33745
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Дугонажонлар бормисизлар?
Нега ҳамма жим жит сал бундоқ борлигиларни билдириб турилар...
Жим бўлиб кетган дугоналар гурпасига юбориб қўямиз
👉 @ibratli_sozlar
БИЗ НИКОҲ ЎҚИТИШИМИЗ КЕРАКМИ?
#никоҳ #талоқ
❓1091-CАВОЛ: 1 йил олдин эрим билан урушиб қолдик ва у менга талоқсан, деб айтди. Ўшанда 1 ёшли фарзандим бор эди. Кейинчалик ярашиб, никоҳ ўқитмасдан яшаб кетдик. Яқинда 2 фарзандимиз дунёга келади. Биз никоҳ ўқитишимиз керакми?
💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим.
Талоқ икки хил бўлади: ражъий ва боин.
Ражъий талоқ - очиқ-ойдин талоқ сўзини айтиш орқали тушган талоқдир. Бу талоқ тушганда идда тугамасидан аввал эр хотиннинг розилигисиз қайта никоҳ ўқитмасдан ярашиб олиши (никоҳига қайтариши) мумкин. Идда тугаса, ражъий талоқ ҳам боин талоққа айланади ва фақат тўғри никоҳ (гувоҳлар ва маҳр) билан қайтариб олиш жоиз бўлади.
Боин талоқ эса талоқ қилишни қасд қилиб, жавобингни бердим, ота-онангникига кет, сен билан яшамайман ва бошинг очиқ каби сўзлар ва бошқа талоққа очиқ-ойдин далолат қилмайдиган гаплар айтилганда тушади. Бундай талоқ боин талоқ бўлиб, фақат янги никоҳ (гувоҳлар ва маҳр) билан хотинини қайтиб олиши мумкин. Талоқдан кейин қайта никоҳлаб олиш талоқлар сони учтага етмаган бўлса, жоиз. Лекин талоқлар сони биттадан учтага етса ёки битта лафзда уч талоқ айтса, хотинини никоҳ билан ҳам қайтариб ола олмайди. Чунки талоқлар сони учтада ниҳоясига етади.
Саволдаги талоқ биринчи туридан бўлгани учун эр-хотин ярашган вақтида идда (3 ҳайз кўриб тугаши) ўтиб кетмаган бўлса, никоҳлари тўғри. Агар идда ўтгандан кейин ярашган бўлсалар, у ҳолда тезлик билан тавба қилиб, ўртадаги никоҳни янгилаш шарт.
Бу ўринда саволга кўра жавоб бўлди, лекин ҳар бир талоқ масаласи жонли мажлисда эр-хотин иштирокида кўриб чиқилади. Шунинг учун талоқ масаласида саволи бўлган оилалар расмий имом домлалар ҳузурига бориб, ҳолатни баён қилиб саволларига жавоб олишлари керак. Акс ҳолда кўп тушунмовчиликлар келиб чиқади. Валлоҳу аълам.Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.
БЕМОРНИ ДОМЛАГА ЎҚИТИШ ДИНИМИЗДА БОРМИ?
#дам_солиш
❓1322-CАВОЛ: Халқ орасида касал бўлган инсонни мулла ёки эшонга ўқитиш деган тушунча бор. Шу тушунча шариатга қанчалик тўғри келади?
💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Бу иш шариатимизга мувофиқ келади. Фақат дам солувчи киши мулла ёки эшон бўлишидан ташқари, Қуръони каримни тўғри ўқийдиган киши, ё беморнинг яқинлари, ёки беморнинг ўзи ҳам бўлиши дуруст. Дам солиш асосан Қуръони карим суралари ва оятлари, ҳадиси шарифда келган дуолар билан бўлади.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом ичида ширк сўзлари бўлмаган дам солиш дурустлигини баён қилганлар. Яна ҳадиси шарифларда турли газанда ҳайвон ва ҳашаротлар чаққанда, жинниликда, кўз текканда, иситмада ва шу каби касалликларда Қуръон ўқиб даволашга кўрсатмалар берганлар. Жумладан: Қайс ибн Талқ отасидан ривоят қилади:
كُنْت عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَلَدَغَنِي عَقْرَبٌ ، فَجَعَلَ يَمْسَحُهَا وَيُرْقِيهِ
“Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг ёнларида эдим. Мени чаён чақиб олди. У киши (чаён чаққан жойни) силаб, дам солдилар” (Имом Таҳовий ривоятлари).
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
لَدَغَتْ رَجُلًا مِنَّا عَقْرَبٌ ، عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ رَجُلٌ : يَا رَسُولَ اللَّهِ ، أَرْقِيهِ فَقَالَ مَنْ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ أَنْ يَنْفَعَ أَخَاهُ فَلْيَفْعَلْ
"Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг ёнида биримизни чаён чақиб олди. Бир киши: “Эй, Аллоҳнинг Расули, дам солайми?” деди. У зот айтдилар: “Ичингизда ким биродарига фойда келтира олса, шундай қилсин!” (Имом Таҳовий ривоятлари).
Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг бу сўзларидан беморга фойда берадиган ҳар қандай дам солиш дурустлиги тушунилади.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом бемор бўлганларида Жаброил алайҳиссалом қуйидаги сўзлар билан дам солганлар:
بِسْمِ اللَّهِ أَرْقِيك مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيك مِنْ شَرِّ كُلِّ ذِي نَفْسٍ وَنَفَسٍ ، وَعَيْنٍ ، اللَّهُ يَشْفِيك ، بِسْمِ اللَّهِ أَرْقِيك
яъни: “Сенга озор берувчи ҳар бир нарсадан, ҳар бир жонли, нафас олувчи ва ёмон кўздан Аллоҳнинг номи билан руқя қиламан (дам соламан). Аллоҳ сенга шифо беради. Аллоҳнинг номи билан дам соламан” (Имом Таҳовий ривоятлари). (“Шарҳи Маонил осор” китоби).
Дам солиш учта шарт билан дуруст бўлади:
1. Қуръони карим ёки Аллоҳ таолонинг исми сифатлари билан бўлиши;
2. Араб тилида бўлиши ёки бошқа тилда бўлса ҳам, маъноси тушунарли бўлиши;
3. Дам солишнинг ўзи билан эмас, Аллоҳ таолонинг изни ва қудрати билан шифо топишига эътиқод қилиши (“Ал-мавсуъатул фиқҳийя ал-Кувайтия”).
Дам солиш ҳам даволанишнинг бир тури бўлиб, у бошқа даволаниш турлари: анъанавий тиббиёт ва замонавий тиббиётдан фойдаланишни ман қилмайди. Балки Қуръон оятлари мўминларнинг ҳам руҳига, ҳам жасадига шифо бўлганидан даволанишнинг бошқа турларига ёрдамчи бўлади. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.
📝Қуда
Бу данғиллама ҳовлида бугун бешиктўй. Собир аканинг кенжа – тўртинчи қизи Ўғилойнинг иккинчи ўғлига бешиктўй қилиняпти. Собир ака қизини қишлоқдоши Муродбойнинг ўғлига берган. Мурод ака Собир акадан тўрт ёш кичик. Ўзига тўқ, тегирмони, обжувози бор. Иккита “Дамас”ини ижарага бериб қўйган. Олдин исми Муроджон эди, кейин Муродбойга ўзгарди. Йўқ, ўзи ўзгартиргани йўқ, одамлар шундай чақирадиган бўлди. Олдинига сал ўнғайсизланди-ю, кейин ўрганиб қолди. Бора-бора бундай эркалаб чақиришлар, ўзи тенги ва баъзан ҳатто ўзидан катталарнинг ҳам “ака”лаб гапиришлари хуш ёқадиган бўлди.
Собир ака ҳозир мана шу бойвачча қудаси ва қуда томондаги қариндош-уруғлар билан дарвоза олдида қўл қовуштириб турибди. Маҳалла аҳли ошга айтилган, кутишяпти.
– Ҳой боллар, сувинг иссиқми, сочиқларинг тайёрми? Тезлаш, чоллар келяпти, – деб бақирди катта-катта қадамлар билан яқинлашиб келган Зокир бақироқ. Кейин манзиратда турганлар билан қўшқўллаб, тез-тез сўрашиб чиқди.
Ҳамма ҳаракатга тушиб қолди, кимдир сал олдинроққа юриб, учкўчадан бурилган чолларга назар ташлади, сўнг:
– Қани, ҳамма нарса тайёрми, кеп қолишибди, – деди.
Бироқ бу галги “бўл-бўл”га унчалик эътибор берилмади.
– Қўй қани, Элмурод, тез опчиқ, манави устунга бойла, – деб буюрди Мурод ака.
Йигит ўртача семизликдаги қўчқорни олиб келиб, сўриток устунига бойлади. Собир аканинг юраги “шиғ” этди. Қандайдир бир нохушликни сезди. Бу орада чоллар етиб келди. Уларнинг ортидан икки қуданинг тенгдошларидан иборат гуруҳ ҳам майда қадам билан эргашиб келарди.
– Салом алайку-ум, хуш кепсизлар-хуш кепсизлар. Қани, ичкарига. Мулла бува, қўлни ювдирворасизлар. Қани, йигитлар, чаққон-чаққон, – деди Мурод ака мулозамат билан. Бироз тин олгач, сўзларини тантанали оҳангда давом эттирди:
– Манави қўйни кўряпсизларми? Қўймисан-қўй. Совлиқ эмас, қўчқор. Ростакам қўчқор. Қудамиз бешиктўйга атабдилар. Атамасалар ҳам бўлар эди-ю, лекин атабдилар.
Орага совуқ жимлик чўкди. Собир ака бошини қуйи эгганча, нафас ютмай турар, маҳалладошлар бир-бирига қараб ҳайрон, кимлардир маъноли кўз уриштирар, орада лабининг бир тарафи билан илжайганлар ҳам бор эди.
