33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Xayrli kech! 🔥OLCHAGUL🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun skidka hikoya narxi 10.000 soʻm. Majburiy emas. Istaganlar har kuni kanalda 5 qismdan oʻqib boraveradi!
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
39
— Мен келдим, — Нилуфар эшикни очиб кираркан, остонада Шосанамнинг оёқ кийимини кўриб овоз берди.
— Яхши келдингми? — Шосанам фартук осган ҳолда ошхонада чиқиб келаркан, — имтиҳонлар қандай ўтди? Қийналмадингми?
— Ҳаммаси аъло. Ўйлайманки, ҳаммасини кўнглимдагидек топширдим. Ўзингчи, бугунги иш кунинг қандай ўтди?
— Бугун фақат суҳбат ва таништирув бўлди. Иш эртадан бўларкан. Менежер эртагаёқ меҳмонхонага кўчиб ўтишимни тайинлади.
— Санам шу шартмикин? — Нилуфарнинг юзидаги хурсандчилик тарқаб кетгандек бўлди.
— Ҳа, бу меҳмонхона ички тартиб қоидаларига кираркан. Ахир биз меҳмонларга йигирма тўрт соат хизмат кўрсатамиз, шунинг учун ҳам...
— Бўлди тушундим, — Нилуфар таслим бўлгандек қўлини кўтараркан, — битта нарсага ваъда бер. Дам олиш ва байрам кунларида мен билан бирга бўласан. Ахир бу шаҳарда сендан бошқа яқиним йўқ.
— Сен қишлоққа қайтмоқчи эмасмисан?
— Йўқ. Мен ҳали ўқишимни давом қилдираман. Танловдан ўта олсам Германияга кетаман. Ундан кейин Кореяга бориб, уларнинг тиббиёт ва халқ табобати сирларини ўрганаман, — Нилуфар келажак мақсадлари ҳақида шунақа тўлқинланиб гапирардики, Шоҳсанамни унга ҳаваси келди.
— Ўқиш мазза бўлса керак-а? Ҳар куни янги билимлар, янги танишлар.... Дунё қарашинг кенгайиб, бу оламни ўзгача нигоҳ билан кўра бошлайсан.
— Ҳа талаба бўлишни ҳам ўзгача гашти бор, — Нилуфар ўтган талабалик йилларини эслаб жилмайиб қўяркан, — ўзга оламга тушиб қолгандек бўласан. Ўзбекистоннинг турли вилоятларидан дўстлар, танишлар орттирасан. Уларнинг шеваси, урф-одатларини ўрганасан. Талабалар ётоқхонасидаги ҳаётнику айтмай қўя қолай, — кулди.
— Сен орамиздаги энг омадли ва бахтлисисан, — Шоҳсанам хўрсиниб қўяркан, — мен ҳам вақтида ақлимни беҳуда нарсаларга йўналтирмай ўқиш ҳақида ўйлаганимда ҳозир битта касбни бошини тутган бўлармидим?
— Ўқишни эрта кечи йўқ. Хохласанг бу йил топширишинг мумкин, — Нилуфар унда ҳали имконият борлигини айтди.
— Энди кеч, қолаверса мен тайёрланмаган бўлсам.
— Санам, — Нилуфар унинг елкаларидан тутиб, — мана ишга ҳам кирдинг. Яшаш шароитлари ҳам бор деяпсан. Ишинг йигирма тўрт соатлик бўлса ҳам, туну кун ётволиб ишламайсан. Менимча ўша ерда ҳозиргидан кўп вақтинг бўлади. Буни устига пойтахтдаги меҳмонхоналар ҳаммаси интернет билан таъминланган. Бу дегани эса сенда имкониятлар етарли дегани. Имтиҳон топширишга ҳали салкам икки ой вақт бор.
— Қандай бўларкин? — энди Шоҳсанам ҳам иккиланиб қолганди.
— Қанддек бўлади дугонажон. Ин Шаа Аллоҳ ўқишга кириб, бир пайтлари ўзинг орзу қилгандек энг яхши устоз бўласан.
37
— Беря....
— Йўқ, — Дилафруз гапини тугатмасидан Саида жилмайиб қўяркан, — бемалол биз билан бирга машқ қилишингиз мумкин.
— Лекин бу дугонангизга ёқмади шекилли? — Зуфарнинг дўсти Ахмад Дилафрузга бошдан оёқ қараб қўяркан, — унга ташрифимиз маъқул келмади чоғи?
— Унақа эмас, — Саида Дилафрузни секин туртганча, у томонга эгилиб пичирлади, — қовоғингни оч.
— Саида мен....
— У ўзи шунақа бироз тортинчоқроқ. Аҳамият бермайсизлар, қани марҳамат, — Саида Зуфарга ёнидан жой кўрсатаркан, — сиз Дилини ёнига тура қолинг.
— Раҳмат, — эркак Дилафрузнинг ёнига бироз яқинлашаркан, — исмим Аҳмад. Сизникичи?
— Билишингиз шарт эмас, — Дилафруз унга жавоб бериш баробарида Саидага ёмон қарадию, у ердан кетиб қолди.
🌺🌺🌺
— Хайрли кун, — Аброр қўлида бир даста гул билан палатага кириб келаркан, каравотда ётган онахонга ҳам бош чайқаб қўяркан, — бу сизга ҳамшира хоним, — капилниция улаётган қизга қўлидагиларни узатди.
— Раҳмат, лекин бу гулларни умуман керагиси йўқ, — қиз унга ҳам, гулига ҳам қайрилиб қарамасдан жавоб бераркан, — энди марҳамат қилиб чиқиб кетсангиз менга ҳалақит беряпсиз.
— Ҳа майли, — йигит хўрсингандек нафас олиб чиқарганча, — унда бу гулларни сизга бериб кетай онахон, — деганча гулни каравот ёнидаги тумба устига қўйдию, чиқиб кетди.
— Менимча у йигит сени чиндан севади.
— Лекин унинг тақдири мен эмасман. Истасам ҳам бўла олмайман, — қиз қилаётган ишидан кўз узмасдан жавоб бераркан, — шунинг учун умид бермаганим маъқул.
ДИККАТ ПРЕМЬЕРА БИЗ БОШЛАДИК!!!
🔥ОЛЧАГУЛ🔥
Биздан узоклашманг!!! Сериал хикоямиз хар куни соат 21:30 да бериб борилади!!!!
Kiyim tiktirmoqchisiz-u lekin eng trenddagi chiroyli fasonlarni topolmayapsizmi? 🥲❤️
Unda bu kanalni tavsiya qilaman👇🏻
•| Vecherniy ko'ylak fasonlar👗
•| 0 dan makiyaj qilish🌹👗
•| Homladorlarga fasonlar👗
•| Uyga kiyishga fasonlar👗
•| Kelinchaklarga fasonlar💘👗
Endi fasonlarni qidirib yurishingiz shart emas 🤩👇
/channel/+mzuhBofqhf41MDE5
🥰Uyda o’tirgan ayollar va talabalar
diqqatiga❗️
🤔Talabasiz ishlashga vaqtingiz yoqmi❓ Lekin puldan qiynalyabsiz togrimi??
🔈🔈Bizning ish aynan siz uchun uydan chiqmagan holda daromad qiling biz bilan yuksalasiz💬
✍️ MUROJAAT UCHUN: @Shokhida_blogs
✅/channel/+AAWRE9twOM0yNjVi
✅/channel/+AAWRE9twOM0yNjVi
📝Телебошловчи бир миллионер мехмонидан сўраяпти:
- Хаётингизда сизни энг кўп нима бахтиёр қилган?
