یک بستر و دو رویا
تقریبا همه کارشناسان سرآمد ژئوپولیتیک برانند که ترامپ و نتانیاهو دارای دو رویکرد کاملا متفاوت در باره جمهوریاسلامی هستند. اولی بر آن است که به هر ترتیب شده و تا جای ممکن در کمال آرامش و بی هزینه با تهران به توافق دست یابد؛ در حالی که بی بی در پی واداشتن ایالات متحده به حمله دوگانه(آمریکا-اسرائیل) حتی به قیمت جنگ تمام عیار است.
نتانیاهو پایان دادن به جمهوری اسلامی را برای خود رسالتی تاریخی دانسته و حتی آن را آخرین ماموریت زندگی سیاسی اش می پندارد. این در حالی است که ترامپ و بیشتر اعضای تیمش در کاخ سفید، به ایران در قالب حل مساله می نگرند.
تا سه شنبه پیش روی(۸ آوریل)، ممکن است نتیجه این دو موضع متفاوت طی دیدار دانالد ترامپ- بنیامین نتانیاهو، تا حدودی مشخص شود.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
همه راهها به رهبر ختم می شود
اگر مقام رهبری تنها و تنها هفت واقعیت روشن و انکار ناپذیر زیر را پذیرا بودند، به منزله نخستین گشایش ساده برای ایران و ایرانیان طی ۴۶ سال اخیر خواهد بود:
۱- زور ایران در مجموع به آمریکا نمی رسد. یعنی این که همچنان موقعیت آفندی- پدافندی به نفع ایالات متحده در مناسبات دو کشور چیره و جاری خواهد بود؛
۲- اسرائیل(اشغالگر) با زور جمهوری اسلامی و حامیانش، نابود شدنی نیست؛
۳- با استمرار موقعیت و وضعیت کنونی، نه تنها تحریم های ایران پابرجا است و فرایند ویرانی اقتصاد، پرشتاب تر ادامه خواهد یافت، که با چنین فرضی مقوله توسعه ایران باید به کلی تعطیل انگاشته شود؛
۴- چین و روسیه قادر به پشتیبانی استراتژیک و درازمدت از ایران در راستای توسعه یافتگی نخواهند بود. هم چنان که هیچ گروه از ملل دیگر، مانند اتحادیه اروپایی و آفریقایی و...قادر به چنین حمایتی نیستند؛
۵- استراتژی خوداتکایی ۳۵ ساله ایران همچنان ویرانگر خواهد بود؛
۶- بدون برقراری مناسبات همه جانبه و کامل دیپلماتیک بین ایران-آمریکا، موانع توسعه کشور همچنان پابرجا است؛
۷- برای حل وفصل مسائل و رسیدن به توافق، مذاکرات مستقیم کوتاهترین و بهترین مسیر است.
پذیرش این پکیج ساده و عرضه آن، حل وفصلگر بخش عمده ای از مسائل ایران و بلکه منطقه خواهد بود، که باز کردن گره آن، صرفا به تصمیم سازی جناب سید علی خامنه بسته است و لاغیر.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
قلاب های ترامپ
۱-کانادا دومین کشور پهناور جهان باید ایالت ۵۱ ام ایالات متحده شود؛ ۲-گرینلند پهناورترین جزیره جهان به زور هم که شده باید از دانمارک جدا شده و تحت مالکیت آمریکا در آید؛ ۳- نام قدیمی خلیج مکزیک به خلیج آمریکا تغییر داده شود؛۴- کانال پاناما دوباره تحت سیطره آمریکا درآید؛ ۵- جنگ روسیه-اکراین فوری پایان یافته و ترک مخاصمه شود؛ ۶- تعرفه بر کالاهای وارداتی چین به آمریکا دستکم تا ۲۵٪ افزایش یافته و پکن حق اقدام متقابل نداشته باشد؛ ۷-آمریکا حق دارد بدون اقدام متقابل مکزیک و کانادا، بر کالاهای وارداتی این دو کشور تعرفه سنگین ببندد؛ ۸- مردم غزه باید همگی در اردن، مصر و عربستان جای داده شوند؛ ۹-حوثی ها باید آرام شده و از هر گونه واکنش نسبت به خود و غزه و فلسطین خودداری کنند؛ ۱۰- اقدامات چین علیه تایوان بابد متوقف شود؛ ۱۱- جمهوری اسلامی ایران باید به مذاکرات مستقیم روی آورده و دست از فعالیت های هسته ای، پشتیبانی از فلسطین و حزب الله و تولید موشک بردارد؛ ۱۲- استرالیا قوانین تجاری خود را در زمینه تعرفه ها مطابق میل آمریکا درآورد؛۱۳- اگر دانمارک گرینلند را به آمریکا ندهد، رخدادهای های بدی در پیش روی این کشور خواهد بود؛ ۱۴- آمریکا یکجانبه حق دارد معاهده تغییر اقلیم پاریس را ترک کند و هیچ اعتراضی هم پذیرفته نخواهد شد؛ ۱۵-طالب ها باید همه تسلیحات باقیمانده در افغانستان را به آمریکا برگردانند؛ ۱۶- اکراین در برابر کمک های آمریکا باید انحصار بهره برداری از معادن خود را به واشنگتن بپذیرند؛ ۱۷- اعضای اروپایی ناتو باید بودجه نطامی خود را در این پیمان نظامی دستکم۲ تا ۵ برابر افزایش دهند.
افزون بر موارد ۱۶ گانه نامبرده، دانالد ترامپ تا کنون ۴۴ خواسته و فرمان دیگر و کلان خارجی اعلام کرده است. شمار این خواسته ها پیاپی رو به افزایش است. چنان چه حتی یک سوم این خواسته ها برآورده شوند، ترامپ توانمندترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا خواهد شد.
