📰 پیشخوان: روزنامه "مستقل" با دفاع از حفظ نظام ریاستی، یادی از پنج نخستوزير جمهوری اسلامی کرد.
@javadrooh
🗯 مصاحبه روز: "حتی در دوره احمدینژاد ریشه مشکل در دو قوه دیگر بود"
👈 عباس عبدی، فعال سیاسی و تحلیلگر ارشد اصلاحطلب، درباره زمینهسازی های اخیر برای پارلمانیزه کردن نظام سیاسی به سایت "تابناک" گفت:
🔹اشکالات قانون اساسی زیاد است. ولی این اشکالات آن موردی نیست که آقایان درصدد اصلاح آن هستند و اصلا مساله این نیست. مساله نظام تدبیر است که ضعف های جدی دارد و ربطی هم به این موضوعات ندارد.
🔹مشکل قانون اساسی این است که شکاف عمیقی وجود دارد بین قدرت؛ قدرتی که در قانون اساسی ارائه داده شده به افراد و نهادها با مسئولیتی که آن افراد دارند. تا این شکاف وجود داشته باشد، مشکلی هم از این مملکت حل نخواهد شد. بنده بعید می دانم آنهایی که این مساله را پیشنهاد کرده اند، به دنبال رفع این مشکل باشند.
🔹 بعلاوه لازمه نظام پارلمانی و نخستوزیری شدن سیستم وجود یک نظام حزبی هماهنگ و قوی است که در ایران اصلا وجود ندارد.
🔹در حال حاضر حداقل یک رییسجمهوری سر کار می آید که از تک تک مردم رأی خود را گرفته است، اما اگر نظام ریاستی فعلی تبدیل به نظام پارلمانی بشود، همین شرایط فعلی هم از بین می رود و من فکر می کنم در این صورت با یک فاجعه جدی مواجه خواهیم شد، هرچند معتقد نیستم که مردم به این مساله رأی بدهند.
🔹 برداشت من این است که مردم این را علیه رای خودشان تصور خواهند کرد و با فاصله زیاد رای منفی خواهند داد و بعید است که حکومت هم چنین ریسکی کند.
🔹این مجالس استصوابی مشکل در کارایی خودشان است والا کسی جلوی آنان را نگرفته بود که با مثلا احمدینژاد برخورد کنند.
🔷 تنها میزانالحرارهای که تا حدی نبض جامعه را نشان میدهد همین انتخابات ریاست جمهوری است و اگر این گرفته شود حکومت در بیخبری از جامعه و مردم فرو خواهد رفت.
🔷 تجربه منفی کم نداشتیم، ولی ربطی به ریاستی و یا پارلمانی بودن نظام ندارد. این به موضوعات دیگری مربوط است.
🔹بله، اگر شما بر اساس دوره ریاست جمهوری احمدینژاد بگویید، من ترجیح می دادم که یک نظام پارلمانی (حتی درب و داغون) بجای آن وجود میداشت، احتمالا چنین سیستمی در آن شرایط بهتر از دولت احمدینژاد بود.
🔹ولی (حتی در دوران دولت احمدینژاد) هم ریشه مشکل نه در احمدینژاد که در دو قوه دیگر بود. چون خرابکاری هر رییسجمهوری از سه طریق است یا تخلف قانونی می کند که هم قوه قضاییه و هم مجلس وظیفه برخورد با او را دارند یا سیاست ها و یا انتصاباتش ایراد اساس دارد که باز هم مجلس می تواند برخورد کند. ولی وقتی این نهادها ضعیف باشند؛ چه رییسجمهور و چه نخستوزیر کار خودشان را می کنند. پس باید این دو قوه را تقویت نمود.
🔹اگر نظام پارلمانی قوی بود، حتما می توانست جلوی احمدینژاد را بگیرد. وقتی نظام پارلمانی اینقدر ضعیف است که نمی تواند جلوی او را بگیرد، به طریق اولی هر شخص دیگری را هم بگذارند، نمی تواند جلوی او را بگیرد.
🔹در دوره های آقایان هاشمی و خاتمی این نظام ریاستی موفقیتش بیشتر از نظام پارلمانی بود؛ ولی مساله کلیدی این است پارلمان ایران به معنای واقعی کلمه معرف جامعه ایران نیست، بلکه متشکل از یک قشر به خصوصی از اصولگراها و نیروهای میانه و کم هویت هستند که با چنین افرادی ما نمی توانیم یک نظام پارلمانی کارآمد داشته باشیم؛ چون در نظام پارلمانی کارآمد باید برجسته ترین شخصیت ها حضور داشته باشند، نه اینکه با وضعیت فعلی باشد.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "کاک جلال؛ پسرعموی ایرانیان"
👈 احسان تاجیک، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ درگذشت کاک جلال طالبانی در اوضاع فعلی اقلیم کردستان عراق حادثه ناگواری است؛ در این شرایط، بی شک حضورش جهت حل اختلاف افکنی ملی میان مسئولین اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق ضرورتی اجتناب ناپذیر و مبرم بود.
✍ کسانی که با مبارزات و زندگی سیاسی کاک جلال طالبانی آشنایی دقیق دارند، می دانند در ماه مه ۱۹۹۲ در کردستان عراق انتخابات محلی برگزار شد و حزب میهنی کردستان ۴۲/۲ درصد آرا را توانست کسب کند.
✍ هرچند دو حزب میهنی و حزب دموکرات کردستان عراق نتوانستند اکثریت آرا را به دست بیاورند؛ اما طی توافقی توانستند در دو بخش مساوی اداره کردستان را میان خود به عهده بگیرند و اگر نقش عاقلانه و دوراندیشانه کاک جلال طالبانی نبود، توافقنامه سال ۱۹۹۸ میلادی میان طالبانی و مسعود بارزانی به امضا نمی رسید.
✍ طالبانی بیش از آنکه کرد باشد، یک مبارز روشنفکر ملی عراق بود که به منافع ملی عراق یکپارچه فکر می کرد و حل مشکلات کردستان عراق را در گروی حل مشکلات ملی عراق می دانست.
✍ کاک جلال طالبانی با ایرانی ها، پیوند دیرینی داشت؛ چرا که خاندان وی از کردهای اصیل اهل بوکان بودند. در دوره صفویه جّد وی آغا رستم خان به عراق مهاجرت کرده بود.
✍ کاک جلال طالبانی یا به قول دوستانش "مام جلال" رهبر حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق با رویه سوسیال دموکرات با جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار عضو و ۲۰ هزار نیروی نظامی است و در میان کردها و مقامات و سیاستمداران جهان از محبوبیت بسیاری برخوردار بود.
