-
کتابهاى كه درين كانال نشرمى شود دیدگاه مدیرکانال نبوده بلكه ديدگاه نویسندگان مى باشد. کتابخانه احسان مرجع کتاب های دیجیتالی در تلگرام
📖 روش زندگی مسلمان
[ درس هشتم ]
ایمان به نام ها و صفات الله متعال
دلایل عقلی
۱- خداوند متعال خویشتن را به صفت‌ها و نام‌هایى نامیده است، و ما را از توصیفش به وسیله آنها برحذر نداشته و به تأویل و تفسیرشان برخلاف معنى ظاهریشان دستور نفرموده است. آیا معقول است گفته شود که: اگر خداوند را با آن نام‌ها نام ببریم و به آن صفت‌ها بستاییم، در واقع او را به آفریدههایش تشبیه کردهایم، و به همین دلیل باید آنها را تأویل نموده و بر غیر معنى ظاهریشان حمل نماییم؟ هرچند در عمل صفات خداوند را تعطیل و نفى نموده؟ و در مورد اسماء و صفاتش به بیراهه رفته باشیم. در حالى که خداوند متعال در مورد کسانى که راجع به اسماء او به انحراف رفتهاند مىفرماید:
﴿وَذَرُواْ ٱلۡبَيۡعَۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ﴾
[الأعراف: ۱۸۰].
«و آن‌هایى را که در مورد اسماء او به بیراهه مىروند، ترک کنید. آنان کیفر کار خود را خواهند دید».
۲- کسى که بخاطر دچار نگردیدن به تشبیه صفتى از صفات خداوند را انکار مىکند، بدین معنى که پیشتر یکى از آن صفات را به صفات مخلوقات تشبیه نموده و براى فرار از آن، دچار نفى و تعطیل آن صفات گردیده است، و در عمل صفاتى را که براى خداوند پذیرفته بود، تعطیل و بىمعنى گردانیده، و در واقع دچار دو گناه بزرگ شده است، یکى گناه «تشبیه» و دیگرى گناه «تطیل»؟
در این صورت آیا بهتر آن نیست که خداوند متعال با همان اسماء و صفاتى که خود و پیامبرش بیان فرمودهاند توصیف شود، البته همراه با این باور که صفات او هیچ مشابهتى با صفات آفریدههایش ندارد و ذات او با ماهیت مخلوقاتش همسان نیست؟
۳- در واقع ایمان به صفات خداوند و توصیفش به آن صفات به معنى تشبیه او به صفات پدیدهها و آفریدهها نمىباشد، زیرا عقل و اندیشه انسان برخوردار بودن خداوند از صفاتى را که هیچگونه مشابهتى با صفات مخلوقات نداشته، و تنها در اسم و نامگذارى همخوانى داشته باشند، محال نمىشمارد، بدین معنى که خداوند داراى صفاتى خاص خود باشد، و مخلوقات نیز صفات ویژه خود را دارا باشند.
به همین خاطر انسان مسلمان به صفات خداوند متعال باور دارد، و او را با آن صفات مىشناسد، و در عین حال هیچگاه بر این باور نیست و به ذهن او خطور نمىکند که دست خداوند «يد اللّه»-بجز درنام و لغت- با دست مخلوقات مشابهت دارد، زیرا خداوند در ذات و صفات و افعالش هیچگونه مشابهتى با مخلوقات ندارد. خداوند مىفرماید:
﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾
[الشوری: ۱۱].
«هیچ چیز همانند خداوند نیست و او شنوا و بیناست».
📚 کتابخانه | @ketab_ehsan
آیا همه امور شما در دست الله متعال نیست؟
پس قلب های خود را مطمئن سازيد.
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 الگوی هدایت
[ درس چهارم ]
مردم ھندوستان به چھار طبقه تقسیم شده بودند:
۱-طبقه رجال دین و کاھنان که به آنھا «براھمه» میگفتند.
۲-مردان جنگی و سربازان که «شتری» نامیده میشدند.
۳-کشاورزان و پیشهوران که به «ویش» موسوم بودند.
۴-خدمتگزاران و بردگان.
طبقه چھارم، پایینترین طبقۀ اجتماعی محسوب میگردید و بر این عقیده بودند که آفریدگار جھان، ایشان را از پای خود آفریده است که کارشان فقط خدمتگزاری طبقات سهگانه و تأمین آسایش آنھا بود.
این قانون، به براھمه جایگاه و ارزش خاصی داده بود که ھیچ کس با آنھا برابری نمی کرد و اگر مرتکب بزرگترین گناه میگردیدند، باز ھم معصوم و بیگناه به حساب می آمدند و از دیگر امتیازات آنھا این بود که از آنھا مالیات نمیگرفتند و در ھیچ حال، محکوم به قتل نمیشدند، اما طبقۀ نجسھا، جمعآوری مال و ثروت و نیز حق مجالست با برھمنھا را نداشتند و ھمچنین فراگرفتن مطالب کتب مقدس برای آنھا ممنوع بود .
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 روش زندگی مسلمان
[ درس هفتم ]
ایمان به نام ها و صفات الله متعال
دلایل نقلی
خداوند، خودش درباره اسماء و صفات خود در آیه ۱۸۰ سوره اعراف، چنین مىفرماید:
﴿وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ فَٱدۡعُوهُ بِهَاۖ وَذَرُواْ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ أَسۡمَٰٓئِهِۦۚ سَيُجۡزَوۡنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ١٨٠﴾[الأعراف: ۱۸۰]. «خداوند، نام‌هاى زیبایى دارد. با همان نام‌ها، او را بخوانید. و کسانى که در نام‌هاى خدا تحریف مىکنند، رها سازید. (زیرا در آینده نزدیک) آنها براى این کار خود مجازات خواهند شد».