– Собиржон барака топсин, – деб гап бошлади чоллардан бири. – Тўртта қизди оқ ювиб-оқ тараб ўстирди. Ҳалол меҳнати билан боқди. Учта қизди камолга етказган жаннати бўлади. Тўйга атаб қўй берибди, яна барака топсин. Бу қўйди сотворманг, Муроджон, боқинг. Баракасини кўрасиз. Катагингизга қўй сиғмай кетади. Ҳа, балли, кам бўлманглар, ишқилиб. Хўш, биз қайси томонга юрайлик?
Бобойнинг гапи Муродбойга ёқмади. Илтифотсиз эшитди.
– Қани, юраверинглар. Чолларни ичкарига, меҳмонхонага олинглар. Ёшлар ҳовлига, стол-стулга, – деди Муродбой. Кейин ён-веридагиларни чорлади. Собир акани ҳам таклиф қилди: – Сиз ҳам юринг, қуда.
– Сизлар бемалол, биз кейинроқ, – деди Собир ака ердан кўз узмай. Муродбой ортиқ ундамади. Собир аканинг кўкси ўт бўлиб ёнар, боши тинимсиз ғувиллар эди. Ҳозир бориб Муродбойнинг юзига тупургиси, ғазабини сочгиси келарди. Лекин дами чиқмас, ичида: “Нега мени бунча қийнадинг, нега менга қиз бердинг, эй Худо!” дея қайта-қайта тавалло қиларди, холос.
Ориф Толиб
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
@Ayollarga_maruzalar
🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿
💁🏻♀Makiyaj kanallari orasida eng sifatli kanal
🌸Auditoriya 98% ayollar
💄Makiyaj
💅🏻Manikyur
💇🏻♀Prichoska
🧕🏻Sharf oʻrash
🔥 Kanalga azo bo'ling 👇
✍«УЛУҒ ЗОТ!»
Бошланғич синфда ўқирдим. Бўйим бироз чўзилиб қолган бўлса керак, биринчи синфда кийган кийимларим тўғри келмай қолди. Бу ҳам етмаганидек, онам шимимнинг қаеригадир ямоқ солиб берса, икки кун ўтмай, бошқа жойидан ситилиб кетаверди. Қишда катта опамнинг қизил пальтосини кийгандим. Акамнинг эски оёқ кийими билан синфни зўрға тугатдим. Хуллас, ота-онам янги кийим олиб берадиган бўлишди. Бозорга отландик...
Бозор. Улуғлар айтганидек, қорни оч одам бозорга борса, тўяди. Емасаям тўяди. Жиллақурса, бозор кўриб юрган одамнинг кўзи тўқ бўлади. Отам билан кийим-кечак сотиладиган томонни қарийб ярим кун айландик. Ҳар бир харидор ёнидан узоқлашарканмиз, отам таассуф билан бош чайқарди. Кўзимга қарамасликка уринарди. Хуллас, менга “тўғри келадиган” кийим ҳам топилди. Қизиғи, отам олиб берган шим ва кўйлак, оёқ кийим ҳам анча катта келди. Отам “Икки-уч йил бемалол киясан”, деб қўйдилар. Ўзимда йўқ хурсанд эдим. Эрта-индин мактабга бориб, синфдошларимга мақтанишни дилимга тугиб қўйдим.
Кийим бозоридан чиқарканмиз, димоғимга “гуп” этиб таомларнинг ҳидлари урилди. Айниқса, кабоб кўзимга оловдек кўриниб кетди.
– “Шашлик” олиб беринг,– отамнинг нигоҳини қўра томонга бурмоқчи бўлдим.
– ...
Қаранг, ота, менгаям олиб беринг, оч қолдим.
Бу сўзни ҳеч бир ота “кўтара олмайди” жуда оғир гап қилгандим. Отамнинг бир қўлида менинг янги кийимларим, иккинчи қўли эса чўнтагида эди... Нималарнидир чамалади, шекилли, беихтиёр тамаддихона томон бурилди.
– Юр ўғлим, сени бир “шашлик”ка тўйдирай,– балки кенжа фарзанд бўлганим учундир отам бирор марта илтимосимни ерда қолдирмаган. Ошпаз амаки битта шапати нон ва икки дона сихда кабоб олиб келдилар. Ликопчада пиёз ҳам қўйди. Мен дастлаб ҳеч нарсага эътибор қилмай, олдимга қўйилган таомни шошилганча ея бошладим. Битта сихини тугатгач, бироз нафсим қонди, шекилли, отамга юзландим:
– Сиз емайсизми?
– Еявер, ўғлим, менинг қорним тўқ, сенинг еганинг менинг еганим – отам шундай дедию шапати нон билан пиёз чайнаб ўтирарди.
Кабобни охиригача тугатдим, отам эса аччиқ пиёзни нонга қўшиб едилар...
Биласизми? Йиллар ўтса-да, бу воқеани негадир эсимдан ҳеч ҳам чиқара олмадим. Отам билан боғлиқ ўша вовеани юрагим эзилиб эслайман. Чунки у пайтларда отамнинг менга ҳар йили янги кийим олишга пули йўқ эди.
Бугун эса мен болаларимни истаганимча кабобга тўйдира оламан. Улар хоҳлаган кийимларини кийишади. Чўнтагимда пулим тугаб қолади, деган хавотирим йўқ. Аллоҳга шукурки отам ҳам тирик. Яқинда ўша болалик изтиробларимни эслаб, отамга кабоб олиб бермоқчи бўлдим. Ўйламанг, бу билан менинг қарзим узилади, деган фикрдан мутлақо йироқман. Аммо инсонда шундай хислар бўладики, уларга изоҳ бериб бўлмайди. Шунчаки, юрак буни амр этади ҳалос.
Хуллас, замонавий ресторанда отам иккимиз ўтирдик. Дастурхонни уч-тўрт хил кабоб билан тўлдирдим. Энг ноёб таомларга буюртма бердим. Отам битта сихни қўлига олди-да, анча вақт тикилиб қолди. Бир чимдим еган ҳам бўлдилар.
Ўзимча ўйладим, отам ҳам ўша воқеани эслаётганмикан? Отамга юзландим:
– Олинг, ота. Отам эса,
– Эххх Болам, буларингни ейишга тишим йўқ-да, ундан кўра аччиққина кўк чой айтсанг-чи...
Шу онда юрагим узилиб кетди. Отам ўшандаям аччиққина пиёз билан қорин тўйғазган эдилар!
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
қилгандим, серёғ қилиб сузиб бераман. Жон дадаси, болалар билмасин-а, кўнгли ўксийди...
Мақсуд индамай бошини эгди. “Шундай солиҳа, фаросатли, файзиёб аёлни тақдиримга битганинг учун Ўзингга шукур, Эгам!” деган шукроналик кўнглидан кечиб, кўзларини енги билан артиб қўйди...
Шу воқеаларга ҳам уч йил бўлибди. Толиб бойвачнинг кенжа ўғли янги қурилган ҳовли-уйга кўчиб ўтган йили машинасида пойга ўйнаётиб бир йўла икки инсоннинг умрига зомин бўлиб қамалиб кетди. Энди тўрт яшар невараси ўша бобоси атай баланд қурдирган айвон болохонасидан йиқилиб тушиб вафот этибди. Мақсуд айбдорлик ҳисси исканжасида қолди. Ўшанда уриб-енгиб пулини олганида, дилида норозилик қолиб кетмаганида балким, шу норасида бегуноҳ гўдак бунчалик аянчли ўлим топмасмиди...
Сиз куйинманг, дадаси,- Латофат худди эрининг қалбидан кечаётган оғриқларни ўқигандек гап бошлади.- Толиб бойвачча бир сизни эмас, жуда кўпчиликни норози қилган. Ҳали бирор кишини кўрмадимки, ундан рози бўлган бўлса. Ҳатто бир даврада онаси ҳам шу ўғлидан норози бўлиб гапирган экан. Марҳум отаси ҳам ўғлига “бу ишларинг яхши эмас, тижоратда ҳалол бўл, ҳаромдан ҳазар қил” дегани учун Толиб бойваччангиз отаси билан юз кўрмас бўлиб кетган экан. Афсус, унинг қилмишлари жабрини бегуноҳ фарзандлари, неваралари тўлаяпти...
Мақсуд ўйга ботганча хотинининг гапини боши билан тасдиқлаб қўйди.
ТАМОМ!!!
@ibratli_sozlar ✍
АЁЛ ҚАРҒИШИ
“Толиб бойваччанинг 4 яшар невараси болохонадан йиқилиб тушиб нобуд бўлибди. Шом намозидан олдин жанозага ўтинглар!”...
Мақсуд бу хабарни эшитиб, худди норасида гўдакни ўзи ўлдириб қўйгандек саросима ва ваҳимага тушди. Аъзойи баданини даҳшатли титроқ чулғаб, қора терга ботди. Қўлидаги юмушини ташлаб ичкари уйга овоз берди:
Онаси, буёққа қараб юбор!..
Лаббай, дадаси, тинчликми?- Латофатхон ҳаялламай эрининг ҳузурига чиқдию, унинг ранг-рўйига қараб капалаги учиб кетди:- Вой, ўлмасам, сизга нима бўлди?! Дадаси, мазангиз бўлмаяптими? Рангингизда ранг қолмабди-ку?..
Тинчлан, тузукман... Онаси...- Мақсуд айбдорона қиёфада хотинига термулди.- Толиб бойваччанинг 4 яшар невараси... болохонадан йиқилиб тушиб нобуд бўлибди...
Вой, тавба! Худойим-ей, йиқилиб тушгунича қараб тураверишибдими?! Онасининг кўзи қаёқда экан?!..- Латофат ерга ўтириб қолди. Дам ёш болани ўз ҳолига ташлаб қўйган бепарво онадан ёзғирса, дам “бегуноҳ болада нима айб, Худойим” деб ёқасини тишларди. Бироздан кейин секин эрига қаради:
Дадаси, ўшанда Толиб бойваччадан ранжиб уни қарғагандим, лекин норасида гўдак неварасини қарғамагандим. Худонинг ишлари ғалат-да, дадаси, гуноҳнинг касри бегуноҳга уради...
