33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
😳 400 ЙИЛДА 1 МАРТА ТУҒИЛАДИГАН ЭГИЗАКЛАР
Хитойда бир оилада эгизак туғилди.
Болларни бири отасига ўхшайди иккинчиси на отасига на онасига на эгизагига ўхшайди. Буни пайқаб қолган ота, болаларини ДНК текширувидан ўтказади. Текшув натижаларини кўрган экспертлар шокка тушишди. Чунки...😱😱😱 ШОК ...
БАТАФСИЛ ДАВОМИ....👇
#ЯНГИЛИК
Псориаз ва экземадан халос бўлишнинг ишончли усули топилди!
Тошмалар совуқ кунда ёрилиб азоб беряптими?
Терингизга игна санчгандек оғриқ беряптими?
Хозироқ янги, 100% табиий усул билан танишинг. Ибн Сино табобати асосида...
Кафолатланган бу усул орқали барча псориаз ва экземадан халос бўлмоқда
Бу усул натижасини хозироқ ўзингиз кўринг👇👇👇
➡️➡️➡️ https://bit.ly/st0p_psoriaz
➡️➡️➡️ https://bit.ly/st0p_psoriaz
➡️➡️➡️ https://bit.ly/st0p_psoriaz
(Бир ойлик даволаниш бепул, хозироқ кўк ёзув устига босинг)
Қуронда келтирилган оятда УЛИМДАН бошқа хар бир дардга даво булувчи ноёб хусусиятли мева борлигини билармидингиз 🤔
Хар бир дардга даво ва гузаллик улашувчи, нур тарқатувчи бу мева борки дардга дармон ❗❗❗
Хаста инсон бу мевадан истемол қилса 7 кундаёқ даво топади.
💁♀ Мойини эса танангизга сурсангиз энг Гузал инсон буласиз , энг қиммат космитакада ҳам аъло
Бу дуони уқиб бу мевани еган инсон гузал ва юзларида нур таралиб соглом булади 🥰
⚡️ Хозироқ бу қайси мева эканлигини билиб олинг👇👇👇
45
— Демак, ўқишга топширсан-а? — Нилуфар кўз ёшларини артаркан сўради.
— Ҳа насиб қилса албатта, — Шоҳсанам ҳам кўз ёшларини артганча, — энди юра қол, манти ҳам пишиб қолгандир.
— Ҳозир уст-бошимни алиштириб чиқай, — Нилуфар кириб кийимини алиштириб чиқди. Дугоналар гоҳ кулишиб, гоҳ йиғлашиб болалалик ва мактаб даврларини эслаб овқатланиб олишди. Биргаликда ошхонани тартибга келтириб бўлишгач, Шоҳсанам нарсаларини йиғиш учун кириб кетди. Нилуфар эса бугунги имтиҳон чарчоқларидан холос бўлиш учун ухлагани ётди.
— Қандай ажойиб дугонам бора? — Шоҳсанам бир неча кун олдин Нилуфар билан бориб бозордан олиб келган кийимларини тахлаб сумкага соларкан, — лекин мен уларга лойиқ бўла олмадим. Айниқса..., — бўғзига нимадир тиқилгандек нафас олиши қийинлашди, — Гулим мен ҳали ҳам ўзимни кечира олмаяпман. Менинг аҳмоқлигим сабаб сен хазон бўлдинг. Бу гуноҳимни ювиш учун қайта ҳаётга келиб, умримни охиригача сени рози қилиш учун яшасам ҳам кам.
Сени ўша беғуборлигингни соғиндим. Кулгуларинг, ширали овозингни, — кўз ёшлари юзини юва бошлади.
🌺🌺🌺
— Мен келдим, — Аброр уйга кириши билан овоз бердида, хонасига кириб кетди.
— Сенга нима бўляпди? — кирар-кирмас ортидан ойиси кириб келди.
— Ҳеч нима, — Аброр устдагини ечиб ётоқ устига ташларкан, — чарчадим. Душ қабул қилиб бироз дам олмоқчиман.
— Бугун холанг билан...
— Ойи сизга кечаям айтгандим, бугун ҳам айтаман. Хотин керак бўлса ўзим топаман. Ўзингизни беҳуда урунтирманг. Чунки ҳали уйланиш ниятим йўқ.
— Бекорларни айтибсан, — Каромат опанинг жаҳли чиқа бошлади, — хўп, хўп деб шу ергача келдим. Ҳа демай ўттизга кирасан.
— Қирққа кирсам ҳам, — Аброрнинг овози бир тон баландлади, — ўн қиз топсангиз ҳам, минг қиз топсангиз ҳам ўзим истаганимга уйланаман. Бунга ҳеч ким тўсқинлик қила олмайди, — деганча ювиниш хонасига кириб кетди.
43
— Сарвар ака, — Дилафруз ҳамширадан унинг ҳушига келган заҳоти палатага учиб кирди, — яхшимисиз?
— Ҳа, — Сарвар оғриқдан зўрға гапирди.
— Мен жуда қўрқиб кетдим. Сизга нимадир бўлса...
— Қўрқинчли ҳеч нима йўқ, — доктор кириши билан Дилафрузнинг гапини бўлди, — бунақа гаплар билан беморни баттар сиқманг. Усизам наркоз таъсири йўқолгани сари оғриқ ўз ишини қилмоқда, — доктор юриб келиш баробарида гапираркан, — аҳволингиз яхшими? Ўзингизни қандай ҳис қиляпсиз? — Сарвардан ҳол-аҳвол сўрашни ҳам унутмади.
— Битта нуқтага айланиб қолгандекман, — Сарварнинг юзи аччиқ бир нарса еб қўйган одамникидек буришиб кетарди, — танам вазнсизлик ҳолатида гўё, лекин бу ерим, — кесилган жойига ишора қилганча, — мени ўзим сенга етаман деётгандек.
— Тушунаман, — доктор унинг ярасига бир қараб қўяркан, — ҳозир оғриқ қолдирувчи укол қилишади.
— Яхши бўларди, — Сарвар ўрнидан туриб ўтирмоқчи бўлдию, лекин салгина қимирлаганидан яраси илиб қолгандек оғриқ берганча қимирлатмай қўйди, — яна қанча ётаман?
— Аниқ муддатини айтсам уни ҳам қисқартиришга урунишиз аниқ.
— Ишим, — Сарвар ярасини ушлаганча сал кўтарилиб ўтиришга урунаркан, — ҳа демай янги лойиҳа бошламоқчиман. Шунга...
— Бунақаси кетмайди, — доктор тиззасига уриб қўйганча ўрнидан тураркан, — сизга бир ҳафтаси рухсат йўқ. Қатъий ётоқ режимида даволанишингиз шарт. Иш қочиб кетмайди. Лойиҳангиз бир ҳафтага кечикса зарар қилмас. Оёққа туриб кетиб ҳам амалга ошираверасиз. Менга рухсат, — эшик томонга йўналганча, — сизга ўхшаган бир талай қайсар беморларим бор, — жилмайиб қўйганча, — ҳозир ҳамширани жўнатаман. Сизга оғриқ қолдирувчи укол қилиб қўяди.
