6195
تماس با مدیریت کانال و ارسال مطالب: telegram.me/mjrahbord
🗒 اعلانات: کمیته آموزش حزب اتحاد ملت برگزار می‌کند: سلسله نشست‌هایی درباره انقلاب؛ آیا انقلاب ایران اجتناب‌پذیر بود؟| با حضور بهزاد نبوی و عباس عبدی| پنج‌شنبه ۵ بهمن، ساعت ۱۶ الی ۱۸
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "از خودشون بود!"
👈 علی اکرمی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ پس از موج انتقادات نسبت به لایحه بودجه و دو هفته اعتراضات خیابانی در شهرهای مختلف و فیلترینگ تلگرام و سکوت نسبی دولت در این موارد برگزاری گفتگوی تلویزیونی یا کنفرانس مطبوعاتی و نظیرهم کمترین واکنش می توانست باشد.
✍ البته اگر روحانی می توانست فضای واکنش را به کنش تبدیل کند و فی المثل پیش از تقدیم لایحه بودجه به مجلس در یک گفتگو رئوس سیاست های آن را شرح و بسط دهد؛ در میان نخبگان تاثیری بسیار بیشتر داشت.
✍ روحانی در این مصاحبه از موضع رئیس یک دولت باثبات و مستقر سعی داشت چشم انداز امیدوارکننده ای از وضعیت آینده کشور ترسیم کند که طبیعی و لازم بود و کوشید مشکلات را کوچک جلوه دهد، که نمایشی و کلیشه ای بود.
✍ بهتر بود به جای این کار، صادقانه به بیان مشکلات می پرداخت و در مقابل راهکارهای عملی خود برای حل آنها را به جامعه عرضه می کرد.
✍ لایحه بودجه امسال رویکردهایی بسیار درخشان و متهورانه در عرصه شفافیت و کاهش بودجه های غیرضرور داشت.
✍ حذف بخشی از جدول ۱۷ و ادغام آن در فصولی که نظارت پذیری را افزایش دهد؛ از نکاتی بود که بیان و شرح آن در گفتگوی زنده می توانست رضایت و همدلی بخش مهمی از جامعه با دولت را به همراه بیاورد که متاسفانه از آن غفلت شد.
✍ در مواردی مانند مبارزه با آلودگی هوا که تاثیر مستقیم و روزمره بر زندگی و سلامت مردمان دارد، توقع جامعه از رئیس‌جمهور موضعی بسیار قاطع و عاجل است و نه طرح های بلندمدت.
✍ رئیس دولت نیز می باید در گفتگوی تلویزیونی به اقدامات ضربتی که برای حل این بحران انجام داده؛ اشاره می کرد.
✍ در یک مصاحبه با رویکرد غالب اقتصادی جای خالی پرسش ها و پاسخ های مرتبط با کسب و کار خرد و کوچک به وضوح حس می شد، طبیعتا مخاطبین عام که در برابر تلویزیون نشسته اند فارغ از سیاست های کلان دولت توقع دارند که بدانند این تصمیمات در کسب و کار و زندگی روزمره آنها چه تاثیراتی خواهد داشت و رئیس دولت می باید با ساده سازی و مثال های واضح تاثیر استراتژی هایش بر اقتصاد کارمندان و کارگران و مغازه داران و پیمانکاران را توضیح دهد.
✍ انتخاب رشیدپور بعنوان مجری برنامه با توجه به ارتباط نزدیک او با دولت و حمایت صریحش از روحانی در تمام مواضع و پوشش متفاوت وی در این برنامه مهم، پیامی مبنی بر همراهی کامل صداوسیما با خواسته های دفتر ریاست‌جمهوری داشت.
✍ پیامی که به وضوح اعتراض دوهفته پیش آقای جهانگیری، معاون اول رییس‌جمهور، به رویکردهای صداوسیما را بی اثر نمود.
✍ تیم رسانه‌ای رئیس دولت احتمالا هزینه و فایده این انتخاب مجری را سنجیده اند.
✍ در میان منتقدان دولت طیفی از هوچی گرایان و جنجال آفرینان تا منتقدانی بهداشتی و مودب وجود دارند؛ برگزاری مصاحبه با یکی از منتقدان موقر و موجه در اذهان مخالفان نیز می توانست تاثیری بالاتر داشته باشد تا گفتگو با یک مجری که " از خودشونه!".
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "تعلیق عبور از روحانی از سوی جناح راست"
👈 دکتر سعید حجاریان، فعال سیاسی و نظریه‌پرداز اصلاح‌طلب، در سرمقاله شماره امروز روزنامه "اعتماد" نوشت:
✍ در یک نگاه اجمالی و با تکیه بر داده‌های موجود، می‌توان ریشه وقایع دی‌ماه سال جاری را در دو مقوله «سیاست» و «معیشت» جست.
✍ در اين اعتراضات، چندين شعار به گوش رسيد. گروهی دغدغه‌های اقتصادی و معيشتي‌شان را مطرح كردند، گروهي اصلاح‌طلبان را خطاب قرار دادند، گروهي ديگر خواستار بركناری روحاني بودند و گروهي مجموعه حاكميت را زير سوال بردند و دست آخر بعضي، از بازگشت سلطنت سخن گفتند.
✍ بخش نخست يادداشت حاضر را به بررسي ريشه‌ها و تبعات گزاره «عبور از روحاني» اختصاص داده و در بخش دوم تا حد امكان نحوه مواجهه با اين اعتراضات را تشريح خواهم كرد.
✍ دولت يازدهم زميني سوخته و مجموعه‌اي از بدهي‌هاي انباشته را از دولت پيش از خود به ارث برد. اين ارثيه ناميمون، به همراه مطالبات هشت‌ساله (٩٢-٨٤) مردم و شعارهاي مطرح شده در انتخابات سال ٩٢ به انتظارات مردم دامن زد و در نتيجه بر شدت فشارها بر دولت افزوده شد.
✍ ريشه مشكلات فعلي را لزوما نبايد در عملكرد و نگرش دولت روحاني جست؛ يعني اگر رقيب وي نيز به پاستور مي‌رفت، چنين وضعيتي خواه‌ناخواه حادث مي‌شد؛ چرا كه احمدي‌نژاد درآمد بادآورده كشور (از فروش نفت) را به نام عدالت، هزينه كرد و يك گام در جهت توسعه كشور بر نداشت.
✍ احمدي‌نژاد زماني كه تشعشع هاله نورش چشم راست‌ها را كور كرده بود، جمعيت كثيري را به استخدام دولت درآورد و دولت را فربه، لخت و ولنگار كرد.
✍ از اين گذشته، او اين جسارت را به مردم داد كه مي‌شود يک شبه ره صدساله رفت؛ چه از طريق ساخت‌و‌ساز و چه از طريق ساخت‌و‌پاخت و در يك كلام روحيه كار را از بين برد.
✍ رييس دولت‌هاي نهم و دهم دايما ادعا مي‌كرد از اين دهستان به آن شهرستان در حال دويدن بود؛ كه اين عمل وي به روزه‌داري مي‌مانست كه فقط شكمش روزه است و نهايتا جز تشنگي چيزي عايدش نمي‌شود.
🔅 لذا، روحاني، امروز با چندين ابرچالش مواجه است:
✍ كم آبي كشور، آلودگي هوا، حاشيه‌نشيني، صندوق‌هاي بازنشستگي، موسسات مالي و اعتباري كه ممكن است آفت‌شان به بانک‌ها نيز سرايت كند و بيكاري كه اگر سالانه ٦٠ ميليارد دلار هزينه شود، پس از ١٠ سال تنها مي‌توان نرخ بيكاري را در حد امروز نگه داشت.