Мақсуднинг боши баттароқ қуйи солинди...
Эрта баҳор, иликузди палласи, ингичка узилиб, йўғон чўзиладиган пайт. Устачилик билан рўзғор тебратадиган Мақсуд таги кўриниб қолган рўзғорини нима билан тўлдиришни билмай боши қотиб юрган кезлар эди. Қишдан ортиб қолган уч-тўрт банка консерваланган помидор-бодринг, мураббо ва туршак билан тўрт болани алдаб-авраб ўтирган Латофат ҳам эрининг оғзига илтижоли қарайди. Мақсуд бир-икки марта асбоб-ускуналари солинган халтасини елкасига осиб шаҳарга, мардикор бозорига ҳам чиқиб келди. Тайинли иш чиқмади. Қўлидаги уч-тўрт сўм пулни йўл кирага сарфлагани қолди. Шундай музтар кунларининг бирида Толиб бойвачча виқор билан дарвозадан кириб келди. Такаббурона қиёфада қўл учида Мақсуд билан салом-алик қилган бойвачча кенжа ўғлига уй тикламоқчилигини, қишлоқ четидан уй қуриш учун ер олганини айтди.
Ишни эртадан бошласангиз ҳам бўлади,- деди Толиб бойвачча салмоқ билан.- Эшитишимча, бригадангиз бор экан?
Жуда унчалик бригада десак ҳам бўлмас,- хижолатли кулимсиради Мақсуд.- Уй тикламоқчи бўлганларга осонроқ бўлсин, иш тезроқ унсин деган мақсадда, уч-тўрт дурадгор шогирдимиз, бетон қуювчи, ғишт терувчи ва бўёқчи укаларимизни йиққанмиз. Хўп десангиз эртага уй тикламоқчи бўлган ерингизга биргалашиб борамиз. Қанақа уй қуриш керак, нима қилиш керак ҳаммасини гаплашиб келишиб оламиз.
Яхши бўларди.
Толиб бойваччани кузатиб қайтган Мақсуднинг қувончи ичига сиғмасди. Остонада юзида хавотир акс этган Латофатга кўзи тушиб, хурсандчилигини хотини билан бўлишгиси келди:
Хамманинг ризқини Ўзи етказади, онаси. Толиббойни Худонинг ўзи етказди, бизга. Эртаданоқ иш бошлайсизлар деяпти. Иш ҳақимиздан бироз миқдорда оламан, рўзғорга ишлатасан...
Дадаси... Латофат ерга кўз тиккан кўйи мулоҳаза билан гап бошлади. Бу.… Толиб бойвачча ҳақида ҳар хил гаплар эшитганман. Кўпчиликни норози қилган экан. Тағин ўзингиз биласизу, ишқилиб охири бохайр бўлсин-да.
Яхши ният қил, онаси. Мақсуд гарчи хотинининг гапидан сўнг ичидан қиринди ўтган бўлса-да, сездирмасликка уринди.- Одамларга қўйиб берсанг, тили билан қандай балоларни бошламайди? Ундан кўра дуо қил, ишимиз ўнгидан келсин...
Иш бошлаган кунлари Мақсуд севинганидан еру кўкка сиғмай уйига келди.
Онаси, айтдим-ку, одамлар билиб-билмай ҳар гапни гапираверишади, деб. Мана, иш бошлашимиздан аввал Толиб бойвачча иш ҳақимиз учидан улуш берди. Ишчиларга ҳам тарқатдим. Мана буни олгин-да, эртага ўғлинг билан рўзғор қилиб кел. Нима кам-кўстинг бўлса, ҳозирча шуни етказиб тур, буёғига ишни тезлаштирсак, яна қўлга пул тушади. Энди мен эрта кетиб кеч қайтаман, болаларга яхши қара. Қўйларни ем-хашагини вақтида беринглар, сигиринг эрта индин кўзи ёрийдиган, сувидан хабардор бўлинглар. Кечқурунлари албатта сигирни оғилга киргизиш эсингдан чиқмасин-а?
Мақсуд шогирдлари ва ёнига кирган бошқа усталар билан ишга киришди. Ҳар куни эрталабда Толиб бойвачча янги тикланаётган иморатни текшириб кетади. “Учинчи
қаватга
си куни Оллоназар ака янги ижарачиларининг кимлигини билиш учун борди. Эшикни Сабоҳат очди. Устидаги кўйлаги униқиб кетган бу аёлни у қаердадир кўргандек эди.
— Ҳа-а, келин, мен шу уйнинг эгасиман… Зуҳра опангизнинг эри.
— Ҳа, келинг, мулла ака, биз, мана, уйни йиғиштиряпмиз. Жой топсак, чиқиб кетамиз.
Оллоназарнинг кўзи катта-кичик тугунларга тушди. Сал нарироқда чамаси тўрт ёшлардаги қизалоқ унга жавдираб қараб турарди.
— Уй топдингларми?
Эркак кишининг овозини эшитган Собир коридорга чиқди.
— Ҳа, ака, келинг.
Оллоназар Собир билан кўришмоқчи бўлиб қўлини узатди.
— Ие, Собиржон, ўзингмисан?
— Оллоназар, ўртоқ! — Собирнинг юзи ёришди. Сал нарида эса Сабоҳат уларга ҳайрон тикилиб турарди.
— Кир, кир ичкарига. Нега ташқарида турибсан?
— Мен сизлардан хабар олай деб… Зуҳра ҳадеб гапираверганига…
— Кирсанг-чи, ўртоқ, кир!
Собир Оллоназарнинг қўлларидан маҳкам ушлаб олганди. У ноилож туфлисини ечиб, ичкарига кирди.
Сабоҳат чой олиб кирганида меҳмонхонада икки ўртоқ гурунглашиб ўтирарди. Собир аёлини кўриши билан дўстини таништирди:
— Сабо, танидингми, жўрамни? Бир мактабда, биздан юқори синфда ўқиган Оллоназар-чи? Бир пайтлар битта жамоада футбол ўйнаганмиз.
Сабоҳат нима дейишини билмай жилмайиб қўя қолди.
— Оббо, Собиржон-эй, шундай қилиб, бу ёқларда нима қиляпсан, ўртоқ?
— Тақдирнинг ҳазилини қара, дўстим. Бундан бир неча йил олдин чоғроқ корхонада раҳбар эдим. Пул, машина, ҳовлим — ҳамма нарсам бор эди. Бир зумда барчасини йўқотдим. Корхона камомадига бор нарсамни сотиб, аранг қутулдим. Еганлар бошқалар бўлди-ю, касрига мен қолдим. Ҳисоб-китобларни текширмаганим, ҳисобчимга, шерикларимга ишонганимнинг оқибати бу… Мана, охири шу аҳволга тушиб қолдим. Демак, бу хонадон сенга тегишли экан-да!
— Ҳа, бир пайтлар олиб қўйгандим. Келинойингнинг чиқимига яраб турсин, деб…
— Ҳа, жуда яхши қилган экансан. Мана, кунингга яраб турибди.
Шу пайт ҳалиги қизалоқ келиб, дадасининг тиззасига ўтирди.
— Дада-а, — деди қизча чўзиб. — Яна янги боғчага бораманми?
Оллоназар қизчанинг кўзларидаги мунгни кўриб, ичи оғриди. Бу манзарадан Собирнинг ҳам кўнгли бузилди. Оллоназар қизчага қараб:
— Йўқ, қизим, бу уй сизларники, қанча турсанглар тураверинглар, — деди.
— Урр-а, ака, энди кўчмас эканмиз!
Қизча югургилаб чиқиб кетди. Оллоназар ундан кўзларини яшираётган ошнасига деди:
— Ўртоқ, кўчиш ҳақида ўйлама! Биз бирга ўсганмиз, бир жойнинг сувини ичиб, нонини еб катта бўлдик. Сендан пул олсам, ярашмас. Шу уйда қанча турсанг, туравер! Пулинг ҳам керакмас.
— Йўғ-э, ўртоқ, ундай дема! Ишларим юришиб кетса, келишилган пулни бераман.
— Мен битта гапираман, ошна. Бу ёғидан хавотир олма. Худо хоҳласа, ҳаммаси яхши бўлиб кетади. Индинга ёнимга ўт, гаплашамиз. Мана, бу менинг ташриф қоғозим.
Собир дўстининг ташриф қоғозини оларкан, алланечук бармоқлари қалтиради.
— Ҳаммаси жойида, дўстим. Бу кунлар ҳам ўтиб кетади. Йигитчиликда бўлиб туради…
Оллоназар дўстининг оиласи билан хайрлашиб кетди.
— Сабо, дунёнинг ишларини қара. Бир пайтлар дўст эдик, тақдирнинг чархпалаги айланиб, бугун бизни учраштириб турибди-я…
— Ҳа-а, дадаси, «Ер думалоқ» деб шуни айтишса керак-да! — деди Сабоҳат ҳам.
— Нарсаларингни жойига тахлайвер, онаси, шу ерда қоладиган бўлдик.
Бу гапдан Сабоҳатнинг чеҳрасида ёришди. Кечагина ҳеч қаерга сиғмаётган, қўшнисидан қарз сўрашга ботина олмаган эрини алланечук яхши кўриб кетди. «Яхшиям шунақа дўстингиз бор экан-а», — деб қўйди ичида.
Орадан бир неча кун ўтиб, Собир яна янги мужда билан келди.
— Табрикла, хотин, Оллоназар мени ишга олди. Энди унинг фабрикасида иш юритувчи бўлиб ишлайман…
Собирнинг бу янгилиги билан хонадонга файзу барака ҳам кириб келди.
