33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
масликларингиз мумкин, лекин қайнотамга қўшилиб қайнонам ҳам бўкиб ичар, бақир-чақир қилиб,,қирқ йилги гапларни қўзғаб жанжал қилишар, охири ухлаб қолишарди. Эрим ошнавозлик,,қиморбозлик билан овора эди. Шундай кунларнинг бирида уйни аммон босди. Чунки бу ҳовли ички ишлар бўлимининг назоратида экан,
Қайнотам қирғизистонлик бўлгани учун, зимзиё бўлиб қочди, бекинди. Аммонлар қайнонамни олиб кетиб қолишди. Қайнонамга тартиббузарликлар учун,,ва бошқа айблари учун бир йил муддатга очиқ режимдаги жазо кесдилар,,яъни катта жарима тўлатдилар.
Тирикчилигидан айрилгач, улар барча айбни менга ағдаришди. Ҳатто сен ёмонлагансан дейишгача боришди.
Бу орада мен қизалоқли бўлгандим, ҳомиладорлик қийин ўтиб,,бола травма билан туғилган, кўп касал бўларди. Боласини баҳона қилиб ишга қарамайди ва яна...кўп гаплар бор эди! Аммо мен чидашга уринардим. Кунларнинг бирида қайнонамнинг гапига жавоб қайтарганим учун, қайнотам мени дўппослади. Эним ёнимда бўла туриб, аралашмади, индамади, бундан яна ўксиндим ва жанжал тугагач,боламни қучоқлаб, аразлаб, бундан кейин бир кун ҳам қолмасликка аҳд қилибё ота уйимга қайтдим. Бўлган гапларни бирма-бир уйдагиларга айтиб бердим. Эртаси куни қайнотам эримни олдига солиб келди. Устига ўнта қўшиб, мени дадамга ёмонлади. Дадам мени эримга қўшиб юбормоқчи бўлдилар. Қайнонам боламгаытелефонни зарб билан отганларида, болани кўтариб ўгирилганим учун, орқамга телефон тегиб кўкарган жойини кўрсатдим.
-Ойижон мени юборманг, улар яна мени уришади.
-Эри урса,ҳа майли чидаймиз, лекин нега қудам қизимизни уради, Қизимни ҳеч,қаерга юбормайман,-дедилар ойим.
-Нима бўлса, тилидан топади. Гап қайтарадиган бўлса, егани таёқ бўлади,- дедилар дадам қудаларнинг томонини олиб.
Дадам билан ойим, менинг устимда уришиб қолишди. Касалдан зўрға турган ойимни дадам ҳам урди. Бу ерда қолсам, ойим қийналишини билиб, яна ортимга қайтдим.
Уйга келиб, қайнонамдан эшитган гапим ҳам шу бўлди,
-Яна болани баҳона қилиб ишёқмаслик қилсанг, сени ўзим ҳайдавораман, ўғлимга бошқа қиз обераман.
Мен индамадим.,Қанчалик қийналсам ҳам шу ерда бўлишим кераклигини, отамнинг уйига энди сиғмаслигимни ўйладим
Кунлар бирин-кетин ўтарди. Қайнонам билан қайнотам яна бекитиқча қимор ўйнатишар, уйларига бемаъни одамлар кириб чиқишарди. Бу оилада қизимни қандай тарбиялашимга ақлим ҳайрон эди. Чунки ҳеч бирининг намуна бўладиган жойи йўқ эди.
Кунларнинг бирида кечқурун қайнотам ва қайнонам ичиб ухлаб қолишди. Эрим эса уйга келмаганди. Кеч соат ўнларда боламнинг дорисини бераман деб ошхонага чиқиб сув олмоқчи бўлдим. Ҳовлимизнинг қўшни томони тахта панжара билан ажратилган эди. У томондан ҳалигина қайнонам билан ароқ ичиб ўтирган Алишербой панжарадан бир сакраб ўтибё биз томонга кела бошлади. Қўрқиб сув олишниям унутиб, уйга қгчиб кириб, эшикни устимлан қулфлаб олдим. У ифлос тўғри келиб эшикни тақиллатяпти. Оч, деяпти. Менга ўйнаш бўл, устингдан доллар сочаман. Бу пасткашларга сендай аёл ҳайф,- деяпти. Хўп де, эринг индамайди, аввалги хотиниям мани қўлимдан ўтган,-деяпти.
Мен кучим борича додлаяпман, қўшниларни ёрдамга чақиряпман. Анча бақирганимдан кейин, қайнонам уйғониб, келиб Алишербойни ҳайдади, Менга овозингни ўчир дея бақирди. Туни билан ухламай,,хонанинг бурчида боламни қучоқлаб ўтириб чиқдим. Тонгда кўзим илинган экан Уйғонсам, соат еттидан ошиб кетибди. Тпшқари чиқиб, шоша-пиша чой қўйиб нонушта тайёрладим. Хонтахтани тайёрлаётганимда, яна кечаги мараз кириб келди. Кеча бир пой туфлиси тушиб қолганмиш.
Уни кўриб, жаҳлимни босолмадим, пешайвонга чиқмай, ошхонада куймаландим. Қайнонамнинг чойни келтир деб бақирганидан кейингина у ерга чой, нон,,қанд-қурс қўйдим. Ифлос, тиржайиб қараб турарди. Унинг қилиғини кўриб ҳам, қайнонам яна нега унга илтифот кўрсатяпти,- дея ўйлардим. Эрим эса уйидан хабар ҳам олай демасди.
Дастурхонга у-бу қўйиб, ташқари чиқдим. Менга алам қилар, жаҳлдан қизариб кетгандим. Хонамга кириб, боламдан хабар олдим. Кейин ошхонага кириб, сув ичиб, бироз ўзимга келмоқчийдим.Ошхона билан қайнонамнинг уйи ёнма-ён жойлашганди. Дераза очиқ бўлгани учун уларнинг гуррунглари ошхонага эшитилиб турарди. Қайнонам Алишерга хушомад қилаётганди.
-Али
Xotin boʻlish qiyin emas
Qiyini – erning jahli chiqqanida bitta gapdan qolib, gap qaytarmaslikdir.
Qiyini – qorni och kelganida, yarim kechasi boʻlsa ham, turib ovqatini oldiga qoʻyishdir.
Qiyini – achitib, kesatib olishning oʻrni kelganida, uni ranjitmaslik uchun tilni tiya bilish, uni ayay olishdir.
Qiyini – uning ham oʻz shaxsiy hududi borligini tan olish, unga daxl qilmaslikdir.
Qiyini – hayot tashvishlaridan charchab, alamini sizdan olganida, uni toʻgʻri tushunish, xafa boʻlavermaslikdir.
Xotin boʻlish qiyin emas.
Qiyini – kayfiyatingiz yaxshi boʻladimi yoki yomon, koʻchadan kirib kelganida uni iljayib kutib olishdir.
Qiyini – baʼzida xafa qilib, ranjitsa-da, haqqiga samimiy duolar qila bilishdir.
Qiyini – qanchalik qiziq va sirli tuyulsa ham, telefonini ochib, ichini titmaslikdir.
Qiyini – nafsga yoqmasa ham itoat qilish, boʻysuna olishdir.
Qiyini – ayblari, kamchiliklari boʻlsa-da, bolalarga otasini dunyodagi eng yaxshi inson deb koʻrsata bilishdir...
Фарзандлар беш хил бўлади:
1. Ота-онаси айтганидек иш тутмайди. Бундайлар ота-онага оқ бўлганлардир.
2. Ота-онаси айтганидек иш тутса ҳам, ўзи уни чин дилдан истаб қилмайди. Бундайлар савобдан маҳрумдирлар.
3. Ота-она айтганидек иш тутади, уларга нисбатан номаъқул муомала ҳам қилади. Масалан хўрсинади, «уф» дейди, миннат қилади. Булар гуноҳкорлардир.
4. Ота-онаси айтганларини чин дилдан бажаради. Бундайлар савоб ҳам олади. Аммо булар кам.
5. Ота-оналари истаётган нарсани ҳали айтиб улгурмасиданоқ сезиб бажарадилар. Булар ота-онага яхшилик қилувчилардир. Аммо бунақалар анқонинг уруғидек ниҳоятда ноёб.
Роббим, бизларни солиҳ фарзанд бўлишга муваффақ қил! Амийн
Бировнинг ҳаққи.
Бир қашшоқ балиқчи
катта балиқ, тутиб, хурсанд бўлиб кетаётса йўлидан зўравон безори чиқиб балиқни унга беришини сўрабди.
Балиқчи бу балиқни сотиб, болаларига ейиш учун харажат қилишини, болаларини очлигини айтибди. Аммо зўравон куч ишлатиб балиқни тортиб олибди.
Балиқчи оч болалари учун қанча ялиниб, ёлвормасин муштумзўр безори пинагини бузмастан балиқни олиб жўнаб кетибди..
Балиқни олиб йўлда кетаётса балиқ типирчилабди ва тўрдан пастга тушиб кетибди.
Дил озор одам балиқни тутиб қайта тўрга жойлаштиришга харчанд уринаётган махал бош бармоғини балиқ жарохатлабди.. Бармоғидан qон оқа бошлапти. Бунга эътибор бермаган безори одам уйига келиб, хеч нарсани ўйламай балиқхурлик қилибди.
