هیچ از تو حاصلم نیست دردا که عین خار است
در پای گل نشستن، وان گه گلی نچیدن
- فروغی بسطامی
ترم یک دانشگاه یکی از رفقا این آهنگ رو برام فرستاد و شاید یک سال به صورت مداوم گوش میدادم. بعد از مدتی گوشی رو عوض کردم و آهنگ از دست رفت. چند وقتی هست که هی به خودم فشار میارم که اسمش چی بود. الان به صورت اتفاقی پیداش کردم. واقعا موسیقی میتونه تمام خاطرات آدم رو زنده کنه. زندهباد بانو سیا.
@ItsMimRe
در طول دوران تحصیلم، چه در مدرسه و چه در دانشگاه، تعداد معلمها و استادهای دلسوزی که حداقل به اندازه مزد دریافتیشون کار میکردند به اندازه انگشتان دو دست نبود. تقریبا همهشون از یک بیماری مشترک رنج میبردند و اون بیماری این بود که مشکلات زندگی خودشون رو به گردن دانشآموزان مینداختن. وجه اشتراک همهشون کمبود دستمزدشون بود در صورتی که هیچ علاقهای به مقایسهی وضعیت دستمزد خودشون با اقشار مختلف جامعه نداشتند. همیشه خودشون رو چند پله از سایر شاغلین بالاتر میدونستن و به کرات دیدم که بقیه رو بیسواد خطاب میکردن و از همین جهت هم هیچوقت مزایای شغل خودشون رو با دیگران مقایسه نمیکردن. من که علاوه بر معلمهای زمان تحصیلم توی خانواده هم زیاد باهاشون درگیر بودم و این رو با چشمای خودم دیدم که خیلی بیشتر از توانایی و سوادشون از امکانات رفاهی دولتی استفاده کردند و همیشه هم ناراضی بودن. بعید میدونم طی این سالها یک طرح ارزیابی برای اینها قرار داده شده باشه تا هم خودشون هم جامعه با واقعیتی که در این سیستم هست روبهرو بشن. امیدوارم روزی انجام بشه.
@ItsMimRe
تموم این فک و فامیل معلم ما از همین دولت خونه قسطی خریدن. همیشه از مزایای تعاونیها استفاده کردند. همیشه از وامهای کم بهره و بدون ضامن استفاده کردند. اما خدا رو شاهد میگیرم حتی یک بار ازشون نشنیدم که اینها رو بگن و خداروشکر کنند 😂
چرا آخه؟ قضیه چیه؟ راهش رو پیدا کردن یعنی؟