و در آیه ۱۱۰ سوره اسراء مىفرماید: ﴿ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾[الإسراء: ۱۱۰]. «خدا را با (نام) اللّه یا رحمن یاد کنید (فرقى نمىکند شما مىتوانید او را با نام‌ها و صفات متعدد یاد کنید. این کار مخالف توحید نیست) خدا را به هرکدام (از اسماء حسنى) بخوانید (مانعى ندارد) او داراى نام‌هاى زیباست».
خداوند، خودش نام‌هایى مانند سمیع، بصیر، کلیم، قوى، عزیز، لطیف، خبیر، شکور، حلیم، غفور، رحیم را براى خود برگزیده است. یا آمده است که: او با موسى علیه السلام سخن گفته است. او بر عرش خود مستقر شده است. او با دست‌هاى خود آفریده است. او نیکوکاران را دوست دارد او اهل ایمان را مىپسندد. علاوه بر اینها، خداوند صفات ذاتى و فعلى دیگرى مانند محبتکردن، نازل شدن و آمدن، دارد که هم قرآن و هم رسول خدا ﷺ از آنها سخن گفتهاند.
۱- بر اساس احادیث صحیح و روشن، آنحضرت ﷺ در مورد برخى از صفات خدا، سخن گفته است. مثلا در بخارى و مسلم چنین آمده است: «يَضْحَكُ اللَّهُ إِلَى رَجُلَيْنِ يَقْتُلُ أَحَدُهُمَا الآخَرَ كِلاَهُمَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ» «خداوند به دو مرد که یکى دیگرى را کشته و هر دو وارد بهشت مىشوند، مىخندد (یکى در حالت کفر دیگرى را شهید کرده سپس بعد از مدتى مسلمان شده و شهید شده است)».
در حدیثى دیگر، آمده است: «لاَ تَزَالُ جَهَنَّمُ يُلْقَى فِيهَا وَتَقُولُ: هَلْ مِنْ مَزِيدٍ؟ حَتَّى يَضَعَ رَبُّ الْعِزَّةِ فِيهَا رِجْلَهُ. وفى رواية قَدَمَهُ» «همواره (افراد مجرم) در دوزخ انداخته مىشوند. دوزخ مىگوید: کسى دیگر هست که بفرستید. من خواهان بیشتر اینگونه افراد هستم. سرانجام پروردگار، قدم خود را روى آن مىگذارد، آنگاه که فضاى خالى دوزخ پر مىشود، آنگاه دوزخ مىگوید: کافى است». (متفق علیه).
در حدیثى دیگر، رسول اکرم ﷺفرموده است: «يَنْزِلُ رَبُّنَا كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى سَمَاءِ الدُّنْيَا حِينَ يَبْقَى ثُلُثُ اللَّيْلِ الآخِرُ فَيَقُولُ: مَنْ يَدْعُونِى فَأَسْتَجِيبَ لَهُ؟ وَمَنْ يَسْأَلُنِى فَأُعْطِيَهُ؟ وَمَنْ يَسْتَغْفِرُنِى فَأَغْفِرَ لَهُ» «پروردگارما، همه شب پس از اینکه دوسوم از شب بگذرد، به آسمان دنیا فرود مىآید و مىفرماید: چه کسى مرا مىخواند، تا او را اجابت کنم، چه کسى از من مىخواهد تا به او عطا کنم؟ چه کسى از من آمرزش مىخواهد تا او را بیامرزم؟». (متفق علیه).
در حدیثى دیگر آمده است: «لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ أَحَدٍ يَجِدُ راحِلَتَهُ». (مسلم). «خداوند هنگام توبه بندهاش بمراتب بیشتر خوشحال مىشود از کسى که مرکب گمشدهاش را پیدا کند».
همچنین گفتهاند: در زمان رسول اکرم ﷺشخصى مرتکب گناهى شده بود که باید براى آن کفاره مىداد. براى این منظور همراه کنیز خود بحضور آنحضرت ﷺشرفیاب شد. رسول اکرم ﷺاز آن کنیز پرسید: «خداوند کجاست؟» گفت: (خداوند در آسمان است) رسول اکرم ﷺپرسید: من کى هستم؟ گفت: تو رسول خدا هستى، پیامبر اکرم ﷺبه صاحب کنیز گفت: او را آزاد کن، او مؤمن است.
در حدیثى دیگر، آنحضرت ﷺفرمود: «يَقْبِضُ اللَّهُ الأَرْضَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَيَطْوِى السَّمَاءَ بِيَمِينِهِ ثُمَّ يَقُولُ: أَنَا الْمَلِكُ أَيْنَ مُلُوكُ الأَرْضِ»؟ «روز قیامت، خداوند در حالى که زمین را در قبضه گرفته و آسمان را که مانند طومارى پیچیده شده، در دست راست خود دارد، مىفرماید: (امروز) من پادشاه هستم. کجایند پادشاهان زمین!؟». (بخاری).
۲- تمام سلف صالح (صحابه، تابعین و ائمه اربعه) رضوان اللّه عليهم أجمعين، صفات خدا را بدون هیچگونه تاویل یا رد و نفىاى پذیرفتهاند، کوچک‌ترین دلیلى وجود ندارد که آنها این صفات را رد یا بر غیر معنى ظاهرى آن حمل کرده باشند، بلکه همه آن صفات را بر ظاهر آن حمل نموده و به معنى و مفهوم آن اعتقاد داشتهاند، آنها مىدانستند که صفات خدا با صفات سایر موجودات فناپذیر، تفاوت دارند.
از حضرت امام شافعى، درباره ﴿ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ ٥﴾[طه: ۵]. سوال شد، فرمود:
نفس استوا (مستقر شدن بر عرش) معلوم است، اما کیفیت آن، مشخص نیست و هرگونه تفکر درباره آن، باعث گمراهى مىشود.
