33749
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
ИФФАТ. 35
—Яхши келдингизми? -эшикни очган Феруза деворга суяниб зўрға турган Сарварга ёрдам бериш учун, қўлини чўзди. —Келинг ёрдам бераман.
—Торт қўлингни! -Сарвар гандираклаб, уни туртиб ўтиб кетди.
Феруза чуқур хўрсиниб, эшикни ёпди.
—Сарвар ака, ўзингизни бунчалик қийнаманг. Мен дугонам билан гаплашдим. Ижара уй топиб берадиган бўлди. Шу ҳафта кетаман. Ота уйимга бир неча ой ўтса қайтаман.
—Эртароқ шу нарса келмабдида, қовоқ миянгга. -Сарвар Ферузани сочидан ушлаб қўлига ўради. —Биласанми нима? Бугун Сабина мен билан алоқаларини узди. Сен билан сохта эр-хотин бўлсак ҳам, уни отаси уйланганга бермаслигини айтибди. Ҳаётимни барбод қилдинг сен юзсиз.
Силтаб итариб ташлади. Қизни сочи қўлига ўралгани учун, итарган пайтда тортилиб, оғриқдан жони чиқай деди.
—Сен ифлос қочиб кетиб билган .... еб келгансан, керагини олгач унга керагинг бўлмай қолиб ташлаб кетган шундайми?
Ўзингни маъсума тутиб, ҳудди сени ўғирлашгандек эртак тўқигансан.
Бу сафар Сарвар жаҳлда, оёғига эрк бериб, жиркангандек бир тепкилади.
—Аллоҳ шоҳид мен ҳеч нарса қилмадим. Мен қочмадим. -деди Феруза ҳам тана ҳам қалб оғриғидан изиллаб йиғларкан. Нозик жуссасига Сарварни кучли тепкиси оғирлик қилганди.
—Қанчиқ, ифлос, беномус. -Сарвар мастлиги учун, гандираклаб, Ферузага ташланди. —Иффациз, ҳаётимни барбод қилдинг сен. Фоҳишааа.
—Мен фоҳиша эмасман! -аламдан бақириб йиғлаб юборди Феруза.
—Унда исботла! -Феруза кўзи қонга тўлиб, ташланган Сарвардан, ўзини четга олди.
—Ҳа нима? Ўзингга ишонмайсанда, яна тан олмайсан бузуқилигингни? -бу сафар Сарвар Ферузани кўйлагига чанг солиб елкасини йиртиб юборди.
Ферузани қўрққанидан жони ҳалқумига келди.
—Фоҳиша эмаслигингни исботлачи. Кел нега ундай қарайсан? Ўзингга ишонмайсанда-а?
"Иффатинг ўзингда эканини исботла! Сен билан ичкарига кирамиз. Мен билан бирга бўласан. Бокира бўлдсанг....."
Ферузани қулоғи чийиллаб кетди. Беҳрузни гаплари жаранг сочди.
—Бу ёққа юр....
Сарвар хонасига тортқилаганда, ўзига келди. Ферузада қандайдур ёввойи куч пайдо бўлиб, жиддат билан Сарварни итариб юбордию, энг яқин эшик, ювиниш хонасига ўзини урди. Тезлик билан эшикни қулфлаб, ерга чўккалаб, қолди. Шу қадар алами тошдики, шунча пайт учида йиғилган ёшларини озод қилди....
DAVOMI ERTAGA OQSHOM SHU VAQTDA.
ALBATTA REAKSIYALARGA QARAB
ИФФАТ. 33
—Тушунмадим? -Беҳруз Шаҳнозага синчков қаради.
—Айтяпманку, қачон? Ким билан? Нима қилганизи эслолмайдиган даражадасиз...
Яхши бориб келинг.
—Шошма! -ортига қайтаётган аёлини қўлидан тутиб қолди. —Нималар деб валдираяпсан?
—Валдирашни сизга чиқарган. Кеч қоляпсиз. Келсангиз гаплашиб олардик.
Шаҳноза қўлини тортиб олдида. Уйга кириб кетди. Беҳруз дарвоза хонада бироз серрайиб қолди.
Телефонига қўнғироқ бўлгани сабаб, ҳаёлини йиғди. Гаплашиб бўлгач, сал аввал нонушта қилаётганда, Шаҳноза кўчага олиб чиқиб қўйган, машинасига ўтириб, кетди.
Шаҳноза машина ҳайдашни билгани учун, ҳар тонг Беҳруз тайёрлангунча машинани кўчага олиб чиқиб, тайёрлаб қўярди.
Беҳруз яна ҳаёлида Шаҳнозани гапларини ўйларкан. Ферузани тўйи бўлди деган кун, аламидан ичганини, эртасига эрталан, қандайдур бошқача уйғонганини эслади. Орада нима бўлганини билмайди.
Ўша тонг, ўзи ҳам сезганди, кечаси ҳар тунгидек ўтмаганини...
—Ҳўш нима гапинг бор эди менда? -кечки овқатдан кейин, Шаҳноза токи ошхонани йиғиб келгунча куни билан ўйлангани, Шаҳнозани нима гап айтишига қизиқиб, тебранма стулда таҳминлар қилиб кутаётганди.
—Ухлаб қолгандурсиз деб ўйлагандим. Яхши уйғоқ экансиз. —Шаҳноза, ётоқ четига омонат ўтирди. —Сиздан жавобимни беришингизни сўрамоқчиман.
—Нимааа? -Беҳруз мингта таҳмин қилса ҳам, бундай гап кутмаганди. —Сен эсингни еганмисан? -деди ёв қараш қилиб.
—Эсим жойида, ҳар қалай, Беҳруз акааа деб, Аҳмад акани бўйнига осилиб кетаётганим йўқ. Одамларни ажрата оламан.
—Аҳмад акани қаердан танийсан? -Беҳрузни росмана жаҳли чиқди. Аёлини қўшни эркак ҳақда гапирганини ҳазм қилолмасди ҳам.
—Буни гап келганда айтдим. Қўйиб юборинг мени. -силтаниб ўзини ортга олган, Шаҳноза алам билан қаради.
—Чет элга магистрга ўқишга қабул қилиндим. Ўқимоқчиман. -деди қатъият билан.
—Сен ақлдан оздингми? Қандай қилиб, эрли, оилали бошинг билан четда ўқимоқчисан?
–Шу сабаб жавобимни берингда, мен мустақил бўлмоқчиман.
#ИФФАТ. 31
Қанчадур вақт ўтиб, эшик очиб, ёпилганидан, Феруза Сарвар уйдан чиқди деган гумонда, залдан, каридорга ўтди. Аста ошхонага мўралаганди. Адашмаган экан. Сарвар йўқ.
Стол усти озода, ҳатто қаҳва ичган идишини ҳам ювиб кетибди.
Феруза ўзига аччиқ кофе тайёрлади.
Музлаткични очиб, ейишга нимадурлар топиб қорнини тўйгизди.
Ёлғиз ўзи, нима қиларини билмай, уйни бир қатор сарамжонлаб чиқди.
Сарвар уйдан чиққач, ишхонаси томон кетаркан, биринчи Сабина билан гаплашди. Кейин, истамайгина йўлида давом этди.
Зебо ўзига анча тўқ оилага келин бўлгани билан, Сарвар поччасини панасига яшириниб, ўзини тиклаб, юксалишга интилмади.
У ҳалол, ўз меҳнати билан, яшашни афзал билди.
—Ўшанда поччамни айтганига кўниб иш бошласам бўларкан. Синглиси ишкал қилгунча. Мен маблағ йиғиб, Сабинамга уйланиб бўлган бўлардим.
🍃 🍃 🍃
Кўзларини эриниб очган Беҳруз, ўзини бошқача сезди. Хонага кўз югуртирди.
Сарамжонланган, эгнида йўқ кийимлари, хонада ҳам кўзга ташланмади. Қачон ечинганини эслай, олмади.
Ҳар доимгидек, ойна олдида турган, тебранма стулга янги дазмолланган кийимлар турибди.
Шаҳноза жуда тартибли, ҳатто уй кийимларигаям жуда эътиборли эди.
Беҳруз оғриётган бошини ушлаб, кечаги кунни эсламоқчи бўлди.
Кейин бошини ушлади.
—Менимча мен, Шаҳнозани.... -бошини қашиб қўйиб, ювиниш хонасига кириб кетди.
—Ассалому алайкум ойи яхшимисиз. -ювиниб-кийиниб чиққач, нонуштага пастга тушди.
—Ваалайкум ассалом. Кел болам ўтир. Ўзим нонушта қилгим келмаётганди.
—Қолганлар қани?