Жарохатланган бармоғи туни билан у одамга уйқу бермасдан қаттиқ оғриб чиқибди.. Оғриққа чидамаган одам эртасига табиб хузурига борибди.
Табиб жарохат жиддийлигини яъни гангрена (чириш) касаллиги эканини айтибди. Агар бармоқни кесиб ташламаса касаллик бутун қўлга ўтишини айтибди.
Бармоқни кесиб ташлабди. Оғриқ жарохат тўхтамабди. Табиб қўлни тирсагигача кесиб ташлабди. Оғриқ жарохат барибир тўхтамабди. Бир қўлни елкагача кесиб ташлабди.
Оғриқдан изтиробда қолган одам илмли донишманд ҳузурига борибди. Донишманд воқеани негизигача суриштириб билибди ва дебди:
-Сен зудлик билан балиқчини излаб топ. Сенинг дардинг унинг норизолигида. Тез узр сўраб, балиқчини рози қилмасанг дардингга даво тополмаслигинг турган гап..
Зўравон безори одам балиқчини излаб топибди. Унинг оёқларига йиқилиб узр сўрабди, бўлган ходисани айтиб берибди. Балиқчи у одамни кечирибди.
Шунда у одам балиқчидан сўрабди:
-Сендан балиқни тортиб олган куним сен Аллоҳга нима деб йиғлаган эдинг?
Шунда балиқчи дебди:
-Билакларидаги кучи билан менга зўравонлик қилди. Мени кучим етмади, аммо мен бу ишни энг қудратли Аллоҳга топширдим деб, кўзларимда ёшим билан уйга оч болаларим олдига қуруқ қўл билан қайтдим. Аллоҳ ризқимизни ўзи етказди..
Бир қўлидан айрилган одам фарёд қилиб йиғлади, аммо энди кеч эди...
ШОК ШАРМАНДА ЯНА ВИДЕО ТАРҚАЛДИ😨
ДИЛДОРА НИЁЗОВА ЭРИ ВА КУНДОШИНИ ЖАНЖАЛЛИ ВИДЕОСИ ҲОЗИРГИНА БУТУН ИНТЕРНЕТГА ТАРҚАБ КЕТДИ😱
БУНИ КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨 НАХОТКИ ДИЛДОРА НИЁЗОВА ЭРИ БИЛАН КУНДОШИНИ ҲИЁНАТ УСТИДА УШЛАБ ОЛДИИ??.......🫣
🎥ВИДЕОНИ ҲОЗИР ЖОЙЛАДИК ВИДЕО ЎЧИБ КЕТМАСИДАН ҲОЗИРОҚ КӮРИНГ👇👇
https://telegram.me/joinchat/S0Y25JTPVnwwMWRi
Эй ислом қизи.
1)Уй ишларини қилаётганингизда бисмиллаҳни айтишни унутманг уй ишлари ибодатдир.
2 )ерда ётган нимайки бўлса олиб ўз жойига қўйишга одатланинг у сизга қараб мени олиб қўй, деб турган бўлади эсингизда тутинг.
3) уйнинг саришталиги, ишларингиз тез битиши олган нарсаларингизни ўз жойига қўйишингизга боғлиқдир
4 )бирга ўргимчак уйини бисмиллаҳ деб олишингизга Аллоҳ таоло бир қўйни сўйиб етим есирларга тарқатганлик савобини берар экан, демак уй ишларини талашиб қилсангиз арзийди.
5 ) идиш товоқ ёҳуд кийимларни ювганда жудда эътиборли бўлинг орқа олдини тозалаб ювинг зеро сизни бу қилган амалингизнинг оилангиздагиларга таъсири бор.
6 ) тухумни асло ювмай ишлатманг, бу макруҳдир.
7 ) эрингиз, акангиз, укангиз, дадангиз барчаларини яъни оилангиздагиларнинг кийимларини ҳар доим дазмоллаб қўйинг, дазмолланмаган кийим ювиб чайилмаган кир кабидр
8 ) уй ҳовли кўча ҳар қандай жойни супурганда қибла томонга қаратиб супурманг тўплаган чиқиндиларингиз қолиб кетмасин асло!! Қибланинг ҳурматини қилган аёлдан қорилар дунёга келади.
9) овқатни таҳоратли қилишга одатланинг, овқат қилаётганда бисмиллаҳни унитманг ,,кавсар, иҳлас" сураларини айтиб қилинг.
Солиҳам бизга фаросат берилган
Фойдаланмасликка ҳаққимиз йўқ!
Эркак тан олган ҳақиқат
🌺
Бир куни навбатдаги сафарга тайёрлана бошладик. Нарсаларни жойлаштириб юбориши учун аёлимни чақирмоқчи бўлдим. Лекин аҳамият берсам, бир вақтнинг ўзида уч ўғлим бараварига уни чақиришяпти.
Ҳолатни беш дақиқа кузатдим.
– Она, кийимлари қани?
– Она, сочимни тараб қўйинг!
– Ойи, сумкам қани?
– О-о-йи, кийимларимни дазмоллаб беринг!
– Она, қорним очди.
– Ойи, дориларимни оволинг!
– Ойи, она, она…
Бир вақтнинг ўзида ўн бештаси чақираётгандек. Ҳар бирининг талаби ҳар хил. Уларнинг орасини «Она» деган сўз ажратиб турибди, холос. Унинг ўрнига ўзимни қўйиб кўрдим. Осон эмас. Мен беш дақиқадаёқ жинни бўлиб қолишим ҳеч гапмас, бунақада. Лекин аёлим, чурқ этмайди-я? Улгуришга ҳаракат қилиб, яна орада уларни эркалатиб ҳам қўяди!
Қизиғи унинг бундай хизматига ҳеч ким бир оғиз «РАҲМАТ» ҳам демайди. Кутубхонага кириб, аёлим ишларини тугатиб олишини кутдим. Ўзим нималар қилишим кераклигини унутдим. Лекин, Пайғамбар алайҳиссалом «Онангни лозим тут! Зеро жаннат, унинг оёқлари остида» (Насаий ривояти 3104) деган ҳадислари ҳақида тафаккур қилдим.
@ibratli_sozlar
Hammaning niyati yaxshi bo'lsa, biz yomonlikni kimdan ko'rdik?!...
@ibratli_sozlar
#Ҳадис
Қандай аёлларга никоҳланган мақул
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аѐл тўрт нарсаси учун никоҳланади: моли учун, насаби учун, жамоли учун ва дини учун. Бас, диндорини танла, қўлинг тупроққа қорилгур», дедилар».
✍(Бешовлари ривоят қилишган).
📝Шарҳ:
Бирор аѐл кишига уйланишдан олдин унинг қизиқтирадиган сифатларига қаралади. Ушбу ҳадиси шарифда ўша никоҳига рағбат қилинадиган аѐлда бўлиши лозим яхши сифатлардан тўртта энг машҳури ва оммавийси ҳақида сўз кетмоқда. Агар ушбу тўрт сифат–мол ҳам, жамол ҳам, ҳасабу насаб ҳам, дину диѐнатга қўшилиб, бир қизни музайян қилиб турса, албатта, яхши. Аммо мазкур тўрт сифат бир-бири билан солиштирилганда улар орасида диндорликка тенг келадигани йўқ. Балки қолганларга яна бошқа бир қанча яхши сифатлар қўшилса ҳам диндорлик сифатига ета олмайди. Чунки молдорлик вақтинча. Қолаверса, мол-мулкининг кўплиги келиннинг ҳовлиқишига, куѐвни ва унинг яқинларини менсимаслигига сабаб бўлиши ҳам мумкин.
Диндорлик бўлмаган жойда кўпинча молдорлик ноқулай ишларга сабаб бўлиши турган гап. Ҳасабу насаби яхши келин, албатта, яхши. Лекин фақат ҳасабу насабига ишониш ҳам яхшиликка олиб келмайди. Ота-она, бобо-момолар яхши ўтган бўлсалар яхши, лекин улар уйларида қоладилар. Куѐвникига келин келади. Агар келин диндор бўлмаса, ҳасаби ва насаби билан фахрланиб куѐвни ва унинг яқинларини хижолат қилиши мумкин. Жамол ҳам ўзича яхши нарса. Лекин бу ҳам ўткинчи. Маълум муддатдан кейин келиннинг жамоли ўзгариши турган гап. Бунинг устига фақат жамолга суяниб иш қилиш ҳам яхшиликка олиб бормайди. Шунинг учун ҳам Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам диндор келинни ихтиѐр қилишга буюрмоқдалар.
Диндорлик ҳақиқий ва бардавом яхши сифатдир. Келин диндор бўлса, куѐвни ва унинг яқинларини ҳурмат қилади. Оиланинг ҳақиқий устуни ва порлаб турган чироғи бўлади. Ундан дунѐга келадиган фарзандлар ҳам ажойиб инсонлар бўлиб етишадилар.
Диндор келин шариат кўрсатмаси бўйича ўз бурчи ва масъулиятларини тўлиқ адо этиб яшайди.
Диндорлик ҳақиқий бойликдир!
Диндорлик ҳақиқий ҳасаб ва насабдир!
Диндорлик ҳақиқий гўзалликдир! Шунинг учун ҳам қизларимизни диндор қилиб тарбиялашга уринишимиз керак. Шунинг учун келин танлаганимизда диндор келин танлашимиз керак.
