиб индамай куймайман, ихтиёт бул, дедимда эшик оркасидан бир тепиб ташкарига чикдим... У оркамдан вайсаганича колди. Хакикий кураш энди бошланганди. Эй Худо Узинг кувват бер, дея Бекзодни ёнига кидим...
Давоми бор.
@ibratli_sozlar
-20% хам кафолат йук синглингизнинг согайиб кетишига, бу эса охирги чора, кимматли ва хавфли дориларни ишлатиб курамиз, тасодифан бирон нима булиб колса бизга гап тегиши аник, бу эса сизнинг ризолигингиз, бошка чора йук ука, узр бу иш, деди.
-Мен хамасини тушундим, дедимда курсатган жойларга имзо чекдим. Ичимдан алам кайнаб чикардию узимни босиб турдим. Нахот мен уз сингилимнинг улим варакасига имзо чекдим??? Йук йук хамаси яхши булади деб узимни овутдим...
Анвар ва Нигорни олдига бир ахволда келдим, уларга айтмасамда англаб етганди. 2-каватга кутарилиб, 21 палатага кирдик. Азизага осма куйиб куйишган экан, ёнида эса куринишидан янги келган хамшира унга куз-кулок булиб турганди. Нигор:
-Азизка жон синглим, деб йиглаб ёнига утирди.
-Секинрооок, дея хамшира кулини бурнига куйиб, уйгониб кетмасин, огрикни колдирадиган дори берганман, деди. Анварга жавоб бериб, Азизани ёнига утирдим. Сочларини силаб, доктор опанинг совук гапини эсладим..."Синглингизнинг согайишига 20% кафолат йук, оёгини кесишга тугри келиши хам мумкин экан...". Кузимда ёш калкиди... Аллохдан бошка таянчим, суровчим йук эди...
Хамшира киз уколни узиб, ташкарига чикиб кетди. Мен эса хаёлларимни йигиб, узимга келдим. Нигора хануз Азизка деб юм-юм йиглаб бошини силарди. 1-январ куни келмаганимдан жуда афсус килдим. Угай онамиз уша куни ташкарига чикариб куймаганда букадар ахволи ёмонлашмасди балки. Эътибор бериб карасам Нигорда хам курук ютал кучлига ухшайди.
-Нигор? Синглим, юталинг кучлига ухшайди, текширтириб кураман, юрчи?, дедим. Гуёки Азизани ахволига ухшаб коларди назаримда.
-Йук акажон, мен яхшиман, утиб кетади... дедию чукур ва кетма-кет ютала бошлади.
-Юракол, унгача Азиза ухлаб туради, дедиму кулидан тутиб, яна 18-кабинетга кирдим. Улар текширгани олиб киришди. Мен эса Азизани ёнига кириб, бироз дам олиш шаксадида стулга утириб, бошимни деворга куйганча кузларимни юмдим.. Онажонимни эслаб, "Мени фариштам" деб уксиниб куйдим. Телефон кунгирогидан чучиб тушдим, Азиза уйгониб кетмасин, дея даров жавоб бердим:
-Ало, эшитаман.
-Ало, Шерзод? Сенмисан? , деди кимдир. Бу овоз дадам эди. Дадамнинг кунгирок килиши аник эди. Опамиз минг хил чатиштириб айтгани аник.
-Ассалому алайкум дада.
-Саломингни пишириб е ношуд бола, бориб даров хунарингни курсатдингми? Эй бола, у мени хотиним, сени хаккинг йук унга кул кутаришга ярамааас... деб бакира кетди. "Яхши етиб бордингми, сингилларинг яхшими?" деб сурамади хам, ё тавбааа бу дадамми, таниёлмай колгандим...
-Дада, мен кул кутармадим, Нигорани дуппослаётган вактда бориб колдим...
-Жим бул ярамас. Сен менга ваъда бергандингку? Кани ваъданг?
-Дада, Азиза... дедиму юрагим эзилиб кузимга ёш келди. Томогимга аччик бир нима тикилди гуё...
-Азиза, Нигора деб улардан фойдаланиб опангни кийнама. Азиза касал булса бу иссик жон, авал хам онда-сонда касал булардику, нимага вахима киласан? деб тутокиб кетди.
-Дада, мени кечиринг, бошка кайтарилмайди, дедим ва узимни ушлаб туролмадим. Ичимдан келган дард кузларимдан дарё булиб окди...
-Агар яна бир марта шу хол такрорланса, узингдан кур бола, уни эри менман, сен эмас, яхши кол, деб телефонни учирди. Нахот дадам шу кадар бемехр булиб кетди? Нахот??? Бир огиз сурамадия Азизани холини, ахир билганку шифохонадалигимизни? Нима булса хам мен дадамнинг юзига тик бокмаслигим керак. Мен фарзанд, у эса отам эди. Такдирнинг зарбаларига чидашга мажбур эдим... Биронта кириб колмасин, дея ёшларимни артиб олдимки Нигора кириб келди:
-Шерзод ака, анави аёл доктор сизни чакиряпти, дедида келиб утирди. Секингина урнимдан туриб, доктор хонасига кирдим...
-Шерзод, оилангизда ахвол кандай? Факат ростини айтинг, деди.
-Бугун Москвадан келдим, дадам шу ёкда, уйда эса угай онамиз... дедиму бошка давом эттиролмадим.
-Ха тушунарли, дедию кузайнагини куйиб, когозларга каради. -Нигорани хам ахволи хурсанд буладиган даражада эмас. Упкаси каттик шамоллаган. Яна бир хулосага хайрон колдик... Уни юрагида касаллик бор. Юрак конни жуда секин утказмокда, уриши хам тез, бу жигар билан боглик нарса. Хуллас жиддий даволамасак вактдан бой беришимиз мукин. Иккови хам ётиб даволаниши керак.
Ховлидан нариги хонага утаётиб дарвоза ёнида нарсаларимни тушириб кутиб турган таксичига кузим тушди...
Ёнига бориб:
-Узр амакижон, айбга буюрманг, сизни ушланиб колдирдим.
-Хечкиси йук укам. Хамасин эшитдим. У аёл хакикий онанг эмас, шундайми?, деди. Минг килса хам у аёл дадамнинг хотини эди. Мен сир беришни хохламадим.
-Узр амаки, бу шахсий муаммомиз, мана йул хакингиз, рахмат сизга, дея йулни курсатдим. Шафёр машинага утира туриб:
-Укам, хамасини курдим. Сингилларингни эхтиёт кил, дедию хайдаб кетди.
Машина ортидан караб хаёлим булинибди. Бирдан Азиза хаёлимга келди ва хонага караб югурдим. Ичкарига кирдим. Жуда совук... Бошига румол кават-кават уралган кизалок курпага урангача тез-тез нафас оларди. Ёнига чукдим... Синглимни пашанасидан упдим... Ахволи огирлиги куриниб турарди. Кузимдан беихтиёр шош калкиди. Секин оёги тарафдаги курпани кутариб оёгига карадим. 2 кават пайпок ва румол билан каттик килиб богланган экан. Румолни ечяпману юрагим эзилиб кузимдан ёш тухтамаяпти. Нахотки шу кадар азобда эди булар??? Пайпокни ечиб оёгига карадим... Эх Худоооо.... Бу не кургилик??? Оёгини ахволини куриб ич-ичимдан эзилиб йиглай бошладим. Шишиб кукариб кетган. Сув солинган пуфак шардан фарки йук эди... Мени кечир Азизахон жон синглим дея оёгига бошимни куйиб йиглаганча чуккалаб колдим...
-Келишдик..дея алокани уздим. Бироз хаёл суриб, онамни эслаб, сингилларимни эслаб, ётувдим, хаёлимни телефон кунгироги бузиб юборди... Карасам Анвар...
Кунгирок килдим...
-Ало, Анвар?
-Акажооон, бу Азиза эди.
-Азизахон жон синглим яхшимисан? Омонмисан синглим? Янги йилларни маза килиб кутяпсанми?...дея унга хурсанд куриниш учун кулиб гапирдим.
-Акажон уйга келинг, келинг. Оёгим шишиб кетяпти, юролмаяпман, акажооон...
-Нима???... Бирдан телефондан Нигорани овози эшитилди.
-Акажон яхшимисиз? Чарчмай юрибсизми?
