هواتو کردم
محمد علیزاده
🆔 @jaleb9011
از برهوت تنت
هزار جنگل ندیده
هزار علف ماده
آب می خورند
چنان ریگی طلا
جهان مرا
با رویا و ستیز
گرم می کنی
که اسب های پرنده
با من تا اولین صبح زمین
عقب خواهند تاخت...
#وسعت_الله_کاظمیان_دهکردی
جمعه ی چشمانت
مثل جمعه ی کمد، بسته است
این روز مصادره شده از دیدار تو
با تسلیم آفتاب بی رمق
روی سر در خانه و
انزوای کفش ها
رفاقت دارد
طرز ویرانی بادها ی اسفند ی
روی گورستان است
روی کسالت اشیا آشپزخانه
روی بشقاب غذا
صدا های رنگ شده
و رو ی شعر هایی که تعطیل اند...
#وسعت_اله_کاظمیان_دهکردی
طبیبا ...
مکن منعم از جام می ..
که درد درون را دوا دیده ام ..
حریم خدا شد چه شبها دلم ..
که خود را ز عالم جدا دیده ام ..
از آن رو نریزد سرشکم ز چشم ..
که در قطره هایش خدا دیده ام ..!
برو صاف شو تا خدابین شوی ..
ببین من خدا را کجا دیده ام ..!
" صفای اشک و آهم "
#معین
foldera
https://www.fold-era.com/posts/esojka-writing
.
.
.
.
نوشتار فمنیست‌های کانادایی و شعر آمریکایی
یوجنیا سوژکا / ترجمه: صفورا هاشمی چالشتری
[در فولدرا بخوانید ... 👆👆👆]
باد های اسفندی، بر گشتند تا
با لبان تو
بوسیدن نوبتی علف ها را شروع کنند
با شربت ابر های جادو گر چشمت
سرما خوردگی ی درختان را
شفا بدهند
و در نامت که
یک طوطی ی سالخورده
مسکن دارد
یک دسته مطرب مست را
شبانه روز
به مبارک باد
مشغول کنند
باد های اسفندی، بر گشتند
تا زیبایی ی تو
تیر برق ها را بلند تر کند
هواپیما ها را پایین بیاورد
بازار ها را
توسعه بدهد و به زنان زندانی
نامه ی "دوستت دارم "بنویسد
باد های اسفندی برگشتند
تا تو را عروس کنندو
از درز پیراهنت
غنچه های ندیده را بالا بکشند
#وسعت_اله_کاظمیان_دهکردی
۶زندگی رویا نیست
هشدار! هشدار! هشدار!
ما به خوردن خاک نموک
پای پله‌ها می‌غلتیم،
یا فرا می‌رویم از رشته‌ی برف
با هم‌سرایی‌ی کوکبان پژمرده.
اما نه فراموشی است و نه رویا:
گوشت زنده. بوسه‌ها دهان‌ها را پیوند می‌دهد
در انبوهی از عروق جدید؛
و آن که از درد خویش آزرده‌ست
درد بی‌آرامی خواهد داشت،
و آن‌که از مرگ هراسان است
مرگ را به‌شانه خواهد برد.
#فدریکو_گارسیا_لورکا
#شاعر_اسپانیا
ترجمه: #بیژن_الهی
"رقص نوستالژیک" ...
اثری دلنشین ، زیبا و پر احساس
از خانم هنرمند پیانیست و آهنگساز روسیه "داریا شاخووا"
لذت ببرید
#موزیک_ویدیو
اجرای همزمان فارسی_انگلیسی
گروه # آرین و # #کریس_دی_برگ
☀️
جادوی دست ها
شاعر فیلم ساز ،،:
آندره تارکوفسکی
از برهوت تنت
هزار جنگل ندیده
هزار علف ماده
آب می خورند
چنان ریگی طلا
جهان مرا
با رویا و ستیز
گرم می کنی
که اسب های اساطیر
با من تا اولین صبح زمین
عقب خواهند تاخت...
#وسعت_اله_کاظمیان_دهکردی.