ادامه دارد...
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
و اوست كه مى خنداند و مى گرياند
نجم (۴۳)
کسی که درد و اندوه را در قلب شما ریخت
قادر است که قناعت و خوشبختى را در آن نيز بريزاند.
ترجمه : زمرى حماد
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
دوستان عزيز !
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید :
کسی که توانایی قربانی را دارد و قربانی نمی کند به عید گاه ما نزدیک نشود.
بنابرین سعی کنیم که از فضیلت و پاداش این عبادت خود را محروم نسازیم زیرا شیطان همواره تلاش می کند که به بهانه های مختلف ما را از بهترین و بزرگترین اعمال منحرف بسازد .
الله متعال می فرماید :
{ الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ
وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ }
شيطان شما را از تهيدستى بيم مى دهد و شما را به زشتى وامى دارد؛ و(لى) خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش مى دهد، و خداوند گشايشگر داناست.
[ البقرة ۲۶۸ ]
📚کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 الگوی هدایت
[ درس سوم ]
هندوستان
عقیدۀ مورخان بر این است که تاریکترین دوران ھندوستان از نظر مذھبی، سیاسی، اخلاقی و اجتماعی از اوائل قرن ششم شروع شد. از آنجاکه مذھب به بی بندوباری رنگ تقدس داده بود، بنابراین در ھمه جا حتی در معابد نیز رواج یافت. زن ھیچ ارزشی نداشت و مرسوم بود که زن، بعد از درگذشت شوھرش خود را زنده می سوخت.
ھند از تمام کشورھای جھان برای داشتن فاصله طبقاتی و تبعیض نژادی، معروفتر بود. نبود مساوات و وجود تبعیض، جزئی از قانون مدنی، سیاسی و مذھبی بود که مقامات مذھبی ھندی آن را وضع کرده بودند و بخشی از قانون کلی جامعه وآیین زندگیشان گردیده بود. بدین جھت، ھند دچار ھرج و مرج و از ھم گسیختگی گردید و حکومت ھای زیادی تشکیل گردید که ھمیشه با یکدیگر در جنگ و ستیز بودند.
در چنین دورانی ھند، کاملا برد و جمود فکری و قشریگری و ً در انزوا به سر می افراط و تفریط در عادات و رسوم مردم حاکم بود و فاصله طبقاتی و تعصب فامیلی مشھود و بارز بود. یکی از مورخان ھندی که استاد تاریخ یکی از دانشگاھ ھای ھنداست، در مورد ھند پیش از اسلام میگوید: مردم ھند از جھان، منزوی و فقط به خود مشغول بودند؛ از اوضاع جھان آ گاھی نداشتند
و این جھالت و بیخبری، موقعیت آنان را بسیار ضعیف کرده بود. جمود، در میان آنھا پایدار شد و نشانه ھای انحطاط و پستی در آنان کاملا ت، در این زمان بیروح شده بود؛ فن معماری و ً ھویدا گردید.
ادبیات نقاشی و ھنرھای زیبای دیگر نیز مطلوب نبود .رکود و جمود، جامعه ھندی را فرا گرفته بود و بر اثر آن فاصله و تبعیض بزرگی بین طبقات و خانوادهھا وجود داشت. به زنان بیوه اجازۀ ازدواج نمیدادند و در مورد خوردنی ھا و نوشیدنیھا بر خود سختگیری میکردند و گروھی به نام نجسھا ( پایین ترین طبقه مردم) مجبور بودند بیرون از شھر و آبادی زندگی کنند .
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 أسماء الله الحسنى
[ درس هفتم ]
السلام
خداوند جل جلاله می فرمایند:
﴿ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ﴾
[الحشر: 23]
(او فرمانروا، منزّه و بی‌عیب و نقص است.)
سلام اسم مصدر از باب تفعیل به معنای مُسَلِّم یعنی؛ سالم گرداننده و حفظ کننده می باشد. سلام به معنای پاک بودن خداوند جل جلاله و صفات عُلیای وی از هر عیب و نقص و آفتی می باشد که در این صورت با نام های سُبُّوح و قُدُّوس در ارتباط می باشد. و نیز به معنای سلامت رسان بر دوستان و پیروانش نیز می باشد.
انسان مؤمن در پرتو نورِ سلام جل جلاله همیشه درون و برون خود را پاک و سالم از هر گزند و پلیدی جسمی و روحی نگه دارد و دیگران و جامعه را نسبت به خود ایمن و سالم نگه می دارد و در جامعه افشای سلام می کند؛ چرا که سلام پیام ربّانی و دعای مؤمن برای مؤمن می باشد که مایۀ گشایش دل‌ها و استحکام روابط اجتماعی می باشد.
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📙 کتاب : دروس اللغة العربية
للناطقين بغيرها جلد دوم
✍ نویسنده : دوكتور ف عبدالرحيم
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📙 کتاب : فرق بین اولیای رحمن
و اولیای شیطان
✍ نویسنده :شیخ الاسلام
احمد بن عبدالحلیم رحمه الله
✍ ترجمه:دکتر محمدابراهیم بلخی
📝 تعداد صفحات : ۱۷۲
قسمت از كتاب:
تمام مردمی که از آنھا افشای رازھا و کارھای خارق العاده رخ میدھند، اگر پیرو پیامبران نباشند آنھا دروغگو و دروغ شنو شیطانان خویش اند، در اعمال آنھا گناه، فسق و فجور از قبیل شرک، ظلم، بیحیایی، حدگذری و بدعت در عبادت حتما وجود دارد، به ھمین سبب شیطانھا بر ایشان فرود می آمدند و با آنھا می پیوندند وآنھا اولیای شیطان میگردند،
الله تعالی میفرماید:
«ھر کس از یاد الله غافل شود، شیطانی را مامور او میسازیم و چنین شیطانی ھمواره، ھمدم وی میگردد».