—Даданг ишга кетди. Келинни ҳам ўзи ташлаб қўядиган бўлди.
—Қаерга ташлайди? -Беҳруз ҳайрон сўради.
—Ҳа кеча айтдикку, дадасини туғилган кунига, дам олгани кетишяпти экан. Тонгда йўлга чиқишаркан. Шунга сени уйқингни бузгимиз келмади.
Беҳруз кейин эслади, кеча Шаҳноза сўраганини. Ферузани тўйига кетди ҳаёли. Шу билан қолган нарсалар эсдан чиқди.
#oppoq_tong
Оппоқ тонг
(5-қисм)
—Яхшимиз, устоз. Ҳаммадан ҳам синглим хурсанд. Ўзим ҳам.
Уй ишларидан бироз бўлса ҳам қутулдим. Менимча, опам яхши аёл.
Гулбаҳор опа сўзимни диққат билан тингладилар, кейин
—Яхши ҳам гапми, бебаҳо аёл!
—Вой, опамни танийсизми?
— Беш қўлдай биламан. Дадангдан олдинги турмуши бизнинг маҳалладан эди. Ўн уч йил бирга яшадилар, фарзанд бўлмади. Қайнона ойим опангни ибрат қилиб кўрсатарди менга. Шу ерга келганда кулиб қўйдилар.
Беихтиёр тикилиб қолдим.
Устозим жудаям чиройли. Ҳаракатлари ўзига ярашади. Самимий гапирадилар. Орқаларидаги шкафдан бир даста дафтарни олиб, стол устига ташладилар. Кейин менинг диққат билан тинглаётганимни кўриб давом этдилар.
— Опанг олдинги турмуш ўртоғини жуда эъзозлар, бошига кўтарар, ҳар куни оёқларигача ювиб қўяркан. Шунинг учун ҳам олдинги эри девонага ўхшаб юрибди-да.
— Опамни шунчалик севган бўлса, фарзанд асраб ола қолишмабди-да? Тавба опамни рашк қилаётган эдим.
—Бу сен ўйлаганчалик осонмас! Мўмина ўзини айбдор санашдан чарчаган, кейин бир йигитни бефарзанд ўтишини ҳам истамаган.
—Уйландими энди олдинги турмуш ўртоғи?
— Ҳа, уйланган. Мўминани чертмаган одам янги хотинини дўппослаб ураркан. Ишонасанми шунга? Гап ўлсин, оғзимдан қанча нарса чиқиб кетди. Гапни қисқаси: опанг яхши аёл. Сен ҳам яхши қиз бўл, тағин кетиб қолмасин. Қийналиб қолма дейманда, болам!
Мактабдан чиқиб, секин юриб кетдим. Ҳаёт бунчалар мураккаб, бунчалар бешафқат бўлмаса! Онажоним вафот этмаганларида, Худойим Мўмина опага фарзандлар берганида қандай яхши бўларди. Демак ўша куни кўрганим—опамнинг аввалги турмуш ўртоғи. Ахир шундай аёлдан айрилиш осонми? Меҳрибон, ғамхўр, гўзал, итоатли, қалби пок. Бу аёлни Аллоҳ биз етимларнинг раҳмини еб жўнатгани аниқ! Ўша куни илғаганим нигоҳлар севган аёлини бошқаси билан яшаётганини кўриб чидай олмаётган аламзада эркакники эканда?!
Шу хаёллар билан уйга етиб келдим. Опам дордаги кирларни йиғиб олаётган эканлар. Олдида Фароғат чуғурлаб турибди.
Салом бердим. Опам кулиб алик олди. Ўзи юзи табассумли. Балки нурли дегани шудир.
—Шаҳодат, энди хавотир олаётгандим. Тушликка сомса ёпгандим, ҳали қайноқ, термосга чой дамлаб қўйганман, тез еб ола қолинг, қорниз ҳам очиб кетгандир. Кейин пешинни ўқиб оласиз.
Энди эътибор берибман Фароғат янги кўйлак кийиб олибди.
—Моро бўсин,-дедим, ҳа деса этагини ушлаб айланмоқчи бўлаётган синглимга қараб
—Опам тикиб бердилар. Пирпиракларини қаранг. У яна бир айланиб қўйди.
—Чиройли-я?!
—Зўр! -дедим, башмалдоғим билан.
Опам кечга ош дамладилар. Дадам келишини кутиб ўтирдик.
Йўлакдан дадамнинг йўталгани эшитилди. Опам қўлидаги ишини ташлаб, истиқболига ошиқди. Йўл-йўлакай илиғлиқ сочиқ билан доим зинада турадиган обдастани қўлга олишни унутмадилар.
—Ассалому алайкум! Айвондан қараб турибман. Дадам алик олишни ҳам истамадилар. Қўлларини нари-бери ювиб, сочиқни ҳам опамнинг юзига қарамай олдилар. Фароғатнинг сабри чидамади.
—Дада, кўйлагимни қаранг! Опам тикиб бердилар.
— Буюрсин, қизим!
Онам дадам ўтирадиган жойдаги кўрпачани бир қоқиб тескарисини солдилар. Доим шундай қиладилар. Топ-тоза кўрпачани бир силтаб солиб берадилар. Нимага бунақа қилишларини сўраганимда "Дадангизнинг иззати учун!" деб жавоб бергандилар.
Ажаб, дадам биз билан ўтирмадилар, опамнинг "Ошни сузаверайми?"деган саволига "Қорним тўқ!"-деб жавоб бериб, ётоқхонага кириб кетдилар.
Дадам нимадандир қаттиқ сиқилаётгар эдилар. Опам мунғайиб, маъюс тортиб қолди.
Кейин индамай бизга ош сузиб бердилар, тузламаларни ликопчага солиб иккимизнинг ўртамизга қўйдилар, нон ушатдилар, чой қуйиб бердилар, сўнг дадамнинг ортидан кириб кетдилар. Тавба, опам келишидан олдин тескарисини тасаввур қилгандим. Опам келгунича хаёлларимда дадам томон эдим, ўзим сезмаган ҳолда энди опам томонга ўтиб олгандим. Назаримда дадам опамнинг ўтмишини қабул қила олмай қийналяпди. Бугун устозим айтган воқеалар асосида шу қарорга келгандим. Опам дадамни овқат ейишга кўндириб чиқди. Бир оила бўлиб овқат едик. Аммо дадамнинг арази тарқамаган эди.
(давоми бор)
😱Кирсовундан кучли дори тайёрлаш сирини билган одам - касал бўлмайди. 😢Афсуски бу сирни атиги 2 фоиз одамлар билади
Бизнинг танамизни бузадиган 100 ta кераксиз дори ўрнига кирсовунни тўғри ишлатишни билсангиз касал бўлмайсиз. Ушбу усул ҳаётингизни бир неча йилга узайтиришга ёрдам беради.
Маълум бўлишича...
Батафсил:👇👇👇
✅IQ darajasi 120 dan yuqori bo‘lganlar uchun boshqotirma.
😯99% odam xato javob berisharkan.
😉Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang. Bu qotillikmi yoki o’z joniga qasd qilish ❓
😰 ХИЁНАТ ТУНИ 😱
Элёр дадасининг ишхонаси томон кетди. Уйлари билан ораси бир чакиримча йул.У ферманинг катта дарвозаси томон айланиб юришни хохламади, шартта девордан ошиб тушди. Коровул хонани чироги ёник эди аммо дадаси куринмади хамма ёкни куриб чикди. Аланглаб атрофга карай бошлади. Шунда коровулхонани ёнидаги хужрадан инграган овоз эшитилди.
Элёрнинг юраги шувиллаб кетди, югуриб бориб эшикни очди .
Элёр куз унгидаги манзарани куриб котиб колди. Кичкина хонада кроват устида дадаси....😳😱😱
ДАВОМИ ЎҚИШ👉👇
/channel/Solixa_Ayol/27671
Pishir kuydir, supir sidirdan charchagan paytingiz TV ko'rgingiz keladi, ammo ko'rolmaysiz, chunki qaynonangiz gapiradi.
To'g'ri sizni ham dam olishga haqqingiz bor, ammo qaynongizni ko'ziga yomon ko'rinmagan holdaaa. Bunda sizga @fitnes_dancee kanali yordam beradi.
Bu kanalda siz nafaqat kino ko'rib dam olasiz balki raqs bilan ozishni ham, o'zingiz mustaqil salondan chiqqandek makiyaj qilishni ham bir so'z bilan aytganda o'zingizni sevishni o'rganasiz.😌💃
O'zingizni sevishga marhamat👇
@fitnes_dancee
#muhabbat
Otam hayotida romantik kino ko‘rmagan. Hech qachon sevgi haqida she’rlar va qasidalar yodlamagan. Bir donayam muhabbat to‘g‘risida qo‘shiq hirgoyi qilmagan.
