چطور به 110هزار میلیارد تومان رسیدم؟/ قبول ندارید؛ بگویید...
حاجی دلیگانی نحوه رسیدن به عدد110 هزار میلیارد افزایش درآمد حاصل از افزایش قیمت حامل های انرژی را تشریح کرد.
حسینعلی حاجی دلیگانی در گفتگو با خبرنگار پارلمانی انرژی امروز درباره سخنانش نسبت به افزایش درآمد حاملهای انرژی در گفتگوی ویژه خبری سیما گفت: سال 1389 که هدفمندی یارانه ها آغاز شد کل درآمد حاصل از افزایش قیمت حامل های انرژی بالغ بر 36 هزار ...
متن کامل ֍ #سیاست_انرژی
📨 نگاه خوانندگان: "چرا پشیمان نیستم؟"
👈 یادداشتی از شیرین یوسفی، از همراهان "راهبرد"، در دفاع از رای به حسن روحانی
@javadrooh
🔹اينچنين موقعيت ميهنی برای رهبر سياسی محبوبيت ملی هم همراه می آورد. اما قرار گرفتن در چنين جايگاهی همانقدر كه اقتدار می آفريند اگر تثبيت نشود و تنش و جنگي كه شروع می شود به نااميدی و شكست منجر شود؛ هزينه های سياسی زيادی هم به بار می آورد.
🔹بن سلمان درست در مقطعی كه قدرت واقعي سياسی و اقتصادی عربستان در حال افول بود؛ تصمیم گرفت كه عربستان بايد نقش فعال تر و تهاجمی تری ايفا كند.
🔹 او بيش از توانش می خواهد نقش ايفا كند و حالا دشمنان خيلی زيادی هم برای خود درست كرده است.
@javadrooh
🌀 گزارش روز: "بن سلمان؛ شکست خورده سال"
👈 روایت انتقادی "ايندپندنت" که ولیعهد عربستان را بعنوان مرد سال ۲۰۱۷ در خاورميانه معرفی كرده است
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "بی دلیل روحانی را سیبل نکنیم!"
👈 احسان انجیدنی، عضو هیات علمی دانشگاه نیشابور، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ روسای جمهور معمولا در دور دوم دولت خود، تا حدودی از شعار فاصله می گیرند و با جرات بیشتری در راستای اعمال و اجرای سیاست ها و برنامه هایشان، بویژه برنامه های ریاضتی اقتصادی، اقدام می کنند؛ چراکه واهمه کمتری از کاهش محبوبیت و افزایش انتقادات دارند.
✍ به همین دلیل، معمولا در چنین دوره ای، خیل عظیمی از مردم ناراضی از وضع اقتصادی به کسانی که همواره تغییرات و دگرگونی های بنیادین سیاسی را انتظار می کشند؛ می پیوندند.
✍ مساله زمانی حادتر می شود که سیاست های در پیش گرفته شده توسط دولت تا حدود زیادی نادرست بوده و از سوی متخصصان قابل دفاع نباشد.
✍ در این حالت، افراد و جریان هایی که به بهبود و تغییرات تدریجی و گام به گام اعتقاد دارند؛ به تدریج در توانایی یا عزم دولت برای ایجاد اصلاحات امکان پذیر، دچار تردید گشته و امیدشان برای اصلاح، کمرنگ می گردد.
✍ در چنین شرایطی است که از سویی، تشتت در میان این گروه های مرجع برای ادامه حمایت یا عبور ایجاد می شود و از سوی دیگر، تحولخواهان خیال پرداز از رای نداده خود ابراز پشیمانی می کنند تا ناامیدی را در طیف بزرگی از مردمی که هر لحظه در انتظار تغییر و بهبود شتابان هستند؛ تقویت کرده و آنان نیز البته به طور واقعی از رای شان پشیمان شوند!
✍ فضایی که اکنون در دولت دوم روحانی به وضوح شاهد آن هستیم!
✍ فضایی که به نظر می رسد زمینه را برای ایجاد تغییرات شدید و دور از انتظار در دولت بعدی فراهم می کند.
✍ مسلما نقدهای بسیار جدی بر عملکرد روحانی و دولت وی وجود دارد. از ناکارآمدی و ناتوانی تعدادی از وزیران و مدیران ارشد و غالب شدن نقش حزب اعتدال و توسعه که پایگاه اجتماعی قابل توجهی ندارد؛ گرفته تا هدفگذاری نامناسب و تیم اقتصادی ناکارآمد رییسجمهور و عدم توجه کافی به اصلاحات ساختاری در زمینه های اقتصادی و آموزشی!
✍ به نظر می رسد در چنین وضعیتی، لازم است با هوشیاری و دقت، برنامه ها و اقدامات و تصمیم گیری ها و یا عدم تصمیم ها را به طور جدی نقد کرد و مطالبات را مدام گوشزد و یادآوری کرد.
✍ وظیفه نقد و تصحیح برنامه های دولت برعهده نهادهای تخصصی مرتبط، احزاب، رسانهها و در مجموع جامعه مدنی است.
✍ حال، هر چقدر از یک سو جامعه مدنی، احزاب و مطبوعات قدرتمندتر باشند و از سوی دیگر، دولت مستقر با شفافیت بیشتری عمل کند و فضای بهتری را برای شنیدن صدای منتقدان فراهم آورد؛ امکان اصلاح و تصحیح خطاها بیشتر خواهد بود.
✍ لذا باید ارزیابی کرد که تا چه میزان در زمینه هایی همچون تقویت جامعه مدنی، شفافیت و گردش آزاد اطلاعات، آزادی بیان و دیگر شاخصه های دموکراسی، دولت روحانی موفق عمل کرده است.