انداختن قلاب های پر شمار ترامپ در نقاط مختلف جهان مسئولیت نهادهای آمریکایی، به ویژه در زمینه نیروی نظامی را سنگین و بلکه طاقت فرسا کرده است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
اتاق شیشه ای؛ ایران یا آمریکا؟
پاسخ های مسئولین در برابر تهدیدهای دانالد ترامپ کمتر مسئولانه بوده است. به نمونه های زیر بنگرید:
۱- در همین ارتباط از جمله رهبری طی خطبه های نماز عیدفطر اعلام کردند: "احتمال زیاد نمی دهیم از بیرون شرارتی انجام گیرد". بکار گیری چنین گزاره ای در شان ملتی کهن و ۹۰ میلیونی نیست. زیرا بکارگیری اصطلاح "احتمال" برای ایران و ایرانیان امنیت آور نیست. معلوم است که وظیفه حکومت در وهله نخست، تضمین تام و تمام امنیت است. این ابتدایی ترین و قدیمی ترین مسئولیت رهبری ملت ها بوده است. آیا درست است که سرنوشت ملت به احتمال واگذار شود؟!
۲- واکنش سردار حاجی زاده نیز در ارتباط با حمله احتمالی آمریکا به ایران این است که: آمریکایی ها، حداقل ۱۰ پایگاه با ۵۰ هزار نیرو در منطقه دارند، یعنی در یک اتاقک شیشه ای نشسته اند. کسی که در اتاقک شیشه ای نشسته است، به سمت کسی سنگ پرتاب نمی کند.
بکار گیری چنین استعاره ای از دیدگاه موقعیت جغرافیای نظامی و نیز محل جنگ از یک ژنرال، به هیچ روی مناسب نیست؛ زیرا اگر بخش کمی از سربازان آمریکایی ها در پایگاه های منطقهای به سر میبرند، زندگی و خانه کاشانه و هست و نیست ایرانیان در اتاقک شیشه ای مدنظر این فرمانده و در معرض تهاجم است؛
۳- نمیدانم کفه این گزاره های رهبری که "خیلی اطمینان ندارد" یا "احتمال زیاد نمی دهند" که از بیرون شرارتی انجام گیرد، به کدام سو سنگین تر است، حمله یا عدم حمله؟! جدا از این که این گزاره ها برای تعیین سرنوشت ملت و کشور فاقد جایگاه الزام آور تجویزی است، شاید حاکی از ارزیابی درون حکومتی ناگفته " به هر روی کوتاه آمدن" باشد. در این صورت استمرار این بازی چه معنایی دارد؟!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
داستان ترامپ پیچیده نیست
هدف ترامپ مانند همه رئیسان جمهوری ایالات متحده، حفظ ابرقدرتی آمریکا است؛ البته با تاکتیک های بسیار متفاوت. تا جایی که به اوراسیا بر می گردد، هدف اصلی، جلوگیری از قدرت یابی جمهوری خلق چین تا جایی است که همچنان در رده دوم بماند.
کارشناسان ژئواستراتژی آگاهند که بین نقاط قوت چین برای استمرار پیشتازی اقتصادی، روسیه و آسیای مرکزی که هالفورد مکیندر آن را هارتلند (بخش بزرگ آن) نامید، از هر جهت نقشی محوری دارند. سازوکار صبورانه کنفوسیوسی چین، از آغازهای سده کنونی، ایجاد گونه ای سیطره ی کند و ژرف با انواع مناسبات با ملت-دولت های واقع در هارتلند بوده است. مناسباتی که بنا بر "موقعیت" جغرافیایی بسته این منطقه، تا کنون به خوبی پیش رفته است. با تکمیل پیوندهای گوناگون و موفقیت احتمالی چین بر خاور اوراسیا، پکن نیمی از راه چیرگی بر هارتلند را خواهد پیمود.
دانالد ترامپ و تیم سیاست خارجیش، در نقش رئیس جمهور ملی گرای دو آتشه، تا جایی که به سیاست بری(قاره ای- خشکی) بر می گردد، به این نقطه "قوت-ضعف" چین پی برده و در صدد است تا جایی که می تواند، بین روسیه و چین انفکاک ایجاد نماید. با جلب روسیه، همان گونه کهدر دو جنگ بزرگ (جهانی) نمایان شد، کفه ی ترازو به سمت ایالات متحده خواهد چرخید. بدین وسیله سرنوشت آسیای مرکزی هم که دو سده است اسیر جغرافیایی روسیه بوده است، روشن خواهد شد. در واقع روسیه در تاریخ معاصر، در نقش محور تعیین کننده رقابت ها عمل کرده است.
در این میان جایگاه ایران به عنوان کریدور جنوبی و "حیاتی" آسیای مرکزی روشن است:
۱- باز کننده دروازه های بسته ۳۴ ساله این بخش از آسیا خواهد بود؛
۲- مکمل استراتژی تبدیل خاورمیانه به یک بلوک اقتصادی پیوسته به غرب در برابر چین است؛
۳- چین را از دسترسی به یک بازار ۹۰ میلیونی و منابع بی پایان انرژی ارزان محروم خواهد کرد.
البته سرگذشت و سرنوشت ایران به چند جای دیگر نیز در هم امیخته است که متعاقبا تشریح خواهد شد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
این نقطه را بشناسیم(یکم)
تا امروز ۱۰ فروردین ۵ بمب افکن B-2 اسپیریت از ۱۹ فروند موجود در جهان در جزیره دیگوگارسیا مستقر شده اند. گویا ۲ تا ۴ فروند دیگر نیز بدانها افزوده خواهند شد. یعنی بین ۳۶ تا ۴۷ درصد کل بمب افکن های مرموز ب-۲ جهان.
ولی چرا دیگوگارسیا؟! با نگاهی به جغرافیای این جزیره، جایگاهش روشن می شود:
دیگو گارسیا جزیره مرجانی کوچکی از مجمع الجزایر چاگوس متعلق به کشور موریس تحت استعمار بریتانیا است و تقربیا در کانون جغرافیایی اقیانوس هند است. از ۱۹۶۶ تا کنون تحت اجاره ایالاتمتحده متحده می باشد. این جزیره در شمار ۷ پایگاه اصلی و سری فرامرزی آمریکا است. هم چنین محل استقرار جنگنده های بی ۱-لنسر و نیز انبار مهمات آمریکا است.
