33743
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
ИФФАТ_2. 44.
«Феруза»
Кечқурун, Сарвар акани қўпол муомиласидан кейин, анча йиғлаб олдим. Кўзларимни юмиб олдим.
Кўзим илинган экан, Сарвар ака мени кўтармоқчи бўлганда, уйғониб кетдим.
—Ўзим кираман. -деб ётоқхонамизга кириб кетдим. Сарвар ака ортимдан киришларини, гаплашиб олишни жуда хоҳладим. Аммо улар узоқ қолиб кетди. Мен хонага кираётганда, телефонларига қўнғироқ бўлаётганди. Гаплашиб қолиб кетгандир?
Қачон ухлаб қолганимни билмайман. Уйғонсам ҳам Сарвар ака йўқ эканлар. Ўзи яхши бўлмаган кайфиятим бирдан баттар тушиб кетди.
Наҳот улар бошқа хонада тунаган бўлса?
Ўй суриб ётсам, эшик очилди. Сарвар ака кирдилар.
—Бу нима ётиш йиғлоқи. -дедилар сочларимдан силаганча. Яна йиғи келаверди. Ҳиққиллаб уларга қарадим.
—Мен йиғлоқимасман. -дедим ҳафа бўлганим овозимдан билиниб.
—Ҳа сен йиғлоқи эмассан. Шунчаки кўзингда водоправод бор. -деди жилмайишга уриниб. —Пастдаги қўшни бошимизга чиқмаса эди. «Ётоқхонамизга сув оқяпти» деб.
Хўрлигим келди, билмайман нега аразни ҳам унутиб, Сарвар акани қучиб олдим. Ва овоз чиқариб йиғлаб юбордим.
—Яна «йиғлоқи эмасман» дейди. -жавобан шундай дедилардан менданда маҳкамроқ қучди.
—Сарвар ака... -дедим йиғлаётганим сабаб, овозим бўғилиброқ чиқди.
—Ҳа йиғлоқим? -сочларимни силаганча деди.
—Мени ҳаётдан совиган, ҳеч нарсани аҳамияти қолмаган пайтда. Ҳаётимга нур бўлиб илиқлик олиб кирдингиз. Кечаги гапингиздан, танам музлаб кетди. Сиздан илтимос, мени музликларга қайта ғарқ қилманг. -дедим ҳамон ҳиққиллаб йиғларканман. Бир мунча вақт сўзсиз бир-биримизни қучиб ўтирдик.
—Феруз сендан бир нарса сўрамоқчи эдим. -деди Сарвар ака хўрсингача....
ИФФАТ_2. 42.
.
Сарвар, ерда синиб ётган хрусталь идишга қараб, қўллари мушт тугилди. Қанчадир муддат ўйчанг турди.
—Уни ҳафа қилдим, бир зумда йиғлаб ўтиргандир. -хонадан чиқиб, аввал курак билан супурги олиб кириб, синиқларни тозалаб олди. Кейин ошхонага ўтди.
Бу вақтда Феруза столга бошини қўйганча ухлаб қолганди. Йиғлагани кўз ёшлари бир таърафга оқиб, сочларини хўл қилганидан маълум эди.
Сарвар уни кўтармоқчи эди, уйғониб кетди.
—Ухлайвер, бу ерда ётсанг белинг оғриб қолади. -деди Сарвар унга.
—Ўзим кира оламан. -Феруза Сарвардан узоқлашиб хонаси томон юрди.
Сарвар бош силкиб қўйганча уни ортидан қараб қолди. Шу пайт Сабинадан қўнғироқ бўлди.
«Сарвар ака кечқурун гаплашайлик, хотинингиздан қизғонаман мен сизни.
Сарварни ҳаёлига боя Сабина айтган гаплар келаркан. На Ферузани ортидан боришни, на қўнғироққа жавоб беришни билолмай жойида туриб қолди.
🍃🍃🍃
»Шаҳноза"
—Беҳруз ака яхши келдингизми? -анча кеч, ва кайфиятсиз кириб келган Беҳруз акани олдига чиқдим. —Қорнингиз қандай?
—Тўқ.
Тунт қиёфада ўтиб кетган, Беҳруз акани ортидан юриб хонамизга бордим.
—Бирга қайтамиз дегандингиз, сизни анча кутдим, қўнғироқ қилдим. Жавоб бермаганингиз учун ўзим келавердим.
—Сендан бир нарса сўрайман Шаҳноз. -дедилар гапимга унчалик парво қилмай.
—Сўранг! -совуқ муомиласидан ўнғайсизландим.
—Ҳаётингдан мендан олдин кимдир бўлганми? -деди икки қўли билан икки елкамдан сиқиб. Кўзларимга термулганча...
—Яъни? -дедим, мен ҳам кўзларидан кўзимни узмай.
—Яъни, ҳаётингда севги-певги деганларидек.
Ўзини босиб гапиришга уриняптику, жаҳли чиқаётганини яширмаяпти. Тавба, қайдан чиқди бу аҳмоқона савол?
🤓 Psixologik Test
🔴 KO‘ZINGIZNI RANGI FE’L
ATVORINGIZ QANDAYLIGINI
AYTIB BERADI.
👇👇 RANGLARNI TANLANG 👇👇
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "СОАТНИНГ СИРИ" ⏳
🕰 Соат 03:45. Саҳарлик учун охирги дақиқалар…
Дилмурод ухламаган. Қўлида кўҳна, аммо ишлайдиган бир соат.
Бу соат – отасидан мерос.
Ҳар сафар унинг "тик-тик" овози эшитилса, отасининг сўзлари ёдига тушарди:
— "Болам, вақт – энг катта омонат.
Ким вақтни қадрласа, ҳаётни қадрлайди!"
⏳ ЛЕКИН БУГУН…
Дилмурод соатга қараб, ўйланиб қолди:
— "Рамазон – вақтни қадрлаш ойи дейишади…
Лекин мен нима қилибман?"
Телефонда бекорчи видеолар томоша қилган.
Ишларни ортга сурган.
Ибодатга кўп вақт ажратмаган…
— "Нима учун?"
У ўзига ўзгартириш киритиши кераклигини ҳис қилди.
Шу пайт соат тик-тик қилиб туриб, тўсатдан тўхтаб қолди!
Дилмурод сергак тортиб, соатга қаради.
— "Йўқ, йўқ! Бу отамдан қолган ягона нарса! Тўхташга ҳаққи йўқ!"
Тезда уни очиб, ички механизмларини тўғрилади.
Бир дақиқа ўтиб, соат яна тик-тик қилишни бошлади.
Дилмурод чуқур нафас олди:
— "Ажаб… Бу соат ҳам худди инсон ҳаётидек.
Агар вақтингни бекорга ўтказсанг,
У тўхтаб қолади.
Агар ҳаракат қилсанг, у яна давом этади!"
🕌 ЭРТАЛАБ…
Дилмурод янги кунни бошқача бошлади.
Телефонда бекорчи нарсаларга вақт сарфламади.
Қуръон ўқиди.
Онамдан дуо олди.
Кечга эса рўзасини маънавият билан очди.
Чунки бугундан бошлаб у ўз вақтининг ҳақиқий соҳиби эди!
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Вақт – омонат. Ундан тўғри фойдаланган одам, ҳаётини беҳуда ўтказмайди!
✅ Рамазон – вақтни тўғри бошқариш, беҳуда нарсаларга сарфламаслик учун энг яхши имконият!