-Яхши рахмат, узинг яхшими? Бекзод яхшими? Азизага нима булди? Оёгим дедими нима килди?
-Ака, сиз доим телефон килганизда опам сизни алдарди, "Анави аканглар телефон киляпти, сенларни ухлаяпти дейман, агар бир огиз чурк этсанглар аяб утимайман", деб куркитарди. Бир сафар телефонни учиргандан кейин Азиза АКАМ БИЛАН ГАПЛАШАМАН деб йиглаган эди опам роса урди. У хозир роса йиглоки булиб колган. Бекзод эса тогамларникидан бери келмайди. Азизани оёк мийимидан сув утади, 3 та пайпок кийдирсам хам утиб кетяпти, опамга айтсам, ПУЛ ЙУК ТЕКИНХУРЛАР деб бакирди. Хозир опам Асрорни олиб кариндошиникига кетган. Янги йилга овкат хам кимади. Хозиргина абеддан колган шурвани ичдик.
-Ширинликлар йукми? Дастурхонни узинг оро бермадингми? Катта киз булиб колдингку Нигор, десам, у уксиб йиглаб гапира бошлади.
-Акажон нима килай, хама нарсани яшириб кулфлаб куядилар. Нонни хам аяйдилар, мен овкат киляпман, мазали чикмаса БЕБАХТ ЕТИМЧА деб урушадилар. Утган йилги мактаб кийимларимиз билан юрибмиз, синфдошларимиздан уялардик, энди урганиб колдик. Факат кунлар совук, кийимларимиз яхшимас, уйимиз хам совук, бошимизга румол ураб, 2 кават курпа ёпинамиз. Аммо акажон Азиза тез-тез иситма килиб, оёглари шишиб кетадиган булиб колди. Куркиб кетяпман ака илтимос келинг, дадамга айтмай келинг, чунки опам АНАВИ ШЕРЗОДНИ УМУМАН ЖУНАТМАНГ, У МЕНИ УРУШАДИ деб дадамни алдаб юрибди.
Эх сингилжонларим...итни кунини бошинглардан утказиб юрибсизларми? Кунглим сезарди,.. Уларга якинда бораман дедида, Анварга ДУСТИМ СИНГИЛЛАРИМГА МАГАЗИНДАН ХАМА НАРСА ОЛИБ БЕР НОМИНГА ПУЛ ТАШЛАЙМАН, РАХМАТ ЯКИНДА БОРАМАН, деб телефонни учириб, уксиб уксиб йигладим. Дадамнинг бемехр булиб колганидан, онамнинг йуклигидан, сингилларимнинг азобидан... Энди мен кучли булишим ва уларни бу азобдан куткаришим керак эди. Аник карорга келдим, мен кетаман уйга... Биламан бу осон эмас, дадам карши, лекин барибир кетаман... Кураш энди бошланади дея жиддий карорга келдим...
Сингилларим худди жар ёкасида тургандай эди гуё. Кулим ишга бормасди. Бир томондан дадамга кандай айтишни билмасдим. Тогам "Жиян, сингилларинга келиб эгалик кил, кайси куни холанг борган экан угай оналаринг унга бакириб кетибди. Мен борганимда МЕНГА ИШОНМАСАНГЛАР МАНА ОЛИБ КЕТ ЖИЯНЛАРИНГНИ" деб тутокиб кетганди" деганда дадам карши булса хам кетишим керак экан. Харкалай мен уларгм мехр бермасам, ёнини олмасам бошка биров буни килмасди. Шу хаёллар огушида 4 январга билет олдим. Энди дадамга айтиш колганди холос.
Дадам мени чакириб колди. Ва:
-Шерзод? Сенга нима буляпти? Нега паришонсан?
-.... хамаси яхши дада.
-Мен дадангман яширмай айтавер, нега хомушсан? деганларида дадамга ялт этиб карадим, нахот дадам энди ота эканлигини англаб етган булса...
-Дада, мен уйимизга кайтмокчиман...
-Нима? Мендан бир огиз сурамасдана? Яна нима булди? дея ушкирди. Мен чидай олмадим. Аслида мен бушлик килганим учун улар шу ахволда эди.
-Дада, дея йиглаб гапира бошладим, Янги йил окшоми сингилларим билан гаплашдим. Улар азобда, нега тушунмайсиз? Азизани оёги шишиб кетяпти экан. Опамни сиз яхши билмайсиз, кариндошлар билан алокаларни узиб юборган, сизга эса факат мени ёмонлаб, сингилларимга азоб бераркан... менда бардош етмади, овозимни чикариб, йиглай бошладим... Дадам:
-Сенга бу гапларн ким айтди?
-Анвар дустим айтарди, ишонардиму факат сизга айтолмасдим. Сингилларим билан гаплашгач хамасини англадим дада. Уша аёл...
- Йўқ, аслида сизники ҳақиқий эмас.
- Қўлларингиз қалтирай бошлади. Бу мағлубиятни тан олмасликдан, шекилли?
Ҳақиқатдан ҳам Одинанинг бармоқлари титрай бошлаган эди. У бир лаҳза тин олиб, деди:
- Сизнинг эса борлиғингиз титраяпти. Эрим бугун ёнингизда бўлгани билан кейинчалик кетиб қолишидан хавотирдасиз. У киши мендан кечиши мумкиндир балки, лекин фарзандларидан кечадиган ота эмас. Мен буни жуда яхши биламан.
- Балки адашаётгандирсиз?
- Вақт — олий ҳакам.
- Ҳеч қачон қайтмаса-чи?
- Ушлаб қололмайсиз.
- Нимага асосланиб гапираяпсиз бу гапларни?
- Сизнинг гўзаллигингиз унинг кўнглида шубҳа туғдириши тайин. Гумон оралаган жойдан эса бахт оёғини тортади.
- Шу гапингизга ўзингиз неча фоиз ишонасиз?
Одина жим бўлиб қолди. Агар «юз фоиз ишонаман» деса, ўзининг айни дамдаги бахтсизлигини рақибасининг олдида сездириб қўяди. «Ишонмайман» деса, ўз фикрига қарши чиқади.
- Юз фоиз, — деди ниҳоят.
- Бахт ҳақиқий бўлса, у сизни ташлаб кетмаслиги керак, тўғрими? Сизнинг фикрингиз шундай эмасми?
Одина қад ростлади. У ишини тамомлаб бўлган эди.
- Сиз ғолибсиз, — деди мижозига кўзларига ёш қалқиб. — Энди бу ерга қайтиб келманг.
Эримга ҳам айтинг. Бахтли бўлинглар.
Одина ўзини шахсий хонасига урди. Эшикни ёпгач, ўкириб йиғлаб юборди. Йиғлаганидан кўнгли бироз бўшаб, енгил тортганида хонасига ўша мижози кириб келди.
- Сизга яна нима керак? — зарда билан сўради Одина.
- Сизга бир гапни айтгани келгандим аслида. Мен Анвар ака билан бирга ишлайман. Тўғри, бошимда эрим йўқ. Аммо фаҳш йўлига кирган аёл эмасман. Ўша куни ҳам касбларим менга атир совға қилишган эди. Дугоналарим «Бу атир биз учун ҳам орзу» деб ўзларига сепиб олишаётганди. Шу пайт Гулоро деган ҳамкасбим ҳазил лашиб Анвар акага сепиб юборди. Бор гап шу эди.
- Сизни шу гапларни айтиш учун олиб келди, — деб ўйлайинми? — кесатди ҳали ўзига келолмаган Одина.
- Ўйламанг, ишонинг. Мен ҳам сизга ўхшаб эримдан гумон қилаверганимдан, ажрашиб кетганмиз. Ёлғизлик нималигини, бевалик юки қанчалар оғирлигини биламан. Бу чиройим, кийинишим шунчаки ўзимни овутиш учун.?Аслида бағрим қон бўлиб яшаяпман. Бева аёлга отиладиган туҳмат тошлари, илмоқли гаплар, таъналар қанчалар азоб эканини сиз ҳис қилолмайсиз.
Буни сизга
тиламайман ҳам. Менинг руҳан суянадиган кишим йўқ. Анвар аканинг хомушлигини кўриб, сўраганимда, бўлган воқеани айтиб берди.