{ ق ٣٦ ﴾الزخرف: ٣٦َ
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 الگوی هدایت
[ درس دوم ]
امپراطوری ایران
امپراطوری ایران، معروف به فارس یا کسری از نظر وسعت از امپراطوری روم شرقی، بزرگتر بود و ادیان زیادی مانند زرتشتی و مانوی در آن رواج داشت. در اوایل قرن سوم میلادی، شخصی به نام مانی، آیین مانوی را به وجود آورد؛
سپس در اوائل قرن پنجم میلادی آیین مزدک ظھور کرد که اساس آن بر پایۀ بیبندوباری و لجام گسیختگی بنیان نھاده شده بود و اموال و دارایی ھای مردم برای ھمه، مباح شمرده میشد و این امر باعث شورش کشاورزان و سبب زیاد شدن چپاولگرانی گردید که به کاخھا یورش میبردند و ثروت و دارایی موجود در آنھا را به یغما میبردند
و زنان را به اسارت میگرفتند و املاک و زمینھای مردم را تصرف مینمودند که در نتیجۀ آن،زمینھا و خانه ھا خالی از سکنه شد به گونهای که چنین احساس می شد که اصلا آنجا کسی نبوده است.
پادشاھان، سلطنت را از پدرانشان به ارث میبردند و خود را بالاتر از سایر انسانھا تصور مینمودند و خودرا از نسل خدایان میپنداشتند. ثروت و درآمد کشور در انحصارآنھا بود و آن را صرف تجملگرایی و خوشگذرانی مینمودند و زندگی آنان به زندگی حیوانات شبیه بود تا جایی که بسیاری ازکشاورزان برای در امان بودن از مالیات ھای سنگین و خدمت اجباری نظامی، کارشان را ترک میکردند
و به دیرھا و عبادتگاھ ھا پناه میبردند. مردم، در میان جنگھای خونین و خانه برانداز ایران و روم که سالھا طول میکشید، مانند ھیزم بیارزشی به کار گرفته میشدند. در صورتی که این جنگ ھا ھیچ عایدی برای ملت نداشت وتنھا چیزی که عاید کشور میشد، اجرای فرمان پادشاھان بود
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 اسماء الله الحسنی
[ درس ششم ]
القدوس
خداوند جل جلاله می فرمایند:
﴿هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ﴾
[الحشر: 23]
(الله کسی است که جز او پروردگار و معبودی نیست. او فرمانروا و منزّه است.)
قُدّوس یعنی؛ خداوند بسیار پاک و پاک کننده است و منزّه و مقدّس است از اینکه انسان با حس و خیال و عقل بتواند به کُنهِ ذات وی دست یابد و نیز بیانگر آن است که خداوند جل جلاله مبرّاست از هر آنچه که شایستۀ وی نیست، و همچنین قُدّوس به معنای آن است افعالِ خداوند جل جلاله منزّه و پاک و مبرّا از هر نقص و عیب و ضعف و محدودیّتی می باشند؛ چرا که هر آنچه را خداوند جل جلاله آفریده در نهایت زیبایی، دقّت و حکمت می باشد.
خداوند جل جلاله، ملائکه همچون جبرئیل، پیامبران علیهما السلام و برخی از اماکن را مقدّس خوانده و این حاکی از آن است که پاکی و منزّه از نقص و عیب هدف اصلی ای می باشد که انسان باید با عبادات و سر تسلیم نهادن بر قوانین خداوند جل جلاله و دوری از رذائل و نجاسات، درون و برون خود و جامعه را پاک و منزّه نگه دارد، تا باطن و ظاهر و خانواده و جامعه و شهرِ سالم و پاکی داشته باشد.
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
فواید کتاب خواندن
کتاب خوان های فعال همیشه نسبت به کسانی که مطالعه ندارند فعالیت های خیریه و داوطلبانه بیشتری دارند. مطالعه از ما انسان های خوبی می سازد که همیشه آماده کمک و یاری به نیازمندان هستند.
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 الگوی هدایت
فصل اول
تمدنهای حاکم و ادیان قبل از بعثت
۱ -امپراطوری روم
امپراطور روم شرقی، معروف به امپراطوربیزانس که قلمرو آن در آن زمان شامل سرزمین یونان، بالکان، آسیا، سوریه و فلسطین، تمام حوزه دریای مدیترانه، مصر وکلیه سرزمینھای شمال آفریقا میگردید و مرکز آن، قسطنطنیه بود، حکومتی ستمگرداشت که ظلم و ستم را بر ملتھای یاد شده تحمیل میکرد و آشفتگی، ھرج و مرج ھمه جا را فراگرفته بود در حالی که خودشان با عیش و عشرت زندگی میکردند، بااین وجود مصر، عرصۀ ظلم مذھبی و بدترین نوع استبداد سیاسی شده بود و برای رومی ھا به مثابۀ گوسفندی بود که از شیر آن استفاده مینمودند، اما به آن علوفه کافی
نمیدادند.