✅ Агар вақтингизни қадрласангиз, ҳаётингиз янада мазмунли бўлади! ⏳
😱ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
ДАВОМИ УЧУН👇🏼БОСИНГ
/channel/Solixa_Ayol/23482
🌙🕌 "Сабр меваси" 🕌🌙
Бу воқеа Рамазон ойининг охирги ўн кунлигида содир бўлган. 🏡 Ҳасан ва унинг онаси жуда камбағал, лекин сабрли ва ихлосли инсонлар эди. 🤲
Улар Рамазон ойи давомида рўза тутиб, кечалари ибодат қилишарди. 🌙 Лекин бу йил уларнинг ҳолати анча оғир эди – ифтор ва саҳар учун егуликлари жуда кам бўлган. 😔
Охирги кунларда онаси Ҳасанга:
— Оғринма, болам! Аллоҳ бизга ризқ юборишга қодир! Сабр қил! – дер эди.
Бир куни Ҳасан масжидга бораётганда, йўлда чўнтакдан бир неча танга топиб олди. 🪙
У: "Бу менга емак олиш учун юборилган ризқдир!" – деб ўйлади. 😊
Лекин масжидга борганда, эшик олдида очиқ қолган қутиларни кўрди. У ерда:
📜 "Кимнинг ҳолати оғир бўлса, Аллоҳ розилиги учун олинг!"
деган ёзув бор эди.
Ҳасан ўзини иккиланиш ичида топди:
— Менда озгина пул бор... Уни онамга егулик олиш учун сарфласам ҳам бўлади... Аммо бошқалар бу ризққа эҳтиёжманд бўлиши мумкин...
Бир неча сония ўйлаб, у ўз пулларини қутиларга ташлади ва хонадонларига оч қорин қайтди.
Бир неча дақиқадан сўнг... 🚪 Эшик тақиллади!
Ҳасан эшикни очди ва ҳайратга тушди – қаршида катта озиқ-овқат тўплами бор эди! 🍞🥘
У хатни очди:
📜 "Аллоҳ йўлида саховат қилган бандаларига ризқ юборур. Сабр қилганларга эса энг гўзал мукофот!"
Онаси Ҳасанни маҳкам бағрига босиб, йиғлаб юборади:
— Болам, сенинг ихлосингни Аллоҳ мукофотлади! 😭💖
📜 Ҳикоядан хулоса:
✅ Аллоҳ учун қилган ҳар бир яхши амал – қайтиши муқаррар бўлган савобдир.
✅ Сабр қилган ва саховатли инсонни Аллоҳ ҳеч қачон унутмайди.
✅ Яхшилик қилсанг, бу яхшилик сенга икки карра қайтади.
✨ Рамазон – яхшилик ойи! Сабрли ва саховатли бўлайлик! 🤲💖
🐫🐪🐫🐪🐫🐪🐫🐪🐫🐪🐫🐪🐫
❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️❤️❤️
Leonardo da vinchi'ning oldiga juda ko'pchilik shogirdlikka olishni so'rab kelishardi va u shu rasmni ko'rsatib bu yerda qanday xato qilganman deb so'rardi.
Hamma siz hato qilmaysiz deb javob berar edi va shogirdlik ularga nasib qilmas edi.
Savol: Sizningcha xato qani?
💚💚💚: AYOLLAR DUNYOSI KANALIMIZDA
/channel/+GSmUTp24h-liYTAy
╔═🌿════════════╗
JAVOBNI KO'RISH ❤️
╚══════🌿═══════╝
#ДИҚҚАТ
БУГИМДАГИ ОҒРИҚЛАРДАН БУТКУЛ ХАЛОС БЎЛАСИЗ 🤯
👨⚕️ХАР КУНИ ШУ ИШНИ КИЛСАНГИЗ БЎҒИМДАГИ БАРЧА ОҒРИҚЛАР 7 КУН ИЧИДА ЙУ́Қ БЎЛАР ЭКАН
😶🌫️ Ҳатто энг аянчли бўғим туқималарини ҳам 7 кун ичида тиклаш мумкин! Бунинг учун бу оддий усулни қулланг👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
Батафсил малумот олиш учун пастдаги хавола устига босинг👇
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
https://dexpress-uz.shop/snake/oil/5
⁉️Охиргача ўқинг
✔️ХОЗИРОҚ КЎК ЁЗУВ УСТИГА БОСИНГ сизни қийнаётган муаммоларга ечим топинг!
Сизга малакали мутахассисимиз жавоб беради! ВА БЕПУЛ КОНСУЛЬТАЦИЯГА ЭГА БЎЛИНГ
So'zlaringizni yuksaltiring, ovozingizni emas... Gullarni yomg'ir o'stiradi, momaqaldiroq emas...!
Rumiy
@ibratli_sozlar
битта боладан кейин дори ичса кейин умуман туғмай қўяди, деб кўнмади.
Нодира эса қайнонасига эътироз билдира олмади.
Биринчи боласида кўп қон йўқотган Нодира туғруқдан кейин ҳам анчагача ўзига кела олмади. Юрган йўлида боши айланиб кетар, бир неча марта йиқилиб ҳам тушганди. Шифокорлар бир ҳафтагина ётсин, қон қуйиб, дори-дармон қилиб гемоглабини нормага тушса олиб кетасиз дейишса ҳам "ўзим қарайман” деб ваъда берди. Лекин она-болани уйга олиб келгач, ваъдасини унутди.
Чақалоқ кўргани келган онаси қизининг аҳволи яхшимаслигини кўрдию, лекин "биринчи боласи-да, қийналган, яхши бўлиб кетади», деб ўзини овутди.
— Сени уйга олиб кетиб, даволатай десам, қўлим калта. Синглингни сепини қилишим керак...
Онасининг қолган гаплари қулоғига кирмади. "Ҳеч кимнинг менга қарашга вақти йўқ ўйлади у, маъюс кулиб. — Эрим "мен аёлларнинг ишига тушунмайман, ойим нима деса шуни қиласан” дейди, онам " сени узатдим, бўлди, энди ташвишингни менга ортма” дейди. Қайнонамга эса битта хизматкор билан пулдан бошқа нарсанинг кераги йўқ…».
Ўғли саккиз ойлик бўлмасидан яна ҳомиладор бўлган Нодиранинг аҳволи кундан кунга оғирлашиб борарди. Шифокорлар "болангизга кислород етишмаяпти, камқонлигингиз унга ҳам ўтади, суяги мўрт, қимирлаши суст...” деб юрагига ваҳима солишгани сайин баттар қўрқарди.
Туни билан яхши ухлай олмаган Нодира эрталабдан супани супираркан оёғи тагидаги ер қалқиб кетгандек бўлди. Йиқилиб тушмаслик учун дарахт шохига қўл чўзди-ю, лекин қўли етмасдан супадан пастга қараб йиқилди. Ерга урилмасидан олдин қорнидаги боласи қаттиқ типирчилади. Нодиранинг хаёлидан "боламни қўрқитдима” деган афсус ўтдию, бирдан ҳамма нарса қоронғуликка ғарқ бўлди...Уйқусираб ҳовлига чиққан эри, "огород”да атиргулнинг яланғоч новдалари орасида ётган хотинини кўриб қўрққанидан бақириб юборди.
Атиргул новдалари юз-қўлларини тилиб кетган Нодира қонга беланганча ҳушсиз ётарди.
Шифокорлар зудлик билан Нодирани операция хонасига олиб кириб кетишди.