فاصله آن با هند، افریقا(کنیا)، خاوراندونزی، خلیج فارس و باختر استرالیا، به ترتیب ۲۱۰۰، ۳۵۰۰، ۴۵۰۰ و ۵۰۰۰ کیلومتر است.
دیگوگارسیا در نقش ناو هواپیمابر غرق نشدنی تا کنون کانون اصلی کنترل، ردیابی، پشتیبانی های بزرگ و نیز تهاجمات هوایی تعیین کننده برای ایالات متحده در جریان انقلاب اسلامی، حمله عراق به کویت، جنگ های اول و دوم خلیج فارس عمل کرده است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
نشانی اشتباه
دهه هاست آمریکا و اسراییل را با شعارهای از پیش ساخته شده محفلی و اندرونی، برای ملت، دشمنان اصلی ایران جا انداخته اند. امروزه روز بیشتر مردم، حتی با وجود هیتلر مآبی چونان دانالد ترامپ و فاشیستی مانند بنیامین نتانیاهو، دیگر تره ای هم برای اینگونه رویکردها در سیاست خارجی خرد نمی کنند.
مردم هم چنین تا حدودی به ابعاد گسترده دخالت روسیه و تا حدودی چین در سیاست خارجی آگاهند. آنان پیامدهای نگاه به شرق را روزانه درک و لمس می کنند؛ ولی شوربختانه در فضای تحلیل و تفسیر سیاست خارجی و به ویژه در میان توده ها، قدرت گسترده جمهوری ترکیه در خدشه دار سازی یکپارچگی سرزمینی- ملی ایران، کم پهنا و حاشیه ای دیده شده است. این در حالی است که بزرگترین دشمن ایران بماهو ایران، جمهوری ترکیه و اذنابش هستند. کمترین گمانی ند اشته ام که آنکارا فرصت طلبانه در انتطار کوچکترین زمین خوردن ایران است تا به یاری ستون پنجم سازماندهی شده چندین ساله اش، و نیز از طریق فعال سازی بهنگام جبهه های فرعی طالب و جمهوری آذربایجان، پندارهای امپریالیستی خود را محقق سازد.
به سرنوشت و ته نوشت ایران بیندیشیم
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
اندر باب رجز
می دانستند که در میهمانی ها نه سخنی از سیاست می گویم و نه گوشم بدهکار آن است. بزرگشان که یار دیرین و پیرترین بود پُکی به قلیان زد و به مناسبت رجزهایی که یکی از فرماندهان در باره نابود کردن توامان دشمنان در صورت حمله، از مخبر شنید، حکایت زیر را گفت. اگرچه تکراری است، ولی در این روز و روزگار بس شنیدنی است:
دو آبادی همسایه که رودخانه ای پرآب آنها را جدا می کرد، بر سر مرتع اختلاف دیرینه داشتند. روزی گله صفدر نامی که گوسفندان علی خان را چوپانی می کرد، به هنگام چرت نیمروز از گدار رودخانه گذشته و به مرتع ده روبرو پا گذاشت. در همین هنگام غضنفر، قلدر تنومند و زوردار ده مقابل، گله را مصادره کرد. صفدر نزد علی خان رفت و قصه را گفت. علی خان و اهالی ده کنار رود آمدند و از غضنفر خواستند گله را آزاد کند. غضنفر در پاسخ گفت: اگر جرات دارید یکی را بفرستید اینور مرز تا گله را آزاد کنم.
علی خان به چوپانش صفدر گفت برو. صفدر گفت: میترسم؛ قلدر است و لگدکوبم می کند.
علی خان پاسخ داد: خودش و هفت جدش غلط می کنند که نگاه چپی به تو کنند. سگ کی باشند!!!
با این دلگرمی صفدر ترسان و لرزان از رود گذشت و به گله رسید. غضنفر در چشم بهمزدنی صفدر را گرفت و بر زمین خواباند چوبش را به نشانه زدن بالا برد. علی خان از آن سوی رود فریاد کشید: اگر مردی بزن تا ببینی چه بلایی بر سرت می آورم.
غضنفر ترکه را چنان به پای صفدر کوبید که فریادش به هفت آسمان رسید. سپس رو به علی خان کرد و گفت: دیدی که زدم و از تو هم هیچ غلطی بر نیامد.
علی خان بار دیگر شروع به رجز خوانی کرد و مرتب می گفت: فلان فلان شده... پدر سوخته، مادر...اگر جرات داری یه بار دیگه بزن ببین که چه جوری دودمانت به هوا خواهد رفت. خودت و فامیلت را ریشه کن می کنم.
این بار غضنفر با قدرت بیشتر چوب را به پشت صفدر کوبید. جوری که صفدر از درد نیمه بیهوش شد.
علی خان بار دیگر فریاد کشید: قرمسا...نامرد، بی ناموس و... اگر جرات داری یه...
صفدر بیچاره دید اگر رجزخوانی علی خان همچنان ادامه پیدا کند، نابود خواهد شد. این بود که به التماس افتاد و از غضنفر طلب بخشش کرد و تعهد داد که دیگر هرگز گله را از مرز عبور ندهد. غضنفر او را بخشید و بار آخر کمی آرامتر ترکه را به کفل صفدر کوبید و رهایش کرد.