🌺🌺🌺
— Саидахон бу дейман дугонангиздан натижа йўқ шекилли? — Аҳмад бироз асабийлашганча сўради.
— Йўғе нега унақа дейсиз? — Саида зўраки жилмайганча, — у шунчаки тортиняпдида. Биласизку, бунақа нарсалар дарров бўладиган эмас. Аста-секин дегандек...
— Мен кутишни ёмон кўраман. Истаган нарсамга тезда эришсам дейман.
— Тинчлан оғайни, — Зуфар унинг елкасига қўлини қўйганча, — Саида ҳақ. У хали ҳуркак оҳу. Чунки унга эридан бошқани бармоғи ҳам тегмаган. Озгина сабрли бўлишни ўргансанг, шунақа жанон қўйнингда бўлади, — иршайди.
41
Зулхумор кечки овқатга ош қилиш учун ошхонага кирди. Қараса сабзи йўқ.
— Оббооо, — асабий ер тепиниб қўяркан, — қанақа эркак бўлди, рўзғорини камисини бутлаб қўймаса? — охири ўйлай-ўйлай дўконга чиқиб келишга қарор қилди, — ишқилиб Абдулла дўкончида сабзи бўлсинда, — ўзига-ўзи гапирганча йўлда кетаркан олди томондан келаётган Жамолни кўрдию ўзини кўрмаганга солиб ўтмоқчи бўлди. Аммо, Жамол уни кўриб қолиб ёнига келди.
— Салом гўзалим, — тиржайганча унинг жингалак сочларига қўл югуртирди.
— Тегма, — Зулхумор ўзини бир қадам ортга оларкан, — одамлар кўриб қолса нима дейди? Эрта-индин эрга тегадиган қиз бўлсам, — гапирганча ён-атрофга кўз югуртирди.
— Қиз? — Жамол қах-қах отиб кулиб юборди, — сенми?
— Жамол! — Зулхумор жаҳл билан қошларини чимирганча, — бўлди қил.
— Сенга бунақаси ярашмас экан, — Жамол у томонга яна бир қадам ташларкан, — яна ўша кунгидек нозланиб қарашингни истайман.
— У бир хато эди. Энди бундай бўлмайди. Мен ҳа демай поччамга тегаман. Чунки....
— Демак уддалабсанда? — Жамол қош учириб қўяркан, — гап йўқ.
— Ҳа, чунки шунга мажбур эдим. Бунга эса се...
— Жим, — Жамол унинг оғзини қўли билан ёпди, — эсингни едингми? Сен билан нимага келишгандик? Бу ҳақида гапириш тугул хатто ўйламаймиз ҳам деганмидим?
— Торт қўлингни, — Зулхумор куч билан Жамолни қўлини силтаб ташларкан, — биринчи ўзинг бошладингку.
— Хўп, — Жамол бироз ховрудан тушгандек, — бўлар иш бўлди. Энди бу ҳақида гапирмайлик. Сен ҳам ниятинга етибсан, буёғига бахтли бўл.
— Раҳмат, — Зулхумор уни айланиб ўтдида, тез-тез юрганча дўкон тарафга кетди.
— Ҳозирча ўзингни шундай хурсанд қилиб юра тур, — Жамол унинг ортидан қараб лабини четида кулиб қўяркан, — ҳали ўз оёқларинг билан олдимга келасан. Негаки, ўша қари поччанг натижа йўқ.
🌺🌺🌺
Наркоз таъсири тўлиқ тарқамай кўзини очган Сарвар димоғига урилган аччиқ ҳиддан юзини буриштирганча,
— Сууув! — эшитилар-эшитилмас овоз берди. Ҳеч ким жавоб бермади. Аммо, палатада кимдир бор, — ҳеэей, — у юзини овоз чиқиб турган томонга бураркан, сал нарида фақатгина оппоқ бўлиб турган гавдани кўрди, — ҳеэеэй, сув!
— Вой ҳозир, — ниҳоят уни эшитди чоғи кимдир овоз берди, — мана олинг, — бояги овоз эгаси қошиқ ёрдамида унга сув ичира бошлади, — мана бўлди, — 3-4 қошиқдан кейин сувни олиб қўяркан, — ҳозир докторни чақириб келаман, — ҳамшира табассум қилганча унинг устини тўғирлаб ёпиб қўяркан, унинг юзини яқиндан бўлса ҳам хира кўрган Сарварнинг тили айланмай қолди.
— Ахи.....Сеэ....
📝 Аёл эгнидаги тоза ва чиройли кийими билан ошхонага кирди. Ўша куни йиғилишда иштирок этиши керак эди. Аёл кетишга тайёргарлик кўраётганида тўрт яшар қизи радиодан таралаётган мусиқага берилиб ўйнаётганди. Шошилиб турган бўлса ҳам, ички бир овоз аёлни қизининг рақсга тушаётганини кўришга ундаётганди. Қизини томоша қилиб ўтириб, беихтиёр ўзи ҳам унга қўшилди. Қизининг қўлидан тутиб, у билан бирга ўйинга тушди. Етти ёшли қизининг ҳам уларга келиб қўшилиши ўйинга жўшқинлик бахш этди. Учаласи ошхонадан меҳмонхонагача айланиб, рақсга тушишди. Қўшиқ тугагач, аёл иккала қизига ювининглар" деди. Аёл хонадони эшигини ёпиб, йўлга отланаркан кичик қизининг опасига: "Энг яхши она - бизнинг онамиз! Шундай эмасми?" - деганини эшитди. Бу гапни эшитган аёлнинг қалбини ҳаяжон эгаллаб олди. Ҳаёт ташвишларига ўралашиб, бу гўзал дамларни ўтказиб юбориши ҳам мумкинлигини ўйлаб, ўзини койиди. Хона деворларида осиғлик диплом ва совринларини эслади. Қўлга киритган ҳеч бир мукофоти ва ютуғи бугунги шодиёнанинг ўрнини боса олмаслигини англади. "Энг яхши она - бизнинг онамиз! Шундай эмасми?"
БАХТ БУ...
Бахт - одобли бўлмоқдир.
Бунинг мезони, одоб пайғамбари Муҳаммад алайҳиссаломга эргашмоқдир.
Бахт - Ҳақни ва халқни рози қилиб севинмоқдир.
Бахт - севганларимизни севинтириб, ҳузур топмоқдир.
Бахт - нафсимиз билан бирга, руҳимизни ҳам севинтирмоқдир.
Бахт - жаннатга элтувчи йўлни танламоқдир.
Бахт - бошқаларни бахтли қилмоқдир.
📒 "Ғам-қайғусиз яшай десангиз (ўксинма)" китобидан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
@ibratli_sozlar
Eng yaxshi koʻrgan kitobim!