✍ روحاني در چنين وضعيتي و درحاليكه آماج حملات رقيب است، بايد سه سال ديگر در پاستور بماند؛ سه سالي كه دستخوش اعتراضات پي در پي خواهد بود، اعتراضاتي كه مانند موج دريا عقب مي‌روند و با شدت بيشتر باز مي‌گردند.
✍ در اين شرايط، آنهايي كه از ابتداي دولت روحاني در روضه‌ها‌یشان و از تريبون صداوسيما و نماز جمعه يأس و نااميدي پمپاژ مي‌كردند و مي‌خواستند روحاني را بي‌كفايت نشان دهند، فرمان «نه به روحاني» را صادر كردند و شعار «مرگ بر روحاني» سر دادند.
✍ درحاليكه نگفتند پس از روحاني به چه فرد يا نهادي مي‌رسند؟ پاسخ روشن است؛ عبور از روحاني يعني گذر از دولت و رسيدن به حاكميت و اصل نظام و در آخر عبور از جمهوري اسلامي.
✍ فارغ از طرز تفكر حاملان و عاملان گزاره «عبور از جمهوري اسلامي» بايد گفت اين شعار نامفهوم است و به تونل تاريكي مي‌ماند كه انتهايش هيچ‌گونه نوري وجود ندارد و از اين روست كه بايد اذعان داشت كه جوانان با محتواي شعارشان غريبند؛ چرا كه در دوره پهلوي زيست نكرده‌اند.
✍ برخي از حاميان شعار «عبور از جمهوري اسلامي» تصور كردند دولت امريكا پشتيبان تحولات احتمالي است.
✍ بله؛ امريكا بعد از جنگ دوم جهاني در اروپا و در قالب طرح مارشال هزينه كرد زيرا كه نمي‌خواست عرصه را به كمونيسم واگذار كند. براي ايران و تركيه و پاكستان نيز اصل چهار ترومن را داشت چون نمي‌خواست اين كشورها به اردوگاه چپ بپيوندند.
✍ اما امروز برخي غافلند كه ترامپ بر سر كار است؛ فردي كه يك بيزنس‌من تمام‌عيار است و يك دلار براي چنين مسائلي هزينه نمي‌كند.
✍ واقعيت آن است كه مردم تمناي دولت قوي دارند و اين طبيعت مردم است كه زماني تحت فشار هستند خود به خود به سمت يك شعار مي‌روند؛ مصداق چنين وضعيتي را در آيه هفتاد و پنجم سوره نساء مشاهده مي‌كنيم.
✍ در اين دو دهه با چند رخداد مواجه شده‌ايم؛ تيرماه ١٣٧٨، خردادماه ١٣٨٨ و دي‌ماه ١٣٩٦.
✍ رخداد نخست، ايده مشخص و سازمان مركزي داشت و دانشجويان مطالبه خود را به صورت سياسي، هدفمند و بدون خشونت پي گرفتند و دولت نيز خواسته‌شان را سركوب كرد.
✍ در رخداد دوم مردم ذيل راهپيمايي سكوت، راي خود، يعني خواسته سياسي‌شان را مطالبه كردند و زماني شعارها فراتر رفت كه با معترضان برخوردهاي قهري صورت گرفت.
✍ اما رخداد سوم جامع بود و يكباره شعله گرفت و شعارهاي معترضان حول تماميت نظام مي‌گشت.
واكنش‌ها در سال ٩٦ سخن گفت.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
💥 خبر: وزیر علوم از آزادی تمامی دانشجویان بازداشتی تجمعات اخیر خبر داد.
@javadrooh
🗒 اعلانات: روزنامه "سازندگی" از شنبه ۱۴بهمن ماه منتشر می‌شود.
@javadrooh
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
✍ جامعه ما چندین دهه است دچار زلزله‌های مستمر است. زلزله‌هایی که مرتب گذشته‌ها را تخریب می‌کند و حال را بی‌معنا.
✍ همه به دونده‌های صبح و شام تبدیل شده‌اند. پر از امید فرساینده‌اند. امید طاقت فرسا.
✍ در وضعیت فوران امید، جامعه به اتم‌های مجزا تبدیل می‌شود. هرکس نیز تنها به یک بردار پرنیرو تقلیل پیدا می‌کند. یک خط کشیده شده به سمت فردا.
✍ امید به معنای جمعی‌اش، دیگر موضوعیت ندارد. هر چقدر تک تک افراد تحت اضطرار شرایط، بیشتر و بیشتر به فردای خود امید می‌بندد، بیشتر و بیشتر به آینده جمعی مایوس می‌شود.
✍ چنانکه با هر درجه یاس و نگرانی نسبت به آینده جمعی، نیروی فردی امید افزایش پیدا می‌کند.
✍ هرچه بیشتر خبر ویرانی وضعیت در صورت کلی‌اش می‌رسد، هرکس بیشتر فکر می‌کند باید کلاه خود را تنهایی بچسبد. پس یک قرص امید می‌خورد و می‌دود.
✍ راست می‌گوید سیمون وی. وقتی سخن از مردم است و عرصه عمومی، به جای امید، باید از ریشه کردن سخن گفت.
✍ باید از فوران امید کاست. از مردم خواست، کمی هم به ریشه فکر کنند. سعی کنند در فضای پیرامون خود ریشه کنند. دوست بدارند، دوستی کنند. عشق بورزند. تماشا کنند. بنشینند.
✍ اتومبیل‌ها، گاز دارند، اما ترمز هم دارند. ترمزهای مردم بریده است. به طور شگفتی به هم می‌خورند، زخمی می‌شوند، می‌شکنند، خودشان را تعمیر میکنند باز به سرعت حرکت میکنند.
✍ دین ترمز مردم بود. مردم با صدای الله اکبری که از مساجد منتشر می‌شد، روحشان آرام می‌گرفت. از زمانی که دین را به دکان و کاسبی و ابزار پیشرفت تبدیل کردند، زندگی به صحنه‌ای از آشوب تبدیل شد.
✍ مردم هیچ پناهگاهی ندارند. امید فوران کرده، جانشین همه پناهگاه‌های آرام بخش پیشین شده است.
✍ نظام سیاسی با ابزاری کردن دین، عامل اصلی فوران امیدهاست. حال چاره‌ای ندارد، باید امید تولید کند. تنها امید و تولید امید می‌تواند ما را از یک خطر فوری نجات ببخشد.
✍ امید درمان ما در این وضعیت بحرانی است. اما همین امید درد اصلی ماست. امید فوران کرده، ریشه‌ها را سوزانده است.
✍ همه به ماشین‌های زنده به امید تبدیل شده‌اند. اگر امیدی در کار نباشد، تخریب میکنند. پس باید امید خلق کرد. شگفت دور خطرناکی است امید.
✍ برای مارکسیست‌های اروپایی، هیچ دردی طاقت فرساتر از این تحلیل نبود که انقلاب بلشویکی که در روسیه پیروز شد، راه گریزناپذیر رشد و توسعه سرمایه‌داری بود.
✍ هیچ چیز دردناک‌تر از این برای یک سنتی و دیندار نیست که سیاسی شدن دین، امکانی برای گسترش سرمایه‌داری و حرص روز افزون مصرف در این جامعه بود. آنهم سرمایه‌داری وحشی، درنده، بی سامان، و بی‌ساختار.
