33747
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
#Silai_rahm
Силаи раҳм
(3-қисм)
Биринчи марта бу уй эгаларининг овози баланд эшитилди. Биринчи марта ҳамма бир-биридан норози бўлди. Биринчи марта фарзанд ўз отасидан ранжиди...
Айрим оилаларда андиша устунлик қилади. Одатда, баъзи арзимас камчиликларга кўз юмиладиган оилаларда.
андиша кўтарилса, ҳаётнинг мазмуни ҳам йўқолади.
Иккита келиннинг бир ҳовлида гаплашмай юриши Арофат хола учун уят. Бу ҳолат ака-укаларнинг ўртасига ҳам совуқчилик туширмай қолмайди. Шундай бўлди ҳам.
Ҳар куни овқат тайёрлаб, идишларни саранжомлаб уйқуга ётадиган Нилуфар эрига анчадан бери кабоб егиси келаётганини айтди ва болаларини олиб, чиқиб кетди. Абдусамад ҳам ишдан чиқиб тўғри Нилуфар топган емакхонага борди. Келиннинг хаёлидан қайнотасининг Динарага қарата "Сиз болам уйга киринг!"—деган гапи кетмаётган эди...
Ўша куни чол кампир оч қолдилар. Динара тайёрлаган мастава қаттиқ қайнаб кетганидан рангсиз, гуручи бўтқага айланган, камига шўр эди. Ўша куни биринчи марта бу уйда идишлар ювилмади...
Арофат хола келинларига насиҳат қилди. Нилуфар кўп аразлаб юролмайди. Ҳозироқ ярашиб олишга тайёр эди, аммо бу панд-ўгитлар Динаранинг тақа- тақ ёпилган қалб дарчаси ёнидан бир шамолдек елиб ўтди.
Абдушукур иккиси ишлаб чиқариш цехида танишган, келин бола тўйдан олдин ишдан бўшаб олган эди. Турмуш ўртоғининг маоши қанчалигини билар, шуни ҳам ота-онасига олиб келиб беришини нотўғри деб ўйларди.
Азалдан бу оилада ҳамманинг топгани ўртада бўлган. Пул йиғиб уй қурдилар, катта ўғил алоҳида чиқиб кетди. Энди бирлашсак, ўртанча ўғил ҳам бир бошпанага эга бўлади деб ўйлаган эдилар, аммо Арофат хола кенжа келин билан қолса, хаёти жаҳаннамга айланишини сезиб турарди. Абдушукур ҳам ҳазил аралаш "Ҳовли-жой кенжа ўғилники бўлади, ака ҳаракатингизни қилаверинг!"-деб қўяр, бундан ўртанча ўғлининг нафсонияти оғрир эди. Агар укаси бир йил олдин шу гапни айтганда сира кўнглига олмаган бўларди, энди ака-уканинг ўртасида шайтон турарди.
Дунёда шундай аёллар бўлади: улар ҳаммани ўзига чидаб яшашга мажбур қиладилар ва шундай яшаб ўтадилар. Динара ҳам шу тоифадан эди. Ўзига керак бўлиб қолса, уялмай-нетмай яхши гапирар, бошқа пайт арзимаган нарсадан тўполон чиқариб аразлаб оларди.
Келинларнинг ўзаро нафрати бир йилда ака-укаларга ҳам кўчди. Иккита каттаси ўтириб қолса, кенжасига насиҳат қилар, кичик уканинг кўзига ҳеч нарса кўринмас эди...
Кейинги кунларда Абдусамаднинг соғлиғи йўқ. Арофат хола бир гапириб, ўн куладиган ўғлининг аҳволидан хавотирда эди. Тайинли овқат емайди, кечаси мижжа қоқмайди, кўрпасини кўтариб ҳали у уйга киради, ҳали бу уйга киради. Хотини ҳам тонггача ортидан юради. Баъзида чарчаб ухлаб қолса, Абдусамад онасини уйғотади "Она, ман ўляпман, ўғлингиздан ажралиб қоласиз, она!" Бу гаплар Арофат холанинг юрагини ёрар даражага олиб борарди. Абдусамаднинг соқолоари ўсиб, кўзлари киртайиб кетди. Энди у ишга ҳам бормас, бола-чақаси ҳам кўзига кўринмас, Республиканинг мана ман деган шифокорлари ҳам касалини тополмас эди.
Ҳаммадан Нилуфарга қийин бўлди. Фарзандларининг отаси кўз ўнгида сўлиб борар, лоақал дарди нимада эканлигини билса ҳам, бирор муолажа бошлар эдилар.
Динара эса ош-овқатни аста ўргана бошлади. Мазами, бемазами, хуллас, тайёрлаб дастурхонга келтирар, алпдек ўғлининг кундан кун кичрайиб кетаётгандек кўринган жисмига қараб эзилаётган ота-она овқатнинг таъмига ҳам эътибор бермас, ҳамма ўзи билан ўзи бўлиб қолган эди.
Абдуғафур тонг саҳардан ота уйига кириб борди. Ҳовлида ўй суриб ўтирган укасига қарата
—Укам, кетдик, сени Кумушконга олиб бораман. Ака-ука зиёрат қилиб бир айланиб келамиз,-деди.
—Кучим етармикан, ака,-умидвор тикилди у.
—Кучинг етади, Сўқоқ сомса, кабоб олиб бераман. Келин, мани укамни чиройли қилиб беринг!
Сўнги кунларда кўнги ёришмаётган Нилуфарнинг қалбига умид инди
—Барака топинг, муллака, хўп бўлади!
Ака-укалар Тошкентдан чиқиб кетар эканлар кенгликлар сари болаликларини ҳам етаклаб бораётган эдилар...
Кумушкон манзараси гўзал, сайёҳатчилар учун барча шароитлар яратилган маскан, аммо тикка тепаликка чиқиш анча машаққатли иш.
(Давоми бор)
@ibratli_sozlar
#Silai_rahm
Силаи раҳм
(2-қисм)
Арофат яна бир-иккита жойга бориб кўрди..Оддий қизлар, самимий нигоҳлар, негадир, ўша қаттиқ тикиладиган қизга тенг келмади.
Қайси қиз билан учрашса, "Бўлмайди, ёқмади",-деб келади ўғли.
Шу аҳволда бир йил ўтиб кетибди.
Бу орада йигит билан қиз янада яқинлашиб қолди. Совчиликка юравериш жонига теккан Арофат хола ўғлининг қистови билан яна ўша уйга—биринчи совчи бўлган хонадонига кириб борди.
Чиройи очилмаган аёл, обдон ўзига оро берган қиз. Мажбурият юзасидан келган Арофат ҳам қовоғини солиб олгандек бўлди.
Ёшлар бир-бирини танлабди, демак тўй бўлади...
Абдушукур бахтиёр эди. Акалари билан тўйгача уйнинг у ёқ,бу ёғини таъмирладилар. Ака-укаларнинг ўзаро ҳазул-хузули Арофат холанинг кайфиятини кўтариб юборди. Бир-бирига меҳрибон, оқибатли ўғиллар берган Аллоҳга шукроналар келтирди.
Тўй куни айниқса,учта ака-уканинг бир-бирини қучиб ўйнаган рақсларига ҳамманинг ҳаваси келди. Келинларни айтмайсизми, бир-биридан чаққон. Арофат хола қизим йўқ деб ўксимаса ҳам бўлади. Ўнта қиздан аъло хизмат қилди келинлари. Тўйдан кейин Арофат хола келинларини узоқ дуо қилди, бағрига босиб минатдорчилик билдирди.
Меҳмонлар тарқаб, оила аъзоларининг ўзи қолди. Ҳамма бир дастурхон устига янги келиннинг қўлидан чой ичмоқ учун йиғилдилар. Оҳорлик либослардаги гўзал келинчак овсинлари ҳамроҳлигида чиқиб ҳаммага таъзим қилди. Сўнг катта келин Гулноза чой қуйиб турди, янги келин Динарахон таъзим билан чойларни элтиб берди. Бир чиройли ўтирдилар. Ёш оилага бахтли хаёт тилаган ҳолда ҳамма ўз ишига уннаб кетди.
Нилуфар янги келинлигида катта келиндан уйнинг паст-баландини ўрганган, овсини нима қилса, шуни айнан такрорлаб, худди катта келиндек оила аъзоларининг муҳаббатини қозонган эди. Янги келинчакка ҳам кимга нима ёқишини, қанақа таомлар севиб истеъмол қилинишини, оила анъаналарини ўргатишни чин дилдан истади... Аммо Динара бир-икки кун туриб ҳовли супурган бўлди-ю, кейин ҳамма чой ичиб бўлгандан кейин ўрнидан турадиган, каттагина пиёлага ўзи учун қаҳва тайёрлаб бир соат чиқиллатиб шакарини аралаштириб ўтирадиган бўлди.
Қўлидан телефон тушмас, ҳаммага "билганингни қил!" дегандек назар ташларди. Нилуфар минг яхши бўлсин, Арофат хола чандон меҳрибон бўлсин, келиннинг бу қилиғи ўз таъсирини ўтказмай қолмади. Оилада, қандайдир, мувозанат бузилгандек эди.
Янги келинчак ҳар куни Абдушукурни қўлтиқлаб айлангани чиқиб кетар, Нилуфар иккита боласини билан ишларни тугатгунча ярим тун бўларди.
Бир куни юрак ютиб овсинидан ёрдам сўради.
— Мен чўриликка эрга тегмаганман, истамасангиз, сиз ҳам уй ишларини қилманг.
Хафа бўлган Нилуфар тўрт йилда биринчи марта эрига шикоят қилди. Хотинининг кундан кун озиб-тўзиб кетаётганини кўрган Абдусамад ҳам унга нима ёрдам беришини билмасди.
Арофат хола ҳам ғазабини келтираётган келинига бир-икки насиҳат қилган бўлди, аммо баъзи одамларга насиҳат бефойда бўлади. Бу келин шу тоифадан бўлиб, бундан ё қочиб, ё ўлиб қутулиш мумкин деган хулосага келди. Турмуш ўртоғи Абдушукурга насиҳат қилди, бунинг натижаси ўлароқ янги келин қайнотасига салом бермай қўйди.
Гулноза якшанба куни овсинига ёрдамга келди. Динара ҳам уларнинг сафига қўшилди.
Маза қилиб дардлашмоқчи бўлган келинларнинг дами ичига тушиб кетди. Наҳотки энди аввалгидек дилтортар суҳбатлар ҳам тугаган бўлса? Хайрият, Динара негадир шошиб кириб кетди. Икки овсин энди пичирлашни бошлаган маҳал
Гулнозанинг катта қизи уйдан йиғлаб чиқди, орқасидан Диноранинг "Тарбиясиз!"деган овози келди.