✍ ایشان از دوستان دیرین جمهوری اسلامی ایران بود که با پیروزی انقلاب اسلامی به ایران پیوست. در دوره جنگ تحمیلی میهمان ایرانی ها شد و با ایجاد روابط مستحکم با مقامات ایران علیه صدام توانست در آینده عراق بعنوان نخستین رییسجمهور کُرد عراق پس از سقوط صدام حسین انتخاب شود.
✍ از موفقیت های بعدی وی، می توان به ریاست دوره ای اتحادیه عرب و گسترش روابط بین المللی کشور عراق و تلاش در جهت کاهش اختلافات میان مسئولین عراقی و تلاش در ایجاد کنگره ملی احزاب عراقی و میانجی در کاهش اختلافات میان اقلیم کردستان و دولت مرکزی بر سر مالکیت کرکوک و بحران مورد مناقشه در این منطقه میان اعراب کردها و ترکمن ها از موارد بسیار مهمی بود که کاک جلال طالبانی توانست به موفقیت دست یابد.
✍ نقل است طالبانی از دوستان صمیمی شهید مصطفی چمران و شهید صیاد شیرازی بوده که همواره چه به طنز و چه به جد، ایرانیان را پسرعموی کردها می دانست و خیانت به ایران را خیانت به خانواده خود می نامید.
@javadrooh
اعتراض سرمایهگذاران شیل به پاداش نجومی مدیران
سرمایهگذاران بر شرکتهای تولید کننده نفت شیل، که ایالات متحده را تبدیل به قدرت برتر در انرژی دنیا کردهاند، فشار میآورند تا در زمانهای که قیمت نفت در بازار جهانی در نوسان است، اعطای جایزه به مدیرانی که میلیاردها دلار را صرف حفاری چاههای جدید کردهاند؛ متوقف نمایند.
به گزارش خبرنگار بینالملل «انرژی امروز»، تولید نفت ایالات متحده از 9 ...
متن کامل ֍ #بینالملل
💥 خبر: "تحلیل خبرگزاری روس از نقشه آمریکا در کردستان"
👈 خبرگزاری روسی اسپوتنیک در تحلیلی نوشت:
🔹ساده لوحانه است اینکه باور کنیم بارزانی خودسرانه تصمیم به رفراندوم در کردستان عراق گرفته و آمریکا هم [ظاهرا] مخالف این رفراندوم بوده؛ ولی نیروهایش در اربیل مستقر باشند.
🔹این رفراندوم نشان می دهد که نقشه اول آمریکا در منطقه برای ایجاد جنگ مذهبی و اعمال مرزبندی های جدید با شکست مواجه شده و به همین دلیل، آمریکا در حال انتقال به نقشه دوم خود است.
🔹آمریکا با عنوان مبارزه با داعش در حال آموزش و تسلیح گروه های کُرد در منطقه بود تا اگر نقشه اول با شکست مواجه شد به سرعت بتواند نقشه دوم را اجرا کند تا از طریق طرح تجزیه، درگیری ها در منطقه ادامه یابد.
@javadrooh
👤 چهره روز: رسانههای کردی در پی انتشار اخباری از وخامت حال جلال طالبانی، رییسجمهور پیشین عراق و رهبر حزب اتحادیه میهنی کردستان، درگذشت وی را تایید کردند.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "شرنگ نظام پارلمانی"
👈 یادداشتی از محمود صدری، روزنامهنگار و تحلیلگر مسایل ایران: "همین دموکراسی نیمبند از دست خواهد رفت"
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحلیلگران: "نه به تاسیس نظام پارلمانی؛ آری به یکپارچهسازی نهادی"
👈 دکتر علی اکبر گرجی، استاد حقوق دانشگاه شهیدبهشتی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍️ در چند روز گذشته دوباره زمزمه هایی برای بازنگری در قانون اساسی و ایجاد نظام پارلمانی به گوش رسید.
✍️ تاسیس نظام پارلمانی مستلزم بالا رفتن آستانه مدارای سیاسی است که هماکنون در پایینترین حد خود قرار دارد. تکثرگرایی سیاسی هنوز در کشور ما جایگاه چندان شایستهای ندارد و یک تابو محسوب می شود. به همین دلیل، به نظر میرسد از منظر فراحقوقی هنوز زود است به تاسیس چنین نظامی بیندیشیم.
✍️ اما در حقیقت دغدغه نمایندگان محترم را هم باید بتوانیم بفهمیم. دغدغه نمایندگان پاسخگوتر کردن مقامات اجرایی و به تعبیری فراهم کردن زمینههای مسئولیتپذیری بیشتر است.
✍️ در این میان، پرسشی که قابلیت طرح دارد، این است که آیا هماکنون تنها راه موجود برای رسیدن به این مطلوبها همین طرح است؟ آیا راه دیگری جز این برای پاسخگوتر کردن و مسئولیتپذیرتر کردن ارکان اجرایی وجود ندارد؟
✍️ به نظر میرسد ما باید راهکارهای دیگر را بیازماییم. چون این دغدغه را نمایندگان دارند؛ به گمان من با تغییرات اندک در آییننامه داخلی مجلس قابل تامین است.
✍️ من سالهاست پیشنهاد دادهام به جای اینکه فعلا به مساله پارلمانی شدن فکر کنید؛ آییننامه داخلی مجلس را تغییر بدهید و حضور رییسجمهور یا دیگر مقامات اجرایی را در مجلس منظمتر و قاعدهترمندتر کنید.
✍️ میتوانیم آییننامه داخلی مجلس را تغییر بدهیم و رییسجمهور را مکلف کنیم هر سه ماه یا چهار ماه یک بار در مجلس حضور یابد و به تکتک پرسشهای نمایندگان پاسخ دهد.
✍️ همچنین، وزرا و مقامات اجرایی را مکلف کنیم تا در جلسات ماهانه پرسش و پاسخ پارلمانی شرکت کنند و حضور فعال داشته باشند. اینگونه هم شفافیت را و هم مساله پاسخگویی و مسئولیتپذیری را بالا بردهایم.
✍️ اما فکر میکنم نمایندگان چندان به دنبال تحولات عمیق نیستند. اگرنه این تحول پاسخگویی و مسئولیتپذیری که مد نظر آنهاست با تغییر ساده در آییننامه داخلی قابل حصول است.
✍️ اما آنچه در اتمسفر حقوقی و سیاسی کشور ما نیازمند بازنگری است؛ به اعتقاد من، ساختار نهادی نظام جمهوری اسلامی ایران است. درباره ابزارهای نظارت پارلمان با بحران روبهرو نیستیم.