✍ به راستی در یک ارزیابی منصفانه در این زمینه، روحانی نمره قبولی می گیرد. لذا می توان همچنان به آینده امید داشت و آن را به جامعه تزریق نمود.
✍ فراموش نکنیم که در کنار انتقاد و دیدبانی مداوم، واقع گرا باشیم و وضعیت کنونی را با ۵ سال گذشته مقایسه کنیم. مدام به خود و جامعه یادآوری کنیم تا نقش نهادهای قدرتمندی که اعتقادی به دموکراسی ندارند و با همه توان برای ایجاد محدودیت و حذف تلاش می کنند؛ نادیده گرفته نشود.
✍ همچنین، فرهنگ عمومی جامعه از حزب گریزی تا پایین بودن سرانه مطالعه و مسائلی از این دست که در کندی حرکت به سمت نهادینه شدن دموکراسی نقش مهمی دارد؛ نیز از قلم نیافتد!
✍ باید مراقب باشیم و توجه داشته باشیم که منصفانه نیست روحانی و دولت، سیبل حملات تحول خواهان آرمانگرا باشند.
✍ سیبلی که دلواپسان و انحصارطلبان که خود بیشترین نقش را در ایجاد مشکلات داشته اند؛ در پشت آن پناه گرفته و همزمان از همانجا نیز تیرهای خود را پرتاب می کنند!
✍ تیرهایی که هم بر پیکره دولت می خورد و هم جامعه مدنی و تحولخواهان را نشانه می رود!
✍ نتیجه چنین آوردی نیز از پیش مشخص است: یک موج سوار متوهم ویرانگر، رییسجمهور بعدی خواهد بود!
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "احتمال آغاز جنگ جهانی ۲۰۱۸ از خلیجفارس"
👈 رابرت فارلی، تحلیلگر نشنال اینترست، در یادداشتی از کره شمالی، تایوان، اوکراین، شاخه جنوبی ناتو و خلیجفارس بعنوان پنج نقطه ای که ممکن است جنگ جهانی در سال ۲۰۱۸ از آن آغاز شود، نام برد و درباره خلیجفارس چنین نوشت:
✍ جنگ های خاورمیانه معمولا بذر جنگ های بزرگتر را در خود نهفته دارند، بذرهایی که حتی شاید به ندرت هم شکوفا می شوند.
✍ اگرچه جنگ داخلی در سوریه در حال اتمام است؛ اما همین جنگ توجهات را به سمت یک تقابل احتمالی بزرگتر میان عربستان سعودی و ایران جلب کرده است.
✍ به نظر می رسد دولت ریاض هنوز انگشت خود را از روی ماشه جنگ برنداشته و بیشتر تلاش می کند و مایل است بیش از همیشه ایران را مجبور به عقب نشینی از مواضع چند سال اخیر خود سازد.
✍ این درحالی است که ایران نیز به نوبه خود نفوذش را در دیگر نقاط منطقه گسترده تر می کند.
✍ اگرچه دولت ترامپ به سهم خود پیروزی بشار اسد، رییسجمهوری سوریه، در جنگ قدرت آن کشور را پذیرفته است؛ اما در عین حال، تلاش های خود را در جهتی سوق می دهد که می تواند آغاز یک رویارویی با ایران در منطقه تلقی شود.
✍ اما با توجه به تثبیت موقعیت روسیه در منطقه براحتی می توان بروز یک جنگ قدرت بزرگتر را در منطقه تصور و پیش بینی کرد؛ جنگی که به نوبه خود می تواند زمینه و آغاز یک جنگ جهانی جدید [سوم] باشد.
✍ بنابراین، باید گفت که اگرچه جهان همچنان در وضعیت بسیار خطرناکی قرار دارد؛ اما سردرگمی سیاسی دولت ترامپ نه تنها به این خطر می افزاید، بلکه موجب سلب اطمینان جهانی نسبت به نیت و توانایی های آمریکا برای بروز خطرات بزرگتر در سطح جهانی می شود.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "آقای روحانی! خوب نیست مردم تصور کنند که..."
👈 مهرداد خدیر، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی، در سایت "عصر ایران" نوشت:
✍ بر پایه صدها کامنت که پای مقاله اخیر با عنوان "ما و داستان روحانی؛ نقد آری، پشیمانی نه" گذاشته شده و با احتساب امتیازات مثبت و منفی سر به هزارها نظر می زند؛ می توان گفت دست کم بخشی ازافکار عمومی در قبال رویکرد آقای روحانی پس از انتخابات ریاست جمهوری و نیز لایحه بودجه 97 ابهامات، سؤالات و نظرات یا تصوراتی دارند.
✍ با تأکید بر اینکه نویسنده این سطور در زمره پشیمانان نیست و احتمال می دهد برخی و نه همه «پشیمانم»ها را کسانی در فضای مجازی می پراکنند که اتفاقا به روحانی رأی نداده یا اصلا رأی نداده باشند و خود پاسخ یا احتمال برخی موارد را می داند؛ اما انتقال این دیدگاه ها یا ابهامات یا تصورات می تواند مفید باشد:
🔅از این رو می توان گفت: آقای روحانی!
🔹خوب نیست مردم تصور کنند برخی از مواردی که تغییر لحن یا رفتار می دانند به خاطر فقدان هاشمی رفسنجانی است و روحانی نتوانسته از زیر سایه او بیرون بیاید یا قبلا با هاشمی رفسنجانی رو در بایستی داشته است.
🔹خوب نیست تصور شود پرونده «برادر» تأثیر داشته است.
🔹خوب نیست این شایعه درگیرد که روحانی به جای برنامه ریزی برای دوران محدود و کمتر از چهار سال پیش رو به فکر فردای ریاست جمهوری است.