Болани асраб қололмаймиз деб қўрқаман, — деди шифокор йиғлаб ўтирган Марҳамат холага. Ўзи-чи? — сўради эри овози титраб. Яхши ният қилайлик... яхши ният, — Марҳамат хола ўзига ўзи гапиргандек курсига чўкди.
Шифокор жавоб бермади.
Бетон қиррасига қаттиқ урилгани учун қовурғаси синиб, ички аъзолари зарарланган Нодирада ички қон кетиш рўй берганди. Бола ҳам зарарланган бўлиши мумкинлигини билган ҳолда шифокорлар биринчи ўринда кимга ёрдам бериш керак деб ўйлаб ҳам ўтиришмади. Аввало онани асраб қолиш лозим, буюрди жарроҳ.
Дунё юзини кўришига бир ой қолган қизалоқнинг жасадини олиб чиқиб беришганда Марҳамат холанинг юраги узилиб тушгандек бўлди.
Комада ётган Нодиранинг ёнига қариндошларга навбати билан кириб чиқишга рухсат беришди. Биринчи бўлиб кирган онаси кўз ёшларини тия олмай ичида қизининг қайнонасини айбларди: "Қизимга кун бермади-я, жодугар”.
Ундан кейин кирган эри Нодиранинг аҳволига ачиниб кўз ёш тўкди кейин юзида атиргул тиканлари қолдирган қонли изларга қараб "энди юзида чандиқ қоларкан-да” деб ўйлади.
Марҳамат хола эса кўз ёшларини артаркан келинининг сарғайиб кетган юзига қараб "ҳозирги ёшлар, бирам нозиг-ей, ишқилиб соғайиб кетсин-да, бўлмаса ота-онасидан нақ балога қоламиз. Энди бу ёғи нима бўларкан, ўғлим битта бола билан ўтиб кетадими энди...”, деб ўйлади.
Ўлим билан олишиб ётган Нодира кириб-чиқаётганларни кўрмас, эшитмасди. Уни қаттиқ уйқу элитар, тезроқ ухлаб қолиб оғриқлардан қутилгиси келарди. Энди уйқуга кетаман деганида ўғлининг йиғлагани эшитилгандек бўлди. Кўзини очиш учун ҳарқанча ҳаракат қилмасин, иложи бўлмади. Уйқу зўрлик қилаверди. Тўсатдан юзига теккан митти қўлчалар тафтидан сесканиб кетди.
Bu dunyoda neni ko'p istasang
U sening imtixoningdir...!
- Rumiy
@ibratli_sozlar
Чимилдиққа қизини узатиб қайтган она роса кўнгли бузилди. Ўзидан 12 ёш катта йигитга тегаман деб оёқ тираб олган қизини турмушни ўйинчоқ билганидан ташвишда эди. Тўлғана~тўлғана уйқуга кетди. Аммо азон айтилмаси келган қўнғироқдан ўтакаси ёрилиб уйғониб кетди. Яна қизини номеридан. Кеча чимилдиққа узатилган қиз нега бу пайтда қўнғироқ қилиши мумкин.
- Алё,- у тарафдан қизини йиғлаган овози эшитилди.
- Нима бўлди?- онада, юраги товонига тушиб кетди.
- Она, куёвингиз...
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "ТОВУҚ ШЎРВА ВА ИККИ ТАҚДИР" 🍲
🕖 Соат 18:30. Ифторга 20 дақиқа қолди…
Олим тез-тез қадам ташлаб, уйига шошиларди. Ошқозони ғувиллаб, тасаввурда онаси тайёрлаган мазали овқатлар гавдаланарди.
Лекин шу пайт…
Йўл четида бир кампир қўлидаги бирон нарсани йўлга қараб қўйди ва кўзлари билан бир одам излашни бошлади.
Олим буни пайқаб, бироз тўхтади.
— "Опа, нима бўлди?"
Кампир табассум қилди:
— "Қоракўз болам, бир нарса сўрасам, хафа бўлмайсанми?"
— "Йўқ, опа, марҳамат!"
Кампир асабийлик билан икки қўлини бир-бирига ишқаб, сал тиришиб:
— "Бугун рўза тутганман.
Бир эмас, икки киши учун…"
— "Ким учун?"
— "Бир ўғлим бор эди… Агар тирик бўлса, ҳозир сендек йигит бўлган бўларди.
Ҳар Рамазонда у билан ифтор қилардик.
Ҳозир эса унинг ўрнига ким биландир ифтор қилишни истайман.
Сен мен билан ўтириб, бирга дуо қилиб берасанми?"
Олим ютилиб қолди. Бир томондан, уйда уни кутаётган мазали шўрва…
Бир томондан, шу кўнгли синиқ она…
— "Опа, албатта! Бугун биз бир оиламиз!" 😊
⏳ ОРАДАН 15 ДАҚИҚА...
Олим ва кампир бирга ифтор қилди.
Кампир сўз бошлади:
— "Бу шўрва сенга қандай туюляпти, болам?"
Олим кашта кўтариб, ҳидлади:
— "Уйдаги овқатдек, лекин кўнгилдаги ҳис бошқача…"
Кампир:
— "Нега?"
Олим:
— "Чунки бу нафақат шўрва, балки муҳаббат билан тайёрланган овқат.
Бир киши сенинг ўғлинг учун рўза тутди,
Бир бошқа киши унинг ўрнига дуо қилди…
Бу овқатда фақат мазза эмас, балки муҳаббат бор!"
Кампир кўз ёшларини тўкди…
— "Болам, мен бугун сени эмас, худди ўғлимни кўрдим…"
Олим ҳам илк бор ифторда на овқат, на ичимлик эмас, балки бир инсоннинг муҳаббатидан шодлик топган эди.
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Рамазон – фақат оч қолиш эмас, балки бир-биримизни юракдан ҳис қилиш ойидир!
✅ Ҳар бир дастурхоннинг таъми нафақат овқатдан, балки муҳаббатдан ҳам иборат!
✅ Яхшилик қилган инсон, ўзига яхшилик қилади! 🤲
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "ТАКСИ ХАЙДОВЧИСИ" 🚖
🕕 Соат 17:50. Ифторга 1 соат қолди…
Шаҳбоз такси ҳайдовчиси. Кун бўйи ишлаб чарчаган, лекин ҳали ҳам бир оз пул топишни хоҳлар эди.
— "Бир-иккита мижоз олсам, кейин уйга кетаман…"
Шу пайт бир аёл ва унинг 5 ёшли ўғли таксига ўтирди.
— "Ока, масжидга олиб боринг, иложи борича тезроқ!"
Шаҳбоз тезликни ошириб, уларни масжидга етказди.
Аёл пулини қараб, ноқулай ҳолатга тушди.
— "Ока, кечиринг, менда фақат ярим пул бор экан…"
Шаҳбоз бироз ўйланди. Бу пул унга ҳам керак эди.
Лекин ўғилча қарздорлик ҳисси билан унга қараб турди.
— "Ока, бизни масжидга олиб келганингиз учун раҳмат!" 😊
Шаҳбоз шундай кўзлардан ожиз қолди…
— "Опажон, ҳеч нарса керак эмас! Ҳар ойда пул топаман, лекин бу боланинг ҳурсандчилигини ҳар куни кўра олмайман!"
Аёл миннатдорлик билан у томон қараб:
— "Аллоҳ сизга ризқингизни оширсин, ака!" 🤲
⏳ ОРАДАН 15 ДАҚИҚА...
Шаҳбоз яна бир мижоз топиш ниятида қайтиб келди.