Маълум бўлишича, қизлар келинойисининг пардоз қутисини ўйнаган, авваллари ҳамма нарса ўртада бўлгани учун қизларнинг бу қилиғига ҳеч ким эътибор бермасди. Ҳамма тўполон мана шундан бошланди. Овсинлар Динарага ҳужумга ўтдилар. Шу пайт кутилмаганда Динара увиллаб йиғлаганча ўртоғиникига кетган эрига телефон қила бошлади. Умрида бунақа жанжални кўрмаган эр-хотин боши қотиб, кимга нима дейишни билмасди.
Охири оила бошлиғи ҳовлига чиқиб бақирди.
—Абдуғафур, оилангни олиб, уйингга кет, Абдусамад, хотинингни тинчит, сиз болам уйга киринг, деди Динарага қараб.
(давоми бор)
@ibratli_sozlar
БАРОАТ КЕЧАСИ. 13- Февралдан 14-Февралга ўтар кеча. 2025-йил.
Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:
“Қачон Шаъбондан ўн бешинчи кеча бўлса, унинг кечасини бедор ўтказинглар, кундузисини рўзасини тутинглар. Чунки ўшанда Аллоҳ қуёш ботиши пайтида дунё осмонига тушади ва:
“Қани, истиғфор айтувчи борми? Мен уни мағфират қиламан. Қани ризқ сўрагувчи борми? Унга ризқ бераман. Қани, балога учраган борми? Унга офият бераман. Қани шу, шу (дейди) то субҳи киргунича”, дедилар” (Ибн Можа ривоят қилган).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:
«Жаброил алайҳиссалом менинг олдимга келиб, айтдилар:
«Бу Шаъбоннинг ўн бешинчи кечасидир. Аллоҳ таоло бу кечада кўп одамларни Дўзахдан озод қилади. Уларнинг адади Калб қабиласи қўйларининг жунларидан ҳам зиёда бўлади. Фақат бу кечада Аллоҳ таолога ширк келтирган, гиначи ва қариндошлик алоқаларини узувчи, изорини (манманлик билан) тўпиғидан пастга тушириб юрувчи, ота-онасига оқ бўлувчи ва хамр ичувчи кишиларга раҳмат назари билан қарамайди».
Бароат кечаси 13-Феврал Пайшанба куни Шомдан 14-Феврал Жума тонгига қадар бўлган кечадир. Бу кеча бедор бўлиб, Аллоҳ таолодан гуноҳларимизни кечиришликни ва барча эзгу ниятларимизни сўрайдиган вақтдир. Жума куни рўзадор бўлишлигимиз эса жуда катта фазилатдир ин шаа Аллоҳ.
Шу билан бирга эслатиб ўтишимиз жоизки, Шаъбоннинг ўн учинчи кунидан бошлаб 15 кунигача рўза тутиш, яъни уч кун рўза тутишлик афзалдир. Уларни "Бийз кунлари" дейилади. У кунларда рўза тутиш суннатдир.
┄┅┅•🌸•═•⊰🌼⊱•═•🌸•┅┅┄
@ibratli_sozlar
#Дахшат
‼️Биз ёғ эмас бензин ичяпмиз
Ёғларни тиниқлаштириш учун бензиндаги модда қўшилар экан ва у қанча кўп қайта ишлатилса рак касалигини чақирар экан!
Яқинларга юбориб огоҳлантириб қўямиз!
@ibratli_sozlar
#Диққат
БУГИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ 🤯
👨🏻⚕️ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН⭕️
😶🌫️ Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/11
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босин👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/11
⁉️Охиргача ўқинг
Отзыв: /channel/snekeoils
#ИФФАТ. 20
—Бу ерда нима қиляпсан? -акам кутилмагандан мени силтаб машинага улоқтириб ташлади. —Ўзи сени деб, бошимиз эгилганди. Бир йўла ерга кўмиб ташламоқчимисан?
Рулга ўтираркан менга ўчқирди. Ўзи адо бўлган қалбим тамом бўлди. Энг яқинларимни, менга бўлган ишончлари сўнгани мени адо қиляпти.
Бир сўз демадим. Акам бисотида бор ҳақоратларни менга ҳадя қилиб келди. Машинадан ҳам, ҳудди инсонни эмас, ахлат уюмли қопни олгандек туширдилар.
—Феруза яхшимисиз? -янгам ҳавотир билан югуриб келдилар. —Вай ҳудо бу нима аҳвол? -деди уст-бошимга қараб.
—Зебо буни кўзимдан йўқот, бўлмаса уриб ўлдириб қўяман. -деди акам ғазаб билан. —Дадам келгунча ўзимни тийишга ҳаракат қиламан. Аммо кўзим олдида турса ўзимга жавоб беролмаслигим мумкин.
—Шароф ака, ким нима деса ишонаверасизми? Мен биламан Феруза айбсиз. Наҳот ўз синглингизга ишонмасангиз? -деди янгам елкамдан қучиб, уй томон етакларкан.
—Йўқот дедим сенга, минғирламай. -янгам акамни важоҳатида бошқа сўз демай, мени хонамга олиб кирди.
—Кийимингизни алмаштириб оласизми? Дадажонни олдига бу аҳволда чиқманг. -деди ҳиссиз кўзларимни янгамга тикдим.
—Ўлгим келяпти янга. -дедим йиғлаб қучиб оларканман. —Беҳруз ака тўғри айтди. Мен расмдаги ҳолатлар ростми-ёлғонми? Ўзим ҳам аниқ билмайман. -дедим, расмдаги кийим менга бегона бўлса ҳам, қўриқчини қўлларини эслаб.
🍃 🍃 🍃
—Нима бўлди? -деди Шаҳодат опа синглисига.
—Бўлди! Келинни юзи ёруғ бўлди. Муборак бўлсин опа. Янгалар нишонани кўрсатишди. Энди тинчлансангиз ҳам бўлади.
—Ҳудога шукур. Анави иффациз келганига юраги гупурлаб кетганди. Беҳруз уни деб, тўнини тескари кийиб олмасин деб. -деди жирканиброқ.
—Опа бир гап. Бир томондан шу қизни келгани яхши бўлди. Беҳрузни кўндиролмаётгандик, келинни олдига киришга. Шу қизга қасд қилдими? Шундан кейин индамай кириб кетди. Сиз энди дам олинг кўнгилни ҳотиржам қилиб. -деди Шоҳиста опасига далда бўлган бўлиб.
—Илоҳим қўша-қаришсин. -деди Шаҳодат опа, дуо қилиб.
DAVOMI ERTAGA OQSHOMDA!!!
ALBATTA REAKSIYAGA QARAB ❤️
—Нега чиқдинг сен? -деди Беҳруз акани ойилар жаҳли чиқиб.
Мен бир аҳволда уларга термулиб турардим.
—Ойи сиз кириб туринг мен ҳозир... -деди ойисига юмшоқлик билан.
—Жинни бўлма ичкарига кир. -тутоқиб кетди ойиси.
—Ойи кириб туринг сиз... Баҳром ойимни олиб кир уйга. -бояги йигитга буйруқ берди.
—Кирмайман! Сен бу юзсизни олдида нимани гаплашасан?
—Ойи тинчланинг. Ваҳима қилманг сиз кириб туринг илтимос. -ойисини жазава билан айтган гаплариба босиқлик билан жавоб бериб, жиянига имлади.
—Юринг амма. -йигит аммасини елкасидан тутиб, дарвоза томон юрди.
—Узоғи беш дақиқада кирмасанг қайтиб чиқаман.
Жияни ойисини мажбурлаб олиб кириб кетгач, Беҳруз ака менга бироз тикилиб қарадилар.
—Нега келдинг? -деди кейин совуқ оҳангда. Мен меҳр кутгандим. Балки лойиқ эмасдурман. Аммо мен айбдор ҳам эмасдим.
—Беҳруз ака мен қочмадим. Мени ўғирлашди. -дедим-у, йиғлаб юбордим.
Уят бўлса ҳам айтай, доим Беҳруз акадан ўзимни тортиб юрган бўлсам ҳам. Ҳозир жудаям ўзимни уларни бағрига отгим келди.
—Ишонайми сенга? -деди, кўзларидаги нафратни кўриб титраб кетдим. —Ўша мендан устун қўйганингни бағрини тўлдириб-тўлдириб, энди нега мени ёнимга келдинг? Йўқ шошма, қайси юз билан келдинг?
—Беҳруз акааа. Меен. Ҳеч кимни бағрига кирмадим! -сўзларим шунчалар ожиз чиқдики...
—Булар нима унда? Айт! Нима булар? Шу сенмисан? Менга қара. -иягимдан сиқиб ўзига қаратди. Кейин, телефонидаги расмларга...
—Кимни аҳмоқ қиляпсан?
У расмлар қаердан пайдо бўлди. Ахир мен ҳечам... ҳеч ким билан....
—Гапир деяпман сенга? -такрор расмга қаратганда, кўрганим ўзимга ишончимни озгина сўнишига ҳам сабаб бўлди. Юзи кўринмаган бу йигитни елкаси ипли либосим устидан белимдан қучган қўлидаги татуирофка...
Бу ўша мени қўриқлаган йигитни қўлида кўргандим. Наҳотки... наҳотки мени...
Мен бундай кунни эслолмайман. Аммо расмдаги жой ҳам ўша мен олиб ўтирилган хона эди. Аммо эгнимдаги кийим?
Наҳот ухлатиб қўйиб мени топташган бўлса?
—Нега жимсан? Ўзгача хотираларингни эслатиб юбордимми?
—Беҳруз ака мен ундай қиз эмасман. Наҳот мени билмасангиз? Мен бундай иш қилмадим. Булар ёлғон расмлар. -дедим зориқиб, бунчалар қийин қиз бола бўлиб яшаш?
—Ҳўп исботлачи, -деди Беҳруз ака, юзимга яқиндан тикилиб.
—Қан-қан-дай. -дедим ичимда умид учқуни ёниб, ҳозир ҳақиқатни борича айтиб берсам, бошидан охиригача. Беҳруз ака менга ишонадилар.
—Иффатинг ўзингда эканини исботла. Ҳозир ичкарига мен билан кирасан! Биз сен билан бирга бўламиз. Агар сен росдан ҳам бокира бўлсанг. Кейин никоҳимга оламан.
Нақадар жирканч таклиф. Мен кўнгил қўйган инсоним шу эдими?
#ИФФАТ. 16
—Бўлиши мумкин эмас! -дедим пичирлаб, ахир Беҳруз ака мени яхши кўрардилар. У нигоҳлар, у эътибор, самимий сўзлар ёлғон бўлиши мумкин эмас.