📓 Qiyomat va Oxirat
✍ Imom Gʻazzoliy
Oqil kishi, Qiyomat borligini biladi, gunohlarni katta kichik sanamay tark etadi.
Qilgan gunohiga pisand qilmagan, ahmoqlikning cho'qqisidadir, hoh uni qizil diplomi bo'lsa ham...
Qiyomat shubhasiz qoyim bo`luvchidir...!
Sizga qattiq ta'sir qiluvchi to‘rt hikoya!
Siz kitobsevar insonlar toifasiga kirasizmi? Agar bunday bo‘lmasa, shoshilmang. Quyida sizga so‘zlab bermoqchi bo‘lgan kichik hikoyalarimiz uzog‘i bilan 5-10 daqiqa vaqtingizni oladi. Ishonamizki, bu kichik ijod mahsullari hayotga bo‘lgan qarashingizni tubdan o‘zgartirib yuboradi. Ularning har birida qimmatbaho o‘git yashirin. Bu hikoyachalar sizga shunday bir dars beradiki, ulardan topganingizni katta-katta qissalar hamda romanlardan topa olmaysiz. Xuddi ana shu besh hikoya hayotdagi o‘z o‘rningizni qayta ko‘rib chiqishingizga majbur qiladi.
Бу машмашани хўжайин эшитмадимикин, деб саф бошига кўз югуртирганди, қўлтелефонда ким биландир гаплашаётган ҳоким юзини буриштирди-да, маҳалла раисига ижирғаниб қаради, “бу ёққа кел” маъносида қўли билан ишора қилди. Раис авзойи аёзни қўрқитар даражага келган ҳокимнинг ёнига пилдираб бориб, дами ичига тушиб кетди.
– Э-е-ей, тентаккалла, миянгга қурт тушганми? Каттаконнинг афғон ошнаси бошқа Саттор экан-ку. Сувлисой хўжалигидаги мактаб директори Саттор Тўраев у киши билан афғонда бирга бўлган экан... Кечқурун ўша ёққа бориладиган бўлибди.
Раис анграйиб қолди, ичидан нимадир чирт узилгандай бўлди. Қулоғи динг қўшни Тўра мижғов қаҳрли, бироқ қувонч туйғулари ифодаланган табассум билан илжайди. Ҳоким... ҳоким эса қўлтелефони орқали кимгадир заҳрини сочди.
– Сувлисойдаги, анави директорнинг уйини топинглар. Нима? Кўча-пўчасини эпақага келтиринглар...
Бирпасда таъзияли хонадон атрофида ҳеч ким қолмади. Ҳамма гумдон бўлди. Йўқ, биргина Қудрат самоворчи яп-янги курсига чўккан кўйи, сип-силлиқ асфальт йўлга қараб, жилмайиб турарди. Хаёлида маҳалла раисининг заҳар-заққум афт - ангори жонланди.
– Мана, сенга кино! Сенга кино керакмиди? Кинонинг зўри шу! – дея шивирлади ва ичкарига, ҳовлидагиларга эшиттирмай ич-ичидан, ўзини тўхтатолмай, чайқалиб кула бошлади.
– Қачон режага киради?..
– Кейинги йиллар.
– Ахир, мен бир ойдан кейин тўй қиламан. Қизимни турмушга чиқаряпман. Қуда-андалар олдида ноқулай-да, – асаби чатнади афғоннинг.
Мансабдор унга ажабсиниб қаради:
– Сиз бораверинг. Мен маҳаллангиз раисига айтиб қўяман. Бирорта тадбиркор-мадбиркор топилар, йўлини қиламиз.
Бу гал Саттор афғоннинг ўзи амалдор эшигини қарсиллатиб ёпди.
Эртасига маҳалла раиси билан “сен-мен”га борди.
– Қаерда эшитгансан, маҳалла шағал тўшаб, асфальт ётқизиш билан шуғулланганини? – ижикилади раис.
Саттор афғон умрида бунча музтар бўлмаганди. Шундай ғавғога бош суққани учун ўзини ич-ичидан лаънатлади, умрида бировнинг олдида бунчалик мулзам бўлмаганди, худди тиланчига ўхшаяпман, деб ўйлади. Бироқ бир ойдан кейин қизининг тўйи, Худонинг ёдидан кўтарилган бу кўчага осмондан икки томчи ёғин тушса, юз ботмон лой бўлишини хаёлига келтирди. Ёғингарчиликсиз ҳам ўйдим-чуқур бундай кўчага кўникмаган одамларнинг ўпкаси тўкилади, бизлар-ку ўрганиб кетганимиз, деб ўйлади.
– Иложи йўқми? – ижирғанди.
– Иложи йўқ. Айтдим-ку, бу менинг вазифамга кирмайди деб, – хўмрайди раис.
– Давлат ичидаги давлатмиз, маҳалла ундай, маҳалла бундай, деб чиранасанлар-ку, – деди афғон ҳам боши қизиб, – қўлингдан ҳеч иш келмасканда-а?! Карриллайсанлар фақат!
– Тушунмас экансан-а? Афғон бўлсанг ўзингга. Нега менга кўзингни чақчайтирасан? Чиқ хонамдан, чиқ! Бор, қаерга борсанг, боравер! Ўша ёқдан ўлмай келибсан, шунга шукр қилиб юравер!
Раиснинг охирги гапи жон-жонидан ўтиб кетди. Асаби ўйнаб, қони қайнади. Соғ қўли билан раиснинг қулоқ-чаккасига тарсиллатиб тарсаки тортди.
Идорадан дарди дунёсига ўт кетиб қайтди. Мана шу, эскининг эсини кеткизар шалоғи шумшук ёғоч дарбозани тепиб очаркан: “Қаматсанг, қаматавер, қўлингдан келганини қил!” – дея ёзғирарди. Шу тобда қаршисида қўшниси Тўра мижғов кўриниш берди:
– Ҳа, ҳамсоя, бўрими тулки? Ўхшамадими ишлар?
Саттор афғон унга ҳам ижирғаниб қараб қўйди-да, шаҳд билан ҳовлига кирди. Ичкаридан болта кўтариб чиқди. Томошаталаб қўшни Тўра мижғовнинг жонида жон қолмади, ортга тисланди:
–Э-й-е-е...
– Ҳамсоя, менга қаранг, манави қариб-чириб қуриган тол эпкин эсса, ерга шох ташлаяпти. Шунинг катта шохларини кесиб ташланглар, кеча сўлоқмондай бўлиб бири ағнади. Томимни босиб қолди. Мана болта, уч ўғли бор уйнинг ҳам толи қуриб ётадими?
Тўра мижғов эшитмаганга олиб ўзини ҳовлига урди. Афғон бир қўлида болта бироз серрайиб турди, сўнг шимига тортилган қайишига болтани қистирди-да, бир қўли билан толга тирмашди. Жон аччиғида чирмашиб, танада бўртган новдага ўтирди. Ҳансиради. Кўз олди хиралашди, сўнг юрагида оғриқ туйди-да, вазнсиз бир ҳолатда ерга қулади...