Аслида оилангизни бузиб юбормоқчи бўлгани атир иси эмас, гумон исидир. Ундан ўзингизни халос қилинг. Йўқса, ҳақиқий бахт ҳам сизни ташлаб кетади.
Мижоз шундай деб ортига қайтди. Эшик олдига етганида ўгирилиб деди:
- Анвар ака кечқурун уйига қайтади. Яна ўқлоғ кўтариб чиқманг олдига, янга..
Тамом.
@ibratli_sozlar
қаради:
— Айтдим-ку, у хотинимни ўз онасидай кўрарди...
— Шундай бўсаям. Илтимос...
Шокир ота сал оғриниб ўрнидан турди ва деразадан ташқари бўйлаб, ҳовлида елиб-югуриб хизмат қилиб юрган жиянини чақирди:
— Мансуржон, бир минутга бу ёққа қаравор...
— Хўп бўлади.
Шундан кейин Шокир ота гипнозчига саволомуз боқди. — Мансурни чақиришнинг не ҳожати бор? Ёки ундан ҳам гумон қилаяпсизми? Ахир, айтдим-ку, у холасини онасидай кўрарди деб... Отанинг гапи оғзида қолди. Худди шу лаҳзада ғамгин қиёфада ичкарига кириб келган Мансур ўтирганларга салом берди:
— Ассалому алайкум.
— Бундоқ ўтиринг, Мансуржон, — деди гипнозчи унга ёнидан жой кўрсатиб. — Бу ёғи бандалик экан, ўғлим. Ўлим ҳақ. Қазо ҳаммамизнинг бошимизда бор. Вақти-соати келиб, ҳаммамиз ҳам Яратган Эгамнинг ҳузурига борамиз. Ҳадеб ўйлайвериб, сиқилманг. Кўзингизни юмиб, ўзингизни қийнаётган ташвишлардан холи бўлинг.
Яна бояги манзара такрорланиб, гипнозчи то ўнгача санагунга қадар киприклари чўян қуйилгандай оғирлашиб, кўзлари ўз-ўзидан юмилиб бораётган Мансур уйқуга кетди.
— Хўш, холангизни ўлдиришга сизни нима мажбур қилди?
Мансур нималардир деб ғўлдиради ва... кутилмаганда йиғлаб юборди:
— Ўлдирмоқчимасдим. Йўқ-йўқ, ўлдирганим йўқ. Шунчаки, холамни касалликдан, мислсиз оғриқ, азоблардан, дунё ташвишларидан халос қилмоқчийдим, холос.
- Нима дединг, лаънати?! — Шокир отанинг кўзлари олайиб, ғазабдан қалтираб, жиянининг кекирдагидан ғиппа бўғиб олди. Аммо гипнозчи шу заҳоти-ёқ уларни ажратди ва чолга пўписа қилди:
— Бас қилинг. Акс ҳолда ўзингизни ҳам ухлатиб қўяман ёки ҳозироқ бу ердан кетаман. Яна бир қотилликка гувоҳ бўлишга тоқатим йўқ.
Ноиложликдан инграб юборган Шокир отанинг итоат қилишдан ўзга чораси қолмади.
— Буни қандай амалга оширганингизни бир бошдан гапириб беринг-чи? — буюрди гипнозчи.
— Ўша куни холам ётган хонага кирсам, у ердан таралаётган бадбўй ҳидга чидаб бўлмасди. Холам хотинимга тувакни олиб кел, деса бўларди-ку. Ким билади, балки, холам касаллигидан ҳожатини тутиб туролмагандир. Хуллас, қарасам, хотиним холамнинг нажосатини тозалаб, лозимини юваётган экан. Холам бўлса иҳраб-сиҳраб, вой-войлаб ётганди. Тўғриси, холамгаям, хотинимгаям ачиниб кетдим. Холамнинг дастидан, очиғи, ҳаммамиз қийналиб кетдик. Хотиним холамнинг кийимларини юваётганда... Мен икки томчисини ярим пиёла қайнаган сувга аралаштириб ичиладиган доридан... Пиёлага ўттиз- қирқ томчи қуйдим-ов. Кейин... холамнинг оғзига пиёлани тутиб, дорининг ҳаммасини ичирдим... Кейин холам билан бирпас суҳбатлашиб ўтирдим. Тўғрисини айтсам, холамга дори миқдорини керагидан ошиқча ичирганимдан афсусландим. Лекин бўлар иш бўлганди. Қолаверса, холам ё тузалиб кетар, ё ҳаммасидан бир йўла қутулади-ку, деган ўй тасалли берди менга. Холам ҳам худди ўлимини кутиб ётгандек эди-да... Ўзи неча маротаба менга айтганди: Қачон ўламан, а?’ деб... Ахир бунинг нимаси қотиллик? Ўлимни бўйнига олиб турган кампирнинг илтимосини бажарган бўлсам... Уни азоб-уқубатлардан қутқарган бўлсам.. Меҳрибон холажонимга меҳрибонлик кўрсатган бўлсам.. Шундай бўлсаям, ўрнимдан турганимда худди охирги кўриб турганини сезгандек Хайр, Мансуржон! деди мунғайиб. Ғалати бўлиб кетдим. Чунки олдинлари ‘Ишга яхши бориб кел, эсон-омон қайт”, дея дуо илиб қоларди. Кўзларимга қуйилиб келаётган ёшни кўрсатмаслик учун зўр-базўр: Хайр’, дедим-у, ташқарига отилиб, ишхонамга жўнадим. — Етар...
Кўзларидан дув-дув ёш оқаётган Шокир ота беихтиёр инграб юборди.
Гипнозчи ялт этиб отахонга қаради. Сўнг таъкид оҳангида деди:
— Келишганимиздай, бу ерда айтилган ташқарига чиқмай, шу ерда қолади. Бу гаплар ҳеч қандай ҳуқуқий асосга эга бўлмаслигини олдиндан айтгандим.
Шокир ота беҳол бош ирғади. Гипнозчи дарров Мансурни ўзига келтирди. Ҳушига келгач, бир муддат ҳайрон бўлиб туриб қолган йигитга гипнозчи бўш чойнакни ишора қилди. Шундагина нимага келганини эслагандай суюниб кетган Мансур чойнакни ола-сола ҳовлига шошди...
Орадан бир ойга яқин вақт ўтди.
Кампирининг қирқини ўтказганидан сўнг кутилмаганда
ЖОНКУЯР ХОЛАНИНГ МЕҲРИБОНИ
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар🔥
Шокир ота анчадан буён тўшакка михланиб қолган хотинининг нега бирдан мазаси қочиб, аҳволи оғирлашиб, тўхтовсиз қайт қилганча, чуқур-чуқур нафас олаётгани-ю гапиришга кам мажоли йўқлиги сабабини тушунолмай хуноб бўларди. У ортиқ чидаб туролмасдан “Тез ёрдам”га қўнғироқ қилгач, хотинидан хабар олиш учун хонага кирганида...
Ойсулув холанинг катта-катта очилган кўзлари қотиб қолганди. Шокир ота шошиб унинг томирини ушлади. Гарчанд қўл совиб қолганини сезса-да, отанинг умр йўлдошидан айрилганига ишонгиси келмади.
- Ойсулув, гапирсанг-чи! — дея ўпкаси тўлиб, йиғлаб юборди Шокир ота. — Ақалли қимирласанг-чи, қўрқитма мени.
Етиб келган шифокор Ойсулув холани текшириб кўргач, Шокир ота боядан бери эшитишдан қўрқиб турган сўзни айтди: - Бардам бўлинг, отахон, хотинингиз бандаликни бажо келтирибди.
Шифокорнинг мулоҳазасига кўра, Ойсулув хола дориларни меъёридан ортиқ ичиб юборган. Натижада, заифлашган юрак бунга дош беролмаган. Хола оғриқ қолдирсин, деб кўпроқ дори ичганми ёки бирваракайига ҳамма азоблардан қутулиш учун ўз жонига қасд қилганми — буниси қоронғу эмиш. Бундай бўлиши мумкин эмас, — деб ўйлади даҳшат ичида Шокир ота.
— Ўзини атай ўлдирганлар дўзахий бўлишини Ойсулув биларди-ку. Ахир, у имонли, мўмина аёл эди. Йўқ, йўқ, ҳойнаҳой, унга дорини келини Наргиза ичирган...