Манба: Ҳадис ва Ҳаёт 13📚
#Ҳадис
Оиша розияллоҳу анхрдан ривоят қилинади:
«Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига киришга изн сўради. Бас, у зот: «Унга изн беринглар. У ўз уруғининг қандоқ ҳам ѐмон биродари ѐки уруғининг қандоқ ҳам ѐмон ўғли», дедилар. У кирганда эса, унга мулойим гап айтдилар.
Мен: «Эй Аллоҳнинг Расули! Айтган гапингизни айтдингизу кейин унга мулойим гапирдингиз?» дедим.
«Эй Оиша! Одамларнинг ѐмони одамлар унинг фаҳшидан қўрқиб тарк қилганларидир», дедилар».
✍(Тўртовлари ривоят қилишган).
Шарҳ
📌Уламоларимизнинг таъкидлашларича, ушбу ҳадиси шарифда номи зикр қилинмай, у ҳақда сўз кетаѐтган одамнинг исми Махрама ибн Навфал бўлган.
📌Мазкур шахс мунофиқ ва фосиқ одамлардан бўлган.
📌 Шунинг учун ҳам Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам у ҳакда ўзига эшитдирмасдан мазаммат сўзини айтганлар.
📌У зот бу билан унинг ѐмонлигини бошқаларга билдириб, уларни ундан эҳтиѐт бўлишлари чорасини кўрганлар.
✅Ушбу ҳадиси шарифдан ѐмон одамлар билан уларнинг шарридан сақланиш мақсадида муроса учун мулойим сўзлаш мумкинлиги келиб чиқади.
📝 ҚАНОАТНИНГ МЕВАСИ - ТОТЛИ..
Санобар биринчи фарзандини бағрига босгунча неча йилларни
кўз ёши билан ўтказди.
Тунлари Аллоҳга нола қилди.
Дугоналаридай бола боққиси, уни қучоғида эркалатиб ўтиргиси,
оналик бахти, завқини туйгиси келди. Нима қилсин, кутган нарсаси кечикарди...
Ҳатто, ундан кейин турмушга чиққан синглиси ҳам турмушга чиқиб, фарзандли бўлди.
Ундан аввал бешик қучоқлади.
Буни кўриб, ҳаваси келди.
Тўғриси, фарзандли оналарга ҳавасланиб, улар каби бахтли
бўлишга интилиб яшайверди.
Оила аъзолари, яқинлари ҳамиша Санобарга фарзанд тилаб,
дуо қилишарди. Бундан Санобарнинг кўнгли кўтарилар, дуолар ижобатини эса сабрсизлик билан кутарди.
Эзгуликнинг чеки йўқ экан.
Қаноат билан Аллоҳнинг марҳаматини кутиб яшаган бу жуфтликка ҳам Яратганнинг атагани бор экан.
Унинг ўғиллик бўлганини эшитганки инсон қувонди, кўзларига севинч ёши келди.
Санобар эса оналик бахтидан масрур...
Ўғлининг шўх-шодон кулгулари хонадонини нурга тўлдирди.
Бироқ,бошқа фарзанд кўролмаслиги унинг юрагини эзарди. Фарзанди ёлғизлигидан ўксинарди. Лекин битта бўлса ҳам фарзанд берди-ку, Аллоҳ.
Берганига шукрона келтирарди.
Болалик уй бозор, деб бежизга айтишмаган экан.
Бунга Санобар набиралари кўпайгач, яна бир бор амин бўлди.
Ёлғиз ўғли Рафиқжоннинг орқасидан мана, беш нафар набира кўрди. Уйи болага тўлди.
Бир вақтлар қизи йўқлигига афсусланарди. Энди эса катта набираси Барно ёнига кириб қолди. Айланиб, ўргилиб бувисига парвона бўлади. Келини Раъно эса кўнглидагидай келин чиқди.
- Онаси, ёлғиз фарзанд билан ўтиб кетамизми?- дея нолирдинг, - деди Мажид ака янги чақалоқни бешикка солаётган хотинига қараб.
– Мана кўряпсанми, шу ўғлимизнинг орқасидан бир этак набира кўрдик.
- Аллоҳга шукр дадаси, бизга яна атагани бор экан.
Набираларни кўрсатганига шукр.
Болаларим шунақа кўп бўлишини хоҳлардим. Аллоҳ набиралар орқали ниятимга етказди. Худо хоҳласа, буларни болаларимиз билан бирга камолга етказамиз. Уларнинг ёнида туриб, уйлаб-жойлашамиз, дадаси.
Ҳа, бу дунё сир-синоатга тўла. Қаноат ва шукрнинг меваси эса
ҳамиша тотли.
Зумрадхон АБДУЛЛАЕВА..
"Гулдай қизимни хотин қўйганга берасизми?"деган ойим тўқмоқнинг остида қолдилар. Ахийри, "Ҳеч бўлмаса суриштиринг ахир, яна дўзахга ўз қўлимиз билан ташламайлик" деганларидан кейин дадам бўлажак уйимга бориб қайтибдилар. Ким ўз ўғлининг камчилигини, бўлажак қайнотасига айтади?
"Қўшниларидан сўрашиз керак эди" деган гапи учун ойим яна дашном эшитдилар."Сочи узуннинг ақли калта бўлади, ман нима десам ўша бўлади. Қизинг шу болага тегади" деб гапни чўрт кесдилар.
Нон ушатишди. Мен тўйгача, турмуш ўртоғимни бир марта кўрдим
Ажралган одамга турмушга чиқаётганим менга алам қиларди. Бозорга бориб, тузук сеп ҳам олдирмадим. Ойим бу иш билан ўзлари шуғулландилар. Кўнглим бўлмагани учун ҳам турмушга чиққим келмасди. Аммо ноилож, дадамнинг гапини қайтаролмай, индамай улар топган одамга турмушга чиқдим.
Давоми бор.
Раъно Умарқулова
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli\_Sozlar 📚 ⏮
мактабга қайтдим. Полларни ювиб, оқшом ишдан уйга қайтдим. Бу ҳақида ҳеч кимга айтмадим. Дадам бир ойгача, ойимнинг касалхонадан чиқиб, тоғам билан кетганини билмадилар.Ойим уч кундан кейин аҳволининг яхшилигини, тоғам билан Россияга ишлагани кетаётганини мактабдаги телефонга чақириб айтдилар. Ман ойимга укаларимга қарайман деб сўз бердим. Бир ойлардан кейин дадам ғазабланиб ғазабланиб келдилар.
Бир куни кечқурун дадам мен билан жанжаллашдилар.
-Ойинг қани, қайси мозорликка йўқотдинг?
-Билмайман, ойимни сиз йўқотдингизку.
-Касалхонада йўқ, борсам, қизинг имзо чекиб,чиқариб олиб кетди дейишди.
-Ҳа, шундай қилдим. Ҳар куни уравериб, ахийри жиннихонага қўйиб қутилмоқчийдингиз. Аммо биз ойимнинг жиннимаслигини биламиз, дўхтирларам унинг соппа-соғлиги ҳақида справка беришди. Ойим Россияда. Сизнинг калтакларингизни егандан кўра ўша ерда тинч яшасин!
Менинг гапларимдан дадамнинг жаҳли чиқди.
-Тузимни еб,,тузлиғимга тупирдингми ҳали дея шапалоқ тортдилар.
Мен ойимни ажратаман деб калтак еб ўргангандим. Шу сабабли йиғлаб четга чиқиш уёқда турсин, дадамни чақиб олишгаям ўзимда куч топдим.
-Ойим ишлаб, кўп пул олиб келсалар, ҳаммамиз сизнинг уйингиздан чиқиб кетамиз, ойим билан яшаймиз!
Бу гап дадамга қаттмқ таъсир қилди.
Шундан кейин уйда менга кун бермай қўйди. "Сотқин,сен менинг боламмассан,Тузимни еб тузлиғимга тупирдинг" деб уришаверарди. Мен эса эътибор бермасдим. Ойимнинг шу дўзахдан қутилганига шукур қилардим. Дадам укаларимни эркалатарди, мени эса ўгай фарзандидек ажратиб қўйганди. Айбим ойимни ўша дўзах жиннихонадан олиб чиқиб, тоғамга қўшиб юборганим!
Кунлар ўтарди. Ойим Россиядан укаларимга ширинлик, нарсалар бироз пул жўнатибдилар. Шу баҳона дадам ойимнинг қўл номерига қўнғироқ қиладиган, укаларим ойимга пул юборинг уни оламан, бунақа нарса юборинг деб гапирадиган бўлдилар.
Ўн саккиз йиллаб футбол коптогидек тепиб, азоб бериб юрган дадам онажониси деб гапирадиган бўлди. Укаларим ойимга тезроқ келинг деб айтишарди. Мен эса ойимни қанчалик соғинсам ҳам, яна шу ғурбатхонага, калтаклару дашномлар оламига келишини истамасдим. Укаларимнинг қисташлари ва дадамнинг тилёғламаликларидан эриган ойим бир йилдан кейин уйга қайтдилар!
