33743
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
ИФФАТ_2. 23
🍃🍃🍃
—Шаҳноозз... -бош оғриғи билан уйғонган, Беҳруз, ётган жойида бошини ушлаганча Шаҳнозани чақирди. —Шаҳнооз. Қаерда қолди бу қиз?
Истамайгина ўрнидан туриб ювиниш хонасига кириб кетди.
Муздек сувда юзларини чайгач, сал кўзи очилди.
Аммо бош оғриғи қолмади.
Юз-қўлини артиб, пастга тушди.
—Ассалому алайкум ойи, яхши дам олдингизми? -ошхонада ўйчанг ўтирган онасига салом берди. Онаси юзига ҳам қараб қўймагани сабаб, ҳайрон бўлди. —Нимадир бўлдими ойи?
—Дард бўлди! Бало бўлди! -зарда қилди онаси. —Шайтонни сувига бўкмай ҳар бало бўлгур. Ниятингга етдингми? Мана хоҳламаган турмушинг тугади. Энди Ферузани эри билан ажраштириб олиб келда, агар эпласанг. Ўша билан яшайвер.
—Тушунмадим, бу билан нима демоқчисиз? Шаҳноз қаерда?
Беҳруз тушунмай, сўради.
—Кетди Шаҳноза.
—Ишгами?
—Уйига...-ҳамон заҳарҳандалик билан жавоб берерди онаси.
—Уни уйи шу уй. -деди Беҳруз чимирилиб.
—Ота уйига кетди.
—Мендан рухсат сўрамаганди.
—Меҳмонга кетибдимики рухсат сўраса. -ҳуноби ошди онасини. —Аразлаб кетди хотининг.
—Нега аразлаб кетади? -Беҳруз тушинмагандек сўради.
—Сениям, хотининг палончи ака пистончи акалаб суйкалса ўлтирибла қўясан. Аёллар ожизада, аразлаш билан чекланади.
—Ойи рости ҳеч нарсани эслолмаяпман. -Беҳруз ўтган сафар ҳам, мастликда Феруза деб ётоққа тортганидан гина қилган, ва шарт қўйгандек гапирган, Шаҳнозани эслаб, стулга ўтириб бошини ушлади.
«Мени менлигимча кўра олсангиз шу ердаман. Аммо бошқача бўлса сизни тарк этаман.»
ИФФАТ_2. 21.
—Жим! -деди Беҳруз ака, ич-ичимдан йиғи тошиб кела бошлади. —У ҳеч қачон йўқ бўлмайди. У доим мана шу ерда яшайди. -юрагига қўлини қўйиб деди.
—Унда мен йўқ бўламан! -дедим алам билан.
—Асли ҳаётимга кирмасанг ҳам майли эди. Ўзи нега менга турмушга чиққансан? Йўқ десанг бўлмасмиди? -кўзлари сузилиб, гапираркан. Менга жуда алам қилди.
—Ҳали ҳам кечмас, чиқиб кетишим мумкин! -деди мени сиқиб турган қўлидан озод бўлар эканман.
—Яхши бўларди. -Беҳруз ака ўзини ортга ташлади. Мен тек қотдим. Шу туриш анча ўйландим. Тонг жуда узоқ куттирди мени....
🍃🍃🍃
—Қизим бу нима деганингиз? У мастликда нима деганини билмаган. Биб-бинойидек яшаётгандингизку.
—Мастлик-ростлик дейишади ойижон. Қарорим қатъий, мен кетаман. Дадамни ҳайдовчиси келяпти.
—Қизим майли, 3-4 кун, уйингизда дам олиб ўйланг. Аммо ҳа деганда ажрашаман деманг.
—Билмадим ойижон, келажаги йўқдек бу турмушни.
Телефонимга қўнғироқ бўлди. Машина келибди. Ойижон билан хайрлашиб, бир нечта кийимларим солинган сумкани олиб ташқарига йўл олдим. Ойижон чиқа-чиққунимча «хато қиляпсиз» деб чарчамадилар. Аммо бу мени тўхтатиб қола олмади.
🚗 ЙЎЛ ТАНЛОВИ 🛣️
Шоҳруҳ ҳаётида биринчи марта жиддий қарор қабул қилиш арафасида эди. Уни икки йўл кутарди: хафсиз ва оддий ҳаёт ёки орзусини рўёбга чиқариш учун таваккал қилиш.
У банкда ишларди. Маоши яхши, барқарор иш, лекин ҳар куни бир хил: эрталаб офис – кечқурун уй. Ҳар куни кўзлари соатга тушарди, гўё вақт ҳеч қачон ўтмаётгандек. Унда шунчаки яшаш бор эди, лекин ҳис қилиш йўқ эди…
Бир куни телефони жилдиради. 📞 Таниш овоз:
— Шоҳруҳ ака, биз стартапга янги ижодкор керак. Сиз бизга қўшиласизми?
Бу унинг болаликданги орзусини рўёбга чиқариши мумкин бўлган имконият эди! Лекин хавф ҳам бор: нотаниш жамоа, кафолатсиз даромад, ишончсиз келажак.
🕰 У туну кун ўйлади.
Оқшомда машинани ҳайдаб, шаҳар кўчаларида юра бошлади. Йўл иккига ажраладиган жойга етди:
🔹 Бир тараф – уйи томон, хавфсиз ва оддий ҳаёт.
🔹 Иккинчи тараф – стартап жамоасига, номаълум келажакка олиб борувчи йўл.
Қўллари рульни қўйиб юбормади, кўзлари олдид анча олдин қилган тушини кўра бошлади: эркин, ўз бизнеси бор, одамларга ёрдам берадиган Шоҳруҳ.
У бир неча сония ўйлаб турди. Юраги урарди. Кейин эса… рульни кескин буриб, номаълум йўлга қараб ҳаракат қилди! 🚀🔥
Шу кечадан сўнг унинг ҳаёти бутунлай ўзгарди. Қийинчиликлар бўлди, иккилантирувчи кунлар ҳам ўтди, лекин у ҳар куни ҳаётни ҳис қилиб яшай бошлади!
✅ Ҳаёт – танловлардан иборат. Қайси йўлни танлаш эса – фақат сенга боғлиқ!
🚗 Tezlik va Natija ⏳
Jasur yosh, boy va g‘ururli yigit edi. U tezlikni, qimmatbaho mashinalarni va shon-shuhratni yaxshi ko‘rardi. 🏎️💨 Instagramida minglab kuzatuvchilari bor edi, har kuni yangi mashinasini ko‘rsatib maqtanardi.
Bir kuni do‘stlari bilan tungi drag-reysga chiqdi. Hammasi tezlikni oshirib, biri-biridan o‘tishga harakat qilardi. Jasur esa hammadan ustun bo‘lishni xohlardi. U gazni oxirigacha bosdi... 🌪️
Shu payt oldida yo‘lni kesib o‘tayotgan bir keksa kishini ko‘rib qoldi! U tormoz bosishga ulgurmadi... 🚨💥
Ko‘z ochib yumguncha hamma narsa o‘zgardi. Jasur hushiga kelganda, kasalxonada yotganini ko‘rdi. U oyoqlarini his qila olmasdi... Shifokor unga qattiq qarab dedi:
— Afsus, siz endi yura olmaysiz.
Shu lahzada Jasurning hayoti butunlay o‘zgardi. U ilgari maqtangan mashinalari, shon-shuhrati va boyligini esladi, lekin endi bularning bari foydasiz edi. 🥀
Kunlar o‘tib, u ijtimoiy tarmoqlar orqali boshqa hayot kechira boshladi. Endi u odamlarni ogohlantirar, hayotning haqiqiy qadri haqida gapirar edi.
U yangi post yozdi:
— "Tezlik – lazzat emas, hayotingizning eng katta xatosi bo‘lishi mumkin. Men endi yura olmayman, lekin hech bo‘lmaganda boshqalarga saboq bera olaman. Sekin haydang, hayotni qadrlang! 🚦❤️"
Uning hikoyasi minglab odamlarning hayotini o‘zgartirdi. Endi ko‘pchilik tezlik haqida o‘ylaganda, Jasurning ibratli hayotini eslaydi...