Шу пайт телефон жиринглади! 📞
— "Алло?"
— "Шаҳбоз ака, қаердасиз? Бир одам сиздан такси хизмати учун сўраяпти. У ҳар ой сиз билан келишиб юрмоқчи."
Шаҳбоз ҳайратда! 😳
Ярим соат олдин у бир инсонга пул талаб қилмади.
Энди эса ҳар ойлик мижоз топди!
— "Субҳаналлоҳ, Аллоҳнинг меҳри чексиз экан!"
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Рамазонда яхшилик қилсангиз, унинг ажри тез қайтади!
✅ Одамларга яхшилик қилиш – Аллоҳнинг баракасини олиб келади!
✅ Сиз ҳеч нарса йўқотмайсиз, аксинча, ғолиб бўласиз! 🚖
ʼИФФАТ_2. 43.
ʼ
—Кўзларимга яхшилаб қаранг. Унда сиздан бошқа кимдир борлиги, ёки қачондир бўлганлиги мумкинми? -дедим яқиндан тикилиб. Беҳруз ака менга синчков қаради.
—Ҳўш? -дедим жавобини кутаётганимни сир тутмай.
—Мен жиддий сўрадим Шаҳноз. Ўзингдан эшитишни хоҳлайман.
—Менда сизгача йигит зотига қизиқиш бўлмаган. -дедим қўлимни юзи олдига олиб бориб, бармоқларим беихтиёр Беҳруз акани юзида сайр этди.
—Ҳўш? -деди энди Беҳруз ака сал аввалги ҳолатимга тақлид қилиб.
—Сиз мени биринчи ва ягона муҳаббатимсиз. Майли мен сизга биринчи бўлмай, аммо охирги ва чин муҳаббатингиз менга бўлишини истайман.
Келганидан буён совуқ бўлган нигоҳлар юмшади.
Беҳруз акани кўзларидаги учқун, юзини аста-секин ҳаракат қилаётганидан, нимани кўзлаганини англаган ҳолда.
Қўлларимни Беҳруз акани елкаларига қўйганча кўзларимни юмдим.
Икки сония ўтмай, таҳмин қилганим, лаблар туташуви содир бўлди.
🍃🍃🍃
Сарвар уйғонганда, Феруза ҳали ҳам ухлаётганди. Одатда қиз Сарвар тургунча нонушта тайёрлаб қўярди.
Қўлида турган қизни бошини аста суриб, туширди.
Бугун нонуштани ўзи тайёрлашни ўйлаб, юз-қўлини ювгач, ошхонага йўл олди.
Ёлғиз яшаган пайтлари ўзи учун, ўзи ҳаракат қилгани сабаб, қийналмай тайёрлади нонуштани.
—Энди йиғлоқини уйғотиш керак. Ёки ухлайверсинмикан?
Ўйланганча хоналарига кирди бу вақтда, Феруза ёнбош ётганча бир нуқтага термулиб, ётарди.
ИФФАТ_2. 41.
.
«Феруза»
Сарвар ака келишига таомни тайёр қилиб кута бошладим. Эрталаб кечроқ кетгандилар. Балки кечроқ келар. Лекин уларсиз ёлғиз овқатлангим келмайди.
—Ассалому алайкум, яхши келдингизми? -эшикни очганимда хорғин кўринди Сарвар ака. —Овқат тайёр, сизни кутаётгандим.
—Мени егим йўқ! -деди кайфиятсиз ётоқхонамизга юраркан.
—Кеча ҳам овқатланмадиз уйда, нимадир бўлдими? -дедим кулиб турган юзим тушкунликка тушиб.
—Сенга ҳисоб берайми Феруз? Егим йўқ дедимми? Демак емайман. Менга бойваччани қизиман деб ҳукмингни ўтказишга уринма.
Охирги гапи оғир ботди. Нега ундай дедилар?
—Мен.... -нимадир дейишга улгурмадим, ётоқхона эшиги таққиллаб юзимга беркитилди. Бахтли онларим ҳисоблимиди?
Иштаҳам ҳам йўқолди. Дастурхонни йиғдимда, столга бошимни қўйиб олдим.
Кўзларим ёшланди. Кўз ёшларим жуда суюқми дейман. Бир зумда оқиб келаверади.
🍃🍃🍃
Сарвар хонасида ўйчанг ётаркан. Чуқур хўрсинди.
—Опа нималар қилдингиз-а? Бунчаликка боришингизга ишонолмаяпман. Феруз....
Шу жойида яна ўйга толди.
«Сарқитдан яхшироғига лойиқ эдинг»
—Уфф, уфф, ууффф. -Сарвар асабий сочларини тўзғитди. —Феруз сарқит эмас. -тумба устида қўлига илинган нарсани отиб юборди. Охирги пайтлардаги воқеаларни бир-бир таҳлил қиларкан. Асаблари таранглашиб, ўзини қўярга жой тополмасди.
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "ТЕЛЕФОН ЗАНГИ" 📱
🕕 Ифторга 15 дақиқа қолган.
Фурқат ишдан чарчаб келиб, ҳали ҳеч нарса емаган.
Телефонида ижтимоий тармоқларни титиб ўтирарди.
— "Ҳали вақт бор… Бироз кузатаман, кейин ифтор қиламан."
Шу пайт телефон занглади.
— "Ало?"
— "Ассалому алайкум, ака! Таниганингиз йўқ, мен Дониёрман.
Охирги марта сиз билан учрашганимга 7 йил бўлди…
Эслайсизми, сиз мени бир воқеадан қутқаргансиз?"
Фурқат ҳайрон қолди:
— "Кечирасиз, лекин ҳеч эслай олмаяпман…"
— "Сиз бир куни бозорда эдим деб,
Ўзингиз учун охирги қолган тангаларингиз билан менга егулик олгансиз.
Ўшанда менда ҳеч нарса йўқ эди, ака.
Сизнинг ўша бирор нарса кутиб ўтказилган ниятингиз –
Менинг ҳаётимни ўзгартирган!"
Фурқат жим қолди.
Телефон орқали гапираётган одамнинг овозида миннатдорлик сезиларди.
— "Мен буни қарз деб билдим, ака.
Энди қайтаришни истайман.
Илтимос, манзилингизни беринг –
Мен сизнинг ифторингизни узоқдан тайёрлаб қўйдим!"
⏳ 10 ДАҚИҚА УТИБ…
Фурқат эшикни очди.
Ташқарида ифторлик учун тайёрланган катта пакет бор эди.
Ҳеч ким кўринмасди.
Фақатгина бир ёзув қолдирилган эди:
"Сизнинг яхшилигингиз орқали мен ҳаётимни қайта бошлаганман.
Шунинг учун мен ҳам яхшиликни унутмадим.
Рамазон муборак!"
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Ҳеч бир яхшилик йўқолиб кетмайди – уни Аллоҳ сақлайди!
✅ Бир кичик ёрдам ҳам кимгадир катта умид бўлиши мумкин!
✅ Рамазон – яхшилик ўзаро қайтадиган ой! 🤲
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "МАНСАБМИ ЁКИ ИНСОФ?" 🤔
🕛 Соат 12:30. Иш жойида тушлик вақти…
Мансур – йирик компанияда менежер. Ҳар куни қарорлар қабул қилади, одамлар у билан ҳисоблашади.
Лекин бугун у бир қарорни қабул қила олмаётган эди.
Олдида икки номзод бор:
1️⃣ Шамсиддин – тажрибали, ҳалол, масъулиятли.