در سوریه نیز انواع ظلم و بیگاری و بردگی رواج یافته بود و رومیھا برای رھبری و فرمانروایی آنان، فقط از زور و قدرت کمک میگرفتند و علاوه بر آنکه مورد تاخت و تازقرار داده بودند، مانند بیگانگانی بر آن فرمانروایی میکردند که جز منطق زور، چیزی رانمیشناسند و ھیچ نوع نرمشی با آنھا نشان نمیدادند تا جایی که مردم سوریه برای پرداخت وامھای خود، فرزندانشان را
میفروختند.جامعه روم، مملو از تناقض و آشفتگی بود و این وضعیت در کتاب تمدن در گذشته و حال چنین بیان شده است:
تناقض وحشتناکی بر زندگی اجتماعی بیزانس حاکم و گرایش به دین، در اذھان رومی ھا رسوخ کرده بود؛ رھبانیت و گوشهگیری، فراگیر و درتمام مناطق کشورگسترش یافته بود. افراد بیاطلاع در مباحث عمیق دینی و مباحثه بیزانسی دخالت میکردند و به آن میپرداختند. زندگی عادی، رنگ مذھبی به خود گرفته بود، اما ازطرفی ھمین مردم، به شدت به انواع بازیھا، سرگرمیھا و خوشگذرانیھا علاقمند بودند.
میدانھای ورزشی بزرگی وجود داشت که ھشتاد ھزار نفر تماشاچی را در خود جای میداد. مردم در آنجا کشتی گرفتن مردان با مردان و گاھی مردان با درندگان را تماشا میکردند . مردم به نژادھای متفاوت تقسیم شده بودند. آنھا زیبایی را دوست داشتند و به خشونت و ظلم، عشق میورزیدند و بازیھایشان بیشتر اوقات بازیھای خونینی بود و شکنجه ھایشان نیز خیلی سخت و ھولناک و زندگی بزرگان و رؤسایشان ترکیبی ازخوشگذرانی و توطئه وتشریفات بیجاوعادتھای زشت وناپسند بود
#کتابخانه احسان
@ketab_ehsan
📖 اسماء الله الحسنی
الملك
خداوند جل جلاله می فرمایند:﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ١ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ٢﴾[الفلق: 1-2](بگو: پناه می‌برم به پروردگار مردمان. به مالک و حاکم (واقعی) مردمان.)
مالک به معنای فرمانروا و پادشاهی و سروری است که آفرینش و فرمان و همه چیز در قبضۀ قدرت و ارادۀ اوست و هیچ محدودیّتی بر آن وجود ندارد و او بر همه چیز سیطره و تسلّط دارد. تنها مَلِک، پادشاهی و مالکیّت هر دو سرا را در اختیار دارد و همه چیز در دست اوست و او صاحب حقیقی دنیا و آخرت است و مَلِکِ آنها و کلّ هستی می باشد. خداوندجل جلاله مالک روز سزا و جزا است؛ چرا که وی انسان را آفریده و با دادن توانایی ها و نعمت ها وی را مسئول قرار داده و با تسلّط و چیرگیش بر همه چیز، وی را بازخواست می کند.
مالک بودن خداوند نهایت خضوع و خشوع و ذلالت مؤمن را در برابر خداوند جل جلاله به اندازۀ توانایی به همراه دارد. و ثمرۀ آن: نسبت به مؤمنان نرمی و فروتنی و مهربانی و نرم‌خویی و تواضع و در برابر کافران سختی ودلیری و بی باکی و نیرومندی می باشد. مالک بودنِ خداوند جل جلاله حاکی از آن است که پادشاهی بی انتهای وی، برای انسان حدود و ثغوری دارد که انسان جدای از اینکه باید خود را با آن هماهنگ کند، باید بداند که این حکمرانی و توانایی فقط خاص خداوند جل جلاله است و بس. و هر آنچه به سبب رحمت و حکمتِ خداوندجل جلاله از آن به انسان داده شده عارضی و مَجازی می باشد و انسان باید بداند که در برابر این مالکیّت و حکمرانی موقّتی، مسئول است و هرگز بخاطر آنها خود را آلودۀ گناه نکند و دیگران را از بهرۀ آنها محروم نسازد. حاکمان هم باید بدانند که باید بر طبق قوانین و شریعت حاکِم حقیقی حکومت د اری کنند و حکم صادر کنند.
#کتابخانه احسان
@ketab_ehsan
📖 أسماء الله الحسنى
[ درس نهم ]
المهيمن
خداوند جل جلاله می فرمایند:
﴿ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ ٱلۡمُهَيۡمِنُ﴾
[الحشر: 23]
(او فرمانروا، منزّه، بی‌عیب و نقص و امان‌دهنده و امنیّت بخشنده و محافظ و مراقب است.)
مُهَیمِن یعنی؛ خداوند ناظر بر همۀ بندگان بوده و همه در کنترل وی می باشند و اوضاع را زیر نظر دارد. خدای سبحان با علم و قدرت و حکمتش امنیّت حیات موجودات را بر عهده گرفته (مؤمن) و با سلطه و سیطرۀ خویش، از این کار مراقبت و محافظت می نماید (مُهَیمِن). مُهَیمِن یعنی؛ خداوند جل جلاله به احوال مخلوقاتش آگاه و بر تأمین مصالح آنها توانمند و مراقب و محافظ است تا این نیازمندی‌ها تأمین گردند.
در راستای صفت مُهَیمِن انسان درمی یابد که باید از سه صفت که معانی مُهَیمِن می باشند، بهره مند گردد:
1-عالم به احوال خویش گردد و جایگاه خود را در هستی بشناسد و مسیر بندگی را دریابد.
2- توانمند بر تأمین مصالح و هر آنچه وی را به خدا نزدیک می کند، گردد.
3-بر تأمین نیازهای خود در مسیر بندگی مراقبت و محافظت نماید. در پرتوی اجرای این موارد، وی به مسئولیّت اصلی خود یعنی؛ عبادت و بندگی خداوند جل جلاله عمل می کند.
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
به پاکیزگی قلب های خود اهمیت دهید
همانطور که به پاکیزگی بدن خود اهمیت می دهید مردم ظاهر شما را می بینند
و پروردگار ظاهر و باطن شما را می بیند.
