2886
@learner1403 :ارتباط با ادمین کانال معلم پژوهنده روزنه ای برای توسعه حرفه ای معلمان، به کانال ما بپیوندید
🎓 ۵ اصل کاربردی از روش منتسوری برای معلمان
از نگاه ماریا منتسوری، کودک یک جستجوگر کنجکاو و فعال است، نه گیرنده‌ای منفعل. اگر می‌خواهید کلاس متفاوتی داشته باشید، این اصول را فراموش نکنید:
۱. محیط آماده = معلم ساکت‌تر، کودک فعال‌تر،
کلاس را طوری بچین که ابزار یادگیری در دسترس کودک باشد. محیط، معلم دوم است.
۲ . کودک را به استقلال برسان، نه به اطاعت،
منتسوری می‌گوید: «کمک کن خودم انجام دهم.» دخالت زیاد، رشد را متوقف می‌کند.
۳ . خطا فرصتی برای یادگیری است، نه سرزنش
به جای تصحیح فوری، ابزار بازبینی را در اختیار کودک بگذار. اشتباه، بخشی از مسیر رشد است.
۴ . آزادی در چارچوب، نه بی‌نظمی
کودک حق انتخاب دارد، اما در محیطی ساخت‌مند و با قوانین روشن.
۵ . هر کودک، دنیای منحصر به‌فردی است
مقایسه نکن. سرعت و مسیر یادگیری در هر کودک متفاوت است.
🔸با روش منتسوری، کلاس درس را به کارگاه رشد تبدیل کنیم.
#منتسوری #تربیت_کودک #مدیریت_کلاس
#معلم_اثربخش
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
این یکی از تابلوهای ماندگار نقاشی جهان است، نقاش آن شخصی به نام فیودور روتشینکوف است که در آن پسر بچه‌ای از مدرسه برگشته و مردود شده است. برادر کوچکتر به عنوان یک رقیب به او نگاهی تمسخرآمیز دارد. خواهر بزرگتر، گرفتار غرور زیبایی خویش است، به او نگاهی تحقیرآمیز دارد. مادر نیز که مملو از مهر مادری است به او نگاهی ملامت‌آمیز و گلایه‌مند دارد. سگ او را همین گونه که هست دوست دارد.
نام تابلو: "با من همانند سگ رفتار کنید".
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
📘 خرداد؛ فرصتی برای تأملی دوباره بر روشهای ارزشیابی دانش آموزان، در جهانی که دیگر مانند گذشته نیست!
با رسیدن خردادماه، بار دیگر در آستانه‌ی مرحله‌ای از سال تحصیلی قرار می‌گیریم که به‌ظاهر پایان آموزش است، اما در واقع می‌تواند آغاز یک بازنگری جدی در چیستی و چگونگی ارزشیابی آموزشی باشد.
🌍 دنیای آموزش دگرگون شده است.
امروز دیگر یادگیری تنها در کلاس و از طریق کتاب‌های درسی رخ نمی‌دهد. مهارت‌های قرن ۲۱، مانند تفکر انتقادی، حل مسئله، یادگیری مادام‌العمر و سواد دیجیتال و هوش مصنوعی جایگاه محوری یافته‌اند. با این حال، بسیاری از مدارس و نظام‌های آموزشی هنوز با ابزارها و روشهای کهنه ارزشیابی دیروز، عملکرد دانش‌آموز امروز را می‌سنجند.
❗ امتحان‌های سنتی، با تمرکز بر محفوظات و پاسخ‌های از پیش تعیین‌شده، اغلب توانایی تحلیل، خلاقیت، و استدلال را نادیده می‌گیرند. با این نوع ارزشیابی ، سطح عمیق تر یادگیری مورد بی اعتنایی قرار می گیرد.
این نوع ارزشیابی نه‌تنها تصویر کاملی از رشد یادگیرنده ارائه نمی‌دهد، بلکه گاهی او را از تفکر عمیق و انگیزه‌ی یادگیری بازمی‌دارد.
🎯 در چنین شرایطی، وظیفه‌ی ما به‌عنوان معلمان روشن است:
▪️ بازاندیشی در هدف امتحانات: آیا صرفاً به‌دنبال نمره هستیم یا نشانه‌های یادگیری واقعی را جست‌وجو می‌کنیم؟
▪️ تنوع در روشهای سنجش: استفاده از پروژه‌ها، ارزیابی‌های عملکردی، پوشه‌ی کار، ارائه‌های گروهی، و ارزشیابی‌های فرایندی
▪️ پرسش‌های معنادار: طراحی سؤالاتی که ذهن را به چالش بکشند، نه فقط حافظه را
▪️ بازخورد سازنده: تبدیل نتایج امتحان به فرصتی برای رشد، نه صرفاً اعلام موفق یا مردود بودن،
🎯 البته باید از اتصال نمره کنکور به یک چنین نظام ارزشیابی بسیار بیمناک بود و آرزو کرد که هرچه زودتر این پیوند شوم قطع شود چرا که این روند، سلطه این روش‌ها را بر آموزش پیش از دانشگاه، بیش از پیش تحکیم می بخشد!
🔎 خرداد، تنها پایان یک تقویم آموزشی نیست؛ فرصتی است برای آغاز تغییر در نگاهی که سال‌هاست ارزشیابی را با «امتحان» یکی گرفته است.
✏️ شاید مهم‌ترین برگه‌ای که در این روزها باید مرور شود، نه برگه‌ی امتحانی دانش‌آموز، بلکه صفحه‌ای از روش تدریس و ارزشیابی ما باشد.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
#تحول_در_ارزشیابی
#مدرسه_نوین
#مهارت_محوری
#پایان_سال_تحصیلی
#خرداد_ماه_تفکر
دوره ابتدایی، زمانی برای یادگیری خوب فکر کردن و خوب زیستن است؛ نه نمره و رتبه گرفتن و حفظ درس‌ها،
کودک امروز، اگر خوب فکر کردن و خوب زیستن را بیاموزد، فردای علمی‌اش تضمین است.