Ammo judayam xudojo‘y onajonim bilan urushib qolganda esa faqat bir ish qilardi; uning uzun tasbehidan yurak ramzini yasab, joynamozi ustiga qo‘yib ketardi.
— Ayman Yog‘iy
@ibratli_sozlar
🔥IFFAT🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 10.000 soʻm.
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
ИФФАТ. 29
—Ало... -Сабина ҳиққиллаганча бўлган қўнғироққа жавоб берди.
—Йиғладингми? -деди Сарвар меҳр билан.
—Кулишим керакмиди? -Сабина заҳарҳанда гапирди. —Суйган инсонимга бугун бошқаси билан никоҳ ўқилди.
—Мен сенга айтгандимку, бу шунчаки кўз бўямачиликка. Бир неча ой сабр қилсак, ҳаммаси яхши бўлади. Ҳўпми севгилим?
—Сизни яхши кўраман. -деди Сабина дилидаги хиралик бироз тарқаб.
—Мен эса сени севаман. -Сарвар, қизни эслаб енгилроқ нафас олди.
—Уни ёнига кирасизми энди? Ёки.... -Сабина кириб-чиқиб бўлдингизми дейишга тили бормади. Зотан йигит ҳа деб жавоб берса чидолмасди.
—Кирмадим. Мен у билан бир хонада яшамайман! -деди Сарвар Ферузадан нафратланиб, у бор хона эшигига қараркан.
—Икки жинс вакиллари ёлғиз қолганда билиб бўладими оқибатини. -Сабина уят эканини билсада рашкини беркитолмай гапирди.
—Сабин мени билмайсанми? Ҳаммаси келишилган. Поччамга ҳам айтим, вақти келиб, синглисини қайтариб юборишимни.
—Мен билан эрталабгача гаплашиб чиқасиз. -деди ҳудди телефон ўчса Сарвар қизни олдига кирадигандек.
—Ҳўп ухламай гаплаша оласанми? -Сарвар қизни эркалигини тушиниб рад этмади.
—Ухлагунимгача гаплашамиз. Ҳозир телефонни ўчирсангиз, ҳар-хил ҳаёлда ухлолмаслигим аниқ.
—Бўлдида.
🍃 🍃 🍃
"—Укам бизни қолишимизни хоҳламади. Сиз бемалол Уни кутмай ухлайверинг. Бу иш шу кеча бўлиши шартмас деди."
Феруза янгасини гапларини эслаб, ёстиққа бошини қўйди.
Билади янгаси ва акаси Сарварни бу тўйга мажбурлашганини.
Шундоқ ҳам бу никоҳдан ҳеч нарса кутмаганди. Фақат оиласи учунгина рози бўлди ўзи ҳам.
Ҳаёллари Беҳрузга кетди.
—Турмушга чиққанимни эшитдингизмикан Беҳруз ака. Мен сизни тўйингиз бўлганида туйган оғриқли ҳисларни ҳеч йўқ. Юздан бирини ҳис қилдингизми?
Ёки ўтли нигоҳларингиздаги севги шунчаки саробмиди?
Юқорига қараб ётаркан. Кўзидан томган ёшлари, ёстиқни намлади.
ИФФАТ. 27
🍃 🍃 🍃
ТЎЙ....
Асли тўйга ўхшамас бир маросим. Ҳеч ким шод эмас. Ҳеч кимда ҳаяжон йўқ.
Ҳаммаси ўз ҳаёллари билан андармон.
Феруза бироз қаршилик қилди. Аммо кўнишдан бошқа чораси йўқ эди Уни.
Чорасизлик нима эканини биласизми? Ҳис қилганмисиз бу туйғуни.
Қаршингизда фақат бир йўл. Бу йўлдан ўтиш. Ҳудди таълим даргоҳларида ора-орада тарқатиладиган, "ихтиёрий-мажбурий" консерт ёки, филм чипталарига ўхшайди.
Хоҳласангиз ихтиёрий оласиз.
Хоҳламасангиз мажбурий оласиз.
Ҳар иккисида ҳам оласиз.
Феруза ҳам ҳудди шундай чорасиз қолганди.
Мажбуран Сарварга турмушга чиқаётганди.
Бир пайтлар қилган, орзулари, ҳаёлида неки оpзулаган бўлса барчаси саробга айланиб.
Ота уйи остонасини тарк этмоқда.
Шароф... ака... бу ном қанчалар ёқимли. Қанчалар қаттиққўл бўлмасин. Акалар синглисини онадан кейинги ўринда кўради.
Шароф орада бўлган гап-сўзлар асабига таъсир қилиб, синглисини қанчалик, уриб-сўккан бўлса ҳам. Унга меҳри бўлак эди.
Шунинг учун ҳам уни Ферузадан анча катта эркакга раъво кўрмади.
Қилган иши қанчалар тўғри-нотўғри экани аҳамияти йўқ эди ўша пайт.
Шунчаки синглисини ўз тенги билан бўлишини хоҳлади.
Ёр-ёр садолари янграган, Ферузани олиб кетар пайтларида Шароф кўз ёшларини тия олмади.
На келган меҳмонлар, на синглисидан аламзадалигига парво қилмади. Барини унутди. Ферузани қучиб узоқ йиғлади.
Унга бахт тилади.
—Онамдан қолган ёдгорлигимсан, жоним синглим, сени хато камчиликларингга қарамай, барибир яхши кўраман. -деди қучганча.
—Ака мен айбсизман. -деди Феруза паст овозда, титроқ билан. —Атайдан юзингизни ерга қаратадиган иш қилмадим. Бу кимнидур фитнаси. Мен ўша сизни беғубор, елкамда сиз ортган ғурурни авайлаб келган Ферузангизман. -деди.
"Менга қара, Ферузам, буни ол. -Шароф тик қаддидан ҳудди нимажидур юлиб олгандек ҳаракат қилиб, ҳудди нимадур бордек, бўш қўлларини синглисини елкасига қўйди.
—Нима қиляпсиз ака? -деди Феруза ҳайрон.
—Акам ақлдан озибди демагин. Мен ҳозир сени елкаларингга
Мана шу қаддимни тик тутиб турган ғуруримни ортиб қўйдим. Уни асра ҳўпми?
—Ҳўп бўлади акажон!"
Шароф бир неча йил олдин. Ферузани чеҳрасига қизалоқлик кетиб, қиз нухси ураётган пайтлардаги суҳбатни эслади.
Синглисини беғубор, маъюс кўзларига қаради. Бу кўзлар алдолмайди.
Шароф кўнгли бўшаб, такрор Ферузани қучиб олди.
😱ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
/channel/Solixa_Ayol/23482
ИФФАТ. 34
—Сен эрли аёлсан энди. Ҳеч қачон мустақил бўлолмайсан!
—Қани ўша эр? Мен ўзимни эри бор аёлдек ҳис қилмаяпман! Мен кечаси эрим севганини тушида кўряпти деб, алам қилиб ишиб-кўпиб йиғлайдиганлар тоифасидан эмасман. Қадрим йўқ жойдан, қадамимни узаман. Эрсиз қолаётган эмасдим. Ойижон бориб, қўймадику, келин қочиб кетиб, шарманда бўлиб, гап-сўзлардан қочиб юрибмиз тезроқ тўй қилиб, эл оғзини ёпай...
—Қизишяпсан! Бир адашиб бошқа исм айтибман, ота гўри қози хонами шунга? -Беҳруз кўнгилсиз уйлангани билан ажрашишни ўйламаганди. Ферузани ёқтиргани билан, насиб эмасдурда, бўлганда, айнан тўйи куни, висолга бир неча соат қолганда, ғойиб бўлгани....
—Бир умр хорланиб яшашни истамайман. Мен ҳақимда хоҳлаганизча ҳулоса қилаверинг. Ҳаётга енгил қарайди денг майли. Аммо мен бундай ҳаётда росдан яшолмайман.
Нарсаларим тайёрлаётгандим, эрталаб кетаман. Яхшики, ҳали эски қайлиғиз билан топширган аризангиз сабаб бизники кечикканди. Бу ҳам яхшиликка бўлган экан.
—Ҳеч қаерга кетмайсан. -ўрнидан туриб, кетаётган аёлини қайта жойига ўтказди Беҳруз. —Мени қўядиган хотиним йўқ!
🍃 🍃 🍃
Кўп қаватли уйларнинг бирида, учинчи қаватдан кечки шаҳар кўчаларини томоша қилаётган Феруза, чайқалиб келаётган Сарварни биттада таниди.