ترجمه : زمرى حماد
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
همچنین فرمود: به خدا و هر چه از سوى اوست، مطابق مشیت خدا، ایمان آوردهام. بر پیامبر و هر چه از سوى او آمده یا گفته شده است، مطابق خواست او ایمان آوردهام.
امام احمد، درباره این سخنان پیامبر ﷺکه فرمود: «خداوند بر آسمان دنیا فرود مىآید، خداوند روز قیامت دیده مىشود، خداوند تعجب مىکند، مىخندد، خشم مىگیرد، خشنود مىشود، مىپسندد و...». گفت: بدون کم و کیف، به همه این مطالب ایمان دارم و صحت آنها را مىپذیرم. یعنى ایمان دارم که خداوند، فرود مىآید و او بر عرش مستوى است و با همه مخلوقات تفاوت دارد. اما کیفیت فرود آمدن و رویت و استوى و معنى حقیقى آنها را نمىدانم. و علم صحیح این مقولهها را به خدا واگذار مىکنم که گوینده آن‌هاست. و قول رسول خدا ﷺرا رد نمىکنم. و خدا را بیش از آنچه که پیامبر اکرم ﷺو خداوند، خودش وصف کرده توصیف نمىکنم. باوجود این، همه مىدانیم که هیچ چیزى مانند خدا وجود ندارد و او شنوا و بیناست
﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾
[الشوری: ۱۱].
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 أسماء الله الحسنى
[ درس هشتم ]
المؤمن
خداوند جل جلاله می فرمایند:
﴿ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ﴾
[الحشر: 23]
(او فرمانروا، منزّه، بی‌عیب و نقص و امان دهنده و امنیّت بخشنده است.)
مؤمن یعنی؛ امنیّت بخش و امان دهنده به کسی که در اضطراب و ناراحتی و پریشانی و ترس قرار گرفته و با امنیّت و پناه دادن به وی نسیم آرامش وجودش را نوازش می کند. انسان در هر دو سرا نیازمند امنیّت و پناهِ خداوند جل جلاله است و خداوند جل جلاله با آفرینشِ قوانین هستی، جسم و جهان ما را أمن نموده و با بعثت پیامبران علیهما السلام امنیّتی خاص به انسان و جامعه داده تا از فساد و تباهی در امان باشد و امنیّت اختصاصیش را ارزانی کسانی نموده که به وی ایمان آورده و شرکی برایش قرار نداده باشند و هوای درون را معبود خود نکرده باشند. حمایت خداوند جل جلاله از پیامبران علیهما السلام و پیروانشان در برهه ها و احوال مختلف و وعده به امنیّت و پناه دادن به مؤمنین در آخرت تجلّی گاه این نام خداوند جل جلاله و این امنیّت خاص می باشد.
انسان در پرتو این نام باشکوهِ خداوند جل جلاله می آموزد که با توحید و تقوای خداوند جل جلاله در أمن و آرامش دنیوی و أخروی قرار می گیرد و خارِ اضطراب و نگرانی و ترس از جانش کنده می شود. و نیز درمی یابد که باید امین باشد و دیگران از دست و زبان و سیاست وی در امان بمانند.
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
امام احمد بن حنبل رحمه الله فرمود :
مردم بیش از نیاز به غذا و نوشیدنی به دانش احتیاج دارند ، زیرا به غذا و نوشیدنی یک یا دو بار در روز احتیاج دارند اما برای دانش به تعداد تنفس به آن نیاز دارند.
ترجمه : زمری حماد
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📙 کتاب : فضایل و مسائل قربانی
✍ نویسنده : حیدر حمید
📝 تعداد صفحات : ۵۳
قسمت از كتاب:
ام المؤمنین عایشۀ صدیقه رضـی اللـه عنهـا از رسـول مبـارک اسلام صلی الله علیه وسلم روایت میکند که فرمودند :
در روز عید هیچ عمل بنی آدم نـزد خداونـد پسـندیده تر از قربـانی هـا، موهـا و سم هـای ُ نیست وحیوان قربانی درروز قیامت با شاخ خود زنده شده و می آید؛ بدون شک که قبل از رسیدن خـون قربـانی به زمین ، قربـانی در نـزد خداونـد متعـال مـورد پذیرفته شـدن قـرار می گیرد. پس با دل شاد و خوشحال قربانی کنید.
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 روش زندگی مسلمان
[ درس ششم ]
ايمان به اينكه معبود گذشتگان و
آیندگان الله متعال است است
دلايل عقلى
ربوبیت پذیرفته شده و متفق علیه خدا، مستلزم الوهیت او نیز هست، پس همان رب و پروردگارى که زنده مىکند و مىمیراند، مىدهد و مىستاند و مالک نفع و ضرر مىباشد، شایسته است که عبادت شود و معبود خلق قرار گیرد.
در قالب محبت، به او تعظیم و تقدیس کنند و از او اطاعت نمایند، شایسته است که مردم او را دوست داشته و از نافرمانى و معصیت او هراس داشته باشند.
۱- وقتى ثابت شد که هر موجودى از موجودات عالم، تحت پرورش و تربیت خدا قرار دارد، و هم اوست که همه کاینات را آفریده و به آنها روزى مىرساند، و مدبر تمام امور و مالک تصرف در کلیه اوضاع و احوال آنها نیز مىباشد، پس چگونه مىتوان دیگران را که در واقع مخلوق همین خدا هستند، و محتاج او مىباشند، بعنوان اله و معبود پذیرفت؟ وقتى اله بودن هر مخلوقى، باطل است و بطلان آن به ثبوت رسیده است، پس بیدرنگ خالق آنان به عنوان اله بر حق و معبود راستین، پذیرفته مىشود.
۲- تنها خداى عزوجل، متصف به صفات والا و کمال مطلق است، و داراى صفاتى مانند قوى، قدیر، دانا، برتر، شنوا بینا، مهربان، باریک بین، آگاه و... مىباشد.