🔹خوب نیست این احساس ایجاد شود که نگرانی از تبعات خروج آمریکا از پیمان برجام، او را دست به عصا کرده است.
🔹 خوب نیست مردم بگویند با حذف یارانه نقدی ما قرار است بودجه مؤسسات خاص تأمین شود.
🔹خوب نیست این ذهنیت شکل گیرد که دولت در اختیار حلقه ای از حزب اعتدال و توسعه است که حتی کارگزاران را کنار زده و میدان را به چهره های این حزب سپرده است که هرچند به اندیشه های رییسجمهور نزدیک هستند؛ اما در پیروزی او چه در سال ۹۲ و چه سال ۹۶ نقش اول را نداشتند و بدون حمایت اصلاحطلبان این اتفاق نمی افتاد.
🔹 خوب نیست تصور کنند کف گیر به ته دیگ خورده و به خاطر همین سراغ افزایش عوارض خروج از کشور رفته اند.
🔹خوب نیست تصور کنند به جای طبقه متوسط که مهم ترین پایگاه رییسجمهوری هستند به بخش های دیگر چشم دوخته است.
🔹 خوب نیست که به صدا و سیمایی که برنامه علیه دولت می سازد ۱۸۰۰ میلیارد تومان بودجه بدهد و نشریات حامی گفتمان توسعه از بی کاغذی منتشر نشوند.
🔹 خوب نیست مردم تصور کنند تلاش آنان در ۲۹ اردیبهشت ۹۶ به ثمر نرسیده و اسفند ۹۸ با صندوق ها قهر کنند و دو سال باقیمانده را با مجلسی بگذراند که در دو سال اول تجربه کرده بود.
✍ چرا خوب نیست؟ چون مهمترین سرمایه اجتماعی «امید» است...
@javadrooh
چرا درباره احمدی نژاد و 4 وزیر دخیل در پرونده زنجانی اقدامی نمیشود؟
نماینده مردم تهران خطاب به رییس قوه قضائیه، گفت: آیا به تازگی متوجه شده اید که رییس دولت سابق و چهار وزیر ایشان در پرونده بابک زنجانی نقش داشته اند؛ مگر ده ها بار در مجلس هشتم و دهم در مورد تخلفات عدیده آن دولت تذکر ندادیم چرا تاکنون اقدام نکرده اید.
به گزارش انرژی امروز، مصطفی کواکبیان در صحن علنی در نطق میان دستور خطاب به نمایندگان ...
متن کامل ֍ #سیاست_انرژی
📰 پیشخوان: هفتهنامه "امیدجوان" با تیتر "عوارض خروج یا پول زور؟!" به بحث جنجالی این روزها درباره بودجه ۹۷ پرداخته است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفتهنامه "سازندگی" که بعنوان پیش شماره روزنامه منتشر شده؛ از مخالفت خاتمی با عبور از روحانی خبر داده است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: شماره جدید فصلنامه "آدینه" با موضوع محوری "ایران در دهه چهارم انقلاب" از سوی انجمن فرهنگ و سیاست دانشحویان دانشگاه شیراز منتشر شد.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "یادآوری ۸۴"
👈 دکتر فرید باقری، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ سال ۸۴بود. تورم تک رقمی بود. رشد اقتصادی کشور به عدد غیرقابل باور ۸درصد نزدیک شده بود. در جهان، ایران کشوری قابل احترام بود. اسراییل دشمن اصلی ایران در انزوای مطلق بود. خودروسازی در حال شروع مشارکت تولید با چند کارخانه معتبر جهانی بود. حقوق فرهنگیان و اساتید دانشگاه به یکباره دوبرابر شده بود.
✍اما کیهان هر روز از گرانی داد می زد. صداوسیما هر روز از بدبختی می گفت. اساسا بخشی به اسم بیست وسی برای تخریب دولت و ایجاد یاس تدارک دیده بود.
✍ جناب اقای حدادعادل که در انتخابات مجلس با ردصلاحیت تقریبا همه رقبا و مشارکت ۱۵درصدی رییس مجلس شده بود؛ دم از ایجاد ژاپن اسلامی توسط نیروهای متعهد می داد و از گرانی تخیلی در حمایت از مردم گلایه می کرد و در این عده ای هم طرح عبور از خاتمی و رفراندوم و قطع امید از صندوق رای را می دادند.
✍ نتیجه شد معجزه هزاره سوم. تورم ۵۰درصدی رشد اقتصادی منفی و هر روز بدتر از دیروز.
✍ هر چند از انفعال و تیم از مردم بی خبر و اشراف زاده و دیکتاتور اطرافش دلخوشی ندارم؛ اما پیشرفت تدریجی است و در بدترین حالت؛ این دولت حداقل کار کارشناسی را در حداقل ممکن بر عوامفریبی ترجیح داده است.
✍ ما ایرانی هستیم و در ایران خواهیم می مانیم؛ به عقب نباید بازگردیم.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "میراث ربیعی برای روزنامهنگاران"
👈 اعظم ویسمه، روزنامهنگار و عضو هیات موسس انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، در یادداشتی اینستاگرامی نوشت:
✍ از تصدی سمت عضویت در هیات مدیره منتخب انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران استعفا دادیم چون مخالف دخالت نهادهایی چون وزارت کار و... در ترکیب و تشکیل انجمن صنفی روزنامهنگاران بودیم.
✍ متاسفانه امروز با شصت، هفتاد نفر مجمعی را برخلاف موازین قانونی (و درحالیکه هیات مدیره منتخب و انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران در جلسات خود به هیات موسس اعلام کرده بود روند برگزاری مجمع را به این شکل غیرقانونی دانسته و از آن حمایت نمی کند) تشکیل دادند و به خواست وزارت کار، بندی را در اساسنامه گنجانیدند که قبل از برگزاری هر انتخاباتی، این نهادها باید بگویند چه کسی حق دارد باشد و چه کسانی نباید باشند!