—Феруза... -янгам елкамга қўлларини қўйдилар.
—Ахир янга, қандай қилиб? Шунчалар осонми? Кечиш... ўрнимга бошқа топилиши. Ахир... -боғзимга оғриқли йиғи тиқилди.
—Беҳрузбек анча ҳаракат қилди сизни топишга. Акангиз билан тенг югурди. Аммо уч кун олдин дадаси қўнғироқ қилиб, ўғлини уйлашаётганини айтди.
Биз учун ҳам бу кутилмаган гап бўлди. Нимаям қилолардик? Сиз йўқсиз, анави салондаги қиз ҳам, ўз хоҳишингиз билан кетганингизни. У шунчаки қочишингизга ёрдам берганини айтибди терговда.
—Нимаа? -ҳайратландим. Мен қандай қилиб қочишим мумкин? Ахир мени ўғирлашдику.
Ахир мен....
Ўрнимдан туриб, ташқарига отилдим.
—Феруза қаёққа? Шошманг! -янгамни чиқириғини эшитдим-у, ортимга қарамадим.
Дарвозадан чиқдим. Кўчада фақат ҳар сим ёғочда нур таратаётган чироқлар бор эди ҳолос.
Албатта ҳозир айни кечки овқат маҳали. Ҳамма уй-уйида.
Мен эса пиёда Беҳруз акани маҳалласига йўл олдим.
Гоҳ югураман. Ўпкам тиқилиб нафас олишга қийналсам, бироз қадамимни секинлайман.
Яна кеч қолмай, деб югураман. Югурган пайтим оёқларим чалмашиб икки-уч бор йиқилиб ҳам тушдим.
Нега ҳаёт бундай қилди? Нега тақдирим бундай бўлди?
Кўз ёшларим юзимни ювар экан. Рўпарамда турган дарвозага қараб, ўксиндим.
Кичик эшиги очиқ. Ундан чиқаётган овозлардан, тўйдан қолган яқинлари анча экани кўриниб турарди.
—Кечирасиз? -дедим машинадан тушиб, қўлида каропка кўтариб кириб кетаётган йигитга. —Мен-менга Беҳруз акани, чақириб бера оласизми? -дедим тутилиб.
—Беҳруз акани? -у менга ҳайрон қаради. Ювингач, сочларимни қуритмагандим ҳам.
Нам сочларим югурган пайтим тўзғиб кетган. Тиззаларим йиқилганим учун, қонаб, мовий ранг кўйлагимни лозимини тиззаси қизариб, кир бўлиб кетган бир аҳволдаман.
—Илтимос. -дедим такрор. Ўз овоз тонимга ўзим ачиниб кетдим.
—Ҳўп! Лекин сиз кимсиз? Ахир бугун Беҳруз акам уйлан....
—Биламан! Чақириб беринг илтимос. Феруза....Феруза келди денг илтимос. -дедим ялингудек.
— Феруза? Сиз...сиз тўй куни қочиб кетган келинмисиз? -деди йигит ҳайрат билан қараркан.
Ҳўрлигим келди. Мен ҳақимда шундай ўйлашяптими?
Йигитга жавоб беролмай, йиғлаб юбордим.
Аҳволимга ачиндими? Мендан жиркандими? Ҳар қалай, қайта савол бермади.
"Мен ҳозир" дедию кириб кетди.
🍃 🍃 🍃
—Амма, Амма қаердасиз? -йигит шошиб кириб аммасини қидирди.
—Ҳа келдингми? Мен айтганимни олиб келдингми тўйхонадан?
Бу аёлларни ҳаёли қаердая. -Шаҳодат опа нолий кетди. Керакли нарсалари тўйхонада қолгани учун, қариндош аёлларни эътиборсизликда айблаб.
—Амма ташқарида...
—Нима ташқарида? -жиянини бежо кўзларига шубҳаланиб қаради.
—Дарвоза олдида, тўйда ғойиб бўлган келин... Феруза бир аҳволда турибди. -деди атрофга бир қараб қўйиб.
#Silai_rahm
Силаи раҳм
(1-қисм)
Арофат хола кичик ўғлини ҳам уйлантириб олса, бола-чақасидан қутулади, кейин-чол кампир ўзи маза қилиб яшайдилар. Янги келинлигида иккита қайнонаси бўларди. Яъни қайнонасининг ўзи ҳали келин эди. Қайнона бувида ҳамма нарса бўларди: ёнғоқ, майиз, асал, олма, анор, хатто қуйилтирилган сутгача. Уни фақат ўзи истеъмол қилар, бир "кел-кели" келиб қолса, Арофатга ҳам илинарди. Ўшанда бу кампир беркитиб овқат егани уялмасмикан? —деб хайрон бўларди. Энди ўзи ҳам борган сари кучдан қоляпди. Асал қиммат, бир литр олиб келса, катта рўзғорда битта ўтиришда тугайди. У орзумандлик билан пичирлади; "Худо хоҳласа, шу ўғлимни ҳам уйлантириб олсак, чол-кампир нафақамизни фақат ўзимизга ишлатамиз!"
Катта ўғлини тўртта боласи билан ўзидан битта олдинги кўчага бўлак қилган. Ўртанчаси ва уйланмаган кенжаси битта ҳовлида ҳозирча, ҳаммалари бирга яшайдилар.
Келинлари бир-биридан яхши. Кўнглига қарайдилар. Каттаси бўлак бўлиб чиққунча ҳам, ҳозир орасидан бир низо чиққанини кўрмади. Невараларининг олди мактабга чиққан, айримлари боғчага боради. Ўғиллари бир-бирини қўллаган, бир-бирини яхши ишларга чорлаган. Арофат хола фарзандларининг меҳр-оқибатини кўриб Аллоҳга шукур қилади. "Ёмон кўзлардан ўзи асрасин!"—дуо қилади ичида.
Ўзбекнинг кўплаб оилалари қатори қаҳрамонларимиз ҳам бировдан олдин, бировдан кейин бу дунё неъматларидан баҳраманд бўлиб юрибди.
Баҳор келишини кутиб ўтирмай февраль сўнгидаёқ кунлар исиб кетди. Энди томорқада иш қайнайди. Абдураҳмон амаки якшанба куни ўғилларини йиғди. Ҳаммаёқни саранжом-саришта қилдилар. Қуриган дарахтлар чопилди, ўтин қилинди ҳовли сатҳи тозаланди, азалдан саришталикка ўрганган йигитлар ҳазил-ҳузул, ғайрат билан бир талай ишни бажариб ташладилар. Ака-укаларнинг беғараз кулгуси билан пазанда келинлари тайёрлаган овқатлар паққос туширилди.
— Абдусамад, чемпионатни бошлаймизми? Анча бўлди ғалаба нашидасини сурмаганимга, —деди катта ўғил ўртанчасига.
—Ўтган сафаргига ўхшаб йиғлаб қочиб кетмасангиз бўлди,, Абдуғафур ака, —деди Абдусамад.
—Ман чемпион билан ўйнайман! Бошланглар бўлмаса, — гапга қўшилди кенжатой Абдушукур.
Кечқурун, барибир, салқин, хатто изғирини бор. Катта уйнинг меҳмонхонасида анча маҳалгача уч ака-ука шахмат сурдилар. Невараларнинг катталари кичигини ўйнатиб, келинлари идишларни ювиб, Арофат хола Абдураҳмон амаки билан бир ликопча ширинликни ўртага қўйиб, телевизор кўриб ўтирар
меҳмонхонадан ўғилларининг шодон қийқириғи эшитилиб қолар, келинлари билиб-билиб ишини қилар, хозирча бу уйда хушбахтлик, хушкайфият хукмрон эди.
Ташқарида эса борлиқни зулматга ўраб, қоп-қора тун кириб келарди...
Ҳаяжон босаётган Арофат холани
—Ойижон, сиз шундоқ кириб боришингиз билан қизини қўшқўллаб тутқазадилар, ҳеч ўйламанг! —деди Гулноза қайнонасининг юзига упа-элик сураркан.
—Опажон тўппа-тўғри айтяпдилар, ойижон, берса Абдушукурдек йигитга беради қизини, —деди қайнонасининг оёғига пайпоқ кийдираётган Нилуфар...
Арофат хола синглиси Шарофат билан кеча ўғли берган манзил бўйича Тошкентнинг чеккасида жойлашган маҳаллалардан бирига кириб бордилар.
Ҳовли жойлар ўртамиёна, дастурхон ҳам ўртамиёна, аммо қиз пошшанинг онаси—қуда бўлмишнинг юзида кибр зоҳирдек
эди. Арофат хола аввалги қудаларини эслади, бир-биридан самимий аёллар. Оналарини кўриб, қизларига харидор бўлган эди.
Арофат холанинг "Қизимизни бир кўрайлик", —деган гапига аёл лаби бурилиб чиқиб кетгандек бўлди.
—Опа, бунга ёқмадик шекиллик, —деди Шарофат—юзи буришяпди-ку. Битта кулмади-я, тавба... Синглисининг гапи шу жойда узилди. Эшикдан келин бўлмиш кириб келди. Қизнинг юзи табиий эмасдек эди, аммо хунук ҳам деб бўлмасди...
Опа-сингил анчагача гаплашмай, жим кетдилар.
Анчадан кейин Шарофат тилга кирди
—Опа, онаси ёқмади менга...
—Ўзимга ҳам, синглим...
—Абдушукур буни қаердан топди?
—Бирга ишлар эканлар," Қачон қарасам кулиб салом беради",-дейди. Қиз бола шайтон бўлади. Болам тузоғига илиндими деб қўрқяпман.
—Аллоҳ хайрлисини берсин, опа.
—Илойим, айтганинг келсин
Абдушукур бу гапларни эшитиб овози чиқмай қолди.
(Давоми бор)
#baxt_manzili
Бахт манзили
(7-қисм)
Лобар кўчага чиқолмай қолди. Нотаниш йигит гоҳ маҳалланинг
бошида, гоҳ шундоқ эшик тагида машинаси билан танда қўйиб олди. Шунда Раҳима амманинг гапларини эслади "Битта уйга битта эркак керак!"
"Агар дадам шу ерда бўлганларида бирорта одам остонамизга қадам қўя олмас эди!"-пичирлади лаблари.
Бугун ҳам бозорга бориши керак. Тез-тез катта йўлга чиқди. Шу пайт ёнига ўша кунги машина келиб тўхтади. Йигит машинадан чаққон тушиб қизнинг олдига туриб олди.
—Қочинг, мендан нима истайсиз?