Эрталаб ишга кетган жияннинг хизмат жойига қўнғироқ қилишиб, холасидан жудо бўлганини маълум қилишди. Зудликда етиб келган Мансур остонадан-оқ айюҳаннос солиб, ўкириб йиғлади:
— Вой, холам-ей, меҳрибон холажоним-ей, сиз ўлгунча мен ўлсам бўлмасмиди, холажоним-а! Бизни кимларга ташлаб кетдингиз, холагинам! Сизсиз энди қандай яшайман, хола-а-а!..
Кўнгилга ўрнашиб олган шубҳа ёмон экан. Рафиқасини дафн этиб келишди ҳамки, Шокир отани қийнаётган гумон унга тинчлик бермади. Ота хотинидан бўшаб қолган каравотга ётиб, унинг деворга осилган суратига тикилганча, юм-юм йиғларди.
Бу оқшом ҳам анчагача отанинг кўзларига уйқу илинмади. Ёстиққа бошини қўйиб ётаркан, ниҳоят кўзи қачон илинганини сезмай қолди. Тушига хотини кирибди.
- Ҳой, онаси, нега бундай қилдинг? Ростдан кам дорини ўзинг ичдингми? — деб сўраса, хотини кулимсираганча, маъюс тикилиб, бош чайқабди.
— Унда келининг ичирдими? — дебди жон ҳолатда Шокир ота.
Шунда Ойсулув хода ғамгин қиёфада:
— Қўйинг, дадаси, энди фойдаси йўқ, нима, шу аниқ бўлгани билан мен тирилиб келармидим? Ҳаммадан мингдан-минг розиман! — деганча ҳавога сингиб, кўздан ғойиб бўлибди..
Чўчиб уйғонган Шокир отанинг уйқуси ростманасига ўчиб кетди. Ота қандай бўлмасин, бу жумбоқнинг тагига етишга аҳд қилди.
Тўғри, Шокир ота осон йўлни танлаб, шубҳасини прокуратура ходимларига айтса ҳам бўларди-ю, лекин улар келинини олиб кетишиб, сўроққа тутишлари, гумондор шахс сифатида вақтинчалик ҳибсхонада сақлашлари ҳам мумкин. Умуман, бундан бирор-бир натижа чиқармикан? Борди-ю айблов ўз тасдиғини топмасдан, келини айбсиз, деб топилса-чи? У ҳолда, жияни ва келинининг кўзига қандай қилиб тик қарай олади? Ахир, Гумон — имондан айиради”, дейишади-ку. Яхшими, ёмонми, хотини оғир ётганда, унга қараб, ҳожатигача тозалаган келини-ку. Ҳар кун ишга кетадиган Шокир ота негадир ўша куни кўнгли алланечук нохушликни сезгандай, ишга боришга оёғи тортмаганди-я. Бежизга эмас экан-да. Энди шу ўринда озгина изоҳ бериб ўтайлик.
Шокир ота билан Ойсулув хола, афсуски, бефарзанд ўтишди.
Ниҳоят кексайганларида Шокир ота кимларникидадир ижарада яшаб юрган жияни Мансурни оиласи билан ҳовлисига кўчириб келди. Мансур яқинда уйланган. Ажаб эмас, бир-икки йил ичида фарзандли бўлиб қолса, чол-кампирга ҳам эрмак топиларди-қоларди.
Бироқ бу умид амалга ошмасидан бурун Ойсулув хола ўрнидан туролмайдиган даражада оғир касал бўлиб қолди. Олти ойки, аҳвол шу. Ҳалиям келин ақлли-ҳушли, одобли экан. Шу пайтгача миқ этмасдан касал кампирга қараб келди: вақтида дорисини берди, вақтида тувагини олиб келиб турди... Ҳолбуки, Ойсулув хола жуда оғир, жисмоний азоб берадиган дардга чалинганди. Шўрлик кечалари тинмай юм-юм йиғлаб чиқар, Худодан тезроқ ўзига ўлим тиларди. Ахир, азоб кампирнинг жонидан
#Долзарб
❗Эрига фалончини эри у қиберибди пистончиники бу қиберибди дейдиган аёллар эшитсин.
Муслима жуда самимий эди.
Касал дугонасини кўргани борди.
—Гуноҳларингизга каффорат бўлсин,—деди ҳол сўраркан.
Бемор ранжиди, ғазаби келди.
"Мени гуноҳинг кўп бўлгани учун касал бўлгансан деб айтдими? Энди келса, остонадан киргизманглар!"
— Сизга ҳавас қиламан, исрофдан қочасиз, кўйлакларигизни ҳам авайлаб киясиз. Ҳар бири либоснинг ҳисоби бор экан, уволи бор экан. Чин дилдан лутф қилди Муслима.
Суҳбатдоши бу ибораларни ҳақоратдек қабул қилди.
"Мени камбағал деб ҳисоблаяпдими? Битта кўйлакда юришимни юзимга солди. Илойим, мендан баттар бўл"
Қалб билан гапирганда қалби билан эшитадиган бормикан?
Феруза Салходжаева
@ibratli_sozlar
😱😞𝗣𝗮𝗺𝗽𝗲𝗿𝘀 𝗯𝗼𝗹𝗮𝗹𝗮𝗿𝗻𝗶 𝗯𝗲𝗽𝘂𝘀𝗵𝘁 𝗾𝗶𝗹𝗮𝗱𝗶, 𝗔𝗺𝗺𝗼 𝗯𝘂 𝘀𝗶𝗿𝗻𝗶 𝘀𝗵𝗶𝗳𝗼𝗸𝗼𝗿𝗹𝗮𝗿 𝘀𝗶𝘇𝗴𝗮 𝗮𝘆𝘁𝗶𝘀𝗵𝗺𝗮𝘆𝗱𝗶.
𝗣𝗔𝗠𝗣𝗘𝗥𝗦 𝗼𝗻𝗮𝗹𝗮𝗿𝗻𝗶 𝗼𝗴‘𝗶𝗿𝗶𝗻𝗶 𝗲𝗻𝗴𝗶𝗹 𝗾𝗶𝗹𝗶𝘀𝗵𝗶 𝗺𝘂𝗺𝗸𝘂𝗻, 𝗹𝗲𝗸𝗶𝗻 95% 𝗼𝗱𝗮𝗺𝗹𝗮𝗿 𝗼𝗱𝗮𝘁𝗱𝗮 𝘇𝗶𝘆𝗼𝗻 𝘁𝗼𝗺𝗼𝗻𝗶𝗻𝗶 𝗲’𝘁𝗶𝗯𝗼𝗿𝘀𝗶𝘇 𝗾𝗼𝗹𝗱𝗶𝗿𝗮𝗱𝗶𝗹𝗮𝗿.
𝗘𝗻𝗴 𝗯𝗶𝗿𝗶𝗻𝗰𝗵𝗶 𝘃𝗮 𝗲𝗻𝗴 𝗸𝗲𝗻𝗴 𝘁𝗮𝗿𝗾𝗮𝗹𝗴𝗮𝗻 𝗺𝘀𝘀𝗵𝗵𝘂𝗿 𝗣𝗮𝗺𝗽𝗲𝗿𝘀𝗱𝗮 𝗵𝗮𝗺 𝗵𝗮𝘁𝘁𝗼𝗸𝗶.... 😱😱😱😱😭😭
👇👇𝐁𝐀𝐓𝐀𝐅𝐒𝐈𝐋 𝐃𝐀𝐕𝐎𝐌𝐈👇👇
Пул топиляпти, манави ширинларим топилмасдида, каранг кувалашиб юришибди. Бу ойимни угай дейишга уяламан, у Аллохнинг бизга юборган фариштаси... Биз бахтлимиз, сингилларим шод, укаларим обод, ота-онам куш канот... Доим эзгуликка интилинг...
Шундагина Аллохнинг мархаматига лойик буласиз. Сизларни севаман, Шерзод...
Тамом.
@ibratli_sozlar
Бекзод "Акажон нима булди" деб чопиб келди. "Бор Анварни чакир" деб кайт килиб ташладим. Кузимдан тинмай ёш чикарди, кайт килгим келар, аммо хечнима келмасди. Ичим буралиб огрирди. Букчайиб ерга ётиб "Бекзод тез бор" деб бакирдим. Бекзод "хозир кетяпман" деб чопиб бораётганди угай она тутиб колиб,"Ер ютгир уйга кир аканг улади, уни Худо жазолаяпти" деб ушлаб колди.
