7271
تماس با مدیریت کانال و ارسال مطالب: telegram.me/mjrahbord
👁🗨 نگاه تحليلگران: "هاشمی‌رفسنجانی پنجشنبه نماز جمعه خوانده بود؟!"
👈 جعفر شیرعلی نیا، پژوهشگر و مدیر کانال "نکته های تاریخی"، در یادداشتی نوشت:
✍ در متن زندگی‌نامه رهبری در سایت رسمی دفترحفظ‌و‌نشر آثار رهبری می‌خوانیم: «در عملیات شکستن حصر آبادان حضور مستقیم داشت.»
✍ این در حالی است که عملیات شکست حصر آبادان با نام عملیات ثامن‌الائمه 5مهر60 انجام شده؛ یعنی 5 روز قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری که 10مهر برگزار شد و آقای خامنه‌ای یکی از نامزدهای این انتخابات بود و از سوی دیگر؛ می‌دانیم در این ایام او هنوز به‌طور کامل از مجروحیت انفجار 6تیر رهایی پیدا نکرده بود و با عوارض مجروحیت و درمان آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد.
✍ آیا ممکن است با این وضعیت جسمی آن هم چند روز مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری، کاندیدای اصلی انتخابات در عملیاتی حضور مستقیم داشته باشد؟
✍ اشتباهات تاریخی امری طبیعی است؛ اما در موارد حساس باید دقت بیشتری کرد.
✍ آقای علی‌اکبر ولایتی نويسنده مدخل آیت‌الله خامنه‌ای در دایره‌المعارف بزرگ اسلامی نيز همین اشتباه را انجام داده.
✍ دوستان بايد در انتخاب واژه‌ها دقت كنند و بدانند كه حضوري كوتاه در ايام محاصره در آبادان و كمک‌هایی كه ماه‌ها پيش از عمليات به فرماندهان جبهه آبادان شده معنای حضور مستقيم در عمليات نمي‌دهد.
✍ گاه با بررسی اطلاعات اولیه ارایه‌شده در يك متن می‌توان درستی و نادرستی آن را تشخیص داد.
✍ یکی از دوستان متنی برایم فرستاده بود و اصرار داشت در كانال منتشر كنم. در تیتر مطلب نوشته شده بود: هاشمی رفسنجانی: «ایرادی ندارد اگر عده‌ای زیر چرخ‌های توسعه لِه شوند.»
✍ می‌دانستم چنین جمله‌ای از هاشمی وجود ندارد. از دوستمان خواستم این جمله را که در متن آمده و تاكيد شده كه به‌صورت رسمی گفته شده در سخنان هاشمی پیدا کند تا من منتشر كنم.
✍ گفت اگر آن را قبول ندارید؛ این يكي كه دیگر خطبه‌های نمازجمعه است: «هاشمی رفسنجانی در 18آبان68 در خطبه نمازجمعه معروف خود که بعدها به خطبه مانور تجمل معروف شد، بیان داشت: «اظهار فقر و بیچارگی کافی است. این رفتارهای درویش‌مسلکانه وجهه جمهوری اسلامی را نزد جهانیان تخریب کرده است. زمان آن رسیده که مسئولین ما به "مانور تجمل"روی آورند... هرچند ما فقیر باشیم و اقتصادمان به‌سامان نباشد اما برای آنکه در دیدگان سایر ملل مسلمان و غیر مسلمان "ملتی مفلوک" جلوه نکنیم لازم است تا "جلوه‌هایی از تجمل" در چهره کشور و مسئولین حاکمیتی رویت شود.»
✍ برای من واضح بود که هاشمی حتی اگر اعتقاد داشته باشد آنقدر سیاستمدار هست که نه آن جمله «له‌شدن زیر چرخ‌های توسعه» را بگوید و نه بر «مانور تجمل مسئولان» تاكيد كند. حرف‌‌هاي منتسب به هاشمي همه‌جا منتشر شده بود از جمله در خبرگزاری تسنیم (شناسه خبر: 968246).
✍ ساده‌ترین راه و اولین نکته برای راستی‌آزمایی یک خبر، بررسی صحت اطلاعات اولیه در آن است. مثلا ابتدا ببینید 18آبان68 چندشنبه بوده؟ درمي‌يابيد پنجشنبه بوده و هاشمی نمی‌تواند در این روز خطبه نمازجمعه خوانده باشد!
✍ 19آبان نیز که جمعه بوده هاشمی خطیب نبوده؛ اما 18آبان69، يك سال بعد، جمعه است و هاشمی خطبه‌های نمازجمعه را خوانده و چند هفته‌ای درباره سبک زندگی اسلامی سخن گفته است.
✍ اگر دوستان ارزش‌مدار تاریخ را اشتباه زده باشند در اين خطبه نيز حرف‌ها كاملا متفاوت از روايت آنهاست.
✍ جالب اینجاست كه هاشمی در خطبه‌ای در آذر 69 كلمه مانور تجمل را مطرح کرده و آن نیز هیچ ارتباطی با مانور تجمل مسوولان ندارد!
✍ به این جمله‌ها از خطبه‌های 9آذر69 توجه کنید: «نمازهای جمعه اگر بخواهد منظره اسلامی داشته باشد، باید مردم که میآیند، بهترین لباس‌هایشان را و عالیترین حالت آرایشی در همان سطحی که در زندگیشان هست داشته باشند. اصلا باید مانور تجمل باشد نه تجمل فوق‌حساب، آن زیبایی‌هایی که هست، خوب الان اینگونه نیست و قبول کنید که در بعضی مساجد که آدم میرود، وقتی که اجتماع هست بوی عرق پاها انسان را آزار میدهد. ما دستور شرعی داریم، شما باید عطر به خودتان بزنید، باید سرتان را شانه کنید...»
✍ حتی شبیه آن جمله‌ها نیز وجود ندارد؛ اما چگونه است که خبرگزاری‌های فارس، تسنیم، روزنامه کیهان، وطن امروز و شخصيت‌هايي كه از آوردن اسم ايشان خودداري مي‌كنم آن را با آب‌و‌تاب بازتاب می‌دهند و تحليل مي‌كنند؟
✍ تلاشم برای یافتن جمله‌هاي مورداشاره در رسانه‌ها پیش از سال88 بی‌نتیجه بود. 14 اسفند90 در صفحه پاورقي روزنامه کیهان این جمله‌ها مستقیما به هاشمی و خطبه 18آبان69 منتسب می‌شود.
✍ منبع مورد استناد نویسنده صفحه9 روزنامه "جمهوری اسلامی" منتشرشده در 19آبان69 است. اما در این صفحه از روزنامه چنین مطلبی وجود ندارد! (صفحه بالا)
✍ در آينده از تاثير وقايع ٨٨ بر روايت‌هاي تاريخي بيشتر خواهم نوشت.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "آن زمان مجلس تشریف داشتید؛ آقای توکلی؟!"
👈 مهدی دربندی، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ جناب آقای توکلی همواره سعی کرده اند در مسایل جانب انصاف را رعایت کنند؛ ولی تویت ایشان در مورد سلفی نمایندگان و موگرینی (که قابل نقد است)، خارج از انصاف و ادب بود.
✍ ایشان توییت کرده اند: "اگر به این معدود بی شرمِ سلفی بگیر مجلس بگوییم خاک بر سرتان، خاک از این سلفه ها عارش می آید و شکوه به خدا می برد"!
✍ جناب آقای توکلی در مورد رفتار خارج از عرف سیاستمداران و نمایندگان دارای استاندارد دوگانه هستند. مثلا ایشان هیچگونه واکنشی در مورد رفتار آقای قاضی پور انجام نداده اند.
✍ شاید یادآوری بخشی از صحبت نماینده ارومیه خارج از لطف نباشد.
✍ ناد‌ر قاضی‌پور، نماینده مردم متد‌ین ارومیه، در اقدامی ناشایست نه‌تنها به یک روحانی و نماینده مجلس اتهام‌های بی‌محتوایی زده، بلکه به زنان و د‌ختران کشور نیز توهین کرده است.
✍ قاضی‌پور در اد‌عایی سخیف به نقل خاطره‌ای از قد‌رت‌الله علیخانی، نماینده مردم قزوین در مجلس هشتم می‌پردازد.