✍ آیا این روند منجر به شکل گیری انجمنی مستقل می شود؟ و چنین انجمنی که نتوانست یا نخواست از حقوق هیات مدیره مستعفی خود حمایت کند، می تواند پشتیبان حقوق دیگر همکاران خود باشد؟
✍ هیات موسس رسما وزارت کار را در مقام شورای نگهبان انجمن نشانده است. مشکل عدم تایید صلاحیت۶-۷ نفر نیست، مشکل پایه گذاری یک روند غلط و بدعتی خطرناک است.
✍ با وجود این بند در اساسنامه، هر دولتی با سلایق مختلف می تواند ترکیب های مدنظر خود را برای تصدی مدیریت انجمن اعمال کنند. این، اتفاق خوبی برای جامعه روزنامه نگاری کشور نیست.
✍ به لطف دولت روحانی و جناب ربیعی برای کاندیداتوری در انجمن صنفی روزنامهنگاران هم باید استعلام گیری شود.
✍ جای خالی اعضای انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران و اعضای هیات مدیره منتخب دوره اول انجمن روزنامهنگاران استان تهران در مجمع امروز خود گویای بسیاری از انتقادات و اشکالات قانونی بود.
✍ هیات مدیره منتخب جدید از دوستان خوب و عزیز من هستند که امیدوارم راهی غیر از راه هیات موسس را پیش ببرند و در اولین فرصت، این خطا را اصلاح کنند و به روزی بیندیشند که نه اثری از ربیعی هست و نه از یاران ربیعی.
✍ ضمن تبریک به اعضای منتخب مجمع امروز، امیدوارم پس از گرفتن تاییدیه وزارت کار و سایر نهادها بتوانند از حقوق هم صنفی ها به خوبی دفاع کنند.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "حسن روحانی: ناکامی شخصی، بن بستِ ساختاری"
👈 محمد هدایتی، تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ اقدامات حسن روحانی پس از انتخابات، برخی طرفدارانش را مایوس کرده است.
✍ آنها انتظار دیگری داشتند، شاید فکر می کردند روحانی، همیشه روحانی زمان انتخابات است که شعارهای رادیکال سر دهد و از اراده ای جدی برای اصلاح بگوید.
✍ برخی پشیمانند، برخی هم ایده عبور از روحانی را مطرح کرده اند.
✍ می شود درباره خاستگاه سیاسی روحانی، نسبتش با اصلاحطلبی و ویژگی های شخصیتی اش بحث کرد. ارزیابی او اما وابسته به آن چیزی است که در عمل انجام داده و آنچه از انجامش بازمانده است.
✍ کابینه روحانی، کابینه ای موثر نیست، کابینه ای که بتواند جهش معناداری در کشور ایجاد کند. روحانی نتوانست پروژه مبارزه با فساد را پیش ببرد، نتوانست جلوی اتلاف منابع و رانت ها را بگیرد.
✍ به لحاظ ساختاری توان به پرسش گرفتن و پاسخگو کردن خیلی از نهادها را ندارد، حتی اگر بخواهد.
✍ وزارت خارجه اش نقش چندانی در سیاست خارجی ندارد. دولت سیاست اقتصادی واحدی ندارد، از یک طرف می خواهد خدمات و هزینه هایش را کم کند، می خواهد کسری بودجه اش را از جامعه بگیرد، از طرف دیگر در برابر فشار اجتماعی عقب می نشیند.
✍ دولت اگرچه تا حدی در مهار تورم موفق بوده، اما در ایجاد رونق و اشتغال دستاورد چندانی نداشته است. همه چیز را هم موکول می کند به جذب سرمایهگذاری خارجی.
✍ وضعیت بیمه ها و تامین اجتماعی بحرانی است. بودجه متناسب نیست و دولت توان و اراده ای برای کاستن از بودجه برخی نهادها ندارد، نهادهایی که واضح است کاری انجام نمی دهند و به جایی هم پاسخگو نیستند.
✍ با این شرایط، اندیشیدن به عبور از روحانی چرا باید عجیب جلوه کند؟ و چرا این ایده برای منتقدینش به معنای کم تجربگی سیاسی و فراهم کردن مسیر پوپولیسم است؟
✍ دغدغه روحانی شاید این باشد: روحانی نمی خواهد به سرنوشت روسای جمهورِ پیشین دچار شود. می داند که پایگاه اجتماعی اش شکننده است.
✍ در طول سه دهه فعالیت سیاسی، او هیچ گاه چهره ای محبوب یا جذاب نبود. کم و بیش به شاخهِ کمتر ایدئولوژیکِ جناحِ محافظهكار تعلق داشت.
✍ محبوبیت او، محبوبیتی است عاریتی، محبوبیتی از سرِ اضطرار و تفویض شده از جانبّ دیگران. تحول اساسی هم ایجاد نکرد.
✍ بنابراین، امکان تداوم فعالیتش در سپهر سیاسی ایران را در کاستن از مطالبات و ائتلاف با بخش هایی از حاکمیت جستجو می کند.
✍ او می خواهد از سندرومِ دوره دوم ریاستجمهوری مصون بماند: یعنی فاصله گیری روسای جمهور از حاکمیت. فاصله گیری که کم و بیش به معنای حذف است.
✍ شکست روحانی و اصلاحطلبان، شکست اصلاحطلبی حکومتی هم هست؛ نشان دهنده بن بست در کنش و تحول سیاسی. و البته شاید مهم تر به معنایِ زیرسوال رفتنِ تواناییِ صندوق هایِ رای در ایجادِ تغییراتِ مطلوب هم هست.