2️⃣ Санжар – катта таниш-билишга эга, аммо ишга унчалик меҳр бермайди.
Компания раҳбарияти кимни танлаш кераклигини очиқ қолдирган.
Мансурнинг қўлида – ҳал қилувчи овоз.
Лекин у билиб турибди:
— "Агар Шамсиддинни танласам, фойдалари катта бўлади.
Лекин Санжарнинг танишлари мени юқори лавозимга илгари суриши мумкин."
— "Нима қилишим керак?"
🌙 РАМАЗОННИНГ ЭСЛАТМАСИ…
Шу пайт у ёнига фойедаги қария келди.
— "Болам, бир савол берайми?"
— "Албатта, бобо."
— "Сен рўза тутяпсанми?"
Мансур жилмайди:
— "Ҳа, албатта!"
— "Нега рўза тутяпсан?"
— "Албатта, Аллоҳ учун!"
Қария яна савол берди:
— "Яхши, унда, ишингни ҳам Аллоҳ учун қиласанми?"
Мансур лол қолди.
— "Яъни?"
— "Сен ҳалол иш тутсанг, инсонларга адолат билан муомала қилсанг, бу ҳам ибодат!
Рамазон фақат еб-ичишни тўхтатиш эмас, балки ниятни ҳам тўғри қилиш ойи!"
⏳ ҲАЛ ҚИЛУВЧИ ҚАРОР…
Эртаси куни Мансур ҳеч иккиланмай Шамсиддинни ишга олди.
Узоқ вақт ўтмай, компания равнақ топди.
Шамсиддин фидойилик билан ишлади, компания ундан катта фойда кўрди.
Мансур эса ўз лавозимида мустаҳкам қолди.
У инсонларга адолатли бўлиш – энг катта мансаб эканини англади!
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Рамазон фақат очлик эмас, балки ҳақиқатни танлаш ойидир!
✅ Тўғри йўлни танласанг, Аллоҳ сени ҳеч қачон зиёнга қўймайди!
✅ Адолат – инсонни баланд қилади, ниятни тўғри қилиш эса барака олиб келади! 🤲
Рамазондаги синов
Ҳасанбой ҳалол меҳнати билан кун кечирадиган, қишлоқдаги оддий деҳқон эди. Уйида унинг меҳрибон хотини ва уч нафар гўдак фарзанди бор эди. У ҳар йили Рамазон ойини катта ҳаяжон билан кутиб олар, рўза тутишни Аллоҳнинг буюк неъмати деб биларди.
Бироқ бу йил унга оғир келди. Ҳосил яхши чиқмади, бозорда нархлар тушиб кетди. Деҳқончиликдан топган пули рўзғорга ҳам зўрға етди. Ифторликка ҳам фақат бир коса гуруч ва бир бўлак нон бор эди.
Шу куни шомга яқин эшик тақиллади. Уйга қўшниси – ёлғиз яшовчи кампир Бибихол опа келган эди. У ҳаяжон билан деди:
— Ўғлим, кечир, жуда ноқулайлик бераётганимни биламан. Бир парча нонинг бўлса, менга ҳам бериб тур. Бугун рўзадор бўлиб, ҳеч нарса ея олмадим.
Ҳасанбой юраги зирқираб кетди. Уйида бор-йўғи бир коса гуруч бор, холос. Агар шундан ҳам берса, болалари оч қолади. Бироқ... Аллоҳ синов бераётганини тушунди.
Хотинига қаради:
— Нима қиламиз?
Хотини бироз ўйлаб турди-да, кўзларида ёш билан шундай деди:
— Агар бу гуручни едик, фақат қорнимиз тўйган бўлади. Агар уни синиқ кўнгилларга узатсак, Аллоҳ бизга барака юбориши мумкин...
Ҳасанбой бир сўз демай, юртининг охирги гуручини Бибихол опага тутди. Кампир йиғлаб:
— Бундай яхши инсонларнинг даргоҳи ҳеч қачон тор бўлмасин! — деди.
Шу кечаси Ҳасанбой ва оиласи ачқағон қорин билан ухлашга ётди. Қорин оч эди, аммо қалб тўқ эди.
Эртаси куни мўъжиза юз берди.
Бозорда савдо тўсатдан жонланди. Ҳасанбойнинг деҳқончиликдаги маҳсулотларини бир бой савдогар яхшигина нархга сотиб олди. Орамда у «инсонлар яхши одам экан», деб ишонч билдирди.
Ҳасанбой Аллоҳга шукр қилди. Чунки у тушунди: яхшилик ҳар доим қайтиб келади.
Рамазон – фақатгина рўза ойи эмас. У имон, синов ва меҳр-мурувват ойидир.
🌙🕊 "Онамга етказинг..."
Саҳарлик вақти эди. 🌙 Муҳаммад, 24 ёшли йигит, уйқусиз кечаларни кўпроқ ибодат ва иш билан ўтказарди. У камбағал оиладан чиққан, лекин меҳнаткаш ва орзу қилувчи бир йигит эди.
Онаси ва синглиси унинг ҳамма нарсаси эди. Оналар доимо фарзандлари учун дуо қилади, лекин бу она бироз ортиқча ташвишланарди.
— Муҳаммад, болам, тунда ҳам ишлама, соғлиғингга зиён! – дерди онаси.
Муҳаммад табассум билан онасининг қўлларини ушлаб, юрагидан сўзларини айтди:
— Она, сиз учун, синглим учун қаттиқ ишлайман! Биз ҳам яхши кунларга етишамиз, инша Аллоҳ!
Бу унинг онасига берган сўнгги ваъдаси бўлишини ҳеч ким билмас эди...
💔 Таъқиб ва синов
Муҳаммад кичкина чойхонада ишларди. ☕ Ҳар куни саҳарликдан кейин ишга шошар, кечқурун эса ибодат қилиб, онаси ва синглиси билан бироз вақт ўтказарди.
Бир куни кечқурун у уйига қайтаётганида, йўл ёқасида қария бир одамни кўриб қолди.
— Бобо, яхшимисиз? Нега бу ерда ёлғиз турибсиз? – деди.
Қария йиғлаб, овозини титрата бошлади:
— Оғлим, менинг ҳеч кимим йўқ... Ҳаёт шу қадар мураккаб экан...
Муҳаммад ўз чўнтагидаги охирги пулни чиқариб, қарияга узатди:
— Бобо, мана, озгина бўлса ҳам ишингизга ярайди. Иймон ва сабр билан яшанг!
Қария дуо қилди. Муҳаммад эса уйига шошилди...
🚗 Фожиа кечаси
Уйга 5 дақиқа қолганида, қоронғу кўчада бир автоулов қаттиқ тезликда келаётганини кўрди. 🚗
Кўчани кесиб ўтишга улгуролмади...
Ҳамма нарса зулматга айланди.
🏥 "Онамга етказинг..."
Шифохона. Ярим тунда телефон жўргадек жиринглади. Онаси титраб, гўшакни кўтарди.
— Муҳаммад оғир аҳволда! Дарҳол шифохонага келинг!
Онаси ва синглиси шошиб, шифохонага етиб келишганида, Муҳаммад комада ётарди.
Шифокорлар:
— Ҳолати оғир... Дуоларингиз керак...
Муҳаммад кўзларини бироз очди. Ҳушидан кетмасдан олдин, онанинг қўлини ҳис қилишни истади.
— Она... мени кечиринг... синглимни яхши тарбия қилинг...