Тез ёрдам машинаси шифохонага олиб кетди. У ерда бир кун шифтга термилиб ётди. Бошида жонсарак ўтирган хотинига армон билан шундай деди:
– Бизнинг ҳам ўғлимиз бўлганда эди. Сора, ўғлимиз бўлганда эди...
Кейин алаҳсиб кўп нарсаларни гапирди. Кўча... тол... тўй. Хотини Сора ҳеч нарса тушунмади. Саттор афғон тонг-саҳарда омонатини топширди.
...Хуллас, таъзиянинг учинчи куни ҳам элкўрсинга келган маҳалла раиси қаршисида серрайиб турган Тўра мижғовга бир қур назар ташлаб, нимадир демоқчи бўлиб оғиз жуфтлаган ҳам эдики, чўнтагидаги қўлтелефони жиринглади. Телефонга қулоқ осган раиснинг туйқус ранги оқариб, тутилиб, гапини йўқотиб гандираклаб қолди.
– А-а-а, хўп. Мен шу ердаман. Бу ердами, ҳалиги Саттор афғонни сўраяпсизми? Уни у ёққа олиб боролмайман. У... У... У ўлиб қолди. Таъзиядаман.
Атрофдагилар қулоғини динг қилишди. Тўра мижғов раиснинг ёнига келиб томоқ қирди:
– Тинчликми, раис?
– Тинчлик. Ҳоким, ҳокимимиз сўради. Қизиқ... – шивирлади раис.
– Кимни сўради? Сўраса сўрабди-да.
– Саттор афғонни сўради. Нима иш билан шуғулланяпти, аҳволи қандай, оиласининг шароити билан қизиқди.
Тўра мижғов алпанг-жалпанг бўлиб, раисга ҳайратланиб боқди:
Мумтознинг дарди бошланди. Дилбар туғишган опадек ёрдамга шай, у Тошкентга қайтаётган куни бозорга кириб туғруқхона халтасини тайёрлаган эди. Ўша куни Саъдулла ҳам етиб келди. Овсинини олиб,, қайнонасининг олдига кирдилар.
Дард билан олишаётган Мумтоз қайнонасининг олдига бориб қўлларидан тутди, лабига босди.
—Ойижон, дуо қилинг. Эътибор келин кўрганидан бери илк бор дуо қилди
—Эсон-омон бағризга босиб олинг
— Мандан рози бўлинг, ойижон, сиздан розиман...
Мумтознинг сўнгги гаплари Эътибордек аёлни ҳам титратиб юборган эди. Дарвоқе, келинининг қўллари муздек эди.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
➕TИЙИҚСИЗ НАФС ҚУЛИГА АЙЛАНГАН ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
😨ҚАБРИСТОНДАГИ ЧАҚАЛОҚ ЙИҒИСИ...
Юраги бўшлар ўқимасин❗️
Мен ўнг томонда, қабристон этагида турган бир шарпани пайқадим. Тун қоронғи, атроф зимистон. Отамнинг қўлида фонар бор холос. Аммо кўзим тушган шарпа хира туманга ўхшаб кўриниб турарди. Бу...😭😱
ҲАЁТИЙ ВОҚЕА
Бу воқеа балиқни музлатиб сақлайдиган корхоналардан бирида бўлган.
Бир куни корхона ишчиларидан бири шу кунги охирги ишини якунлаб қўйиш учун балиқ сақлайдиган музлатгичга киради. У музлатгич ичида ишлаб турган пайтда тўсатдан унинг эшиги қулфланиб қолади. У қанча уринмасин, эшикни оча олмайди. Бор овози билан қичқириб, бошқа ишчиларни ёрдамга чақира бошлайди. Лекин иш вақти тугаб, корхонада ҳеч ким қолмаган эди. Беш соатлар чамаси вақт ўтиб, совуқдан у киши деярли ўлишига яқин қолган пайтда тўсатдан корхонанинг қоровули музлатгичнинг эшигини очиб, уни қутқариб қолади.
Корхона мудири қоровулдан: “У ишчи бошқа ишчилар билан корхонадан чиқиб кетмаганини, унинг заводда қолганини қаердан билдинг?”, деб сўраганида, у: “Мен бу корхонада ўттиз йилдан бери ишлайман. Корхонага ҳар куни юзлаб ишчилар кириб чиқади. Лекин бу ишчидан бошқа бирортаси ҳар куни мен билан саломлашиб, ҳол-аҳволимни сўрамас эди. Шу куни кечки пайт ундан шу сўзларни (яъни, саломлашиб, мендан ҳол-аҳвол сўрашини) эшитмадим ва ишчилар чиқиш вақтида уларнинг орасидан уни қидириб топмадим. Шундан билдимки, у ҳали ҳам корхонада экан. Сўнг корхонага кириб, уни қидирдим ва ниҳоят топдим”, деб жавоб берди.
Аллоҳ таоло Бақара сурасининг саксон учинчи оятида: “Одамларга ширинсўз бўлингиз!”, деб марҳамат қилган. Ширинсўз қалбларнинг калитидир. Яхшиликдан бўлган бирорта нарсани кам санаманг. Чунки, гоҳида сизга арзимас бўлган нарса сиз билмаган ҳолда ўзгаларнинг қалбида умидни пайдо қилади, уларнинг ҳаёти ижобий томонга ўзгаришига катта ҳисса қўшади. Яхши сўзни аяманг, ширинсўз бўлинг! Яхшилик қилаверинг. Чунки яхшилик уруғи қаерга экилса ҳам, зое бўлмайди. Бир кун албатта униб чиқади.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
#ўйларим
Баъзан қуёшнинг чиқишини ёки ботишини томоша қилиб фикр қиламан... Ҳеч қачон чиқмасдан қолган ой ёки ботишни истамаган қуёшни ёки бағрини ерга босиб ётган тушкун чумолини, уйи бузилгани учун кимгадир шикоят қилаётган каптарни кўрмаганман.
Оддий майсаларга ҳам эътибор беринг. Устидан эзғилаб ўтиб кетсангиз ҳам, ўсишда, яшашда давом этаверади (сиз ундан узр сўрамасангиз ҳам).
Кўпқаватли уйларда яшаймиз. чордоқдаги каптарларнинг орасида бир оёғи йўқ каптар хам бор. Уям доим ризқини теришда бардавом, уни кимдир етаклаганини кўрмадим.
Асалари хам бир қошиққина асал тўплаш учун ҳеч қандай эвазсиз ишлайдиган Аллоҳнинг яратиғи, унинг асалини олаётганимизда, ёнимизга келиб: асалимга тегма, ахир бу менинг меҳнатимку, нега олдинг, деб биз билан уришмаган.
Биласизми, нега?!
Улар Аллоҳнинг буйруқларига мутлақ бўйсунувчилардир.
Улар бу дунёга нега келганларини унутмаганлар!
Буларда бизлар учун ибрат бор.