نگره ای کوتاه بر گشتگی ی زبانی در شعر فارسی( پاره ی یکم)
نوشته ی وسعت اله کاظمیان دهکردی
من در کتاب ام به نام "آشنایی زدایی در شعر سپید "مفصلن به پیدایش شعر و روند تطور و گشتگی ی آن که ضرورت تاثیر زمان بر زبان است، حرف زده ام.
زبان، ناگزیر از تغییر است. زبان ها، خاصه زبان فارسی، از ریشه های خود سنسکریت، اوستایی، پارسی باستان، پارسی میانه، دری تا امروز به سمت ساده نویسی حرکت کرده است مطابق با آن شعر از هجایی گا ثا ها تا شعر سپید، دایمن در حال پوست اندازی و تغییر بوده است. سبک ها، به زمان بر زبان، شکل تازه گرفتند
گذار از شعر سنتی که تابع وزن مدون عروضی ست بی پیدایی ی بینا سبک های فارسی مثل مکتب وقوع ممکن نمی بود اگر شکل قالب های نخستین شعر فارسی را در پهلوی ها و به تبع آن دوبیتی ورباعی و غزل و قصیده بگیریم گشتگی های نو اندیشه ای شاعران بدعت ساز چون منوچهری دامغانی در پیدایش مسمط و بعدها ترجیع بند و ترکیب بند و قطعه و چهار پاره،به سمت وسوی تغییرات ثانویه ی نوین چه در فرم و چه در محتوا مثل سبک هندی بوده است
حرکت تکوینی ی زبان و آمیختگی ،هم جواری و برگردانی شعر فرا ایرانی،باعث شکل گیری ی قالب نویی به نام نیمایی شد که با شکست افاعیل عروضی ظهور کرد و چندین دهه ،شعر فارسی را دگرگون کرد
تو را من چشم در راهم/شباهنگام که می گیرند در شاخ تلاجن/سایه ها رنگ سیاهی.......
(نیما یوشیج)
مفاعیلن مفاعیلن....الخ
هر چند پرچم اربابی ی سبک و ژانر را فرد یا گروهی مشخص،بر دوش می گیرند اما همیشه،کسانی هوشمند بوده اندکه سعی در برافراشتن چنین پرچم هایی کرده اند اما به هر دلیل،نتوانستند.
شعر نو در ادبیات ما،جریان نیماییزم است که پس از
تاریخ چیزی نبود
جز لوحی رنگ‌باخته
که آن را پاک می‌کردند
و هر بار به گونه‌ای که صلاح می‌دانستند بازنویسی می‌کردند...
👤 جورج اورول | ۱۹۸۴
این سبک ملودی به اسکاتلند و ایرلند
اختصاص داره و سلتیک نامیده شده
بسیار رویایی و گیراست...
"پاسخ ..
عشق است"
#موسیقی_بیکلام
#بشنویم ..🎧😌
.
شاعر:#وسعت_اله_کاظمیان_دهکردی
مترجم:#آلا_شریفیان (#آناهیدا)
با رویا و شعر
با چشمان هنوز خیس
ودستی که از گیسوان تو، گرم است
آموخته ام
پرنده ی تو باشم
با چرخیدن اتاق
روی نوار زرد بام
در حرکات سفید دود ها
صدای تو را
تشخیص دهم
و به بارانی که
در ابر هاست، بگویم
من هنوز زنده ام...
With dreams and poetry
With eyes, still wet
And the hands that are warm from your hair
I've learned
To be your bird
The revolving room
On yellow ribbon of the roof
In white smoke movements,
Your voice,
I can distinguish
And to the rain
That is in the cloud, I can say
That I am still alive...
Poet:#Vosaatollah_Kazemian_Dehkordi
Translator:#Alla_Sharifian
(#Anahida)
/channel/nousnous
به من، نگاه کن ای
راز بین بود و نبود
فصل از سرم، گذشته و
خون در شقیقه ام
دلمه بسته است
و ببین در هیچ کتاب شفایی
نام مرا
ثبت نکرده اند ای
روزی از یاد من، نچکیده
بنشین بی شعله ای در دهان
بنشین با سنجاقکی بر لب
که هنوز آن کلمه
ماهی طلایی ی برکه ی توست...