-Куйворинг, акам улиб колади, деб бакириб унинг кулидан кочмокчи булди.
-Бу ёкка ут етимча, деб итариб юборди, Бекзод:
-Анвар акаааа Шерзод акам улиб коладиии келинг... деб овозининг борича йиглаб бакирди... Бошим гир айланиб ерга екилдим. Анвар келиб "Шерзод, дустим, Шерзооод" дегани эсимда бошка хеч нимани эслолмай йикилдиму бошка нарсани эслолмайман...
Кимнидир таърифлаганда: журъаткор ва жасурликни безбетлик билан, бефаросатликни соддалик билан, закий ва фаросатли бўлишни айёрлик (туллаклик) билан аралаштирмаслик керак. Бу муҳим нарса.
Киши жасур ва журъатли бўлиш билан бирга уятчанг бўлиши мумкин.
Содда бўлиш билан бирга фаросатли закий бўлиши мумкин.
Айёр одамларни эса закий, ақлли деб бўлмайди, чунки агар ростдан ақли бўлганда мутлақо айёрлик қилмаган бўларди. Айёрлик аҳмоқлик аломати...
Akile Abdulazim sahifasidan
Беэътибор ота еки азобдаги фарзандлар!
(3-кисм)
Бекзод хонада жимгина утирарди. Негадир корним оч эди, хайрон булиб соатга карасам, соат 14:25 . Эй абед утибдию дедимда Бекзодга:
-Юракол абед киламиз бозорда, дедиму устимдаги курткани ечиб, енгил жимфирни кийиб олдим. Насаларим орасидан Бекзодга олиб келган чиройли куртка ва шарфни бериб, колганларини жойига куйдимда эшикни ёпиб ташкарига чикдик...
Ошхонага кириб, чой ичдик. Чикиб бозорчадан ток плита иситгич олдим. Озик-овкат махсулотларидан хам мумайгина олдим. Уйга кайтиб ошхонага кириб, нарсаларни жойладим. Хонамизга кириб, энди ётган хам эдимки эшик кия очилиб, биров секин пойлади. Бу хол 3-4 марта кайтарилди. Охири Бекзодга:
-Тез карагин кимдир пойлаяпти дедим. У секин пойлаб "тутдимми а" деди. Урнимдан туриб карасам, опамнинг угли Асроржон экан...
-Ия Асроржон, кел укам, келакол, деб ёнимга опкелдим. Юзларидан упиб, бошини силадим. Унга хам атайлаб совга олгандим. Шарф, шапка, кутка, уйинчок пултли машина хамда бир пачка шакалад бердим. Унинг кузлари хурсандлигидан чакнаб кетганди. У югуриб келиб буйнимга осилиб, "Рахмат Шерзод ака" дедию, нарсаларини кутарганча эшикка караб чикдида:
-Ойи, ойижооон каранг мени нимам бор? Каранг машинам бор, узи юради. Каранг янги кийимим бор, деб югуриб борарди.
-Хе жувонмарг булгур лулиданам утдингми? Тез уйга кир, деб бакириб колди. Мен негадир савоб иш килгандай хурсанд эдим. Чунки Асрор хам биз каби етим эди. Отаси йук, онаси эса тайёр "радио" эди. Шу хаёллар билан ухлаб колибман. Яна кунгирок келди. Карасам бегона ракам...
-Ало, эшитаман.
-Шерзоджон? Сенми?
-Ха менман, узр танимадим.
-Мен таксичиман, Тошкентдан дориларни опкелдим, кучангни бошидаман чикакол..
-Ха хозир амаки, хозир чикаман, деб шошиб кийиниб уйдан чикдим. Кучани бошида турган амакини машинаси ёнига бордим:
-Салом амаки, узр ухлаб колибман.
-Хечкиси йук. Менам одам куп булгани учун эртарок кайтдим. Ма дориларингни, хамаси бор, алохида салафанда...
-Рахмат амакижон, рахмат..
-Бу колган пулинг, деб 3 минг рубл ва 120 минг сум берди.
-Рахмат амакижон, мана 20мингини олинг хизмат хакингиз, дея 20мингни узатдим.
-Одамни хафа киляпсан, ол пулингни жиян, савоб хам керак, деб кайтариб чунтагимга солди.
-Рахмат амаки, деб шошилганча уйга келиб, Бекзодни олдимда касалхонага жунадим. Энди у угай онага хатто итимни хам ишонмасдим. Шунинг учун Бекзодни узим билан олдим...
Шифохонага етиб келишимиз билан 2-каватга кутарилдик. 18-кабинетга кириб, доктор опани сурокладим:
-Мумкинми?
-Киринг Шерзоджон дея жилмайди. Энди кетаётган экан, бизни куриб жойига утирди.
-Шерзоджон, дориларни опкелдингизми?
-Ха мана, хамасини олиб келдим. Тошкентни узидан, деб мамнун холда 2 та сумкани олдига куйиб, -ретцепт когозлари ичида, деб кушиб куйдим. Хар бир дори-дармонни куздан кечиргач:
-Яшанг укам, хакикий йигит, ака мана шундай булибди, деди. Менга айни пайтда мактов хам ёкмас эди.
-Ишкилиб сингилларим согайиб кетса бас опажон, дедим умид кузлари ила.
-Эх Шерзоджон, сизга очигини айтишим керак, Азизани ахволи анчагина огир, биз сунги чораларни хам куряпмиз. Мана бу дориларни хам куллаб курамиз, зора фойда берса, опериятция килишга тугри келиши хам мумкин, аммо бунга синглингиз дош беролмайди. Оёгига хам керакли чораларни куряпмиз, деб пакетдаги дориларни суриб куйди. Бу эса менда умидларим яна бир бор пучга чикаётганидек эди...
-Опажон, бор чорасини курингизлар, хаммасига тайёрман, деб ерга эгилдим.
-Худодан умидингизни узманг, биз хам бандасимиз, хозир Азиза умуман кузини очмаяпти, факат инграйди холос, ёнига кирганда узингизни кулга олинг. Нигорани хам куркитманг, шундогам юраги безовта. Бардам булинг... Ха Шерзоджон, узингиз биласиз, хозир дорилар нархи осмонда. Бугунги харажатларни кассадан беришганди, дея чекни узатдида, -хизмат хаки хам шунда, деди. Чекка карадимда 85 минг пулни стол устига куйиб:
-Опа, яна айтаман, мен хамасига тайёрман, деб тайинлаб ташкарига чикдим...
Туғруқхонадаги аёлни ёнига фаришта келиб:
— Фарзандингни дунёга келтираётганингда сенда бўладиган оғриқларнинг ярмини боланинг отасига ўтказиб қўяман, - дебди.
— Тунда аёл фарзандини дунёга келтириб бўлгач, тонгда уни кўргани келган эрига:
— Дадаси, кечаси яхши ухладингизми? - деса,
Эри ҳўрсинганча:
Хаёти тугаб бормокда... дедию ручкасини уйнатиб, бир нималарга караб колди. Мен эса довдираб, йикилаёздим. Эй Худо, икки синглим хам огир касал экан, Эй Худо... деб ичимдан узилдим.
-Опажон, жон опа уларни даволаб берингизлар, илтимос сиздан жон опа. Пул канча керак булса топаман, факат уларни даволанглар илтимос, илтимос. Мени шулардан бошка суянгичим йук... дедиму куз ёшларимни ортик ушлай олмадим. Чунки улар сулиб бораётган гул эди назаримда. Нигора 7 ойдан ошик кон булиб, захар ютиб, дард ютиб, шу дардларга чалингани аник эди. Чунки доим куркиб, боши хар томонга алаклаб колганига узим гувох эдим...
-Биз кулимиздан келганча даволаймиз, буёги Яратгандан укам, сиз энди кучли булишингиз керак. Биз хозирок муолажага киришамиз, деб 2 та когоз утатиб шундай деди. -Мана булар сингилларингиз учун зарур булган дори-дармонлар. Факат булар хар жойда хам йук. Пойтахтдан топиш ёки буюртма асосида келтириш мумкин, деди.