دوره ابتدایی، دوره زیرساخت‌سازی فکری است؛ نه رقابت در یادگیری محتوای کتاب‌های درسی.
در این سال‌ها، اولویت با پرورش مهارت‌هاست؛ مهارت‌هایی که یادگیری را حمایت و تضمین می‌کنند. مهارت‌هایی همچون تفکر نقاد و خلاق،حل مسئله،گفت‌وگو و همکاری،خودآگاهی و مدیریت هیجان‌ها،مهارت در تعامل اجتماعی و کار گروهی.
بدون این مهارت‌ها، حتی بهترین آموزش‌های علمی هم به سختی در ذهن و زندگی کودک ماندگار می‌شوند.
دوره ابتدایی را جدی بگیریم؛ نه فقط برای نمره و رتبه و دروس و دانشمند شدن، بلکه برای ساختن بنیان انسان‌های متعادل، توانا ، مسئول و یادگیرنده.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
🔺آماری از کمبود معلم دوره ابتدایی
🔹نسبت دانش‌آموز به معلم در کشور تا ۲ برابر میانگین جهانی‌ست.
🔹تهران، قم، اصفهان در بحرانی‌ترین وضعیت قرار دارند.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
دلتنگی برای هم کلاسی ها و مدرسه در دو زمان متفاوت!
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
چرا رویکرد «معلم پژوهنده» در آموزش‌وپرورش ما رشد نمی‌کند؟
(نقدی بر موانع ساختاری و فرهنگی در مسیر نهادینه‌سازی پژوهش در مدارس)
در سال‌های اخیر، اصطلاح «معلم پژوهنده» به شکلی گسترده وارد ادبیات رسمی آموزش‌وپرورش کشور شده است. اما پرسش اصلی همچنان باقی‌ست: چرا این رویکرد، علی‌رغم تأکیدهای فراوان، در عمل نهادینه نمی‌شود؟ چرا پژوهش معلمان همچنان در حاشیه فعالیت‌های مدرسه‌ای باقی مانده است؟
نخستین مانع، نگاه صوری و امتیازمحور به پژوهش است. در ساختار کنونی، پژوهش اغلب به‌عنوان ابزاری برای ارتقاء در نظام رتبه‌بندی دیده می‌شود، نه به‌عنوان بخشی از کنش حرفه‌ای و آگاهانه‌ی آموزشی. این نگاه سطحی، پژوهش را از معنا تهی کرده و آن را به «پرونده‌سازی» برای کسب امتیاز تقلیل داده است.
دوم، نارسایی در نظام تربیت معلم است. برنامه‌های موجود تربیت معلم، کمتر دانشجومعلمان را با عمق پژوهشهای مدرسه محور آشنا می‌کنند. صرف گذراندن چند واحد درسی، دشوار بتواند کسی را پژوهنده کند. پژوهندگی باید در بطن تمامی برنامه‌های درسی، روشهای تدریس مدرسان، و فضای رسمی و غیررسمی تربیت معلم جاری باشد. اگر مبانی پژوهش‌محوری در این دوران بخوبی شکل نگیرد، تحقق رویکرد معلم پژوهنده در مراحل بعدی بسیار سخت تر خواهد بود.
سوم، فهم نادرست از مفهوم معلم پژوهنده است. این مفهوم گاهی با پژوهشهای سنتی هم مسیر می شود ؛ در حالیکه معلم پژوهنده رویکردی نقاد و پرسش‌گر به تجربه‌های روزمره‌ی تدریس، برای بهبود آنچه هست که در کلاس درس می‌گذرد. رویکرد معلم پژوهنده راهبردی برای یادگیری مادام العمر معلمان است و بدون آن ، پویایی در حرفه معلمی از بین می رود.
چهارم، تزئینی دیدن پژوهش و تقلیل آن به هفته پژوهش در وزارت آموزش و پرورش است. در عمل، پژوهش به یک مناسبت تقویمی و برگزاری مراسمی نمادین محدود شده است؛ جایی برای معرفی معلمان «برتر» که متأسفانه، بنابر برخی یافته‌ها، خود الزاماً پژوهنده نیستند.
و در نهایت، نبود سازوکارهای حمایتی و تشویقی مؤثر، از جمله زمان‌بندی مناسب، منابع پشتیبان، کارگاه‌های کاربردی و بازخوردهای واقعی، سبب شده است بسیاری از معلمان احساس کنند که پژوهش نه امکان‌پذیر است و نه سودمند.
در چنین شرایطی، طبیعی‌ست که رویکرد «معلم پژوهنده» رشد نکند. زیرا برای بالیدن یک ایده، تنها تبلیغ کافی نیست؛ باید بستر و زمینه‌ی واقعی برای رشد آن فراهم شود.
پژوهش‌محوری، اگر به‌درستی درک و حمایت شود، می‌تواند سنگ‌بنای تحول در مدرسه باشد. اما تا زمانی که ساختارها، باورها و رویه‌ها اصلاح نشوند، این ایده همچنان در حد یک شعار باقی خواهد ماند.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
چرا برخی معلمان همواره محبوب دانش آموزانند؟
در میان صدها معلمی که هر دانش‌آموز در طول زندگی خود تجربه می‌کند، تنها تعداد اندکی در ذهن و قلب او ماندگار می‌شوند؛ معلمانی که تأثیرشان فراتر از کلاس درس است.
اما چه چیزی آنها را متمایز می‌کند؟
محبوبیت این معلمان حاصل اتفاق یا شانس نیست؛ بلکه نتیجه ویژگی‌هایی انسانی و حرفه‌ای است که آنها را به الگوهایی ماندگار تبدیل کرده است:
۱. با عشق و تعهد واقعی تدریس می‌کنند، نه صرفاً از روی وظیفه. تدریس در واقع بخشی از وجودشان شده است.