صفدر به سختی از جا پاشد و دست و پا شکسته و تقریبا بیهوش گله را بدانسوی رود نزد علی خان برد و بر زمین افتاد. ولی در همان حال شنید که علی خان همچنان رجز خوانده و رو به مردمش می گفت:
به روح پدرم سوگند، اگر فقط یکبار دیگر صفدر را می زد، مادرش را به عزایش می نشاندم. نابودش می کردم و قس علیهذا.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
مذاکره
حتی هیتلر، موسولینی و هیروهیتو(امپراتور ژاپن)، که سرسخت ترین و توانمندترین رهبران دولت های روزگار خود بودند، هنگامی که پس از ارزیابی شکست را ناگزیر دیدند، با شرمساری و حقارت خواهان مذاکره شدند؛ ولی دیگر دیر شده بود. متفقین خواهان تسلیم بی قید و شرط آلمان، ایتالیا، ژاپن و سایر متحدین بودند و بالاخره نیز بدان دست یافتند.
بی گمان دستان پر غرور و عزتمند شهادتطلبی و از خودگذشتگی و لجبازی، در برابر قدرت برتر، همواره کوتاه بوده است.
کوتاه آن که ايدئولوژی در برابر زور و قدرت زانو خواهد زد: امروزیا فردا؛ و امهلهم رویدا.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
کوتاهترین راه نجات
جمهوری اسلامی و بلکه ایران با شتاب رو به افول و شاید فروپاشی هستند. راه روشن، کوتاه و سریع نجات نیز برقراری مناسبات رسمی همه جانبه با ایالات متحده است و لاغیر.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
ترکیه-اسراییل؛ رویارویی محتوم
جمهوری ترکیه و دولت اسرائيل تنها دو دولت خاورمیانه اند که برای دست یافتن به جایگاه قدرت برتر منطقه ای جدالی همه جانبه خواهند داشت. استراتژی ملی این دو بر همین منوال بوده و امروزه پس از کنار گذاشتن رقیبان بالاخره به رقابت مستقیم نزدیک شده اند.
در استراتژی درازمدت اسرائیل(اشغالگر)، تنها دولت واقعی رقیب که سودا و استعداد چیرگی بر خاورمیانه و بلکه بالکان، قفقاز و آسیای مرکزی را دارد، ترکیه ای است که با دو ابزار نوعثمانی گری و پان تورانیسم، در صدد تبدیل شدن به قدرت برتر منطقه ای و بلکه دستیابی به یکی از هفت قدرت برتر جهانی است.
اسرائیل که جزو معدود دولت های با استراتژی درازمدت و بلکه ۵۰ ساله جهان بوده است، از دیرباز با ارزیابی شگفت، به این خطر پی برده و برای سد بندی در برابر آن برنامه دارد. اسرائیل(اشغالگر) نه تنها دندان های نیش ۱۴ کشور دیگر خاورمیانه را شمرده و به ژرفای قدرتشان آگاه است، بلکه آگاه است که قطعا از ناحیه جمهوری اسلامی، مصر، عراق، عربستان و بلکه امارات و...خطری تعیین کننده برای موجودیتش نخواهد بود.
از دیدگاه اسرائیل ترکیه باید محدود شده و در همان آناتولی محبوس شود. براین پایه طی هفته ها، ماهها و سال های نزدیک، منطقه وجهان شاهد رویارویی پنهان و آشکار این دو خواهد بود.امروزه روز صحنه نبرد این دو، جغرافیای فوقالعاده حساس سوریه و شامات است.
امروزه روز، سکاندار رهبری دو دولت در دست دو رهبر است که ۲۰ سال است این کشتی را با هدف استراتژیک تسلط منطقه ای در دست دارند: اردوغان و نتانیاهو.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
راهای پیش روی جمهوری اسلامی
در فضای کنونی ۵ راه در برابر جمهوری اسلامی است:
۱- ایستادگی در برابر خواست های جبهه دوگانه آمریکا-اسرائیل(اشغالگر). هم در قضیه هسته ای و هم در پشتیبانی از حوثی ها. سرانجام چنین تصمیمی، حملات گسترده هوایی و شاید جنگ همه جانبه باشد. بس بعید و نزدیک به ناممکن است که جمهوریاسلامی تن به چنین سناریویی دهد. بنابراین احتمال سناریوی دوم بیشتر است؛
۲- نه جنگ، نه تسلیم؛ این سناریو محتمل تر است. البته با پذیرش هر دو خواسته عمده جبهه دوگانه: تعطیلی نزدیک به کامل فعالیت هسته ای و دست کشیدن از پشتیبانی بقایای محور مقاومت. ولی پذیرش این دو خواسته تفاوتی با تسلیم شدن ندارد. حاصل این سناریو برای حکومت شیرین نیست. چرا:
الف- ممکن است موجبات شکاف درون حکومتی شود؛
ب- حکومت بدون هر گونه دستاوردی در واقع تسلیم شده است. فقط برای آن که حاضر به مذاکره نشده است. آش نخورده و دهان سوخته. به گمانم حکومت سناریوی سوم را بیشتر می پسندد؛
۳- چنان چه جمهوریاسلامی موجودیتش را در خطر ببیند، بس محتمل است تن به مذاکره محدود با ایالات متحده دهد. تحریم ها اندک اندک برداشته شده و فعالیت هسته ای و پشتیبانی از تشکلات ضد اسرائیلی متوقف شود. ولی جنین سناریویی درمانی برای بحران های فراگیر و سخت جمهوری اسلامی نخواهد بود. بنابراین شاید کسانی درون حکومت یافت شوند که مشوق سناریوی چهارم باشند؛
۴- پذیرش مذاکرات باز و فراگیر با ایالات متحده و آب شدن همه یخ های دو سویه و سرانجام برقراری مناسبات رسمی تهران- واشنگتن، گرچه در نهایت محتوم خواهد بود، ولی رهبر تمام قد در برابرش ایستادهاست؛
۵- با فرض به بن بست رسیدن ۴ سناریوی پیشین و تمرکز حکومت بر تداوم فعالیت هسته ای، استمرار ایده محور مقاومت و تداوم نگاه به شرق، اجرای سناریوی حملات هوایی و سایبری گسترده با امید کشاندن مردم به خیابان در جهت تغییر رژیم، قابل تامل است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
از آتش ها پریده اند
حکومتیان پیاپی بر مردم منت می نهند که شورای عالی امنیت ملی، مانع ابلاغ قانون حجاب شده است؛ چنین نیست. چنان چه می توانستند بیدرنگ چنین می کردند. دیگر نمی شود، دیگر نمی توانند. دیگر مردم رام پذیر نخواهند بود.