✍️ نظام جمهوری اسلامی اگر سودای کارآمدی دارد باید اولا به یکپارچهسازی سیاسی در حوزههای مختلف اجرایی، قانونگذاری، قضایی و تا حدودی مقرراتگذاری بپردازد. یعنی در حقیقت ما الان در همه این حوزهها با نوعی پراکندگی و تشتت ناروا روبهرو هستیم که این پراکندگی، تشتت و تعدد نهادی به یک معنا نظام جمهوری اسلامی را از یکپارچگی سیاسی و حاکمیتی خودش دور کرده است.
✍️ اگر این دغدغه جدی است؛ باید به این نکته فکر کنیم. باید به این مسیر برویم که تمام پتانسیلها و تمام منابع گوناگون را در یک مسیر واحد، مشترک و تعریف شده به کار بیندازیم.
✍️ در حال حاضر، به اعتقاد من ماشین قدرت در جمهوری اسلامی دارای فرمانهای متعدد است. ماشین اقتصاد، فرهنگ، قانونگذاری، قضاوت دارای فرمانهای متعدد است و راز کمسرعت بودن جمهوری اسلامی در عرصه توسعه همین است. باید این نکته را بهعنوان پاشنه آشیل جمهوری اسلامی تلقی کنیم و با بازبینی در ساز و کارهای نهادی آنها را منسجمتر و البته دموکراتیکتر کنیم.
✍️ در مقایسه دو نظام پارلمانی و نظام ریاستی معتقد هستم نظامهای ریاستی بیشتر با حال و روز جوامعی مثل جامعه ایران سازگارترند.
✍️ برای برخی از کشورها نظام پارلمانی توصیه نمیشود. نظام پارلمانی مستلزم وجود فرهنگ سیاسی کثرتگراست و به همین دلیل، من خیلی به کارآمدی نظام پارلمانی در ایران خوشبین نیستم و نمیدانم که اگر در ایران نظام پارلمانی به معنای واقعی کلمه شکل بگیرد، آیا میتوانیم به یک قوه مجریه مقتدر هم بیندیشیم یا نه؟ در کنار اصل آزادی، اصل اقتدار هم باید دیده شود.
✍️ در جوامعی که دموکراسی و سنت دموکراسی فاقد پیشینههای دور و دراز است؛ برای اینکه بتوانیم هم قدرت و به تعبیری دولت را مشروطه نگه داریم و هم به یک معنا از تشتت، پراکندگی و تفرقههای خانمانسوز جلوگیری کنیم؛ به نظر میرسد در کشورهایی مانند ایران نظام ریاستی پاسخگوتر است.
✍️ البته نظام ریاستیای که اقتدار لازم را در حوزههای سیاستگذاری، تصمیمگیری، اجرایی و قضاوتی داشته باشد. اما در عین حال نباید فراموش کنیم تضعیف مولفههای مردمسالاری در این کشورها هم کار خطرناکی است.
✍️ اگر بخواهیم به سمت ایدهای که گفتم برویم؛ حتما باید این دو هدف را با هم دنبال کنیم: اول یکپارچهسازی قدرت و دوم تعمیق مولفههای دموکراسی.
@javadrooh
📖 پاراگراف: "بحث های اعضای دولت مصدق و طرفداران کاشانی در مجلس هفدهم در خصوص قواعد شریعت"، ایران بین دو انقلاب، یرواند آبراهامیان/ ارسالی: حسین
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "زمینهسازی خطرناک"
👈 دکتر یدالله اسلامی، دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ از مدت ها پیش ایده تغییر نظام ریاستی به پارلمانی درایران کلید خورده است. آغاز این راه با سخنان مقام رهبری در کرمانشاه بود که گرچه چندان جدی تلقی نشد؛ ولی نشان از آن داشت که ایده ای درحال شکل گیری و پرورش است.
✍ در گذر زمان و به مناسبت های گوناگون به این مقوله نگاهی گذرا شده و پرونده اش در ظاهر بسته شد. در مهمانی افطار مجلس برای نمایندگان ادوار مجلس درسال جاری، آقای سبحانی نیا بدون مقدمه و با اشاره به مناظره های تلویزیونی نامزدهای ریاستجمهوری و اعتراض به افشاگری ها از آقای لاریجانی خواست که پروژه تبدیل نظام ریاستی به پارلمانی را پیگیری کند. آقای لاریجانی هم در زمان سخنرانی در مقام پاسخ گفت این کار را خودتان دنبال کنید.
✍ ریاستجمهوری برای برخی بعنوان مشکل و انتخاب مستقیم مردم که تنها جایی است که می توانند آشکارا به بیان دیدگاه و نظر سیاسی خود با همه محدودیت ها بپردازند؛ کاستی بزرگ نظام سیاسی دانسته می شود و برای بسته شدن این روزنه تلاش و اقدام ها در دست اجرا و پیگیری است.
✍ پس از برکناری آقای منتظری در مجلس سوم برخی نمایندگان در حال تهیه نامه ای برای امام بودند که آقای مجید انصاری نقش برجسته ای داشت. احتمالا این پیشنهاد را کسان دیگری به ایشان داده بودند.
✍ در فضای آن روزها نمایندگان مجلس به امضای نامه ای پرداختند که براساس آن امام خمینی هم دستور بازنگری قانون اساسی در چند محور مشخص را صادر کردند.
✍ اما در قانون اساسی اصلاح شده فراتر از موارد پیشنهادی رهبری با مخالفتی که با شوراها در گرفته بود؛ شورایعالی قضایی، شورای رهبری و.... حذف شدند. اختیارات قانونی رهبری افزایش و ولایت فقیه به ولایت مطلقه فقیه تغییر پیدا کرد. قوای سه گانه زیر نظر رهبری قرار گرفتند. نیروی انتظامی از وزارت کشور گسسته شد و...
✍ در همین چهارچوب، نخستوزیر نیز حذف شد و ریاستجمهور ریاست دولت را برعهده گرفت که پیش از آن نخستوزیر نقش اساسی تر را داشت و موارد دیگر...
✍ این اصلاح قانون اساسی؛ قانونی قوی تر و منسجم تر برای کشور فراهم نکرد. آقای هاشمیرفسنجانی نقش برجسته ای در چگونگی این تدوین و بازنگری داشت و جا دارد نمایندگانی که در این بازنگری حاضر بوده اند؛ گزارشی از آنچه در آن دوران گذشته است را در اختیار مردم بگذارند تا واقعیت ها آشکارتر و روش بررسی قانون اساسی روشن تر شود.
✍ آقای بیات زنجانی و آقای شیخ حسین هاشمیان و آقای هادی خامنه ای دراین زمینه اطلاعات جامع و کاملی دارند که می توانند به روشنگری کمک بسیار کنند.
✍ انتخابات ریاستجمهوری در این سال ها نشان داده که تنها روزنه اظهارنظر و بررسی و بحث آزاد را در کشور فراهم کرده و امکان آگاهی بیشتر مردم از مشکلات و تنگناها را فراهم می کند.