© Озода ТУРСУНБОЕВА
Барча, онасини яхши кўрадиганлар учун канал
@ibratli_hikoyalar ✍
Ижарачи дўст
Тонг саҳарда Собирнинг телефони жиринглади. Рақамга қаради-да, чуқур «уф» тортиб, «Янами?» деб қўйди. Бироз ўтиб, уй телефони жиринглади…
— Сабо, қара, уй эгаси қўнғироқ қиляпти. Мени «Уйда йўқ», деб юбор…
Ранглари синиққан, озғингина аёл телефонни кўтарди:
— Ассалому алайкум, Зуҳра опа! Ишларингиз яхшими, болаларингиз тузукми?..
— Мен яхшиман… Қани эрингиз? Нималар қиляпти ўзи? Сизларга раҳм қилиб уйимга қўйгандим. Раҳматингиз шуми, келин? Ахир орадан уч ой ўтди, ҳалиям пулини тўламадинглар-ку?!
— Биз ҳаракат қиляпмиз, опа…
— Бир ҳафта муҳлат, акс ҳолда, уйни бўшатиб қўйинглар!
Сабоҳат гўшакни қўяркан, эрига ўйчан боқди:
— Энди нима қиламиз, дадаси? Уй эгаси «Агар тўламасанглар чиқиб кетинглар!» деяпти… Бу ёқда уй тўловлари ҳам йиғилиб қолди…
— Нима қил дейсан? — ўшқирди Собир хотинига. Шу тобда ундан бошқа заҳрини сочадиган одам йўқ эди атрофида. — Эртаю кеч ишлайман! Маошим зўрға ижара пулини қоплаётганди. Мана, энди ўша ҳам йўқ…
Собир ишлаётган корхона ёпилиб, у ишсиз қолган эди. Шундан бери Собир уззукун уйда ўтирар ва Сабоҳатнинг тикув машинаси «ғир-ғир»ини ёқтирмай, унга жаҳл қиларди.
— Нима, кун бўйи ғириллатасанми бунингни? Бир пас тикмай турсанг бўлмайдими? Бунинг устига, хотин-халажларнинг кўплигини-чи… Ҳали униси келади, ҳали буниси. Токниям еб юбординг, ғириллатавериб…
— Нима қилай? Шуларни тикмасам, рўзғорга ул-бул бўлмайди-ку, дадаси… Аёллар кўйлак тиктиргани келишади, шуларнинг бори яхши-да…
— Э-э-э! Шуям иш бўлдими?
Собир хотинига жаҳл қилиб туриб кетди. Балконга чиқиб, ташқарига қаради. Ана ёнидаги қўшниси янги «Малибу»сини кўз-кўз қилиб ювяпти. Шунинг ҳам бирор ташвиши бормикин-а? Биринчи қаватдаги қўшниси-чи? Маҳалланинг бошида чойхонаси бор. Ўша ерда кунини кеч қилиб келади. Хотини жаврагани-жавраган. Яхшиям, Сабоҳат шунақа аёл эмас. Собирнинг топганига қаноат қилади. Унга ёрдам бўлсин, деб мана, яқинда тикув машинаси сотиб олиб, қўшниларга, уларнинг бола-чақасига кийим тикяпти… Аммо бу уйсизлик масаласи қачон тугаркин-а? Салкам беш йил бўляпти, ҳали у ёққа, ҳали бу ёққа кўчади.
Бир замонлар Собирнинг ишлари зўр эди… Ҳамма унинг соясига салом берарди. Қўша-қўша машиналар ҳовлисига зеб бериб турарди. Ишлари чаппасига кетди-ю, ҳаммасини сотишга тўғри келди. Рўзғорни тебратиш, ижара ҳақини тўлаш учун мебель корхонасига оддий ишчи бўлиб ишга кирди. Ўшанда корхона раҳбарининг ишчиларга менсимай гапириши, ўзидан ёши катталарни ҳам сенсираши унга қаттиқ ботганди. «Мабодо, мен шунақа бўлмаганмидим? Балки, мен ҳам ҳаволаниб кетган бўлсам, Аллоҳ мени шу йўл билан синаб кўрмоқчи бўлдимикин?» дея узоқ ўйлади. Мана, корхонадаги иш ҳам кўпга чўзилмади. Энди ишсиз, уйсиз, сарсон… Болалари ҳали у мактабда, ҳали бу боғчада… Собир шуларни ўйларкан, пулни қаердан топсам экан, деб бош қотирди. Қўшнисидан сўраб турсамикин? Ахир яқинда машина олди. Бериб турармикин? Ёки чойхонаси бор қўшнисидан олсинми? Ҳар ҳолда, ҳар куни қўлида пул ўйнайди… Э-э, нималар деяпти ўзи? Ахир уларнинг исмини ҳам билмайди. Кўчиб келганига энди тўрт ой бўляпти-ю… Энди нима қилади? Пулни қаердан топади? Бу ердан ҳам кўчадими энди?
Шу пайт эшик қўнғироғи устма-уст жиринглади. «Яна ким бўлди экан? Уйнинг эгаси бўлса-чи? Унга нима дейман? Пулим йўқ, деб дангалини айтиб қўя қолайми ёки бироз кутиб туришини айтайми? Нима қилай?»
Эшикни Сабоҳат очди. Ҳартугул, хотинининг ёнига келишган экан. Она-бола. Сабоҳат уларни ичкарига бошлади.
— Айланай, келинжон, сизнинг чокларингизни роса мақташди. Шу қизимнинг бир ойдан кейин тўйи бўладиган. Шунга бор сарпо-суруғини сизга кўтариб келавердим.
— Раҳмат сизга, бизга катта яхшилик қилдингиз, опажон.
— Ие, унақа деманг-э, келин, бор гапни айтдим-да.
Сабоҳат қизнинг ўлчамларини олди-да, кейин матоларни бирма-бир кўра бошлади. Ҳамма иш битгач, она-бола ташқарига йўналди. Шунда ҳалиги аёл ҳамёнидан пул чиқарди:
— Мана, буни олиб туринг, игна-ип дегандек, қолганини кейин гаплашаверамиз…
— Майли, опажон, раҳмат…
Она-бола кетганидан кейин Собир хотинига:
— Бозоринг чаққон бўлиб қолибдими? — деди.
— Ҳа, дадаси, кеча битта келиннинг сарпосини тикиб бергандим. Манзилимизни ўшалардан олишиб
Кечиринг мени!
— Феруза!
—…
— Зебо!
—…
Зулайҳо, барибир, гапиролмади. Нима дейишни ҳам билмай қолди. Дарҳол компьютерини ўчириб қўйди. Ўзини қўярга жой тополмади. Бир пайт дабдурустдан кўнглининг бир четида туғилган умид уни ниҳоят бир тўхтамга келтирди.
«Эҳтимол, шифокор шунчаки далда тариқасида гапирмагандир. Ростдан ҳам натижалар ижобий чиқар-а? Подадан олдин чанг чиқариб, кейин тилимни тишлашим шартми? Яхшиси, бугун умуман интернетга кирмайман. Эртага аниқ хулосалардан сўнг бафуржа гаплашаман».
Зулайҳо шу ва шунга ўхшаш хаёлларнинг қуюнидан халос бўлолмай тонг оттирди. Ўзини зўрға қўлга олиб, зил-замбилдек қадамлар билан шифохонага йўл олди. Ва… Ва у ердан хуш кайфият билан чиқди. Қушдек енгил бўлди. Янги туғилган чақалоқдек эди гўё. Уйига қандай етиб келганини сезмай ҳам қолди. Хонасига кириши биланоқ биринчи қилган иши компьютерини ёқиш бўлди. Катта афсусланиш ва узрхоҳлик билан кечаги суҳбатни узилиб қолган жойидан давом эттиришга жазм этди. Интернетини ёқди. Афтидан, кеча компьютерини ўчириб қўйган бўлишига қарамай, Тўлқин ёзишда давом этаверган. Чунки Зулайҳонинг электрон почтасида ўқилмаган хабар белги бериб турарди.
— Нега ўчириб қўйдингиз, Зебо? Мендан хижолат бўлаётган бўлсангиз, сира ҳожати йўқ. Мен хафа эмасман. Аслида мен шифокорман. Шунчаки ижодни жуда севаман, ундан ўзимни бўлакча ҳис этолмайман. Келинг, яхшиси, мени алдагансиз деб эмас, яширгансиз, деб тасаввур этамиз, хўпми?
Зулайҳонинг миясига кутилмаганда Тўлқиннинг «Аслида, шифокорман», деган гапи гурзи бўлиб тегди. Қўллари ўзига бўйсунмаган ҳолда унинг таржимаи ҳолини қидиришга тушди. Наҳотки?! Бўлиши мумкин эмас. Шифокорининг исм-шарифи Тўлқин Азимов. Қадрдони нафақат Тўлқин Азимов, ҳатто шифокор ҳам. Бунинг устига, иккаласи ҳам битта касалхонада ишлашаркан. Бундан келиб чиқадики… Улар битта инсонми?
Шу пайт Зулайҳо Тўлқиннинг янгиланган статусини кўриб қолди: «Бугун бир қадрдоним мендан узоқлашди. Атайлаб қилмаган айби учун… Қанчадан-қанча гуноҳлар кечириляпти-ю, мен шу арзимаган важ-карсонга хафа бўлмаслигимни унга айтишга улгуролмадим. Зебо, илтимос, мен билан боғланинг. Хатосиз инсоннинг ўзи бўлмайди-ку ахир. Беайб парвардигор. Ёлғон ҳар кимда ҳам бўлади, Зебо, ишонинг. Мана, мисол учун, мен ҳам ғирт ёлғончиман. Бугун бир беморимнинг кўзига қараб ёлғон гапирдим. Унинг исми Зулайҳо, ўзи жудаям яхши қиз. Аммо яхшига кун йўқ, ёки яхшиларни Тангрим чақириб олади, деганлари рост экан. Мен унга бир неча ой умри қолганини айтолмай, кўзларига қараб туриб «Яшайсиз!», дедим. Ҳа, яшайсиз, дедим».