-Хамасини топаман, деб доктор билан хайрлашиб, 21 палатага утдим. Нигорани хам аллакачон ёткизишиб, дори куяётган экан. Нигор:
-Ака, мен согман, Азизани даволасин, мен яхшиман, деб юзимга термулди. Унинг юзи жуда сулгин, саргайиб колган эди.
-Бироз юталинг бор, дам олишинг керак, мен бировга чикиб келаман, дедиму бошка чадай олмай ташкарига отилдим. 2 та норасида гудакларни огир холда палатада колдириб, Бекзод укамдан хабар олиш максадида, хамда пойтахтга таниш таксилар оркали ретсепт дорини бериш учун шошилдим...
Пойтахтга жунайдиган таксилар олдига бориб, таниш амакига когозларни бериб, 20 минг рубл бериб юбордим. У амаки халоллиги билан хаммага кадрли эди. Шунинг учун ишонганим сабабли пулларни бериб юбордим. Кечкурун соат 6 ларда келиб кунгирок киламан деб ракамимни олди. Елкамдан тог агдарилгандай булди гуё. "Рахмат амакижон" деб тогамнинг уйи сари йулга тушдим.
Тогамнинг эшиги ёнига тушиб, бир мунча туриб колдим. Чунки тогам билан охирги марта октябр ойида гаплашиб, бошка кунгирок килмагандим, чунк тогам ушанда "Жиян тезрок уйга келиб, сингилларинга эгалик кил" деган эди. Дадамнинг райига карши чикмай шу бугунгача чидаб келган эдим.
Дарвоза очик экан, секин кириб бордим. Келинойим ошхона томонда нималарнидир тутатиб ётганди.
-Ассалому алайкум, дедим. Келинойим кулидаги утинларини ерга ташлаб румолини тугирлаганча ёнимг шошиб кела бошлади.
-Вой, ва алайкум ассалом, Шерзоджон узингизми? деб келиб пешанамдан упиб, роса сурашди. Уйга таклиф килди. Кириб утиргандим, ташкаридан оёк товуши гупир-гупирлаб биз томон келарди...
-Акажон, бу Бекзоджон эди. Югуриб багримга отилди. Уни махкам багримга босиб, пешанасидан упдим.
-Яхшимисан укам? Яхши юрибсанми? Тогамларни кийнаб куимадингми? деб сочини силаб куйдим.
-Хамаси яхши, факат Нигош билан Азизага кийин, ана жодугар...
-Ия Бекзод, унака дема, уят булади, дедим. Чунки булар хали ёш ва улар ёмон ибораларни айтишини хохламасдим.
Келинойимга рахмат айтиб, тогам ишдалиги учун кечрок келаман деб хайрлашиб, Бекзодни олиб уйга кайтдм. Йул буйи Угай онани нима килишни билмай бошим котди. Дадамнинг гапларини эслаб, хозирча индамасликка карор килдим. Ахир дадамнинг кунглини огритишни хохламайман. Ота рози, Худо рози дейишганку... Аммо уни бу йулдан кайтаришим керак эди, чунки барибир у азоб беришдан, ёвузликдан куркмайдиган аёл эди.
Уйга етиб келиб, ичкарига кирдим. Бекзодни хонага киргизиб, узим опанинг хонасига кадам ташладим. Тамок кириб эшикни очдим. Опа Асрор углини ухлатиб, бир нуктага кадалиб утирган экан...
-Опа, нахотки шу кадар берахмсиз? Сизни деб 2 синглим хам улим тушагида... Нега ундай килдингиз??? Нега? Ахир сиз хам аёлсиз, сизда хам фарзанд боркууу??? деб утириб йиглаб колдим. Канийди дадам индамасаю бир уриб улдириб куйсам дер эдим ичимда. Ахир 2 синглим хам улим бусагасида... Ха бу аччик булса хам хакикат эди... Бир оз йиглаб узимга келиб бошимни кутардимда унга караб:
Азиза оёк огригиданми ё бошка сабаб имм деб кимирлай бошлади. Оёгини яхшилаб ураб, боши томон бордим. Кузини очмай "Нигор опааа" дея инграрди.
-Азиза? Синглим мен акангман, менман синглим, дея юзини силаб пешанасидан упдим.
-Шерзод ака, акажон, келдингизми? Совкатиб кетяпман акажон, деб инграрди. Кузини очолмасди.
-Келдим синглим келдим. Кузингни оч, дедим.
-Акажон, акаа канисиз? дея кузини зурга очиб, менга каради.
-Азизажон, жон синглим деб бошини кутариб, багримга босдим. Румолидан аламлар, гаму дардларнинг хиди келарди гуё. Азиза инграб инграб йиглашга тушди. Кузи юмук холда нималардир демокчи булиб гапирарди аммо тушуниб булмасди. Нафас олиши жуда тез, яна титраб совкатарди. 1 минут булар-булмас у хир-хирлаб ухлаб колди. Куз олдимда жон бераётгандай эди гуё. Унинг мургак калбини багримга босганча ичимда йигилиб колган дардларимни эслай-эслай йиглаб олдим.
Азизани жойига секин ёткизиб ташкарига чикдим. Нигора нарсаларимни киргизиб куйган экан. Угай она эса уз хонасига беркиниб олган, ёнимга келишдан чучир эди. Нарсаларимни жойлаб, Анварнинг олдига чикиб у билан куришдим. Уйига кириб онаси билан хам куришдим. Онаси менга караб:
-Шерзоджон, оилангдаги ахволни курдинг менимча, энди сен хам катта булиб колдинг, сингилларинга бош бул, деб насихат берди..
Анвар билан машинасига утириб, уйимизга утдик. Уйга кириб "Нигор? Тез тайёр бул, Азизани касалхонага олиб борамиз" дедим. Азизани адиёлга ураб, опичлаб хонадан чикдим. Машина сари юрарканман ичимда минг хаёллар эди. Агар яна 1 хафта кечикканимда унинг жонсиз танасини шу ахволда кутариб чикишим хам мумкин эди, бошимга келган бу ёмон фикрдан узимни койидимда "Астагфирулло" деб, Азизани орка уриндикка жойлаштирдим. Бу орада Нигора хам канакадир сумка кутариб келиб жойлашди. Азизани ахволи ёмон булгани учун уни олдимга олиб, бошини елкамга куйдим. Машина ойнасидан карасам, угай онамиз дерзадан караб турар эди...
Шахар касалхонасига бориб, уни ичкарига кутариб кирдим, бир хамшира югуриб келиб, "Шошилинч ёрдамми" деди. Мен эса "йук, жойида, болалар шифокори кайси кабинетда?" дедим.
-Иккинчи кават, унг тарафда 18-кабинетга боринг болалар шифокори, терапевт, деди.
-Рахмат, дедимда зинадан кутарила бошладим. Анвар эса сумкани кутарганча Нигор билан ортимдан эргашарди...
Дарвозани таккилатиб:
-Мумкинми?, дедим.
-Ха киринг мархамат, деди бир аёл.
-Рахмат, Ассалому алайкум...
-Ва алайкум ассалом., дея урнидан туриб, пешвоз чикди. Шароитни даров тушуниб, беморлар ётогини курсатди. Адиёлни ечиб, Азизани секин ёткиздим. У эса инграр, тез-тез нафас оларди. Доктор опа уни текшириш кераклигини айтди.
-Опа, канака текширув булса хамасини килинг.
-Сизлар канака одамсизлар? Нахотки бечора кизни улим ёкасига келгунига кадар индамай юрдингизлар? , дея жиддий охангда газаб билан бакирди.
-Доктор опа, сиз муолажани бошланг илтимос, деб ташкарига чикдим.
Кутиш залида Нигор, Анвар учаламиз 1 ярим соатча утирдик. Доктор опа мени кабинетига чакириб кириб кетди. Кириб у курсатган жойга утирдим. Шифокор менга тикилганча гап бошлади...
-Укам, сиз узингизни кулга олинг, хулосалар тайёр, деди бир туда когоз ва рентген варакани курсатиб.
-Ахволи яхшими? Натижалар яхшими? , дедим сабрим чидамай.