هانا آرنت به زیبایی توصیف کرده است: هنگامی که مردم با چنگ و دندان در حکومت های تئوکرات تمامیت خواه، حقی را از آن خود می کنند، پس گرفتنش محال است.
مگر در این ۴-۵ دهه آتش چارشنبه سوری خاموش شد؟! ماهواره ها برچیده شدند؟!
این مردم هزاران سال است پریدن از شعله های آتش را تمرین کرده اند؛ کمترین گمانی نیست که از شعله های دوزخی که برایشان مهیا شده نیز خواهند گذشت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
دست بردار نیستند
این مردم ول کن آیین های نیاکانی خود نیستند. از جان و دل چارشنبه سوری، نوروز، سیزده بدر و... را پاسدارند. سهل است که به زوری زود، مهرگان و ۴۲ جشن دیگر به محاق رفته توسط لشگر اهرمن را دوباره زنده خواهند کرد. کمترین گمانی نداشته باشید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
از محتوای نامه ترامپ خبری ندارم، ولی هر چه باشد، چهار نکته زیر در فضاهای منطقه ای و بین المللی جا افتاده است :
۱- جنگ همه جانبه ای مشابه حمله آمریکا به عراق، افغانستان، بالکان و... در کار نخواهد بود؛
۲- جمهوریاسلامی نیز تمایلی به تشدید خشونت و ایجاد فضای جنگی ندارد. زیرا زین پس، حیاتش با تکوین هر گونه جنگ و نبرد تحت خطر قرار خواهد گرفت؛ و مگر حفظ نظام از اوجب واجبات شمرده نمی شود،
۳- هیچ کشور و اتحادیه ای مانند آمریکا، اتحادیه اروپایی، ناتو، چین و روسیه با تکوین جنگ در ایران و فضاهای پیرامونیش موافق نیستند؛
۴- کنار کشیدن جمهوری اسلامی از برنامه هسته ای و سپردن تمام و کمالکنترل آن توسط آژانس، دور از پندار و دسترس نیست.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
مذاکره غیر مستقیم؟!!
ترامپ بر مذاکره مستقیم با جمهوری اسلامی تاکید دارد و حاکمیت و ایضا فدراتیو روسیه، مذاکره غیر مستقیم با امریکا را کافی و وافی و مفید می پندارند؛ و بعد کلی در باره فواید مذاکرات غیر مستقیم داد سخن داده شده است. چنین توجیهاتی مرا به یاد آیه ۲۱۹ قرآن(کریم) می اندازد:
درباره شراب و قمار از تو می پرسند، بگو: در آن دو، گناهی بزرگ و منافعی برای مردم است، و گناه هر دو از سودشان بیشتر است. و ...
با این که خدای سبحان حتی برای شراب هم منافعی(ناچیز و پنداری) برای مردم دیده است، من کمترین سودی در مذاکره غیر مستقیم بین ایران- آمریکا برای ایران و ایرانیان نمی بینم. از صفر تا صد. چرا؟!!!
۱-عدم اطمینان
خطر اصلی در این گونه مذاکرات، افزایش درک نادرست پیام های رد وبدل شده میان طرفین است. در چنین شرایطی محتمل است که طرفین منظور یکدیگر را درک نکنند و یا میانجی ها پیام را اشتباه منتقل کنند. آیا چنین وضعی موجبات سردرگمی، ناامیدی و بلکه تشدید تنش نمی شود؟!
۲- هدر رفتن انرژی
مذاکره غیر مستقیم زمانبر و توانفرساست. برای پیام رسانی هر گزاره، ممکن است نیاز به بهره گیری از اصطلاحات پیچیده، کنایه و اشاره های ظریف و حتی بکارگیری ضرب المثل ها و...باشد؛ که واسطه ها از عهده آن بر نیایند. روشن است که فرایند این گونه مذاکرات خسته کننده و ناکارآمد است؛
۳- عدم شفافیت
در این گونه مذاکرات بیان روشن خواسته ها، نیازها و الزامات دشوار است. از آفتاب روشنتر است که چیرگی چنین وضعی منجر به ابهام بیشتر شده و دستیابی به توافق و تفاهم رضایت بخش برای طرفین را سخت می کند؛
۴- کاهش اعتماد
کمترین پیامد این گونه گفتگو، برقراری فضای حس عدم صداقت و بلکه ایجاد حس پنهانکاری در طرف مقابل است. چنین شرایطی به منزله ایجاد سدی در برابر یک رابطه مثبت خواهد بود؛
۵- مرگ فرصت ها
هنگامی که طرفین به روشنی و رو درو با هم گفتگو نمی کنند، به اغلب احتمال، فرصت های همافزایی و راه حل های مبتکرانه و خلاقانه کمرنگ و بلکه ناپدید خواهد شد؛
۶- افزایش تنش و تعارض
مسلم است هنگامی که بین طرفین رو درو پرسش و پاسخی برقرار نیست، احتمال تبدیل مذاکره به میدان تنش و تعارض افزایش خواهد یافت.
به فهرست دلایل ناکارآمدی مذاکره غیر مستقیم، می توان دهها مورد دیگر افزود؛ مانند: تحریف پیام ها از سوی میانجیگرایان، گرایشات متفاوت میانجیگران، عدم درک کامل منافع از سوی طرفین به دلیل نبودن رو در رویی، درازتر شدن روند و فرایند مذاکره، از دست رفتن ارتباط شخصی و لاجرم کاهش حس چشمی و زبانی، پیچیدگی های ساختاری به دلیل وجود وجود میانجیگران و...