Ойим Россиядан уйга қайтдилар. Турли -туман совғалар, пуллар, ширинликлар. Ҳамма хурсанд. Дадам, дадамнинг ойисини айтмайсизми. Пуллар ҳам тугади, қадр ҳам битди. Яна ўша эски ҳаммом, эски тос. Ойим ўша жойларда ишлаб келиб ҳам ўз ҳаётлари ҳақида жиддий ўйлаб кўрмабдилар. Ҳеч нарса бўлмагандек ҳаётларини давом этдилар. Яна таёқ, тўқмоқ, яна бегона хотинларга сарфланган пуллар устида жанжал...
Ойижоним менинг ўқишга кирмаганимни билиб эзилдилар.
-Бу йил, имтиҳонларга тайёрлангин, ўқишга киришинг керак,- дедилар. Чунки мен болалигимданоқ, сени юрист қиламан, прокурор бўласан дея ният қилардилар.
Эрта баҳордан ойим, мен ва укаларим дала ишига чиқдик. Қўшнимизнинг катта боғидан икки қаторни ерёнғоқ экиш учун илтимос қилиб олдик. Яна бошқа бировнинг еридан бир гектарини шоли экиш учун олдик. Ҳаммамиз муштни бир жойга қўйиб меҳнат қилдик. Натижа ёмон бўлмади. Уйимиз ҳосилга тўлди. Ерёнғоқ деган нарсанинг мағзи бир пул, пояси бир пул экан. Шоли деганнинг меҳнати оғир экан, ёзи билан сув ичида юришимизга тўғри келди. Аммо даромади яхши бўлди.
-Энди ўқишга кирсанг ҳам бўлади,-дедилар ойим. Бир кун укаларимни ишга жўнатиб, ойим билан Андижон Давлат педагогика институтига ҳужжат топширдим. Юрист бўлишга имкониммз йўқ эди. Психология бўлимига топширишимга тўғри келди. Тайёргарликсиз борганим учунми имтиҳонлардан ўтдиму киришга балим етмади.
-Хавотир олма, етмаган бални сотиб олиш мумкин,-деб кўнгиллик бердилар ойим. Институтда ишлайдиган бир кишини топдилар.
-Майли уч юз минг келтиринглар, бир амаллармиз,- деб ойим билан гаплашишди. Биз икки ҳафтадан кейин келишга сўз бериб, хайрлашдик. Ойим, шолини оқлатиб, гуруч қилиб топширамиз, уйдаги пулниям қўшсак,,етиб қолади,- деб менинг кўнглимдаги ғашликни тарқатдилар
Уйга келсак, бошқача ҳангома.
Ойимнинг овсинининг қизи, медицина коллежига киритасанлар, деб жанжал қилаётган экан, дадам ойимнинг ҳайҳайлашига қарамай, уйдаги юз минг сўмни чиқариб бердилар ва Асакага бир
нон шакар каби у-бу майда чуйдаларни олиб келадиган даражага етган.
Турмуш ўртоғим, мана икки йилдир мусофирликда. Қишда уйга қайтиб,баҳорда яна югуриб кетиб қолади. Ҳеч нарсадан камчилигимиз йўқ бўлган бир пайтда мусофирда нима бор?!
Эримгаям ҳайронман. Нега бунақа. Уйимиз-жойимиз, болаларимиз, ширингина ҳаётимиз бўлса, рисоладагидай ишимиз бўлса, яна сал нарсага баҳона қилиб, мусофирликка югуради. Ҳа нимамиш, унинг тенгиларнинг ҳаммасида машина бормиш, машина олмаса бўлмасмиш. Ҳа нимамиш, домдан уй бўлмасмиш, ҳовли олмаса кўнгли жойига тушмасмиш. Ҳа нимамиш, ўғилчасига компютер, қизига айфон телефони, менга лама палто олиб бериши керакмиш. Инсоннинг орзу-ҳаваси ҳеч тугамаскан.Ахир кунлар, ойлар ўтяпти, болалар катта бўлишяпти, болаларининг ёнида кўп бўлолмаяптилар. Пул-давлат топилади, соғлик, ўтаётган умримиз топилмайди. Шу ҳақида кеча гапириб ёмон бўлиб қолдим. Шу сабабли ҳам бир-икки кун телефонни очмай кўрсатай.
Ёки уёқда биттасини топиб а?
Хаёллар одамнинг кўнглига нималар солмайди.
Уйқу келмади. Меҳрибоннинг дафтарини қўлимга олдим. Менинг одатим, энг аввало, охирини кўраман. Охирига кўз югуртиргач, кейин ёзилган асарга кўз ташлайман. Бир боб ўқиб кўраман. Агар ёқмаса, ўқимай қўюраман.
Бугун ҳам шундай бўлди.
Меҳрибоннинг охирги гапларини ўқидим.
"Энди оғзим ошга етганда менинг жонимни олмагин Аллоҳим. Эндигина бахт нашъасини ҳис қилиб яшаётгандим. Ҳали энг кичик фарзандим энди бир яшади. Мен ҳали ҳаётга, болаларимга керакман. Эримга керакман, Илтимос менга ҳеч бўлмаса яна бироз умр бер Аллоҳим!"
Кўз олдимга аёлнинг кўзлари келди. Ғамдан, изтиробдан, қайғудан тўла эди бу кўзлар. Унинг дилини тўккан дафтари эса оддийгина сўзлар йиғиндиси эмас, дардлар, оташлар, исёнлар тўплами эди. Ўша тун кўзимга уйқу келмади. То тонггача, тўқсон олти варақли дил дардини ўқиб тугатдим. Кўз ёшларимни тиёлмадим. Нега шундай? Ҳар бир инсоннинг ҳаёти бир китоб. Ўқиёлсанг, дардларини англаёлсанг, таъсир қилмасдан иложи йўқ.
Бу тун менинг илҳомимнинг барчаси шу дафтарга тўкилганди. Дафтар мени батамом ўзига сеҳрлаб қўйганди. Мен эрталаб, дафтарнинг охирги варақларини ўқирканман, чин дилдан Меҳрибонга ачиндим.Ўз-ўзимга бу маъсума аёлнинг ҳаётини албатта ёзаман. Унинг ҳаёти одамларга ўрнак бўлиши учун, дарс бўлиши учун ҳам ёзаман бу воқеларни дея аҳд қилдим.
Ҳикоямни Меҳрибоннинг тилидан гапириб беришга аҳд қилдим.Шундай қилсам, унинг дардларини, ниятларини орзу-армонларини англашингиз осонроқ бўлади.Тўғри, баъзи жойларини арралаб текислашга, қўшиб чатишга, баъзи жойларини олиб ташлашга тўғри келди, аммо бу муҳим эмас, муҳими бу Меҳрибоннинг дардлари эди.
Оиламизда тўрт фарзанд эдик. Икки ўғил, икки қиз. Эсимни танибманки, дадам ойимни ҳақорат қилар, урар, сўкар, ҳаддан зиёд азоб берардилар. Ойим болаларимнинг ҳурмати учун деб унинг барча, қилғиликларига чидар, бирон марта юзларига тик қарамаган эдилар. Аммо дўқ-пўписа, жаҳолат ҳаддидан ошаверса,,секин-секин аёлнинг ҳам тили чиқиб қоларкан. Кейин-кейин ойим ҳам дадамга бир-ярим жавоб берар, эвазига таёқ билан сийланарди. Боссанг ҳатто қурбақаям жони оғриганидан вақ дейиши турган гап, ҳалику инсон экан.
Ҳар доим ойимга, дарбадар, симёғоч санаб келган, келгинди, ипирисқи ва бошқа ҳақоратлар қиларди.Ойим Қўқондан Андижонга келин бўлганларини бетига солар, ёмонлигингдан шаҳар ошиб, менинг пешонамга ёпишгансан деб таъна,қиларди
Дадамдан аввалроқ бувим, дадамнинг ойилари онамга азоб берардилар. Ниятлари ойимни тезроқ ҳайдатиб, бошқа тузукроқ келин олиб берсалар. Ойимгача икки хотинни ҳайдатган эканлар. Бирини бузуққа чиқариб,,иккинчисини эса ногирон дея баҳона қилиб. Ойимниям ҳар қилган ишидан айб қидириб, ўғлига ёмонлагани ёмонлаган эди.Натижада дадам яна ойимга азоб берар, ойим ҳам фақат болаларининг ҳурмати учун бу уйдалигини мен ёш бошим билан англардим.
Ҳар кун жанжал, уруш бўлаверганидан, дадамнинг ойимни камситиб, ҳақоратлаганини кўраверганимиздан, дадамнинг кўчадаги аёлларга хушомадлари, ойимнинг, болаларнинг ризқини бузуқларга берасиз деган дашномларию, еган таёқлари, танасида чандиқсиз жойининг қолмаганлиги сабабли, биз болалар, ўжар, гап қайтарадиган чўрткесар, бетгачопар бўлиб ўсд
— Смотри, Саня, какой наглый-а!.. Что с ним делать?..
Шериги Муродалининг ҳаракатларини сўзсиз кузатиб тургач, паст овозда шивирлади:
— Лучше,его выбросим в речку… Такие казахи по хорошему не понимают… Помниш, как издевались над нами когда-то?.. Этот сейчас всю макулатуру утащит… Мы чего будем есть?..