✍اگرچه بسیاری از صاحبان صلاحیت و توانایی امکان رقابت را پیدا نمی کنند؛ با این همه، بازهم مردم سهمی درانتخاب پیدا می کنند و برخی مشکلات و تنگناها به میان می آید و زمینه برای افزایش آگاهی سیاسی مردم نیز افزایش می یابد.
✍ نظارت استصوابی راه انتخاب درست مردم را بسته است. اگر نمایندگان واقعی مردم در مجلس حضور می یافتند و اگر نظارت استصوابی قدرت انتخاب مردم را نمی گرفت؛ آن گاه روند بحث و بررسی دچار دگرگونی می شد.
✍ تصور کنید با یک مجلس برخاسته از نظارت استصوابی کار انتخاب رییس دولت هم به چنین مجلسی سپرده شود؛ چه بر سر انتخاب مستقیم مردم و جمهوری می آید.
✍ این راه و پیشنهادها نیم نفس و رمق اندک جمهوری را نیز خواهد گرفت و لازم است با هوشیاری و بدون ملاحظه مورد بررسی قرار گیرد و این زمینه سازی ها دست کم گرفته نشود.
@javadrooh
✍ با گسترش صنعت و موسسات ارایه خدماتی که نیاز بیشتری به آموزش و کسب آگاهی های علمی و فنی و صرف نیروی ابتکار و خلافیت بیشتری دارند؛ بخش بزرگتری از جمعیت جذب این نوع فعالیت ها می شود و از حجم نیروهای ذخیره وابسته و تابع گرایش های سنتی اصولگرا خواهد کاست.
✍ گروه دوم ازمیان طبقه جدید مدیران، به این دلیل به توسعه صنعت و تولیدات داخلی بی علاقه اند، که ثروت نجومی خود را نه با تولید ارزش افزوده از طریق صنعت بلکه با دست زدن به انواعی از فعالیت های غیرمولد مثل جایگزینی واردات همه نوع کالاهای مصرفی به زیان تولیدات داخلی، تأسیس شرکت های ساختمانی فعال در ساختن برج و مراکز عظیم تجاری، حق العمل کاری، بانکداری، خریدوفروش تراکم و استفاده از رانت دسترسی به اطلاعات محرمانه و منتشرنشده دولتی، استفاده از ارز دولتی و وام و اعتبارات کلان بانکی و…بدست آورده و با همین روش ها بر آن می افزایند.
✍ در صورتی که با توسعه صنعت، نقدینگی و پول های سرگردان به سوی تولید سوق داده می شوند، بیکاری کاهش می یابد، جامعه مدنی قدرت و استقلال بیشتری بدست می آورد و شکاف عمیق و کم سابقه طبقاتی موجود تا حدودی ترمیم خواهد یافت.
@javadrooh
🖊 به قلم سیاستمدار
🔅 "مخالفان احیا و گسترش صنایع ملی"
👈 یادداشتی از دکتر حبیبالله پیمان در نقد روند اقتصادی پس از جنگ
@javadrooh
📖 پاراگراف: "موضع محمدرضا پهلوی در قبال مصطفی بارزانی"؛ اوضاع سیاسی کردستان ایران (از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۲۵ ه.ش)، مجید برزویی، صص ۲۶۳- ۲۶۴، انتشارات فکر نو/ ارسالی: حسین
@javadrooh
🗯 مصاحبه روز: "میدانداری شبه اصلاحطلبان"
👈 دکتر محمدرضا تاجیک از دسته بندی درونی امروز اصلاحطلبان و حاشیه رفتن نیروهای کلیدی و اصیل می گوید
https://goo.gl/b7Dzcu
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "ایران بماند؛ اما فقیر"
👈 دکتر محمود سریع القلم، استاد دانشگاه شهید بهشتی و نظریهپرداز سیاسی، در سایت خود نوشت:
✍ آمریکا، کشور گروه های لابی است. نه تنها در سیاست خارجی بلکه تقریبا در تمامی موضوعات می توان از طریق لابی بر تصمیم سازی ها و سیاستگذاری ها در آمریکا اثرات جدی گذاشت.
✍ در شهر واشنگتن، خیابانی است به نام K Street که مرکز مؤسسات حرفهای در صنعت لابی است. عربستان رسما اعلام کرده که در سال ۲۰۱۶، ۱۵۰ میلیون دلار صرف لابی در دستگاه های حکومتی و همچنین جامعه آمریکا کرده است. هر گروهی که تشکلِ قویتر، پول بیشتر و روانشناسی مؤثرتر داشته باشد، ظرفیت اثرگذاری بر سیاستگذاری ها را پیدا میکند.
✍ با توجه به اینکه ایران کشور فرصت ها، زیبایی ها، طعم ها و توانمندی هاست، چرا در این حدّ، ذهنیت نسبت به ایران منفی است؟ تقریبا هر خارجی که به ایران سفر می کند؛ بلافاصله متوجه میان ذهنیت قبل از سفر و واقعیت بعد از سفر میشود.
✍ اصلی روانشناسانه در روابط بین الملل وجود دارد که این شکاف را توضیح می دهد: در صحنه جهانی، ذهنیت به مراتب مهمتر از واقعیت است.
✍ ذهنیت نسبت به ایران و ایرانی کجا پردازش می شود و شکل می گیرد؟ در مسکو؟ در شانگهای و بی چینگ؟ یا در ریاض؟ هیچکدام. شاید ۹۰ درصد ذهنیت نسبت به ایران، در آمریکا و در ساخت قدرت آمریکا شکل می گیرد.
✍ ما ایرانی ها انتظار داریم دیگران نسبت به ما منصف باشند و یا اخلاقی رفتار کنند. این انتظارات با واقعیات جهانی که مبتنی بر منافع است، سازگار نیست.
✍ قوه مقننه آمریکا که نسبت به ایران قوانین متعددی را تصویب کرده است، سازنده ذهنیت در مورد ایران نیست؛ بلکه مصرف کننده آن است.
✍ دو گروه لابی در آمریکا نسبت به ایران، ذهنیت می سازند:
۱)تشکیلات نظامی که در تقابل با ایران در سطح منطقه خاورمیانه هستند.
۲) تشکیلات حامی اسراییل که عملکرد ایران را در مقابله با منافع و امنیت اسراییل می دانند.
✍ دایره توافق، تفاهم و اجماع این دو گروه قدرتمند به مراتب بیشتر از اختلاف نظر آنهاست. طی چند سال اخیر نیز، عربستان سعودی، ضلع سوم این لابی درون حاکمیت آمریکا شده است.
✍ هر سه ضلع مثلث، از یک استراتژی کانونی تبعیت می کنند: تفکیک ایران از جمهوری اسلامی ایران.