Xulosa: Hayot shoshishga emas, qadrlashga arziydi. ⏳❤️
🥀 G‘urur va Tavba 🤲
Bir kuni bir boy savdogar bozorning o‘rtasida odamlarni mensimay, ularga buyruq berib turardi. 💰👑 U o‘zini hamma narsadan ustun qo‘yar, hech kimga yaxshilik qilishni xohlamas edi.
Bir kun u yo‘lda keksa bir faqirni ko‘rdi. Chol undan bir burda non so‘radi. 🍞
Savdogar kulib:
— Sen menga kim bo‘libsan, mendan narsa so‘rashga haqlimisan? Men dunyoning egasiman! – dedi takabburlik bilan.
Chol yengil tabassum qildi va shunday dedi:
— Boylik seniki emas, uni faqat vaqtincha saqlayapsan. Bir kun kelib, sen ham menday hech narsasiz qolishing mumkin. 🕊️
Savdogar qattiq kulib ketdi va cholni haydab soldi.
Kunlarning birida savdogarning kemasi bo‘ron tufayli cho‘kib ketdi. 🌊 U hamma boyligini yo‘qotdi va nochor ahvolda qoldi. Odamlar unga yordam berish o‘rniga yuz o‘girishdi, chunki u hech kimga yaxshilik qilmagan edi.
U bir necha kun och yurib, ohiri qariya cholning uyiga keldi va unga yalinib dedi:
— Meni kechir, sen haq ekansan! Mening g‘ururim ko‘zimni ko‘r qilgan ekan...
Chol unga ovqat berdi, kiyim berdi va:
— Kech bo‘lsa ham, haqiqiy boylik saxovat va kamtarlik ekanini anglaganingga shukr! 🤲
Shundan keyin savdogar o‘z hayotini butunlay o‘zgartirdi va faqirlarga yordam beradigan inson bo‘lib qoldi.
Xulosa: Boylik vaqtinchalik, lekin mehr-oqibat abadiydir! ❤️
👴 Donishmand cholning ibrati 📜
Qadim zamonda bir qishloqda donishmand chol yashar edi. U juda oqil, kamtar va sabrli inson edi. 🌿
Bir kuni qishloqning boy va takabbur savdogari uning oldiga kelib:
— Ey chol! Sening donoliging haqida hammadan eshitdim, lekin men senga bir savol bermoqchiman. Agar javob bersang, seni hurmat qilaman, aks holda esa bu qishloqning eng nodon odami deb atayman! 🤨
Chol jilmayib:
— Xo‘sh, savolingni ber, o‘g‘lim, — dedi.
Savdogar kaftini ochib, unda bir kichkina kapalakni ushlab turardi. 🦋
— Ayting-chi, bu kapalak tirikmi yoki o‘lik? – dedi u hiyla bilan. Agar chol "tirik" desa, u darhol kapalakni ezib o‘ldirardi, agar "o‘lik" desa, qo‘lini ochib, kapalakni uchirib yuborardi.
Chol esa xotirjam jilmayib:
— Bolam, bu kapalakning taqdiri sening qo‘lingda! – dedi.
Savdogar hayratdan lol qoldi. U angladiki, hayotda hamma narsaning natijasi insonning o‘z qo‘lida ekan. Uning g‘ururi sindi va u donishmand cholning donoligidan ibrat oldi.
Shundan keyin u ham kamtar va adolatli inson bo‘lib yashadi. 🤲✨
Бахор келиши билан кунлар исиб байрамлар купайиб бошлайди😍😍
Биз аёлларни энг кийнайдиган савол🤔
💥уйга
💥кучага
💥окшомга
💥маросимларга
☺️НИМА КИЙСАМ ЭКАН...🥰
Ечими жуда осон янгиланган тренддаги коллексияга эга энг ДАХШАТ хечкимда йук ФАСОНЛАР бор канални тафсия киламан👇
ТЕЗДА ПАСДАГИ КУК ЁЗУВЛАРНИ БОСИБ ОБУНА БУЛАМИЗ
/channel/+DvtDid2gD6wyYTQy
/channel/+DvtDid2gD6wyYTQy
ХАМКОР КАНАЛ👇
/channel/+UU_6McdmM2kxNjVi
🌙 Ramazonda qalbingizni va ilmingizni nurlantiring! 🌙
Ramazon faqatgina ro‘za tutish emas, balki o‘z ustingizda ishlash, yangi bilimlar olish va ma’naviy yuksalish davri!
🔹 Siz ham arab tilini o‘rganishni orzu qilganmisiz?
🔹 Qiyin deb o‘ylaysizmi?
Endi eng zamonaviy va oson metodlar yordamida arab tilini biz bilan o‘rganing!
💡 Tasavvur qiling: Ramazon oxiriga borib, siz arabcha matnlarni o‘qiydigan va bemalol arab tilida yozishni bilasiz.
📖 Nimani kutyapsiz?
✅ Qiziqarli va jonli darslar
✅ Oddiy va samarali yondashuv
✅ Har kuni oz-ozdan, lekin katta natijalar!
Ramazonni ilm bilan ziynatlang! ✨ Hoziroq qo‘shiling va yangi safarni boshlang!
📩 Tafsilotlar uchun yozing!
📞 +998948262234
🌐 @aliqulovaL
Sirli Shar ✨🔮
Bir kuni Hasan ismli yigit eski bozorni aylanib yurarkan, qiziq bir do‘konni ko‘rib qoldi 🏺. U do‘konga kirib, javonlardagi antiqa narsalarni tomosha qila boshladi. To‘satdan, u yaltirab turgan sirli sharga ko‘zi tushdi 🔮.
— Bu shar sehrli! — dedi do‘kon egasi sirli ovozda 🧙♂️.
— Sehrlimi? Qanday qilib? — hayratlanib so‘radi Hasan.
— Uni silasangiz, bitta tilagingizni bajaradi, lekin ehtiyot bo‘ling, noto‘g‘ri tilak oqibatini o‘ylab ko‘rishingiz kerak! 😏
Hasan hayajon bilan sharning silliq yuzasiga qo‘l tekkizdi ✋. Birdan yorug‘ nur porladi va shar asta-sekin gapira boshladi 🌟.
— Birinchi va oxirgi tilagingni ayt! — dedi sehrli shar.
Hasan uzoq o‘yladi 🤔. U juda boy bo‘lishni xohlardi, lekin shuningdek, hech qachon muammolarga duch kelmaslikni ham orzu qilardi. Nihoyat, u dedi:
— Men dunyodagi eng boy odam bo‘lishni xohlayman! 💰🏦
Shar yana chaqnadi va birdaniga hamma narsa o‘zgarib ketdi ⚡. Hasan ko‘zlarini ochganda, u ulkan qasr ichida ekanligini ko‘rdi 🏰. Oltin, qimmatbaho toshlar, g‘aroyib mashinalar hamma joyda edi 🚗💎.
Ammo u quvonch bilan atrofga qararkan, hech kimni topa olmadi 😨. Uning oldiga faqat sun’iy xizmatkorlar kelib, hech qanday hissiyotsiz xizmat qilardi 🤖.
— Bu qanday hayot?! — dedi u vahimaga tushib.
Sehrli shar unga javob berdi:
— Sen eng boy odamsan, lekin hech kim sendan boy emas. Bu degani, bu dunyoda faqat sen qolgansan! 🌍❌
Hasan qattiq afsuslandi 😞. U tezda sharga iltijo qildi:
— Iltimos, hammasini avvalgi holiga qaytar!
Shar yana chaqnadi va hamma narsa birdan g‘oyib bo‘ldi ⚡. Hasan o‘zini yana eski bozor oldida topdi. Uning qo‘lida esa sehrli shar yo‘q edi... 🔄
U tushundi: baxt boylikda emas, yaqin insonlar bilan birga bo‘lishda! 😊❤️
ИФФАТ_2. 20
—Ўрни бор! -зулмат ичра нур топгандек қандайдир ҳурсандчилик эгаллади вужудимни.
—Ўрним бор. -пичирладим аста. Мен Беҳруз акани жуда яхши кўраман. Турмушимизни учинчи ойини яшаяпмиз. Жуда меҳр қўйдим уларга.
—Албатта ҳаётимда ўрни бўладида, ахир у хотиним. Аммо мана бу ер. -кўксига муштладилар. Сал олдин юзимга ёйилган, табассум ўз-ўзидан мени тарк этди. —Бу ер, бугун у йиғлаганда. Уни бошқаси қучиб, овутганда адо бўлди.