@javadkashi
👁🗨 نگاه تحليلگران: "امید؛ هم درد، هم درمان"
👈 یادداشتی از دکتر محمدجواد کاشی، استاد فلسفه سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "یک مصاحبه سنتی با سیاستمداری سنتی"
👈 نوید راد، فعال دانشجویی و از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ یکم: سیاستمداران ما همه سنتی هستند. هیچکدام درک روشنی از افکار عمومی ندارند. همیشه با نگاهی از بالا و با تبختر و از پس هزار لایه با مردم سخن گفته اند.
✍ معمولا کسی از آنها سوال نمی کند؛ بلکه آنها هستند که حرف می زنند. بنابراین، چندان بلد نیستند به سوالات پاسخ دهند.
✍ همه نامزدهای انتخابات در مناظرات این وضعیت را داشتند و حسن روحانی هم اگرچه از آنها باهوش تر است؛ اما او هم در همین وضعیت قرار دارد.
✍ دوم: فقدان رسانه‌های مستقل و آزاد باعث شده تا مجریان تلویزیونی ما هم هیچ گاه نتوانند یک تاک شو یا هارد تاک واقعی را اجرا کنند.
✍ همه می دانند که مجری صداوسیمای جمهوری اسلامی چند کلیشه کلی دارد و آنها را مطرح می کند و سپس جواب هایی کلیشه ای می شنوند و تمام.
✍ چالشی ندارد، خلاقیتی ندارد و دست بازی هم برای گفتگو ندارد در نتیجه از دل گفتگوها به ندرت چیز خاصی بیرون خواهد آمد.
✍ در این میان، کسانی مثل رشید پور یا در درجه بالاتر فردوسی پور تنها کمی متفاوت هستند و دست بازتری دارند؛ اما در مجموع آنها هم باید همین روند را طی کنند.
✍ سوم: گفتگوی امشب تنها به مقدار کمی متفاوت بود، مجری نمره ای به مراتب بالاتر از آقای حیدری یا همان سوپاپ اطمینان صداوسیما می گیرد. اگرچه رشیدپور هم به اندازه کافی وارد چالش با روحانی نشد و سوالاتش به آن شکلی که باید دقیق نبود.
✍ چهارم: رییس‌جمهور یا نخواست یا نوع مواجهه مجری باعث شد تا نتواند به برخی مسائل ورود ریزتری کند. مثلا سوال چالشی پس از واکنش به عدم انتشار عکس از سفر کرمانشاه می توانست این باشد که خب آیا تیم رسانه‌ای خودتان را تغییری داده اید؟
✍ یا در مورد بودجه می توانست این باشد که شما مداوما از این صحبت می کنید که بخشی از پول دست شما نیست؛ خب بفرمایید دست چه کسانی است؟ یا چرا بودجه برخی نهادها که خود شما می گویید ناکارآمد هستند، چند برابر شده؟
✍ پنجم: هیچ حرفی از حوادث اخیر جز در حوزه فیلترینگ زده نشد. این نشان از این دارد که متاسفانه و احتمالا میان مجموعه دولت و صداوسیما در این مورد توافقی وجود داشته تا حرفی از اعتراضات اخیر مطرح نشود.
✍ حتی اگر این چنین نباشد؛ به هرحال، عدم پاسخگویی رییس‌جمهور در این زمینه تاسف آور است.
✍ ششم: روحانی تلاش کرد گفتگوی عامیانه ای و بر مسائل حاشیه ای اخیر داشته باشد. من فکر میکنم تا حدی هم موفق بود؛ اگرچه باید در برخی زمینه ها ورود بیشتری صورت می گرفت. گفتگو از نظر سبک متفاوت بود؛ اما از نظر محتوا فرقی نداشت.
🔅نمره من به مصاحبه های قبل چهارده و به این هفده است.
@javadrooh
👥 مباحثه: "ارزیابی همراهان راهبرد از گفتگوی تلویزیونی امشب رییس‌جمهور"/۲
🔹 صابر: تاکنون تمام گفتوگوهای تلویزیونی رئیس‌جمهور را تماشا کرده ام. تنها تفاوت گفتگوی اخیر با گذشته در مجری برنامه بود که آن هم چندان تاثیری بر شفاف تر شدن و صریح تر شدن پاسخ های رئیس‌جمهور نداشت. زمان برای پاسخ دادن به انبوهی از ابهامات و سوالات بسیار کم بود. به بودجه پیشنهادی که این همه جنجال به پا کرد هم تقریبا اشاره ای نشد. بارها از رئیس‌جمهور خواسته شده است که با مردم راجع مشکلات شفاف صحبت شود. امید بود که اینبار اینطور باشد که باز هم خبر چندانی از شفافیت نبود. در مجموع انتظارات مردم از این مصاحبه برآورده نشد. صرفا به دلیل صراحت بیشتر مجری، مقداری گفتگویی گرم تر بود.
🔹 فریدون: با توجه به انتخاب رشیدپور انتظار گفتگوی متفاوتی داشتیم؛ ولی آنچه دیدیم تنها تغییر لحن در گفتگو بود، نه محتوا. ولی چیزی که ما انتظار داشتیم سوالات چالشی پیرامون بودجه آینده و اعتراضات اخیر بود که مشاهده نکردیم. رئیس‌جمهور هم باز تصمیم گرفت شفاف صحبت نکند و به آماردهی بسنده کرد. در کل بنظر حداقل امیدهای ما هم برای بودن گوش شنوایی حداقل از ناحیه دولت دارد از بین می رود. اما نکته جالب توجه برای من چهره و لحن روحانی بود که بنظرم به نسبت گفتگوهای قبل ناامیدانه تر و خسته تر بود و شاید اگر مجری گفتگو همانند قبل بود، این مصاحبه خیلی بازتاب منفی تری داشت. دوست ندارم باز هم بگویم نباید همه بارها را به دوش دولت انداخت و دولت تنهاست و... وقتی که دولت حداقلی ترین خواسته ما مثل تغییر در تیم رسانه‌ای خود را هم فراموش کرد.
🔹 جواد: مصاحبه تلویزیونی روحانی با توجه به اعتراضات اخیر و واکنشات مردمی نسبت به بودجه ۹۷ پاسخ دهنده نبود. انتظار می رفت که روحانی اندکی مسایل را می شکافت و تحلیلی پاسخ می داد. از موسسات اعتباری و تجمعات سپرده گزاران آنها سخن گفت؛ اما به ریشه پیدایش آن کمترین اشاره ای هم نکرد. در مورد سیاست داخلی و خارجی و مسایل اجتماعی هیچ نگفت. در مورد نوسانات شدید ارزی به سیاق همیشگی منتقدانه رفتار کرد اما به عوامل ایجاد آن نپرداخت. در مورد الودگی هوا و ریزگردها از منشاء داخلی و خارجی آنها گفت و از اقدامات دولت خویش در گذشته در جهت مقابله با این پدیده ها و وعده های در آینده گفت؛ اما از بودجه ناچیز محیط زیست در قیاس با بودجه های هنگفت نهادهای فرهنگی که بازدهی در حد صفر داشته اند، نگفت. از رشیدپور هم با توجه به عملکرد گذشته اش تا به امروز انتظار بیشتری می رفت. نه اینکه برای بیان هر سوال در ابتدا واژه "جسارتا" را به کار ببرد و فقط به مسایل حاشیه ای مانند کیفیت حضور روحانی در سرپل ذهاب و... بپردازد.