۲.به دانش آموزان عشق می ورزند و برای پرورش شخصیت آنها، به اندازه آموزش مفاهیم درسی اهمیت قائل‌اند.
۳. شنونده‌ای همدل، دلسوز و راهنمایی آگاه هستند.
۴. اشتباهات شاگردان را فرصتی برای یادگیری می‌دانند، نه دلیلی برای سرزنش.
۵. بعنوان یادگیرنده ای مادام العمر، همواره در مسیر یادگیری و رشد فردی گام برمی‌دارند.
چنین معلمانی، نه فقط درس، بلکه امید، انگیزه و اعتمادبه‌نفس می‌آموزند.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
#توسعه_حرفه‌ای_معلمان #تعلیم_و_تربیت #معلم_موفق #یادگیری
ادیسون؛ نابغه‌ای که یک مادر ساخت!
تو کودن نیستی، نابغه‌ای پسرم!
این جمله‌ای بود که مسیر زندگی توماس ادیسون را عوض کرد.
داستان چیست؟
توماس ادیسون (۱۸۴۷–۱۹۳۱)، مخترع پرآوازه و صاحب هزاران اختراع (از جمله لامپ رشته‌ای)، در کودکی دانش‌آموز متفاوتی بود.
او کنجکاو، پر از سؤال و بی‌قرار بود. معلمانش حوصله پرسش‌های بی‌پایانش را نداشتند.
روزی مدرسه نامه‌ای به مادرش، نانسی ادیسون، دادند:
«پسرتان برای آموزش مناسب نیست. او کندذهن است. دیگر اجازه ندارد به مدرسه بیاید.»
اما مادرش، زنی دانا و مهربان، نامه را به ادیسون نداد. با چشمانی اشک‌آلود به او گفت:
«مدرسه نوشته پسر شما نابغه است. ما آن‌قدر توانمند نیستیم که به او آموزش بدهیم. لطفاً خودتان آموزش او را ادامه دهید.»
نانسی خودش معلم پسرش شد؛ خواندن، نوشتن و عشق به یادگیری را به او آموخت.
ادیسون بعدها یکی از بزرگ‌ترین مخترعان جهان شد.
سال‌ها بعد، پس از مرگ مادرش، ادیسون آن نامه قدیمی را پیدا کرد و خواند. حقیقت تلخ آشکار شد.
او در دفتر خاطراتش نوشت:
«توماس آلوا ادیسون کودکی کندذهن بود. مادری قهرمان او را نابغه ساخت.»
پیام این داستان؟
گاهی کافی‌ست یک نفر به ما باور داشته باشد. با همین یک باور، می‌شود جهان را روشن کرد.
هرگز از برچسب ها و القاب منفی برای دانش آموزان خود استفاده نکنیم!
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
#ادیسون #الهام_بخش #قدرت_مادر #خلاصه_زندگی #یادگیری
مدارس و بحران معنا؛ چرا دانسته‌هایمان بی‌ریشه‌اند و به کار نمی‌آیند؟
✍ما به جای آنکه دانش‌آموزان را به درک عمیق و بینش تشویق کنیم، آنها را مجبور به حفظ کردن پاسخ‌های از پیش آماده می‌کنیم؛
پاسخ‌هایی که فقط تا پایان امتحان ارزش دارند و بعد، مثل برگه امتحان، فراموش می‌شوند.دانشی که فقط برای امتحان باشد، دشوار بتواند به زندگی واقعی ریشه دواند.
نظام آموزشی ما عمدتاً بر یادگیری سطوح پایین متمرکز است ،چیزی که عملکرد دانش‌آموزان ایرانی در مطالعات جهانی تیمز و پرلز نیز گواهی روشن بر این واقعیت است.
کلاس‌های درس پر شده‌اند از مفاهیمی که تنها برای یادآوری در برگه امتحان کاربرد دارند، نه برای زندگی. در این نظام، نه درک عمیقی شکل می‌گیرد، نه فهم کاربردی و نه مهارتی برای مواجهه با دنیای واقعی.
چنین آموزشی، اگر معادل اتلاف وقت نباشد، چیز چندان بیشتری هم نیست. نمی‌توان از این کلاس‌ها ـ در مقایسه با فرصت‌های از دست‌رفته ـ انتظار هزینه و فایده مثبت داشت.دانش‌آموزانی که ساعت‌ها در کلاس می‌نشینند، اما با دستان خالی از معنا و مهارت بیرون می‌آیند.
راه حل چیست؟
باید به جای حافظه‌محوری، تفکر و پرسشگری را تشویق کنیم.
. با فعالیت‌هایی پروژه‌محور که دانش را به عمل پیوند می‌زنند،
. از دانش‌آموزان بخواهیم فکر کنند،
بحث کنند، تحلیل کنند،
. سوال‌هایی بپرسیم که جواب آماده ندارند، اما ذهن را بیدار می‌کنند،
. به آنها فرصت بدهیم اشتباه کنند، مسیر کشف را طی کنند و معنای واقعی فهمیدن را تجربه کنند،
کلاسی که در آن ذهن‌ها می‌پرسند، می‌سازند و حل می‌کنند، همان جایی است که دانسته‌ها ریشه می‌دوانند و معنا پیدا می‌کنند.
#آموزش #تفکر_نقاد #مدرسه_زندگی #مهارت_آموزی
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
ایکاش انس و الفت با کتاب از کودکی آغاز شود!
کتاب، نوازش جان است.از کودکی، دل را بنوازیم. بذر کتاب را زودتر بکاریم، تا درخت دانایی زودتر جوانه بزند.
امروز نمایشگاه کتاب تهران، ۱۸ اردیبهشت
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
تأمل🤔:
معلم به شاگرد: شما در آزمون افتادین!
شاگرد به معلم : نه شما در یاد دادن به من افتادین!