✍ آنها تبلیغ می کنند که ایران کشوری است کهن، با تاریخی پرافتخار، صاحب سبک هنر و ادبیات و دارای منابع طبیعی و انسانی غنی. از این ایران باید حمایت کرد و با آن ارتباط داشت. به زعم آنها، جمهوری اسلامی ایران، مزاحم و در تضاد با منافع آمریکا، اسراییل و عربستان در منطقه خاورمیانه است.
✍ با شدت بیشتری از اواسط دهه ۱۳۸۰، استراتژی بر این مبنا استوار بوده که جمهوری اسلامی ایران را باید به صورت دائمی، زیر فشار اقتصادی و سیاسی قرار داد. در حدود سال ۱۳۸۲ و در دوره اصلاحات، آمریکا و اسراییل با انتشار متونی، مطرح کردند که نهاد دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران صرفا اپراتور است و قرائت های فرح بخش و دلنشین آن از روابط خارجی، ارتباط چندانی با واقعیت های سیاسی و اقتصادی ایران ندارد.
✍ از دید آنها که در مراکز متعدد تحقیقاتی بحث و تفسیر و پخش می شود، انتخابات ریاستجمهوری در ایران جهت تحکیم وضع موجود است و برای تغییر و یا اصلاح سیاستگذاری ها، طراحی نشده است.
✍ از طرفی دیگر، ثبات سیاست خارجی جمهوری اسلامی طی چند دهه گذشته، زمینهساز ثبات راهبردهای دوقطب قدرتمند و مؤثر لابی آمریکا نسبت به ایران بوده است.
✍ به نظر می رسد این دو لابی، این استراتژی را نسبت به ایران طراحی کرده اند: فشار تدریجی و دائمی، تداوم تحریم ها، محدود کردن منابع مالی، ممانعت از انتقال دانش، ایجاد نگرانی در میان بنگاه ها و بانک های اروپایی و ژاپنی، جلوگیری از سرمایه گذاری خارجی و در حاشیه سیاسی گذاشتن ایران.
✍ خلاصه تر: حفظ ایران در حد بقا و ممانعت از رشد و توسعه و پیشرفت آن.
✍ جالب توجه این است که در یک موضوع با اهمیتی، دو کانون لابی آمریکا با هم توافق ندارند: بخش های سیاسی، امنیتی و نظامی آمریکا، تکه تکه شدن خاورمیانه را به نفع منافع ژئوپلیتیک آمریکا نمی دانند و معتقدند که این جدایی طلبی ها (Balkanization) در نهایت به نفع روسیه، تروریست ها و در آینده ای دور به نفع چین است.
✍ تکه تکه شدن خاورمیانه، سطح اثرگذاری آمریکا در منطقه را می کاهد و هزینه های حضور را افزایش می دهد. ازاین رو، از منظر منافع ژئوپلیتیک و اقتصادی آمریکا، حفظ تمامیت ارضی ایران به نفع آمریکا تفسیر می شود.
✍ این در حالی است که اکثریت قاطع کشورهای خاورمیانه، اگر بتوانند علیه تمامیت ارضی ایران تلاش می کنند.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
💥 دقایقی پیش، تفاهمنامه همکاری بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت لوک اویل روسیه در حوزه اکتشاف با حضور زنگنه، وزیر نفت ایران، در مسکو به امضا رسید.
@energytoday
🗯 مصاحبه روز: "حتی در دوره احمدینژاد ریشه مشکل در دو قوه دیگر بود"
👈 نقد عباس عبدی بر زمینهسازی ها برای پارلمانیزه کردن نظام سیاسی
@javadrooh
💥 خبر: سخنگوی وزارت امور خارجه با خانواده قربانیان کشتار لاس وگاس آمریکا ابراز همدردی کرد.
@javadrooh
📰 پیشخوان تاریخ: مصاحبه جلال طالبانی، دبیرکل اتحادیه میهنی کردستان عراق، با روزنامه "اطلاعات" در سال ۱۳۵۹ که این روزها بارها در فضای مجازی بازنشر شد.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "کاشانی؛ رجل سیاسی یا مذهبی؟"
👈 حمیدرضا عابدیان، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ بریده هایی که اخیرا تحت عنوان "پاراگراف" در کانال "راهبرد" منتشر می شود؛ اگرچه بسیار جذابند، اما گاهی اوقات رهزنی هم می کنند. از جمله مطلب اخیر که درباره آن، نکاتی گفتنی است:
✍ آیتالله کاشانی متاسفانه از دو سو قربانی نقشیست که در نهضت ملی ایفا کرده است: دیدگاه رسمی، او را به دلیل معمم بودن و همچنین، زاویهاش با مصدق در ماههای پایانی صدارت او، بر میکشد، قدر مینهد و بر صدر مینشاند و دیدگاه غیررسمی، او را به دلیل همین زاویه و همچنین حمایت از کودتاچیانی نظیر زاهدی، طرد میکند.
✍ در اینجا و فارغ از این دو دیدگاه غالب، به یکی از وجوه کمتر شناخته شده آیتالله اشاره میکنیم. معمولا آیتالله کاشانی بعنوان "رهبر مذهبی" نهضت ملی شناخته میشود. اما این رهبر مذهبی، تا چه اندازه به نهضت ملی، رنگ مذهبی زده است؟
✍ نگارنده ترجیح میدهد پاسخ این سوال را از زبان آیت الله خمینی، رهبر انقلاب ۵۷، تقدیم خوانندگان کند. آیتالله در نوفل لوشاتو و در دیدار با حسنین هیکل، متفکر نامدار عرب و از یاران جمال عبدالناصر، میگویند:
🔅"در زمان کاشانی- مصدق، اصل، سیاست بود. جنبههای سیاسی جنبش قوی بود. در زمان کاشانی، هم به وی نوشتم و هم گفتم که باید جنبههای دینی را توجه کنید. نتوانستند و یا نخواستند. ایشان به جای تقویت جنبههای دینی، و به جای اینکه جهات دینی را به جهات سیاسی غلبه بدهند، خودشان سیاسی شدند. رییس مجلس شدند که اشتباه بود. من گفتم که باید برای دین کار کنند، نه آنکه سیاسی بشوند(۱)".
✍ علی رهنما در کتاب وزین "نیروهای مذهبی بر بستر حرکت نهضت ملی"، نشان میدهد که کاشانی، متاثر از دوری و نزدیکی با قدرت سیاسی، گفتمانهای مذهبی متفاوتی را برمیگزیده است:
🔅آنگاه که بین او و قدرت، فاصله میافتاده است، چونان متشرعی راست کیش، خواستار اجرای شعائر میشده و از بیتوجهی به احکام، سنگری برای مبارزه با دولت میساخته، و آنگاه که در قدرت قرار میگرفت، همچون کارشناسی در مباحث علوم انسانی و سیاسی، به زبان اساتید غیرجزمی حرف میزده و با وسواس، آثار و تبعات فتاوای خود را در نظر می گرفته و باب جرح و تعدیل در آن را باز میگذارده است.