🔹 محمدعلی شهابی: کار خبرنگاری و گفتگوی کارشناسی با مجری گری از زمین تا آسمان فرق دارد. اگر به شما اعلام کرده اند که این سوالات رو پرسش کنید، پس شما ابروی رسانه را به باد دادید. حق نداشتید در جایگاهی قرار بگیرید که صدها سوال مردمی سانسور شود. در چنین شرایطی حضور نیافتن در این گفتگو بهترین شیوه بود اما صد حیف که شما از برای نام و نشان امدید نه از برای منافع ملی. تیم اطلاع رسانی رییس‌جمهور هم خوشحال نباشند که اقای روحانی بدون هیچ چالشی یک گفتگوی خنثی ، بی روح و ماست مالی را انجام داده است. علت ایجاد فاصله بین‌مردم و حاکمان همین بازی های نخ نما از جنس امشب است که دیر یا زود اتشی سنگین به این کاروان خسته خواهد زد. کل گفتگو و مصاحبه امشب همتراز همان انشاهای با موضوع "علم بهتر است یا ثروت" و "می خواهید در اینده چکاره شوید" بود و نشان داد که عدم حضور روحانی در چنین برنامه ای خیلی سنگین تر می بود. خدا به همه ما رحم کند؛ افزایش شکاف بین ملت و حاکمیت در این گفتگو موج می زد.
🔹 محمد آجرلو: تقریبا هیچ! نه از اعتراضات اخیر خیابانی که اثرات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حتی امنیتی داشت سوال پرسیده شد و نه از موضوع مهم ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی و نه از حوزه روابط خارجی؛ نه از علت تخصیص بودجه هنگفت به برخی نهادهای خاص! مانند همیشه از بایدها گفت و البته بسیار تلاش کرد که در کلامش به مجادله با قوای دیگر و نهادهای خاص نپردازد.
🔅 ادامه پیام ها در پست بعدی👇👇
@javadrooh
🔥 قابل توجه همراهان "راهبرد"🔥
🔅 نظرخواهی درباره گفتگوی زنده تلویزیونی امشب رییس‌جمهور
👈 پاسخ هایتان به این پرسش ها را به آدرس تلگرامی زیر ارسال کنید تا به نام خودتان در کانال منتشر شود:
@mjrahbord
۱- آیا گفتگوی زنده تلویزیونی را تماشا یا پیگیری کردید؟ اگر خیر؛ چرا؟
۲- در صورت مشاهده و پیگیری گفتگوی روحانی، ارزیابی شما از توضیحات وی چیست؟
۳- نظرتان درباره اجرای مصاحبه کننده در مقایسه با مصاحبه های تلویزیونی قبلی چه بود؟
۴- با توجه به نقدهای ماه های اخیر به رییس‌جمهور، آیا مواضعی چون مصاحبه امشب می‌تواند موقعیت او را ترمیم کند؟
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "کیفیت دشمن را هم با دقت ببینیم"
👈 یادداشتی از محمد فاضلی درباره ذوق زدگی صداوسیما به اختلاف دو حزب در کنگره آمریکا بر سر بودجه
@javadrooh
سبحانی فرار نکرده است/ چهره‌سازی با «آمدنیوز»!
در روزهای اخیر خبری مبنی بر اینکه اختلاس و فرار جلیل سبحانی، مدیرعامل شرکت مهندسی و تأمین قطعات و مواد شیمیایی صنایع پتروشیمی (اسپک) منتشر شده در حالی که وی این مساله را تکذیب کرده و همچنان در اسپک مشغول به کار است.
به گزارش خبرنگار پتروشیمی «انرژی امروز»، در فضای مجازی از جمله کانال تلگرامی «آمدنیوز»، تصویر و مطلبی به شرح زیر منتشر شده است: «جلیل سبحانی متهم ...
متن کامل ֍ #پتروشیمی
✍ با بررسی این سه رخداد و نحوه مواجهه حاكميت، می‌توان از تغییر و شاید تعدیل واکنش ها سخن گفت.
✍ سال ۷۸ دانشجویان معترض مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که علاوه بر مجموعه خسارت‌ها و آسيب‌ها، افرادی کور و مجروح و کشته شدند.
✍ سال ٨٨ به سوي مردم معترض تيراندازي شد و... اما در سال ٩٦ نيروي پيشين، در مقايسه با عملكرد گذشته‌اش، ضعيف ظاهر شد به اين معنا كه هر چه اعتراضات تندتر شد، سركوب كمتر شد.
✍ لنين در تشريح وضعيت انقلابي معطوف به سقوط حكومت‌ها از شرايطي سخن مي‌گويد كه «پاييني‌ها نخواهند و بالايي‌ها نتوانند»؛ يعني زماني كه همزمان دو بحران مشروعيت و هژموني پديد آيد.
✍ او به گفته خود تكمله‌اي مي‌زند و مي‌گويد بايد آلترناتيوي هم موجود باشد.
✍ وضعيت كنوني آن است كه بالايي‌ها مي‌توانند، بعضي پاييني‌ها نمي‌خواهند و آلترناتيوي هم موجود نيست؛ يعني دو ضلع از سه ضلع مثلث لنين وجود ندارد.
✍ با اين تعريف لنين به سه رخداد پيشين بازگرديم؛ سال ٧٨ معترضان از نظام عبور نكردند، خودسرها و لباس‌شخصي‌ها و نوپو آمدند و زدند. يعني بالايي (با اتكا به نيروي غيررسمي) توانست؛ در آن سال آلترناتيو هم موضوعيت نداشت.
✍ سال ٨٨، پايين به ساختار پايبند بود، ولي حاكميت (با ترديد) با همه توان خود به صحنه آمد هر چند در نهايت از عده‌اي به دليل وقايع كهريزك و... دلجويي شد. اين نوبت نيز بالايي توانست و آلترناتيو موضوعيت نداشت؛ چنانكه مهندس موسوي گفت من همراه مردم هستم و نه رهبر آنها.
✍ سال ٩٦، پايين (البته بخشي از آنها) از حكومت عبور كردند، اما بالايي‌ها با وجود وسعت كار و قوت نيروي نظامي در شهرستان با تمام قوا به ماجرا ورود نكردند؛ اين‌بار بالايي (با ترديد) نخواست و آلترناتيوي هم موجود نبود و در انتها شرايط به وضع طبيعي خود بازگشت.
✍ دستاورد اعتراضات اخير، تعليق شعار «عبور از روحاني» نزد جناح راست بود. چرا كه آنها به‌صورت غريزي نتيجه گرفتند، بديلي در مقابل روحاني ندارند و بايد به هر روش او را حفظ كنند؛ چون دريافتند با معادله‌اي چند مجهولي مواجهند.
✍ جناح راست شاهد بود كه در برخورد با اين اعتراضات چهار عمل اصلي به كار گرفته شد؛ بعضي را جمع (بازداشت)، بعضي را ضرب (كتک)، بعضي را تفريق (تفرقه انداختن) و بعضي ديگر را تقسيم (تفكيك معترضان به معيشتي‌هاي بر حق و سياسي‌هاي ناحق) كردند؛ اما بنیاد اعتراضات همچنان پابرجا ماند.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "تعلیق عبور از روحانی از سوی جناح راست"
👈 یادداشتی از دکتر سعید حجاریان در تحلیل اعتراضات دی ماه ۱۳۹۶ و موقعیت رییس‌جمهور
@javadrooh
🗒 اعلانات: میزگرد نقد و بررسی "گزارش تحویل و تحول شهرداری تهران" ساعت ۱۸ امروز در حزب اتحاد ملت برگزار می‌شود.