—Ичиб олибдимикан? -деди юраги зимиллаб, Сарвар баъзи-баъзида ичарди ҳолос. Аммо ўша куни, гап билан Ферузани маралний эзарди.
Эшик қўнғироғи чалинганда, чуқур нафас олиб, эшикни очаркан. Ҳозир эшитадиган ҳақоратларига ичидан ўзини тайёрларди.
ИФФАТ. 32
🍃 🍃 🍃
—Ало Сабина... -Сарвар эндигина кечки овқатга ўтирганди, Сабинадан қўнғироқ бўлди.
—Ало Сарвар акаа.
—Сенга нима бўлди? Йиғладингми? -Сарвар ўрнидан туриб кетди. Стул тарақлаганидан Фаруза чўчиб тушди. Ўтган бир неча кун мобайнида, Улар гаплашмасада, ҳар қалай бир дастурхонда ўтириб чой ичишаётганди.
—Ҳаммасига сен сабабчисан. -Сарвар столга зарб билан урганидан, ҳаёлга чўмган Феруза чўчиб кетди.
Сарвар ўзига тушинқирамай, қараб турган Ферузани иягидан сиқиб ушлади. —Агар сени деб, Сабинадан айрилсам, мендан яхшилик кутма. Сен юзсизни аввалгидан ўн чандон, баттар шарманда қиламан.
Сарварни силтаб қўйиб юборишидан, Феруза мубозанатни йўқотиб, стул билан йиқилишига оз қолди.
Сарвар бунга аҳамият ҳам бермай, чиқиб кетди.
Феруза шунча пайтдан буён, Сарварни аччиқ гапларию, тунт қиёфасидан ранжимаганди.
Уни тушунишга ҳаракат қиларди.
Аммо бу сафар чидолмади. Аламидан йиғлаб юборди.
Шавқациз тақдиридан нолиб йиғлади.
—Шу кунга тушишимга ким сабаб бўлган бўлса, Аллоҳим ўзинг, бир кун қаршимдан, чиқариб, танитгинки, шунча ҳақорат-у, ишончсизлик, камситишларимга. Ёқасидан олиб, ҳисоб сўрай.
Феруза зориқиб йиғлади.
🍃 🍃 🍃
—Шаҳноз менга қора кўйлагимни олиб бер. -Беҳруз хонадан туриб бақирди.
Шаҳноза индамай, кириб қўйган жойидан олиб берди-да, яна бир сўз демай чиқиб кетди.
—Уйига бориб-келган кундан буён бошқачами бу? -Беҳруз дадасини туғилган куни баҳона, тўрт кунда қайтган, қайтгандан буён, умуман бошқача бўлиб қолган аёли ортидан ҳайрон қаради.
—Келганингиздан кейин, сизда гапим бор. Гаплашиб олсак дегандим. -остонага етган Беҳрузга Шаҳноза шундай деди.
—Нима гап?
—Келганизда айтаман. Муҳим гап!
—Қизиқ, яна ҳомиладорман деб сюрприз тайёрлаб кутиб олмайсанми? Ҳомтама бўлма, агар шундай бўлса ишонмайман. Бир мартада....
—Бир эмас, икки марта. Лекин айтадиган гапим бошқа. Мен ўзим, мени-мен эмас, Ферузам деб, ётоққа тортган, ким билан нима қилганини эслолмайдиган, даражада, бўлган инсондан фарзанд кўришми хоҳламайман.
#oppoq_tong
Оппоқ тонг
(4-қисм)
Пешинга яқинлашиб қолган, дадам бозорга кетган эди. Мўмина опа
—Шаҳодат, намоз ўқишни биласизми? — деб сўраб қолдилар. Йўқ дегандек ишора қилдим.
—Ўргатайми?
—Майли...
Опам югуриб уйга кириб кетди, бироздан сўнг чиройли сарпо қопчиқ кийдирилган кўйлак-лозим олиб чиқди.
—Буни шу уйга келишимдан олдин сизга атаб олгандим. Менимча, ўлчамимиз бир хил, кийиб кўрасизми?
Кўйлак майин, қулай, узун эди. Мўмина опа эринмасдан таҳоратнинг фарзи, суннати, одобини ўргатдилар. Қайта-қайта, эринмасдан тушунтирди.
Кейин қайси сураларни билишимни сўради. Онам вафот этганларида бир неча сура ёд олгандим. Бу намоз бошлашим учун етарли экан. Фақат Сано билан Ташаҳҳуд дуосини билмасдим. Мўмина опа ажойиб устоз. Идиш товоқ ювса ҳам, кўрпача қависа ҳам шу дуоларни ўқийди, мен такрорлайман. Тез ўргандим.
Биринчи намозни асрдан бошладим. Икки тамонга салом бериб, намозни якунлагач, Мўмина опа ўрнидан туриб ёнимга келди. Мен ҳам туриб кетдим. Маҳкам қучоқлаб бағрига босди, сўнг қўлидаги нозик, бежирим тилла узугини чиқариб бармоғимга тақиб қўйди.
—Бу-сизга! Аллоҳим муборак қилсин. Ҳеч қачон намозни тарк қилманг, хўпми?
Унинг кўзлари мулойим, овози ёқимли эди. Бошимни қимирлатдим. Менинг илк намозим хушуъ билан, рағбат билан, бўлган эди.
Мўмина опа Фароғатнинг дарсларига қарашар, мени ортиқча уринтирмас, дориларимни ичишимни эслатиб турар, Қуръонни чиройли ўқир, чин муслима аёл. Кундан кунга бу аёлгм муҳаббатим ошиб борар, Фароғатнинг ҳарҳашасидан ўқитувчисининг дашномидан ҳам қутулган эдим. Энди дарсларда ухлаб қолмас, ўқиганларим, тинглаганим ёдимда қоларди. Менинг ҳолатимни: ётоқчилашим дангасаликдан эмас, камқонликдан эканлигини сезиб, маломат қилмаган, аксинча бунга тўғри ечим топиб ёрдам берган устозим Гулбаҳор опадан ҳам миннатдор эдим.
Ҳаётим изга тушган, .
Опам бизларни бомдодга уйғотар, хуфтондан сўнг ухлашимизни талаб қилар, бизни ўзининг ҳусни ҳулқи билан тарбиялаб борарди.
Аммо, назаримда, уларнинг дадам билан муносабати яхши эмасдек эди. Тўғрироғи, дадамнинг опамда кўнгли йўқмиди, ёки кўнгли тўлмасмиди, ҳар ҳолда орада нимадир бор эди. Буни тушунадиган даражада катта қиз бўлиб қолгандим.
Ҳаётимиз изига тушган, соғлигим анча тикланган, синглимнинг инжиқликлари тамомила йўқ бўлганди.
Опам ўз уйига борса ҳар сафар синглимни олиб кетар, Фароғат бир талай совға билан қайтар эди.
Бир сафар мени ҳам бирга олиб бордилар. Опамнинг ота-онаси дуогўй, ажойиб инсонлар экан. Укалари, келинлари ҳам бир-бирига ширинсўз, меҳр—оқибатли экан. Мен ҳам келинчакларга қўшилиб кетдим
Бир пайт ташқарига чиқиб кирган катта келин кичигига нимадир деб пичирлади.
—Вой!-деди буниси.
—Эшик тагида ўтирибди!
Юрагим ёмон бир нарсани сезгандек типирчилай бошлади, негадир тезроқ уйга қайтгим келарди. Опамга секин айтдим. Биз йўлга чиқадиган, келинойимнинг укаси уйга олиб бориб ташлайдиган бўлди.
Машинага ўтириб кетар эканмиз, назаримда, қатор ўсган толлар орасидан кимдир кузатиб қолгандек бўлди.
Хуфтонни ўқибоқ ухлагандим. Кечаси чанқаб уйғондим. Ошхонага чиқиб сув ичмоқчи эдим қулоғимга дадамнинг қаттиқ-қаттиқ овозда,жаҳл билан гапирган овозлари кела бошлади, аммо бирортаси эшитилмас, опам дадамга гап қайтармас эди.
Эшик очилди. Дадамнинг остонада туриб айтган охирги гаплари аниқ-тиниқ етиб келди.
—Сенга уйланмаслигим керак эди!
Бу гап мени эсдан айирай деди-ку, опамга қандай таъсир қилган экан?
Анчагача ухлолмай ётдим.
Кўз олдимдан толлар орасидан кўзга ташланган нигоҳ, қулоғимдан дадамнинг зардали овозда айтган гаплари кетмасди.
Бироздан сўнг опамнинг меҳмонхонага кирганларини кўрдим. Демак таҳажжуд ўқийдилар.