Эҳ Беҳруз ака, сизни бу гапларингиздан мен адо бўлдим.
Ортиқ бу оғриқли суҳбатни тинглолмайман. Оёғимга тош бойлагандек хонамизга кирдим. Кирдиму, эшикни ёнгинасига, деворга суянганча йиғладим. Алам қилди, хўрлигим келди.
Нега тақдир бундай?
Нега қалблар севади, умид учқунлайди. Охирида, ҳаммаси яксон бўлади...
Қанча вақт ўтди билмайман. Эшик очилгани сабаб.
Аниқроғи очилганда, менга урилгани сабаб, юмиб олган кўзларимни очдим.
Беҳруз ака, чайқалганча кириб келдида, шундайича ўзини ётоққа отди.
Бироз нима қилишни, нима ўйлашни билмай, қараб турдим.
Кейин устидаги кийими ётишга ноқулайлиги учун, устки кийимини ечиб қўйишни ўйладим.
—Кечир мени Ферузим... -дедилар костюмини ечиб бўлай деганимда мени маҳкам қучиб.
Жуда алам қилди. Бўғила бошладим.
—Мен Феруза эмас, Шаҳнозаман! -дедим алам билан. —Йўқ Феруз йўқ сиз учун йўқ Феруз. Етар энди иккингиз ҳам ўз йўлингиздан кетдингиз. Нега ўтмишни орамизга тиқаверасиз? -дедим бир нафасда гапириб ҳаммасини. Нафас олишим тобора қийинлашиб бораётгандек эди гўё.
ИФФАТ_2. 18.
Қанотсиз парвоз қандай эканини ҳеч ҳис қилганмисиз? Мен завқ оламан шундай ўзгача нарсалардан.
Юрагинг тез уриши, ичингдан ғуборларинг чиқиб кетиши. Бу ҳаммаси ўзгача завқ беради инсонга.
—Ҳаммаси жойидами? -дедим нафас ростлаш учун, четдаги ўриндиққа ўтириб олган, Беҳруз акага жилмайиб.
—Аҳмоқ қиз, беш марта ҳам кирадими? -такрор-такрор янгиларига кираман деб, кўндириб Беҳруз акани ҳам киришга мажбур қилгандим.
Кеча аразлаб қолганимга кўнглимга қарадиларми? Ҳуллас, аҳмоқ хотини билан такрор-такрор кўрди «9Д»ни.
—Ўзингиз ҳам маза қилдингизку, ичингизда ғуборларингиз қолмади. -дедим кўзимни сузиб.
—Ҳақ гап, ростдан маза қилдим. Сенда ўзгача энергия бор. Инсонга ҳуш кайфият бағишловчи.
—Мени билсез, биларсиз. -дедим қош қоқиб.
—Юр овқатланиб уйга кетамиз... -Беҳруз ака қўлимдан тортқилаб машина томон юрди.
Бахтиёрман. Кўз тегмасин.
🍃🍃🍃
Кунларим бир маромда ўтарди. Беҳруз ака билан муносабатларимиз ҳам рисоладагидек эди.
Мен «эгов»лик қилиб ишлашга кўндирдим уларни. Дадамни фирмасида дероктор ёрдамчиси бўлиб ишлардим.
Ишимдан мамнун эдим.
Ҳаётимдан ҳам.
Токи ўша кунгача.
Беҳруз ака яна уйга маст ҳолда келиб, ойижон билан тортишгунгача.
Суҳбатдан менга энг оғир ботгани, Беҳруз ака ҳамон ўша қизни яхши кўришини айтгани бўлди.
ИФФАТ_2. 16.
—Тайёрмисан? -Беҳруз ака хонага кириб, менга қараб қолдилар. Уй кийимидан, кўча кийими анча фарқ қилади ахир.
—Тайёрман! -дедим нигоҳларидан бироз ўнғайсизланиб. —Нега қараб қолдиз?
—Ойим билан дадамга сабой тайёрлатиб келгандим. Сен дастурхон тузаб бер. Унгача мен елгилроқ кийиниб оламан. Кейин кетамиз.
—Ҳўп бўлади. Сизга аллақачон кийим тайёрлаб қўйганман.
Ўзим кийган кийимимга ўхшаб кетадиган кийимларидан тайёрлаб қўйгандим.
—Мен нима кийишимни доим ўзим танлардим. -деди тайёрлаган кийимларимга қараб.
–Бир сафар мен айтганимни кийинг. -эркаландим ёнига бориб.
—Менга ҳукмингни ўтказмоқчимисан? -ёлғондакам қошларини чимирди.
—Асло йўқ! Эркаланмоқчиман.
—Қарангга. -дедилар жиддийлик билан. —Бор дастурхон туза, мен ўзим хоҳлаган кийимимни кийиб тушаман.
Ўзимча аразлагандек чиқиб кетдим. Ошхонага тушиб, Беҳруз ака олиб келган егуликни ойижон ва дадажонга дастурхон тузаб, идишларга солдим.
Термоз-тефалда қайнаган сув бор. Аччиққина кўк чойни дамлаб қўйдим.
—Ойижон, сизларга чой тайёрлаб қўйдим. -дедим олдиларига бориб.
—Раҳмат қизим барака топинг. Яхши бориб келинглар.
Ойижон ҳисоб сўрамадилар. Демак, Беҳруз ака ҳаммасини ўзи айтиб бўлганлар.
—Шаҳноз бўлдингми? -зиналардан пастлаётган Беҳруз акага қараб юзимга кулгу югурди. Ўзи ҳам мен танлаган кийимни кийишни хоҳлабдиларда.
🛍🛍Ko’pchilik kutvotgan Flotistika ONLAYN Master klass🤩
👉Arxideya
👉akvarum Lola
👉Gortenziya
👉Daraxtli Gullar
👉Türkiye Gullari
Va boshqa floristikaga tegishli bolgan bilimlarimni maksimal darajada Sir asrorlari bn o’rgataman inshaaAlloh ❤️
Sizlarga sovg'a bonus darslik qo'shib beriladi
+Hitoydan kargosiz zakaz urish kursi✅
+ Telegram kursi✅
Malumot uchun: @dina9601
Spamlar uchun: @Dina_dinabot
Kanalimiz: 🌷@flowersdina🌷
🔣O'QUVCHILARIM NATIJALARI
O'quvchilarim natijalarini bu yerda ko'rishingiz mumkun👆
Siz ham safimizga qo'shiling 😊
🔴❗️Блогер Chechenka ҲАҚИДАГИ ШАРМАНДАЛИ ХАҚИҚАТЛАРНИ КЎРИНГ ДАХШАТ😱
МАНА БЛОГЕРЛАРНИНГ АСЛ БАШАРАСИ КЎРИНГ ШОККА ТУШАСИЗ😨👇👇 ВИДЕОНИ ЖОЙЛАНГАН✅👇
https://telegram.me/joinchat/Zao_iAV3-ohkNTFi
🛍🛍🛍Hamma pulga o'rgatayotgan kursni bu yerda BEPUL o'rganishingiz mumkin:👇👇👇👇👇👇
💻XITOYDAN KARGOSIZ ZAKAZ URUSH 💵
🔣/channel/temukursbepul
🔣/channel/temukursbepul
Айтгандай тикувчиликка ва кол мехнатига қизиқувчилар учун зўр канал бор мана👇👇👇
👉MOHIR QO'LLAR
👉MOHIR QO'LLAR
👉MOHIR QO'LLAR
TEZ KRIB OLING HOZIR O'CHIRAMAN💡💡💡
ИФФАТ_2. 22
—Қизим қароринг қатъийми? Тўйингизга уч ой бўлиб-бўлмай, остонамга қайтиб келиб олишинг...
Бу мени тиришқоқ қизимга тўғри келмасди.
—Дада менга озроқ вақт керак. Яхшилаб ўйлаб олишим учун.
Дадам қайтишимдан қанчалар норози эканликлари юз-кўзидан маълум бўлиб турса ҳам, сиртига чиқармадилар.
Ойим билан кўз уриштириб қўйганидан англадимки, ҳали хонамда онам, якка тартибда тергов қиладилар.