- Бахтиёрликнинг тўрт босқичидан ўтдим ва нихоят чин бахт нималигини англадим.
1. Нарса тўпладим. Кўпайтирдим. Тўймадим.
2. Қимматбахо нарсаларни сотиб олдим. Янада қимматини, янада қимматини. Лекин унинг хам мазаси вақтинча бўлди, холос.
3. Катта-катта лойихаларни сотиб олдим. Футбол командасими-ей, саёхатчилар учун оромгоҳларми-ей. Лекин барибир ўзим кўзлаган ва кутган бахтга эришолмадим.
4. Бир дўстим ногирон болалар учун ўзиюрар аравачалар сотиб олишга улуш қўшишимни сўради. Мен дархол рози бўлдим.
Ўша дўстим, совғани болаларга ўзинг бориб, ўз қўлинг билан топширасан, деб оёқ тираб туриб олди. Ночор бордим. Болаларнинг хурсанд бўлиб, аравачаларда у ёқдан бу ёққа учиб юрганларини кўрдим. Улар худди бир ўйингохларда юргандек қувнашарди.
Болаларнинг қувнаганини кўриб, ўзим хам яйраб кетдим.
Шундан кейинги холат эса бу бахтиёрликни қалбимнинг ич-ичигача олиб кирди.
Кетмоқчи бўлиб турганимда болалардан бири оёғимга махкам осилиб олди. Оёғимни беозоргина олмоқчи бўлсам, у янада қаттиқроқ ёпишарди. Ўткир нигохи юзимга қадалган эди. Хайрон бўлиб сўрадим:
- Тойчоғим, сенга яна бирон нарса керакми?
Бу беғубор, бегунох, юзида чин маънодаги бахтиёрлик нишоналари акс этиб турган хилқатнинг сурурбахш, умидбахш жавобига қулоқ солинг-а:
- Отажон, Жаннатда сизни учратганимда Парвардигоримнинг қошида сизга миннатдорчилик билдиришим учун юзингизни яхшилаб эслаб қолмоқчиман.
Дод деб юбордим. Кўп йиғладим. Бир тарафдан унинг хурсандлигидан, иккинчи тарафдан эса ўзимнинг бахтиёрлигимдан хушимни йўқотиб, ерга қулай дедим...
Ё Аллох! Мен қандай хаёт кечирдим? Нималар қилдим? Ўйин-кулгу, кайфу сафо, исрофгарчиликлар... Хамма-хаммаси сариқ чақага арзимайди. Ўзим хам бахтли бўлолмадим, бировни хам бахтли қилолмадим.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
#pechenye
🧑🍳 Yongʻoqcha shirinligi 😋
📌 Kerakli masalliqlar
200 gr @ot.shedroy.xozyayki
500 gr un
1 ch q vanilin
1 ch q razrihritel
2 ta tuhum
200 gr shakar.
🍃🍃🌺🌺🌺🍃🍃Saryog’da pishgan yumshoq va mazali qo’y go’shti retsepti
🥩 Kerak mahsulotlar:
•Qo’y go’shti
•|Tuz
•Pomidor
•Sarimsoq piyoz.
•Ro’zmarin
•zira
•Sariyog’ 200gr
•Kartoshka
•Suv
Бир куни подшоҳ баланд қасрида деразадан пастга қараб шаҳарни томоша қилиб турган экан, пастда бир одам аравада тарвуз олиб келиб сотаётганига кўзи тушибди. Шунда шоҳнинг кўнгли тарвуз ейишни тусаб қолибди. Бош вазирини чақириб, 100$ бериб, тарвузни кўрсатиб бориб битта олиб келгин, бир мазза қилиб ейлик, дебди.
Бош вазир шоҳнинг хонасидан чиқиб, биринчи замига 50$ бериб, бор битта тарвуз олиб кел дебди, зами ҳам коридорга чиқиб, молия вазирига 25$ берибди-да, бор тарвуз олиб кел, дебди. Молия министри шопирини чақирибди, унга 10$ берибди ва кўчадиги тарвузни кўрсатиб, битта олиб кел, дебди.
Шопир ҳам тарвузчининг олдига бориб, телефон қилиб, солиқни, божхонани, участковойни, МИБни чақириб, тарвузчининг ҳужжатларини текширишни буюрибди.
Оқибатда ҳамма тарвузини мусодара қилишибди, шопир шундан биттасини олиб, қолганини «по цепочке» юқорига узатиб юборибди.
Тарвуз подшоҳга етиб борибди. Бош вазир уни чиройли қилиб сўйибди. Подшоҳ мазза қилиб еб туриб бош вазирдан: «Ўзи халқимиз қалай яшаяпти, ҳамма шарт-шароитлар яхшими, ҳамма тўқ ва бой-бадавлатми?» деб сўрабди.
Бош вазир: «худди шундай, подшоҳим, халқ жудаям тўқ ва бой-бадавлат», деб жавоб берибди.
Шунда подшоҳ: «Албатта-да, ҳар бир тарвузни 100$ дан сотгандан кейин бой бўлади-да», деб жавоб берган экан…
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
#таъсирли_воқеа
"ОҚИБАТ" ҲАҚИДА
📹Муҳаммад Али
Бу дунёда ота-онадек борини сизга тутадиган жонфидо йўқ...
Уларни борида қадрланг...
Кўринг...
Ҳаммамизга ибрат бўлсин.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
📝 “Ўғлим мени уради” оқпадар фарзанд дастидан азоб чекаётган ота армони (Ўқинг фақат йиғламанг)
Бу ҳақда ёзиш ҳар бир ота-она учун жуда оғир бўлса керак. Ичимдан чиққан чаёнимнинг заҳрига чидаб яшаш мен учун кундан-кун қийин бўляпти. Ҳа, менинг ўғлим ана шунақа — ота-онасига азоб берадиган фарзандлардан бири бўлиб улғайди. Аслида, болани эркалатиб ўстирмаслик керак экан. Афсус, мен болаларимни, айниқса, катта ўғлимни ҳаддан ташқари эркалатиб юборибман. Бу хатомни энди-энди англаб етаётгандекман. Ўғлим туғилганда шунақа хурсанд бўлган эдимки, ҳатто қаттиқ қувонганимдан тўй қилиб берганман. Умрим бўйи турли ташкилотларда раҳбар лавозимларда ишлаганман, топиш-тутишим яхши эди. Шу боис рўзғорим ҳар доим тўкин-сочин ва болаларимнинг ҳам ҳеч нарсадан ками бўлмаган. Ўша пайтлари қанақа кийим ёки велосипед урфга кирса, катта ўғлим тенгдошларидан энг биринчи бўлиб шу нарсаларга эга бўларди. Хуллас, фарзандларим бахтли болаликни бошидан кечиришган, десам, хато бўлмайди. Аммо уларга меҳр бериб, қанча эркалатиб ўстирган бўлсак, кампирим иккаламиз қариганда шунча жабр кўрдик. Катта ўғлим дангаса, ишга бўйни ёр бермайдиган йигит бўлиб улғайди. Топганига ичадиган одат чиқарди. Уни бу йўлдан қайтариш учун нималар қилмадик, дейсиз, аммо ҳеч бири наф бермади. Уйланиб, бола-чақали бўлгач ҳам, тайинли бир ишнинг бошини тутмас, хотини ва фарзандлари учун қайғурмасди. Шунинг учун иккинчи ўғлимга «Акангнинг аҳволи бу, икки дунёда ҳам алоҳида уй қилиб чиқолмайди. Яхшиси, сен уй-жой қилиб кўчиб чиқ, ҳарҳолда сен
ҳаракатчан йигитсан. Акангга шу уйни васият қилиб қолдирамиз. Бошқа иложим йўқ», дедим. Кичик ўғлим ортиқча гап-сўзсиз уй-жой қилиб, чиқиб кетди. Аммо менга тегишли бўлган ҳовли-жой ўзига қолишини билиб, катта ўғлим баттар ёмонлашди. Энди унга на насиҳат ва на бошқача гап-сўз таъсир қиларди. Ҳар куни ичиб келиб, жанжал кўтарар, агар онаси иккимиз бирор нарса дегудек бўлсак, бизга қўл кўтаришдан ҳам тоймасди. Унинг жанжалларидан безор бўлган хотиним бир куни қаттиқроқ гапириб юборганди, ўғлим ўз онасини уриб, қўлини синдирди. Аёлим ўла-ўлгунча боласидан норози бўлиб кетди. Ўлими олдидан «Мен-ку, кетяпман, аммо энди сизга қийин бўлади-да», дея менинг раҳмимни ерди шўрлик. Аёлимни бир йил один тупроққа қўйдик. Ҳақиқатан ҳам, у оламдан ўтгач, менга янада қийин бўлди. Ўғлимдан безор бўлган келиним эрига жаҳл қилиб, уйда овқат ҳам пиширмас, бир пиёла чой тутиш у ёқда турсин, ҳолинг нима деб сўрамасди ҳам. Аммо келинимдан хафа эмасман. Чунки ўғлим мени қадрламаганидан, ҳурмат қилмаганидан кейин қандай қилиб келин қадримга етсин. Келинимнинг нияти қандай бўлмасин ўғлим билан ажрашиш. Аммо нима бўлганда ҳам, боламнинг рўзғори бузилишини истамайман. Шу боис ёшим саксонга етган бўлса-да, чойимни ўзим қайнатаман, уст-бошимни ҳам ўзим юваман. Иссиқ овқат егим келса, кўча-кўйдаги ошхоналардан бирортасига бораман. Бир куни касал бўлиб, иситмам чиқиб кетди. Ўғлим ёки келиним эшикдан бош суқармикин, дея кун бўйи термилиб ётдим. Аммо ҳолимдан хабар оладиган бирор инсон бўлмади. Ўғлим кечки пайт ичиб келиб, хотини билан жанжаллашаётган пайтда уйга “Тез ёрдам” машинаси келди. Ўғлим шунда ҳам «Отамга нимадир бўлдими, нега уйимизга “Тез ёрдам” машинаси келди?» дея хавотир олмади. Куним шу тарзда ўтиб турса-да, у мени сира тинч қўймайди. Бир куни қўл телефонимни ўғирлаб олганлигини билиб, қайтариб беришини сўрагандим, уриб бошимни ёрди. Хуллас, қариганда мана шундай ит азобида умр кечиряпман. Ҳеч кимни Худо оқпадар фарзанд билан жазоламасин экан. Чунки бу бировга айтиб бўлмайдиган ғам, тузалмайдиган дард. Халқимиз бежизга дастурхон бошида «Оқил фарзанд ато эт», дея дуо қилмас экан. Номақбул фарзанд юрак доғи, кўнгил армони, деб шуни айтсалар керак-да.
ОЛИМ ота Тошкент вилояти
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
📝Ҳаётий воқеа:
ЧИРОҒИ СЎНГАН ОИЛА...
Мана, Наима Қурбон билан севишиб турмуш қурганига ҳам 17 йил бўлди. Қурбон оиласининг камини тўлдирай деб нима ишлар қилмади?!Уларнинг бир-биридан ширин одобли икки ўғли ва бир қизчаси бор. Катта ўғли Қобилжон 16 ёшли эътиқодли йигит. Укаси Анваржон ҳам акасига қўшилиб илм сирларига қизиқа бошлаган. Ҳатто қўшнилари ҳам уларнинг нақадар ибратли оила эканлигига ҳавас билан қарарди. Қурбонга келсак, авваллига мол бозорида даллоллик билан шуғулланди.
Кейинчалик Аҳмад исмли ўртоғи билан турли хил машина ёқилғиларини олиб сотишга киришди. Негадир уч кундан бери Наиманинг кунгли ғаш. Чунки Қурбон бензин ёқилғисидан кўпроқ олиб келиш учун қўшни вилоятга жунаб кетган. Бунинг устига, бугун бир ваҳимачи қўшниси келиб, "Биласизми Наимахон, кўчамизда тиланчилик қилиб юрган бир кампир менга "Яқинда кўчангизда бир фожиа юз беради", деди. Шунга анчадан бери хавотирдаман", деганидан буён унинг ҳам ҳаловати йўқолди.
Ўша куни ўғли Қобилжон бувисиникига кетган эди, Анвар эса мактабдан келиб ҳовлидаги сўри устида қотиб ухлаб ётарди. Қизчаси Шоҳидахон ҳали боғчада. Ҳаво анча иссиқ бўлишига қарамай, Наима ўзини овунтириш учун ёзги мевалардан мураббо тайёрлашга киришди. Шу пайт дарвоза очилиб, Қобилжон синглисини етаклаб кириб келди.
Синглиси Шоҳидахон дарвоза яқинида қайнаётган мураббони куриб, "Ойи, бейинг, еман", дея ҳали энди чиқаётган ширин тили билан хархаша қила бошлади. Акаси уни уйга олиб кирди.
Бу орада узоқ йўл юриб, Қурбон ҳам етиб келди ва ўртоқлари билан машинадан ёқилғи тўлдирилган идишларни тушира бошлади. Сўрида Анваржон ҳамон ухлаб ётарди. Турмуш ўртоғининг йўлдан хориб келганини кўриб, Наима нонушта тайёрлашга киришди. "Сен тайёрлайвер", дея Қурбон ёқилғи идишларини кўздан кечиргани кетди. Узоқ йўлда чайқалиб келгани учун ёқилғи идишларининг қопқоғини бироз очиб қўйди.
Сунг кийимини алмаштиргани уйга кира туриб сўри четида боғланган эчкига кўзи тушди. Дарахт тагида Шоҳидахон қўғирчоқлари билан ўнаб ўтирарди.
Шу пайт Анваржон ҳовлини ларзага келтирувчи гумбурлаган овоздан чўчиб, уйғониб кетди ва нима бўлаётганини тушунмасданоқ унинг юзларига ёнаётган ёқилғи сачради ва дод солиб улгурмасидан устига оловли идиш келиб тушди. Қурбон ҳовлиққанича югуриб ташқарига чиқди. Не кўз билан кўрсинки, ҳамма жойда ёнғин авж оларди.
Наима қизчасини бағрига босиб, қаёққа қочишини билмай, талмовсираб қолганди. Шу заҳоти яна бир идиш гумбурлаб портлади ва Қурбонни ҳам жароҳатлади. Бироқ у хотини ва қизини қутқаришга интиларди. Улар олов ичида қолганди. Ичкаридан югуриб чиққан ўғли Қобилжон оловни ўчиришга уринди.
Бу орада бирваракайига қолган икки идишнинг портлашидан Қобилжон ҳам қаттиқ куйди. Қурбон аросатда қолган эди. Ўғли ва қизини жон ҳолатда ташқарига олиб чиқишга ҳаракат қилди. Кўчада тумонат одам, аммо ҳеч ким бундай даҳшатли ёнғин бўлаётган ҳовлига киришга юраги дов бермасди. Ҳовлида тирик жон борки, ўлим билан олишарди.
Сури ёнида боғланган эчкининг овозини эшитиб, Наима жароҳатланган ҳолида "Болам сўрида эди", дея у томон талпинди.
Ўт ўчирувчилар ҳарчанд уринишмасин, оловга бас келиш қийин кечарди. "Тез ёрдам" ходимлари зудлик билан уларни шифохонага олиб кетишди. Кўчада фожиадан эсанкираб қолган қўшнилар "Шундай оилага кўз тегди", дея ўкинишарди. Анваржон сурида уйғонган жойида вафот этган эди. Наима эртаси куни оғир куйиш оқибатида оламдан ўтди. Буни Қурбонга ҳам Қобилжонга ҳам айтишмади. Чунки уларнинг аҳволи оғир эди.
Жажжи қизчаси Шоҳидахон эса куйган, ёшланган кўзларини юмганча, нуқул алахсираб, "Ойижон мураббо бейинг", деб такрорларди. Уч кундан сўнг Қурбон ва Шоҳидахон бирваракайига оламдан ўтди.
Энди қариндошларининг умиди фақат Қобилжонда эди Ҳеч бўлмаса, шу бола яшасин Оиласининг чироғини ёқиб туради деб Аллоҳдан илтижо қиларди
Афсуски тақдир ҳукми олий экан, Қобилжон ҳам куйган лаблари билан нималарнидир пичирлаб оламдан ўтди
Фожиа оқибатида уларнинг ҳовлисида фақат биргина она товуқ жўжалари билан омон қолган эди, холос. Қолган барча нарса бир уюм кулга айланди-қолди. Шунга айтишса керак Ўт балосидан асрасин дея.
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
💬💬💬💬💬💬💬💬💬
⭐TOʻGʻRI OVQATLANISH
⭐ISHTAXANI TABIY BLOKLASH
⭐TANANGIZ OSILMASDAN
⭐SOGʻLOM OZISH MARAFONI
⭐ENG ARZON NARXLAR
⭐ENG SIFATLI OZISH
📥📥📥📥📥📥📥📥📥
1️⃣OY 50 MING
2️⃣OY 100 MING
3️⃣OY 150 MING
⏱⏱⏱⏱⏱⏱⏱⏱⏱
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
OZISH MARAFONIGA MARHAMAT
💬💬💬💬💬💬💬💬💬💬
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️
34
Дилафруз бугун залдан эртароқ қайтди. Биринчи қиладиган иши яхшилаб душ қабул қилиш бўлди. Кейин эса ўзига ёққан яшил кўйлагини кийиб чиқдию ҳали қизларини боғчадан олишга эрта эканлиги учун гўзаллик салонига йўл олди. Сочларини бироз калталатди.
— Мана бўлди опажон, — салончи қиз унинг сочларини енгилгина турмак қилиб қўяркан, — рости сочларингиз жуда ҳавас қилгулик экан.
— Йўғеэе? — кўринишидан мамнун бўлганча кўзгудан кўз узолмаётган Дилафруз жилмайиб қўйганча, — нимасига ҳавас қиласиз? Сочим узун эмаску!
— Тўғри, лекин сочлариз соғлом экан. Яна унчалик гулламаган.
— Ҳааа, — салондан яхши кайфиятда чиққан Дилафруз қизларини олгани боғчага борди. Уларни олиб эса кафега. Кечки овқатни ўша ерда тановул қилишиб, кейин биргаликда уйга қайтишди. Эшикни ўзини калити билан очиб кираркан, остонада эрининг оёқ кийими йўқлигини кўриб хўрсиниб қўйдию, қизларини хоналарига олиб кирди. Уларнинг уст-бошини алиштириб, бироз ўйнаб ўтиришлари мумкинлигини айтиб ошхонага чиқди, — бугун ҳам кеч келармикинлар? — ўзига-ўзи гапирганча қўлига телефонини олди, — қўнғироқ қилиб кўрайчи, балки йўлдадирлар? Овқатланмаган бўлсалар у-бу нарса тайёрлаб қўярдим, — шундай ўйлар билан эрининг рақамини терди.
— Алооо, — узоқ чақирувдан кейин Сарварнинг хорғин овози эшитилди.
— Келяпсизми?
— Бугун фабрикада қоламан. Ўзларингиз овқатланиб ухлайверинглар.
— Хўп, — Дилафруз шундай деганча телефонини ўчираркан, — ўзи Саи ҳақ. Эътибор берганим сари қадрсиз бўлиб боряпман, — телефонни стол устига тарақлатиб қўяркан, — ўзи бошидан менда кўнгиллари йўқ эди. Хатто ажрашмоқчи ҳам бўлгандилар. Ҳомиладор эканлигимни айтиб зўрға фикрларидан қайтаргандим. Эндичи? Энди ҳам ажрашиш ҳақида ўйлаётганлар бўлсалар-а? Ахир мана деярли икки ойдан бери уйга кеч келадилар. Ёки келмайдилар. Наҳотки биттасини топиб олган бўлсалар? Бўлиши мумкин эмас, — ўзи ўйлаб топган ўйларидан ўзи ваҳимага туша бошлади, — йўқ, йўқ, — кўзлари каттарганча, — Сарвар акам бизга бундай қила олмайдилар. Ахир ўртамизда эгизакларимиз бор. Сарвар акам уларни жуда яхши кўради. Уларсиз ҳаётларини тасаввур қила олмайди. Шундай экан улар бизга хиёнат қила олмайдилар, — ўз ҳаёлларини ўзи рад қиларкан бироз таскин топгандек бўлди.
🌺🌺🌺
— Тура қол, — Фурқат кийиниб бўлиши билан Наргизанинг ерда ётган кийимларини унга қаратиб отди, — тез-тез кийин. Уйга боргач бирга ювинамиз, — иршайди. Наргиза базўр ўрнидан тураркан, бутун танаси зирқираб оғрирди. Кийиниб бўлганча ўтган оғриқли дақиқалар асрдек туюлди гўё, — қани юра қол, — Фурқат унинг қўлидан ушлаб олдида эшик томонга юрди.
— Мен ҳалиги...
— Уйингдагиларни бугун кечга меҳмонга чақирамиз. Ҳозир эса биргаликда уйимизга қайтиб иккимиз яраш оши тайёрлаймиз.
— Хўп, — Наргиза ноилож унга эргашди. Йўл четида кетишаркан Фурқат унинг белидан қўлини ўтказиб олиб уни қучоқлаб кетарди, — бунақа юришимиз бироз ноқулай, одамлар...
— Одамлар билан ишим йўқ, — Фурқат Наргиза уни ўзидан итаргани учун жаҳли чиққандек бўлиб унинг белидан маҳкам сиқаркан, — сен мени хотинимсан. Ошинг ҳалол бўлса кўчада ич деган мақол бор. Нима демоқчи эканимни тушундингми?
— Ҳа, — Наргиза ортиқ ҳеч нима демади. Чунки у Фурқатни жуда яхши билади. Ҳозир унинг чапига чиқса ўша айтаётган «ҳалол оши» ни шу ернинг ўзида ҳам ичишдан ҳам тап тортмайдиганлар хилидан. Бунақа «ит қилиқ» унинг қонида бор. Унинг буваси, битта амакиси шунақа қилишга ҳаракат қилишган.
40
Лазизнинг қўнғироғидан кейин касалхонага қандай етиб келганини ҳам сезмай қолган Дилафруз операция хонаси олдида тинмай уёқдан-буёққа бориб келаркан, ҳар бир ўтган сония унга асрдек туюлиб борарди.
— Нега бундай бўлди? — бир айланиб келиб, яна ўша саволини нечинчидир марта сўради.
— Билмайман, — Лазиз айбдорона бошини қуйи солиб тураркан, — мени архивга жўнатгандилар. Айтган папкаларин олиб киргандим бу аҳволдалар.
— Кеча аҳволлари яхшимиди? — Дилафруз шу саволни бераркан ҳаёлининг бир чеккасига гумон ўралади. Жавоб кутиб Лазизнинг оғзига тикиларкан, у рост айтмоқчими ёкида ёлғон билишга урунаётгандек эди.
— Ҳа яхши эдилар. Фақат....
— Нима фақат? — Дилафруз унинг гапини бўлди. Худдики, ҳозир ёмон хабар эшитадигандек. Гўёки, Лазиз ҳозир, — «Кеча Сарвар Асрорвич ишда эмасдилар», — демоқчидек.
— Фақат кечаси билан ухламай ишладилар. Овқатланиб олиш ҳақидаку умуман ўйламадилар ҳам.
— Нима? — Дилафруз ҳолсизгина ўтириб қолди. Ўзича нималарни ҳаёл қилиб ташламади. Лекин ҳозир эшитганлари. Эри туну кун ишда, у эса эрини бошқаларга илакишиб юрибди деган ўй билан ундан гумонсираб, нималарни ҳаёл қилмади. Энди эса...Дилафрузнинг кўзлари ёшланди.
Орадан бир соатча вақт ўтдими йўқми, операция ҳам тугади. Сарварни наркоз таъсиридан чиқмагунча жонлантириш бўлимида ётқизишадиган бўлишди.
— Доктор эримни аҳволи яхшими? Уларга нима бўлибди? — Дилафруз ёшли кўзларини докторнинг оғзига тикди.
— Эрингиз аппендицит бўлган. Яхшиям вақтида олиб келинган, акс ҳолда нима бўлишини олдиндан айтиб бўлмасди.
— Аппендицит? — Дилафруз тушунмагандек, — Сарвар акам шу пайтгача соғлиғидан бирор марта ҳам шикоят қилмаганлар. Бу қандай...
— Синглим биласизми, шу пайтгача бу касалликнинг аниқ сабаблари топилмаган. Ягона билганимиз бу касаллик шамоллаш ва аппендикснинг яллиғланишидан келиб чиқади. Аппендикс бу кўричакнинг бошланғич қисми, — доктор Дилафрузнинг юз ифодасига қараб тушунтириш бериб ўтди. Бунинг устига касаллик ҳеч қачон сўраб, огоҳлантириб келмайди. Шунинг учун ҳам соғлиғимизга ўз вақтида эътиборли бўлишимиз ва Аллоҳ берган жонни ҳа деб қийнамаслигимиз керак, — доктор бошқа гапингиз бўлмаса менга рухсат дегандек бош силкиб қўйдию ундан узоқлашди.
38
— Боя нега кетиб қолдинг? — Саида қовоқ уйганча келиб Дилафрузнинг ёнига ўтираркан, — ўзингни одобсиз қизчадек тутганингни биласанми? Аҳмад ака сендан жуда хафа бўлди.
— Менга буни қизиғи йўқ, — Дилафруз қўлидаги идишдан сувни эринмасдан, майдалаб ичаркан, — хафа бўлса ундан нари.
— Дили сен унинг кимлигини биласанми ўзи? У жуда катта....
— Билишни ҳам хохламасдим.
— Дилииии...
— Саида сен нима қилмоқчисан, нимага ҳаракат қилаяпсан билмадиму, лекин ишон беҳуда уруняпсан.
— Сенга яхшилик қилмоқчи бўлган мен аҳмоқ. Юравер ўша латта эрингни этагига осилиб, — Саида зарда қилгандек гапирдию ўрнидан туриб кетди.
🌺🌺🌺
— Сарвар Асрорвич, — ёрдамчи йигит қўлида бир папка ҳужжатлар билан хонага кириб келдию оғриқдан икки букилиб ўтирган Сарварни кўриб кўзлари косасидан чиқиб кетай деди, — сизга нима бўлади Сарвар Асрорвич? — қўлидагини ташлаб унинг ёнига учиб келди гўё.
— Тез ёр-дам ча-қир, — Сарвар оғриқдан хирриллаб зўрға гапирди.
— Ҳҳҳооозир, — йигит қўллари қалтирганча телефонини қўлга олиб зўрға рақам терди.
Касалхонага келишлари билан Сарварни операция хонасига олиб кириб кетишди. Ёрдамчиси Лазиз ҳали бунақа ҳолатга тушмагани боис нима қилишни ҳам билмасдан, тинмай уёқдан-буёққа бориб келарди.
— Энди нима қиламан? Сарвар Асрорвич ўлиб қолсая? Ё Худойим фақат бу эмас. Нима қилсам....Келинойимга қўнғироқ қиламан, ҳа энг тўғриси ҳам шу, — телефонини чиқариб қачонлардир керак бўлиб қолар дея «Сарвар Асрорвич келинойи» деб сақлаб қўйган рақамига қўнғироқ қилди.
36
— Музқаймоқ учун раҳмат, — Нилуфар секин ўрнидан тураркан, — лекин мени жуда хижолатга қўйдингиз. Музқаймоқни пулини ў....
— Яна бир марта шу мавзуда гапирсангиз, — Беҳруз ёлғондакам қошларини чимирганча, — қулоғингизни чўзиб қўяман.
— Йўғеэе? — Нилуфар кулиб юбормасликка урундию, барибир бўлмади. Пиқ этиб кулиб юборди. Беҳруз ҳам унга қўшилиб куларкан,
— Одатда қулоғингни чўзаман деган гапни эшитганлар йиғлаши керак эди, лекин сиз...
— Бир нарса эсимга тушиб кетди, айбга буюрманг.
— Қани эшитайликчи, нима экан?
— Ёшлигимизда дугоналарим билан мактабдан қайтишда йўл бўгидаги ўрикдан довча ўғирлардик. Ўша ўрик ёнидаги эски ҳовлида бир қария яшарди. Бир куни ўша қария бизни тутиб олдида урушиб берди.
— Буни нимаси кулгули тушунмадим? — Беҳрузнинг қошлари хиёл кўтарилди.
— Ўша қария бизни ёлғондакам урушгандида. Унинг қарашларида, сўзларида меҳр уфуриб турарди. Кулганимни сабаби эса, — бироз жимиб қолдида, — ўша қария урушаётганида мен ва дугонам Гул йиғлаб юборгандик. Кейин бўлса бизни овутиш учун қанча ширин сўз айтди. Шунда ҳам овунмагандик. Шундан кейин, ҳозир йиғлашни тўхтатмасангиз қулоғингизни чўзаман деганди йиғидан таққа тўхтаб қолганман, — Нилуфар гапираркан кўзлари беихтиёр ёшланди.
— Йиғламанг...
— Ўша даврларни соғиндим. Беғубор, содда ва бир-биридан меҳрини аямайдиган болалагимни.
🌺🌺🌺
— Салом хонимлар, — залга кириб, машқ қилишни бошлашдан олдин салгина қизишиб олиш учун уёқ-буёққа қараб ҳаракат қилаётган Саида ва Дилафрузнинг ёнига Зуфар ва дўсти келди.
— Сизларга ҳам салом, — Саида нозланди.
— Яхшимисиз? — Зуфарнинг ёнидаги йигит Дилафрузга суқланганча қараркан, — халақит бермаймизми?
ҲИКМАТЛАР ҲАЗИНАСИ
📖 Кўзларингизни самога қаратсангиз - уларда осмон акс этар, ботқоққа қаратсангиз - ботқоқ акс этар.
Кўзларимизни қайерга қаратишимиз эса бизнинг иродамиз ва хохишимизга боғлиқдир.
(Конфуций)
📖 Оламдаги энг бой одам – ўз қувончи учун энг кам маблағ сарфлайдиган одамдир
(Генри Давид)
📖 Яхшилик шундай неъматки - уни хатто кўзи ожизлар кўра оладилар, қулоғи оғирлар эшита оладилар.
(МаркТвен)
📖 Хар бир одамга хурмат ва яхшилик билан қаранг - улар шунга лойиқликлари учун эмас, сиз ИНСОН бўлганлигингиз учун
(Конфуций)
📝Шайтоннинг қўрқуви
Бир мўмин кечқурун ҳуфтонга чиқишга тайёргарлик кўрибди, ташкарида ёмғир ёмғаётган экан, ёмғирга карамай уйидан чиқибди. Озгинадан кейин сирғаниб йиқилиб тушибди. Ҳаммаёғи лой бўлган, масжидга бора олмайдиган даражада. Уйига шошиб, кийимларини алмаштириб яна масжидга қараб йўл олибди. Жамоатга улгуришим керак деб шошилган экан яна йиқилибди.
Алҳамдулиллаҳ деб уйига шошиб кириб, кийимларини яна алмаштириб кўчага чиқса эшикни олдида бир киши шамчироқ билан турибди. Қани биродар эҳтиёт бўлиб юринг, мана буёқдан юринг, сирғаниб кетманг, тош бор экан қоқилиб кетманг деб масжидгача олиб бориб орқасига ўгирилибди. Мўмин хайрон бўлиб:
- “Биродар масжидга кирмайсизми?” - деб сўрабди.
- “ Йўқ кирмайман” - дебди.
- “Нега?”
- “Чунки мен Шайтонман” - деди.
- “Менга нега ёрдам бердинг ундай бўлса?”. Шайтон:
- “ Мени сенга ёрдам бериш ниятим йўқ эди, уйиндан биринчи марта ёмғир ёғишига карамай чиққанингда Аллоҳ сени гуноҳларингни кечириб юборди. Сен ўрнингдан туриб уйингдан бошқаттан чиқганингда Аллоҳ бу амалинга аҳли оилангни гуноҳларини кечирди. Иккинчи бор сен яна йиқилдинг, уйга кириб яна қайтиб чиққанингда Аллох бу амалинга бутун шахар мўминларни гуноҳларини кечирди. Учинчи марта чиққанингда йиқилсангу сен яна чиқсанг Аллох таоло бутун ер юзидаги мўминларни гунохларини кечириб юборишидан қўрқдим” - деган экан.
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
#Kitobdan
AJDODLARIMIZ ASAB KASALLIGI NIMALIGINI BILISHMAGAN
Asab kasali qadimdan ma’lum, ammo xalq tabobatida uni alohida kasallik deb hisoblashmagan. U hozirdagidek keng miqyosda kun tartibida bo‘lmagan. Allomalar jahl chiqishini qoralashgan, odamiylikka, odob-axloqqa, og‘ir-vazmin bo‘lishga chaqirishgan. Afsuski, keyingi 40-50 yil ichida asab kasali alohida bo‘lib chiqib, ko‘pchilikni qamrab oldi.
Avvallari kundalik hayot juda oddiy kechgan, ko‘p vaqtni jismoniy ish tashkil qilgan, meva-sabzavotlar o‘g‘itsiz, ekologik toza, tabiiy bo‘lgan.
Hozirgi zamonda hayot murakkabligi, serqirraligi, texnika taraqqiyoti, shovqin-suron ko‘pligi, muammolar birin-ketin paydo bo‘lishi, jismoniy ish kamayib, aqliy mehnat ko‘payishi, yeguliklar kimyoviylashuvi, ekologiya buzilishi kabi son-sanoqsiz sabablarga ko‘ra, asabiylashish ko‘pchilikda uchraydi. Ko‘chada, ishda, uyda, bozorda, do‘konda, oilada, hatto dam oladigan joylarda odamlar bir-birlari bilan munosabatlarda ko‘pincha jig‘ibiyron bo‘lishadi. Inson tanasi charchaganda, uyqusizlik holati ro‘y berganida, asab tizimiga turli salbiy ta’sirlar o‘tkazilganida bir qator kasalliklar kelib chiqishi aniqlangan.
Ko‘p odamlarda xudbinlik, shuhratparastlik, badjahllik, hasadgo‘ylik, jizzakilik, so‘zni o‘tkazishni yaxshi ko‘rish, badnafslik kabi yomon odatlarni kuzatish mumkin. O‘z imkoniyatlariga to‘g‘ri baho bera oladigan oddiy, sergak, vazmin odamlar ishdagi, oiladagi keskin vaziyatlarda o‘zlarini xotirjam tutadilar. Yuqoridagi illatlarga chalingan kishilar esa bunday holatlarda o‘zlari asabiylashishlari yetmaganiday, atrofdagilarning ham kayfiyatini buzadilar.
Odam irodasi zaif bo‘lishi, muqarrar ravishda vujudga keladigan qiyinchiliklarni bartaraf etolmaslik, o‘zidan norozi bo‘lish, vaziyatlar fojeali tus olishi salbiy hissiyotlarga – vahimaga, qo‘rquvga, g‘am-g‘ussaga, zerikishga, qattiq ruhiy hayajonlar avj olishiga sabab bo‘ladi.
Kam harakat qiladigan, doim o‘tirib ishlaydigan odamlar qoni kislorod bilan yetarli ta’minlanmaydi, to‘qimalari, a’zolari kislorodga yolchimaydi. Natijada odam tez charchaydi, toliqib qoladi. Kislorod esa kuch-quvvat manbaidir. Aqliy mehnatda kislorod ko‘p sarf bo‘ladi. Asab hujayralari bir necha daqiqa ham kislorodsiz tura olmaydi. Shuning uchun aqliy mehnat bilan shug‘ullanadigan kishilarga dam-badam jismoniy mashqlar bajarish, juda uzoq vaqt bir joyda o‘tirish ishlamaslik, vaqti-vaqti bilan turib havo almashtirish, miyaga, ko‘zga dam berish tavsiya etiladi.
✍️ Ziyovuddin Rahim, "Baxtli hayot sari" kitobidan
😍 Гўзаллик дуосини биласизми?
🤲 Юзини нурли ва чиройли, тиниқ бўлишини истаган кишилар учун Қуръони Карим оятлари ичида бир оят борки, унда ажойиб бир сир яшириб қўйилган.
❗️Бу оятни 7 кун кетма-кет ҳар кеча уйқудан олдин зайтун мойига 21 марта ўқиб дам солиб, юзига суриб ётган кишининг юзларидан ғуборлар кетиб, дилкаш ва тиниқ бўлиб, гўзаллашади. Ушбу оят матни шундай...
Давоми👇
🔥“Tvorogli yostiqchalar”🍂
🍄 Kerakli masalliqlar:
•100gr saryogʼ
•200 gr un
•2dona tuxum
•10gr Razrixlitel
•1chimdim vanilin
•250gr quruq tvarog
•200gr shakar
•limon sedrasi
🔹 Бир аёл турмушга чиққанига
бир неча йиллар ўтиб кетса ҳам ҳеч фарзандлик бўлмас эмиш. Кунлардан бир кун Аллоҳнинг фазли ила орзуси ушалиб бўйида бўлиб қолибди. Ҳомиланинг тўртинчи ойида дўхтир кўригидан ўтиш учун табиб ҳузурига борибди. Аммо ўзи ва эри табибнинг гапини эшитиб донг 😳 қотиб қолишибди! ʺҚорнингизда кўтариб юрган ҳомила... 😱😱😱
👉ДАВОМИ👈
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
Давомини ўқинг ХАЙРАТГА солувчи ибратли хикоя.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
🅰️🅰️🅰️🅰️ 🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️
🦋
🔤🔤🔤🔤🔤🔤🔤🔤🔤
❤️𝙵𝙰𝚀𝙰𝚃 𝙱𝙸𝚉𝙽𝙸𝙽𝙶 𝙺𝙰𝙽𝙰𝙻𝙳𝙰❤️
🦋𝕆𝕐𝕆ℚ 𝕂𝕀𝕐𝕀𝕄𝕃𝔸ℝ🩰
🦋𝕍𝔼ℂℍ𝔼ℝℕ𝕀𝕐 𝕂𝕆'𝕐𝕃𝔸𝕂𝕃𝔸ℝ💅
🦋𝕁𝕀ℕ𝕊𝔸 𝕋ℝ𝕆𝕐𝕂𝔸𝕃𝔸ℝ🦋
🦋𝕊𝕌𝕄𝕂𝔸, 𝕂𝕃𝔸ℂℍ𝕃𝔸ℝ👜🌟
🦋𝔹𝕆𝕃𝔸𝕁𝕆ℕ𝕃𝔸ℝ 𝕂𝕀𝕐𝕀𝕄𝕃𝔸ℝ𝕀❤️
❤️🔥𝙱𝙰𝚁𝙲𝙷𝙰𝚂𝙸 𝙱𝙸𝚉𝙽𝙸𝙽𝙶 𝙺𝙰𝙽𝙰𝙻𝙳𝙰❤️🔥
🎀𝙴𝙽𝙳𝙸 𝙱𝙾𝚉𝙾𝚁 𝙺𝙴𝚉𝙸𝙱 𝚈𝚄𝚁𝙸𝚂𝙷𝙶𝙰 𝙷𝙾𝙹𝙰𝚃 𝚈𝙾'𝚀🎈
❤️𝚂𝙷𝚄𝙽𝙲𝙷𝙰𝙺𝙸 𝙺𝙰𝙽𝙰𝙻𝙸𝙼𝙸𝚉𝙶𝙰 𝙺𝙸𝚁𝙸𝙽𝙶,𝚃𝙰𝙽𝙻𝙰𝙽𝙶 𝚅𝙰 𝙷𝙰𝚁𝙸𝙳𝙽𝙸 𝙰𝙼𝙰𝙻𝙶𝙰 𝙾𝚂𝙷𝙸𝚁𝙸𝙽𝙶❤️❤️
/channel/+8IOew-8BRsdmYzgy
/channel/+8IOew-8BRsdmYzgy
/channel/+8IOew-8BRsdmYzgy
⭐️ 🦄 ⭐️ 🦄 ⭐️ 🦄 ⭐️ 🦄
🔥ХОМИЛАДОРМИСИЗ❓
ТЕЗ ХОМИЛАДОР БУЛИШНИНГ 15 УСУЛИ❗️
КУРИШ УЧУН👇
/channel/+JMsTRb_eVpI2MTAy
📝МУАЛЛИМ
Урушдан кейинги йиллар…
Куз изғирини этни жунжиктиради.
Саҳар қоронғусидан кўча супуришга чиққан аёлнинг хаёли паришон. Момақалдироқ гумбурлагани сайин ичи қалтирайди, оғир ўй миясини пармалайди: “Болаларимнинг усти юпқа, оёғи юпун. Эгни-ку, бир гап бўлар. Кичигимнинг оёғидаги қиш бўйи жанда бўлиб кетди. Шўрлик болам яна оғриб қолмасайди..
У қийналибгина рўзғор тебратади. Ёлғиз ўзи нимаям қилсин, қирққа кирмай беш болани бағрига босганча бева қолган бўлса? Катта ўғлининг топганиям рўзғор ғорига урвоқ бўлаётгани йўқ. Ахир осонми, жўжабирдай жон – унисига етса, бунисига етмайди.
Муаллим жунжикиб турган болага яқинлашди. Бола айбдорона елка қисиб турар, юзлари ёмғирданми, кўзёшданми ҳўл эди.
– Нега юпун кийиниб келдинг? Оёғинг қалинми ишқилиб? Вой-бў, шу ёмғирда йиртиқ пойабзал билан келдингми?.. Тез уйингга бор, кийимларингни алмаштир, шамоллаб қолма тағин!
Муаллимнинг ичидан бир нима узилгандек бўлди. Ўзининг етим ўтган болалигини эслади. Ўшанда ёмғир шаррос қуймоқда эди. У эски мактабнинг тунука томи тагида жаладан паналаб турибди. Аммо оёқлари жиққа ҳўл, лаблари кўм-кўк. Тишларининг тақиллаётганини билдирмаслик учун жағларини маҳкам қисган кўйи қунишиб олган. Шу пайт ёнига немис тили устози келди, унга ўроғлиқ бир нарса узатди. Кейин оталарча меҳр билан: “Синфхонага кир-да, кийиб ол, ўғлим. Ўртоқларингни киргизмай тураман. Мендан олганингни улар билиши шарт эмас”, деди шивирлаб.
Қалин кийим тафтидан баданига илиқлик югуриб, қаттиқ ҳаяжон ичида янги пойабзални киёлмай қўллари титраётган болакай, устозининг “Бошмоғинг эски бўлса ҳам бутун. Кейинги маошгача амаллаб тур”, дея ўз ўғлини кўндирганидан бехабар эди.
Мактабга юпун кетиб, қалин кийим, иссиқ пойабзалда қайтган ўғлини кўрган онаизори узоқ йиғлаганди…
Оғир йиллар ортда қолди. Бугун у – Муаллим.
Тақдирни қаранг, қаршисида худди ўзининг ёшлигидек ўксик бир бола совуқдан дилдираб турибди. Кўксининг энг нозик нуқтасида бир оғриқ туйган Муаллим бугуноқ унинг уйига боришга аҳд қилди.
Ўқувчиларга уй вазифаларини бериб, дарс тугаши билан кўчага чиқди. Тушлик ҳам қилмади. Ҳали унут бўлиб улгурмаган етимлик йилларини кўз олдида кечагидек гавдалантириб қўйган болакай учун нимадир қилишни ўйлади. Ахир эзгуликдан сабоқ бериб кетган устозига муносиб шогирд бўлишга аҳд қилган эди-ку?! Чуқур ўйга толганча беихтиёр чўнтакларини кавлади…
Деворлари нурай деб турган эскигина уй рўпарасида бир зум тек қотди. Уни униқиб кетган либосдаги аёл қарши олди. Кўзларига мунг чўккан бу аёлга боқиб, онасини эслади…
Салом-аликдан сўнг ўзини таништирди, ҳол-аҳвол сўради. Кетаётиб қўлидаги қоғозхалтани узатди ва: “Бу Баротга ҳадя. Мендан эканини билмасин…” деди-да, ортига қайтди.
Эртаси куни Барот мактабга келмади.
Касалхонага етиб борган Муаллим боланинг оташ-аланга бўлиб ёнаётган пешанасига кафтини босди. У ихрар, ора-сира: “Аяжон, оёғим совқотяпти!” дея алаҳсирарди.
Совуқ буйракларини шикастлабди…
Нимжонгина вужуди хасталикка қарши курашолмади…
Муаллим туш кўрди. Атроф ям-яшил. Борлиқни райҳоннинг муаттар бўйи қоплаган. Шогирдлари билан ўрик гулларига бурканган боғ оралаб боришмоқда. Улар орасида Барот ҳам бор. Оёқларида яп-янги пойабзал. Шўрлик: “Малим¹, энди оёғим совқотмаяпти. Қаранг, аям бошмоқ олиб берди”, дея суюнармиш…
Ҳаво сарин, осмон тунд. Қабристон ҳар галгидек жимжит. Сукунатни фақат шаррос қуяётган ёмғирнинг алланечук ҳазин оҳанги бузмоқда. Гўё само ичра сузаётган қоп-қора булутлар карвони қабрлар устида кўзёш тўкаётгандек. Бир қарашда оддийгина ҳол – ёмғир Баротнинг қабри узра ҳам ёғмоқда.
Йўқ.
Ёмғир Муаллимнинг ичига ёғаётир.
Ёмғир Муаллимнинг кўзларидан ёғаётир…
Гулбаҳор АБДУЛЛОҲ .
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
35
— Энди ундай бўлмайди, — Дилафруз қатъий нигоҳлар билан ўрнидан тураркан, — энди улар ҳам қилганига яраша жавобини олишади. Бундан буёғи мен ҳам фақат ўзимни ўйлайман, — деганча қизларининг хонасига ўтди. Улар билан бироз ўйнаган бўлди. Кейин уларни ухлатиб, хонасига кирди. Зерикдими, телефонини қўлига олиб телеграмга кирди. Қараса, Саида онлине ўтирибди.
— Қалайсан? — Дилафруз энди ёзиш ҳақида ўйлаётганди, Саиданинг ўзи ёзиб қолди, — ҳалиям ухламадингми?
— Йўқ, қизларимни энди ухлатиб хонамга киргандим, — жавоб берди.
— Эринг уйдамасми дейман?
— Ҳа бугун ҳам фабрикада қоларканлар.
— Шу иши ҳам бор бўлсинда. Уйида шундоқ жанон хотини бўла туриб қандай фабрикада қолиш ҳақида ўйлаш мумкин?
— Билмадим, — Дилафруз шундай жавоб ёздию, ўйланиб қолди, — чиндан нега ҳа деб фабрикада қолаяпдилар? Ёки мендан шунақа йўллар билан узоқлашишни ўйлаяпдиларми?
— Эринг аниқ биттасини топиб олган, — Дилафруз шундай ўйлар билан ўтирганда ўлганни устига тепгандек Саидадан шундай хабар келди. Дилафруз ўқидию, лекин жавоб ёзмади. Нима десин? Йўқ деса Сарвар ҳар икки кунни бири фабрикада қоляпти. Ҳа деса, ҳали шубҳали ҳеч нима йўқ. Дилафруз шулар ҳақида ўйлайвериб, қандай ухлаганини билмай ҳам қолди.
🌺🌺🌺
— Сен ҳозирча ҳеч нима дема, — Муҳсин Дадахонни қайта-қайта огоҳлантираркан, — ёнига яқинлашишга ҳам, унинг яқинлашишига ҳам қўйма. Фақат яхши гапир. Агар бу ишни чиндан сен қилган бўлсанг жимгина кутади. Мободо бошқаси бўлса, ўша пари ем еб юрган охури ёнига албатта боради.
— Буни менга сездириб қилади дейсанми? — Дадахон ўйланганча сўради.
— Йўқ албатта. Сен буёғини ўйлама. Сенга ўзим ёрдам бераман.
— Раҳмат, — Дадахон ҳали ҳам турли ўйлар оғушида эди. Қанча ўйласа ҳам Зулхуморни хонага қандай кириб келганини, унга қандай тегинганини эслай олмади. Муҳсин айтгандек Зулхумор бошқаси билан яқинлик қилган бўлса, нега буни унинг бўйнига илмоқчи? Унинг нияти нима ўзи?
33
— Марҳамат, — дўкон олдида музқаймоқ ейишни хохловчилар учун қўйилган бир неча стол-стулларнинг биттасига ўтиришлари билан Беҳрузнинг ишорасига кўра етиб келган йигит улар буюртирган музқаймоқларни стол устига қўяркан, — ёқимли иштаҳа, — деб қўйишни ҳам унутмади.
— Раҳмат.
— Раҳмат, — Беҳруз миннатдорлик билдиргандек бош чайқаб қўяркан, — дугонангиз ҳозир яхшими?
— Ҳа анча яхши. Хатто ишга ҳам жойлашган, — Нилуфар музқаймоқни иштаҳа билан еркан, — насиб қилса ҳаёти изига туша бошлади.
— Қишлоққа қайтаман демаяптими? — Беҳрузнинг овозида бироз қўрқув ва хавотир бордек эди. Худдики, Нилуфар ҳам ўша дугонаси билан қишлоққа қайтиб кетадию, умуман қайтиб келмайдигандек.
— Йўқ, бу ҳақида гап бўлиши ҳам мумкин эмас. Ахир энди ҳаёти ўнглана бошлаганда, била туриб яна ўзини ўтга отадими?
— Эричи? Ахир у...
— Ер ютсин ўша эрини, — Нилуфарнинг овози алам ва нафрат билан қоришиб чиқди, — унақа эрнинг боридан йўғи.
🌺🌺🌺
Дадахон ишга ўйчан кириб келаркан, қабулига келган беморларга унчалик эътибор қаратмади.
— Мумкинми доктор? — у кириши билан ортидан кимдир кириб келди.
— Ҳали вақтли, мен ўзим....Муҳсин? — ортига ўгириларкан дўстини кўриб хурсанд бўлиб кетди, — бормисан оғайни?
— Борман, борман, — Муҳсин жилмайганча келиб Дадахон билан қучоқ очиб кўришаркан, — ўзинг бормисан? Аҳволларинг яхшими? Оиланг тинчми?
— Ҳааа, — Дадахон қисқа жавоб берганча кўзларини олиб қочаркан, — ҳаммаси бир нави.
— Лекин юзинг, — Муҳсин стулга ўтираркан, — хўш, гапирчи нима бўлди?
— Арзигулик ҳеч нарса. Ўзинг яхшимисан? — Дадахон гапни бурди.
— Менда ҳаммаси яхши. Лекин сенда унақамас шекилли. Қани ўтирчи, бир дардингни эшитайлик.
— Биласанми, — Дадахон минг хижолат билан бўлиб ўтган воқеани айтиб берди.
— Ўзинг шунга, яъни ўша қизга тегинганинга ишонасанми?
— Тўғриси билмайман. Чунки ўша куни маст эдим. Ягона эсимда қолгани хонамга кириб, ўсимни ётоққа ташлаганим. Уёғи эсимда йўқ.
— Тушунарли, — Муҳсин бироз ўйланиб тураркан, — менга қара оғайни, — ўрнидан туриб Дадахоннинг елкасига қўлини қўяркан, — емаган сўмсанга пул тўлашга шошилма. Ҳали ўша сўмсани чиндан едингми йўқми тагига етайлик. Пулини тўлаш қочиб кетмайди.