Эрталаб ҳеч нарса бўлмагандек бизни мактабга кузатаётган опам энди кўзимга сирли, балки бироз маккора бўлиб кўринаётган эди.
Устозим дарсдан кейин бироз қолишимни илтимос қилдилар.
Хонамиздан хамма синфдошларим чиқиб кетди. Ўзим қолдим. Кўп кутмадим. Гулбаҳор опа ҳар доимги ўктам қиёфада кириб келдилар.
—Шаҳодат, соғлиғинг яхши бўлиб қолди биламан. Янги ойингга ўрганиб қолдингми?
(давоми бор)
#oppoq_tong
Оппоқ тонг
(3-қисм)
Кичик тўй деганлари ҳам катта бўлиб кетди. Қариндошларимиз шунчалик кўп эканми? Ойимнинг маъракаларидан кейин биринчи марта шунча кўп одам йиғилиши.
Аммаларим билан меҳмонларни кузатиб, ҳамма ёқни саришта қилгунимизча ярим кеча бўлди. Кейин аммажонларим навбатма-навбат қучоқлаб, қайта қайта "Ҳаммаси яхши бўлади, мана кўрасан," деб кетдилар.
Хонамга кирсам, Фароғат ухлаб қолибди. Устини ёпдим. Унга термулганча раҳматлик онажонимни эсладим. Яшасалар бўларди. Ана ўрниларига одам ҳам топилди. Энди ҳаётимиз қандай кечади? Синглимга озор бермасмикан? Ҳоо, қани қўлини теккизиб кўрсин-чи? Алам, изтироб, ҳаяжон, отамни қизғаниш каби тинчлик бермаётган туйғуларни чарчоқ енгиб уйқуга кетибман.
Қаттиқ чарчабман шекилли, телефоннинг овозини ҳам эшитмабман. Сакраб турдим. Қанча ишим бор эди! Эшикни кимдир оҳиста тақиллатди.
Ким бўлиши мумкин? Айтганча, дадам уйландилар-ку!
Югуриб эшикни очдим. Остонада ўзи ҳам, енги ҳам узун оч ҳаворанг кўйлак кийган, бошига ҳам шу рангга мослаб рўмол ўраган ўрта бўйли, буғдойранг, истараси иссиқ бир аёл кулиб турарди.
—Ассалому алайкум, мумкинми? Аёлнинг табассуми шу қадар чиройли эдики, беихтиёр салом бердим
—Ассалому алайкум.
—Юринглар, чой тайёр, мактабга кеч қоласизлар. Кейин Фароғатнинг олдига борди.
—Юр, қизим чой ичамиз. Шунда қизиқ иш бўлди. Уйқусираб турган Фароғат аёлга қараб
—Ман сиззи ҳозир тушимда кўрдим. Ойим олиб келдилар-а сизни,-деди.
Аёл довдираб қолди. Фароғат давом этди
— Ойим етаклаб келдилар-а сизни. Мен тушим деб ўйлабман. Худди шу кўйлакда эдингиз-ку.
Кейин менга қарата гапирди
—Опа, ойим айтдилар, шу аёлни айтганини қилинглар, у сизларни Жаннатга олиб киради, дедилар.
Аёл синглимни ёнига чўкка тушди. Уни маҳкам қучиб олди.
— Ўзим ўргилай сендек фариштадан. Ҳа, мени ойижонинг олиб келди. Сенга қарашим учун етаклаб келди. Аёл йиғлар, синглимнинг сочларини силарди. Фароғат ҳам аёлни маҳкам қучоқлаб олди.
Кўзимдан ёш қуйилиб келар, ҳеч қачон ёлғон гапирмаган синглим айтган гаплар худди мўъжизадек туюларди. Учаламиз ҳаи хонамиздан йиғлаб чиқдик.
Дадам ишга кетибдилар. Ўгай онамиз бизга нонушта тайёрлаб берди. Бирга ўтириб чой ичдик. Исми Мўмина экан.
—Агар истасангиз, опа деб чақиринг, — деди менга қараб. Ўзимга ҳам шуниси маъқул, сабаби аёл мендан нари борса ўн беш ёш катта эди.
Синглимни опам кийинтирди. Кейин бизни кузатиб қолдилар.
Биринчи соат Гулбаҳор опанинг дарси. Биламан, ўзим қўл кўтармасам, мендан сўрамайдилар. Устозимиз қаттиққўл. Аммо ҳаммамиз яхши кўрамиз. Адабиёт қизиқарли дарс, қандай ўтиб кетганини билмай қоламиз. Баъзи дарслар қирқ беш минут эмас, бир йилга чўзилгандек туюлади.
—Шаҳодат, яхшимисан? Сенга бир нарса олиб келгандим. Менинг ҳам қоним кам. Ўзим дори тайёрлаб олганман. Қўлимга бир литрлик шиша банкани узатдилар
—Ёнғоқ билан майизни аралаштириб асал қўшиб коптокчалар ясаганман.. Кўнглинг тусаган пайтда еявер, ўзим ҳам неча йилдан бери шуни еб юраман.
— Керак эмас, устоз,-уялдим.
—Жиннимисан, ол буни! Кечаси алламаҳалгача тайёрласаму ноз қиласан. Қўлимга банкани тутқазиб, шаҳдам юриб кетиб қолдилар.
Бу дори эмас, эътибор эди. Меҳрнинг бир кўриниши эдим. Орқаларидан пичирлаб қолдим:
"Устоз, бу қарзларни қачон узаман?"
Синглимни олиб уйга қайтиб келяпмиз.
—Фароғат, кўрган тушингни яна айтиб бер! Синглим такрорлайди. Мен ҳикмат излайман.
Уйга келсам, ҳаммаёқ чинни-чироқ! Мўмина опа юмалоқланган қийма солиб шўрва тайёрлаб қўйган эканлар.
Кийимларимизни алмаштиргунимизча тушлик дастурхони ёздилар. Кейин ҳафсала билан сузиб, устига ошкўклар солиб аввал менга кейин синглимга, охири ўзларига таом келтирдилар. Шўрва лаззатли эди. Маза қилиб ичдик, хатто терладим.
Мўмина опа ўта самимий, меҳнаткаш экан. Ҳали ҳовлини ўтлардан тозалаган, ҳали ойналарни артган, ҳали Фароғатни чўмилтириб, эринмай сочларини майдалаб ўрган, орада намозларини ҳам ўқиб оларди.
Кўп гапирмас, оз ва маъноли сўзларди.
Бизга, умуман иш буюрмас, қарашсак раҳмат айтар, мендан ийманар, Фароғат билан апоқ-чапоқ эдилар.
Ўшанда якшанба эди.
(Давоми бор)
oppoq_tong
Оппоқ тонг
(2-қисм)
Фароғат Назира аммамнинг қучоғида ўтирар экан Вазира аммам сумкасидан банан, митти идишчада табиий шарбат олиб узатдилар.
— Раҳмат, аммажоним. Кап-катта қизга бананнинг пўстини арчиб бераётган аммамга қараб синглим ҳали жудаям ёшлигигини ҳис қилдим, йиғлагим келди.
—Мана бу китоблар ҳам сенга! Бор энди анави уйга кириб ўйна, бизни Шаҳодатда гапимиз бор.
Нима гап экан? Юрагим типирчилай бошлади? Аммаларим бир-бирига қараб олгач, Назира аммам оҳиста гап бошладилар
—Шаҳодат, сенга ҳам қийин бўлиб кетди. Ҳали ўқишинг керак. Бу ёқда синглинг бор, уям меҳрга зор бўлиб ўсмаслиги керак.
Гап қаёққа қараб кетаётганини тушундим. Бошимни эгиб олдим. Мунглиғ кўриндим чоғи, Вазира аммам гапга қўшилди.
—Ўзим айланай сендан, жоним, ўзинг эси кўп қизсан, эртага сизлар ҳам узатилиб кетасиз, акамга бир ҳамроҳ керак.
Томоғим ачишиб, ич-ичимдан йиғи кела бошлади.
— Керакмас, амма, ўзим эплайман, дадамга ҳам ўзим қарайман. Синглимга ҳам...
— Сенинг йўриғинг бошқа, Шаҳодатим. Қани ота-онамиз тирик бўлганида. Сизларни ўзлари олиб ўтиришар эди. Илож қанча биз ҳам чидаяпмиз, синглим. Бўлди йиғлайвермагин!
—Амма қўрқяпман. Менку ўзимни эплайман, Фароғат нима қилади? Ўгай онанинг зулмига қандай чидайди?
—Нимага зулм қилар экан. Таги-зотини суриштириб кейин оламиз. Дуч келганини олиб келармидик, болам. Ойинг тирик бўлганида қани эди болажоним, биз ҳам уйимизда тинчгина ўтирардик.