@ibratli_sozlar ✍
Никоҳланишдан асл мақсад қўлга узук тақишлик эмас.
Кўзга парда, нафсга занжир тақишликдир...
@ibratli_sozlar
✒️ Хикоя булиб утган вокеага асосланган.
Мен ёш болалигимда хам гап укмас ерга урса кукга сапчийдигон бола булганман. Хамма мендан безор хамма онамга бувамга арз килиб кирарди. Кушнимиз янги терак кучатларини ховлисини куча кисмига экса бориб синдириб кочардим ва шу учун яхшигина келинидан дакки хам эшитардим. Аслида мени хулким бузилишига онам сабабми дейман. Негаки онам биз яъни мен ва опам аклимизни таниган вактимизда кушни махалла аникрок килиб айтсам Узбекистонда яшовчи бир эркак билан танишиб колди. Хуллас улар бирга яшай бошлади. У пайтлар чегаралар очик булган. Онам биз билан иши йук кундуз кунлари Кыргызстон чегарасига якин жойда юк ташувчилар билан валаклаб кечга бориб эса уша одамни кутарди. Шу орада бир укача тугилди. Биз эса хамон книтилганлар тоифасида эдик. У булди бу булди онам яна узи ёлгиз колди у одам чегара ёпилгани сабаб бизникига келмай куйди. Яна ойлар йиллар утди энди онам бошка бир одамга турмушга чикди. Биз яна унитилдик бе тарбия ба тайин булдик. Онам икки угилни эгизакларни дунёга келтиргач у одам хам гойиб булди. У вактлар эса мен анча котта булган узимни худди котта одамлардек тасаввур киладигон булгандим. Шундай килиб мен Уйимиз чегарага якин булгани учун узимча бизнес килдим айланма йуллар билан юк утказа бошлади. Билардим бу ишим жиноят эканини шундай булса хам нафс кургур тек куймас эди. Яна камига куча боласи булганман. Онам эса уша эгизак укаларимни болалар уйига топшириб узи Россияга кетворди. Уйда мен ва яна бир укам эдик у хам мендек куча боласи булган пул топиш учун хар нарсага тайёр эдик. Бир куни тасодифан бир ёши котта аёл билан тортишиб колдим. У махалламизда яшарди бир гап буллию мени хар хил ёмон гаплар билан уриша бошлади. Мен куча боласи ким булсам хам онам ким булса хам мен онамни яхши курар эдим. Бошкалар учун у ушада фалончини йулдан уриб тегиб олган деб гийбат килишлари учун мавзу булса мен учун ОНА эди. Уша аёл уриша туриб хароми онанг киму сен кимсан отаси бе тайин деб уришди. Менга жуда огир ботди. Аламим келди уша захоти улдириб куйгим келди. Лекин кутдим аёл ва кушнилар бу жанжални унитишларини кутдим. Уша кун хам келди. Бир кун куни билан аёлни уйга келишини ва кеч тушишини кутдим. Уйга келди хамма уйкида эди. Мен касд килган ишимни килдим ва уликни гиламга ураб колдирдим. Орадан бир хафтача вакт утди. Кариндошлари кидириб келмаса, билмадим нималар буларди.? Хуллас кушнилар кандайдир сассик хиддан безовталанишди. Баъзилари кучамизга кабристон якин экани учун балки бирор янги кабр очилиб колгандир деб тахмин килди. Баъзилар у хид кабристондан эмас унга тескари тарафдан эканини айтарди. Мен эса хеч нарсадан бехабардек юрардим. Охири аёлни куринмай колганидан кариндошларига хабар беришди. Улар хам бизникида эмас деб кидириб келдилар ва уй кулфи бузилиб уйга кирган эдилар гиламни курт босиб кетганию сассик хид шу ердан эканига амин булишгач хамма менга каради. Мен аввалига кочмокчи булдим. Йук эплай олмадим.
Мана умримни энг гуллаган дамлари йигитлик давримни узим уз кулим билан камокга тикдим. Билмадим нега шунча ахмокгарчиликлар менга керак эди. Мен онамни айблай олмайман ким булса хам у онам майли менга тарбия бермади. Майли мени унитди. Лекин у мени дунёга келтирган инсон.
Мен хаммалан кечирим сурайман Аллох мени такдиримни кора килиб яратган экан. Мени кечиринглар.
༺༻✦༺༻✦༺༻
ДУСТЛАРИНГИЗГА ХАМ УЛАШИНГ...
@IBRATLI_SOZLAR
#икки_ҳикоя
📝 ЭРКАК
Ҳар сафаргидек эрта саҳардан дўконларга юк тарқатиш ҳаракатидамиз. Навбатдаги дўкон файзли бир маҳалланинг тўрида жойлашган эди.
Унга етиш учун энг охирги кўчага бурилдик. Кўз олдимизда намоён бўлган манзара ақлимизни бироз шошилтирди. Икки юз метрлар атрофидаги кўчанинг ҳар икки тарафи ҳарир оппоқ мато ва гуллар билан шунақа чиройли безатилган эди-ки...
Беихтиёр кўнглимга ижтимоий тармоқлардаги лавҳалар кела бошлади. Эътироз ҳам. "Ҳозир ҳаж ибодати мавсуми эмас-ку? Ёки умра сафарига борган ота-онага кўрсатилаётган фарзандлар эҳтиромимикан бу? "
Дўконга етгунча кўнгилнинг минг бир кўчасига кириб чиқдик.
Дўкон эгаси Равшан эса барча саволларимизга жавобни берди қўйди.
- Бу безаклар кимнингдир умра сафарига борганлиги учунмас. Кўчанинг бошидаги Толиб аканинг аёли яна қиз фарзанд кўрибди. Буниси билан қизлари еттита бўлди. Шунга АЁЛИМ ЎКСИМАСИН деб кечадан бери ҳаракат...
Томоғимни нимадир ачиштира бошлади.
Юрагимга яна ўша нимадир тиқилган ва нуқул "ЭРКАК", "ЭРКАК" дея такрорларди..
📝 ИНТИЗОР
У онасини йиллар давомида жуда соғинди. Онасини йўқотганидан бери ҳувиллаб қолган дунёсини ҳеч бир инсон тўлдира олмаганди. Кеча бехосдан қилган қўнғироғи сабаб бир қалқиб тушди. Гўшакни ... "лаббай" деб онаси кўтарганди. У туни билан онасини қайтариб берган Аллоҳга шукр айтди .
Бомдод намозини ўқиб бўлгач, масжид ёнидаги бозорга кирди. Энтикиб, ичикиб бозор қилди. Борилаётган манзил эгаси яхши кўрадиган қирмизи олмадан энг сарасини , бозорнинг энг олдисини сотиб олди. Ҳар сафар "бозор қилишнинг қоидаси шу" дейдиган одатига хилоф равишда сотувчи айтган нархга эътироз билдирмай пулни узатди, чунки шу олмаларга неча йиллар давомида кўнглида ардоқлаган ва жойлаётган меҳрини савдолашгиси келмади.
Манзилга етиб боргач , эшик қўнғироғини босди . Унинг юзлари бахтдан гулгун бўлиб кетганди . Ва нихоят , у излаб келган инсон эшикни очди . Мезбон аёлнинг ҳайрати ҳам уникидан кам эмасди :
- Ак-а-а-а-а ...
Хазонрезги
@ibratli_sozlar
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️
⭕️ДИҚҚАТ ҚИЛИНГ! ТАНАНГИЗ ЧИРИБ БОРМОҚДА!
⭕️Артрит, артроз, остеохондроз ва бўғин касалликлари борми? Бу хасталикдан бутунлай ва табиий қутилинг!
⭕️СУЯКЛАРИНГИЗ ОҒРИБ ВА ЗИРҚИРАБ АЗОБ БЕРЯПТИМИ??
⭕️Операция қилишни хохламайсизми?
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil/2
⭕️Унда уй шароитида бир зумда даволаш йўли бор!!
Ишонмасангиз кириб текшириб кўринг!!
⭕️БАТАФСИЛ: 👇👇👇👇👇
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil/2
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil/2
http://dexpress24.tilda.ws/snake_oil/2
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
⭕️(Админлар тамонидан ўчирилишидан олдин бу усулни билиб олинг!)
🔢 MATEMATIKADAN O'ZINGIZNI SINAB KO'RING!
⁉️ USHBU MISOL JAVOBINI TOG'RI TOPA OLASIZMI?
🤗ТИКУВЧИМИСИЗ ЁКИ ҲАВАСКОРМИСИЗ!🤗
КЕЛИНГ БИР ЎЙИН ЎЙНАЙМИЗ!
╔═🌿════💋══╗
ТИКУВЧИМАН 👗🪡👈 босинг
╚══💋════🌿═╝
╔═ 🌿════ 💋═╗
ҲАВАСКОРМАН👗🪡👈 босинг
╚═💋═════🌿═╝
╔═🌿════💋══╗
ДИЗАЙНЕРМАН 👗🪡👈 босинг
╚══💋════🌿═╝
╔═ 🌿════💋═╗
КУЗАТУВЧИМАН👗🪡👈 босинг
╚═💋═════🌿═╝
Endi siz xam uydan chiqmasdan shunday oylik daromadga chiqa olasiz.
Buni qanday amalga oshirishni faqat mening kanalim orqali bilib olishingiz mumkin.
Xavola ustiga bosin pul ishlash sirini bilib oling
/channel/+SAhZJenmZg5kODBi
/channel/+SAhZJenmZg5kODBi
🌹АЛЛОҲ ТАОЛОНИНГ ГЎЗАЛ ИСМЛАРИ
Ёдлаб олинг
@Ibratli_sozlar
✍ҲЕЧ ҚАЧОН ЁЛҒОН ГАПИРМА!