Икковлон бир қарорга келишгач, шаҳд билан Муродалига яқинлашишди-да, икки қўли, икки оёғидан даст кўтариб анҳор тарафга йўл олишди… Афсуски, улар шунчаки пиёниста, устига-устак икковининг ҳам кайфи таранг, шу тобда арзимаган қоғоз баҳона қандай қабиҳликка қўл уришаётганини ўзлари ҳам англаб етишмасди. Уларнинг шундоқ ҳам тошга айланиб бўлган юрагида алам учқунлари зоҳир эди, холос… Муродали анҳор бўйига етгунча тинимсиз додлаб борди, жон талвасасида типирчилади. Аммо унинг оҳларини ўзидан бўлак ҳеч ким эшитмади. Овози фақатгина лопиллаб оқаётган баҳайбат анҳорга чўка бошлагандагина тинди.
Олимжон ҲАЙИТ
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
МЕҲРИБОННИНГ ДАРДЛАРИ ҚИССА. 2--қисм.
ГР:🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Эримнинг исми Азизжон эди.Аммо ойиси ва уйдаги бошқалар Алик деб чақиришарди. Оиласида ойиси, ўгай отаси ва тоғаси бирга яшашар экан. Келинлик либосида тонгдан ярим кечагача тиним билмайман. Қайнонам, қайнотамнинг, тоғанинг кўнглини олишга уринаман.Эрим босиқ, кўп гапиравермайдиган,индамас, писмиқ экан. Унинг бирон марта, янги келинлик пайтидаям ҳатто, эркалаганини билмайман. Аммо ойим айтганларидек, тушган жойимга тошдек ботишга, ёғдек яйрашга, палак отишга уринардим. Бир ҳафта ўтмасдан қайнонамнинг биров билан телефон телефон орқали гаплашаётганини эшитиб қолдим. Гап менинг ҳақимда бўлгани учун ҳам тинглашимга тўғри келди.
"Ҳааа, келинми, қишлоқдан бир содда, гўл нарсани келин қилдик. Ҳа, қиз,,қиз, биласану, ҳали ўғлимга ўн марта қиз оберишга кучим етади. Ҳаҳаҳа,- ўз гапи ўзига маъқул келиб кулиб юборди.юборди
Ҳали бир ҳафта ўтмасданоқ менга қишлоқи,,гўнг босган, ипирисқи деган гапларни айта бошлашди. Бу гаплардан қанчалик кўнглим ўксинганини билсангиз эди. Қишлоқи деб камситарди,,аммо бизнинг қишлоқдаги уйимизнинг аҳволи эримнинг шаҳар ҳовлисидан ўн баравар чиройли эди. Уларнинг танбеҳларини эшитмаслмкка олардиму аммо ичимдан хафа бўлардим. Келинлик вазифамни яхши адо этишга интилардим. Турмушга чиқмасимдан аввал, дадамнинг гапи бўйича,,эрим аввалги хотини холасининг қизи бўлган, бир ой яшаган, ажрашганлар дея билардим. Аммо эримнинг тоғаси айтган гаплардан кейин буларнинг ҳаммаси ёлғон,,тўқималигини англадим.
-Менинг айтганимни қилмабсану, қишлақи,- эримнинг тоғаси айтган гап жаҳлимни чиқариб юборди.
-Нега ҳадеб шу гапни айтаверасизлар,,қишлоқдагилар одаммасми?
-Сени ёмон кўраман, сени деб бир яшар бола етим бўлиб қолди.
-Нима?!
-Ўзингни билмаганликка олма, уям жияним эди, Аликнинг боласи бир ёшданам ўтди.
Бу гапдан баттар хафа бўлиб уйга кириб кетдим. Эрим уйда ухлаб ётарди. Йиғлаб, бориб эримни силталай бошладим.
-Алдоқчи, болангизам бор экан, уч йил яшаган экансиз....- ўксиб йиғлайвердим.
Эрим уйдан қандай чиқиб кетганини,,қайнанам қачон кириб келганиниям билмабман. Йиғлайвериб кўзларим шишиб кетган.
-Ойижон, ростми шу!
-Ҳа, нима қипти, уч йил яшаган, битта боласиям бор. Хотини юриб кетгани учун ўғлимдан ажратганман!
-Нега бу ҳақида мен билмайман, нега айтмадинглар, дадамниям алдагансизлар, демак.
-Йўқ,,даданг буларнинг баридан хабардор эди. Мана энди билдинг. Хўш нима ўзгарди?! Истамасанг кетавер, ман ўз сўзимнинг устидан чиқдим Синглимга, онаси ўпмаган қиз обераман деб сўз бергандим, айтганимни қилдим!
Даданг ҳам биларди деган гапидан кейин ўзимнинг дадамдан хафа бўлдим Эримнинг болали эканини бекитибё, мендан безор бўлгандек, ўн кун ичида тўй қилиб чиқарворгани алам қилди. Ўзим йиғлаб, ўзим овундим. Уйга қайтмадим. Айниқса, менга келган совчиларни айнитиб, мени ьузуққа чиқармоқчи бўлган амакимнинг хотини, янгамнинг қасди учун ҳам яшашга қарор қилдим.Қўни-қўшнининг, ҳали бир ой яшамаган келинчак ажрашиб келибди дея маломат қилишларидан қўрқдим,,яна кимларнингдир, ҳайдаворишибди дейишларидан қўрқдим. Ўз ичимни ўзим еб, мени севмаган алдоқчилар билан бирга,яшайвердим.
Энг оғири, ўз истаклари учун, бемаъни ғурурлари учун мени қурбон қилганликлари эди. Эрим билан орамизда илиқлик ҳам йўқ эди. Бир-бировни севиш, ёқтириш уёқда турсин. Барибир шу уйга кўникишга ҳаракат қилиб яшайвердим. Кўргиликларимни ойимга айтишдан қўрқардим, ўзлари касал, асабийлашиш мумкин эмас. Шусиз ҳам дадамнинг бераётган азиятлари оз эмас эди. Касалванд деб камситишлари, уришлари, ҳар гапида ҳақорат қилишлари дадам учун одатий ҳол эди! Мен турмушга чиққач, мендан кичик укам Россияга ишлагани кетган. Дадам ойимни эзиб юрганидан, кўча-кўйда уялмасдан ҳалиям ойимни ёмонлаб юрганидан хабарим бор эди.
Мен келин бўлиб тушган оила аъзолари
маънавиятдан йироқ, ароқхўрлик, қиморбозликни одат қилиб олган кимсалар экан. Ҳар кун оқшом уйда ҳар хил оламлар йиғилишар, қимор ўйнашар,карта ўйнашар, ароқхўрлик қилишар, жазман олиб келишиб, айш-ишрат қилишарди. Уларнинг хизмати менинг бўйнимда эди. Тез-тез чой дамлаш,икки-уч хил овқат пишириш, уларнинг хизматида бўлишга мажбур эдим.,Айтсам, ишон
ҚЎЛИНГИЗДАН КЕЛАДИГАН 20 ТА ФОЙДАЛИ ИШ
Соғлом турмуш тарзига эришиш учун психологлар қуйидаги 20 та фойдали ишни кун тартибига киритишни тавсия этишган:
1. Доим бир хил вақтда ухланг, бир хил вақтда уйғонинг.
2. Нонушта, тушлик, кечки овқатни ҳар куни бир вақтда тановул қилинг.
3. Бир суткада 8 соатдан кўп ухламанг.
4. Ётишдан олдин бир оз пиёда юринг, тоза ҳаводан баҳраманд бўлинг.
5. Кун давомида камида 1,5 литр сув ичинг.
6. Ҳар куни мева-сабзавотлар енг.
7. Ётишдан олдин бир стакан қатиқ ичинг.
8. Кун давомида компьютердан 2 соатдан ортиқ фойдаланманг.
9. Ташқи кўринишингизга эътибор беринг.
10. Саҳарда югуринг ёки пиёда юринг.
11. Спорт билан шуғулланинг.
12. Табассум қилинг.
13. Ҳар куни 5 та янги сўз ўрганинг.
14. Ҳар куни уйингизни тартибга солинг, кераксиз нарсалардан воз кечинг.
15. Эрталабки бадантарбияни канда қилманг.
16. Ҳар куни янги нарса ўрганишга ҳаракат қилинг, бугунги кунингиз кечагисидан фарқ қилсин.
17. Ҳар куни камида 10-15 саҳифа китоб ўқинг.
18. Ўзингизда сабр-қаноат фазилатини шакллантиринг.
19. Инсонларга чиройли муомалада бўлинг.
20. Фақат яхши ният қилинг.
"Бахтли ҳаёт сари" китобидан
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
Тухум + Кофе ичсангиз борми ана сизга мўжиза❗️
Корея аёлларининг нафислиги сири очилди. Бу рецепт мўжизани ўзгинаси экан. 60 ёшли бувидан 18 ёшли қизга айландим. 7 кунда 10кг озидим. Юзим қолиб сочларимни ҳам нафис қилиб ташлади. Бу унверсал рецепт сирини ортиқ ичимда сақлай олмайман…
Капека турадиган бу рецептни 9 кечадан кўп қўллаш мумкин эмас: Буни қўллаган аёл хинд гўзалларини синдириши аниқ☺️
Мана ўша рецептни ёзиб олинг:
• 1 дона тухум
• Бир чой қошиқ кофе
• Бир ош қошиқ… Батафсил👇
Етишишга умидинг узган нарсага нисбатан озодсан. Умидвор бўлганингнинг қулисан.