— Машинага ўтиринг, гап бор!
Қиз яна гап-сўздан қўрқиб, машинага ўтиришга рози бўлди.
—Уйланмоқчиман сизга!
—Ҳали кимлигимни билмайсиз-ку
Исмимни ҳам билмайсиз
—Энди айтасиз-да. Менинг отим Довуд, сизники?
— Лобар исмим...Яна шуни ҳам билиб қўйинг, мен турмушга чиққанман, эрим билан ажрашмаганман, аразлаб уйимда ўтирибман. Ҳали талоғимни ҳам олмаганман!
—Ҳазиллашманг?,-зўрға сўради йигит.
—Истаган одамингиздан сўранг! Энди менга рухсат. Илтимос, бошқа йўлимни тўсманг!
Йигитнинг қимирлагани мажоли йўқ эди...Қиз орқасига қайтадигандек "Алдадим!"-дейдигандек туюларди...
Одина опа кейинги кунларда ўзгариб қолган Лобардан ташвишда эди. Шу ҳам ярашиб кета қолганда эди...
Аввалги жанжалкаш Лобар тузукроқ эди. Кулиб, кулдириб ўтирар, кейинги кунларда ҳардам хаёл бўлиб қолган қизидан
—Дардингни айт!-деб сўради.
—Ойи, дадамни чақиринг. Илтимос.. Уйимизга эркак киши керак ойи...
Шу пайт биров эшикни қаттиқ-қаттиқ, асабий тақиллата бошлади.
- Кетяпман,— она бола эшикка баравар югурдилар. Дарвозани очар-очмас иккита аёл отилиб кирди.
— Ҳали санми, мани ўғлимни бошини айлантирадиган! Эрдан чиқиб, уйланмаган йигитни йўлдан урадиган. Кирган аёллардан бири Лобарга, иккинчиси Одинага ташланди. Нима бўлганига тушунмаган она- бола асабдан "қутуриб кетган" аёлларнинг чангалида қолди. Қий-чувни эшитиб югуриб чиққан Дилбар онасини зўрға ажратиб олди, кейин Лобарни қутқаришга шошилди.
— Кимсизлар? Биздан нима хоҳлайсизлар?-бақирди Дилбар
— Лобар шуми? Ман Довуднинг онасиман! Икки қулоғинг билан эшитиб ол: сени икки дунёда ҳам сени келин қилмайман! Ўғлимни тинч қўй! Бўлмаса, ўзингдан кўр. Аёл эшикни бир тепиб чиқиб кетди,ортидан ёшроғи эргашди. Бу воқеа шунчалик тез бўлдики, ҳамма карахт бўлиб қолган эди.
Лобар зинага ўтирганча елкаси силкиниб эзилиб, тўкилиб йиғларди. Алам билан...
Яна Раҳима аммани эслади "Бева аёлга маҳалланинг ити ҳам ёпишади!" Дарҳол ўрнидан турди.
Телефонини олиб таниш рақамни қидирди
— Анвар ака, мани уйга опкетинг, илтимос, бугуноқ! Ҳозироқ келинг, илтимос!
Кейин юз-қўлини ювиб, нарсаларини хозирлай бошлади.
Одина ҳамма гапга тушунган, боя калтак еганига хафа бўлган бўлса, энди бу иш ҳам хайрли бўлган экан, деб ўтирарди.
Анвар ярим соатга қолмай етиб келди. Худди ҳеч нарса бўлмагандек эрини кутиб олган е Лобар онасини, синглисини бағрига босиб, эри билан етаклашиб, чиқиб кетди...
Одина анча енгил тортди.
Дилбар иккиси ҳали ҳам патир ёпар, ўтинларнинг таги кўриниб қолганди.
Куз келди. Сентябр ойининг илк кунларида Раҳима амма Умидани етаклаб кириб келди. Қизлар аммасининг келганини эшитиб, меҳмонга келдилар
—Мана бу бошқа гап,— деди амма. Чиққан қиз чиғириқдан ташқари. Энди Аллоҳим фарзанд берса, марра сизларники...
Қизлар бахтиёр эдилар. "Турмушга узатилган қиз борки, тушган жойида азиз бўлсин... Ота уйи, барибир, бегоналик қиларкан! " Бу— шу ерда ўтирган ҳар бир аёлнинг кўнглидан ўтаётган фикрлар эди.
Амма қизларга қарата
—Уч хил инсоннинг намозлари қабул бўлмайди ва улардан осмонга яхшилик кўтарилмайди:
Қочган қул, то қайтиб келмагунча;
Маст одам, то ўзига келмагунча
Эрини ғазаблантирган аёл то эри рози бўлмагунча,—деди. Бу ҳадисни шунчалик сокин ва қайта-қайта айтдики, ўтирганларнинг деярли барчаси ёдлаб олган эди. Васиятга ўхшаб эшитилган бу гаплар бир ҳикмат эди.
Ош пишгач, қизлар бир-бир товоқдан ош, иккита-иккита патир кўтариб, уйларига кетди.
Умида билан Дилбарнинг ўқишлари бошланди. Раҳима амма "Турсунмурод келмагунча кетмайман!" деб туриб олди.
(давоми👇👇)
#baxt_manzili
Бахт манзили
(5-қисм)
Раҳима амма келган.машинасида ортига қайтди. Қизлар эплабди! Патирлар қизларнинг ўзидек бир чиройли эди.
Амма Санобар билан Одинани ўтказиб қўйиб анча гапирди
— Сен бу оилага номуносиб ҳаракатлар қилгансан. Ор-номусли аёл экан. Куёвни кўрмадим, аммо шу аёлнинг тарбиясини олган бўлса, тилла бола бўлади! Эсиз, шундай бахтни қўлдан бой берибсан. Эркакнинг рашки—аёлнинг бахти! Айниқса, сендек гўзал қизларни йўлдан урмоқчи бўлган шайтонлар ҳар қадамда учраб туради. Қайнонанг, афтидан ярашиш тарафдори, аммо сен тайёр эмассан. Нафсингни ўлдириб, меҳнатга ўргатиб, тавбангга таянтириб жўнатсак, кейин шукур қилиб яшаб кетасан!
Энди бошқа у уйга бормаймиз. Куёв сенга ишонса, қачон олиб кетса, шунда кетасан.
Санобар енгил тортди. Ич-ичидан ҳуснига бино қўйганини, ҳар қандай эркакни маҳлиё қила олишини ва бундан ҳамиша фойдаланганини тан оларди.
Навбат Лобарга келган эди.
Амма гапни узоқдан бошлади.
— Биз аёллар худбинмиз. Қайсармиз. Эҳтимол, сен бадгумонлик қилаётгандирсан. Ёки ўзинг эрингнинг хиёнат қилганини кўрдингми? Аёлнинг бутун инсониятга қайсарлик қилиши ўз эрига қайсарлик қилишичалик зиён келтирмайди. Бутун оламга кўниб яшаб, эрига қайсарлик ва итоатсизлик қилган аёл —дунёдаги энг хунук аёл!
—Мен қайсарлик қилмадим, амма, телефонда ҳар хил қизлар билан ёзишганини кўриб қолдим.
— Кейин-чи?
—Кейин кетдим!
—Мана шу юришинг бўлса, шу телефонда ўтиришинг бўлса, эртага сен ҳам бировнинг оиласини бузасан. Кимнидир хиёнат қилишга мажбур қиласан.
Икки қулоғинг билан эшитиб ол! Сен эринг учун жавоб бермайсан! Ҳар ким қилмишига яраша жазосини тортади. Яраштирсам, яшаб кетасанми?
—Керак эмас, ярашмайман!
—Унда нима қилмоқчисан?
—Чет элга кетаман!
— Бир қўшнимиз Туркияда ишлаб келди. "Раҳима хола ишонинг хизмат қилган уйимнинг остонасидан чиқолмай қолдим, кўринган турк ёпишаверди, ҳалиям ўзимизнинн эркаклар тузук",-дейди.
Сен бу ҳуснинг билан у ерда итларга ем бўласан!
Раҳима амма аччиқ, аммо тўғри гапирарди.
—Мен куёв билан бир гаплашиб кўраман, гап-сўзини оламан, ўхшамаса, талоғингни берсин, ажрашасан, қолгани бир гап бўлар!
Одина Раҳима аммани кўриб ўзининг хатоларини топа бошлади. Қиз бола тарбиясида йўл қўйган хатолари, кўнгли бўшлик қилгани, турмуш ўртоғининг топганига қаноат қилмай олис юртларга кузатгани...
Раҳима амма Лобардан манзилни олиб у яшаган уйга йўл олди.
Ҳашаматли дарвоза ланг очиқ кўркам ҳовли, яшнаб ётган гулзор одамнинг баҳри дилини очарди. Устида тиззасигача тушадиган иштондан бошқа кийими йўқ бир йигит тамаки тутатиб ўтирарди.
Раҳима амма эшик қўнғироғини босиб, панага ўтди.
Йигит қўлидаги тамакини улоқтириб, йўл-йўлакай устига кийим кийганча чиқиб келди. Қарашлари беозор эди йигитнинг.
— Ассалому алайкум, келинг,—деди йигит, аммо " Келинг" сўзи "Нима керак?" дегандек эшитилди.
—Анваржонмисиз?
—Ҳа, Анварман.
—Яхшимисиз, болам, майлими, кирсам, сизда гапим бор эди.
— Киринг,-йўл берди йигит.
—Ойингиз..
— Улар чет элга дам олгани кетгандилар дадам билан.
— Ундай бўлса, ўтиринг, болам, фотиҳа қилайлик...
— Мен Лобарнинг аммасиман.
Йигит бошини эгиброқ ўтирар, юз ифодасини кўриб бўлмас эди.
—Дарахтнинг меваси девордан ошса, кўринган одам узгиси келади. Ҳасми халолингизни талоқсиз қўйиб юбориб, қизғанмай яшашингиз тўғрими?
— Мен уни ҳайдамадим, ўзи кетди, бир-икки ярашмоқчи бўлиб ёзсам, ҳақорат қилди.
— Мен воқеани қисман эшитдим. Агар эркак киши аёлига хиёнат қилса, жазоси ўлгунича тошбўрон қилинишидир! Бу ҳукм бу дунёда бажарилмаса, охиратда жазосини олади. Бундан хабарингиз бўлса керак?
Йигит индамади.
—Зинонинг қарзлигини ҳам биласизми? Етти авлодингизга урадиган касриничи?. Очиғи, Лобар ярашмайман деса ҳам бир суҳбатингизни олай деб келдим. Ким хато қилмабди? Аллоҳ тавба қилган бандасини кечиради. Одамзод қизиқ, у ҳеч қачон ўлмайман деб ўйлайди...