Хонамга кирдим, бир неча ой олдин бу хонада бахт уфуриб турарди. Орзуларим бир олам, ўзим интиливчанг қиз эдим. Қизиқ нега бир зумда таслим бўлди бу сафар?
Бироз ухлаб олмоқчиман!
🍃🍃🍃
—Дадаси энди нима бўлади? Одамлар нима дейди? -Шаҳнозани онаси Шаҳиста эридан тортиниб сўради. Эрини қандай кайфиятда эканини тўлиқ англай олмаётганди, ҳозирги вазиятда.
—Сен қизинг сал ўзига келиб олгандан кейин аста гап ол. Оила ўйинчоқ эмас, агар арзимаган сабаб бўлса, ўзини йиғиштирсин. Ҳозир келишидан қаттиқ гапирсак, чўкиб қолади. Ҳар таърафлама ўйлаб иш қилиш керак.
—Ҳўп дадаси, мавридини топиб, аста аниқ сабабини билишга ҳаракат қиламан.
—Яхши. Онаси аччиқ кўк чой дамла. Бошимга оғриқ кирди.
—Ҳўп дадаси, ҳозир дамлаб келаман. -Шоҳиста шундай деб чаққонлик билан ошхонага йўл олди.
Рўзадор еркак аёлини ўпса боладими рўзаси бўзилмайдими😱?
Читать полностью…
💔 BOLAM UXLASIN DEB DORI BERIB KATTA XATO QILDIM.
🤱Farzandim kechalari uygʻonib tinmay yigʻlardi.
Doimiy uyqusizlik, asabiylikdan qutulaman deb bolamga dori bera boshladim.
Aslida bu dorini bolaga berib boʻlmasligini kech bildim.
Ha bu oʻsha siz yaxshi taniydigan, deyarli hamma uyda topiladigan...
📢 RAMAZONGACHA QUR’ON O‘QISHNI O‘RGANING! 🌙📖
Siz ham Qur’onni asli arab tilida o‘qishni xohlaysizmi?
Ramazon oyini Qur’on bilan qarshi olish uchun hoziroq o‘rganishni boshlang!
🕌 Nimalarni o‘rganasiz?
✅ Qur’on harflarini to‘g‘ri tanish va o‘qish
✅ Tajvid qoidalarini amaliy misollar bilan tushunish
✅ Qur’oni Karimni ravon va xatosiz o‘qish
📌 Darslar qanday bo‘ladi?
📖 Harflarni bosqichma-bosqich o‘rganish
🎧 Audio va video darsliklar bilan mashq qilish
📝 Qur’onni o‘qishdagi xatolarni tuzatish
✨ Ramazon oyida Qur’onni o‘qiy olishga tayyor bo‘ling!
📩 Hoziroq ro‘yxatdan o‘ting va birinchi darsni oling!
📢 Boshlash uchun: @aliqulovaL
+998948262234
🌙 Siz ham Ramazongacha Qur’on o‘qishni o‘rganishni xohlaysizmi? U holda bugun boshlang! 📖
✅IQ darajasi 120 dan yuqori bo‘lganlar uchun boshqotirma.
😯99% odam xato javob berisharkan.
😉Siz-chi? Siz to'g'ri javob bera olasizmi?
Rasmga diqqat bilan qarang. Bu qotillikmi yoki o’z joniga qasd qilish ❓
МУҲАББАТ.
Ўшанда унинг ёши қирқда, эрининг ёши эса йигирма бешда эди.
У эрига жуда меҳрибон, уни бутун қалби ила яхши кўрар эди.
Ёши катта бўлсада эрини яхши ҳис қилар эди.
У турмуш ўртоғига ёши катталигини ҳис қилдирмаган. У жуда бой аёл эди. Аммо у эрига энг катта бойлиги у, яъни эри эканлигини сингдира олган эди.
Агар сенга биров севги ажиб ишлар қила олади деса ишон.
Ваҳий тушиши бошланди суюкли Набиййимизга.
Илк бор фариштани кўриш. Бу жуда қўрқинчли эди.
Бу даҳшатдан ва титроқлардан сўнг албатта кимнингдир юпанчи лозим эди.
Аммо Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам шижоатли амакилари Ҳамза розиёллоҳу анҳунинг ҳузурига бормадилар.
Меҳрибон амакилари Абу Толибнинг ҳузурига бормадилар.
Вафодор дўстлари Абу Бакр розиёллоҳу анҳунинг ҳузурига бормадилар.
Тўғри суюкли рафиқалари Ҳадича розиёллоҳу анҳонинг олдига бордилар.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам уни бутун бир қўшинга тенг куч эканини билар эдилар.
Ўйлаганларидек бўлди. Ҳадича розиёллоҳу анҳо у кишини ўраб қўйиб, фазилатларини эслатиб юпатиб сўнгра Варақа ибн Навфалнинг ҳузурига олиб борди.
У зотнинг пайғамбар бўлганларини билгач биринчи бўлиб иймон келтирди. Бутун молини Аллоҳ ва Расули йўлида фидо қилди.
Ҳадича розиёллоҳу анҳо вафот қилди.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламга дунё қоронғу бўлди.
Аллоҳ таоло у зотни самога кўтарди гўё юпанч учун.
Набиййимиз саллоллоҳу алайҳи ва саллам ҳижрат қилдилар, яна уйландилар. Аммо ҳеч ким Ҳадича розиёллоҳу анҳонинг ўрнини боса олмади, тўлдира олмади.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам олтмишга яқинлашиб қолганларида саксон ёшли кампирларга чопонларини ечиб, ерга тўшаб унга онахонларни ўтиришга таклиф қилганлари мушоҳада қилинган эди.
Атрофдаги ажабланган кишиларга "булар Ҳадичанинг дугоналари" дея изоҳ берган эдилар.
Бир куни уйларига бир кампир келди. Бундан Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам ниҳоятда шод бўлдилар, марҳаболар айтдилар.
Бундан Оиша розиёллоҳу анҳо таажжубландилар. Бунга Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам :
"Бу Ҳадичанинг вақтида келиб турар эди", дея изоҳ берган эдилар.
"Ҳадичанинг вақти".
Эътибор бердингизми? Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам замонни "Ҳадичанинг вақти" ила ўлчаяпдилар.
Баъзан қўй сўйсалар уни бўлаклаб "Ҳадичанинг дугоналарига ҳам беринглар" дер эдилар.
Анас розиёллоҳу анҳу айтадилар:
"Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламга бирор нарса келса "буни фалончи аёлга беринглар. У Ҳадичани яхши кўрар эди" дер эдилар.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам фақатгина Ҳадичани эмас, Ҳадичани яхши кўрганларни ҳам яхши кўрар эдилар.
Муҳаббат эркакликка нуқсондир дейдиганлар ва муҳаббатни, вафони ва эътиборни изҳор қилиш шахсиятни заифлаштиради деганлар хато қилишади.
Мана, инсонларнинг саййиди Ҳадича онамизни яхши кўраяпдилар.
Ҳиссиётларингиздан хижолат бўлманг.
Умрингиз охиригача муҳаббат билан яшанг. Дунёда ҳалол муҳаббатдан гўзалроқ ҳеч нарса йўқ.
Қалби қаттиқликни эркаклик дейдиганлар хато қилишади. Эркаклик аёлга бўлган меҳр, муҳаббат, эҳтиром ва чиройли муомала билан бўлади.
Аёлларга нисбатан қамчингдан қон томсин деганлар хато қилишади. Аёлга муҳаббат билангина эга чиқиш мумкин холос!
Адҳам Шарқовий.
Қуръони каримнинг 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўради", деган жумла ва яна 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўрмайди", деган жумлар келган. Уни қуйидаги тартибда берилган.
Аввалгиси: Яхши кўрадиганлар:
1. "Аллоҳ эҳсон қилувчиларни яхши кўради" (Бақара сураси, 195‑оят).
2. "Албатта, Аллоҳ тавба қилувчиларни севади ва покланувчиларни севади". (Бақара сураси, 222‑оят).
3. "Бас, Аллоҳ тақводорларни яхши кўради". (Оли Имрон сураси, 76‑оят).
4. "Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 134‑оят).
5. "Аллоҳ сабрлиларни севади". (Оли Имрон сураси, 146‑оят).