وجود این همه صفات کمالیه، باعث مىشوند که دل‌هاى بندگان در قالب محبت و تجلیل و اعضا و جوارح آنان، در قالب اطاعت و انقیاد، او را بندگى کنند.
📚 كتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📙 کتاب : دروس اللغة العربية
للناطقين بغيرها جلد سوم
✍ نویسنده : دوكتور ف عبدالرحيم
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📙 کتاب : دروس اللغة العربية
للناطقين بغيرها جلد اول
✍ نویسنده : دوكتور ف عبدالرحيم
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
ما تاریخ اندلس ، قرطبه و اسپانیا را هرگز فراموش نمی کنیم و برای زنده کردن آن از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد
همه ای مسلمانان برادران ما هستند
و مرز های ساخته شده توسط کفار هرگز ما را از هم جدا کرده نمی تواند .
آنگاه که الله سبحانه و تعالی می فرماید :
بدون شک که مومنان باهم برادرهستند
و پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند :
مومن برادر مومن است
زمری رحمتی
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
📖 روش زندگی مسلمان
[ درس پنجم ]
فصل سوم
ایمان به اینکه معبود گذشتگان و آیندگان الله متعال است .
دلایل نقلی
۱- گواهى دادن فرشتگان، علماء و دانشمندان و قبل از همه شهادت خود خداوند متعال است، در آیه ۱۸ سوره آل عمران مىفرماید: ﴿شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ١٨﴾[آل‌عمران: ۱۸]. «خداوند به یکتایى خود گواهى مىدهد که جز ذات او خدایى نیست، و فرشتگان و دانشمندان و علماى با انصاف نیز گواهى مىدهند که او یگانه معبود بر حق و توانا و فرزانه است».
۲- خداوند، در قرآن کریم چندین جا درباره الوهیت خود سخن گفته است، در آیه ۲۵۵ سوره بقره مىفرماید:
﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞ﴾[البقرة: ۲۵۵]. «خدایى بجز اللّه وجود ندارد، او زنده و پایدار و نگهدارنده (جهان هستى) است، او را چرتى و خوابى فرا نمىگیرد (همواره بیدار است و سستى و رخوت، بدو راه ندارد)».
در آیه ۱۶۳ سوره بقره، چنین فرموده است: ﴿وَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ ١٦٣﴾[البقرة: ۱۶۳]. «خداوند شما، خداى یکتا و یگانه است، هیچ خدایى جز او که رحمان و رحیم است، وجود ندارد».در آیه ۱۴ سوره طه، خطاب به حضرت موسى علیه السلام فرموده: ﴿إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي﴾[طه: ۱۴]. «همانا من، اللّه هستم، معبودى سواى من وجود ندارد، پس (تنها) مرا عبادت کن».
در آیه ۱٩ سوره محمد، خطاب به پیامبر گرامى اسلام ﷺ مىفرماید: ﴿فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ﴾[محمد: ۱٩]. «بدان که قطعا هیچ معبودى جز اللّه، وجود ندارد».
در آیات ۲۲ و ۲۳ سوره حشر، در این مورد مىفرماید:
﴿هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۖ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ ٢٢ هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ﴾[الحشر: ۲۲-۲۳]. «او خدایى است که غیر از او خدایى وجود ندارد، داناى پیدا و پنهان است، بخشنده و مهربان است (داراى رحمت عام در دنیا و خاص در آخرت مىباشد) او خدایى است که غیر از او خدایى وجود ندارد، او پادشاه و پاک است».
۳- تمام پیامبران درباره الوهیت خداوند سخن گفته و امتهاى خود را به پذیرفتن الوهیت او دعوت کردهاند، پیامبران در دعوت خود، تنها او را بعنوان معبود بر حق معرفى کردهاند، در آیه ۵٩ سوره اعراف، حضرت نوح علیه السلام چنین گفتهاند: ﴿يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓ﴾[الأعراف: ۵٩]. «اى قوم من! خدا را عبادت کنید، (زیرا) جز او شما خدایى ندارید».
هیچ پیامبرى نیامده مگر مانند نوح، هود، صالح و شعیب این ندا را که ﴿يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓ﴾[الأعراف: ۵٩]. سر نداده باشد، وقتى بنى اسرائیل از حضرت موسى علیه السلام، در خواست کردند که بتى را براى عبادت آنان معرفى کند، آن حضرت در پاسخ ایشان در آیه ۱۴۰ سوره اعراف، چنین فرمودند: ﴿أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِيكُمۡ إِلَٰهٗا وَهُوَ فَضَّلَكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ﴾[الأعراف: ۱۴۰]. «آیا جز خدا (که آفریدگار همه کاینات است) معبود دیگرى براى شما جستجو کنم؟! حال آنکه او شما را بر جهانیان برترى داده‌است».در آیه ۸٧ سوره انبیا، حضرت یونس در خلال نیایش و تسبیح خود، چنین فرمود: ﴿أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ﴾[الأنبیاء: ۸٧]. «پروردگارا! سواى تو معبودى وجود ندارد، تو پاک و منزه هستى، همانا من از ستمکاران بودهام».
رسول گرامى اسلام ﷺ در تشهد نماز، چنین فرموده است: «أشْهَدُ أَنْ لَّا إِلَهَ إِلَّا اللّهُ، وَحْدَهُ لَا شَرِيْكَ لَهُ» «گواهى مىدهم که سواى او (اللّه) معبودى وجود ندارد، او یگانه و بى‌همتا است».