Майли, болам, мен борай...
Лобар кечирмайман дегани билан Раҳима амманинг келишини сабрсизлик билан кутиб ўтирар эди.
— Билмадим-у, эринг ёмон болага ўхшамади. Ҳамма ҳам хато қилади.
(Давоми бор)
📥📥📥📥📥📥📥📥📥📥
OZISH MARAFONI MARHAMAT
OZISH MARAFONI MARHAMAT
📤📤📤📤📤📤📤📤📤📤
✔️SEMIZLIKDAN CHARCHADIZMI HAR HIL
✔️ KASALLIKLAR BEZOTA
✔️QILADIMI U HOLDA TOGʻRI
✔️OVQATLANISH BILAN VAZN TASHLAYSIZ
📣📣📣📣📣📣📣📣📣📣
🟢HAR 5 KUNDA YANGI MENYU
🟢HAR 5 KUNDA YANGI NATIJA
RAMAZON MENYU DETOX MENYU VA 5 MAHALIK MENYU BERIB BORILADI
⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
OZISH MARAFONI MARHAMAT
OZISH MARAFONI MARHAMAT
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
https//t.me/SADOQAT_DIETOLOG
GURUHGA KIRING
📤📤📤📤📤📤📤📤📤
#ИФФАТ. 15
Мени маҳалламиз бекатига ташлаб кетишди. Қадамларимни қанчалик тезлатишга уринсам ҳам, чалмашиб кетарди.
Кун кеч кириб қолган бўлса, ҳам қоронғу, салқин хонада ўтираверганимга қуёш бошимни қиздиргандек бўларди.
Уйга кирганимда ҳовлимизда жимжитлик. Соат нечи бўлди экан?
Кунга қараб, таҳмин қилсам, дадам ва акам шом маҳали келардилар уйга.
—Янгаа. -дедим. Бақирдим деб ўйлагандим. Аммо овозим жуда паст ва заиф чиқди. —Янга.
—Ким? -ошхонадан фартук тақиб чиққан янгам мени кўриб қотиб қолди. —Феруза? -оёқ яланг ёнимга югуриб келиб мени қучди. —Аллоҳга шукур соғ-омон экансиз. Қаерларда эдингиз-а?
Юз-кўзимга қараб, қайта қучдилар.
—Янга жуда чарчадим. -дедим ўзимни ортга олиб, гарчи сўрайдиган нарсаларим кўп бўлса ҳам. —Ювиниб ҳам олсам яхши бўларди. -ҳудди мендан ноҳуш ҳид келаётгандек ийманиб.
—Юринг ичкарига, сизга ҳаммомни тайёрлаб бераман. -деди янгам ҳам тўзғиган сочларимга қараб. —Дадажон билан Шароф акам келгунча ювиниб олинг. Сиз билан гаплашадиган гаплар бор. Сиз тоза кийимларингизни олиб чиқинг. -дедилар.
—Раҳмат янга. -дедим кўзларим ёшланиб. Келишимдан ёқамдан олиб, чанғилласа бўларди. "Бизни шарманда қилдинг" деб. Аммо янгам жуда яхши аёллар. Меҳрибон.
Ювиниб чиққанимдан кейин, ошхонга, янгамни олдига кирдим.
—Дадамлар қачон келарканлар? -дедим бу пайтда аллақачон, кун ўз ўрнини тунга бўшатиб берганди.
—Муҳим мажлислари бор экан. Шунга кеч қоламиз дейишганди эрталаб акангиз.
—Келганимни айтмадингизми?
—Йўқ, ҳозир мажлисдалар, телефонлари очиқ бўлади. Қайтишда акангиз ўзи қўнғироқ қилади. Шунга қараб, дастурхон тайёрлайман.
—Мендан ҳафа эмасмилар?
—Жуда ҳавотир олишди.
—Меҳрибонларим. -кўнглим бузилди. Давлатим отам, суянчим акамни жуда соғиниб кетдим.
—Ҳўш энди айтинг Феруза қаерда эдингиз? -янгам оҳиста сўрадилар.
—Билмайман. -дедим ҳиссиз. Росдан ҳам билмасдим.
—Бу қандай бўлди? Қандай қилиб, ғойиб бўлиб қолдингиз.
—Ўша куни... -янгамга ўша кундан буён бкшимдан ўтказганимни борича айтиб бердим.
—Бугун қўйиб юборишдими? -деди янгам ўйчанг.
—Ҳа шундай. Ҳая янга, Беҳруз ака...Улардан ҳабариз борми? Мен ёқолгач, нима қилдилар.
—Ферузаа ҳалиги...
—Нима янга? -уларни юзидаги ифодадан яхши ҳабар эшитмайдигандек туйилди.
—Беҳруз...Бугун уни тўйи. Уйланяпти. -дедилар бўлиб-бўлиб.
Мени танам музлаб кетди.
DAVOMI ERTAGA OQSHOM 21:30 DA
#ИФФАТ. 13
🍃 🍃 🍃
—Ўғлим ухламадингми?
Беҳруз қимирловчи стулида ўйчанг ўтираркан, онасини овози келди.
—Келаверинг ойи, уйғоқман! -деди.
Шаҳодат хонага киргач, ётоқ четига ўтирди.
—Ўғлим сен билан гаплашиб олишимиз керак.
—Ойи яна Феруза мавзуси бўлса....
—Жим бўлинг дема. Жим бўлмайман. Нега тушинишни истамаяпсизлар. Бу қиз тўйни хоҳламаган-у, кетган. Сени, оиласини, бизни оилани шанини эмас, қаёқдаги орзу ҳавасини устун қўйган. Одамлар гап қиляпти. Сен қасдма-қасдига ҳам тезда уйланишинг керак.
—Ойи Феруз ундай қиз эмас! -Беҳрузни қони қайнаб, тишлари орасидан базўр гапирди.
—Эйй лақма бўлма! Ана терговда, салондаги қиз айтибдику ҳақиқатни. Йўқ нарсани қандай ишонч билан гапириш мумкин? Сизла....
—Ойи ёлғиз қолдиринг, илтимос сиздан. -деди Беҳруз илтижо билан. —Эртага бафурча гаплашайлик. Ҳозир миям портлаб кетай деяпди ҳозир. -Беҳруз амаллаб гапга якун ясади.
Беҳруз онаси чиқиб кетгач, ҳам анчагача ўйланиб ўтирди. Туриб муздек сув ичдида, кейин ўзини ётоққа отди.
Ҳали кўзларига уйқу инмасдан, телефонига қўнғироқ бўлди.
—Ало... -деди қайта-қайта бўлган қўнғироққа жавоб бериб.
—Ҳа куёв бола тўйлар муборакми? -мазаҳ қилгандек.туйилди, Беҳрузга.
—Кимсан! -деди йигитга, овози жаҳл билан.
—Феруза билан шакар ойини ўтказаётган Уни ошиғи.
Беҳруз телефонни жаҳл билан сиқди.
—Феруз қаерда? Тола сочига тегинсанг сени ўзим ўлдираман.
—Кечирасан! Сени ҳафа қиладиган ҳабарим бор. Феруза аллақачонмени қучоғимда.
—Ўлдираман сени. -ғазабланди Беҳруз. —Ферузага тухмат қиляпсан.
—Телефонни ўчиряпман. Тухматми-йўқми? Ҳозир сенга исботини жўнатаман.
Телефон ўчди. Ортидан "телеграмга кир" деган смс ҳабар келди.
Беҳруз қизиқмайгина телеграмга кирди. Янги профилдан бир нечта ҳабар келибди. Беҳруз кириб кўрса аммаси расм. Очишга босдию, зум ўтмай, мияси карахт бўлиб қолди. Сабаби ибосиз расмлар бор эди бир нечта.
#ИФФАТ. 11
🍃 🍃 🍃
—Нима қилмоқчисан? -кабинетида қўли билан бошини тияб ўтирган, Беҳруздан сўради Элдор.
—Билмадим. -Беҳруз оғир карвонлик билан, бошини ортга ташлаб кўзларини юмди. —Наҳот Феруз шундай қилган бўлса?
—Йўғэ. -Элдор стулга ўтириб жойлашди. —Ўзинг Уни заказной дегандинг. Яна кўринишидан ҳам ҳаёли қиз экани билиниб турганди. Ундай қизлар отаси, акаси, оиласини шаънини ўйлаб ҳатто севгисини ҳам пинҳон сақлайди. -деди атига бир марта кўрган. Шунда ҳам яхши тасурот қолдирган қизни эслаб.
—Билмадим бошим қотди. Анави қиз, Ферузага ёрдам берганман деяпти. Ишонай десам, мен билган Феруза бундай қилмасди.
Ишонмай десам, нега ҳалигача қайтмади?
—Ичингга шубҳа ўрмалаб кириб олишга улгурибдику. Қанчалик билардинг қизни? Ишонч қадри қанча? -Элдор дўстини тушунишга ҳаракат қилса ҳам, илк тасуротини ижобий қолдирган қизни қочиб кетганига ишонгиси келмасди.
—Билмадим. Бошим қотди. Жин урсин ҳаммасини!
Беҳруз столи устига тарақлатиб урди. Элдор Уни кузатиб ўтираркан. Миясида нималарнидур таҳлил қиларди.
🍃 🍃 🍃
—Дадаси бу иш нима бўляпти? Келин топилибдими? -деди Беҳрузни онаси Шаҳодат опа.
—Топилгани йўқ! Суриштиришяпти.
—Салондаги қизни топишибди дегандингизку. Сўрашмабдими қаердалигини?
—Топишибди. Сўрашибдиям. У қиз. "Мен билмайман! Қиз ўзи қочмоқчи эди. Мен чиқишига ёрдам бердим ҳолос" деганмиш. Бошқа маълумот олишолмабди ундан ҳам.
—Анаа! -Шаҳодат опани қошлари зумда чимирилди. —Мен айтгандим. Она тарбиясини олмаган қиз. Қандайлигини билиб бўлмайди деб. Дўстимни қизи деб, ёпишиб олдингиз. Беҳруз ҳам бир кўришда лип этиб илинди-қолди.
Демак қочган. Росдан қочмаганда қайтарди шу пайтгача. Ҳеч йўқ бир дараги чиқарди.
Тилини узайтирди Шаҳодат опа.
🥹Siz xiyonatga uchradingizmi?
Eringiz betibormi?🤦♀️
❤️Sevimli rafiqa,baxtli ona bolishni istaysizmi?
✅Yoringizni faqat sizni oʻylaydigan,xiyonat qilmaydigan boʻlishini istaysizmi?