6. "Аллоҳ гўзал амал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 148‑оят).
7. "Албатта, Аллоҳ таваккал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 159‑оят).
8. "Албатта, Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Моида сураси, 13‑оят).
9. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни севади". (Моида сураси, 42‑оят).
10. "Зотан, Аллоҳ эҳсон қилувчиларни севади". (Моида сураси, 93‑оят).
11. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 4‑оят).
12. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 7‑оят).
13. "Аллоҳ эса покланувчиларни севади". (Тавба сураси, 108‑оят).
14. "Аллоҳ адолат қилгувчиларни суяди". (Ҳужурот сураси, 9‑оят).
15. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни яхши кўради". (Мумтаҳана сураси, 8‑оят).
16. "Албатта, Аллоҳ Ўз йўлида худди жипс бинодек бўлиб, сафда туриб уруш қиладиганларни яхши кўради" (Саф сураси, 4‑оят).
Иккинчиси хуш кўрмайдиганлар:
1. "Албатта, Аллоҳ тажовузкор бўлганларни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 190‑оят).
2. "Ва ҳолбуки, Аллоҳ фасодни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 205‑оят).
3. "Ва Аллоҳ ҳар бир кофир, гуноҳкорни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 276‑оят).
4. "Аллоҳ, албатта, кофирларга муҳаббат қилмас" (Оли имрон сураси, 32‑оят).
5. "Ва Аллоҳ золимларни хуш кўрмас" (Оли имрон сураси, 57‑оят).
6. "Ва Аллоҳ золимларни севмайди". (Оли имрон сураси, 140‑оят).
7. "Албатта, Аллоҳ ўзини юқори тутувчи ва одамлар устидан фахр қилувчиларни хуш кўрмас" (Нисо сураси, 36‑оят).
8. "Албатта, Аллоҳ хиёнатчи ва гуноҳкор бўлган кимсани хуш кўрмас". (Нисо сураси, 107‑оят).
9. "Аллоҳ фасод қилгувчиларни севмас" (Моида сураси, 64‑оят).
10. "Албатта, Аллоҳ ҳаддидан ошувчиларни севмас" (Моида сураси, 87‑оят).
11. "Албатта, Аллоҳ хоинларни севмас" (Анфол сураси, 58‑оят).
12. "Албатта, Аллоҳ барча хоин ва кофирларни хуш кўрмас" (Ҳаж сураси, 38‑оят).
13. "Ҳовлиқма, албатта, Аллоҳ ҳовлиққанларни суймас" (Қасос сураси, 76‑оят).
14. "Албатта, Аллоҳ бузғунчиларни суймас" (Қасос сураси, 77‑оят).
15. "Албатта, Аллоҳ ҳеч бир мутакаббир ва мақтанчоқни севмас" (Луқмон сураси, 18‑оят).
16. "Аллоҳ барча димоғдор ва мақтанчоқларни суймайди" (Ҳадид сураси, 23‑оят).
Ўзимизга ўзимиз савол берайлик. Ҳақиқатда биз Аллоҳ севган амалларни бажариб, ёқтирмайдиган амаллардан четланмоқдамизми?
– Аллоҳ севадиган амалларни ўқинг ва уни ҳаётингизга татбиқ қилинг.
– Аллоҳ севмайдиган амалларни ҳам ўқинг ва улардан четланинг.
– Мана шу нарсаларни амалга оширсангиз, демак ахлоқингиз ва ҳаётингизга Қуръонни амалий татбиқ қилибсиз!
Каналимизга аъзо бўлинг!👇
@ibratli_sozlar
🔥IFFAT🔥 yangi qismlar uchun endi toʻlov 8000 soʻm!!! Toʻliq mutolaa qilmoqchi bolganlar @A_lixan ga murojaat qiling!!!
Читать полностью…
ИФФАТ_2. 19
Аллақачон тун чўккан, кечки овқат ҳам қилиб бўлгандик. Беҳруз ака негадир кеч қолдилар бугун. Камига қўнғироқларимизга жавоб ҳам бермади.
Уйқим келмай, шифтга термулиб ётарканман. Машина келганини эшитдим.
Аста хонамизда каридорга чиқдим. Биринчи қаватдан ойижонни овози келди. Беҳруз акани тергаётгандилар.
—Қаерларда юрибсан? Қандай бола бўлдинг сен? Қўнғироқларга жавоб бермайсан. Камига маст холда уйга келасан. Бу нима аҳвол?
—О-йиии, -ойижонни зардали тергашидан кейин, Беҳруз акани мастлиги сабаб, тутилиб гапиргани эшутилди.
–Сен нега ичдинг-а? Даданг, мен, келин ҳавотирдан ўлай дедикку. Дадангни қон босими ошадиган бўлиб қолган. Шуни ўйласанг бўлмайдими?
—Ойи, у пок экан. -деди Беҳруз ака, ойижонни гапини эшитмагандек, ўз сўзини айтиб.
—Нима? Ким ҳақида гапиряпсан?
—Феруза! -шу исмни эшитиб кўксимга кучли санчиқ тургандек бўлди. —Мен шошилдим ойи. Мен жаҳлга берилмаслигим керак эди. Уни кутишим керак эди.
—Бас қил ҳой бола. Шаҳноза эшитиб қолади.
Беҳруз акани гапидан ичимда вулқон отилгандек, рашкдан қизий бошладим. Ўйларим мени куйдираётганди.
—Эшитса-эшитар. -деди Беҳруз ака, бироз зарда билан. —Сиз сабабчисиз ҳаммасига. Бошидан Ферузани ёқтирмагансиз. Уни ўғирлашлари сизга қўл келди. Сизни фойдангизга ишлади. Бир зумда орага Шаҳнозни тиқиштириб қўя қолдингиз.
—Беҳруз...
—Ойи уни йиғлаганини кўрганингизда эди. Мен унга аламда қилган жирканч, таклифим уни бунчалик қон йиғлатганини билмагандим.
У жуда йиғлади. Унга жуда ачиндим.
Бориб юпатгим келди. Аммо...
Аммо уни олдига боролмадим. Уни овутишга ҳаққим йўқ мени.
Агар сиз мажбурламаганингизда, уни ўша эри эмас, мен овутган бўлардим. Аммо ҳаққим йўқ ойи. Ҳаққим йўқ! -оёқда зўрға турган бўлсалар ҳам, шунча гапни тўкиб солди.
—Беҳруз ҳаётингдан норозимисан? Феруза сени тақдиринг эмас эканда болам.
—Энди ўзингизни шундай оқлаяпсизми? -ойижонга совуқ гапирди Беҳруз ака.
—Ҳўп мажбурлабман ўша пайт. Ҳозирчи? Айт Шаҳнозани ҳаётингда заррача ўрни йўқми?
Бу саволни жавоби менгаям қизиқ эди. Бутун вужудим қулоққа айланиб, уларни юқоридан кузатиб турардим.
ИФФАТ_2. 17.
—Машинани мен ҳайдай. -машинасини кўчада қолдирган эканлар. Эшикни очаётганда айтган гапимдан, чимирилиб қаради.
—Эркак турганда аёл машина ҳайдаши бу яхшимас. -деди тўнт оҳангда.
—Ҳўп майлии, -лабимни буриб, айланиб ўтдимда олд ўриндиққа ўтириб олдим.
—Нима олдида кетмоқчимисан? -менга ғалати қарадилар.
—Ҳа нима қилибди. Ҳайдашга бермадингиз, энди олдини ҳам қизғонасизми? Зиқна! -дедим кўзимни сузиб, нигоҳимни уларга терс таърафга олиб.
—Ҳа майли, аёл-қизлар орқада ўтирса чиройли кўринармиди дейманда. -бош силкиб қўйиб рулга ўтириб калитни буради.
Менимча аввал унаштирилган қизларни жуда тортинчоқ, бўлган бўлса керак. Сезаман тинмай мени ўша қиз билан солиштиради.
Танимасамда у қизга ҳасадим келди. Йўлда умуман гаплашмадик. Беҳруз ака ўйчанг машина бошқарарди. Мен ҳам у қизни тинмай ўз билганимга тасаввуримда гавдалантирардим.
🍃🍃🍃
—Бу ер? -қаршимдаги афишага қарадим. «9Д».