**
چقدر ما بعنوان معلم باید سهمی از شکست دانش آموزان را بر عهده بگیریم؟
لطفا دیدگاه‌های ارزشمند خویش را در بخش کامنت ها با ما به اشتراک بگذارید
@intrnship👈
کانال معلم پژوهنده
برای دانش آموزان اهمیت باور به ذهنیت رشد در برابر ذهنیت ثابت را مرتب یادآوری کنیم.
ذهنیت رشد (Growth Mindset) و ذهنیت ثابت (Fixed Mindset) دو مفهوم مهم در روانشناسی و توسعه فردی هستند که توسط دکتر کارول دوک (Carol Dweck) معرفی شده‌اند. این دو نوع ذهنیت تأثیر زیادی بر نحوه تفکر، یادگیری و موفقیت افراد دارند.
ذهنیت ثابت
تعریف:
ذهنیت ثابت به این باور اشاره دارد که ویژگی‌ها و توانایی‌های فردی، مانند هوش و استعداد، ثابت و غیرقابل تغییر هستند. افرادی با این نوع ذهنیت معمولاً بر این باورند که موفقیت به توانایی‌های ذاتی بستگی دارد و تلاش و کوشش کمتر تأثیرگذار است.
ویژگی‌ها:
• ترس از شکست: افراد با ذهنیت ثابت ممکن است از چالش‌ها و خطرات دوری کنند زیرا می‌ترسند شکست بخورند.
• ناتوانی در پذیرش بازخورد: این افراد معمولاً به انتقادها حساس هستند و بازخورد را تهدیدی برای خود می‌دانند.
• اجتناب از چالش‌ها: آنها ممکن است از موقعیت‌هایی که نیاز به یادگیری و تلاش دارند، فرار کنند.
و اما ذهنیت رشد
تعریف:
ذهنیت رشد به این باور اشاره دارد که افراد می‌توانند با تلاش، یادگیری و تجربه، توانایی‌ها و استعدادهای خود را توسعه دهند. افرادی با این نوع ذهنیت به توانایی‌های خود به عنوان چیزی قابل تغییر نگاه می‌کنند.
ویژگی‌ها:
• پذیرش چالش‌ها: افراد با ذهنیت رشد تمایل دارند به چالش‌ها روی آورند و از آنها به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده کنند.
• یادگیری از شکست: آنها شکست را به عنوان بخشی از فرآیند یادگیری می‌پذیرند و از آن درس می‌گیرند.
• تمایل به دریافت بازخورد: این افراد بازخورد را به عنوان ابزاری برای بهبود می‌بینند و به آن گوش می‌دهند.
تأثیر بر زندگی
• تحصیلات: دانش‌آموزانی که ذهنیت رشد دارند، معمولاً عملکرد بهتری در تحصیل دارند زیرا بیشتر تمایل دارند که در مواجهه با چالش‌ها تلاش کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند. اینها بر رفتار و عملکرد خود کنترل بیشتری دارند.
• محیط کار: در محیط‌های کاری، کارکنانی با ذهنیت رشد معمولاً خلاق‌تر و نوآورتر هستند و بهتر می‌توانند با تغییرات سازگار شوند.
• روابط اجتماعی: افراد با ذهنیت رشد معمولاً روابط اجتماعی بهتری برقرار می‌کنند زیرا بیشتر تمایل دارند از تجربیات دیگران بیاموزند و انتقادات را بپذیرند.
نتیجه‌گیری
توسعه ذهنیت رشد می‌تواند به افراد کمک کند تا به موفقیت‌های بیشتری دست یابند و در زندگی شخصی تحصیلی و حرفه‌ای خود پیشرفت کنند. این تغییر در نگرش نیازمند تمرین و تلاشی مستمر است، اما می‌تواند تأثیرات مثبتی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد.
👇👇
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
معلم پژوهنده؛ سه چهره‌ی یک نقش حرفه‌ای
در دنیای امروزِ آموزش، پژوهش فقط مخصوص دانشگاهیان و پژوهشگران نیست؛ بلکه معلم نیز یک پژوهشگر است. او نه‌تنها آموزش می‌دهد، بلکه در مسیر یادگیری، پژوهش و تحلیل هم می‌کند. سه نقش مهم پژوهشی برای معلمان قابل شناسایی است:
۱. معلم به‌عنوان پژوهشگر:
در این نقش، معلم خود به طراحی و اجرای پژوهش‌هایی در کلاس یا مدرسه می‌پردازد (مانند اقدام‌پژوهی، روایت پژوهی، درس پژوهی) و با تحلیل داده‌ها به بهبود فرآیند تدریس کمک می‌کند.
۲. معلم به‌عنوان مدرس پژوهش:
در این نقش، معلم به دانش‌آموزان مهارت‌های پژوهش را می‌آموزد، از طرح پرسش گرفته تا جمع‌آوری داده و تحلیل و تدوین نتایج و نگارش گزارش.
۳. معلم به‌عنوان به‌کارگیرنده‌ی نتایج پژوهشهای دیگران:
این همان نقشی است که در عمل، کمتر دیده می‌شود اما بسیار حیاتی است.
در این نقش، معلم نه لزوماً پژوهشگر است و نه مدرس پژوهش، بلکه یک مطالعه‌گر آگاه است که از نتایج تحقیقات معتبر آموزشی برای بهینه‌سازی روش تدریس، مدیریت کلاس، ارزشیابی و حتی تعامل با والدین استفاده می‌کند.
به‌کارگیری نتایج پژوهشهای معتبر، نه تنها فرآیند تدریس را علمی‌تر می‌کند، بلکه از اتلاف وقت و انرژی جلوگیری کرده و معلم را از آزمون و خطاهای تکراری می‌رهاند.
مثلاً وقتی معلمی بر اساس یافته‌های روانشناسی یادگیری، استراتژی «روش پرسش محور» را در تدریس به‌کار می‌برد، در واقع در حال ایفای همین نقش است.