✍ از این رو است که کسی چون وحید یامین پور هم اظهار نگرانی می کند و توییت میکند: "اگر امیدواری ضربه بخورد؛ همه بازنده ایم".
@javadrooh
🗒چشمهای منتظر، نگران اما پُرامید
✍🏻امتداد – میثم مشایخ
📌نوشتیم از رای به روحانی #پشیمان_نیستیم ! همانطور که در اردیبهشت ۹۶ گفتیم: #به_عقب_باز_نمی_گردیم !
📌حتماً یادمان هست که با چه سختی و هزینهای توانستیم در انتخاباتهای خرداد ۹۲، اسفند ۹۴ و اردیبهشت ۹۶ پیروز قاطع میدان شویم! هر بار که به پای صندوق رای رفتیم، جمعی متناقض از هراس و دلشوره و امید و شیرینکامی، در وجودِ منتظرِ تغییر ما نقش بست! به تاریکی تن نمیدادیم و به دنبال روزنهی کوچکِ نور امید میشتافتیم!
📌این روزها، مردم در انتظارِ برداشت محصولی هستند که سه بار در سه زمانِ مختلف کاشتند! انتظارشان بیجا نیست، چون به فصلِ برداشتِ محصول نزدیک میشویم! خبرهایی میآید و اتفاقاتی رُخ میدهد که گویی فصلِ درو به تعویق افتاده! نشانههای ملموس هم چندان خوشایند نیستند! کشاورزان ما با مردم سخن نمیگویند. مردم نیز راه را به سوی نا امیدی در حال کج کردن هستند! ما هم میگوییم، بمانید و نروید! پشیمان نشوید، که بهارِ سبز در راه است!
📌تکتکِ چشمانِ منتظر و امیدوار و بغضآلود هموطنانم را در ایّام انتخابات بهیاد دارم! آمده بودند باز هم برای ایران! آماده بودند که بگویند به عقب باز نمیگردیم!
📌ویدئوی ذیل، همهی آنچه گفتم هست و نیز هزاران حرفِ نگفته! دیدنِ مجدد این ویدئو نوعی تجدیدِ میثاق است. تجدیدِ میثاق بینِ ما و دولت و نیز دولت با ما و وعدههایش! آقای روحانی و وزرای محترم؛ حتماً این کلیپ را روزی یکبار ببینید!
/channel/emtedadnet/11897
https://goo.gl/htpgDt
#امتداد
@emtedadnet
👁🗨 نگاه تحليلگران: "پشیمان نیستم"
👈 استدلال های صریح سیدمصطفی تاج زاده، چهره شاخص اصلاحطلب، در دفاع از رای به حسن روحانی
https://goo.gl/wvQv4T
📱 روایت های مجازی: غلط املایی در توییت رییس فرهنگستان ادب فارسی بازتاب گسترده ای به همراه داشت و اصلاح و پوزش حدادعادل را در پی آورد...
@javadrooh
🌀 گزارش روز: "بن سلمان؛ شکست خورده سال"
👈 روزنامه "ايندپندنت" در مقالهای محمدبن سلمان، ولیعهد عربستان، را بعنوان مرد سال ۲۰۱۷ در خاورميانه معرفي كرده است؛ اما نه به اعتبار موفقيت هايش بلكه به خاطر شكست های او.
🔅 در این گزارش تحلیلی آمده است:
🔹 نتايج تمامي سياست های بن سلمان در عرصه های مهم خارجی در خاورميانه دقيقا عكس چيزي شد كه منظور نظر وی بود.
🔹با قدرت رسيدن پدرش به قدرت، شورشيان در سوريه را مورد حمايت قرار داد كه در مراحلی به موفقيت هایی هم رسيدند؛ اما وارد شدن روسيه به صحنه، بشار اسد را به موفقيت رسانيد.
🔹در همان زمان سعودي با دخالت در جنگ داخلي يمن به عمليات نظامي روي آورد كه بعد از دو سال و نيم هنوز هم ادامه دارد و به كشته شدن ده هزار نفر از مردم يمن و فاجعه قحطي براي هفت ميليون نفر از مردم يمن انجاميده است.
🔹اين شاهزاده جوان به يک سياست تهاجمي عليه ايران و متحدين منطقه ای ايران روي آورده: اما اين سياست تنها منجر به افزايش نفوذ ايران شد.
🔹آغاز رويارويي با قطر كه با همكاري امارات صورت گرفت: به محاصره پنج ماهه قطر انجاميد كه هنوز نيز ادامه دارد. اما نتيجه اين سياست نزدیک شدن قطر به ايران بوده است.
🔹در خصوص لبنان هم تهديد حريري به استعفا كه با هدف تصعيف ايران و حزب الله لبنان آغاز شد؛ به نتيجه عكس انجاميد و به افزايش قدرت ايران و حزب الله در لبنان انجامید.
🔹عنصر مشترک در تمامي دخالت هاي سعودي، ورود بدون محاسبه در تنش با كشورهای منطقه است؛ بدون آنكه در خصوص ابعاد دقيق تبعات و آثار اين اقدامات، محاسبات سياسي لازم انجام شده باشد.
🔹ممكن است شاهزاده سعودي اين اقدامات را به پشتوانه حمايت های ترامپ و داماد جوان او انجام داده باشد؛ ولي حتما اين تجربه را به دست آورده است كه نمی تواند فقط به حمايت های ترامپ دل ببندد.
🔹 به دليل مخالفت های وزارت امورخارجه، وزارت دفاع و نهادهاي آمریکا با سياست های ترامپ، برخی تفكرات ترامپ كه در پيام های مكرر توئيتری او هم مكرر بيان می شوند: قدرت اجرا ندارند.