#وسعت_اله_کاظمیان_دهکردی
لوح تقدیر جشنواره بین‌المللی فیلم کاراوان برای پرواز را به خاطر بسپار
فیلم کوتاه «پرواز را به خاطر بسپار» که ساسان گلفر نوشته، کارگردانی، تصویربرداری و تدوین کرده است، جایزه «بهترین فیلم ایرانی» جشنواره بین‌المللی فیلم کاراوان
Caravan International Film Festival
را دریافت کرد که بخشی ویژه‌ی سینمای ایران در برنامه‌ی خود گنجانده است. جشنواره بین‌المللی فیلم کاراوان در کشور هند برگزار می‌شود و ویژگی منحصر به‌فرد آن این است که به صورت متحرک و با به کارگیری وسایل نقلیه قصد دارد هنر سینمای مستقل را در سراسر آن کشور و برای مردم نقاط گوناگون سرزمین پهناور هند به ارمغان بیاورد.
این سومین جایزه‌ی بین‌المللی فیلم کوتاه هشت دقیقه‌ای بدون کلام «پرواز را به خاطر بسپار» که عشق را از دریچه‌ی چشم یک گربه و در ارتباط میان او و دو کبوتر بازگو می‌کند.
فیلم «پرواز را به خاطر بسپار» به صورت زنده و با بودجه‌ی صفر در تابستان 1402 تولید شده و سومین فیلم از سه‌گانه‌ای با عنوان «زیبایی، عشق، آزادی» است که بر محور شخصیت یک گربه ساختگی شده است. جایزه‌ی جشنواره کاراوان برای «پرواز را به خاطر بسپار» بعد از دو جایزه‌ی دیگر این فیلم از انگلستان (جشنواره موزیک ویدئو لندن) و ایتالیا (جشنواره Opi Soulplace) همچنین نهمین جایزه‌ای است که این فیلمساز-فیلمنامه‌نویس-تدوینگر در سال 1402 با پنج فیلم کوتاه «رؤیای آزادی»، «آندانته اینوچنتمنته»، «پرواز را به خاطر بسپار»، «کودکی سیزیفوس» و «آوای وحش» و فیلمنامه‌ی کوتاه «انتقام تیره‌روزان» (در دست تولید) تاکنون کسب کرده است. پنج فیلم یاد شده تاکنون در 53 رویداد بین‌المللی در 28 جشنواره در 9 کشور ایتالیا، هند، ایالات متحده، انگلستان، کره جنوبی، استونی، پرتغال، برزیل و مکزیک حضور داشته‌اند و علاوه بر 9 جایزه فوق سه لوح تقدیر ویژه‌ی هیئت داوران را نیز دریافت کرده‌اند. همچنین فیلمنامه «انتقام تیره‌روزان» را شرکت واکر اینترتینر آکادمی در کالیفرنیا در برنامه تولید دارد که تاکنون دو بازیگر نقش اصلی آن برگزیده شده‌اند.
جشنواره بین‌المللی فیلم کاراوان در وبسایت خود این هدف را برای خود برشمرده است:
Our aim is to be a media platform which will act as a communication medium which will not only be responsible to widen the work of the artist in the indie film fraternity to the international market but also be their voice to their international contemporaries as well as to the international audiences beyond the scope of boundary.
Caravan International Film Festival is a moving event that travels from one location to another while screening films.
#فیلمنامه #داستان #فیلم_کوتاه #فیلمنامه_نویس #داستان_نویس #ساسان_گلفر #انتفام_تیره_روزان #جشنواره #جشنواره_فیلم
#festiva #filmfestival #shortfilm #IMF #indiemoviefest #indiefilm #film #filmindustry #screenplay #story #script #scriptwriter #storywriter #phillipwalker #revengeofthehapless #caravan
https://www.instagram.com/p/C3-fHmqN-k8/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA
https://x.com/GolfarSasan/status/1763587557235781652?s=20
نیم خیز شد م
به گریه و لرز
نور و باد
, افتاده بود از
صورت و گردنم
تو رفته بودی و
زنبور های سرخ
در من لانه می ساختند...