@javadrooh
🌀 گزارش روز: "خط تحلیلی مشترک: اصلاح‌طلبان و سلطنت طلبان به هم رسیده‌اند!"
👈 درحالیکه در جریان اعتراضات اخیر، شاهد مرزبندی روشنی میان اصلاح‌طلبان با جریانات اپوزیسیون حامی اعتراضات بودیم و حتی در روزهای اخیر، اظهارات سیدمحمد خاتمی منجر به واکنش های این طیف از اپوزیسیون با هشتگ #براندازم علیه اصلاح‌طلبان شده؛ اما یک خط تحلیلی با رویکرد دفاع از نظام سیاسی هم به میدان آمده و اصلاح‌طلبان و سلطنت طلبان را در آستانه یک ائتلاف تصویر کرده است.
👈 یادداشت های اخیر هوشنگ امیراحمدی، استاد دانشگاه راتگرز نیوجرسی، و محمد عبدالهی، سردبیر مجله "خردنامه" در دوران شهرداری قالیباف، نمونه‌هایی از طرح این خط تحلیلی مشترک است.
👇در ادامه نگاهی داریم به این دو یادداشت:
💭 یادداشتی از هوشنگ امیراحمدی: "استمرارطلبان یا ضدانقلاب جدید؟"
👈 دکتر هوشنگ امیراحمدی، استاد دانشگاه راتگرز نیوجرسی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ در فیس بوک و جاهای دیگر می خوانم که عده ای اصلاح‌طلبان را "استمرارطلب" می نامند. بنظر من، استمرارطلب خواندن اصلاح‌طلبان، به معنی استمرار وضع موجود، اشتباه است؛ چون با این مفهوم اصولگرایان هم استمرارطلب می شوند.
✍ آنها در واقع ضدانقلاب جدید هستند، به معنی نیرویی که از خواست های اساسی انقلاب ۵۷ عدول کرده است و هر روز و هرچه بیشتر به سرمایه داری نئولیبرالی غیردمکراتیک (شاید هم مذهبی) رجعت می کند.
✍ آنها نه به عدالت اعتقاد دارند و نه به استقلال ملی. آزادی خواهی آنها هم از نوع مردمسالاری دینی است که در آن مسلمانان آزادند به دینداران رای بدهند.
✍ درواقع، اگر این حضرات استمرارطلب هم هستند خواست استمرار انها شتاب دادن به این روند ضدانقلابی است که در چند دهه گذشته بطور خزنده وارد جان انقلاب ۵۷ شده و آن را مثل خوره خورده است.
✍ در آینده نزدیک آنها می توانند از متحدین استراتژیک سلطنت طلبان دیندار باشند و حدس من این است که این دو نیرو در جایی در آینده ای نه چندان دور متحد خواهند شد.
💭 یادداشتی از محمد عبدالهی: "از جایزه روحانی تا شعار سلطنت در خیابان"
👈 محمد عبدالهی، تحلیلگر راست رادیکال و سردبیر مجله "خردنامه" در دوران شهرداری قالیباف، در خبرگزاری راه دانا نوشت:
✍ هفته گذشته اتفاقی در کشورمان رخ داد که از دید برخی رسانه‌ها مغفول ماند و آن تجلیل رییس‌جمهور از سیدجواد طباطبایی بعنوان متفکر علوم انسانی بود؛ سال گذشته نیز به بهانه رونمایی از کتاب «فیلسوف سیاست» در خانه اندیشمندان علوم انسانی با حضور عباس آخوندی از این شخصیت تجلیل به عمل آمد.
✍ تکرار رخدادهای اینچنینی در دولت آقای روحانی محصول تفکری است که در مسیر تخریب بنیان های دینی و حتی ملی گام برمی دارد.
✍ این مساله به قدری اهمیت دارد که رییس‌جمهور بایستی در کسوت فردی روحانی که خود را حقوقدان نیز می داند؛ به آن پاسخ دهد.
✍ اندیشه ایرانشهری را می توان شالوده تفکرات سیدجواد طباطبایی دانست که نظریه «شاهی آرمانی» بنیادی ترین عنصر آن است. در اندیشه سیاسی ایرانشهری شاه برگزیده خدا، خلیفه و ظل اوست.
✍ با این وجود از فردی تجلیل شد که تفکراتش در نقطه مقابل تفکرات و اندیشه سیاسی اسلام ناب محمدی و بنیانگذار انقلاب اسلامی قرار دارد!
✍ امام خمینی بعنوان رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی؛ قیام و نهضت اسلامی خویش را با احیای اندیشه سیاسی اسلام بویژه احیای تئوری حکومتی اسلام آغاز کرد و ابتکار ایشان نیز در طراحی جمهوری اسلامی ایران تلفیقی از فقاهت، فلسفه، سیاست، عرفان و دیانت بود؛ حال اینکه این فرد تفکر معمار بزرگ انقلاب را نقطه زوال و انحطاط ایران می داند!
✍ نکته قابل توجه اما همزمانی تجلیل از این فرد با اغتشاشات اخیر است. وقتی جریان ضدانقلاب و برانداز در خیابان شعار احیای سلطنت و جمهوری ایرانی را سر می دهد و همزمان فردی که در نقاب علم؛ عدم پیوند شریعت و حکومت را تئوریزه کرده؛ از سوی رییس‌جمهور مورد تشویق قرار می گیرد؛ پیداست که این دو قضیه با برنامه ریزی در موازات یکدیگر طرح ریزی و اجرا شده اند.
✍ ظاهرا ناکارآمدی تکنوکرات ها در اداره کشور در ادوار مختلف، این توهم را در برخی ایجاد کرده است که ایران اسلامی باید با مدل هایی غیراسلامی و لاییک اداره شود!
✍ در خوشبینانه ترین حالت می توان گفت عدم آشنایی دقیق آقای روحانی با علوم انسانی و حوزوی و به تبع آن نشناختن تمایزات میان باستانگرایی و نژادپرستی و اندیشه های غیراسلامی با علوم انسانی – اسلامی سبب شده تا در زمین جریانی بازی کند که در حال طراحی فتنه جدید بر مبنای هرمنوتیک فلسفی و بسط یافته آن در سطح سیاست علیه شریعت اسلامی هستند.
@javadrooh
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
چهره تازه فقر؛ گزارشی از وضعیت درآمدی و مصرفی مردم در دهه 84 تا 94
تنگدستی شاغلان، فقر میانسالان
@vand_media
این دو خط توضیح را شما باید می‌دادید؛ آقای ربیعی!
رییس‌جمهور در گفتگوی زنده تلویزیونی شب گذشته با پرسشی مواجه شد که طی دو هفته گذشته و در جریان سانحه نفتکش سانچی به ذهن بسیاری از شهروندان و حتی رسانه‌ها هم آمده بود؛ اما بی‌پاسخ ماند.
به گزارش بخش تحلیلی «انرژی امروز»، رضا رشیدپور که شب گذشته اجرای این گفتگوی زنده را برعهده داشت؛ در یکی از سوالات خود پرسید: «پرسش افکار عمومی این است که چرا وزیر کار ...
متن کامل ֍ #سیاست_انرژی
👁🗨 نگاه تحليلگران: "امید؛ هم درد، هم درمان"
👈 دکتر محمدجواد کاشی، استاد فلسفه سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ چندی پیش یادداشتی نوشتم با این مضمون که «تنها امید می‌تواند به فریاد ما برسد». به شرایط بحرانی موجود اشاره کردم و بعنوان یک شهروند نگران، محورهایی را به دولتمردان و مسئولان پیشنهاد کردم.
✍ دوستی پیام داد، اینها که گفتی خطاب به مسئولان است. برای مردم عادی و جوان‌های کف خیابان چه چیز به ذهنت می‌رسد؟
✍ چند روزی به این سوال مهم می‌اندیشیدم. در بدو امر دو الگو خودنمایی می‌کند:
✍ اولی ظاهر شدن در کسوت یک روشنفکر یا فعال سیاسی است. اگر مدافع وضع موجود باشیم، می‌توانیم به مردم بگوییم بدبین نباشید.
✍ در کنار مشکلات، دستاوردها را هم ببینید. زیاد اندوهگین نباشید. مشکلات حل می‌شود. اگر منتقد یا مخالف شدید وضع موجود باشیم، با دعوت مردم به مقاومت، و یا نوید پیروزی سریع به آنها امید خواهیم داد.
✍ دومین الگو، پوشیدن لباس یک روانشناس است. می‌توانیم با دعوت مردم به خرسندی‌ها و موفقیت‌های کوچک و بزرگ در زندگی شخصی به آنها امید ببخشیم.
✍ به آنها توصیه کنیم، کاری به کار اخبار روز و سیاست نداشته باشند. لبخند بزنند، اگر دارند، جوجه کباب باد بزنند اگر هم ندارند، نان و پنیرشان را با لذت بخورند. درهرحال، خدا را شکر کنند به فردا بیاندیشند که بهتر از امروز خواهد بود.
✍ اما من نتوانستم در هیچکدام از کسوت‌های مذکور ظاهر شوم. تصورم این است که برای حکومت تولید امید، درمان است.
✍ اما امید در همان حال درد نیز هست. بخصوص اگر به زندگی روزمره آدمیان نظر کنیم.
✍ اگر در آن یادداشت از امید به منزله درمان سخن گفتم، در این یادداشت قصد دارم درباره امید به منزله درد سخن بگویم. اجازه بدهید به امید هم به عنوان درد و هم به عنوان درمان بیاندیشیم.
✍ زندگی بدون امید بی معناست. انتظار می‌رود هرکس به طور طبیعی با امید زندگی کند. باید امیدوار باشد که از زحمات خود نتیجه خواهد گرفت و فردایی بهتر برای خود رقم خواهد زد.
✍ اجازه بدهید نامی برای این سنخ از امید اختیار کنیم: امید طبیعی. یا شاید امید گریز ناپذیر. من با این سنخ از امید اساساً مشکلی ندارم.
✍ اما سنخ دیگری از امید هست که می‌خواهم در باره آن سخن بگویم: فوران امید.
✍ ما طی سه چهار دهه اخیر با فوران امید مواجه بوده‌ایم. این پدیده، یک فاجعه بزرگ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برای همه ما بوده است. حدی از احساس استیصال در وضعیت فعلی نیز واکنشی است به این فوران امید.
✍ امید وقتی فوران می‌کند، فرد اساساً چشم دوخته به دوردست‌ها، به جایی که به کلی اینجا نیست.
✍ پیرامون خود، با هیچ چیز ارتباطی واقعی ندارد. تصویری از آینده مطلوب خود ساخته است که با انقطاع کامل از وضع و اوضاع فعلی حاصل خواهد شد.
✍ امید فوران کرده، با حسادت، رقابت، چشم و هم چشمی، مقایسه و تلاش بی وقفه برای عقب نماندن توام است.
✍ فرد همه راز و رمز زندگی خود را پیوند داده با این آرزو و امید که عقب نماند. حسرت دیگران را برانگیزد. هیچ مرزی هم برای توقف این تلاش بی فرجام برای خود طراحی نکرده.
✍ دیگران می‌دوند، تو هم می‌دوی، دیگران خسته نمی‌شوند، تو هم نمی‌توانی خسته شوی.
✍ گویی امید مثل یک شلاق است. بر پیکره‌های عرق کرده، هراسان، هیجان زده، و طماع کوبیده می‌شود، تا نایستند. بازنمانند، و تا جان دارند تلاش کنند.
✍ امید از این سنخ، مثل باد وحشی است: به تندی می‌وزد، و اجازه نمی‌دهد حتی برای یک لحظه افراد در جایی که هستند بایستند. لختی تامل کنند، به خود بیاندیشند. بپرسند که به کجا می روند، تا کی؟ تا کجا؟ چگونه؟
✍ فوران امید، حاصل وضعیتی است که ستون‌ها فروریخته‌اند، آنچه استوار و سخت می‌نموده، لرزیده باشد، گذشته معنای خود را از دست داده باشد، از زمان حال نیز چیزی به جا نمانده باشد؛ الا سکویی برای پرش به فردا.
✍ هر روز که از کوچه راهی محل کار می‌شویم، از گذشته و خاطرات رسوب کرده در محله لذت می‌بریم. سلام و علیکی که با همسایه می‌کنیم، با کاسب محل، و خاطراتی که از خانه‌های میان راه داریم، به ما احساس امنیت می‌دهد.
✍ در حال گذریم، اما حس آشنایی با محیط به ما احساس قوت و قدرت می‌بخشد.
✍ حال به وضعیت زلزله زدگانی فکر کنیم که همه چیزشان را در یک لرزش خطرناک از دست داده‌اند. چه چیز جز امید به آینده می‌تواند آرامشان کند؟ فقط آینده. نه دیگر گذشته‌ای در کار است نه حال.
✍ امید هنگامی که در صورت فورانی‌اش ظهور می‌کند، جهان خالی است، هیچ نوا و سکوتی در کار نیست. تنها نیروی قدرتمند یک انرژی و خواست رفتن است و معلوم نیست به کجا. معلوم نیست چگونه.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "فقط مدیران صداوسیما راضی هستند"
👈 مجید یونسیان، تحلیلگر سیاسی و روزنامه‌نگار پیشکسوت، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ متاسفانه رشید پور مجری مناسبی برای گفتگو با رییس‌جمهور نبود؛ چون رشیدپور یک مجری پوپولیست وفاقد درک و شناخت از مسایل عمیق وحساس جامعه است.
✍ مردم انتظار داشتند نظر رییس‌جمهور درباره حوادث اخیر را بشنوند.
✍ مردم انتظار داشتند در قالب سوال دیدگاه روحانی درباره نحوه واگذاری بنگاه های اقتصادی نهادهای نظامی را بدانند.
✍ مردم انتظار داشتند از رییس‌جمهور در باره شفافیت بودجه، فشار بر شبکه‌های اجتماعی و مسایلی که پیرامون اتفاقات نگران کننده در زندان هاست، نظر روحانی را بدانند.
✍ اتفاقات مهمی در کردستان سوریه رخ داده و در رابطه با برجام حرف ها و صحبت هایی است؛ اما همه اینها مسکوت ماند و به عمد هم مسکوت ماند.
✍ رشیدپور نقش مهمی در کنترل و جهت دهی این مصاحبه داشت و انتظار مردم و کارشناسان از روحانی را برآورده نکرد.
✍ ظاهرا قرار نیست رویکرد صداوسیما تغییر کند. انتخاب رشیدپور تبدیل گفتگوی روحانی به یک شو تلویزیونی بود که تنها یک طرف خرسند شد و آن هم مدیران رسانه‌ای است که محبوبیتش امروز به پایین ترین حد رسیده است.
@javadrooh
👥 مباحثه: "ارزیابی همراهان راهبرد از گفتگوی تلویزیونی امشب رییس‌جمهور"/۳
🔹 مهدی: توضیحات رییس‌جمهور در این گفتگو مانند گذشته بود. به نظر می رسد پوشاندن برخی نقاط ضعف عملکرد دولت و حواله دادن رفع کاستی ها به آینده رویه معمول روحانی است. در یک نگاه کلی، اجرای رشیدپور تفاوت اندک و نه تاثیرگذاری با روال مرسوم داشت. نپرداختن به موضوع مهم اعتراضات سراسری، دلسرد شدن حامیان دولت، عدم طرح چالش های اساسی کشور در گفتگو و ... این گفتگو را تنها در ظاهر متفاوت ساخت. ساکن میدان پاستور باید بداند تا زمانی که مطالبات بدنه حامیانش را مطرح و اجرا نکند، این سنخ گفتگوها کمکی نخواهد کرد. رییس‌جمهوری که شفافیت را در همه جا طلب می کند، باید از ریشه صندوق های ورشکسته، برادران قاچاقچی، اعتراضات مردم، وضعیت بازداشت شدگان و ... شفاف سخن براند.| پی نوشت: به انتظار روزی که رییس‌جمهور کمتر از کلماتی چون "قول"، "خواهیم کرد" استفاده کند و کارنامه قابل طرح و ملموسی ارائه کند.
🔹 حامد: بسیار گفتگوی ضعیفی بود. ایجاد هیجان هم کاملا کاذب بود و درنهایت یکساعت بیننده نتیجه مشخص و جواب روشن برای سوال هایش نگرفت. همچنان به فضای ابهام و تردید و ناامیدی مردم اضافه شد. دقیقا علت بالا رفتن دلار و به خصوص مصاحبه های ضد و نقیض مسئولین بانک مرکزی بیان نشد. آدم بعد از دیدن این مصاحبه برداشت می کند که خود روحانی هم خسته و ناامید و یا بی خیال شده. سوال های خیلی اساسی تری می شد مطرح شود. بخصوص در حوزه اقتصاد و تعطیلی کارخانه ها و عقب ماندگی حقوق ها و... ولی متاسفانه سطح سوالات نازل و کم عمق بود در حد اینکه چرا از ماشین پیاده نشدید.
🔹 محمد: متاسفانه مصاحبه دکتر روحانی مانند پزشکی است که بیمارش حال بسیار وخیمی دارد و برای اینکه نجات پیدا کند؛ بایستی وضعیتش به درستی به او توضیح داده شود تا او هم نهایت همکاری را با پزشک و تیم پزشکی انجام دهد تا سلامتی خود را بازیابد؛ ولی پزشک به بیمار به دروغ می گوید حالتان بسیار خوب است و یک مشکل بسیار کمی دارید که آن هم با این قرص استامینوفنی که می نویسم رفع می شود! آیا با این شرایط مریض(اقتصاد و فرهنگ و... کشور و مردم) بهبود خواهد یافت؟! شخصی مانند دکتر عباس آخوندی(وزیر راه و شهرسازی) لازم است تا باشجاعت و درایت تمام وضعیت حال را بازگو کند (مراجعه به چند مقاله ای که در طی یکی دو هفته گذشته در روزنامه های کشور از قبیل: دنیای اقتصاد، اعتماد، جهان صنعت و...تحریر نموده اند) و بیمار و اطرافیانش را از وضعیت واقعی اش آگاه نماید تا او و اطرافیانش هم حداکثر همکاری را با تیم پزشکی برای بهبودی انجام دهند. همچنین، دکتر روحانی همچون مصاحبه های قبلی صحبت کردند؛ یعنی متاسفانه برای عوام صحبت نمی کنند با توجه به اینکه شنونده سخنان ایشان عموم مردمند. کاش خبرنگاری بود و می پرسید بودجه ۱۰۵ میلیاردی سال۹۷ شورای نگهبان که شما به مجلس داده اید، برای چیست؟! درحالیکه (بودجه آن در سال۶۵، ۱۲میلیون تومان بوده است). سال آینده انتخاباتی هم برگزار نخواهد شد چرا توپ را به زمین مجلس انداخته اید یا چه محذوراتی دارید که نمی توانید این بودجه ها را کم کنید یا سوالاتی که دکتر زیباکلام چند سال است در مورد بودجه محیط زیست و مقایسه آن با بودجه های بی حساب و کتاب برخی مراکز فرهنگی که هیچ گونه نظارتی بر آنها نیست، می پرسد را می پرسید تا رئیس‌جمهور جواب دهند.
🔅پایان
@javadrooh
👥 مباحثه: "ارزیابی همراهان راهبرد از گفتگوی تلویزیونی امشب رییس‌جمهور"
🔹 محسن صالحی فرد: نکته ای که توجه من را جلب کرد این بود که رییس‌جمهور دو جا به مساله بودجه و شفافیت اشاره کرد و قصد ورود به آن را داشت و رشید پور بخصوص در نزدیک انتهای مصاحبه مساله رو پیچاند و منحرف کرد تا روحانی وارد این موضوع نشود.
🔹 حسینی: روحانی حرف تازه ای نداشت یا اگر داشت حرف تازه ای نزد. هزار حرف ناگفته باقی ماند که مردم منتظر شنیدن آن بودند. متاسفم. انتخاب رشیدپور بعنوان مجری شاید بهترین راهی بود که تیم اطلاع رسانی دولت برای ترغیب مردم به شنیدن صحبت های تقریبا تکراری رییس‌جمهور انتخاب کرد.
🔹 یسنا: چند دقیقه ای از مصاحبه را با دقت مشاهده نمودم؛ اما چیزی جز فرافکنی ندیدم و از انتخاب خود به شدت پشیمان شدم. واقعا این بود پاسخ اعتماد مردم!
🔹 کریمی: برای اولین بار مصاحبه ای اینچنین شفاف صورت گرفت و آقای روحانی کاملا صریح پاسخ دادند. دعا می کنیم تا در کارشان موفق باشند.
🔹 مجید مقدم:
۱. سلام؛ بله دیدم.
۲. سه تا خبر خوب دادند:
الف.بودجه ریزگردها که مجلس حذف کرده بود به هر طریقی بر می گردد.
ب. ۹۸ درصد پول سپرده گزارها پس داده شده به صورتی که هر کسی زیرصد میلیون پول داده تا حد زیادی برگشت داده شده که جای تشکر دارد. حالا بماند یازده و نیم هزار میلیارد از بوجه مملکت رفت.
پ.طرحی برای از رده خارج کردن کامیون های فرسوده اعلام کردند که هم باعث پاکی هوا و هم اشتغال می شود. همین سه تا کار برای سال آینده انجام شود، از نظر من کافی است.
۳. مصاحبه از تمام موارد قبلی بهتر بود اجرای آقای رشیدپور بهتر بود. در موارد خاص تاکید می کرد، سوال مشخص می پرسید و اجازه نمی داد بحث کلی شود.
۴. ایشان در مورد اعتراض ها خیلی کلی صحبت کردند؛ حتی یکبار گفتند اغتشاشات. در مورد باز کردن فضای مجازی خوب صحبت کردند. در مجموع به نظرم (اگه نرخ ارز تا پایان سال پایین بیاید) این مصاحبه حداقل موقعیت ایشون را بدتر نکرد.