Аммаларим узоқ насиҳат қилдилар... Дадам келгандан сўнг ҳам гаплашиб ўтирдилар.
Эрталаб ўрнимдан туролмадим. Бошим қаттиқ оғрир, тинка-мадорим қуриб бораётган эди. Мактабга ҳам бормадик. Дадам ишга оч кетдилар. Тушга яқинлашганда амаллаб ўрнимдан турдим. Кечаги маставани иситиб ичдик. Кейин яна ётиб ухладим.
Шу билан шомда уйғонибман. Дадам келадиган пайт яқинлашиб қолганди.. Қани энди бошимни кўтара олсам.
Эртасига отам шифокорга олиб бордилар. Турли анализлар топширдим.
Эртасига яна бордик.
Шифокор қон таҳлилимни кўриб, отамга қарата
—Камқонлик,—деди, — кейин давом этди.— Тўйиб овқатланмаслик, витаминга бой маҳсулотларни истеъмол қилмаслик ҳам анемияга сабабчи бўлади. Организмда гемоглобин даражасининг узоқ вақт паст бўлиши болада гипокция яъни кислород етишмовчилигига олиб келади. Натижада аъзолар ва тўқималар зиён кўради. Анемия туфайли болалар жисмоний ва интеллектуал ривожланишдан орқада қолишлари мумкин. Қолаверса, сурункали ва юқумли касалликларга мойил бўлади.
Бу қиз эртага она бўлиши керак. Ойисига айтинг, яхши парвариш қилсин.
Дадам индамай бош эгдилар. Йўлда иккимиз овқатлангани кирдик. Кабобпазга
—Тоза жигар борми? Бўлса, чарвига ўралган кабоб қилиб кел,-дедилар...Кабоб пишгунча гаплашиб ўтирдик.
—Ёш бошингга рўзғор ташвиши тушди, болам. Сенга ёрдам ҳам беролмаяпман. Нима қилай, ишламасам бўлмаса.
—Дада, Фароғатгаям шашлик олиб кетамиз, хўпми? Гапни бошқа ёққа бурдим.
—Албатта, болам.
Таомимиз келди. Мен умримда бунақа тотли кабоб емаганман. Жигар бемаза бўлади деб ўйларканман. Иштаҳа билан ейишимни кўрган дадам
—Худога шукур, юзингга қон югурди,-дедилар. Энди ўзингни кўп уринтирма.
Очиғини айтсам, эрталаб ишларим бита қолсин деб, нонушта ҳам қилмай мактабга кетавераман.
Фароғатни мактабдан олиб, уйга кетдим. Маза қилиб кабоб еди. Уйда қиладиган иш кўп, аммо ҳолим йўқ эди.
Яна аммаларим келди. Дадамга муносиб аёл топилибди. Зоти тоза, ота-онаси яхши, ўзи ибодатли, аввал турмуш қурган, аммо фарзанд кўрмаган аёл эканлигини айтдилар. Раҳматлик ойимни эсладим, лекин не иложим бор. Рўзғор ишларини деб кўп нарсани бой бераётган эдим. Йиғлаб-йиғлаб кўндим.
Шу ойнинг охирига дадам уйимизда кичик тўй қиладиган, у ёқ томондагилар беш-олтита аёл билан ўгай онамизни олиб келадиган бўлишибди. Ўгай она! Жудаям хунук, совуқ эшитилади. Қўрқаётган, ўзимдан ҳам кўра кўпроқ синглимнинг озорланишидан хавотирда эдим.
Ўгай она келишига яқин аммаларим уйларни тартибга солиш учун ёрдамга келдилар. Ойимнинг ётоқ чойшабларини янггиладилар. Уйларни бир сидра тозалаб, меҳмонхонага катта жой ҳозирладилар. Дадамнинг ҳам, назаримда кайфияти яхши эди.
(давоми бор)
#oppoq_tong
Оппоқ тонг
(1-қисм)
Настарин гуллабди. Кечагина митти гулчалари кўримсиз тусда, хандон пистадек бўлиб ярим ёпиқ кўринаётганди. Бугун чамандек очилибди. Онам севган гул. Ҳар йили баҳорнинг ўрталарида ҳовлимиздаги икки туп бутасимон настарин бошига сафсар гулчамбар таққан қиздек ястанади. Ифорини айтмасизми? Онажоним йирик-йирик шохларидан кесиб ётоғимга олиб кириб гулдонга солиб қўяр эдилар. Кўнглим тўлиб, кўзимга ёш қуйила бошлади.
Онам оламдан ўтганига ҳам бир йил бўлди. Бедаво дардга чалинган эканлар. Эътибор бермай юраверганлар. Касаллик аниқланганида эса кеч бўлган эди.
Ҳовлини супурган бўлдим. Кейин чой қўйдим, нонушта тайёрладим. Синглимни уйғотиб чиқдим. Дадам қандайдир безовта, ҳар дам хаёл эдилар. Нари-бери чой ичиб ишга жўнадилар. Синглимнинг сочини ўрдим. Сумкасига бутерброд солдим. Кейин ўзим ҳам мактаб формамни кийиб, йўлга отландик.
Ўнинчи синфда ўқийман. Синглим саккиз ёш, иккинчи синфга ўтган. Мактабимиз ярим соатлик йўл. Ҳар куни дадамни ишга кузатгач, опа-сингил йўлга тушамиз. Уй ишлари кўп. Ҳаммасини ўзим қиламан. Ош-овқат, идиш-товоқ, супур-сидир, дазмол... Бир ўзим чарчаб қоламан, шунданми, дарсларни яхши ўзлаштира олмайман.
Мана бизнинг мактабимиз. Замонавий таъмирланган, чиройли. Синглимни синфига киргизиб юбориб, ўзимникига қараб қадамимни тезлаштирдим.
Хайрият, улгурибман. Жойимга борган ҳам эдимки устозимиз—Гулбаҳор опа кириб келдилар. Устозим чиройли аёл, ярашиқли, замонавий либослар кияди. Ҳавасим келади. Сочлари қоп-қора, аммо доим бир хил турмаклаб оладилар. Ортиқча пардоз қилмайдилар, аммо қош-кўзлари порлаб туради. Овозлари сал йўғонроқ, аммо меҳрибон. Мавзуни бир маромда гапиряпдилар...
... Амакиси ва устози Мунис вафот этгач, Хива хони Оллоқулихон Огаҳийни Муниснинг ўрнига мироб этиб тайинлаган. Шу даврдан эътиборан Огаҳий халқ ҳаёти ва сарой ишлари билан шуғулланган. Қизғин ижтимоий-сиёсий меҳнат билан машғул бир пайтда отдан йиқилиб, оёғи шол бўлиб қолган 1857 йилдан мироблик вазифасидан истеъфо берган. Умрининг охиригача моддий муҳтож, ғамгин, касалманд аҳволда кун кечирган...
Кўзларим юмилиб кета бошлади.
Қовоқларим тош босгандек оғир босиб кетаверди. Бошимни партага қўйдим...
Елкаларимни силаган меҳрибон қўллар бирам ёқимли эдики
—Шаҳодат, тура қол, алгебра бошланади, Мариям опадан уриш эшитиб қоласан. Кўзимни зўрға очдим. Гулбаҳор опа мени уйғотиб, хонани тарк этди. Ярим соатча ухлабман.
Сал тетиклашган эдим. Кўнглимда ҳолатимни тушунган, уйқудан уйғотмаган устозимга янада муҳаббатим ошган эди.
Танаффусда синглим йиғлаб келди, дарс тайёрламагани учун танбеҳ эшитибди.
—Яна дарс қилмасам, устозим мактабдан ҳайдаб юборар эканлар. Синглим йиғлар, қандай овутишни билмасдим. Ҳаммасидан шунчалик чарчадимки! Ахир мен ҳам бор-йўғи ўн олти ёшдаман. Бу ёшда синглимга оналик қилиш жудаям оғир эди. Кейинги пайтларда кўзим тиниб, бошим айланадиган бўлиб қолган. Шунча ишга истасам ҳам бир ўзим улгура олмайман ахир.
—Фароғат, йиғламагин. Юр, устозинг билан ўзим гаплашаман. Шундай дейману юрагим тўкилиб кетяпди. Синглимнинг ўқитувчиси жаҳлдор, асабий. Одамнинг дилига озор бериб қўяди. Нима бўлса ҳам овуниб қолган синглим учун устозининг олдига бордим.