در شگفتم که چرا رهبر که خود اهل سخن و منبر و بحث وفحص بوده است، به چنین گونه مذاکرات ابتری دستور داده است؟!!
جسورانه گفتگوی مستقیم با ایالات متحده را در دستور کار قرار دهید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
خبری نیست که نیست
اگر دانالد ترامپ بتواند بدون دردسر جمهوری اسلامی را وادار به پذیرش خواسته های خود کند، چه نیازی به بمباران و جنگ و کشمکش مخاطره آمیز. در چنین شرایطی برای ایالات متحده مذاکره مستقیم یا غیر مستقیم چه تفاوتی دارد؟! مهم دستیابی به اهداف است.
به هر روی یکی از سناریوها هم می تواند این باشد که از کشمکش بین این دو کشور بدون جنگ کاسته شود. به اغلب احتمال، نه ترامپ در اندیشه تغییر رژیم است و نه رهبران و تصمیم سازان جمهوری اسلامی درصدد ایستادگی کربلایی-عاشورایی(به هر بهایی) در برابر آمریکا هستند. حتی بعید نیست چندی دیگر مدیران جمهوری اسلامی فریاد برآورند: اصلا و ابدا، نه خانی رفته، نه خانی آمده.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
حمله دوم
علی(اردشیر) لاریجانی مشاور رهبری، دیشب تلویحا از تغییر فتوای ساخت سلاح هسته ای در صورت حمله به ایران سخن به میان آورد. امروز رسانه ها با تکیه به مصاحبه ایشان تیتر زدند: بمباران کنید تا بمب بسازیم.
در واقع ایشان بر استراتژی حمله دوم تاکید کرد. استراتژی حمله دوم عبارت است از: توانایی واکنش کشور در برابر حمله نخست (هسته ای یا متعارف). بنیاد این استراتژی بر این ایده استوار است که حتی اگر کشوری مورد حمله ناگهانی فراگیر و گسترده قرار گیرد، باز هم نه تنها پا برجا خواهد ماند، سهل است که قدرت وارد کردن خسارت سنگین و جبران ناپذیر به مهاجم(ین) را داشته باشد.
شروط هر کشوری برای داشتن توانایی حمله ی دوم، عبارت است از:
۱- داشتن ارتش یکپارچه، انعطاف پذیر و آموزش دیده ای که قادر به تحمل حمله اول باشد. در عین حال پس از حمله اول در شرایط آفندی(تهاجمی) باقی بماند؛
۲- با صنایع دفاعی قوی نسل ۶ و ۵ توانایی تولید و تامین تسلیحات مهمات و تجهیزات را برای جنگی درازمدت داشته باشد؛
۳- توانایی حفظ، انتقال و تامین نیرو و تجهیزات دفاعی و به ویژه آفندی را به مدت طولانی داشته باشد؛
۴- دارای عمق استراتژیک کافی برای عقب نشینی تاکتیکی و به ویژه سازماندهی مجدد نیروها پس از حمله اولیه باشد؛
۵-توانایی گردآوری، تحلیل و ارزیابی اطلاعات نظامی دشمن و نظارت و کنترل باشد؛
۶-برای انجام استراتژی حمله دوم، داشتن هم پیمانان و متحدین دائمی و ماهوی، برای دریافت کمک های لجستیک و...الزامی است؛
۷-هم چنین داشتن سیستم های برتر متنوع(هوا، دریا، زمین، زیر سطح، فضایی، سایبری و...در حد نابود سازی کامل و آنی زرادخانه دشمن نیز بایسته است؛
۸- داشتن سیستم های تشخیص و تایید حمله نخست و صدور دستورات پدافند و نیز حمله آنی دوم و نیز پایداری قدرت آفندی در برابر حملات الکترونیک و فیزیکی، ضمن حیاتی بودن، نیازمند هشدار و بقا و در صحنه بودن فرماندهی- کنترل است؛
کوتاه آن که استراتژی حمله دوم بر بازدارندگی عمیق استوار است. یعنی مهاجم در ترس از قدرت نابود کننده حمله دوم، جسارت حمله اول را به خود ندهد. بنابراین به اردشیر لاریجانی مشاور رهبری سه گپ کوتاه دارم:
۱- باید تا امروز قدرت حمله دوم جمهوری اسلامی را به جهانیان می فهماندید، که نتوانسته اید. نه این که جوری می شدکه تره ای برایتان خرد نکنند؛
۲- دنیا به شما فرصت دستیابی به تسلیحات غیر متعارف نخواهد داد. تردید نکنید؛
۳- غصه نخورید و خشمگین نشوید، جمهوری اسلامی با توجیه حفظ حکومت اوجب واجبات است، استراتژی کربلایی-عاشورایی را پیگیر نخواهد بود.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
ارزیابی پیشا جنگ
ترامپ ایران را به بمباران و جنگ تهدید کرده است. بررسی فضاهای پیرامونی مناسبات ایران- آمریکا تا همین الان، یعنی پیش از جنگ و حمله احتمالی، باید در کانون توجه رهبر، فرماندهان و ارزیابی اتاق جنگ قرار گیرد:
۱- به رغم تهدید روشن و سخت رئیس جمهور آمریکا، مبنی بر بمباران دولتی عضو کهن ملل متحد(ایران)، هنوز هیچ کشور و سازمان بین المللی با تهدید ترامپ مخالفت نکرده است. چنین وضعیتی حاوی چه چشم اندازی خواهد بود؟!
۲- آمریکا پیش از این با چندین کشور وارد جنگ شده است؛ ویتنام، کره، افغانستان و... کدامشان از دیدگاه پشنیبانی بیرونی، تنها مانده اند؟ مگر نه این که چین و اتحاد شوروی تا آخرین روزها ویتنام را پشتیبان بوده اند؟! امروزه روز، قدرت های حامی جمهوری اسلامی کجایند؟! روسیه؟ چین؟!