🔹 شایان:
۱- کلا یادمان رفته بود. به خاطر دیدن سریال شبانه شبکه یک گرفتیم دیدیم دارد حرف می زند. اینجوری نگاهش کردیم. ولی خیلی در کل اهمیتی نداشت.
۲- مثل همیشه با لبخند دروغ و وعده های خوب و زیبایی تحویل ما و جامعه داد. امیدواریم که مردم هم مقداری این حرف ها را باور کنند.
۳- به نظر من این مصاحبه یک مصاحبه خبری و در شان کشور نبود. بیشتر به یک شو شبانه بدل شده بود. مخصوصا خنده های مجری و تکرار مکرر این حرف که جسارت میکنم نشان دهنده ضعف و عدم شناخت جایگاه یک پرسشگر بود.
۴- با توجه به نقدهای ماه های اخیر به رییس‌جمهور، آیا مواضعی چون مصاحبه امشب می‌تواند موقعیت او را ترمیم کند؟ به این مساله امید چندانی ندارم.
🔹 علی پاشایی: تماشا نکردم. چون اولش داشتم مطلبی راجع به قوام می خواندم. بعد هم شبکه ریور ساعت ده یک سریال جذاب آمریکایی پخش می کند به اسم ماموران ncis.
🔹 فرید: بله؛ گفتگو را نگاه کردم. آقای روحانی بازم تقریباً به شکل یک منتقد ظاهر شد و نه یک "رئیس‌جمهور"...
صلابت و جسارت زمان انتخابات را نداشتند.... خسته بودند و انگار خودشان هم هیچ امیدی به بهبود شرایط نداشتند... ایشان چرا از طریق فضای مجازی راحت و مستقیم با مردم حرف نمی زنند؟ مگر نمی بینند مردم به صداوسیما اعتماد ندارند؟ این مصاحبه هیچ چیز تازه ای نداشت جز اینکه بجای آقای حیدری، آقای رشیدپور مجری برنامه بودند (البته واضح بود دست آقای رشیدپور برای مطرح کردن سوالات اساسی بسته است).
🔹 اس ام: به نظر مصاحبه خیلی خوبی بود. عموم مردم با اینطور حرف زدن آرام می شوند؛ چیزی که الان همه به آن نیاز دارند. نخبه ها هم که هیچوقت راضی نمی شوند. در مجموع آقای روحانی امشب بهترین صحبت این چند سال را داشت. همین که تقصیر رو خیلی گردن بقیه نیانداخت و با آرامش و بدون عصبانیت حرف زد؛ خودش پیشرفت بود.
🔹 مجتبی: آقای روحانی امشب باز هم دست از کلی گویی برنداشت و در جاهایی هم که می توانست شفاف تر صحبت کند، به قدری مساله را پیچاند که غیر از اهالی خبر و سیاست کسی منظورش را نفهمید؛ بویژه آنجایی که درباره مشکلات صندوق های اعتباری توضیح می داد. بهتر بود به زبان ساده بگوید عده ای پول مردم را خورده اند و انتظار دارند دولت آن را جبران کند. درعین حال، توضیحات روحانی درباره ذخایر ارزی و تصمیماتی که برای بافت های فرسوده و ریزگردها گرفته، بد نبود و اگر عملی شود؛ شاید قدری از کم کاری ها را جبران کند. اما به نظرم رشید پور هم اطلاعات سیاسی نداشت و سوالاتش تحت تاثیر فضای رسانه ای و تلگرامی بود. شاید اگر در کنارش فرد مطلع تری قرار می گرفت؛ مصاحبه چالشی تر می شد.
🔅 ادامه پیام ها در پست بعدی👇👇
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "کیفیت دشمن را هم با دقت ببینیم"
👈 دکتر محمد فاضلی، عضو هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ صداوسیما با لحنی که شادی در آن موج می‌زند از اختلاف دو حزب در کنگره آمریکا بر سر بودجه دولت، و نهایتا تعطیل شدن دولت این کشور خبر می‌دهد. کامران نجف‌زاده هم مثل همیشه در این گونه مواقع سروکله‌اش پیدا می‌شود تا همه کاستی‌های آمریکا را روی دایره بریزد.
✍ من باور دارم که ایالات متحده آمریکا اکنون دشمن راهبردی ایران است و از هیچ خصومتی در قبال ما کوتاهی نمی‌کند.
✍ آمریکایی‌ها حداقل از سال ۱۳۳۲ نقش مخربی در قبال ایران ایفا کرده‌اند، خواه زمانی که محمد مصدق را با همکاری گسترده نیروهای داخلی، سرنگون کردند و چه زمانی که با حمایت از دیکتاتوری محمدرضا شاه پهلوی، توسعه سیاسی در ایران را مختل ساختند.
✍ آمریکایی‌ها در دشمنی چیزی کم نگذاشته‌اند، اما در چنین وضعیتی از دشمنی نیز باید در کم و کیف اخبار و وضعیت دشمن نیز دقت کرد.
✍ ما با چشمان باز بنگریم که رسانه‌ها و از جمله صداوسیما اعلام میکنند «هشتصد و پنجاه هزار نفر کارمند دولت آمریکا» سر کار نرفته‌اند.
✍ گذشته از اینکه تعطیل‌شدن دولت آمریکا چه حاصلی برای ما دارد که برخی از آن خوشحال می‌شوند، به این واقعیت بنگریم که حدود سیصد و بیست میلیون نفر جمعیت آمریکا و با در اختیار داشتن اقتصادی که حداقل ۳۰ برابر اقتصاد ایران است و قریب به یک‌پنجم یا بیشتر از کل تولید ناخالص جهان را در اختیار دارد، با هشتصد و پنجاه هزار نفر کارمند دولت فدرال اداره می‌شوند.
✍ تعداد کارمندان دولت فدرال آمریکا را با وضعیت خودمان مقایسه کنید که دولت فقط دارای ۴۲۰ هزار مدیرکل و مقامات دارای سطوح بالاتر است.
✍ دولت در ایران با ترکیبی از انواع مدل‌های استخدامی با کارکنانی بین سه تا پنج میلیون نفر اداره می‌شود.
✍ همین وضعیت سبب شده که بخش عمده منابع عمومی و بودجه دولت صرف پرداخت حقوق و دستمزد شود.
✍ آمریکا البته برخلاف اقتصاد بزرگ و پیشرفت فناوری‌اش، بهترین و پیشرفته‌ترین نظام اداری جهان را دارا نبوده و نیست؛ و بی‌گمان از دستگاه اداری کشورهایی نظیر آلمان یا کشورهای اسکاندیناوی، کیفیت پایین‌تری دارد.
✍ اما همین دستگاه اداری آمریکا را به سوی داشتن بزرگ‌ترین اقتصاد دنیا راهبری کرده است.
✍ اگر بخواهیم از دشمن بیاموزیم، باید ببینیم و یاد بگیریم که چگونه دولتی باکیفیت و با کارمندان بسیار کمتر داشته باشیم.
@javadrooh
📸 نمای روز
👈 پس از انتقاد رشیدپور از عدم پخش فیلم یا تصویر حضور ریاست جمهوری در بین مردم کرمانشاه در سفر به مناطق زلزله‌زده، خبرگزاری ایرنا لحظاتی پیش این عکس را منتشر کرد.
@javadrooh