Ибн Атоуллоҳ Сакандарий раҳимаҳуллоҳ
---
Изоҳ: Бу - дунёдан умидвор бўлиш ва ноумидлик ҳақида айтилган гапдир. Сиз бир нарсани қўлга киритишга умидвор бўлиб, тамаъ қилсангиз унинг қули бўлиб қоласиз.
Эга бўлиш учун ўзингизни ўту чўққа уриб, унинг кўйида адо бўласиз.
Аммо ҳеч нарсага тамаъингиз бўлмаса, Аллоҳнинг тақсимотига рози бўлсангиз, эркин одамдек хотиржам яшайсиз.
©️MubashshirAhmad
ОЯТАЛ КУРСИ ФАЗИЛАТЛАРИ🌸
✨ Оятал курси бир жойда ўқилса, шайтон у ерда тура олмайди, албатта, қочади.
✨ Оятал курси Қуръони Каримнинг тўртдан бири.
✨ Фотиҳа билан Оятал курсини ўқиган одамга шу куни жин ва шайтон зарар етказа олмайди, кўз тегмайди.
✨ Ётар маҳали оятал курсини ўқиган кишига шайтон яқин келолмайди.
✨ Ҳар бир фарз намозидан кейин Оятал курсини ўқиган одам учун Жаннатга киришига ҳеч қандай тўсиқ йўқ.
✨ Уйидан чиқаётганида Оятал курси ўқиган кимсага уйига қайтгунича етмиш фаришта истиғфор ва дуо этади.
✨ Уловга минганида ҳам Оятал курси ўқиш офат ва бало-қазолардан сақлайди.
✨ Оятал курсини ихлос билан ўқиган одамнинг инсон билан жонивор ҳақларидан, фарз қарзларидан бўлак бутун гуноҳлари кечирилади. Яъни тавбалари қабул бўлади.
✨ Намоздан кейин Оятал курси ўқиган кимсага ҳар бир ҳарфи учун қирқ савоб ёзилади.
#TEZKOR
Сизи тиззалариз огрийдими? Мана сиз-
га мендан соглом бугимлар сири👇
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil_az
Бу усулдан сўнг бўгимдаги оғриқлар бошқа безовта қилмас экан😍
🔔БАТАФСИЛ👇
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil_az
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil_az
(Батафсил малумот олиш учун юкоридаги хавола устига босинг)
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️
▫️Aдминлар ўчириб ташламасидан олдин ёзиб олинг😏
Xammasi yaxshi... Bu ba’zida qaxrning, ba’zida sabrning, ba’zida murosaning, ba’zida bahonaning ifodasi..!
@ibratli_sozlar
Тунги соат бирларгача иккови мурдани селофанларга солиб яхшилаб скотч қилишди.
— Мен қўрқиб кетяпман. Биров билиб қолса қамалиб кетамиз,- Заҳро ҳамон ўзига келолмасди. Ваннахонага ўғринча назар солар, ҳудди ўлик тирилиб келадигандек туйиларди.
— Сен гуллаб қўймасанг итам билмайди,- Шаҳнур ўзини дадил тутишга интиларди.
— Балки тирикдир...
— Жиннимисан?
Шу вақт ваннахонадан селефанни шиқирлаган овози келди, Захро бақириб юборди...
Давоми👇👇👇👇
#Ҳадис
Абдурроҳман ибн Ажлан розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сиздан бирингиз Абу Зомзом каби бўлишдан ожиз бўладими?» дедилар.
«Абу Зомзом ким?» дейишди.
«Сизлардан олдин бўлганлардан бир киши. У қачон тонг оттирса, «Эй Аллоҳим! Мен обрўимни мени сўкканга бердим», дер эди», дедилар».
✍(Имом Абу Довуд ривоят қилган)
Шарҳ
📌Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзларининг бу ҳадиси шарифларида сиз билан биз умматларини кишиларга нисбатан кечиримли бўлишда аввалги ўтган умматлардан бирига мансуб Абу Зомзом номли кишидан ўрнак олишга чақирмоқдалар.
📌Ушбу ҳадиси шарифда келган маънога амал қилиш бағрикенглик ва карамли ахлоқликнинг намунасидир.
✅ Уламоларимиз ким ҳар куни эрталаб «Эй Аллоҳим! Мен ўз обрўимни бандаларингга садақа қилдим» деса, Аллоҳ таолонинг «Ёмонликнинг жазоси ўз мислидек ѐмонликдир.
Ким авф этиб ислоҳ қилса, унинг ажри Аллоҳнинг зиммасидадир» деган оятига амал қилган бўлади, дейдилар.
15 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
Исмим Нигора. Нигора Жалилова. Ота-онам бор, 16 ёшман.
Кеча ҳар доимгидек мактабдан қайтаётганимда йўлимни тўсиб, 2 та барзанги машинага мажбурлаб солиб олиб кетишди... Қаршилик қилишга на кучим ета оларди, на ёрдам сўрай олардим... Мени мажбурлаб олиб келишган хонадонда бошимдан олинган қопдан сўнг илк кўрганим, каттагина ётоқ ва унинг устида ўлжасини кутиб турган ваҳший бўридек ўтирган чамаси 28-30 ёшлардаги эркак қучоғига осонгина отилганим бўлди.
докторнинг уйига репетитордан дарс олишга жўнатдилар
Менинг ўқиш ҳақидаги хаёлим ҳам пучга чиқди
Мен ўқишга киролмадим. Алам қилиб йиғладим, ойимнинг юраги бўлмади, мени олдиларига солиб, яна ўша топган танишларининг ёнига бордилар. Вазиятни тушунтирдилар. Аммо пулсиз одамнинг гапи ерда қолиши рост экан, Мен ҳеч нима қилолмайман деди ҳалиги киши.
Аммо овсинларининг қизи болалар билан гаплашиб юриб, репетитор тайёрлагандан кейин ҳам ўқишга киролмади. Бизнинг пулларимиз ҳавога учиб кетди.
Кейин бир магазинчи опанинг маслаҳати билан бизнес мактабига ўқишга кирдим. Менинг ўқишга қатнаб юрганимни кўрган овсинлари ўзининг қизи ўқишга киролмагани учунми, мен ҳақимда ҳар хил бўлмағур гапларни гапириб, ғийбатимни қилибди Ўқишида ўқимай, болалар билан гаплашиб юрибди, домласи билан дон олишиб юрибди ва бошқалар. Дадам эса уларнинг бўҳтонларига ишониб, мени шапалоқлашга бошладилар. Ойим ҳар қанча ёлвориб, "Менинг болаларим унақа қилмайди" деб орага кирса, ойимни дўппослашга тушарди. Мана шунақа жанжалларнинг бирида ойимни тепиб,оёғини синдирдилар. Айни пахта терими пайти эди. Шоли ўрими, пахта терими, ғўзапояларни ўриб ташиш вақтида ойимнинг оёқлари гипсда эди.
Дадам бу ишларни уддалади демоқчийдиму, лекин икки майдондан олишимиз керак бўлган ғўзапоя уч йилга етиши керак эди, бир машина келди холос, шоли пояларнинг ҳам ярмиси бева фариштанинг уйига туширилди. Бундан ойимнинг жаҳли чиқиб, хизматини қилгандай тарқатибсиз, болаларимнинг жигарлари эзилиб кетди бу экинларни етиштиргунча деб дадамнинг юзига ойна тутдилар. Бунга яна дадамнинг жаҳли чиқиб, ойимни уриб-уриб кўчага чиқариб, ҳайдаб юбордилар.
Мен таътилга чиқиб уйга қайтдим. Бу орада дадам Қозоғистонга ишлашга кетмоқчи бўлиб, ойимни уйга келтирган экан. Ёз давомида далада меҳнат қилдик, шолизорда бўлдик, пахта пайкалларининг ўтини юлиб, суғордик. Дадам уйга пул жўнатса, ойимнинг эмас, синглимнинг номига жўнатаркан. Буни мен билмасдим. Уйга озиқ-овқат олиш учун ҳам ойим синглимдан пул сўрар эканлар. Ҳар доимги жанжалда дадам томон бўлишларининг, ойимга ачинмаслигининг сабабини билгандекман.
Қишки таътилга келган пайтимда ойимни касалхонада кўрдим. Бронхиал астма бўлибдилар. Нафаслари қисарди. Дори-дармон олиш учун,синглимдан пул сўрашга тўғри келди Ялинганим билан, аввал дадамга телефон қилиб, рухсат олгач, кейин менга дорилар учун пул берди. Ўша пайтда жуда ҳайрон бўлганман. Беш панжа баравар бўлмаганидек, фарзандлар ҳам ҳар хил бўлишар экан. Синглим бағритош, унча-бунчага пинагини бузмайдиган эди, худди қилиқлари дадамга ўхшаб кетарди. Ахир, онанг хаста, дами қисиб, бир сонияда у дунёга равона бўлиши мумкин, онангданам пул азиз бўлдими дея ичимдан роса хафа бўлганман, аммо ташимдан бирон нарса дейишга ҳаддим сиғ
масди чунки унинг қўлидаги пулларга эҳтиёжимиз бор эди.Ҳали укол, ҳали сода, ҳали преднизолон ва бошқа дори-дармонлар қатъий тартибда қилиниб, яхшиямки соғайиб чиқдилар. Одамлар аллергиядан астма бўлишса, менинг ойим асабдан, ҳар доим хафа бўлиб юриш натижасида бу касалликка чалингандилар. Аслида-ку ҳамма касалниям боши асаб аммо ойимнинг хасталангани бизга жуда қаттиқ таъсир
қилди. Айниқса, укаларим жуда хавотирланишди. Яхшиям бахтимизга ойим борлар, -деб хурсанд бўлардик
Ойимнинг дардларига даво топилмади.Бу дард жуда ёмон экан, агар зудлик билан ёрдам кўрсатилмаса инсон ўлиб қолиши ҳеч гап эмаскан. Ойим энди дори-дармон билан яшардилар.