Тижоратчилар ҳар хил юртдан келиб, бир шаҳарда йиғилишар экан. Бир куни мажлис ўтказиб туришса, бир аёл қўлини кўтариб, тижоратчиларга ишора қилибди. Тижоратчилардан бири ўрнидан туриб, аёлга яқинлашиб дебди:
- Ин шаа Аллоҳ яхшилик бўлсин.
Аёл дебди:
- Бир ҳизмат бор. Агар шуни мен учун бажарсангиз, сизга йигирма динор бераман.
- Бу қандай ҳизмат экан?
- Менинг хожам жиҳодга кетганига ўн йилдан ошди. Ҳали ҳануз ундан дарак йўқ.
Тижоратчи:
- Аллоҳ эсонликда ва омонликда қайтаргай ин шаа Аллоҳ.
Аёл дебди:
- Менинг мақсадим, бир эркак одам қозининг олдига бориб «мен бу аёлнинг эри бўламан» дейишини ва мени талоқ этишини хоҳлардим. Мен ҳам бошқа аёллар сингари турмушга чиқиб, оила қуришни истайман.
Тижоратчи:
- Мен сиз билан бирга бораман, дебди ва қозининг олдига борибдилар.
Шунда аёл қозига шундай дебди:
- Эй қози жаноблари, бу киши ўн йил аввал ғойиб бўлган умр йўлдошим бўлади. Энди келиб, менинг талоғимни бераяптилар.
Қози дебди:
- Сиз шу аёлнинг умр йўлдоши бўласизми?
Тижоратчи одам:
- Ҳа, шундай.
Қози:
- Унинг талоғини бермоқчимисиз?
Тижоратчи:
- Ҳа.
Қози аёлдан сўрабди:
- Сиз талоқга розимисиз?
Аёл:
- Ҳа, қози жаноблари.
Қози тижоратчига дебди:
- Ундай бўлса аёлнинг талоғини беринг.
Тижоратчи:
- У талоқ, дебди.
Аёл дебди:
- Эй қози жаноблари, бу киши мени ўн йилга ташлаб кетган. Мендан на хабар олган ва на нафақа берган.
Қози тижоратчидан сўрабди:
- Нима учун бу аёлни ташлаб кетиб, нафақасини бермагансиз?
Тижоратчи ўзига-ўзи дебди:
- «Бу аёл мени муаммоларга кўмиб ташлайди шекилли»... сўнгра қозига деди:
- Мен машғул эдим, қози жаноблари. Шунинг учун унинг олдига кела олмадим.
Қози дебди:
- Ҳозироқ унга минг динор нафақа тўлайсиз.
Тижоратчи ўзига-ўзи дебди:
- «агар ҳозир инкор этсам мени қамчи билан калтаклаб, кейин қамаб қўядилар. Бошқа чорам ҳам йўқ 😞, дебди)...
Хўп, тўлайман қози жаноблари, деб пулни берибди. Аёл минг динорни олиб, тижоратчига келишгандек йигирма динорни қайтариб берибди.
Тижоратчи эса ёлғон гапиргани учун, ошкор этиб бўлмайдиган муаммога дучор бўлганига пушаймон бўлиб қолибди.
Ошкор этаман деса, қамчиланади ва қолган тижоратчилар орасида шон-шарафини йўқотиб, мартабасидан айрилади.
Тижоратчи ҳам жим туролмай ахийри бир ҳийла ўйлаб топибди. Мол-давлати билан машҳур бўлган тижоратчи дўсти билан келишиб, аёлнинг уйига совчиликка юборибди. Дўсти бориб аёлга уйланмоқчи эканини айтади. Аёл ҳам унинг бойлигига учиб, таклифини қабул қилибди. Сўнгра қалбаки совчи аёлга айтибди;
- Мен ҳозир оғир аҳволдаман. Бу муаммони ҳал этишим учун менга икки минг динор керак. Шомдан бир талай дурадгорларим келаяпти. Улар туфайли мен минглаб динорлар фойдасини кўраман. Агар ҳозир менга ёрдам берсангиз, икки минг динорни сизга беш минг динор қилиб қайтариб бераман, дебди.
Аёл ҳам келган совчининг гапига ишониб, пулларни берибди. Қалбаки совчи пулларни дарров олиб, аёлга дебди:
- Сиз чув тушириб кетган собиқ эрингиздан сизга алангали салом, деб жўнаб қолибди. Ва пулларни тижоратчи дўстига қайтариб берибди.
Аёл эса алданганини билгач, сочларини телбаларча юлиб, додлаб, бармоқларини тишлаб қолибди.
ХУЛОСА:
Ҳеч қачон ёлғон гапирма ва ҳеч қачон оқибатини билмасанг, бирон-бир ишга қўл урма.
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
Ba'zan choyning totli bo‘lishi shakar bilan bo‘lmaydi, yaxshi suhbatdosh sababli bo‘ladi...
@ibratli_sozlar ✍
болохонага ўхшаган айвон қуринг, уста. Панжарасининг орасини кенгроқ қўйинг, ёғоч панжарага нақшлар солинг. Зинапоянинг тутқичига ҳам нақшлар туширинг, худди қадимий саройлардаги нақшлардай бўлсин”. Мақсудни ишдан кўра ҳар куни такрорланганидан ёд бўлиб кетган гапларни эшитиш чарчатди. Бир томондан иш аввалида Толиб бойвачча берган пул ҳам алалқачон тугаган, Латофатнинг юз-кўзидан “Рўзғорда ҳеч вақо қолмади, нима қилай?” деган маъно сезиларди. Бунинг устига Мақсуд билан шерикликдан ишлаётганларнинг ҳам оиласи, бола-чақа рўзғори бор. Мақсуд устабоши сифатида бир неча марта Толиббойваччага пулга ишора қилиб гап очди, аммо ҳар гал ниманидир баҳона қилиб иш эгаси пулдан қочарди. Ишни тугатиш арафасида Мақсуд Толиббойваччага иш ҳақидан гап очишга тарадудланди:
Бой ака, айтганингиздек уй тикланди, томи ёпилиб, поли қоқилди. Бўёқчиларимиз ҳам эрта кечгача ишни тугатамиз, дейишяпти. Ишимиз сизга маъқулми?
Толиббойваччанинг авал пешонаси тиришди, сўнг энсасини қашлаб:
Бўлади, ука, бўлади. Ишқилиб, иморатни пишиқ- пухта тикладиларингми? Эрта бир кун кўчиб ўтгандан кейин бирор гап чиқмайдими?
Ака, бу нима деганингиз?! Тушунмадим?..- Толиб бойваччанинг саволидан ажабланди Мақсуд.
Зарур ашёларни ўғирламадиларингизми, дейман-да, уста Мақсуд!
Устанинг аъзойи баданига титроқ югурди. Ўзини аранг қўлга олиб:
Толиб ака, сизни тушунмадим, қачон бировнинг ҳақига кўз тикканимни кўргандингиз? Сиз озмунча гуноҳда айбламаяпсиз бизни?..
Янги ҳовлининг калити сиздан бошқа кимда бор яна?
Сизда...Мақсуд ҳайрон бўлди.
Унда мен ўзимнинг молимга ўғри бўларканманда а?
Тушунмадим, нима, қачон ўғирланибди? Бундоқ тушинтириброқ гапиринг-чи?
Сизлар қурилиш ашёларини ўғирлагансизлар! Энди тап тортмай баралла гапира бошлади Толиб бойвачча. Унинг овозини эшитиб бошқа усталар ҳам айвонга келишди.- Ҳар куни уч- тўрт марта қўнғироқ қиласиз: “Толиб ака, цемент етмай қолди”, “Толиб ака, усталар бекор ўтирибди ғишт керапк”, “Толиб ака, мих керак”, “Толиб ака, ёғоч етмаяпти”, “Толиб ака, бўёқ”, “Толиб ака, тунука”... Битта уйга учта иморатга кетадиган ашёни етказдим. Ўзи йўқнинг кўзи йўқ дейдилар, мен йўғимда қурилиш молларини уй-уйингизга ташигансиз-да. Мени билмайди деб ўйламанг, сизларга ўхшаган ўғриларнинг кўпини кўрганман. Ҳозир шаҳардан уста олиб келаман, шу уйга қанча цемент, қанча ғишт, ёғоч, мих, бўёқ кетганини аниқ айтиб беради. Ўғрилигингиз ошкор бўлса бу маҳаллада қандай бош кўтариб юрасиз, кейин?!
Бундай туҳматга умрида биринчи бор дуч келган Мақсуднинг оёғидан мадор қочиб, ерга ўтириб қолди. Қолган усталар бир Мақсудга, бир Толибга қарар, ҳаммалари қўшни қишлоқ маҳаллалардан бўлгани учун бири устабошининг ўғрилигига ишонса, бири ишонмай ҳайрон қараб туришарди.
Умримда бировнинг ҳақига хиёнат қилмаганман. Ўғрилик нари турсин, ҳатто бирор бегона одамдан совға ҳам олмаганман. Ота-онам бизни пешона тери тўкиб ишлаб топган ҳалол луқма билан боқиб, ўстирганлар. Мен ҳам болаларимни шундай тарбиялаяпман. Бировнинг норози ҳақи кишининг хонумонига ўт қўяди, икки дунёсини куйдиради. Ҳали ўғрилик нарса бировга буюрганини дунё кўрмаган. Сиз шундай ўйласангиз, ўзингизга ва Худога ҳавола. Мен эса сизни меҳнатимга, пешона теримга ҳавола қиламан. Ким ноҳақ бўлса, Ўзи жазоласин, Омин!
Мақсуд шундай деб иш ҳақини ҳам олмай ўзи тиклаган иморатдан чиқиб кетди. Толиб бойвачча цемент қуйган, ғишт терган, бўёқчи усталарга келишилган пулдан ҳам ярмини бериб жўнатиб юборди. Мақсуднинг дурадгор шогирдлари эса ўша пулни ҳам олмай устозларининг ортидан чиқиб кетдилар.