🔹 به همين علت هم بود كه آمريكا در تنش هاي اخير سعودي برعكس، از قطر و لبنان حمايت كرد.
🔹از جانب ديگر، بن سلمان نتوانست طرح صلح ميان محمود عباس و اسراییل را به پيش ببرد و آمريكا را راضي سازد و حالا روابط محرمانه او با اسرایيل هم با موضع جديد ترامپ در حمايت يكجانبه از اسراییل و تصميم به انتقال سفارت آمريكا به بیت المقدس نمی تواند به جایی برسد.
🔹بر اين اساس، بايد گفت كه سياست های بن سلمان همگی با شكست روبرو شده و در دو سال گذشته توازن منطقه در خاورميانه كاملا به نفع مخالفان و رقبا تغيير يافته است.
🔹شرايط امروز منطقه نسبت به شرايط قبل از سال ٢٠١٥ كه محور عربستان، تركيه و قطر می خواستند دولت سوريه را سرنگون كنند؛ كاملا تغيير يافته است.
🔹حالا تركيه و قطر به محور تحت رهبری ايران كه قدرت مسلط بخش شمالی خاورميانه حدفاصل افغانستان تا مديترانه است؛ نزديک شده اند.
🔹ديگر براي آمريكا و سعودي خيلي دير است كه بخواهند اين شرايط را تغيير دهند.
🔹 امروز همه در خاورميانه فهميده اند كه بايد به جای قرار گرفتن در طرف بازنده، در كنار قدرت های برنده و موفق امروز قرار گيرند.
🔹 در جمع كشورهاي اسلامي در جلسه استانبول روساي جمهور تركيه و ايران و پادشاهان اردن، قطر و كويت كنار هم گرد آمدند؛ در حاليكه از جانب سعودي نماينده سطح پاييني به اجلاس اعزام شد.
🔹رهبران اسلامي متفقا بيت المقدس شرقي را پايتخت فلسطين اعلام كردند و از آمريكا خواستند كه تصميم اخير خود را تغيير دهد.
🔹بن سلمان از نوع آن رهبران خاورميانه است كه با اتخاذ سياست های قدرت طلبانه ماكياولي می توانند قدرت را در داخل كشور در اختيار بگيرند؛ اما اين نوع قدرت گرفتن اعتماد به نفس كاذبي را هم به آنها میدهد كه در صحنه سياست خارجی هم می توانند موفق باشند.
🔹 در حاليكه صحنه سياست خارجی بسيار متفاوت از سياست داخلی است. صدام حسين نمونه بارز اين سياستمداران بود كه قدرت مطلق را در داخل بدست آورد؛ اما با تحميل دو جنگ بزرگ كه در هيچكدام نتوانست به پيروزي برسد، كشور خود را به سمت نابودی كشانيد.
🔹كيش شخصيت و ناآگاهی علاوه بر چالوسی مقامات ارشد و مشورت های نادرست آنها، دلايل عمده اشتباه رهبران سياسي است.
🔹قدم های ابتدایی در صحنه سياست خارجي همواره بسيار فريبنده هستند؛ چراكه رهبر سياسي در آن مسير خود را بسان يك رهبر ملی پيشرو در صحنه جهاني حس مي كند. بطوری كه موقعيت مقتدرانه داخلی او را نيز موجه جلوه گر می سازد.
🔅 ادامه گزارش در پست بعدی👇👇
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "اصلاحطلبان در دام!"
👈 دکتر حسین علیپور، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ شاید آن زمان که اصلاحطلبان با شور و شعف شاهد بودند که اسحاق جهانگیری با ضربات سهمگین خود محمدباقر قالیباف را به گوشه رینگ برده و هوای تنفس را از او می گیرد تا رمقی برای مبارزه با حسن روحانی نداشته باشد؛ گمان نمی بردند قهرمان آن روزهایشان هر روز مجالش در کابینه محدودتر شود.
✍ معاون اولی که با ادعای نمایندگی اصلاحات به میان آمد و خود را سپر ضربه های وارد به روحانی کرد تا انتخابات ۹۶ به کام رئیسش شود و البته خود برای آینده ای نه چندان دور یعنی ۱۴۰۰ آماده شود.
✍ پس از انتخابات اما بازی در پس پرده طوری دیگر رقم خورد؛ محدودیت شامل حال معاون اول شد. طوریکه محمود واعظی همه کاره دفتر رییسجمهور شد و محمد نهاوندیان سکان کشتی اقتصادی دولت را به عهده گرفت.
✍ به نظر می رسد اسحاق جهانگیری به کناری رفته و واعظی و نهاوندیان جای او را هر روز تنگ تر و تنگ تر می کردند.
✍ دو عضو ارشد حزب "اعتدال و توسعه" حزبی که زیر پرچم حسن روحانی است جا پای "کارگزارانی" می گذارد که اسحاق جهانگیری رییس شورای مرکزی آن بوده است.
✍ فشارها طوری نشان داده شده که بارها صحبت از کناره گیری جهانگیری و یا درخواست اصلاحطلبان از ایشان برای ماندن در کابینه مطرح شده است. گویی "اسحاق" باید تاوان کاندیداتوری خود در انتخابات ۹۶ را بدهد؛ حضوری که روحانی به ناچار و فشار اصلاحطلبان ارشد به آن تن داده بود.
✍ آنچه در ظاهر رو می نمایاند دعوای "واعظی/ جهانگیری" در دولت است. همانی که سیاسیون از آن بعنوان زورآزمایی "اعتدال و توسعه با کارگزاران" نام می برند.
✍ در یک سر این زورآزمایی، اعتدالیون راستگرا قرار دارند که برای ۱۴۰۰ آماده می شوند و شرایط را برای ریاستجمهوری علی لاریجانی مهیا می کنند و حتی در این زمینه معامله هایی بر سر کابینه با مجلس کرده و سهم هایی گرفته و وعده هایی داده اند.
