Telegram-канал iranazadvaabad - ایران آزاد و آباد (مهدی نصیری): Unsorted

ایران آزاد و آباد (مهدی نصیری)

19 Nov 2024 17:30

دین فربه شده اخلاق را هم می خورد!

تا جایی که به یاد دارم ایام عزاداری برای اهل بیت دهه اول محرم بود و سه روز فاطمیه. عزاداری در بقیه مناسبتها مخصوص بیوت علما و مراجع بود و شاید مختصری در مساجد. البته خیلیها روضه خانگی داشتند و ماهی یکبار روضه خوانی به خانه می آوردند و برای تیمن و تبرک خانه و خانواده روضه مختصری برپا می شد و ذکر مصیبتی از امام شهید به میان می آمد. شیخ مندلی که آن روزها جوان بود و درس طلبگی می خواند پای ثابت دعوت زنان برای روضه های خانگی بود. بنده خدا نابینا بود. خواهر یا برادر کوچکترش دستش را می گرفت و این خانه و آن خانه می برد برای روضه خواندن. خانه ما هم می آمد. لازم هم نبود مستمعی باشد. همین که صاحب خانه و بچه ها بودند کفایت می کرد. شیخ مندلی روضه و مصیبتش را می خواند و مامان یک تومنی کف دستش می گذاشت و می رفت تا ماه بعد.
بعدها ملای دیگری از روستا آمد که مساله دان هم بود. زن بود. همین باعث شد کارش بگیرد. برخی که به دنبال دانستن احکام شرعی و آموختن آن بودند از ملا حافظی دعوت می کردند بیاید برایشان مساله بگوید. این جلسات شلوغتر از روضه های خانگی بود. زنها پیش او قرائت نمازشان را درست می کردند. ملا هم به آنها قرائت قرآن یاد می داد و چند تا مساله شرعی برایشان می گفت. کم کم زنان که اکثرا بیسواد بودند و دوست داشتند حالا که تمام وقتشان به شست و شو و روفت و روب و پخت و پز و بچه داری می گذشت کمی هم به اطلاعاتشان اضافه کنند، پایشان به این جلسات باز شد.
علاوه بر اینها در ماه مبارک رمضان هم مردم برای شنیدن سخنرانی به مساجد می رفتند. سخنرانی هایی که عموما اخلاقی بود و سیاست در آن راه نداشت. مناسک مذهبی بیش از این نبود. دعای کمیل و ندبه و سمات و ...در برخی خانه ها با تعدادی محدود برگزار می شد. هیچ مراسمی به جز سخنرانی های مذهبی در ایام خاص که از رادیو پخش می شد دولتی نبود. همه آن مراسم با هزینه شخصی افراد انجام می شد.

پس از انقلاب اما آنچنان مناسک مذهبی فربه شد که تمام فضای شهرها و روستاها را پر کرد و کمتر جایی از شعائر مذهبی خالی ماند. از در و دیوار گرفته تا بدنه اتوبوسها و تا تمام کانالهای رادیویی و تلویزیونی تبلیغ دین کردند و دعوت به دینداری. عزاداریها به تمام ایام سال به جز ایامی محدود گسترده شد. یک هفته قبل از محرم و چند روز بعد از صفر، ۲ ماه فاطمیه و سپس محسنیه و اخیرا عزای ام البنین و سکینه و رقیه و ... به ایام مصیبت اصافه شد و سفره مداحان را رنگین کرد تا جایی که دین نزد جوانان یادآور غم و سوگواری شد و مخالف شادی!
زنان طبقات میانی جامعه از مستمعان پر و پا قرص این مجالس شدند و حاکمیت صحنه گردان اصلی این فضا! چون ثابت شده که مردم سرگرم مناسک ظاهری و دلبسته ثواب اخروی، کمتر به علت اصلی بدبختی های خود فکر می کنند و کمتر مزاحم سفره های رنگین حاکمان می شوند!

به عقیده جامعه شناسان، بهترین آموزه اخلاقی هم اگر مکررا گفته و شنیده شود نه تنها تاثیر گذاری خود را از دست می دهد بلکه به ضد خود تبدیل می شود. بخصوص وقتی منادیان دین مردم را به صبر در مقابل کمبودها دعوت کنند و خود از چرب و شیرین دنیا بهره مند باشند! پس با پمپاژ دین و آموزه های آن به وسیله تمام امکانات تبلیغی و رسانه ای، نه تنها جامعه سالمتر و‌ اخلاقی تر نشد که شاهد فروپاشی اجتماعی گسترده و دین گریزی نسل جوان و بی اخلاقی های فراوان هستیم و همه اینها با سرمایه مردمی انجام شد که پیش از پر کردن دل و ذهنشان با دین، نیاز به سیر شدن شکمشان با نان داشتند که گفته اند، فقر که از دری وارد شود دین از در دیگر می رود. و چه ساده لوح بوده و هستند آنان که می پندارند ملت گرسنه تا پای جان از آرمان حاکمان حمایت می کند و در مقابل بیگانگان مقاومت!

✍فرشته مزینانی
@hooreechannel 🌹
/channel/iranazadvaabad