-Ука, беморни жуда кеч олиб келгансизлар. Ички аъзоларининг сог жойи йук, оёги хам жуда огир. Упкада сув тупланиб, йулакчасида шиш бор, нафас олиши огир. Буйракнинг хам биттаси деярли ишдан чиккан. Оёк суякларида чиришнинг аломати бор дея тахмин килди тромотологлар, агар чириётгани рост булиб, ривожланиб борса оёгини кесишга тугри келиши мумкин экан... Узингизни кулга олиб, бардам булинг... дедию, чукур уф тортиб, эх одамзод, шу норасидага бу кадар азоб беришга юрак булдими, деб когозларга имзо куйди. Менга хам канакадир 2 та хужжат узатиб, мана бу ерга имзо куйинг деди.
-Бу канака когоз? дея хайратланиб карадим.
-Уша аёл дема, у сенларни оналаринг,..
-Йук дада, у бизга она эмас, булолмайди хам. Агар она булганда янги йил окшомида 2 та норасидани ташлаб кариндошиникига кетмасди, уст бошини кам килмасди дада...дея энди хурлигим келиб йиглай бошладим.
-Сен болани кимдир йулдан уряпти. Опанг уйга келганидан бери унинг камчилигини кидирасан. Янги йилда кариндошлар билан утиргиси келандирда, нима энди сингилларингни хам оркасидан дум килиб эргаштириб борсинми? Ахир уят буладику? Ким айтди кийимсиз экан деб? Узи шу Нигор билан Азиза охирги вактларда куп хархаша килиб йиглоки булиб колган.
-Дадажон илтимос, менинг уйга кайтишимга рози булинг... Бугун 4-январга билет опкелгандим...
-Нима? Сен хали мендан сурамасдан узбошимчалик килдингми ярамас?, дея дадам ушкириб кетди. Шундай булишини билардим. Аммо билет олинган ва дадам хам минг аччигланса хам билетни йиртиб ташламасди, чунки билет оз пул эмас.
-Дадажон, дея ёнига бориб чуккалаб утирдим. Бошимни эгиб давом этдим. -Дадажон, ойижоним хаётлигида сиз билан худди дустдек эдик, мени углим деб эркалар эдингиз, сизга хама нарсани тортинмай айтар эдим. Охирги вактларда сизга гапиришга чучиб колганман. Дадажон илтимос, менга жавоб беринг...
-Бориб опанг билан уруш килиб, уни хайдайсанми? Сен шуни режа килдингми?, дея дадам огирлашиб гапирди.
-Йук йук дада, опамга озорим тегмайди, шунчаки Азизани мазаси йук экан, факат йук деманг дада, эртага кечаси учишим керак...
Дадам индамай турди, кули билан юзини ва бошигача кашиб, чукур уф тортди. "Ха майли боракол, узим кузатиб куяман" деди. Хурсандлигимдан бакирворай дедим...
Дадам билан хайрлашиб, Жиззах-Москва йуналиши буйлаб самалётга утирдим. Бир томондан жуда хурсанд ва бир жихатдан бошим котган эди.
Аэрапортдан чикиб, шахар бозорчасига бориб, куп нарса харид килдим. Таксига утириб, махалламиз сари йул олдим...
Дарвозамиз олдига келиб тушдим. Шу вакт каттик йиги овозини эшитиб колдим. Бу ёш болаларнинг йигиси эди. "Бир минут амаки хозир чикаман" дея эшикка караб чопдим. Дарвозани очиб ховлига карадим. Нигора "Опа урманг опажон" дея бакирар эди. Чопиб уйга кирдим. Опамиз Нигорани сочидан тортиб урар, ёткизиб тепар эди. Алам ва газаб устида"Йукол мараз" дея опани итариб юбордим. Бу холни умуман кутмаган опа довдираб колиб хонадан чикиб кетди. Ерда укириб йиглашда давом этаётган Нигорани бошидан тутиб тургиздим, кулидан тутиб багримга босдим. У эса мени куриб баттар хурлиги келиб энди чинакамига дод солиб йигларди. Юзидаги кукарган жойларни куриб баттар эзилдим...
-Ака яхши келдингизми? Дадам яхшими? , деди Нигора узини кулга олгандай курсатмокчи булиб.
-Яхши рахмат, дадам салом айтди. Узларинг яхшими? Азиза кани? Юзинга нима килди? Пик-пикла яна йиглай бошлади Нигора:
-Янги йилнинг эртаси кун кечаси Азиза Асрорга тусатдан "Акам билан гаплашдик, кейин Анвар акам билан магазинга бордик", деб юборди. Опам бирдан тутокиб "Шу гап ростми?" деди. "Ха опа Анвар акам келганди, кейин" дейишимни биламан урнидан туриб сочимдан торта кетди. Бу хонага утказиб итариб юборди, шкафга бориб юзим билан урдим. Ушанда сал кукарибди. Азиза куркиб чириллаб йиглай бошлади. Уни хам бир куллаб кутариб ёнимга опкелди. Чимчилаб тепиб бакириб ховлига оёкяланг чикариб куйди. Совукдан титрар эдик. Азизани олдимга олдим, шундогам оёки шишийди. Ярим соатча турдик, чидаёлмадим акааааа... дея йиглаб колди. Ерга утирганча кулимни мушт килиб эшитдим.
-Кейин нима булди... деб зурга айтдим.
-Опам индамай эшикни очиб кириб кетди. Урнимиздан туриб уйга кирдик. Даров жой солиб Азизани курпага урадим. Свет хам учиб колган экан. Азиза тез-тез нафас олар, иситмаси ошарди...
-Мараз хайвон...дея бакирдим... Хозир нега ураётганди?
-Азиза шу ётиши урнидан туролмай ётибди. Хозир Опамдан дори сурагандим "Хечнима килмайди, дори йук" деди. "Опа Азизага бир каранг улиб колади, улиб колади дадамга айтиб бераман" дегандим яна сочимдан тортиб ура кетди. Сиз келмаганингизда улдирарди... деб менга маъюс бокиб кузидаги маржон ёшларини тирсаги билан артди.
-Азиза кани, кани у? Ахволи кандай?дея сура кетдим.
-У нариги хонада энди ухлади.
Беэътибор ота ва азобдаги фарзандлар!
(2-кисм)
Кечки овкатни еб булгач, дадамни ташкарига чакирдим...
-Ха Шерзод, тинчликми?
-Дада, биласизми, мен... Мен сизга хаммасини айтишим керак, дада... Опа сингилларимга мехр эмас кахр беряпти. Келишимиздан олдин бошланган эди, хозир авжига чиккан куринади.
-Нима? Сен нимага шу опанга ёпишиб олдинг? Болаларимга ош-овкат бериб турган, хонадонимиз ободончилигини саклаб келган опангдан не сабабдан гумон киласан? Бу булмагур гапларни каердан топдинг?, дея тутокиб кетди дадам.
-Дада, мактабга кийим олиб беринг деб 10 мингни атайин жунатсам биронтасига олиб бермабди. Хар куни улар жанжал килиб йиглар экан, сиз хам сал эътиборли булингда. Ахир улар фарзандларингизку...дедиму кузимдан 2 томчи ёш юмалаб лабимга куйилиб, иягимга окиб тушди.
-Сендан кутмагандим Шерзод, у мени хотиним, сени онанг, худди бегонани гапирётгандай тутдинг узингни. Юборган 10 минг рублингни рузгорга ишлатгандир, дея ушкирди дадам.
-Айтдимку дада, 10мингдан ташкари 15 мингни рузгор учун жунатдимку?
-Бас, етар, сен узингдан кетма, онангни Худо жонини олди, мен ёки угай онанг эмас. Сен ха деб унинг ёмон тарафини бурттирмада яхшилигини хам эсла курнамак... Кайси куни хам опанга укамларга беринг телефонни гаплашай деб роса тупалон килибсан, у одамхур, котил эмас, эсингни йигиб ол, ха айтганча опанга ха деб кунгирок килиб бошини огритма, синглинглар билан узим гаплашиб турибман... дедию кириб кетди. Бу вокеадан тошдай котгандим. Дадамнинг бунчалар узгарганига хайрон эдим. Тузган режам хам барбод булди. Менинг суянганим факат дадам эди ва дадамнинг айтганини бажаришим шарт эди, кунгирок килмадим уйга ва яна ожизларча ёстигимга юзимни босиб йиглай-йиглай уйкуга кетдим...