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
44
— Мен бунақа нарсаларга ўрганмаганман, — Аҳмад қўлидаги қадаҳни бир кўтарганда бўшатаркан, — яхшиям қиз бола эмас. Нимасига ноз қилади, тушунмайман.
— Қўйсангчи, — Зуфар унинг қадаҳини қайта тўлдираркан, — қиз бола билан юриб ҳеч қандай маза топмаслигингни ўзинг ҳам яхши биласан. Қиз бола фақат бош оғриғи бўлади. Мазза қилиб юргани шунақалар яхши. Қолаверса уларда тажриба бўлади, — кулди.
— Шу бир ой ичида йўримғимга юрмаса керакмас. Бошқасини топаман, — Аҳмад иккинчи қадаҳни ҳам бўшатаркан, кетидан икки бўлак шўр бодрингни оғзига солганча чаппилатиб чайнай бошлади.
🌺🌺🌺
— Буни ичиб олинг, — Дилафруз иссиқ шўрвани пуф-пуфлаб Сарварнинг оғзига тутаркан, — ойижон сиз яхши кўрган шўрвани олиб келибдилар.
— Қизлар қаерда? — Сарвар шўрвани секин симираркан сўради.
— Муллакам олиб кетдилар. Бугунча овсиним қараб тураркан.
— Яхши экан, — шўрванинг ярмини ичиб, қолганини Дилафрузга узатаркан, — сен ҳам бу ерда ўтирма. Қизларни ёнига бор.
— Мен сизни ёнингизда қоламан. Ахир ҳали ярангиз янги б....
— Дилафруз, — Сарвар орқасидаги ёстиқни тўғирлаб секин бошини қўяркан, — мен яхшиман. Энди фақат ухлайман, — хўрсиниб қўйганча, — сен боравер. Нимадир керак бўлса ана ҳамшираларга айтаман. Сен қизларни ёлғиз қолдирма.
— Сарвар ака мен....
— Бора қол, — Сарвар кўзларини юмиб олди.
— Хўп, — Дилафруз хўрсиниб қўйдида ўрнидан турди, — шўрвани қолдираман. Термосда туради. Ичкиʼ келиб қолса солиб ичарсиз.
— Аха.
— Мен кеттим, — Дилафруз истамайгина палатадан чиқиб кетар экан, Сарвар унга эътибор ҳам бермади ҳам. Ҳаёли ўша наркоз таъсирида кўрган чеҳрасида эди.
— Чиндан кўрдимми? Йўғе, — лабини четида кулимсираркан, — бу шунчаки наркоз таъсирида алахсирашдан бошқа нарса эмас. Ахир у йўқ, ўлган.
42
Дадахонни ёнидан чиққан Муҳсин уйига ул-бул олиш учун дўконга кирар экан ўзига туртилиб, лекин бир оғиз узр ҳам сўрамасдан чиқиб кетаётган қизга ҳайрон бўлганча ичкарига кираркан, дўкон эгасининг кимнидир «ширин» сўзлар билан алқаётганини кўриб кулганча,
— Абдулла дўкончи ҳалиям ўша-ўша эканда? — келиб дўкон эгаси билан қучоқ очиб кўришаркан, — ким бўлса ҳам, ёмон жаҳлизни чиқарган кўринади.
— Кўрмайсанми жимитдеккина бўлиб юзимга сапчийди. Яна қиз бола ҳолигая, — Абдулла ака стол устида турган чойнакдан чой қуйиб узатаркан, — оилада эркак бош бўлмагандан кейин шуда. Унақа деса раҳматли опаси жуда яхши қиз эди. Одобли, тарбияли, худди дадаси Воҳиджонни ўзи эди раҳматлик.
— Воҳид деганингиз Дадахонни қайнотасими?
— Худди ўзи. Келинглар, — Абдулла ака ҳозир деганча келган мижозларга қараш учун ўтиб кетаркан, Муҳсиннинг диққатини ўша аёлларнинг гапи тортди.
— Ўзи ҳаммасига Рухсорани ўзи бош-қош бўлиб ўтирибди. Шўрлик Шоҳсанамнинг кетиб қолишида шу она-болани қўли борлиги аниқ. Чунки Зулхумор опаси ўлиб, танаси совуб улгурмасидан ўзим жиянларимга оналик қиламан деган экан. Демакки, бу гап уйида ҳам айтилган. Йўқса ўзидан-ўзи шунақа дейдими?
— Жа унақамасдир, — иккинчи аёл ҳайрон бўлганча, — ўша гапни яхши ниятда, жиянларим ўгай қўлида қолмасин дегандек айтгандирда?
— Шоҳсанам ҳеч ҳам ўгайлик қилмади. Шўрлик ўзи фарзандли бўлолмагани учун бор меҳрини шу икки болага бериб, энди ўша уйга ўрнашаётгандия. Аслидачи, анави сўлтаматни миясида иш бор. Хотини кетиб қолсаям ҳеч нима бўлмагандек юрибди.
— Хотин олиш ёқиб қолгандирда, — учинчи аёл гапга аралашаркан, — балки анави ойпопук билан-а, — ҳамсуҳбатларига қараб қош учирганча кулиб қўйди.
— Унда кеча тунда эрта ухлаб қолган шекилли? — аёллар пиқ этиб кулганча, — ойпопукни қовоғидан қор ёғаётгандию.
— Ёш бўла туриб ёши ўтган эрга тегсанг шуда. На ўйнаб кула оласан, на бошқаси.
— Бошидан ўтган табибда барибир, — аёл бошқа Зулхумор ҳақида гапиришмади.
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
😳 ОДАМХӮР КЕЛИН...
Тӯй жуда ҳам даб - даба билан ӯтди. Лекин менга Келинойим ёқмади совуқроқ эди қараши гӯё. Мен тӯйдан сӯнг икки ёшли қизим билан Акамнинг уйида қолдим. Эртаси куни қарасам Қизим йӯқ ӯша куни сӯрамаган одамим қолмади кейин Қидирувга бердим орадан 15 кун ӯтди топилмади. 2 кундан сӯнг Онам ҳам тӯсатдан Ғойиб бӯлди анча Акам билан қидирдик тополмади. Шу тарзда Онам ҳам йуқолди. Бир кун соат кечаси 05:15да ер тӯлага секин мӯралаб қарасам Келинойим...😳😱😱 БУ ДАХШАТ...
ДАВОМИ👉👇
/channel/Solixa_Ayol/37821
Payg‘ambarlardan ko‘ra saodatliroq kim bor!?
- Qavmi tinimsiz xiyonat qilgan Muso alayhissalom - payg‘ambar;
- Yillarcha to‘shakda bemor bo‘lib yotgan Ayyub alayhissalom - payg‘ambar;
- Farzandlaridan biri yuz o‘girgan Nuh alayhissalom - payg‘ambar;
- Otasi toshbo‘ron qilib quvgan Ibrohim alayhissalom - payg‘ambar;
- Tug‘ishganlari quduqqa tashlab ketgan Yusuf alayhissalom - payg’ambar;
- Olti farzandini tuproqqa qo‘ygan Muhammad sollallohu alayhi vasallam - payg‘ambar.