✍ مواضع مذهبی کاشانی، از اواخر سال ۱۳۲۹ تا اواخر سال ۱۳۳۱ که در قدرت قرار داشت، ذیل چنین الگویی قابل تعریف است و همین امر بود که آتش خشم هم پیمان شهیر مذهبیاش، نواب صفوی را بر میانگیخت.
✍ نواب معتقد بود که آیتالله در قدرت، با به تعویق انداختن اجرای شعائر، به او خیانت کرده و از حمایتاش، سواستفاده کرده است. به عقیده رهنما، کاشانی، آنگاه که در قدرت بود، حل مسایل مذهبی را، نه تابعی از یک عمل و یا فعالیت دینی که نتیجه تلاش و کاوش در حوزه سیاست میدانست.
✍ از همین منظر بود که او، به وکلایی که درگیر تهیه لایحه منع مسکرات بودند، می گفت: "اما یک چیز بهتان بگویم، نگویید که این پیرمرد، خرفت بود و نفهمید، نه این لایحه، سیصدتا لایحه دیگر هم از مجلس بگذرد، از بالا امر بشود، جلوی مشروب خوردن مردم را نمیشود گرفت (۲)".
✍ مثال دیگر مربوط به حق رای زنان است. در اواخر آذر سال ۱۳۳۱، دولت مصدق، طرح لایحه قانون انتخابات مجلس شورای ملی را در جراید کثیرالانتشار چاپ کرده و از عموم هموطنان می خواهد که ظرف مدت پانزده روز در مورد آن اظهارنظر کنند.
✍ ماده نهم این طرح، طبقات دهگانه ای را که از حق انتخاب شدن و یا رای دادن در انتخابات نمایندگان مجلس محروم بودند، مشخص می کرده و "جامعه نسوان" را نیز در این عداد گنجانیده بود. امری که به واکنش شدید زنان و درگیری های یازده دی انجامید.متعاقب این درگیری ها، دولت امادگی خود را برای اصلاح لایحه اعلام کرد.
✍ در حالیکه از قم، طی تلگرافی به ریاست مجلس اطلاع داده می شود که آیتالله بروجردی از این موضوع بسیار ناراحت هستند و ممکن است در اعتراض، دست به مهاجرت بزنند، کاشانی که در بیمارستان بستری بود، با هفت نفر از بانوان عضو هیات مدیره ی شورای زنان ایران به مدت دو ساعت گفتگو می کند!
✍ کاشانی تنها دو روز پس از چاپ طرح لایحه انتخابات، اعلام کرده بود که "حق رای زنان مانع شرعی ندارد"
✍ موضع نهایی کاشانی در باب مسکوت گذاشتن مسأله حق رای بانوان در آن مقطع، نه از سر مخالفت با اصل موضوع، که به دلیل جلوگیری از انشقاق در صفوف متحد ملت در مبارزه با استعمار انگلیس اتخاذ شده بود. این استدلال او خطاب به زنان بود.
✍ این چهره کاشانیست که در تاریخ نگاری معاصر، چه در آثار موافقان و چه در آثار مخالفان، اثری از آن دیده نمیشود.
(۱). تاریخ سیاسی بیست و پنج ساله ایران، سرهنگ نجاتی، جلد دوم، ص ۳۳۸
(۲). نیروهای مذهبی بر بستر حرکت نهضت ملی، علی رهنما، ص ۴۷۶
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "شرنگ نظام پارلمانی"
👈 محمود صدری، روزنامهنگار و تحلیلگر مسایل ایران، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ نظام پارلمانی که این روزها برای آینده ایران از آن سخن گفته میشود، دارویی بسیار کارساز است که در جای خودش شفابخش و گرهگشا و مترقی است؛ اما نظام سیاسی بیمار ایران را در جا میکشد.
✍ نظامهای پارلمانی موفق در جهان امروز پرشمارند که ذکر مثال درخشان آن یعنی نظام سلطنتی-پارلمانی بریتانیا کفایت میکند.
✍ کامیابی نظامهای پارلمانی موفق در جهان به علت نظامهای انتخاباتی قانونی و روشن و دموکراتیک و قدرت احزاب سیاسی است که موجب جاری شدن «حکومت قانون» شدهاند.
✍ در ایران امروز چشمانداز روشنی برای ایجاد نهادهای انتخابات و احزاب و حکومت قانون دیده نمیشود و ایجاد نظام پارلمانی در آن، به احتمال زیاد همین دموکراسی نیمبندی را که از طریق نهاد ریاست جمهوری پدید آمده است، از بین خواهد برد.
✍ زیرا در غیبت احزاب، پارلمان به جولانگاه گروه های ناشناخته و احیانا دسیسهباز تبدیل میشود و مهار قدرت را از دست نهادهای قانونی دیگر و از جمله نهاد رهبری خواهد گرفت و راه را برای گسیختگی بیشتر در سامان سیاسی باز خواهد کرد.
✍ داروی شفابخش نظام پارلمانی در ایران به شرنگ کشنده نظام سیاسی و آزادی مردم تبدیل خواهد شد. مراقب باشید.
@javadrooh
💥 خبر: بهروز نعمتی، سخنگوی هیات رییسه مجلس و از حواریون علی لاریجانی، اعلام کرد که رییس مجلس در جریان مباحث اخیر درباره نظام پارلمانی نبوده و از آن بی اطلاع است.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "نه به تاسیس نظام پارلمانی؛ آری به یکپارچهسازی نهادی"
👈 یادداشتی از دکتر علی اکبر گرجی، استاد حقوق دانشگاه شهیدبهشتی
@javadrooh
💥 خبر: سوال دکتر محمود صادقی، نماینده تهران، از وزیر اطلاعات درباره بولتن های مقامات امروز تقدیم هیات رییسه مجلس شد.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "زمینهسازی خطرناک"
👈 یادداشتی از دکتر یدالله اسلامی، دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس، درباره زمزمه های جدید نظام پارلمانی
@javadrooh
🖊 به قلم سیاستمدار
🔅 "مخالفان گسترش صنعت ملی"
👈 دکتر حبیبالله پیمان، چهره شاخص جریان چپ ملی-مذهبی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ وقتی انقلاب پیروز شد، در ردیف انتظارات معقول یکی هم این بود که رشد صنعت که ازمدتی قبل آغازشده بود، با رفع نواقص وکاهش تدریجی وابستگی به درآمدهای نفت و سرمایه و اقتصاد نظام های سلطه، به سمت یک انقلاب صنعتی و علمی و فنی پایدار و درونزا هدایت شود.