Дадам Қозоғистондан келган, энди аввалгидек аёлларга кўп қизиқмас, онамнинг қадрига етаётгандек эди. Менинг назаримда, дадам рол ўйнаётган артистга ўхшар эди, мана ҳозир саҳна тугайдию яна асл башараси очилади.
Мен ўқишни битириб қайтган, мактабда ишлаётгандим. Мактабда, маҳаллада обрўйим жуда яхши эди. Уйимизга мени сўраб совчилар кела бошлашди.
Яхши жойлардан чиқишди. Дадам уларни бир баҳона топиб,,рад этардилар ва кечқурун, сенинг гаплашиб юрган йигитинг экан деб тарсакилаб урардилар.
Кўнглимдаги йигитнинг ота-онаси бизнинг оиламизни суриштириб, совчиликка келишмади ҳам. Ўзларига бизнинг оилани номуносиб кўришибди.
Дадам, бир пайтлар ўзи билан пахта тозалаш заводида бирга ишлаган аёлнинг ажрашган ўғлига мени бермоқчи бўлдилар.
ик.
Дадам дурадгор эдилар. Дераза, эшик ромларини ясар, пол, шип қоқар, қўлидан келмайдиган иш йўқ эди,,аммо ойимга бераётган азоблари учун уни ҳеч,ёқтирмасдим
Ўнинчи синфда ўқиб юрган пайтларим дадам қўшнимиз Обид аканинг янги уйининг эшик-ромларини ясаб беришни ўз бўйниларига олдилар. Обид аканинг оиласи ўзига тўқ, ҳурматли, обрўли оилалардан бири эди.
Обид ака айниқса, хотинига, болаларига жуда меҳрибон эди. Ана шу меҳрибон, куюнчак одам дадам уларникидаги ишини тугатиб улгурмасдан
вафот этди
Дадам энди унинг хотинига ишқи тушиб,ойимга азоб берарди. Биргина умас, бошқа хотинлар билан таққослаб, ойимдан камчилик топар ва жанжал қиларди. "Фалончи оппоқ, балиқдай нарса, сен бўлса куюк қошиққа ўхшайсан. Ёмонлигингдан ўз ич-этингни еб боряпсан. Фалончининг сочи тақимини ўпвди.Сенинг сочинг рўмол ортидан кўринмайди“
Янги йил арафаси эди. Дадам тўққиз яшар укамни ёнларига олиб, дўкондан ҳар хил ширинликлкр, олма-мандарин олиб, Обид аканинг уйига байрам табриклашга борибди. Бу ҳақида ойимга дарров хабар етиб келди. Ойим йўл яқин бўлгани учун, дарров етиб бордилар. Борса, қўшни аёлнинг уйида, катта дастурхон атрофида дадам билан у аёл кулишиб, ўйин-кулги қилиб ўтирган экан. Ойим жаҳл билан "Болаларимнинг ризқини шунақаларга сарфлаяпсизми. Байрамда болаларим ҳеч нарсасиз ўтирибди,,сиз бу ерда айшингизни суряпсиз"дея дадамга уришадилар. Дадам ўша ердан то уйгача ойимни судраб, уриб олиб келдилар, Биз орага тушиб, калтак едик. Эртаси,куни ану "фаришта"аёл тўртта акасини олдига солиб уйимизга жанжал қилиб келди. Уларнинг олдида дадам яна ойимни ура бошладилар.,"Сендақаларни эримнинг ҳаром тукигаям олмайман" аёлнинг шу гапидан кейин ҳам ойимни дўппослашни қўймадилар. Мен ва укам орага тушиб, ўзимиз калтаклансак ҳам ойимизни ҳимоя қилдик. Ўша куниёқ дадам бир дўхтирни келтириб, ойимга жинни деган справка ёздириб,вилоят жиннихонасига обориб ташлаб келди. Ўша куни ўттиз биринчи декабр эди. Ҳамма янги йилни янги орзулар билан кутиб олса, биз ойимизсиз, йиғлаб кутиб олдик.
Ҳаммамиз ёш, қўлимиздан иш келмайди, ойимизни жиннихонадан чиқара олмадик. Кеча-кундуз Аллоҳдан ойимизни жиннихонадан озод қилишни сўрардик.
Кичик тоғам биздан хабар олишга келган эканлар
Дадамдан ойимни сўраган эдилар. Дадам"Опангни пенсияга чиқармоқчийдик, Шунинг учун беш-ўн кун касалхонага, справка учун .ётқиздик" дедилар. Менинг нафратдан қўлларим мушт бўлиб тугилиб қолди. Ҳаммамиз дадамнинг ҳеч бўлмаса бир минут ташқари чиқишини кутардик. Тоғамга ростини айтиб, ойимни у зиндондан чиқаришга ёрдам сўрамоқчийдик. Буни билгани учун дадам бирон қимирлай демасди.
Эртаси куни мен ойимнинг ўрниларига мактабга фаррошликка кетдим. Тоғам ҳам воқеанинг аслини билмоқчи бўлиб, менинг ёнимга бордилар. Бўлган воқеани рўй-рост айтиб бердим. Ойижонимнинг бир ҳафтагамас,,бир ярим ойдан буён жиннихонада ётганини айтиб йиғладим. "Тоғажон, ойимни балнисадан чиқариб уйизга олиб кетинг, бир куни дадам ўлдириб қўядилар"-деб ёлвордим.
-Ойингни кўргани борасанми?
-Вой, ростданми, албатта бораман!
Тоғам директордан рухсат олдилар. Мен тоғам билан,касалхонага, ойимни кўришга кетдим. Тоғам йўлдан сомса, олма, нон ва бошқа майда-чуйдалар олдилар.
Биз ойимни кўришга рухсат олиб, ичкари кирганимизда,тушлик вакти экан. Беморларга овқат тарқатилаётган экан. Катта тоғорада уёқ-буёқда кўриниб қолган карам ёки картошкани демаса,,катта тоғора тўла сув эди. Беморларга бир бўлак буханка ва ўша овқат тарқатилди. Буни кўриб, ачиниб йиғлагим келди. Ойимни кўриб, баттар йиғлагим келарди. Ойижоним бир ярим ой давомида игнанинг кўзидан ўтар даражада озиб қолгандилар. Биз билан саломлашиб,,гаплашиб турсалар ҳам,,кўзлари тоғамнинг қўлидаги нарсаларда эди. Тоғам келтирган нарсаларни ойимга бериб, "Опажон сизга олиб келдим,,еб олинг"-дегач, сомсаларни катта-катта тишлаб ея бошладилар. Биз ойимнинг ёнида узоқ ўтирдик. Тоғам врач билан гаплашиб, ойимни касалхонадан чиқаришга муваффақ бўлдилар.
-Опажон, сизни уйимизга, ойимнинг ёнларига олиб кетаман. У ерда яшайсиз. Истасангиз мен билан Россияга бориб ишлайсиз. Аммо сизни бу жаллод эрингизнинг ёнига қўйиб кетолмайман.
Мен тоғам билан ойимни Қўқонга жўнатиб, индамай
МЕҲРИБОННИНГ ДАРДЛАРИ ҚИССА. 1-қисм.
ГР:🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Бисмиллаҳир роҳманир рахийм.
Саодат иккимиз синфдошлар орасида олий ўқув юртини тамомлаб, вилоят марказида ишга қолганмиз. Бошқа синфдошларим аллақачон олди неварали бўлишган.Биз эса ўқиймиз деб, кечроқ турмушга чиққанимиз сабабли болаларимиз бешинчи-олтинчи синфда ўқийди.
Биз, икки дугона якшанба кунлари бир-биримизникига боришни канда қилмаймиз.Ҳеч бўлмаса телефонлашиб, ҳол-аҳвол сўрашиб юрамиз. Мен вилоят редакциясида, Саодат эса Вилоят касалхонасининг онкология бўлимида даволовчи врач сифатида ишлаб келяпмиз. Аммо менинг ҳикоям иккимиз ҳақимизда эмас.
Ҳафта ўртасида Саодат менга қўнғироқ қилиб қолди.Саломлашиб, ҳол-аҳвол сўрашгач,
-Ҳа, дугон, тинчликми, нима гаплар,ҳафта ўртасида телефон қилмасдинг.
-Дугон, ишхонамга бир келиб кет, сени бир аёл сўраяпти..Мухлисинг экан.
-Ишдаман-ку дугон, уйга қайтишда кириб ўтаман.
-Бўпти, манам бугун навбатчиман, фақат кел, роса ялиняпти.
-Ким у?
-Бир беморимиз,касалликнинг охирги стадияси... аҳволи оғир, сенга гаплари бор экан.
-Бўпти, бораман!