— Синглингга қарасанг бўлмайдими? Дарсларини қилдир! Бу нимаси кеча уйга қандай кетган бўлса, бугун шу аҳволда қайтиб келди. Синф шовқин, коридор шовқин, шанғи овоз, асабий нигоҳлардан кўнглим айниб ўзимни ташлаб юборай дердим. Муз тер босиб кела бошлади. У ёғини эслай олмадим. Хушимдан кетибман. Кўзимни очсам, мактабимиз ҳамшираси Сайёра опа қўлида чой кўтариб турибди.
—Шуни ичиб ол.
Чой ширин экан. Танамга илиқлик югурди. Синглимни олиб уйга кетдим...
Кечга мастава қилгандим. Дадам кечикди. Хавотир ола бошладим. Шу пайт дарвозамиз тақиллаб қолди. Дадам бўлсалар керак. Дарвозани очсам, аммаларим. Қучоқлаб қўришдилар. Уйга киришди. Хонтахта атрофига жойлашдик.
—Шаҳодатим, бунча озиб кетдинг, соғлиғинг яхшими?-сўради Назира аммам
—Рангинг ҳам кетиб қолибди, тузук овқатланяпсанми? Буниси Вазира аммамнинг овози эди
(Давоми бор)
❤️ Erning vazifalari
1. Ayolidan va farzandlaridan xabar olish;
2. To‘laqonli ta’minlash;
3. Bolalar tarbiyasida ishtirok etish;
4. Ayoli bilan dildan suhbat;
5. Oila a’zolariga ta’lim, tarbiya va ilm olishiga yo‘l ochib berish;
6. Farzandlari va ayolini kuniga 5 marta quchoqlash;
7. Dam olishga olib chiqish va sovg‘a-salomlar;
8. Mehr berish;
9. Nazorat va qizg‘onish;
10. Ayolining xatolarini yuzma-yuz o‘tirib muhokama qilish;
11. Har doim yordam berish;
12. Himoya.
@ibratli_sozlar
Ro'mol o'rashni hohlaysizku lekin o'rashni bilmaysizmi?🌷
Bu kanal aynan siz uchun🤩
1000 xildan ortiq ro'mol o'rash usullari🌝💕
Tafsiyam...🥰 tezroq obuna bo'ling🌸
ИФФАТ. 30
🍃 🍃 🍃
—Беҳруз ака нималарни ўйлаяпсиз? -супада сигарет чекиб ўтирган, Беҳруз елкасига қўйилган қўл ва келган овоз сабаб, бошини бурди.
Жилмайиб, Шаҳноза турарди.
—Бунча гўзалсан! -Беҳруз уни қучоғига тортди.
—Кимдур кўриб қолади Беҳруз ака. Ахир ташқаридамиз. -Шаҳнозани ҳаяжон босиб, титрабгина гапирди. —Мастмисиз? -деди ароқ ҳидидан.
—Юр унда. -Беҳруз охирги саволига жавоб бермай, қизни хоналарига етаклади.
"Мен ўзимга келиб олгунимгача, мендан ортиқча эътибор кутма! Бу кеча Уни азоблаш учун бўлди. Кейингиларига мен тайёр эмасман ҳали"
—Беҳруз ака, сиз масциз. -деди кийимларига қўл югуртираётган, эрига зориқиб, никоҳ кечаларида айтган гапларини эсларкан.
—Жим Феруз, сени соғиндим. Бу кунни қанча кутганимни билсайдинг.
Шаҳноза тамом бўлди... ҳар-ҳар жойига босилаётган лаблар уни ҳаяжонга солмади. Гўёки, қалби ва танаси музлаб қолгандек.
Умид билан бир ёстиққа бош қўйган инсонинг, сен билан аммо сени бошқа дея тасаввур қилиб, яқинлашаётгани, қанчалар оғриқли.
—Сени севаман Ферузим...
🍃 🍃 🍃
—Бугундан сен залда ухлайсан. Ётоқхонамга ўрганиб қолганман. Кечаси босинқираб чиқдим. -Сарвар ўзига кофе тайёрларкан, эшикдан кирган Ферузани юзига қарамай гапирди.
—Ҳўп! -деди Феруза, Сарварга яқинроқ келиб. —Мен дамлаб берайми?
—Ўзим! Доим ўзим қилиб келганман.
Иложи бўлса борлигингни сездирмасанг менга. Сени кўрсам, асабим бузилади. Ҳаётимни барбод қилганинг учун, ўлдириб қўйгим келяпти ҳозир ҳам.
Феруза индамай лабини тишлади. Сарвардан ҳафа бўлишга ҳаққи йўқ деб ҳисоблади ўзини.
Қорни очганидан, овоз бераётган бўлса ҳам, Сарвардан узоқлашиш учун, ошхонадан чиқиб кетди.
DAVOMI ERTAGA OQSHOM SHU VAQTDA
Феруза акаси, дадаси, янгаси билан хайрлашиб, Сарвар билан бир машинага жойлашди.
Дадаси ҳамон ҳафами?
Ёки ўзини жиддий тутишга уриняптими? Ферузани бир қучдию, қўйиб юборди.
Кўз бўямачиликка бўлаётган тўй жуда зерикарли ўтди.
Тўй якунигача, икки ёш тилидан бир сўз чиқмади.
Уйга кузатилгач, Сарвар янга бўлиб қолмиш аёлларни кетказиб юбормоқчи бўлди.
—Опа шерикларингизни олиб, кетаверинглар. -деди Зебони четга тортиб.
—Жинни бўлганмисан? Нима дейман уларга? Ахир расм-русумлар...
—Опаа тилимни қичитманг. Сиз менга расм-русумбоп қиз илинмадингиз? -деди заҳарҳанда жилмайиб.
🍃 🍃 🍃
—Ферузани тўйи бугун. -деди Элёр ўйчанг ўтирган Беҳрузга.
—Нимаа? -Беҳруз негадур бу гапдан ўзини ғалати ҳис қилди. —Ким...кимга турмушга чиқяпти экан?
—Акасини қайнисига.
—Ўзлариникини бўғиб, номини оқлатмоқчидурда. -деди кесатиб, аммо ич-ичидан алами тошди. Қиз унга чиндан ёқарди.
—Мен совчи қўйгандим. Ойим шу гаплардан ҳабар топиб жанжал қилиб келдилар. Феруза яхши қиз. Мен ишонаман, уни пок эканига. -Элдор хўрсинди.
—Нима дединг? Ҳали сен... дўстим бўла туриб, Унга уйланмоқчи бўлдингми?
Беҳрузни кўзлари ёниб кетди ғазабдан.
—Сен ўзинг шарт бошқасига уйландинг қўйдинг. Билсанг агар Феруза менга илк кўрганимда, ёқганди ҳарактери-ю, ҳаёси билан.
Беҳруз аввалгидан баттар ғазабланди.
🍃 🍃 🍃
Сабина пардалар туширилган хонада, йиғлайверганидан, қизариб ҳам кедибди юзлари.
Бугун у учун жуда оғриқли кун.
Ёниб ёнолмайди. Севиб, суёлмади. Ўлиб-ўлолмайди. Барига қўл силтаб, боришни ҳам бир ўйладию, яна бу қарордан қайтди.
Аммо шу кеча yчала ёшни кўзлари уйқу нима билмади.
ИФФАТ. 26
🍃 🍃 🍃
—Ассалому алайкум почча. -Сарвар эшик очган поччасига иложи борича самимий гапиришга ҳаракат қилиб салом берди.
—Ваалайкум ассалом. Келинг Сарвар ичкарига киринг.
Шароф, Уни меҳмонхонага бошлади.
Зебо чой олиб кирганда, муддаога ўтилди.
—Фақат мени ҳам бир шартим бор. -деди Сарвар ҳаммаси келишиб олингач. —Мен синглингизни номини оқлаб бераман. Вақти келиб У билан ажрашамиз. Агар шунга кўнсангиз. Шу ҳафтадаёқ тўй қилишимиз мумкин.
—Сарваарр? -деди Зебо тишини-тишига босиб.
—Нима опа? Сабабимни биласиз. Сиз илтимос қилдингиз мен рози бўлдим. Энди бу мени шартим. Кўнсангиз шу. Кўнмасангиз, хоҳлаганларингизга узатаверинглар.
—Сар....
—Мен розиман. -Зебо яна гапирмоқчи эди. Шароф уни гапини кесди. —Ҳаммасини келишиб оламиз.....
Сарвар кетгач, Шароф дадасига қўнғироқ қилиб, ҳаммасини тушинтирди. Фақат охирги, вақт ўтиб бўладиган ажрим ҳақда индамади.
—Демак бу ҳаммаси сени реъжанг шундайми? Шу сабаб, бугун ишга чиқмаганмидинг? -деди дадаси ниманидур сезгандек.