✍ او در این اظهارات که ما از انتشار قسمت‌هایی از آن شرم داریم، همچنین می‌گوید:
🔹من نماینده ملتم نه نماینده چهارتا گردن کلفت. من نوکر مسئولین نیستم. کیفشان را حمل نمی‌کنم و تعریفشان نمی‌کنم. شما در دو ساعت به من 200 هزار رأی د‌اد‌ید برای اینکه مرا ... کنید تا به جان این مسئولان بیفتم.
🔹می‌گویند یک روز پسر بچه‌ای را ختنه میکردند، د‌ختر بچه‌ای آن طرف داشت گریه می‌کرد. گفتند تو چرا گریه می‌کنی؟ گفت:....
✍ وی در ادامه با توهین به نامزد‌هایی که برای انتخابات اعلام حضور کرده بودند، می‌گوید:
🔹 مملکت را به آسانی به دست نیاورد‌ه‌ایم که هر روباه و بچه و کره الاغی را بفرستیم آنجا. مجلس جای کره الاغ نیست! ... مجلس جای زنان نیست؛ جای مرد‌ان است. بفرستید سرشان بلا بیاورند تا آبرویتان برود.
✍ آقای توکلی عزیز! آن روزها شما در مجلس تشریف داشتید؟!
@javadrooh
📑 سند: "کلیات برنامه پیشنهادی دکتر محمدعلی نجفی برای شهرداری تهران"
@javadrooh
📸 نمای روز
روزنامه "جمهوری اسلامی" با درج عکس و خبری از آخرین وضعیت مهدی کروبی گزارش داد.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "کاربرد این اسناد چیست؟"
👈 مجتبی سلیمانیها، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ با وجود سند نقشه جامع علمی کشور و نیز سند تحول بنیادی در آموزش و پرورش، آیا جای شگفتی نیست که که نه در تعیین ویژگی‌های وزرای مسؤول وزارتخانه‌های آموزشی، نه در گزینش، نه در معرفی، نه در دفاع، نه در ارزیابی، نه در رأی اعتماد و نه در استیضاح آنان هیچ ارجاعی به این اسناد مشاهده و ملاحظه نمی‌گردد!
✍ براستی کاربرد این اسناد چیست و کجاست؟!
✍ شورایعالی انقلاب فرهنگی و نیز شورایعالی آموزش و پرورش تکالیف خود را در مورد این دو بخش تمام‌شده تلقی می‌نمایند؟!
✍ آیا اساسا این اسناد هیچ مدعی ندارند؟! آیا صرف تهیه و تصویب آنها، هدف غایی بوده است؟
✍ آیا از میان اهالی فلسفه علم کسی هست که از پاسخ سؤالات فوق آگاه باشد و گره‌گشایی نماید؟
✍ صاحب این قلم چندین بار سعی در درک اسناد مزبور کرده و هربار در کلاف سردرگم (از جنبه هستی‌شناسی، شناخت‌شناسی و روش‌شناسی) مقدمات آن دچار سرگیجه و توقف شده که قاعدتا اشکال ناشی از نقایص و نواقص شناختی این جانب است و اینکه قطعا مخاطب آنها امثال افرادی چون من نبوده و نیستند.
✍ شأن اعضاء کبار شورایعالی انقلاب فرهنگی نیز اجل از آن است که سطح نازل‌تری از آن اسناد را برای فهم این امثال ارائه نمایند.
@javadrooh
🔹 در واقع، ما با آنچه در چند ماه اخیر عمل کرده‌ایم عملا بدون پذیرش پروتکل الحاقی با بازرسی‌های مورد درخواست آژانس بین‌المللی موافقت کرده‌ایم و آنها آمده‌اند همه بازرسی‌های را انجام داده‌اند.
🔹 یعنی عملا الزام‌ها و محدودیت‌های پروتکل الحاقی را پذیرفته‌ایم؛ بدون اینکه از مزایایش بهره‌مند شویم. حداقل این مزایا جلوگیری از صدور قطعنامه علیه ما و جلوگیری از طرح خواسته‌هایی فراتر از پروتکل بوده است.
🔹این نوع همکاری امروز ما را رسانده است به قطعنامه اخیر شورای حکام و تبعات مهمی که می‌تواند داشته باشد.
🔹 به هر حال، امیدواریم با تدبیر مناسب بتوانیم این مسأله را بهتر از گذشته مدیریت کنیم و نگذاریم کار از این پیچیده‌تر و مشکل‌تر گردد و فکر می‌کنم این خواسته‌ای دست نیافتنی نباشد.
@javadrooh
🔹 البرادعی پس از بازدیدهایش در ملاقات با مسؤولین کشور اظهار داشت که شما پیشرفت‌های قابل توجهی در تکنولوژی هسته‌ای داشته‌اید و تعداد کشورهایی که تا این مرحله پیشرفت در تکنولوژی هسته‌ای داشته‌اند، بسیار معدود هستند.
🔹گزارشی هم که وی پس از بازگشت به وین در مورد تکنولوژی هسته‌ای ایران تهیه کرد و ارائه داد؛ این بود که ایران در موضوع هسته‌ای به مرحله‌ای رسیده که ما باید سیاستمان در قبال این کشور سیاست Engagement یا تعامل باشد.
🔹این حرف به این معنا بود و هست که ایران وارد خانواده کشورهای دارای تکنولوژی هسته‌ای شده و دیگر سیاست ایزوله کردن در قبال آن جواب نمی‌دهد و چاره‌ای جز تعامل مثبت با این کشور نیست و در کنار آن خواستار امضای پروتکل الحاقی یا همان پروتکل ۲+۹۳ بودند که بتوانند بازرسی‌های مطمئن‌تری را نسبت به ایران اعمال کنند.
🔹 البته این سیاست پیشنهادی مورد قبول آمریکا نبود و آنها از همان ابتدا موضع داشتند و داشتن تکنولوژی هسته‌ای برای ایران را قبول نداشتند و اظهار میکردند و هنوز هم می‌گویند که ایران با داشتن منابع عظیم نفت و گاز نیازی به انرژی هسته‌ای ندارد.
🔹ولی در این موضوع از ابتدا اروپایی‌ها موضعی متفاوت با آمریکا داشتند و آن را مکرر به ما اعلام کردند.
🔹موضع اروپایی‌ها موضعی شبیه به موضع آقای البرادعی بوده و آن را هم به دیپلمات‌های ما و هم به هیأت پارلمانی ما اعلام کردند.
🔹در مذاکراتی که بنده و تعدادی از نمایندگان مجلس در اواخر خردادماه در بروکسل با مقامات اتحادیه اروپا داشتیم، آقای خاویر سولانا و آقای کریس پتن که دو مسؤول اصلی سیاست خارجی اتحادیه اروپا هستند هم در دیدار با هیأت ما و هم در سخنرانی که در جلسه علنی پارلمان اروپا داشتند؛ اعلام کردند که ما استفاده صلح‌آمیز از تکنولوژی هسته‌ای را حق ایران می‌دانیم و نسبت به آن اعتراض نداشتند و ضمن اعلام این مطلب از ایران می‌خواستند که پروتکل الحاقی را امضا کند.
🔹علاوه بر اینکه اروپایی‌ها نسبت به استفاده صلح‌آمیز ایران اعتراضی نداشتند؛ این استدلال را نیز قبول داشتند که سیاست ایزوله کردن ایران در تکنولوژی هسته‌ای و فاصله گرفتن و عدم همکاری با ما نتیجه‌ای نداشته و این مسأله شرایط مناسبی را ایجاده کرده بود که آنها در پروژه‌های هسته‌ای ما مشارکت کنند و از این طریق هم اطمینان بیشتری حاصل کنند که فعالیت‌های هسته‌ای ما صرفا اهداف صلح‌آمیز را دنبال می‌کند.
🔹 این موضع اروپایی‌ها کاملا موضعی متفاوت از آمریکا بود و کسانی که در اتحادیه اروپا جزو طرفداران ارتباط و همکاری با ایران شناخته شده‌اند و همواره در بحث‌های مربوط به ایران مواضع مثبت داشته‌اند، اظهار کردند که پذیرش پروتکل الحاقی به هیچ وجه لطمه‌ای به فعالیت صلح‌آمیز شما نمی‌زند.