Онаси йиғлаб, унинг қўлини маҳкам ушлади:
— Оғлим, сен билан фахрланаман... Жаннатда учрашамиз... 😭
Бироздан кейин юрак уриши тўхтади.
Она ва синглиси йиғлаб, оқибатли ва меҳнаткаш ўғилларини йўқотдилар...
📜 Ҳикоядан хулоса:
✅ Ҳар куни яхши инсон бўлишга ҳаракат қилинг – эртага кеч бўлиши мумкин.
✅ Она ва оиланинг қадрини билинг – улар сиз учун энг катта бойлик.
✅ Яхшилик қилинг – Аллоҳ ҳеч бир яхшиликни зое қилмайди.
✨ Рамазон – нафақат рўза, балки қалб ва амалда ҳам тозаланиш ойидир. 🤲💖
✨🕌 "Яширин Саховат" 🕌✨
Бу воқеа Рамазон ойида содир бўлган. 🌙 Абдуллоҳ ака тўқ яшар, жуда сахий инсон эди. У ўз бойлигини ҳеч кимга кўз-кўз қилмас, ҳар йили Рамазонда камбағалларга ёрдам берарди. 🤲💖
Бир куни у шеҳарнинг энг камбағал маҳалласига йўл олди. 🏘️ У ерда Холмат бобо яшар эди. Кекса, қаровсиз ва ҳеч кимдан ёрдам сўрамайдиган киши. 👴
Абдуллоҳ ака уни синовдан ўтказишга қарор қилди. 🤔
🌙 Рамазоннинг бир кечаси у Холмат бобонинг эшиги олдига катта юкли қоп қўйиб, хат қолдирди:
"Бу ризқ сизга Аллоҳдан. У сизга ёрдам юборди." 🥖🍲
Эртасига Абдуллоҳ ака масжидга борди ва ўша ерда Холмат бобони кўриб қолди. 🕌
Бобо қўлларини кўтариб, кўзларида ёш билан дуо қилаётган эди:
— Эй Аллоҳ! Мен ҳеч кимдан сўрамадим. Сен менинг дуоларимни эшитдинг! Менга ризқ юбординг! Ҳеч кимга муҳтож қилмадинг! 😭🤲
Абдуллоҳ ака бундан жуда тасирланиб, юраги эзилди. 💔 У инсоният учун энг катта бойлик – ихлос ва сабр эканини англади.
📜 Ҳикоядан хулоса:
✅ Аллоҳга ишонган инсон ҳеч қачон беқарор бўлмайди.
✅ Яхшиликни ошкор қилмай, ихлос билан қилиш – энг улуғ саховат.
✅ Бир кишининг дуоси бошқа инсон учун барака бўлиши мумкин.
✨ Рамазон – хайр ва саховат ойи! 🤲💖
✨🕌 "Бир бурда нон" 🕌✨
Бу воқеа Рамазон ойида, узоқ қишлоқлардан бирида содир бўлган. 🏡 Ҳасанжон қишлоқнинг энг камбағал оилаларидан бирида туғилган эди. Унинг отаси эрта вафот этган, онаси эса бировларнинг уйида ишлаб, кун кечирарди. 😔
Рамазон ойида Ҳасанжон ҳам рўза тутишга қарор қилди. 🌙 Гарчи уйида деярли овқат бўлмаса ҳам, у сабр қилди. 🤲
Бир куни Ҳасанжон ифтор учун ҳеч нарсаси йўқлигини билиб, қўшниларга қаради. Ҳаммада ифтор дастурхони тайёр, ширин таомлар ҳиди эса бутун қишлоққа таралиб кетган эди. 🍽️🥘
Кўнглида изтироб билан у ҳовлисига қайтди. Онаси унга жилмайиб қараб деди:
— Ўғлим, Аллоҳ ҳар доим ризқ берувчи. 🤲 Сен дуо қил, У сени эшитади.
Ҳасанжон бошини эгиб, кўзларини юмди ва самимий дуо қилди:
— Аллоҳим, мен фақат бир бурда нон сўрайман, онам оч қолмасин... 🥖💔
Шу пайт эшик тақиллади. 🚪 Ҳасанжон ҳайрон бўлиб эшикни очди. Қаршида қишлоқнинг энг бой одамларидан бири, Умар ака турарди. 🧑🦳 Унинг қўлида катта нон ва таом тўла идиш бор эди. 🍛
— Болам, бугун бозордан қайтаётганда, сени эсладим. Онанг билан бирга ифтор қилинглар. 🤲🥰
Ҳасанжон кўзларида ёш билан нонни олди. 😢 Онаси ҳам йиғлаб юборди. Улар бирга ифтор қилдилар. 🌙
Ўша куни Ҳасанжон имоннинг кучини, дуонинг қабул бўлишини ва меҳр-оқибатнинг неъмат эканини юрагида ҳис қилди. ❤️✨
---
📜 Ҳикоядан хулоса:
✅ Баъзан бир бурда нон ҳам катта мўъжиза бўлиши мумкин.
✅ Аллоҳга чин дилдан мурожаат қилган одам ҳеч қачон ёлғиз қолмайди.
✅ Меҳрибонлик эса ҳар доим икки дунё саодатини олиб келади. 🤲💖
✨ Рамазон ойингиз муборак бўлсин! 🌙✨
Кечикиш
Сайёра опа эри Илхом акага кунгирок килди.
- Дадажониси набирангиз Саиджонни иситмаси баланд. Аксига олиб дорилар хам тугабди, бу ёкда ёмгир ёгаяпти. Тезрок келинг. Дори хам эсингиздан чикмасин.
Илхом ака короги тушканини хам билмай колибди.
Нарсаларини олиб йулга тушди. Аслида хотинини гапига кирсам буларкан. Шахардан уй олинг дадаси, совук кунларда йулда кам юрасиз. Кунлар исиса яна кишлокка кайтаверамиз деса кунмабман.
Дорихонадан дориларни олиб шахар тирбандларидан утиб то махалласига еткунча икки соатлар булиб колди. Кишлокка кираверишда бир одам йулга чикиб Илхом акани тухтатди.
- Ака илтимос ёрдамингиз керак. Анави ерда бир аёлни машина уриб кетди. Машина кочиб кетибди. Ака шу опани тезрок касалхонага оборайлик ахволи огир. Ёмгирлиги сабаб машиналар хам кам.
-Узр мени хам ишим зарур эди. Яна бирор машина келиб колар деб уз кишлогига йул олди.
Уйда аёли йук экан. Катта набираси Нигора бувисини дорихонага чикиб кетканини хали хам келмаётканини айтди. Илхом ака дориларни набирасига бериб тезгина ортига кайтди.
Дорихонани олдига борди. Авария дорихона ёнида булганди. Аварияга учраган аёлни кайси касалхонага ётказишканини сураб уша манзилга йул олди.
Доктордан беморни ахволини суради.
- Афсус озрок кечикишибди. Бизга келганида беморни жони узилай деб турганди. Ранимацияга хам етиб боролмади. Сал аввалрок келганида саклаб колармидик.
Илхом ака бемор ёткан палатага кирди. Юзини секин очди, очдию укириб юборди. Бу узини мехрибони Сайёра опа эди.
@ibratli_sozlar
Бор кучини тўплаб кўзини очди. Тепасида синглиси ўғлини кўтарганча қараб турар, ўғли эса қўлларини чўзиб унга интиларди.