سؤال اساسی اینجاست:
آیا ما به عنوان معلم، آخرین یافته‌های علمی در زمینه تدریس و یادگیری را دنبال می‌کنیم؟
یا هنوز فقط بر اساس تجربیات گذشته و روشهای سنتی عمل می‌کنیم؟
شاید وقت آن رسیده که نقش سوم را جدی‌تر بگیریم. توسعه یادگیری معلم در باره یادگیری کلید رشد حرفه اوست...
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
👈در صورتیکه این مطلب را مفید تشخیص دادیم ، آن را حداقل با دونفر !! به اشتراک بگذاریم . به ترویج فرهنگ تعلیم و تربیت کمک کنیم!
۴ اردیبشت، ۲۴ آوریل روز جهانی کتاب 📚
🎥 چگونه عشق به خواندن را رواج دهیم؟
📌 روشهای ترویج کتابخوانی
👇👇👇👇
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
#خواندن
#مطالعه
#کتابخوانی
#آموزش
📌 چرا مدرسه‌هایمان شکوفا نمی‌شوند؟
🌱 مدرسه، اگرچه با کمی اغماض، می‌تواند کارخانه‌ای برای «انسان توسعه‌یافته» تلقی شود؛ اما آیا واقعاً خروجی این کارخانه‌ها همان چیزی‌ست که انتظار داریم؟
انسان توسعه‌یافته کسی‌ست که مهارت‌های زندگی را بلد است، با دیگران ارتباط مؤثر برقرار می‌کند، به حقوق دیگران احترام می‌گذارد، برای محیط زیست دل می‌سوزاند، یادگیرنده و مسؤولیت‌پذیر است و به آینده امید دارد.
اما بی‌تعارف باید گفت: مدرسه‌های امروز ما از پرورش چنین انسانی ناتوان‌اند!
دلیل چیست؟ شاید مهم‌ترین دلیل این باشد که خود مدرسه، آن‌گونه که باید، «الگوی عملی» این شایستگی‌ها نیست. مدرسه باید پیشتاز در رفتاری باشد که می خواهد در دانش آموزانش ببیند. وقتی معلمان و مدیران با یکدیگر رفتار همدلانه ندارند، وقتی محیط مدرسه سرشار از رقابت‌های ناسالم، فشارهای بی‌مورد و ساختارهای خشک است، چطور می‌توان انتظار داشت که خروجی‌اش انسان‌هایی همدل، مسؤول و توسعه‌یافته باشند؟
دانش‌آموز، برای رشد واقعی، باید در فضایی رسمی و غیررسمی غنی از همین شایستگی‌ها غوطه‌ور باشد. اما حتی اگر مدرسه تمام توان خود را بگذارد، باز هم کافی نیست.
مدرسه جزیره‌ای جداافتاده نیست؛ با خانواده و جامعه در پیوندی تنگاتنگ است. و امروز، متأسفانه این پیوند دچار گسست شده است. فاصله میان آنچه خانواده و جامعه ترویج می‌کنند و آنچه مدرسه می‌کوشد آموزش دهد، گاه به شکافی هولناک می‌ماند.
✨ برای شکوفایی مدارس، باید خانواده و جامعه نیز با آن هم‌نفس شوند.
تنها وقتی مدرسه، خانواده و جامعه در یک مسیر حرکت کنند، می‌توان امیدوار بود که رؤیای «انسان توسعه‌یافته» از دل مدرسه بیرون بیاید. وگرنه، این رؤیا چیزی جز یک خیال نخواهد بود...
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
✨️در فرهنگ ژاپنی، مسئولیت معلم بی‌پایان است!
در زبان و فرهنگ ژاپنی، دیدگاهی ژرف درباره آموزش وجود دارد:
معلم تا جایی که می‌تواند تلاش می‌کند تا مفاهیم را به شاگرد منتقل کند، اما اگر دانش‌آموز باز هم متوجه نشود، معلم خود را مسئول می‌داند، نه شاگرد را.
این نگرش در عبارت‌هایی مانند:
– «مسئولیت معلم»
先生の責任 (Sensei no sekinin)
- «اگر نمی‌توانم آموزش دهم، ناشی از ناپختگی خودم است»
教えられないのは自分の未熟さ (Oshierarenai no wa jibun no mijukusa)
نمود پیدا می‌کند. در آثار ادبی یا فیلم‌های ژاپنی، گاهی معلم با گفتن جمله‌هایی چون 「これも私の責任だ」 (این هم تقصیر من است) یا حتی با کوبیدن سر به میز یا دیوار، شدت احساس مسئولیت و سرخوردگی خود را نشان می‌دهد.
این نگاه فرهنگی، تنها یک اخلاق حرفه‌ای نیست، بلکه نگاهی عمیق به رابطه معلم و شاگرد است: رابطه‌ای انسانی، مسئولانه و بی‌وقفه.
🔗http://t.me/nokishane منبع : 👈
🔹🔹🔹
کانال معلم پژوهنده
@intrnship
آموزش با هوش مصنوعی
➕ تو تگزاس یه مدرسه‌ای هست به اسم ALPHA که کلاً معلم نداره! دانش‌آموزا فقط با لپ‌تاپ و یه هوش مصنوعی به اسم AI Tutor درس می‌خونن. جالب‌تر اینکه فقط دو ساعت در روز درس می‌خونن و بقیه روز رو به یادگیری مهارت‌های زندگی مثل سخنرانی، کارآفرینی و مدیریت مالی می‌پردازن.
➕ با این روش، نمرات دانش‌آموزای ALPHA به طرز چشمگیری بهتر شده؛ حتی به گفته خودشون، توی ۲ ساعت، دو برابر سریع‌تر از مدارس سنتی یاد می‌گیرن و جزو ۲٪ برتر کشور هستن. این موفقیت باعث شده شعبه‌های بیشتری در ایالت‌های دیگه باز کنن، حتی تو مناطقی که قبلاً نمرات پایینی داشتن.
📌حالا سوال اینه: آیا این مدل تو مدارس دولتی هم قابل اجراست؟
منبع:
🛄 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی
***
کانال معلم پژوهنده
@intrnship
فرهنگ مدرسه؛ بنایی زیر ساختی که همه با هم می‌سازیم!