🔹شما هم که رسما و مکررا اعلام کرده‌اید به هیچ وجه قصد استفاده نظامی از تکنولوژی هسته‌ای ندارید و با این استدلال از ما می‌خواستند و اصرار هم میکردند که پروتکل الحاقی را بپذیرند.
🔹 من در بلژیک با آقای سولانا و آقای کریس پتن از اتحادیه اروپا و آقای میشل وزیر خارجه بلژیک گفت‌وگو داشتم.
🔹 این سه نفر در اتحادیه اروپا هر سه از طرفداران ارتباط و همکاری با ایران و به قول خودشان از دوستان ایران شناخته می‌شوند. در مذاکرات اظهار میکردند که دید و نظر ما نسبت به شما متفاوت از دید و نظر آمریکاست.
🔹آمریکایی‌ها طرفدار ایزوله کردن ایران هستند ولی ما طرفدار Engagement و تعامل با ایران هستیم و این سیاست را مفید می‌دانیم ولی آمریکایی‌ها به ما می‌گویند شما ساده هستید، ایرانی‌ها از شما یکطرفه فقط استفاده می‌کنند؛ ولی با شما همکاری نمی‌کنند.
🔹یکی از آقایان می‌گفت شما کاری نکنید که حرف آمریکایی‌ها درست در بیاید.
🔹ما سیاستمان همواره این بوده و باید هم باشد که از این تفاوت مواضع بین اروپا و آمریکا استفاده کنیم و به نحوی عمل نکنیم که این شکاف و فاصله پر شود و مواضع آنها به هم نزدیک شود.
🔹نباید فراموش کنیم که همین اختلاف بود که سیاست مهار دوجانبه و قانون داماتوی آمریکا را در اواسط دهه ۱۹۹۰ با شکست مواجه کرد و باعث شد تحریم سرمایه‌گذاری در صنعت نفت ایران که آمریکا به شدت روی آن اصرار داشت شکست بخورد.
🔹در آن زمان شرکت توتال فرانسه با حمایت اتحادیه اروپا و تهدید اروپا به مقابله به مثل نسبت به آمریکا در صورت اعمال تحریم آن کشور نسبت به توتال آمد در ایران سرمایه‌گذاری کرد و راه را باز کرد برای سایر شرکت‌های خارجی که امروز دارند در ایران فعالیت می‌کنند.
🔹 البته در عدم استفاده نظامی از تکنولوژی هسته‌ای اروپایی‌ها هم به همان اندازه آمریکایی‌ها اصرار و تأکید دارند ولی در سایر موارد یعنی هرگونه استفاده صلح‌آمیز و فعالیت در چارچوبی که NPT اجازه داده، نظرشان با آمریکا متفاوت است.
🔅 ادامه در پست بعدی 👇👇
🖋 یادداشت "راهبرد"
🔅 "میردامادی و سولانا؛ سلفی بگیران و فدریکا"
👈 نوشته ای از محمدجواد روح به یاد: مجلس ششم و نمایندگانی که در تراز اصلاحات بودند
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "حاشیه های پررنگ تر از متن تحلیف"
👈 دکتر یدالله اسلامی، دبیر مجمع نمایندگان ادوار مجلس، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ در جلسه سوگند ریاست‌جمهوری نبودن برخی نمود بیشتری داشت:
🔹 آقایان قالیباف و ربیسی بعنوان رقبای انتخاباتی نیامده بودند؛ روشن است که اینها دعوت شدگان نیامده بودند.
🔹 آقای احمدی نژاد نبود؛ احتمالا دعوت شده ونیامده باشد. چون درنشست تنفیذ حضور داشت و دلیلی برای دعوت نکردن در کار نبوده است.
🔹آقای خاتمی غایب بزرگ بود؛ آنچه روشن است از ایشان دعوت به عمل نیامده است.
🔹 اگر چه از حضور رهبران اقلیت های دینی سخن گفته شد؛ ولی مولوی عبدالحمید به این مراسم دعوت نشده بود.
🔹 نبود فرمانده سپاه اگرچه مهم بود؛ ولی توضیحات بعدی نشان داد که تاخیر پرواز اسباب این غیبت بوده است.
✍ آقای وزیر کشور گزارشی ازانتخابات نداد. این گزارش را در مراسم تنفیذ داده بود؛ ولی به نظر می رسد این مراسم قانونی است و برگزاری آن در قانون اساسی قید شده است. درحالیکه قانون اساسی اشاره ای به تنفیذ ندارد و از جمله وظایف رهبری امضای حکم ریاست‌جمهوری است که پس از انتخابات انجام می شود. پس بایسته است که گزارش روند انتخابات در مراسم سوگند داده شود.
✍ سخنان ریاست قوه قضاییه به خطابه و موعظه بیشتر شباهت داشت تا سخنرانی سیاسی در نشستی به این مهمی و ازاین رو، کسل کننده و خسته کننده هم شد.
✍ ریاست مجلس در خواندن اسامی مهمانان از کشورهایی نام می برد که خیلی ها این نام ها به گوششان نخورده بود و گاهی اسباب مزاح نیز می شد که شناسایی و دعوت این افراد کاری دشوار و سخت بوده که تنها از نمایندگان سیاسی کشور ما برمی آید.
✍ تا خواندن متن سوگند صلوات فرستادن رایج بود؛ پس از سوگند از بخش تماشاچیان صدای دست زدن برخاست و صحن راهم دربرگرفت و در ادامه دست زدن رایج شد.
✍ بررسی مراسم سوگند را باید نمایندگان مجلس انجام داده وکاستی ها و هزینه ها و فایده های آن را به بررسی بنشینند.
✍ اینکه مراسم با هزینه سنگین و فایده اندک برگزار شود؛ با این همه مشکل اقتصادی و شعار "اقتصاد مقاومتی" سازگار نیست.
✍ ریاست‌جمهوری از تدوین حقوق شهروندی گفت؛ درحالیکه رهبران جنبش سبز در برابر چشم دنیا با دشوارترین شرایط چون شمع درحال سوختن و آب شدن هستند.
✍ از وحدت و همدلی گفته شد درحالیکه نبودن برخی در این مراسم واقعیت را در برابر همه قرار می داد. و مسایلی دیگری که باید به بررسی و نقد گذاشته شود.
✍ در حل مسایل ریزودرشت بین المللی و تعامل سازنده با دنیا و همکاری گسترده با دولت هایی که نمایندگانی در مراسم داشتند؛ به نظر نمی رسد اینها بتواند گرهی از مشکلات بگشایند. دولت های اثرگذار در مناسبات جهانی با هیات های سطح پایین شرکت کرده بودند.
✍ به هرحال، این مراسم هم پایان یافت. وعده های ریاست‌جمهوری را در ترکیب کابینه پیشنهادی به انتظار خواهیم نشست.
@javadrooh
📨 پیام خوانندگان: "شهرستان ها را دریابید..."
👈 مهدی، از همراهان "راهبرد"، در پیام ارسالی خود نوشت:
✍ سلام و وقت بخیر. درباره گزینه های شواری شهر قزوین که با اکثریت قاطع لیست امید رای آورد، نکته ای عرض می کنم:
✍ از ابتدای تشکیل لیست ابهامات و اعتراضات فراوانی مطرح شد که در نهایت با توجه به منافع اصلاحات، با حمایت تمام فعالان، لیست با موفقیت چشمگیری روبرو شد.
✍ اکنون شاهد هستیم که اعضای منتخب در بررسی گزینه های شهرداری قزوین، مدیرانی که شناسنامه اصلاح‌طلبی استان محسوب می شوند و در واقع، از مدیران استان در دولت اصلاحات هستند و سوابق درخور توجه دارند را به کنار نهاده و در حال رایزنی با برخب افراد تازه وارد و تازه کار هستند.
✍ خواهش می کنم با توجه به ارتباطات حضرتعالی این موضوع را منعکس کنید تا واقعا به شهرهایی مانند قزوین نیز توجه شود و تمرکز تنها بر تهران نباشد.
@javadrooh
📸 نمای روز
احمد مسجدجامعی با انتشار این عکس خبر داد که محمدعلی نجفی برنامه خود برای اداره شهر تهران را با شعار محوری "شهر امید، مشارکت و شکوفایی" ارایه داده است.
@javadrooh
📄 مقاله: "مثلث عادی‌سازی در برابر استثناطلبی"
👈 نوشته ای از دکتر محمدمهدی مجاهدی درباره آرایش نیروهای سیاسی پس از انتخابات ۱۳۹۶، مجله "مهرنامه"
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "شگفتی شگفتی زدگان جای شگفتی دارد!"
👈 یادداشتی از محمدرضا یزدان پرست، روزنامه نگار و مجری تلویزیون، درباره سلفی با موگرینی
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "نابودی داعش؛ بستر امپراتوری ایران"
👈 هنری کیسنجر در تازه ترین گفتار خود درباره ظهور "ایران رادیکال تر" هشدار داد
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "تنها یک بحران خارجی ترامپ را نجات می دهد"
👈 یادداشتی از دکتر مهدی نوربخش درباره شرایط کنونی رییس‌جمهور آمریکا و خطر آن برای ایران
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "هاشمی‌رفسنجانی پنجشنبه نماز جمعه خوانده بود؟!"
👈 رد دو نقل قول مهم رییس دولت سازندگی درباره "مانور تجمل" و "له شدن زیر چرخ توسعه"
@javadrooh
♻️ بازتاب: "همیشه مردم مقصر نیستند"
👈 سهند ایرانمهر، روزنامه نگار، با نقل مطلب منتشرشده از محمدرضا یزدان پرست در "راهبرد"، در کانال تلگرامی خود نوشت:
✍ البته مواردی که به زعم نویسنده "عین خیال‌مان نبود" اتفاقا در خیال مردم بود؛ اما رسیدگی به خاوری در کازینوهای کانادا، جزو وظایف و در حیطه قدرت مردم است؟!
✍ در ماجراهای مربوط به سربازان، مردم واکنش نشان دادند، قلم به دست‌هااز ضرورت فکری اساسی و اقدامی عاجل گفتند؛ اما گوش شنوایی نبود.
✍ ماجرای روسری در سوییس هم تا آنجا که بر فرهنگ دوگانه زیست ما انگشت می‌گذاشت، قابل تامل بود.
✍ نمایندگان نیز دماسنج شناخت مردم نیستند. آنها انتخاب مردم در شرایطی هستند که بر کسی پوشیده نیست، در نهایت، با وجود درستی بخش‌هایی از مطلب، همیشه هم لزوما مردم، مقصر نیستند.
@javadrooh
🖌 کارتون امروز "خبر ورزشی" که فراتر از حوزه ورزش است/ مجمدرضا حاج میرولد
@javadrooh
📱 روایت های مجازی: پاسخ فعالان مجازی به حمله احمد توکلی به مجلس دهم به بهانه سلفی چند نماینده
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "دوساله هایی که موگرینی دیدند!"
👈 علی سلطانی، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ آنچنان كه ما از نمايندگان انتظار داريم و احساس می كنيم از ما بالاتر و فهميده تر و .. بودند كه نماينده شده اند، قبول كنيم كه چنين نيستند. خيلي افراد معمولي هستند. كساني هستند كه از فيلترهای خاص رد شده اند.
✍ اين را قبول دارم كه هرچند بعضي كارها خلاف قانون و عرف نيست؛ ولي در شان عده اي نيست. اما در شان كساني كه سلسله مراتب پيشرفت را طي کرده باشند. قبل نمايندگي چندتا از اين ديدارها را داشته باشند.
✍ وقتي كساني یک دفعه در دومين سال نمايندگي خود باشخصي در سطح مسئول روابط خارجي اتحاديه اروپا مواجه مي شوند؛ حق دارند از خود بي خود شوند.
✍ اينها معلول است. بايد علت را جستجو كرد. تا ارادت سالاري به جاي شايسته سالاري حاكم باشد، تا نظارت استصوابي پابرجا باشد. تا صلاحيت كانديدا ها را بجاي قانون سليقه اشخاص تعين نمايد؛ از اين كارها بيشتر شاهد خواهيم بود.
@javadrooh
🔹 ولی ما با عملکرد خودمان عملاً اروپا را به آمریکا نزدیک کرده‌ایم و به تدریج داریم یک اجماع جهانی علیه خودمان ایجاد می‌کنیم که هرگز سابقه نداشته است.
🔹 ما با اقدامات خود مرتب شک و تردید دیگران را نسبت به خودمان افزایش داده‌ایم و کاری کرده‌ایم که آنها احساس کرده‌اند و هر روز هم این احساس تقویت شده که ما صادقانه با آنها برخورد نمی‌کنیم.
🔹 من نمی‌دانم این سیاست چه سودی برای ما داشته جز اینکه کمک کند به اجماع جهانی علیه ما و باعث شود که قطعنامه اخیر علیه ما صادر کرده و برای ما ضرب‌الاجل تعیین کند و ما را در آستانه رفتن به شورای امنیت قرار دهد.
🔹بنده حدود سه ماه قبل در جلسه مشترک دولت و مجلس خدمت آقایان عرض کردم که این مسأله برای ما امروز یک فرصت است و باید از آن استفاده کنیم و نباید تصمیم‌گیری را بگذاریم برای دقیقه ۹۰ یا در وقت اضافی آن وقت دیگر دیر است و در آن زمان ما همه فرصت‌های بهره‌برداری را از دست داده‌ایم.
🔹الان متأسفانه دارد همین اتفاق می‌افتد و ما بسیاری از فرصت‌ها را از دست داده‌ایم. کشورهایی که در ماه‌های گذشته با زبان همکاری با ما صحبت میکردند و آماده همکاری بودند و ما هم کاملا در موضع عزت و سربلندی بودیم امروز به دلیل فرصت‌نشناسی‌های ما و از دست دادن آنها و دفع‌الوقت‌های بی‌جهت ما دارند با زبان دیگری با ما صحبت می‌کنند.
🔹 ما اگر شش ماه یا سه ماه پیش تصمیم می‌گرفتیم قطعاً برای ما بهتر از امروز بود و تصمیم امروز ما بهتر از فرداست؛ ولی گویا برخی متوجه این مسأله نیستند.
🔹من واقعاً نگرانم که ماجرای قطعنامه ۵۹۸ برای کشور ما تکرار شود. ما زمانی در اوج و قله موفقیت در جنگ بودیم و فاو و خیلی از مناطق دیگر عراق را دراختیار داشتیم و همه دنیا ما را پیروز جنگ می‌دانستند. در آن زمان ما قطعنامه را نپذیرفتیم و وقتی که همه این نقاط قوت را از دست دادیم، آن را پذیرفتیم.
🔹من در مورد این مثال قصد سرزنش هیچکس را ندارم ولی عرضم این است که از آن تجربه درس بگیریم. چرا وقتی که همه به پیشرفت، در عرصه هسته‌ای اذعان می‌کنند و ما می‌توانیم بابت آن امتیازات معقول بگیریم و در کنارش رفع نگرانی و اعتمادسازی بکنیم طوری برخورد کنیم که این فرصت‌ها از دست برود و یک قطعنامه دیگر برما تحمیل گردد. چه مراجعی در این تصمیم‌گیری نقش دارند؟
🔹تصمیم‌گیری در چنین مسأله‌ای باید با دولت و مجلس باشد و راه منطقی آن این است که جمع مشترکی از آنها تشکیل گردد که مشترکا روی مسأله کار کنند و از نظرات مشورتی نهادهای دیگر هم استفاده کنند.
🔹در حال حاضر، کمیسیون‌های ذی‌ربط مجلس هیچ اطلاعی از پروسه تصمیم‌گیری و مباحث مطروحه ندارند. به‌هرحال باید مشخص باشد چه کسانی تصمیم‌گیری می‌کنند آن هم در تصمیمی به این مهمی که اگر در آینده خیری برای کشور داشت روشن باشد مردم این خیر را از چه کسانی دارند و اگر دردسر و مشکلی هم برای کشور ایجاد کرد، آن افراد و مسؤولان پاسخگو باشند.
🔹 به‌نظر من، اگر در نهایت این مسأله به شورای امنیت سازمان ملل کشید و مشکلاتی برای کشور ایجاد کرد مسؤولان ذی‌ربط باید جواب داشته باشند.
🔹 در مسأله مهم اینچنینی باید در بررسی و مقدمات تصمیم‌گیری از نظر همه صاحبنظران بهره گرفت تا هم کارشناسانه‌ترین و بهترین تصمیم گرفته شود و هم با بحث‌های عمومی از همه جوانب ارائه استدلال‌های موافق و مخالف همه زوایای مسأله برای مردم و افکارعمومی باز شود که تصمیم دولتمردان بتواند پشتوانه افکارعمومی را داشته باشد.
🔹 به نظر من، علیرغم از دست دادن زمان هنوز هم اگر با تدبیر عمل کنیم، می‌توانیم از فرصت استفاده کنیم و منافع خود را حفظ کنیم.
🔹یک مسأله را لازم می‌دانم توضیح بدهم و آن اینکه در مورد NPT و پروتکل الحاقی پیمان اصلی که محدودیت‌هایی را برای ما و هر کشور دیگر عضو ایجاد می‌کند NPT است که ما عضو آن هستیم و متعهد به رعایت محدودیت‌های پدیرفته شده در آن هستیم و نباید از آن تخلف کنیم.
🔹آنچه ما را محدود می‌کند پیمان NPT است که ما آن را با محدودیت‌هایش پذیرفته‌ایم. پذیرش آن هم امروز نبوده از قبل از انقلاب ایران عضو آن بوده پس از انقلاب هم نه تنها عضویتمان را لغو نکرده‌ایم بلکه در سال ۱۹۹۵ يعنی ۱۳۷۴ آن را به مدت نامحدود تمدید کرده‌ایم.
🔹عمده آن چیزی که در پروتکل الحاقی هست؛ سیستم بازرسی دقیق‌تر برای اجرای NPT است نه چیزی بیشتر از آن.
🔹در اینجا بد نیست اشاره کنم که مشابه بازرسی‌هایی که در پروتکل الحاقی مطرح است در نظام بازرسی‌های سازمان منع سلاح‌های شیمیایی OPCW نیز مطرح است که ما آن را هم در اوائل دهه ۱۳۷۰ پذیرفته‌ایم. در این نظام دو نوع بازرسی پیش‌بینی شده است، بازرسی عادی و بازرسی اتهامی که بازرسی اتهامی آن خیلی شباهت دارد به بازرسی‌های مطرح در پروتکل الحاقی.
🔅ادامه در پست بعدی👇👇
🖋 یادداشت "راهبرد"
🔅 "میردامادی و سولانا؛ سلفی بگیران و فدریکا"
👈 محمدجواد روح
✍ در این یادداشت نمی خواهم چندان نکته ای بگویم. صرفا یک یادآوری است و بازخوانی در باب آنچه واقعا اصلاحات "بود" و آنچه اینک، بنا به شرایط و مقدورات "هست".
✍ اصلاحات پساخرداد هفتادوشش نقطه خیزش و درخشش چهره هایی بود که بسیاری از آنان در جوانی و در اوج روزهای انقلاب دچار خبط و خطاهای زیادی شده بودند؛ اوج آن، تسخیر سفارت آمریکا در تهران.
✍ با این حال، گذشت زمان، شناخت جهان و مهمتر از آن شناخت جایگاه واقعی ایران بسیاری از خامی های دوران جوانی را سترده بود و باعث شد از میان همان جوانان تندروی دهه اول انقلاب، چهره ها و رهبرانی در عصر اصلاحات ظهور کنند که این بار برای "تنش زدایی" و "اعتمادزایی" در خارج آمده بودند و "دموکراسی خواهی" و "حقوق بشر" در داخل.
✍ دکتر محسن میردامادی را یکی از نمادهای بارز این نسل می دانم؛ با همان قاطعیتی که در حمله به سفارت و هراس افکنی از "ایران جدید" در سال 1358 داشت، بیست سال بعد این بار پس از انتخابات پارلمانی 1378 آمده بود تا "ایران جدید" را به جهانیان بنمایاند؛ با این تفاوت که این بار قصد هراس زدایی داشت.
✍ ظهور و بروز پرونده هسته‌ای ایران در ابتدای دهه هشتاد، این نقش آفرینی را جدی تر ساخت.
✍ اگر در سطح شورایعالی امنیت ملی، چهره‌هایی چون حسن روحانی خود را در قامت "شیخ دیپلمات" معرفی می کردند و می خواستند با راضی نگاه داشتن ارکان مختلف نظام، راهی بیابند و کشور را از مهلکه دور نگاه دارند؛ نمایندگان مجلس ششم (بویژه در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس) به حل مبنایی تر و سریع تر قضایا علاقه داشتند.
✍ تاکید بر پذیرش پروتکل الحاقی و حتی تهیه طرح فوریت دار در این زمینه از سوی نمایندگان، اقدامی بهنگام و فیصله بخش بود که در آن زمان، نه تنها از سوی دلواپسان امروز و اقتدارگرایان آن روز نشانه "مرعوب بودن نمایندگان" دانسته شد؛ بلکه روحانی و مذاکره کنندگان هم برآشفتند که چرا مجلس مداخله کرده است؟!
✍ آن روزگار گذشت و تعلیق نیم بند و توافق نیمه کاره (به جای مطالبه مجلس برای "قطعی کردن کار" با پذیرش پروتکل الحاقی) با روی کار آمدن احمدی‌نژاد از هم گسست و شد؛ آنچه شد.
✍ 12 سال پس از آن روزها، نهایتا ایران توانست از پس مذاکراتی پیچیده با قدرت های جهانی به توافق هسته‌ای دست یابد؛ توافقی که البته، یکی از مفاد کلیدی آن، همان پذیرش پروتکل الحاقی بود که مجلس ششم به خاطر مطالبه آن، انگ "مرعوب بودن" و "مداخله بیجا در مذاکرات" خورده بود.
✍ اگر امروز سلفی گرفتن نمایندگان یکی از استصوابی ترین مجالس تاریخ جمهوری اسلامی با فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، چنین رگ غیرت عوام و خواص را برجسته می سازد؛ جا دارد کمی غیرت کنیم و به جای تبدیل شدن به بلندگوی دلواپسان، یادآور زحمات و تلاش های دلسوزان کشور در سال های قبل باشیم.
✍ محسن میردامادی در مقام رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ششم در مقام نمایندگی به جای سلفی گرفتن با خاویر سولانا، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا، می کوشید راهی برای شکاف میان آمریکا و اروپا بیابد و با هشدارهایی دلسوزانه کشور را از مهلکه تهدید و تحریم بازدارد.
✍ اما حرف اصلاح‌طلبانی چون میردامادی چه بود؟ برای پاسخ دقیق دراین باره، بازخوانی بخش هایی از مصاحبه میردامادی در آبان 1382 با سایت "امروز" مناسب است که خلاصه آن در پیوست می آید.
📎 پیوست: "انتقاد رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس ششم از نحوه برخورد با پروتکل الحاقی"
👈 دکتر محسن میردامادی، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ششم، آبان ماه 1382 به سایت "امروز" گفت:
🔹به نظر من، سیاست دفع‌الوقتی که ما تا به حال در ماجرای تکنولوژی هسته‌ای و مسائل اختلافی با آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای دنبال کرده‌ایم؛ سیاست صحیحی نبوده است.
🔹 ما قبل از آنکه دیگران را سرزنش کنیم که برای ما بحران ایجاد کرده‌اند و همه چیز را به گردن دیگران بیندازیم؛ باید بررسی کنیم و کلاهمان را قاضی کنیم ببینیم خودمان چگونه عمل کرده‌ایم و چقدر در جهت منافع‌مان حرکت کرده‌ایم.
🔹 واقعیت این است که دستاوردهای اخیر ما در عرضه تکنولوژی هسته‌ای برای ما نقطه قوت بوده و فرصت جدیدی را برای ما در صحنه بین‌الملل فراهم کرده؛ ولی ما با بی‌تدبیری داریم آن را برای خودمان تبدیل به یک تهدید جدید می‌کنیم یا اینکه تبدیل کرده‌ایم.
🔹هر کشوری که چنین موقعیتی را پیدا می‌کرد از آن بعنوان یک اهرم جدید برای چانه‌زنی در ارتباطات بین‌المللی خود استفاده می‌کرد؛ ولی متأسفانه ساختار تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری ما قادر نیست از اینگونه فرصت‌ها استفاده نماید و نوعا این فرصت‌ها برای ما تبدیل به تهدید می‌شود.
🔅ادامه در پست بعدی👇👇
🃏 نگاه طنزنویسان: "کابینه بدون زنان!"، احمدرضا کاظمی، بی قانون
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "حاشیه های پررنگ تر از متن تحلیف"
👈 یادداشتی از دکتر یدالله اسلامی، دبیر مجمع نمایندگان ادوار مجلس
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "سلفی با سیاست زدایی"
👈 رضا ظهرابی، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ اولین مجلسی را که به خاطر دارم، مجلس چهارم است؛ ناطق نوری بعنوان رییس مجلس مملکت، نقش مبصر کلاس پر ازدحامی را بازی می کند که دائم با تذکرات خود سعی در آرام کردن همهمه همکلاسی های تخسش را دارد و خب ناگفته پیداست که هیچ وقت موفق نشد.
✍ حالا در سال 96، پس از سلفی گرفتن ها، شبکه های اجتماعی دستاویز خود را پیدا کردند و از بهنوش بختیاری تا حسام الدین آشنا در این مورد اظهارنظر می کنند.
✍ به نظرم ماجرا نیاز به یک یا شاید هم چند ده فلش بک داد. دو سال پیش در اسفند 94، در کمال ناباوری همگان، شورای نگهبان نشان داد که با میانگین سنی بالاتر از 60 سال، توانایی آن را داد که باز هم همه مان را غافلگیر کند.
✍ مجلس فعلی کشور که مقرر است به قانون گذاری برای هشتاد میلیون ایرانی اقدام کند، نتیجه گسترده ترین ردصلاحیت تاریخ ایران است که منجر به حذف شصت درصد کاندیدا شد.
✍ اما فاجعه اسفندماه دو سال پیش ته نداشت. غلامعلی حدادعادل بعنوان یکی از اعضای باشگاه سران نظام، در اظهارنظری پیشاانتخاباتی، مردم را راهنمایی کرد که به "لیست انگلیسی" رای ندهند! شاید سرانِ باشگاهِ سرانِ نظام، بابت تناقض پیش آمده میبایست چشم غره ای به حداد عادل می رفتند.
✍ بی سابقه ترین نظارت توسط نهادی که ریاستش به عهده فردی است که از او با عنوان "عمار نظام" نام می برند؛ یک طرف ماجرا و لیست مورد تایید "ملکه انگلیس" در طرف دیگر، دوسر تناقضی بودند که تنها توجیهش اعتراف به بن بست نظام سیاسی می توانست باشد. در اینجا منظورم از نظام نه فرد یا وضعیت سیاسی حاکم بر کشور، بلکه نظام به معنی سیستم نظم آورنده سیاسی و قدرت می باشد.
✍ من حقوقدان نیستم و رد و تایید نظارت استصوابی به من مربوط نیست؛ اما تجربه ثابت کرده که بعد از ردصلاحیت های مجلس ششم، هر دوره، مجلس از حضور کارشناسان واقعی خالی تر شده و رقابت های بی انگیزه تر، انتخابات های کم رمق تر و رقیبان دسته چندمی در میانه گود حاضر.
✍ با گذشت شش دوره از خاطره من از مجلس چهارم، نه تنها ناطق نوری تقریبا در صف منتقدین و البته تا حدودی مطرودین قرار گرفته بلکه اوضاع وخیم تر و البته عیان تر هم شده. این بار لاریجانی در نقشی بالاتر از مبصر کلاس، اقدام به بستن درهای بخش مهمانان کرده تا نمایندگان مجلس شورای اسلامی کشور ایران، با میهمانان خارجی همان مجلس در ارتباط نباشند.
✍ هم ما رای دهندگان می دانیم و هم علی لاریجانی که اوضاع چقدر فاجعه است و البته آنها رای گیرندگان هم خودشان می دانند. اما همه ما می دانیم در بن بست موجود این تنها راه ممکن و موجود بود برای همین هم رو به روی هم نشسته ایم و خیره و شگفت زده به هم نگاه می کنیم.
✍ به تجمعات غیررسمی مردم ایران در تاریخ چهل سال اخیر که نگاه می کنید با یک سیر نزولی به آخرین آنها در فوت خواننده پاپ، مرحوم پاشایی می رسی. تجمعات مجلس ایران هم با همین سیر نزولی به سلفی موگرینی می رسد.
✍ شخصا سخنرانی هشدارآمیز یوسف اباذری (جامعه شناس) در رابطه با سیاست زدایی از عرصه عمومی که در زمان مرگ پاشایی ایراد شد را به نحوی نقطه عطفی در روشنفکری بعد از انقلاب می دانم و گمان می کنم سیاست زادیی هشدار داده شده نه تنها دامن عرصه عمومی کشور را گرفته که نهادها و خود نظام سیاسی کشور که خود بوجودآورنده این سیاست زدایی هستند را نیز دارد از پا در میاورد و عکس یادگاری نمایندگان با موگرینی یکی از نشانه های این از پای در آمدن است.
✍ وقتی برخی از ارکان سیستم مانع رشد برخی دیگر از ارکان می شوند، آن سیستم به یک وضعیت خودویرانگری مبتلا خواهد شد.
✍ در سیستم مورد نظر ما که نمایندگانش به سلفی گرفتن و کتک کاری ماموران راهنمایی و رانندگی مشغولند، رکن شورای نگهبان، راه رشد ارکان انتخابی کشور را سد کرده است و نتیجه این شده که نازل ترین نیروها وارد چرخه سیاست کشور شده اند که با عملکرهاشان نظامی سیاسی را که خود شورای نگهبان هم در آن حضور دارد؛ نابود می کنند.
✍ امروز با سیاست زدایی که توسط نهادهای نظارتی در نظام سیاسی ایران رخ داده، این نظام در هر دو جناحش از حبیب عسگراولادی و مهدی بازرگانش خیلی فاصله گرفته است.
✍ فاصله آنقدر زیاد است که بازگشت به شش مجلس اول کشور از هر دو جناح اصولگرا و اصلاح‌طلب تقریبا محال به نظر می رسد و توسعه کشور با وضع موجود تقریبا امکان ناپذیر.
@javadrooh
📱 روایت های مجازی: توئیت موگرينی پس حضور در تحلیف روحانی: "روز گذشته برای شركت در مراسم تحليف حسن روحانی در ايران بودم. در جهت تضمين اجرای كامل توافق هسته‌ای اقدام كرديم".
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "شگفتی شگفتی زدگان جای شگفتی دارد!"
👈 محمدرضا یزدان پرست، روزنامه نگار و مجری تلویزیون، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ شکر خدا بی‌سوژه نمی‌ماند این ملت بیدار همیشه در صحنۀ تلگرام! هزار نکتۀ باریک‌تر ز موی تحلیف و سوگند و سخنرانی و مهمانان را رها می‌کنیم برود در صندوقچۀ تاریخ و ژیمناستیکِ چند نماینده را می‌چسبیم که از تحلیف، سلفی‌اندازی‌اش را چسبیده‌اند.
✍ ایرادی هم ندارد. شاید همه جای دنیا اینگونه است و ما بی‌خبریم. قبول. ما از همه جای دنيا بی‌خبر، ولی از کشور خودمان و جامعۀ خودمان و مردم خودمان و فرهنگ خودمان که بی‌خبر نیستیم.
✍ اگر سلفی چند نماینده مجلس با "فدریکا موگرینی" تعجب نداشته باشد -که دارد- واکنش‌ها به این حرکت، حتما تعجب دارد.
✍ به میزان فریادهای وافرهنگا و وااخلاقا و واشأن‌نماینده‌ها و واتمدنا دقت کنید. انگار این نمایندگان، وکلای ساکنان سماوات هستند و با رأی ملائکۀ آسمان به پارلمان راه پیدا کرده‌اند. انگار نه انگار نمایندۀ مردم همین جامعه‌اند.
✍ همین جامعه‌ای که حتی اگر مجبور نباشی "روزانه" در آن دروغ بگویی، حتما "ساعتی" دروغ می‌شنوی. همین جامعه‌ای که هفتگی در آن، یا حق‌ات را می‌خورند یا حق‌ات را می‌کُشند. همین جامعه‌ای که به راحتی آب‌خوردن، در آن تهمت می‌خوری. همین جامعه‌ای که از رانندگی بگیر تا آب‌دهان‌انداختن و آشغال‌پرت‌کردن در آن، تابع هیچ قاعدۀ اخلاقی و متمدّنانه نیست.
✍ لطفا نگویید آنها اقلیت‌اند و اکثریت به گونه‌ای دیگر رفتار می‌کنند. "چیزکی"های فرهنگی، "چیز"های پیشانی‌نوشت همان فرهنگ در کلان‌روایت می‌شوند.
✍ می‌گویند خدا انسان را آفرید و انسان، توجیه را. از لحظۀ جوششِ سونامی‌وار سلفی نمایندگان و واکنش‌های از پی آن، توجیه پشت توضیح است که دارد منتشر می‌شود.
✍ اینکه این خانم، یک مقام عالی دیپلماسی است و وجهه‌ای بین‌المللی دارد؛ خب از بیش از صد کشور دیگر هم مقامات عالی دیپلماتیک در مراسم بودند.
✍ اینکه ما ایرانی‌ها مهمان‌نوازیم و روبه‌روی خارجی‌ها هیجان‌زده می‌شویم؛ خب رفتار و برخوردمان با افاغنه حاضر در ایران که هر روز پیش چشم‌مان است.
✍ اینکه رد‌صلاحیت‌های شورای نگهبان باعث شده افرادی درجه‌چندم به مجلس برسند که آداب نمایندگی را نمی‌دانند؛ خب بالاخره نماینده، نماینده است و مردم به او رای داده‌اند. درجه مال دماسنج است.
✍ اینکه سوابق و گرایش سیاسی سلفی‌اندازان، مرتبط با فلان حزب و بهمان جناح است؛ خب کار خطاکردن به لیست "امید" یا فهرست "ناامید" ربطی پیدا نمی‌کند.
✍ شگفتیِ شگفت‌زدگان، جای شگفتی دارد. شگفت‌زدگان محترم خود را و همۀ شهروندان این جامعه را افراد کدام جغرافیا و کدام جامعه می‌پندارند که می‌اندیشند تافتۀ‌جدابافته از این چند نمایندۀ سلفی‌انداز هستند؟!
✍ کجای رفتارهای اجتماعی ما به تمامی و از صفر تا صد، بَری و مُبَرّا از خطا و پَلَشتی و بی‌فرهنگی است که الان نمایندگان آن کلونی اجتماعی باید مُبَرّا از رفتاری دور از فرهنگ عالی باشند؟!
✍ این "کلاه خود را قاضی کردن"، نعمتی است خاصه در خلوتِ خودمان باشد. آدمی در خلوت خودش با خودش، صادق‌ترین است.
✍ چه "دایی‌جان‌ناپلئونی" بنگریم و بگوییم ما را به لحاظ فرهنگی عقب نگه داشته‌اند و چه واقع‌گرايانه بیندیشیم و بپذیریم که به لحاظ فرهنگی دچار درجازدن و پسرفت بوده‌ایم، در هر دو حالت خودمان مقصریم. و تا در قضاوت و مرور خودمان، تعارف را کنار نگذاریم، از اصلاح، خبری نیست.
✍ بیخود نبوده که حکیم توس، هزار سال پیش نهیب‌مان می‌زند که: "به یزدان که گر ما خرد داشتیم/کجا این سرانجام بد داشتیم".
✍ ما آنجایی عقب افتادیم یا عقب انداختندمان که گوهر "خرد" در سپهر فرهنگی‌مان، کم‌فروغ و خاموش شد. از آنجا به بعد، سطحی دیدیم و سطحی اندیشیدیم و سطحی تصمیم گرفتیم و سطحی عمل کردیم.
✍ تا دست به بازیابی، باور و درونی و نهادینه‌کردن گوهر خرد نزنیم، پلشتی‌های فرهنگی‌مان، گاهی از روبه‌روی پلاسکو سردرمی‌آورد، گاهی از صحن سبز بهارستان.
✍ راستی مثل آن روز که چسبیده بودیم به روسری افتاده در پارک سوئیس و همزمان، کلاهبردار اعظم بیت‌المال داشت با پول‌های دزدیده از ما، میز قمار کازینویی در کانادا را می‌خواند و ما عین خیال‌مان نبود، در بحبوحه واکنش‌ها به سلفی‌اندازی، در همین ساعات، سربازی در شورآبادِ کهریزک، چندین هم‌خدمتی خود را به گلوله بسته است. همین!
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "نابودی داعش؛ بستر امپراتوری ایران"
👈 هنری کیسینجر، وزیر خارجه آمریکا در دهه 70 میلادی، در سایت "کپ اکس" نوشت:
✍ در سراسر عراق و سوریه، داعش خود را دشمن بی رحم تمدن نوین اعلام کرده و با خشونت به دنبال جایگزینی نظام‌های چندگانه بین المللی با یک امپراتوری اسلامی تحت قانون شریعت است.
✍ در این شرایط، این اعتراف سنتی که دشمن دشمن شما می تواند به عنوان دوست شما در نظر گرفته شود، دیگر اعمال نخواهد شد.
✍ دشمن دشمن شما در خاورمیانه معاصر نیز می تواند دشمن شما باشد. آنگاه خاورمیانه با بی ثباتی‌های عقیدتی و نیز به همان اندازه با اقدامات خاصش جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. جنگ جهانی با داعش می تواند بعنوان یک طرح ریزی در این زمینه عمل کند.
✍ اکثر قدرت‌های غیرمذهبی جدای از داعش چون ایران شیعه و کشورهای پیشرو سنی بر ضرورت نابودی آن موافق هستند.
✍ اما تصور می شود چه نهادی جانشین این قلمرو خواهد شد؟ ائتلاف سنی‌ها؟ یا حوزه نفوذ تحت سلطه ایران؟ پاسخ این سوال بی رحمانه است؛ زیرا روسیه و ناتو از جناح مخالف حمایت می کنند.
✍ اگر قلمروی داعش تحت هدایت نیروهای سپاه ایران یا نیروهای شیعه وابسته به آن قرار گیرد نتیجه می تواند تشکیل کمربند منطقه‌ای باشد که از تهران به بیروت می‌رسد و این امر می تواند موجب ظهور یک امپراتوری بنیادگرای ایران باشد.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "تنها یک بحران خارجی ترامپ را نجات می دهد"
👈 دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ آمریکا، یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ در حال حاضر، ترامپ، رییس‌جمهوری آمريكا را سه گروه به لحاظ سياسی أحاطه كرده اند:
🔹 گروه اول ژنرال هاي آمريكایی هستند كه اكنون يكي از آنها، جان كلي، برای ریيس دفتر او انتخاب شده است.
🔹گروه دوم سرمايه داران وال استريتي هستند كه بسياري از آنها اعتبار زيادي در بين مردم آمريكا ندارند.
🔹گروه سوم خانواده ترامپ مثل داماد او هستند كه بيشتر از هر گروه ديگري به او نزدیک هستند و بر او تأثير می گذارند.
✍ همه كساني مثل جف سشن، وزير دادگستري امريكا، و يا رينس پريباس كه جان كلي اکنون جاي او را گرفته است و از خارج از اين سه گروه آمده بودند؛ نتوانستند از احترام درخور ترامپ برخوردار شوند و تعدادي از كار خود بركنار شده اند.
✍ فقط اين سه گروه تابه حال توانسته اند بر روي ترامپ مؤثر واقع شده و از انتقادات او مصون بمانند. در اين ميان، اعضاي خانواده او قادر بوده اند آنقدر بر او نفوذ داشته باشند كه تعدادي را از كاخ سفيد، مثل پريبوس ریيس دفتر گذشته او را اخراج نمايند.
✍ ترامپ شخصيتی است كه به نا بر برآورد بسياری فقط قدرت را در موفقيت در جمع آوری ثروت و طرح هاي عملي نظاميان می بيند و صبر و حوصله اي براي سياست هاي تدريجي و ديپلماسي ندارد.
✍ ترامپ امروز در جلسه اي با ژنرال هاي كابينه خود، بسياري را مورد انتقاد خود قرار داده به خاطر اينكه آنها هنوز قادر نبوده اند كه خصوصا عمليات نظامي با طالبان در افغانستان را به سرانجامي قابل قبول برسانند.
✍ او ادعا کرده كه امريكاييان در أفغانستان هزينه می كنند و چيني ها قراردادهاي بهره برداري از منابع طبيعي اين كشور را با دولت افغانستان امضاء می کنند.
✍ امروز همچنين مشاور او در شوراي امنيت ملي امريكا، ژنرال مك مستر، اعلام کرده كه احتمال ورود امريكا به یک جنگ با كره شمالي كاملا وجود دارد. بسياري اين ادعا را محكوم کرده اند.
✍ ميزان مقبوليت ترامپ در بين مردم امريكا به 33 درصد كاهش پيدا كرده است. بيش از 60 در صد مردم امريكا مشروعيتي براي دولت او قائل نيستند.
✍ هر روز مدرک جديدی بر مدارک گذشته درباره مداخلات روسيه در انتخابات امريكا و رابطه با ترامپ و اطرافيان او اضافه می شود.
✍ مصوبه تحريم هاي كنگره امريكا علیه ايران، روسيه و كره شمالي، بيشتر كشور مارا با پوتين و دولت روسيه پيوند مي دهد و ايران را در پهلوي تنفري كه اكثر مردم امريكا از روسيه دارند؛ قرار مي دهد.
✍ دولت ترامپ را فقط یک بحران خارجي مي تواند أز فشارهاي داخلي آمريكا تاحدودي نجات دهد. دست اندركاران سياست خارجي كشور ما مي بايست بر تلاش خود در جهت یک ديپلماسي بسيار فعال تر در خاورميانه افزوده و اجازه ندهند كه دولت امريكا أز شكاف هاي سياسي منطقه اي براي مقابله با ايران استفاده کند.
✍ با عربستان سعودي مي بايست برسر سوريه و يمن گفتگو كرد و اجازه نداد كه اين كشور بيش از اين براي دشمنان ايران و منافع و امنيت ملي كشور دردسرساز شود.
✍ نبايد از ادعاي امروز مک مستر براي آمادگی آمريكا براي شروع يك جنگ با كره شمالي به آرامي گذشت. ادعاي او زنگ خطري است براي امنيت كشور ما.
✍ اگر آمريكا حاضر باشد با يك كشور غيرقابل پيش بيني و داراي سلاح اتمي مثل كره شمالي جنگ را شروع كند، نبايد شك كرد كه ژنرال هاي آمريكا براي یک رودررويي نظامي با ايران در صورت لزوم ترديدي نخواهند داشت.
✍ دولتي در امريكا حكومت مي كند كه به لحاظ سياسي قابل پيش بيني نيست. حداكثر كوشش را بايد كرد كه كشور ما در مقابل چالش ترامپ، یک مرد غيرقابل پيش بيني، قرار نگيرد.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "پیشنهادهایی برای آموزش و پرورش در دولت جدید"
👈 دکتر جواد اطاعت، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ یکم: مراکز آموزشی کشور دو ضلع از سه ضلع مثلث سرمایه ها برای توسعه کشور، یعنی سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی را به خود اختصاص می دهند. بنابراین، نظام آموزشی کشور از اهمیت به سزایی برخوردار است.
✍ دوم: وزارت آموزش و پرورش ایران، "آموزش محور" است؛ درحالیکه باید "مهارت محور" باشد. اگر در ایران آسیب های اجتماعی بالاست، بدان سبب است که در آموزش و پرورش به جای تاکید بر تربیت بر تعلیم متمرکز شده ایم.
✍ دانش آموزان ما مثلثات، جبر، فیزیک و شیمی را به خوبی می آموزند؛ اما در کسب مهارت های زندگی عاجزند.
✍ ضعف فرهنگ گفتگو، ضرب و جرح، طلاق، اعتیاد و بطور کلی آسیب های اجتماعی نتیجه فقدان تربیت مهارت های اخلاقی، انسانی و رفتاری در مدارس کشور است.
✍ به عبارتی، نظام آموزش و پرورش باید در 10 سال اول عموما مبتنی بر مهارت برای زیست بهتر شود. بجای آموزش نظری به آموزش مهارت های زندگی تغییر جهت دهد. برای مثال، مهارت استفاده از تغذیه برای کاهش بیماری ها. یعنی، در کنار تمرکز بر آموزش باید بر پرورش هم توجه شود (افزایش مهارت برای تغییر سبک زندگی).
✍ سوم: نظام تربیتی ایران متاثر از آموزه های غربی است. درحالیکه باید نظام تربیتی متاثر از آموزه های اسلامی – ایرانی و یا لااقل شرقی مثل ژاپن باشد و در عین استفاده از تکنولوژی در حفظ سنت های اصیل اسلامی و ایرانی بکوشیم؛ اما متاسفانه فرآیند حرکت به سمت ترویج آموزه های غربی است.
✍ چهارم: نظام بروکراسی در آموزش و پرورش، حجیم، متورم و پرخرج است. لذا نظام اداری، مدیریتی آموزش و پرورش باید با استفاده از تکنولوژی های موجود اصلاح شود.
✍ پنجم: آموزش های ضمن خدمت معلمان بویژه تربیت مدیر برای نظام آموزشی کشور از ضروریات است.
✍ ششم: تامین بخشی از هزینه های آموزش و پرورش از طریق افزایش قیمت سیگار به این معنا که به ازای هر نخ سیگار مبلغی به حساب آموزش و پرورش واریز شود. بر اساس آمارهای موجود در ایران حداقل در سال ده هزار میلیارد تومان صرف خرید و مصرف سیگار می شود. اگر ده درصد به این قیمت اضافه شود؛ مبلغی معادل هزار میلیارد تومان خواهد شد که می توانیم با آن یک میلیون مترمربع فضای آموزشی بسازیم؛ چیزی حدود هزار مدرسه که هرکدام هزار مترمربع زیر بنا داشته باشد. لازم به ذکر است که بودجه اختصاص یافته به سازمان نوسازی، تجهیز و توسعه کشور در سال 1396 برابر با 814 میلیارد تومان بوده است.
✍ هفتم: افزایش درصدی به قیمت فرآورده های نفتی بویژه بنزین و اختصاص آن به آموزش و پرورش. برای مثال اگر به ازای هر لیتر بنزین مصرفی 200 تومان به آموزش و پرورش اختصاص پیدا کند، با مصرف روزانه 85 میلیون لیتر بنزین در کشور در سال مبلغی معادل شش هزار میلیارد تومان به آموزش و پرورش تعلق خواهد گرفت. لازم به ذکر است که بودجه در نظر گرفته شده برای وزارت آموزش و پرورش در سال 96 برابر با 31 هزار میلیارد تومان بوده است.
✍ هشتم: توسعه مدارس غیر دولتی از طریق واگذاری مدارس دولتی به بخش خصوصی و نه ایجاد مدارس غیرانتفاعی کنونی.
✍ با این شکل چون سرمایه گذاران در مدارس غیردولتی نیازی به سرمایه گذاری سنگین برای ساخت و یا اجاره بهای زیاد برای مدارس ندارند و ساختمان های مدارس دولتی کنونی با شرایطی به آنها واگذار می شود، شهریه دانش آموزان به شدت کاهش پیدا می کند و گستره وسیع تری از دانش آموزان می توانند در این مدارس مشغول تحصیل شوند.
✍ لذا امکان توسعه مدارس غیردولتی از ده یازده درصد کنونی تا 35 درصد وجود دارد. با این رویکرد بار سنگین منابع مالی سبک خواهد شد و با منابع موجود مي توان نيازهای مالی آموزش و پرورش را برطرف كرد.
✍ نهم: ایجاد جنبش خیرین حتی با مبالغ کم به منظور، ساخت، توسعه و تجهیز مدارس کشور.
@javadrooh