—Қўрқдингми? Кирмайликми? -деди Беҳруз ака қўлини шимини чўнтагига солганча, ўша таърафга қараб тураркан.
—Ҳеч қўрқмайманда. Кирамиз! -бир қошимни кўтариб ўзимча керилгандек.
—Аниқми?
—Тиниқ!
«Қўрқув шаҳри» танлаган ролигимни кўриб Беҳруз ака такрор ҳайрат билан қарадилар менга.
—Қўрқмаслигингга ишончинг комилми?
—100%. Мободо сизда қўрқув бор эмасми?
—Нима?
—Қўрқаётганингизни тан олгингиз келмай, мени қайтаришга уринаётгандексиз.
—Шундай де? Юрчи бу ёққа. -гапим бир жойларига тегиб кетдиёв, қўлимдан судрагудек қоронғу хона томон юрдилар. —«Бўлди Беҳруз ака, тўхтатсин» деб минғирламагин кейин.
#qalblar_egasi
Қалблар эгаси
(Сўнги қисм)
Кўрпача қавиётган аёл биз чиққанда бир нуқтага тикилган кўйи қимирламай ўтирарди.
— Бўронжон, Орзигулим яхшими?
— Яхши, холажон, яхши бўлади, иншааллоҳ.
— Ёлғизимнинг ғамини есин худойим.
Аёл бизни кузатгани ҳам турмади. Ўша аҳволда ўтираверди. Эшикдан йиғлаб чиқдим. Кўз олдимда қуруқ суяги қолган қизнинг кўзлари, қулоғимдан ғалати эшитиладиган овози кетмасди.
— Бўрон ака, Орзугул билан қандай танишгансизлар?—дедим машинага ўтиргач.
— У—курсдошим. Жудаям яхши ўқирди. Ҳамма "Орзу сени яхши кўради",— дерди. Жонсарак қиз эди, ҳаракатчан. Ишонмасанг ҳам айтай, қалбимда унга нисбатан ҳеч қандай туйғу бўлмаган. Институтни битирадиган йилимиз касал бўлиб қолди. Мен гуруҳ сардори эдим. Хабар олиб турдик. Бир куни Орзунинг онаси менда гапи борлигини айтиб қолди.
—Сиз келиб кетганингиздан сўнг қизим яхши бўлиб қолади. Илтимос, кўпроқ келиб туринг!Мен ваъда бердим. Бир куни Орзугул битта шеър ўқиб берди. Муҳаббат ҳақида эди
— Шу шеърни сизга ёзганман,-деди. Шеърнинг таъсирими, бемор қизга раҳмим келдими "Кўнглим сенда!"-деб юбордим. Кейин мана шу ролни ўйнашни бошладим. Икки йил бўлди. Ота-онам мажбурлаб уйлантирганини, кўнглим унда эканлигини айтардим. Ёлғон бўлса ҳам шу муҳаббат билан бугунгача яшаб келди.
Мени аблаҳ десанг ҳам майли. Сени илк кўрганимдаёқ ёқтириб қолдим, аммо кўнглимда Орзуга хиёнат қилаётгандек бўлавердим. Ўзимни иккиюзламачидек ҳис қилардим. Бор гап шу, Розия...
Қаердадир ўқигандим:" Дунёдаги яхши ва ёмон одамларнинг сони камида олтмишга қирқ бўларкан, яъни олтмиш фоиз яхши одам, қирқ фоизи ёмонлар. Агар бу кўрсаткич элликка эллик бўлиб қолса ҳам Ер юзида мувозанат бузилар, Қиёмат бошланар экан. Бу— олам яралганидан буён ер юзида ҳамиша яхшилар ёмонлардан кўп бўлганини билдиради...Бўрон акам эса яхшиларнинг яхшиси эди. Бир бева аёлнинг илтимосини бажарган, бир бемор қизнинг дардига дармон бўлган, бунинг ортидан келган озорларга ҳам бардош берган эди.
Ойижондек буюк аёл тарбиялаган фарзанд бошқача бўлиши мумкинми?
Ўша куни анча гаплашдик. Кейин мени уйга олиб бориб қўядиган, эртага олиб кетадиган бўлдилар.
Ойим анча яхши бўлиб қолган, дадам билан бирга кулиб чой ичиб ўтиришарди. Бўрон акам олиб берган ширинлик билан кириб бордим.
Шу куни кечқурун Бўрон акам хабар жўнатдилар. "Орзу оламдан ўтибди"
Биз Аллоҳникимиз ва унга қайтажакмиз! Қайтадан ўқинг! Ҳа, барчамизни Аллоҳ яратган ва қазойи қадар етган куни яна Ўзининг қошига борамиз. Биримиз эрта, биримиз кеч!
Кўзларимдан шашқатор ёш оқарди...
Ёзнинг илк кунларида уйга қайтдим. Шошманг, аввал бир нарсани айтишим керак. Ўша куни қайнотам дадамнинг олдига кириб чиққани эсингиздами? Ўшанда ҳар иккаласи биз икки ношукурнинг таъзирини беришни, тавба қилганимиздан сўнг яраштириб қўйишни, бу орада орага совуқчилик тушиб қолмаслиги учун вазиятни оқилона ҳал қилишга келишиб олишган экан! Ўз уйимга, ойижонимнинг истиқболига бораётган куним дадам ҳаммасини гапириб бердилар.
Турмуш ўртоғимнинг машинасида кетяпману юрагим ҳаяжондан "лип-лип" қилади. Ахир Ойижонимни кўраман.
Мана қадрдон дарвоза, ланг очиқ. Ойижон мени поёндоз ёзиб кутиб олдилар! Қучоқларига отилдим, кечирим сўрадим. Қизлар билан ҳам қучоқлашиб, йиғлаб кўришдик...
Синовли кунларимда Аллоҳимдан ялиниб ёлвориб муҳаббат сўраган эдим. Қалблар эгаси бўлган Қодир Эгам марҳаматини дариғ тутмади. Менга олийжаноб инсоннинг севгисини ҳадя қилди.
Яна шу ҳақиқатни билдимки, яхши фарзандларни яхши оналар тарбиялайди.
Жамиятдаги ажрашишлар, тирик етимларнинн кўпайишига сабаб бўладиган оқибатларнинг ортида ғурур, нафс деган иллатлар ётади. Агар миллатимиз оналари менинг Ойижонимдек бўлсалар, биздан яна Бухорийлар, Навоийлар, етишиб чиқар эди.
Вужудимда кўтариб юрган зурриёдимнинг тарбиясини ҳам Ойижонимга топшираман, иншааллоҳ.
Энди менга ҳар куни ширинлик кўтариб келадиган, аммо ўзи мендан кўра кўпроғини еб қўядиган турмуш ўртоғимнинг ҳамма қилиғи ёқади. Аввал ғашимга теккан одатларини энди фазилатдек қабул қиляпман...
Қалблар эгасига ҳамду санолар бўлсин. Алҳамдулиллаҳ!
(тамом)
#qalblar_egasi
Қалблар эгаси
(8-қисм)
—Розия, яхшимисан?
—Ассалому алайкум. Шукур, юрибман.
—Ўқишга кетяпсанми? Юр, обориб қўяман. Гапим бор. Йўлда гаплашиб оламиз.
Индамай машинага ўтирдим.
— Ойижон, яхшимилар? Қизлар юришибдими?
— Ҳа, ҳамма сени соғинди.
"Сиз-чи?" Буни ичимда айтдим фақат.
— Бир кун ўқишдан қолсанг бўладими, бир жойга олиб бораман, рози бўлсанг агар.
—Қаерга?
—Сен ҳақиқатни билишни истаган жойга.
Юрагим гупиллаб, қулоқларим шанғиллай бошлади. "Хотини бўлса-я!?" Нима бўлганда ҳам бунинг тагига етишим керак.
— Майли, бораман!
Эрим машинанинг рулини кескин бурди. Биз ортга—Қибрай томонга кета бошладик. Қибрай — обод жойлар. Кўчалари тор бўлса ҳам чиройли. Дарахтлар, кўркам биноларни ортда қолдириб, марказдаги улуғвор, янги иншоатлардан чапга бурилдик.