۳- رویه جمهوریاسلامی در مواجهه با آمریکا، نه جنگ و نه مذاکره مستقیم اعلام شده است، خب مگر چنین شیوه ای پیشترها از سوی روحانی و رئیسی انجام نشد؟! موفق بودند؟!
۴- دیگر بحث انجام شدن انواع مذاکره (مستقیم-غیر مستقیم) با ترامپ در میان نیست. کار از اینها گذشته است. آمریکا و اسراییل(اشغالگر) و بیشتر جهان، خواهان توافق راسخ با جمهوریاسلامی و اطمینان ۱۰۰٪ و تضمین پذیر از او هستند و لاغیر. تسلیم ایران در موضوع هسته ای بدون زدایش تحریم ها چه فایده ای دارد؟! چرا اصرار دارید، از یک سوراخ چندبار گزیده شوید؟!
کوتاه آن که حتی در فضای پیشا جنگ و یا حمله هم، جمهوری اسلامی در انزوای نزدیکبه محض قرار گرفته است. در این موارد اتاق تصمیم سازی استراتژیک شورای عالی امنیت ملی، بدون ترس و تعارف، باید فرماندهی کل قوا را در جریان بگذارد. در گزارش ها، تکیه بر نقاط قوت تاکتیکی و امتناع از نشان دادن نقاط ضعف استراتژیک، نابخشودنی و بلکه خیانت تاریخی ملی است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
در شکل گیری هر تهاجم گسترده و دامنه داری علیه خاورمیانه، به ویژه خلیج فارس دیگوگارسیا نقش فرماندهی و کنترل را ایفا خواهد کرد.
دور بودن جغرافیایی از کانون های واکنشی و نیز ردیابی و کنترل دقیق هوایی- دریایی، دو عامل محوری شکست ناپذیری این جزیره به شمار می آیند. در عین حال دیگوگارسیا تا جایی که به خلیج فارس و شبه جزیره عربستان بر می گردد، ۴ نقش تعیین کننده بر عهده دارد:
۱- نقطه خیز بمب افکن های استراتژیک ب- ۲ و ب- ۵۲ است؛
۲- در اختیار داشتن جایگاه کنترل فرماندهی و عملیات؛
۳- ردیابی و کنترل پرنده ها و عوامل زیر سطحی(زیر دریایی ها)؛
۴- پشتیبانی و هدایت استراتژیک عملیات منطقه ای.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
بس نیست دیگر
روشن است که بیش از ۴۶ سال حکومت کردن بر ایران، کشوری با جغرافیایی ممتاز و مردمی قانع و در عین حال تاجر پیشه، فرصتی بزرگ برای انجام وعده ها و موفقیت هایکلان بوده است.
به هر دلیل و بهانه، حکومت طی این مدت دراز، در انجام توسعه ایران و حتی دستیابی به اهداف خود پندار، کاملا رفوزه شده است. به گمانتان ۴۶-۴۷ سال آزمون، بس نیست؟! یعنی هنوز هم با وجود چگونگی و کمیت همراهی و وفاق ملت و فضاهای ناهمراه و بلکه دشمن بیرونی، خواهان استمرار اهداف استراتژی پیشین هستید؟!
آیا هنگام تجدید نظر و دگرگون سازی کلان و همه جانبه در استراتژی ها، ساختار-سازمان و مدیریت ها و مدیران فرا نرسیده است؟ هنوز هم با چنین رویه ای امیدوار به توسعه و پیشرفت ایران مانده اید؟!!! ۴۶ سال برای تمرین و آزمایش با ایران و ایرانیان بس نیست؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
آدولف هیتلر در آخرین ماه های حیات خود و آلمان نازی، پیاپی از موفقیت ارتش ش در دستیابی به تسلیحات جهنمی و تعیین کننده جنگ خبر می داد. سلاح هایی که قرار بود همه ارتش های غربی و شرقی را ذوب کرده و نیست و نابود کند. بسیاری از مردم آلمان هم، همچنان در جادوی چنین توهماتی گرفتار شده بودند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
آمریکا هم شکست می خورد
... سهل است که پیروز نشدن های ۸۰ سال اخیر ابرقدرت ایالات متحده در جنگ ها، بیش از پیروزی هایش بوده است. به گمانم هیچ ابرقدرت دیگری در تاریخ، بیش از ایالات متحده پیروز نشدن را تجربه نکرده بود. نمونه هایش روشن تر از انکار است: افغانستان، عراق، ويتنام و...
دادن اطلاعات کلی و توجیه عمومی برای همه این پیروز نشدن ها سخت و کمتر مفید فایده است. در اینجا نگاهکی کوتاه و تلگرامی به شکست آمریکا در جنگ ۱۳-۱۵ ساله ويتنام می اندازم. بله ایالات متحده در جنگ ويتنام شکست خورد. چرا؟
۱- ملت یکپارچه
در واقع این قدرت اخلاقی ویتنامی ها بود که آمریکایی ها را به زانو در آورد. قدرت اخلاقی هر ملتی عبارت است از: اندازه وفاداری مردم به رهبر. حیرت انگیز است بگویم در ۱۳ یا ۱۵ سال جنگ حتی یک ویتنامی اسیر با وجود شکنجه های سخت، هرگز به کشور و رهبرش خیانت نکرد. چون می دانست رهبران و فرماندهانش خیرخواه مردم و مرز و بوم و کشورند؛
۲- پشتیبانی بیرونی
در عین حال ویتنامی ها از پشتیبانی مستحکم اتحاد شوروی، جمهوری خلق چین، کره شمالی، خمر، لائوس و... برخوردار بودند؛
۳جغرافیای سخت
جنگل های فشرده بارانی و فراگیر، گستردگی و طویل بودن جبهه، باعث شد که آمریکایی ها حتی یکبار سودای لشگرکشی زمینی به ويتنام شمالی به سرشان نزند.