"Кўзини очди!” "Ўзига келди” деган шовурларни эшитган Нодира оғир уҳ тортдию, яна кўзини юмди. "Тезроқ уйғонишим керак, ўғлим менсиз қийналиб кетган... Унга керакман” ўйлади у. Онасининг кўнглидан ўтганини сезгандек ўғли ҳам унга қараб талпина бошлади...
Афсуски бешавакт улим Нодирани уз домига тортиб кетди ..у бошка кузини очолмади.....
Улашди: ஐღ⎠ 𝑀𝑜𝓎ç𝑒ç𝒶𝓀 ⎝ღஐ
@ibratli_sozlar
✒️ АТИРГУЛНИНГ ҚОНЛИ ИЗИ...(укинг факат йигламанг)
Маҳаллий поликлиникадан келган ҳамширани кўрган Нодира хомуш тортди.
— Ассалому алайкум, бекорга овора бўлибсиз-да, — деди у ерга қараб.
— Овораси борми, бу менинг ишим-ку, синглим. Душанба куни назоратдан ўтиш учун боришингиз керак эди, бормадингиз?
— Ойижон, рухсат бермадилар…
— Қайнонангиз уйдамилар? Ўзим тушунтирардим.
Шу маҳал пешайвоннинг деразаси очилиб Марҳамат холанинг боши кўринди.
— Ким кепти, келин?
— Поликлиникадан келишипти.
Марҳамат хола меҳмонни ёқтирмаганини яшириб ўтирмай деди:
— Ҳа, тинчликми? Нега келишипти? — кейин бўйнини чўзиб меҳмонга қаради. — Киринг, нега остонада турипсиз?
Деразани ёпаркан дарвозахонадагиларга эшитиладиган қилиб тўнғиллади: — Соппа-соғ одамларниям тинч қўйишмайди. Ана, бориб касалларга қара, эшикма-эшик юриб келинларни қўрқитгунча!
Нодира ўнғайсизланиб ҳамширага қаради.
Ҳамшира бунақа гапларга ўрганиб кетган шекилли, қилт этмади. Нодиранинг мулозаматини кутиб ўтирмасдан ичкарига йўл олди.
— Холажон, келинингизнинг қони кам, бу ҳомиласига ҳам ўтиши мумкин, — ҳамшира ётиғи билан Марҳамат холага тушунтира бошлади.
— Қони кам бўлса, майиз, ёнғоқ еса жойига тушади, айланай, сиз хавотир олманг.
— Айни дамда майиз-ёнғоқ билан қондаги гемоглабинни ошириб бўлмайди. Айниқса, бола туғма камқон бўлиб туғилса...
— Менга қаранг, нега уйимга келиб совуқ ният қиласиз? Индамасам, ҳали туғилмаган болани ундоқ бўлади, бундоқ бўлади деб келинимни қўрқитаверасиз!
— Менинг ниятимни нима алоқаси бор, — кампирнинг дўқидан довдираган ҳамшира ёрдам сўрагандек Нодирага қаради. — Ахир... келинингизнинг ташхисидан хабарингиз борми ўзи?
— Хабарим бор! — гап тугади дегандек ўрнидан қўзғалди Марҳамат хола. — Ўтган гал келганингизда айтгандингиз. Қолаверса, кетма-кет туққан фақат менинг келиним эмас. Мен бешта болани кетма-кет туғиб катта қилганман. Худога шукр, ҳаммаси соппа-соғ!
Уй эгаси тарс-турс қилиб чиқиб кетгач, ҳамшира ҳам иложсиз ўрнидан қўзғалди.
Меҳмонни кузатиб қайтиб келган Нодира қайнонасининг кўзига кўринмаслик учун ўзини ошхонага урди.
Кечқурун қайнотаси ишдан қайтгач, эрталабки мавзу қайта кўтарилди.
— Келинингиз поликлиникага чиқиб бизни ёмонлаган шекилли бугун ҳамшира келди.
— Ёмонлагани учун келмагандир? — ҳайрон бўлди қайнота.
— Бўлмаса нега келади? Яна шуни ёнини олишни бошладингизми? Ҳамшира ўз оғзи билан айтди — яхши овқатланмагани учун қони кам, деди. Поликлиникадан аллақандай дорилар берармиш, ўшани ичиб юрсин дейди.
— Унда ичсин.
— Э-эй, бирам соддасизки, келинингиз ҳар икки кунда ишдан қочиб поликлиникага бориб келиш учун баҳона бу. Кейин текинга берилган дори қанақа бўларди? Муддати ўтиб кетган дориларни тарқатишаётгандир-да!
— Эсингни ебсан! — жаҳли чиқди қайнотасининг. — Ҳомиладор аёлларга ёрдам бўлсин деб тарқатиляпти-ку!
— Сиз қаёқдан биласиз?
— Ҳамма жойда айтилгандан кейин биламан-да.
— Ҳа, майли, бунисига ҳам рози бўлдим дейлик лекин аллақандай доплерми, поплерми деган текшируви бор экан. Ўшанга бориши шарт дейди. Тавба, ҳозирги келинлар нозикойим. Биз ҳеч қандай текширувлару, анализларсиз туғиб келиб, ишимизни қилиб кетаверганмиз. Келинингизнинг турган битгани харажат!
— Оббо, ўша текширув неча пул турарди? Намунча гапирдинг, эри топиб турган бўлса, сендан пул сўрамаяпти-ку!
— Эрининг топгани дўхтирган кетгани учун гапиряпман-да! Мен ҳам нима ниятларда ўғил катта қилганман, ўғлимнинг даврида яйраб яшайман деганман...
Қайнота хотинига гап уқтириб бўлмаслигини билиб, "билганингни қил” деди-да, телевизорнинг овозини баландлатди.
Нодира туни билан оғриқдан ағанаб чиқди. Ишдан кеч қайтган эрини безовта қилмаслик учун меҳмонхонадаги диванга чиқиб ўтирди.
"Яхши ҳамки, ўғлим йиғлоқ эмас”, — ўйлади у оғриқ қўйиб юборгач, кўзини юмиб. Иккинчи фарзандига ҳомиладор бўлгандан буён тез-тез тоби қочадиган бўлиб қолгани учун қайнонаси ва эридан хижолат бўлар, касал бўлганига ўзини айбдор ҳисобларди.
Ўғли дунёга келгандан кейин шифокори қайнонасига туғруқ оғир кечганини, энди бир-икки йил фарзанд кўрмай туриши лозимлигини тушунтирганди. Лекин қайнонаси шифокорлар тавсия қилган муолажалардан қатъий бош тортди,
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "ШАМ ВА НУР" 🕯️
🕰 Соат 01:30. Ҳамма ухлаган, шаҳар тинч…
Сардор ҳали ҳам ухламаётган эди. Қўлида телефони, юрагида оғирлик.
— "Нега ҳаёт шунчалик мураккаб? Нега баъзи одамлар бахтиёр, баъзилар эса доим қийинчиликда?"
Шу пайт эшикда шовқин эшитилди.
Бироз чўчиб, бориб эшикни очди.
Олдида қария бир киши турган эди.
— "Ассалому алайкум, болам."
Сардор ҳайрон:
— "Ва алайкум ассалом… Ота, кечиринг, бирор ёрдам керакми?"
— "Йўқ, болам. Лекин менда сенга савол бор."
Сардор табассум қилди:
— "Савол?"
— "Ҳа. Айтчи, нега одамлар шомда шам ёқади?"
Сардор бироз ўйланди:
— "Ҳмм… Қоронғуликда ёруғлик бўлиши учун?"