Эрининг абгор- афтода ҳолда кириб келганини кўриб, Латофат ҳаммасини тахминан тушунди. Лекин бошқа хотинлардай “Айтувдим-а!, Сизга неча марта айтди-и-им деган сўзлар билан бошланадиган маломат “қўшиғи”ни айтмади. Жим турди-да, бироздан кейин секин аммо қатъий оҳангда.
Илоҳим, ўша уйга кирган одам рўшнолик кўрмасин! Ўша уйга оёқ чўзиш насиб этмасин! Бировларнинг меҳнатини хор қиладиганларни Аллоҳимнинг ўзи хор қилсин! …деди.
Қарғама, бировларни қарғама, деяпман сенга!- Хотинига бақирди, Мақсуд.- Ким ҳақ, ким ноҳақ халқ ҳам билади, ҳақ ҳам билади!
Қарғамадим, дадаси. Сиз ўйламанг, бироз дам олинг,
тинчланинг. Ширгуруч
Agar boshqalarnibg hayotiga ahamiyat bergandek o'zingizni hayotingizga ahamiyat berganizda, hozir baxtdan sarmast bo'lardingiz...
@ibratli_hikoyalar ✍
ди, қариндошлари экан.
— Ҳа, майли, баракасини берсин.
— Дадаси? ..
— Нима дейсан? — Собир ортига ўгирилди.
— Мана бу пулларни олинг. Ойим: «Эркак киши пулсиз юрмаслиги керак», — дерди.
— Ҳа-а, ойинг тўғри айтган экан, лекин менинг ойим «Хотин кишидан пул олмаслик керак», деб ўргатган. Шундай экан, пулингизни ўзингиз ишлатаверинг. — Собир шундай дея хонасига кириб кетди. Сабоҳат қўлидаги пулни шкафнинг тепасига қўйди. «Мабодо, керак бўлса, шу ерда пул борлигини билади-ку», деб.
Орадан икки кун ўтди. Кечга яқин яна эшик тақиллади. Сабоҳат эшикни очди. Қараса, Зуҳра опа экан.
— Хўш, келин, нима қилдинглар? Кўчишга тайёрмисизлар? — деди уй эгаси дабдурустдан.
— Йўқ, биз… ҳалиги…
— Мен сизларга муҳлат берсам, чўзиб юраверар экансизлар… Майли, пул тополмаётган экан, дедим, индамадим, болалари ёш дедим, индамадим. Шунақа ҳам бўладими ахир?! Эрингиз қани? Яна қулоғимга осиш учун лағмон тайёрлаяптими?
— Унақа деманг, опажон, ҳаракат қиляпмиз.
— Бир жойда ўтириб ҳаракат қилиб бўлмайди, эрингиз уззукун уйда бўлса, кимни алдаяпсиз? Ана, қўшнилар айтишди: уйдан кўчага чиқмасмиш.
— Ишлари юришиб кетса…
— Э-э, мен у кишининг ишини юришиб кетишини кутиб ўтирадиганлардан эмасман. Менга ҳам пул керак. Нариги ижарачиларим вақтида беришади, сизлар-чи, нуқул чўзасизлар. Бўлди, сабримнинг ҳам охири бор. Эртага яна келаман, пулингиз ҳам керак эмас, чиқиб кетинглар, вассалом!
Зуҳра опа эшикни қарсиллатиб ёпиб чиқиб кетди. Сабоҳатнинг елкаларидан яна тоғ босаётгандек бўлди. Нима қилсин? Кимга ялиниб-ёлворсин? Ҳозир ҳеч ким ўзидан ортиб пул бермайди. Эрининг аҳволи ўзига маълум, демак, яна кўчишаркан-да. Унда анави келин бўлмишнинг сарполари нима бўлади? Тезда битириб бериши керак. У овқат қилгиси ҳам келмай тезда тикишга тушди.
— Дадаси, кечга тухум қовуриб ея қоламиз, манавини битириб бермасам бўлмайди, — деди йиғи аралаш овозда.
Бундан Собирнинг кўнгли бузилди. «Бўлди, нима бўлса бўлар, қўшнилардан қарз сўрайман», — қатъий гапирди ўзига-ўзи ва уйдан чиқиб, рўпарасидаги қўшнисининг эшигини тақиллатди.
— Ким? — овоз келди у тарафдан.
— Мен, қўшнингизман.
Рўпарасидаги қўшниси тунд юзли, ҳечам кулмайдиган одамлар тоифасидан эди. Янги кўчиб киришган куни хотини бир коса ош олиб чиқиб, «Хайрли бўлсин», — деганча бошқа гапирмай, уйига кириб кетганди.
— Ҳа, қўшни, тинчликми? — деди у қошларини чимириб.
— Ҳа-а, мен… ҳалиги…
Қўшнисининг каловланаётганидан унинг тунд башараси баттар бужмайди.
— А-а, болға… Болғангизни бериб туринг. Керак бўлиб қолувди…
— Қоронғида тақиллатиб юрманглар-а, эртага, мен кетганимда ишингизни қиларсиз. Сиз кун бўйи уйдасиз, иш қанақалигини билмайсиз.
Собир бу гапдан кейин ўйланиб қолди: «Демак, Зуҳра опанинг гапи тўғри экан-да. Ҳамма қўшнилари унинг уйдалигини билишибди-да, энди ҳеч кимдан пул сўрашнинг кераги ҳам йўқ».
Қўшнисининг уйидан болға билан чиққан эрини кўрган Сабоҳат:
— Болға балконда турибди-ку, — деди.
— Мен бошқа нарсага чиқувдим…
Сабоҳат гап нимадалигини тушунди-да, хўрсиниб қўйди. Кеча келган қўшнига, бунинг устига танимаган одамга ким ҳам қарз берарди?
* * *
Уйига важоҳат билан кириб келган хотинини кўрган Оллоназар:
— Ҳа, тинчликми? Нима бўлди? — деб сўради.
— Э-э, анави оилали ижарачиларимиз пул бермай қийнаб юборишди.
— Қанча бўлди ўзи?
— Э-э, анча ой…
— Нима деяпти? Ўзи бор эканми пуллари?
— Эрининг иши юришмаётганмиш, хотини ўша ердагиларнинг кийим-кечагини тикиб пул топади. Қўшнилар эрини «Кун бўйи уйда, ҳеч қаерга чиқмайди», — дейишди. Чиқариб юбораман, менга нега керак улар, қариндошимми менинг? Ундан кўра пулдорини қўяман. Вақтида пулини беради. Нариги уйдаги ижарачиларимиз доим кун ва соатида етказиб беришади.
— Ҳа-а, ундай бўлса, ўша иккинчи уйдагиларнинг пулини ишлатиб тур, оласан-да битта қилиб, сенга нима етмаяпти?
— Кейин шунга ўрганишади, пулнинг ортиқчаси чиқиб кетармиди? Болаларнинг ўқиши, уларнинг ҳар кунги харажати. Ўзи бўладими?
— Етмаса, мен бериб тураман. Эри ишламаса, нима қиласан қийнаб уларни? Ўша пулни рози бўлиб беришсин.
— Топсин ёки бўшатсин! Гап тамом!
— Оббо, билганингни қил! — Оллоназар ака бошқа гапирмади. Бунақа пайтда хотини билан тортишиб ўтиришнинг фойдаси йўқ эди.
Эрта
الكتب عندي أفضل من قصور الملوك
Men uchun kitoblar shohlarning qasrlaridan ko‘ra yaxshiroq...
@ibratli_sozlar ✍
📝Интернетда ҳал бўлган тақдир
Зулайҳо гарчи сўнгги пайтларда ўзи билан аёвсиз курашаётган бўлса-да, аммо бугун ҳам ўзини одатдагидек тутди. Қайсар, мағрур ва сирли. Клавиатура устида у ёқдан-бу ёққа ғизиллаётган бармоқлари мониторга дилидагиларни эмас, тилидагиларни тера бошлади.
Ҳаммаси қандай яхши!
Зулайҳо Тўлқин билан роппа-роса олти ой олдин танишганди. Дугонасининг шеъри остига барча танишлари ўз фикрини ёзиб қолдираётган бўлишига қарамай, унинг эътиборини фақатгина Тўлқиннинг фикрлари жалб этди. Шу-шу Зулайҳо Тўлқин билан ора-сира виртуал оламда гаплашиб турадиган бўлди. Унинг назарида Тўлқин жуда бамаъни, ўқимишли йигит эди. Кейинчалик уларнинг дақиқалик суҳбатлари соатларга айланганига қарамай, на Тўлқин ва на Зулайҳо чегарадан ташқарига бир одим бўлсин қадам ташлашмади. Зулайҳо интернетда рақамини сўраб ёки учрашувга таклиф этаётган йигитларнинг кўпини кўрган. Уларга зиғирчалик ишонмасди. «Улар интернетдан шунчаки зерикканидан ёки вақт ўтказиш учун фойдаланишади, мабодо дўстлар орттиришса, шунчаки кўнгилҳушлик учун», дерди нуқул ўзига-ўзи. Аммо Тўлқин… Тўлқин умуман бошқача. Суҳбатни тарихдан бошлаб адабиётда якунлайди. Зулайҳога бугунги ижодий жараён, адабиётда эришилаётган ютуқлар ҳақида, қолаверса, бадиий асарлар ҳақида гапиради. Аммо ҳеч қачон ва ҳеч қандай вазиятда ҳам ўзини ножоиз тутмас, дунёни ўз қаричи билан ўлчамасликка одатланганди. Ушбу зайлда ўтаётган кунлар Зулайҳонинг кўнглида дастлаб унга нисбатан чексиз ҳурматга олиб борган бўлса, кейинчалик дилида аллақандай илиқликни ҳис эта бошлади. Бора-бора ундан ҳеч нарсани яширмайдиган, энг яқин қадрдонидек кўра бошлади, фақат… Фақат уни ўзининг ҳаёт китоби билан таништираётганида айрим саҳифаларини юлиб олди. Кундан кунга ўзини маҳв этиб бораётган бедаво дарди ҳақида ғойибдаги дўстига ҳеч нарсани айтмасликка қарор қилди. У мендан узоқлашиб кетади, деб ўйладими, унга ачина бошласа, ўзини хўрлангандек ҳис этишиними ёки шунчаки унинг сиқилишини истамадими, хуллас, хасталиги ҳақида унга лом-мим демади. Аммо куни кеча бўлиб ўтган дилни хун этувчи суҳбатдан сўнг…
Зулайҳо шунчаки толиқдим, ўтиб кетади, деб ўзини ҳар қанча аврашга уринмасин, ишончи, барибир, панд берди. Шифокорга боришдан бошқа илож тополмади. Тўғри, шифокор унга деярли ижобий гаплар айтди. Бироқ, негадир, Зулайҳонинг дилидаги ғашлик тарқамади. Гўё шифокорнинг кўзларида ачиниш ҳиссини туйгандек бўлди. «Ҳозир тасалли учун шундай деяпти, эртага анализларнинг натижаси аянчли чиқса керак», деб ўйлади. Эртага натижаларни билгани келишини айтганидан сўнг шифокорнинг жавобидан ҳам чиройи очилмади, уйига келиб ҳам кўнгли ёзилмади. Руҳиятидаги тушкунлик ўз кучини кўрсатди. Ич-этини ея бошлади. Ниҳоят, кун ботиб, у ҳам интизорлик билан, ҳам юрагини ҳовучлаб кутаётган дамлар етиб келди. Кун бўйи айнан шу лаҳзаларни кутиб ўтирганига қарамай, компьютерини ёқаётган паллада тўхтаб қолди. Унинг нима дейишини ўз назари остида чамалаб кўрди. Унинг бедаво касалини билганидан сўнг Тўлқин ҳам аксарият танишларидек ундан йироқлашиб кетармикан ёки, аксинча, ёнида бўлиб, ҳақиқий дўстлик, эҳтимол, кўзга кўринмас ип билан боғланган риштанинг кучини кўрсатиб берармикин?
Хуллас, Зулайҳо иккилана-иккилана компьютерини ёқди. Интернетдаги дўсти виртуал оламда экан. Ич-ичидан қувонди.
— Салом!
Одатдагидек Зулайҳо ҳали ўнгланиб ўтирмасиданоқ Тўлқин унга салом йўллади.
— Ассалому алайкум!
— Ва алайкум ассалом. Кун қандай ўтди?
— Ёмон.
— Нима бўлди? Тинчликми?
— Сиз билан жиддий гаплашиб олмоқчийдим. Фақат ҳазиллашяпти, деб ўйламанг.
— Хўп, айта қолинг, нима бўлди, шоширтириб қўйдингиз-ку одамни.
— Тўлқин ака, мен… Ҳалиги… Менинг исмим Феруза эмас, Зебо.
Аслида, Зулайҳо асл исмини айтмоқчи эди-ю, аммо негадир тағин ёлғон гапириб юборди. Юрагининг бир четида ҳамон теваракдан, одамлардан яширинишга бўлган иштиёқ ҳар доимгидек бўй кўрсатганди.
— Зебо?!
— Ҳа, олдин сизга ишонмагандим, ўз шаънимни ўйлаб, ёлғон гапиргандим, кейин эса…
— Кейин ишончингизни қозондимми?
— Ҳа, аммо айтолмадим, хафа бўласиз, деб ўйлагандим. Аслида, буларнинг ҳозир унчалик аҳамияти йўқ. Энг муҳими?...
#ДАВОМИ... 👇
17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...🚷
👉ДАВОМИНИ ЎҚИНГ👈
🟣✈️BO'YANISHNI BILMAYDIGAN QIZLAR UCHUN 💅🧖♀💆♀ MAKEAJ DARSLARI. ONSON O'RGANASLAR XAMMASI VIDEO DARSLILARDA ORGATILGAN 💋LAB SHISHIRISH, 💄TOGRI BOYANISH, 👁TOG'RI STRELKA CHIZISHNI, 🦷TISHLARNI OQARTIRISHNI 🦋YUZNI TOG'RI TOZALAB UHOD QILISHNI🔴
KUZ : QISH: BAHOR: YOZ : FASLI UCHUN ZOR MASKALAR TAYORLASHNI❤️
‼️TEZ OZISH SEMIRISH VA 90/60/90 QOMATGA EGA BO'LISHNI 100% ⭕️ ~ DAN O'RGATAMAN😘😘😘
✌️TEKINGA O'RGATAMAN DARSLIKLAR KANALDA👇👇👇
/channel/+JGT9HoM30I9lMGUy
🍃Аллоҳ берган умрни яшаб, Унинг розилигини топиш учун Пайғамбаримиз алайҳиссалом қуйидагиларга қатъий амал қилишимизни буюрадилар:
✅ Доимо тоза ва покиза таомларни енг.
✅ Жуда иссиқ ёки жуда совуқ овқатларни истеъмол қилманг, уларда барака ҳам, шифо ҳам бўлмайди.
✅ Таомни узоқ чайнаб, секин енг.
✅ Овқатдан олдин ва кейин қўлларингизни ювинг.
✅ Таомни фақат иштаҳа келганида тановул қилинг, кўп еманг.
✅ Овқатланиш пайтида кўп сув ичманг.
✅ Қишда кўпроқ ёғли, кучли таомларни, ёзда эса енгилроқ овқатлар ва сабзавот-кўкатларни енг.
✅ Дастурхонингиздан хурмо аримасин.
✅ Узум, хурмо ва зайтун Аллоҳга шукр этмоқ учун сизга сиҳат ва қувват беради.
✅ Чарчаган вақтингизда ширинликлардан тановул қилинг.
✅ Синиқ косада овқат еманг, сув ҳам ичманг.
✅ Овқатланаётганда яхши кайфиятда бўлинг, ёлғиз овқатланманг.
✅ Сувни бирдан симирмай, хўплаб-ҳўплаб ичинг, акс ҳолда жигар хасталигини келтириб чиқаради.
✅ Агар сут ичсангиз, сув билан оғзингизни чайинг, чунки унда ёғ бор.
✅ Нонни эъзозланг, чунки у ер ва осмон баракотидандир.
✅ Ким дастурхонга тўкилган ушоқни еса, Аллоҳ унинг гуноҳини кечиради.
✅ Беҳи ейиш юрак хасталигини кетказади.
✅ Укроп истеъмол қилиш қуланж(йўғон ичак касаллиги)нинг олдини олади.
✅ Сигирнинг сути шифо, ёғи даво, гўшти эса касалликдир.
✅ Аллоҳ таоло ҳар бир дарднинг давосини ҳам яратиб қўйган.
✅ Сигир сутини кўпроқ истеъмол қилинг, чунки у турли доривор гиёҳларни териб ейди.
✅ Истеъмолда сут маҳсулотлари билан балиқни аралаштирманг, Пайғамбаримиз соллаллоху алайҳи васаллам:
«Сут ичиб туриб, балиқ ема», деганлар, чунки улар қўшилса, қонни бузиши мумкин.
✅ Асал еб туринг, чунки минг дардга даводир.
✅ Ҳар ойда бир кун рўза тутингки, токи вужудингиз дам олсин.
"Сиз қандай яшамоқчисиз?" китобидан.
@ibratli_sozlar
УЧ ВАСИЯТ
Луқмони Ҳаким ўлимидан олдин
Ўғлига уч васият қилди:
Биринчиси – зинҳор хотининга сирингни айтма,
Иккинчиси – бойликка янги етишган нокасдан қарз олма,
Учинчиси – миршаб билан дўст тутинма.
Отаси вафот этгач, ўғил бу уч васиятни синаб кўрмоқчи бўлди. Бозордан бир қўй олди-да, сўйиб қопга солди. Оғзини маҳкам боғлаб, уйига келтирди. Хотини сўради:
- Бу қопда нима бор?
- Бировни бехос ўлдириб қўйдим. Изни йўқотиш учун уни қопга солиб олиб келдим. Эрингдан айрилиб қолишни истамасанг, зинҳор битта-яримтага гуллаб қўйма, - кейин янги бойиган кишидан қарз олди.
Миршаб билан дўст тутинди.
Бир куни хотини билан гапи қочиб, уни тутиб урган эди, етти маҳаллани бошига кўтарди:
- Войдод, мусулмонлар! Эрим одам ўлдириб ўрганган, энди мени ҳам ўлдирмоқчи!
- Бу гапни дарҳол ҳокимга етказдилар.
- Қочиб қолмасидан уни қўлга олинглар, - деб буюрди ҳоким.
Уни ким тутиб келтиради? – дейишганида миршаб:
- Мен унинг уйини биламан, - деди. – ўзим тутиб келаман.
- -эй дўстим, мени қўйиб юбор – қочиб кетай, - деб илтимос қилди у. Лекин миршаб кўнмади.
Воқеадан хабар топган янги бой ўпкасини қўлтиқлаб келди:
- Қарзингни тўлаб қўй, ўлиб кетсанг, мен пулимга куйиб қоламан.
Бировдан олиб, унинг пулини тўлади.
Миршаб уни ҳоким ҳузурига олиб борди. Ҳоким уни таниб:
- Луқмондай одамнинг ўғлига шу иш муносибми? – деди.
- Рухсат бер, ўша қопни олиб келишсин, -илтимос қилди у.
Қопни олиб келиб, ҳокимнинг қошида очдилар – сўйилган қўй чиқди.
- Нима гап ўзи? – деди ҳоким. – тушунтириб беринг-чи?
У бўлиб ўтган барча воқеаларни ҳикоя қилиб берди:
- Отам менга уч васият қилган эди. Синаб кўрай деб шу ишларни қилдим. Отамнинг ҳамма гаплари рост чиқди.
“Донолар суҳбатидан”
@ibratli_sozlar