✍ در سویی دیگر، اعتدالگرایان متمایل به اصلاحات که در پی ریاستجمهوری اسحاق جهانگیری برای دوره بعدی انتخابات هستند و رسیدن او به پاستور را جزئی از پروژه قدم به قدم خود در جهت اصلاحات تصور می کنند.
✍ اما اگر نیک بنگریم؛ بازی طوری دیگر در جریان است...
✍ انگار اصلاحطلبان همیشه دست پایین را در برابر برادر بزرگتر خود یعنی اعتدالیون دارند. بحث ما اما وزنه سنگین تر علی لاریجانی و راستگرایان دولت در برابر اسحاق جهانگیری و اصلاحطلبان دولت نیست؛ روی سخن با در منگنه قرارگرفتن اصلاحطلبان است.
✍ انگار سهم اصلاحطلبان و حامیان اجتماعی شان تنها ساختن رأی برای اعتدالیون است و بعد از آن باید به تماشای بازی بنشینند.
✍ اصلاحطلبان گاهی ممکن است پشیمان شوند، اما چون متهم به انشقاق خواهند شد؛ باید لب فروببندد و تنها گلایه هایی سربسته کنند و البته در نهایت به کاندیداتوری اسحاق جهانگیری دل ببندند.
✍ بحث اما استعفا دادن و ندادن معاون ِ اول نیست: روی سخن این است که چرا اصلاحطلبان ابزار شده اند تا خود تنها به گلایه و نقد دل خوش کنند.
✍ مگر نه این است که اعتدال و توسعه و کارگزاران هر دو از یک منشأ سرچشمه می گیرند و چرا اصلاحطلبان دایره انتخاب خود را به یک جریان فکری خاص واگذار کرده و تنها در زمینِ آنها بازی می کنند؟
✍ موجی که روزگاری از سیدمحمدخاتمی و عبدالله نوری و میرحسین موسوی حرف می زد و گاه حتی از آنها نیز عبور می کرد: حالا باید نظاره گر بازی اعتدالیون و انتخاب کردن بین گزینه اعتدال و توسعه و گزینه کارگزاران باشد!
✍ اسمش را هر چه می خواهند بگذارند؛ چه از تقدم "استراتژی بر ایدئولوژی" دم بزنند و چه از رقابت "تکنوکرات ها و بوروکرات ها" سخن گویند؛ مهم نیست.
✍ به نظر وقت آن است که حتی به شرط متهم شدن به تئورسین های اصلاحطلبی تلنگری زد تا هر چند وقت یکبار از زمین بیرون بروند و با چشمانی بازتر به بازی بنگرند.
✍ آنگاه خواهند دید که اصلاحطلبی به دام ِ شطرنج بازان قهار سیاست افتاده و اینگونه، دیرزمانی است که مرگ تدریجی یک رؤیا آغاز شده است...!
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "بی دلیل روحانی را سیبل نکنیم!"
👈 یادداشتی از احسان انجیدنی، عضو هیات علمی دانشگاه نیشابور
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "تقویت و انسجام اصلاحطلبان؛ مستقل از روحانی"
👈 یادداشتی از حسن اسدی زیدآبادی، عضو سازمان ادوار تحکیم وحدت، درباره مباحثات راهبردی اخیر
https://goo.gl/AGGwMt
👁🗨 نگاه تحليلگران: "آقای روحانی! خوب نیست مردم تصور کنند که..."
👈 یادداشتی از مهرداد خدیر درباره نگاه "غیرپشیمان های معترض"
@javadrooh
ادعای 110هزار میلیارد تومانی مخالف زنگنه از کجا درآمد؟
اظهارات عجیب یکی از مخالفان همیشگی وزارت نفت در مجلس درباره بودجه 97 و تاثیر افزایش قیمت حاملهای انرژی تعجب کارشناسان را برانگیخته است.
به گزارش خبرنگار سیاسی «انرژی امروز»، حسینعلی حاجی دلیگانی که تقریبا در هر ماه یکی دوبار بیژن زنگنه را به بهانهای به مجلس میکشاند؛ در تازهترین اظهارات خود مدعی شده است: «بنزین 400 تومانی 1000 تومان شد، ولی ...
متن کامل ֍ #سیاست_انرژی
📰 پیشخوان: هفتهنامه "تجارت فردا" با تیتر "شبیه هیچکس" یادنامه ای برای رضا نیازمند، رییس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران در دوران پهلوی، منتشر کرده است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: شماره جدید ماهنامه "قلم یاران" با پرونده ای ویژه درباره "غائله فرقه دموکرات آذربایجان" منتشر شد.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "سازمان برنامه و بودجه؛ آپاندیس نظام؟"
👈 مجتبی سلیمانیها، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ سپردن و پذیرش نقش سخنگوی دولت به رئیس سازمان برنامه و بودجه محتضری که سخت به احیای آن نیاز حیاتی است نشان از چه دارد؟!!
✍ سخنگوی دولت، الزاما میبایست تام و تمام و بیکم وکاست و البته با بهرهمندی از برخی فنون گفتاری ارتباطات پژواکدهنده گزیدههایی از مصوبات و اظهارنظرهای دولت نزد افکارعمومی باشد، از جمله انعکاس احساس! کدورت رییس دولت از افزایش نرخ ارز در بازار و اراده ایشان در کنترل آن!؟
✍ آیا این نقش با ماهیت مسؤولیت اصلی و اساسی ایشان که ایفای مغز منفصل دولت و شورای اقتصاد، coaching تیم اقتصادی، ایضاح ظرائف برنامه و بودجه در کمیسیونهای پارلمان میباشد، هیچ تناسب و سازگاری دارد.