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
الله اکبر الله اکبر
لا اله الا الله
الله اکبر الله اکبر
ولله الحمد
📙 کتاب : آیا دین افیون توده هاست؟
✍ نویسنده : محمد قطب
✍ مترجم : عبدالباسط عیسی زاده
📝 تعداد صفحات : 18
قسمت از كتاب:
جدال میان دین و علم در اروپا از آنجا ناشی شد که کلیسا، افکار علمی و نظریه های مشخصی را به انحصار خود درآورد و ادعا کرد که آنها حقایقی مقدس و کلمات آسمان اند! زمانی که علم نظری و تجربی، بطالن این افکار و نظریه ها را ثابت کرد مردم چارهای نداشتند جز اینکه به علم ایمان بیاورند و نسبت به کلیسا و دینی که عالمان دینی آن را بیان میکنند کفر بورزند.
📚 کتابخانه احسان | @ketab_ehsan
کتاب : الگوی هدایت (جلد دوم)
(تحلیل وقایع زندگی وسیرت پیامبراکرم ﷺ)
نویسنده : دکتر علی محمد الصلابی
ترجمه : هیئت علمی انتشارات حرمین
#کتابخانه احسان
/channel/ketab_ehsan
و در آیه ۶ سوره هود مىفرماید: ﴿وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَا﴾[هود: ۶]. «هیچ جنبدهاى در زمین نیست مگر اینکه روزى آن بر عهده اللّه است (خدا روزى مناسب هر یک را در دریا و خشکى می‌رساند) و محل زیست (دوران حیات) و محل دفن (پس از مرگ) او را مىداند».
آرى! وقتى بدون هیچ اختلاف و مجادلهاى ثابت شد که روزى دهندهاى جز ذات یگانه او وجود ندارد، این خود دلیل آن است که او یگانه آفریدگار و پروردگار مخلوقات خود نیز مىباشد.
۳- فطرت سالم بشر خود بخود شاهد و گواه ربوبیت حق تعالى است. و با فریادى رسا، این حقیقت را به انسان‌ها گوشزد مىکند، زیرا هر انسانى که داراى فطرت سالم بوده و از فساد و انحراف فطرت محفوظ و مصون مانده باشد، بیدرنگ در برابر خداوند قدرتمند و توانا و بى‌نیاز، احساس ضعف و ناتوانى مىکند، و خود را مطیع تصرفات و تدابیر او مىداند و بدون هیچ تردید و واهمهاى با صداى بلند، ندا سر مىدهد که آن ذات مستغنى و قدرتمند، همان اللّه است که رب او و رب هر موجود دیگر مىباشد.
هرچند که این واقعیت، مسلم و پذیرفته شده است، و هر کسى که داراى فطرت سالم بوده و اندک بهرهاى از خود برده باشد، در مورد آن اختلاف نظر پیدا نمىکند، ولى باز هم براى روشن شدن بیشتر مطلب، آیاتى از قرآن کریم که حامل اعترافات مشرکان و بت پرستان است، در اینجا ذکر مىگردد. در آیه ٩ سوره زخرف، حق تعالى چنین مىفرماید: ﴿وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ ٩﴾[الزخرف: ٩]. «(اى رسول!) اگر از مشرکان بپرسى که چه کسى آسمان‌ها و زمین را آفریده است؟ قطعا خواهند گفت: خداوند توانا و دانا آنها را آفریده است».در آیه ۶۱ سوره عنکبوت آمده است: ﴿وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُ﴾[العنکبوت: ۶۱]. «اگر از آنان (مشرکان) سوال کنى که چه کسى آسمان‌ها و زمین را آفریده است؟ و خورشید و ماه مسخر فرمان کیست؟ بیقین خواهند گفت: اللّه آنها را آفریده است».
در آیات ۸۶ و ۸٧ سوره مؤمنون مىفرماید: ﴿قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلسَّبۡعِ وَرَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ ٨٦ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ ٨٧﴾[المؤمنون: ۸۶-۸٧]. «(اى پیامبر!) بگو: پروردگار آسمان‌هاى هفتگانه و صاحب عرش عظیم، چه کسى است؟ البته جواب خواهند داد که اللّه است».
۴- دلیل چهارم ربوبیت حق تعالى، این است که مالکیت و تصرف مطلق در هر چیز و تدبیر تمام امور عالم، منحصر به ذات یگانه اوست. زیرا همه انسان‌ها این واقعیت انکار ناپذیر را مىدانند که بشر مانند سایر موجودات زنده، در این جهان بمعنى واقعى کلمه، مالک هیچ چیز نیست.
زیرا نخستین بار که قدم به جهان هستى گذاشته، با بدن لخت و عریان آمده و هیچ چیز همراهش نبوده است. و زمانى که دنیا را ترک مىکند، جز کفن چیز دیگرى از متاع و کالاى دنیا نیز همراه خود نمىبرد.
با این وصف چگونه مىتوان گفت که: انسان به معنى واقعى کلمه در این جهان هستى مالک چیزى است؟
وقتى انسان که اشرف مخلوقات عالم است، در این جهان مالکیتى ندارد، این سؤال پیش مىآید که در واقع مالک چه کسى است؟ در پاسخ باید گفت: بىگمان مالک واقعى فقط خداست. و در این مورد جایى هیچ تردید و سخنى وجود ندارد. همانگونه که مالکیت جهان هستى، منحصر به ذات یگانه حضرت حق است، پس تصرف و تدبیر در کلیه شئون کاینات نیز خاص خداست. سوگند به ذات یگانه خداوند که صفات ربوبیت هم، همینهاست. یعنى خلق، رزق مالکیت، تصرف و تدبیر. در دوره باستان هم حتى بتپرستان به این صفات حق تعالى معترف بودند .
📖 روش زندگی مسلمان
نویسنده : ابوبکر جابر الجزایری
مترجم : نذیر احمد سلامی
#کتابخانه احسان
@ketab_ehsan