Baxt qorni to‘q, sog‘lom, puli bor, muammosiz va musibatlarga yo‘liqmay yashash emas.
Baxt bu - Allohga iymon keltirib to‘g‘ri yo‘ldan og‘maslik!
ДУНЁНИ ШОККА ТУШИРГАН ЧАҚАЛОҚ...😱
👼Австралия туғруқхонасида Илон исмли чақалоқ дунёга келди ва шу захоти дунёдаги энг ақиллий чақалоқ эканлигини аниқланди. Болакай ушбу қобиляти эвазига Гиннес рекордларига кирди!
😯Бу болакайни қобилятини кўрган шифокор ва хамширалар хайратдан лол қолишди!
Гап шундаки, чақалоқда хеч кимда учрамайдиган...
ДАВОМИНИ ЎҚИШ👇🏻👇🏻
– И-е-е, ҳоким сўрадими? Сиз нима дедингиз?
– Эшитмадингизми? Ўлган, дедим-ку, – минғирлади раис, – энди ўзи келяптийкин. Мен бу худобехабар кўчадан тезроқ катта йўлга чиқиб турай, балки аҳволни тушунтириб ўша ёқдан қайтарворарман.
Раис катта йўл томон лўкиллаб кетди.
Пешинга бориб Тоғтаги қишлоғида “алақуюн-оқтойлоқ”, тўс-тўполон бошланди. Қишлоқнинг бирдан-бир марказ кўчасидан тош-шағал, тупроқ, асфальт ортган турли-туман баҳайбат уловлар ўта бошлади. Олдида зил-замбил каттакон катоги бор асфальт ётқизғичдан тортиб, текислаш учун сургичи, қазишга мос чўмичи бор техникалар пайдо бўлди. Борлиқ гувиллаган овоз ва тутин ичида қолди. Бирпасда замин пайдо бўлгандан бери сон-сафога кирмаган, қишлоқнинг қарғишга йўлиққан ўша “ўлик” кўчасида тиркамали тракторлар йўлни суриб текислашга киришиб кетди. Тош-шағал, асфальт ва яна алламбало юкланган баҳайбат уловлар ўз юкларини тўкиб, ғизиллаб изига қайтишар, улар худди асаларилар каби бири қўйиб, бири қатнарди. Айниқса, Саттор афғоннинг уйидаги томошани кўрсангиз, бир автобус махсус кийимли ишчилар келишиб, уловдан тушишлари ҳамоно афғоннинг уйига “ҳужум” бошлашди. Энг аввало, хароби чиққан ёғоч эшик олиб ташланди. Бир неча киши эса қийшайиб турган ўша қуриган толни кесишга киришишди, ғувиллаган мотоарра кекса, баҳайбат толнинг шохларини бир зумда ғизиллатиб узиб ола бошлади. Ишчиларнинг ярми девор оқлашга киришди. Йўлакка шағал ётқизган ким, брусчатка тортган ким, рангин тошчалар тўшаб, тувакгуллар жойлаган ким... Хуллас, бир зумда уй деворлари оқланди, ромлар бўялди. Остонага қўшқанотли темир дарвоза ўрнатилиб, оч-яшил ранг урилди. Бир зумда Худо раҳмат қилгур афғоннинг уйи таниб бўлмас даражага келди. Ҳовлига ям-яшил чим ётқизилиб, “жони қаттиқ” қимматбаҳо ажнабий гул кўчатлари ўтқазилди.
Эрталаб, ё қудратингдан, ўша икки чақиримга етар-етмас чўнтаккўча, жинкўча, қарғишкўча дейсизми, нима десангиз денг, тасмадай сип-силлик, равон асфальт йўлга айланибди. Кўча четидаги бошқа уйларнинг ҳам деворларига оҳак суркалиб, кўримли ҳолга келтирилибди. Айниқса, айниқса... Саттор афғоннинг баланд, ланг очиқ оч-яшил тусли қўшқанотли улкан дарвозаси ортида кўзга ташланган кўм-кўк чимзору гулу гулзор ҳовлисига кираверишда салобатли ва пўрим, нотаниш кимсалар саф тортиб туришарди. Кечаси билан киприк қоқмаган маҳалла раиси уйқусизликдан гарангсиб турган Тўра мижғовга шивирлаб қўйди:
– Ана, ҳокимимизнинг ўзлариям келиб турибдилар. Саф бошида. Вилоятнинг каттасиям келаркан.
– Бу дейман, Худо раҳматли Сатторжон ҳеч нарсани билдирмай юрарканда-а? – деди Тўра мижғов ич-ичидан ҳасрат ўти гуриллаб.
– Юртимиздаги энг катта раҳбарларнинг бири билан афғонда бирга жанг қилган экан. Ўша раҳбар вилоят марказига келгач, Олтинтепада менинг қуролдош жангчи ошнам бор, ўша ерга бориб, уни ҳам бир кўриб қўйсак, дебди. Афсус, у кишига Сатторжон билан дийдор кўришиш насиб қилмади, – маҳалла раиси оғир ютиниб кўз ёшларини артган бўлди. Сўнг ер остидан ҳокимга назар солди, у киши ҳам саф бошида ғамгин бош эгиб турибди. Ёнида ҳалиги тунов кунлари бечора Саттор афғонни кўчанг таъмири режага кирмаган, деб қайтариб юборган икки мулозим ҳам қад тутган.
Йиғилганлар Сатторжон (энди)нинг яқин дўсти – энг катта раҳбарлардан бирини кутишмоқда эди... Қудрат самоварчи бир чойнак чой ва тўртта пахтагулли яп-янги пиёлани яп-янги юмшоқ курсилар ёнида ялтиллаб турган яп-янги стол устига қўяркан, ҳокимга тавозе этди ва маҳалла раисига илжайиб, хушомадгўйлик қилди:
– Азизларимиз келаркан, балки нону туз билан қарши олиш керакмикин? Ирими шундай, шекилли?
Раиснинг жон-пони чиқиб кетди. Ўқрайиб қаради. Ўнг қўли бармоқларини бир нуқтага мушукпанжа қилиб, худди ҳар йили Тўхта чолнинг молхонаси олдида ўз-ўзидан ўсиб қолаверадиган кўкнорининг тумшуғидай тугиб сўз қотди:
– Мундайгина қилиб, қиси-и-иб ўтир, эси паст... Яна кинони бошладинг-а?
#Ҳикоялар
Қўчқор НОРҚОБИЛ
МАНА СЕНГА, КИНО!
Ҳикоя
Саттор афғон ўлди, маҳалла раиси қутулди. Лекин ўзини сабабчи билиб ичи ёришмади, эзилди. Худди биров унга, сен айбдор, деяётгандай... Майит чиққан ҳовлига учинчи кун эрталаб яна борди. Ланг очиқ, лоғори-қийшиқ, отам замонидан қолган ёғоч дарвозага айтгулик-дегулиги йўқ, лиқилдоқ-сиқилдоқ эски курсилар тақаб қўйилган. Келган-кетган шуларга омонатгина чўкиб, марҳумнинг ҳаққига дуо қилади.