ویتنامی ها پیروز شدند و آمریکا شکست خورد، چون ویتنامی ها ملتی یکپارچه، هماهنگ، همدل و همزبان و وفادار به رهبرانی میهن دوست، انسانگرا و عاشق مردمشان بودند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
شود آیا
کاش فرماندهان سپاه پاسداران به درک حیاتی بودن تصمیم سازی در این روزهای حساس و بلکه حیاتی، برای پاسداری از یکپارچگی سرزمینی و ملی و بقای ایران نائل آمده و با تمام وجود بر آن متمرکز شوند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
از خواب گران خیز
مانده ام که چه مشکلی پیش میاد عراقچی بنشیند و چند ساعت به حرف های امپریالیست ها گوش دهد، ببینیم چه می خواهند، چه مرگشونه. آخر از چی می ترسید؟! مگر کار دیپلمات ها و دیپلماسی غیر از این است؟!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
ویتکاف کافی است
به گمانم امروزه روز استراتژیک ترین رویکرد برای فرماندهان نظامی و رئیس جمهور، متقاعد کردن رهبری با توجیهات دقیق برای پذیرش میزبانی تمام قد و شایسته از استیو ویتکاف نماینده ویژه رئیس جمهور آمریکا در امور خاورمیانه است. سفر ویتکاف به تهران برای پایان دادن به دهها سناریو، کافی است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
سیل و سیل بند
در جایگاه کارشناس ژئوپولیتیک برآنم که سیل ی پهناور به سوی جمهوری اسلامی روان شده است، ولی، سیل بند ی محکم بر سر راهش نمی بینم:
۱- تهدید ایالات متحده روز به روز آشکارتر می شود؛
۲- هیچ مانع بزرگی بر سر راه تصمیم سازی های اسرائیل(اشغالگر) علیه ایران مشاهده نمی شود؛
۳- اخطار برای خروج اتباع از ایران توسط دولت ها، گرچه کژدار و مریز، آغاز شده است؛
۴- همدلی- همزبانی و در مجموع هماهنگی میان ملت- حکومت، بر خلاف دهه ۶۰، کمرنگ به نظر می رسد؛
۵- منابع و بازیگران حامی منطقه ای جمهوری اسلامی(مانند حزب الله و...) رو به افول نهاده است؛
۶- بر عکس تهدیدهای دور و نزدیک بیرونی رو به سر برآوردن و گاه اوجگیری هستند؛
۷- توانمندترین تکیه گاه اسمی جمهوری اسلامی، یعنی فدراتیو روسیه، با شتاب در حال هماهنگی بیشتر و نزدیکتر با ایالات متحده و اسراییل(اشغالگر) است؛
۸- سه قدرت برتر اتحادیه اروپایی در موضع اخطار و بلکه تهدید ایران در موضوع هسته ای برآمده اند؛
۹- منابع ارزی خرید نفت ایران تحت فشارند. بنیه اقتصادی جمهوری اسلامی از این منظر رو به تضعیف نهاده است.
البته با همه اینها، پیشینه جمهوری اسلامی نشانگر آن است که حتی در دقیقه ۹۰ و بر اساس مصلحت، ناگزیر به پذیرش شرایط و کوتاه آمدن در برابر واقعیت های بین المللی است و بدون ریسک تن دادن به جنگ، سازگاری در پیش خواهد گرفت.در عین حال این بار پیامدهای چرخش های آنی و احتمالی جمهوری اسلامی، به دلیل نادیده انگاری بعد زمانی، ساده و زود گذر نخواهد بود.
به هر روی این هفته ها و یا بیشینه ماه ها، پاسداری از بقا و یکپارچگی ملی و سرزمینی ایران، نیازمند تصمیم سازی کلان و حیاتی(استراتژیک)است. به قول حکیم:
یکی چاره باید کنون اندرین
که این بد، بگردد ز ایران زمین
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
دلیل تمرکز ترامپ
به نوشته حسن علیزاده دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی، ترامپ در دور دوم ریاستش "مطلقا به پر و پای کره شمالی نمی پیجید"، بر عکس بر جمهوری اسلامی متمرکز شده است.چرا؟!!؛ ایشان پاسخ می دهد: "چون تنها قدرت است که قدرت را کنترل می کند".
۴-۵ سال پیش هنوز دندان های منطقه ای جمهوری اسلامی به ویژه حزب الله آزموده نشده بود. هنوز توان جنگیدن همزمان اسرائیل(اشغالگر) درجبهه نمود عینی نیافته بود. هنوز سوریه ی اسد پابرجا بود؛ و مهمتر این که قدرت موشکی ایران پنهان و آزمون نشده بود.
ولی امروزه روز، محور آمریکا-اسرائیل تا حدود زیادی توان جمهوریاسلامی را شناخته اند. این دو متحد نیز مفهوم ضربت قوی بر ضعیف را به خوبی درک کرده و درصدد تمرکز نیروها و منابع بر نقاط ضعف ایران هستند. دیدید که همین دیروز ترامپ، بی پروا، روشن و جنگطلبانه تهدید کرد:
زین پس ایران مسئول حملات حوثی ها خواهد بود.
فرض این دشمنان متحد و مصمم دو گانه (آمریکا -اسراییل) آن است که تیزی دندان های جمهوری اسلامی را به خوبی شناخته اند؛ آیا رهبران جمهوریاسلامی نیز قدرت خود و دشمنان خود را می شناسند؟!!
به اغلب احتمال بعید است دیگر دست از سر جمهوری اسلامی برداشته شود.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
برای تایتانیک سوارها دارا و ندار در کار نیست؛ همگی محکوم به فنا هستند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
با فرض، گشایش و بهبود مناسبات ایران-غرب، استقرار رژیمی سکولار، تبدیل شدن ایران به سکوی صلح منطقه ای و همکاری در مبارزه با تکفیری ها، ماهیتا، سه دولت پاکستان، اسراییل و عربستان سعودی، متحدان برتر منطقه ای ایران خواهند بود.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k