—Ҳа дада ҳаммаси синглим учун. Нима бўлган тақдирда ҳам мен Уни. Маъмур қассобга раво кўролмайман.
Сарварни биласиз, бегона эмас! Зебони тарбиясида ўсган меҳнатсевар, тиришқоқ йигит. -деди Шароф дадасини рози қилиш учун.
—Йигитгаку ортиқча гап йўқ. Аммо синглинг, ҳақидаги гапларга У қандай қараркан?
—Билиб уйланяпти дада. -деди Шароф бир ютиниб.
🍃 🍃 🍃
—Ўзимни ўлдиргим келяпти. Яшашни истамайман. -Феруза ичи тўлиб йиғлади.
—Ундай деманг! Ҳаммаси яхши бўлади, ёки яхшиликка бўлади деган гап бор. Шуни унитманг.
—Нега мен бахтиқаро деб, укангизни бошини эгяпсиз? Мен ўлиб бўлган инсонман янга. Тирик мурдалар сонини кўпайтиргандан нима фойда?
•Хар сафар нимадир егинг, кийгинг келса, сотиб олаверасанми?
Сабрни қачон ўрганасан?
•Хар сафар холи қолганингда, гунох қилаверасанми?
Тақвони қачон ўрганасан?
•Хар сафар душманинг билан курашаётганингда, чарчаб қолсанг, дам олаверасанми?
Қарши туришни қачон ўрганасан?
•Хар сафар масжидга чиқиб кетаётганингда, аёлинг ва фарзандларингни унутаверасанми?
Уларга намозни қачон ўргатасан?
•Хар гал аёлинг дунё ишларига оид хато қилса, масалан, кийимингни яхши дазмолламаса, овқатни шўр қилса, койиб, жеркийверасанми?
Шундай хатоларга қачон кўз юмишни ўрганасан?
•Хар сафар ишдан келсанг, овқатланиб бўлиб, телевизор кўриб ўтираверасанми?
Аёлинг илм олиши, фарзандларинг тарбияси учун қачон вақт топасан?
•Уйингда егани овқатинг, кийгани кийиминг бор бўлса ва уйинг иссиқ бўлса, бошқаларни ўйламай яшайверасанми?
Қўшнилар ва қариндошлар холидан қачон хабар оласан?
•Ўлимни эсламай, дунё топаман, бир сўмни беш сўм қиламан деб юраверасанми?
Ўлимни эслашга, ибодат қилиб, унга тайёргарлик кўришга қачон уринасан?
•Аллох таоло холимизни ислох қилсин, тавбаи насухни насиб этсин, Ўзининг хидоятидан айирмасин, хотимамизни чиройли қилсин!
Энг яқин инсонларингизга юбориб қўйинг!
@ibratli_sozlar
#Silai_rahm
Силаи раҳм
(10-қисм.Охири)
У Қуръон оятлари таъсирида қалбан, руҳан, маънан, жисман тозаланиб бормоқда эди.
Абдуғафур укасининг кўнглига ёққан таомларни ҳозирлатар, кечаси Абдусамадни чақириб шахмат суришар, ёзнинг қисқа тунларида бу уйга шодлик кириб келганди.
Абдушукур хотини билан ажрашганлик ҳақидаги суд қарорини олган куни уйда байрам бўлиб кетди. Тарсо қизнинг муҳаббати кўнглидан чиқиб Яратганнинг ишқи қалбига қайта жо бўлган Шайх Санъон ҳолатида эди у. Жисми сеҳрдан тозалангач, кўр кўзлари очила бошлаган эди унинг.
Абдусамад ҳам, Абдушукур ҳам аввалги, азобли, оғриқли кунларга қайтишни истамас намозни канда қилмас, жисму жони кучга тўлиб борарди.
Абдуғафурнинг ишлари юришиб кетди. Тадбиркорлигини кенгайтирди. Ака-укалар бирга ишлай бошладилар. Аҳиллик, бирликда гап кўп экан.
Кузга бориб Абдусамадга ҳам алоҳида ҳовли сотиб олдилар.
Энди Абдушукурни уйлаш керак.
Арофат хола топган қиз синашта эди. Ўзининг узоқроқ қариндоши. Қиз бола нарса, бир марта уйланиб, ажрашган ўғлига минг ҳадик билан совчиликка кириб борди хола.
— Абдушукуржонга совчи бўлишингизни аввалроқ кутган эдим,—деди қариндоши,—майли, ҳечдан кўра кеч, биласиз, қизимни отасиз катта қилдим, олдидан бир ўтай!
Қиз йигитнинг намози бор, ёки йўқлигини сўрабди, ибодатда эканлигини билгач, ўзи билан кўришишга рози бўлибди...
Абдушукур учрашувдан оғзи қулоғида бўлиб қайтиб келди. Энди қалби очилаётган одамларда бир кайфият бўлади: Аллоҳга ва Росулига бўлган улкан муҳаббат қалбнинг туб-тубини ёритиб юборади, бу пайтда инссоннинг илм ўрганишга бўлган рағбати, тоат-ибодатга бўлган майли ўта юқори даражада бўлади. У уйланаётган қиз чин солиҳа, эди...
Кеч кузда Абдураҳмон амаки ва Арофат холалар хонадонига янги келин келди. Ўн тўрт кунлик ойдек келиннинг юзидан нур ёғиларди.
Тўй тарқаб, келин-куёвлар уйга кузатиб қўйилди. Бироздан сўнг ташқарига чиққан Абдушукур кимнидир излай бошлади. Қуда томондаги меҳмонларни машинасида элтиб қўйиб дарвозадан кираётган акаларига кўзи тушиб, уларнинг истиқболига ошиқди. Йўлакда ўрнатилган овоз кучайтиргичдан таралаётган қўшиқ шўхроғига алмашди. Уч ака-ука ҳовлида шўх-шўх, рақсга тушдилар. Улар дам бир-бирини қучоқлар, дам бургутлардек қанот ёзиб айланар— бир тан, бир жон бўлиб рақсга тушардилар.
Оилада кўп нарса тўнғич фарзандга боғлиқ. Укалари учун елиб-югурган, жони билан, моли билан хизматда турган, уларнинг соғлиғи учун қайғурган Абдуғаффорнинг ишлари кундан кун ривожланди. Уч ака-ука бирлашиб, яхшигина даромад топа бошладилар...
Динара биринчи гал қармоғига илинган ўлжаси кўнглидагидек бўлмагач, бойвачча йигитларга сиртмоқ ташлай бошлади. Битта лақмароғини илинтирди ҳам. Уйланган, бола-чақалик, ўзидан анча ёши катта эркакка иккинчи хотин бўлиб тегиб олди. У илму амал билан турмуш ўртоғини хотинидан ажратиб олишига чандон ишонарди, аммо ёмонликлари ўз бошига кўринди.
Шаҳарда дув-дув гап тарқалди. Машҳур сеҳргар аёлнинг уйи бир кечада ёниб кетибди. Ичида меҳмонга келган ёлғиз қизи ҳам бор экан... Қизиғи девори деворига туташ қўшнисининг уйига ҳеч қандай зиён етмаган, қутқарувчилар келгунича она-бола ҳисоб берадиган дунёга мангу риҳлат қилиб улгурган эди...
Янги келиннинг қадами қутлуғ келди. Абдураҳмон амаки билан Арофат хола муқаддас Ҳаж сафарига тадорик кўра бошладилар.
“Ким ризқи кенг бўлиши, умри узун бўлишини хуш кўрса, қариндошлик алоқаларини боғласин” (Имом Бухорий ва Имом Муслим Анас ибн Моликдан ривоят қилишган).
Қариндош уруғларига ака-ука, опа-синглиси—энг яқинларига қилинган яхшилик, улар билан Қодир Аллоҳ боғлаган риштани ҳар қандай вазиятда ҳам узмаслик силаи раҳм деб аталади.
Силаи раҳмда устивор бўлганларга эса икки дунё саодати ёр бўлсин.
Шу билан бирга бу ўткинчи дунёда ҳаловат топа олмаётган қалбларга Ҳасан Басрийнинг қуйидаги ҳикматларини эслатма қилиб ёзиб қўйишни лозим топдик
«Ҳаловатни уч нарсадан – намоздан, Қуръондан ва зикрдан қидиринг. Топсангиз, давом этинг. Топа олмасангиз, билингки, эшик ёпиқдир».
Аллоҳ яхшиларни ўз ҳивзу ҳимоясида асрасин. Омин.
(тугади)
- Uxlayotgan shunday qalblar borki, ular sizni yo'qotganda uyg'onadi... Yana shunday uyg'oq qalblar borki, sizni yo'qotishdan qo'rqib uxlamaydi...
@ibratli_sozlar