✍ در ده سال اول، با وجود رخدادهای توفنده سیاسی و ناآرامی های اجتماعی و وقوع جنگ هشت ساله، کسی انتظار نداشت برنامه توسعه اقتصادی و گسترش صنایع کلید بخورد و به انجام برسد؛ بویژه که قیمت نفت نیز به پایین ترین سطح تنزل یافته بود.
✍ با خاتمه جنگ و برقراری آرامش در کشور، دوره ای به نام "سازندگی" آغاز شد و طی آن، برنامه های عمرانی به اجرا گذاشته شدند و تعدادی هم سد با شتاب و بدون مطالعات و بررسی های ضروری شتاب زده احداث شدند که بعدا معلوم شد کارآیی لازم و پیش بینی شده را ندارند و بعضا زیانشان بیشتراز فایده ای است که می رسانند!
✍ اما در زمینه توسعه صنعت، ایجاداشتغال و تقویت نیروهای مولد اقدامی جدی انجام نگرفت. به عکس به استثنای چند صنعت ویژه مثل پتروشیمی، فولاد و تاحدودی برق، مشکلات و موانع از پیش پای اکثر صنابع بویژه خرد و متوسط، که نقش اشتغال سازی بالایی دارند، برداشته نشد.
✍ اجرای طرح های صنعتی و فعالیت های تولیدی در پیچ وخم مقررات دست وپاگیر متوقف می گشت و به نتیجه نمی رسید.
✍ دوره اصلاحات هم آمد و گذشت بدون آنکه شوکی به صنعت دچار رکود کشور وارد شود.
✍ در دوره هشت ساله بعد از دولت اصلاحات که درآمد ارزی حاصل از فروش نفت تا چندبرابر افزایش یافت و توسل به عذر کمبود سرمایه پذیرفتنی نبود، بی اعتنایی به تولید صنعتی کم که نشد هیچ؛ تشدید هم شد و در عوض استقبال ازفعالیت های غیرتولیدی مثل دلالی و بساز و بفروش، بانکداری و تجارت، واردات قاچاق کالا، سرمایهگذاری در زمین و ساختمان و خرید و فروش ارز، سکه، اتوموبیل و اوراق بهادار ده چندان شد.
✍ این روند متضاد، یعنی رکود بازار صنعت و رونق بازار دلالی و مبادلات پولی و تجارت و خرید و فروش پول و طلا و کالا، بدون وقوع تغییر کیفی محسوس تا امروز ادامه یافته است.
✍ در این سی سال میلیاردها دلار از فروش نفت خام وارد کشور شده است، سهم صنایع و موسسات تولیدی سنتی یا مدرن از این ثروت هنگفت چه اندازه بوده است و گردش پول در فعالیت های غیرمولد چه اندازه؟
✍ راز بی مهری و در واقع؛ ضدیت با صنعت در کشور ما در چیست و کدام نیروها صنعتی شدن کشور را برنمی تابند؟
✍ اشتباه نشود، کاهش نرخ تورم و حتی افزایش تولید ناخالص ملی بیانگر خروج صنعت کشور از رکود و افزایش اشتغال در تولید و کاهش بیکاری نیست.
✍ در سیاست های دولت جدید هم نشانه ای که دلالت بر وجود اراده ای برای ایجاد تحول در صنایع و تولید داخلی باشد، دیده نمی شود.
✍ آنها که با توسعه صنعت مخالفند، ترجیع بندشان پیوسته این بوده است که سرزمین ایران مستعد کشاورزی است، نه صنعت، و بنیان اقتصاد کشور باید بر این رشته متکی گردد و بی اعتنا به رأی اهل خبره و واقعیت خشکی و کم آبی سرزمین مصرانه این سیاست را پی گرفتند و برای خودکفاشدن در تولید محصولات استراژیک، بی محابا و لجام گسیخته از منابع آب کشور بهرهبرداری کردند و سرانجام کشور را به لبه پرتگاهی رساندند که نمی بایست.
✍ به نظر می رسد دو جریان سیاسی اجتماعی زیر، هریک به دلایل خاص خود، بیش از دیگر جریان ها ازادامه رکود در بخش صنعت منتفع می شوند:
✍ یکی جریان های وابسته به اصولگراهای مذهبی و دیگری گرایش خاصی از طبقه جدید مدیران دولتی.
✍ با توضیح زیر می توان به دلایل ناهمدلی گروه اول با توسعه صنعت در کشور پی برد. توسعه صنعت مدرن باعث رشد نیروهای مولد می شود و کار با ابزار و ماشین آلات و فناوری پیشرفته، بویژه زمانی که ملازم همکاری وهمآهنگی با دیگر کارکنان موسسه تولیدی است، آگاهی جمع را نسبت به منافع وارزش های مشترک ارتقا می دهد وموجب تقویت همبستگی و همدردی میان آنها می شود و برای دفاع و یا استیفای حقوق خود دست به تأسیس نهادهای صنفی می زنند.
✍ در مقابل افرادی که به فعالیت های غیرمولد مثل دلالی و حق العمل کاری و خدمات مربوط به خریدوفروش اشتغال دارند، این ویژگی ها را ندارند.
✍ به لحاظ گرایش فکری و رفتار اجتماعی و فرهنگی و مذهبی، میان این دو گروه تفاوت های معنی دار و آشکاری مشاهده می شود. باتوجه به این تفاوت فرهنگی رفتاری است که می توان فهمید چرا افراد وابسته به قشر اخیر به مراتب بیش از افراد شاغل در تولید و خدمات علمی، فنی و یا هنری، برای گردآمدن در محافل مذهبی سنتی و شرکت در این گونه مراسم و مناسک و پیروی از دستورالعمل های شخصیت های مرجع در این حوزه ها از خود اشتیاق نشان می دهند.
🔅ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
🔥 فراخوان "راهبرد"/ "آشتی کتاب و تلگرام"🔥
🔅همراهان "راهبرد" با سلام و احترام؛
👈 اگر کتابی را در دست مطالعه دارید و یا عباراتی از کتاب هایی که قبلا خوانده اید، توجه و ذهن شما را جلب کرده؛ در فرمت بالا برای انتشار در بخش "پاراگراف" راهبرد، ارسال فرمایید. لطفا تصویر ارسالی خوانا و فرم متن، مطابق الگوی فوق باشد.