✅Sizga sovgʻalar berishini istaysizmi?🎁🛍💍👗
✅Unda biz sizga yordam beramiz.
✅Bu kanal aynan siz uchun. Kanal malakali psixolog trener👩💻 tomonidan yuritiladi.
✅Er-xotin munosabatlarini yaxshilashga qaratilgan intim hayot tog'risidagi foydali kanal. Bu kanalda koʻplab bepul bilimlarga va texnikalarga ega bolishiz mumkin .💣
👉Kanalga ulanish uchun shu silka ga ótin👇👇
❤️@Betakror_Ayoll❤️
❤️@Betakror_Ayoll❤️
✅✅✅
❤️🔥ERIM BILAN MUNOSABATLARIMIZ YOMON EMAS....
❤️🔥LEKIN RAMANTIKA YUQ
❤️🔥 EHTIROSLI SEVGI YO'Q
❤️🔥INTILISHI SUSAYGAN
❤️🔥AVVALGIDEKMAS
❤️🔥TURMUSH ÓRTOĜIZ BILAN QAYNOQ MUNOSABAT ÓRNATISHNI ISTAYSIZ LEKIN.....
QANDAY BILMAYSIZMI??
✅BUNING ECHIMINI AYNAN BIZNING KANALDA BEPUL BERIB BORILADIGAN BILIMLAR ORQALI ÓZGARTIRISHINGIZ MUMKIN ❤️🔥❤️🔥
💻BIZNING KANAL
⬇️⬇️⬇️⬇️
/channel/+Dd2MKj9u-ZJhMThi
/channel/+Dd2MKj9u-ZJhMThi
🦄Bitta kapalakni tanlang!🦄
Va qanaqa inson ekanligingizni bilib oling.👇🏻👇🏻
1⃣ 🦋 4⃣🦋
2⃣ 🦋 5⃣🦋
3⃣ 🦋 6⃣🦋
100% javoblar tugri👆🏻👆🏻❤️🔥🙈
🔥IFFAT🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 10.000 soʻm.
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
—Сиз мени шунча пайтда билмабсиз! Мен ҳам сизни билмабман. Бу таклифингиз жирканчликдан бошқа нарса эмас. Мен қандай беникоҳ...
—Ҳеей... -йиғи аралаш гапираётсам, менсимай гапимни бўлди. —Ўзингдан сипони ясама. Ёки бу суратдаги ишлар никоҳдан кейин бўлдими? Ҳораминг чиқиб бўлиб мени ёнимга келиб, қориялик қилмагин тушундингми?
Ҳатто ўзинг буларни дадил инкоp этолмаяпсан.
Кет! Йўқол энди бу ердам!
Дилим оғриди. Кўнглим парча-парча бўлди. Қалбим ёнди.
Менга аччиқ гапириб кириб-кетган, Беҳруз акани ортидан қараб кўз ёшларим билан қолдим.
Дарвоза тарақлаб беркилди.
Оёғимга тош бойлангандек, қадам ташладим.
Ҳатто тошбақа ҳам, мендан тез юрса ажабмас ҳозирги ҳолатимда.
Оёғимни ердан узолмаяпман. Судраб қадам босяпман.
Нечадур қадам ташлаб ерга ўтириб қолдим.
Алам, изтироб, рашк, камситилиш бари-бариси мени эзиб ташлади.
Ёнгинамга ширқ этиб тушган нарсага қарадим. Бу Беҳруз акани туғилган кунида совға қилган клонли кумуш занжирим эди.
Ундаги Ф ҳарфи қийшайиб қолганди.
Бошимни базор кўтариб, юқорига қарадим.
"—Ҳув анави ойнани кўряпсанми? Ўша бизни ётоқхонамиз ойнаси. Тўйдан кейин, ой иккимизни висол онларимизни шу ойнадан мўралаб томоша қилади"
Бир сафар учрашувимизда, уйдан нимасинидур олгани келганда, шундай ҳазил қилганди. Қизарганимни кўриб,
"Сени ҳаёйинг билан севаман" дегандилар.
Энди эса...
Дераза пардасини беркитди.
Аммо чироқ нури таъсирида сояси кўриниб турарди.
Ҳудди атай қилгандек. Ойна олдида хонадаги ҳамроҳини бошидан ёпинчоғини олди.
Бағрига тортди.
Ортиқ чидолмайман. Уларни соялари бир-бирига сингиб кетди.
Мен адо бўлдим.
Мен тугадим.
"—Беҳруз & Феруз қара ҳатто исмимиз ҳам бир-бирига ҳамоҳанг. Аллоҳ бизни бир-биримиз учун яратган."
Бир пайтлар айтган гапларини эслаб, юрагим санчди.
Амаллаб ўрнимдан турдим.
Икки қадам юрдимми-йўқми? Ёнгинамга чийиллаб акамни машинаси тўхтади.
—Нимаа? Нега келибди? Эндиям йўқолиб кецин шунча пайт йўқ бўлган ерига. -деди Шаҳодат опа асабийлашиб. —Нега биттаю-битта ўғлимни тўйи тинч ўтмайдия. Биринчисини кетиб бузганди, иккинчисини келиб бузмоқчими? Бекорларни ўйлабди. -Шаҳодат опа ичидаги гапларини алам билан гапирди. -Сен чиқиб айт. Йўқолсин! Беҳрузни унуцин. Бор тез.
—Ҳўп амма. -жияни аммасини важоҳатидан чўчиб, шошиб чиқиб кетди.
🍃 🍃 🍃
Умид билан кўзларимни дарвозага тикиб турар эканман. Анча вақтдан кейин, бояги йигит чиқди. Ва мен томон тез кела бошлади. Аммо мени кўзларим Уни ортида эди. Беҳруз акани кутаётгандим.
Лекин чиқмадилар.
—Менга қаранг. Тез бу ерда кетаркансиз, ростиям кетинг. Бўлмаса аммам сизни шарманда қилади аниқ. Ўзизга жабр бўлади.
—Беҳруз акага мен келганимни айтдингизми? Менга уларни чаиқириб беринг илтимос. -дедим зориқиб.
—Тушунинг бундай қилолмайман. Ниятингиз нима ўзи? Ўзингизку, кетган, энди нимага эришмоқчисиз? -деди менга ёмон қараб.
—Йўўқ мен кетмадим! Мени ўғирлашди. Буни Беҳруз акага айтишим керак. Мен улардан кечиб кетмаганимни айтишим керак. -дедим овозим йиғлаганим учун қалтираб, ва баландроқ чиқиб.
—Тушунсангизчи... энди бу аҳамияциз. Беҳруз ака бошқа қизга уйла....
—Менга қара! -йигит гапини тугатмай, Беҳруз акани ойиси чиқди. Менга нафрат билан қараб, ёнимга келиб, елкамдан силтаб ушлади. —Ўғлимни бир марта шарманда қилганинг етмадими? Нега келдинг яна юзсиз? -дедилар қаттиқ гапириб.
—Мен... Беҳ-Беҳруз а-ка... тў-йи-миз...
—Ҳее дудуланмай ўл фоҳиша. Иффациз. Ўғлим сендан кечиб бўлган. Унга юзига оёқ қўйиб, қочиб кетиб, бошқани қўйнига кирган, юзсиз номуссиз аёл керакмас. Тез йўқол бу ердан. Акангга телефон қилдим.
Уяциз синглингни олиб кет деб.
Тур уйимдан нарёқда кутиб тур. Бор йўқол.
—Илтимос холажон. -дедим титраб,мен ҳақимда нималарни ўйлашаяпти булар? Ахир мен ундай қиз эмасдимку.
Бу ерга келишим хатодур биламан. Аммо мен Беҳруз акани яхши кўраман. Улар мен ҳақимда бундай ўйлашларини истамайман.
—Кет дедим сенга юзсиз...
Мени итариб ташладилар. Натижада йиқилиб тушдим. Ўзи шилинга тиззаларим оғриқ берди. Кўзларим ёшланди. Нега бунча хўрлик?
—Ойии... -қадрдон овоздан бошимни кўтардим. Дарвоза ёнида Беҳруз ака турардилар. Оппоқ спорт кийимида, аслида бундай кийим тўй ўтгач, келин олдига киришдан олдин кийиларди. Баттар йиғлаб юбордим.
#baxt_manzili
Бахт манзили
(8-қисм)
Раҳима амма тиним билмас, ҳали ҳовлидаги райҳонларни қуритиб, уқалаб идишларга солар, ҳали гармдориларни битта қўймай териб олиб, ипга тизарди.
Тонг саҳар чой ичиб ўтирар эканлар дарвоза тагида тўхтаган машинанинг овози эшитилди.
—Эртага Асқаржонни чақирай, мени олиб кетсин, Умидамни сизга, сизни топширдим,,— деди.
Шу пайт дарвоза оҳиста очилиб, елкасига тўрва халта илган, қўлида яна битта катта сумка кўтарган Турсунмурод кириб келди.
—Вой, отам, Турсунмуродим, келдингми, жигаримдан ёдгорим,—Раҳима амма жиянини қучоқлаб йиғлар эди. Умида умрида биринчи марта бувисининг йиғлаганини кўриб турарди.
— Бўйларингдан ўргилай, кел, ўтир ёнимга!-У яна Турсунмуроднинг пешонасидан ўпиб қўйди. Дилбар отасини маҳкам қучоқлаб кўришди. Одина ийманиб, эрининг елкасини қоқиб қўйди...
Шу куни бу ҳовлида байрам бўлди. Қизлар куёвлари билан бирга келдилар. Лобарнинг эри кабоб пиширган, Санобарнинг турмуш ўртоғи ош дамлаган.
Дастурхон устида ўтирганларида Раҳима амма бир ривоят айтиб қолди:
— Қадим замонда қирқ йилдан буён тоат‑ибодатда юрган солиҳ, мўмин ака билан гуноҳкор, осий ва фосиқ ука бирга яшаб келишар экан. Кунларнинг бирида аканинг қалбига шайтон кириб: «Қирқ йилдан бери Аллоҳга ибодат қиласан. Етар энди. Уканг қирқ йилдан буён кайфу сафода. Сен ҳам озгина гуноҳ қилсанг, нима бўпти?» дея васваса қилди. Укаси эса: «Мен қирқ йилдан бери гуноҳ ишлар қилдим. Аллоҳдан шунча юз буриб юрганим етар, бугундан бошлаб тавба қилганим бўлсин», деди. Натижада, ака тўсатдан вафот этиб, нияти гуноҳ томонга бурилгани сабабли зиён кўрди. Гуноҳкор ука тавбаси туфайли ўлими олдидан бўлса ҳам, нажот топди. Қиссадан ҳисса шуки, амаллар охирига қараб қадр топади. Аммо инсон ҳар қанча ибодат қилса ҳам, битта гуноҳи туфайли ҳаммаси барбод бўлиши мумкин. Оилангизни асранг, тавба қилинг. Қизларим, куёвларингизни Пир деб билинг, измидан чиқманг. Ҳаммамизга гўзал хотима берсин,-деди ва давом этди
—Одинахон, қаранг эркакларнинг борлиги қандай яхши. Уйлар ҳам тўлиб қолди. Энди жўнатманг Турсунмуродни. Ҳали ўзим ҳам айтаман. Кетмасин. Қишлоқларда йигитлар гурра-гурра отланиб кетиб қоляпди. Уйларни ҳувиллатиб, кўнгилларни ҳувиллатиб. Аёллар бевалардек яшамоқда. Болалар етимдек катта бўляпди. Оталар-оила устуни! Улар ҳар оқшом ўз уйида бўлиши шарт!