#وسعت_الله_کاظمیان_دهکردی
شماره ی نوروزی « وزن دنیا » و من
Читать полностью…
کجا قدم بزنیم ..؟
تَمام پیاده روها از شیشه اَند ..!
کجا گریه کنیم ..؟
همه ی قلب ها از سَنگ اَند ..!
#ميسون_السويدان
"نوای پن فلوت "
#پل_موریه
تنها
برخی از مردم
باران را
احساس می‌کنند
باقی فقط
خیس می‌شوند...
#باب_مارلی
صدا ی تو
پرده ی باد ها را
از ابرها آویخت و
عطر ی نشنیده
گلایول تاریک را
تکان داد
جایی که بیا بان ها،
حکومت می کردند
باران و علف بارید
#وسعت_اله_کاظمیان_دهکردی
❤️🔥
شب تار است و
گرگان میزنند میش ...
دو زلفانت حمایل کن بوره پیش ...
از آن کنج لبت بوسی بمو ده ..
بگو راه خدا دادُم به درویش ..!
#بابا_طاهر
#موزیک_ویدیو
اجرای همزمان فارسی_انگلیسی
گروه # آرین و # #کریس_دی_برگ
☀️
نگره ای کوتاه بر گشتگی ی زبانی در شعر فارسی( پاره ی دوم)
نوشته ی وسعت اله کاظمیان دهکردی
نیما،شاعران بزرگی چون اخوان ثالث،فریدون مشیری ،به این نرم بالندگی و قدرت پرواز دادند.
اما شعر سپید،کاملن در برابر نیمایی و اصولن شعر سنتی،قد علم کرد و چونان شعر نیمایی متاثر از شعر ترجمه شده ی اروپا و آمریکایی ست که شاملو،بدعت گذار این نرم در ایران می باشد.
شعر سپید اگر چه در گاه پیدایش هنوز متأثر از بعض المان های نیمایی و سنتی چون توازن نوعی هارمونی مثل ضرورت قوافی بود اما بعدها،به هیات اکنونی ی خود دست یازید و قیود بازمانده ی نیمه سنتی را گسست.
مهمترین وجه شعر سپید ،موسیقی ی آن است که باز شناخت آن به نوع زبان،نوع لحن خطابی ی شاعر،دایره وسیع واژگانی ،برمی گردد چنان چه در یک شعر واقعی ی سپید،جابجایی ی یک کلمه می تواند موسیقی ی آن را مخدوش کند.
به خاطرِ یک سرود
به خاطرِ یک قصه در سردترینِ شبها تاریک‌ترینِ شبها
به خاطرِ عروسک‌های تو، نه به خاطرِ انسان‌های بزرگ
به خاطرِ سنگفرشی که مرا به تو می‌رساند، نه به خاطرِ شاهراه‌های دوردست
به خاطرِ ناودان، هنگامی که می‌بارد
به خاطرِ کندوها و زنبورهای کوچک
به خاطرِ جارِ سپیدِ ابر در آسمانِ بزرگِ
(هوای تازه،احمد شاملو)
هم زمان با شاملو و پسا شاملو ، جریان های درست و نادرست شعری هم، بوجود آمد. جریان موج نو، با رویایی، سپهری، احمد رضا احمدی و... حرکت تازه ای بر خلاف زبان فخیم شاملو یی بود اما در ادامه‌ی شعر سپید،بوجود آمد.
در واقع « موج نو» یک جریان و حرکت یک پارچه در زبان نیست و ما نباید آن را یک ژانر شعری بدانیم زیرا از وضعیت زبانی ی واحد شعری پیروی نمی کند اما یک جریان نو اندیشه گر در جهات مختلف شعری ست
بدیهی ست شاعرانی که در این حلقه ی مجازی،وارد شدند با بدعت در شعر و به شکل زمان خود ،حاوی زبانی آوانگارد بودند که با زبان پیشا زمان خود ،گشتگی های بارزی را بوجود آورده اند.