Раис эшик олдида тик туришни афзал билди, хушомадига Қудрат самоварчи югургилаб олиб келган бошқаларидан беҳироқ курсига ижирғаниб қаради:
– Керакмас. Олиб бор, жойига қўй...
Раис эзғинди, жигаридан айрилган мотамсаро қиёфасига киришга уринади. Ичидан бир оташ уради юзига, ҳа, юзи қизаради, ўзида одамийлик тамомила ўлиб кетмаганини ҳис қилади. Кўнглида хижиллик тугун боғлайди. Камига Қудрат самоварчи темир чойнакда чой дамлаб, ўзи томон қадамлайди, раис кўзини олиб қочади: “Довдир. Каттапарастлик калтафахм қип қўяди-да, одамни...”.
– Раис бова, чой ичинг... – дарбозанинг бир қанотига тиркалган қўҳна стол устида тўнкарилган пиёла Қудратнинг қўлида пайдо бўлиб қолади, – чой, раис бова, чой...
– Мен чой ичмайман, нега менинг олдимга келиб кино қўйяпсан, сен бола? – ўқраяди “падхалим”га, – ўралашма бунча...
Раис рўпарасида бел боғлаб мотамқад турган кимсалар – марҳумнинг хеш-ақрабосига бир кўз қадаб, саф бошида ғўддайган Тўра мижғовга синчков назар солади. Мижғовнинг тунд ангоридан ҳеч нарсани англамади: “Демак, бехабар. Саттор афғонни хонамдан ҳайдаб чиқарганим, кетар жафосига афғон ҳам соғ қўли билан қулоқ-чаккамга қарсиллатиб қўйиб юборганидан бехабар. Айтмаган, ҳеч кимга айтмаган, афғон раҳматли... Йўқса, одамларнинг оғзида эрмак, қўлида элак бўлардим. Ҳамма жим-ку...”
Шу тобда марҳумга ён қўшни Тўра мижғов ҳам маҳалла раисининг нигоҳига хавотиру ҳадик билан кўз қирини ташлади. Ҳеч бир маъно уқмади: “Айтмаган. Раис бехабар. Ўлармидим, ўғилларимга айтиб шу тол ўлгурнинг қуриган шохлари тугул, таг-туги билан кестириб ташласам...”
Саттор урушдан ногирон бўлиб қайтди. Сўл қўли йўқ. Кейинчалик ўнг қўли ҳам калталик қилиб қолди – турмушнинг тутуми-ю, рўзғорнинг ютуми аяб ўтирмади, оёқ-қўли бут, тўрт мучаси соғларни сарғайтирган бу ҳаёт тупканинг туби, тоғ тагидаги бир майда қишлоқдаги ногирон кимсага ҳам шафқат қилмади. Даромадли иш отлига топилмайди-ю, Саттор афғонга йўл бўлсин. Нафақасини нафсига бойлаб бир кунини кўраверди шўрлик. Ногиронга ноз қилувчилар кўп бўлди. Кеч уйланди. Қишлоқнинг четидаги чўнтаккўчанинг охиридан ер олиб, уй қурди. Қўлдан берганга қуш тўймас – ака-укалари ҳам ортганини илинди, лекин йўққа ямоқ не даркор, деганларидай, ўзингда бўлмаса қийин-да, хайрият, бир парча бўлса ҳам ери бор, хотини кўксига тиргак бўлади – томорқадан топгани боис қозонига қора куя ўрлайди.
Айтдик-ку, Сатторнинг ҳовлиси қишлоқ четига уланган чўнтаккўчанинг охирида. Тамом, нарёғи берк – зовлик. Аҳли қишлоқ бу жойни “жин кўча” деб айтади. Дунёбехабар бу шўрлик кўча пайдо бўлганига ўттиз йилдан ошди, лекин икки ҳовуч тош, бир арава шағал босилмаган. Асфальт ҳақида-ку гап бўлиши мумкин эмас. Бунинг устига, Сатторнинг қўни-қўшнилари ҳам ўзидан қолишмайди, қўли юпқа, чўнтагида шамол ўйнайдиган кимсалар. Ўбир-дўққи, араванинг авра-астарини тўкадиган жинкўчага тош ётқизиб эпақага келтириш ғам-ташвишига тушган Саттор йўқ қўлининг енгини ҳилвиратиб, ғайрат-шижоат билан ҳокимиятга йўл олди. Рўпарасидаги қўшниси Тўра мижғов далда берди: “Қўшни, сиз афғонсиз. Жангчисиз. Бунинг устига, ярадор бўлиб, қўлдан айрилгансиз. Ҳокимият сизга қулоқ солмай, менга қулоқ солсинми?!”
Биринчи гал каттаконларни тополмади. Яна борди. Ҳокимиятдаги масъул раҳбар, ҳал қиламиз, фақат кейинги йиллар режасига киради, деб хонасининг остонасигача кузатиб келди-да, эшикни қарсиллатиб ёпди. Кейин бундан ҳам каттароқ амалдорга учради. У ҳам “кўриб чиқамиз”дан нарига ўтмади, кўчангиз режага кириши керак, деди.
📝ЕТИМНИ ХЎРЛАГАН АЁЛ ҚИСМАТИ (дахшатли хикоя)
Очликдан, куркувдан, огрикдан кизалокнинг митти гавдаси эгилди. Ойи демадинг майли демагин сен итдан таркаган барибир эл булмайсан караб тургин дея бакирди. Тусатдан ошхона эшикларини ойнаси чил чил синиб кетди, деразадан каттик шамол кирди зарб билан Саидага урилди. Карганиб бошини кутарган Саида куркувдан тили калимага келмай колди.
Холасининг беаёвкалтагини еб хушидан кетган кизалокнинг боши тепасида бир парча булут хосил булди ва бир оз турдида Саида томон кела бошлади. Якинлашган сайин одам шаклига кира бошлади. Саида куркувдан карахт булиб бакрайиб турарди. Сояга ухшаган шарпада у опасини кургандек булди. Саидани бутун вужудини карахтлик кандайдир коронгулик коплай бошлади. Шу дамда корниниг пастки томонида каттик огрик турганини пайкади. Саида кулини корнига босиб суянганча утириб колди.
Тунда ишдан кайтган эри уйнинг чироклари учиклигини куриб ажабланди. У эшикни узининг калити билан очиб кирдию дахшатдан котиб колди. Шундоккина эшик ёнида Саида хушсиз ётарди.
Саида деди эри ва хотининг елкасидан ушлаб силкитди. Хотинини кутариб ичкарига олиб кириб ёткиз кейин нима булганини билмокчи булиб кизини хонасига кирди.
Дилнавоз кизим.
Бирок Дилнавоз жойида йук эди.
У кунгирок килиб тез ёрдам чакирди Саидани шифохонага олиб кетишди.