فرهنگ مدرسه، دیوار و پنجره نیست؛
روحی‌ست که در تمام فضا جاری‌ست،
در نگاه و رفتار مدیر، در صبر معلم،
در ادب دانش‌آموز و حتی در نحوه تعامل اولیا و رفتار .
فرهنگ، زیرساختی‌ست که بر آن آموزش معنا می‌گیرد.
مدرسه‌ای با فرهنگ قوی، نه تنها درس می‌دهد، بلکه انسان می‌پرورد.
و این فرهنگ، اتفاقی شکل نمی‌گیرد.
با هر تصمیم، هر رفتار، هر ارزش مشترک ساخته می‌شود، در طول زمان در آیین ها و سنت های مدرسه.
و معلم، در قلب این ساختار ایستاده است؛
باوری زنده، الگویی روشن، و نقشی بی‌بدیل در جان‌بخشی به فرهنگ مدرسه.
فرهنگ مدرسه را دریابیم ؛
و نقش خودمان را شکل دهی به جدی تر بگیریم.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
#فرهنگ_مدرسه #نقش_معلم #رهبری_فرهنگی #مدرسه_سازنده
https://ensafnews.com/590754/بودجهی-زیاد-و-ناکارآمد-آموزشوپرو/
نقدی بر شیوه های تربیت معلم ، با تکیه بر تربیت دبیر فنی در دانشگاه شهید رجایی
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
شوخ‌طبعی معلم؛ ابزاری قدرتمند برای یادگیری اثربخش
پژوهشهای متعددی نشان داده‌اند که شوخ‌طبعی معلم نه‌تنها محیط کلاس را دلپذیرتر می‌کند، بلکه می‌تواند یادگیری، انگیزه و تعامل دانش‌آموزان را به‌طور معناداری افزایش دهد.
به‌عنوان نمونه، مطالعات انجام‌شده توسط وانزر و فرایمایر(۱۹۹۹) و باناس و همکاران (۲۰۱۲) نشان می‌دهد که شوخ‌طبعی معلم:
-استرس و اضطراب دانش‌آموزان را کاهش می‌دهد،
-توجه و تمرکز را افزایش می‌دهد،
-یادگیری عمیق‌تر و مشارکت فعال‌تر را تقویت می‌کند،
- و رابطه‌ی معلم و دانش‌آموز را انسانی‌تر و صمیمی‌تر می‌سازد
البته، تأکید بر شوخ‌طبعی حرفه‌ای و هدفمند است؛ نه لودگی یا طنزهایی که شأن کلاس یا دانش‌آموزان را زیر سؤال ببرد.
در کلاس‌های پر از تنش و فشار، گاهی یک جمله‌ی بامزه‌ی معلم می‌تواند بهترین تنفس یادگیری باشد.
معلمی که بلد است لبخند را به کلاس بیاورد، دانایی را هم مؤثرتر منتقل می‌کند
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
باغ انار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی: تهران ۲۸ اردیبهشت ماه
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
آیا هوش مصنوعی، معلمان را کنار می‌زند؟ یا قهرمانِ پنهانِ کلاس درس است؟
در سال‌های اخیر، هوش مصنوعی (AI) دیگر فقط نامی در کتاب‌های علمی‌تخیلی نیست؛ حالا در قلب کلاس‌های درس، در لپ‌تاپ معلم‌ها و گوشی‌های دانش‌آموزان و دانشجویان جا خوش کرده.
اما یک سؤال اساسی ذهن مدیران و معلمان را مشغول کرده: هوش مصنوعی، دشمن ماست یا دوست ما؟
چه چیزی تغییر کرده؟
امروز ابزارهایی مثل ChatGPT، یا نرم‌افزارهای تحلیل‌گر یادگیری، می‌توانند آزمون طراحی کنند، برای هر دانش‌آموز محتوای شخصی‌سازی شده تولید کنند و حتی بازخورد آموزشی بدهند. در ظاهر فوق‌العاده است، اما... آیا این یعنی معلم‌ها باید نگران باشند؟
تهدید یا فرصت؟
اگر آموزش فقط انتقال اطلاعات بود، بله، شاید AI جای معلم را می‌گرفت.
اما معلم، تنها "ناقلِ دانش" نیست؛ مربی است، الهام‌بخش است، رهبر کلاس است.
آنچه AI ندارد: حس همدلی، درک شرایط انسانی، مهارت مدیریت کلاس، نگاه تربیتی.
اما قطعا ، هوش مصنوعی کار معلم را سخت می کند، معلمان باید یادگیرنده ای مادام العمر باشند و با کارکردهای هوش مصنوعی در آموزش بخوبی آشنا باشند .
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
بنابر گفته سخنگوی وزارت آموزش و پرورش کار مدارس از ساعت ۶ صبح آغاز می شود.
⚠️عبدالله رمضان زاده :
نبوغ در آموزش و پرورش!
کودکانتان ساعت ۶ صبح در مدرسه باشند!
_ کی صبحانه بخورند؟
_ کی از خواب بیدار شوند؟
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
خواندنهای فست فودی دیجیتال، رغبت به خواندن عمیق را نابود کرده است!!!
کسانی که مهارت خواندن ندارند، مهارت اندیشیدن هم ندارند.
مجموعه‌ای از ناشران، محققان، کتابداران و نویسندگان سراسر جهان، ماه پیش، با انتشار «مانیفست خواندنِ لیوبلینا» اعلام کردند: خواندنِ دیجیتال در حال تخریب عادتِ «خواندن عمیق» در میان ماست.