نوع زبان. نوع رفتار کلمه، نوع تخیل، دگرگون شد در ژانر های پایا و مانا چون شعر حجم، گفتار و پس از آن در شعر ناب و شعر دیگر هوشنگ چالنگی و شعر دهه هفتاد (با حرف هایی در آسیب شناسی ی آن) ادامه یافت. این نُرم ها، بواسطه قدرت و پتانسیل و حرکت دینامیکی ی خود در جامعه، پذیرفته شدند اما جریانی مثل شعر هوشنگ ایرانی (که متاسفانه در بحبوحه ی جریان های بزرگ گم شد) و شعر پلاستیک، جای پایی بواسطه نازکی قالب وزبان وعوامل دیگر باز نکردند.
امروزه جریان های ناپایدار و ضعیفی مثل سپکو و.... در ایران، آمده اند که در واقع بدون پشتوانه ی اندیشه و ایدئولوژی و مانیفست محکم هستند ما در این گونه جریان ها، نه تنها با تازگی برخورد نمی کنیم بلکه با شعرانگی و التذاذ هم روبرو نیستیم.
شعر سپید، هنوز بر خلاف نیمایی، بسیار بسیار جای باز شدن در گستره ی شعر فارسی را دارد زیرا فرم ندارد و فرم در تمام شدن شعر، حادث می شود همراه با آن موسیقی ی نا شنیده دارد و خیلی مباحث دیگر زیبا شناسیک، اما پیدایش شکل های تازه در شعر پسا سپید را نباید و نمی توان، محلی از اعراب و توجه قرار داد و این عدم توجه، دقیقن ناشی از نا کارآمدی، ناتوانی،و بی جنبشی ی اذهان آنان است.
ذکر این نکته هم بکنم که ما هنوز در دایره ی وسیع، زیبا و هیجان انگیز شعر سپید، نفس می کشیم و سیر انفس و آفاق می کنیم، گاهی صحبت از جریان فرا سپید! می شود مگر می توان، ازبی نهایت شعر سپید،فرا روی کرد تا بواسطه ی آن، فرا سپید را، دریافت. ما هنوز در شعر سپید، حل نشده ایم چگونه می توانیم به فرا سپید! پرتاب شویم!؟
و مخلص کلام این که هنوز شعر سپید، جوشان، خروشان و ستیهنده، به راه خودش، ادامه می‌دهد
با کسی حرف زدم که
هجوم نفس اش ،صبح بود و ایستادن اش
درختی چسبیده به
تن توفان .
روی صدایش ،باغی انار ترکیده
روی پیراهن اش
ده ها گل آویزان می رفتند
با کسی حرف زدم که
بلد من بود
بلد بودن را نفس می زد و
مرا با نوباوگی ی کوچه های از
رویا رفته،می بافت
و من با هر کوک او
از رفتن ،برمی گشتم
#وسعت_الله_کاظمیان_دهکردی
ز خاک من اگر گندم برآید ..
از آن گر نان پزی ..
مستی فزاید ...!
خمیر و نانوا دیوانه گردد ..
تنورش بیت مستانه سراید ..!
#مولانا🍃
" گندم "
#استاد_شهرام_ناظری🍃
☀️
@Avaayemehr7♥️
"أشرعُ كفّي اللتين لم تعرفا، منذ تركتك، غير الظمأ وأقول: تعالي.
کف دستانم را که از وقتی ترکت کردم چیزی جز تشنگی نمی‌شناسند، باز می‌کنم و می‌گویم: بیا."
- غسان كنفاني به غادة السمان
ترجمهٔ محمد حمادی
به این شب بی شعر
چراغ کشیدی و مرگ
به روزنه ی نام های بر سنگ چکید
من از کهکشانی نا صدا و بی خیر بر آمدم
که شعر خوانی ی لب تو
محشر بود ای انگشت تو در
دوات سیاه چاله ها
به عشق نویسی
به داد درختی در دخان درد رسیدی که
پرندگان اش را می کشت و
در تنه اش
خودش را زجر می داد
به این شب بی صبح
سوگند می خورم که
وصیت این درخت،هرگز
آتشیدن نبود وقتی به
عبور هیچ خنکایی
مومن نمی شد....
#وسعت_الله_کاظمیان_دهکردی