Тонг отганда эрига Саидани боласи нобуд булганини айтишди, хотинингиз каттик куркканиданми хомиласидан айрилди ва эс хуши хам узида эмас дейишди. Саида эрини танимади, узини кимлигини хам унутганди.
Хотини аклдан озгани, нобуд булган фарзанди, кизчасини йуколгани унга каттик таъсир килди.
Дилнавоз кишлокка бувисиникига кандай бориб колганини эслолмайди. Бувиси тунда тараклаган овоздан уйгониб чикиб караса дарвоза ёнида конга беланган набираси ётарди. Кизчани хушига келтириб хамма вокеадан хабар топди.
Бувиси шахарга келганда Саида кизи ёруг оламни унутган савдойи булиб колган, куёви эса бу мусибатларга чидолмай ичкилик ичиб юрган экан.
Ёмонлик истаманг одамлар.. Ёмонлик Худодан кайтади.. Бир норасида сагирнинг дилини огритган одамни Аллох жазосиз колдирмайди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📝Яқинда мусулмон бўлган бир яҳудий ҳикоя қилади:
«Бир мусулмон инсон билан шерикликда анча йиллар тижорат билан шуғулландик. Ишимиз жуда катталашди. Катта фойдалар қилдик. Вақти келиб, иккимиз ажралишга қарор қилдик. Ўртадаги молимизни ҳисобладик. Иккимизнинг улушимиз аниқ бўлди. Шундан сўнг мусулмон шеригим менга деди:
— Мана шу мол ҳам сенга бўлсин.
— Нима учун?
— Биз сен билан шунча йил иш қилдик. Кўп фойдалар қилдик. Бизнинг динимизда «қул ҳаққи» деган бир гап бор. Бу жиддий масала. Яна бирор жойда сенинг ҳаққинг менга ўтиб кетган бўлмасин. Мен ғайри муслим бир инсоннинг ҳақидан қўрқаман. Меники сенга ўтган бўлса, мен розиман.
— «Қул ҳаққи» нима дегани?
— Мен бу масалани сенга тафсилоти билан тушунтира олмайман. Лекин, нозик масала эканини биламан. Истасанг, бу масалани яхшилаб тушунтириб берадиган бир домладан сўраймиз.
Бир илм одамининг олдига бордик. «Қул ҳаққи» тўғрисида маълумотлар олдик. Инсонларнинг молини ноҳақ ейишликнинг жуда нозик томонларигача англатди.
Мен у ердан чиқиб тўғри ўз динимнинг, яъни яҳудий олимининг олдига бордим. Ундан сўрадим:
— Муҳтарам! Мусулмонларда «қул ҳаққи» деган тушунча бор экан. Мусулмонлар ҳаётларида бу нарсадан жуда эҳтиёт бўлар эканлар. Бизда бу ҳақда нима дейилган?
— Бизда агар «қул ҳаққи» деган тушунча бўлганда, ҳеч бир иш қилолмаган бўлардик.
Бизда ҳар нарса «ҳалол».
Бир нарса, хусусан, мусулмонга тегишли бўлган бир молни агар тортиб ололсанг, бу сенинг учун савоб иш ҳисобланади....
Қандай разиллик!
Мусулмонлардачи?
Мусулмонларда бир мол, гарчи душманинг қўлида бўлса ҳам, уни ҳимоя қилишга буюрилган...
Қандай олийжаноблик!
Уйга қайтиб, дарҳол мусулмон бўлдим.»
Бир ғайри муслимни мусулмон бўлишини истасангиз, уни масжидларга олиб борманг. Маърузалар тинглатманг. Фақат, улар билан тижорат қилар экансиз, дуруст ҳаракат қилинг.
Бировнинг ҳаққига риоя қилинг.
Гўзал воиз бўлишингиз шарт эмас.
Ислом одоби билан безанинг!
Шунинг ўзи етади!
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг.
📝Жудаям_таъсирли_хикоя
Мактабдан алам билан йиглаб келган ёшгина болакай, онасидан бакириб суради? Она нега хамма аёлларни юзлари чиройли, сиз эса уларга ухшамайсиз. Бугун мактабда хам синфтошларим, курни боласисан онанг хунук сенинг кузинг гилайрок деб мазах килишди. Даданг хам курлигидан ташаб кетган. Бу гаплардан уялаяпман деди. Узини айбдор хис килган она мени кечир болам, дейишдан бошка суз айтмасди. Кунлар шу тарзда утаверди. Ойлар йиллар утди. Бола катта булиб, шахарда укиб бир таникли доктор оиласига ичкуёв булди. Онаизор бир узи уйда кийналиб колди. Савукларда утин терди, хар кимни ишини килиб кунини курарди. Неча йилдан сунг она боласини излаб шахарга борди. Сураб суриштириб манзилини топди боласининг уйига якинлашиб Эшигини такиллатди эшик очилиши билан иккита ёш бола югуриб келди. Ким экан деган овоз ичкаридан эшитилди. Ойи бир кур аёл тиланчи булса керак деди ёш бола! Шу гапларни орзукиб кутган набераларидан эшитиб, эгилганча йиглади. Ва болам кел бир бор багримга босай деганди, болаларни онаси келиб лули булсанг мана деб пулни онаизор устига отди. Кизим меееен тиланчимасман, факат бир илтимосим эрингни чакирсанг? Эримни вой эрим сиз билан бундай ахволда учрашмайди. У хозир ишхонасида Италиядан келган мехмонларни кабул килаяпди. Сен Италияни кайдан биласан деб онаизорни яна койиди. Ундай булса мана буни эринг келса бериб куй деб енгидан битта кулча билан когозни чикарди. Ва калтираганча ортига кайтди. Кеч булиши билан ишдан кайтган йигит фарзандларини дадажон манабу сизга деган нарсадан хайрон колди. Ва суради ким берди? Хотини душдан чикиши билан бир кур аёл тиланчи булса керак деди шу пайт йигитни боши айлангандек бошини ушлади. Нима булди сизга деган хотини жавобига у менинг онам эди дейишга уялдида хонасига кириб кетди. Окшом ётарди ёнида хотини мушукдай хурилларди буни эса уша халтача хаёлидан кeтмай аста уни очди. Ёшлигида онаси унга кулча киздириб берарди, кулчани кучганча онасини согина кетди. хатни укий бошлади. Углим мени кечир сени сураб борганим учун. 20 йил олдин берган саволинга жавоб беришимга рухсат сурайман. Сен кичкиналигингда томдан йикилиб бир кузинг маюб булди духтирлар кур булиб колади деганда, мени углим бу холатга кандай чидайди ва мен буни кутаролмайман деб, узимни бир кузимни бергандим шунинг учун кур онангдан уялардинг сендан хеч нарса сурамасдим бир орзуим товутимни бир бор тутганингда бас эди деб сузлар тугайди. Бола хонани бошига кутариб уввос солиб йиглади лек минг афсуски онасининг улигини хам куролмаганди.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!