Нимага рози бўлдим? Қаёққа кетяпмиз? Юрагим типирчилаб, манзилга етиб бордик. Бу битта машина сиғадиган тор кўча бўлиб, охиридан битта олдинги эшик олдида тўхгадик. Яшил дарвозадан тўғри кириб бордик. Йўлакда ёши олтмишларга борган бир аёл остига шолча тўшаб, кўрпачага пахта солаётган экан.
Салом бердик.
—Келинглар, келинглар, болам. Аёл аввал Бўрон акам, сўнг мен билан кўришди.
— Орзигул яхшими?
— Бир пиёла чой дамлай...
— Йўқ, хола, шарт эмас.
Аёл, негадир, биз билан кирмади. Бўрон акам ҳовлининг ўнг томонидаги уйга бошладилар. Кичикроқ айвондан ўтиб, оч ҳаворанг эшикни тақиллатдилар. Ичкаридан аёл кишининг "Кираверинг!" деган кучсиз овоз эшитилди.
Уйга кирдик. Хона ўртача меҳмонхона катталигида эди. Дераза тагига кроват қўйилган. Унда озғин, рангпар, кўзлари ичига ботиб кетган бир аёл ётарди. Тўғрисини айтсам, аёлнинг бўртиб чиққан ёноқ суяклари ҳам, чийиллаб эшитиладиган овози ҳам қўрқинчли эди.
— Бўрон ака, келдингизми? —деди аёл, нимжон қўлларини кўтариб.
—Келдим, Орзу! Топ-чи, бу ким?
— Розияхонми? Чиройли экан.
—Ассалому алайкум,-дедим, кейин у ёғига гап тополмай қолдим. Бояги ҳаяжонларим қаёққадир ғойиб бўлган, ўрнини қўрқув эгаллаган эди.
—Розияхон, анави, кўрпачани солинг. Орзигул кўрсатган кўрпачани олиб кравотнинг ёнига солдим ва биз ўтирдик.
— Ярашиб олдингларми?- сўради Орзугул чийилдоқ ожиз овозда. У кучаниб, зўрға гапираётган эди.
— Ўзинг яраштириб қўясан энди, Орзу,— кулишга ҳаракат қилди турмуш ўртоғим.
—Синглим, Бўрон яхши йигит. Бизга бахтли бўлиш насиб этмади. Дўхтирлар уйга жавоб бериб юборди, демак қазо яқин. Бир пайтлар бир-биримизга кўнгил қўйган эдик, балки касал бўлмаганимда ҳозир бирга яшаётган бўлармидик. Тўшакка михланиб қолганимга икки йил бўлди, лекин мени ташлаб қўймади. Кўнглимни кўтариб, хатто изҳори дил қилиб турди. Ўзимни ойнада кўрсам қўрқаман. Бўрон бўлса, менга " ҳалиям гўзалсан!"— дегани куч топа олди. Орзугул чарчаб қолди. Шундай бўлса ҳам кучаниб гапирарди.
—Бўрон пок йигит. Уни ҳам қийнаб қўйдим. Пешонангизга шундай йигит ёзилган экан, уни авайланг.
Мендек бир бегонага шунча ёрдам берган инсон сизни, албатта, бошида кўтаради.
Японларда синиқ сопол ёки чинни буюмни тилла, кумуш, платина суви югуртириб тиклаш санъати мавжуд. Бу билан улар синган ва ўз ҳикоясига эга бўлган буюмга янада юқори қиймат берадилар.
Жуда чиройли фалсафа. Инсон ҳам ҳар синовдан ўтганда, Роббиси ҳузурида юқорироқ мақомга эга бўла боради.
Сизнинг синовингиз мен бўлдим. Бу дарднинг азобли оғриқларида Бўроннинг ҳар бири сўзи далда бўлди, оилангиз бузилмасин, илтимос.
Турмуш ўртоғим бошини эгиб ўтирар, менинг кўзларимдан ёш томар, боя кирганимда қўрқиб кетганим шу вужудда қанча дард бор экан-а. Секин ёнига бордим. Қуруқ тарашадек озғин қўлларни ушладим. Бемор қизнинг юзига юзимни босдим.
— Ҳали яхши бўлиб кетасиз, опажон, —деб овутган бўлдим
—Энди яхши бўлмайман. Бўрон сизни севади. Кўз очиб кўргани— сиз! Уйингизга кетганингизда қанча сиқилдилар.
—Битта кўнгилга иккита муҳаббат қандай сиғсин,-дедим секин.
— Сиғади, синглим, Расулуллоҳ (с.а.в) Ҳадижа онамизни қандай севган бўлсалар, Ойиша онамизга ҳам шундай муҳаббатли бўлдилар
Чарчаб қолди Орзугул. Кўзларини юмиб олди.
— Майли, Орзу, биз борайлик Бемор қўлларини кўтариб қўйди.
(давоми бор)
#qalblar_egasi
Қалблар эгаси
(8-қисм)
—Жон болам, бизни кечиринг. Бировнинг гулдек боласини бахтсиз қилдим. Олдимга келиб маҳкам қучиб йиғлайвердилар
Аллоҳни олдига борганда нима дейман? Бировнинг боласига зулм қилдим. Мени кечиринг, болам, сизни дунёдаги энг бахтли келин қилмоқчи эдим. Қўлимдан келмади...
Жон қуда, сиз ҳам кечиринг, ниятим холис эди!
—Қилар ишни қилиб увиллама! Ўтир машинага! — қайнонамнинг қўлидан судрагудек машинаси томон олиб кетли. Шу пайт қайнотамнинг машинасидан Гулранг билан Гулруҳ отилиб тушиб, югуриб кела бошлади
—Келинойи, юринг кетамиз!
—Бу ерда қолманг, келинойи, сиззи жудаям яхши кўрамиз. Қизлар йиғлар, ўзим ҳам уларга қўшилиб йиғлардим. Қайнотам қизларни ҳам ажратиб олди. Қақажонларим ортига қарай-қарай, йиғлай-йиғлай кетдилар. Томошаталаблар кўпайиб қолгач, эрим ҳам машинасига ўтириб, кетишга мажбур бўлди...
Кўчада шўппайиб ойим иккимиз қолган эдик. Онам ҳушсиз бир аҳволда эдилар. Зиналардан зўрға кўтарилар, ҳарсиллаб нафас олар, ўзимнинг ҳам оёқларимга ботмондек оғир юк тушганга ўхшарди.
Дадам балконда деразани очиб тамаки чекяпдилар. Кирганимизни сезиб, қўлларидаги сигаретни кулдонга эзғилаб ўчирдилар. "Бечора дадам!"
—Кел, қизим, қўй кўп сиқилма. Нима бўлса, яхшиликка! Всё пройдёт, и печал, и радость Ҳаммаси ўтади.
Шундай қилиб уйга келиб қолдим.
Онам бечора ётиб қолди. Умрида бирор марта касаллик варақаси очтирмаган ойим қон босими кўтарилиб бир ҳафта бошини кўтармай ётди. Мен ўзим билан ўзим овораман, дадам онамга парвона. Уларга қараб бир ҳавасим, бир хорлигим келади.
Бир кунда ойижонни, қизларни соғинган бўлсам, бир ҳафтада Бўрон акамни ҳам соғинган эдим. Бир йиллик ҳаётим, келинликнинг гўзал, бетакрор ондари бор эди у уйда. Ойижон ясантириб олиб юрар эдилар. Қизларидан ортиқ кўрган эдилар. Шу меҳрга муносиб жавоб бериш у ёқда турсин, ишончларини ҳам қозона олмаган кўрнамак эдим.
Қалбимга ҳаловат истаб ижтимоий тармоқлардаги психологларни кузатаман, юрагимга яқин канал админларига мактуб ёзаман, барибир тасалли тополмайман.
Ойижон билан намоз ўқир эдик, аммо хушуъ нима эканлигини билмаганман
Ойижон намозга киришсалар, оламни унутар эдилар. Бу ҳолатнинг қандай бўлишини тасаввур қила олмас эдим.
Онам бетоб бўлганлиги учун юрагимни ёра олмас эдим, отам ҳамма нарсани тўғри қабул қиладиган одам, мени эшитишни ҳам истамас эдилар. Шунда ягона дўстим, меҳрибоним Аллоҳимга қалбан, руҳан яқинлашдим. Жойнамоз азиз жойим, дуо қилиш севимли машғулотим, Аллоҳ билан гаплашиши ҳаловатим бўлиб қолган эди.