🔹با قدردانی از همراهانی که تاکنون به غنای این بخش کمک کرده اند؛ از دیگر همراهان نیز می خواهم مطالب خود را به این آدرس در تلگرام ارسال فرمایند:
@mjrahbord
🔅با سپاس از همراهی همواره شما
محمدجواد روح
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "دموکراسی خواهی را جایگزین اصلاحطلبی کنیم"
👈 نقد دکتر صادق زیباکلام بر مصاحبه دکتر محمدرضا تاجیک: "پس از ۸۸ او به همرزمانش بدبین شده است".
https://goo.gl/zuZdWb
@javadrooh
✍ بعد دوم و عملیاتی استراتژی نسبت به ایران، براساس اصل سیاسی فرسایشی بنا نهاده شده است.
🔅با یک مقایسه می توانیم به کاربرد این اصل پی ببریم:
✍ هم اکنون ۲۶ سال است که از مذاکرات اسلو پیرامون حل و فصل اختلافات میان اسراییل و فلسطینی ها می گذرد. بحث، گفت و گو، ملاقات، رفت و آمد، مصاحبه همراه با امید و نا امیدی و عکس های دسته جمعی همچنان ادامه دارد. نتیجه ملموسی هم بدست نیامده و با ائتلاف غیرمستقیم (de facto) اسراییل با کشورهای عربی خلیج فارس، موضوع فلسطین، شفافیت گذشته خود را ندارد.
✍ اگر از این زاویه به استراتژی آمریکا نسبت به ایران نظر بیافکنیم، کار فرسایشی سیاسی به مراتب کارآمدتر از کار نظامی است.
✍ تشابه قابل مطالعه ای میان موضوع هستهای ایران و موضوع فلسطین وجود دارد: مذاکرات طولانی، بازیگران نابرابر، یک طرف عجله بر تفاهم دارد و دیگری اصرار بر درازا انجامیدن اختلاف (Protraction).
✍ استراتژیست چین باستان، Sun Tzu در کتاب ماندنی خود The Art of Warfare به دو نکته مهم اشاره می کند: یکی استفاده از اشتباهات دشمن برای شکست او و دوم، استراتژی فرسایشی سیاسی که بعضی از وجوه آن بدین صورت است: گیج کردن، به تأخیر انداختن حمله، سرِکارگذاشتن، موارد جدید مطرح کردن و در عین حال منطقی و قانونی رفتار کردن.
✍در نظر داشته باشیم که ایران بیش از یک دهه است مذاکره هستهای می کند، همچنان موضوع ادامه دارد، پیشرفت کشور به تأخیر افتاده است و همزمان عربستان و اسراییل، پروژه های عظیم فنآوری، مالی، عمرانی و نظامی را دنبال می کنند.
✍ به طوری که در فروش ۴۷۰ میلیارد دلاری اسلحه آمریکا به عربستان طی دهه آینده، اسراییل نقش کلیدی در بخشهای IT آن خواهد داشت. امارات نیز طی چند سال آینده، چندین نیروگاه هستهای با پیمانکاری کره جنوبی و فنآوری آمریکایی به راه خواهد انداخت.
✍ دایره اختلافات ایران و آمریکا به مراتب بزرگتر از موضوع هستهای و برجام است. چه برجام بماند و چه نماند، این اختلافات پابرجا هستند. انتظارات عدالت خواهانه ما تحقق پیدا نخواهد کرد.
✍ از منظر تاریخی، ایرانی ها ۱۷۰ سال است در پی روابط عادلانه با سه قدرت جهانی بوده اند که عموما به ناکامی انجامیده است.
✍ امروز، گفتار درمانی دستگاه دیپلماسی تأثیر چندانی بر محاسبات و انتخاب های طرف مقابل نخواهد گذاشت. متأسفانه نظام بین الملل براساس استدلال، منطق و نگاه سقراطی بنا نشده است.
✍ نظام بین الملل و بازیگران آن براساس قدرت و منافع عمل می کنند و کار لابی ها، بزک کردن استدلالی، منطقی و رسانه ای این منافع است. همه برای منافع خود در حال جنگ سرد هستند.
✍ هم اکنون یک ائتلاف بین المللی منطقه ای در پی آن است که ایران را در حدّ یک هتل سه ستاره نگاه دارد. قدرت های خاورمیانه ای با لابی های قدرتمند در پنتاگون، کنگره و کاخ سفید در پی تحدید ایران هستند: هم مالی- اقتصادی و هم سیاسی- امنیتی.
🔅دو سئوال اساسی پیش روی ایران وجود دارد:
۱) چگونه میتوان ایران را خارج از فشارهای سیاسی قدرت های بزرگ تعریف کرد؟
۲) چگونه ایران می تواند رشد و توسعه پیدا کند و آینده ای بهتر برای شهروندان خود تأمین کند؟
✍ اگر در دوره قاجار و پهلوی به دلایل ژئوپلیتیک و ضعف های داخلی، ایران نتوانست خارج از مدارهای قدرت های بزرگ عمل کند؛ امروز به موجب تنوع و تکثر منابع فنآوری، سرمایه، دانش و مدیریت، ایران ظرفیت زندگی معقول را در میان قدرت های میانی جهان داراست.
✍ اما برای این امر، میان اهداف و مقدورات خود، باید تناسب ایجاد کند. برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های آینده نگرانه، محتاج دانش و شناخت جدید از نظام بین المللی هستیم.
✍ به طور غم انگیزی در شناخت از سازوکارهای اقتصادی، مالی، علمی، فنآوری و سیاسی جهان فقیر هستیم. ریشه امنیت کشور، در تولید ثروت است.
✍ اگر ثروت تولید نکنیم، راهبرد ضعیف ماندن ایران تداوم می یابد. تولید ثروت محتاج شناخت و قرائت جدید از نظام سیاسی و اقتصادی امروز جهان است.
✍ نظام بین الملل به سمت چندقطبی شدن سیاسی می رود. چندین دهه است که به سمت چندقطبی اقتصادی حرکت کرده است. نظام بین الملل متنوع و متکثر موجود با توجه به حساسیت های ایرانی، فرصت کم نظیری برای پیشرفت کشور را فراهم می آورد.
✍ نظام دوقطبی موجود در خاورمیانه به ضرر منافع اقتصادی ایران است. هدف این نظام دوقطبی، بیرون نگاه داشتن ایران از جریان فنآوری، دانش، سرمایه و مدیریت بین المللی است. هدف این است که ایرانِ موجود بماند؛ ولی فقیر بماند.
✍ اگر ذهنیت جهانی از خود را به اقتصادی، علمی و فنآوری سوق دهیم، هم ثروت تولید خواهیم کرد و هم بنابراین، امنیت خواهیم داشت.
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "ایران بماند؛ اما فقیر"
👈 یادداشتی از دکتر محمود سریع القلم درباره استراتژی آمریکا در قبال ایران؛ یا "چرا برجام پایان راه نبود؟"
@javadrooh