Ҳали танишмаганим аёлга ачиниб "Бечора"дедиму гўшакни илдим. Ишдан қайтишда дўкондан олма олиб,,касалхонага ўтдим. Дугонам мени коридорда қаршилади. Қучоқлашиб кўришдик.
-Қани бошла, мухлисимнинг ёнига.
-Аввал буёққа кел,-мени процедура хонасига бошлади.
-Аёл саратон касаллигига чалинган. Ўтган йили бир кўкрагини кесгандик. Касаллик энди иккинчи кўкрагига ўтган. Униям операция қилиб кесиб олишди. Барибир вужудга саратон илдиз отган. Аёл охирги кунларини ўтказмоқда. Сени яхши таниркан,
-Ўша опага берадиганим бор,-деб бир дафтарни кўрсатди. Манимча бошидан ўтказганлари, кундалиги.
-Бўпти, юр зиёратига борайлик. Дугонам менгаям оқ халат берди, елкамга ташлаб, палатага кирдик.
Палатада биргина ўрин бўлиб, унда озғинлигидан кўзлари ичига чўкиб кетган, беҳол бир аёл чўзилиб ётарди.
Аёл мени кўриб қўзғалмоқчи бўлди. Саодат тезгина бориб, унинг орқасига ёстиқ қўйиб, гавдасини тиклади.
-Салом, яхшимисиз синглим.
-Ассаломалекум опа, сизни безовта қилмадимми,
-Йўғе, бу ҳақида ўйламанг.
-Меҳрибон ажойиб аёл,-гапга дугонам қўшилди.-Қачон келсам, дафтарига нималардир ёзиб ўтирган бўлади.
-Ҳа тўғри,-энди аёл давом этди.-Сизга битта дафтарим бор, шуни ўқиб, бир нарса ёзинг. Бошимдан ўтганларни ёзганман. Ижоддан йироқман, лекин ҳаётим оғир кечган...
-Хўп бўлади,- қалтироқ қўлидан дафтарни оларкан, аёлга яна ачиниб кетдим.-Ўқиб кўраман, балки бирон нарса чиқиб қолар!
-Опа, энди оғзим ошга етганда...-аёлнинг кўзларида ёш пайдо бўлди.-Ўлгим келмайди опажон!
-Ўлмайсиз, медицина ривожланган, янги технологиялар пайдо бўлган, умидсизликка тушманг!
Аёлнинг кўзларида умид учқунлари порлади.
-Айтганиз келсин, қанийди ҳеч бўлмаса болаларим улғайгунча яшаёлсам...
-Ҳали тўйларида ўйнаш насиб этади, умидиззи сўндирманг.
-Раҳмат, аммо дард енгиб қўййяпти.
Аёлга олмаларни бериб, хайрлашиб чиқдим. Қўлимдаги дафтарни сумкамга тиқиб қўйдим. Саодат билан хайрлашиб, уйга қайтдим.Йўл бўйи Меҳрибонни ўйлаб қайтдим. Аллоҳимга ўргатгулик бўлмасин, лекин саксон-тўқсон ёшли чоллар, кампирлар зинғилдай юришган бир пайтда, эмизикли боласи бор онага дард бериб нима нима қиларкин... Ўз хаёлимдан ўзим қўрқиб кетдим.Шаккоклик эмас бу, балки нотўғри ишларга кўнгилнинг исёни бу..!
Бешинчи синф қизим овқат пиширибди. Иккинчи синф ўғлим ҳовлиларни супирибди, опасининг назоратида ахлатларни челакка олиб, кўчадаги ахлат қутисига тўкиб келаётган экан.
Уларни кўриб, ҳалиги аёл ҳақидаги фикрдан бироз чалғидим.
Бирга оқшомлик қилдик.
-Болла, даденгла телефон қилмадими?
-Телефон қилдилар, гаплашдик. Сизга салом дедилар. Кечроқ яна телефон қиларканла.
-Хўп, қизим ман бироз ухлаб олай, тунда ёзадиганларим бор.Даданг телефон қилса, мани ухлаяпти денглар, уйғотмаларинг.
Ётоқхонага кириб кетдим. Яхшиям болаларим ақлликкина, ўзларидан билиб иш қилаверишади. Қизим биринчи марта овқат қилганда мақтагандим.
-Овқатинг зўр бўпти, қизим.
-Таги куйиптику...
-Оловини пастгина қилиб буғлаш керак-да. Майли, ўрганиб кетасан.
Шундан буён ишдан келгунимча, ўзи пишириб қўяди. Ўғлим ҳам, барака топкур, иккинчи синф бўлсаям, қўлига рўйхат берсам,дўкондан
п қолса-я!.. Муродали юрагига ваҳима тушиб секин-секин юриб борди-да, ҳовлилардан бирининг тўғрисидаги шотут панасига ўтиб олди. «Қани, кеп кўрсин-чи, — хаёлидан ўтказди у муштини тугиб, — Агар келиб мени кўриб қоладиган бўлса, тошбўрон қиламан… Бориб бўпман энди ўшани рўпарасига!..»
Шу пайт кутилмаганда ёнгинасидаги дарвоза очилиб, ичкаридан уч-тўрт ёшлар чамасидаги бир бола ўқдай отилиб чиқди-ю, тирмашиб шотутга чиқа бошлади. У сал тепага кўтарилиб қип-қизариб пишган шотут мевасига қўл чўзди. Бўйи етавермагач, янада юқорироқ чиқиб новдани чангаллади. Шу лаҳзада ё оёғи тойиб кетди, ё мункиб кетди, Муродалининг кўзи илғамай қолди. Ҳалиги бола ҳе йўқ-бе йўқ гурсиллаб ерга қулади ва боши билан катта тошга урилиб юз-кўзлари-ю, кийимларигача бирпасда қонга бўялди. Муродали ҳам бола-да, худди унинг йиқилганига ўзи айбдордек қўрққанидан бир бурчакка биқиниб олди. Боланинг дод-войини эшитиб жонҳолатда кўчага чопиб чиққан аёл ҳаш-паш дегунча униердан кўтариб олиб, қонини эски бир латта билан яхшилаб артгач, беихтиёр шотутга суянганча биқиниб ўтирган Муродалига кўзи тушди-ю, шартта боласини ерга ўтқазиб унинг тепасида пайдо бўлди.
— Ҳе, оғзингдан қонинг келгур!.. — дея қичқирди аёл ижирғана-ижирғана Муродалининг ёқасидан тортқилаб, — Тиртиқ!.. Йиқитишга йиқитиб қўйиб индамай ўтирибсанми?.. Вой, шумқадам-ей, боламни аҳволини қара, кимсан ўзинг?.. Қайси очиқ мозордан кеп қўя қолдинг шу тобда-а?..
Муродали бу бегона аёлнинг қўлларидан қутулишга, шу дамдаёқ дуч келган тарафга қочиб кетишга уринар, аммо сира кучи етмасди.
— Мен йиқитганим йўқ, хола!.. — деди йиғлаб Муродали, — Мен йиқитганим йўқ… Қулоғимни қўйворинг!.. — Шу гапдан кейингина аёл жаҳл устида Муродалининг қулоғидан чангаллаб тургани эсига тушиб шоша-пиша қўлини тортиб олди ва ўқчий-ўқчий боласини кўтариб ҳовлисига чопди.
АХЛАТХОНАДА
Муродали то кечгача шаҳар кўчаларини дарбадар кезди. Асрга яқин азбаройи қорни очганидан тиззалари букилиб-букилиб борди. Ошхоналарни ёхуд йўл-йўлакай чайналиб кетаётганларни ҳар кўрганида оғзидаги сўлаги янада кўпроқ оқди. Борган сари кўзлари аланг-жаланг бўлиб қорнида оғриқ тураётгандек бўлаверди… Ошхона-кафеларнинг эшигига овқат беришармикин, деган умидда яқин бориб кўрди. Ҳайдаб солишди. Кўчадан ўтиб кетаётган одамлардан нон сўраб кўрди. Кимдир елка қисди, яна кимлардир ўзини кўнгли ағдарилаётгандек кўрсатиб жуфтакни ростлади… Ҳафсаласи пир бўлган Муродали охири оёғини базўр судраклаганча анча наридан кўриниб турган ахлатхонага қараб юрди…
Ахлатхонада бир-икки нафар ўрис чоллар нимадир териш билан овора эди. «Буларниям менга ўхшаб қорни оч шекилли-да!.. — кўнглидан ўтказди Муродали уларнинг ҳаракатини қизиқиш билан кузатаркан, — Менам нон излаб кўрсам, ҳеч ким индамасмикин?..» Муродали у ёқ-бу ёққа хавфсираб қараб олгач, аста-секинлик билан ахлат титкилашга тушди. Аксига олиб ҳадеганда ўзи истаган нарсаси топилавермади. Шу пайт ҳалиги чоллардан бири кутилмаганда ердан бошини кўтариб Муродалига кўзи тушди-ю, бор овозда бақирди.
— Эй, малчик, ну-ка, уходи отсюда!.. Эта моя территория, уходи!.. Я кому говорю?..
Муродали ҳеч нарсага тушунмай ҳеч нарса бўлмагандек ахлат титишда давом этаверди. Бақираверганидан бир иш чиқмаслигига кўзиетган чол жаҳл билан шеригига юзланди:
