33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Хасан Басрий бир кун тунда:
"Аллохим менга зулм қилган кишини кечир, Аллохим менга зулм қилган кишини кечир", дея кўп дуо қилар эди!
Бир киши:
"Эй Абу Саъийд! (Хасан басрийнинг куняси), Кеча тунда сизга зулм қилган кишига дуо қилаётганингизни эшитиб қолдим, хаттоки мен ўша зулм қилган кишилар қаторида бўлиб қолишликни орзу қилдим, сизни бундай дуо қилишликга нима ундади?!"
Хасан басрий:
Аллохнинг ушбу сўзи:
📓"Ким авф этиб, ислох қилса, унинг ажри Аллохнинг зиммасидадир!
Шуро 42/40
Албатта у қалбларни Қуръон ислох қилиб, тарбия қилган қалблардир.
🌿 Qalb g‘iybati haqida eshitganmisiz?
Bu rasmda keksa kishi qo‘ylarini g‘ildirakli qo‘ra bilan olib ketyapti.
Qo‘ylar uchun to‘siq yasalib, ostiga g‘ildirak o‘rnatilgan.
Buni ko‘rgan ba’zilar otaxonning aqli joyidamas, u noodatiy ish qilibdi deb o‘ylashibdi.
Ba’zilar otaxonni keragidan ortiq ehtiyotkor, qo‘ylarini o‘g‘ri olib ketishidan shunday saqlagan deb o‘ylashibdi.
Ba’zilar otaxonni qo‘ylari yo‘lda xatarga uchrashidan qattiq qo‘rqib, vasvasaga uchrabdi shekilli deb o‘ylashibdi.
Boshqalar otaxonning xayoliga mutlaqo kelmagan narsalarni o‘ylashibdi.
Yo‘lovchilardan bittasi otaxondan nega bunday qilganining sababini so‘raganda, keksa otaxon «Qo‘ylarim odamlarning o‘t-o‘lan, ekinlarini yeb qo‘yishidan, insonlarning bundan xabari yo‘qligidan va Alloh taoloning huzurida qo‘ylarim qilgan ish uchun men javob berishdan qo‘rqaman» debdi.
Odamlar qanday fikrdayu otaxon qanday o‘yda.
Insonlar haqida yomon gumon qilishdan tiyilaylik! Zero, yomon gumon qalbning g‘iybatidir.
🌿 Baxtli yashashning oltin qoidasi
• Sendan kichkinalar seni ranjitsa, ichingda 15 gacha sanab, keyin javob qaytar;
• Sen tengilar seni ranjitsa, ichingda 30 gacha sanab, keyin javob qaytar;
• Sendan kattalar seni ranjitsa, ichingda 50 gacha sanab, keyin javob qaytar;
• Agar xotining seni ranjitsa, ichingda sanab tur, lekin javob qaytarma 😄
🪓 Ozgina tabassum))
❗️Онам яширган 5000 сўмлик мўжиза!😱😱😱
Хар якшанба, онам уйимизда лавр баргини ёқиб, бизга хидлатади ва 10 дақиқага хонамизда ёқиб қолдиради. Сабабини онамдан сўрасак, айтмайди ва бу усул ота-бобосидан қолган сир эканлигини таъкидлайди.
😲Сабабини ўзим телеграмдан қидириб кўрдим ва топтим! Онам дахо экан! Маълум бўлишича агар лавр баргини ёқиб хидласангиз…
БАТАФСИЛ ЎҚИШ👇🏻👇🏻
Фарзанд Тарбияси учун тавсиялар
🗯 Фарзандингизнинг сочини тарасангиз, «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам «Кимнинг сочи бўлса, уни парвариш қилсин», деганлар, ўша ҳадисга мувофиқ тараб қўйяпман» деб айтинг.
🗯 Ўғилчангизга атир суртсангиз, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам «Менга бу дунёдан хушбўйлик аёллар маҳбуб қилинди. Намоз эса кўз қувончим қилинди», деганлар, ўша ҳадисга мувофиқ атир суртяпман» деб айтинг.
🗯 Фарзандингиз мактабга кетаётганда «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Ким илм талабида йўлга тушса, Аллоҳ унга жаннат йўлини осон қилиб қўяди», деган ҳадисларини эслатинг.
🗯 Фарзандингизга кулиб қараганингизда Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Биродарингнинг юзига табассум билан боқишинг ҳам садақадир», деган ҳадисларини эслатинг.
🗯 Фарзандингизни мақтасангиз, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Яхши сўз ҳам садақадир», деганларини эслатинг.
🗯 Фарзандингизга овқат берганда Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Челагингдан биродарингнинг челагига сув қуйишинг ҳам садақа», деган ҳадисларидан олганингизни айтинг.
🗯 Бирор йиғинда кексалар ҳам ўтирган бўлса, фарзандингизга уларни ҳурмат қилишни ўргатиб, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кичикларимизга раҳм шафқат қилмаган, кексаларимизни эъзозламаганлар биздан эмас», деганларини айтинг.
🗯 Шу тариқа фарзанд тарбиясини суннат ва сийратга боғлаб, ҳадислар асосида таълим-тарбия беринг
❗️Яқинларга Ҳам Улашинг
ЖАННАТГА КИРИШНИНГ ГАРОВИ - ҲАСАД ҚИЛМАСЛИКДИР!
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал (р.а) Улуғ саҳобий Анас ибн Молик (р.а)дан ривоят қилади: Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам билан бирга ўтирган эдик. У Зот: «Ҳозир ҳузурингизга жаннатий киши келади» дедилар. Соқолларидан таҳорат суви оқиб турган бир ансорий киши кириб келди. Кавушларини чап қўлига ушлаб олган экан. Эртасига Набий Саллоллоҳу алайҳи васаллам худди шу гапни яна қайтардилар. Яна кечаги киши ўша ҳолатида кириб келди. Учинчи куни яна худди шу ҳолат такрорланди. (Мажлис тугаб) Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам туриб кетганларидан сўнг, Абдуллоҳ ибн Амр ибн Осс ҳалиги Ансорийга эргашди ва: «Отам билан айтишиб қолиб, уч кун уйга кирмасликка қасам ичган эдим, уч кун сизникида турсам майлими?» деди. Ҳалиги киши розилик билдирди. Кейинчалик Абдуллоҳ ўша уч кун қандай кечганини бундай ҳикоя қилиб берган:
«Уникида уч кун ётдим. Кечаси ҳеч ортиқча ибодат қилганини кўрмадим. Фақат у ёнбошидан бу ёнбошига ағдарилганида Аллоҳни зикр қилар ва такбир айтар эди. Сўнг бомдод намозига турарди. Уч кун давомида ундан фақат яхши сўз эшитдим. Лекин ҳайрон бўлдим, «Наҳотки, жаннатий бўлиш учун шу амалларнинг ўзи етса» деб юборишимга оз қолди. Унга қараб:
"Эй Аллоҳнинг бандаси! Отам иккимизнинг ўртамизда ҳеч қандай гап ўтгани йўқ. Лекин Росулуллоҳнинг уч маротаба ”Ҳозир, ҳузурингизга жаннатий киши келади” деганларини эшитдим. Уч марта ҳам сен кириб келдинг. Сен билан яшаб, амалингни ўрганиб, сенга эргашмоқчи эдим. Ҳеч бир катта амал қилганингни кўрмадим. Сени қайси амалинг Росулуллоҳ айтган мартабага эриштирди?» дедим. У:«Ўзинг кўргандан бошқа ҳеч бир амалим йўқ! - деди. Жўнаб кетаётганимда, мени ёнига чорлаб, яна такрорлади: - Ўзинг кўргандан бошқа ҳеч бир амалим йўқ. Лекин менинг қалбимда бирорта мусулмонга нисбатан сохталик йўқ. Бирор кишига Аллоҳ неъмат берса, ҳасад қилмайман» деди. Мен: "Сени олий мартабага эриштирган нарса шу экан, унга тоқат ила амал қилиш ҳам қийин" дедим» дейди.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@ibratli_sozlar
⚡️ АСЛО БУНДАН ДУО ҚИЛМАНГ!
• Дунёдаги барча яхшиликни тилайман деманг
• Дунё ва Оҳиратдаги барча яхшиликни тилайман денг
• Бошинг тошдан бўлсин деманг
• Аллоҳ паноҳида бўлгин денг
• Топганинг тўйларга буюрсин деманг
• Кўп ҳайр-эҳсон қилувчи бойлардан бўлгин денг
• 100 йил, 1000 йил яша деманг
• Оҳирги нафасингда Аллоҳ сени иймонли, ибодатли ҳолатингда қилсин денг
• Қўша қаринг деманг
• Жаннатда ҳам бирга бўлинг денг
• Тагингдан шамол ўтсин деманг
• Аллоҳ ризқингга барака берсин денг
• Қўчқордай ўғил сўраманг
• Аллоҳдан қўрқадиган тақволи ўғилни сўранг
• Фарзандимни бешик тўйини кўрай деманг
• Фарзандларимни никоҳ тўйини кўрай денг. Исломда бешик тўйи йўқ!
❗️Яқинларингизга ҳам улашинг
😱КАЛТА КЕСАК ҚИЗ НОМУССИЗ БЎЛИШИГА САБАБЧИ БЎЛДИ😳
(барча қизлар ўқисин бу қўрқитиш эмас)
Тунда келган тез ёрдам уй эгаларини вахимага куйди. Балогат ёшига етмаган ун беш ёшли Дилфузанинг корнида бир нима кимирлаб хушидан кетти.
Ота Онаси номусдан уятда колди.
Опаси акаси буйни эгилди.
Нега ?
Нима учун ?
Қачон. Сабаби нима ?
Халол едириб халол кийдириб оқни оқ- қорани қора танитган.
Фарзанд нахотки номусга куйса.
Докторлар қизчани корнини кесамиз дейишгани. Ота Онани саросимага солди...
ДАВОМИ👇👇👇👇👇😰
БАХТ ФОРМУЛАСИ
Бахтли бўлишнинг 7 қоидаси:
1. Севган машғулоти бўлиш;
2. Бошқалардан ёрдамингизни аямаслик;
3. Интилиб яшаш;
4. Фаол бўлиш;
5. Янгиликка интилиб яшаш;
6. Севиш ва севилиш;
7. Тушкунликка тушмаслик;
Узоқ умр кўриш йўллари:
1. Асабни сақлаш;
2. Самимий бўлиш;
3. Бекорчи бўлмаслик;
4. Кўпроқ яхшилик қилиш.
5. Ҳаётда севган кишиларингиз кўп бўлсин.
6. Кўп ҳаракат қилиш;
7. Манман бўлмаслик.
☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
#ибрат
➖Агар бир умрнинг қадрини билмоқчи бўлсанг – капалаклардан сўра.
➖Агар 10 йилнинг қадрини билмоқчи бўлсанг – 20 ёшида ногирон бўлиб қолган 30 ёшли одамдан сўра.
➖Агар 1 йилнинг қадрини билмоқчи бўлсанг – имтиҳондан йиқилган талабадан сўра.
➖Агар 1 ойнинг қадрини билмоқчи бўлсанг – фарзанди 8 ойда туғилган онадан сўра.
➖Бир куннинг қадрини билмоқчи бўлсанг – ҳосили куз ёмғирида қолган дехқондан сўра.
➖Бир соатнинг қадрини билмоқчи бўлсанг – уйига бир соат кеч келган тарбияли фарзанддан сўра.
➖5 дақиқанинг миқдорини билмоқчи бўлсанг – поездга кеч қолган йўловчидан сўра.
➖Бир дақиқанинг қадрини билмоқчи бўлсанг – меҳмон кутаётган ёлғиздан сўра.
➖Бир дақиқанинг ўндан бир қадр-миқдорини билмоқчи бўлсанг – беморнинг касалхонага олиб келаётган шофёрдан сўра. Интернетдан Акбаршоҳ Расулов тайёрлади
Хайрли кун, қадри баланд қадрдонларим...
Бу дунёни ташвишларидан асло бошингиз эгилмасин...
Аллоҳим ҳар бир муаммомизга Ўзи одилона ечим юборади...
Яхши нарсалар ҳақида ўйланг...
Сизларни яхши кўрувчи инсонларни қадрланг...
Манзил олис кўнгил яқин азизлар...
Ўзгалар камчилигини ҳеч кўрманг, ўзимизни ислоҳ қилайлик..
🍃
ЭРНИ АЁЛИГА МУҲАББАТЛИ ҚИЛИШ УЧУН 3 #ДУО.
Ҳар бир аёл эри уни яхши кўришлигини хохлайди. Эр хотин ўртасида муҳаббат бўлмаслиги, оилавий ҳаётни зерикарли, совуқ қилиб қўяди. Ҳаёт шавқли, завқли, қувноқ бўлиши учун эр ва хотин ўртасида муҳаббат зарурдир.
Эрнинг муҳаббатини қозониш учун бирор дуо борми?
#Жавоб: Ҳа бундай дуо бор.
👉Дуони ўқиш
Хуллас вақт бўлди. Ҳамшира келди-да мени олиб кетди. Оёғимда. Нега ҳаммани аравачага солиб олиб кетишарди мени ўзимни юргизиб олиб кетишяпти оператсия хонасига деган ўй ўтди калламдан. Бунда ҳам бир ҳикмат бор деб ўйлаб боряпман. Ўғилларим ортимдан келишяпти, кўзлари жавдирайди учаласининг ҳам. Пешоналаридан бир-бир ўпиб коридорга кириб кетдим. Ҳамшира буёғига мумкин эмаслигини айтиб эшикни ёпди. Эшик ортида қолган болажонларим учун Худойимдан эсон-омон чиқишимни яна бир бор сўрадим. Ичкарида яна анча юрганимиздан кейин ниҳоят оператсия залига кирдик. Жарроҳлар тахт, мени кутиб туришарди. Оёғимга бахилалар кийгизган ҳамшира мени стол ёнига келтирди. Столга ўнг оёғим билан босиб сўнгра ётдим. Яратганга ичимда имон келтирдим, калимамни қайтардим. Наркоз берилди. Ўзлари айтгандек бел соҳасидан. Оёқларимни сезмай қолдим. Бу ҳиссиёт мен учун ниҳоятда оғир эди. Илоҳим ҳеч кимни оёғидан айирмасин. Наркозчи доктор жарроҳдан грижа пастроқдами деб сўраганнида жарроҳ: Йўқ юқорироқ соҳада, деб жавоб берганида ўзимга ўзим ўлдинг энди, ё ҳаммасини сезиб ётасан оғриқни, ё ухласанг хам ярмида уйғониб кетасан деган ўй миямга кирди. Ҳаммасини билиб ётибман. Хозир фақат Аллоҳдан мадад сўрардим. Тилимдан зикри тушмасди. Докторлар тез-тез аҳволимни сўраб туришарди. Шукур, алхамдулиллох деб жавоб берардим. Ичимда Оятул курсий оятларини неча бора такрорладим, бошқа сураларни ҳам. Ниҳоят оғриқларни буткул сеза бошладим. Безовталанаверганимдан анестезолог сизга нима ёқмаяпти деб сўради. Кўзим тепадаги ойналарга ҳар сафар тушганида қорин соҳасининг очилиб, қонталаш ётганини кўриб кўнглим беҳузур бўларди. Чуқур-чуқур нафас олиб ўпкадан чиқаришимни сўрашди. Шундай қилгандим бироз енгиллашдим. Лекин оғриқ тобора билинаётганини сезиб қачон тугатишларини сўрадим. Охири бўлмади. Мени ухлатинглар дея ёлвора бошладим. Кейин ҳеч нарса сезилмай қолди. Қаерлардадир уча бошладим. Ё тавба! Ўзимнинг ички аъзоларимдаманми ёки ўлиб бўлдимми дея ўйлардим. Қулоғимда тушунарсиз овозлар, худди самолёт ичида қулоғим битиб қолаётгандаги холатни бошимдан ўтказдим. Ичимда нималардир узиларди. Қаттиқ-қаттиқ тортиб юлиб олинарди. Игналарнинг ҳаракати ҳар танамга кирганида юрагимга бир нуқта жиз этиб оғриқ берарди. Ичимда эса: Аллоҳим осон қилгин азобимни, ҳузурингга чорла тезроқ, дея нимадир ёлворарди. Хуллас тушунарсиз холатда қанча ётдим билмадим яна уйғонганимда докторларнинг игна уриб тикаётганларини ва "Худога" шукур ўзига келди дейишаётганини пайқадим. Секин бошим тепасида турган доктордан тугадими деб сўрабман.
У:
- Ҳа, оз қолди опа деди. Финишга етдик деб жавоб берди.
- Ўзингга шукур, ўзингга шукур дея яна нола қилдим. Уйғондим, демак яна тирикман. Яшашга имконим бор. Тунлар қилган дуоларимиз ижобат бўлди, шукур. Кейин билсам ҳушимдан кетган вақтимда қон босимим тушиб кетган экан. Ташқарида турган ўғилларим тинмай дуода бўлиб туришган. Керакли дориларни тезда топиб келтиришган. Хуллас мени палатага аравачада олиб боришди. Фарзандларим ёнимда кўзлари жавдираб бироз қизарган. Палатага киргизишганда ўғилларимнинг ўзлари кўтариб олиб каравотга ётқизишди. Пешонамдан, қўлларимдан ўпишди. Гирдипалак бўлаётган фарзандларимни кўриб ўпкам тўлиб кетди. Негаки болаларимнинг дадаси ҳам худди шулардай мени парвариш қилгандилар. "Аллоҳга" ёққан жойим бор эканми мени шундай умр йўлдоши, меҳрли фарзандлар билан сийлади.
Кечгача фарзандларим ёнимдан жилай демасди. Охири ҳамширалар чиқишларини қистайвергач, ёнимда опажоним ва ўртанча ўғлим яна қолишди. Касалхонадан чиққунимча мени ҳеч кимларга ишонмайдиган ўғлим ёнимда бўлди. Хотинини олдириб бирга қарай бошладилар. Икки кундан кейин катта келиним ҳам келиб навбат алмашдилар. Касалхонадан чиққунимча парваришладилар. Она учун бундан ортиқ мукофот бўлмаса керак! Ҳар учала фарзандим ҳам келинларим билан бирга бахтли бўлишсин, ували-жували бўлиб қўша қаришсин илоҳим. Кўнглимдаги гапларимни ёзмасам бўлмасди. Негаки ҳар бир инсонни меҳр тирилтиради. Уни юксалтиради.
Лекин кўнглимнинг бир чети сира ёришмасди. Бешик тўйи, суннат тўйларини бердим. Кўнгил ярим бўлса юракдан севина олмас экансан. Мана хозир ҳам шу аҳволдаман кенжатойимнинг тўйида. Тўй ўтгач, индинига болаларим мени қўярда қўймай касалхонага олиб боришди. Дўхтир кўриб шу куниёқ касалхонага ётқизмоқчи бўлди. Лекин унамадим. Ҳали қудаларни чақиришим керак, ҳали куёвкўрди, белбоғ зиёфат дегандай. Бир ҳафтадан кейин келишимни айтиб аранг болаларимни кўндирдим. ЭКГ-га тушиб юракка дориларни олиб қайтиб уйда даволана бошладим. Ниҳоят барча қаъда-қойимни ўтказиб айтганимдек бир ҳафтадан кейин касалхонага келдим. Ҳар сафар Урганчда оператсия қилдирардим Бу сафар фарзандларимга бошқа жойга борамиз деб қаттиқ туриб олдим. Негаки ҳар сафар оператция бўлганимда дадасининг ўзи қарарди менга Ҳеч кимга, хатто онамга, опамга ҳам ишониб ташлаб кетмасди. Ўзи ёнимда қоларди... Шулар эсимга тушиб тушкунликка тушишим мумкинлигини ўйлаб шундай қилгандирман балки. Тўртинчи маротаба оператсия бўлишим. Бу сафар дўхтирлар сетка қўйиш ларини, оператсия олдингиларига нисбатан бироз мураккаброқ бўлиши негаки олдинги чандиқлар бирин-бирин чокдан ажратилиб кесилишини тушунтиришди. Фақат наркозни бел соҳасидан беришларини айтишганида бироз қувонгандай бўлдим. Демак ҳушим ўзимда бўлар экан. Ҳар сафар наркоздан қийин чиққанлигимни Хўжайиним айтгандилар.
Мени оғир ишларни қилиб қўймасин, кетмон чопмасин, отизда ишламасин, дея Россиядан келиб, сўнг қайта ишга кетмагандилар. Уйда уй ишларига мол-ҳолга, экин-тикинга қараб ўтиргандилар сўнгги йилларда. Улар вафотидан кейин қалбимга ададсиз оғриқ берувчи айрилиқ дардига чидолмасдан, ўзимни уринтириб шу аҳволга қайта тушишимга сабабчи бўлгандим.
Бугун нечанчи число?
Телефонимга қарайман. Ҳа-а 6-феврал экан. Оператсия кунини эса тўққизинчига белгилашди. Нима!? Тасодифми бу!? Ахир ўн йил олдин ҳам худди шу санада оператсия бўлгандим... Мактабда Ҳазрат Алишер Навоий таваллудига бағишлаб ўтказмоқчи бўлган тадбиримни ташлаб келгандим. Омон чиқсам ҳар йили шу тадбирни ўтказаман деб ният қилгандим ва ўтказардим ҳам. Тўртинчи маротаба оператсия бўлаётган бўлсам ҳам ҳар сафар феврал ойига тўғри келади.Февралнинг 3-3-9-9-саналари... Субҳоноллоҳ, 33.99-ми? Нимага ишора бу!? Ҳар сафар зикр қилганимда шу сонлар айланадику тасбеҳимда... Беиҳтиёр тасбеҳимни қўлга олдим. Бу сафаргилари зикр эмас нола эди.
- Эй Аллоҳим! Ўзинг буюксан, Ўзинг ягонасан. Шу сафар ҳам мени қўллагин. Пичоқ остидан ОМОН чиқиб болаларимнинг, набираларимнинг олдига борай! Биламан анча йил олдин айрилиқ кунларимда Сенга нола қилгандим. Қалбим оғриқларини олиб ташла ёки кенжатой фарзандимни уйлагунимга қадар, фарзларимни бажаргунимга қадар жонимни олмай тур. Ундан кейинги ҳаётнинг менга кераги йўқ деганмидим. Эй Раҳмоним! Нега Энди шу нолам ҳадеб эсимга тушяпти касалхонада... Наҳотки муҳлатим етган бўлса... Ўз ўйимдан ўзим қўрқиб бир аҳволга тушдим. Соатга қарадим. Тунги 2:00. Ҳамма ширин уйқуда. Секин электр чойнакни кўтариб ошхонага йўналдим. Ниятим таҳорат учун сув иситиб Таҳажжуд Намозини ўқиш, "Аллоҳдан" авф қилишини сўраб Намоз ўқиш эди. Ошхонада кирсам, ўғлим Мақсуджон ётибди. Гарчи кундузи кетавер оператсия куни келарсан дейишимга қарамай:
- Хозир кетаман таксида онажон, олдин пастдан СИЗГА дори-дармонингизни олиб чиқиб берай, кейин кетаман деганди. Алдабди-да. Кўнгли бўлмаган. Меҳрибончилиги худди дадасига ўхшайди. Илоҳим умри ўхшамасин. Кўзларимга келган ёшни ариб, табуреткаларни қаторасига қилиб қаттиқ столлар устида ётган ўғлимни кўриб чидолмадим. Палатага қайтиб тўшаклардан биттасини олиб келдим-да секин уйғотиб тўшаб бермоқчилигимни айтдим. Олдинига унамади СИЗ қаттиқда ётасизми дея. Бўлмаса ярим кечаси бўлса ҳам акангни чақиртириб кетиб қоламан деганимдан сўнг аранг кўнди. Болам бечора курткасини бошига қўйиб тап-тақир тахтанинг устида ётарди-да. Ҳамширадан сўраса: Бўш жой йўқ, касаллар кўп, деб баҳона қилган. Менинг Намоз ўқимоқчи эканлигимни билиб бомдод кирдими? деб сўради. Ухла дейишимга қарамасдан ухламай мен билан бирга таҳажжуд ўқиди. Кўп ўтирди. Билмадим нималарни нола қилди Худойимга дуога кўтарилган кафти сира тушай демасди.
✒️МЕҲР.
( Воқеий ҳикоя)
Яқинда касалхонада ётиб чиқдим, реаниматсия бўлимида 3-кун ўрнимдан турғазмай қўйишди. Шу 3-кун ичида учала ўғлим ёнимда бўлишиб ўзлари қарашди менга ҳеч кимга ишонмасдан. Келинларим бору биттаси чақолоқли, биттаси ишли. Ҳамма доктор, ҳамшираларгача ҳайрон қолишди ва ҳавас қилишди менга. Бизнинг ўғилларимиз ҳам СИЗнинг фарзандларингиз каби меҳрли бўлишсин, илоҳим деб. Қизим йўқ деб армон қилардим. Энди армон қилмайман. Негаки мен фарзандларимдаги меҳр-муҳаббатни кўриб бўлдим, айниқса иккинчи ўғлим ўрнимдан туриб юрсам ҳам ҳеч кетмйди-да. Нақ етти кун уйга бормасдан ёнимда бўлди. Мен шундай фарзандларни менга туҳфа этган "Аллоҳимга" ҳамд-у сано айтаман. Бу тарбияни
ўғилларимга сингдирган раҳматли дадасининг охиратлари обод бўлсин, илоҳим. У киши ҳам олдинлари 3-марта оператсия бўлганимда ҳеч кимга ишонасдан хатто онам ва опамни касалхонадан уйга қайтариб юборгандилар ўзлари қарагандилар. "Аллоҳ" менга шундай меҳрли инсонни дуч қилганидан миннатдорман, беҳад шукрона айтаман. Эркак бўлатуриб барча ишини йиғиштириб хотинига ўзи қараши ҳамманинг ҳам қўлидан келавермайди. Шу тушунчани мен МЕҲР деб атаган бўлардим.
Болалигимда уй ҳайвонлари жону-дилим эди. Шунданми дадам ҳар доим менга турли ҳайвон ва қушларни келтириб берардилар. Масалан бобом мен учун бир қоп мушук келтирганини доим эслардилар. Дадам эса етим қолган қўзичоқларни доим менга олиб келиб боқтирардилар фермада ишлардилар у вақтларда. Бир куни ёввойи ғоз болаларини олиб келганлар. Онасини кимдир отиб қўйган экан. 5-синфда ўқирдим.
Онам: Боқа олами деганларида отам: Албатта боқа олади менинг қизим, деганлар. Шу ишончлари сабаб ўзим кичгина бўлсам ҳам боқа олганман. Бир ойда шунақанги ўсганки, ҳеч ким ўша жўжалар эканлигига ишонмаган. Кейин улар ташқарига чиқарганимда учиб кетишган. Отам бироз норози ҳам бўлгандилар ўшанда. Негаки, жўраларига мақтанган эканларда уйда ёввойи ғоз боқтиряпман деб. Уйимизга жуда кўп меҳмон келарди. Балки дадамнинг ғозларимни сўйиб юборишидан қўрққанман. Бир куни туғилибоқ онаси ташаб кетган қўзичоқни олиб келганлар. Шуни боқишни менга топширганлар. Шу қўзичоқ менга шу қадар ўрганганки, уй ичига кириб бемалол юраверганидан доим опам мени уришардилар. Опам уйларни ўзи тозаларди-да. Хуллас қўзичоқ тез орада ўсиб қўй бўлди, лекин ёнимдан сира айрилмасти. Унга Тато деб лақаб ҳам қўйгандим. Исмини айтсам югуриб келиб оёқларини елкамга қўйиб, мени қучоқларди. Қўшнилар ҳайрон қолишарди. Лекин бу қилиғини мендан бошқа ҳеч кимга қилмасди, эркаланмасди. Бир куни дадам уни яйловга қўйиб юбориш кераклигини, қўйлар орасида юриши кераклигини айтганда йиғлаганман. Уҳам мени тушунгандай роса менга эркаланган, киссаларимни ахтариб қандми, печениеми ахтариб унга берганим ва юк машинасига юклагунларича қараб қолганим ёдимда. У эса маърайверган ва юк машинасидан сакрамоқчи бўлган менга қараб. Машина ичидаги одамлар зўрға ушлаб қолишган. Хуллас уч ойдан сўнг пахта мавсуми бошланган 7-синфдаёқ у пайтларда ётарлайин узоқ жойларга бориб пахта терганмиз. Шунда дадам мени уйдан пахта терадиган жойимизга олиб бормоқчи бўлган. Чунки икки кун олдин ювиниб қайтиш учун ўқитувчимиздан рухсат олиб қайтгандилар. Олдин фермага ўтиб кейин олиб бормоқчи бўлганлар ўшанда. Буни эшитиб қувониб киссаларимни қанду-печениедан тўлдириб олгандим Татога бериш учун. Дадам у ўзгариб қўй бўлган сени танимайди деб мен билан гаров ўйнаганди ўшанда. Агар таниса Сенга ўн сўм бераман дегандилар ўзларидан ўзлари. Бордик. Аввалига ҳеч бир ажратолмаганман, чунки ҳамма қўйлар бир хил бўлиб тус ўзгартирган эди-да. Лақабини айтиб чақиришга мажбур бўлдим. Ҳамма қўйлар мендан ҳуркиб қочиб кетишди. Бир пайт узоқдан бир қўй ҳамма қўйларни икки томонга айириб сузиб ўзига йўл очиб келди-да елкамга оёқларини қўйиб юз-кўзларимни ялай бошлади. Мен уни соғинганимдан йиғлардим, у эса менинг ёшларимни ялаб артарди. Чўпонлар бундай ҳодисани кўрмаганидан, вааа-ҳ деб юборишди. Кетадиган пайтимгача мендан айрилмади. Киссаларимни излаб ўзи қандларни ея бошлади. Ҳамма хайрон қолди. Дадам кетадиган пайтим бўлганлигини эслатди. Машина устига миндим. Қўй орқамдан эргашди.
Эртасига дарсдан сўнг уйга қайтдиму, чарчоқ туфайли кўзларимни тош босгандек уйқуга чўмдим.
-Кечир... -тилга кирди у туш кўришим билан ёнимда ҳозир бўлиб, -сени ўнгимда танимаган кўринаман...
-Буни билган эдим. Илтимос, мени тарк этинг... тушларимда мени ўзингизга боғламанг. Бунақада телба бўлиб қолишим...
Йиғлаб уйғониб кетдим. Ҳа, чиндан ҳам телбага ўхшаб йиғладим.
Шундан сўнг уни кўрмадим. Тушларимда ҳам, ўнгимда ҳам.
Анча вақт ўтди. Онам уйга элчилар келганини, мени узатмоқ ниятини билдирди. Менга барибир эди: рози бўлдим. Учрашувга чиқардилар.
-Сиз?! -дедим ҳайратланиб. Қаршимда тушларимдаги маҳбубим турарди.
-Танишмизми? -жилмайди у, -менинг кўзимга ҳам иссиқ кўриняпсиз.
Музлаб қолгандек эдим. У ҳолатимни пайқаб қаҳвага таклиф этди. Ўтирдик. Фақат у гапирди, мен тингладим. Менинг сўзлаш учун тилларим қотиб қолганди. Унга ўғринча тикилар, хаёлларимни йиғолмасдим.
-Шундай қилиб, энди қачон кўришамиз? -учрашув сўнггида кўзларимга тикилди у. Сўнг яқинроқ келиб қулоғимга пичирлади, -бугун тушларингизда кутинг мени... Мен барини эсладим.
Тамом...
Нодирабегим Иброҳимова
@IBRATLI_SOZLAR
‼️ШОК ХАБАР ТАРҚАЛДИ😱
МУНИСА РИЗАЕВА ЎЗИНИ ЁЛҒОНДАН ХОМИЛАДОР ҚИЛИБ КЎРСАТИБ ЮРГАН РОСТМИ?!😨
МУНИСА ЎЗИ БУ ҲАҚДА ДАХШАТ ХАБАРНИ АЙТИ😳
ЭРИ БУ ҲАҚДА НИМАЛАР ДЕБ ТАШЛАДИ КЎРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😱
ТЎЛИҚ🎥ВИДЕО МАЪЛУМОТЛАРНИ КАНАЛГА ЖОЙЛАДИК👇
https://telegram.me/joinchat/zkb2gpdVOPZlODI6
"Эркак киши токи қўшиқ куйламас ва рақсга тушмас экан эркакгилича қолади".
Умар родияллоҳу анҳу
-Олдинлари уммат эркаклари қўшиқ куйлаб, рақсга тушишмаган...
-Ҳозир ҳам шундай!
🌿 Bo‘lgan voqea..
Rasmdagi yigit quruvchi usta.U manashu qizga ishqi tushib qoladi.Qizni otasi o‘tgan, onasi bilan yashardi. Yigit sovchi qo‘yganda qiz ,boshlang‘ich o‘qishni tugatib sanaviyga hujjat topshirayotgan edi. Onasi qizini berishga rozi bo‘ladi, qiz ham qarshilik qilmaydi, faqat bir shart qo‘yadi: "Agar o‘qishga kirolsam o‘qiyman va shartnomam pulini to‘laydi." Quruvchi yigit shartga ko‘nib, sunnatga ko‘ra nikoh to‘yi qiladi.
Ittifoqo qiz 97 bal to‘plab, o‘qishga kirgan talabalar ro‘yxatidan joy oladi. Yangi kelin talaba bo‘lib o‘qishga qatnay boshlaydi. Peshona teri ila topilgan puldan quruvchi usta bir amallab xotinining shartnomasini to‘laydi. Shu hol yetti yil davom etadi. Yetti yildan so‘ng o‘qishni tamomlagan kelin doktorlik ishini himoya qiladi va muvaffaqiyatli yakunlaydi. Bir yil o‘tib o‘qimishli bo‘lgan xotin quruvchi ustadan javobini berishni so‘raydi va: "Biz siz bilan teng emasmiz" deya baqirdi. Noiloj quruvchi suyukli yorini javobini beradi...
Essiz odamiylik...
ҚАРЗДАН ҚУТИЛИШ ДУОСИ
Анас ибн Молик розияллоҳу
анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи
васаллам Муоз розияллоҳу
анҳуга: «Сенга шундай дуо ўргатайки, уни ўқисанг гарчи Уҳуд тоғидек қарзинг бўлса ҳам Аллоҳ қарзингни тўлашга (шаксиз) ёрдам беради».
Эй Муоз, айт:
اللَّهُمَّ مالِكَ المُلْكِ تُؤْتِي المُلْكَ مَنْ تَشاءُ، وتَنْزِعُ المُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ، وتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ، وتُذِلُّ مَنْ تَشاءُ، بِيَدِكَ الخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. رَحْمانُ الدُّنْيا والْآخِرَةِ ورَحِيمَهُما، تُعْطِيهُما مَنْ تشاءُ، وتَمْنَعُ مِنْهُما مَنْ تَشاءُ، ارْحَمْنِي رَحْمةً تُغْنِينِي بِها عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواكَ.
«Аллоҳумма мааликал-мулки
ту’ тил-мулка ман ташаау ва танзиъул-мулка мимман ташаау ва туъиззу ман ташаау ва тузиллу ман ташаау биядикал-хойру иннака ъала кулли шай’ин қодийр. Роҳмаанад-дуня вал аахироти ва Роҳийма ҳумаа туътий ҳумаа ман ташаау ва тамнаъу мин ҳумаа ман ташаау ирҳамний роҳматан туғнийний биҳаа ъан роҳмати ман сиваака».
Маъноси: «Эй барча мулкнинг эгаси (бўлган) Аллоҳим! Хоҳлаган кишингга мулк берурсан ва хоҳлаган кишингдан мулкни тортиб олурсан, хоҳлаган кишингни азиз қилурсан, хоҳлаган кишингни хор қилурсан. Барча яхшилик Сенинг қўлингда. Албатта, Сен ҳар бир нарсага қодирсан.
Эй дунё ва охиратнинг Раҳмони ва Роҳийми! Сен уни (мол-мулк ва мартабани) истаганингга берасан, истаганинг(дан) маҳрум қиласан. Сендан ўзганинг меҳр-шафқатига муҳтож қилмайдиган раҳмат ила менга раҳм
қилгин!».
(Табароний ривояти).
Эслатма: Аввало, ушбу дуони исталган вақтда ӯқиш мумкин.
Тавсиямиз, фарз намозларидан кейин, таҳажжуд намозларидан кейин, тонг саҳарларида ва ифтор пайтда оғиз очишдан олдин ҳам дуо қилсангиз мақсадга мувофиқ бӯлади, иншааллоҳ. Қарздорлар учун ажойиб дуо. Шу билан бирга қалбингизда қарзни узиш нияти чинакам бӯлса, Аллоҳ таоло сизга албатта ёрдам беради.
Яқинларга улашинг!
ШОК ШАРМАНДА ВИДЕО ТАРҚАЛДИ😨
ДИЛДОРА НИЁЗОВА ЭРИ ВА КУНДОШИНИ ЖАНЖАЛЛИ ВИДЕОСИ ҲОЗИРГИНА БУТУН ИНТЕРНЕТГА ТАРҚАБ КЕТДИ😱
БУНИ КӮРГАНЛАР ШОККА ТУШМОҚДА😨 НАХОТКИ ДИЛДОРА НИЁЗОВА КУНДОШИНИ.......🫣
🎥ВИДЕОНИ ҲОЗИР ЖОЙЛАДИК ВИДЕО ӮЧИБ КЕТМАСИДАН ҲОЗИРОҚ КӮРИНГ👇👇
https://telegram.me/joinchat/S0Y25JTPVnwwMWRi
🤯 Эрим ҳожатхона ва раквинани кунгабоқар ёғи билан артди. Бу ҳолатдан албатта мен шок холатга тушдим. Бу усул нима учун эканлигини билганимда эса ҳайратда қолдим! 😱
✔️ Энди мен ҳам доим шундай қиламан.
😳Маълум бўлишича, ёғда мумкин ...💣
Тўққиз тоифа аёллар ҳеч қачон фазилатли бўлолмайдилар:
❌– эрига хиёнат қиладиган аёллар;
❌– ака-уканинг ё икки дўстнинг орасини бузадиган аёллар;
❌– эри билан қайнота-қайнонасининг орасини бузадиган аёллар;
❌– эр кишини моддий мақсадларини рўёбга чиқариш воситаси деб қарайдиган аёллар;
❌– ажрашганидан сўнг собиқ эрига туҳмат қиладиган аёллар;
❌– эрини алдаб, унинг мол-мулкини исроф қиладиган аёллар;
❌– ўзидаги адоватни фарзандларига ҳам сингдирадиган аёллар;
❌– эрига гап қайтарадиган, ҳурматсизлик қиладиган аёллар;
❌– эрининг камбағаллигини юзига солиб, қалбини синдирадиган аёллар.
Яқинларга улашинг!
Қиз фарзанди борлар ўқисин!
Ўтган якшанба куни эҳсонга бордим. Сал эртароқ борибман бироз имомни келишини кутдик. Ва ниҳоят у киши келдилар, ичкарига дастурхон атрофига одамлар билан кирдим. Эҳсон бўлган жойда имом домла озгина бўлса ҳам маъруза қиладилар.
Маъруза мавзуси: "Қиёматда бўладиган хисоб китоб эди".
Ўша дахшатли кунда, мободо савобингиз етмай қолиб, ўз яқинларингиздан озгина савобидан сўраса ҳам бермас экан.
- Ўғлим савобингдан озгина бериб тур етмай қолди, ўтиб олай...
- Узр отажон бу кунда бера олмайман, ҳали мен хисобимни билмайман балким меники ҳам етмай қолар...
Шу зайл одам аҳли аёлига, онасига, отасига зорланиб сўраса ҳам, барча ўзини олиб қочадиган ҳолат бўлар экан.
Бу дўзах олови одамлар кўз олдида гавдаланган пайт, ҳамма фақат ўзи билан ўзи қўрқув ва ваҳимада турган пайт, қиз бола отасига юзланиб:
- Майли отажон мени савобимдан олинг, мен пешонамдан кўрдим, дер экан. Шу алфоз ота ҳисоби тўғриланиб ўтиб кетгач.
АЛЛОҲ айтаркан:
-Ўзи бир ожиза бўла туриб, қисмати номаълум бўла туриб, отаси учун савобини берди, мен нега энди бунга раҳм қила олмас эканман, кечдим гунохидан, сўроқсиз уни ҳам жаннатга ўтказворинглар - дея фаришталарга хитоб қиларкан.
Бу сўзларни эшитарканман кўзимга ёш келиб, ҳаёлимга кичкинагина қизалоғимни меҳри келди, сафарга кетсам мени кўп эслайдиган, ишдан кеч қайтсам ухламай кутадиган, қизалоғимни меҳри мени меҳримданда баланд экан, хатто қиёмат куни хам сўнмас экан. Шу ўйлар билан домлага қарадим, шу жойида уни хам бошқа одамларни хам кўзи жиққа ёш эди.
Илоҳим қизалоғларимиз, омон бўлишсин. Энди тушундим қиз бола отага меҳрибон бўлади деган жумлани...
Қизалоғи борлар, ҳозироқ қизчангизни пешонасидан ўпиб қўйинг, агар улар ухлаб қолган бўлса ҳам.
Яқинларга улашинг!
МУНИСА РИЗАЕВА НЕЧПУЛ ИШЛАБ ТОПАДИ 😱
ТУЙГА НЕЧПУЛ КЕТДИ ?
УНИНГ МАШИНАЛАРИ...
БАРЧАСИНИ ХОЗИР КУРИНГ
ХАММА ХАЙРАТДА
КУРИШ УЧУН 👇
ЭЙ РОББИМ!
💠 Агар менга мол дунё ато этсанг,
👉 бахтимни олиб қўйма!
💠 Агар менга куч-қувват ато этсанг,
👉 ақлимни олиб қўйма!
💠 Агар менга обрў-эътиборни ато этсанг,
👉 камтарлигимни олиб қўйма!
💠 Агар менга тавозеъни ато этсанг,
👉 шону шавкатимни олиб қўйма!
💠⊰ Агар менга куч - қудратни ато этсанг,
👉 авфимни олиб қўйма!
💠 Агар менга мувафаққият ато этсанг,
👉 интилишимни олиб қўйма!
💠 Агар менга саломатлик ато этсанг,
👉 иймонимни олиб қўйма!
💠 Агар мен сени унутсам,
👉 Сен мени унутма!
☝️🍀ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!
Болалигимдан кўнглим қатларида барча жонзотларга бўлган меҳр-муҳаббат туйғуси, ҳайвонларни, паррандаларни яхши кўриб парваришлашим, уларга боламдек муносабатда бўлиб қараганларим, боққанларим бир кун келиб фарзандларим қалбида ҳам учқунланганини, меҳр ришталари ниш урганини кўряпман. Бунга чексиз ШУКРОНА келтираман. Берган неъматлари ичида ЭНГ яхшилари бу Меҳрли умр йўлдошим ва худди отасидек Меҳрли фарзандларимдир.
МУҚАДДАС ҲАМРОЕВА.
Қорақалпоғистон Тўрткўл.
@IBRATLI_SOZLAR
Ҳар қайсимиз тун ярмида ўзимизча Худойимга юзландик... Эрталаб боламнинг коридорда бомдодга чақирувчи азон овози билан уйғондим. Тезгина таҳорат олиб палатада намоз ўқидим. Уч кун шу тахлитда ўтди. Уч кун кеча-ю кундуз муножоот. Мен оғриқ азобидан энди қўрқмасдим. Жарроҳликнинг қандай якун топиши ҳам қизиқмасди. Қалбим Аллоҳда эди. Унга буткул юрагим, ақлим билан ишонардим. Унинг борлигига, бирлигига, яна неча минг бора имон келтиргандим. Қалбим ажиб бир сакийнатга тўла эди. Мен энди сира-сира қўрқмасдим. Қалбимга илҳом ила келган сатрларни телефонимга ёза бошладим:
Яна февралдаман... Хотирам сўлғин
Эй Эгам, шу ойни ёмон кўраман.
Бунча ҳам бардошим унимдан устун.
Хасталик важидан адо бўламан.
Дардлар эзғилайди пажмурда танам.
Ҳар сафар шу ойда тиғ остидаман.
Йиллар ўтаверар силқиллар оғриқ.
Шунинг чун февралдан хафа бўламан...
Раҳмдил Раҳмоним, ўзинг эгамсан.
Бардошим лиммо-лим тўлдира кўрма.
Ҳали фарзандларчун яшашим керак
УМИДимни асло сўндира кўрма.
Ҳали неваралар тўйи кутмоқда
Ҳали ЯНГИ келин чой берсин қўлдан.
Ҳали қувончимнинг зўри кутмоқда,
Ҳали ҳаёт завқига ошуфта кўнглим.
Умид нима ўзи!?
- У ёрқин ҲАЁТ
Феврал менга ҳукмин ўтказа олмас.
Гарчи қайта-қайта сўлсамда унда.
Мендаги УМИДга бас кела олмас.
Бас! Пичоқлар кессин тилсин танамни.
Совуқ ҳам ҳукмини юргизсин танда.
Умидим Аллоҳдан ЎЗИ бўлса бас!
Худойим қўлласа Жон яшар манда.
Неча бор ўлдим-у тирилдим шу ой.
Ҳар не машаққатни кўргуздинг Оллох!
Мени Шунча яхши кўрар экансан.
Сўнгги умидимдан қилмагин жудо!
Феврал... Мен сени яхши кўраман.
Зеро УЛУҒларнинг таваллуд ойи.
Мен Сендан не учун хафа бўламан!?
Гуноҳим тўкилар заҳматим ойи.
Қўлим телефонда экан ҳамширанинг кириб келганини пайқамабман.
- Опа, ўғлингизга гап уқтира олмаяпман. Оператсиядан кейин онангнинг ёнига қаровчи одам оламиз кетавер дейишимга қарамасдан уч кундан буён ёнингиздан кетмаяпти. Бунча ҳам МЕҲРЛИ бўлмаса ўғлингиз?
У меҳрли сўзини шундай оҳангда айтдики, сўзларидан ҳавас қилаётгани сезилиб турарди. Унинг гапларини эшитиб кеча палатамга кириб келган бир аёлнинг гапини эсладим.Мени кўргани атайлаб келган экан.
- Шундай фарзандни тарбиялаган аёлни бир кўриб кетай деб келгандим. Болангиз билан бирга ишлаганман бир пайтлар. Мен уларда ошпаз эдим.Юриш туришлари, гап-сўзлари, айниқса, ҳаммага бўлган меҳри, ширин сўзлиги, одоби мени лол қолдирган. Хуллас ҳаммамизни қайғурарди ўғлингиз. Умуман учала ўғлингиз ҳам зўр. Учаласи ҳам бизда ишларди. Қандай тарбиялагансиз-а шундай қилиб. Ҳеч кимга гап қайтаришгани, ножўя қилиғини пайқамаганмиз. Хаммага ибрат қилиб кўрсатардим ўғилларингизни. Овқатланиб бўлишгач, албатта, раҳмат айтиб ширин бўлибди овқатингиз деб чиқиб кетишарди. Намозини канда қилишмайди, бирам ақлли, бирам соф кўнгилли йигитлар туф-туф кўз тегмасин, деганди. Кўнглим бир ёришганди хозиргидай. Шу билан неча маротаба эшитганман ўзим танимайдиган аёллардан.
Ёнимда ётган палатадош аёл мендан анча ёши улуғ хам ҳавас қилиб изидан келганларга ўғлимни айтарди. Атрофимда гирдипалак бўлиб айланишлари, дамда пастга тушиб оғзимга ёқадиган таом, мевалардан олиб келиб егизиши, чойимни янгилаб, қўлимни ҳеч ишга урдирмаслигини кўриб хайрон қолишганди. Укол вақтини билиб осма укол болажоним палатага яна кириб келди. Ҳамшира унга ҳазиллашди:
- Ҳа ўғилтой! Эркатой ойижонингизни бизга яна ишонмаяпсизми? Майли, мен уколни улаб кетаман СИЗ қараб ўтира қолинг, дея уколларимизни улаб чиқиб кетди. Ўғлим менга ҳам, палатадошимга ҳам бирдек қараб, токи томчи уколларимиз тамом бўлгунча ўтирди.
Бугун белгиланган сана 9-феврал. Қизиқ мени нега олиб кетишмаяпти? Ахир эрталаб бўлиши керак эдику оператсиям. Мақсуджон ўғлим ташқарида оғаси, укаси ва холаси етиб келганини маълум қилди. Бирпасдан кейин палатага киришларини айтишди. Яқинларимни кўриб, суҳбатлашиб кўнглим ёришди. Ҳамшира келиб менинг оператсиям тушдан кейинга қолдирилганини айтиб тинчлантирди. Хуллас ҳаммаси жойида. Ётган жойимда палатадош Байрамгул опага қарайман. Кеча жарроҳликдан чиқди. Бугун иккинчи кун. Ўзимча уни тинчлантираман. Оғриқларингиз буткул қолади бугун дейман-у, ўзим ичимда ишонмайман. Чунки бу жараённи уч марта бошимдан ўтказганман-да.
То икки-уч километр гача югурди. Мен эса уни орқага қайтишини айтиб ёлворардим. Қайтмади. Кейин бир чўпоннинг отда келаётганини кўрдим. У қўйимни мажбурлаб юклаб олиб кетди. Дадам илк баҳорда яна бир қўзи олиб келди. Мен боқмайман дедим. Чунки меҳр қўйсам айрилишимдан қўрқардим.
Дадам: Татонинг боласи бу, набиранг бўлади деди ҳазиллашиб. Мен ишонмадим. Эртасига Татонинг ўзини олиб келишди. У боласини эмизишни ҳохламаган экан. Балки, болалик хотираларини эслагандир деб ҳайрон қолганмиз ўшанда. Уни ҳам онаси эмизмай ташлаб кетганди-да. У мени кўриб ўзида йўқ хурсанд бўлиб ирғишлади, эркаланди, боласини тумшуғи билан итариб келиб менга кўрсатди. Мен шишага сут солиб боласини эмизмагунимча атрофимдан кетмади.
Шунда тушундимки, у мени ёнимга қайтиш учун шу йўлни танлаган экан. Негаки, бир кун кечаси хабар олай деб қараганимда қўзичоғини эмизаётганини кўриб қолганман. У дарров мени ёнимга келиб роса маъраган шунда. Мен ҳам ўғринча боласини эмизаётганини уйдагиларга айтмаганман. Қаранг, меҳр-садоқат тушунчаси ҳайвонларда ҳам парранда-ю, даррандаларда ҳам бор экан. Негаки, яратгувчи "Аллоҳ" бу неъматини ҳаммага тенг бўлган деб ўйлайман.
Мен ҳатто ёшлигимда ўзим боқиб катта қилган жўжа, товуқларни ҳам сўйдирмаганман, йўл қўймаганман. Дадам доим товуқ гўшти егиси келса, бозордан олиб келиб мендан яширинча сўйганлар ва тайёр гўшт олиб келганман деб мени юпатганлар. Бобом буларни сўйилишини "Аллоҳ" таоло буйруқ қилганлигини неча бора тушунтирмоқчи бўлганлар, лекин мен унамаганман. Ҳозир ҳам уйда ҳайвонларни семиртириб боқаман, уларга меҳр бераману, лекин уйда қассобга сўйдирмайман, гўштини емайман ҳам. Бу Аллоҳнинг қалбимга солган МЕҲР туйғуси бўлса керак-да.
Балки, шунинг учун мени шундай меҳрли умр йўлдоши ва фарзандлар билан сийлагандир. Аллоҳимга беадад шукурлар бўлсин!
Яна касалхонадаман... Йиллар қатидан тортиқ бўлиб келаётган оғриқли дардим, аниқроғи, ўзимни аямасдан ўтга-чўққа уриб оғир юмушларни бажарганим боис ҳар сафар операциядан кейин чиқиб қолаверадиган қорин чурраси касаллиги шу сафар ниҳоятда жонимни олди.
Бир томонда тўй бошлаганман. Кенжатойимни уйлантириш ниятидамиз. Неча йил тайёрландим ахир. Наҳотки тўйни ўтказа олмай қолсам-а деган ўй миямни кемиради. Фарзандларимга билдирмасликка уринаман...
Салгина мендаги ўзгаришни тезда пайқайдиган ўртанча ўғлим дам-бадам юзимга қараб:
- Она, тузукмисиз? деб қўяди.
- Ҳа тузукман, ўғлим, десам ҳам ишонмайди.
- Сизни дўхтирга олиб бориб кўрсатиб келай, назаримда бетоблангандексиз?
- Йўғ-ее, Яхшиман ман. Қани тайёргарликни тезлаштирайлик, ахир бир ҳафтадан кейин келин келади-я укангга. Дўхтрга бало борми!? Кейин борарман баҳорда, иссиқ чиққанда ўша дўхтрингга. Қани болам, олинадиган нарсалар рўйҳатини қайтадан тузайлик. Ҳали ишимиз бошимиздан ошиб ётибди. Қан-чаа ишлар ётибди-я бу ёқда. Менинг кескин овозимдан сал шашти қайтган ўғлим истар-истамас ёнимдан жилди. Тўйнинг югур-югуридан иш қолипдан кўчди. Бехосдан оғир нарсаларни кўтариб қўйишим, кўпроқ юришим натижасида ичагим бир неча бор чиқиб қолиб безовта қилаверди. Шунда ҳам ичкарига кириб бир пасда чиқаман деб ҳар сафар қорнимни пайпаслаб ичакни жойлаётганимни кўриб қолган опам бу аҳволдан анграйиб қолди:
- Сени нега кириб кетаверади десам ҳали гап бу ёқдамиди а!? Нега айтмайсан, қачон дан бошланди бу аҳволинг деб уришиб берди. Мен яқинда бошланганини, ҳечқиси йўқлигини айтганимда эса ёниб-куюиб дўхтрга боришим кераклигини уқтира бошлади. Мен эса ҳар доимгидек яхши, тўйдан кейин деб қутулдим.
Ниҳоят тўй куни келди. Нега бунча хомушман-а? Энг севинчли кунларим ҳар сафар дадасининг иштирокисиз ўтаётганини шундай кунларда доим эслайман... Усиз томоғимдан сув ўтмасди. Мана яшаяпман... Яратганнинг қадарига иложинг йўқ экан. Ўртанча ўғлимни уйлантирганда вафот этганларига атиги бир йил бўлганди. Гарчи кўнглимга ҳеч қандай тўй сиғмаса-да, ота-онам келин туширса, шу билан юпаниб қолар деб шошиб тўй бошлашди. Қоронғуликка айланган кунларимда, ичимга чироқ ёқса ёримасди. Хуллас қувончли кунимни пана-панада йиғлаб-йиғлаб ўтказдим. Кейин бир-биридан ширин набираларим дунёга келишди. Қувондим.
⭐️ 21 - АСР ТОПИШМОҒИ
Жавоби топилмаган «машхур» савол!
Шундай сўз борки,
Унда ҳамма нарса бор,
Ундан 1 ҳарфни олиб ташланса
кўнгил оғрийди.
Яна 1 ҳарф олинса
инсон мухтож бўлади.
Яна 1ҳарф олинса уят бўлади.
Савол: у қайси сўз?
⏰ Ўзингизни синаб кўринг👇
Тушларимда кўраман сени…(хаёлий ҳикоя)
Уни биринчи марта тушимда кўргандим.
Ўшанда шамоллаб қолдим. Тушимда алаҳлаб қўрқиб чиқибман. Қоронғу тун, жала қуйяпти. Ортимдан бир гала итлар қувармишу мен эса чополмасмишман. Оёқларим ўзимга бўйсунмас экан. Бир ит ириллаб менга хамла қилар чоғ шарпа пайдо бўлди. У қўлидаги хивчин билан итларни ҳайдади. Кун ёришиб кетгандек бўлди. Қуёш нурлари остида ҳалоскоримга боқибман. Алпқомат йигит жангалак сочлари тушиб турган меҳрли кўзларини менга тикдида, “хайр” деганча йўқолди.
Ҳеч сўз деёлмай уйғониб кетдим. Кўрган тушим таъсирида тонггача мижжа қоқмадим. Хаёлимда қотиб қолган нурли чеҳрани неча ойки унутолмадим. Кўп ўйладимми... ё илоҳий инъомми, уни яна кўрдим. Тушимда. Бу сафар биз бир оз суҳбатлашдик.
-Ўша куни раҳмат, дея олмадим. Қутқарганингиз учун ташаккур, -дебман негадир ўша тушимни эслаб.
-Арзимайди, қарасам, оғир аҳволдасиз. Ташлаб қўйгим келмади. Асли... сизни кўпдан кузатиб келардим. Аммо... сизга кўринишим, гаплашишим мумкин эмас.
-Нима учун? -ҳайрон бўлдим. -Сиз инсон эмасмисиз? Руҳмисиз?
-Йўқ, -кулди йигит. -Тушлар оламида яшовчи одамман. Ахир одам уйқуга кетгач, руҳи танидан чиқиб тушлар оламига киради. Меники ҳам шундай. Ухлаганимда кезаман бу оламда, ҳудди сиз каби.
-Демак... сиз асли ҳаётда ҳам бор экансизда? Аммо таниш эмасмиз.
-Тўғри. Афсуски, уйғонимдан сўнг сира тушларимни эслолмайман. Сиз эса эслар экансиз!
-Мен барини хотирлайман. Сиз уйғонгач мени унутар экансизда, -маъсуюландим мен.
-Афсус, шундай. Агар имкони бўлса, мени топинг... Балки шунда тушларим ёдимга тушар!
Уйғониб кетдим! Гапирмоқ учун анча сўзларим, сўраш учун саволларим қолиб кетди. Ҳайриятки, кейинги тунлар ҳам у ёнимда ҳозир бўлди. Ҳар кун! Ҳар куни биз тушларимда учрашардик... Мен реалликда эмас, тушларимда бахтли умр кечира бошладим. Тезроқ тун кириши, ухлашни кута бошладим. Мен чалкашиб кетдим... тушимни ўнг, ўнгимни туш санай бошладим.
Мен уни севиб қолдим...
У ҳам мени суярди.
Бир йил. Биз бир йилни бирга ўтказдик. Фақат тушларимда.
Биз хаёлиммиз истаган боғларда, сўлим тоғларда, шошқин денгиз тўлқинларида, мовий булутлар бағрида туни билан суҳбат қурардик. Бир неча дақиқалик тушларим гўё соатларга чўзиларди.
-Ўнгимда сенсиз қандоқ яшаяпман? -сочларимни силарди у. -Сенинг хаёлларингсиз. Мени топ, илтимос... мен, мен уйғоқ вақтимни негадир эслолмаяпман. Мен нечундир фақат ухлаяпман.
-Қаердан излай сизни, азизим? Мени... танирмикинсиз?
-Қалбим, албатта танийди.
У манзилини айтди. Эслаб қолишни тиришдим. Тонгда уйғонишим билан манзилни хотирладим. Ҳайрият, бари аниқ тиниқ ёдимда эди. Дам олиш кун бўлсада, уни кўзлаб уйдан чиқдим. Айтилган манзил биздан олис эмасди. Ярим соатда етиб бордим. Айтилган уй: 118чи хонадон. Андиша устунлик қилди. Ақлсизликдек кўринди. Ортга қайтмоқчи ҳам бўлдим... “Мени топ, илтимос...”. Унинг сўзлари қулоғимдан кетмади. Бор кучим билан эшикни қоқдим.
Хиёл ўтмай дарвоза ортидан бир қиз кўринди.
-Ассалому алайкум, келинг...
Тутилиб қолдим. Мен тушларимда ҳатто унинг исмини ҳам сўрамаган эдим.
-Ҳалиги... бу ерда бир йигит яшайдими? -тилга кирдим.
-Исми нима?
-Афсуски, билмайман...
-Агар акамни излаётган бўлсангиз... -қиз лабларини тишлади, -ҳозир касалхонада.
-Нима учун?! -юрагим титраб кетди.
-Бир ой аввал автоҳалокатга учрадилар.
Шифохона манзилини олиб у томон учдим. А. исмли йигитни иккинчи қаватдаги палатадан топдим.
Ҳовлиққанча кириб бордим. Уни юз кўзлари дока билан ўралган, танини игналар эгаллаб олган абгор ҳолда тасаввур этиб қўрққан эдим... Йўқ, қаршимдаги йигит кроватда газета ўқиб ётганди.
-Сизга ким керак?
Ўша сурат, ўша овоз, ўша нигоҳлар... мени танимади.
-Узр... соғайиб кетдингизми?
-Шукур, яхшиман. Кечирасиз, танимаган бўлсам. Шифокорлар бир муддат хотирамда муаммолар бўлишини айтишганди.
-Ҳа... мени эслолмаслигингиз табиий.
-Нима учун?
-Чунки биз фақат тушларимизда учрашганмиз... -шундай дея эшикни ёпиб чиқиб кетдим.
Ўша тун ухлолмадим. Ухлолмадимми, демак, у билан кўришолмадим.