Қария жилмайди:
— "Тўғри. Ҳозир сенинг қалбинг ҳам шом каби.
Бироз қоронғу, бироз оғир…
Лекин шу қалбинг ичида битта шам бор!
Сен уни ёқишинг керак.
Шам нима, биласанми?"
Сардор бош чайқади:
— "Йўқ…"
Қария чуқур нафас олди:
— "Бу – дуо!
Рамазон – қалбдаги шамни ёқиш ойи.
Сен қанча дуо қилсанг, қалбинг шунча ёруғлашади.
Қалбинг ёруғ бўлса, сенинг ҳаётинг ҳам ёруғ бўлади!"
⏳ ОРАДАН БИР НЕЧА ДАКИҚА...
Қария кетиб қолди.
Сардор эса илк марта ўзини енгил ҳис қилди.
У аввалги фикрларини унутди. Телефонини қўйди ва илк бор ичидан чиққан самимий дуосини қилди.
— "Эй Роббим, қалбимга нур бер!"
Ва шу кеча унинг қалбидаги шам ёнилди…
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Рамазон – қалбни нурга тўлдириш ойидир!
✅ Ҳаёт қоронғу кўринса, дуо қалбингизни ёритиши мумкин!
✅ Қийинчилик – шам ёнишига имкон беради. Фақат уни ёқишни унутманг! 🤲
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "ҚАРЗДОРЛИК" 💰
🕙 Соат 22:00. Таравеҳ намозидан кейин…
Зиёд масжиддан чиқиб, шошилмай уйига йўл олди.
Шу пайт орқасидан бир овоз эшитилди.
— "Ака, салом!"
Зиёд орқага бурилди. Қора костюм кийган, таниш-бегона бир йигит турган эди.
— "Сизни танимадим…"
— "Танишингиз шарт эмас, ака.
Лекин мен сизга бир вақтлар қарз бўлганман."
Зиёд ҳайрон бўлиб, диққат билан қаради.
— "Қарз?"
— "Ҳа, сиз буни билмагансиз.
Бир куни масжидда мен жуда қаттиқ сиқилиб турган эдим.
Қўлимда бир сўм ҳам йўқ, бир бурда нонга муҳтож эдим.
Сиз эса менга биродарлик билан бир пиёла чой ва бир дона нон бергансиз.
Ўша куни менга берганингиз – мен учун жуда катта эҳсон бўлган.
Зиёд бироз ўйланди.
— "Ростдан ҳам шундай қилганманми?"
— "Ҳа, ака. Балки сиз унутгансиз, лекин мен – йўқ!
Чунки ўша кеча, ўша нон, ўша чой менинг ҳаётимни ўзгартирган!
Мен буни қарз деб билдим ва энди қайтаришни истайман!"
⏳ ТАҚДИРНИНГ СИРЛИ БУРЧАГИ…
Йигит жимгина бир конвертни Зиёдга тутқазди.
Зиёд қўлини узатиб, конвертни очди… Ичида катта сумма пул бор эди!
— "Бу нима?"
— "Бу ўша бир дона нон ва бир пиёла чой учун!"
Зиёд ютилиб қолди. Йигит эса табассум билан кетиб борди…
— "Рамазон – фақат садақа ойи эмас, балки қарзларни унутмаслик ойи ҳам!"
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Сен кичик деб билган яхшилик, кимгадир бутун ҳаётини ўзгартириши мумкин!
✅ Ҳеч нарса беҳуда кетмайди – қилган яхшилигинг бир кун албатта сенга қайтиб келади!
✅ Рамазон – нафақат яхшилик қилиш, балки қилган яхшиликни қадрлаш ойидир! 🤲
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "КАРАМЕЛЬ СИРИ" 🍬
🕓 Соат 16:30. Ифторга икки соат қолди…
Жасур офисда ишлаб ўтирган эди. Ошқозони қўрқиллаб очликни ҳис қилар, сув ичишга қаттиқ ҳавас қилаётган эди.
— "Бу рўза кунлари жуда синовли…" 😩
Шу пайт бир ҳамкасби унинг олдига келиб, қўлига бир дона карамель берди. 🍬
— "Мана, Жасур, кечқурун ифторингда ейсан!"
Жасур шўхлик билан кулди:
— "Бу кичик бир конфет нима ҳам қилар дейсан?"
Ҳамкасби ҳам табассум қилди:
— "Бу конфет эмас, бу дуо!" 😊
Жасур ҳайрон бўлди:
— "Қандай дуо?"
— "Уни яхши ният билан сенга бердим. Агар шу хурмо ёки конфет билан ифтор қилсанг, мен ҳам савоб оламан!"
⏳ ОРАДАН ИККИ СОАТ...
Жасур уйига қайтди. Ҳар хил таомлар бор, лекин аввал ўша конфетни очиб ейишга қарор қилди.
— "Мени бир инсон эслаб, хайр ниятида берган экан. Демак, аввал шу билан оғиз очишим керак!"
У карамельни ейиш билан тасодифий тарзда юрагида бир илиқлик ҳис қилди.
— "Бир кечада кичик бир конфет мени уйғотди!"
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Рамазонда ҳатто энг кичик яхшилик ҳам улкан савоб келтиради!
✅ Бир оғиз хурмо, бир дона конфет ҳам хайрли ният билан берилса, Аллоҳ уни зиёда қилади!
✅ Бировни эслаб, уларга яхши сўз ёки ҳадя бериш – Рамазоннинг ҳақиқий руҳидир! 🤲
🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "ҚАДРНИ БИЛИШ" 🍞
🕡 Соат 18:10. Ифторга ярим соат қолди…
Азиз уйига қайтарди. Ошқозони ғувиллаб очликни ҳис қилар, сувга бўлган ташналик эса тобора кучаярди.
— "Яна 30 дақиқа... Нега бугун вақт бунчалик секин ўтяпти?" 😩
У бозордан ҳордиқ чиқариб, ёқимли ҳид келаётган ошхоналар томон юрди. Ҳамма ерда инсонлар овқатланиш учун тайёргарлик кўраётган эди.
Лекин бир бурчакда...
Қўлидаги қуриб қолган нонни майдалаб ейётган бир одамни кўриб қолди. 🍞
Бир кунлик ризқ – фақат шу.
Азиз бироз тўхтаб, бу одамга қараб қолди.
— "Мен эса турли хил овқатлар, таомлар ҳақида ўйлаяпман... У эса фақат бир бурда нон билан ифтор қилади."
Бир онга унинг юраги титраб кетди. Қўлидаги сумкасини очди.
— "Ака, менинг ҳам рўзам бор. Бирга ифтор қиламизми?" 😊
⏳ ОРАДАН 20 ДАҚИҚА...
Иккови ҳам бирга ифтор қилди.
Бир бурда нон, бир стакан сув... Ҳаётда шундан ҳам лаззат бор экан!
Нон ейиб ўтирган киши табассум қилиб:
— "Ўғлим, бугун сен менга меҳмон бўлдинг. Ҳам мен, ҳам сен савоб олдинг!"
Азиз кўзларида ёш билан:
— "Йўқ, ака, бугун мен ҳақиқий сабоқ олдим!" 🤲
📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:
✅ Қўлингиздаги неъматларни қадрланг!
✅ Рамазон – фақат оч қолиш эмас, балки эҳтиёжмандларни тушунишдир!
✅ Бир бурда нон ҳам, ихлос билан берилса, Аллоҳнинг баракасини олиб келади! 🍞