Энди такдирга тан бериб яшашдан, хамда жигарларимни Аллохга омонат топширишдан бошка иложим йук эди. Дадам хар сафар опам билан гаплашганда "синглимларни суранг" деб куймас эдим. Негадир дадам мени ёнимда умуман синглимлар билан гаплашмасди. Бир сафар тусатдан кимнингдир "Йиглама кизим борамиз, борамиз" деяётганини эшитиб колдим. Югуриб бориб, аста пойладим, дадам экан, гапида давом этди... "Булди кизим булди йиглама, опанга бер, ха улар хали ёшда. Ха тилла тиш куйдингми?....хахахаха шунака дегин,.... йуге, ёшариб кетдингми!..... ха яхши. Тилла занжир олишни хохласанг олакол..... ха бемалол..." дея гаплашиб ётарди. Мен индамай ортга кайтдим. Бошимда мингта савол эди, "Нега сингилларим йиглади?", "Нега дадам бор пулни опамни тиллага кумиш билан овора?"...
Кунларим бир ахволда утарди. Хар куни сингилларимни уйлаб, уларнинг дардини хис этиб йигит бошим билан пинхона йиглардим. Дадам тушунмагандан кейин дардимни яна кимга айтай?...
Уйимизга умуман кунгирок килмай куйдим. Дадамдан чучирдим. Опам дадамга ошириб-тошириб гапирарди менимча. Чунки дадам у билан гаплашгач, узгариб коларди. Анвар дустимга хам кунгирок килмай куйдим, чунки ёмон хабар эшитиб, жазавага миниб яна дадам билан айтишиб колишимдан куркардим. Дадамни яхши курар эдим... Ишимиз яхши эди, пулни яхши жунатар эдик, "пул купку опам укамларга яхши караётгандирда" деб узимни овитишдан нари утмасдим.
Декабр хам охирлаб, тобора янги йил кириб келарди. Сингилларим билан 7 ойдан ошибдики умуман гаплашмадим. Шу кадар газабландим...
Янги йил окшоми... Хама жойда хурсандчилик. Мен хам уртокларим билам Кремлельга бориб айланиб келдим. Ётокхонага келиб негадир уйкудан турган одамдай Анвар дустимга кунгирок килдим. У билан гаплашиб сингилларимни сурадим.
-Анвар, сингилларимни куриб турибсанми? Яхши юришибдими?
-Эх Шерзод Шерзод. Сени таниёлмай колдим. Нигор ва Азиза бир неча марта йиглаб олдимга келди акам билан гаплаштиринг деб, деди.
-Илтимос хозир байрам бахона бизни уйга бор. Иложи булса гаплаштир уртокжон.
-Опангни канакалигини хама билди, даданг хам одамини топибдида, ха майли борай, агар иложини топсам гудок ташлайман, деди.
четига пешанасини тираганча унсиз йиғлашга тушди.
«Нега? Нима учун?..»
Бу саволларига орадан бир ҳафта ўтди ҳамки, жавоб тополмади. Жазирамада қолган майсадай қовжираб бораётган қалбига малҳам бўлолмаган аёл бугун болалар «Дадам қаерда? Нега уйга келмаяпти?» дея саволга тутишганида тилини тишлаб, бағри дили эзилиб кетди.
Уларга нима десин? «Отанг шунақа одам экан. Уйдан қувиб солдим. Парво қилманглар, қайтиб келади», дейдими? Қайтиб келармикин? Бу тилгина куйгурни бир лаҳзагина тийганида ёки эрининг ўша ёлғонларини эшитиб, унга ишониб қўяқолганида болалари бунчалик ичикиб турмас эди. Мана энди нима қилади?
- Дадангиз бугун келади. Узоққа кетган эди. Бугун ўзим чақириб оламан, — деди Одина болаларига. — Хўпми? Ҳозир боғчага боришимиз керак.
Одина фарзандларини боғчага қўйгач, ишхонаси томон шошилди. Ҳозир боради-да, қизларга топшириқ бериб, ўзи эрини қидиради. «Йўқ, бормайман. Қилар ишни қилиб, яна ўзи кетган бўлса. Мен ортидан «уйга қайтинг», деб боришим керакми?! Йўқ, ҳеч қачон!» — ички бир куч уни
аҳдидан қайтарди.
«Гўзаллик салони»га борса, шогирдлари ҳам, иш ўрганишга келаётган қизлар ҳам шу ерда экан. Улар аллақачон мижозларга хизмат кўрсатишни бошлаб юборишибди. Одина ҳам иш кийимини эгнига илиб чиқаётган эди, кўчасига эрининг машинаси келиб тўхтади. Аёлнинг юраги ҳаприқиб кетди. Болаларига берган ваъдасининг устидан энди чиқа олади. «Ақли кирибди, Худога шукур!» Аёлнинг қувончи узоққа чўзилмади. Машинадан «Мени кўриб қўй!» дегандек бир аёл тушди. Ёйиб олган сочини кино қаҳрамонларидек бир силкиб орқага ташлаб олди-да, салон сари юра бошлади.
Гўзал қадди-қомат, унга ярашиб турган либос, пардоз сабаб бир ҳуснига ўн ҳусн қўшилган бу хилқатни кўриб салон хизматчисию мижозларигача ҳавас билан қараб туришарди.
- Опа, бўш келманг, — шивирлади шогирдларидан бири Одинанинг кўзларидаги қаҳр учқунларини кўриб, — биз ҳам сиз билан.
- Почча жинни бўлганми? — деди уларни маъқуллашга иккиланган иккинчи шогирди. — Сизни куйдириш учун келган.
Мана шу сўзлар Одинани аҳдидан қайтарди. Бўлмаса, бу гўзалликни лаҳзалар ичида оёқ ости қилиб, эрига «Мана шуми ишонганинг?» демоқчи эди.
- Ишларингизни қилаверинглар, — деди-да, уни мижоз сифатида кутиб олишга чоғланди. Шу пайт Анвар машинасини юргазиб, бу ерни тарк этди.
- Мен педикюр қилдирмоқчи эдим, — деди мижоз Одинага беписандлик билан қараб. Одинанинг димоғига атирнинг ўткир, аммо ёқимли ҳиди урилди. «Шанель». Бу ўша! — ўйлади Одина. — Бошқа бўлиши мумкин эмас».
- Марҳамат, — қўллари мушт бўлиб тугилиб қолган Одина ўзини тутиб, бўш ўриндиққа ишора қилди.
- Ўзингиз қилсангиз демоқчи эдим. Ҳарқалай бу ишларнинг устаси бўлиб кетгансиз.
- Қизларимизнинг ҳаммаси ҳам уста. Ким қилиши эса мижозларимизнинг танлови.
- Танловда адашмадим деб ўйлайман.
Мижозининг «Қара, кимсан — оёқларимни парваришлайдиган бир хизматчисан, холос» дегандек киноясини англаб етса-да, Одина сир бой бермай жавоб қайтарди.
- Мен ҳам шундай деб ўйлайман.
Одина ишга киришди. Мижозининг эса аччиқ саволлари давом этаверди:
- Нега хомушсиз? Ёлғизлик ёмон эканми?
- Буни сиз тез-тез ҳис қилиб турсангиз керак? — саволга савол билан жавоб қайтарди Одина.
- Бунинг барҳам топганига бир ҳафта бўлди.
- Эшитиб хурсанд бўлишни ҳам, хафа бўлишни ҳам билмай қолдим.
- Нега? Сабабини билсам бўладими?
- Дунёдаги ёлғиз аёлларнинг биттаси бўлса ҳам бугун бахтли. Лекин ёлғон бахт тирноққа ўхшайди. Уни қанча парвариш қилиб, пардоз берманг ва у сизга қанчалар кўрк бағишламасин, бир кун келиб, кесиб ташланади.
- Ўрнидан янгиси ўсиб чиқади.
- Бу ҳеч қачон чинакам бахтни ҳис қилдира олмайди.
- Тўғри, — мижоз қош кериб, мийиғида кулиб қўйди. — Қўлдан бой берилган бахтни нимага ўхшатасиз унда?
- Бахт агар ҳақиқий бўлса, у ҳеч қачон бой берилмайди.
- Келинг, очиқчасига гаплашамиз. — Мижоз энди ошкора ҳужумга шайлангандек ўтирган ҳолида қоматини тик тутди. — Сизники ҳақиқий бахт эмас экан-да. Кетиб қолди-ку.