Декабрнинг бошида биринчи қор ёғди. Оппоқ-оппоқ қорлар заминни нурга тўлдириб осмондан укпардек учиб тушаркан Одина кўнглидан ўтаётган ҳаяжонларини Турсунмуродга қандай етказишни билмасди.
— Дадаси, яна ота бўласиз, шекилли... Шу сафар ўғил туғсам керак, кўнглим сезяпди...
Турсунмурод хотинини кўтариб олди...
Хушхабар бир келса, қўшалоқ келади деганларидек Санобар ҳам, Лобар ҳам хомиладор бўлган эдилар.
Одина аввалига қизларидан уялиб айтмай юрди.
Ёзнинг охирларида Одина, кузнинг биринчи ойида олдинма-кетин опа-сингиллар фарзандлик бўлдилар.
Одина қизларининг бешик тўйига чақалоғи Султонмуродни кўтариб борди.
Бу— эртак эмас. Битта оқила аёл бутун бошли сулолани сақлаб қолиши, битта ёмон хотин эса катта-катта оилаларни пароканда қилиб юбориши мумкинлиги ҳақидаги ҳикоя.
Турсунмурод бошқа чет элга кетмади. Жажжи ўғлини кўзи қиймади.
Баҳорнинг илик узилди кунларида қишлоқдан ёмон хабар келди. Раҳима амма вафот этибди. Жума куни эди. Соппа-соғ юрган амманинг жойнамоз устида жони узилибди.
Жанозага тумонат йиғилди.
Ўткинчи бу дунёда яна бир инсон мангу дунё сари сафарга отланган эди. Энди унга қилган эзгу амаллари, силайи раҳмда устивор бўлган ҳаёти, инсонларни яраштириш йўлидаги бажарган ҳатти-ҳаракати, ибодатлари, ортидан қилинган дуолар йўлдош бўла олади...
Тобут шу қадар енгил едики, олисдан кўрган одам уни учиб кетяпди деб ўйлаб қоларди...
Бу дунёда фақат эзгулик улашиб яшаганларга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин.
Бир оилани сақлаб қолган фариштадек Раҳима амманинг мангу дунёга қилган сафарлари бехатар борар жойлари Бахт манзили— Жаннат бўлсин!
( тамом )
@ibratli_sozlar
#baxt_manzili
Бахт манзили
(6-қисм)
—У хато эмас, гуноҳ қилган, амма.
— Майли, ҳамманинг ўзига инсоф берсин.
Кечаси энди кўзи илинган экан, қий-чув бўлиб қолди. Қизлар қийқирар, бир-бирини қучоқлаб бақирар, айниқса Умида билан Дилбар шодлигини ичига сиғдира олмас эдилар.
— Бувижон, ўқишга кирибман!
—Аммажон мен ҳам кирибман! Иккала қиз ҳам контракт асосида ўқишга кипган эдилар.
Тонгда Асқаржон келди. Тўлиб-тошиб. Машина юкхонасидан егуликларни туширар экан, ҳаммага ҳазил қилар, дам онасини қучоқлар, дам қизининг пешонасидан ўпиб қўяр эди.
Кечки пайт эса меҳмонлар уйига қайтадиган, ўқишлар бошланганда Умида қайтиб келадиган бўлди.
Кечки овқатдан сўнг дастурхонга фотиҳа ўқилгач, Раҳима хола Одинага елим ҳалта узатди
—Бу Умида билан Дилбарнинг бир йиллик контракт пули. Асқаржонни дуо қилиб қўясизлар. Бизга рухсат. Дилингизни оғритган бўлсам, ҳамма нарсага тумшуғимни тиқиб, сизларни безовта қилган бўлсам, узр сўрайман. Насиб қилса, яна кўришиб қолармиз.
Қизлар илк бор кўрганларида ёқтирмаганлари бу аёлнинг кетиб қолаётганидан жуда хафа эдилар.
—Битта иш чала қолди. Турсунмуродни чақиринг. Ҳалиям бўлса, битта ўғилга ҳаракат қилинглар.
Меҳмонлар кетди. Улар билан файзга тўлган ҳовли яна ғариб бўлиб қолганди. Ҳовли бурчагидаги тандир ҳам қовоғини уйиб олган, ягона олма дарахти ҳам куз келмай баргларини узиб, кўксини чок қилар, полиздаги экинлар ғариб, қизлар кўнгли ҳувиллаб қолганди.
Раҳима амма ўзи билан ҳовлининг файзини олиб кетди, аммо уйга барака ташлаб кетди.
Қизлар патир ёпиб берар экан нонларни буюртмачилар уйдан олиб кетар эдилар.
Санобар охирги нонни узиб олди, юзига сув сепиб, саватга ташлади. Аввал қўлидаги енгликни, сўнг устидаги отасининг эски кастюмини ечиб, тандир ёнидаги илгичга осди, сўнг саватни кўтариб келаркан, кўзи эшикдан кириб келаётган эркак ва аёлга тушди
—Вой, вой, ассалому алайкум,- шошиб қолди у. Қўлидаги саватни айвонга ташлаб, кўришмоққа чоғланди.
Аввал қайнонаси билан қучоқлашиб кўришди, кейин турмуш ўртоғига салом берди.
—Нон ёпдингизми? Бунча чиройли. Биз ҳам тандир ўрнатсак бўларкан-а, шунақа нонлар ёпиб берар эдингиз.
Ичкаридан Одина чиқиб келди.
Югуриб келиб қудаси билан кўришди, уйга таклиф қилди. Худди орадан ола мушук ўтмагандек, икки қуда етаклашиб уйга кирдилар. Ёшлар ҳовлида қолди.
— Бунақа ҳунаринг борлигини билмас эканман—кулди Козим.
—Ўзи яқинда ўргандим, нондан олинг...
Санобар кетди... Одина ўзига билдирмай, ортидан тош отиб юборди. Қани Раҳима амма ёнида бўлса, раҳматини айта олса. Ишқилиб, энди қизи тиниб-тинчиб яшаб кетсин.
Опаси кетгач, Лобар ҳам ўйчан бўлиб қолди. Энди нонларни она-бола ёпадилар.
Орадан икки кун ўтиб Санобар қўнғироқ қилинди
— Ойи, мен ўрандим! Козим ака жудаям хурсанд бўлдилар.
—Муборак бўлсин, болам, қўша қари, ўзингдан тин!
Бозорлик қилиб бўлган Лобар ҳавонинг бўғилиб турганидан кўнглига ғулғула туша бошлади. Ёмғирпўшсиз чиқибди. Тезроқ уйга боришим керак. Йўқ, улгурмади. Ёмғир шаррос қуйиб юборди. Бошига қўлидаги елим халтани қўйиб кўчани кесиб ўта бошлади. "Ғиййқ" этиб тўхтаган машинадан тушган йигит қизга қараб бақирди
—Кўзингизга қарасангиз бўлмайдими? Жонингиздан тўйганмисиз? Лобар бошидаги халтани олиб, кечирим сўраш учун ўгирилди. Йигит ёмғир ювган юзлари оппоқ, қошлари қоп-қора, шаҳло кўз, ғунча лаб қизга қараб бақиришдан таққа тўхтади.
—Тўхтанг, олиб бориб қўяман. Ўтиринг машинага!-деди. Орқалаги машиналарнинг пайдар-пай сигнал чалаётганини кўрган қиз машинанинг орқа эшигини очиб ўтириб ола қолди. Манзилини айтди.
Йигит умри бино бўлиб бунақа чиройли қизни кўрмаган эди. Табиийлик тобора ноёб бўлиб бораётган шаҳарда, оддий либосдаги пардозсиз гўзалнинг учраб қолиши мўъжиза эди.
—Қаттиқ бақириб юборган бўлсам узр сўрайман,-деди йигит
— Йўғе, ҳамма айб ўзимда. Тезроқ ўтиб кетай дебман. Кўрмай қолдим. Сиз мени кечиринг.
Қиз сумкасини титкилаб, пул узатмоқчи бўлди
— Киракаш эмасман, шу ерда турасизми? Йигит ундан айрилгиси келмаётгани сезилиб турарди. Лобар индамай кириб кетди. Ёз ёмғири тиниб, осмонда яна қуёш порлай бошлаганди
(давоми бор)
Эски кийимларингни аламларинга қўшиб ёқиб юбор...
Ажрашаман дема болам. Майли, бегонага кӯнгил қӯйган бӯлса,юрса ҳам майли .Юрса юраверсин! Фақат ажрашаман дема. Сабр қил! Юриб,юриб Қайтади бир кун. ..
Албатта қайтади. Ӯша шаҳарлик олифта бир кун ҳайдайди "Қишлоқи" деб. Сен сабр қил! Уч боланг бор болам.
Чиққан қиз чидан ташқари ,кенг ховлига сиғасан.
Кӯнглинг сиғмайди болам, кӯнглинг сиғмайди.
Ӯзингдан қоча олмайсан. Ғам ташвишинг, фикру хаёлларинг билан бирга келасан, инсон ӯзидан ӯзини қандай олиб қочади.
Уйинг бор, Қайнона, Қайноталаринг сен томон.
Яшайверасан. Юрсанг турсанг ёдингга тушаётган бӯлса, узоооқ сафарга кетган деб ӯйла.
Шкафга кийимларига ёзув ёзиб илиб қӯй!
ДАДАСИ БАХТЛИ БУЛИНГ. БИЗ ШУ КОСТЮМ ШИМИНГИЗГА ХАМ ШУКР ҚИЛАМИЗ.
БИЗ СИЗНИ УНУТМАЙМИЗ.
ХУДО ХОХЛАСА кӯрасан, қайтиб келиб, ӯша ёзувларни ӯқиб, минг пушаймон ейди.
Болам шахарликлар ӯзларига қараб юради-да.
Ӯзларига аро бериб, қош кӯзларини бӯяб, ширин атир уполар кӯйиб, эркакларни ӯзларига ром этади-да.
Сен уч болани бирин кетин туғиб, ӯзингни ташлаб юбординг болам. Ӯзингга аро бермайсан.
Чиройли бӯлганинг билан эркакларга хушмуомила, ӯзига аро бериб, чиройли кийиниб юрадиганлар ёқадида.
Менга қара болам. Мен сени бекорга бу далада гаплашайлик демадим. Келинлар эшитмасин дедим. Маҳаллага гап сӯз бӯлмасин. Шахарга ишлагани кетди денглар.
Бугундан бошлаб ӯзингга қарайсан.
Эрталабда ӯсма қӯйиб, чиройли кийимларингни тӯй тӯпага сақламай кийасан.
Кунда келинчаклардек кӯйлакларингни, рӯмолларингни алиштириб,фақат кулиб гапирасан. Эшитдингми?
Биров билмасин дардингни!
Кулиб юрасан. Тамом. Қайнона, Қайнотангга хам ширин гапириб, кулиб, худди бахтли қилиб қӯрсатасан ӯзингни.
Билганлар гапираверсин. Сен ӯзингни, болаларингни ӯйлайсан. Йиғлама, мени қизим бӯлсанг йиғламайсан!
Фақат кулиб, уй ишларингни қилиб,фарзандларни яхши тарбиялаб, хар кунингни байрамдек ӯтказасан.
Сақлама кийим. Кийимларингни кий. Акаларинг маош олишса яна олиб берамиз.
Нима каминг бӯлса биз қилиб берамиз Факат ӯша эшикдан кетмайсан.
Тур! Хозир бориб мана бу кийимларингга аламларингни қӯшиб ёқиб юбор!
Ҳар куни астағфируллоҳ дейсан.
Ҳаёлингга ӯша шахар, куёвим яна ёмон фикр келдими, шу фикр кетгунча АСТАҒФИРУЛЛОҲ деб айтиб юраверасан.
Сен МУҚАДДАС АЁЛСАН.
Сени қалбинг пок, севгинг абадий!
Сен кечиргувчи умр йӯлдош, ЖАННАТ ОЁҒИНГ ОСТИДАГИ АЁЛСАН!
Кӯз ёшингни саждада тӯк! Аллоҳдан инсоф тила!
Бор борақол, СЕН шундай ӯзгаргингки, СЕНИ танимай қолайлик!
Муқаддас Аёллик номингга доғ тушмасин!
Сенга уч фарзандни бериб қӯйган Роббим сени ёлғиз қолдирмайди.
Матонатли, иродали, бир сӯзли, қалби пок, Хаммага яхшилик тиловчи, кундошни хам душман эмас, Сингил деб тан олувчи, хар бир кундан қувонувчи, фарзандлар учун жонини фидо қилгувчи, дардини яшириб, ӯзини бахтли хис қилувчи бӯлишингни истайман.
МАҒРУР БӮЛ! СЕНИ ҚАДРИНГГА ЕТМАГАНЛАРНИ АЛЛОҲГА ТОПШИРАМИЗ. ӮЗИ ТӮҒРИ ЙӮЛГА СОЛСИН
Ўқинг...Фақат йиғламанг!
🔥IFFAT🔥 hikoyasini bir nafasda toʻliq mutolaa qilmoqchi boʻlganlar uchun hikoya narxi 10.000 soʻm.
Oʻqimoqchi boʻlganlar
sizga karta beriladi toʻlov qilasiz skreenshot tashlaysiz va sizga hikoya toʻliq tugallangan kanal linki beriladi.
Murojaat uchun 👉 @A_lixan
#ИФФАТ. 14
🍃 🍃 🍃
"ФЕРУЗА"
Кун билан тун ҳам аҳамиятини йўқотгандек, саноқда ҳам адашдим. Неча кундан буён шу ердаман билмайман.
Дераза ойналарни синдириб, ғалва кўтарганим учун, мени деразиси йўқ. Паталокка яқин жойда бир портичкаси бор хонага олиб кириб қўйишди. Ундан тушаётган ним ёруғлик, қуёшми, ёки свет ёруғими англолмайдиган даражада миям карахт бўлиб қолганди.
Менга ортиқча зуғм қилишмайди. Бир ёши каттароқ аёл бор. Юзига ниқоб тақиб олганку, мен қомати, ва кўзи атрофидаги ажинларидан ёши катта экан таҳминга келганман.
Шу аёл менга егулик олиб келади. Хожатга олиб бориб келади.
Бир оғиз гапирмайди.
Менда ҳар хил ўй-ҳаёллар бу вақтда томоқдан луқма ўтармиди?
Иштаxaсиз, ҳеч нарса егим келмайди. Ухлашни ҳам хоҳламайман.
Ора-орада бир-икки марта менга қандайдур укол қилишди. Менимча бу ухлатадиган дори эди.
Қачон-қандай ухлаб қолганимни, қанча вақт ухлаганимниям билмайман.
Шу уйқудан кейин, қорним ғулдираб, овқат талаб қилади.
Жуда бўшашиб, холсиз ўлигини судраган одамдек, хонани айланаман.
—Мени нега бу ерда ушлаб туришибди? Сабаби нима? -дедим бир кун, тирноқларимни олиб қўяётган аёлга. Девор таталаб, улар синиб қонаб кетганди.
Аёл бир қараб, қўйдию, жавоб бермади. Уни кулранг кўзларида бирон бир маъно уқолмадим ҳам.
—Ёрдам беринг илтомос. Мендан яқинларим ҳавотир олишяпти. Сизниям фарзандларингиз бордур. -дедим ишини тугатиб, чиқиб кетаётгандан қўлларига чирмашиб.
Менга бир қарадида, қўлини силтаб, тортиб олди. Индамай чиқиб кетди. Мен умидсиз бурчакка ўтирганча тиззаларимни қучдим.
Дадажоним, нималар қиляпти экан? Мен ҳақимда ёмон гумонда бўлмасалар бўлди.
Акамчи? Уларни ишончини оқлай дердим доим. Аммо....
Қийналиб кетдим. Улар мен ҳақимда нималарни ўйлашаяпти экан.
Беҳруз акачи? Мендан ранжимадилармикан?
Тўйимиз куни йўқ бўлиб қолганим Уларга салбий таъсир ўтказмадимикан?
Кўзларимда думалаб тушган ёшим, бу хонадаги менинг ҳамроҳим.
Шу туриш ухлаб қолибман. Кимдур "Уйғон" деб елкамга туртди. Бошимни кўтарсам, қўриқчи эркак. Бу эркакни ҳам юзида ниқоби бор. Ҳеч юзини кўрмаганман. Дағал овози эса, қулоқларимга ўрнаб қолган.
Хонага кирмаса ҳам, эшик олдида анави холага бир нималар дерди кириши олдидан. Шундан ўрнаб қолган.
Ўзинг ҳисобида адашган нечадур кунлар давомида фақатгина бир овозни эшитсанг. Уйқингда ҳам танийдиган даражага бориб қолар экансан.
—Тур кетадиган пайтинг келди. -деди яна бир туртиб, бу гапдан сапчиб ўрнимдан тураман деб, увишган оёқларим панд бериб қайта ерга қадалдим. Лекин буни аҳамияти йўқ. Муҳими мен оиламга қайтаман...
#ИФФАТ. 12
—Унчаликка бормагандир. Фол очаверма! -Шаҳодат опа эрига чимирилдию, индамади. Ҳали ўғли келсин. У билан гаплашади.
Кеч кириб, кайфияциз қайтган Беҳруз, овқат маҳали ҳам чеҳраси очилмади.
—Ўғлим келиндан ҳабар борми? -деди дадаси Қудрат ака.
—Йўқ! -деди Беҳруз бу мавзу очилгани кайфиятини янада тундлаштирар экан.
—Нега келин дейсиз? Ҳали келин бўлиб улгурмаганди. Қиз эмас, туз эканда бу. Эссиз севганинг бор экан. Нега ўғлимни умидлантирасан-а савил? Қанчасига ҳисоб бериб чиқяпман. Шу нарсалар деб, телефондан ҳам безиб қолибман. Шунча одамни ўйинчоқ қилди юзсиз.
—Ўзингдан-ўзинг ҳар бало деяверма! -Қудрат ака столга бир уриб, хотинига дўқ урди.
—Мен ростини....
—Ойиии. -яна гапирмоқчи бўлган, ойисини тўхтатди Беҳруз. —Илтимос шу мавзуни қўзғаманглар.
—Ўғлим мен...
—Ойи илтимос. -Беҳруз чарчоқ билан деди. —Мен кетдим. Қорним ҳам унчалик оч эмасди.
Столдан туриб кетган ўғлига бироз ичи ачишди ота-онасини.
Шаҳодат опа дастурхонларни йиғиб бўлгач, идишларини раквина олдига жойладида. Олдин Беҳруз билан гаплашиб олишни маъқул кўрди.
—Буларни кейин юваман. -фартугини ечиб, илгакка илди-да, ошхонадан чиқиб кетди.
🍃 🍃 🍃
—Дадаси бирон ҳабар борми? Ахир бугун учинчи кун. Наҳот топишолмаётган бўлишса.
Зебо ётоқда ўйчанг ўтирган эрини олдига ўтириб сўради.
—Ўша салондаги қиз Феруза ўзи қочишни хоҳлаганини, У шунчаки ёрдам берганини айтди. -деди қўллари мушт тугилиб.
—Ишонмайман! -деди Зебо бу гапдан бир қалқиб. —Ферузани мендан яширган ҳеч бир сири йўқ эди. Уни қочишга сабаби ҳам бўлмаган. Ахир У аллақачон, Беҳрузбекка кўнгил ҳам қўйиб бўлгандику...
—Бошим қотди Зебо. -деди Шароф ҳозирги ҳолатида ўзини жуда ожиз ҳис қилиб. —Мен синглимни асролмадим. Кеча тушимга онам кирибдилар. Нимадандур безовта. Балки бу Ферузани йўқолгани сабабдур.
—Қаерда экан-а бу қиз? Беозор, бировни дилини оғритмаган қиз эди. Кимни нима қасди бор экан бу қизгинада? Ишқилиб жони соғ бўлсин!
Зебо иложсизликдан, қайнисинглисини эслаб кўзлари ёшланди.
Бу хонадонга тун, уйқусизлик, узун бўлиб келганди.
Бошқа хонада, отаси юрагини ҳовучлаб янгилик кутарди.