✍ به نظر میرسد کماکان باید سازمان برنامه را آپاندیس نظام تلقی نمود.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "آمریکا بعد از داعش به سراغ ایران میرود"
👈 داین نیسنبوم، تحلیلگر "وال استریت ژورنال"، در یادداشتی درباره سیاست آمریکا در قبال ایران در دوران پس از داعش نوشت:
✍ پس از شکست داعش در عراق و سوریه، آمریکا بر روی ایران بعنوان تهدید بزرگتری متمرکز می شود.
✍ افزایش قدرت نظامی و گسترش نفوذ ایران در منطقه زنگ خطر را برای آمریکا به صدا درآورده و این کشور و همپیمانانش، تلآویو و ریاض را نگران کرده است.
✍ هربرت ریموند مکمستر، مشاور امنیت ملی آمریکا، تا سال آینده میلادی استراتژی جدید آمریکا در سوریه را تدوین خواهد کرد.
✍ بر این اساس، یکی از مهمترین اهداف در تدوین استراتژی جدید این است که آمریکا و ۲۰۰۰ نیروی نظامیاش در سوریه چطور با ایران مقابله کنند.
✍ جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا، پیش از این گفته بود که نیروهای نظامی این کشور فعلا در سوریه باقی خواهند ماند تا مانع سلطه دوباره داعش شوند.
✍ با این توضیح احتمال دارد که این نیروها برای یک منظور دیگر نیز استفاده شوند و آن جلوگیری از حضور نظامی ایران در سوریه و قطع محور ارتباطی ایران با لبنان باشد تا تهران نتواند با برقراری راههای امن در سوریه، سلاح و تجهیزات برای متحدانش در مرزهای اسرائیل ارسال کند.
✍ اظهارنظر مارک دابوویتز، مدیر بنیاد دفاع از دموکراسی، که از سازمانهای نزدیک به دولت دونالد ترامپ به شمار میرود؛ این فرضیه را تایید میکند.
✍ او گفته است که حضور نظامیان آمریکا در سوریه باید بر روی "خنثی کردن سیاستهای ایران" متمرکز شود. وی میافزاید که بدون حضور نظامی آمریکا در سوریه قدرت چانه زنی سیاسی وجود نخواهد داشت.
✍ هنگامی که دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا در ماه اکتبر طرح مقابله با نفوذ ایران را میپروراند، نظامیان آمریکایی در منطقه مشغول نابودی داعش در عراق و سوریه بودند. این فرصتی بود برای ایران تا بر نفوذش در سوریه بیافزاید.
✍ برآورد مقامات آمریکا نشان میدهد که تهران و متحدانش ۸۰ درصد از نیروهای تازه نفس هوادار بشار اسد را تامین میکنند. تخمین زده میشود که ۱۲۵ هزار نیروی ایرانی در سوریه حضور دارند.
✍ با این وجود، تغییر رویه آمریکا و تمرکز بر روی ایران، واشنگتن را با چالشهای متعددی روبرو میکند؛ از جمله اینکه ممکن است نظامیان آمریکایی در منطقه هدف حملات مرگبار قرار گیرند.
✍ آمریکاییهایی که در عراق جنگیدهاند خاطرات انفجارهایی را که گروههای تحت حمایت ایران تدارک میدیدند را فراموش نکرده اند.
✍ به همین دلیل است که مایکل پامپئو، رییس آژانس اطلاعات مرکزی، سیا، در نامه اخیر خود به قاسم سلیمانی اخطار داده بود که واشنگتن، ایران را مسئول هرگونه حمله به منافع آمریکا توسط نیروهای تحت امر او میداند. اگرچه آقای سلیمانی نامه رییس سیا را نگرفت و نخواند.
✍ دولت ترامپ نشان داده که از تقابل مستقیم با ایران پرهیز نمیکند. در تابستان گذشته ارتش آمریکا دو پهپاد ایران را که در جنوب سوریه بر فراز نیروهای آمریکایی پرواز میکردند؛ هدف قرار داد و ساقط کرد.
✍ اگرچه این اتفاق به تنش نکشید؛ اما نشان داد که رویارویی آمریکا و ایران در سوریه احتمال ناممکنی نیست.
✍ مشاور امنیت ملی آمریکا پیش از این اخطار داده بود که ایران در نظر دارد نیروی نظامی در نزدیکی مرزهای اسرائیل داشته باشد و این چالشی برای واشنگتن است که باید با آن مقابله شود.
✍ سازمانهای اطلاعاتی آمریکا نیز از احتمال تاسیس کارخانه تولید موشک میانبرد در شمال سوریه خبر داده بودند.
✍ اسرابیل نیز تاکنون بیش از ۱۰۰ حمله هوایی برای از بین بردن محموله نظامی برای حزب الله انجام داده است.
✍ در پی حمله هوایی اخیر اسراییل به یک پایگاه نظامی ایران در نزدیکی دمشق، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر، این کشور گفت که اجازه نخواهد داد "یک رژیم جهنمی کشور یهودی را نابود کند".
✍ حال باید دید استراتژی جدید دولت آمریکا در قبال ایران چه تاثیری در معادلات منطقه خواهد گذاشت و آیا واشنگتن خواهد توانست از نفوذ ایران در منطقه بکاهد یا نه.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "میراث ربیعی برای روزنامهنگاران"
👈 یادداشتی از اعظم ویسمه، روزنامهنگار، به بهانه انتخاب هیات مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "حسن روحانی: ناکامی شخصی، بن بستِ ساختاری"
👈 یادداشتی درباره ابراز پشیمانی برخی رای دهندگان و اعلام جدایی برخی همراهان از رییسجمهور
@javadrooh