کاتبی را تصور کنید که بعد از اختراع ماشین چاپ، مشغول نوشتن متنی بود که تا به حال بارها و بارها آن را نوشته بود. چه احساسی داشت؟ احتمالاً با خودش فکر می‌کرد «مشغول چه کار بیهوده‌ای هستم!» امروزه خیلی از آدم‌ها وقتی مجبور می‌شوند متنی بنویسند که طولانی‌تر از سی کلمه است، همچین حسی پیدا می‌کنند. به خودشان می‌گویند: چه کسی متنی چنین طولانی را خواهد خواند؟ نکتۀ تلخ ماجرا این است که چندان اشتباه فکر نمی‌کنند. انسان‌ها در خواندن متن‌های طولانی به مشکل خورده‌اند.
دستگاه‌های دیجیتال باعث شده‌اند انسان‌های امروزی، «بیشتر» از هر دورۀ دیگری در تاریخ بشریت بخوانند. اما آنها دیگر مثل قبل نمی‌خوانند. خواندنِ دیجیتال، به شکلی روزافزون، به تجربه‌ای تکه‌تکه، کوتاه‌مدت، سطحی و گذرا تبدیل شده است. بنابراین شاید تعداد کلمات خیلی زیادی در روز بخوانیم، ولی همۀ آنها در قالب متن‌های چند کلمه‌ای یا نهایتاً چند خطی است. حال اگر بخواهیم همان تعداد کلمه را در قالبِ یک متن واحد بخوانیم، با دشواری بسیاری مواجه می‌شویم. زیرا درک متنی طولانی نیازمند مهارت‌های «خواندن عمیق» است.
خواندن عمیق نقشی حیاتی در تمدن بشری داشته است. استیون پینگر، روان‌شناس و نویسندۀ آمریکایی، با رواج خواندنِ متن‌های طولانی در بین عموم مردم از اواخر قرن هفدهم، توانایی «همدردی» کردن با دیگران در میان انسان‌ها افزایش یافت.
مردم با خواندنِ متن‌های مفصل دربارۀ زندگیِ دیگر انسان‌ها، توانستند دنیا را از چشم آنها ببینند و این توانایی تأثیر بسیار مهمی در نگرش آنها دربارۀ موضوعاتی مثل برده‌داری، شکنجه، ساحره‌سوزی، استبداد و دیگر چیزها گذاشت. از نظر استیون پینکر، خواندنِ عمیق باعث «انقلاب نوع‌دوستانه»ای شد که بعدتر به رویدادهای دوران‌سازی منتهی گردید. آنچه خواندنِ متن‌های تکه‌پاره و کوتاه دیجیتال ما را از آن محروم می‌کند، دقیقاً همین توانایی دیدن دنیا از چشم دیگران است.
ماریان وولف، محقق آمریکایی، می‌نویسد: ما در دنیای آنلاین دائماً در حال اسکرول‌کردن، نصفه‌نیمه خواندن یا ذخیره‌کردن متن‌هاییم تا در آینده‌ای نامعلوم آنها را بخوانیم، چون این رسانه برای خواندنِ عمیق طراحی نشده است.
خواندن دیجیتال از دلایل مهم رواج «ساده‌گرایی» در دنیای امروز است. ساده‌گرایی یعنی تمایل به ساده‌کردن هر چیز پیچیده. اظهار‌نظرها و موضع‌گیری‌های یک‌خطی، شفاف و سرراست و فرارکردن از درک عمیق و چندوجهی مسائل. سایمون کوپر می‌گوید: استادِ ساده‌گراهای جهان، دونالد ترامپ است؛ کسی که هیچکس حتی توقع «همدلی» کردن را از او ندارد. اما ظهور این نوع سیاستمداران زنگ خطری برای جهان است. پینکر می‌گوید: «هر وقت سیاستمداران شروع می‌کنند به ساده حرف زدن، منتظر جنگ باشید».
++++++++++++++++++++++
آنچه خواندید مروری است بر یادداشت اخیر سایمون کوپر در فایننشال تایمز با عنوان «نگاه انداختن، اسکن کردن، اسکرول کردن: دوران خواندن عمیق به پایان رسیده است» (Skimming, scanning, scrolling — the age of deep reading is over). این مطلب در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳ به انتشار رسیده است.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
آموزش فراگیر؛ جایی که هیچکس جا نمی‌ماند
همه ما با رؤیایی در دل به مدرسه پا گذاشتیم.
رؤیای دیده‌شدن، فهمیده‌شدن، پذیرفته‌شدن…
اما چند نفرمان زیر بار برچسب‌ها خم شدیم؟
چند نفرمان شنیدیم: «تو نمی‌توانی… تو کندتری… اینجا جای تو نیست…»؟
آموزش فراگیر یعنی تمام این دیوارها را فرو بریزیم.
یعنی باور کنیم هر کودک با هر توان، هر شکل از فهمیدن، هر شیوه از بودن حق دارد بخشی از این جمع باشد ، بی‌شرط، بی‌مرز.
کلاس درس، فقط جایی برای یادگیری ریاضی و فارسی نیست؛
جایی‌ست برای یاد گرفتن مهربانی، صبوری، همدلی…
جایی‌ست که بفهمیم زیبایی انسان بودن، در تفاوت‌هاست.
وقتی دست هم را می‌گیریم، هیچکس جا نمی‌ماند.
بیاییم مدرسه را شبیه قلب بسازیم، نه شبیه صافی و غربال.چون در دل انسانیت، برای همه جا هست.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
#آموزش_فراگیر
#باهم_قد_می‌کشیم
#حق_آموزش
تقدیم به معلمانی که سعی می‌کنند کلاس درس خود را جذابتر ارائه کنند.
@intrnship
👈👈کانال معلم پژوهنده
بزرگی هر جامعه را از بلندی جایگاه معلمانش می‌سنجند!
****
بر بلندای اندیشه، آنان ایستاده‌اند… معلمان!
در سرزمین دانایی، هر ملتی با پرچم اندیشه به پیش می‌رود، و این پرچم را معلمان‌اند که برافراشته‌اند.
آنان که با واژه و نگاه، جان می‌بخشند و با مهر و خرد، آینده را می‌سازند.