Тунларим таҳажжудда ўтар, энди қалблар қўлида бўлган зотдан ўзининг розилигини тилар эдим.
Ойижонни соғинган эдим. Қани энди мана шу ҳолда, энди қалбим очилиб, дийдаларим юмшаган ҳолимда ўша уйга келин бўлиб борганимда эди, қайнонамнинг олдидан бир қадам кетмаган бўлардим! Суҳбатлашиб ўтирган, ҳикматга бой сўзларини жон қулоғим билан тинглаган бўлардим.
Турмуш ўртоғимни ҳам борича қабул қилар эдим, худди фариштасифат Шарофат аммадек, аммо мен ҳаммасини бой берган эдим.
Дадам эрталаб
— Қайнотанг телефон қилди. Нарсаларингни олиб кетар эканмиз, менимча, ўғлини уйлантиришмоқчи, —дедилар.
Шунчалар оддий, шунчалар осон, шунчалар беғам гапирдилар-ки!
Мен эса аламдан додлаб юборай дердим. Индамай чиқиб кетдим. Онам соғайиб ишга чиқиб кетдилар. Улар ҳам энди қайтиб келганимга кўника бошлаган эдилар.
—Яхшироқ жой чиқса, узатамиз. Бўронжон келиб жавобингни бериб кетсин, даданг қайнотанг билан гаплашибдилар. Тамом бўлгандим, фақат битта илинж бор эди. Мен шу кунларда кўп-кўп дуо қилаётган ва унинг ижобатига ишонаётган эдим.
Баҳорнинг сўнгги ойига келдик. аммо кунлар у қадар исиб кетмаган, мўътадил. Кўчамизнинг бошида жийда гуллабди. Оҳ, бунинг ҳидини! Ўқишга ошиқаётган бўлсам ҳам ифори оламни тутган бутасимон дарахтнинг остида турдим. Чуқур-чуқур нафас олдим. Кейин кичик бир шоҳ синдириб олдим.
Ёнгинамда машина сигнал чалди. Чўчиб тушдим. Ўгирилсам Бўрон акам машинадан тушиб келарди. Юрагим уриб кетди. Тавба, қошимда ўз эрим турар, аммо мен бундай кўркам инсонни энди кўриб тургандек эдим...
(давоми бор)
#qalblar_egasi
Қалблар эгаси
(7-қисм)
Мен аламзада эдим. Бунинг устига Бўрон акам билан очиқ гаплашиб ҳам олмаган эдим
Машинанинг орқасига ўтираман, десам қайнонам: " Сизнинг жойингиз ҳамиша шу жойда!",-деб олд эшикни очиб бердилар.
Ҳаво мўътадил, атроф гўзал. Айниқса, шаҳардан чиқиб кетгандан кейин яшилликка бурканган адирлар яшнаб ётибди.
"Нимага қалбимда сакинат йўқ. Нега хотиржамлигим йўқ. Нима учун шунчалик аламзадаман! Агар ҳозир гаплашиб олмасам, бир умр шундай яшайман. Билмаганга, сезмаганга олиб. Мен, барибир ойижон айтган Шарофат аммага ўхшамайман. Сабаби, мен эримни севмайман Аламзада юрагим кўтариб юрган дарднинг ортида не умидлар билан катта қилган ота-онам шаъни турибди ўртада"
Турмуш ўртоғим бир нуқтага тикилганча машина ҳайдаб кетяпди. Олдида аёли ўтирибдими, ёки, бир қоп сомонми, фарқи йўқ.
Ичимда "Бисмилаҳир роҳманир роҳийм",деб секин гап бошлалим.
—Бўрон ака, телефонингизни титкиладим...
Эрим пинагини ҳам бузмади.
— Нега ҳаётингиздан бошқа одам бўла туриб менга уйландингиз? Бировнинг ёлғиз қизини бахтсиз қилишга нима ҳақингиз бор эди.
— Ким айтди сенга ҳаётимда бошқа одам бор деб!—эрим, барибир асабийлашаётган эди.
— Ўзим кўрдим-ку гаплашганларингизни, ўқидим ҳаммасини. Менга айтишга арзитмаган ширин гапларнинг эгаси бор экан...
Турмуш ўртоғим асабийлаша бошлади.
— Сен нимага эрингни телефонини титкилайсан? Кимдан сўраб титкиладинг? Қидирган нарсангни топдингми?Энди бақириб машина ҳайдаб кетарди.
—Ҳа, топдим, тўхтатинг машинангизни, тушиб қоламан.
Эрим қасдма қасд машинанинг тезлигини оширарди.
—Тўхтатинг! —жиннига ўхшаб рулга ёпишдим. Тоғ йўлида машина нари бориб, бери кела бошлади. Мен эса аҳмоқларча яна рулга ёпишардим.
Эрим амаллаб машинани четга олди. Тўхтатди.
— Нима истайсан?
—Уйимга кетаман! Яшамайман сиз билан. Худо яхшиям фарзанд бермабди. Касофатингиз ўзингизга урсин!
— Кимни касофат деяпсан? Мен ҳеч қанақа ҳаром юрмаганман.
Қани исботла, ким билан юрибман!
Шу пайт машинасидан тушиб биз томонга келаётган қайнона-қайнотамга кўзим тушди.
Ойижон нима гаплигини тушуниб турар экан мени қучоғига олмоқчи бўлар эди.
— Жон болам, ўзингизни босинг, машинага ўтиринг, дала ҳовлига етиб олайлик, муҳокама қиламиз.
— Керак эмас, уйимга кетаман. Мени олиб бориб ташланг!
— Болажоним, ҳали ҳаммаси яхши бўлади. Илтимос, менга ишонинг. Хозир кетсангиз, кейин пушаймон қиласиз.
Қайнотам ҳам ялинар, унга сари жазавага тушардим.
—Адажон, мени бахтсиз қилишга ўғлингизнинг нима ҳақи бор эди? Нимага ўша гаплашиб юрганига уйлана қолмади?
Қайнотам ўғлининг юзига тарсаки тортиб юборди. Кейин қайнонамга бақирди.
—Сени хабаринг бормиди? Қайнонам ерга қаради.
— Бор, келинни уйига олиб бориб ташла! Кейин қайнонамга қарата
—Сен билан кейин гаплашаман. Сафар тугади, уйга қайтамиз, — деди.
Турмуш ўртоғим индамай машинага ўтирди. Мен орқа эшикдан чиқдим. Индамай ортга қайтдик. "Энди бўлдими, уйимга кетаманми? Ўша тор уйда мени ким кутиб турибди. Ойим нима деган одам бўлди? Дадамга нима дейман! Бекор қилдим!" Ўтирган жойимда ич-этимни еб борардим. Ҳам ғурур, ҳам ўкинч, ҳам ғазаб қўшилиб, тушунарсиз ҳолатда эдим. Балки қайнотам ҳазиллашгандир деб ўйладим.
Энди уйга кетгим келмаётган эди.
Қайнотам ҳайдаган машина кўп қаватли уйимиз олдига биздан аввалроқ етиб бориб тўхтади.
Ортга йўл йўқ эди. Минг пушаймон билан машинадан тушдим. Эрим тушмади. Рулни қучоқлаганча ўйчан ҳолда қотиб ўтираверди.
Қайнотам менга аввал ўзи кириб отам билан гаплашиб олишини, вазиятни юмшатиб, сўнг мени киргизиб юборишини айтдилар.
Кўнглимда пушаймонлик билан ғурур жанг қиларди. Қайнотам кириб кетиши билан ойим бечора учиб тушдилар. Ранги ўчиб, озғин бўлса ҳам ҳаллослаб нафас олаётган онамни кўриб пушаймоним яна ортган эди. Аммо, наилож, энди ортга йўл йўқ.
Қайнонам онам билан айбдордек кўришди. Эрим ҳам машинадан тушиб, ерга қараганча елкасини ойимга тутди.
Ойим довдираб қолган бўлса ҳам эрим билан сўрашишни унутмади.
Қайнотам чиқиб келди
— Кираверинг, болам.
Қайнонам увиллаб йиғлаб юборди
(давоми бор)