معلمان، باغبانان روح‌اند؛ کسانی که با دستانی پر از محبت و دلی سرشار از امید، نهال‌های خرد و فرهنگ را می‌کارند.
جامعه‌ای سرفراز است که سنگر معلمانش را استوار بدارد؛
زیرا هر شکوفه توسعه، هر طلوع آزادی، و هر گام رو به روشنی، از کلاسی آغاز می‌شود که معلمی در آن، چراغی روشن می‌کند.
ای معلم! تو وارث رسالت هزاران ساله دانایی هستی؛
تو صدایِ ماندگار تمدن و نگهبانِ روح سرزمین ما.
بر دستان خسته‌ات بوسه می‌زنیم، رنج بی مهری بر جایگاهت را درک می کنیم ، بر قامت بلندت تعظیم می‌کنیم و به یاد می‌سپاریم:
جامعه ای که معلمانش را در صدر ننشاند، فردای بلندی نخواهد داشت.
**
روز معلم، روز شکوه علم و اندیشه، گرامی باد
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
معلمان باسابقه؛ ستون‌های خاموش مدرسه!
در هر مدرسه، چهره‌هایی هستند که سال‌ها با گچ و تخته، قلب و جان خود را خرج آموزش کرده‌اند. معلمانی که تجربه‌شان، چون گنجی ارزشمند، در سینه مانده است.اما این معلمان باسابقه، در مسیر زمان با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوند همچون:
- فرسودگی شغلی و افت انگیزه
- دشواری در همراهی با موج پرشتاب فناوری‌های نو
- فاصله‌ی فرهنگی با نسل جدید دانش‌آموزان
- نادیده گرفته شدن در برنامه‌های توسعه حرفه‌ای
- احساس انزوا و کنار گذاشته شدن از سوی سیستم و همکاران
در اینجاست که نقش مدیران و همکاران معنا پیدا می‌کند.
این بزرگان نباید تنها بمانند. باید:
- تجربیات آنها را شنید، ثبت کرد و به نسل بعدی سپرد
- آنان را در تصمیم‌سازی‌های مدرسه شریک دانست،
- فرصت آموزش متناسب با نیازهایشان را فراهم کرد
- فضای مدرسه را سرشار از احترام، گفتگو و همدلی برای آنها ساخت
به یاد داشته باشیم:
اگر معلمان جوان نیروی پیش‌برنده‌ی امروزند، معلمان باسابقه چراغ‌های راهِ فردایند.هر معلم باسابقه، کتابی است از حکمت و تجربه،قدرشان را بدانیم، پیش از آنکه جای خالی‌شان را حس کنیم،
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
عاملیت اساس رشد حرفه ای معلم
Teacher agency
عاملیت معلم به توانایی، اختیار و اراده‌ای اشاره دارد که معلم در تصمیم‌گیری‌ها، طراحی و اجرای فرآیند یاددهی-یادگیری، و تعامل با دانش‌آموزان و محیط آموزشی از آن برخوردار است. این مفهوم بیانگر این است که معلمان نه تنها انتقال‌دهندگان دانش هستند، بلکه فعالانه در ساخت، هدایت و بهبود محیط یادگیری نقش دارند.
ابعاد عاملیت معلم
۱. تصمیم‌گیری مستقل: معلم با توجه به نیازهای دانش‌آموزان، محتوای درسی و شرایط محیطی، توانایی اتخاذ تصمیمات مناسب برای بهبود یادگیری را دارد.
۲. خلاقیت و نوآوری: عاملیت به معلمان امکان می‌دهد روشهای خلاقانه و متنوع را در تدریس به کار گیرند.
۳. حل مسئله: معلمان با برخورداری از عاملیت، چالش‌های کلاسی را شناسایی کرده و راه‌حل‌های عملی ارائه می‌دهند.
۴. رهبری آموزشی: معلمان به‌عنوان رهبران کلاس، فرآیند یادگیری را مدیریت کرده و بر پیشرفت دانش‌آموزان نظارت دارند.
اهمیت عاملیت معلم
۱. بهبود کیفیت آموزش: معلمان با اختیار و استقلال بیشتر می‌توانند روش‌هایی متناسب با نیاز دانش‌آموزان طراحی کنند که موجب یادگیری عمیق‌تر و مؤثرتر می‌شود.
۲. تقویت انگیزه معلم: عاملیت باعث می‌شود معلمان نقش خود را معنادارتر احساس کنند، که این امر انگیزه آنها برای تدریس و نوآوری را افزایش می‌دهد.
۳. پرورش یادگیرندگان فعال: معلمانی که عاملیت دارند، دانش‌آموزان را به تفکر انتقادی، خلاقیت و مشارکت بیشتر ترغیب می‌کنند.
۴. تطابق با تغییرات: در دنیای متغیر امروز، عاملیت معلم امکان انعطاف‌پذیری و پاسخ‌گویی به تحولات سریع را فراهم می‌کند.
۵. ایجاد ارتباط مؤثر: معلمانی که عاملیت دارند، روابط بهتری با دانش‌آموزان، والدین و همکاران برقرار کرده و محیط یادگیری مثبت‌تری ایجاد می‌کنند.
چالش‌ها و موانع عاملیت معلم
ساختارهای سخت‌گیرانه: برنامه‌های درسی ثابت و قوانین محدودکننده ممکن است عاملیت معلمان را کاهش دهد.
کمبود منابع: نبود امکانات و منابع کافی، خلاقیت و تصمیم‌گیری معلمان را محدود می‌کند.
فشارهای بیرونی: توقعات بالا از نتایج آزمون‌ها و ارزیابی‌های استاندارد گاهی فرصت معلمان برای بروز عاملیت را کم می‌کند.
👈فقط نخوانیم!! در صورتیکه این مطلب را مفید تشخیص دادیم ، آن را حداقل با دونفر !! به اشتراک بگذاریم . به ترویج فرهنگ تعلیم و تربیت کمک کنیم!
@intrnship
کانال معلم پژوهنده